என் கவிதைகளை சோளக்கொல்லை பொம்மைகளாக்கி திரித்து, கிழித்து, அடித்து, மூத்திரம்பெய்து, வக்கரித்து,அவரவர் மன இழிவுகளை இறக்கி வைத்துக் கொண்டிருப்பதாக அறிகிறேன்!நல்லது! யாவரின் வன்முறைக்கும் வடிகாலாக ஏதாவதொரு 'பயன்பாட்டு மதிப்பு' பிரதிக்கு இருப்பதைக் குறித்து ஒரு நீண்ட மூச்சை எறிகிறேன்!
https://www.facebook.com/lmanimekalai/posts/10152495590567645
********************************************
https://www.facebook.com/lmanimekalai/posts/10152495590567645
எவ்வளவு அடித்தாலும் தாங்குவேன்
அடியுங்கள்
சதுரகிரி மலையடிவாரத்து
மாவூத்து தண்ணியில்
ஊறிய பழஞ்சோறு
தின்று வளர்ந்தவள்
அதில் தாமிரச் சத்து அதிகமாம்
அவ்வா சொல்லுவார்
நாளை உங்கள் தலைமுறை
எட்டாவது கன்னியான
என் சன்னிதானத்தில்
வாக்கு கேட்டு வந்து நிற்கும்
உங்கள் சாதகத்தில்
எழுதிக்கொள்ளுங்கள்
என் கவிதைகளை சோளக்கொல்லை பொம்மைகளாக்கி திரித்து, கிழித்து, அடித்து, மூத்திரம்பெய்து, வக்கரித்து,அவரவர் மன இழிவுகளை இறக்கி வைத்துக் கொண்டிருப்பதாக அறிகிறேன்!நல்லது! யாவரின் வன்முறைக்கும் வடிகாலாக ஏதாவதொரு 'பயன்பாட்டு மதிப்பு' பிரதிக்கு இருப்பதைக் குறித்து ஒரு நீண்ட மூச்சை எறிகிறேன்!
https://www.facebook.com/lmanimekalai/posts/10152495590567645
********************************************https://www.facebook.com/lmanimekalai/posts/10152495590567645
எவ்வளவு அடித்தாலும் தாங்குவேன்
அடியுங்கள்
சதுரகிரி மலையடிவாரத்து
மாவூத்து தண்ணியில்
ஊறிய பழஞ்சோறு
தின்று வளர்ந்தவள்
அதில் தாமிரச் சத்து அதிகமாம்
அவ்வா சொல்லுவார்
நாளை உங்கள் தலைமுறை
எட்டாவது கன்னியான
என் சன்னிதானத்தில்
வாக்கு கேட்டு வந்து நிற்கும்
உங்கள் சாதகத்தில்
Leena Manimekalai
Saturday, May 30, 2015 10.40 pm
Leena Manimekalai
Leena Manimekalai
November 5 at 8:58am · 2014
https://www.facebook.com/lmanimekalai/posts/10152800672922645
Saturday, June 13, 2015
When a natural disaster hits, we talk for years about the height of the waves, the ferocity of the wind, the power of the tremor that remade the landscape of our lives. But the emotional disasters in our lives go largely unacknowledged, their repercussions unclaimed.
Saturday, June 13, 2015
When a natural disaster hits, we talk for years about the height of the waves, the ferocity of the wind, the power of the tremor that remade the landscape of our lives. But the emotional disasters in our lives go largely unacknowledged, their repercussions unclaimed.
· 07--11--2014 8:00 pm
கமலா தாஸின் அடர்ந்த கூந்தலின் ஒவ்வொரு மயிரிழையாய் பிரித்தெடுத்து முத்தமிட்டுக்
கொண்டிருந்தபோது
கேரளப் போலீஸ் கைது செய்தது
இருவரையும் வேனில் ஏற்றினார்கள்
அங்கு சேப்போவும் அவ்வையாரும் ஆண்டாளும்,சில்வியா பிளாத்தும், ப்ரீடாவும் ஏற்கெனவே கை விலங்கிடப்பட்டு ஏற்றப் பட்டிருந்தார்கள்
எங்கள் கூட்டு முத்தங்களின் முன் செயலிழந்த போலீஸ் ராணுவத்தை அனுப்பியது
கவிதைகளை ஏவினோம்
எல்லா ஆயுதங்களும் அவற்றின் முன் தோற்றன
ராஜ தந்திர நடவடிக்கையாக
அவசர நிலை பிறப்பிக்கப்பட்டு 'மொழி' கடுங்காவலில் வைக்கப் பட்டது
முட்டாள் அதிகாரத்துக்கு தெரியவில்லை
முத்தத்திற்கு ஏது மொழி?
கொண்டிருந்தபோது
கேரளப் போலீஸ் கைது செய்தது
இருவரையும் வேனில் ஏற்றினார்கள்
அங்கு சேப்போவும் அவ்வையாரும் ஆண்டாளும்,சில்வியா பிளாத்தும், ப்ரீடாவும் ஏற்கெனவே கை விலங்கிடப்பட்டு ஏற்றப் பட்டிருந்தார்கள்
எங்கள் கூட்டு முத்தங்களின் முன் செயலிழந்த போலீஸ் ராணுவத்தை அனுப்பியது
கவிதைகளை ஏவினோம்
எல்லா ஆயுதங்களும் அவற்றின் முன் தோற்றன
ராஜ தந்திர நடவடிக்கையாக
அவசர நிலை பிறப்பிக்கப்பட்டு 'மொழி' கடுங்காவலில் வைக்கப் பட்டது
முட்டாள் அதிகாரத்துக்கு தெரியவில்லை
முத்தத்திற்கு ஏது மொழி?
