நாவலின் கோட்பாடு. ஜார்ஜ் லூகாக்ஸ் 1914

2. வடிவங்களின் வரலாற்றின் ஒரு தத்துவத்தின் சிக்கல்கள்

நோக்குநிலையின் ஆழ்நிலை புள்ளிகளில் இத்தகைய மாற்றத்தின் விளைவாக, கலை வடிவங்கள் வரலாற்று-தத்துவ இயங்கியலுக்கு உட்பட்டன; எவ்வாறாயினும், இந்த இயங்கியலின் போக்கு, ஒவ்வொரு வகையின் 'வீட்டில்' உள்ள ஒரு பிரியோரியைப் பொறுத்தது . மாற்றம் என்பது பொருளின் மீது மட்டுமே தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது மற்றும் அது உருவான நிலைமைகளை மட்டுமே பாதிக்கிறது, மேலும் வடிவத்தின் இருப்புக்கான அதன் ஆழ்நிலை உரிமைக்கான இறுதி உறவைக் கேள்விக்குள்ளாக்காது; அவ்வாறு இருக்கும் போது, ​​முறையான மாற்றங்கள் மட்டுமே நிகழும், மேலும் அவை ஒவ்வொரு தொழில்நுட்ப விவரத்திலும் வேறுபடலாம் என்றாலும், அவை அசல் வடிவம் கொடுக்கும் கொள்கையை மாற்றாது. இருப்பினும், சில நேரங்களில், மாற்றம் துல்லியமாக அனைத்தையும் தீர்மானிக்கும் கொள்கையில் நிகழ்கிறது .வகையின், பின்னர் பிற கலை வடிவங்கள், வரலாற்று-தத்துவ காரணங்களுக்காக, அதே கலை நோக்கத்துடன் ஒத்திருக்க வேண்டும். கிரேக்க வரலாற்றில் ஹீரோவும் அவனது விதியும் சிக்கலாகி, யூரிபிடீஸின் சோகமற்ற நாடகமாக கொண்டு வரப்பட்டது போன்ற ஒரு புதிய வகையை தோற்றுவிக்கும் மனநிலையில் ஏற்படும் மாற்றம் இதுவல்ல. அந்த வழக்கில், பொருளின் [அதாவது, படைப்பாளியின், கலைஞரின்] ஒரு முன்னோடிக்கு இடையே ஒரு முழுமையான கடிதப் பரிமாற்றம் இருந்தது.தேவைகள், படைப்பிற்கான உத்வேகத்தை வழங்கிய அவரது மனோதத்துவ துன்பங்கள் மற்றும் முடிக்கப்பட்ட வேலை ஒத்துப்போகும் வடிவத்தின் முன்-நிலைப்படுத்தப்பட்ட, நித்திய இருப்பிடம். இங்கு குறிப்பிடப்படும் வகையை உருவாக்கும் கொள்கையானது மனநிலையில் எந்த மாற்றத்தையும் குறிக்கவில்லை; மாறாக, பழைய நோக்கத்திலிருந்து அடிப்படையில் வேறுபட்ட ஒரு புதிய நோக்கத்தை நோக்கி அதே மனநிலையைத் திருப்புகிறது. வடிவம் கொடுக்கும் பொருள் மற்றும் உருவாக்கப்பட்ட வடிவங்களின் உலகத்தின் ஆழ்நிலை கட்டமைப்பின் பழைய இணையான தன்மை அழிக்கப்பட்டு, கலை உருவாக்கத்தின் இறுதி அடிப்படையானது வீடற்றதாகிவிட்டது.

ஜெர்மன் ரொமாண்டிஸம், நாவல் பற்றிய அதன் கருத்தை எப்போதும் முழுமையாகத் தெளிவுபடுத்தவில்லை என்றாலும், அதற்கும் ரொமாண்டிக் கருத்துக்கும் இடையே நெருங்கிய தொடர்பை ஏற்படுத்தியது; மற்றும் சரியாக, நாவல் வடிவம், வேறு எந்த வகையிலும், இந்த ஆழ்நிலை இல்லறத்தின் வெளிப்பாடு. கிரேக்கர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்களின் வரலாறும் வரலாற்றின் தத்துவமும் ஒத்துப்போனது என்பது மனதின் சூரியக் கடிகாரம் அதன் நேரம் வந்துவிட்டது என்பதைக் காட்டும்போதுதான் ஒவ்வொரு கலை வடிவமும் பிறந்தது, மேலும் அடிவானத்தில் அடிப்படை உருவங்கள் காணப்படாதபோது மறைந்து போக வேண்டும். . இந்த தத்துவ காலகட்டம் பிற்காலத்தில் இழந்துவிட்டது. கலை வகைகள் இப்போது ஒன்றுக்கொன்று குறுக்காக வெட்டப்படுகின்றன, அவை பிரிக்க முடியாத சிக்கலானவை, மேலும் தெளிவாகவும் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி வழங்கப்படாத ஒரு நோக்கத்திற்கான உண்மையான அல்லது தவறான தேடலின் தடயங்களாக மாறிவிட்டன; அவற்றின் மொத்தத் தொகையானது அனுபவத்தின் வரலாற்றுத் தொகுப்பு மட்டுமே, ஒவ்வொரு வடிவமும் உருவான வழிகளுக்கான அனுபவ (சமூகவியல்) நிலைமைகளை நாம் தேடலாம் (மற்றும் ஒருவேளை கண்டுபிடிக்கலாம்), ஆனால் கால இடைவெளியின் வரலாற்று-தத்துவ பொருள் மீண்டும் ஒருபோதும் வடிவங்களில் (அவை அடையாளமாக மாறியது) மற்றும் இந்த அர்த்தத்தை பல்வேறு காலகட்டங்களின் மொத்தத்தில் இருந்து டிக்ரிப் செய்து டிகோட் செய்யலாம், ஆனால் அந்த முழுமைகளிலேயே கண்டுபிடிக்க முடியாது. ஆனால் ஆழ்நிலை தொடர்புகளின் மிகச்சிறிய இடையூறு வாழ்க்கையில் அர்த்தத்தின் உள்ளார்ந்த தன்மையை மீட்டெடுக்க முடியாத அளவிற்கு மறைந்துவிடும், ஆனால் வாழ்க்கையிலிருந்து விவாகரத்து மற்றும் வாழ்க்கைக்கு அந்நியமான ஒரு சாராம்சம் இந்த அர்ப்பணிப்புக்குப் பிறகும் அதன் சொந்த இருப்புடன் முடிசூட்டப்படலாம். மிகவும் வன்முறையான எழுச்சி, வெளிறியிருக்கலாம் ஆனால் முற்றிலும் மறைந்துவிடாது. அதனால்தான் சோகம் மாறினாலும்,

நமது வாழ்க்கையின் கருத்து மற்றும் அத்தியாவசிய உயிரினத்துடனான அதன் உறவில் ஏற்பட்ட முழுமையான மாற்றம், நிச்சயமாக, சோகத்தையும் மாற்றியுள்ளது. ஒரு தூய, சிக்கலற்ற உலகத்திலிருந்து பேரழிவு தரும் திடீர் திடீர்ப் பொருளின் உயிர்-உண்மை மறைந்து போவது ஒன்றுதான், மேலும் இந்த அகநிலையானது ஒரு மந்திரத்தின் படிப்படியான செயல்பாட்டின் மூலம் பிரபஞ்சத்திலிருந்து வெளியேற்றப்படும்போது அது வேறு: பிந்தைய வழக்கில் ஏங்குதல் அதன் திரும்புதல் உயிருடன் உள்ளது ஆனால் திருப்தியற்றது; அது ஒருபோதும் நம்பிக்கையின்மையில் வேரூன்றிய நம்பிக்கையற்றதாக மாறாது: எனவே, வாழ்க்கைக் காடுகளின் வெட்டப்பட்ட மரங்களிலிருந்து ஒரு சோகமான கட்டத்தை உருவாக்க முடியாது, ஆனால் மரத்தின் மரத்திலிருந்து எரியும் நெருப்பின் தீப்பிழம்புகளில் சிறிது நேரம் விழித்திருக்க வேண்டும். அழுகிய வாழ்க்கை, இல்லையெனில் உறுதியுடன் உலகின் குழப்பத்திற்குத் திரும்பி, தூய அத்தியாவசியத்தின் அருவமான கோளத்தில் தஞ்சம் அடைய வேண்டும்.

கிரேக்க சோகம் சுருக்கத்திற்கு எதிராக வாழ்க்கைக்கு அருகாமையில் இருக்கும் இக்கட்டான நிலைக்கு அப்பால் நின்றது, ஏனெனில், முழுமையானது என்பது வாழ்க்கைக்கு நெருங்கி வருவதற்கான ஒரு கேள்வி அல்ல, மேலும் உரையாடலின் வெளிப்படைத்தன்மை அதன் உடனடித்தன்மையின் மறுப்பைக் குறிக்கவில்லை. கிரேக்க கோரஸை உருவாக்கிய வரலாற்று விபத்துக்கள் அல்லது தேவைகள் எதுவாக இருந்தாலும், அதன் கலைப் பொருள் எல்லா உயிர்களுக்கும் வெளியேயும் அதற்கு அப்பாலும் அமைந்துள்ள சாரத்தின் மீது வாழ்க்கையையும் நிறைவையும் அளிக்கிறது. இவ்வாறு கோரஸ் ஒரு பின்னணியை வழங்க முடிந்தது, அதே வழியில் ஒரு ரிலீப்பில் உள்ள உருவங்களுக்கு இடையே உள்ள பளிங்கு வளிமண்டல இடைவெளி ஃப்ரைஸை மூடுகிறது, ஆனால் கோரஸின் பின்னணியும் இயக்கம் நிறைந்தது மற்றும் வெளிப்படையான அனைத்தையும் மாற்றிக்கொள்ள முடியும். எந்தவொரு சுருக்கத் திட்டத்திலும் பிறக்காத வியத்தகு செயலின் ஏற்ற இறக்கங்கள், இவற்றைத் தனக்குள்ளேயே உள்வாங்கிக் கொண்டு, அவற்றைத் தன் பொருளால் வளப்படுத்திக் கொள்ளலாம். அவர்களை நாடகத்திற்கு திருப்பி அனுப்ப முடியும். இது முழு நாடகத்தின் பாடல் அர்த்தத்தையும் அற்புதமான வார்த்தைகளில் ஒலிக்கச் செய்யும்; அது வீழ்ச்சியடையாமல், துன்பகரமான மறுப்பைக் கோரும் தாழ்ந்த உயிரினத்தின்-காரணத்தின் குரலையும், விதியின் உயர்ந்த சூப்பர் காரணத்தின் குரலையும் தன்னுள் இணைக்க முடியும். கிரேக்க சோகத்தில் பேச்சாளர் மற்றும் கோரஸ் ஒரே அடிப்படை சாராம்சத்தில் உள்ளன, அவை முற்றிலும் ஒரே மாதிரியானவை, எனவே படைப்பின் கட்டமைப்பை அழிக்காமல் முற்றிலும் தனித்தனி செயல்பாடுகளை நிறைவேற்ற முடியும்; சூழ்நிலையின், விதியின் அனைத்து பாடல் வரிகளும் கோரஸில் குவிந்து, வீரர்களுக்கு அனைத்தையும் வெளிப்படுத்தும் வார்த்தைகள் மற்றும் சோகமான இயங்கியலின் அனைத்தையும் தழுவும் சைகையை அப்பட்டமாக வைக்கின்றன - இன்னும் அவை எதனாலும் பிரிக்கப்படாது. மென்மையான மாற்றங்கள் தவிர.ஒரு முன்னோடி .

நவீன நாடகத்திலிருந்து வாழ்க்கை இயல்பாக இல்லாதது அல்ல; அதிகபட்சம், அதை அதிலிருந்து வெளியேற்றலாம். ஆனால் நவீன கிளாசிக்வாதிகள் கடைப்பிடிக்கும் நாடுகடத்தல் என்பது, நாடுகடத்தப்படுகிறவற்றின் இருப்பை மட்டுமல்ல, அதன் சக்தியையும் அங்கீகரிப்பதைக் குறிக்கிறது; எல்லா பதட்டமான வார்த்தைகளிலும், எல்லா சைகைகளும் ஒருவரையொருவர் விஞ்சும் முயற்சியில் வாழ்க்கையைத் தடுத்து நிறுத்தும் முயற்சியில் உள்ளது, அதில் கறைபடாமல் இருக்க வேண்டும்; கண்ணுக்குத் தெரியாமல் மற்றும் முரண்பாடாக, இருப்பினும், வாழ்க்கையானது சுருக்கமான அல்லது குழப்பமான, மிகைப்படுத்தப்பட்ட அல்லது சுருக்கமானதாக ஆக்குகிறது.

மற்றொரு வகையான சோகம் ஃபைஃபை தின்றுவிடுகிறது. அது தனது ஹீரோக்களை வெளிப்படையாக வாழும் மனிதர்களின் மத்தியில் வாழும் மனிதர்களாக மேடையில் வைக்கிறது, இதனால் ஒரு தெளிவான விதி படிப்படியாக வியத்தகு செயலின் குழப்பத்திலிருந்து ஒளிரும், வாழ்க்கையின் எடையால் கனமானது - அதனால் அது நெருப்பு மனிதனாக உள்ள அனைத்தையும் சாம்பலாக்கக்கூடும், இதனால் வெறும் மனிதர்களின் இல்லாத வாழ்க்கை ஒன்றுமில்லாமல் சிதைந்துவிடும் மற்றும் வீர உருவங்களின் உணர்ச்சிகரமான உணர்ச்சிகள் அவர்களை அழித்துவிடும் சோக உணர்ச்சியின் சுடராக எரியக்கூடும். மனித கறை இல்லாத ஹீரோக்களாக. இந்த வழியில் ஹீரோவின் நிலை சர்ச்சைக்குரியதாகவும் சிக்கலாகவும் மாறியுள்ளது; ஒரு ஹீரோவாக இருப்பது இனி சாரத்தின் கோளத்தில் இருப்பதற்கான இயற்கையான வடிவம் அல்ல, ஆனால் வெறுமனே மனிதனுக்கு மேலாக தன்னை உயர்த்திக் கொள்ளும் செயல், சுற்றியுள்ள வெகுஜனத்தில் அல்லது ஹீரோவின் சொந்த உள்ளுணர்வில். வாழ்க்கைக்கும் சாராம்சத்திற்கும் இடையே உள்ள படிநிலையின் சிக்கல், கிரேக்க நாடகத்தைப் பொறுத்தவரை, இது ஒரு உருவாக்கமாக இருந்ததுஒரு முன்னோடி மற்றும் அதனால் ஒருபோதும் வியத்தகு செயல்பாட்டின் பொருளாக மாறவில்லை, இதனால் சோகமான செயல்முறைக்குள் இழுக்கப்படுகிறது; இது நாடகத்தை இரண்டு முற்றிலும் பன்முகத்தன்மை கொண்ட பகுதிகளாக மாற்றுகிறது, அவை ஒன்றோடொன்று தொடர்புடைய மறுப்பு மற்றும் புறக்கணிப்பால் மட்டுமே, இதனால் நாடகத்தை விவாதமாகவும் அறிவுபூர்வமாகவும் ஆக்குகிறது மற்றும் அதன் அடித்தளத்தை சீர்குலைக்கிறது. வேலையில் கட்டாயப்படுத்தப்படும் தரைத் திட்டத்தின் அகலம் மற்றும் ஹீரோ தன்னை ஒரு ஹீரோவாகக் கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பு தனது சொந்த ஆத்மாவில் பயணிக்க வேண்டிய சாலையின் நீளம் ஆகியவை நாடக வடிவம் கோரும் கட்டுமானத்தின் மெல்லிய தன்மையுடன் வேறுபடுகின்றன. அது காவிய வடிவங்களுக்கு நெருக்கமானது; மேலும் வீரத்தின் மீதான வாத முக்கியத்துவம் (சுருக்கமான சோகத்திலும் கூட) முற்றிலும் பாடல் வரிகளின் அதிகப்படியான தேவைக்கு வழிவகுக்கிறது.

எவ்வாறாயினும், இத்தகைய பாடல் வரிகள் மற்றொரு ஆதாரத்தைக் கொண்டுள்ளன, இது வாழ்க்கைக்கும் சாரத்திற்கும் இடையிலான இடம்பெயர்ந்த உறவிலிருந்து உருவாகிறது. கிரேக்கர்களைப் பொறுத்தவரை, வாழ்க்கை அர்த்தத்தின் இல்லமாக இல்லாமல் போனது என்பது பரஸ்பர நெருக்கத்தை, மனிதர்களின் உறவை வேறொரு கோளத்திற்கு மாற்றியது, ஆனால் அதை அழிக்கவில்லை: கிரேக்க நாடகத்தின் ஒவ்வொரு உருவமும் எல்லாவற்றிலிருந்தும் ஒரே தூரத்தில் உள்ளது. சாராம்சத்தை நிலைநிறுத்துகிறது, எனவே, மற்ற எல்லா உருவங்களுடனும் அதன் ஆழமான வேர்களில் தொடர்புடையது; அனைவரும் ஒருவரையொருவர் புரிந்துகொள்கிறார்கள், ஏனென்றால் அனைவரும் ஒரே மொழியைப் பேசுகிறார்கள், அனைவரும் ஒருவரையொருவர் நம்புகிறார்கள், அது மரண எதிரிகளாக இருந்தாலும் சரி, அனைவரும் ஒரே மையத்தை நோக்கி ஒரே வழியில் முயற்சி செய்கிறார்கள், மேலும் அனைவரும் ஒரே மாதிரியான இருப்பு நிலையிலேயே நகர்கின்றனர். . ஆனால், நவீன நாடகத்தைப் போலவே, வாழ்க்கையுடன் ஒரு படிநிலைப் போட்டியில் வெற்றி பெற்ற பின்னரே சாராம்சம் வெளிப்பட்டு தன்னை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள முடியும்.நாடக ஆளுமை தனது சொந்த நூலால் மட்டுமே அவரைப் பெற்றெடுக்கும் விதியுடன் பிணைக்கப்படலாம்; பின்னர் ஒவ்வொருவரும் தனிமையில் இருந்து எழுந்து, மீளமுடியாத தனிமையில், மற்ற அனைத்து தனிமையான உயிரினங்களுக்கு மத்தியில், இறுதியான, துயரமான தனிமையை நோக்கி விரைந்து செல்ல வேண்டும்; பின்னர், ஒவ்வொரு சோகமான வேலையும் புரிந்து கொள்ளப்படாமல் மௌனமாக மாற வேண்டும், மேலும் எந்த ஒரு சோகமான செயலும் அதை போதுமான அளவு உள்வாங்கும் அதிர்வுகளைக் காண முடியாது.

ஆனால் நாடகத்தில் தனிமையில் ஒரு முரண்பாடு இணைகிறது. தனிமை, சோகத்தின் சாராம்சம், ஏனெனில் அதன் விதியின் மூலம் தன்னை அடைந்த ஆன்மா நட்சத்திரங்களுக்கிடையில் சகோதரர்களைக் கொண்டிருக்கலாம், ஆனால் ஒருபோதும் பூமிக்குரிய துணையாக இருக்க முடியாது; ஆயினும்கூட, வியத்தகு வெளிப்பாட்டின் வடிவம் - உரையாடல் - இது பல குரல்களைக் கொண்டதாக, உண்மையாக உரையாடலாக, வியத்தகு முறையில், இந்த தனிமனிதர்களிடையே அதிக அளவிலான ஒற்றுமையை முன்வைக்கிறது. முற்றிலும் தனிமையில் இருக்கும் மனிதனின் மொழி பாடல் வரிகள், அதாவது மோனோலாஜிக்கல்; உரையாடலில், மறைநிலைஅவரது ஆன்மா மிகவும் உச்சரிக்கப்படுகிறது, அது பரிமாற்றப்பட்ட வார்த்தைகளின் தெளிவு மற்றும் வரையறையை ஓவர்லோட் செய்து சதுப்புக்குள்ளாக்குகிறது. இத்தகைய தனிமை என்பது சோக வடிவத்திற்குத் தேவைப்படுவதை விட மிகவும் ஆழமானது, இது விதியின் உறவைக் கையாளுகிறது (உண்மையான, வாழும் கிரேக்க ஹீரோக்கள் தங்கள் இருப்பைக் கொண்டிருந்த ஒரு உறவு); தனிமை தனக்குத்தானே ஒரு பிரச்சனையாக மாறி, சோகமான பிரச்சனையை ஆழமாக்கி குழப்பி இறுதியில் அதன் இடத்தைப் பிடிக்கிறது. இப்படிப்பட்ட தனிமை என்பது விதியின் பிடியில் சிக்கித் தவிக்கும் ஒரு ஆன்மாவின் போதை மட்டுமல்ல. தனிமையில் இருக்கக் கண்டனம் செய்யப்பட்டு சமூகத்திற்கான ஏக்கத்தால் விழுங்கப்பட்ட ஒரு உயிரினத்தின் வேதனையும் கூட.

இத்தகைய தனிமை புதிய சோகப் பிரச்சனைகளை உருவாக்குகிறது, குறிப்பாக நவீன சோகத்தின் மையப் பிரச்சனை - நம்பிக்கை. புதிய ஹீரோவின் ஆன்மா, வாழ்க்கையில் ஆடை அணிந்திருந்தாலும், சாரத்தால் நிரம்பியிருந்தாலும், மற்றொரு நபரின் வாழ்க்கையின் அதே ஓட்டுக்குள் இருக்கும் சாராம்சம் அவரது சொந்தமாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை என்பதை ஒருபோதும் புரிந்து கொள்ள முடியாது; ஒருவரையொருவர் கண்டுபிடித்தவர்கள் அனைவரும் ஒரே மாதிரியானவர்கள் என்பதையும், அதன் அறிவு இந்த உலகத்திலிருந்து வரவில்லை என்பதையும் புரிந்து கொள்ள முடியாது, இந்த அறிவின் உள்ளார்ந்த உறுதியானது இந்த வாழ்க்கையின் ஒரு அங்கமாக இருப்பதை உத்தரவாதம் செய்ய முடியாது. அதற்கு உயிரூட்டும் மற்றும் அதனுள் உயிருடன் இருக்கும் தன் சுயம் பற்றிய அறிவைப் பெற்றிருக்கிறது, எனவே அதைச் சுற்றியிருக்கும் மனிதகுலத்தின் துருவல் கூட்டம் ஒரு திருவிழாக் கோமாளித்தனம் மட்டுமே என்று அது நம்ப வேண்டும். முகமூடிகள் விழும், இதுவரை ஒருவருக்கொருவர் அந்நியர்களாக இருந்த சகோதரர்கள் ஒருவருக்கொருவர் கைகளில் விழுவார்கள். அது இதை அறிந்திருக்கிறது, அதைத் தேடுகிறது, விதியின் நடுவில் அது தன்னை மட்டும் தனியாகக் காண்கிறது. அதனால், நிந்தனையான, நேர்த்தியான துக்கத்தின் ஒரு குறிப்பு, தன்னைக் கண்டுபிடித்ததில் அதன் பரவசத்தில் நுழைகிறது: விதியைப் பற்றிய அதன் அறிவு மிகவும் தெளிவாகக் கூறியது மற்றும் பயணிக்க வலிமையைக் கொடுத்தது பற்றிய ஒரு கேலிச்சித்திரம் கூட இல்லாத ஒரு வாழ்க்கையின் ஏமாற்றத்தின் குறிப்பு. நீண்ட சாலை தனியாகவும் இருளிலும். இந்த தனிமை வியத்தகு மட்டுமல்ல, உளவியல் ரீதியாகவும் இருக்கிறது, ஏனென்றால் அது வெறுமனே இல்லை விதியைப் பற்றிய அதன் அறிவு மிகத் தெளிவாகப் பறைசாற்றும் ஒரு கேலிச்சித்திரம் கூட இல்லாத ஒரு வாழ்க்கையின் ஏமாற்றத்தின் குறிப்பு, அது நீண்ட சாலையில் தனியாகவும் இருளிலும் பயணிக்க வலிமையைக் கொடுத்தது. இந்த தனிமை வியத்தகு மட்டுமல்ல, உளவியல் ரீதியாகவும் இருக்கிறது, ஏனென்றால் அது வெறுமனே இல்லை விதியைப் பற்றிய அறிவு மிகத் தெளிவாகப் பறைசாற்றிய ஒரு கேலிச்சித்திரம் கூட இல்லாத ஒரு வாழ்க்கையின் ஏமாற்றத்தின் குறிப்பு, அது நீண்ட பாதையில் தனியாகவும் இருளிலும் பயணிக்க வலிமையைக் கொடுத்தது. இந்த தனிமை வியத்தகு மட்டுமல்ல, உளவியல் ரீதியாகவும் இருக்கிறது, ஏனெனில் அது வெறுமனே இல்லைஅனைத்து நாடக ஆளுமைகளின் முதன்மையான சொத்து ஆனால் ஒரு ஹீரோவாக மாறும் செயல்பாட்டில் மனிதனின் நேரடி அனுபவம்; மேலும் உளவியல் என்பது நாடகத்திற்கான மூலப்பொருளாக மட்டும் இருக்கக்கூடாது என்றால், அது ஆன்மாவின் பாடல் வரிகளாக மட்டுமே தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்ள முடியும்.

சிறந்த காவிய எழுத்து வாழ்க்கையின் விரிவான முழுமைக்கும், நாடகம் சாரத்தின் தீவிரமான முழுமைக்கும் வடிவம் கொடுக்கிறது. அதனால்தான், சாரம் தன்னிச்சையாக உருண்டையான, சிற்றின்பமாக இருக்கும் முழுமையை இழந்துவிட்டாலும், நாடகம் அதன் முறையான முன்னோடியாக இருக்க முடியும்.இயற்கை, ஒருவேளை சிக்கல் நிறைந்த ஒரு உலகத்தைக் கண்டுபிடி. ஆனால் பெரிய காவியத்திற்கு இது சாத்தியமற்றது. காவியத்தைப் பொறுத்தவரை, உலகம் எந்த நேரத்திலும் ஒரு இறுதிக் கொள்கை; அது அதன் ஆழமான, மிக தீர்க்கமான, அனைத்தையும் தீர்மானிக்கும் ஆழ்நிலை தளத்தில் அனுபவபூர்வமானது; அது சில சமயங்களில் வாழ்க்கையின் தாளத்தை விரைவுபடுத்தலாம், மறைந்திருந்த அல்லது புறக்கணிக்கப்பட்ட ஒரு கற்பனாவாத முடிவுக்கு கொண்டு செல்லலாம். வரலாற்று ரீதியாக வழங்கப்பட்ட வாழ்க்கையின் இயல்பு. ஒரு சரியான கற்பனாவாத காவியத்தின் எந்தவொரு முயற்சியும் தோல்வியடைய வேண்டும், ஏனெனில் அது அகநிலை அல்லது புறநிலையாக, அனுபவத்தை கடந்து பாடல் வரிகள் அல்லது நாடக நடுக்கத்தில் பரவுகிறது. மேலும் இது போன்ற ஒன்றுடன் ஒன்று காவியத்திற்கு ஒருபோதும் பலனளிக்காது.

சில சமயங்களில், ஒருவேளை - சில நியாயமான கதைகள் இன்னும் இந்த இழந்த உலகங்களின் துண்டுகளைத் தக்கவைத்துக்கொள்கின்றன - இன்று கற்பனாவாத பார்வையின் மூலம் மட்டுமே அடையக்கூடியது உண்மையில் தொலைநோக்கு பார்வைக்கு இருந்தது; அந்தக் காலத்தில் காவியக் கவிஞர்கள் அனுபவத்தை விட்டு வெளியேற வேண்டிய அவசியமில்லை, ஆனால், சிறகுகள் கொண்ட மிருகங்களை வரைந்த அசிரியர்கள் தங்களை இயற்கையியலாளர்களாகக் கருதுவதைப் போலவே, அவர்கள் நிகழ்வுகளின் எளிமையான விவரிப்பாளர்களாக இருக்க முடியும். ஏற்கனவே ஹோமரின் காலத்தில், இருப்பினும், ஆழ்நிலையானது பூமிக்குரிய இருப்புடன் பிரிக்கமுடியாத வகையில் பின்னிப்பிணைந்துள்ளது, மேலும் ஹோமர் துல்லியமாக ஒப்பிடமுடியாதவர், ஏனெனில், அவரில், இந்த மாறுதல்-உண்மையானது முற்றிலும் வெற்றிகரமாக இருந்தது.

காவியத்திற்கும் நாடகத்திற்கும் இடையே உள்ள முக்கியமான வேறுபாடு, யதார்த்தத்துடனான இந்த அழியாத பிணைப்பு , காவியத்தின் பொருள் வாழ்க்கையின் அவசியமான விளைவாகும். சாராம்சத்தின் கருத்து வெறுமனே நிலைநிறுத்தப்படுவதன் மூலம் ஆழ்நிலைக்கு வழிவகுக்கிறது, பின்னர், ஆழ்நிலையில், ஒரு புதிய மற்றும் உயர்ந்த சாரமாக படிகமாக்குகிறது, அதன் வடிவத்தின் மூலம் இருக்க வேண்டிய ஒரு சாரத்தை வெளிப்படுத்துகிறது - ஒரு சாராம்சம், அது வடிவத்தில் பிறப்பதால், அது சுயாதீனமாக உள்ளது. வெறுமனே உள்ளவற்றின் கொடுக்கப்பட்ட உள்ளடக்கம் . மறுபுறம், வாழ்க்கையின் கருத்தாக்கம், ஒரு பொருளாகப் பிடிக்கப்பட்டு, அசையாத நிலையில் வைத்திருக்கும் எந்த ஒரு திருந்தியலும் தேவையில்லை.

சாராம்சத்தின் உலகங்கள் வடிவங்களின் சக்தியால் இருப்பதை விட உயர்ந்ததாக இருக்கும், மேலும் அவற்றின் இயல்பு மற்றும் உள்ளடக்கங்கள் அந்த சக்தியின் உள் ஆற்றல்களால் மட்டுமே தீர்மானிக்கப்படுகின்றன. வாழ்க்கையின் உலகங்கள் அப்படியே இருக்கின்றன: வடிவங்கள் மட்டுமே அவற்றைப் பெறுகின்றன மற்றும் வடிவமைக்கின்றன, அவற்றை அவற்றின் உள்ளார்ந்த அர்த்தத்திற்கு மட்டுமே குறைக்கின்றன. எனவே, எண்ணங்களின் பிறப்பில் சாக்ரடீஸின் பாத்திரத்தை மட்டுமே வகிக்கக்கூடிய இந்த வடிவங்கள், ஏற்கனவே இல்லாத ஒன்றை வாழ்க்கையில் ஒருபோதும் கவர்ந்திழுக்க முடியாது.

நாடகத்தால் உருவாக்கப்பட்ட பாத்திரம் (அதே உறவை வெளிப்படுத்தும் மற்றொரு வழி மட்டுமே) மனிதனின் புரிந்துகொள்ளக்கூடிய 'நான்', காவியம் உருவாக்கிய பாத்திரம் அனுபவ 'நான்'.

'இருக்க வேண்டும்', யாருடைய அவநம்பிக்கையான தீவிரத்தில் சாராம்சம் புகலிடம் தேடுகிறது, ஏனெனில் அது பூமியில் ஒரு சட்டவிரோதமாக மாறிவிட்டது, ஹீரோவின் நெறிமுறை உளவியலாக புரிந்துகொள்ளக்கூடிய 'நான்' தன்னைப் புறநிலைப்படுத்திக் கொள்ளலாம், ஆனால் அனுபவபூர்வமான 'நான்' இல் அது 'இருக்க வேண்டும்' இரு'. இந்த 'இருக்க வேண்டும்' என்பதன் சக்தி முற்றிலும் உளவியல் ரீதியான ஒன்றாகும், மேலும் இது ஆன்மாவின் மற்ற கூறுகளை ஒத்திருக்கிறது; அதன் நோக்கங்கள் அனுபவபூர்வமானவை, இங்கே மீண்டும் அது மனிதனால் அல்லது அவனது சூழலால் கொடுக்கப்பட்ட பிற சாத்தியமான அபிலாஷைகளை ஒத்திருக்கிறது; அதன் உள்ளடக்கங்கள் வரலாற்று ரீதியானவை, காலப்போக்கில் உருவாக்கப்பட்ட மற்றவைகளைப் போலவே, அவை வளர்ந்த மண்ணிலிருந்து துண்டிக்கப்பட முடியாது: அவை மங்கலாம், ஆனால் அவை ஒருபோதும் புதிய, சிறந்த இருப்புக்கு விழித்திருக்காது. 'இருக்க வேண்டும்' உயிரைக் கொல்லும் மற்றும் வியத்தகு நாயகன் உயிரின் உணர்வுப்பூர்வமான வெளிப்பாடுகளின் அடையாளப் பண்புகளை எடுத்துக்கொள்கிறான், அதனால் இறப்பதற்கான குறியீட்டு விழாவை உணர்வுபூர்வமாக உணரக்கூடிய வகையில் செய்ய முடியும். இன்னும் காவியத்தில் மனிதர்கள் உயிருடன் இருக்க வேண்டும், இல்லையெனில் அவர்கள் சுமந்து செல்லும், சூழ்ந்து, நிரப்பும் தனிமத்தையே அழித்து அல்லது தீர்ந்துவிடுவார்கள்.

('இருக்க வேண்டும்' என்பது உயிரைக் கொல்கிறது, மேலும் ஒவ்வொரு கருத்தும் அதன் பொருளின் 'இருக்க வேண்டும்' என்பதை வெளிப்படுத்துகிறது; அதனால்தான் வாழ்க்கையின் உண்மையான வரையறையை சிந்தனை ஒருபோதும் அடைய முடியாது, ஏன், ஒருவேளை, கலையின் தத்துவம் மிகவும் அதிகமாக உள்ளது. காவியத்தை விட சோகத்திற்கு போதுமானது.)

'இருக்க வேண்டும்' என்பது உயிரைக் கொல்லும், மேலும் 'இருக்க வேண்டும்' என்பதிலிருந்து கட்டமைக்கப்பட்ட ஒரு காவிய நாயகன் எப்போதும் வரலாற்று யதார்த்தத்தின் வாழும் காவிய மனிதனின் நிழலாகவே இருப்பான், அவனுடைய நிழலாகவே இருப்பான், ஆனால் அவனுடைய அசல் உருவம், அவனுடைய அனுபவ உலகம் மற்றும் சாகசம் என்பது யதார்த்தத்தின் ஒரு நீரேற்றப்பட்ட நகலாக மட்டுமே இருக்க முடியும், அதன் மையமும் சாராம்சமும் இல்லை. காவியத்தின் கற்பனாவாத ஸ்டைலைசேஷன் தவிர்க்க முடியாமல் தூரத்தை உருவாக்குகிறது, ஆனால் அத்தகைய தூரம் அனுபவத்தின் இரண்டு நிகழ்வுகளுக்கு இடையில் உள்ளது, எனவே இந்த தூரத்தால் உருவாக்கப்பட்ட சோகமும் கம்பீரமும் ஒரு சொல்லாட்சி தொனியை மட்டுமே உருவாக்க முடியும். இந்த தூரம் அற்புதமான நேர்த்தியான பாடல் வரிகளை உருவாக்கலாம், ஆனால் அது ஒருபோதும் நிஜ வாழ்க்கையை ஒரு உள்ளடக்கமாக மாற்ற முடியாது, அல்லது அத்தகைய உள்ளடக்கத்தை தன்னிறைவு யதார்த்தமாக மாற்றுகிறது.

இந்த தூரம் வாழ்க்கையிலிருந்து முன்னோக்கியோ அல்லது பின்னோக்கியோ, மேல்நோக்கியோ அல்லது கீழ்நோக்கியோ சென்றாலும், அது ஒரு புதிய யதார்த்தத்தை உருவாக்குவது அல்ல, ஆனால் எப்போதும் ஏற்கனவே உள்ளவற்றின் அகநிலை பிரதிபலிப்பு மட்டுமே. விர்ஜிலின் ஹீரோக்கள் குளிர்ச்சியான மற்றும் அளவிடப்பட்ட நிழல்-இருப்பை வழிநடத்துகிறார்கள், ஒரு அற்புதமான ஆர்வத்தின் இரத்தத்தால் வளர்கிறார்கள், அது என்றென்றும் மறைந்திருப்பதைக் கற்பனை செய்ய தன்னைத் தியாகம் செய்தது: அதே நேரத்தில் Zolaesque நினைவுச்சின்னம் ஒரே மாதிரியான உணர்ச்சியை மட்டுமே கொண்டுள்ளது. சமகால ஃபைஃப் முழுவதையும் உள்ளடக்கியதாகக் கூறும் வகைகளின் சமூகவியல் அமைப்பு.

சிறந்த காவிய இலக்கியம் என்று ஒன்று உள்ளது, ஆனால் நாடகத்திற்கு ஒருபோதும் மகத்துவம் என்ற பண்பு தேவையில்லை, அதை எப்போதும் எதிர்க்க வேண்டும். நாடகத்தின் பிரபஞ்சம், அதன் சொந்த உட்பொருளால் நிரம்பியுள்ளது, கணிசமான தன்மையுடன் வட்டமானது, முழுமைக்கும் பிரிவுக்கும் இடையிலான வேறுபாட்டை, நிகழ்வு மற்றும் அறிகுறிக்கு இடையிலான எதிர்ப்பை புறக்கணிக்கிறது: நாடகம் இருப்பது ஒரு பிரபஞ்சமாக இருக்க வேண்டும், சாரத்தைப் புரிந்துகொள்வது, உடைமையாக இருக்க வேண்டும். அதன் முழுமை. ஆனால் வாழ்க்கையின் கருத்து வாழ்க்கையின் முழுமையின் அவசியத்தை முன்வைக்கவில்லை; வாழ்க்கையானது ஒவ்வொரு தனி உயிரினத்தின் ஒப்பீட்டளவிலான சுதந்திரம் மற்றும் அதுபோன்ற பிணைப்புகளின் தவிர்க்க முடியாத தன்மை மற்றும் தவிர்க்க முடியாத தன்மை ஆகிய இரண்டையும் கொண்டுள்ளது. அதனால்தான் காவிய வடிவங்கள் இருக்க முடியும், அதன் பொருள் வாழ்க்கையின் முழுமையல்ல, ஆனால் அதன் ஒரு பகுதி, சுயாதீனமான இருப்பு திறன் கொண்ட ஒரு துண்டு. ஆனால், அதே காரணத்திற்காக, காவியத்திற்கு முழுமை என்ற கருத்து நாடகத்தில் உள்ளது போல் ஒரு அதீதமான ஒன்றல்ல; அது வடிவத்திலிருந்து பிறக்கவில்லை, ஆனால் அனுபவ ரீதியாகவும், மனோதத்துவமாகவும் இருக்கிறது, ஆழ்நிலையையும், அகநிலையையும் தனக்குள்ளேயே பிரிக்கமுடியாமல் இணைக்கிறது. காவியத்தில், பொருளும் பொருளும் நாடகத்தில் ஒத்துப்போவதில்லை, அங்கு படைப்பின் கண்ணோட்டத்தில் படைப்பாற்றல் அகநிலை என்பது ஒரு கருத்தாகவே இல்லை, ஆனால் ஒரு பொதுவான விழிப்புணர்வு மட்டுமே; அதேசமயம் காவியப் பொருளும் பொருளும் ஒன்றுக்கொன்று தெளிவாகவும் ஐயமின்றியும் வேறுபட்டு படைப்பில் உள்ளன. மேலும் ஒரு அனுபவ வடிவம் கொடுக்கும் பொருள் வடிவம் பெற முயலும் பொருளின் அனுபவத் தன்மையிலிருந்து பின்தொடர்வதால், இந்த பொருள் ஒருபோதும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட்ட உலகின் முழுமையின் அடிப்படையாகவும் உத்தரவாதமாகவும் இருக்க முடியாது. காவியத்தில், முழுமை என்பது பொருளின் உள்ளடக்கங்களில் மட்டுமே தன்னை வெளிப்படுத்த முடியும்: அது மெட்டாசுப்ஜெக்டிவ், ஆழ்நிலை, இது ஒரு வெளிப்பாடு மற்றும் கருணை. வாழும், அனுபவமிக்க மனிதன் எப்பொழுதும் காவியத்தின் பொருளாகவே இருப்பான், ஆனால் அவனது படைப்பு, வாழ்வில் தேர்ச்சி பெற்ற ஆணவம், பெரும் காவியங்களில் பணிவு, சிந்தனை, பேச்சற்ற வியப்பு போன்ற ஒளிமயமான அர்த்தத்தில் மாற்றப்படுகிறது, இது எதிர்பாராத விதமாக, மிகவும் இயல்பாக, அவருக்குத் தெரியும். , சாதாரண வாழ்க்கையின் மத்தியில் ஒரு சாதாரண மனிதன்.

சிறு காவிய வடிவங்களில், பொருள் மிகவும் மேலாதிக்கம் மற்றும் தன்னிறைவு வழியில் பொருளை எதிர்கொள்கிறது. தற்செயல் நிகழ்வின் விசித்திரமான செயல்பாடுகளைக் கவனிக்கும் வரலாற்றாசிரியரின் குளிர்ச்சியான மற்றும் உயர்ந்த நடத்தையை கதை சொல்பவர் (இங்கே காவிய வடிவங்களின் ஒரு தற்காலிக அமைப்பைக் கூட நிறுவ முடியாது, அல்லது நாங்கள் விரும்பவில்லை) அர்த்தமற்ற மற்றும் அழிவுகரமான மனிதர்களின் விதிகளுடன் விளையாடுவதைக் கவனிக்கலாம். அவர்களுக்கு, எங்களுக்கு வெளிப்படுத்தும் மற்றும் அறிவுறுத்தும்; அல்லது எல்லையற்ற, குழப்பமான வாழ்க்கை நிலங்களுக்கு நடுவில், உலகின் ஒரு சிறிய மூலையை ஒரு மலர் தோட்டமாக அவர் பார்க்கலாம், மேலும் அவரது பார்வையால் நகர்த்தப்பட்டு, அதை ஒரே யதார்த்த நிலைக்கு உயர்த்தலாம்; அல்லது ஒரு தனிநபரின் விசித்திரமான, ஆழமான அனுபவங்களால் அவர் ஈர்க்கப்பட்டு ஈர்க்கப்பட்டு, அவற்றை ஒரு புறநிலை விதியின் அச்சுக்குள் ஊற்றலாம்; ஆனால் அவன் என்ன செய்தாலும்

சிறு காவிய வடிவங்களில் முழுமை என்பது அகநிலை: வாழ்க்கையின் ஒரு துணுக்கு எழுத்தாளரால் சுற்றுப்புற உலகிற்கு இடமாற்றம் செய்யப்படுகிறது, அது அதை வலியுறுத்துகிறது மற்றும் வாழ்க்கையின் முழுமையிலிருந்து அதை உயர்த்துகிறது; இந்தத் தேர்வு, இந்த எல்லை நிர்ணயம், அதன் தோற்றத்தின் முத்திரையை பாடத்தின் விருப்பத்திலும், படைப்பின் மீதான அறிவிலும் வைக்கிறது: இது, அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ, பாடல் வரிகள். சுதந்திரத்தின் சார்பியல் மற்றும் அனைத்து உயிரினங்களின் பரஸ்பர பிணைப்புகள் மற்றும் அவற்றின் கரிம, அதேபோன்று வாழும் சங்கங்கள் முறியடிக்கப்படலாம், படைப்பு விஷயத்தின் நனவான முடிவு இந்த குறிப்பிட்ட தனிமைப்படுத்தப்பட்ட இருப்புக்குள் ஒரு உள்ளார்ந்த அர்த்தத்தை வெளிப்படுத்தினால், வடிவத்திற்கு உயர்த்தப்படலாம். ஐந்து துண்டு. பொருளின் வடிவம் கொடுத்தல், கட்டமைத்தல், எல்லை வரையறுத்தல், படைக்கப்பட்ட பொருளின் மீது அவனது இறையாண்மை ஆதிக்கம், முழுமையற்ற காவிய வடிவங்களின் பாடல் வரிகள் ஆகும். அத்தகைய பாடல் வரிகள் இங்கே கடைசி காவிய ஐக்கியம்; அது தன் சுயத்தைப் பற்றிய பொருளற்ற சிந்தனையில் ஒரு தனியான 'நான்'வை விழுங்குவது அல்ல, அல்லது பொருளை உணர்வுகள் மற்றும் மனநிலைகளில் கரைப்பது அல்ல; அது வடிவில் இருந்து பிறக்கிறது., அது வடிவத்தை உருவாக்குகிறது, அத்தகைய படைப்பில் வடிவம் கொடுக்கப்பட்ட அனைத்தையும் அது நிலைநிறுத்துகிறது.

அத்தகைய பாடல் வரிகளின் உடனடி, பாயும் ஆற்றல் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட வாழ்க்கைப் பிரிவின் முக்கியத்துவம் மற்றும் ஈர்ப்பு விகிதத்தில் அதிகரிக்கும்; வேலையின் சமநிலை என்னவென்றால், நிலைப்படுத்தும் பொருளுக்கும் பொருளுக்கும் இடையில் அவர் தனிமைப்படுத்தி உயர்த்துகிறார். சிறுகதையில், வாழ்க்கையின் விசித்திரத்தையும் தெளிவின்மையையும் சுட்டிக்காட்டும் கதை வடிவம், அத்தகைய பாடல் வரிகள் நிகழ்வின் கடினமான வெளிப்புறங்களுக்குப் பின்னால் தன்னை முற்றிலும் மறைத்துக்கொள்ள வேண்டும்; இங்கே, பாடல் வரிகள் இன்னும் தூய தேர்வு; சந்தோசத்தையோ அல்லது அழிவையோ தரக்கூடிய, ஆனால் அதன் செயல்பாடுகள் எப்பொழுதும் காரணமில்லாமல் இருக்கும் வாய்ப்பின் முழுமையான தன்னிச்சையான தன்மை, தெளிவான, கருத்து இல்லாத, முற்றிலும் புறநிலை சித்தரிப்பு மூலம் மட்டுமே சமநிலைப்படுத்தப்படும். சிறுகதை என்பது முற்றிலும் கலை வடிவம்; இது அனைத்து கலை படைப்புகளின் இறுதி அர்த்தத்தை மனநிலையாக வெளிப்படுத்துகிறது, படைப்பு செயல்முறையின் உணர்வு மற்றும் உள்ளடக்கம், ஆனால் அந்த காரணத்திற்காகவே அது சுருக்கமாக வழங்கப்படுகிறது. இது அதன் அனைத்து மாறுவேடமில்லா மற்றும் அலங்காரமற்ற நிர்வாணத்தில் அபத்தத்தைக் காண்கிறது, மேலும் இந்த பார்வையின் பேயோட்டும் சக்தி, பயமோ நம்பிக்கையோ இல்லாமல், வடிவத்தின் பிரதிஷ்டையை அளிக்கிறது; என அர்த்தமற்றதுஅர்த்தமின்மைவடிவமாகிறது, அது நித்தியமாகிறது, ஏனெனில் அது உறுதிசெய்யப்பட்டு, மீறப்பட்டு, வடிவத்தால் மீட்கப்படுகிறது. சிறுகதை மற்றும் பாடல்-காவிய வடிவங்களுக்கு இடையே ஒரு தெளிவான வேறுபாடு உள்ளது. ஒரு நிகழ்வு அதன் வடிவத்தால் பொருள் கொடுக்கப்பட்டவுடன், அதன் உள்ளடக்கத்திலும் ஒப்பீட்டளவில் அர்த்தமுள்ளதாக இருந்தால், பொருள், மௌனமாகி, நிகழ்வின் ஒப்பீட்டு அர்த்தத்திற்கு இடையில் ஒரு பாலத்தை உருவாக்குவதற்கான வார்த்தைகளுக்காக மீண்டும் போராட வேண்டும். மற்றும் முழுமையானது. முட்டாள்தனத்தில், அத்தகைய பாடல் வரிகள் மனிதர்கள் மற்றும் சித்தரிக்கப்பட்ட விஷயங்களின் வரையறைகளுடன் கிட்டத்தட்ட முழுமையாக இணைகிறது; இந்தப் பாடல் வரிகள்தான் இந்த வரையறைகளை அமைதியான தனிமையின் மென்மையையும் காற்றோட்டத்தையும், வெளி உலகில் வீசும் புயல்களிலிருந்து ஆனந்தமான தனிமைப்படுத்தலையும் வழங்குகிறது. கோதேஸ் மற்றும் ஹெபலின் 'பெரிய இடியில்ஸ்' போல, முட்டாள்தனம் அதன் வடிவத்தை மீறி காவியமாக மாறும் போது மட்டுமே, முழு வாழ்க்கையும் அதன் அனைத்து ஆபத்துகளுடன், தூரத்தால் மாற்றியமைக்கப்பட்டு மென்மையாக்கப்பட்டாலும், சித்தரிக்கப்பட்ட நிகழ்வுகளுக்குள் நுழைந்தாலும், ஆசிரியரின் சொந்தக் குரல் கேட்கப்பட வேண்டும் மற்றும் அவரது கையால் நல்வாழ்வு தூரத்தை உருவாக்க வேண்டும், அவரது ஹீரோக்களின் கடினமான வெற்றி மகிழ்ச்சியை தகுதியற்ற மனநிறைவுக்குக் குறைக்காமல் இருப்பதை உறுதிசெய்ய வேண்டும். அவர்கள் கடக்கவில்லை, ஆனால் தப்பித்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று ஆசையுடன் முதுகைத் திருப்புங்கள், அதே சமயம், வாழ்க்கையின் ஆபத்துகளும் அதன் முழுமையின் குழப்பமும் ஒரு வெளிர் திட்டமாக மாறாமல் இருப்பதை உறுதிசெய்து, விடுதலையின் வெற்றியைக் குறைக்கிறது. ஒரு அற்ப கேலிக்கூத்து. மேலும் அத்தகைய பாடல் வரிகள் ஒரு மந்தமான, தாராளமாக ஓடும், அனைத்தையும் உள்ளடக்கிய செய்தியாக உருவாகிறது, நிகழ்வு, அதன் காவிய நோக்கத்தில், எல்லையற்ற உணர்வின் வாகனமாகவும் அடையாளமாகவும் மாறும் போது மட்டுமே; ஒரு ஆன்மா ஹீரோவாகும் போது அந்த ஆன்மாவின் ஏக்கம்தான் கதை (ஒருமுறை, சார்லஸ்-லூயிஸ் பிலிப்பைப் பற்றி பேசுகையில், நான் அத்தகைய வடிவத்தை அழைத்தேன்.chantefable' ); ஒரு பொருள், வடிவம் கொடுக்கப்பட்ட நிகழ்வு, உண்மையில் அது தனித்து நிற்கும் போது, ​​ஆனால் அந்த நிகழ்வை உள்வாங்கி அதை வெளிக்கொணரும் வாழ்க்கை அனுபவம் அதற்குள் வாழ்க்கையின் இறுதி அர்த்தத்தை கொண்டு செல்கிறது, கலைஞரின் உணர்வு, வாழ்க்கையை வெல்லும் சக்தி. இந்த சக்தி, பாடல் வரிகள்: கலைஞரின் ஆளுமை, நனவான மற்றும் தன்னாட்சி, பிரபஞ்சத்தின் பொருளைப் பற்றிய அதன் சொந்த விளக்கத்தை அறிவிக்கிறது; கலைஞர் நிகழ்வுகளை ஒரு கருவியாகக் கையாளுகிறார், அவர் ஒரு ரகசிய அர்த்தத்திற்காக அவற்றைக் கேட்கவில்லை. இங்கு வடிவம் கொடுக்கப்படுவது வாழ்க்கையின் முழுமையல்ல, அந்த ஒட்டுமொத்தத்துடன் கலைஞரின் உறவு, அதை அங்கீகரிக்கும் அல்லது கண்டிக்கும் மனப்பான்மை; இங்கே, கலைஞர் அதன் அனைத்து மகத்துவத்திலும், ஆனால் அதன் அனைத்து உயிரின வரம்புகளிலும் அனுபவப் பொருளாக கலை உருவாக்கத்தின் அரங்கில் நுழைகிறார்.

