Pages

Monday, May 26, 2014

வரவேற்பு - ஸ்தேஃபான் மல்லார்மே (மொ. பெ. : பிரமிள்)

வரவேற்பு - ஸ்தேஃபான் மல்லார்மே (மொ. பெ. : பிரமிள்)

இன்மை-கடலின் நுரை
கவிதையின்
கன்னிமை நுரைத்தெழும்
மதுக்கிண்ணம்.
அங்கொரு தூரத்தில்,
மயக்கக் குரல்களின்
ஸைரன் சேனை ஒன்று
முழங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.
புயல் - பனிக்கடல்
யாவற்றினூடேயும் விரையும்
கப்பலின் பாய்மரத்தோடு நான்;
மரக்கல முகப்பில்
பல்வேறு விதமான நீங்கள்.
என்னைப் பீடிக்கும்
ஒரு அபூர்வ உன்மத்தம்,
கப்பலின் பயங்கர வேகத்தை
பயமற்றதாக்குகிறது.

தனிமை - நிர்மூலமாக்கும் பாறை -
அல்லது ஒரு நட்சத்திரம் -
இவற்றுள், அவரவர்க்குப் பொருத்தமான
ஏதோ ஒன்று வரவேற்க,
கப்பலில் விரிந்த வெண்படுதா
இழுத்துச் செல்கிறது -
உங்களையும் என்னையும்

 இணை மொழிபெயர்ப்பாளர் : டேவிட் சந்திரசேகர்


A TOAST
StéphaneMallarmé




trans. A. S. Kline

Nothing, this foam, virgin verse
Depicting the chalice alone:
Far off a band of Sirens drown
Many of them head first.

We sail, O my various
Friends, I already at the stern,
You at the lavish prow that churns
The lightning’s and the winters’ flood:

A sweet intoxication urges me
Despite pitching, tossing, fearlessly
To offer this toast while standing

Solitude, reef, and starry veil
To whatever’s worthy of knowing
The white anxiety of our sail.

http://www.brindin.com/pf26m001.htm

Salut

by Stéphane Mallarmé

Translated from the French by Robert Glück

Nothing, this foam, virginal verse
Lineates only the cup
In which a distant siren troop
Drowns, bottoms mostly up

Oh my divers friends, we sail,
I already on the stern
You the sumptuous prow cutting
Through winters of thunder and hail

A fine inebriation makes me fight—
Even as you pitch and reel—
To toast while standing upright:

Solitude, reef, star—
To whatever’s worth the white
Anxiety of our sail

Translated on September 6, 2000, for Barbara Guest’s birthday
 http://constructionlitmag.com/the-arts/poetry/salut/