My Grandmother's House Kamala Das

My Grandmother's House

Kamala Das

There is a house now far away where once

I received love……. That woman died,

The house withdrew into silence, snakes moved

Among books, I was then too young

To read, and my blood turned cold like the moon

How often I think of going

There, to peer through blind eyes of windows or

Just listen to the frozen air,

Or in wild despair, pick an armful of

Darkness to bring it here to lie

Behind my bedroom door like a brooding

Dog…you cannot believe, darling,

Can you, that I lived in such a house and

Was proud, and loved…. I who have lost

My way and beg now at strangers' doors to

Receive love, at least in small change? 

Kamala Das

  Yes. I was infatuated with you: I am still. No one has ever heightened such a. keen capacity of physical sensation in me. I cut you out because I couldn't stand being a passing fancy. Before I give my body. I must give my thoughts. my mind, my dream. And you weren't having any of those.

 - Sylvia Plath


"And here you come, with a cup of tea
Wreathed in steam.
The blood jet is poetry,
There is no stopping it.
You hand me two children, two roses."

Sylvia Plath, Kindness

Posted by 

Meena Kandasamy · 

என் பாட்டியின் வீடு 

பண்புடன் இணைய இதழில்.. கமலா தாஸ் கவிதை

(தமிழில்: ராமலக்ஷ்மி)

தொலைதூரத்தில் இருக்கிறது இப்போதும்,

எனக்கு அன்பை அள்ளித் தந்த வீடு...

அந்தப் பெண்மணி இறந்து விட்டாள்,

வீடும் மெளனத்துள் சுருங்கிக் கொண்டது,

புத்தகங்களுக்கு மத்தியில் சர்ப்பங்கள் நகருகின்றன, 

அப்போதோ வாசிக்கும் வயதை எட்டாதிருந்தேன்.

என் இரத்தம் நிலவைப் போல் குளிர்ந்து போகிறது

எத்தனை முறை நினைத்திருப்பேன் அங்கு செல்ல..

சன்னல் வழியே எட்டிப் பார்க்கவும்,

உறைந்த காற்றை உற்றுக் கேட்கவும்,

அல்லது கட்டுப்படுத்த இயலா மனக்கசப்புடன்

கையளவு இருளை இங்கே எடுத்து வந்து

என் படுக்கையறைக் கதவுக்குப் பின்னால்

நாயைப் போல்

ஏக்கத்துடன் படுத்துக் கிடக்கவும்.

நம்ப மாட்டாய், அன்பே, நம்புவாயா?

அப்படியொரு வீட்டில் நான் வாழ்ந்தேன்

பெருமிதமாய், நேசிக்கப்பட்டு...

வழியைத் தொலைத்தவளாய் இன்று

அறியாதவர் வீட்டு வாசல்களில் நின்று

அன்பை  யாசிக்கிறேன்

சில்லறையளவேனும் கிடைக்காதாவென?

**

மூலம்: My Grandmother's House

By Kamala Das

14 ஏப்ரல் 2013 பண்புடன் இணைய இதழுக்காகத் தமிழாக்கம் செய்த கவிதை. நன்றி பண்புடன்!

Letter to Comrade KostrovVladimir Maiakovskii, 1928 Translated by Dorian Rottenberg & (உன்) பெயர் - பிரமிள்

(உன்) பெயர்

பிரமிள்


சீர்குலைந்த சொல்லொன்று
தன் தலையைத்
தானே
விழுங்கத் தேடி
என்னுள் நுழைந்தது.

துடித்துத் திமிறி
தன்மீதிறங்கும் இப்
பெயரின் முத்தங்களை
உதறி உதறி
அழுதது இதயம்.
பெயர் பின் வாங்கிற்று.
“அப்பாடா“ என்று
அண்ணாந்தேன்...

சந்திர கோளத்தில் மோதியது
எதிரொலிக்கிறது.

இன்று, இடையறாத உன்பெயர்
நிலவிலிருந்திறங்கி
என்மீது சொரியும் ஓர்
ரத்தப் பெருக்கு.





.