பொருள் அழிக்கப்படுவதன் மூலம் - பொருள் தன்னை இருப்பின் ஒரே ஆட்சியாளராக ஆக்குவதன் மூலம் - வரையறையின்படி விரிவான வாழ்க்கையின் முழுமையை அடைய முடியாது. பொருள் எவ்வளவு உயர்வாக இருந்தாலும், அதன் பொருள்களை விட உயர்ந்து, அவற்றை அதன் இறையாண்மைக்கு எடுத்துச் சென்றாலும், அவை இன்னும் மற்றும் எப்போதும் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட பொருள்கள் மட்டுமே, அதன் கூட்டுத்தொகை உண்மையான முழுமைக்கு சமமாக இருக்காது. அத்தகைய ஒரு பொருள் கூட, அதன் அனைத்து விழுமிய நகைச்சுவைக்கும், அனுபவப்பூர்வமான ஒன்றாகவே உள்ளது மற்றும் அதன் உருவாக்கம் அதன் பொருள்கள் மீதான அணுகுமுறையை ஏற்றுக்கொள்வது மட்டுமே ஆகும், இது எல்லாவற்றையும் சொல்லி முடிக்கும்போது, ​​அடிப்படையில் தன்னைப் போலவே இருக்கும்; மேலும் அது உலகப் பிரிவைச் சுற்றி வரும் வட்டமானது, அவ்வாறு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு, பொருளின் வரம்புகளைத் தனித்து அமைக்கிறது, அண்டம் முழுமையடையாது. நகைச்சுவை கலைஞரின் ஆன்மா வாழ்க்கை வழங்குவதை விட உண்மையான கணிசமான தன்மைக்காக ஏங்குகிறது; அதனால் அவர் வாழ்க்கையின் ஒரே ஆதாரமான தூய்மையான, உலக ஆதிக்கம் செலுத்தும் 'நான்' ஐ அடைவதற்காக, வாழ்க்கையின் பலவீனமான முழுமையின் அனைத்து வடிவங்களையும் வரம்புகளையும் உடைக்கிறார். துண்டு; 'நான்' மட்டுமே தொடர்ந்து உள்ளது, ஆனால் அதன் இருப்பு அதன் சுயமாக உருவாக்கப்பட்ட இடிபாடுகளின் உலகின் ஆதாரமற்ற தன்மையில் இழக்கப்படுகிறது. இத்தகைய அகநிலை எல்லாவற்றிற்கும் வடிவம் கொடுக்க விரும்புகிறது, மேலும் துல்லியமாக இந்த காரணத்திற்காக உலகின் ஒரு பகுதியை பிரதிபலிப்பதில் மட்டுமே வெற்றி பெறுகிறது.

மாபெரும் காவியத்தின் அகநிலையின் முரண்பாடு இதுவே, அது 'வெற்றி பெறுவதற்காகத் தூக்கி எறிவது': படைப்பு அகநிலை என்பது பாடல் வரிகளாக மாறுகிறது, ஆனால், விதிவிலக்காக, எளிமையாக ஏற்றுக்கொள்ளும் அகநிலை, தன்னைத் தாழ்மையுடன் உலகின் முற்றிலும் ஏற்றுக்கொள்ளும் உறுப்பாக மாற்றுகிறது. அதற்கு முழுமையும் வெளிப்படும் அருளில் பங்கு கொள்ளலாம். டான்டே விட்டா நுவாவுக்கும் டிவினா காமெடியாவுக்கும் இடையில் செய்த பாய்ச்சல் இது , வெர்தர் மற்றும் வில்ஹெல்ம் மெய்ஸ்டருக்கு இடையில் கோதே செய்த பாய்ச்சல் , செர்வாண்டஸ், தானும் அமைதியாகி, டான் குயிக்சோட்டின் அண்ட நகைச்சுவையை வெளிப்படுத்தினார்.கேட்கப்பட்டது ஆக; இதற்கு நேர்மாறாக, ஸ்டெர்ன் மற்றும் ஜீன் பாலின் புகழ்பெற்ற ஒலிக்கும் குரல்கள் உலகத் துண்டின் பிரதிபலிப்பைத் தவிர வேறு எதையும் வழங்காது, இது வெறுமனே அகநிலை மற்றும் எனவே வரையறுக்கப்பட்ட, குறுகிய மற்றும் தன்னிச்சையானது.

இது ஒரு மதிப்புத் தீர்ப்பு அல்ல, ஆனால் வகையின் ஒரு முன்னோடியான வரையறை: வாழ்க்கையின் முழுமையும் அதற்குள் ஒரு ஆழ்நிலை மையத்தைக் கண்டறியும் எந்த முயற்சியையும் எதிர்க்கிறது, மேலும் அதன் எந்த ஒரு உறுப்பு செல்களும் அதை ஆதிக்கம் செலுத்தும் உரிமையை மறுக்கிறது. ஒரு பொருள், எல்லா உயிர்களிலிருந்தும், அனுபவத்திலிருந்தும் விலகி, வாழ்க்கையுடன் அவசியமாக நிலைநிறுத்தப்பட்டு, சாரத்தின் தூய உயரங்களில் சிம்மாசனம் பெறும் போது, ​​அது ஆழ்நிலைத் தொகுப்பின் கேரியரைத் தவிர வேறொன்றுமில்லை, அது அனைத்து நிபந்தனைகளையும் கொண்டிருக்க முடியும். முழுமைக்காக அதன் சொந்த கட்டமைப்பிற்குள் மற்றும் அதன் சொந்த வரம்புகளை உலகின் எல்லைகளாக மாற்றுகிறது. ஆனால் அத்தகைய பொருள் ஒரு காவியத்தை எழுத முடியாது: காவியம் என்பது வாழ்க்கை, உள்ளார்ந்த தன்மை, அனுபவபூர்வமானது. ஷேக்ஸ்பியரின் அதீத செழுமையை விட டான்டேயின் பாரடிசோ வாழ்க்கையின் சாரத்திற்கு நெருக்கமானது.

வியத்தகு பிரச்சனையின் கட்டமைக்கப்பட்ட மொத்தத்தில் சாராம்சத்தின் கோளத்தின் செயற்கை சக்தி இன்னும் தீவிரப்படுத்தப்படுகிறது: பிரச்சனை அவசியமானதாக இருக்க வேண்டும், அது நிகழ்வாக இருந்தாலும் சரி, ஆன்மாவாக இருந்தாலும் சரி, மையத்துடனான அதன் உறவின் மூலம் இருப்பை அடைகிறது; இந்த ஒற்றுமையின் உள்ளார்ந்த இயங்கியல் ஒவ்வொரு தனிப்பட்ட நிகழ்வுக்கும் மையத்திலிருந்து அதன் தூரம் மற்றும் பிரச்சனைக்கு அதன் ஒப்பீட்டு முக்கியத்துவத்தைப் பொறுத்து பொருத்தமான சாராம்சத்தை ஒத்துப்போகிறது. இங்கே பிரச்சனை விவரிக்க முடியாதது, ஏனென்றால் இது முழுமையின் உறுதியான யோசனையாகும், ஏனென்றால் எல்லா குரல்களின் பலகுரல் மட்டுமே அதில் மறைந்திருக்கும் உள்ளடக்கத்தின் முழு செல்வத்தையும் கொண்டு செல்ல முடியும். வாழ்க்கைக்கு, பிரச்சனை ஒரு சுருக்கம்; ஒரு கதாபாத்திரத்தின் பிரச்சனைக்கு உள்ள உறவு அந்த கதாபாத்திரத்தின் முழு வாழ்க்கையையும் ஒருபோதும் உள்வாங்க முடியாது, மேலும் வாழ்க்கையில் நடக்கும் ஒவ்வொரு நிகழ்வும் பிரச்சனையுடன் உருவகமாக மட்டுமே தொடர்புபடுத்த முடியும்.எலெக்டிவ் அஃபினிட்டிகள், ஹெபல் சரியாக 'வியத்தகு' என்று அழைத்தார், கோதேவின் முழுமையான கலை, மையப் பிரச்சனையுடன் தொடர்புடைய அனைத்தையும் எடைபோடுவதில் மற்றும் ஒழுங்கமைப்பதில் வெற்றி பெற்றது, ஆனால் இந்த ஆன்மாக்கள் கூட தொடக்கத்தில் இருந்து பிரச்சனையின் குறுகிய பாதைகளுக்குள் வழிநடத்தப்பட்டு, உண்மையான இருப்பை அடைய முடியாது; இந்தச் செயலும் கூட, சிக்கலுக்குப் பொருத்தமாக சுருக்கப்பட்டு, குறைக்கப்பட்டாலும், ஒரு வட்டமான முழுமையை அடையத் தவறிவிடுகிறது; இந்த சிறிய உலகின் உடையக்கூடிய ஓட்டை கூட நிரப்ப, ஆசிரியர் புறம்பான கூறுகளை அறிமுகப்படுத்த வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளார், மேலும் அவர் மிகவும் திறமையான அமைப்பின் சில பத்திகளில் இருப்பதைப் போலவே புத்தகம் முழுவதும் வெற்றி பெற்றிருந்தாலும், விளைவு முழுமையடையாது. அதேபோல், ஹெப்பலின் நிபெலுங்ஸ் பாடலின் 'வியத்தகு' செறிவு ஒரு அற்புதமான தவறு, இது ப்ரோ டோமோவை உருவாக்கியது :ஒரு உண்மையான காவிய உரையின் காவிய ஒற்றுமையை மீட்டெடுக்க ஒரு சிறந்த எழுத்தாளரின் அவநம்பிக்கையான முயற்சி - மாறிய உலகில் சிதைகிறது. புருன்ஹில்டின் மனிதாபிமானமற்ற உருவம் இங்கே பெண் மற்றும் வால்கெய்ரியின் கலவையாகக் குறைக்கப்பட்டது, அவர் தனது பலவீனமான சூட்டர் குந்தரை அவமானப்படுத்துகிறார், மேலும் அவரை முற்றிலும் கேள்விக்குரியவராகவும் பலவீனமாகவும் ஆக்குகிறார்; சில விசித்திரக் கதைகள் மட்டுமேசீக்ஃப்ரைட் டிராகன்-கில்லர் ஒரு நைட்லி உருவமாக மாற்றப்பட்டதிலிருந்து தப்பிப்பிழைக்க. பிரச்சனையால் வேலை சேமிக்கப்படுகிறது. விசுவாசம் மற்றும் பழிவாங்கல், அதாவது ஹேகன் மற்றும் க்ரீம்ஹில்ட். ஆனால் இது ஒரு அவநம்பிக்கையான, முற்றிலும் கலைநயமிக்க முயற்சியாகும், கலவை, கட்டமைத்தல் மற்றும் அமைப்பு ஆகியவற்றின் மூலம், இனி இயற்கையாக வழங்கப்படாத ஒரு ஒற்றுமை: ஒரு அவநம்பிக்கையான முயற்சி மற்றும் ஒரு வீர தோல்வி. ஒற்றுமையை நிச்சயமாக அடைய முடியும், ஆனால் ஒருபோதும் உண்மையான முழுமையை அடைய முடியாது. ஆரம்பமும் முடிவும் இல்லாத இலியாட் கதையில், ஒரு உருண்டையான பிரபஞ்சம் அனைத்தையும் தழுவிய வாழ்க்கையாக மலர்கிறது. Nibelungenlied இன் தெளிவான ஒற்றுமை அதன் திறமையாக கட்டமைக்கப்பட்ட முகப்பின் பின்னால், வாழ்க்கை மற்றும் சிதைவு, கோட்டைகள் மற்றும் இடிபாடுகளை மறைக்கிறது.

 

---

நாவலின் கோட்பாடு | லுகாக்ஸ் காப்பகம்

https://www.marxists.org/archive/lukacs/works/theory-novel/ch02.htm

ஸ்வான்ஸ் பக்கத்தில் -- மார்செல் ப்ரூஸ்ட்

 

தலைப்பு : ஸ்வான்ஸ் பக்கத்தில்

 

ஆசிரியர் : மார்செல் ப்ரூஸ்ட்

 

வெளியான தேதி : மே 1, 2001 [eBook #2650]

மிகச் சமீபத்தில் புதுப்பிக்கப்பட்டது: ஆகஸ்ட் 12, 2021

 

மொழி : ஆங்கிலம்

 

*** செஸ் ஸ்வானின் குட்டன்பெர்க் மின்புத்தகத்தின் தொடக்கம் ***

மார்செல் ப்ரோஸ்ட்

இழந்த நேரத்தைத் தேடி

தொகுதி I

செஸ் ஸ்வான் பக்கத்தில்

மான்சியர் காஸ்டன் கால்மெட்டிற்கு

 

 

ஆழ்ந்த மற்றும் அன்பான நன்றியின் அடையாளமாக ,

 

மார்செல் ப்ரூஸ்ட்.

 

முதல் பகுதி

COMBRAY

நான்.

நீண்ட நேரம், நான் சீக்கிரம் படுக்கைக்குச் சென்றேன். சில நேரங்களில், என் மெழுகுவர்த்தி அணைந்தவுடன், என் கண்கள் மிக விரைவாக மூடிக்கொண்டன, "நான் தூங்குகிறேன்" என்று எனக்குள் சிந்திக்க எனக்கு நேரமில்லை. மேலும், அரை மணி நேரம் கழித்து, தூங்குவதற்கு நேரமாகிவிட்டது என்ற எண்ணம் என்னை எழுப்பியது; நான் இன்னும் என் கைகளில் இருப்பதாக நான் நினைத்த ஒலியைக் குறைத்து என் ஒளியை அணைக்க விரும்பினேன்; நான் படித்ததைப் பற்றி சிந்திக்க தூங்கும் போது நான் நிறுத்தவில்லை, ஆனால் இந்த பிரதிபலிப்புகள் ஒரு குறிப்பிட்ட திருப்பத்தை எடுத்தன; புத்தகம் எதைப் பற்றியது என்று எனக்குத் தோன்றியது: ஒரு தேவாலயம், ஒரு நால்வர், பிரான்சிஸ் I இன் போட்டி மற்றும் சார்லஸ் வி. நான் விழித்தபோது இந்த நம்பிக்கை சில நொடிகள் பிழைத்தது; அது என் காரணத்தை அதிர்ச்சியடையச் செய்யவில்லை, ஆனால் என் கண்களில் செதில்கள் போல எடைபோட்டு, மெழுகுவர்த்தி இனி எரியவில்லை என்பதை அவர்கள் உணரவிடாமல் தடுத்தது. பின்னர் அது எனக்குப் புரியாமல் போகத் தொடங்கியது, மெடெம்ப்சைகோசிஸுக்குப் பிறகு முந்தைய இருப்பைப் பற்றிய எண்ணங்கள்; புத்தகத்தின் பொருள் என்னிடமிருந்து பிரிக்கப்பட்டது, அதற்கு என்னைப் பயன்படுத்துவதற்கு நான் சுதந்திரமாக இருந்தேன் அல்லது இல்லை; உடனே எனக்குப் பார்வை திரும்பியது, என்னைச் சுற்றி ஒரு இருளைக் கண்டு நான் மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டேன், என் கண்களுக்கு மென்மையான மற்றும் அமைதியான ஒரு இருளைக் கண்டு நான் மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டேன். . என்ன நேரம் ஆகலாம் என்று யோசித்தேன்; அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ தொலைவில் இருக்கும் ரயில்களின் விசில் சப்தத்தை நான் கேட்டேன். ஒரு காட்டில் ஒரு பறவையின் பாடல், தூரங்களைக் குறிப்பிட்டு, பயணி அடுத்த நிலையத்தை நோக்கி விரைந்த வெறிச்சோடிய கிராமப்புறங்களின் அளவை எனக்கு விவரித்தது; புதிய இடங்கள், பழக்கமில்லாத செயல்கள், சமீபகாலப் பேச்சுகள், இரவின் மௌனத்தில் அவரைப் பின்தொடரும் வெளிநாட்டு விளக்கின் கீழ் பிரியாவிடைகள் என அவர் பின்பற்றும் குட்டிப் பாதை அவரது நினைவில் பொறிக்கப்படும். திரும்பும் இனிமையை நெருங்குகிறது.

 

எங்கள் குழந்தைப் பருவத்தின் கன்னங்களைப் போன்ற முழுதும் புதுப்புதுமான தலையணையின் அழகிய கன்னங்களில் என் கன்னங்களை மென்மையாக அழுத்தினேன். என் கைக்கடிகாரத்தைப் பார்க்க தீப்பெட்டியை அடித்தேன். கிட்டத்தட்ட நள்ளிரவு. பயணம் செல்ல வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்து, தெரியாத ஹோட்டலில் தூங்க வேண்டிய நோயாளி, நெருக்கடியால் விழித்தெழுந்தவர், கதவின் கீழ் பகல் ஒளியைக் கண்டு மகிழ்ச்சியடையும் தருணம் அது. என்ன மகிழ்ச்சி, இது ஏற்கனவே காலை! சிறிது நேரத்தில் வேலைக்காரர்கள் எழுந்திருப்பார்கள், அவர் மணியை அடிக்க முடியும், அவர்கள் அவருக்கு உதவ வருவார்கள். நிம்மதி கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கை அவனுக்குத் துன்பத்தைத் தருகிறது. காலடிச் சத்தம் கேட்டதாகவே நினைத்தான்; அடிச்சுவடுகள் நெருங்கி, பின் விலகும். மேலும் அவரது கதவுக்கு அடியில் இருந்த பகல் வெளிச்சம் மறைந்துவிட்டது. இது நடுநிசி; எரிவாயு இப்போது அணைக்கப்பட்டது; கடைசி வேலைக்காரன் போய்விட்டான், இரவெல்லாம் பரிகாரம் இல்லாமல் தவிக்க வேண்டியிருக்கும்.

 

நான் மீண்டும் உறங்கச் செல்வேன், சில சமயங்களில் எனக்கு குறுகிய, கணநேர விழிப்புக்கள் மட்டுமே கிடைக்கும், மரவேலைகளின் கரிம சத்தம் கேட்கும் நேரம், இருளின் கெலிடோஸ்கோப்பை உற்றுப் பார்க்க, கண்களைத் திறக்க, ஒரு நொடி நனவின் பிரகாசத்திற்கு நன்றி. உறக்கம், அதில் மரச்சாமான்கள், படுக்கையறை, நான் ஒரு சிறிய பகுதி மட்டுமே இருந்தேன், அதன் உணர்வின்மையால் நான் விரைவாக என்னை ஒன்றிணைக்கத் திரும்பினேன். இல்லையேல் தூங்கும் போது, ​​என்றென்றும் மறைந்து போகும் என் பழமையான வாழ்க்கையின் ஒரு வயதில் நான் சிரமமின்றி மீண்டும் இணைந்தேன், என் பெரியம்மா என்னை என் சுருட்டையால் இழுப்பது போன்ற எனது குழந்தைத்தனமான பயங்கரங்களில் ஒன்றை மீண்டும் கண்டுபிடித்தேன், அது எனக்கு ஒரு தேதி. ஒரு புதிய சகாப்தம்,-அவர்கள் துண்டிக்கப்பட்ட இடத்தில். உறக்கத்தில் இந்த நிகழ்வை மறந்திருந்தேன், மாமாவின் கைகளில் இருந்து தப்பிக்க நான் எழுந்தவுடன் அதன் நினைவைக் கண்டேன்.

 

சில நேரங்களில், ஆதாமின் விலா எலும்பில் இருந்து ஏவாள் பிறந்தது போல, என் தூக்கத்தின் போது என் தொடையின் தவறான நிலையில் இருந்து ஒரு பெண் பிறந்தாள். நான் ருசிக்கவிருந்த வடிவமான இன்பத்தை, அவள்தான் எனக்கு வழங்கினாள் என்று கற்பனை செய்தேன். என் உடல், என் சொந்த அரவணைப்பை உணர்ந்தது, மீண்டும் அதனுடன் சேர விரும்பியது, நான் விழித்தேன். சில நிமிடங்களுக்கு முன்பு நான் விட்டுச் சென்ற இந்தப் பெண்ணுடன் ஒப்பிடும்போது மற்ற மனிதர்கள் எனக்கு மிகவும் தொலைவில் இருப்பதாகத் தோன்றியது; அவரது முத்தத்தால் என் கன்னங்கள் இன்னும் சூடாக இருந்தது, அவரது உயரத்தின் எடையால் என் உடல் வலித்தது. சில சமயங்களில் நடந்ததைப் போல, வாழ்க்கையில் எனக்குத் தெரிந்த ஒரு பெண்ணின் அம்சங்கள் அவளிடம் இருந்தால், நான் இந்த நோக்கத்திற்காக என்னை முழுவதுமாக அர்ப்பணிக்கப் போகிறேன்: அவளைக் கண்டுபிடிப்பது, விரும்பிய நகரத்தை தங்கள் கண்களால் பார்க்க ஒரு பயணத்தில் செல்வதைப் போல. ஒரு நிஜத்தில் ஒரு கனவின் அழகை சுவைக்க முடியும் என்று கற்பனை செய்து பாருங்கள்.

 

ஒரு தூங்கும் மனிதன் தன்னைச் சுற்றி ஒரு வட்டத்தில் மணிநேரங்கள், ஆண்டுகள் மற்றும் உலகங்களின் வரிசையை வைத்திருக்கிறான். அவர் விழித்தவுடன் அவர்களுடன் உள்ளுணர்வாக ஆலோசனை செய்து, அவர் ஆக்கிரமித்துள்ள பூமியின் புள்ளியை ஒரு நொடியில் படிக்கிறார், அவர் எழுந்திருக்கும் வரை கடந்துவிட்டது; ஆனால் அவர்களின் அணிகள் ஒன்று சேரலாம், உடைக்கலாம். சில தூக்கமின்மைக்குப் பிறகு காலையில், தூக்கம் அவரைப் படிக்க வைக்கிறது, அவர் வழக்கமாக தூங்கும் தோரணையிலிருந்து மிகவும் வித்தியாசமான தோரணையில், அவரது உயர்த்தப்பட்ட கை போதுமானது மற்றும் சூரியனைப் பின்நோக்கி நகர்த்தவும், அவர் எழுந்த முதல் நிமிடத்தில், அவருக்கு நேரம் தெரியாது, அவர் படுக்கைக்குச் சென்றுவிட்டார் என்று நினைப்பார். அவர் இன்னும் இடம்பெயர்ந்த மற்றும் மாறுபட்ட நிலையில் தூங்கினால், உதாரணமாக இரவு உணவிற்குப் பிறகு ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்து, பின்னர் எழுச்சி முழுமையடையும். மேஜிக் நாற்காலி அவரை நேரம் மற்றும் விண்வெளியில் முழு வேகத்தில் பயணிக்க வைக்கும், மேலும் அவர் தனது கண் இமைகளைத் திறக்கும் போது, ​​அவர் வேறு நாட்டில் சில மாதங்களுக்கு முன்பு படுக்கையில் இருந்ததாக நினைப்பார். ஆனால் அது போதுமானதாக இருந்தது, என் படுக்கையில் கூட, என் தூக்கம் ஆழமாக இருந்தது மற்றும் என் மனதை முழுமையாக தளர்த்தியது; பின்னர் நான் தூங்கிய இடத்தின் வரைபடத்தை அவர் கீழே போடுவார், நான் நடு இரவில் எழுந்ததும், நான் எங்கே இருக்கிறேன் என்று எனக்குத் தெரியாததால், நான் யார் என்று கூட எனக்கு முதலில் தெரியாது; அதன் முதல் எளிமையில், ஒரு விலங்கின் ஆழத்தில் அது நடுங்கக்கூடிய இருப்பு உணர்வு மட்டுமே எனக்கு இருந்தது: குகைகளின் மனிதனை விட நான் மிகவும் ஆதரவற்றவன்; ஆனால் பின்னர் நினைவு - நான் எங்கே இருந்தேன் என்று இன்னும் தெரியவில்லை, ஆனால் நான் வாழ்ந்த மற்றும் நான் இருந்த இடத்தில் இருந்த சிலரிடமிருந்து - நான் தனியாக வெளிப்பட்டிருக்க முடியாத ஒன்றுமில்லாத நிலையில் இருந்து என்னை வெளியே இழுக்க உயரத்தில் இருந்து எனக்கு உதவி வந்தது. பல நூற்றாண்டுகளாக நாகரீகத்தின் ஒரு நொடியில் நான் கடந்து சென்றேன், மண்ணெண்ணெய் விளக்குகளின் தெளிவற்ற உருவம், பின்னர் கீழே திரும்பிய காலர்களுடன் கூடிய சட்டைகள், படிப்படியாக என் சுயத்தின் அசல் அம்சங்களை மீண்டும் உருவாக்கியது.

 

ஒருவேளை நம்மைச் சுற்றியுள்ளவற்றின் அசைவற்ற தன்மை, அவை அவைதான், மற்றவர்கள் அல்ல என்ற நமது உறுதியினால், நம் எண்ணங்களின் முகத்தில் அசையாத தன்மையால் அவர்கள் மீது திணிக்கப்பட்டிருக்கலாம். அப்படியிருந்தும், இப்படி விழித்தபோது, ​​நான் எங்கே இருக்கிறேன் என்று என் மனம் துடித்தது, வெற்றியில்லாமல், இருட்டில், விஷயங்கள், நாடுகள், ஆண்டுகள் என எல்லாமே என்னைச் சுற்றின. என் உடல், அசைக்க முடியாத அளவுக்கு உணர்ச்சியற்றது, அதன் களைப்பின் வடிவத்திற்கு ஏற்ப, சுவரின் திசையையும், தளபாடங்கள் இருக்கும் இடத்தையும், புனரமைக்க மற்றும் வீட்டிற்கு பெயரிடவும், அதன் உறுப்பினர்களின் நிலையைக் கண்டறிய முயன்றது. . அவரது நினைவகம், அவரது விலா எலும்புகள், முழங்கால்கள், தோள்கள், அவர் தூங்கிய பல அறைகள், அவரைச் சுற்றி கண்ணுக்குத் தெரியாத சுவர்கள், கற்பனை செய்யப்பட்ட அறையின் வடிவத்திற்கு ஏற்ப இடங்களை மாற்றுவது, இருளில் சுழன்றது. காலங்கள் மற்றும் வடிவங்களின் வாசலில் தயங்கிய என் சிந்தனை, சூழ்நிலைகளை ஒப்பிட்டு வீட்டை அடையாளம் காண்பதற்கு முன்பே, அது-என் உடல்-ஒவ்வொருவருக்கும் படுக்கையின் வகை, கதவுகளின் நிலை, ஒளியின் பிடி ஆகியவற்றை நினைவில் வைத்தது. ஜன்னல்களில் இருந்து, ஒரு நடைபாதையின் இருப்பு, நான் அங்கு தூங்கும் போது இருந்தது மற்றும் நான் எழுந்ததும் மீண்டும் கண்டுபிடித்தேன் என்ற எண்ணத்துடன். என் கணுக்கால் பக்கம், அதன் நோக்குநிலையை யூகிக்க முயன்று, தன்னை கற்பனை செய்துகொண்டது, உதாரணமாக, ஒரு பெரிய நான்கு சுவரொட்டி படுக்கையில் சுவரை நோக்கி படுத்திருந்தேன், உடனே நான் எனக்குள் சொன்னேன்: "ஏய், அம்மா வரவில்லை என்றாலும் நான் தூங்கிவிட்டேன். எனக்கு மாலை வணக்கம் சொல்லுங்கள்,” நான் பல வருடங்களாக இறந்து போன என் தாத்தாவுடன் நாட்டில் இருந்தேன்; என் உடல், நான் படுத்திருந்த பக்கத்தில்,

 

பின்னர் ஒரு புதிய அணுகுமுறையின் நினைவு மீண்டும் தோன்றியது; சுவர் வேறு திசையில் சென்று கொண்டிருந்தது: நான் நாட்டில் மேடம் டி செயிண்ட்-லூப்புடன் எனது அறையில் இருந்தேன்; என் கடவுளே! பத்து மணியாவது ஆகிவிடும், இரவு உணவை முடித்திருக்க வேண்டும்! மேடம் டி செயிண்ட்-லூப்புடன் எனது நடைப்பயணத்திலிருந்து திரும்பி வரும்போது, ​​என் கோட் அணிவதற்கு முன்பு, தினமும் மாலையில் நான் எடுக்கும் சியெஸ்டாவை நான் அதிகமாகத் தங்கியிருப்பேன் . ஏனென்றால், கோம்ப்ரே தொடங்கி பல ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன, அங்கு, எங்கள் சமீபத்திய வருமானத்தில், என் ஜன்னல் கண்ணாடியில் நான் பார்த்த சூரியன் மறையும் சிவப்பு நிறப் பிரதிபலிப்புகள். நாங்கள் டான்சன்வில்லில் திருமதி . Saint-Loup இல் இருந்து, நான் சூரிய ஒளியில் விளையாடிய பாதைகளைப் பின்தொடர்வதில், இரவில் மட்டுமே வெளியே செல்வதில் எனக்கு இன்னொரு வகையான இன்பம் கிடைக்கிறது; இரவு உணவிற்கு உடுத்துவதற்குப் பதிலாக நான் தூங்கும் அறை, நாங்கள் திரும்பி வரும்போது தூரத்தில் இருந்து பார்க்க முடியும், விளக்கின் விளக்குகளைக் கடந்து, இரவில் ஒரே கலங்கரை விளக்கு.

 

இந்த சுழலும் மற்றும் குழப்பமான தூண்டுதல்கள் சில வினாடிகளுக்கு மேல் நீடித்ததில்லை; அடிக்கடி, நான் இருந்த இடத்தைப் பற்றிய எனது சுருக்கமான நிச்சயமற்ற தன்மை, குதிரை ஓடுவதைப் பார்க்கும்போது, ​​கினெடோஸ்கோப் மூலம் நமக்குக் காட்டப்பட்ட அடுத்தடுத்த நிலைகளை நாம் தனிமைப்படுத்துவதை விட அது சிறப்பாகச் செய்யப்பட்ட பல்வேறு அனுமானங்களை வேறுபடுத்தவில்லை. ஆனால் என் வாழ்நாளில் நான் வாழ்ந்த அறைகளில் ஒன்றை, இப்போது மற்றொன்றைப் பார்த்தேன், என் விழிப்புக்குப் பின் நடந்த நீண்ட ஆராதனைகளில் அவற்றையெல்லாம் நினைவு கூர்ந்து முடித்தேன்; குளிர்கால படுக்கையறைகளில், நீங்கள் படுக்கையில் இருக்கும்போது, ​​உங்கள் தலையை மிகவும் வித்தியாசமான பொருட்களைக் கொண்டு நெசவு செய்யும் ஒரு கூட்டில் உங்கள் தலையை வைக்கிறீர்கள்: தலையணையின் ஒரு மூலை, போர்வைகளின் மேல், சால்வைத் துண்டு, வாசிப்புகளின் விளிம்பு மற்றும் விவாத ரோஜாக்களின் பிரச்சினை, பறவைகளின் நுட்பத்தின்படி நாம் காலவரையின்றி அதன் மீது சாய்ந்து சிமென்ட் செய்து முடிக்கிறோம்; அங்கு, உறைபனி காலநிலையில், ஒருவர் அனுபவிக்கும் இன்பம், வெளியில் இருந்து பிரிந்து இருப்பதை உணருவது (பூமியின் வெப்பத்தில் நிலத்தடி பாதையின் அடிப்பகுதியில் கூடு வைத்திருக்கும் கடல் விழுங்குவது போல), மற்றும் இரவு முழுவதும் நெருப்பு பராமரிக்கப்படுகிறது நெருப்பிடம், வெப்பமான மற்றும் புகைபிடித்த காற்றின் ஒரு பெரிய மேலங்கியில் ஒருவர் தூங்குகிறார், அது மீண்டும் எரியும் எரிமலையின் பளபளப்பால் கடந்து செல்கிறது, ஒரு வகையான அசைக்க முடியாத அல்கோவ், அறையின் இதயத்தில் தோண்டப்பட்ட ஒரு சூடான குகை, ஒரு எரியும் மண்டலம் மற்றும் மொபைல் அதன் வெப்ப வரையறைகள், காற்றுடன் கூடிய காற்றோட்டங்கள், நம் முகத்தைப் புதுப்பித்து, கோணங்களில் இருந்து, ஜன்னலுக்கு அருகில் உள்ள பகுதிகளிலிருந்து அல்லது அடுப்பிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்து குளிர்ந்து விடுகின்றன;-ஒருவர் விரும்பும் கோடை அறைகள், இரவு சூடாக, நிலவொளி வீசும் பாதி திறந்த ஷட்டர்களில் ஓய்வெடுத்து, அவரது மந்திரித்த ஏணியை படுக்கையின் அடிவாரத்தில் வீசுகிறார், அங்கு ஒருவர் கிட்டத்தட்ட திறந்த வெளியில் தூங்குகிறார், ஒரு கதிரின் நுனியில் தென்றலால் அசைக்கப்படும் ஒரு டைட் போல; சில சமயங்களில் லூயிஸ் XVI படுக்கையறை மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது, முதல் மாலையில் கூட நான் அங்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியடையவில்லை, மற்றும் படுக்கைக்கு இடத்தைக் காண்பிப்பதற்கும் ஒதுக்குவதற்கும் மிகவும் கருணையுடன் கூரையை லேசாகத் தாங்கிய சிறிய நெடுவரிசைகள் பிரிந்தன; சில சமயங்களில், அதற்கு நேர்மாறாக, ஒன்று, சிறியது மற்றும் மிக உயரமான கூரையில், இரண்டு தளங்களின் உயரத்தில் ஒரு பிரமிடு வடிவத்தில் குழிவாகவும், மஹோகனியின் ஓரளவு உடையணிந்ததாகவும் இருந்தது, அங்கு முதல் வினாடியில் இருந்து நான் அறியாத போதையில் இருந்தேன். வெட்டிவேரின் வாசனை, வயலட் திரைச்சீலைகளின் விரோதம் மற்றும் கடிகாரத்தின் அநாகரிக அலட்சியம் ஆகியவற்றிலிருந்து நான் இல்லாததைப் போல சத்தமாக ஒலித்தது; - நாற்கர பாதங்கள் கொண்ட ஒரு விசித்திரமான மற்றும் பரிதாபமற்ற கண்ணாடி, அறையின் ஒரு மூலையை சாய்வாகத் தவிர்த்து, எனக்குப் பழக்கப்பட்ட காட்சிப் புலத்தின் மென்மையான முழுமையில், அங்கு முன்னறிவித்திராத ஒரு இடம் பள்ளமாக இருந்தது;-எனது எண்ணம், உடைந்து போக, உயரத்தை நீட்டிக்க மணிக்கணக்கில் பாடுபட்டது. சரியாக அறையின் வடிவம் மற்றும் அதன் பிரம்மாண்டமான புனலை மேலே நிரப்ப முடிந்தது, பல கடினமான இரவுகளை அனுபவித்தேன், நான் என் படுக்கையில் விரிந்திருந்தேன், கண்களை உயர்த்தினேன், காதுகள் கவலையுடன், தயக்கத்துடன் நாசி, இதயம் துடிப்பது: பழக்கம் நிறம் மாறும் வரை திரைச்சீலைகள், கடிகாரத்தை அமைதிப்படுத்தியது, சாய்ந்த மற்றும் கொடூரமான கண்ணாடிக்கு இரக்கம் கற்பித்தது, மறைத்து, முற்றிலும் துரத்தப்படாவிட்டால், வெட்டிவரின் வாசனை மற்றும் கூரையின் வெளிப்படையான உயரத்தைக் குறைத்தது. பழக்கம்! ஒரு திறமையான ஆனால் மிகவும் மெதுவான இயற்கையை ரசிப்பவர், ஒரு தற்காலிக நிறுவலில் வாரக்கணக்கில் நம் மனதை விட்டுவிட்டு தொடங்குகிறார்; ஆனால் எல்லாவற்றையும் கண்டுகொள்வதில் அவர் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைகிறார், ஏனென்றால் பழக்கம் இல்லாமல், அவருடைய ஒரே வழிமுறையாக அவர் நம்மை வாழக்கூடிய வசிப்பிடமாக மாற்றும் சக்தியற்றவராக இருப்பார்.

 

நிச்சயமாக, நான் இப்போது விழித்திருந்தேன், என் உடல் கடைசியாக ஒரு முறை திரும்பியது, நிச்சயமாக ஒரு நல்ல தேவதை என்னைச் சுற்றியுள்ள அனைத்தையும் நிறுத்தி, என்னை என் மறைவின் கீழ், என் அறையில் படுக்கவைத்து, தோராயமாக என்னை அவர்களின் இடத்தில் இருளில் என் இழுப்பறையில் வைத்தது. , என் மேசை, என் நெருப்பிடம், தெருவில் ஜன்னல் மற்றும் இரண்டு கதவுகள். ஆனால் வீண் நான் அதன் விழிப்புணர்வின் அறியாமை ஒரு கணத்தில் எனக்கு முன்வைக்கப்பட்ட குடியிருப்புகளில் இல்லை என்று தெரியும், தனித்த உருவம் இல்லை என்றால், குறைந்தபட்சம் சாத்தியமான இருப்பை நம்ப வைத்து, இயக்கம் என் நினைவக கொடுக்கப்பட்டது; பொதுவாக நான் உடனே மீண்டும் தூங்க முயற்சிக்கவில்லை; எனது கடந்த கால வாழ்க்கையை, காம்ப்ரேயில், என் பெரியம்மாவின் வீட்டில், பால்பெக்கில், பாரிஸில், டான்சியர்ஸில், வெனிஸில், இன்னும் எங்கெல்லாமோ, நான் அறிந்த இடங்களையும், அங்குள்ள மனிதர்களையும் நினைவு கூர்வதில் இரவின் பெரும்பகுதியைக் கழித்தேன்.

 

கோம்ப்ரேயில், ஒவ்வொரு நாளும் பிற்பகலின் முடிவில் இருந்து, நான் படுக்கைக்குச் சென்று தங்க வேண்டிய நேரத்திற்கு நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே, என் அம்மா மற்றும் என் பாட்டிக்கு வெகு தொலைவில், என் படுக்கையறை மீண்டும் ஒரு நிலையான மற்றும் வேதனையான புள்ளியாக மாறியது. கவலைகள். அவர்கள் கண்டுபிடித்தார்கள், மாலை நேரங்களில் நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியற்றவனாக இருப்பதாக அவர்கள் நினைக்கும் போது என்னை திசைதிருப்ப, எனக்கு ஒரு மந்திர விளக்கு கொடுக்க, இரவு உணவுக்காக காத்திருக்கும் போது, ​​அவர்கள் என் விளக்கை மேலே வைத்தார்கள்; மேலும், கோதிக் சகாப்தத்தின் முதல் கட்டிடக் கலைஞர்கள் மற்றும் தலைசிறந்த கண்ணாடி தயாரிப்பாளர்களைப் போலவே, அவர் சுவர்களின் ஒளிபுகாநிலைக்கு மாற்றாக, அமானுஷ்ய பல வண்ணத் தோற்றங்கள், அங்கு புனைவுகள் ஒரு மினுமினுப்பு மற்றும் தற்காலிக கறை படிந்த கண்ணாடி சாளரத்தில் சித்தரிக்கப்பட்டன. ஆனால் என் சோகம் அதிகரித்தது, ஏனென்றால் விளக்குகளின் மாற்றம் என் அறையில் இருந்த பழக்கத்தை அழித்துவிட்டது, அதற்கு நன்றி, படுக்கைக்குச் செல்லும் சித்திரவதையைத் தவிர, அது எனக்கு தாங்கக்கூடியதாகிவிட்டது. இப்போது நான் அதை அடையாளம் காணவில்லை, ஒரு ஹோட்டல் அறையில் அல்லது ரயிலில் இருந்து இறங்கும் போது நான் முதன்முதலாக வந்த ஒரு "சாலட்" போல நான் அங்கு பதட்டமாக இருந்தேன்.

 

ஒரு பயமுறுத்தும் வடிவமைப்பு நிறைந்த கோலோ, ஒரு குன்றின் சரிவை அடர் பச்சை நிறத்துடன் வெல்வெட் செய்த சிறிய முக்கோணக் காட்டிலிருந்து வெளியே வந்து, ஏழை ஜெனிவிவ் டி பிரபாண்டின் கோட்டையை நோக்கி முன்னேறினான். இந்த கோட்டை ஒரு வளைந்த கோட்டுடன் வெட்டப்பட்டது, இது விளக்கின் ஸ்லைடுகளுக்கு இடையில் சறுக்கிய சட்டத்தில் செய்யப்பட்ட கண்ணாடி ஓவல்களில் ஒன்றின் எல்லையைத் தவிர வேறில்லை. அது ஒரு கோட்டையின் ஒரு பகுதி மட்டுமே, அதன் முன் ஒரு மேடு இருந்தது, அங்கு நீல பெல்ட் அணிந்த ஜெனிவிவ் கனவு கண்டார். அரண்மனை மற்றும் மூர் மஞ்சள் நிறமாக இருந்தன, அவற்றின் நிறத்தை அறிய நான் காத்திருக்கவில்லை, ஏனென்றால் சட்டத்தின் ஜன்னல்களுக்கு முன்பு, பிரபாண்ட் என்ற பெயரின் தங்க சொனாரிட்டி எனக்கு தெளிவாகக் காட்டியது. என் பெரியம்மா சத்தமாகப் படித்த பாடலை சோகத்துடன் கேட்க கோலோ ஒரு கணம் நிறுத்தினார், அது அவர் சரியாகப் புரிந்துகொள்வது போல் தோன்றியது, ஒரு குறிப்பிட்ட கம்பீரத்தை விலக்காத ஒரு பணிவுடன், உரையின் அறிகுறிகளுடன் தனது அணுகுமுறையை ஒத்துக்கொண்டது; பின்னர் அவர் அதே பதட்டமான படியுடன் வெளியேறினார். அவனது மெதுவான பயணத்தை எதனாலும் தடுக்க முடியவில்லை. நீங்கள் விளக்கை நகர்த்தினால், கோலோவின் குதிரையை என்னால் உருவாக்க முடியும், அது ஜன்னல் திரைச்சீலைகளில் தொடர்ந்து முன்னேறி, அவற்றின் மடிப்புகளிலிருந்து நீண்டு, அவற்றின் பிளவுகளுக்குள் இறங்குகிறது. கோலோவின் உடல், அவரது மலையைப் போலவே இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்டது, எந்தவொரு பொருள் தடைகளையும், அவர் எதிர்கொள்ளும் எந்த சங்கடமான பொருளையும் ஒரு கட்டமைப்பாக எடுத்து அதை உட்புறமாக மாற்ற முடிந்தது.

 

மெரோவிங்கியன் கடந்த காலத்திலிருந்து தோன்றிய இந்த புத்திசாலித்தனமான கணிப்புகளில் நிச்சயமாக நான் அவர்களின் கவர்ச்சியைக் கண்டேன், மேலும் பண்டைய வரலாற்றின் பிரதிபலிப்பை என்னைச் சுற்றிக் கொண்டு சென்றேன். ஆனால் தன்னை விட அவளிடம் அதிக கவனம் செலுத்தாத அளவுக்கு என் சுயத்தையே நிரப்பி முடித்த ஒரு அறையில் மர்மமும் அழகும் கலந்த இந்த ஊடுருவல் எனக்கு என்ன அசௌகரியத்தை ஏற்படுத்தியது என்று என்னால் சொல்ல முடியாது. பழக்கத்தின் மயக்க விளைவு நின்றுவிட்டதால், நான் அத்தகைய சோகமான விஷயங்களை நினைக்க ஆரம்பித்தேன். என் படுக்கையறைக் கதவில் இருக்கும் இந்தக் கைப்பிடி, உலகில் உள்ள மற்ற எல்லா கதவு கைப்பிடிகளிலிருந்தும் எனக்கு வித்தியாசமாக இருந்தது, அது தானே திறக்கும் என்று தோன்றியது, நான் அதைத் திருப்ப வேண்டிய அவசியமின்றி, நான் அதைக் கையாள மிகவும் ஆவலாக இருந்தேன். கோலோவின் நிழலிடா உடலாக பணியாற்றினார். இரவு உணவு மணி அடித்தவுடன், சாப்பாட்டு அறைக்கு ஓட என்னால் காத்திருக்க முடியவில்லை. பெரிய பதக்க விளக்கு, கோலோ மற்றும் பார்பே-ப்ளூ பற்றி அறியாத, என் பெற்றோரையும் வறுத்த மாட்டிறைச்சியையும் அறிந்தவர், ஒவ்வொரு மாலையும் அதன் ஒளியைக் கொடுத்தார்; ஜெனிவிவ் டி பிரபாண்டின் துரதிர்ஷ்டங்கள் என்னை மிகவும் பிரியப்படுத்திய தாயின் அரவணைப்பில் விழ, அதே நேரத்தில் கோலோவின் குற்றங்கள் என் மனசாட்சியை அதிக நுணுக்கங்களுடன் ஆராய வைத்தது.

 

இரவு உணவுக்குப் பிறகு, ஐயோ, மற்றவர்களுடன் அரட்டை அடிக்க இருந்த அம்மாவை, வானிலை நன்றாக இருந்தால் தோட்டத்தில், வானிலை மோசமாக இருந்தால் எல்லோரும் ஓய்வு பெறும் சிறிய அறையில் விட்டுவிட வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. வெளியில் தங்காமல் அறைக்குள் படிக்க அனுப்பியதால், மழை அதிகமாக பெய்யும் நாட்களில் அப்பாவிடம் இடைவிடாது விவாதம் செய்து, "நாட்டில் அடைத்து வைப்பதே பாவம்" என்று நினைத்த என் பாட்டியைத் தவிர அனைவரும். "அப்படியே நீங்கள் அவரை வலுவாகவும் ஆற்றலுடனும் ஆக்குவீர்கள்" என்று சோகமாக சொன்னாள், "குறிப்பாக இந்த சிறியவருக்கு இவ்வளவு வலிமையும் மன உறுதியும் தேவை." என் தந்தை தோள்களைக் குலுக்கி, காற்றழுத்தமானியை ஆராய்ந்தார், ஏனென்றால் அவர் வானிலை அறிவியலை விரும்பினார், என் அம்மா, அவரை தொந்தரவு செய்யாதபடி சத்தம் போடுவதைத் தவிர்த்து, மென்மையான மரியாதையுடன் அதைப் பார்த்தார். ஆனால் அவரது மேன்மைகளின் மர்மத்தைத் துளைக்க முயற்சிக்காதபடி மிகவும் உறுதியாக இல்லை. ஆனால் என் பாட்டி, அவள், எல்லா காலநிலையிலும், மழை பொழிந்தபோதும், ஃபிராங்கோயிஸ் விலையுயர்ந்த தீய நாற்காலிகள் ஈரமாகிவிட்டன என்று பயந்து அவசரமாக எடுத்து வந்தபோதும், நாங்கள் அவளை காலியான தோட்டத்தில் பார்த்தோம், மழையால் அடித்து, அவளை அலங்கோலமாக தூக்கி, சாம்பல் பூட்டுகள் அதனால் அவளுடைய நெற்றி காற்று மற்றும் மழையின் ஆரோக்கியத்தை உறிஞ்சும். அவள் சொன்னாள்: "இறுதியாக, நாங்கள் சுவாசிக்கிறோம்!" மற்றும் நனைந்த பாதைகளை கடந்து சென்றது - புதிய தோட்டக்காரன் தனது விருப்பத்திற்காக மிகவும் சமச்சீராக வரிசையாக, இயற்கையின் மீது எந்த உணர்வும் இல்லாமல், வானிலை நன்றாக இருக்குமா என்று என் தந்தை காலையிலிருந்து யாரிடம் கேட்டார் - அவரது உற்சாகமான, சலசலப்பான சிறிய படிகளுடன் புயலின் போதையால் அவரது உள்ளத்தில் உற்சாகமான பல்வேறு அசைவுகளால், சுகாதாரத்தின் சக்தி,

 

இரவு உணவிற்குப் பிறகு என் பாட்டியின் தோட்டச் சுற்றுப்பயணங்கள் நடந்தபோது, ​​​​அவளைத் திரும்ப அழைத்து வரும் சக்தி ஒன்று ஒன்று இருந்தது: அவளுடைய நடையின் புரட்சி அவளை அவ்வப்போது ஒரு பூச்சியைப் போல, விளக்குகளுக்கு முன்னால் கொண்டு வந்த தருணங்களில் ஒன்று. கார்டு டேபிளில் மதுபானங்கள் பரிமாறப்பட்ட சிறிய அறை - என் பெரியம்மா அவளிடம், “பாதில்டே! வந்து உன் கணவனை காக்னாக் குடிப்பதை நிறுத்து!” அவளைக் கிண்டல் செய்ய, உண்மையில் (எல்லோரும் கேலி செய்து அவளைத் துன்புறுத்தும் விதமான வித்தியாசமான மனப்பான்மையை அவள் என் தந்தையின் குடும்பத்தில் கொண்டு வந்திருந்தாள்), என் தாத்தாவுக்கு மதுபானங்கள் தடைசெய்யப்பட்டதால், என் பெரியம்மா அவளுக்கு சில துளிகள் குடிக்க வைத்தார். என் ஏழை பாட்டி உள்ளே வந்து, காக்னாக் சுவைக்க வேண்டாம் என்று தன் கணவரிடம் உருக்கமாக கெஞ்சினாள்; அவர் கோபப்படுவார், ஒரு சிப் சாப்பிடுவார், என் பாட்டி சோகமாக, சோர்வாக, இன்னும் சிரித்துக்கொண்டே சென்றுவிடுவார், ஏனென்றால், அவள் மிகவும் அடக்கமாகவும் மென்மையாகவும் இருந்தாள், மற்றவர்கள் மீது அவளுடைய மென்மை மற்றும் அவள் தன் சொந்த நபர் மற்றும் அவளுடைய துன்பங்கள் மீது அவள் கொண்டிருந்த சிறிய அக்கறை, ஒரு புன்னகையில் அவள் தோற்றத்தில் சமரசம் செய்தன, அங்கு பல மனிதர்களின் முகங்களில் ஒருவர் பார்ப்பதற்கு மாறாக , தனக்கென்றும், எங்கள் எல்லோருக்கும் ஒரு முத்தம் போல அவள் கண்களில் இருந்து அவள் நேசித்தவர்களைத் தன் பார்வையால் பாசத்துடன் அரவணைக்காமல் பார்க்க முடியவில்லை. என் பெரியம்மாவால் அவருக்கு இழைக்கப்பட்ட இந்த சித்திரவதை, என் பாட்டியின் வீணான பிரார்த்தனை மற்றும் அவரது பலவீனத்தின் காட்சி, என் தாத்தாவின் மதுபான கண்ணாடியை எடுத்துச் செல்ல வீணாக முயற்சித்து, முன்கூட்டியே வெற்றி பெற்றது. ஒருவர் அவர்களைப் பார்த்து சிரித்து, துன்புறுத்துபவர்களின் பக்கம் உறுதியுடனும் மகிழ்ச்சியுடனும், அது துன்புறுத்தல் பற்றிய கேள்வியல்ல என்று தன்னைத்தானே நம்பவைக்கும் வரை, பிற்காலத்தில் பார்க்கப் பழகிய விஷயங்களில் இதுவும் ஒன்று; என் பெரியம்மாவை அடிக்க நான் விரும்பும் அளவுக்கு அவர்கள் எனக்கு திகிலை ஏற்படுத்தினார்கள். ஆனால் நான் கேட்டவுடன்: "பாதில்டே, வந்து உன் கணவனை காக்னாக் குடிப்பதை நிறுத்து!" ஏற்கனவே கோழைத்தனத்தின் மூலம் ஒரு மனிதன், நாம் அனைவரும் என்ன செய்கிறோம், நாம் வளர்ந்தவுடன், துன்பங்களும் அநீதிகளும் நமக்கு முன்னால் இருக்கும்போது: நான் அவற்றைப் பார்க்க விரும்பவில்லை; நான் அழுதுகொண்டே படிக்கும் அறைக்கு அடுத்த வீட்டின் உச்சியில், கூரையின் கீழ், கருவிழி வாசனை வீசும் ஒரு சிறிய அறையில் சென்றேன், மேலும் சுவரின் கற்களுக்கு இடையில் வெளியில் வளரும் ஒரு காட்டு கருப்பு திராட்சை வத்தல் வாசனை திரவியம் மற்றும் பாதி திறந்த ஜன்னல் வழியாக மலர்கள் ஒரு கிளை கடந்து. மிகவும் விசேஷமான மற்றும் மோசமான பயன்பாட்டிற்காக வடிவமைக்கப்பட்ட இந்த அறை, பகலில் ரூசைன்வில்லே-லே-பின் டான்ஜோன் வரை காணக்கூடியதாக இருந்தது, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி எனக்கு ஒரு அடைக்கலமாக இருந்தது, ஏனென்றால் அது மட்டும்தான். மீறமுடியாத தனிமையைக் கோரும் எனது தொழில்கள் அனைத்தையும் பூட்ட அனுமதிக்கப்பட வேண்டும்: வாசிப்பு, பகல் கனவு, கண்ணீர் மற்றும் பெருந்தன்மை. ஐயோ! கணவனின் உணவில் இருந்து சிறு சிறு விலகல்கள், விருப்பமின்மை, என் மென்மையான உடல்நிலை, என் எதிர்காலம் குறித்து அவர்கள் முன்வைத்த நிச்சயமற்ற தன்மை ஆகியவற்றை விட துரதிர்ஷ்டவசமாக, என் பாட்டி இந்த அலைந்து திரிந்தபோது, ​​​​இடைவிடாமல், மதியம் மற்றும் மாலை என்று எனக்கு தெரியாது. , ஒருவர் கடந்து சென்று இஸ்திரி செய்வதைப் பார்த்தபோது,