லீனா மணிமேகலை
க. மோகனரங்கன் shared berlin-artparasites's photo. 3-01-2015
bedtime story:
"Franz Kafka, the story goes, encountered a little girl in the park where he went walking daily. She was crying. She had lost her doll and was desolate.
Kafka offered to help her look for the doll and arranged to meet her the next day at the same spot. Unable to find the doll he composed a letter from the doll and read it to her when they met.
'Please do not mourn me, I have gone on a trip to see the world. I will write you of my adventures.' This was the beginning of many letters. When he and the little girl met he read her from these carefully composed letters the imagined adventures of the beloved doll. The little girl was comforted.
When the meetings came to an end Kafka presented her with a doll. She obviously looked different from the original doll. An attached letter explained: 'my travels have changed me... '
Many years later, the now grown girl found a letter stuffed into an unnoticed crevice in the cherished replacement doll. In summary it said: 'every thing that you love, you will eventually lose, but in the end, love will return in a different form.'" —Kafka & the Doll: The Pervasiveness of Loss, May Benatar
charcoal drawing by Deanna Staffo
https://www.facebook.com/lmanimekalai/posts/10152526842337645 13/07/2014
Letter to myself;
Dear Leena, I know you so much and wont let myself judge you. You flutter yourself like a wombwet bird every dawn only to have wings large enough to hide the sun to dusk. You are too bright for the dust to cloud you.
Remember, you are born with the readiness to love and dont forget to give more than you receive. Your soul is your home and is armoured with your fearless 'self'. Am sure that you will not let anything crush it.
You are your weather and you bloom a hibiscus with your own water and sun and soil, come what may, who may!
Kisses
Leena
https://www.facebook.com/lmanimekalai/posts/10152495559327645
என் கவிதைகளை சோளக்கொல்லை பொம்மைகளாக்கி திரித்து, கிழித்து, அடித்து, மூத்திரம்பெய்து, வக்கரித்து,அவரவர் மன இழிவுகளை இறக்கி வைத்துக் கொண்டிருப்பதாக அறிகிறேன்!நல்லது! யாவரின் வன்முறைக்கும் வடிகாலாக ஏதாவதொரு 'பயன்பாட்டு மதிப்பு' பிரதிக்கு இருப்பதைக் குறித்து ஒரு நீண்ட மூச்சை எறிகிறேன்!
https://www.facebook.com/lmanimekalai/posts/10152495590567645
எவ்வளவு அடித்தாலும் தாங்குவேன்
அடியுங்கள்
சதுரகிரி மலையடிவாரத்து
மாவூத்து தண்ணியில்
ஊறிய பழஞ்சோறு
தின்று வளர்ந்தவள்
அதில் தாமிரச் சத்து அதிகமாம்
அவ்வா சொல்லுவார்
நாளை உங்கள் தலைமுறை
எட்டாவது கன்னியான
என் சன்னிதானத்தில்
வாக்கு கேட்டு வந்து நிற்கும்
உங்கள் சாதகத்தில்
எழுதிக்கொள்ளுங்கள்
என் சாதிபோல் உயர்ந்த ஒரு சாதி
இப்பூதலத்திலில்லை.
என் மதம் போல் மகத்தான ஒரு மதம்
இச்சகத்தினிலில்லை.
என் மொழிபொல் எழிலான ஒருமொழி
இவ்வூழியிலில்லை.
ஆனால்,
என் சாதியல்லாத சாதியில்
என் மதமல்லாத மதத்தில்
என் மொழியல்லாத மொழியில்
என்னைவிட சிறந்தவர்கள்
எப்படித்தான் பிறந்தார்கள்
லென்பதுதான் புரியவில்லை.
சுபமங்களா - ஆகஸ்ட் ,1994, பக்க எண் 72
என்னுடைய உடல்
ஒரு சிறைக்கூடமல்ல
அதில் மொழி
மாலை ஐந்து மணி வெயிலாகவும்
சிறு சாரலாகவும் அடித்துக்கொண்டிருக்கிறவரை!
Leena Manimekalai
11 hrs · 13/07/2014
Michael Rosen's Poem For The Children of Gaza:
In Gaza, children,
you learn that the sky kills
and that houses hurt.
You learn that your blanket is smoke
and breakfast is dirt.
You learn that cars do somersaults
clothes turn red,
friends become statues,
bakers don’t sell bread.
You learn that the night is a gun,
that toys burn
breath can stop,
it could be your turn.
‘We are also looking at our observers.
We Palestinians sometimes forget that - as in
country after country. the surveillance.
confinement and study of Palestinians is part
of the process of reducing our status and
preventing our national fulfillment except as
the Other who is opposite and unequal.
always on the defensive - we too are looking,
we too are scrutinizing, assessing, judging.
We are more than someone’s object. We
do more than stand passively in front of
whoever, for whatever reason, has wanted to
look at us
Edward Said, After the lost sky
byAna Matias
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152525704137645
Leena Manimekalai
11 hrs · 13/07/2014
Michael Rosen's Poem For The Children of Gaza:
In Gaza, children,
you learn that the sky kills
and that houses hurt.
You learn that your blanket is smoke
and breakfast is dirt.
You learn that cars do somersaults
clothes turn red,
friends become statues,
bakers don’t sell bread.
You learn that the night is a gun,
that toys burn
breath can stop,
it could be your turn.
‘We are also looking at our observers.
We Palestinians sometimes forget that - as in
country after country. the surveillance.
confinement and study of Palestinians is part
of the process of reducing our status and
preventing our national fulfillment except as
the Other who is opposite and unequal.
always on the defensive - we too are looking,
we too are scrutinizing, assessing, judging.
We are more than someone’s object. We
do more than stand passively in front of
whoever, for whatever reason, has wanted to
look at us
Edward Said, After the lost sky
byAna Matias
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152525704137645