Letter to Comrade Kostrov
- Vladimir Maiakovskii, 1928

Comrade Kostrov,
…………..I’m sure you won’t mind —
I know,
……..generosity’s one of your merits —
if part of the lines
…………..for Paris assigned
I’ll squander
…………..on petty lyrics.
Imagine:
…….a beauty
…………..enters a hall
framed
…….in necklace and furs,
and I
…….says to her
…………..with no preface at all
these very selfsame words:
I’ve
…….just come
…………..from Russia, comrade.
In my country
…………..I’m a figure.
I’ve seen women
…………..far more comely,
women
…….prettier
…………..and slimmer.
Girls
…….go crazy
…………..over poets,
and I’m
…….vociferous
…………..and smart.
Come along!
…………..Just watch me go it.
Snub me?
…………..No one’s got the heart.
You won’t catch me
…………………double-dealing,
dabbling
………in petty lust.
Deep down in my heart’s
…………………that feeling,
carry it through life
…………………or bust!
I’ll not measure
…………..love by weddings.
Leave me, would you?
…………………Very well.
I don’t give a damn,
…………………I’ve said it,
for a bleeding wedding bell.
So, my girl,
…………..don’t let’s be dainty.
Let’s not joke,
…………..Almighty God!
Mademoiselle,
…………..I’m long past twenty —
better call it thirty odd.
Love doesn’t mean
…………………just eternal unrest,
nor the way
…………..one can burn and flare.
It’s that
………..which heaves
…………………under mountain-breasts,
behind
…….the jungle of hair.
To love means to rush out
…………………into the yard
and right until ravening night
with a flashing axe
…………………to chop firesticks hard
in a fireworks
…………..of manly might.
To love
………..is to break
…………………from insomnia-torn sheets,
with jealousy of Copernicus
…………………swallowing saliva;
him,
………..not the husband
of Mrs. Sugar-and-Sweets
regarding
………….as your most deadly rival.
Love
………for us
…………..isn’t Eden and so on.
Love
………for us
………………booms that once again
our heart’s
………………too-long-cooling engine
………………………….will go on
working
………against
………………all odds
………………………and pain.
You’ve severed
………with Moscow
………………every thread,
it’s years
………since you
………………and it came to part.
Then how shall I hammer
……………………into your head
the gist
………of that state of heart?
Lights cover the earth
………………right up to the sky.
The sky’s full of stars —
………………go, count the lot.
If I wasn’t
………….already a poet
…………………………….I
would turn astronomer,
………………….honest to God!
A hubbub fills
………….both alley and square.
The traffic
………speeds past
………………like mad,
while I
………go sauntering
………………….here and there
and jot down rhymes
………………….in a pad.
The cars
………that race
………………….along the street
won’t knock me down
………………….by chance.
They understand,
……………and so take heed:
the bloke’s
………in a lyric trance.
A vortex of images,
…………….ideas,
……………………and visions,
the sizzling city
…………….brings.
Why,
…….even a bear
………………….in such conditions
would grow
………a pair of wings.
And then
………out of one of the third-rate bars
after stewing
………..inside
………………….for a time
a word
………zooms upward
……………………straight to the stars
like a comet,
………….all ashine,
its tail stretched out
………………………over half the skies,
its plumes —
………………..the heavens’ highlight,
for lovers to sit
…………………and feast their eyes
while smelling
……………….their arbour’s
………………………lilac;
to rouse
……………and lead
………………………and enthuse
…………………………….and uphold ‘em,
those
…………whose spirit is wavering,
to saw off enemies’ heads
………………………….from their shoulders
with a glittering
…………………….long-bladed
………………………………sabre.
I ‘ll stand
……………till the very last beat in my breast
as if
……….on a rendezvous,
and listen
………………..to love
………………………….booming on in its nest,
simple,
…………..human
……………………..and true.
Sea-tide,
…………..hurricane,
……………………….tempest
…………………………….and flame
rumble inside me
……………………….and swell!
Who’d take such a pet
……………………….to own and tame?
You would?
………………Very well!

 Vladimir Maiakovskii, 1928 

Translated by Dorian Rottenberg

காற்றின் திசையெங்கும் - கைலாஷ் சிவன், வறட்சி -ராஜ சுந்தரராஜன்

காற்றின் திசையெங்கும் 
உயிர் கொண்டு
அலையும் 
இறகொன்று 
முடிவுறா தொடர்ச்சியில் 
முடிவுறும் கவிதை  

            -கைலாஷ் சிவன் 

வறட்சி 

வானுக்கு இல்லை இரக்கம். பூமிக்கு 
வெயில் என்று வருகிறது நெருப்பு.
காற்றுக்கு விடை சொல்லித்
துக்கித்து இருக்கிறது வீதி 
அடி உறைகளும், கிணற்றுக்குள், வாய் வறண்டு
சுருண்டு விட்டன  
தாகித்து அணுகிற வாளிக்கு
என்ன சொல்வது பதில்?
கறங்குவெள் அருவி கல் அலைத்து  ஒழுகிய 
பறம்பும் இன்று வெறும் பாறை 

                           ராஜ சுந்தரராஜன் 

  

மரணிக்காத ஆசிரியன் - றியாஸ் குரானா

நன்றி 

maatrupirathi.blogspot.in/2012/06/blog-post_13.html

பறவையைப் பற்றி
எழுதிய பிரதியில்
அது இல்லாமல் போனது கண்டு
நீங்கள் வியப்படைய வேண்டாம்
நமது தேவைக்காக
நமது அவசரத்திற்காக
வரும்படி
பறவையை கட்டாயப்படுத்த முடியாது
அதற்க்கு வேலைகள் இருக்கலாம்
அல்லது தான் விரும்பிய நேரத்தில்
பிரதிக்குள் வரலாம்
பறவையைப் பிரதிக்குள் வைத்து
வாசிக்க வேண்டுமென்ற
விதிகள் ஏதுமில்லை
வாசிப்பதற்கென்று,
பிரதிக்குள் அடைத்து வைக்கவும் கூடாது
உங்கள் வாசிப்பு பிடித்திருந்தால்
சில வேளை,மனம் விரும்பி
பிரதிக்குள் வரவும் வாய்ப்பிருக்கிறது
வானத்தில், பறந்து கொண்டிருக்கும்
பறவைகளில் ஏதாவதொன்றைப் பார்த்து
அதுதான், பிரதிக்குள்
இருக்க வேண்டிய பறவை என
முடிவெடுத்துவிடவும் வேண்டாம்
பிரதியைச் சுற்றி
மிக அருகில் வட்டமிடுகிறதே
அதுகூட பிரதிக்கான
பறவையாக இல்லாமல் போகலாம்
பிரதிக்குள் பறவை பற்றி மட்டுமல்ல
அது வெளியேறிவிடும் படியும்
எழுதினேன்.
உண்மை, யாருக்கும் கேட்காத வண்ணம்
மௌமாக கூவிக்கொண்டு திரிகிறது
பிரதியின் பறவை.