 

நான் படுக்கைக்கு செல்லும் போது எனக்கு இருந்த ஒரே ஆறுதல் நான் படுக்கையில் இருக்கும்போது அம்மா வந்து என்னை முத்தமிடுவார் என்பதுதான். ஆனால் இந்த நல்ல மாலை நேரம் மிகக் குறைந்த நேரம் நீடித்தது, அவள் மிக விரைவாக கீழே வந்தாள், அவள் மேலே வருவதை நான் கேட்ட தருணம், பின்னர் அவளது நீல மஸ்லின் தோட்ட ஆடையின் லேசான ஒலி, அதில் இருந்து சிறிய பின்னப்பட்ட வைக்கோல் கயிறுகள் தொங்கியது, வலிமிகுந்த தருணம். என்னை. யார் அவனைப் பின்தொடர்வது, அவள் என்னை எங்கே விட்டுச் சென்றிருப்பாள், மீண்டும் எங்கே இறங்கி வந்திருப்பாள் என்று அறிவித்தான். நான் மிகவும் நேசித்த இந்த மாலை வேளையில், அம்மா இன்னும் வராத நேரத்தில், ஓய்வு நேரம் இன்னும் நீண்டதாக இருக்க, முடிந்தவரை தாமதமாக வர வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டேன். சில நேரங்களில், என்னை முத்தமிட்ட பிறகு, அவள் வெளியேற கதவைத் திறந்தபோது, ​​​​நான் அவளை மீண்டும் அழைக்க விரும்பினேன், அவளிடம் "மீண்டும் ஒரு முறை முத்தமிடு", ஆனால், உடனே அவள் கோபமான முகத்தைப் பெறுவாள் என்று எனக்குத் தெரியும், அவள் என் சோகத்திற்கும், என் கிளர்ச்சிக்கும் விட்டுக்கொடுத்து, என்னை முத்தமிடச் சென்று, இந்த அமைதி முத்தத்தைக் கொண்டு வந்து, இந்த சடங்குகளை அபத்தமாகக் கண்ட என் தந்தையை எரிச்சலூட்டினாள், அவள் அவள் ஏற்கனவே வீட்டு வாசலில் இருந்தபோது, ​​இன்னும் ஒரு முத்தம் கொடுக்க வேண்டும் என்று அவளிடம் கேட்பதை நான் எடுக்க விடாமல், அதன் தேவையை, பழக்கத்தை என்னை இழக்கச் செய்ய விரும்பினேன். ஆனால் அவளது கோபத்தைப் பார்த்து அவள் ஒரு கணம் முன்பு எனக்குக் கொண்டு வந்த அமைதியை அழித்துவிட்டாள், அவள் தன் அன்பான முகத்தை என் படுக்கையில் சாய்த்து, என் உதடுகள் அவளது இருப்பை ஈர்க்கும் அமைதிக்கான ஒரு விருந்தாளியாக அதை என்னிடம் நீட்டினாள். மற்றும் தூங்கும் சக்தி. ஆனால் அந்த மாலைகளில், அம்மா என் அறையில் மிகக் குறைந்த நேரத்தைக் கழித்தபோது, இரவு உணவிற்கு மக்கள் இருந்த இடங்களோடு ஒப்பிடுகையில் இன்னும் இனிமையாக இருந்தது, அதனால், அவள் என்னிடம் மாலை வணக்கம் சொல்ல வரவில்லை. எல்லோரும் பொதுவாக எம். ஸ்வானிடம் மட்டுமே இருந்தார்கள், சில கடந்து செல்லும் அந்நியர்களைத் தவிர, கிட்டத்தட்ட ஒரே நபர் கோம்ப்ரேயில் உள்ள எங்கள் வீட்டிற்கு வந்தார், சில சமயங்களில் பக்கத்து வீட்டுக்காரராக உணவருந்துவார் (அவர் அந்த மோசமான திருமணத்தை செய்ததிலிருந்து மிகவும் அரிதாகவே, ஏனென்றால் என். பெற்றோர்கள் அவரது மனைவியைப் பெற விரும்பவில்லை), சில நேரங்களில் இரவு உணவிற்குப் பிறகு, எதிர்பாராத விதமாக. மாலைப் பொழுதுகளில், வீட்டின் முன் பெரிய கஷ்கொட்டை மரத்தடியில், இரும்பு மேசையைச் சுற்றி அமர்ந்து, தோட்டத்தின் முடிவில் நாங்கள் கேட்டோம், அபரிமிதமான மற்றும் கசப்பான மணியின் ஒலியைக் கேட்கவில்லை, அது அதன் காரமான, வற்றாத மற்றும் பனிக்கட்டி சத்தத்தால் திகைக்க வைக்கிறது. வீட்டில் உள்ள எவரும் "ரிங்கிங் செய்யாமல்" உள்ளிடுவதன் மூலம் அதைத் தூண்டினர், ஆனால் பயமுறுத்தும் இரட்டை மணி ஒலி, வெளிநாட்டவர்களுக்கு ஓவல் மற்றும் தங்க மணி, எல்லோரும் உடனடியாக தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக் கொண்டனர்: "ஒரு வருகை, அது யாராக இருக்கலாம்?" ஆனால் அது M. ஸ்வான் ஆக மட்டுமே இருக்க முடியும் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே; என் பெரியம்மா உரக்கப் பேசுகிறாள், உதாரணமாகப் பிரசங்கிக்க, அவள் இயற்கையாகச் செய்ய முயற்சித்த தொனியில், அப்படிக் கிசுகிசுக்காதே என்றார்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக சில ரோஜா பங்குகளை பிடுங்கினார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள். எல்லோரும் உடனடியாக தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக் கொண்டனர்: "ஒரு வருகை, அது யாராக இருக்கலாம்?" ஆனால் அது M. ஸ்வான் ஆக மட்டுமே இருக்க முடியும் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே; என் பெரியம்மா உரக்கப் பேசுகிறாள், உதாரணமாகப் பிரசங்கிக்க, அவள் இயற்கையாகச் செய்ய முயற்சித்த தொனியில், அப்படிக் கிசுகிசுக்காதே என்று சொன்னாள்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக சில ரோஜா பங்குகளை பிடுங்கினார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள். எல்லோரும் உடனடியாக தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக் கொண்டனர்: "ஒரு வருகை, அது யாராக இருக்கலாம்?" ஆனால் அது M. ஸ்வான் ஆக மட்டுமே இருக்க முடியும் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே; என் பெரியம்மா உரக்கப் பேசுகிறாள், உதாரணமாகப் பிரசங்கிக்க, அவள் இயற்கையாகச் செய்ய முயற்சித்த தொனியில், அப்படிக் கிசுகிசுக்காதே என்று சொன்னாள்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக சில ரோஜா பங்குகளை பிடுங்கினார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள். அது யாராக இருக்க முடியும்?" ஆனால் அது M. ஸ்வான் ஆக மட்டுமே இருக்க முடியும் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே; என் பெரியம்மா உரக்கப் பேசுகிறாள், உதாரணமாகப் பிரசங்கிக்க, அவள் இயற்கையாகச் செய்ய முயற்சித்த தொனியில், அப்படிக் கிசுகிசுக்காதே என்றார்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக சில ரோஜா பங்குகளை பிடுங்கினார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள். அது யாராக இருக்க முடியும்?" ஆனால் அது M. ஸ்வான் ஆக மட்டுமே இருக்க முடியும் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே; என் பெரியம்மா உரக்கப் பேசுகிறாள், உதாரணமாகப் பிரசங்கிக்க, அவள் இயற்கையாகச் செய்ய முயற்சித்த தொனியில், அப்படிக் கிசுகிசுக்காதே என்றார்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக சில ரோஜா பங்குகளை பிடுங்கினார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள். ஸ்வான்; என் பெரியம்மா உரக்கப் பேசுகிறாள், உதாரணமாகப் பிரசங்கிக்க, அவள் இயற்கையாகச் செய்ய முயற்சித்த தொனியில், அப்படிக் கிசுகிசுக்காதே என்றார்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக ஒரு சில ரோஸ்புஷ் பங்குகளை வேரோடு பிடுங்குவதைப் பயன்படுத்திக் கொண்டார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள். ஸ்வான்; என் பெரியம்மா உரக்கப் பேசுகிறாள், உதாரணமாகப் பிரசங்கிக்க, அவள் இயற்கையாகச் செய்ய முயற்சித்த தொனியில், அப்படிக் கிசுகிசுக்காதே என்றார்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக சில ரோஜா பங்குகளை பிடுங்கினார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள். அப்படி கிசுகிசுக்க வேண்டாம் என்று கூறினார்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக சில ரோஜா பங்குகளை பிடுங்கினார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள். அப்படி கிசுகிசுக்க வேண்டாம் என்று கூறினார்; வரும் ஒரு நபருக்கு, அவர் கேட்கக்கூடாத விஷயங்களைச் சொல்கிறோம் என்று நம்ப வைக்கும் நபருக்கு எதுவும் இழிவானது அல்ல; என் பாட்டி ஒரு சாரணராக அனுப்பப்பட்டார், தோட்டத்திற்கு மற்றொரு சுற்றுப்பயணம் செய்ய ஒரு காரணத்திற்காக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், மேலும் ரோஜாக்களுக்கு ஒரு சிறிய இயற்கையான தன்மையைக் கொடுப்பதற்காக ரகசியமாக சில ரோஜா பங்குகளை பிடுங்கினார். , அதை புழுதி செய்ய, சிகையலங்கார நிபுணர் மிகவும் தட்டையான தன் மகனின் தலைமுடியின் வழியாக அவள் கையை ஓடினாள்.

 

ஒரு பெரிய எண்ணிக்கையிலான தாக்குதல்களுக்கு இடையில் நாங்கள் தயங்கியிருக்கலாம் என்பது போல, என் பாட்டி எங்களை எதிரிகளை கொண்டு வரப் போகிறார் என்ற செய்தியை நாங்கள் அனைவரும் தொங்கிக் கொண்டிருந்தோம், விரைவில் என் தாத்தா கூறினார்: "நான் ஸ்வானின் குரலை அடையாளம் காண்கிறேன். ." அவரது குரலால் மட்டுமே நாங்கள் அவரை அடையாளம் கண்டுகொண்டோம், அவரது முகத்தை அதன் கொக்கி மூக்கு, பச்சை நிற கண்கள், உயர்ந்த நெற்றியின் கீழ் பொன்னிறமான, கிட்டத்தட்ட சிவப்பு முடி, ஸ்டைலான à la Bressant போன்றவற்றைக் காட்ட முடியவில்லை, ஏனென்றால் நாங்கள் முடிந்தவரை குறைந்த வெளிச்சத்தை வைத்திருந்தோம். கொசுக்களை கவராதபடி தோட்டம், பாகுகள் கொண்டு வரப்பட்டதாகச் சொல்லத் தோன்றாமல் சென்று கொண்டிருந்தேன்; என் பாட்டி ஒரு பெரிய முக்கியத்துவத்தை இணைத்தார், அதை அழகாகக் கண்டறிந்தார், அவர்கள் ஒரு விதிவிலக்கான வழியில் தோன்றவில்லை, வருகைக்காக மட்டுமே. எம். ஸ்வான், தன்னை விட மிகவும் இளையவர் என்றாலும், அவரது தந்தையின் சிறந்த நண்பர்களில் ஒருவரான என் தாத்தாவுக்கு மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தார், ஒரு சிறந்த ஆனால் ஒருமைப்பட்ட மனிதர், அவருடன், ஒரு சிறிய விஷயம் சில நேரங்களில் இதயத்தின் தூண்டுதல்களை குறுக்கிட, சிந்தனையின் போக்கை மாற்ற போதுமானதாக இருந்தது. இரவும் பகலும் பார்த்துக் கொண்டிருந்த தன் மனைவியின் மரணம் குறித்து எம். ஸ்வான் தந்தை கொண்டிருந்த மனப்பான்மையைப் பற்றி என் தாத்தா ஒரு வருடத்தில் பலமுறை அதே கதைகளை மேஜையில் சொல்வதைக் கேட்டேன். நீண்ட நாட்களாக அவரைப் பார்க்காத என் தாத்தா, கோம்ப்ரேக்கு அருகில் உள்ள ஸ்வான்ஸ் என்பவருக்குச் சொந்தமான இடத்தில் அவரிடம் ஓடிச் சென்று, அவர் சவப்பெட்டியில் இல்லாதபடி, ஒரு கணம் பிணவறையை விட்டு வெளியேறும்படி சமாளித்தார். அனைத்து கண்ணீர். சிறிது சூரிய ஒளி இருந்த பூங்காவில் சில அடிகள் எடுத்து வைத்தனர். திடீரென்று எம். ஸ்வான், என் தாத்தாவைக் கைப்பிடித்து, கூச்சலிட்டார்: “ஓ! என் பழைய நண்பரே, இந்த நல்ல வானிலையில் ஒன்றாக நடப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சி. நீங்கள் என்னை ஒருபோதும் வாழ்த்தாத அந்த மரங்கள், அந்த ஹாவ்தோர்ன்கள் மற்றும் என் குளம் அனைத்தையும் நீங்கள் அழகாகக் காணவில்லையா? நீங்கள் ஒரு நைட் கேப் போல இருக்கிறீர்கள். இந்த சிறிய காற்றை உணர்கிறீர்களா? ஆ! நீங்கள் எவ்வளவு சொன்னாலும், வாழ்க்கை நன்றாக இருக்கிறது, என் அன்பான அமேதி! திடீரென்று, இறந்த மனைவியின் நினைவு அவருக்குத் திரும்பியது, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, அத்தகைய தருணத்தில் அவர் மகிழ்ச்சியின் இயக்கத்திற்கு வழிவகுத்தது எப்படி என்பதைக் கண்டுபிடிப்பது மிகவும் சிக்கலானது, அவர் நன்கு அறிந்த சைகையால் திருப்தி அடைந்தார். ஒவ்வொரு முறையும் அவனது நெற்றியில் கையைக் கடக்க, கண்களையும் கண்ணாடியின் லென்ஸ்களையும் துடைக்க, அவனது மனதில் ஒரு கடினமான கேள்வி எழுந்தது. இருப்பினும், அவர் தனது மனைவியின் மரணத்திற்கு தன்னைத் தானே ஆறுதல்படுத்த முடியவில்லை, ஆனால் அவர் அவளைத் தப்பிப்பிழைத்த இரண்டு ஆண்டுகளில், அவர் என் தாத்தாவிடம் கூறுவார்: "இது வேடிக்கையானது, நான் அடிக்கடி என் ஏழை மனைவியைப் பற்றி நினைப்பேன், ஆனால் அதே நேரத்தில் அவளைப் பற்றி என்னால் அதிகம் நினைக்க முடியாது. "பெரும்பாலும், ஆனால் ஒரு நேரத்தில் கொஞ்சம், ஏழை ஃபாதர் ஸ்வான் போல," என் தாத்தாவின் விருப்பமான சொற்றொடர்களில் ஒன்றாக மாறியது, இது மிகவும் வித்தியாசமான விஷயங்களில் அவர் உச்சரிக்கும் வழக்கம். சிறந்த நீதிபதியாகக் கருதி, தண்டனை எனக்கு முன்னுதாரணமாகத் திகழ்ந்த எனது தாத்தா, எதிர்காலத்தில் நான் செய்த தவறுகளை நீக்கி அடிக்கடி எனக்குச் சேவை செய்திருந்தால், ஸ்வானின் தந்தை ஒரு அசுரன் என்று எனக்குத் தோன்றியிருக்கும். கண்டனம், கூச்சலிடவில்லை: “ஆனால் எப்படி? அது தங்க இதயம்!" சிறந்த நீதிபதியாகக் கருதி, தண்டனை எனக்கு முன்னுதாரணமாகத் திகழ்ந்த எனது தாத்தா, எதிர்காலத்தில் நான் செய்த தவறுகளை நீக்கி அடிக்கடி எனக்குச் சேவை செய்திருந்தால், ஸ்வானின் தந்தை ஒரு அசுரன் என்று எனக்குத் தோன்றியிருக்கும். கண்டனம், கூச்சலிடவில்லை: “ஆனால் எப்படி? அது தங்க இதயம்!" சிறந்த நீதிபதியாகக் கருதி, தண்டனை எனக்கு முன்னுதாரணமாகத் திகழ்ந்த எனது தாத்தா, எதிர்காலத்தில் நான் செய்த தவறுகளை நீக்கி அடிக்கடி எனக்குச் சேவை செய்திருந்தால், ஸ்வானின் தந்தை ஒரு அசுரன் என்று எனக்குத் தோன்றியிருக்கும். கண்டனம், கூச்சலிடவில்லை: “ஆனால் எப்படி? அது தங்க இதயம்!"

 

பல ஆண்டுகளாக, குறிப்பாக அவரது திருமணத்திற்கு முன்பு, எம். ஸ்வான், மகன், கோம்ப்ரேயில் அவர்களைப் பார்க்க அடிக்கடி வந்தபோது, ​​என் பெரியம்மாவும் என் தாத்தா பாட்டிகளும் அவர் சமூகத்தில் வாழவில்லை என்று சந்தேகிக்கவில்லை. குடும்பம் அடிக்கடி வந்து சென்றது, ஸ்வான் என்ற பெயர் அவரை வீட்டில் வைத்திருக்கும் மறைநிலையில், அவர்கள் தங்கியிருந்தனர் - நேர்மையான ஹோட்டல்காரர்களின் சரியான அப்பாவித்தனத்துடன், அவர்கள் வீட்டில் இருப்பது தெரியாமல், ஒரு பிரபலமான கொள்ளைக்காரன். ஜாக்கி-கிளப்பின் நேர்த்தியான உறுப்பினர்கள், காம்டே டி பாரிஸின் விருப்பமான நண்பர் மற்றும் வேல்ஸ் இளவரசர், ஃபாபர்க் செயிண்ட்-ஜெர்மைனின் உயர் சமூகத்தின் மிகவும் அன்பான மனிதர்களில் ஒருவர்.

 

ஸ்வான் வழிநடத்திய புத்திசாலித்தனமான சமூக வாழ்க்கையைப் பற்றிய நமது அறியாமை, அவரது பாத்திரத்தின் இருப்பு மற்றும் விருப்பத்தின் ஒரு பகுதியாக வெளிப்படையாகக் காரணமாக இருந்தது, ஆனால் அக்கால முதலாளித்துவ சமூகம் பற்றிய சற்றே இந்துக் கருத்தைக் கொண்டிருந்தது மற்றும் அதை உருவாக்கியது. பிறப்பிலிருந்து ஒவ்வொருவரும் அவரவர் பெற்றோரால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட அந்தஸ்தில் வைக்கப்பட்டுள்ள மூடிய சாதிகள், மேலும் விதிவிலக்கான தொழில் வாய்ப்புகள் அல்லது எதிர்பாராத திருமணத்தைத் தவிர வேறெதுவும் உங்களை உயர்ந்த சாதியாகச் சுட முடியாது. எம். ஸ்வான், தந்தை, ஒரு பங்குத் தரகர்; "ஸ்வான் மகன்" தனது வாழ்நாள் முழுவதும் ஒரு சாதியைச் சேர்ந்தவராக இருந்தார், அங்கு வரி செலுத்துவோர் வகையைப் போலவே அதிர்ஷ்டங்களும் அத்தகைய மற்றும் அத்தகைய வருமானத்திற்கு இடையில் வேறுபடுகின்றன. அவளுடைய தந்தையுடன் யார் இருந்தார்கள் என்பது எங்களுக்குத் தெரியும். எனவே அவருடையது எது, எந்த மக்களுடன் அவர் "உறவுநிலையில்" இருக்கிறார் என்பதை நாங்கள் அறிந்தோம். அவர் மற்றவர்களை அறிந்தால், அவர்கள் இளைஞரின் உறவுகள், அவர் ஒரு அனாதை என்பதால், அவர் எங்களைப் பார்க்க மிகவும் விசுவாசமாக வர வேண்டும் என்று அவர் தொடர்ந்தபோது, ​​​​அவரது குடும்பத்தின் பழைய நண்பர்கள், என் பெற்றோர்கள் போன்றவர்கள், மிகவும் கருணையுடன் கண்களை மூடிக்கொண்டனர்; ஆனால் அவர் யாரைப் பார்த்தார் என்று நமக்குத் தெரியாத இந்த மக்கள், எங்களுடன் இருந்திருந்தால், அவர் அவர்களைச் சந்தித்திருந்தால், அவர் வாழ்த்தத் துணிந்திருக்க மாட்டார் என்பது பாதுகாப்பான பந்தயம். அவருடைய பெற்றோருக்கு நிகரான சூழ்நிலையில் உள்ள முகவர்களின் மற்ற மகன்களுக்கு மத்தியில், ஸ்வான் தனிப்பட்ட சமூகக் குணகத்தை ஸ்வானுக்குப் பயன்படுத்த நாங்கள் விரும்பியிருந்தால், இந்த குணகம் அவருக்கு கொஞ்சம் குறைவாக இருந்திருக்கும், ஏனெனில், மிக எளிமையாக ஒரு வகையில் பழைய பொருள்கள் மற்றும் ஓவியத்தின் மீது எப்போதும் ஒரு "பற்று" இருந்தது, அவர் இப்போது ஒரு பழைய ஹோட்டலில் வசித்து வந்தார், அங்கு அவர் தனது சேகரிப்பைக் குவித்தார், என் பாட்டி அதைப் பார்க்க வேண்டும் என்று கனவு கண்டார், ஆனால் அது குவாய் டி'ஓர்லியன்ஸ் பகுதியில் அமைந்துள்ளது, இது எனது பெரிய அத்தைக்கு பிரபலமற்றது. “நீ மட்டும் அறிவாளியா? உனது நலன் கருதி நான் இதைக் கேட்கிறேன், ஏனென்றால் நீ வியாபாரிகளால் சலவை செய்யப்பட வேண்டும், ”என் பெரிய அத்தை அவளிடம் சொன்னாள்; உரையாடலில் தீவிரமான விஷயங்களைத் தவிர்த்து, எங்களுக்குக் கொடுத்தபோது மட்டுமல்ல, மிகத் துல்லியமான துல்லியத்தையும் காட்டிய ஒரு மனிதனின் அறிவுசார் பார்வையில் கூட அவருக்கு எந்தத் திறமையும் இருப்பதாக அவள் நினைக்கவில்லை. மிகச்சிறிய விவரங்கள், சமையல் குறிப்புகள், ஆனால் என் பாட்டியின் சகோதரிகள் கலைப் பாடங்களைப் பற்றி பேசும்போது கூட. அவர்களால் தூண்டப்பட்டு, தன் கருத்தைச் சொல்ல, ஒரு ஓவியத்தின் மீதான தனது அபிமானத்தை வெளிப்படுத்த, அவர் ஏறக்குறைய இழிவான அமைதியைக் கடைப்பிடித்தார், மறுபுறம் அவர் இருந்த அருங்காட்சியகம், அவர் ஓவியம் வரையப்பட்ட தேதி ஆகியவற்றைப் பற்றி ஏதேனும் பொருள் தகவலை வழங்க முடியுமானால் அதை ஈடுசெய்தார். ஆனால் வழக்கமாக அவர் ஒவ்வொரு முறையும் எங்களுக்குத் தெரிந்தவர்களில் இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர்களிடமிருந்து ஒரு புதிய கதையைச் சொல்லி எங்களை மகிழ்விப்பதில் திருப்தி அடைந்தார், கோம்ப்ரேயில் இருந்து மருந்தாளுநர், எங்கள் சமையல்காரர், எங்கள் பயிற்சியாளர். இந்தக் கதைகள் என் பெரியம்மாவைச் சிரிக்க வைத்தது உண்மைதான், ஆனால் ஸ்வான் எப்போதும் அதில் நடித்த அபத்தமான பாத்திரமா அல்லது அவர் அவர்களிடம் சொல்லும் புத்திசாலித்தனமா என்று அவளால் சொல்ல முடியவில்லை: "நீங்கள் எவ்வளவு உண்மையான சக மனிதர் என்று ஒருவர் சொல்லலாம் , மான்சியர் ஸ்வான்!” எங்கள் குடும்பத்தில் சற்றே கேவலமான நபராக அவள் மட்டுமே இருந்ததால், ஸ்வான் பற்றி பேசும்போது, ​​அந்நியர்களை சுட்டிக்காட்டுவதில் கவனமாக இருந்தாள். அவர் விரும்பியிருந்தால், Boulevard Haussmann அல்லது Avenue de l'Opera இல் வாழ்ந்திருக்க முடியும், அவர் M. ஸ்வானின் மகன், அவர் நான்கு அல்லது ஐந்து மில்லியன்களை விட்டுச் சென்றிருக்க வேண்டும், ஆனால் அது அவருடைய விருப்பமாக இருந்தது. மேலும், மற்றவர்களுக்கு மிகவும் பொழுதுபோக்காக இருக்க வேண்டும் என்று அவர் தீர்மானித்த ஒரு கற்பனை, பாரிஸில், எம். ஸ்வான் 1 இல் வந்தபோதுஜனவரி 1 அன்று , அவளது மிட்டாய் செய்யப்பட்ட கஷ்கொட்டைப் பையை அவனிடம் கொண்டு வாருங்கள், அவள் தோல்வியடையவில்லை, மக்கள் இருந்தால், அவனிடம் சொன்னாள்: “சரி! மிஸ்டர். ஸ்வான், நீங்கள் இன்னும் ஒயின் கிடங்கிற்கு அருகில் வசிக்கிறீர்களா, நீங்கள் லியோன்ஸுக்குச் செல்லும் வழியில் ரயிலைத் தவறவிடாமல் இருக்க வேண்டுமா? அவள் கண்களின் மூலையிலிருந்து, கண்ணாடிக்கு மேல், மற்ற பார்வையாளர்களைப் பார்த்தாள்.

 

ஆனால், ஸ்வானின் மகனாக இருந்த இந்த ஸ்வான், பாரிஸில் உள்ள மிகவும் மதிப்பிற்குரிய நோட்டரிகள் அல்லது வழக்கறிஞர்களால், அனைத்து "அழகான முதலாளித்துவ வர்க்கத்தாலும்" பெறுவதற்கு "தகுதி" பெற்றவர் என்று என் பாட்டியிடம் கூறப்பட்டிருந்தால் சிறிய அதிருப்தி), இரகசியமாக, முற்றிலும் மாறுபட்ட வாழ்க்கை இருந்தது; பாரிஸில் உள்ள எங்கள் வீட்டை விட்டு வெளியேறும்போது, ​​​​அவர் மீண்டும் படுக்கைக்குச் செல்வதாகச் சொல்லிவிட்டு, அவர் திரும்பிய தெருவைத் திருப்பிக் கொண்டு, அத்தகைய ஒரு சலூனுக்குச் சென்றார், அது எந்த முகவர் அல்லது ஒரு முகவரின் கூட்டாளியின் கண்களும் சிந்திக்கவில்லை. என் அத்தைக்கு மிகவும் அசாதாரணமாகத் தோன்றியது, மேலும் படித்த பெண் அரிஸ்டீஸுடன் தனிப்பட்ட முறையில் தொடர்பு கொள்ள நினைத்திருக்கலாம், அவளுடன் பேசிய பிறகு, தீடிஸ் ராஜ்யங்களுக்குள் மூழ்கிவிடப் போவதை அவள் புரிந்துகொண்டிருப்பாள். மனிதர்களின் கண்களில் இருந்து மறைக்கப்பட்ட ஒரு சாம்ராஜ்யத்தில் மற்றும் விர்ஜில் அவரை திறந்த கரங்களுடன் வரவேற்கும் இடத்தில்; அல்லது, எங்கள் கோம்ப்ரே பெட்டிட் ஃபோர்ஸ் தட்டுகளில் வரையப்பட்டதை அவள் பார்த்ததால், மனதில் தோன்றக்கூடிய ஒரு படத்தை ஒட்டிக்கொள்வது - அலி-பாபாவை இரவு உணவிற்கு உட்கொண்டது, அவர் தனியாக இருப்பதை அறிந்ததும், அவர் உள்ளே நுழைவார். குகை, சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாத பொக்கிஷங்களால் திகைப்பூட்டும்.

 

ஒரு நாள் இரவு உணவிற்குப் பிறகு பாரிஸில் எங்களைப் பார்க்க வந்தபோது, ​​தனது கோட்டில் இருந்ததற்காக மன்னிப்புக் கேட்டு, பிரான்சுவா வெளியேறிய பிறகு, பயிற்சியாளரிடம் தான் "இளவரசியிடம்" உணவருந்தியதாகக் கேள்விப்பட்டதாகக் கூறினார் - "ஆம், மணிக்கு அரை உலகத்தின் இளவரசி!" என் அத்தை, அவளது பின்னலில் இருந்து நிமிர்ந்து பார்க்காமல் தோள்களைக் குலுக்கி, அமைதியான முரண்பாட்டுடன் பதிலளித்தாள்.

 

அதனால் என் பெரியம்மா அதை அவருடன் ஆர்வத்துடன் பயன்படுத்தினார். எங்களின் அழைப்பிற்கிணங்க அவன் முகஸ்துதி அடைய வேண்டும் என்று அவள் நம்பியதால், கோடையில் அவன் தோட்டத்தில் இருந்து ஒரு கூடை பீச் அல்லது ராஸ்பெர்ரி கையில் இல்லாமல், அவனது ஒவ்வொரு பயணத்திலிருந்தும் அவன் எங்களைப் பார்க்க வரக்கூடாது என்று அவள் நினைத்தாள். இத்தாலியில் அவர் தலைசிறந்த படைப்புகளின் புகைப்படங்களை என்னிடம் கொண்டு வந்திருப்பார்.

 

நாங்கள் அவரை அழைக்காத பெரிய விருந்துகளுக்கு க்ரிபிச் சாஸ் அல்லது அன்னாசிப்பழ சாலட் ரெசிபி தேவைப்பட்டால், முதலில் வந்த அந்நியர்களுக்குப் பரிமாறலாம் என்று அவருக்குப் போதிய கௌரவம் கிடைக்காமல், உடனே அவரை அனுப்பி வைக்க நாங்கள் தயங்கவில்லை. நேரம். இந்த உரையாடல் பிரான்ஸ் மாளிகையின் இளவரசர்கள் மீது விழுந்தால்: "நாங்கள் அல்லது உங்களைப் பற்றி அறியாதவர்கள், அவர்கள் இல்லாமல் நாங்கள் செய்கிறோம், இல்லையா" என்று என் பெரிய அத்தை ஸ்வானிடம் கூறினார். அவரது சட்டைப் பையில் ட்விக்கன்ஹாமிலிருந்து ஒரு கடிதம்; என் பாட்டியின் சகோதரி பாடும் மாலை நேரங்களில் அவனை பியானோவைத் தள்ளி பக்கங்களைப் புரட்டச் செய்தாள், இது வேறு எங்கும் தேடப்படுவதைக் கையாள வேண்டியிருந்தது, மலிவான பொருளைக் காட்டிலும் அதிக முன்னெச்சரிக்கைகள் இல்லாமல் சேகரிக்கக்கூடிய டிரிங்கெட்டுடன் விளையாடும் குழந்தையின் அப்பாவித்தனமான திடீர் . ஒரே நேரத்தில் பல கிளப்மேன்களுக்குத் தெரிந்த ஸ்வான், மாலையில், கோம்ப்ரேயில் உள்ள சிறிய தோட்டத்தில், இரண்டு தயக்கத்துடன் மணி அடித்த பிறகு, என் பெரியம்மா உருவாக்கியதில் இருந்து மிகவும் வித்தியாசமானது என்பதில் சந்தேகமில்லை. மற்றும் ஸ்வான் குடும்பத்தைப் பற்றி அவளுக்குத் தெரிந்த அனைத்தையும் உயிர்ப்பித்தாள், தெளிவற்ற மற்றும் நிச்சயமற்ற பாத்திரம், என் பாட்டியைத் தொடர்ந்து, இருளின் பின்னணிக்கு எதிராக, குரல் மூலம் அடையாளம் காணப்பட்டவர். ஆனால் வாழ்க்கையின் மிக அற்பமான விஷயங்களின் பார்வையில் இருந்தும் கூட, நாம் பொருள்ரீதியாக அமைக்கப்பட்ட முழுமையல்ல, அனைவருக்கும் ஒரே மாதிரியாக இருக்கிறோம், ஒவ்வொருவரும் ஒரு விவரக்குறிப்பாகவோ அல்லது விருப்பமாகவோ சென்று படிக்க வேண்டும்; நமது சமூக ஆளுமை என்பது மற்றவர்களின் சிந்தனையின் உருவாக்கம். "நமக்குத் தெரிந்தவரைப் பார்ப்பது" என்று நாம் அழைக்கும் எளிய செயல் கூட ஓரளவு அறிவார்ந்த செயலாகும். நாம் பார்க்கும் உயிரினத்தின் உடல் தோற்றத்தை, அவரைப் பற்றி நாம் கொண்டிருக்கும் அனைத்து கருத்துக்களையும் நிரப்புகிறோம், மேலும் நம்மைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் மொத்த அம்சத்தில், இந்த கருத்துக்கள் நிச்சயமாக மிகப்பெரிய பங்கைக் கொண்டுள்ளன. அவர்கள் கன்னங்களை மிகவும் கச்சிதமாக கொப்பளித்து, மூக்கின் ரேகையை துல்லியமாகப் பின்பற்றி, குரலின் ஒலியை நுணுக்கமாக இணைத்து, அது ஒரு வெளிப்படையான உறை போல, ஒவ்வொரு முறையும் நாம் இந்த முகத்தைப் பார்க்கும் போதும், நாம் இந்தக் குரலைக் கேட்கிறோம், இந்தக் கருத்துக்களைத்தான் நாம் மீண்டும் கண்டுபிடிப்போம், கேட்கிறோம். சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, அவர்கள் உருவாக்கிய ஸ்வான்னில், என் பெற்றோர் அறியாமையால் அவரது சமூக வாழ்க்கையின் பல தனித்தன்மைகளைக் கொண்டு வரத் தவறிவிட்டனர், இது மற்றவர்கள் அவர் முன்னிலையில் இருக்கும்போது, ​​​​அவரது முகத்தில் ஆளும் நளினம் மற்றும் அவரது கொக்கி மூக்கில் அவர்களின் இயல்பான எல்லையைப் போல நிற்பதைக் காண வழிவகுத்தது; ஆனால் அவர்களால் அந்த முகத்தில் வெறுமையாகவும், காலியாகவும், விசாலமாகவும், மதிப்பிழந்த கண்களின் ஆழத்தில், நமது வார இதழிற்குப் பிறகு ஒன்றாகக் கழித்த சும்மா இருந்த நேரங்களின் தெளிவற்ற மற்றும் மென்மையான எச்சம் - பாதி நினைவகம், பாதி மறதி இரவு உணவுகள். , கேமிங் டேபிளைச் சுற்றி அல்லது தோட்டத்தில், நல்ல நாட்டு அண்டை நாடுகளாக நம் வாழ்வின் போது. எங்கள் நண்பரின் உடல் உறை அதனுடன் அடைக்கப்பட்டு இருந்தது, அதே போல் அவரது பெற்றோர் தொடர்பான சில நினைவுகள், இந்த ஸ்வான் ஒரு முழுமையான மற்றும் உயிருள்ள உயிரினமாக மாறியது,

 

ஆயினும் ஒரு நாள் என் பாட்டி புனித இதயத்தில் தனக்குத் தெரிந்த ஒரு பெண்ணிடம் உதவி கேட்கச் சென்றிருந்தபோது (அவருடன், சாதி பற்றிய எங்கள் கருத்தாக்கத்தின் காரணமாக, பரஸ்பர அனுதாபம் இருந்தபோதிலும் அவர் தொடர்பில் இருக்க விரும்பவில்லை), மார்க்யூஸ் டி. பிரபல Bouillon குடும்பத்தைச் சேர்ந்த வில்லேபரிசிஸ், அவரிடம் கூறியது: "Lumes லிருந்து என் மருமகன்களின் சிறந்த நண்பரான திரு. ஸ்வான் உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும் என்று நான் நம்புகிறேன்". எனது பாட்டி தனது வருகையிலிருந்து தோட்டங்களை கண்டும் காணாத வீட்டையும், திருமதி. டி வில்லேபரிசிஸ் அவளை வாடகைக்கு எடுக்குமாறு அறிவுறுத்தினார், மேலும் ஒரு இடுப்பு கோட் தயாரிப்பாளர் மற்றும் அவரது மகள், முற்றத்தில் தங்கள் கடையை வைத்திருந்தார், மேலும் அவர் படிக்கட்டில் கிழிந்த பாவாடைக்கு ஒரு தையலைக் கேட்கச் சென்றார். என் பாட்டி இந்த மக்களை சரியானவர்களாகக் கண்டார், அவர் சிறியவர் ஒரு முத்து என்றும், ஆடை தயாரிப்பவர் தான் பார்த்ததிலேயே மிகச் சிறந்த மனிதர் என்றும் அறிவித்தார். ஏனென்றால், அவளைப் பொறுத்தவரை, வேறுபாடு என்பது சமூகத் தரத்திலிருந்து முற்றிலும் சுயாதீனமான ஒன்று. இடுப்பில் கோட் செய்பவர் அளித்த பதிலில் அவள் பரவசத்தில் இருந்தாள்: "செவிக்னே இதை சிறப்பாகச் சொல்லியிருக்க முடியாது!" மறுபுறம், அவர் வீட்டில் சந்தித்த மேடம் டி வில்லேபரிசிஸின் மருமகனிடமிருந்து: “ஆ! என் மகளே, எவ்வளவு பொதுவானது!"

 

இப்போது ஸ்வான் தொடர்பான கருத்து அவரை என் பெரியம்மாவின் மனதில் எழுப்பவில்லை, மாறாக மேடம் டி வில்லேபரிசிஸை அதற்குத் தாழ்த்தியது. என் பாட்டியின் நம்பிக்கையின் பேரில், நாங்கள் திருமதிக்கு வழங்கிய கருத்தில் அது தோன்றியது . டி வில்லேபரிசிஸ், அவளுக்காக எதையும் செய்யாத ஒரு கடமையை உருவாக்கினார், அது அவளை அதற்கு தகுதியற்றதாக ஆக்கியது மற்றும் ஸ்வான் இருப்பதை அவள் அறிந்தபோது அவள் மீறினாள், அவளது உறவினர்கள் அவனுடன் பழக அனுமதித்ததன் மூலம். “அவளுக்கு ஸ்வான் எப்படி தெரியும்? மார்ஷல் டி மேக்-மஹோனுடன் தொடர்புடையவர் என்று நீங்கள் கூறிய ஒரு நபருக்காக! ஸ்வானின் உறவுகளைப் பற்றிய எனது பெற்றோரின் இந்த கருத்து, மோசமான சமூகத்தைச் சேர்ந்த ஒரு பெண்ணை அவர் திருமணம் செய்து கொண்டதன் மூலம் உறுதிப்படுத்தப்பட்டதாகத் தோன்றியது, கிட்டத்தட்ட ஒரு கோகோட், மேலும், அவர் ஒருபோதும் அறிமுகப்படுத்த முயற்சிக்கவில்லை, குறைவாக இருந்தாலும், தனியாக எங்கள் வீட்டிற்கு வந்தார். குறைவானது, ஆனால் அவர் அவளை அழைத்துச் சென்ற இடம் என்று கருதி அவர்கள் தீர்ப்பளிக்க முடியும் என்று அவர்கள் நினைத்தார்கள் - அவர்களுக்குத் தெரியாத சூழல், அதில் அவர் அடிக்கடி சென்று வந்தார்.

 

ஆனால் ஒருமுறை என் தாத்தா ஒரு செய்தித்தாளில் படித்தார், M. ஸ்வான் ஞாயிற்றுக்கிழமை மதிய உணவுகளில் Duc de X உடன் மிகவும் விசுவாசமாக இருப்பவர். இப்போது என் தாத்தா மோலே போன்ற, டக் பாஸ்குயர் போன்ற, டக் டி ப்ரோக்லி போன்ற மனிதர்களின் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையில் சிந்தனையில் நுழைய உதவும் அனைத்து சிறிய உண்மைகளையும் பற்றி ஆர்வமாக இருந்தார். ஸ்வான் அவர்களை அறிந்தவர்களிடம் அடிக்கடி வருவதை அறிந்து அவர் மகிழ்ச்சியடைந்தார். மாறாக, எனது பெரியம்மா, இந்தச் செய்தியை ஸ்வானுக்கு சாதகமற்ற முறையில் விளக்கினார்: அவர் பிறந்த சாதிக்கு வெளியே, அவரது சமூக "வர்க்கத்திற்கு" வெளியே தொடர்பு கொள்ளத் தேர்ந்தெடுத்த ஒருவர், அவரது பார்வையில் துரதிர்ஷ்டவசமான தரமிறக்குதலை அனுபவித்தார். . பிராவிடன்ட் குடும்பங்கள் கௌரவமாகப் பராமரித்து, தங்கள் குழந்தைகளுக்காகச் சேகரித்து வைத்திருந்த, நல்ல நிலையில் உள்ள மக்களுடனான அனைத்து நல்ல உறவுகளின் பலன்கள் கைவிடப்பட்டதாக அவருக்குத் தோன்றியது; (எங்கள் நண்பர்களின் நோட்டரியின் மகனைப் பார்ப்பதை கூட என் பெரியம்மா நிறுத்திவிட்டார், ஏனென்றால் அவர் ஒரு உயர்ந்த நபரை மணந்தார், இதன் மூலம் அவர் ஒரு நோட்டரியின் மரியாதைக்குரிய மகன் பதவியில் இருந்து இந்த சாகசக்காரர்கள், முன்னாள் வேலைக்காரர்கள் அல்லது நிலையானவர்களில் ஒருவருக்கு வந்திருந்தார். சிறுவர்கள், ராணிகள் சில சமயங்களில் இரக்கம் காட்டுவதாகக் கூறப்படுகிறது). அடுத்த நாள் மாலை அவர் இரவு உணவிற்கு வரவிருந்தபோது, ​​ஸ்வான்னிடம் கேள்வி கேட்கும் என் தாத்தாவின் திட்டத்தை, அவருக்காக நாங்கள் கண்டுபிடித்த இந்த நண்பர்கள் மீது அவள் குற்றம் சாட்டினாள். மறுபுறம், என் பாட்டியின் இரண்டு சகோதரிகள், ஸ்பின்ஸ்டர்கள் அவளுடைய உன்னத குணம் கொண்டவர்கள் ஆனால் அவளுடைய புத்திசாலித்தனம் இல்லை, இது போன்ற முட்டாள்தனங்களைப் பற்றி பேசுவதில் தங்கள் மைத்துனர் அனுபவிக்கும் மகிழ்ச்சி அவர்களுக்கு புரியவில்லை என்று அறிவித்தார். அவர்கள் உயர்ந்த அபிலாஷைகளைக் கொண்டவர்கள், அதனால்தான் கிசுகிசு என்று அழைக்கப்படுபவற்றில் ஆர்வமில்லாதவர்களாக இருந்தனர், அது வரலாற்று ஆர்வத்தைக் கொண்டிருந்தாலும், பொதுவாக அழகியல் அல்லது நல்லொழுக்கமுள்ள பொருளுடன் நேரடியாக தொடர்புபடுத்தாத எதிலும் ஆர்வம் காட்டவில்லை. அவர்களின் சிந்தனையின் ஆர்வமின்மை, உலக வாழ்க்கையுடன் நெருக்கமாகவோ அல்லது தொலைவில் உள்ளதாகவோ தோன்றிய அனைத்து விஷயங்களிலும், அவர்களின் செவிப்புலன்கள் - இரவு உணவின் உரையாடல் அற்பமான அல்லது அற்பமானதாக மாறியவுடன் அதன் தற்காலிக பயனற்ற தன்மையைப் புரிந்துகொள்கின்றன. இந்த இரண்டு வயதான பெண்களும் அவளைத் தங்களுக்குப் பிரியமான பாடங்களுக்குத் திரும்பக் கொண்டு வர முடியாமல் கீழ்நிலை தொனியில், - பின்னர் அவரது ஏற்பி உறுப்புகளை ஓய்வெடுக்க வைத்து, அவை அட்ராபியின் உண்மையான தொடக்கத்திற்கு உட்படுத்த அனுமதித்தன. என் தாத்தா இரண்டு சகோதரிகளின் கவனத்தை ஈர்க்க வேண்டும் என்றால், சில கவனச்சிதறல் வெறி பிடித்தவர்கள் தொடர்பாக மனநல மருத்துவர்கள் பயன்படுத்தும் உடல்ரீதியான எச்சரிக்கைகளை அவர் நாட வேண்டியிருந்தது: கத்தியின் கத்தியால் ஒரு கண்ணாடி மீது மீண்டும் மீண்டும் தட்டுங்கள், திடீரென்று ஒரே நேரத்தில். குரல் மற்றும் தோற்றத்தின் இடைக்கணிப்பு, வன்முறை என்பது இந்த மனநல மருத்துவர்கள் பெரும்பாலும் ஆரோக்கியமான நபர்களுடன் தற்போதைய உறவுகளை, தொழில்முறை பழக்கவழக்கங்களால் அல்லது அனைவரையும் கொஞ்சம் பைத்தியமாக நம்புவதால்.

 

ஸ்வான் இரவு உணவிற்கு வருவதற்கு முந்தைய நாள் அவர்கள் அதிக ஆர்வம் காட்டினார்கள், மேலும் கண்காட்சியில் இருந்த ஒரு ஓவியத்தின் பெயருக்கு அடுத்ததாக ஏராளமான லு பிகாரோவை வைத்திருந்த அஸ்தி, என் அத்தையிடம் இருந்து தனிப்பட்ட முறையில் மதுவை அனுப்பியிருந்தார்கள். கோரோட், இந்த வார்த்தைகள் இருந்தன: "எம். சார்லஸ் ஸ்வான் சேகரிப்பிலிருந்து", நமக்குச் சொல்கிறது: "ஸ்வான்னுக்கு ஃபிகாரோவின் 'மரியாதைகள்' இருப்பதை நீங்கள் பார்த்தீர்களா?" - "ஆனால் அவர் சிறந்த சுவை கொண்டவர் என்று நான் எப்போதும் உங்களிடம் சொன்னேன். ", என் பாட்டி கூறுகிறார். "நிச்சயமாக நீங்கள், எங்களை விட வித்தியாசமான கருத்துடன் இருப்பது ஒரு கேள்வியாக இருக்கும் வரை," என் பெரியம்மா பதிலளித்தார், அவர் என் பாட்டி ஒருபோதும் தன்னைப் போன்ற கருத்தை கொண்டிருக்கவில்லை என்பதை அறிந்து, அது தானே என்று உறுதியாக நம்பினார். நாங்கள் எப்பொழுதும் ஒப்புக்கொண்டோம், எங்களிடம் இருந்து ஒரு மொத்த கண்டனத்தை எங்களிடமிருந்து கைப்பற்ற விரும்பினோம், அதற்கு எதிராக என் பாட்டியின் கருத்துக்களுக்கு எதிராக அவர் எங்களை கட்டாயப்படுத்த முயன்றார். ஆனால் நாங்கள் அமைதியாக இருந்தோம். என் பாட்டியின் சகோதரிகள், ஃபிகாரோவின் இந்தக் குறிப்பைப் பற்றி ஸ்வானிடம் பேசும் எண்ணத்தை வெளிப்படுத்தியதால், என் பெரியம்மா அதற்கு எதிராக அவர்களுக்கு அறிவுறுத்தினார். ஒவ்வொரு முறையும் அவள் தனக்கு இல்லாத ஒரு நன்மையை மற்றவர்களிடம் காணும்போது, ​​​​அது ஒரு நன்மை அல்ல, தீமை என்று அவள் தன்னைத்தானே சமாதானப்படுத்திக் கொண்டாள், மேலும் அவர்கள் பொறாமைப்படக்கூடாது என்பதற்காக அவள் பரிதாபப்பட்டாள். "நீங்கள் அவரைப் பிரியப்படுத்த மாட்டீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்; செய்தித்தாளில் என் பெயர் தெளிவாக அச்சிடப்படுவதைப் பார்ப்பது எனக்கு மிகவும் விரும்பத்தகாததாக இருக்கும் என்பது எனக்கு நன்றாகத் தெரியும், யாராவது என்னிடம் அதைப் பற்றி பேசினால் நான் முகஸ்துதி செய்ய மாட்டேன். தவிர, என் பாட்டியின் சகோதரிகளை வற்புறுத்துவதில் அவள் பிடிவாதமாக இருக்கவில்லை; இவை, அநாகரிகத்தின் திகில் காரணமாக, புத்திசாலித்தனமான சொற்களஞ்சியங்களின் கீழ் மறைத்து வைக்கும் கலை இதுவரை தள்ளப்பட்டது, அது யாரிடம் பேசப்பட்டதோ அந்த நபரால் அது பெரும்பாலும் கவனிக்கப்படாமல் சென்றது. என் அம்மாவைப் பொறுத்தவரை, ஸ்வானிடம் அவரது மனைவியைப் பற்றி அல்ல, ஆனால் அவர் வணங்கும் மகளைப் பற்றி பேசுவதற்கு என் தந்தையை சம்மதிக்க வைக்க வேண்டும் என்று அவள் நினைத்தாள், யாரால் அவர் இந்த திருமணத்தை முடித்தார் என்று கூறப்படுகிறது. "நீங்கள் அவளிடம் ஒரு வார்த்தை சொல்லலாம், அவள் எப்படி இருக்கிறாள் என்று அவளிடம் கேளுங்கள். அது அவருக்கு மிகவும் கொடூரமாக இருக்க வேண்டும்." ஆனால் என் தந்தை கோபமடைந்தார்: “இல்லை! உங்களிடம் அபத்தமான யோசனைகள் உள்ளன. அது கேலிக்குரியதாக இருக்கும்."

