Vladimir Mayakovsky 1930
Past One O’Clock ...
Source: The Bedbug and selected poetry, translated by Max Hayward and George Reavey. Meridian Books, New York, 1960;
Transcribed: by Mitch Abidor.
This poem was found among Mayakovsky’s papers after his suicide on April 14, 1930. He had used the middle section, with slight changes, as an epilogue to his suicide note.
Past one o’clock. You must have gone to bed.
The Milky Way streams silver through the night.
I’m in no hurry; with lightning telegrams
I have no cause to wake or trouble you.
Love’s boat has smashed against the daily grind.
Now you and I are quits. Why bother then
To balance mutual sorrows, pains, and hurts.
Behold what quiet settles on the world.
Night wraps the sky in tribute from the stars.
In hours like these, one rises to address
The ages, history, and all creation.
Thanks http://www.marxists.org/subject/art/literature/mayakovsky/1930/past-one-o-clock.htm
Past One O'Clock from allpoetry.org
1
She loves me-loves me not.
My hands I pick
and having broken my fingers
fling away.
So the first daisy-heads
one happens to flick
are plucked,
and guessing,
scattered into May.
Let a cut and shave
reveal my grey hairs.
Let the silver of the years
ring out endlessly !
Shameful common sense -
I hope, I swear -
Will never come
to me.
2
It's already two.
No doubt, you've gone to sleep.
In the night
The Milky Way
with silver filigrees.
I don't hurry,
and there is no point in me
waking and disturbing you
with express telegrams.
3
The sea goes to weep.
The sea goes to sleep.
As they say,
the incident has petered out.
The love boat of life
has crashed on philistine reefs
You and I
are quits.
No need to reiterate
mutual injuries,
troubles
and griefs.
4
D'you see,
In the world what a quiet sleeps.
Night tributes the sky
with silver constellations.
In such an hour as this,
one rises and speaks
to eras,
history,
and world creation.
5
I know the power of words, I know words' tocsin.
They're not the kind applauded by the boxes.
From words like these coffins burst from the earth
and on their own four oaken legs stride forth.
It happens they reject you, unpublished, unprinted.
But saddle-girths tightening words gallop ahead.
See how the centuries ring and trains crawl
to lick poetry's calloused hands.
I know the power of words. Seeming trifles that fall
like petals beneath the heel-taps of dance.
But man with his soul, his lips, his bones.
She loves me-loves me not.
My hands I pick
and having broken my fingers
fling away.
So the first daisy-heads
one happens to flick
are plucked,
and guessing,
scattered into May.
Let a cut and shave
reveal my grey hairs.
Let the silver of the years
ring out endlessly !
Shameful common sense -
I hope, I swear -
Will never come
to me.
2
It's already two.
No doubt, you've gone to sleep.
In the night
The Milky Way
with silver filigrees.
I don't hurry,
and there is no point in me
waking and disturbing you
with express telegrams.
3
The sea goes to weep.
The sea goes to sleep.
As they say,
the incident has petered out.
The love boat of life
has crashed on philistine reefs
You and I
are quits.
No need to reiterate
mutual injuries,
troubles
and griefs.
4
D'you see,
In the world what a quiet sleeps.
Night tributes the sky
with silver constellations.
In such an hour as this,
one rises and speaks
to eras,
history,
and world creation.
5
I know the power of words, I know words' tocsin.
They're not the kind applauded by the boxes.
From words like these coffins burst from the earth
and on their own four oaken legs stride forth.
It happens they reject you, unpublished, unprinted.
But saddle-girths tightening words gallop ahead.
See how the centuries ring and trains crawl
to lick poetry's calloused hands.
I know the power of words. Seeming trifles that fall
like petals beneath the heel-taps of dance.
But man with his soul, his lips, his bones.
Shanmugam Subramaniam commented on this.
நேச மித்ரன்December 23 at 11:16pm ·2015
மணி ஒன்றை கடந்து விட்டது
------------------------------------------+----
மணி ஒன்றை கடந்து விட்டது
நீ உறங்கி இருக்கக் கூடும்
இரா முழுவதும் வெள்ளி ஓடையென
பால்வீதி
மின்னல்தந்தி சேதிகளோடு நானும்
எவ்வித துரிதத்திலுமில்லை
உன்னை எழுப்பி ஊறு செய்யும் காரணங்களேதுமில்லை
மேலும் அவர்கள் சொல்வது போல்
நிகழ்வு முற்று பெற்றுவிட்டது
அன்றாடத்தின் பற்சக்கரங்களில்
மோதி பொடிந்து விட்டது காதலின் படகு
இப்போது நீயும் நானும் கைவிடப் பட்டவர்கள்
பிறகேன் வருந்த வேண்டும்
பரஸ்பரதுயரங்களுக்கு,வலிகளுக்கும்
காயங்களுக்கும்
பிரபஞ்சத்தை மௌனம் ஆற்றுப் படுத்துவதை
கைக்கொள்
இரவு நட்சத்திரங்களின் நினைவாஞ்சலியாக
ஆகாயத்தை தழுவுகிறது இது போன்ற பொழுதுகளில்
ஒருவன்
நேற்றின் காலங்களை,வரலாற்றினை
படைப்புகளைப் பற்றி பேச எழுகிறான்
------------------------------------------+----
மணி ஒன்றை கடந்து விட்டது
நீ உறங்கி இருக்கக் கூடும்
இரா முழுவதும் வெள்ளி ஓடையென
பால்வீதி
மின்னல்தந்தி சேதிகளோடு நானும்
எவ்வித துரிதத்திலுமில்லை
உன்னை எழுப்பி ஊறு செய்யும் காரணங்களேதுமில்லை
மேலும் அவர்கள் சொல்வது போல்
நிகழ்வு முற்று பெற்றுவிட்டது
அன்றாடத்தின் பற்சக்கரங்களில்
மோதி பொடிந்து விட்டது காதலின் படகு
இப்போது நீயும் நானும் கைவிடப் பட்டவர்கள்
பிறகேன் வருந்த வேண்டும்
பரஸ்பரதுயரங்களுக்கு,வலிகளுக்கும்
காயங்களுக்கும்
பிரபஞ்சத்தை மௌனம் ஆற்றுப் படுத்துவதை
கைக்கொள்
இரவு நட்சத்திரங்களின் நினைவாஞ்சலியாக
ஆகாயத்தை தழுவுகிறது இது போன்ற பொழுதுகளில்
ஒருவன்
நேற்றின் காலங்களை,வரலாற்றினை
படைப்புகளைப் பற்றி பேச எழுகிறான்
- மாயகோவ்ஸ்கி-யின் தற்கொலைக் குறிப்பிலுள்ள வரிகள்
தமிழில் : நேசமித்ரன்
குறிப்பு :
பொது புத்தியின் கன்னத்தில் ஓர் அறை , கால்சராயுள் மேகங்கள் போன்றவை மாயகோவ்ஸ்கியின் குறிப்பிடத்தகுந்த தொகுப்புகள். மார்க்ஸியக் கவியின் காலம் 1893 -1930
s