 

ஆனால் எங்களிடையே ஸ்வானின் வருகை எனக்கு மட்டுமே வேதனையளிக்கிறது. ஏனென்றால், மாலை நேரங்களில் அந்நியர்கள், அல்லது எம். ஸ்வான் மட்டும் இருக்கும் போது, ​​அம்மா என் அறைக்கு வரவில்லை. நான் மேஜையில் சாப்பிடவில்லை, இரவு உணவு முடிந்து தோட்டத்திற்கு வந்தேன், ஒன்பது மணிக்கு நான் மாலை வணக்கம் என்று சொல்லிவிட்டு படுக்கைக்குச் சென்றேன். நான் எல்லோருக்கும் முன்பாக உணவருந்தினேன், பிறகு நான் வந்து மேஜையில் அமர்ந்தேன், நான் மேலே செல்ல வேண்டும் என்று ஒப்புக்கொண்ட எட்டு மணி வரை; நான் தூங்கும் போது அம்மா வழக்கமாக என் படுக்கையில் என்னிடம் சொன்ன இந்த விலைமதிப்பற்ற மற்றும் உடையக்கூடிய முத்தத்தை நான் சாப்பாட்டு அறையிலிருந்து என் படுக்கையறைக்கு எடுத்துச் சென்று நான் ஆடைகளை அவிழ்க்கும் நேரம் முழுவதும் வைத்திருக்க வேண்டும், அதன் இனிப்பை உடைக்காமல், அதன் இனிப்பை உடைக்காமல், பரவி ஆவியாகாமல் நிலையற்ற நல்லொழுக்கம் மற்றும், துல்லியமாக அந்த மாலை வேளைகளில் நான் அதிக முன்னெச்சரிக்கையுடன் அதைப் பெற வேண்டியிருக்கும் போது, ​​நான் அதை எடுக்க வேண்டியிருந்தது, நான் அதை திடீரென்று, பகிரங்கமாகத் திருடுகிறேன், இதைக் கொண்டுவருவதற்குத் தேவையான நேரமும் மன சுதந்திரமும் கூட இல்லாமல் நான் கவனத்தைச் செலுத்தினேன். ஒரு கதவை மூடும்போது வேறு எதையும் நினைக்க வேண்டாம் என்று தங்களைத் தாங்களே கட்டாயப்படுத்தும் வெறி பிடித்தவர்கள், நோய்வாய்ப்பட்ட நிச்சயமற்ற தன்மை தங்களுக்குத் திரும்பும்போது, ​​​​அதை மூடிய தருணத்தின் நினைவால் அதை வெற்றிகரமாக எதிர்க்க முடியும். மணியின் இரண்டு தயக்கமான அடிகள் ஒலித்தபோது நாங்கள் அனைவரும் தோட்டத்தில் இருந்தோம். அது ஸ்வான் என்று எங்களுக்குத் தெரியும்; ஆயினும்கூட, எல்லோரும் ஒருவரையொருவர் ஒருவரையொருவர் கேள்விக்குறியுடன் பார்த்தார்கள், என் பாட்டி ரீகானாய்டருக்கு அனுப்பப்பட்டார். "அவரது மதுவிற்கு புத்திசாலித்தனமாக நன்றி சொல்ல நினைவில் கொள்ளுங்கள், அது சுவையானது மற்றும் வழக்கு மிகப்பெரியது என்பது உங்களுக்குத் தெரியும், என் தாத்தாவை அவருடைய இரண்டு மைத்துனிகளுக்கு சிபாரிசு செய்தார். 'கிசுகிசுக்க ஆரம்பிக்காதே,' என் பெரியம்மா கூறினார். எல்லோரும் தாழ்வாகப் பேசும் வீட்டிற்கு வருவது எவ்வளவு வசதியானது. “ஓ! இதோ திரு. ஸ்வான். நாளை வானிலை நன்றாக இருக்கும் என்று அவர் நினைக்கிறாரா என்று நாங்கள் அவரிடம் கேட்கப் போகிறோம், ”என்று என் தந்தை கூறினார். ஸ்வானின் திருமணத்திலிருந்து எங்கள் குடும்பம் ஏற்படுத்திய அனைத்து வலிகளையும் அவளிடமிருந்து ஒரு வார்த்தை துடைத்துவிடும் என்று என் அம்மா நினைத்தார். அவனைக் கொஞ்சம் ஓரமாக அழைத்துச் செல்ல ஒரு வழியைக் கண்டாள். ஆனால் நான் அவளைப் பின்தொடர்ந்தேன்; பிற்காலத்தில் அவளை சாப்பாட்டு அறையில் விட்டுவிட்டு மற்ற மாலைகளைப் போல் அவள் வருகிறாள் என்ற ஆறுதலும் இல்லாமல் மீண்டும் என் அறைக்குச் செல்ல வேண்டும் என்று எண்ணி அவளிடமிருந்து ஒரு அடி எடுத்து வைக்க என்னால் முடிவெடுக்க முடியவில்லை. என்னை முத்தமிடு. "வா, மான்சியர் ஸ்வான்," அவள் அவனிடம், "உங்கள் மகளைப் பற்றி கொஞ்சம் சொல்லுங்கள்; அவளுடைய அப்பாவைப் போன்ற அழகான படைப்புகளை அவள் ஏற்கனவே விரும்புகிறாள் என்று நான் நம்புகிறேன். "ஆனால் வந்து எங்களுடன் வராண்டாவில் உட்காருங்கள்," என்று என் தாத்தா அருகில் வந்தார். என் அம்மா தன்னைத்தானே குறுக்கிட வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தாள், ஆனால் அவள் இந்த தடையிலிருந்து இன்னும் ஒரு நுட்பமான சிந்தனையை எடுத்தாள், ரைம் கொடுங்கோன்மை அவர்களின் சிறந்த அழகைக் கண்டுபிடிக்கும் நல்ல கவிஞர்களைப் போல: "நாம் இருவரும் இருக்கும்போது நாங்கள் அவளைப் பற்றி மீண்டும் பேசுவோம், அவள். ஸ்வானிடம் கிசுகிசுத்தார். உன்னைப் புரிந்துகொள்ளத் தகுதியானவள் தாய் மட்டுமே. அவர் என்னுடன் உடன்படுவார் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன்." நாங்கள் அனைவரும் இரும்பு மேஜையைச் சுற்றி அமர்ந்தோம். இன்றிரவு தூங்க முடியாமல் என் அறையில் தனியாகக் கழிக்கப் போகும் வேதனையின் மணிநேரங்களை நினைத்துப் பார்க்காமல் இருக்க விரும்பியிருப்பேன்; நாளை காலையில் நான் அவற்றை மறந்துவிடுவேன் என்பதால், அவை முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை அல்ல என்று என்னை நானே சமாதானப்படுத்த முயற்சித்தேன். என்னை பயமுறுத்திய பள்ளத்திற்கு அப்பால் ஒரு பாலத்தில் இருப்பது போல் எதிர்காலத்திற்கான யோசனைகளுடன் என்னை இணைத்துக் கொள்ள. ஆனால், எனது ஆர்வத்தால் பதற்றமடைந்த என் மனம், என் தாயின் மீது நான் வைத்த பார்வையைப் போல் குவிந்திருந்தது, எந்த அந்நிய அபிப்ராயமும் தன்னை ஊடுருவ அனுமதிக்கவில்லை. எண்ணங்கள் அவருக்குள் நுழைந்தன, ஆனால் என்னைத் தொட்ட அல்லது திசைதிருப்பக்கூடிய அழகு அல்லது நகைச்சுவையின் எந்தவொரு கூறுகளையும் விட்டுவிட வேண்டும் என்ற நிபந்தனையின் பேரில் மட்டுமே. ஒரு நோயாளியைப் போல, ஒரு மயக்க மருந்துக்கு நன்றி, அவருக்கு செய்யப்படும் அறுவை சிகிச்சையில் முழு தெளிவுடன் கலந்துகொள்கிறேன், ஆனால் எதையும் உணராமல், நான் விரும்பிய வசனங்களை எனக்குள் சொல்ல முடியும் அல்லது என் தாத்தா ஸ்வானிடம் பேசும் முயற்சிகளைக் கவனிக்க முடிந்தது. Duc d'Audiffret-Pasquier, முந்தையது எனக்கு எந்த உணர்ச்சியையும் ஏற்படுத்தாமல், பிந்தையது எந்த மகிழ்ச்சியும் இல்லை. இந்த முயற்சிகள் பலனளிக்கவில்லை. என் தாத்தா ஸ்வானிடம் இந்த சொற்பொழிவாளரைப் பற்றி ஒரு கேள்வியைக் கேட்கவில்லை, என் பாட்டியின் சகோதரிகளில் ஒருவர், யாருடைய காதுகளில் இந்தக் கேள்வி ஆழமான ஆனால் அகால மௌனமாக ஒலித்தது, அதை உடைப்பது கண்ணியமானதாக இருந்தது, மற்றவரிடம் கேட்டார்: “கற்பனை செய், செலின், நான் சந்தித்தேன். ஒரு இளம் ஸ்வீடிஷ் ஆசிரியர், ஸ்காண்டிநேவிய நாடுகளில் உள்ள கூட்டுறவுகளைப் பற்றிய அனைத்து சுவாரஸ்யமான விவரங்களையும் எனக்கு வழங்கினார். அவள் ஒரு நாள் மாலை இங்கு வந்து சாப்பிட வேண்டும்." "நான் அப்படிதான் நினைக்கிறேன்! அவரது சகோதரி ஃப்ளோரா பதிலளித்தார், ஆனால் நான் என் நேரத்தையும் வீணாக்கவில்லை. நான் M. Vinteuil இல் ஒரு பழைய அறிஞரைச் சந்தித்தேன், அவர் மௌபந்தை நன்கு அறிந்தவர், மேலும் மௌபந்த் ஒரு பாத்திரத்தை இயற்றுவதைப் பற்றி மிக விரிவாக விளக்கினார். அது இன்னும் சுவாரஸ்யமானது. அவர் திரு. வின்டூயிலின் பக்கத்து வீட்டுக்காரர், எனக்கு அதைப் பற்றி எதுவும் தெரியாது; மேலும் அவர் மிகவும் அன்பானவர். "நட்பான அண்டை வீட்டாரைக் கொண்டிருப்பது எம். வின்ட்யூயில் மட்டுமல்ல," என் அத்தை செலின் கூச்சம் மற்றும் செயற்கையான முன்கூட்டிய குரலில் ஒரு அர்த்தமுள்ள தோற்றம் என்று ஸ்வான் மீது வீசினார். அதே சமயம், இந்த வாக்கியம் அஸ்தி மதுவுக்கு செலினின் நன்றி என்று புரிந்து கொண்ட என் அத்தை ஃப்ளோரா, தன் சகோதரியின் புத்திசாலித்தனத்தை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுவதற்காக, ஸ்வானை வாழ்த்தும் கேலியும் கலந்த காற்றோடு பார்த்தாள். அவளை ஊக்கப்படுத்தியதற்காக அல்லது அவளால் அவனைப் பார்த்து சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை, ஏனென்றால் அவன் ஹாட் சீட்டில் இருப்பதாக அவள் நினைத்தாள். "இந்த ஜென்டில்மேனை இரவு உணவிற்கு கொண்டு வர முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன்," என்று ஃப்ளோரா தொடர்ந்தார்; நீங்கள் அதை Maubant அல்லது M இல் வைக்கும்போது ஸ்வானுக்கு அர்த்தமுள்ள தோற்றத்தைக் கொடுத்தபோது, ​​என் அத்தை செலின் கூச்சத்தால் வலுவாகவும், செயற்கையாக முன்கூட்டியே திட்டமிட்டுச் செய்த குரலில் கூச்சலிட்டாள். அதே சமயம், இந்த வாக்கியம் அஸ்தி மதுவுக்கு செலினின் நன்றி என்று புரிந்து கொண்ட என் அத்தை ஃப்ளோரா, தன் சகோதரியின் புத்திசாலித்தனத்தை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுவதற்காக, ஸ்வானை வாழ்த்தும் கேலியும் கலந்த காற்றோடு பார்த்தாள். அவளை ஊக்கப்படுத்தியதற்காக அல்லது அவளால் அவனைப் பார்த்து சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை, ஏனென்றால் அவன் ஹாட் சீட்டில் இருப்பதாக அவள் நினைத்தாள். "இந்த ஜென்டில்மேனை இரவு உணவிற்கு கொண்டு வர முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன்," என்று ஃப்ளோரா தொடர்ந்தார்; நீங்கள் அதை Maubant அல்லது M இல் வைக்கும்போது ஸ்வானுக்கு அர்த்தமுள்ள தோற்றத்தைக் கொடுத்தபோது, ​​என் அத்தை செலின் கூச்சத்தால் வலுவாகவும், செயற்கையாக முன்கூட்டியே திட்டமிட்டுச் செய்த குரலில் கூச்சலிட்டாள். அதே சமயம், இந்த வாக்கியம் அஸ்தி மதுவுக்கு செலினின் நன்றி என்று புரிந்து கொண்ட என் அத்தை ஃப்ளோரா, தன் சகோதரியின் புத்திசாலித்தனத்தை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுவதற்காக, ஸ்வானை வாழ்த்தும் கேலியும் கலந்த காற்றோடு பார்த்தாள். அவளை ஊக்கப்படுத்தியதற்காக அல்லது அவளால் அவனைப் பார்த்து சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை, ஏனென்றால் அவன் ஹாட் சீட்டில் இருப்பதாக அவள் நினைத்தாள். "இந்த ஜென்டில்மேனை இரவு உணவிற்கு கொண்டு வர முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன்," என்று ஃப்ளோரா தொடர்ந்தார்; நீங்கள் அதை Maubant அல்லது M இல் வைக்கும்போது அதே சமயம், இந்த வாக்கியம் அஸ்தி மதுவுக்கு செலினின் நன்றி என்று புரிந்து கொண்ட என் அத்தை ஃப்ளோரா, தன் சகோதரியின் புத்திசாலித்தனத்தை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுவதற்காக, ஸ்வானை வாழ்த்தும் கேலியும் கலந்த காற்றோடு பார்த்தாள். அவளை ஊக்கப்படுத்தியதற்காக அல்லது அவளால் அவனைப் பார்த்து சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை, ஏனென்றால் அவன் ஹாட் சீட்டில் இருப்பதாக அவள் நினைத்தாள். "இந்த ஜென்டில்மேனை இரவு உணவிற்கு கொண்டு வர முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன்," என்று ஃப்ளோரா தொடர்ந்தார்; நீங்கள் அதை Maubant அல்லது M இல் வைக்கும்போது அதே சமயம், இந்த வாக்கியம் அஸ்தி மதுவுக்கு செலினின் நன்றி என்று புரிந்து கொண்ட என் அத்தை ஃப்ளோரா, தன் சகோதரியின் புத்திசாலித்தனத்தை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுவதற்காக, ஸ்வானை வாழ்த்தும் கேலியும் கலந்த காற்றோடு பார்த்தாள். அவளை ஊக்கப்படுத்தியதற்காக அல்லது அவளால் அவனைப் பார்த்து சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை, ஏனென்றால் அவன் ஹாட் சீட்டில் இருப்பதாக அவள் நினைத்தாள். "இந்த ஜென்டில்மேனை இரவு உணவிற்கு கொண்டு வர முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன்," என்று ஃப்ளோரா தொடர்ந்தார்; நீங்கள் அதை Maubant அல்லது M இல் வைக்கும்போது "இந்த ஜென்டில்மேனை இரவு உணவிற்கு கொண்டு வர முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன்," என்று ஃப்ளோரா தொடர்ந்தார்; நீங்கள் அதை Maubant அல்லது M இல் வைக்கும்போது "இந்த ஜென்டில்மேனை இரவு உணவிற்கு கொண்டு வர முடியும் என்று நான் நினைக்கிறேன்," என்று ஃப்ளோரா தொடர்ந்தார்; நீங்கள் அதை Maubant அல்லது M இல் வைக்கும்போதுஎன்னை மாதர்னா, நிற்காமல் மணிக்கணக்கில் பேசுகிறார். "இது சுவையாக இருக்க வேண்டும்," என் தாத்தா பெருமூச்சு விட்டார், துரதிர்ஷ்டவசமாக ஸ்வீடிஷ் கூட்டுறவுகளில் ஆர்வமுள்ள ஆர்வத்தை அல்லது மவுபண்ட் பாத்திரங்களின் கலவையை உள்ளடக்குவதை இயல்பு முற்றிலும் தவிர்த்துவிட்டது, அவர் என் பாட்டியின் சகோதரிகளுக்கு வழங்க மறந்துவிட்டார். மோலே அல்லது காம்டே டி பாரிஸின் அந்தரங்க வாழ்க்கையைப் பற்றிய ஒரு கதையில், அதில் சில சுவைகளை நீங்கள் சேர்க்க வேண்டும். "பாருங்கள்," என்று ஸ்வான் என் தாத்தாவிடம் கூறினார், "நான் உங்களுக்குச் சொல்லப் போவதும், நீங்கள் என்னிடம் கேட்டதற்கும் தோன்றுவதை விட அதிகமான தொடர்பு உள்ளது, ஏனென்றால் சில விஷயங்களில் விஷயங்கள் பெரிதாக மாறவில்லை. இன்று காலை செயிண்ட்-சைமனில் உங்களை மகிழ்விக்கும் ஒன்றை மீண்டும் படித்துக் கொண்டிருந்தேன். இது அவரது ஸ்பானிஷ் தூதரகத்தில் உள்ள தொகுதியில் உள்ளது; அது சிறந்த ஒன்றல்ல இது ஒரு செய்தித்தாளை விட அதிகமாக இல்லை, ஆனால் குறைந்த பட்சம் ஒரு அற்புதமாக எழுதப்பட்ட செய்தித்தாள், இது ஏற்கனவே காலையிலும் மாலையிலும் படிக்க வேண்டிய கடமை என்று நாங்கள் நம்பும் சோர்வான செய்தித்தாள்களுடன் முதல் வித்தியாசத்தை ஏற்படுத்துகிறது. "நான் உங்களுடன் உடன்படவில்லை, செய்தித்தாள்களைப் படிப்பது எனக்கு மிகவும் இனிமையானதாகத் தோன்றும் நாட்கள் உள்ளன...", என் அத்தை ஃப்ளோரா குறுக்கிட்டு, ஃபிகாரோவில் உள்ள ஸ்வான்ஸ் கோரோட்டின் வாக்கியத்தைப் படித்ததாகக் காட்டினாள். "அவர்கள் நமக்கு ஆர்வமுள்ள விஷயங்களை அல்லது நபர்களைப் பற்றி பேசும்போது!" என் அத்தை செலின் சேர்த்தேன். "நான் இல்லை என்று சொல்லவில்லை," ஸ்வான் ஆச்சரியத்துடன் பதிலளித்தார். நாளிதழ்களை நான் குறை கூறுவது என்னவென்றால், அத்தியாவசிய விஷயங்கள் இருக்கும் புத்தகங்களை நம் வாழ்வில் மூன்று அல்லது நான்கு முறை படிக்கும்போது, ​​அன்றாடம் முக்கியமற்ற விஷயங்களைக் கவனிக்க வைக்கிறது. நாம் தினமும் காலையில் செய்தித்தாள் துண்டுகளை காய்ச்சலுடன் கிழிக்கும் வரை, எனவே நாம் விஷயங்களை மாற்றி செய்தித்தாளில் போட வேண்டும், எனக்கு தெரியாது, பாஸ்கலின் எண்ணங்கள்! (அவர் இந்த வார்த்தையை முரண்பாடான அழுத்தத்தின் தொனியில் பிடிவாதமாக ஒலிக்காதபடி பிரித்தார்). பத்து வருடங்களுக்கு ஒருமுறை மட்டுமே நாம் திறக்கும் கில்ட் முனைகள் கொண்ட தொகுதியில், உலகின் சில மனிதர்கள் பாதிக்கும் உலக விஷயங்களின் மீதான வெறுப்பைக் காட்டுகிறார், கிரீஸ் ராணி கேன்ஸ் அல்லது இளவரசிக்கு சென்றார் என்று நாம் படிக்கிறோம். லியோன் ஒரு ஆடை பந்தைக் கொடுத்தார். இந்த வழியில் சரியான விகிதம் மீட்டெடுக்கப்படும். ஆனால் தீவிரமான விஷயங்களைப் பற்றி கொஞ்சம் கூட பேச அனுமதித்ததற்காக வருந்துகிறேன்: "நாங்கள் மிகவும் நன்றாக உரையாடுகிறோம், நாங்கள் ஏன் இந்த 'உச்சிமாநாடுகளை' அணுகுகிறோம் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, என் தாத்தாவின் பக்கம் திரும்புகிறோம் என்று முரண்பாடாக கூறுகிறார்: "எனவே, மௌலேவ்ரியர் தனது மகன்களை அணுகுவதற்கான துணிச்சலைக் கொண்டிருந்தார் என்று செயிண்ட்-சைமன் கூறுகிறார். உங்களுக்குத் தெரியும், இந்த மௌலேவியர் தான் அவர் கூறுகிறார்: "இந்த தடிமனான பாட்டிலில் நான் நகைச்சுவை, கரடுமுரடான தன்மை மற்றும் முட்டாள்தனம் ஆகியவற்றைத் தவிர வேறு எதையும் பார்த்ததில்லை." "தடித்தோ இல்லையோ, ஏதோ வித்தியாசமாக இருக்கும் பாட்டில்கள் எனக்குத் தெரியும்," என்று ஃப்ளோரா ஆவலுடன் கூறுகிறார், அவர் ஸ்வானுக்கும் நன்றி சொல்ல விரும்பினார், ஏனெனில் அஸ்தியில் இருந்து ஒயின் பரிசு இருவருக்கும் வழங்கப்பட்டது. செலின் சிரித்தாள். அதிர்ச்சியடைந்த ஸ்வான் தொடர்ந்தார்: "அது அறியாமையா அல்லது ஒரு அடையாளமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, செயிண்ட்-சைமன் எழுதுகிறார், அவர் என் குழந்தைகளுக்கு ஒரு கை கொடுக்க விரும்பினார். அவரைத் தடுக்கும் அளவுக்கு நான் அதை முன்கூட்டியே கவனித்தேன். என் தாத்தா ஏற்கனவே "அறியாமை அல்லது குழு" பற்றி பொறாமைப்பட்டார், ஆனால் எம் ஏதோ வித்தியாசமான பாட்டில்களை நான் அறிவேன், ”என்று ஃப்ளோரா ஆவலுடன் கூறினார், அவர் ஸ்வானுக்கும் நன்றி சொல்ல ஆர்வமாக இருந்தார், ஏனெனில் அஸ்தி ஒயின் பரிசு இருவருக்கும் வழங்கப்பட்டது. செலின் சிரித்தாள். அதிர்ச்சியடைந்த ஸ்வான் தொடர்ந்தார்: "அது அறியாமையா அல்லது ஒரு அடையாளமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, செயிண்ட்-சைமன் எழுதுகிறார், அவர் என் குழந்தைகளுக்கு ஒரு கை கொடுக்க விரும்பினார். அவரைத் தடுக்கும் அளவுக்கு நான் அதை முன்கூட்டியே கவனித்தேன். என் தாத்தா ஏற்கனவே "அறியாமை அல்லது குழு" பற்றி பொறாமைப்பட்டார், ஆனால் எம் ஏதோ வித்தியாசமான பாட்டில்களை நான் அறிவேன், ”என்று ஃப்ளோரா ஆவலுடன் கூறினார், அவர் ஸ்வானுக்கும் நன்றி சொல்ல ஆர்வமாக இருந்தார், ஏனெனில் அஸ்தி ஒயின் பரிசு இருவருக்கும் வழங்கப்பட்டது. செலின் சிரித்தாள். அதிர்ச்சியடைந்த ஸ்வான் தொடர்ந்தார்: "அது அறியாமையா அல்லது ஒரு அடையாளமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, செயிண்ட்-சைமன் எழுதுகிறார், அவர் என் குழந்தைகளுக்கு ஒரு கை கொடுக்க விரும்பினார். அவரைத் தடுக்கும் அளவுக்கு நான் அதை முன்கூட்டியே கவனித்தேன். என் தாத்தா ஏற்கனவே "அறியாமை அல்லது குழு" பற்றி பொறாமைப்பட்டார், ஆனால் எம்அவள் செயின், செயின், ஒரு இலக்கியவாதியான செயின்ட்-சைமனின் பெயர், செவிவழித் திறன்களின் முழுமையான மயக்க மருந்தைத் தடுத்தது, ஏற்கனவே கோபமாக இருந்தது: "எப்படி? நீங்கள் அதை பாராட்டுகிறீர்களா? சரி! அது அழகாக இருக்கிறது! ஆனால் அது என்ன அர்த்தம்; ஒரு மனிதன் மற்றவரைப் போல் அல்லவா? புத்திசாலித்தனமும் இதயமும் இருந்தால் அவர் டியூக் அல்லது பயிற்சியாளராக இருந்தால் என்ன? எல்லா நேர்மையானவர்களுடனும் கைகோர்க்கச் சொல்லவில்லை என்றால், அவர் தனது குழந்தைகளை, உங்கள் செயிண்ட்-சைமனை வளர்ப்பதற்கு ஒரு சிறந்த வழியைக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அது வெறுமனே அருவருப்பானது. நீங்கள் அதை மேற்கோள் காட்ட தைரியமா?" என் மனம் உடைந்த தாத்தா, இந்த தடையை எதிர்கொண்டு, ஸ்வான் தன்னை மகிழ்விக்கும் கதைகளைச் சொல்ல முயற்சிக்கிறார், அம்மாவிடம் தாழ்ந்த குரலில் கூறினார்: "நீங்கள் எனக்குக் கொடுத்த வசனத்தை எனக்கு நினைவூட்டுங்கள். கற்றுக்கொண்டது மற்றும் இது இந்த தருணங்களில் என்னை மிகவும் ஆசுவாசப்படுத்துகிறது. ஆ! ஆம்: "ஆண்டவரே, என்ன நற்பண்புகளை நீங்கள் எங்களை வெறுக்கிறீர்கள்!" ஆ! எவ்வளவு நல்லது!"

 

நான் ஒருபோதும் என் அம்மாவிலிருந்து என் கண்களை எடுக்கவில்லை, நாங்கள் மேஜையில் இருந்தபோது, ​​​​இரவு உணவின் காலத்திற்கு நான் தங்க அனுமதிக்கப்படமாட்டேன் என்றும், என் தந்தையை வருத்தப்படுத்தக்கூடாது என்பதற்காக, அம்மா அவளை அதிகமாக முத்தமிட அனுமதிக்க மாட்டார் என்றும் எனக்குத் தெரியும். ஒரு முறை, உலகின் முன், அது என் அறையில் இருந்தது போல். எனவே, சாப்பாட்டு அறையில், நாங்கள் இரவு உணவைச் சாப்பிடத் தொடங்கும்போது, ​​​​மணிநேரம் நெருங்கி வருவதை உணர்ந்தேன், இந்த முத்தத்தை முன்கூட்டியே செய்ய வேண்டும் என்று நான் உறுதியளித்தேன். நான் முத்தமிடும் கன்னத்தில் உள்ள இடத்தை என் பார்வையால் தேர்ந்தெடுங்கள், என் எண்ணங்களைத் தயார்படுத்துங்கள், இந்த முத்தத்தின் இந்த மன தொடக்கத்திற்கு நன்றி, என் அம்மா தனது கன்னத்தை என் உதடுகளுக்கு எதிராக உணரும் அனைத்து நிமிடங்களையும் நான் செலவிட முடியும். குறுகிய காட்சி அமர்வுகளை மட்டுமே பெறக்கூடிய ஒரு ஓவியர், அவரது தட்டுகளைத் தயாரிக்கிறார், மற்றும் அவரது குறிப்புகளின்படி, நினைவகத்தை முன்கூட்டியே செய்தார், தேவைப்பட்டால், மாதிரியின் இருப்பு இல்லாமல் அவர் செய்யக்கூடிய அனைத்தையும் செய்தார். ஆனால் இப்போது, ​​இரவு உணவு மணி அடிப்பதற்கு முன்பு, என் தாத்தா மயக்கத்தில் வெறித்தனமாகச் சொன்னார்: “சின்ன களைப்பாகத் தெரிகிறது, அவர் படுக்கைக்குச் செல்ல வேண்டும். இன்றிரவு தாமதமாக இரவு உணவு சாப்பிடுகிறோம்." என் பாட்டி மற்றும் என் அம்மாவைப் போல உடன்படிக்கைகளின் நம்பிக்கையைக் கடைப்பிடிக்காத என் தந்தை கூறினார்: "ஆம், வா, படுக்கைக்குச் செல்லுங்கள்." நான் அம்மாவை முத்தமிட விரும்பினேன், அந்த நேரத்தில் நாங்கள் இரவு உணவு மணியைக் கேட்டோம். “இல்லை, பார்க்கலாம், உங்கள் அம்மாவை விட்டுவிடுங்கள், நீங்கள் குட்நைட் சொன்னது போதும், இந்த ஆர்ப்பாட்டங்கள் அபத்தமானது. வாருங்கள், ஏறுங்கள்!” மேலும் நான் வைடிகம் இல்லாமல் வெளியேற வேண்டியிருந்தது; "தயக்கத்துடன்" என்று பிரபலமான வெளிப்பாடு சொல்வது போல் நான் படிக்கட்டின் ஒவ்வொரு படியிலும் ஏற வேண்டியிருந்தது, என்னை முத்தமிட்டு, என்னைப் பின்தொடர்வதற்கான உரிமத்தை அவள் கொடுக்காததால், என் அம்மாவிடம் திரும்ப விரும்பிய என் இதயத்திற்கு எதிராக எழுந்தது. நான் எப்போதும் மிகவும் சோகமாக நடந்து கொண்டிருந்த இந்த வெறுக்கப்பட்ட படிக்கட்டு, வார்னிஷ் வாசனையை வெளியேற்றியது, அது எப்படியோ உறிஞ்சி, சரிசெய்த, ஒவ்வொரு மாலையும் நான் உணர்ந்த இந்த குறிப்பிட்ட வகையான துக்கத்தை என் உணர்திறனை இன்னும் கொடூரமாக்கியது, ஏனெனில் இந்த வாசனை வடிவில் என் புத்திசாலித்தனம் முடியாது. இனி அதன் பங்கை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். இருநூறு முறை தொடர்ச்சியாக தண்ணீர் எடுக்க முயலும் இளம்பெண்ணாகவோ அல்லது நிற்காமல் நமக்கு நாமே திரும்பத் திரும்பச் சொல்லும் மோலியர் வசனமாகவோ நாம் தூங்கும்போதும், பல்வலி என்பது இன்னும் நம்மால் உணரப்படும்போது, ​​எழுவது பெரும் நிம்மதி. மேலும் நமது புத்திசாலித்தனம் பல்வலி என்ற எண்ணத்திலிருந்து விடுபடட்டும், ஏதேனும் வீரம் மிக்க அல்லது தாழ்ந்த மாறுவேடத்தில் வார்னிஷ் வாசனையின் நச்சுத்தன்மையை விட நச்சுத்தன்மையின் ஊடாக, என் அறைக்கு ஏறிச் சென்ற என் துக்கம் எல்லையற்ற வேகமான, கிட்டத்தட்ட உடனடியாக, அதே நேரத்தில் நயவஞ்சகமான மற்றும் திடீர் வழியில் எனக்குள் நுழைந்தபோது நான் உணர்ந்த அந்த நிம்மதியின் மறுபக்கமாகும். இந்த படிக்கட்டுக்கு விசித்திரமானது. என் அறையில் ஒருமுறை, நான் வெளியேறும் அனைத்து வழிகளையும் அடைத்து, ஷட்டரை மூடி, என் சொந்த கல்லறையை தோண்டி, என் அட்டைகளை அவிழ்த்து, என் நைட் கவுனின் கவசத்தை அணிய வேண்டியிருந்தது. ஆனால் பெரிய படுக்கையின் திரைச்சீலையின் கீழ் கோடையில் நான் மிகவும் சூடாக இருந்ததால் படுக்கையறையில் சேர்க்கப்பட்ட இரும்பு படுக்கையில் என்னை புதைக்கும் முன், நான் ஒரு கிளர்ச்சியின் இயக்கம் இருந்தது, நான் ஒரு குற்றவாளியின் சூழ்ச்சிக்கு முயற்சிக்க விரும்பினேன். என் கடிதத்தில் என்னால் சொல்ல முடியாத ஒரு தீவிரமான விஷயத்திற்கு மாடிக்கு வரும்படி என் அம்மாவிடம் கெஞ்சினேன். நான் கோம்ப்ரேயில் இருந்தபோது என்னைக் கவனிக்கும் பொறுப்பில் இருந்த என் அத்தையின் சமையல்காரரான பிரான்சுவா என் குறிப்பைப் பெற மறுத்துவிடுவாரோ என்று என் பயம் இருந்தது. ஒரு நடிகருக்கு மேடையில் இருக்கும் போது தியேட்டர் வாசற்படிக்கு கடிதம் கொடுப்பது போல, சுற்றிலும் ஆட்கள் இருக்கும்போது என் அம்மாவுக்கு ஒரு வேலை செய்வது அவளுக்கு சாத்தியமற்றது என்று நான் சந்தேகித்தேன். மழுப்பலான அல்லது செயலற்ற வேறுபாடுகளில் ஒரு ஊடுருவக்கூடிய, ஏராளமான, நுட்பமான மற்றும் மாறாத குறியீடாக மாற்றக்கூடிய அல்லது செய்ய முடியாத விஷயங்களைப் பற்றி அது கொண்டிருந்தது (இது அந்த பண்டைய சட்டங்களின் தோற்றத்தைக் கொடுத்தது, இது குழந்தைகளை மார்பில் படுகொலை செய்வது போன்ற கொடூரமான மருந்துகளுடன், மிகைப்படுத்தப்பட்ட சுவையுடன் ஒரு குழந்தையை அதன் தாயின் பாலில் கொதிக்க வைப்பதையோ அல்லது விலங்குகளின் தொடை நரம்பை உண்பதையோ தடை செய்தல்). இந்த நெறிமுறை, நாங்கள் அவளுக்குக் கொடுத்த சில தவறுகளைச் செய்ய விரும்பாத அவளது திடீர் பிடிவாதத்தால் மதிப்பிடப்பட்டது, சமூகச் சிக்கல்கள் மற்றும் உலகச் சுத்திகரிப்புகள் போன்றவற்றை முன்னறிவித்ததாகத் தோன்றியது, அதாவது பிரான்சுவாவின் பரிவாரங்களிலும் அவரது வாழ்க்கையிலும் ஒரு கிராம ஊழியராக அவற்றைப் பரிந்துரைக்க முடியவில்லை. அவரை; ஒரு காலத்தில் நீதிமன்றத்தில் வாழ்க்கை இருந்ததாக பழைய மாளிகைகள் சாட்சியமளிக்கும் உற்பத்தி நகரங்களிலும், இரசாயனப் பொருட்கள் தொழிற்சாலையில் வேலை செய்பவர்களும் இருந்ததைப் போல, மிகவும் பழமையான பிரெஞ்சு கடந்த காலம், உன்னதமானது மற்றும் தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்டது என்று ஒருவர் தனக்குத்தானே சொல்ல வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. செயிண்ட் தியோபிலஸ் அல்லது அய்மனின் நான்கு மகன்களின் அதிசயத்தை பிரதிபலிக்கும் நுட்பமான சிற்பங்களின் நடுவில் வேலை. குறிப்பிட்ட வழக்கில், குறியீட்டின் கட்டுரை, நெருப்பு நிகழ்வைத் தவிர, என்னைப் போன்ற ஒரு சிறிய நபருக்கு எம். ஸ்வான் முன்னிலையில் பிரான்சுவா மாமனுக்கு இடையூறு விளைவிப்பது சாத்தியமில்லை, அவள் கூறிய மரியாதையை எளிமையாக வெளிப்படுத்தியது. .உறவினர்களுக்கு மட்டுமல்ல, இறந்தவர்கள், புரோகிதர்கள், மன்னர்கள் போன்றவர்களுக்கும் - விருந்தோம்பல் செய்யும் அந்நியருக்கும் கூட, ஒரு புத்தகத்தில் என்னைத் தொட்டாலும், அவள் வாயில் எப்போதும் எரிச்சலை உண்டாக்கும் மரியாதை. இதைப் பற்றி பேச அவள் எடுத்துக்கொண்ட தீவிரமான மற்றும் மென்மையான தொனி, மேலும் இன்று மாலை இரவு உணவிற்கு அவள் அளித்த புனிதத்தன்மை விழாவைத் தொந்தரவு செய்ய மறுக்கும் விளைவை ஏற்படுத்தியது. ஆனால் என் பக்கம் ஒரு வாய்ப்பை வைக்க, நான் பொய் சொல்லத் தயங்கவில்லை, அம்மாவுக்கு எழுத விரும்புவது நான் அல்ல, ஆனால் அது அம்மாதான் என்று அவரிடம் கூறினேன். என்னை விட்டுப் பிரிந்ததும், அவள் என்னைப் பார்க்கச் சொன்ன ஒரு பொருளுக்குப் பதில் அனுப்ப மறக்காதே என்று எனக்கு அறிவுரை கூறினாள்; இந்த குறிப்பை அவளுக்கு வழங்கவில்லை என்றால் அவள் நிச்சயமாக மிகவும் கோபப்படுவாள். ஃபிராங்கோயிஸ் என்னை நம்பவில்லை என்று நான் நினைக்கவில்லை, ஏனென்றால், நம்முடைய புலன்களை விட அதிக சக்தி வாய்ந்த ஆதிகால மனிதர்களைப் போல, அவளிடமிருந்து நாம் மறைக்க விரும்பும் எந்த உண்மையையும் நமக்கு மழுப்பலான அறிகுறிகளால் அவள் உடனடியாக உணர்ந்தாள்; தாளின் ஆய்வு மற்றும் கையெழுத்தின் தோற்றம் உள்ளடக்கத்தின் தன்மையை அவளுக்குத் தெரிவிக்கும் அல்லது அவளுடைய குறியீட்டின் எந்தப் பகுதியை அவள் குறிப்பிட வேண்டும் என்று அவளிடம் கூறுவது போல் அவள் ஐந்து நிமிடங்கள் உறையை உற்றுப் பார்த்தாள். பிறகு அவள் ராஜினாமா செய்து விட்டுச் சென்றாள்: “அப்படிப்பட்ட பிள்ளையைப் பெறுவது பெற்றோருக்கு துரதிர்ஷ்டம் அல்லவா! சிறிது நேரம் கழித்து அவள் திரும்பி வந்தாள், அது இன்னும் ஐஸ்கிரீம் மட்டுமே, பட்லரால் இந்த நேரத்தில் அனைவருக்கும் கடிதத்தை வழங்குவது சாத்தியமில்லை, ஆனால் நாங்கள் வாய் கழுவும்போது, ​​​​நாங்கள் அதைக் கண்டுபிடிப்போம். அதை அம்மாவுக்கு அனுப்ப வழி. உடனே என் கவலை தணிந்தது; இப்போது முன்பு போல் இல்லை, நாளை வரை நான் என் அம்மாவை விட்டு வெளியேறினேன், ஏனென்றால் என் சிறிய குறிப்பு அவளுக்கு எரிச்சலூட்டும் என்பதில் சந்தேகமில்லை (இந்த விளையாட்டு என்னை ஸ்வானின் கண்களில் கேலிக்குரியதாக மாற்றும்) அவளைப் போலவே அதே அறையில் மகிழ்ச்சியடைந்து, அவள் காதில் என்னைப் பற்றி கிசுகிசுக்கப் போகிறாள்; இந்த தடைசெய்யப்பட்ட, விரோதமான சாப்பாட்டு அறையில் இருந்து, ஒரு கணம் முன்பு, ஐஸ்கிரீம் - "கிரானைட்" - மற்றும் மவுத்வாஷ்கள் தீங்கு விளைவிக்கும் மற்றும் மரணத்திற்குரிய சோகமான இன்பங்களை மறைப்பதாக எனக்குத் தோன்றியது, ஏனென்றால் அம்மா அதை என்னிடமிருந்து வெகு தொலைவில் ருசித்து, என்னிடம் திறந்து, ஒரு பழம் இனிப்பாக மாறி அதன் உறையை உடைத்தது போல, அம்மாவின் கவனத்தை வசந்தமாக்கப் போகிறாள், அவள் என் வரிகளைப் படிக்கும் போது என் போதையில் இருந்த இதயத்தை திட்டப் போகிறாள். இப்போது நான் அவளை விட்டுப் பிரிந்திருக்கவில்லை; தடைகள் விழுந்தன, ஒரு சுவையான நூல் எங்களை ஒன்றிணைத்தது. பின்னர், அது எல்லாம் இல்லை: அம்மா வரலாம்!

 

நான் அனுபவித்த வேதனையை, ஸ்வான் என் கடிதத்தைப் படித்து அதன் நோக்கத்தை ஊகித்திருந்தால் கேலி செய்திருப்பார் என்று நினைத்தேன்; ஆனால், மாறாக, நான் பின்னர் கற்றுக்கொண்டது போல், இதேபோன்ற வேதனையானது அவரது வாழ்க்கையின் நீண்ட ஆண்டுகளின் வேதனையாகும், மேலும் யாரும், ஒருவேளை அவர் என்னைப் புரிந்து கொள்ள முடியாது; அவன், ஒருவன் இல்லாத இன்ப இடத்தில், அவனுடன் சேர முடியாத இடத்தில், ஒருவன் காதலிக்கும் உயிரை உணர வேண்டும் என்ற இந்த வேதனை, அவளுக்குத் தெரியப்படுத்தியது காதல், அவள் ஏதோ ஒரு வகையில் முன்னறிவிக்கப்பட்ட காதல், அதன் மூலம் அவள் ஏகபோகமாக, நிபுணத்துவம் பெறுவாள்; ஆனால், என்னைப் பொறுத்த வரையில், அது நம் வாழ்வில் இன்னும் தோன்றுவதற்கு முன்பே நமக்குள் நுழைந்துவிட்டால், அது ஒரு நாள் உணர்வுடன், மறுநாள் சேவையில், உறுதியான பாதிப்பு இல்லாமல், தெளிவற்றதாகவும், சுதந்திரமாகவும், அதற்காகக் காத்திருக்கிறது. சில சமயங்களில் ஒரு தோழருக்கு மகப்பேறு மென்மை அல்லது நட்பு. எனது கடிதம் வழங்கப்படும் என்று பிரான்சுவாஸ் என்னிடம் திரும்பி வந்தபோது எனது முதல் பயிற்சியை நான் செய்த மகிழ்ச்சி, ஸ்வானுக்கும் நன்றாகத் தெரியும், அந்த ஏமாற்றும் மகிழ்ச்சி, சில நண்பர்களும், நாம் விரும்பும் பெண்ணின் உறவினர்களும் வரும்போது எங்களுக்குத் தருகிறார்கள். வீட்டில், அவர் ஹோட்டல் அல்லது அவள் இருக்கும் தியேட்டர், சில பந்து, சந்தேகம் அல்லது முதல் காட்சிக்காக அவர் அவளைக் கண்டுபிடிக்கப் போகிறார், இந்த நண்பர் நாங்கள் வெளியில் அலைந்து திரிவதைப் பார்க்கிறார், அவளுடன் தொடர்புகொள்வதற்கான சில வாய்ப்புக்காக ஆவலுடன் காத்திருக்கிறார். அவர் நம்மை அடையாளம் கண்டுகொள்கிறார், நம்மைப் பழக்கமாக அணுகுகிறார், அங்கே என்ன செய்கிறோம் என்று கேட்கிறார். அவருடைய உறவினர் அல்லது நண்பரிடம் அவசரமாக ஏதாவது சொல்ல வேண்டும் என்று நாம் கண்டுபிடித்தபோது, ​​​​எதுவும் எளிமையாக இருக்க முடியாது என்று அவர் உறுதியளிக்கிறார், எங்களை மண்டபத்திற்குள் அழைத்துச் சென்று ஐந்து நிமிடங்களில் அதை எங்களுக்கு அனுப்புவதாக உறுதியளிக்கிறார். நாங்கள் அவரை நேசிக்கிறோம் - இந்த நேரத்தில் நான் பிரான்சுவாஸை நேசித்தேன் - நல்ல அர்த்தமுள்ள இடைத்தரகர், ஒரு வார்த்தையால் நம்மை சகித்துக்கொள்ளக்கூடிய, மனிதாபிமானம் மற்றும் கற்பனை செய்ய முடியாத, நரக விருந்துக்கு கிட்டத்தட்ட சாதகமாக்கினார், அதற்குள் எதிரி, வக்கிரமான மற்றும் சுவையான சூறாவளி என்று நாங்கள் நம்பினோம். எங்களிடமிருந்து இழுத்துச் செல்லப்பட்டு, அவள் நம்மைப் பார்த்து சிரிக்க வைக்கிறோம், நாம் விரும்புகிறவள். நம்மைத் தாக்கிய உறவினரும், கொடூரமான மர்மங்களின் தொடக்கக்காரருமான அவரை வைத்து நாம் தீர்ப்பளித்தால், விருந்தின் மற்ற விருந்தினர்களுக்கு மிகவும் பேய்த்தனம் எதுவும் இருக்கக்கூடாது. அவள் அறியாத இன்பங்களைச் சுவைக்கப் போகும் அந்த அணுக முடியாத மற்றும் வேதனையான மணிநேரங்கள், இங்கே நாம் எதிர்பாராத மீறல் மூலம் நுழைகிறோம்; யாருடைய வாரிசு அவற்றை இயற்றியிருக்கும் தருணங்களில் ஒன்று இங்கே உள்ளது, மற்றவர்களைப் போலவே உண்மையான தருணம், ஒருவேளை நமக்கு மிகவும் முக்கியமானது, ஏனென்றால், எங்கள் எஜமானி அதில் அதிக ஈடுபாடு கொண்டவர், நாங்கள் அதை நமக்குப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறோம், நாங்கள் அதை வைத்திருக்கிறோம், அதில் தலையிடுகிறோம், கிட்டத்தட்ட அதை உருவாக்கிவிட்டோம்: நாங்கள் கீழே இருக்கிறோம் என்று அவளிடம் சொல்லப் போகும் தருணம். விருந்தின் மற்ற தருணங்கள் இதிலிருந்து மிகவும் வித்தியாசமானதாக இருக்கக்கூடாது என்பதில் சந்தேகமில்லை, மேலும் சுவையான எதுவும் இருக்கக்கூடாது, மேலும் அன்பான நண்பர் எங்களிடம் சொன்னதிலிருந்து இது எங்களை மிகவும் கஷ்டப்படுத்தியிருக்கும்: "ஆனால் அவள் அப்படி இருப்பாள். இறங்கி வந்ததில் மகிழ்ச்சி! அங்கு சலிப்படைவதை விட உங்களுடன் அரட்டை அடிப்பது அவருக்கு அதிக மகிழ்ச்சியைத் தரும். ஐயோ! ஸ்வான் அதை அனுபவித்தார், ஒரு பெண்ணின் மீது மூன்றாம் தரப்பினரின் நல்ல நோக்கங்கள் சக்தியற்றவையாகும், அவர் ஒரு விருந்தில் கூட தான் நேசிக்காத ஒருவரால் பின்தொடர்வதை உணர்கிறார். பெரும்பாலும், நண்பர் தனியாக இறங்குவார். நாம் அதை கிட்டத்தட்ட உருவாக்கிவிட்டோம்: நாம் கீழே இருக்கிறோம் என்று சொல்லப் போகும் தருணம். விருந்தின் மற்ற தருணங்கள் இதிலிருந்து மிகவும் வித்தியாசமானதாக இருக்கக்கூடாது என்பதில் சந்தேகமில்லை, மேலும் சுவையான எதுவும் இருக்கக்கூடாது, மேலும் அன்பான நண்பர் எங்களிடம் சொன்னதிலிருந்து இது எங்களை மிகவும் கஷ்டப்படுத்தியிருக்கும்: "ஆனால் அவள் அப்படி இருப்பாள். இறங்கி வந்ததில் மகிழ்ச்சி! அங்கு சலிப்படைவதை விட உங்களுடன் அரட்டை அடிப்பது அவருக்கு அதிக மகிழ்ச்சியைத் தரும். ஐயோ! ஸ்வான் அதை அனுபவித்தார், ஒரு பெண்ணின் மீது மூன்றாம் தரப்பினரின் நல்ல நோக்கங்கள் சக்தியற்றவையாகும், அவர் ஒரு விருந்தில் கூட தான் நேசிக்காத ஒருவரால் பின்தொடர்வதை உணர்கிறார். பெரும்பாலும், நண்பர் தனியாக இறங்குவார். நாம் அதை கிட்டத்தட்ட உருவாக்கிவிட்டோம்: நாம் கீழே இருக்கிறோம் என்று சொல்லப் போகும் தருணம். விருந்தின் மற்ற தருணங்கள் இதிலிருந்து மிகவும் வித்தியாசமானதாக இருக்கக்கூடாது என்பதில் சந்தேகமில்லை, மேலும் சுவையான எதுவும் இருக்கக்கூடாது, மேலும் அன்பான நண்பர் எங்களிடம் சொன்னதிலிருந்து இது எங்களை மிகவும் கஷ்டப்படுத்தியிருக்கும்: "ஆனால் அவள் அப்படி இருப்பாள். இறங்கி வந்ததில் மகிழ்ச்சி! அங்கு சலிப்படைவதை விட உங்களுடன் அரட்டை அடிப்பது அவருக்கு அதிக மகிழ்ச்சியைத் தரும். ஐயோ! ஸ்வான் அதை அனுபவித்தார், ஒரு பெண்ணின் மீது மூன்றாம் தரப்பினரின் நல்ல நோக்கங்கள் சக்தியற்றவையாகும், அவர் ஒரு விருந்தில் கூட தான் நேசிக்காத ஒருவரால் பின்தொடர்வதை உணர்கிறார். பெரும்பாலும், நண்பர் தனியாக இறங்குவார். அன்பான நண்பர் எங்களிடம் சொன்னதிலிருந்து இதைவிட சுவையான எதுவும் இல்லை, அது எங்களை மிகவும் துன்பப்படுத்தியிருக்க வேண்டும்: “ஆனால் அவள் கீழே வருவதில் மகிழ்ச்சி அடைவாள்! அங்கு சலிப்படைவதை விட உங்களுடன் அரட்டை அடிப்பது அவருக்கு அதிக மகிழ்ச்சியைத் தரும். ஐயோ! ஸ்வான் அதை அனுபவித்தார், ஒரு பெண்ணின் மீது மூன்றாம் தரப்பினரின் நல்ல நோக்கங்கள் சக்தியற்றவையாகும், அவர் ஒரு விருந்தில் கூட தான் நேசிக்காத ஒருவரால் பின்தொடர்வதை உணர்கிறார். பெரும்பாலும், நண்பர் தனியாக இறங்குவார். அன்பான நண்பர் எங்களிடம் சொன்னதிலிருந்து இதைவிட சுவையான எதுவும் இல்லை, அது எங்களை மிகவும் துன்பப்படுத்தியிருக்க வேண்டும்: “ஆனால் அவள் கீழே வருவதில் மகிழ்ச்சி அடைவாள்! அங்கு சலிப்படைவதை விட உங்களுடன் அரட்டை அடிப்பது அவருக்கு அதிக மகிழ்ச்சியைத் தரும். ஐயோ! ஸ்வான் அதை அனுபவித்தார், ஒரு பெண்ணின் மீது மூன்றாம் தரப்பினரின் நல்ல நோக்கங்கள் சக்தியற்றவையாகும், அவர் ஒரு விருந்தில் கூட தான் நேசிக்காத ஒருவரால் பின்தொடர்வதை உணர்கிறார். பெரும்பாலும், நண்பர் தனியாக இறங்குவார். ஒரு விருந்தில் கூட தான் நேசிக்காத ஒருவரால் துரத்தப்படுவதைக் கண்டு எரிச்சல் கொண்ட ஒரு பெண்ணின் மீது மூன்றாம் தரப்பினரின் நல்ல நோக்கங்கள் சக்தியற்றவை. பெரும்பாலும், நண்பர் தனியாக இறங்குவார். ஒரு விருந்தில் கூட தான் நேசிக்காத ஒருவரால் துரத்தப்படுவதைக் கண்டு எரிச்சல் கொண்ட ஒரு பெண்ணின் மீது மூன்றாம் தரப்பினரின் நல்ல நோக்கங்கள் சக்தியற்றவை. பெரும்பாலும், நண்பர் தனியாக இறங்குவார்.

 

என் அம்மா வரவில்லை, என் சுயமரியாதையைக் கருத்தில் கொள்ளாமல் (அவள் என்னிடம் சொல்லச் சொன்ன ஆராய்ச்சியின் கட்டுக்கதை முரண்படாது என்று ஏற்றுக்கொண்டு) பிரான்சுவாஸ் என்னிடம் இந்த வார்த்தைகளைச் சொல்ல வைத்தார்: "அங்கே அதற்குப் பதில் இல்லை", அன்றிலிருந்து நான் "அரண்மனைகள்" அல்லது சூதாட்டக் கூடங்களின் அடிவருடிகளைப் பற்றி அடிக்கடி கேட்டிருக்கிறேன், ஆச்சரியப்படும் ஒரு ஏழைப் பெண்ணிடம் அறிக்கை: "என்ன, அவர் எதுவும் சொல்லவில்லை, ஆனால் அது சாத்தியமற்றது! இருப்பினும், நீங்கள் எனது கடிதத்தை வழங்கினீர்கள். நல்லது, இன்னும் கொஞ்சம் காத்திருக்கிறேன்." மேலும், அவளுக்கு கூடுதல் பர்னர் தேவையில்லை என்று அவள் உறுதியளிப்பது போல, காவலாளி அவளுக்காக ஒளிரச் செய்ய விரும்புகிறான், அங்கேயே இருந்தான், காவலாளிக்கும் வேட்டைக்காரனுக்கும் இடையில் பரிமாறப்பட்ட வானிலை பற்றிய அரிய பேச்சை மட்டுமே கேட்கிறான். நேரம், ஒரு வாடிக்கையாளரின் பானத்தை பனியில் குளிரவைக்கவும்—எனக்கு மூலிகை தேநீர் அல்லது என்னுடன் தங்கலாம் என்ற பிரான்சுவாவின் வாய்ப்பை நிராகரித்து, நான் அவளை மீண்டும் சரக்கறைக்கு செல்ல அனுமதித்தேன், நான் படுத்துக்கொண்டு கண்களை மூடிக்கொண்டேன். தோட்டத்தில் காபி சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால் சில நொடிகளுக்குப் பிறகு, அம்மாவிடம் இந்தக் குறிப்பை எழுதியதன் மூலம், அவளைக் கோபப்படுத்தும் அபாயத்தில் நெருங்கி, அவளை மீண்டும் பார்க்கும் தருணத்தை அடைந்துவிட்டதாக நினைக்கும் அளவுக்கு அவளுடன் நெருங்கி, விழும் வாய்ப்பைத் தடுத்ததாக உணர்ந்தேன். அவளை மீண்டும் பார்க்காமல் தூங்கினேன், என் இதயத்தின் துடிப்பு, நிமிடத்திற்கு நிமிடம், மிகவும் வேதனையாக இருந்தது, ஏனென்றால் நான் என் துரதிர்ஷ்டத்தை ஏற்றுக்கொண்ட ஒரு அமைதியை எனக்கு பிரசங்கித்து என் கிளர்ச்சியை அதிகரித்தேன். திடீரென்று என் கவலை குறைந்தது, ஒரு சக்தி வாய்ந்த மருந்து செயல்பட ஆரம்பித்து வலியிலிருந்து நம்மை விடுவிக்கும் போது ஒரு பேரின்பம் என்னை ஆட்கொண்டது: அம்மாவை மீண்டும் பார்க்காமல் மீண்டும் தூங்க முயற்சிக்க வேண்டாம், எப்படி இருந்தாலும் அவளை முத்தமிட வேண்டும் என்று நான் தீர்மானம் எடுத்தேன். நீண்ட நேரம் அவளிடம் கோபமாக இருப்பது உறுதி, அவள் மீண்டும் படுக்கைக்குச் சென்றபோது. என் மனவேதனையின் விளைவாக ஏற்பட்ட அமைதியானது, எதிர்பார்ப்பு, தாகம் மற்றும் ஆபத்து பற்றிய பயத்திற்குக் குறையாத ஒரு அசாதாரண மகிழ்ச்சியை என்னை நிரப்பியது. நான் சத்தமில்லாமல் ஜன்னலைத் திறந்து என் படுக்கையின் அடிவாரத்தில் அமர்ந்தேன்; கீழே இருந்து யாரும் என்னைக் கேட்காதபடி நான் கிட்டத்தட்ட எந்த அசைவையும் செய்யவில்லை. வெளியில், நிலவொளியைத் தொந்தரவு செய்யாதபடி, அமைதியான கவனத்தில் விஷயங்கள் உறைந்திருப்பதாகத் தோன்றியது, இது ஒவ்வொரு பொருளையும் அதன் முன் நீட்டிப்பதன் மூலம் இரட்டிப்பாக்கி பின்னுக்குத் தள்ளியது, அதன் பிரதிபலிப்பு, தன்னை விட அடர்த்தியானது மற்றும் அதிக உறுதியானது, அதுவரை மடிக்கப்பட்ட திட்டம் போல நிலப்பரப்பை மெலிந்து விரிவுபடுத்தியது. நகர்த்த வேண்டியவை, சில கஷ்கொட்டை இலைகள், நகர்த்தப்பட்டன. ஆனால் அவரது நுணுக்கமான, மொத்த நடுக்கம், அதன் மிகச்சிறிய நுணுக்கங்கள் மற்றும் அதன் கடைசி சுவையான உணவுகள் வரை செயல்படுத்தப்பட்டது, மற்றவற்றில் எச்சில் உமிழவில்லை, அதனுடன் ஒன்றிணைக்கவில்லை, சுற்றிவளைக்கப்பட்டது. எதையும் உள்வாங்காத இந்த மௌனத்திற்கு வெளிப்பட்டால், நகரின் மறுமுனையில் அமைந்துள்ள தோட்டங்களிலிருந்து வந்திருக்க வேண்டிய மிகத் தொலைதூர சத்தங்கள், அத்தகைய "முடிவு" மூலம் தங்களைத் தாங்களே விரிவாக உணர்ந்து, இந்த விளைவைக் காட்டிலும் தொலைவில் இருப்பதாகத் தோன்றியது. அவர்களின் பியானிசிமோவிற்கு, கன்சர்வேட்டரியின் ஆர்கெஸ்ட்ராவால் மிகவும் சிறப்பாக செயல்படுத்தப்பட்ட அந்த ஒலியடக்கப்பட்ட மையக்கருத்துகளைப் போல, அவற்றின் குறிப்பை நீங்கள் இழக்கவில்லை என்றாலும், கச்சேரி அரங்கிலிருந்து வெகு தொலைவில் அவற்றைக் கேட்க முடியும் என்று நீங்கள் நம்புகிறீர்கள், மேலும் பழைய சந்தாதாரர்கள் அனைவரும் ,

 

என் பெற்றோரின் தரப்பிலிருந்து எனக்கு ஏற்படக்கூடிய மிகக் கடுமையான விளைவுகள், ஒரு அந்நியன் நினைத்ததை விட, உண்மையில் மிகவும் தீவிரமான விளைவுகள் என்று நான் அறிந்தேன். உண்மையிலேயே வெட்கக்கேடான தவறுகளை மட்டுமே உருவாக்க முடியும் என்று நம்பினார். ஆனால் எனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட கல்வியில், மற்ற குழந்தைகளின் கல்வியில் தவறுகளின் வரிசை ஒரே மாதிரியாக இல்லை, நான் மற்ற அனைவருக்கும் முன் வைக்கப் பழகினேன் (ஏனென்றால் நான் மிகவும் கவனமாகப் பாதுகாக்க வேண்டிய அவசியம் எதுவும் இல்லை. ) யாருடைய பொதுவான குணாதிசயங்களை நான் இப்போது புரிந்துகொள்கிறேன் என்றால், ஒரு நரம்பு தூண்டுதலுக்கு அடிபணிவதன் மூலம் அவர்களில் ஒருவர் விழுகிறார். ஆனால் நாங்கள் இந்த வார்த்தையை உச்சரிக்கவில்லை, இந்த தோற்றம் அறிவிக்கப்படவில்லை, இது நான் அதற்கு அடிபணிந்ததற்கு மன்னிக்கத்தக்கவன் அல்லது அதை எதிர்க்க இயலாது என்று என்னை நம்பச் செய்திருக்கலாம். ஆனால் அவர்களுக்கு முன்னிருந்த வேதனையாலும், அவர்களுக்குப் பின் வந்த தண்டனையின் கடுமையாலும் நான் அவர்களைத் தெளிவாக அடையாளம் கண்டுகொண்டேன். நான் இப்போது செய்த ஒரே குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர் என்று எனக்குத் தெரியும். அம்மா படுக்கைக்குச் செல்லும் போது அவள் வழியில் செல்ல நான் சென்றபோது, ​​​​அவளுக்கு குட்நைட் சொல்ல நான் ஹால்வேயில் தங்கியிருப்பதைக் கண்டாள், அவர்கள் என்னை வீட்டில் இருக்க விடாமல், என்னை உள்ளே வைப்பார்கள். அடுத்த நாள் கல்லூரி, அது நிச்சயம். சரி! ஐந்து நிமிடங்களுக்குப் பிறகு நான் ஜன்னலுக்கு வெளியே என்னைத் தூக்கி எறிந்தாலும், நான் அதை இன்னும் சிறப்பாக விரும்பினேன். நான் இப்போது விரும்பியது அம்மா, அவளுக்கு குட்நைட் சொல்ல வேண்டும்,

 

ஸ்வானுடன் எனது பெற்றோரின் காலடிச் சத்தம் கேட்டது; அவர் இப்போதுதான் கிளம்பிவிட்டார் என்று கதவில் இருந்த மணி அடித்ததும், நான் ஜன்னலுக்குச் சென்றேன். மாமா என் அப்பாவிடம் இரால் நன்றாக இருக்கிறதா என்றும் மான்சியர் ஸ்வான் காபி மற்றும் பிஸ்தா ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டாரா என்றும் கேட்டார். "நான் அவளை மிகவும் சாதாரணமாகக் கண்டேன்," என் அம்மா கூறினார்; அடுத்த முறை மற்றொரு வாசனை திரவியத்தை முயற்சிக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன். "ஸ்வான் எப்படி மாறுகிறார் என்று என்னால் சொல்ல முடியாது, என் பெரிய அத்தை கூறினார், அவர் ஒரு வயதானவர்!" எனது பெரிய அத்தை ஸ்வானிடம் எப்போதும் அதே வாலிபப் பருவத்தைப் பார்ப்பதற்கு மிகவும் பழகியிருந்தார், அவர் தொடர்ந்து அவருக்குக் கொடுக்கும் வயதை விட திடீரென்று இளமையாக இருப்பதைக் கண்டு ஆச்சரியப்பட்டார். மேலும், என் பெற்றோர், இந்த அசாதாரணமான, அதிகப்படியான, வெட்கக்கேடான மற்றும் தகுதியான பிரம்மச்சாரிகளின் முதுமையை அவரிடம் காணத் தொடங்கினர். நாளை இல்லாத பெருநாள் மற்றவர்களை விட நீண்டது என்று யாருக்காகத் தோன்றுகிறது, ஏனென்றால் அவர்களுக்கு அது காலியாக உள்ளது, மேலும் குழந்தைகளிடையே பிரிக்கப்படாமல் காலையிலிருந்து தருணங்கள் சேர்க்கப்பட்டன. "ஒரு குறிப்பிட்ட மான்சியர் டி சார்லஸுடன் கோம்ப்ரேயைப் பற்றிய முழு அறிவும் வாழும் அவரது குறும்பு மனைவியுடன் அவருக்கு நிறைய சிக்கல்கள் இருப்பதாக நான் நினைக்கிறேன். இது ஊரின் கட்டுக்கதை." அவர் சிறிது நேரம் சோகமாக இருந்ததை என் அம்மா சுட்டிக்காட்டினார். "அவர் தனது தந்தையைப் போலவே இந்த சைகையை அடிக்கடி செய்கிறார், கண்களைத் துடைத்து, நெற்றியில் கையை அனுப்புகிறார். அவர் இனி இந்த பெண்ணை காதலிக்க மாட்டார் என்று நான் நினைக்கிறேன். "ஆனால் நிச்சயமாக அவர் அவளை இனி காதலிக்க மாட்டார்" என்று என் தாத்தா பதிலளித்தார். இந்த விஷயத்தில் நான் நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு அவரிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெற்றேன், அதற்கு நான் இணங்கவில்லை, மற்றும் அவரது உணர்வுகள் பற்றி எந்த சந்தேகமும் இல்லை, குறைந்தது காதல், அவரது மனைவி. சரி! அஸ்திக்கு நீங்கள் அவருக்கு நன்றி சொல்லவில்லை என்பதை நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், ”என் தாத்தா தனது இரண்டு அண்ணிகளின் பக்கம் திரும்பினார். “என்ன, நாம் அவருக்கு நன்றி சொல்லவில்லையா? எங்களுக்கிடையில், நான் அதை மிகவும் நுட்பமாக அவரிடம் ஒப்படைத்தேன் என்று நான் நம்புகிறேன், ”என்று என் அத்தை ஃப்ளோரா பதிலளித்தார். "ஆம், நீங்கள் அதை நன்றாக ஏற்பாடு செய்தீர்கள்: நான் உன்னைப் பாராட்டினேன்," என் அத்தை செலின் கூறினார். "ஆனால் நீங்களும் மிகவும் நன்றாக இருந்தீர்கள்." "ஆம், அன்பான அண்டை வீட்டாரைப் பற்றிய எனது சொற்றொடரைப் பற்றி நான் மிகவும் பெருமைப்பட்டேன்." “என்ன, அதைத்தான் நன்றி என்று சொல்கிறீர்களே! என் தாத்தா கூச்சலிட்டார். நான் நிச்சயமாக அதைக் கேட்டேன், ஆனால் அது ஸ்வானுக்கு என்று நான் நினைத்தால் அது திண்ணம். அவர் எதையும் புரிந்து கொள்ளவில்லை என்பதை நீங்கள் உறுதியாக நம்பலாம். "ஆனால் வாருங்கள், ஸ்வான் முட்டாள் அல்ல, அவர் அதைப் பாராட்டினார் என்று நான் நம்புகிறேன். ஆனால், மதுபாட்டில்களின் எண்ணிக்கையையும், மதுவின் விலையையும் என்னால் சொல்ல முடியவில்லை! என் அப்பாவும் அம்மாவும் தனியாக இருந்தார்கள், ஒரு கணம் உட்கார்ந்தார்கள்; அப்போது என் அப்பா, “சரி! நீங்கள் விரும்பினால், நாங்கள் மேலே சென்று படுக்கைக்குச் செல்வோம்." “உனக்கு வேண்டுமானால், என் தோழி, எனக்கு தூக்கத்தின் நிழல் இல்லை என்றாலும்; என்னை மிகவும் விழித்திருக்கக் கூடிய தீங்கற்ற காபி ஐஸ்கிரீம் அல்ல; ஆனால் நான் சரக்கறையில் ஒரு ஒளியைக் காண்கிறேன், ஏழை பிரான்சுவாஸ் எனக்காகக் காத்திருப்பதால், நீங்கள் ஆடைகளை அவிழ்க்கும்போது என் ரவிக்கையை அவிழ்க்கும்படி அவளிடம் கேட்கப் போகிறேன்." என் அம்மா படிக்கட்டில் திறக்கப்பட்ட தாழ்வாரத்தின் கதவைத் திறந்தார். சிறிது நேரத்தில் அவர் ஜன்னலை மூடுவதைக் கேட்டேன். நான் சத்தமில்லாமல் தாழ்வாரத்தில் சென்றேன்; என் இதயம் மிகவும் கடினமாகத் துடித்தது, எனக்கு முன்னோக்கி நகர்த்துவதில் சிரமம் இருந்தது, ஆனால் குறைந்தபட்சம் அது பதட்டத்துடன் இல்லை, ஆனால் பயத்துடனும் மகிழ்ச்சியுடனும் இருந்தது. நான் படிக்கட்டில் அம்மாவின் மெழுகுவர்த்தியின் ஒளியைப் பார்த்தேன். பிறகு அவளையே பார்த்தேன்; நான் விரைந்தேன். முதல் வினாடியில் என்ன நடந்தது என்று புரியாமல் திகைப்புடன் என்னைப் பார்த்தாள். அப்போது அவள் முகம் கோபத்தின் வெளிப்பாட்டை எடுத்தது, அவள் என்னிடம் ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை, உண்மையில் அதைவிட மிகக் குறைவாக யாரும் என்னிடம் பல நாட்களாக பேசவில்லை. அம்மா என்னிடம் ஒரு வார்த்தை சொல்லியிருந்தால், அவர்கள் என்னிடம் மீண்டும் பேச முடியும் என்பதை ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும், மேலும் அது எனக்கு இன்னும் பயங்கரமானதாகத் தோன்றியிருக்கலாம், அதற்கு அடையாளமாக, தண்டனையின் தீவிரத்தை எதிர்கொண்டது. தயாராக இருக்க வேண்டும், அமைதி, பிரிதல், குழந்தைத்தனமாக இருந்திருக்கும். ஒரு வேலைக்காரனைப் பணிநீக்கம் செய்ய முடிவு செய்தவுடன் அவனுக்குப் பதிலளிக்கும் அமைதியான வார்த்தையாக இருந்திருக்கும்; ஒரு மகனுக்கு நீங்கள் கொடுக்கும் முத்தம், இரண்டு நாட்களுக்கு நீங்கள் கோபமாக இருந்ததால், நீங்கள் அதை மறுத்திருப்பீர்கள். ஆனால் அவர் ஆடைகளை அவிழ்க்கச் சென்ற என் தந்தை குளியலறையிலிருந்து மேலே வருவதை அவள் கேட்டாள், அவர் எனக்கு ஏற்படுத்தும் காட்சியைத் தவிர்க்க, அவள் கோபத்தால் உடைந்த குரலில் என்னிடம் சொன்னாள்: "ஓடி, ஓடு, குறைந்தபட்சம் உன் தந்தையாவது 'நீங்கள் பைத்தியக்காரனைப் போல் காத்திருப்பதைப் பார்க்கவில்லை!' ஆனால் என் தந்தையின் மெழுகுவர்த்தியின் பிரதிபலிப்பு ஏற்கனவே சுவரில் எழுவதைக் கண்டு பயந்த நான் அவளிடம், "வா எனக்கு குட்நைட் சொல்லு" என்று சொல்லிக்கொண்டே இருந்தேன். அவள் தொடர்ந்து மறுத்தால், நான் அங்கே இருப்பதைக் கண்டு தந்தை என்னிடம் கூறுவார்: "உன் அறைக்குத் திரும்பு, நான் வருகிறேன்." அது மிகவும் தாமதமானது, என் தந்தை எங்களுக்கு முன்னால் இருந்தார். அர்த்தம் இல்லாமல், யாரும் கேட்காத இந்த வார்த்தைகளை நான் கிசுகிசுத்தேன்: "நான் தொலைந்துவிட்டேன்!"

 

அது அப்படி இல்லை. எனது தாயும் பாட்டியும் வழங்கிய பெரிய ஒப்பந்தங்களில் எனக்கு வழங்கப்பட்ட அனுமதிகளை எனது தந்தை தொடர்ந்து மறுத்தார், ஏனெனில் அவர் "கொள்கைகள்" பற்றி கவலைப்படவில்லை மற்றும் "தேசங்களின் உரிமை" இல்லை. மிகத் தற்செயலான காரணங்களுக்காகவோ அல்லது காரணமில்லாமல் கூட, அவர் கடைசி நேரத்தில் என்னை அடக்கினார், மிகவும் புனிதமான, பொய்ச் சாட்சியமில்லாமல், அல்லது நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு அவர் செய்ததைப் போல, அதை ஒருவராலும் இழக்க முடியாது. சடங்கு நேரம், அவர் என்னிடம் கூறினார்: "வாருங்கள், படுக்கைக்குச் செல்லுங்கள், விளக்கம் இல்லை!" ஆனால், அவருக்குக் கொள்கைகள் இல்லாததால் (என் பாட்டியின் அர்த்தத்தில்), கண்டிப்பாகச் சொன்னால், அவருக்கு எந்தவிதமான மாறுதலும் இல்லை. அவர் குழப்பத்துடனும் கோபத்துடனும் ஒரு கணம் என்னைப் பார்த்தார், பின்னர் என்ன நடந்தது என்று அம்மா அவருக்கு சில சங்கடமான வார்த்தைகளில் விளக்கினார், அவன் அவனிடம் சொன்னான்: "ஆனால் அவனுடன் போ, நீ தூங்க விரும்பவில்லை என்று சொன்னதால், அவனுடைய அறையில் சிறிது நேரம் இரு, எனக்கு எதுவும் தேவையில்லை." "ஆனால், என் தோழி, என் அம்மா பயத்துடன் பதிலளித்தார், நான் தூங்க விரும்புகிறேனோ இல்லையோ, விஷயத்தை மாற்றவில்லை, இந்த குழந்தையை எங்களால் பழக்கப்படுத்த முடியாது ... தோள்கள், இந்த சிறியவர் வருத்தப்படுவதை நீங்கள் காணலாம், அவர் வருந்துகிறார், இந்த குழந்தை; பார், நாங்கள் மரணதண்டனை செய்பவர்கள் அல்ல! நீங்கள் அவரை நோய்வாய்ப்படுத்தியவுடன், உங்கள் வழியில் நீங்கள் நன்றாக இருப்பீர்கள்! அவருடைய அறையில் இரண்டு படுக்கைகள் இருப்பதால், உங்களுக்காக பெரிய படுக்கையை தயார் செய்து, இரவு அவருடன் தூங்குமாறு பிரான்சுவாவிடம் சொல்லுங்கள். வாருங்கள், மாலை வணக்கம், உங்களைப் போல பதட்டமில்லாத நான், நான் படுக்கைக்குச் செல்கிறேன். சிறிது நேரம் அவன் அறையில் இரு, எனக்கு எதுவும் தேவையில்லை." "ஆனால், என் தோழி, என் அம்மா பயத்துடன் பதிலளித்தார், நான் தூங்க விரும்புகிறேனோ இல்லையோ, விஷயத்தை மாற்றவில்லை, இந்த குழந்தையை எங்களால் பழக்கப்படுத்த முடியாது ... தோள்கள், இந்த சிறியவர் வருத்தப்படுவதை நீங்கள் காணலாம், அவர் வருந்துகிறார், இந்த குழந்தை; பார், நாங்கள் மரணதண்டனை செய்பவர்கள் அல்ல! நீங்கள் அவரை நோய்வாய்ப்படுத்தியவுடன், உங்கள் வழியில் நீங்கள் நன்றாக இருப்பீர்கள்! அவருடைய அறையில் இரண்டு படுக்கைகள் இருப்பதால், உங்களுக்காக பெரிய படுக்கையை தயார் செய்து, இரவு அவருடன் தூங்குமாறு பிரான்சுவாவிடம் சொல்லுங்கள். வாருங்கள், மாலை வணக்கம், உங்களைப் போல பதட்டமில்லாத நான், நான் படுக்கைக்குச் செல்கிறேன். சிறிது நேரம் அவன் அறையில் இரு, எனக்கு எதுவும் தேவையில்லை." "ஆனால், என் தோழி, என் அம்மா பயத்துடன் பதிலளித்தார், நான் தூங்க விரும்புகிறேனோ இல்லையோ, விஷயத்தை மாற்றவில்லை, இந்த குழந்தையை எங்களால் பழக்கப்படுத்த முடியாது ... தோள்கள், இந்த சிறியவர் வருத்தப்படுவதை நீங்கள் காணலாம், அவர் வருந்துகிறார், இந்த குழந்தை; பார், நாங்கள் மரணதண்டனை செய்பவர்கள் அல்ல! நீங்கள் அவரை நோய்வாய்ப்படுத்தியவுடன், உங்கள் வழியில் நீங்கள் நன்றாக இருப்பீர்கள்! அவருடைய அறையில் இரண்டு படுக்கைகள் இருப்பதால், உங்களுக்காக பெரிய படுக்கையை தயார் செய்து, இரவு அவருடன் தூங்குமாறு பிரான்சுவாவிடம் சொல்லுங்கள். வாருங்கள், மாலை வணக்கம், உங்களைப் போல பதட்டமில்லாத நான், நான் படுக்கைக்குச் செல்கிறேன். “ஆனா இது பழகுவது இல்லை” என்று தோளில் குலுக்கியபடி அப்பா சொன்னார். பார், நாங்கள் மரணதண்டனை செய்பவர்கள் அல்ல! நீங்கள் அவரை நோய்வாய்ப்படுத்தியவுடன், உங்கள் வழியில் நீங்கள் நன்றாக இருப்பீர்கள்! அவருடைய அறையில் இரண்டு படுக்கைகள் இருப்பதால், உங்களுக்காக பெரிய படுக்கையை தயார் செய்து, இரவு அவருடன் தூங்குமாறு பிரான்சுவாவிடம் சொல்லுங்கள். வாருங்கள், மாலை வணக்கம், உங்களைப் போல பதட்டமில்லாத நான், நான் படுக்கைக்குச் செல்கிறேன். “ஆனா இது பழகுவது இல்லை” என்று தோளில் குலுக்கியபடி அப்பா சொன்னார். பார், நாங்கள் மரணதண்டனை செய்பவர்கள் அல்ல! நீங்கள் அவரை நோய்வாய்ப்படுத்தியவுடன், உங்கள் வழியில் நீங்கள் நன்றாக இருப்பீர்கள்! அவருடைய அறையில் இரண்டு படுக்கைகள் இருப்பதால், உங்களுக்காக பெரிய படுக்கையை தயார் செய்து, இரவு அவருடன் தூங்குமாறு பிரான்சுவாவிடம் சொல்லுங்கள். வாருங்கள், மாலை வணக்கம், உங்களைப் போல பதட்டமில்லாத நான், நான் படுக்கைக்குச் செல்கிறேன்.

 

நீங்கள் என் தந்தைக்கு நன்றி சொல்ல முடியாது; அவர் செண்டிமென்டாலிட்டி என்று அழைப்பதால் எரிச்சலடைந்திருப்பார். அசையத் துணியாமல் நின்றேன்; அவர் இன்னும் எங்கள் முன், உயரமான, ஊதா மற்றும் இளஞ்சிவப்பு இந்திய காஷ்மீர் கீழ் அவரது வெள்ளை நைட்கவுன் கீழ் அவர் நரம்பு வலி இருந்து அவரது தலையில் சுற்றி கட்டப்பட்டது, பெனோஸ்ஸோ Gozzoli எனக்கு கொடுத்த பிறகு வேலைப்பாடு ஆபிரகாம் சைகை. ஸ்வான், சாரா ஐசக்குடன் பிரிந்து செல்ல வேண்டும் என்று கூறினாள். பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு. அவள் மெழுகுவர்த்தியின் பிரதிபலிப்பை நான் பார்த்த படிக்கட்டுச் சுவர் இப்போது இல்லை. என்றென்றும் நிலைத்திருக்க வேண்டும் என்று எண்ணிய பல விஷயங்கள் என்னிலும் அழிந்து, புதியவைகள் உருவாகி, நான் அப்போது எதிர்பார்க்காத புதிய துக்கங்களையும், புதிய சந்தோஷங்களையும் பிறப்பித்திருக்கின்றன. பழையவற்றைப் புரிந்துகொள்வது எனக்கு கடினமாகிவிட்டது. என் அப்பா அம்மாவிடம் சொல்வதை நிறுத்திவிட்டு நீண்ட நாட்களாகிவிட்டது: "சின்னத்தோட போ". அத்தகைய மணிநேரங்களின் சாத்தியம் எனக்கு மீண்டும் தோன்றாது. ஆனால் சமீபகாலமாக, நான் நன்றாகக் கேட்க ஆரம்பித்தேன், நான் நன்றாகக் கேட்டால், என் அப்பாவின் முன் அடக்கி வைக்கும் வலிமை மற்றும் அம்மாவுடன் நான் தனியாக இருப்பதைக் கண்டபோது மட்டுமே வெடிக்கும் அழுகைகள். உண்மையில் அவர்கள் நிறுத்தவே இல்லை; வாழ்க்கை இப்போது என்னைச் சுற்றி அமைதியாக இருப்பதால் தான், அந்த கான்வென்ட் மணிகளைப் போல, நகரத்தின் சத்தங்கள் பகலில் நன்றாக மூழ்கிவிடுவதைப் போல நான் அவற்றை மீண்டும் கேட்கிறேன், அவை நின்றுவிட்டன என்று நீங்கள் நினைக்கலாம், ஆனால் அவை அமைதியாக ஒலிக்கத் திரும்புகின்றன. மாலை. அத்தகைய மணிநேரங்களின் சாத்தியம் எனக்கு மீண்டும் தோன்றாது. ஆனால் சமீபகாலமாக, நான் நன்றாகக் கேட்க ஆரம்பித்தேன், நான் நன்றாகக் கேட்டால், என் அப்பாவின் முன் அடக்கி வைக்கும் வலிமை மற்றும் அம்மாவுடன் நான் தனியாக இருப்பதைக் கண்டபோது மட்டுமே வெடிக்கும் அழுகைகள். உண்மையில் அவர்கள் நிறுத்தவே இல்லை; வாழ்க்கை இப்போது என்னைச் சுற்றி அமைதியாக இருப்பதால்தான், அந்த கான்வென்ட் மணிகள் போல, நகரத்தின் சத்தங்கள் பகலில் நன்றாக மூழ்கிவிடுகின்றன, அவை நின்றுவிட்டன, ஆனால் மீண்டு வருகின்றன என்று நீங்கள் நினைக்கலாம். மாலையின். அத்தகைய மணிநேரங்களின் சாத்தியம் எனக்கு மீண்டும் தோன்றாது. ஆனால் சமீபகாலமாக, நான் நன்றாகக் கேட்க ஆரம்பித்தேன், நான் நன்றாகக் கேட்டால், என் அப்பாவின் முன் அடக்கி வைக்கும் வலிமை மற்றும் அம்மாவுடன் நான் தனியாக இருப்பதைக் கண்டபோது மட்டுமே வெடிக்கும் அழுகைகள். உண்மையில் அவர்கள் நிறுத்தவே இல்லை; வாழ்க்கை இப்போது என்னைச் சுற்றி அமைதியாக இருப்பதால்தான், அந்த கான்வென்ட் மணிகள் போல, நகரத்தின் சத்தங்கள் பகலில் நன்றாக மூழ்கிவிடுகின்றன, அவை நின்றுவிட்டன, ஆனால் மீண்டு வருகின்றன என்று நீங்கள் நினைக்கலாம். மாலையின். உண்மையில் அவர்கள் நிறுத்தவே இல்லை; வாழ்க்கை இப்போது என்னைச் சுற்றி அமைதியாக இருப்பதால்தான், அந்த கான்வென்ட் மணிகள் போல, நகரத்தின் சத்தங்கள் பகலில் நன்றாக மூழ்கிவிடுகின்றன, அவை நின்றுவிட்டன, ஆனால் மீண்டு வருகின்றன என்று நீங்கள் நினைக்கலாம். மாலையின். உண்மையில் அவர்கள் நிறுத்தவே இல்லை; வாழ்க்கை இப்போது என்னைச் சுற்றி அமைதியாக இருப்பதால் தான், அந்த கான்வென்ட் மணிகளைப் போல, நகரத்தின் சத்தங்கள் பகலில் நன்றாக மூழ்கிவிடுவதைப் போல நான் அவற்றை மீண்டும் கேட்கிறேன், அவை நின்றுவிட்டன என்று நீங்கள் நினைக்கலாம், ஆனால் அவை அமைதியாக ஒலிக்கத் திரும்புகின்றன. மாலை.

 

அம்மா அந்த இரவை என் அறையில் கழித்தார்; நான் வீட்டை விட்டு வெளியேற வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளேன் என்று நான் எதிர்பார்த்த ஒரு தவறு செய்த தருணத்தில், ஒரு நல்ல செயலுக்கான வெகுமதியாக நான் அவர்களிடம் இருந்து பெற்றதை விட அதிகமாக என் பெற்றோர் எனக்கு வழங்கினர். இந்தக் கருணையின் மூலம் அது வெளிப்பட்ட நேரத்திலும் கூட, என் தந்தையின் நடத்தை என்னிடம் தன்னிச்சையான மற்றும் தகுதியற்ற ஒன்று என்பதைத் தக்க வைத்துக் கொண்டது மற்றும் பொதுவாக இது முன்கூட்டியே திட்டமிடப்பட்ட திட்டத்திலிருந்து தற்செயலான வசதிகளால் விளைந்தது என்பதே இதற்குக் காரணம். அவர் என்னை படுக்கைக்கு அனுப்பியபோது அவருடைய தீவிரத்தை நான் அழைத்தது கூட, என் அம்மா அல்லது என் பாட்டியின் பெயரை விட இந்த பெயருக்கு தகுதியானவர், ஏனென்றால் அவருடைய இயல்பு, என்னுடையதை விட சில புள்ளிகளில் வேறுபட்டது. அவர்கள் யூகித்திருக்க மாட்டார்கள் ஒவ்வொரு இரவும் நான் எவ்வளவு மகிழ்ச்சியற்றவனாக இருந்தேன். என் அம்மாவுக்கும் என் பாட்டிக்கும் நன்றாகத் தெரியும்; ஆனால் அவர்கள் என்னை நேசித்தார்கள், துன்பத்திலிருந்து விடுபட சம்மதிக்கவில்லை, என் நரம்பு உணர்திறனைக் குறைக்கவும், என் விருப்பத்தை வலுப்படுத்தவும் அவர்கள் எனக்கு ஆதிக்கம் செலுத்த கற்றுக்கொடுக்க விரும்பினர். என்மீது வேறுவிதமான பாசம் கொண்ட என் அப்பாவுக்கு, இந்த தைரியம் இருந்திருக்குமா என்று தெரியவில்லை: ஒருமுறை நான் சோகமாக இருப்பதைப் புரிந்துகொண்ட அவர், என் அம்மாவிடம் “அப்படியே போய் அவரை ஆறுதல்படுத்துங்கள். " அன்றிரவு மாமன் என் அறையில் தங்கியிருந்தான், இந்த மணிநேரங்கள் வருத்தமில்லாமல் கெடுப்பது போல், நான் நம்புவதற்கு உரிமை இருந்ததை விட வித்தியாசமாக, ஏதோ அசாதாரணமானது நடக்கிறது என்பதை உணர்ந்த பிரான்சுவா, அம்மா என் அருகில் அமர்ந்து, என் கையைப் பிடித்துக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தார். என்னை திட்டாமல் அழ விடாமல் அவளிடம் கேட்டாள்: “ஆனால் மேடம், ஐயா ஏன் இப்படி அழுகிறாய்?” அம்மா பதிலளித்தார்: "ஆனால் அவர் தன்னை அறியவில்லை, பிரான்சுவா, அவர் எரிச்சல்; சீக்கிரம் எனக்காக பெரிய படுக்கையை தயார் செய்துவிட்டு படுக்கைக்குச் செல்லுங்கள். எனவே, முதன்முறையாக, எனது சோகம் தண்டனைக்குரிய குற்றமாக கருதப்படாமல், நான் பொறுப்பேற்காத ஒரு பதட்டமான நிலையாக அதிகாரப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒரு விருப்பமில்லாத தீமையாக கருதப்பட்டது; என் கண்ணீரின் கசப்புடன் இனி மனச்சோர்வைக் கலக்க வேண்டியதில்லை என்ற நிம்மதி எனக்கு இருந்தது, பாவம் இல்லாமல் என்னால் அழ முடியும். மாமா என் அறைக்கு வர மறுத்த ஒரு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு, நான் தூங்க வேண்டும் என்று கேவலமாக பதிலளித்த பிரான்சுவாவைப் பற்றி நான் பாதி பெருமைப்படவில்லை. என்னை ஒரு பெரியவனின் கண்ணியத்திற்கு உயர்த்தியது மற்றும் என்னை திடீரென்று துக்கத்திலிருந்து ஒரு வகையான பருவ வயதை அடையச் செய்தது, கண்ணீரில் இருந்து விடுதலை. நான் மகிழ்ச்சியாக இருந்திருக்க வேண்டும்: நான் இல்லை. என் அம்மா எனக்கு ஒரு முதல் சலுகை செய்திருப்பது அவளுக்கு வேதனையாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று எனக்குத் தோன்றியது, அவள் எனக்காகக் கருவுற்றிருக்கும் இலட்சியத்தின் முன் அவளுடைய முதல் துறவு, அது முதல் முறையாக அவள். , மிகவும் தைரியமாக, தோல்வியை ஒப்புக்கொண்டார். நான் ஒரு வெற்றியைப் பெற்றிருந்தால் அது அவளுக்கு எதிரானது என்று எனக்குத் தோன்றியது, நோயோ, துக்கமோ, வயதோ செய்திருக்க முடியும், அவளுடைய விருப்பத்தைத் தளர்த்துவதில், அவளுடைய காரணத்தை வளைப்பதில் நான் வெற்றி பெற்றேன், இந்த மாலை ஒரு சகாப்தத்தைத் தொடங்குகிறது. , ஒரு சோகமான தேதியாக இருக்கும். நான் இப்போது தைரியமாக இருந்திருந்தால், நான் அம்மாவிடம் கூறியிருப்பேன்: "இல்லை, நான் விரும்பவில்லை, இங்கே தூங்க வேண்டாம். ஆனால், நடைமுறை ஞானம், இன்று நாம் சொல்வது போல் யதார்த்தமானது, அது என் பாட்டியின் தீவிர இலட்சியவாத இயல்பை அவளிடம் தணித்தது, இப்போது சேதம் ஏற்பட்டதால், அவள் சிலவற்றை என்னிடம் விட்டுவிடுவாள் என்று எனக்குத் தெரியும். மகிழ்ச்சி மற்றும் என் தந்தையை தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம். நிச்சயமாக, அன்று மாலை என் தாயின் அழகான முகம் இளமையுடன் பிரகாசித்தது, அவள் என் கைகளை மிகவும் மென்மையாகப் பிடித்து என் கண்ணீரை நிறுத்த முயன்றாள்; ஆனால் துல்லியமாக அது இருக்கக்கூடாது என்று எனக்குத் தோன்றியது, என் குழந்தைப் பருவத்தில் அறியாத இந்த புதிய இனிமையை விட அவரது கோபம் எனக்கு வருத்தமாக இருந்திருக்கும்; நான் ஒரு மோசமான மற்றும் ரகசிய கையால், அவரது உள்ளத்தில் ஒரு முதல் சுருக்கத்தை கண்டுபிடித்து, அங்கு முதல் நரை முடியை ஏற்படுத்தினேன் என்று எனக்குத் தோன்றியது. இந்த எண்ணம் என் அழுகையை இரட்டிப்பாக்கியது, பின்னர் நான் அம்மாவைப் பார்த்தேன், என்னுடன் மென்மையாய் இருக்கவும், திடீரென்று என்னிடமிருந்து வெற்றி பெறவும், அழுவதற்கான ஆசையைத் தடுக்கவும் தன்னை ஒருபோதும் அனுமதிக்காதவர். நான் அதை கவனித்ததாக அவள் உணர்ந்ததால், அவள் என்னிடம் சிரித்துக்கொண்டே சொன்னாள்: “இதோ என் சிறிய மஞ்சள் கரு, என் சிறிய கேனரி, இது தொடர்ந்தால், அவர் தனது தாயையும் அவரைப் போலவே முட்டாளாக்கும். பார்க்கலாம், உனக்கு தூக்கம் வராததால, உன் அம்மாவுக்கும் தூக்கம் வராததால, வருத்தப்படாம, ஏதாவது செய், உன் புத்தகம் எடு. ஆனால் என்னிடம் எதுவும் இல்லை. “உங்கள் பிறந்தநாளுக்கு உங்கள் பாட்டி உங்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டிய புத்தகங்களை நான் ஏற்கனவே எடுத்துச் சென்றால் உங்களுக்கு மகிழ்ச்சி குறைவாக இருக்குமா? நன்றாக யோசியுங்கள்: நாளை மறுநாள் எதுவும் கிடைக்காததால் நீங்கள் ஏமாற்றமடைய மாட்டீர்களா?" மாறாக, நான் மயங்கிவிட்டேன், மாமா ஒரு புத்தக மூட்டையை எடுத்து வரச் சென்றார், அவைகள் சுற்றப்பட்ட காகிதத்தின் மூலம், அவை குட்டையாகவும் அகலமாகவும் இருந்தன, ஆனால் என்ன, இந்த முதல் அம்சத்தின் கீழ், சுருக்கமாகவும் மறைக்கப்பட்டதாகவும் இருந்தாலும், புத்தாண்டு தின வண்ணப் பெட்டியையும் கடந்த ஆண்டு பட்டுப்புழுக்களையும் ஏற்கனவே மறைத்து விட்டது. அது Mare au Diable, François le Champi, the Petite Fadette மற்றும் Maitres Sonneurs. என் பாட்டி, நான் கற்றுக்கொண்டபடி, முதலில் ரூசோ மற்றும் இந்தியானாவின் தொகுதியான முசெட்டின் கவிதைகளைத் தேர்ந்தெடுத்தார்; ஏனென்றால், அற்பமான வாசிப்பு இனிப்புகள் மற்றும் பேஸ்ட்ரிகளைப் போல ஆரோக்கியமற்றது என்று அவள் கருதினால், மேதையின் பெரிய சுவாசம் ஒரு குழந்தையின் உடலில் திறந்தவெளி மற்றும் கடல் காற்றை விட மிகவும் ஆபத்தான மற்றும் குறைவான உயிர்ப்பிக்கும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்று அவள் நினைக்கவில்லை. . ஆனால் அவள் எனக்கு கொடுக்க விரும்பிய புத்தகங்களை அறிந்ததும் என் தந்தை அவளை பைத்தியம் என்று அழைத்தார். நான் புத்தக விற்பனையாளரிடம் ஜூய்-லெ-விகோம்டேவுக்குத் திரும்பிச் சென்றாள், அதனால் நான் என் பரிசு இல்லாததால் ஆபத்து இல்லை (அது ஒரு சூடான நாள், அவள் உடல்நிலை சரியில்லாமல் வீட்டிற்கு வந்தாள், அதனால் அவள் டயர் விட வேண்டாம் என்று என் அம்மாவை எச்சரித்தார். தன்னை இப்படித்தான் வெளியேற்றினாள்) மேலும் ஜார்ஜ் சாண்டின் நான்கு கிராமப்புற நாவல்களில் அவள் மீண்டும் விழுந்தாள். "மகளே," அவள் மாமாவிடம், "இந்தக் குழந்தைக்கு ஏதாவது மோசமாக எழுதப்பட்டதைக் கொடுக்க என்னால் முடிவெடுக்க முடியவில்லை."

 

உண்மையில், நாம் அறிவார்ந்த லாபத்தை ஈட்ட முடியாத எதையும், குறிப்பாக நல்வாழ்வு மற்றும் வீண் திருப்தியைத் தவிர வேறு இடங்களில் நம் இன்பத்தைத் தேடக் கற்றுக் கொடுப்பதன் மூலம் அழகான பொருட்களை வாங்குவதில் அவள் ஒருபோதும் விலகவில்லை. யாருக்காவது பயனுள்ள பரிசு என்று சொல்லப்படும் போது, ​​ஒரு நாற்காலி, கட்லரி, கரும்பு ஆகியவற்றைக் கொடுக்க வேண்டியிருக்கும் போது, ​​அவள் அவர்களை "பழைய" என்று தேடினாள், அவர்களின் நீண்ட கால உபயோகம் அவர்களின் பயனைத் துடைத்ததைப் போல, அவர்கள் மிகவும் விரும்பினர். நமது தேவைகளுக்கு சேவை செய்வதை விட கடந்த கால மனிதர்களின் வாழ்க்கையை பற்றி சொல்லுங்கள். என் அறையில் மிக அழகான நினைவுச்சின்னங்கள் அல்லது நிலப்பரப்புகளின் புகைப்படங்களை வைத்திருப்பதை அவள் விரும்பியிருப்பாள். ஆனால் அதை ஷாப்பிங் செய்யும் போது, ​​பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட்ட பொருள் ஒரு அழகியல் மதிப்பைக் கொண்டிருந்தாலும், மோசமான தன்மையைக் கண்டாள், புகைப்படம் எடுத்தல் என்ற இயந்திர முறைமையில் பயனானது மிக விரைவாக அதன் இடத்தை மீண்டும் தொடங்கியது. அவர் தந்திரம் மற்றும் வணிக மானத்தை முற்றிலுமாக அகற்றவில்லையென்றால், குறைந்தபட்சம் அதைக் குறைக்கவும், பெரும்பாலான கலைகளுக்கு மாற்றாகவும், பல "தடிமன்" கலைகளை அறிமுகப்படுத்தவும் முயன்றார்: மாறாக சார்ட்ரஸ் கதீட்ரல், தி கிரேட் வாட்டர்ஸின் புகைப்படங்கள். செயிண்ட்-கிளவுட், வெசுவியஸ், அவர் ஸ்வானிடம் சில சிறந்த ஓவியர்கள் தங்களைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தவில்லையா என்று விசாரித்தார், மேலும் கோரோட்டின் சார்ட்ரெஸ் கதீட்ரல், ஹூபர்ட் ராபர்ட்டின் கிராண்டஸ் ஈக்ஸ் டி செயிண்ட்-கிளவுட், டர்னரின் வெசுவியஸின் புகைப்படங்களை எனக்குத் தர விரும்பினார். கலையின் அதிக பட்டம். ஆனால் புகைப்படக் கலைஞர் தலைசிறந்த படைப்பு அல்லது இயற்கையின் பிரதிநிதித்துவத்திலிருந்து நீக்கப்பட்டு ஒரு சிறந்த கலைஞரால் மாற்றப்பட்டிருந்தால், இந்த விளக்கத்தை மீண்டும் உருவாக்குவதற்கான உரிமையை அவர் திரும்பப் பெற்றார். அநாகரிகத்தின் முடிவில், என் பாட்டி அதை இன்னும் பின்னுக்குத் தள்ள முயன்றார். வேலை பொறிக்கப்படவில்லையா, முடிந்தால், பழைய வேலைப்பாடுகளை விரும்புகிறதா, இன்னும் தங்களைத் தாண்டிய ஆர்வத்தைக் கொண்டிருக்கிறதா என்று அவள் ஸ்வானிடம் கேட்டாள், எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு தலைசிறந்த படைப்பைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறவை மோர்கன் எழுதிய லியோனார்டோவின் கடைசி இரவு உணவு சீரழிவுக்கு முன்). பரிசு வழங்கும் கலையைப் புரிந்துகொள்வதற்கான இந்த வழியின் முடிவுகள் எப்போதும் மிகவும் புத்திசாலித்தனமாக இல்லை என்று சொல்ல வேண்டும். வெனிஸை நான் டிடியன் வரைந்த ஒரு வரைபடத்திலிருந்து எடுத்தேன், இது குளத்தை பின்னணியாகக் கொண்டிருக்க வேண்டும், இது எளிய புகைப்படங்கள் எனக்குக் கொடுத்ததை விட மிகவும் குறைவான துல்லியமானது. என் பெரியம்மா, என் பாட்டிக்கு எதிராக, இளம் வருங்கால மனைவிகள் அல்லது வயதான கணவர்களுக்கு அவர் வழங்கிய நாற்காலிகளைப் பற்றி ஒரு குற்றச்சாட்டை முன்வைக்க விரும்பியபோது, ​​​​எங்களால் வீட்டில் எண்ண முடியவில்லை, முதல் முயற்சியில் நாங்கள் அதைப் பயன்படுத்தினோம். உடனடியாக பெறுநர்களில் ஒருவரின் எடையின் கீழ் சரிந்தார். ஆனால் என் பாட்டி மரவேலையின் உறுதியைப் பற்றி அதிகம் கவலைப்படுவதை சிறியதாக நினைத்திருப்பார், அதில் இன்னும் ஒரு பூ, ஒரு புன்னகை, சில நேரங்களில் கடந்த காலத்தின் அழகான கற்பனை. இந்த மரச்சாமான்கள் தேவைக்கு பதில் சொன்னது கூட, நமக்குப் பழக்கமில்லாத விதத்தில், பழங்கால வழிகளைப் போலவே, பழக்கத்தின் உடைகளால், நம் நவீன மொழியில், ஒரு உருவகத்தை எங்கே பார்க்கிறோமோ, அதை அழித்துவிட்டோம் என்று சொல்லி அவளை வசீகரித்தது. . ஆனால், துல்லியமாக, ஜார்ஜ் சாண்டின் நாட்டுப்புற நாவல்கள் என் பிறந்தநாளுக்கு எனக்குக் கொடுத்தன, பழைய மரச்சாமான்களைப் போலவே, நாட்டில் ஒருவன் மட்டுமே காணக்கூடியவை போன்ற பாவனையில்லாமலும் மீண்டும் உருவகப்படுத்தப்பட்ட வெளிப்பாடுகளும் நிறைந்திருந்தன. கோதிக் புறாக் கூடு அல்லது சில பழைய பொருட்களை வாடகைக்கு எடுக்க விரும்புவதைப் போலவே, என் பாட்டி மற்றவர்களுக்கு முன்னுரிமை அளித்து அவற்றை வாங்கினார். கால பயணம்.

 

அம்மா என் படுக்கைக்கு அருகில் அமர்ந்தாள்; இது பிரான்சுவா லீ சாம்பியை எடுத்தது, அவருடைய சிவப்பு நிற அட்டை மற்றும் புரிந்துகொள்ள முடியாத தலைப்பு எனக்கு ஒரு தனித்துவமான ஆளுமையையும் மர்மமான முறையீட்டையும் கொடுத்தது. உண்மையான நாவல்களை நான் இதுவரை படித்ததில்லை. ஜார்ஜ் சாண்ட் நாவலாசிரியர் வகை என்று கேள்விப்பட்டிருந்தேன். பிரான்சுவா லு சாம்பியில் விவரிக்க முடியாத மற்றும் சுவையான ஒன்றை கற்பனை செய்ய இது ஏற்கனவே என்னைத் தூண்டியது. ஆர்வத்தை அல்லது மென்மையைத் தூண்டும் நோக்கத்துடன் கூடிய விவரிப்பு நடைமுறைகள், அமைதியின்மை மற்றும் மனச்சோர்வைத் தூண்டும் சில பேச்சு முறைகள், மற்றும் ஓரளவு படித்த வாசகன் பல நாவல்களுக்குப் பொதுவானவை என்று அடையாளம் காணும் விதம் எனக்கு எளிமையாகத் தோன்றியது—புதிய புத்தகம் என்பது பல ஒற்றுமைகளைக் கொண்டதாகக் கருதவில்லை. , ஆனால் ஒரு தனித்துவமான நபராக, தன்னைத் தவிர வேறு எந்த காரணமும் இல்லாமல், -பிரான்கோயிஸ் லு சாம்பியின் விசித்திரமான சாரத்தின் ஒரு குழப்பமான வெளிப்பாடு. இந்த அன்றாட நிகழ்வுகள், இந்த மிகவும் பொதுவான விஷயங்கள், இந்த மிகவும் பொதுவான வார்த்தைகளுக்கு கீழே, ஏதோ ஒரு ஒலி, விசித்திரமான உச்சரிப்பு போன்றவற்றை உணர்ந்தேன். நடவடிக்கை தொடங்கியது; அந்த நாட்களில், நான் படிக்கும் போது, ​​முழு பக்கங்களுக்கும், முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒன்றைப் பற்றி நான் அடிக்கடி பகல் கனவு கண்டேன் என்பது எனக்கு மிகவும் தெளிவற்றதாகத் தோன்றியது. கதையில் இந்த கவனச்சிதறல் விட்டுச்சென்ற இடைவெளியில், என்னை சத்தமாகப் படித்தபோது, ​​​​அம்மா எல்லா காதல் காட்சிகளிலும் நடித்தார் என்பதும் சேர்க்கப்பட்டது. மில்லர் மற்றும் குழந்தையின் அந்தந்த மனப்பான்மையில் ஏற்படும் அனைத்து வினோதமான மாற்றங்களும், ஒரு புதிய அன்பின் முன்னேற்றத்தில் மட்டுமே அவற்றின் விளக்கத்தைக் கண்டறிவதும் ஒரு ஆழமான மர்மத்துடன் முத்திரை குத்தப்பட்டதாக எனக்குத் தோன்றியது, இதன் ஆதாரம் இந்த அறியப்படாத இடத்தில் இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நான் உடனடியாக கற்பனை செய்தேன். எனக்கும் தெரியாமலேயே அவனை அணிந்திருந்த அந்த குழந்தைக்கு "சம்பி" என்ற இனிமையான பெயர், அவனது கலகலப்பான, ஊதா மற்றும் வசீகரமான நிறம். என் அம்மா ஒரு விசுவாசமற்ற வாசகராக இருந்தால், அவர் உண்மையான உணர்வின் உச்சரிப்பைக் கண்ட படைப்புகளுக்காகவும், மரியாதை மற்றும் விளக்கத்தின் எளிமை, ஒலியின் அழகு மற்றும் இனிமை ஆகியவற்றிற்காக பாராட்டத்தக்க வாசகராகவும் இருந்தார். வாழ்க்கையில் கூட, அது கலைப் படைப்புகள் அல்ல, உயிரினங்களாக இருந்தபோதும், அவருடைய மென்மை அல்லது போற்றுதலை உற்சாகப்படுத்தியது. தன் குரல், சைகை, பேச்சு, ஒருமுறை குழந்தையை இழந்த இந்த அம்மாவை காயப்படுத்தக்கூடிய மகிழ்ச்சியின் வெளிப்பாடு, ஒரு விருந்து, பிறந்தநாளை நினைவூட்டுவது போன்றவற்றால் அவள் எவ்வளவு மரியாதையுடன் நிராகரித்தாள் என்பதைப் பார்ப்பது மனதைக் கவர்ந்தது. இந்த முதியவரை தனது பெரிய வயதைப் பற்றி சிந்திக்க வைத்தது, அத்தகைய வீட்டுப் பேச்சு இந்த இளம் அறிஞருக்கு சோர்வாகத் தோன்றியிருக்கும். அதே போல, ஜார்ஜ் சாண்டின் உரைநடையை அவள் படிக்கும்போது, ​​எப்போதும் அந்த நற்குணத்தை வெளிப்படுத்தும், என் அம்மா என் பாட்டிக்கு வாழ்க்கையில் எல்லாவற்றிலும் உயர்ந்ததாகக் கற்பித்த அந்த ஒழுக்க வேறுபாட்டை, நான் அவளுக்கு இன்னும் பலவற்றைக் கற்பிக்க வேண்டும். புத்தகங்களில் உள்ள அனைத்தையும் விட மேலானது என்று கருதாமல், எந்த ஒரு சிறுமையையும், எந்தப் பாதிப்பையும் தன் குரலில் இருந்து விரட்டியடிப்பதில் கவனமாக இருந்ததால், சக்தி வாய்ந்த அலை அங்கு வருவதைத் தடுக்கக்கூடிய அனைத்து இயற்கையான மென்மையையும் அளித்தாள். அவளுடைய குரலுக்காக எழுதப்பட்டதாகத் தோன்றிய இந்த சொற்றொடர்களிலிருந்து அவர்கள் கோரும் ஏராளமான இனிமைகள் அனைத்தும் அவளுடைய உணர்வுப் பதிவேட்டிற்குச் சொந்தமானது. சரியான தொனியில் அவர்களைத் தாக்க, அவள் அவர்களுக்கு முன் இருந்த சுமூகமான உச்சரிப்பை மீண்டும் கண்டுபிடித்து அவற்றை ஆணையிட்டாள், ஆனால் வார்த்தைகள் குறிப்பிடவில்லை; வினைச்சொற்களின் காலக்கட்டத்தில் எந்த மூலச்சொற்களையும் கடப்பதில் அவள் இறந்துவிட்டாள், தயவில் இருக்கிறது என்ற இனிமையையும், மென்மையில் இருக்கிறது என்ற மனச்சோர்வையும் அபூரணமான மற்றும் நிச்சயமான கடந்த காலத்திற்குக் கொடுத்தாள். தொடங்கப் போகிறது, சில சமயங்களில் அழுத்தி, சில சமயங்களில் அசைகளின் முன்னேற்றத்தைக் குறைத்து, அவற்றை உள்ளிடச் செய்தன, அவற்றின் அளவு வேறுபட்டிருந்தாலும், ஒரே மாதிரியான தாளத்தில், இது மிகவும் பொதுவான உரைநடையில் ஒரு வகையான உணர்ச்சிகரமான மற்றும் தொடர்ச்சியான வாழ்க்கையை சுவாசித்தது. சரியான தொனியில் அவர்களைத் தாக்க, அவள் அவர்களுக்கு முன் இருந்த சுமூகமான உச்சரிப்பை மீண்டும் கண்டுபிடித்து அவற்றை ஆணையிட்டாள், ஆனால் வார்த்தைகள் குறிப்பிடவில்லை; வினைச்சொற்களின் காலக்கட்டத்தில் எந்த மூலச்சொற்களையும் கடப்பதில் அவள் இறந்துவிட்டாள், தயவில் இருக்கிறது என்ற இனிமையையும், மென்மையில் இருக்கிறது என்ற மனச்சோர்வையும் அபூரணமான மற்றும் நிச்சயமான கடந்த காலத்திற்குக் கொடுத்தாள். தொடங்கப் போகிறது, சில சமயங்களில் அழுத்தி, சில சமயங்களில் அசைகளின் முன்னேற்றத்தைக் குறைத்து, அவற்றை உள்ளிடச் செய்தன, அவற்றின் அளவு வேறுபட்டிருந்தாலும், ஒரே மாதிரியான தாளத்தில், இது மிகவும் பொதுவான உரைநடையில் ஒரு வகையான உணர்ச்சிகரமான மற்றும் தொடர்ச்சியான வாழ்க்கையை சுவாசித்தது. சரியான தொனியில் அவர்களைத் தாக்க, அவள் அவர்களுக்கு முன் இருந்த சுமூகமான உச்சரிப்பை மீண்டும் கண்டுபிடித்து அவற்றை ஆணையிட்டாள், ஆனால் வார்த்தைகள் குறிப்பிடவில்லை; வினைச்சொற்களின் காலக்கட்டத்தில் எந்த மூலச்சொற்களையும் கடப்பதில் அவள் இறந்துவிட்டாள், தயவில் இருக்கிறது என்ற இனிமையையும், மென்மையில் இருக்கிறது என்ற மனச்சோர்வையும் அபூரணமான மற்றும் நிச்சயமான கடந்த காலத்திற்குக் கொடுத்தாள். தொடங்கப் போகிறது, சில சமயங்களில் அழுத்தி, சில சமயங்களில் அசைகளின் முன்னேற்றத்தைக் குறைத்து, அவற்றை உள்ளிடச் செய்தன, அவற்றின் அளவு வேறுபட்டிருந்தாலும், ஒரே மாதிரியான தாளத்தில், இது மிகவும் பொதுவான உரைநடையில் ஒரு வகையான உணர்ச்சிகரமான மற்றும் தொடர்ச்சியான வாழ்க்கையை சுவாசித்தது.

 

என் மனவருத்தம் தணிந்தது, அம்மா என்னுடன் இருந்த அந்த இரவின் இனிமைக்கு நானே செல்ல அனுமதித்தேன். அப்படிப்பட்ட ஒரு இரவு மீண்டும் வரவே முடியாது என்று எனக்குத் தெரியும்; இந்த சோகமான இரவு நேரங்களில் என் அம்மாவை என் அறையில் வைத்திருக்க வேண்டும் என்பது உலகில் எனக்கு இருந்த மிகப்பெரிய ஆசை, வாழ்க்கையின் தேவைகள் மற்றும் அனைவரின் விருப்பங்களுக்கும் மிக அதிகமாக இருந்தது, ஏனென்றால் இன்றிரவு நாம் வழங்கிய சாதனை எதுவும் இருக்கலாம். உண்மை மற்றும் விதிவிலக்கானவை தவிர. நாளை என் கவலைகள் மீண்டும் தொடங்கும், அம்மா இங்கே இருக்க மாட்டார். ஆனால் என் கவலைகள் தணிந்தபோது, ​​நான் அவற்றை புரிந்து கொள்ளவில்லை; பின்னர் நாளை மாலை இன்னும் தொலைவில் இருந்தது; அறிவுரை சொல்ல எனக்கு நேரம் கிடைக்கும் என்று மனதுக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன்.

 

...

 

அதனால்தான், நீண்ட நேரம், இரவில் எழுந்ததும், கோம்ப்ரேயின் நினைவுக்கு வந்தது, வங்காளத்தின் வெடிப்பு போன்ற தெளிவற்ற இருளின் நடுவில் வெட்டப்பட்ட இந்த வகையான ஒளிரும் பகுதியைத் தவிர வேறு எதையும் நான் பார்த்ததில்லை. நெருப்பு அல்லது சில மின்சாரத் திட்டமானது ஒரு கட்டிடத்தின் வழியாக வெளிச்சம் மற்றும் வெட்டுகிறது, அதன் மற்ற பகுதிகள் இரவில் மூழ்கியிருக்கும்: மிகவும் பரந்த அடித்தளத்தில், சிறிய வாழ்க்கை அறை, சாப்பாட்டு அறை, இருண்ட சந்தின் தொடக்கம், இதன் மூலம் எம். ஸ்வான், மயக்கமடைந்த எழுத்தாளர் என் சோகத்தின் காரணமாக, நான் படிக்கட்டுகளின் முதல் படியை நோக்கிச் செல்லும் முன்மண்டபத்திற்கு வருவேன், ஏறுவது மிகவும் கொடூரமானது, அது மட்டுமே இந்த ஒழுங்கற்ற பிரமிட்டின் மிகக் குறுகிய உடற்பகுதியாக இருந்தது; மற்றும், மேலே, என் படுக்கையறை சிறிய ஹால்வேயுடன் மாமாவின் நுழைவாயிலுக்கு கண்ணாடி கதவு; ஒரு வார்த்தையில், எப்போதும் ஒரே நேரத்தில் பார்க்க, சுற்றியிருக்கும் எல்லாவற்றிலிருந்தும் தனிமைப்படுத்தப்பட்டு, இருளுக்கு எதிராக தனித்து நின்று, கண்டிப்பாகத் தேவையான அலங்காரம் (மாநிலங்களில் நிகழ்ச்சிகளுக்காகப் பழைய நாடகங்களின் உச்சியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதைப் போல), எனது ஆடைகளை அவிழ்க்கும் நாடகத்திற்கு; கோம்ப்ரே ஒரு குறுகிய படிக்கட்டுகளால் இணைக்கப்பட்ட இரண்டு கதைகளை மட்டுமே கொண்டிருந்தது போலவும், அது முன் எப்போதும் இல்லாதது போலவும், ஆனால் மாலை ஏழு மணி. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார், மற்ற நேரங்களில் இருக்கிறார் என்று என்னிடம் கேள்வி எழுப்பியவர்களுக்கு நான் பதிலளித்திருக்கலாம். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன. இருளுக்கு எதிராக தனித்து நின்று, கண்டிப்பாகத் தேவையான அலங்காரம் (மாநிலங்களில் நிகழ்ச்சிகளுக்காகப் பழைய நாடகங்களில் மேலே குறிப்பிடப்பட்டதைப் போன்றது), எனது ஆடைகளை அவிழ்க்கும் நாடகத்திற்கு; கோம்ப்ரே ஒரு குறுகிய படிக்கட்டுகளால் இணைக்கப்பட்ட இரண்டு கதைகளை மட்டுமே கொண்டிருந்தது போலவும், அது முன் எப்போதும் இல்லாதது போலவும், ஆனால் மாலை ஏழு மணி. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார், மற்ற நேரங்களில் இருக்கிறார் என்று என்னிடம் கேள்வி எழுப்பியவர்களுக்கு நான் பதிலளித்திருக்கலாம். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன. இருளுக்கு எதிராக தனித்து நின்று, கண்டிப்பாகத் தேவையான அலங்காரம் (மாநிலங்களில் நிகழ்ச்சிகளுக்காகப் பழைய நாடகங்களில் மேலே குறிப்பிடப்பட்டதைப் போன்றது), எனது ஆடைகளை அவிழ்க்கும் நாடகத்திற்கு; கோம்ப்ரே ஒரு குறுகிய படிக்கட்டுகளால் இணைக்கப்பட்ட இரண்டு கதைகளை மட்டுமே கொண்டிருந்தது போலவும், அது முன் எப்போதும் இல்லாதது போலவும், ஆனால் மாலை ஏழு மணி. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார், மற்ற நேரங்களில் இருக்கிறார் என்று என்னிடம் கேள்வி எழுப்பியவர்களுக்கு நான் பதிலளித்திருக்கலாம். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன. எனது ஆடைகளை அவிழ்க்கும் நாடகத்திற்கு கண்டிப்பாக அவசியமான அலங்காரம் (பழைய நாடகங்களின் மேல் பகுதியில் உள்ள மாகாணங்களில் நிகழ்ச்சிகளுக்காக நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள்); கோம்ப்ரே ஒரு குறுகிய படிக்கட்டுகளால் இணைக்கப்பட்ட இரண்டு கதைகளை மட்டுமே கொண்டிருந்தது போலவும், அது முன் எப்போதும் இல்லாதது போலவும், ஆனால் மாலை ஏழு மணி. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார், மற்ற நேரங்களில் இருக்கிறார் என்று என்னிடம் கேள்வி எழுப்பியவர்களுக்கு நான் பதிலளித்திருக்கலாம். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன. எனது ஆடைகளை அவிழ்க்கும் நாடகத்திற்கு கண்டிப்பாக அவசியமான அலங்காரம் (பழைய நாடகங்களின் மேல் பகுதியில் உள்ள மாகாணங்களில் நிகழ்ச்சிகளுக்காக நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள்); கோம்ப்ரே ஒரு குறுகிய படிக்கட்டுகளால் இணைக்கப்பட்ட இரண்டு கதைகளை மட்டுமே கொண்டிருந்தது போலவும், அது முன் எப்போதும் இல்லாதது போலவும், ஆனால் மாலை ஏழு மணி. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார், மற்ற நேரங்களில் இருக்கிறார் என்று என்னிடம் கேள்வி எழுப்பியவர்களுக்கு நான் பதிலளித்திருக்கலாம். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன. என் ஆடையை அவிழ்க்கும் நாடகத்திற்கு; கோம்ப்ரே ஒரு குறுகிய படிக்கட்டுகளால் இணைக்கப்பட்ட இரண்டு கதைகளை மட்டுமே கொண்டிருந்தது போலவும், அது முன் எப்போதும் இல்லாதது போலவும், ஆனால் மாலை ஏழு மணி. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார், மற்ற நேரங்களில் இருக்கிறார் என்று என்னிடம் கேள்வி எழுப்பியவர்களுக்கு நான் பதிலளித்திருக்கலாம். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன. என் ஆடையை அவிழ்க்கும் நாடகத்திற்கு; கோம்ப்ரே ஒரு குறுகிய படிக்கட்டுகளால் இணைக்கப்பட்ட இரண்டு கதைகளை மட்டுமே கொண்டிருந்தது போலவும், அது முன் எப்போதும் இல்லாதது போலவும், ஆனால் மாலை ஏழு மணி. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார், மற்ற நேரங்களில் இருக்கிறார் என்று என்னிடம் கேள்வி எழுப்பியவர்களுக்கு நான் பதிலளித்திருக்கலாம். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன. கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார் என்றும் மற்ற சமயங்களில் இருப்பதாகவும் என்னிடம் கேள்வி கேட்ட எவருக்கும் நான் பதிலளித்திருக்க முடியும். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன. கோம்ப்ரே வேறொன்றைப் புரிந்துகொண்டார் என்றும் மற்ற சமயங்களில் இருப்பதாகவும் என்னிடம் கேள்வி கேட்ட எவருக்கும் நான் பதிலளித்திருக்க முடியும். ஆனால் நான் அதை நினைவில் வைத்திருப்பது தன்னார்வ நினைவகம், புத்திசாலித்தனத்தின் நினைவகம் ஆகியவற்றால் மட்டுமே எனக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும், மேலும் கடந்த காலத்தைப் பற்றி அது தரும் தகவல்கள் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாததால், இந்த எச்சத்தைப் பற்றி நான் ஒருபோதும் சிந்திக்க விரும்பவில்லை. கோம்ப்ரே. இவை அனைத்தும் உண்மையில் எனக்கு இறந்துவிட்டன.

 

நிரந்தரமாக இறந்துவிட்டதா? அது சாத்தியமானது.

 

இவை அனைத்திலும் நிறைய வாய்ப்புகள் உள்ளன, இரண்டாவது வாய்ப்பு, நமது மரணம், பெரும்பாலும் முதல்வரின் உதவிக்காக நீண்ட நேரம் காத்திருக்க அனுமதிக்காது.

 

நாம் இழந்தவர்களின் ஆன்மாக்கள் ஏதோ ஒரு மிருகம், ஒரு காய்கறி, ஒரு உயிரற்ற பொருள் போன்றவற்றில் சிறைபிடிக்கப்பட்டு, பலருக்கு ஒருபோதும் வராத நாள் வரை உண்மையில் நம்மிடம் இழந்துவிட்டது என்ற செல்டிக் நம்பிக்கை மிகவும் நியாயமானதாக நான் கருதுகிறேன். நாம் மரத்தின் அருகே செல்வதைக் கண்டு, அவர்களின் சிறைச்சாலையின் வசம் வருகிறோம். பின்னர் அவர்கள் தொடங்குகிறார்கள், எங்களை அழைக்கிறார்கள், நாங்கள் அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டவுடன், மந்திரம் உடைந்துவிட்டது. எங்களால் விடுவிக்கப்பட்டு, அவர்கள் மரணத்தை வென்று நம்முடன் வாழத் திரும்பியுள்ளனர்.

 

நமது கடந்த காலமும் அப்படித்தான். அதைத் தூண்டிவிட முயல்வது நேர விரயம், நமது புத்திசாலித்தனத்தின் அனைத்து முயற்சிகளும் பயனற்றவை. நாம் சந்தேகிக்காத சில பொருள் பொருளில் (இந்தப் பொருள் நமக்குத் தரும் உணர்வில்) அதன் களத்திற்கும் அதன் எல்லைக்கும் வெளியே மறைந்துள்ளது. இந்த பொருள், இறப்பதற்கு முன் நாம் சந்திக்கும் வாய்ப்பைப் பொறுத்தது, அல்லது நாம் அதைச் சந்திக்கவில்லை.

 

கோம்ப்ரேயில் இருந்து ஏற்கனவே பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன, தியேட்டர் அல்லாத, நான் படுக்கைக்குச் செல்லும் நாடகம் எல்லாம் எனக்கு இல்லை, ஒரு குளிர்கால நாளில், நான் வீடு திரும்பும்போது, ​​​​அம்மா நான் குளிராக இருப்பதைப் பார்த்தாள். , என் பழக்கத்திற்கு மாறாக, கொஞ்சம் தேநீர் எடுக்கச் சொன்னார். நான் முதலில் மறுத்தேன், ஏன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, என் எண்ணத்தை மாற்றிக்கொண்டேன். ஸ்காலப் ஷெல்லின் பள்ளம் வால்வில் வடிவமைக்கப்பட்டது போல் இருக்கும் பெட்டிட்ஸ் மேடலின்ஸ் என்று அழைக்கப்படும் குட்டையான, குண்டான கேக்குகளில் ஒன்றை அவள் அனுப்பினாள். விரைவில், இயந்திரத்தனமாக, மந்தமான நாள் மற்றும் சோகமான நாளைய எதிர்பார்ப்பு ஆகியவற்றால் மூழ்கி, நான் ஒரு ஸ்பூன் டீயை என் உதடுகளுக்குக் கொண்டு வந்தேன், அதில் ஒரு துண்டு மேட்லீனை மென்மையாக்க நான் விட்டுவிட்டேன். ஆனால் கேக்கின் துண்டுகளுடன் கலந்த சக்கை என் அண்ணத்தைத் தொட்ட அந்த நொடியே நான் திடுக்கிட்டேன். என்னில் அசாதாரணமாக என்ன நடக்கிறது என்பதில் கவனம் செலுத்துகிறேன். ஒரு சுவையான இன்பம் என்னை ஆக்கிரமித்தது, அதன் காரணத்தை அறியாமல் தனிமைப்படுத்தப்பட்டது. அவர் உடனடியாக வாழ்க்கையின் ஏற்றத்தாழ்வுகள், அதன் பாதிப்பில்லாத பேரழிவுகள், அதன் மாயையான சுருக்கம், அன்பு செயல்படும் விதத்தில், விலைமதிப்பற்ற சாரத்தை என்னுள் நிரப்பி, அல்லது இந்த சாராம்சம் என்னில் இல்லை, அவள் நான்தான். நான் சாதாரணமான, தற்செயல், மரணம் போன்ற உணர்வை நிறுத்திவிட்டேன். இந்த சக்திவாய்ந்த மகிழ்ச்சி எங்கிருந்து வந்திருக்கும்? இது தேநீர் மற்றும் கேக்கின் சுவையுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது என்று நான் உணர்ந்தேன், ஆனால் அது அவற்றை எல்லையற்றதாக மீறுகிறது, அதே இயல்புடையதாக இருக்கக்கூடாது. அவள் எங்கிருந்து வந்தாள்? அவள் என்ன சொன்னாள்? அதை எங்கே பிடிப்பது? நான் இரண்டாவது சிப்பைக் குடிப்பேன், அங்கு முதல் சிப்பைத் தவிர வேறு எதையும் நான் காணவில்லை, மூன்றில் ஒரு பகுதி இரண்டாவது சிப்பைக் காட்டிலும் கொஞ்சம் குறைவாகக் கொண்டுவருகிறது. நான் நிறுத்த வேண்டிய நேரம் இது, பானத்தின் நல்லொழுக்கம் குறைகிறது. நான் தேடும் உண்மை அவனிடம் இல்லை, என்னுள் இருக்கிறது என்பது தெளிவாகிறது. அவர் அவளை அங்கே எழுப்பினார், ஆனால் அவளை அறியவில்லை, காலவரையின்றி, குறைந்த மற்றும் குறைந்த சக்தியுடன், அதே சாட்சியை எனக்கு எப்படி விளக்குவது என்று தெரியவில்லை, குறைந்தபட்சம் அவளிடம் மீண்டும் கேட்டு அப்படியே கண்டுபிடிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். , என் வசம், விரைவில், ஒரு தீர்க்கமான தெளிவுபடுத்தலுக்காக. நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும். நான் தேடும் உண்மை அவனிடம் இல்லை, என்னுள் இருக்கிறது என்பது தெளிவாகிறது. அவர் அவளை அங்கே எழுப்பினார், ஆனால் அவளை அறியவில்லை, காலவரையின்றி, குறைந்த மற்றும் குறைந்த சக்தியுடன், அதே சாட்சியை எனக்கு எப்படி விளக்குவது என்று தெரியவில்லை, குறைந்தபட்சம் அவளிடம் மீண்டும் கேட்டு அப்படியே கண்டுபிடிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். , என் வசம், விரைவில், ஒரு தீர்க்கமான தெளிவுபடுத்தலுக்காக. நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது, ​​அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும். நான் தேடும் உண்மை அவனிடம் இல்லை, என்னுள் இருக்கிறது என்பது தெளிவாகிறது. அவர் அவளை அங்கே எழுப்பினார், ஆனால் அவளை அறியவில்லை, காலவரையின்றி, குறைந்த மற்றும் குறைந்த சக்தியுடன், அதே சாட்சியை எனக்கு எப்படி விளக்குவது என்று தெரியவில்லை, குறைந்தபட்சம் அவளிடம் மீண்டும் கேட்டு அப்படியே கண்டுபிடிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். , என் வசம், விரைவில், ஒரு தீர்க்கமான தெளிவுபடுத்தலுக்காக. நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும். ஆனால் என்னில். அவர் அவளை அங்கே எழுப்பினார், ஆனால் அவளை அறியவில்லை, காலவரையின்றி, குறைந்த மற்றும் குறைந்த சக்தியுடன், அதே சாட்சியை எனக்கு எப்படி விளக்குவது என்று தெரியவில்லை, குறைந்தபட்சம் அவளிடம் மீண்டும் கேட்டு அப்படியே கண்டுபிடிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். , என் வசம், விரைவில், ஒரு தீர்க்கமான தெளிவுபடுத்தலுக்காக. நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும். ஆனால் என்னில். அவர் அவளை அங்கே எழுப்பினார், ஆனால் அவளை அறியவில்லை, காலவரையின்றி, குறைந்த மற்றும் குறைந்த சக்தியுடன், அதே சாட்சியை எனக்கு எப்படி விளக்குவது என்று தெரியவில்லை, குறைந்தபட்சம் அவளிடம் மீண்டும் கேட்டு அப்படியே கண்டுபிடிக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். , என் வசம், விரைவில், ஒரு தீர்க்கமான தெளிவுபடுத்தலுக்காக. நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும். குறைந்த மற்றும் குறைவான சக்தியுடன், அதே சாட்சியத்தை எப்படி விளக்குவது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, மேலும் குறைந்தபட்சம் அவரிடம் மீண்டும் கேட்கவும், தற்போது ஒரு தீர்க்கமான தெளிவுபடுத்தலுக்காக என் வசம் அப்படியே இருக்கவும் விரும்புகிறேன். நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும். குறைந்த மற்றும் குறைவான சக்தியுடன், அதே சாட்சியத்தை எப்படி விளக்குவது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, மேலும் குறைந்தபட்சம் அவரிடம் மீண்டும் கேட்கவும், தற்போது ஒரு தீர்க்கமான தெளிவுபடுத்தலுக்காக என் வசம் அப்படியே இருக்கவும் விரும்புகிறேன். நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும். தீர்க்கமான தெளிவுக்காக. நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும். தீர்க்கமான தெளிவுக்காக. நான் கோப்பையை கீழே வைத்துவிட்டு என் மனதிற்கு திரும்பினேன். உண்மையைக் கண்டறிவது அவன் கையில்தான் இருக்கிறது. ஆனால் எப்படி? மனம் தன்னைத்தானே அதிகமாக உணரும் போதெல்லாம் கடுமையான நிச்சயமற்ற தன்மை; தேடுபவன், அவன் தேட வேண்டிய தெளிவற்ற நாடாக இருக்கும் போது அவனுடைய சாமான்கள் அனைத்தும் அவனுக்குப் பயன்படாது. தேடுங்கள்? மட்டுமல்ல: உருவாக்கவும். அவர் இதுவரை இல்லாத ஒன்றை எதிர்கொள்கிறார், அதை அவரால் மட்டுமே உணர முடியும், பின்னர் அவரது வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வர முடியும்.

 

இந்த அறியப்படாத நிலை என்னவாக இருக்கும் என்று நான் மீண்டும் யோசிக்க ஆரம்பித்தேன், இது எந்த தர்க்கரீதியான ஆதாரத்தையும் கொண்டு வரவில்லை, ஆனால் அதன் மகிழ்ச்சிக்கான ஆதாரம், மற்றவர்கள் மயக்கமடைந்ததற்கு முன் அதன் உண்மை. அதை மீண்டும் தோன்றச் செய்ய முயற்சிக்க விரும்புகிறேன். நான் முதல் ஸ்பூன் டீயை எடுக்கும்போது சிந்தனையில் பின்வாங்கினேன். புதிய தெளிவு இல்லாமல் மீண்டும் அதே நிலையைக் காண்கிறேன். ஓடிப்போன உணர்வை மீண்டும் ஒருமுறை கொண்டுவர என் மனதிற்கு ஒரு முயற்சியைக் கேட்கிறேன். அவர் மீண்டும் கைப்பற்ற முயற்சிக்கும் வேகத்தை எதுவும் உடைக்காதபடி, நான் எந்த தடையையும், எந்த வெளிநாட்டு யோசனையையும் ஒதுக்கித் தள்ளுகிறேன், அடுத்த அறையின் சத்தங்களிலிருந்து என் காதுகளையும் கவனத்தையும் நான் பாதுகாக்கிறேன். ஆனால் வெற்றியடையாமல் சோர்ந்துபோகும் என் மனதை உணர்ந்து, நான் அதை மறுத்துக்கொண்டிருந்த இந்த கவனச்சிதறலை எடுத்துக் கொள்ள, வேறு எதையாவது யோசிக்க, ஒரு உயர்ந்த முயற்சிக்கு முன் மீண்டு வருமாறு கட்டாயப்படுத்துகிறேன். பின்னர் இரண்டாவது முறையாக, நான் அவருக்கு முன்னால் ஒரு வெற்றிடத்தை உருவாக்குகிறேன், இந்த முதல் சிப்பின் இன்னும் சமீபத்திய சுவையை நான் மீண்டும் அவருக்கு முன் வைத்தேன், எனக்குள் ஏதோ ஒரு நடுக்கத்தை உணர்கிறேன், அது நகரும், உயர விரும்புகிறேன் , பெரிய ஆழத்தில்; அது என்னவென்று எனக்குத் தெரியவில்லை, ஆனால் அது மெதுவாக எழுகிறது; நான் எதிர்ப்பை உணர்கிறேன், கடந்து வந்த தூரங்களின் முணுமுணுப்பு கேட்கிறேன்.

 

நிச்சயமாக, என்னுள் ஆழமாகத் துடிப்பது பிம்பம், காட்சி நினைவகம், இந்த சுவையுடன் இணைக்கப்பட்டு, என்னைப் பின்பற்ற முயற்சிக்கும். ஆனால் அவர் மிகவும் குழப்பமாக மிகவும் தூரம் போராடுகிறார்; கலக்கும் வண்ணங்களின் மழுப்பலான சூறாவளி ஒன்றிணைக்கும் நடுநிலை பிரதிபலிப்பை நான் அரிதாகவே உணர்கிறேன்; ஆனால் என்னால் வடிவத்தை வேறுபடுத்திப் பார்க்க முடியவில்லை, அதை ஒரே மொழிபெயர்ப்பாளராகக் கேட்கிறேன், அதன் சமகாலத்தின் சாட்சியத்தை, அதன் பிரிக்க முடியாத தோழமையின், சுவையின் சாட்சியத்தை எனக்கு மொழிபெயர்ப்பதற்காக, எந்த குறிப்பிட்ட சூழ்நிலை, கடந்த காலத்தின் எந்தக் காலகட்டம் என்று என்னிடம் சொல்லச் சொல்லுங்கள். இருக்கிறது.

 

அது என் தெளிவான நனவின் மேற்பரப்பை, இந்த நினைவகத்தை, பழைய நொடியை அடையுமா, ஒரே மாதிரியான ஒரு நொடியின் ஈர்ப்பு இவ்வளவு தூரத்திலிருந்து வந்து என்னுள் ஆழமாக நகர்த்த, நகர்த்த? எனக்கு தெரியாது. இப்போது நான் எதையும் உணரவில்லை, அது நின்றுவிட்டது, ஒருவேளை மீண்டும் கீழே சென்றிருக்கலாம்; அவன் இரவிலிருந்து திரும்பி வருவாரா என்று யாருக்குத் தெரியும்? பத்து முறை நான் மீண்டும் தொடங்க வேண்டும், அவரை நோக்கி சாய்ந்து கொள்ளுங்கள். ஒவ்வொரு முறையும் எந்த ஒரு கடினமான வேலையிலிருந்தும், முக்கியமான வேலையிலிருந்தும் நம்மைத் திசைதிருப்பும் கோழைத்தனம், அதை விட்டுவிட்டு, என் இன்றைய கஷ்டங்களை, நாளைய ஆசைகளை சிரமமின்றி மீண்டும் மெல்ல நினைத்து தேநீர் அருந்துமாறு அறிவுறுத்தியது.

 

திடீரென்று எனக்கு நினைவு வந்தது. இந்த சுவையானது ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை கோம்ப்ரேயில் (அன்று நான் வெகுஜன நேரத்திற்கு முன் வெளியே செல்லவில்லை) சிறிய துண்டு மேட்லைனின் சுவையாக இருந்தது, நான் அவளது அறையில் அவளிடம் வணக்கம் சொல்லச் சென்றபோது, ​​என் அத்தை லியோனி அதை எனக்கு வழங்கினார். தேநீர் அல்லது சுண்ணாம்பு மலரின் உட்செலுத்தலில் அதை நனைத்த பிறகு. சிறிய மாடலையின் பார்வை நான் அதை சுவைப்பதற்கு முன்பு எதையும் நினைவூட்டவில்லை; ஒரு வேளை, அவற்றைச் சாப்பிடாமலேயே, பேஸ்ட்ரி சமையல்காரர்களின் அலமாரிகளில், அவர்களை அடிக்கடி பார்த்ததால், அவர்களின் உருவம், கோம்ப்ரேயின் அந்த நாட்களை மற்ற சமீப காலங்களுடன் இணைக்கும்படி விட்டுவிட்டிருக்கலாம்; ஒருவேளை இந்த நினைவுகள் நீண்ட காலமாக நினைவகத்திற்கு வெளியே கைவிடப்பட்டதால், எதுவும் பிழைக்கவில்லை, அனைத்தும் சிதைந்துவிட்டன; வடிவங்கள்,-மற்றும் சிறிய பேஸ்ட்ரி ஷெல், மிகவும் செழுமையான சிற்றின்பம், அதன் கடுமையான மற்றும் பக்திமிக்க வேண்டுகோளுக்கு அடியில்-அழிக்கப்பட்டுவிட்டது, அல்லது, தூக்கம், அவர்கள் மீண்டும் சுயநினைவுடன் சேர உதவும் விரிவாக்க சக்தியை இழந்துவிட்டது. ஆனால், பழங்காலத்திலிருந்தே எதுவுமே இல்லாதபோது, ​​​​உயிரினங்களின் மரணத்திற்குப் பிறகு, பொருட்கள் அழிந்த பிறகு, தனியாக, மிகவும் பலவீனமான ஆனால் அதிக உயிரோட்டமான, அதிக பொருளற்ற, விடாமுயற்சி, அதிக விசுவாசம், வாசனை மற்றும் சுவை இன்னும் நீண்ட காலம் இருக்கும். ., ஆன்மாக்களைப் போலவே, நினைவில் வைத்துக் கொள்ள, காத்திருப்பதற்கு, நம்பிக்கை வைப்பதற்கு, மற்ற அனைத்தையும் அழித்து, அசையாமல் சுமந்து செல்ல, அவற்றின் கிட்டத்தட்ட செயலற்ற நீர்த்துளி, நினைவகத்தின் மகத்தான கட்டிடம்.

 

என் அத்தை எனக்குக் கொடுத்த லிண்டனில் ஊறவைத்த மேட்லைன் துண்டின் சுவையை நான் அறிந்தவுடன் (எனக்கு இன்னும் தெரியவில்லை என்றாலும், இந்த நினைவகம் ஏன் என்னை மிகவும் மகிழ்ச்சியடையச் செய்தது என்பதைக் கண்டுபிடிக்க நீண்ட நேரம் தள்ளிப்போட வேண்டியிருந்தது), உடனடியாக அவரது படுக்கையறை இருந்த தெருவில் உள்ள பழைய சாம்பல் வீடு, அதன் பின்னால் என் பெற்றோருக்காகக் கட்டப்பட்ட தோட்டத்தைக் கண்டும் காணாத சிறிய பெவிலியனுடன் தன்னை இணைத்துக் கொள்ள ஒரு நாடக அலங்காரம் வந்தது (இதுவரை நான் மட்டுமே பார்த்த இந்த துண்டிக்கப்பட்ட பக்கம்) ; மற்றும் வீடு, நகரம், மதிய உணவுக்கு முன் நான் அனுப்பப்பட்ட சதுக்கம், காலை முதல் இரவு வரை நான் ஷாப்பிங் சென்ற தெருக்கள் மற்றும் எல்லா வானிலைகளிலும், வானிலை அழகாக இருந்தால் நாங்கள் சென்ற பாதைகள். இந்த விளையாட்டைப் போலவே, ஜப்பானியர்கள் தண்ணீர் நிரம்பிய பீங்கான் கிண்ணத்தில் மூழ்கி வேடிக்கை பார்க்கிறார்கள், அதுவரை தெளிவாகத் தெரியாத சிறிய காகிதத் துண்டுகள்,

 

II.

கடந்த வாரம் ஈஸ்டர் பண்டிகைக்கு முன்பு நாங்கள் அங்கு வந்தபோது ரயில்வேயில் இருந்து பார்க்க, தூரத்தில் இருந்து காம்ப்ரே, பத்து லீக்குகள், அது ஒரு தேவாலயம் மட்டுமே நகரத்தை சுருக்கி, அதைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறது, அதைப் பற்றி பேசுகிறது மற்றும் தொலைதூரத்தில் இருந்தது. , தனது உயரமான இருண்ட மேலங்கியைச் சுற்றி, திறந்த வெளியில், காற்றுக்கு எதிராக, மேய்ச்சல் மேய்ச்சல் போல, அவனது ஆடுகள், கம்பளி மற்றும் சாம்பல் நிற வீடுகளின் முதுகுகள் அங்கும் இங்கும் ஒன்றுசேர்ந்து, இடைக்காலக் கோட்டைகளின் எச்சங்களால் சூழப்பட்டன. ஒரு பழமையான ஓவியத்தில் ஒரு சிறிய நகரமாக மிகச்சரியாக வட்டமானது. அங்கு வாழ, கோம்ப்ரே கொஞ்சம் சோகமாக இருந்தார், அதன் தெருக்களைப் போல, நாட்டின் கருங்கற்களால் கட்டப்பட்ட வீடுகள், வெளிப்புறப் படிகளால் கட்டப்பட்டவை, அவற்றின் முன் நிழலை மடித்துக் கொண்டிருக்கும் கேபிள்களால் அமைக்கப்பட்டன. போதுமான இருட்டாக இருந்தது, நாள் விழ ஆரம்பித்தவுடன், "அறைகளில்" திரைச்சீலைகளை உயர்த்துவது அவசியம்; புனிதர்களின் கல்லறை பெயர்களைக் கொண்ட தெருக்கள் (காம்ப்ரேயின் பல பிரபுக்கள் உட்பட): rue Saint-Hilaire, rue Saint-Jacques, அங்கு என் அத்தையின் வீடு, rue Saint-Hildegarde, கேட் திறந்த இடம், மற்றும் rue du Saint-Esprit அவள் தோட்டத்தின் சிறிய பக்க கதவு; கோம்ப்ரேயின் இந்த தெருக்கள் என் நினைவின் ஒரு பகுதியில் உள்ளன, இப்போது எனக்காக உலகத்தை உள்ளடக்கியவற்றிலிருந்து மிகவும் மாறுபட்ட வண்ணங்களால் வரையப்பட்டவை, உண்மையில் அவை அனைத்தும் எனக்கும், அந்த இடத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்திய தேவாலயத்திற்கும் கூட. மாய விளக்கின் கணிப்புகளை விட உண்மையற்றது; சில சமயங்களில், நான் இன்னும் ரூ செயிண்ட்-ஹிலேரைக் கடக்க முடியும் என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது,

 

நாங்கள் வாழ்ந்த எனது தாத்தாவின் உறவினர் - எனது பெரியம்மா - இந்த அத்தை லியோனியின் தாய், அவர் தனது கணவர், என் மாமா ஆக்டேவ் இறந்ததிலிருந்து, முதலில் கோம்பிரே, பின்னர் தனது வீட்டை விட்டு வெளியேற விரும்பவில்லை. பின்னர் அவளது அறை, பின்னர் அவள் படுக்கை மற்றும் "இறங்கவில்லை", எப்போதும் சோகம், உடல் பலவீனம், நோய், ஆவேசம் மற்றும் பக்தி ஆகியவற்றின் நிச்சயமற்ற நிலையில் கிடக்கிறது. அவரது தனிப்பட்ட அபார்ட்மெண்ட் ரூ செயிண்ட்-ஜாக்வைக் கவனிக்கவில்லை, இது கிராண்ட்-ப்ரே (பெட்டிட்-ப்ரேக்கு மாறாக, நகரத்தின் நடுவில் பச்சை, மூன்று தெருக்களுக்கு இடையில்) மற்றும் மூன்று உயரமான மணற்கல்களுடன் ஒன்றுபட்ட, சாம்பல் நிறத்தில் இருந்தது. ஏறக்குறைய ஒவ்வொரு கதவுக்கும் முன்னால் உள்ள படிகள், கோதிக் உருவங்களை வெட்டிய ஒருவரால் நேரடியாக கல்லின் மீது ஒரு தொட்டில் அல்லது கல்வாரியை செதுக்கியிருக்கும் ஒரு ஊர்வலம் போல் தோன்றியது. என் அத்தை உண்மையில் இரண்டு பக்கத்து அறைகளில் மட்டுமே வசித்து வந்தார், மதியத்தை ஒன்றில் நாங்கள் மற்றொன்றை ஒளிபரப்பினோம். சில நாடுகளில் காற்றின் அல்லது கடலின் முழுப் பகுதிகளும் நாம் காணாத எண்ணற்ற புரோட்டோசோவாக்களால் ஒளியூட்டப்பட்ட அல்லது நறுமணம் பூசப்பட்ட மாகாண அறைகளில் ஒன்றாக அவை இருந்தன - நற்பண்புகள் வெளிப்படும். ஞானம், பழக்கவழக்கங்கள், ஒரு முழு ரகசியம், கண்ணுக்குத் தெரியாத, மிகுதியான மற்றும் தார்மீக வாழ்வு அங்குள்ள சூழ்நிலையை சஸ்பென்ஸில் வைத்திருக்கிறது; இன்னும் இயற்கையான நாற்றங்கள், நிச்சயமாக, மற்றும் அண்டை கிராமப்புறங்களில் அந்த வானிலை நிறம், ஆனால் ஏற்கனவே வீட்டில் போன்ற, மனித மற்றும் திரும்பப்பெற்ற, நேர்த்தியான, உழைக்கும் மற்றும் அலமாரியில் அலமாரியில் விட்டு இது ஆண்டு அனைத்து பழங்கள் இருந்து சுறுசுறுப்பான மற்றும் பலவீனமான ஜெல்லி; பருவகால, ஆனால் நகரக்கூடிய மற்றும் உள்நாட்டு, சூடான ரொட்டியின் இனிப்புடன், சூடான ரொட்டியின் காரமான தன்மையை சரிசெய்தல், கிராமத்து கடிகாரம் போன்ற சும்மாவும், நேரத்தையும் கடைப்பிடிப்பவர்கள், ஸ்ட்ரோலர்கள் மற்றும் ஒழுங்கான, கவலையற்ற மற்றும் தொலைநோக்கு, தையல்காரர்கள், சீக்கிரம் எழும்புபவர்கள், பக்தியுள்ளவர்கள், ஒரு கூடுதல் போனஸ் கவலையை மட்டுமே தரும் அமைதியுடன் மகிழ்ச்சியாக இருப்பார்கள். அங்கே வாழாமல் அதைக் கடப்பவர்களுக்கு கவிதையின் பெரும் தேக்கமாகச் செயல்படும் ஒரு உரைநடை. அங்குள்ள காற்று அமைதியின் மெல்லிய மலரால் நிறைவுற்றது, மிகவும் ஊட்டமளிக்கும், மிகவும் சதைப்பற்றுள்ளதால், நான் ஒரு வகையான பெருந்தீனியுடன் மட்டுமே அங்கு நடந்தேன், குறிப்பாக ஈஸ்டர் வாரத்தின் முதல் குளிர்ந்த காலைகளில் நான் அதை சுவைத்தபோது. சிறந்தது, ஏனென்றால் நான் இப்போதுதான் வந்திருக்கிறேன். காம்ப்ரேயில்: என் அத்தைக்கு காலை வணக்கம் சொல்ல நான் உள்ளே செல்வதற்கு முன், நான் ஒரு கணம் காத்திருக்கும்படி செய்தேன், முதல் அறையில் சூரியன், இன்னும் குளிர்காலத்தில் இருந்து, நெருப்பின் முன் சூடாக வந்தது, ஏற்கனவே இரண்டு செங்கற்களுக்கு இடையில் எரிந்து, அறை முழுவதையும் சூட்டின் வாசனையால் வெள்ளையடித்து, அது ஒரு பெரிய நாட்டின் "அடுப்பு முனைகள்" அல்லது அரண்மனைகளின் மேன்டல் பீஸ்களில் ஒன்றாக ஆக்கியது, அதன் கீழ் மழை, பனி, கூட இருக்க விரும்புகிறது குளிர்காலத்தின் கவிதையை தனிமையின் சுகத்திற்கு சேர்க்க சில டிலுவியன் பேரழிவு; நான் முழங்காலில் இருந்து நொறுக்கப்பட்ட வெல்வெட் கவச நாற்காலிகளுக்கு சில படிகளை எடுத்தேன், எப்போதும் ஒரு தலைக்கவசத்துடன் அமைக்கப்பட்டிருக்கும்; அறையின் காற்று முழுவதும் கட்டியாக இருந்த பசியைத் தூண்டும் வாசனையை ஒரு பேஸ்ட் போல சமைக்கும் நெருப்பு, அது ஏற்கனவே வேலை செய்து, காலையின் ஈரப்பதம் மற்றும் வெயிலின் புத்துணர்ச்சியால் "உயர்த்தப்பட்டது", அவர் அவற்றை விட்டுவிட்டு, அவற்றைப் பொன் பூசி, அவற்றை வடிகட்டினார். , வீங்கி, கண்ணுக்குத் தெரியாத மற்றும் தெளிவாகத் தெரியும் மாகாண கேக், ஒரு மகத்தான "செருப்பு" எங்கே,

 

பக்கத்து அறையில் அத்தை தனக்குள் தாழ்ந்த குரலில் பேசுவது கேட்டது. அவள் சத்தமாகப் பேசினால் அவள் தலையில் ஏதோ உடைந்து மிதப்பதாக நினைத்தாள், ஆனால் அவள் எதுவும் பேசாமல் தனியாக இருந்ததில்லை, ஏனென்றால் அது நன்மை பயக்கும் என்று அவள் நம்பினாள். அவளது தொண்டை மற்றும் இரத்தம் அங்கேயே நின்றுவிடாமல் தடுப்பதன் மூலம், அது அவளுக்கு அடிக்கடி ஏற்படும் மூச்சுத் திணறல்களையும் வேதனைகளையும் குறைக்கும்; பின்னர், அவள் வாழ்ந்த முழுமையான மந்தநிலையில், அவள் தனது சிறிய உணர்வுகளுக்கு ஒரு அசாதாரண முக்கியத்துவத்தை அளித்தாள்; அவள் அவர்களை தன்னுடன் வைத்திருப்பதை கடினமாக்கும் ஒரு இயக்கத்தை அவர்களுக்கு அளித்தாள், யாருடன் தொடர்புகொள்வது என்று ஒரு நம்பிக்கையானவர் இல்லாத நிலையில், அவள் ஒரு நிரந்தரமான மோனோலோக்கில் அவற்றை அறிவித்தாள், அது அவளுடைய செயல்பாட்டின் ஒரே வடிவமாக இருந்தது. எதிர்பாராதவிதமாக, அவள் "பிரதிபலிப்பதாக" அல்லது "ஓய்வெடுக்க" விரும்புவதாகக் கூறப்பட்டது; "என்னை எழுப்பியது என்ன" அல்லது "நான் கனவு கண்டேன்" என்று சொல்லும் அளவிற்கு அரட்டையடிக்கும்போது அவள் தன்னை மறந்துவிட்டபோது, ​​அவள் முகம் சிவந்து, முடிந்தவரை விரைவாக தன்னை மீட்டெடுத்தாள்). அவள் "பிரதிபலிப்பதாக" அல்லது "ஓய்வெடுக்க" விரும்புவதாகக் கூறப்பட்டது; "என்னை எழுப்பியது என்ன" அல்லது "நான் கனவு கண்டேன்" என்று சொல்லும் அளவிற்கு அரட்டையடிக்கும்போது அவள் தன்னை மறந்துவிட்டபோது, ​​அவள் முகம் சிவந்து, முடிந்தவரை விரைவாக தன்னை மீட்டெடுத்தாள்).

 

சிறிது நேரம் கழித்து, நான் அவளை முத்தமிட உள்ளே சென்றேன்; பிரான்சுவா அவளுக்கு தேநீர் ஊற்றிக் கொண்டிருந்தார்; அல்லது, என் அத்தை கிளர்ந்தெழுந்தால், அதற்குப் பதிலாக மூலிகை தேநீரைக் கேட்பாள், அப்போது கொதிக்கும் நீரில் போட வேண்டிய சுண்ணாம்புப் பூவின் அளவை மருந்தகப் பையிலிருந்து ஒரு தட்டில் இறக்கியதற்கு நான்தான் பொறுப்பு. தண்டுகளின் உலர்தல் அவற்றை ஒரு கேப்ரிசியோஸ் குறுக்கு நெடுக்காக அடிக்கப்பட்ட தட்டிக்குள் வளைத்து, அதில் வெளிறிய பூக்கள் திறக்கப்பட்டன, ஒரு ஓவியர் அவற்றை ஏற்பாடு செய்ததைப் போல, அவற்றை மிகவும் அலங்காரமான முறையில் போஸ் கொடுத்தனர். இலைகள், அவற்றின் தோற்றத்தை இழந்து அல்லது மாறிவிட்டன, ஒரு ஈவின் வெளிப்படையான இறக்கை, ஒரு லேபிளின் வெள்ளை முதுகு, ஒரு ரோஜா இதழ் போன்ற மிகவும் வேறுபட்ட விஷயங்களைப் போல தோற்றமளித்தன, ஆனால் அவை குவிக்கப்பட்ட, நசுக்கப்பட்ட அல்லது பின்னப்பட்டவை. ஒரு கூடு. பயனற்ற ஆயிரம் விவரங்கள், -மருந்துக்காரரின் வசீகரமான ஊதாரித்தனம், - இது ஒரு போலியான தயாரிப்பில் அடக்கி வைக்கப்பட்டிருக்கும், எனக்கு அறிமுகமான ஒருவரின் பெயரைக் கண்டு வியக்கும் புத்தகம் போல, அது உண்மையான சுண்ணாம்பு மரங்கள் என்று புரிந்து கொள்வதில் மகிழ்ச்சி அவென்யூ டி லா கரேயில் நான் பார்த்ததைப் போல, அவர்கள் இரட்டையர்கள் அல்ல, ஆனால் அவர்களுக்கும் அவர்களுக்கும் வயதாகிவிட்டதால் துல்லியமாக மாற்றியமைக்கப்பட்டது. மேலும் ஒவ்வொரு புதிய பாத்திரமும் பழைய பாத்திரத்தின் உருமாற்றம் மட்டுமே இருப்பதால், சிறிய சாம்பல் நிற பந்துகளில் நான் பச்சை பொத்தான்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டேன். ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக இளஞ்சிவப்பு, சந்திரன் மற்றும் மென்மையான பிரகாசம், தண்டுகளின் உடையக்கூடிய காடுகளில் சிறிய தங்க ரோஜாக்களைப் போல நிறுத்தி வைக்கப்பட்டிருந்த பூக்களை தனித்து நிற்கச் செய்தது - ஒரு அடையாளம், ஒரு சுவரில் மங்கிப்போன ஓவியத்தின் இடத்தை இன்னும் வெளிப்படுத்தும் பிரகாசம் போன்றது. , மரத்தின் "நிறத்தில்" இருந்த பகுதிகளுக்கும் இல்லாத பகுதிகளுக்கும் இடையே உள்ள வித்தியாசம் - இந்த இதழ்கள் உண்மையில் பூக்கும் முன், மருந்தகப் பையில் வசந்த மாலைகளில் வாசனை வீசியவை என்பதை எனக்குக் காட்டியது. இந்த இளஞ்சிவப்பு மெழுகுவர்த்தி சுடர் இன்னும் அவர்களின் நிறமாக இருந்தது, ஆனால் இப்போது அவர்களுக்கு சொந்தமானது மற்றும் பூக்களின் அந்தி போன்ற இந்த குறைந்துபோன வாழ்க்கையில் பாதி அணைந்து தூக்கம். விரைவில் என் அத்தை கொதிக்கும் கஷாயத்தில் மூழ்கி, அதன் இறந்த இலைகள் அல்லது வாடிய பூக்களின் சுவையை அவள் ருசித்தாள், சிறிது மேட்லைன், அது போதுமான அளவு மென்மையாக இருக்கும் போது அவள் எனக்கு ஒரு துண்டு கொடுப்பாள். இந்த இளஞ்சிவப்பு மெழுகுவர்த்தி சுடர் இன்னும் அவர்களின் நிறமாக இருந்தது, ஆனால் இப்போது அவர்களுக்கு சொந்தமானது மற்றும் பூக்களின் அந்தி போன்ற இந்த குறைந்துபோன வாழ்க்கையில் பாதி அணைந்து தூக்கம். விரைவில் என் அத்தை கொதிக்கும் கஷாயத்தில் மூழ்கி, அதன் இறந்த இலைகள் அல்லது வாடிய பூக்களின் சுவையை அவள் ருசித்தாள், சிறிது மேட்லைன், அது போதுமான அளவு மென்மையாக இருக்கும் போது அவள் எனக்கு ஒரு துண்டு கொடுப்பாள். இந்த இளஞ்சிவப்பு மெழுகுவர்த்தி சுடர் இன்னும் அவர்களின் நிறமாக இருந்தது, ஆனால் இப்போது அவர்களுக்கு சொந்தமானது மற்றும் பூக்களின் அந்தி போன்ற இந்த குறைந்துபோன வாழ்க்கையில் பாதி அணைந்து தூக்கம். விரைவில் என் அத்தை கொதிக்கும் கஷாயத்தில் மூழ்கி, அதன் இறந்த இலைகள் அல்லது வாடிய பூக்களின் சுவையை அவள் ருசித்தாள், சிறிது மேட்லைன், அது போதுமான அளவு மென்மையாக இருக்கும் போது அவள் எனக்கு ஒரு துண்டு கொடுப்பாள்.

 

அவளது படுக்கையின் ஒரு பக்கத்தில், எலுமிச்சை மரத்தால் செய்யப்பட்ட பெரிய மஞ்சள் பெட்டியும், மருந்தகமாகவும், உயரமான பலிபீடமாகவும் இருந்த மேஜையும், அங்கு கன்னியின் சிலைக்கும், விச்சி-செலஸ்டின்ஸ் பாட்டிலுக்கும் மேலே இருந்தது. வெகுஜன புத்தகங்கள் மற்றும் மருந்துக்கான மருந்துச்சீட்டுகள், பெப்சின் அல்லது வெஸ்பர்ஸ் சாப்பிடும் நேரத்தை தவறவிடாமல் இருக்க, உங்கள் படுக்கையில் இருந்து சேவைகள் மற்றும் உணவைப் பின்பற்ற வேண்டிய அனைத்தும். மறுபுறம், அவள் படுக்கையை ஜன்னலைப் புரட்டிப் போட்டாள், அவள் கண்களுக்குக் கீழே தெருவைக் கொண்டிருந்தாள், காலை முதல் இரவு வரை அங்கேயே படித்தாள், சலிப்படைய, பாரசீக இளவரசர்களின் பாணியில், கோம்ப்ரேயின் தினசரி ஆனால் பழங்கால சரித்திரம். பிரான்சுவாவுடன்.

 

அத்தையை நான் சோர்வடையச் செய்துவிடுவேனோ என்று பயந்து என்னை அனுப்பிய போது நான் ஐந்து நிமிடம் அவளுடன் இருக்கவில்லை. அவள் சோகமான, வெளிறிய மற்றும் தெளிவற்ற நெற்றியை என் உதடுகளுக்கு நீட்டினாள், இந்த அதிகாலையில், அவள் இன்னும் தனது பொய்யான முடியை ஒழுங்கமைக்கவில்லை, மற்றும் முதுகெலும்புகள் முட்களின் கிரீடத்தின் புள்ளிகள் அல்லது ஜெபமாலையின் தானியங்கள் போன்றவற்றைக் காட்டியது. , அவள் என்னிடம் சொன்னாள்: “வா, என் ஏழைக் குழந்தை, போ, வெகுஜனத்திற்குத் தயாராகுங்கள்; கீழே நீங்கள் பிரான்சுவாஸை சந்தித்தால், உன்னுடன் அதிக நேரம் விளையாட வேண்டாம் என்று அவளிடம் சொல்லுங்கள், எனக்கு ஏதாவது தேவையா என்று பார்க்க அவள் சீக்கிரம் வரட்டும்.

 

ஃபிராங்கோயிஸ், உண்மையில், பல வருடங்களாக அவனது சேவையில் இருந்து, அவள் ஒரு நாள் முழுவதுமாக எங்களோடு சேர்வாள் என்று அப்போது எதுவும் தெரியாமல், நாங்கள் இருந்த மாதங்களில் என் அத்தையை கொஞ்சம் அலட்சியம் செய்தார். எனது குழந்தைப் பருவத்தில், நாங்கள் கோம்ப்ரேவுக்குச் செல்வதற்கு முன், என் அத்தை லியோனி தனது தாயுடன் பாரிஸில் குளிர்காலத்தைக் கழித்தபோது, ​​பிரான்சுவாவை நான் மிகவும் குறைவாக அறிந்திருந்த காலம், 1 ஆம் தேதி .ஜனவரியில், என் பெரியம்மா வீட்டிற்குச் செல்வதற்கு முன், என் அம்மா என் கையில் ஒரு ஐந்து பிராங்க் துண்டைத் திணித்து என்னிடம் கூறினார்: “எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, தவறான நபரைப் பெற வேண்டாம். நான் சொல்வதைக் கேட்க காத்திருக்கவும்: "ஹலோ ஃபிராங்கோயிஸ்"; அதே நேரத்தில் நான் உங்கள் கையை லேசாக தொடுவேன். நான் என் அத்தையின் இருண்ட முன் அறைக்குள் வந்திருக்க வாய்ப்பில்லை, திகைப்பூட்டும் பானட்டின் குழாய்களுக்கு அடியில், ஸ்பின் சர்க்கரையால் ஆனது போல் கடினமாகவும் உடையக்கூடியதாகவும் இருந்தது, எதிர்பார்த்த அங்கீகாரத்தின் புன்னகையின் குவிந்த சுழல்கள். அது ஃபிராங்கோயிஸ், அசையாமல், தாழ்வாரத்தில் உள்ள சிறிய கதவின் சட்டத்தில் ஒரு துறவியின் சிலை போல நின்று கொண்டிருந்தது. தேவாலயத்தின் இந்த இருளுக்கு ஒருவர் கொஞ்சம் பழகியபோது, ​​​​அவரது முகத்தில் மனிதகுலத்தின் ஆர்வமற்ற அன்பை வேறுபடுத்தி அறிய முடியும். உயர் வகுப்பினருக்கான மென்மையான மரியாதை, புத்தாண்டு பரிசுகளின் நம்பிக்கை அவரது இதயத்தின் சிறந்த பகுதிகளில் உயர்ந்தது. அம்மா என் கையை கடுமையாகக் கிள்ளினார் மற்றும் உரத்த குரலில் கூறினார்: "வணக்கம் பிரான்சுவா." இந்த சிக்னலில் என் விரல்கள் திறந்தன, நான் நாணயத்தை விட்டுவிட்டேன், அதைப் பெறுவதற்கு குழப்பமான ஆனால் நீட்டிய கையைக் கண்டேன். ஆனால் நாங்கள் கோம்ப்ரேக்கு சென்றதால் பிரான்சுவாவை விட வேறு யாரையும் நான் அறிந்திருக்கவில்லை; நாங்கள் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்தவர்கள், குறைந்த பட்சம் முதல் வருடங்களிலாவது, என் அத்தையைப் போலவே, ஒரு தீவிரமான ரசனையுடன் அவள் எங்களுக்காக வைத்திருந்தாள், ஏனென்றால் நாங்கள் குடும்பத்தின் ஒரு அங்கம் என்ற பெருமையை (கண்ணுக்கு தெரியாத உறவுகளை வைத்திருந்தாள். ஒரு குடும்பத்தின் உறுப்பினர்களிடையே ஒரே இரத்த ஓட்டத்தை இணைக்கிறது, ஒரு சோகமான கிரேக்கத்தைப் போல மரியாதை), அதன் வழக்கமான எஜமானர்களாக இல்லாத வசீகரம். மேலும்,

 

மேலும் அங்கு ஆட்கள் இல்லாதபோது, ​​இறந்து பல வருடங்களாகியிருக்கும் தனது பெற்றோரை பிரான்காய்ஸ் இன்னும் துக்கத்தில் ஆழ்ந்து கொண்டிருப்பதை அறிந்த மாமா, அவளிடம் அவர்களைப் பற்றி மெதுவாகப் பேசினார், அவர்களின் வாழ்க்கை எப்படி இருந்தது என்று அவளிடம் ஆயிரம் விவரங்களைக் கேட்டார்.

 

ஃபிராங்கோயிஸுக்கு மருமகனைப் பிடிக்கவில்லை என்றும், தான் இருக்கும் போது அவளுடன் அவ்வளவு சுதந்திரமாகப் பேசாத தன் மகளுடன் இருப்பதில் அவன் தன் மகிழ்ச்சியைக் கெடுக்கிறான் என்றும் அவள் யூகித்திருந்தாள். மேலும், பிரான்சுவா அவர்களைப் பார்க்கச் சென்றபோது, ​​கோம்ப்ரேயில் இருந்து சில லீக்குகள், அம்மா அவளிடம் புன்னகையுடன் சொன்னாள்: "அது ஃபிராங்கோயிஸ் அல்ல, ஜூலியன் இல்லாதிருக்க வேண்டிய கட்டாயம் இருந்தால், நாள் முழுவதும் மார்குரைட் உங்களுக்கு இருந்தால். , நீங்கள் வருந்துவீர்கள், ஆனால் நீங்கள் உங்கள் முடிவை எடுப்பீர்களா?" மேலும் பிரான்சுவா சிரித்தபடி கூறினார்: “மேடம்க்கு எல்லாம் தெரியும்; மேடம் எக்ஸ்ரேயை விட மோசமானவர் ஆக்டேவ் மற்றும் யார் உங்கள் இதயத்தில் என்ன பார்க்கிறார்கள்,” மற்றும் அவர்கள் அவளை கவனித்து என்று குழப்பி மறைந்துவிடும், ஒருவேளை அவர்கள் அவள் அழுவதை பார்க்க முடியாது என்று; தன் வாழ்வு, மகிழ்ச்சி, விவசாயிகளின் துயரங்கள், தன்னைத் தவிர வேறு யாருக்காவது சுவாரஸ்யமாகவோ, மகிழ்ச்சியாகவோ அல்லது சோகமாகவோ இருக்கலாம் என்ற அந்த இனிமையான உணர்வை அவளுக்கு முதலில் அளித்தவர் அம்மா. நாங்கள் தங்கியிருந்த காலத்தில், என் அத்தை, இந்த புத்திசாலித்தனமான மற்றும் சுறுசுறுப்பான பணிப்பெண்ணின் சேவையை என் அம்மா எவ்வளவு பாராட்டினார் என்பதை அறிந்து, தனது சமையலறையில் காலை ஐந்து மணி முதல், தொப்பியின் கீழ் அழகாக இருந்ததை அறிந்த என் அத்தை தன்னை விட்டு விலகினார். பைப்பிங் பிரகாசமாகவும் நிலையானதாகவும் இருப்பது பிஸ்கட்டில் இருப்பது போல் தோன்றியது, அதிக நிறைக்கு மட்டுமே செல்லும்; எல்லாவற்றையும் நன்றாகச் செய்தவர், குதிரையைப் போல வேலை செய்தவர், ஆரோக்கியமாக இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும், அமைதியாக, எதையும் செய்யத் தோன்றாமல், என் அத்தையின் பணிப்பெண்களில் ஒரே ஒருவர், அம்மா சுடுதண்ணீர் அல்லது கருப்பு காபியைக் கேட்டபோது, ​​அவற்றை மிகவும் சூடாகக் கொண்டுவந்தார்; ஒரு வீட்டில், அதே சமயம் அறிமுகமில்லாத நபரை முதல் பார்வையில் மிகவும் விரும்பாத வேலையாட்களில் இவளும் ஒருத்தியாக இருந்தாள், ஒருவேளை அவர்கள் அவளை வெல்வதில் சிரமம் எடுக்காததாலும், முழு அறிவும் அவருக்கு சிந்தனையுடன் இல்லாததாலும் இருக்கலாம். அவர்களை அனுப்புவதற்குப் பதிலாக அவர்கள் அவரைப் பெறுவதை நிறுத்திவிடுவார்கள். மறுபுறம், தங்கள் உண்மையான திறன்களை சோதித்த எஜமானர்களுடன் மிகவும் இணைந்திருப்பவர்கள் மற்றும் இந்த மேலோட்டமான இன்பத்தைப் பற்றி கவலைப்படாதவர்கள், இந்த அடிமையான உரையாடல் பார்வையாளர்களுக்கு சாதகமான தோற்றத்தை ஏற்படுத்துகிறது, ஆனால் இது பெரும்பாலும் மறைக்கிறது. படிக்க முடியாத சூன்யம். அவற்றை மிகவும் சூடாக கொண்டு வந்தது; ஒரு வீட்டில், அதே சமயம் அறிமுகமில்லாத நபரை முதல் பார்வையில் மிகவும் விரும்பாத வேலையாட்களில் இவளும் ஒருத்தியாக இருந்தாள், ஒருவேளை அவர்கள் அவளை வெல்வதில் சிரமம் எடுக்காததாலும், முழு அறிவும் அவருக்கு சிந்தனையுடன் இல்லாததாலும் இருக்கலாம். அவர்களை அனுப்புவதற்குப் பதிலாக அவர்கள் அவரைப் பெறுவதை நிறுத்திவிடுவார்கள். மறுபுறம், தங்கள் உண்மையான திறன்களை சோதித்த எஜமானர்களுடன் மிகவும் இணைந்திருப்பவர்கள் மற்றும் இந்த மேலோட்டமான இன்பத்தைப் பற்றி கவலைப்படாதவர்கள், இந்த அடிமையான உரையாடல் பார்வையாளர்களுக்கு சாதகமான தோற்றத்தை ஏற்படுத்துகிறது, ஆனால் இது பெரும்பாலும் மறைக்கிறது. படிக்க முடியாத சூன்யம். அவற்றை மிகவும் சூடாக கொண்டு வந்தது; ஒரு வீட்டில், அதே சமயம் அறிமுகமில்லாத நபரை முதல் பார்வையில் மிகவும் விரும்பாத வேலையாட்களில் இவரும் ஒருவர் அவர்களை அனுப்புவதற்குப் பதிலாக அவர்கள் அவரைப் பெறுவதை நிறுத்திவிடுவார்கள். மறுபுறம், தங்கள் உண்மையான திறன்களை சோதித்த எஜமானர்களுடன் மிகவும் இணைந்திருப்பவர்கள் மற்றும் இந்த மேலோட்டமான இன்பத்தைப் பற்றி கவலைப்படாதவர்கள், இந்த அடிமையான உரையாடல் பார்வையாளருக்கு சாதகமான தோற்றத்தை ஏற்படுத்துகிறது, ஆனால் இது பெரும்பாலும் மறைக்கிறது. படிக்க முடியாத சூன்யம். ஒருவேளை அவர்கள் அவரை வெல்வதில் சிரமம் எடுக்காததாலும், அவரைக் கரிசனை காட்டாததாலும், அவர்களுக்கு அவர் தேவையில்லை என்பதை நன்கு அறிந்திருந்தும், அவர்களைத் திருப்பி அனுப்புவதை விட அவரைப் பெறுவதை நிறுத்துவோம்; மறுபுறம், தங்கள் உண்மையான திறன்களை சோதித்த எஜமானர்களுடன் மிகவும் இணைந்திருப்பவர்கள் மற்றும் இந்த மேலோட்டமான இன்பத்தைப் பற்றி கவலைப்படாதவர்கள், பார்வையாளர்களுக்கு சாதகமான தோற்றத்தை ஏற்படுத்தும், ஆனால் பெரும்பாலும் மறைக்கும் இந்த அடிமையான உரையாடல் ஒரு படிக்க முடியாத சூன்யம். ஒருவேளை அவர்கள் அவரை வெல்வதில் சிரமம் எடுக்காததாலும், அவர் மீது அக்கறை காட்டாததாலும், அவர்களுக்கு அவர் தேவையில்லை என்பதை நன்கு அறிந்திருந்தும், அவர்களை திருப்பி அனுப்புவதை விட அவரைப் பெறுவதை நிறுத்துவோம்; மறுபுறம், தங்கள் உண்மையான திறன்களை சோதித்த எஜமானர்களுடன் மிகவும் இணைந்திருப்பவர்கள் மற்றும் இந்த மேலோட்டமான இன்பத்தைப் பற்றி கவலைப்படாதவர்கள், பார்வையாளர்களுக்கு சாதகமான தோற்றத்தை ஏற்படுத்தும், ஆனால் பெரும்பாலும் மறைக்கும் இந்த அடிமையான உரையாடல் ஒரு படிக்க முடியாத சூன்யம்.

 

என் பெற்றோருக்குத் தேவையான அனைத்தும் இருப்பதைப் பார்த்த பிரான்சுவா, முதன்முறையாக என் அத்தையின் வீட்டிற்குச் சென்று, அவளுக்கு பெப்சின் கொடுத்து, மதிய உணவிற்கு என்ன சாப்பிடுவாள் என்று கேட்டபோது, ​​​​அவர் ஏற்கனவே தனது கருத்தை தெரிவிக்காமல் இருப்பது மிகவும் அரிது. அல்லது முக்கியமான சில நிகழ்வுகளின் விளக்கங்களை வழங்கவும்:

 

—“பிரான்கோயிஸ், மேடம் கௌபில் தன் சகோதரியை அழைத்து வர கால் மணி நேரத்திற்கும் மேலாக தாமதமாக வந்ததாக கற்பனை செய்து பாருங்கள்; அது அதன் வழியில் நிற்கும் வரை, அது உயரத்திற்குப் பிறகு வந்தால் எனக்கு ஆச்சரியமாக இருக்காது.

 

-"ஏய்! ஆச்சரியப்படுவதற்கு ஒன்றுமில்லை, ”என்று பிரான்சுவா பதிலளித்தார்.

 

“பிரான்கோயிஸ், நீங்கள் ஐந்து நிமிடங்களுக்கு முன்பே வந்திருப்பீர்கள், அம்மா இம்பெர்ட்டைக் கடந்து செல்வதை நீங்கள் பார்த்திருப்பீர்கள், அன்னை காலோட்டை விட இரண்டு மடங்கு அஸ்பாரகஸைப் பிடித்துக் கொண்டு ; எனவே அவள் அவற்றை எங்கிருந்து பெற்றாள் என்பதை அவளுடைய பணிப்பெண்ணிடமிருந்து கண்டுபிடிக்க முயற்சிக்கவும். இந்த ஆண்டு அனைத்து சாஸ்களிலும் அஸ்பாரகஸைப் போட்ட நீங்கள், அதையே எங்கள் பயணிகளுக்கும் எடுத்துச் சென்றிருக்கலாம்.

 

"அவர்கள் M. le Curé இலிருந்து வந்திருந்தால் ஆச்சரியப்பட ஒன்றுமில்லை," என்று Francoise கூறினார்.

 

“ஓ! நான் உன்னை நம்புகிறேன், என் ஏழை பிராங்கோயிஸ், M. le Curé's இல் தோள்களைக் குலுக்கி, என் அத்தை பதிலளித்தார்! அவர் ஒன்றுமில்லாமல் கொஞ்சம் மோசமான அஸ்பாரகஸை மட்டுமே வளர்க்கிறார் என்பது உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும். அவை உங்கள் கையைப் போல் பெரியவை என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன். நிச்சயமாக உன்னுடையதைப் போல அல்ல, ஆனால் இந்த ஆண்டு மிகவும் எடை இழந்த என் ஏழை கையைப் போல.

 

"பிரான்கோயிஸ், என் தலையை உடைத்த அந்த ஓசையை நீங்கள் கேட்கவில்லையா?"

 

"இல்லை, ஆக்டேவ் மேடம்."

 

“ஓ! என் ஏழைப் பெண்ணே, அதை உன் தலையில் வைத்திருக்க வேண்டும், நீ கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லலாம். டாக்டரை அழைத்து வர லா மகுலோன் வந்திருந்தார். அவர் உடனடியாக அவளுடன் வெளியே வந்தார், அவர்கள் rue de l'Oiseau ஐ நிராகரித்தனர். ஏதாவது நோய்வாய்ப்பட்ட குழந்தை இருக்க வேண்டும்.

 

"ஏய்! அங்கே, என் கடவுளே, ”பிரான்காய்ஸ் பெருமூச்சு விட்டார், அவர் புலம்பத் தொடங்காமல், உலகின் தொலைதூரப் பகுதியில் கூட, அந்நியருக்கு நேர்ந்த ஒரு துரதிர்ஷ்டத்தைப் பற்றி கேட்க முடியவில்லை.

 

"பிரான்கோயிஸ், ஆனால் யாருக்காக மரண மணி அடிக்கப்பட்டது?" ஆ! என் கடவுளே, அது மேடம் ரூசோவுக்காக இருக்கும் . அவள் மறுநாள் இரவைக் கழித்ததை நான் மறந்துவிட்டேன் அல்லவா. ஆ! நல்ல இறைவன் என்னை மீண்டும் அழைக்கும் நேரம் இது, என் ஏழை அக்டேவ் இறந்ததிலிருந்து நான் என் தலையை என்ன செய்தேன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. ஆனால் நான் உன் நேரத்தை வீணடிக்கிறேன் பெண்ணே.

 

“இல்லை, ஆக்டேவ் மேடம், என் நேரம் அவ்வளவு விலை உயர்ந்ததல்ல; அதை யார் செய்தாலும் எங்களுக்கு விற்கவில்லை. என் நெருப்பு அணையாமல் இருக்கிறதா என்று பார்க்கப் போகிறேன்.

 

ஆகவே, அன்றைய முதல் நிகழ்வுகளான இந்த காலை அமர்வின் போது பிரான்சுவாவும் எனது அத்தையும் ஒன்றாக மகிழ்ந்தனர். ஆனால் சில நேரங்களில் இந்த நிகழ்வுகள் மிகவும் மர்மமான மற்றும் தீவிரமான தன்மையைப் பெற்றன, பிரான்சுவாஸ் மாடிக்கு வரும் தருணத்திற்காக காத்திருக்க முடியாது என்று என் அத்தை உணர்ந்தாள், மேலும் நான்கு வலிமையான மணிகள் வீட்டில் ஒலித்தன.

 

"ஆனால், மேடம் ஆக்டேவ், பெப்சினுக்கான நேரம் இன்னும் வரவில்லை" என்று பிராங்கோயிஸ் கூறினார். நீங்கள் பலவீனமாக உணர்ந்தீர்களா?

 

"இல்லை, ஃபிராங்கோயிஸ்," என் அத்தை, "அதாவது, ஆம், இப்போது எனக்கு பலவீனம் இல்லாத தருணங்கள் மிகவும் அரிதானவை என்பது உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும்; ஒரு நாள் நான் ரூசோ மேடம் போல் என்னை அடையாளம் கண்டுகொள்ள நேரமில்லாமல் கடந்து செல்வேன் ; ஆனால் அதனால் நான் ஒலிக்கவில்லை. எனக்கு தெரியாத ஒரு சிறுமியுடன் கௌபில் மேடம் உங்களைப் பார்ப்பது போல் நான் பார்த்ததாக நீங்கள் நினைக்கவில்லையா . போய் காமுஸிடம் இருந்து இரண்டு காசு உப்பை எடுத்துக்கொள். தியோடர் யாரென்று சொல்ல முடியாவிட்டால் அது மிகவும் அரிது."

 

"ஆனால் அது எம். புபினின் மகளாக இருக்கும்," என்று ஃபிராங்கோயிஸ் கூறினார், அவர் ஒரு உடனடி விளக்கத்துடன் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக் கொள்ள விரும்பினார், ஏற்கனவே காலையிலிருந்து இரண்டு முறை கேமுஸுக்கு வந்திருந்தார்.

 

"எம். புபின் மகள்!" ஓ! நான் உன்னை உண்மையிலேயே நம்புகிறேன், என் ஏழை பிரான்சுவா! அதன் மூலம் நான் அவளை அடையாளம் கண்டுகொண்டிருக்கமாட்டேன்?"

 

"ஆனால், நான் பெரியவரைக் குறிக்கவில்லை, மேடம் ஆக்டேவ், அதாவது சிறுமி, ஜூயில் உள்ள உறைவிடப் பள்ளிக்குச் செல்லும் பெண். நான் அவளை இன்று காலை ஏற்கனவே பார்த்தது போல் தெரிகிறது.

 

“ஓ! அதுவரை, என் அத்தை சொன்னாள். அவள் விடுமுறைக்கு வந்திருக்க வேண்டும். அவ்வளவுதான்! தேட வேண்டிய அவசியம் இல்லை, அவள் விடுமுறைக்கு வருவாள். ஆனால், பிறகு மதிய உணவுக்காக மேடம் சசெரத் தனது சகோதரியிடம் ஒலிப்பதை நாம் நன்றாகப் பார்க்கலாம் . இதுதான் இருக்கும்! கலோபின் குழந்தை பையுடன் கடந்து செல்வதை நான் பார்த்தேன்! பை எம்மே கவுபிலுக்குப் போகிறது என்பதை நீங்கள் காண்பீர்கள் .

 

"மேடம் கௌபிலுக்கு ஒரு விசிட்டர் வந்தவுடன் , மேடம் ஆக்டேவ், அனைவரும் மதிய உணவுக்கு வீட்டிற்கு வருவதை நீங்கள் நீண்ட நேரம் பார்க்க மாட்டீர்கள், ஏனென்றால் அது சற்று தாமதமாகத் தொடங்குகிறது," என்று பிரான்சுவா அவசரமாக கீழே சென்று கவனித்துக் கொண்டார். மதிய உணவின் போது, ​​என் அத்தைக்கு இந்த கவனச்சிதறலை விட்டுவிட வருந்தவில்லை.

 

-"ஓ! நண்பகலுக்கு முன், என் அத்தை ராஜினாமா செய்த தொனியில் பதிலளித்தாள், கடிகாரத்தை கவலையுடன் ஆனால் மறைமுகமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள், அதைக் காணக்கூடாது என்பதற்காக எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்ட அவள், திருமதி என்னைக் கற்றுக்கொண்டாள் . கௌபில் மதிய உணவில் மிகவும் உற்சாகமான மகிழ்ச்சியை அனுபவித்தார், துரதிர்ஷ்டவசமாக ஒரு மணி நேரத்திற்கும் மேலாக காத்திருக்க வேண்டும் மீண்டும் அது என் மதிய உணவின் போது விழும்!” மெதுவாக தன்னுள் சேர்த்துக்கொண்டாள். அவளின் மதிய உணவு அவளுக்கு ஒரே நேரத்தில் மற்றொன்று வேண்டாம் என்று ஒரு கவனச்சிதறலுக்கு போதுமானதாக இருந்தது. "எனது கிரீம் முட்டைகளை ஒரு தட்டையான தட்டில் கொடுக்க நீங்கள் மறக்க மாட்டீர்களா?" அவர்கள் மட்டுமே பாடங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டனர், என் அத்தை ஒவ்வொரு உணவிலும் அன்று தனக்குப் பரிமாறப்பட்டவரின் புராணத்தைப் படித்து மகிழ்ந்தார். அவள் கண்ணாடியை அணிந்துகொண்டு, அலிபாபா மற்றும் நாற்பது திருடர்கள், அலாதீன் அல்லது அற்புதமான விளக்கு என்று புரிந்துகொண்டு, புன்னகையுடன் சொன்னாள்: மிகவும் நல்லது, மிகவும் நல்லது.

 

என் அத்தை அவளை இனி அங்கு அனுப்ப மாட்டாள் என்று பார்த்த பிரான்சுவா, "நான் கேமுஸுக்குச் செல்ல விரும்பினேன்..." என்றாள்.

 

"இல்லை, அது இனி மதிப்புக்குரியது அல்ல, அது நிச்சயமாக மேடமொயிசெல்லே பபின் தான் ." என் ஏழை பிரான்சுவா, உன்னை ஒன்றுமில்லாமல் மேலே வரச் செய்ததற்கு நான் வருந்துகிறேன்.

 

ஆனால் என் அத்தைக்கு நன்றாகத் தெரியும், அவள் ஃபிரான்கோயிஸைப் பாடியது சும்மா இல்லை என்று, ஏனென்றால், காம்ப்ரேயில், "நமக்குத் தெரியாத" ஒரு நபர் புராணக் கடவுளைப் போல நம்பமுடியாதவர், உண்மையில் யாரும் அதை நினைவில் கொள்ளவில்லை. , ஒவ்வொரு முறையும் இந்த அற்புதமான விகிதாச்சாரத்தில் ஒரு "நமக்குத் தெரிந்த நபர்", தனிப்பட்ட முறையில் அல்லது சுருக்கமாக, அவரது திருமண நிலையில், கோம்ப்ரேயில் உள்ளவர்களுடன் அத்தகைய அளவிலான உறவைக் கொண்டிருப்பார். அவர் திருமதி. சேவையிலிருந்து திரும்பிக் கொண்டிருந்த Sauton, கான்வென்ட்டை விட்டு வெளியேறிய தந்தை பெர்ட்ரூவின் மருமகள், பாதிரியாரின் சகோதரர், சேட்டோடூனில் வரி வசூலிப்பவர், ஓய்வு பெற்றவர் அல்லது விடுமுறையைக் கழிக்க வந்தவர். அவர்களைப் பார்க்கும்போது, ​​​​கோம்ப்ரேயில் நமக்குத் தெரியாதவர்கள் இருக்கிறார்கள் என்று நம்பும் உணர்ச்சியை நாங்கள் உணர்ந்தோம், ஏனென்றால் நாங்கள் அவர்களை உடனடியாக அடையாளம் காணவில்லை அல்லது அடையாளம் காணவில்லை. இன்னும், நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே, திருமதி. சாடோனும் பாதிரியாரும் தங்கள் "பயணிகளுக்காக" காத்திருப்பதாக எச்சரித்துள்ளனர். மாலையில், நான் மாடிக்குச் சென்றேன், வீட்டிற்குச் செல்லும்போது, ​​​​எங்கள் நடைப்பயணத்தைப் பற்றி என் அத்தைக்குச் சொல்ல, நான் பாண்ட்-வியூக்ஸ் அருகே என் தாத்தாவுக்குத் தெரியாத ஒரு மனிதனைச் சந்தித்தோம் என்று அவளிடம் சொல்ல தயக்கம் இருந்தால்: " தாத்தாவுக்குத் தெரியாத ஒரு மனிதர், அவள் கூச்சலிட்டாள். ஆ! நான் உன்னை நம்புகிறேன்!" ஆயினும்கூட, இந்த செய்தியால் அவள் கொஞ்சம் நெகிழ்ந்தாள், அவள் அதைப் பற்றி தெளிவாக இருக்க விரும்பினாள், என் தாத்தா வரவழைக்கப்பட்டார். “பான்ட்-வியக்ஸ் அருகே யாரை சந்தித்தீர்கள் மாமா? உங்களுக்குத் தெரியாத ஒரு மனிதரா?" - "ஆம்," என் தாத்தா பதிலளித்தார், "அது ப்ரோஸ்பர், எம்மியின் சகோதரர் . Bouilleboeuf."-"ஆ! நல்லது, ”என் அத்தை, அமைதியான மற்றும் கொஞ்சம் சிவந்தாள்; ஒரு முரண்பாடான புன்னகையுடன் தோள்களைக் குலுக்கி, அவள் மேலும் சொன்னாள்: "எனவே, உங்களுக்குத் தெரியாத ஒரு மனிதரை நீங்கள் சந்தித்ததாக அவர் என்னிடம் கூறினார்!" மேலும் நான் மற்றொரு முறை மிகவும் கவனமாக இருக்கவும், என் அத்தையை சிந்தனையற்ற வார்த்தைகளால் தூண்ட வேண்டாம் என்றும் பரிந்துரைக்கப்பட்டேன். கோம்ப்ரே, விலங்குகள் மற்றும் மனிதர்களில் எல்லோரையும் நாங்கள் நன்கு அறிவோம், என் அத்தை தற்செயலாக ஒரு நாயைப் பார்த்திருந்தால், "அவளுக்குத் தெரியாதது", அவள் அதைப் பற்றி யோசித்து, இந்த புரிந்துகொள்ள முடியாத உண்மைக்காக தனது நேரத்தை ஒதுக்கினாள். திறமைகள் மற்றும் அவரது சுதந்திர நேரம்.

 

"அது மேடம் சசெரத்தின் நாயாக இருக்கும் " என்று பிரான்சுவா அதிக நம்பிக்கை இல்லாமல், ஆனால் என் அத்தை "தலையைப் பிளந்துவிடக் கூடாது" என்று சமாதானப்படுத்தும் நோக்கத்துடன் கூறினார்.

 

"எனக்கு மேடம் சசெரத்தின் நாய் தெரியாது போல !" என் அத்தை பதிலளித்தார், யாருடைய விமர்சன மனப்பான்மை ஒரு உண்மையை அவ்வளவு எளிதில் ஒப்புக்கொள்ளவில்லை.

 

“ஓ! அது M. Galopin Lisieux இல் இருந்து கொண்டு வந்த புதிய நாய்."

 

“ஓ! அது இல்லாவிட்டால்."

 

"அவர் மிகவும் அன்பான மிருகம் என்று தோன்றுகிறது," என்று தியோடரின் தகவலை வைத்துக்கொண்ட பிரான்சுவாஸ் மேலும் கூறினார், "ஒரு நபராக நகைச்சுவையானவர், எப்போதும் நல்ல மனநிலையில், எப்போதும் அன்பானவர், எப்போதும் அழகானவர். வயது முதிர்ந்த மிருகம் மட்டும் இவ்வளவு துணிச்சலாக இருப்பது அரிது. மேடம் ஆக்டேவ், நான் உன்னை விட்டுப் போகிறேன், வேடிக்கை பார்க்க எனக்கு நேரமில்லை, கிட்டத்தட்ட பத்து மணியாகிவிட்டது, என் அடுப்பு கூட எரியவில்லை, இன்னும் என் அஸ்பாரகஸைப் பறிக்க வேண்டும்."

 

“என்ன, பிரான்சுவா, இன்னும் அஸ்பாரகஸ்! ஆனால் இது உங்களுக்கு இந்த ஆண்டு இருப்பது உண்மையான அஸ்பாரகஸ் நோய், நீங்கள் எங்கள் பாரிசியர்களை சோர்வடையச் செய்யப் போகிறீர்கள்!

 

“இல்லை, மேடம் ஆக்டேவ், அவர்கள் அதை மிகவும் விரும்புகிறார்கள். அவர்கள் பசியுடன் தேவாலயத்திலிருந்து வீட்டிற்கு வருவார்கள், அவர்கள் கரண்டியின் பின்புறத்தில் சாப்பிட மாட்டார்கள் என்பதை நீங்கள் காண்பீர்கள்.

 

"ஆனால் தேவாலயத்தில், அவர்கள் ஏற்கனவே இருக்க வேண்டும்; நீங்கள் நேரத்தை வீணாக்காமல் இருப்பது நல்லது. உன் மதிய உணவைப் போய்ப் பார்."

 

என் அத்தை பிரான்சுவாவுடன் இப்படி அரட்டை அடித்த போது, ​​நான் எனது பெற்றோருடன் மாஸ்ஸுக்கு சென்றேன். நான் அதை எப்படி நேசித்தேன், எவ்வளவு நன்றாக நான் அதை மீண்டும் பார்க்க முடியும், எங்கள் தேவாலயம்! நாங்கள் நுழைந்த அதன் பழைய தாழ்வாரம், கறுப்பு நிறத்தில், துளையிடப்பட்ட ஸ்பூன் போல முத்திரையிடப்பட்டு, மூலைகளில் (அது நம்மை அழைத்துச் சென்ற புனித நீர் எழுத்துருவைப் போல) வழிவிலகி ஆழமாகப் பள்ளமாக இருந்தது. தேவாலயமும் அவர்களின் கூச்ச சுபாவமுள்ள விரல்களும் பல நூற்றாண்டுகளாக மீண்டும் மீண்டும் ஒரு அழிவு சக்தியைப் பெற்று, கல்லை வளைத்து, வண்டிகளின் சக்கரம் ஒவ்வொரு நாளும் தடுமாறும் முனையத்தில் தடம் புரண்டது போன்ற உரோமங்களால் வெட்ட முடியும். கோம்ப்ரேயின் மடாதிபதிகளின் உன்னத தூசிகள் புதைக்கப்பட்ட அதன் கல்லறைகள், பாடகர் குழுவை ஆன்மீக நடைபாதையாக ஆக்கியது, அவை இனி செயலற்ற மற்றும் கடினமான விஷயமாக இல்லை. ஏனென்றால், காலம் அவர்களை மென்மையாக்கியது மற்றும் அவர்களின் சொந்த சதுர எல்லைக்கு அப்பால் தேன் போல ஓடியது, இங்கே அவர்கள் ஒரு நியாயமான நீரோடையுடன் கடந்து, பூக்களில் ஒரு கோதிக் பெரிய எழுத்தை ஏந்தி, பளிங்கு வெள்ளை வயலட்களை மூழ்கடித்து; அதற்கு கீழே, வேறு இடங்களில், அவை மீண்டும் உறிஞ்சப்பட்டு, நீள்வட்ட லத்தீன் கல்வெட்டை மேலும் சுருக்கி, இந்த சுருக்கமான எழுத்துக்களின் அமைப்பில் மேலும் ஒரு கேப்ரிஸை அறிமுகப்படுத்தியது, மற்றவை சமச்சீரற்ற முறையில் நீட்டிக்கப்பட்ட ஒரு வார்த்தையின் இரண்டு எழுத்துக்களை ஒன்றாகக் கொண்டு வந்தது. சூரியன் அதிகம் தெரியாத நாட்களில் அதன் படிந்த கண்ணாடி ஜன்னல்கள் ஒருபோதும் பிரகாசித்ததில்லை, அதனால் வெளியில் சாம்பல் நிறமாக இருந்தாலும், தேவாலயத்தில் வானிலை நன்றாக இருக்கும் என்று நாங்கள் உறுதியாக நம்பினோம்; ஒரு கட்டிடக்கலை விதானத்தின் கீழ் அங்கு வாழ்ந்த சீட்டு விளையாடும் ராஜா போன்ற ஒற்றை கதாபாத்திரத்தால் அதன் அனைத்து பிரமாண்டமும் நிரப்பப்பட்டது. வானத்திற்கும் பூமிக்கும் இடையில்; (மற்றும் சில சமயங்களில் வார நாட்களில், நண்பகல் நேரத்தில், சேவை இல்லாத போது, ​​அதன் சாய்ந்த நீலப் பிரதிபலிப்பில், காற்றோட்டமான, காலியான, அதிக மனித தேவாலயம், ஆடம்பரமான, அதன் பணக்கார அலங்காரங்களின் மீது சூரிய ஒளியுடன், ஆடம்பரமான நேரத்தில், செதுக்கப்பட்ட கல் மற்றும் வர்ணம் பூசப்பட்ட கண்ணாடி மண்டபம், இடைக்கால பாணியில் ஒரு ஹோட்டல் போன்ற கிட்டத்தட்ட வசிக்கக்கூடியது, - திரு.என்னை சசெரத், எதிரே இருந்த பேஸ்ட்ரி சமையல்காரரிடம் இருந்து எடுத்து வந்த குட்டி பவுண்டரிகளை பக்கத்து வீட்டுக்காரரின் மீது வைத்துவிட்டு, மதிய உணவுக்கு கொண்டு வரப் போகிறார்); மற்றொன்றில், இளஞ்சிவப்பு பனி மலை, அதன் அடிவாரத்தில் ஒரு சண்டை நடந்து கொண்டிருந்தது, அது கண்ணாடி கூரையின் மீது உறைந்திருப்பதாகத் தோன்றியது, அது ஒரு கண்ணாடிப் பலகையைப் போல அதன் மங்கலான பனிப்பொழிவுடன் வீங்கியது. ஆனால் ஸ்னோஃப்ளேக்ஸ் சில விடியற்காலையில் ஒளிரும் (அதே சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி பலிபீடத்தை மிகவும் குளிர்ச்சியான டோன்களால் ஊதா நிறமாக்கியது, அவை கல்லில் எப்போதும் இணைக்கப்பட்ட வண்ணங்களை விட மறைந்து போகத் தயாராக இருக்கும் வெளியில் இருந்து ஒரு ஒளியால் சிறிது நேரம் அங்கு வைக்கப்பட்டதாகத் தோன்றியது); மற்றும் அனைத்தும் மிகவும் பழமையானவையாக இருந்தன, அவர்களின் வெள்ளி நிற முதுமை நூற்றாண்டுகளின் தூசியிலிருந்து பிரகாசிப்பதைக் காண முடியும், மேலும் அவர்களின் மென்மையான கண்ணாடி நாடாவின் நூல் வெறும் நூல் மட்டுமே. 6ம் சார்லஸ் மன்னரை மகிழ்விப்பதற்காக இருந்த அட்டைகளின் பெரிய சீட்டுக்கட்டு போன்ற, நீல நிறத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்திய நூறு சிறிய செவ்வக நிறக் கண்ணாடி ஜன்னல்களாகப் பிரிக்கப்பட்ட உயரமான பெட்டி ஒன்று இருந்தது; ஆனால் ஒரு கதிர் பிரகாசித்தது, அல்லது நகரும் போது என் பார்வை, நகரும் மற்றும் விலைமதிப்பற்ற நெருப்பு, அணைக்கப்பட்டு மீண்டும் எரியூட்டப்பட்ட விதானத்தின் வழியாக சென்றது. மயிலின் ரயிலின் மாறுதல் பிரகாசத்தை அது பெற்ற அடுத்த கணம், அது நடுங்கியது மற்றும் ஒரு எரியும் மற்றும் அற்புதமான மழையில் சிற்றலையாக இருந்தது, அது இருண்ட மற்றும் பாறை பெட்டகத்தின் மேலிருந்து ஈரமான சுவர்களில், அது நடுப்பகுதியில் இருந்ததைப் போல. நான் என் பெற்றோரைப் பின்தொடர்ந்த சைனஸ் ஸ்டாலாக்டைட்டுகளின் சில மாறுபட்ட கோட்டைகள், அவர்கள் பாரிஷனைச் சுமந்து சென்றவர்கள்; சிறிது நேரம் கழித்து, சிறிய லோசெஞ்ச் வடிவ கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னல்கள் ஆழமான வெளிப்படைத்தன்மையைப் பெற்றன, சபையர்களின் உடைக்க முடியாத கடினத்தன்மை சில அபரிமிதமான முன்தோல் குறுக்கத்துடன் இணைக்கப்பட்டிருக்கும், ஆனால் அதன் பின்னால் இந்த செல்வங்களை விட மிகவும் பிரியமானதாக உணர்ந்தேன், ஒரு கணப் புன்னகை சூரியனின்; சதுரத்தின் நடைபாதை அல்லது சந்தையின் வைக்கோல் போன்ற நகைகளைக் குளிப்பாட்டிய மென்மையான நீல அலையில் அவர் அடையாளம் காணக்கூடியவராக இருந்தார்; மற்றும், எங்கள் முதல் ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் கூட, ஈஸ்டருக்கு முன்பு நாங்கள் வந்திருந்தோம்.

 

இரண்டு உயர்-வார்ப் நாடாக்கள் எஸ்தரின் முடிசூட்டு விழாவைக் குறிக்கின்றன (பாரம்பரியத்தின்படி, அஹஸ்வேரஸுக்கு பிரான்சின் அரசர் மற்றும் எஸ்தருக்கு அவர் காதலித்த குர்மண்டேஸ் பெண்மணியின் அம்சங்கள் கொடுக்கப்பட்டன) அவற்றின் நிறங்கள் உருகிய வண்ணம் இருந்தன. ஒரு வெளிப்பாடு, ஒரு நிவாரணம், ஒரு வெளிச்சம் சேர்க்கப்பட்டது: எஸ்தரின் உதடுகளின் வெளிப்புற வடிவமைப்பிற்கு அப்பால் சிறிது இளஞ்சிவப்பு மிதந்தது, அவளுடைய ஆடையின் மஞ்சள் நிறமானது மிகவும் ஒழுங்கற்றதாக, மிகவும் பருமனாக பரவியது, அவள் அதை ஒருவிதமான நிலைத்தன்மையை எடுத்து விரைவாக தூக்கிவிட்டாள். ஒடுக்கப்பட்ட வளிமண்டலம்; மற்றும் மரங்களின் பசுமையானது பட்டு மற்றும் கம்பளி பேனலின் கீழ் பகுதிகளில் தெளிவாக இருந்தது, ஆனால் மேல் பகுதியில் "கடந்து", உயர் மஞ்சள் நிற கிளைகள் வெளிர் நிறமாக, இருண்ட டிரங்குகளுக்கு மேலே நிற்கின்றன, பொன்னிறமானது மற்றும் ஒரு கண்ணுக்கு தெரியாத சூரியனின் திடீர் மற்றும் சாய்ந்த வெளிச்சத்தால் பாதி அழிந்தது போல் உள்ளது. இவையனைத்தும் இன்னும் அதிகமாக எனக்குப் புகழ்பெற்ற கதாபாத்திரங்களிலிருந்து தேவாலயத்திற்கு வந்த விலைமதிப்பற்ற பொருட்கள் (தங்க சிலுவை வேலை செய்தது, இது செயிண்ட் எலோயால் சொல்லப்பட்டது மற்றும் லூயிஸ் தி ஜெர்மானியரின் மகன்களின் கல்லறையான டாகோபர்ட்டால் வழங்கப்பட்டது, போர்பிரி மற்றும் பற்சிப்பி செம்பு) அதன் காரணமாக நான் தேவாலயத்திற்குள் முன்னேறினேன், நாங்கள் எங்கள் நாற்காலிகளைப் பெற்றபோது, ​​தேவதைகள் பார்வையிட்ட ஒரு பள்ளத்தாக்கைப் போல, ஒரு பாறையில், ஒரு மரத்தில், ஒரு குளத்தில், விவசாயிகள் ஆச்சரியப்படுவதைப் பார்க்கிறார்கள். அவர்களின் இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட பாதையின் சுவடு, இவை அனைத்தும் அவளை நகரத்தின் மற்ற பகுதிகளிலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்டதாக ஆக்கியது: ஒரு கட்டிடம், பேசுவதற்கு, ஒரு நான்கு பரிமாண இடைவெளி- நான்காவது காலத்தின். - பல நூற்றாண்டுகளாக விரிகுடாவிலிருந்து வளைகுடாவிற்கு, தேவாலயத்திலிருந்து தேவாலயத்திற்கு, ஒரு சில மீட்டர்கள் மட்டுமல்ல, வெற்றிகரமான சகாப்தங்களை வென்றது போல் தோன்றியது; கடினமான மற்றும் கடுமையான XI ஐ திருடுகிறதுஇஒரு நூற்றாண்டு அதன் சுவர்களின் தடிமனில், அதன் கனமான வளைவுகளுடன், செங்குத்தான படிக்கட்டுகளால் தாழ்வாரத்தின் அருகே தோண்டப்பட்ட ஆழமான கோதியால் மட்டுமே கரடுமுரடான இடிபாடுகளால் தடுக்கப்பட்டு கண்மூடித்தனமாகத் தோன்றியது, மேலும் அங்கும் கூட, அழகான கோதிக் வளைவுகளால் மறைக்கப்பட்டது. பெரிய சகோதரிகளைப் போல அவர் முன் கூட்டமாக, அந்நியர்களிடமிருந்து அவரை மறைக்க, ஒரு அசிங்கமான, எரிச்சலான, மோசமான உடை அணிந்த இளைய சகோதரன் முன் சிரித்து நிற்க; இடத்தின் மேலே வானத்தில் உயர்ந்து, அதன் கோபுரம் செயிண்ட் லூயிஸைப் பற்றி சிந்தித்து இன்னும் அவரைப் பார்ப்பது போல் இருந்தது; மற்றும் ஒரு மெரோவிங்கியன் இரவில் அவரது மறைவால் மூழ்கி, ஒரு பெரிய கல் மட்டையின் சவ்வு போன்ற இருண்ட மற்றும் சக்திவாய்ந்த ரிப்பட் பெட்டகத்தின் கீழ் எங்களை வழிமறித்து, தியோடோரும் அவரது சகோதரியும் சிக்பெர்ட்டின் பேத்தியின் கல்லறையை எரித்தனர்,

 

கோம்ப்ரே தேவாலயத்தின் ஏப்ஸ், நாம் உண்மையில் அதைப் பற்றி பேசலாமா? அவள் மிகவும் முரட்டுத்தனமாக இருந்தாள், கலை அழகு மற்றும் மத தூண்டுதல் கூட இல்லாதவள். வெளியில் இருந்து, அது கவனிக்காத தெருக்களின் குறுக்குவெட்டு கீழே இருந்ததால், அதன் கரடுமுரடான சுவர் மெருகூட்டப்படாத இடிந்த கற்களின் அடிப்பகுதியில் இருந்து உயர்ந்து, கூழாங்கற்களால் முறுக்கியது, அதில் குறிப்பாக மதச்சார்பற்ற எதுவும் இல்லை, ஜன்னல்கள் அதிக உயரத்தில் துளைக்கப்பட்டன. , மற்றும் முழு விஷயமும் ஒரு தேவாலயத்தை விட சிறை சுவர் போல் இருந்தது. நிச்சயமாக, பின்னர், நான் பார்த்த அனைத்து புகழ்பெற்ற அபிமானங்களையும் நான் நினைவு கூர்ந்தபோது, ​​​​கோம்ப்ரேயின் அபிமானத்தை அவர்களுடன் ஒப்பிடுவது எனக்கு ஒருபோதும் தோன்றியிருக்காது. ஒரு நாள், ஒரு சிறிய மாகாணத் தெருவின் வளைவில், மூன்று சந்துகளின் குறுக்குவெட்டுக்கு எதிரே, கரடுமுரடான மற்றும் உயர்த்தப்பட்ட சுவரைக் கண்டேன். மேலே துளையிடப்பட்ட ஜன்னல்கள் மற்றும் கோம்ப்ரேயின் அப்ஸ் போன்ற சமச்சீரற்ற தோற்றத்தை அளிக்கிறது. ஆகவே, சார்ட்ரெஸ் அல்லது ரீம்ஸில் என்ன சக்தியுடன் மத உணர்வு வெளிப்படுத்தப்பட்டது என்று நான் என்னை நானே கேட்கவில்லை, ஆனால் நான் விருப்பமின்றி "தேவாலயம்!"

 

தேவாலயத்தில்! பரிச்சயமான; அருகருகே, rue Saint-Hilaire, அதன் வடக்கு கதவு, அதன் இரண்டு அண்டை வீடுகள், M. Rapin மருந்தகம் மற்றும் Mme Loiseau இன் வீடு , அது எந்தப் பிரிவினையும் இல்லாமல் தொட்டது; கோம்ப்ரேயின் எளிய குடிமகன், கோம்ப்ரேயின் தெருக்களில் எண்கள் இருந்தால் தெருவில் அவளுடைய எண்ணை வைத்திருக்க முடியும், மேலும் தபால்காரர் தனது டெலிவரி செய்யும் போது காலையில் நிறுத்தியிருக்க வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது, திருமதி லோயிசோவில் நுழைந்து எம் . ரேபினின், அவளுக்கும் அவளல்லாத அனைத்திற்கும் இடையே என் மனத்தால் ஒருபோதும் கடக்க முடியாத எல்லை நிர்ணயம் இருந்தது. செல்வி _ லோய்சோ தனது ஜன்னலில் ஃபுச்சியாக்களை வைத்திருந்தார், இது அவர்களின் கிளைகளை எப்போதும் தலைகீழாக எங்கும் ஓட விடாமல் செய்யும் கெட்ட பழக்கத்தைக் கொண்டிருந்தது, மேலும் அதன் பூக்கள் பெரிதாக இருக்கும்போது அவசரப்படாமல், கன்னங்களை புதுப்பிப்பதை விட ஊதா மற்றும் நெரிசல். தேவாலயத்தின் இருண்ட முகப்புக்கு எதிராக, ஃபுச்சியாக்கள் எனக்கு புனிதமானதாக மாறவில்லை; பூக்களுக்கும் அவை தங்கியிருந்த கருங்கல்லுக்கும் இடையில், என் கண்கள் ஒரு இடைவெளியை உணரவில்லை என்றால், என் மனம் ஒரு படுகுழியை ஒதுக்கியது.

 

செயிண்ட்-ஹிலேரின் செங்குத்தான மலையை நீங்கள் தொலைவில் இருந்து அடையாளம் கண்டுகொள்ளலாம், கோம்ப்ரே இன்னும் தோன்றாத அடிவானத்தில் அதன் மறக்க முடியாத உருவத்தை பொறிக்க முடியும்; ஈஸ்டர் வாரத்தில், ஈஸ்டர் வாரத்தில், பாரிஸிலிருந்து எங்களை அழைத்து வந்த ரயிலில் இருந்து, அவர் வானத்தின் அனைத்து உரோமங்களிலும் சுழன்று கொண்டிருப்பதை என் தந்தை பார்த்தார், அவர் தனது சிறிய இரும்பு சேவலை எல்லா திசைகளிலும் ஓடச் செய்தார், அவர் எங்களிடம் கூறினார்: "வாருங்கள், எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். போர்வைகள், நாங்கள் வந்துவிட்டோம்." கோம்ப்ரேயிலிருந்து நாங்கள் சென்ற மிக நீண்ட நடைப்பயணத்தில், குறுகலான சாலை திடீரென ஒரு பெரிய பீடபூமியில் இருந்து வெளியேறியது, துண்டிக்கப்பட்ட காடுகளால் மூடப்பட்டது, அதைத் தாண்டி செயிண்ட்-ஹிலாரியஸ் மலையின் சிறந்த புள்ளி மட்டுமே இருந்தது. மிகவும் மெல்லியதாகவும், மிகவும் இளஞ்சிவப்பு நிறமாகவும், அது ஒரு விரல் நகத்தால் வானத்தில் கீறப்பட்டது போல் தோன்றியது, அது இந்த நிலப்பரப்புக்கு, இந்த ஓவியத்திற்கு இயற்கையைத் தவிர வேறு எதையும் கொடுக்க விரும்பவில்லை, இந்த கலையின் சிறிய அடையாளம், இந்த தனித்துவமான மனித அறிகுறி. ஒருவர் நெருங்கிச் சென்றபோது, ​​சதுர மற்றும் பாதி அழிந்த கோபுரத்தின் மீதியைக் காண முடிந்தது, அது குறைந்த உயரம், அதற்கு அடுத்ததாக இருந்தது, கற்களின் சிவப்பு மற்றும் கருமையான தொனியால் ஒருவர் தாக்கப்பட்டார்; மற்றும் ஒரு மூடுபனி இலையுதிர் காலையில் திராட்சைத் தோட்டங்களின் புயல் ஊதா நிறத்திற்கு மேலே வர்ஜீனியா க்ரீப்பர் நிறத்தின் ஊதா நிறத்தின் இடிபாடுகள் தோன்றின.

 

அடிக்கடி சதுக்கத்தில், நாங்கள் வீட்டிற்கு வரும்போது, ​​என் பாட்டி என்னை அவரைப் பார்க்க நிறுத்தினார். மனித முகங்களுக்கு அழகையும் கண்ணியத்தையும் தராத தூரங்களில் நியாயமான அசல் விகிதாச்சாரத்துடன் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக இரண்டாக வைக்கப்பட்டிருந்த தனது கோபுரத்தின் ஜன்னல்களில் இருந்து, காகக் கூட்டங்களின் சீரான இடைவெளியில் விழச் செய்தார். , ஒரு கணம், சுற்றிச் சுழன்று, கூச்சலிட்டது, அவர்களைப் பார்க்கத் தோன்றாமல் உல்லாசமாக இருக்கும் பழைய கற்கள், திடீரென்று வசிக்கத் தகுதியற்றதாகி, எல்லையற்ற கிளர்ச்சியின் கொள்கையைக் கொடுத்து, தாக்கி விரட்டியது. பின்னர், மாலைக் காற்றின் வயலட் வெல்வெட்டை எல்லாத் திசைகளிலும் படரவிட்டு, அவர்கள் திடீரென்று அமைதியடைந்து, கோபுரத்தில் தங்களைத் தாங்களே உறிஞ்சிக் கொள்ளத் திரும்பினர், மீண்டும் ஒரு முறை சாதகமாகி, சிலர் அங்கும் இங்கும் அமர்ந்தனர், அசையத் தெரியவில்லை. ஆனால், ஒருவேளை, செங்குத்தானின் நுனியில் சில பூச்சிகளைப் பறித்துக்கொண்டு, அலையின் உச்சியில் ஒரு மீனவனின் அசைவின்மையுடன் ஒரு கடற்பாசி நிறுத்தப்பட்டது. உண்மையில் ஏன் என்று தெரியாமல், செயிண்ட்-ஹிலெய்ர் மலையின் செங்குத்தான மலையில் என் பாட்டி, அநாகரிகம், பாசாங்கு, அற்பத்தனம் இல்லாததைக் கண்டுபிடித்தார், இது மனிதனின் கைகள் இல்லாதபோது, ​​​​இயற்கையின் ஒரு நன்மையான செல்வாக்கின் மீது அவளை நேசிக்கவும் நம்பவும் செய்தது. அத்தையின் தோட்டக்காரர் செய்தார், அதை சிறியதாக்கினார், மற்றும் மேதைகளின் படைப்புகள். நீங்கள் பார்த்த தேவாலயத்தின் எந்தப் பகுதியும் அதை வேறு எந்த கட்டிடத்திலிருந்தும் வேறுபடுத்துகிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை, ஆனால் அதன் செங்குத்தானில் தான் ஒரு தனிமனிதன் மற்றும் பொறுப்பான இருப்பை உறுதிப்படுத்துவது தன்னைப் பற்றி அறிந்தது போல் தோன்றியது. அவளுக்காகப் பேசியது அவன்தான். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, குழப்பமாக நான் நம்புகிறேன், என் பாட்டி கோம்ப்ரேயின் செங்குன்றத்தில் தனக்கு உலகில் மிகவும் விலையுயர்ந்ததைக் கண்டுபிடித்தார், இயற்கையான காற்று மற்றும் வித்தியாசமான காற்று. கட்டிடக்கலை பற்றி அறியாத அவள் சொன்னாள்: “என் குழந்தைகளே, நீங்கள் விரும்பினால் என்னைப் பார்த்து சிரிக்கவும், அவர் விதிகளில் அழகாக இல்லை, ஆனால் அவரது விசித்திரமான பழைய முகம் எனக்கு மகிழ்ச்சி அளிக்கிறது. அவர் பியானோ வாசித்தால், அவர் உலர் விளையாட மாட்டார் என்று நான் நம்புகிறேன். அதை உற்றுப் பார்த்து, மென்மையான பதற்றம், அதன் கல் சரிவுகளின் தீவிர சாய்வு ஆகியவற்றைப் பின்தொடர்ந்து, அருகில் வந்து, கூப்பிய கைகளைப் போல உயர்ந்து, அவள் கோபுரத்தின் வெளிப்பாட்டுடன் நன்றாக ஒன்றிணைந்தாள், அவனுடைய பார்வை அவளுடன் உயர்ந்தது போல் தோன்றியது; அதே நேரத்தில், அவள் பழைய தேய்ந்த கற்களைப் பார்த்து சிநேகமாக சிரித்தாள், அதன் அமைப்பு மேலே மட்டுமே ஒளிரும் மற்றும் அவர்கள் இந்த சூரிய மண்டலத்திற்குள் நுழைந்த தருணத்திலிருந்து, ஒளியால் மென்மையாக்கப்பட்டது,

 

இது செயிண்ட்-ஹிலேரின் செங்குத்தானது, அனைத்து தொழில்களையும், அனைத்து மணிநேரங்களையும், நகரத்தின் அனைத்து பார்வைகளையும், அவர்களின் உருவத்தையும், அவர்களின் கிரீடத்தையும், அவர்களின் பிரதிஷ்டையும் கொடுத்தது. என் அறையில் இருந்து, பலகைகளால் மூடப்பட்டிருந்த அதன் அடிப்பகுதியை மட்டுமே பார்க்க முடிந்தது; ஆனால், ஞாயிற்றுக்கிழமை, ஒரு கோடைகாலக் காலைப் பொழுதில், கருமையான சூரியனைப் போல சுடர்விட்டுக் கொண்டிருந்த அவர்களைப் பார்த்தபோது, ​​நான் எனக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன்: “என் கடவுளே! ஒன்பது மணி! நான் முதலில் சென்று அத்தை லியோனியை முத்தமிட நேரம் வேண்டுமென்றால், நீங்கள் அதிக மாஸுக்குச் செல்ல நீங்கள் தயாராக வேண்டும், ”மற்றும் சதுரத்தில் சூரியனின் நிறம், வெப்பம் மற்றும் சந்தையின் தூசி, நிழல் வார்ப்பு ஆகியவற்றை நான் சரியாக அறிந்தேன். கடையின் குருடனால், மாமா ஒரு வேளை வெள்ளையடிக்கப்படாத துணியின் வாசனையுடன் வெகுஜனமாக நுழைவதற்கு முன், முதலாளி அவளுக்குக் காண்பிக்கும் கைக்குட்டையை வாங்க, அவள் இடுப்பை வளைத்து, யார்,

 

திபெர்சியிலிருந்து எங்களுடன் மதிய உணவு அருந்துவதற்கு எங்கள் உறவினர்கள் நல்ல வானிலையைப் பயன்படுத்திக் கொண்டதால், நாங்கள் தியோடரிடம் வழக்கத்தை விட பெரிய பிரியாச்சியைக் கொண்டுவரச் சொல்ல வந்தபோது, ​​​​எங்களுக்கு முன்னால் ஒரு செங்குத்தான இருந்தது. கில்டட் மற்றும் சுடப்பட்ட - ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட பெரிய ரொட்டி போன்றது, செதில்கள் மற்றும் சூரிய ஒளியின் கம்மி சொட்டுகளுடன், அதன் கூர்மையான புள்ளியை நீல வானத்தில் குத்தியது. மாலையில், நான் ஒரு நடைப்பயணத்திலிருந்து திரும்பி வந்து, என் அம்மாவுக்கு மாலை வணக்கம் சொல்ல வேண்டிய தருணத்தைப் பற்றி யோசித்தபோது, ​​​​அவர் அவளை மீண்டும் பார்க்க முடியாது, மாறாக, அவர் மிகவும் மென்மையாக இருந்தார், நாள் முடிவில், அவர் வெளிர் வானத்தில் பழுப்பு நிற வெல்வெட் மெத்தை போல் போஸ் மற்றும் மூழ்கியது போல் தோன்றியது, அது அதன் அழுத்தத்தின் கீழ் விளைந்தது, அதற்கு இடமளிக்கும் வகையில் தன்னைத் தானே சற்றே குழிப்படுத்திக் கொண்டு அதன் விளிம்புகளுக்குத் திரும்பிப் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது; அவனைச் சுற்றி வட்டமிட்ட பறவைகளின் அழுகுரல்கள் அவனது மௌனத்தை அதிகப்படுத்தி, அவனது அம்பை இன்னும் அதிகமாக எய்து, விவரிக்க முடியாத ஒன்றை அவனுக்குத் தந்தது.

 

தேவாலயத்திற்குப் பின்னால் நாங்கள் செய்ய வேண்டிய வேலைகளில் கூட, நாங்கள் பார்க்க முடியாத இடத்தில், வீடுகளுக்கு இடையில் அங்கும் இங்கும் உறுத்தும் செங்குத்தானது தொடர்பாக எல்லாம் ஒழுங்காகத் தோன்றியது, ஒருவேளை அது 'சர்ச்' இல்லாமல் இப்படி தோன்றியபோது இன்னும் நகர்கிறது. மேலும், நிச்சயமாக, இந்த வழியில் பார்க்க இன்னும் பல அழகாக உள்ளன, மேலும் என் நினைவில் என் நினைவில் உள்ளது, கூரையில் இருந்து வெளிவரும் செங்குத்தான விக்னெட்டுகள், அவை காம்ப்ரேயின் சோகமான தெருக்களால் உருவாக்கப்பட்டதை விட வித்தியாசமான கலைத் தன்மையைக் கொண்டுள்ளன. பால்பெக்கிற்கு அருகிலுள்ள நார்மண்டியில் உள்ள ஒரு ஆர்வமுள்ள நகரத்தில், 18 ஆம் நூற்றாண்டின் இரண்டு அழகான மாளிகைகளை என்னால் ஒருபோதும் மறக்க முடியாது.நூற்றாண்டு, எனக்குப் பல வகைகளில் பிரியமானதும் மதிப்பிற்குரியதுமாகும், இவற்றுக்கு இடையே, படிகளில் இருந்து ஆற்றை நோக்கி இறங்கும் அழகிய தோட்டத்திலிருந்து அதைப் பார்க்கும்போது, ​​அவர்கள் மறைத்து வைத்திருக்கும் தேவாலயத்தின் கோதிக் கோபுரம் உயர்ந்து, முடிவது போல் தெரிகிறது. , அவற்றின் முகப்பைக் கடக்க, ஆனால் மிகவும் வித்தியாசமான, மிகவும் விலையுயர்ந்த, மிகவும் மோதிரம், மிகவும் இளஞ்சிவப்பு, மிகவும் வார்னிஷ் செய்யப்பட்ட ஒரு பொருள், இரண்டு அழகான வெற்று கூழாங்கற்களை விட அதன் ஒரு பகுதியாக இல்லை என்பதை நாம் தெளிவாகக் காணலாம். கடற்கரை, சில கடற்பாசியின் கருஞ்சிவப்பு மற்றும் கிரெனலேட்டட் கோபுரம் ஒரு சிறு கோபுரத்தில் குறுகி, பற்சிப்பியால் மெருகூட்டப்பட்டது. நகரத்தின் மிக மோசமான சுற்றுப்புறங்களில் ஒன்றான பாரிஸில் கூட, பல தெருக்களில் குவிந்திருக்கும் கூரைகள், ஒரு வயலட் மணி, சில நேரங்களில் சிவப்பு நிறத்தில், முதல், இரண்டாவது மற்றும் மூன்றாவது திட்டத்திற்குப் பிறகு நீங்கள் பார்க்கும் ஒரு சாளரத்தை நான் அறிவேன். சில நேரங்களில் கூட, வளிமண்டலம் அதிலிருந்து பெறுகிறது என்பதற்கு மிகவும் உன்னதமான "சான்றுகளில்", சாம்பலால் சிதைக்கப்பட்ட ஒரு கறுப்பு, இது செயின்ட்-அகஸ்டின் குவிமாடம் தவிர வேறு ஒன்றும் இல்லை, மேலும் இது பிரனேசியின் ரோமின் சில காட்சிகளின் தன்மையை பாரிஸின் இந்த பார்வைக்கு அளிக்கிறது. ஆனால் இந்தச் சிறிய வேலைப்பாடுகள் எதிலும் இல்லாதது போல, என் நினைவாற்றல் எந்தச் சுவையுடன் அவற்றைச் செயல்படுத்தினாலும், நான் வெகுகாலமாக இழந்ததை வைக்க முடியவில்லை, இது ஒரு விஷயத்தை ஒரு காட்சியாகக் கருதாமல், அதை அப்படியே நம்ப வைக்கிறது. சமமாக இல்லாமல் இருப்பதால், தேவாலயத்திற்குப் பின்னால் இருக்கும் தெருக்களில் உள்ள கோம்ப்ரேயின் செங்குத்தான அந்த அம்சங்களின் நினைவைப் போலவே, அவர்களில் யாரும் என் வாழ்க்கையின் முழு ஆழமான பகுதியையும் அதன் சார்பின் கீழ் வைத்திருக்கவில்லை. ஐந்து மணியளவில் அவரைப் பார்த்தோம் என்று, தபால் நிலையத்தில் கடிதங்களைப் பெறச் சென்றபோது, ​​எங்களிடமிருந்து சில வீடுகள், இடதுபுறம், ஒரு தனிமைப்படுத்தப்பட்ட உச்சத்துடன் கூரைகளின் முகடு வரியை திடீரென உயர்த்துதல்; அதற்கு மாறாக, நாங்கள் உள்ளே வந்து திருமதியின் செய்திகளைக் கேட்க விரும்பினால்.என்னை சஸேரத், அதன் மறுபக்கம் இறங்கிய பிறகு மீண்டும் தாழ்வாகிவிட்ட இந்த வரியை நாங்கள் எங்கள் கண்களால் பின்தொடர்ந்தோம், நாங்கள் மணி கோபுரத்திற்குப் பிறகு இரண்டாவது தெருவில் திரும்ப வேண்டும் என்று தெரிந்துகொண்டோம்; அல்லது கூட, மேலும் தள்ளி, நாங்கள் நிலையத்திற்குச் சென்றால், அதை சாய்வாகப் பார்த்தோம், அதன் புரட்சியின் ஒரு அறியப்படாத தருணத்தில் திடமான ஆச்சரியம் போல சுயவிவரத்தில் புதிய விளிம்புகள் மற்றும் மேற்பரப்புகளைக் காண்பித்தோம்; அல்லது, விவோன் நதிக்கரையில் இருந்து, முன்னோக்கால் தசைகள் சேகரிக்கப்பட்டு எழுப்பப்பட்ட அப்செஸ், வானத்தின் இதயத்தில் அம்புக்குறியை எய்வதற்காக செங்குன்றம் செய்த முயற்சியில் இருந்து தோன்றியதாகத் தோன்றியது: நாம் எப்போதும் அவரிடம்தான் திரும்ப வேண்டும். , எப்பொழுதும் எல்லாவற்றையும் ஆதிக்கம் செலுத்தி, எதிர்பாராத உச்சத்துடன் வீடுகளைத் தாண்டி, நான் அதைக் குழப்பாமல் மனிதக் கூட்டத்தில் மறைந்திருந்த கடவுளின் விரலைப் போல என் முன் உயர்த்தினான். இன்றும் கூட, ஒரு பெரிய மாகாண நகரத்திலோ அல்லது பாரிஸின் ஒரு மாவட்டத்தில் எனக்கு சரியாகத் தெரியாத ஒரு வழிப்போக்கன், "என்னை என் வழியில் வைத்த" ஒரு வழிப்போக்கன் தொலைவில், ஒரு அடையாளமாக, அத்தகைய மருத்துவமனை மணிக்கட்டு, அத்தகைய கான்வென்ட் ஸ்டீபிள் ஒரு தெருவின் மூலையில் அவனது திருச்சபையின் நுனியை உயர்த்தி, என் நினைவு தெளிவில்லாமல் அவனிடம் அன்பான மற்றும் பிரிந்த உருவத்தை, வழிப்போக்கனைப் போன்ற சில குணாதிசயங்களைக் கண்டறிந்தால், அவன் திரும்பிச் சென்றால் நான் தொலைந்து போகவில்லை, அவர் வியக்கும் வகையில், அவர் மேற்கொண்ட நடையையோ அல்லது தேவையான பந்தயத்தையோ மறந்தவர், செங்குத்தானின் முன், மணிக்கணக்கில், அசையாமல், நினைவில் கொள்ள முயற்சித்து, ஆழத்தில் உணரும் என்னைப் பார்க்க முடியும். மறதியிலிருந்து மீட்கப்பட்ட நிலங்கள் வறண்டு, மீண்டும் கட்டப்பட்டு வருகின்றன; மற்றும் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி,

 

வெகுஜனத்திலிருந்து திரும்பிய நாங்கள், M. Legrandin ஐ அடிக்கடி சந்தித்தோம், அவர் ஒரு பொறியியலாளராக தனது தொழிலால் பாரிஸில் தடுத்து வைக்கப்பட்டார், நீண்ட விடுமுறைக்கு வெளியே சனிக்கிழமை மாலை முதல் திங்கள் காலை வரை மட்டுமே காம்ப்ரேயில் உள்ள அவரது தோட்டத்திற்கு வர முடியும். ஒரு விஞ்ஞான வாழ்க்கையைத் தவிர, அவர்கள் அற்புதமாக வெற்றி பெற்றவர்களில், முற்றிலும் மாறுபட்ட கலாச்சாரம், இலக்கியம், கலை ஆகியவற்றைக் கொண்டவர்களில் அவரும் ஒருவர். பல இலக்கியவாதிகளை விட அதிக கல்வியறிவு (அப்போது எம். லெக்ராண்டின் ஒரு எழுத்தாளராகப் புகழ் பெற்றிருந்தார் என்பது எங்களுக்குத் தெரியாது, மேலும் ஒரு பிரபல இசைக்கலைஞர் அவர் வசனங்களில் மெல்லிசை இயற்றியதைக் கண்டு நாங்கள் மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டோம்), மேலும் " பல ஓவியர்களை விட எளிதாக" அவர்கள் நடத்தும் வாழ்க்கை தங்களுக்குப் பொருத்தமானது அல்ல என்று அவர்கள் கற்பனை செய்கிறார்கள் மற்றும் அவர்களின் நேர்மறையான தொழில்களுக்கு கற்பனை கலந்த கவனக்குறைவு அல்லது நீடித்த மற்றும் ஆணவமான பயன்பாடு, அவமதிப்பு, கசப்பு மற்றும் மனசாட்சி ஆகியவற்றைக் கொண்டு வருகிறார்கள். உயரமான, அழகான உடலமைப்பு, நீண்ட மஞ்சள் நிற மீசையுடன் சிந்தனைமிக்க மற்றும் நேர்த்தியான முகம், நீலம் மற்றும் ஏமாற்றப்பட்ட கண்கள், ஒரு நேர்த்தியான நாகரீகம், நாங்கள் கேள்விப்பட்டிராத ஒரு உரையாடல், அவர் எப்போதும் அவரை உதாரணத்திற்கு மேற்கோள் காட்டும் என் குடும்பத்தினரின் பார்வையில் இருந்தார். , உயரடுக்கு மனிதனின் வகை, உன்னதமான மற்றும் மிக நுட்பமான வழியில் வாழ்க்கையை எடுத்துக்கொள்வது. என் பாட்டி, கொஞ்சம் நன்றாகப் பேசியதற்காகவும், கொஞ்சம் புத்தகம் போலவும் பேசியதற்காகவும், எப்போதும் மிதக்கும் புண்டை-வில் பந்தங்களில், நேராக, ஏறக்குறைய பள்ளிச் சிறுவன் ஜாக்கெட்டில் இருந்த இயல்பான தன்மை அவனுடைய மொழியில் இல்லாததற்காகவும் மட்டுமே அவனைக் கண்டித்தாள்.

 

உலக லட்சியம் என்பது என் பாட்டியால் உணர முடியாத ஒரு உணர்வு மற்றும் கிட்டத்தட்ட புரிந்துகொள்ள முடியாத ஒரு உணர்வு, அதைக் களங்கப்படுத்துவதற்கு இவ்வளவு தீவிரம் காட்டுவது அவளுக்குப் பயனற்றதாகத் தோன்றியது. மேலும், லோயர் நார்மண்டியைச் சேர்ந்த ஒரு மனிதரை பால்பெக்கிற்கு அருகில் திருமணம் செய்து கொண்ட எம். லெக்ராண்டின், பிரபுக்கள் மீது இத்தகைய வன்முறைத் தாக்குதல்களில் ஈடுபடுவதை அவள் நன்றாகக் காணவில்லை. அனைத்தும் கில்லட்டின் செய்யப்படவில்லை.

 

- வணக்கம் நண்பர்களே! எங்களை சந்திக்க வந்தபோது அவர் எங்களிடம் கூறினார். நீங்கள் இங்கே மிகவும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்கிறீர்கள்; நாளை நான் மீண்டும் பாரிஸுக்கு, எனது முக்கிய இடத்திற்குச் செல்ல வேண்டும்.

 

-"ஓ! அவர் மேலும் கூறினார், அந்த சற்றே முரண்பாடான மற்றும் ஏமாற்றம் நிறைந்த புன்னகையுடன், கொஞ்சம் கவனச்சிதறல், இது அவருக்கு விசித்திரமானது, நிச்சயமாக என் வீட்டில் எல்லா பயனற்ற பொருட்களும் உள்ளன. இங்குள்ளதைப் போன்ற ஒரு பெரிய வானத்தின் தேவையானது மட்டும் இல்லை. எப்பொழுதும் வானத்தின் ஒரு பகுதியை உங்கள் உயிருக்கு மேலே வைத்திருக்க முயற்சி செய்யுங்கள், குட்டிப் பையன், என் பக்கம் திரும்பினான். உங்களிடம் ஒரு அழகான ஆன்மா உள்ளது, ஒரு அரிய தரம், ஒரு கலை இயல்பு, அதற்குத் தேவையானதைக் குறைக்க விடாதீர்கள்.

 

நாங்கள் திரும்பும்போது, ​​மாஸ் கௌபில் மேடம் தாமதமாக வந்தீர்களா என்று என் அத்தை எங்களிடம் கேட்டபோது, ​​எங்களால் அவளிடம் சொல்ல முடியவில்லை. மறுபுறம், கில்பர்ட் லு மௌவைஸின் ஜன்னலை நகலெடுக்க ஒரு ஓவியர் தேவாலயத்தில் வேலை செய்கிறார் என்று அவரிடம் சொல்லி குழப்பத்தை அதிகரித்தோம். மளிகைக் கடைக்காரரிடம் உடனடியாக அனுப்பப்பட்ட பிரான்சுவா, தியோடர் இல்லாத காரணத்தால் வெறுங்கையுடன் திரும்பினார், அவருக்கு தேவாலயத்தின் பராமரிப்பில் பங்கு கொண்ட கேண்டரின் இரட்டைத் தொழில் மற்றும் மளிகைக் கடைக்காரரின் பையன் அனைத்து உலக உறவுகளுக்கும் கொடுத்தார். உலகளாவிய அறிவு.

 

“ஓ! என் அத்தை பெருமூச்சு விட்டார், இது ஏற்கனவே யூலாலியின் நேரம் என்று நான் விரும்புகிறேன். அவளால் மட்டுமே அதை என்னிடம் சொல்ல முடியும்."

 

Eulalie ஒரு நொண்டி, சுறுசுறுப்பான, காது கேளாத பெண், திருமதி . de la Bretonnerie குழந்தைப் பருவத்திலிருந்தே அவள் இருந்த இடத்தில் இருந்தாள் மற்றும் தேவாலயத்திற்குப் பக்கத்தில் ஒரு அறை எடுத்துக்கொண்டாள், அதிலிருந்து அவள் எப்போதும் அலுவலகங்களுக்கு அல்லது அலுவலகங்களுக்கு வெளியே ஒரு சிறிய பிரார்த்தனை அல்லது உதவிக் கரம் கொடுக்கச் சென்றாள். தியோடருக்கு; மீதி நேரங்களில் அவள் என் அத்தை லியோனி போன்ற நோய்வாய்ப்பட்டவர்களை பார்க்கச் சென்றாள். தனது முன்னாள் எஜமானர்களின் குடும்பத்தினர் அவ்வப்போது பாதிரியார் அல்லது கோம்ப்ரேயின் மதகுரு உலகின் வேறு சில தலைசிறந்த ஆளுமைகளின் சலவைக்கடைக்குச் செல்வதன் மூலம் வழங்கிய சிறிய கொடுப்பனவில் சில சலுகைகளைச் சேர்க்க அவள் வெறுக்கவில்லை. அவள் கிட்டத்தட்ட ஒரு கன்னியாஸ்திரியைப் போலவே, ஒரு கறுப்புத் துணியின் மேல் ஒரு சிறிய வெள்ளை பன்னெட்டை அணிந்திருந்தாள், மேலும் ஒரு தோல் நோய் அவளது கன்னங்களின் ஒரு பகுதியையும், அவளது வளைந்த மூக்கில் தைலத்தின் பிரகாசமான இளஞ்சிவப்பு நிறத்தையும் கொடுத்தது. அவரது வருகைகள் என் அத்தை லியோனியின் பெரும் கவனச்சிதறலாக இருந்தன, M. Le Cure ஐத் தவிர வேறு யாரையும் அவர் பெறவில்லை. என் அத்தை மற்ற எல்லா பார்வையாளர்களையும் படிப்படியாக வெளியேற்றினார், ஏனென்றால் அவளுடைய பார்வையில் அவர்கள் அனைவரும் அவள் வெறுக்கும் இரண்டு வகை நபர்களில் ஒருவராகவோ அல்லது இன்னொருவராகவோ விழுந்தார்கள். சில, மோசமான மற்றும் அவள் முதலில் விடுபட, "தன்னைக் கேட்க வேண்டாம்" என்று அவளுக்கு அறிவுறுத்தியவர்கள், எதிர்மறையாக கூட, சில மறுப்பு மௌனங்களினாலோ அல்லது சில புன்னகைகளினாலோ அதை வெளிப்படுத்தினர். சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி நாசகாரர் வெயிலில் சிறிது நடைபயிற்சி மற்றும் ஒரு நல்ல அரிய மாமிசம் (அவள் பதினான்கு மணி நேரம் அவள் வயிற்றில் இரண்டு மோசமான விச்சி தண்ணீரை வைத்திருந்தபோது!) அவள் படுக்கை மற்றும் மருந்துகளை விட அவளுக்கு அதிக நன்மை செய்யும். மற்ற வகையினர் தாங்கள் நினைத்ததை விட தீவிர நோய்வாய்ப்பட்டவர்கள் என்று நம்புவது போல் தோன்றியவர்கள், அவர்கள் சொன்னது போல் தீவிர நோய்வாய்ப்பட்டவர்கள். மேலும், சில தயக்கங்களுக்குப் பிறகும், பிரான்சுவாஸின் அதிகாரப்பூர்வமற்ற வேண்டுகோளுக்குப் பிறகும் அவள் கைவிட்டவர்கள் மற்றும் அவர்களின் வருகையின் போது, ​​பயமுறுத்தும் வகையில், பயமுறுத்துவதன் மூலம், தங்களுக்கு வழங்கப்பட்ட உதவிக்கு அவர்கள் எவ்வளவு தகுதியற்றவர்கள் என்பதைக் காட்டியவர்கள்: "நீங்கள் நம்பாதீர்கள். நல்ல காலநிலையில் நீங்கள் கொஞ்சம் அசைந்தால் தெரியாது", அல்லது அதற்கு மாறாக, "நான் மிகவும் தாழ்ந்தவன், மிகவும் தாழ்ந்தவன், இதுவே முடிவு, என் ஏழை நண்பர்களே" என்று அவள் அவர்களிடம் சொன்னாள். அவர் பதிலளித்தார்: "ஆ! உனக்கு உடல்நிலை சரியில்லாத போது! ஆனால் நீங்கள் இன்னும் அப்படியே செல்லலாம், ”மற்றவர்களைப் போலவே இவையும் மீண்டும் பெறப்படாது என்பதில் உறுதியாக இருந்தன. ஃபிராங்கோயிஸ் என் அத்தையின் திகிலூட்டும் தோற்றத்தைக் கண்டு மகிழ்ந்தால் என்ன செய்வது, அவள் படுக்கையில் இருந்து ரூ டு செயிண்ட்-எஸ்பிரிட்டில் இருந்தவர்களில் ஒருவரைப் பார்த்தபோது அல்லது அவள் வீட்டிற்கு வருவதைப் போலவோ அல்லது கதவு மணி அடிக்கும் சத்தத்தைக் கேட்டதும், அவள் இன்னும் அதிகமாகச் சிரித்தாள். ஒரு நல்ல தந்திரமாக இருந்தால், அவர்களை வேலையிலிருந்து வெளியேற்றுவதற்கு என் அத்தையின் எப்பொழுதும் வெற்றிகரமான தந்திரங்கள் மற்றும் அவள் அவளைப் பார்க்காமல் திரும்பும் போது அவர்களின் முகடு தோற்றத்தில், அவள் விரும்பாததால் இந்த அனைவரையும் விட உயர்ந்தவள் என்று அவள் கருதும் அவளுடைய எஜமானியைப் பாராட்டினாள். அவர்களை பார். சுருக்கமாக, என் அத்தை அதே நேரத்தில் அவளுடைய உணவை நாங்கள் அங்கீகரிக்க வேண்டும், அவளுடைய துன்பங்களுக்காக நாங்கள் பரிதாபப்பட வேண்டும் மற்றும் அவளுடைய எதிர்காலத்தைப் பற்றி அவளுக்கு உறுதியளிக்க வேண்டும் என்று கோரினார். அவள் மேலும் சிரித்தாள், மேலும் ஒரு நல்ல தந்திரம் போல, என் அத்தையின் எப்பொழுதும் வெற்றிபெறும் தந்திரங்களைக் கண்டு, அவளைப் பார்க்காமல் திரும்பி வந்ததும், அவர்களின் முகபாவத்தைப் பார்த்து, அவள் எஜமானியைப் பாராட்டினாள். அவள் அவர்களைப் பெற விரும்பவில்லை என்பதால் இந்த மக்கள் அனைவரும். சுருக்கமாக, என் அத்தை அதே நேரத்தில் அவளுடைய உணவை நாங்கள் அங்கீகரிக்க வேண்டும், அவளுடைய துன்பங்களுக்காக நாங்கள் பரிதாபப்பட வேண்டும் மற்றும் அவளுடைய எதிர்காலத்தைப் பற்றி அவளுக்கு உறுதியளிக்க வேண்டும் என்று கோரினார். அவள் இன்னும் அதிகமாக சிரித்தாள், என் அத்தையின் வெற்றிகரமான தந்திரங்களைக் கண்டு, அவளைப் பார்க்காமல் திரும்பி வந்ததும், என் அத்தையின் எப்பொழுதும் வெற்றிகரமான தந்திரங்களைப் பார்த்து, அவள் தன்னைப் பார்க்காமல் திரும்பி வந்தபோது, ​​அவளுடைய எஜமானியைப் பாராட்டினாள். அவள் அவர்களைப் பெற விரும்பவில்லை என்பதால் இந்த மக்கள் அனைவரும். சுருக்கமாக, என் அத்தை அதே நேரத்தில் அவளுடைய உணவை நாங்கள் அங்கீகரிக்க வேண்டும், அவளுடைய துன்பங்களுக்காக நாங்கள் பரிதாபப்பட வேண்டும் மற்றும் அவளுடைய எதிர்காலத்தைப் பற்றி அவளுக்கு உறுதியளிக்க வேண்டும் என்று கோரினார்.

 

இதில்தான் யூலாலி சிறந்து விளங்கினார். என் அத்தை அவளிடம் ஒரு நிமிடத்தில் இருபது முறை கூறலாம்: "இது முடிவு, என் ஏழை யூலாலி", இருபது முறை யூலாலி பதில்: "உங்கள் நோய் உங்களுக்குத் தெரியும், மேடம் ஆக்டேவ், நீங்கள் என்னைப் போலவே நூறு வயதாக இருப்பீர்கள். நேற்று கூறப்பட்டது. திருமதி . (Eulalie யின் உறுதியான நம்பிக்கைகளில் ஒன்று மற்றும் அனுபவத்தால் கொண்டுவரப்பட்ட பல மறுப்புகள் குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தப் போதுமானதாக இல்லை, திருமதி. Sazerat Ms. Sazerin என்று அழைக்கப்பட்டார் .)

 

"நான் நூறு வயதாக இருக்க வேண்டும் என்று கேட்கவில்லை," என்று என் அத்தை பதிலளித்தார், அவர் தனது நாட்களை ஒரு துல்லியமான முடிவைக் கொண்டிருக்க விரும்பவில்லை.

 

என் அத்தையை யாராலும் சோர்வடையாமல் திசை திருப்புவது எப்படி என்று யூலாலி அறிந்திருந்ததால், ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக்கிழமையும் தவறாமல் நடக்கும் அவளது வருகைகள் என் அத்தைக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தன யூலாலி தாமதமாக வந்தால், முதல், ஆனால் அதிக பசி போன்ற விரைவில் வலி. நீண்ட காலமாக, யூலாலிக்காகக் காத்திருப்பது சித்திரவதையாக மாறியது, என் அத்தை நேரத்தைப் பார்த்துக் கொண்டே, கொட்டாவி விட்டு, மயக்கமடைந்தாள். நாளின் முடிவில் யூலாலியின் வீட்டு வாசலில் மணி அடித்தால், அவள் அதை நம்பாதபோது, ​​அது அவளை மயக்கமடையச் செய்தது. உண்மையில், ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில், அவள் இந்த வருகையைப் பற்றி மட்டுமே நினைத்தாள், மதிய உணவு முடிந்ததும், என் அத்தையை "ஆக்கிரமிக்க" மாடிக்கு செல்லலாம் என்று நாங்கள் சாப்பாட்டு அறையை விட்டு வெளியேறும் அவசரத்தில் பிரான்சுவா இருந்தார். ஆனால் (குறிப்பாக கோம்ப்ரேயில் அழகான நாட்கள் குடியேறிய தருணத்திலிருந்து) ஆணவமான நண்பகலில் இருந்து நீண்ட நேரம் ஆகிவிட்டது, அது செயிண்ட்-ஹிலேர் கோபுரத்திலிருந்து இறங்கியது, அது அதன் சோனரஸ் கிரீடத்தின் பன்னிரண்டு தருண மலர்களால் பொறிக்கப்பட்டது. எங்கள் மேஜை, நாங்கள் தேவாலயத்தை விட்டு வெளியேறும் போது பழக்கமான புனித ரொட்டிக்கு அருகில், நாங்கள் இன்னும் ஆயிரத்தோரு இரவுகளின் தட்டுகளுக்கு முன்னால் அமர்ந்திருந்தோம், வெப்பம் மற்றும் குறிப்பாக உணவின் மூலம் எடைபோடினோம். எங்களிடம் அவர் அறிவிக்காத முட்டை, சாப்ஸ், உருளைக்கிழங்கு, ஜாம், பிஸ்கட் ஆகியவற்றின் நிரந்தர இருப்புக்கு, பிரான்சுவா மேலும் கூறினார் - வயல்களிலும் பழத்தோட்டங்களிலும் வேலை, அலையின் பழங்கள், வணிகத்தின் ஆபத்துகள், அண்டை வீட்டாரின் மரியாதை மற்றும் அவரது சொந்த மேதை, மற்றும் எங்கள் மெனு, XIII இல் செதுக்கப்பட்ட அந்த குவாட்டர்-பியூயில்களைப் போன்றது.இமுந்தைய நாள் அவள் ஆர்டர் செய்திருந்ததால் ஒரு பாதாம் கேக், அதை வழங்குவது எங்கள் முறை என்பதால் ஒரு பிரியாணி. எங்களுக்காக வெளிப்படையாக இசையமைக்கப்பட்டது, ஆனால் ஒரு அமெச்சூர், ஒரு சாக்லேட் கிரீம், உத்வேகம், பிரான்சுவாவின் தனிப்பட்ட கவனிப்பு, எங்களுக்கு மிகவும் அர்ப்பணிக்கப்பட்டபோது, ​​​​எங்களுக்குச் சமர்ப்பித்தபோது, ​​​​அவள் ஒரு சூழ்நிலையின் வேலையாக விரைவான மற்றும் ஒளி. தன் திறமையை எல்லாம் போட்டிருந்தான். "நான் முடித்துவிட்டேன், இனி எனக்குப் பசியில்லை" என்று அதைச் சுவைக்க மறுத்த எவரும், தற்சமயம் கூட, ஒரு கலைஞர் தம்முடைய ஒன்றைக் கொடுக்கும் கேட்களின் தரத்திற்கு உடனடியாகத் தன்னைக் குறைத்துக் கொள்வார்கள். படைப்புகள், எடை மற்றும் பொருளைப் பாருங்கள், அதேசமயம் எண்ணம் மற்றும் கையொப்பம் மட்டுமே மதிப்புக்குரியது. பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும். ஒரு பிரியாணி அதை வழங்குவது எங்கள் முறை என்பதால். எங்களுக்காக வெளிப்படையாக இசையமைக்கப்பட்டது, ஆனால் ஒரு அமெச்சூர், ஒரு சாக்லேட் கிரீம், உத்வேகம், பிரான்சுவாவின் தனிப்பட்ட கவனிப்பு, எங்களுக்கு மிகவும் அர்ப்பணிக்கப்பட்டபோது, ​​​​எங்களுக்குச் சமர்ப்பித்தபோது, ​​​​அவள் ஒரு சூழ்நிலையின் வேலையாக விரைவான மற்றும் ஒளி. தன் திறமையை எல்லாம் போட்டிருந்தான். "நான் முடித்துவிட்டேன், இனி எனக்குப் பசியில்லை" என்று அதைச் சுவைக்க மறுத்த எவரும், தற்சமயம் கூட, ஒரு கலைஞர் தம்முடைய ஒன்றைக் கொடுக்கும் கேட்களின் தரத்திற்கு உடனடியாகத் தன்னைக் குறைத்துக் கொள்வார்கள். படைப்புகள், எடை மற்றும் பொருளைப் பாருங்கள், அதேசமயம் எண்ணம் மற்றும் கையொப்பம் மட்டுமே மதிப்புக்குரியது. பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும். ஒரு பிரியாணி அதை வழங்குவது எங்கள் முறை என்பதால். எங்களுக்காக வெளிப்படையாக இசையமைக்கப்பட்டது, ஆனால் ஒரு அமெச்சூர், ஒரு சாக்லேட் கிரீம், உத்வேகம், பிரான்சுவாவின் தனிப்பட்ட கவனிப்பு, எங்களுக்கு மிகவும் அர்ப்பணிக்கப்பட்டபோது, ​​​​எங்களுக்குச் சமர்ப்பித்தபோது, ​​​​அவள் ஒரு சூழ்நிலையின் வேலையாக விரைவான மற்றும் ஒளி. தன் திறமையை எல்லாம் போட்டிருந்தார். "நான் முடித்துவிட்டேன், இனி எனக்குப் பசியில்லை" என்று அதைச் சுவைக்க மறுத்த எவரும், தற்சமயம் கூட, ஒரு கலைஞர் தம்முடைய ஒன்றைக் கொடுக்கும் கேட்களின் தரத்திற்கு உடனடியாகத் தன்னைக் குறைத்துக் கொள்வார்கள். படைப்புகள், எடை மற்றும் பொருளைப் பாருங்கள், அதேசமயம் எண்ணம் மற்றும் கையொப்பம் மட்டுமே மதிப்புக்குரியது. பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும். எங்களுக்காக வெளிப்படையாக இசையமைக்கப்பட்டது, ஆனால் ஒரு அமெச்சூர், ஒரு சாக்லேட் கிரீம், உத்வேகம், பிரான்சுவாவின் தனிப்பட்ட கவனம் என் தந்தைக்கு மிகவும் குறிப்பாக அர்ப்பணிக்கப்பட்டது. "நான் முடித்துவிட்டேன், இனி எனக்குப் பசியில்லை" என்று அதைச் சுவைக்க மறுத்த எவரும், தற்சமயம் கூட, ஒரு கலைஞர் தம்முடைய ஒன்றைக் கொடுக்கும் கேட்களின் தரத்திற்கு உடனடியாகத் தன்னைக் குறைத்துக் கொள்வார்கள். படைப்புகள், எடை மற்றும் பொருளைப் பாருங்கள், அதேசமயம் எண்ணம் மற்றும் கையொப்பம் மட்டுமே மதிப்புக்குரியது. பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும். எங்களுக்காக வெளிப்படையாக இசையமைக்கப்பட்டது, ஆனால் ஒரு அமெச்சூர், ஒரு சாக்லேட் கிரீம், உத்வேகம், பிரான்சுவாவின் தனிப்பட்ட கவனம் என் தந்தைக்கு மிகவும் குறிப்பாக அர்ப்பணிக்கப்பட்டது. "நான் முடித்துவிட்டேன், இனி எனக்குப் பசியில்லை" என்று அதைச் சுவைக்க மறுத்த எவரும், தற்சமயம் கூட, ஒரு கலைஞர் தம்முடைய ஒன்றைக் கொடுக்கும் கேட்களின் தரத்திற்கு உடனடியாகத் தன்னைக் குறைத்துக் கொள்வார்கள். படைப்புகள், எடை மற்றும் பொருளைப் பாருங்கள், அதேசமயம் எண்ணம் மற்றும் கையொப்பம் மட்டுமே மதிப்புக்குரியது. பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும். பிரான்சுவாஸிடமிருந்து தனிப்பட்ட கவனம் எங்களுக்கு வழங்கப்பட்டது, விரைவான மற்றும் ஒளி சூழ்நிலையின் ஒரு வேலை, அதில் அவர் தனது திறமைகளை வெளிப்படுத்தினார். "நான் முடித்துவிட்டேன், இனி எனக்குப் பசியில்லை" என்று அதைச் சுவைக்க மறுத்த எவரும், தற்சமயம் கூட, ஒரு கலைஞர் தம்முடைய ஒன்றைக் கொடுக்கும் கேட்களின் தரத்திற்கு உடனடியாகத் தன்னைக் குறைத்துக் கொள்வார்கள். படைப்புகள், எடை மற்றும் பொருளைப் பாருங்கள், அதேசமயம் எண்ணம் மற்றும் கையொப்பம் மட்டுமே மதிப்புக்குரியது. பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும். பிரான்சுவாஸிடமிருந்து தனிப்பட்ட கவனம் எங்களுக்கு வழங்கப்பட்டது, விரைவான மற்றும் ஒளி சூழ்நிலையின் ஒரு வேலை, அதில் அவர் தனது திறமைகளை வெளிப்படுத்தினார். "நான் முடித்துவிட்டேன், இனி எனக்குப் பசியில்லை" என்று அதைச் சுவைக்க மறுத்த எவரும், ஒரு கலைஞர் தம்முடைய ஒன்றைக் கொடுக்கும் நிகழ்காலத்திலும் கூட, அந்த கேட்களின் தரத்திற்கு உடனடியாகத் தன்னைக் குறைத்துக் கொள்வார். படைப்புகள், எடை மற்றும் பொருளைப் பாருங்கள், அதேசமயம் எண்ணம் மற்றும் கையொப்பம் மட்டுமே மதிப்புக்குரியது. பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும். ஒரு கலைஞர் தனது படைப்புகளில் ஒன்றை அவர்களுக்குக் கொடுக்கும் நிகழ்காலத்தில் கூட, எண்ணமும் கையொப்பமும் மட்டுமே மதிப்புக்குரியதாக இருக்கும்போது எடையையும் பொருளையும் பாருங்கள். பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும். ஒரு கலைஞர் தனது படைப்புகளில் ஒன்றை அவர்களுக்காக உருவாக்கும் நிகழ்காலத்தில் கூட, எண்ணமும் கையொப்பமும் மட்டுமே மதிப்புக்குரியதாக இருக்கும்போது எடையையும் பொருளையும் பாருங்கள். பாத்திரத்தில் ஒரு துளியை விட்டால் கூட, அந்தத் துளி முடிவதற்குள் எழுந்திருப்பது போன்ற முரட்டுத்தனத்தை இசையமைப்பாளரின் முகத்தில் காட்டியிருக்கும்.

 

இறுதியாக என் அம்மா என்னிடம் கூறினார்: "வா, காலவரையின்றி இங்கே தங்க வேண்டாம், வெளியில் மிகவும் சூடாக இருந்தால் உங்கள் அறைக்குச் செல்லுங்கள், ஆனால் நீங்கள் மேசையை விட்டு வெளியேறும்போது சோர்வடையாமல் இருக்க முதலில் ஒரு கணம் காற்றை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்." நான் பம்ப் மற்றும் அதன் தொட்டிக்கு அருகில், அடிக்கடி அலங்கரிக்கப்பட்ட, கோதிக் பின்னணியைப் போல, ஒரு சாலமண்டருடன் அமர்ந்தேன், அது கரடுமுரடான கல்லில் அதன் உருவகமான மற்றும் குறுகலான உடலின் மொபைல் ரிலீப்பை செதுக்கியது, ஒரு இளஞ்சிவப்பு நிழல் இல்லாத பெஞ்சில். , தோட்டத்தின் அந்த சிறிய மூலையில், rue du Saint-Esprit இண்டிபெண்டன்ட் கட்டுமானம், ஸ்கல்லரியில் ஒரு பக்க கதவு திறக்கப்பட்டது. அதன் சிவப்பு நடைபாதை, போர்ஃபிரி போல் பிரகாசிப்பதை நீங்கள் காணலாம். இது வீனஸுக்கு ஒரு சிறிய கோவிலை விட பிரான்சுவாவின் குகை போல் இருந்தது. அது கிரீமரின் பிரசாதங்களால் நிரம்பி வழிந்தது, பழம் பயிரிடுபவர், காய்கறி வியாபாரி, சில சமயங்களில் தொலைதூர குக்கிராமங்களில் இருந்து வந்து தங்கள் வயல்களின் தொடக்கத்தை அவருக்கு அர்ப்பணிக்கிறார். மற்றும் அதன் மேல் எப்போதும் ஒரு புறாவின் கூச்சலுடன் முடிசூட்டப்பட்டது.

 

கடந்த காலத்தில், நான் அதைச் சுற்றியுள்ள புனித மரத்தில் தாமதிக்கவில்லை, ஏனென்றால், படிக்கச் செல்வதற்கு முன், நான் சிறிய ஓய்வு அறைக்குள் நுழைந்தேன், என் மாமா அடோல்ஃப், என் தாத்தாவின் சகோதரர், தளபதியாக ஓய்வு பெற்ற முன்னாள் சிப்பாய், தரைத்தளத்தில் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டவர், திறந்த ஜன்னல்கள் வெப்பத்தை அனுமதித்தாலும், அரிதாகவே அவ்வளவு தூரம் வந்த சூரியனின் கதிர்கள், இந்த இருண்ட மற்றும் புதிய வாசனையை அழிக்கமுடியாமல், அதே நேரத்தில் காடு மற்றும் பழைய ஆட்சியைக் கொடுத்தன. சில கைவிடப்பட்ட வேட்டை விடுதிகளுக்குள் நுழையும் போது, ​​நாசியை நீண்ட நேரம் கனவு காண வைக்கிறது. ஆனால் பல ஆண்டுகளாக நான் என் மாமா அடோல்பின் அலுவலகத்திற்குள் நுழையவில்லை, பின்வருபவை கோம்ப்ரேக்கு வரவில்லை, ஏனெனில் அவருக்கும் எனது குடும்பத்தினருக்கும் இடையே ஏற்பட்ட சண்டையின் காரணமாக, பின்வரும் சூழ்நிலைகளில் என் தவறு காரணமாக:

 

மாதத்திற்கு ஒன்று அல்லது இரண்டு முறை, பாரிஸில், அவர் மதிய உணவை முடித்துக்கொண்டிருக்கும்போது, ​​​​அவரைப் பார்க்க அனுப்பப்பட்டேன், அவர் ஒரு எளிய டியூனிக்கில், வயலட் மற்றும் வெள்ளைக் கோடுகள் கொண்ட வேலை ஜாக்கெட்டில் அவரது வேலைக்காரரால் பரிமாறப்பட்டார். நான் நீண்ட காலமாக இங்கு வரவில்லை, கைவிடப்படுகிறேன் என்று அவர் முணுமுணுத்தார்; அவர் எனக்கு ஒரு செவ்வாழை அல்லது டேன்ஜரைன் வழங்கினார், நாங்கள் ஒரு வாழ்க்கை அறையைக் கடந்து சென்றோம், அதில் நாங்கள் ஒருபோதும் நிறுத்தவில்லை, நாங்கள் ஒருபோதும் நெருப்பை உண்டாக்கவில்லை, அதன் சுவர்கள் கில்டட் மோல்டிங்ஸால் அலங்கரிக்கப்பட்டன, கூரைகள் நீல நிறத்தில் வர்ணம் பூசப்பட்டன, இது வானத்தையும் மெத்தையையும் பின்பற்றுவதாக இருந்தது. என் தாத்தா பாட்டி போன்ற சாடின் உள்ள தளபாடங்கள், ஆனால் மஞ்சள்; பின்னர் நாங்கள் அவரது "வேலை" என்று அழைக்கும் ஆய்வுக்கு சென்றோம், அதன் சுவர்களில் கருப்பு பின்னணியில் குண்டான மற்றும் இளஞ்சிவப்பு தேவி தேர் ஓட்டும், பூகோளத்தில் ஏற்றப்பட்ட அல்லது அவள் நெற்றியில் ஒரு நட்சத்திரத்தைக் குறிக்கும் இந்த வேலைப்பாடுகள் தொங்கவிடப்பட்டன. இரண்டாம் பேரரசின் கீழ் நாங்கள் நேசித்தோம், ஏனென்றால் அவர்களிடம் ஒரு பாம்பியன் காற்று இருப்பதைக் கண்டோம், பின்னர் நாங்கள் வெறுத்தோம், மற்றவற்றைக் கொடுத்தாலும், அதே காரணத்திற்காக நாங்கள் மீண்டும் நேசிக்கத் தொடங்குகிறோம், அதுவே அவர்கள் இரண்டாம் பேரரசாகத் தெரிகிறது . பயிற்சியாளர் சார்பாக, அவர் எவ்வளவு நேரம் செல்ல வேண்டும் என்று அவரது வாலட் அவரிடம் கேட்கும் வரை நான் என் மாமாவுடன் இருந்தேன். என் மாமா பின்னர் ஒரு தியானத்தில் மூழ்கிவிடுவார், ஆச்சரியப்பட்ட அவரது வாலிபர் ஒரு அசைவால் தொந்தரவு செய்ய பயப்படுவார், அதன் விளைவாக அவர் ஆர்வத்துடன் காத்திருந்தார், எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக இருப்பார். இறுதியாக, ஒரு உச்ச தயக்கத்திற்குப் பிறகு, என் மாமா இந்த வார்த்தைகளை தவறாமல் உச்சரித்தார்: "கால் கடந்த இரண்டு," இது வாலட் ஆச்சரியத்துடன் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னது, ஆனால் விவாதம் இல்லாமல்: "கால் இரண்டு? சரி... நான் சொல்றேன்..." மற்றும் அதே காரணத்திற்காக நாம் மீண்டும் காதலிக்கத் தொடங்குகிறோம், மற்றவற்றைக் கொடுத்தாலும், அவர்கள் இரண்டாம் பேரரசு போல தோற்றமளிக்கிறார்கள். பயிற்சியாளர் சார்பாக, அவர் எவ்வளவு நேரம் செல்ல வேண்டும் என்று அவரது வாலட் அவரிடம் கேட்கும் வரை நான் என் மாமாவுடன் இருந்தேன். என் மாமா பின்னர் ஒரு தியானத்தில் மூழ்கிவிடுவார், ஆச்சரியப்பட்ட அவரது வாலிபர் ஒரு அசைவால் தொந்தரவு செய்ய பயப்படுவார், அதன் விளைவாக அவர் ஆர்வத்துடன் காத்திருந்தார், எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக இருப்பார். இறுதியாக, ஒரு உச்ச தயக்கத்திற்குப் பிறகு, என் மாமா இந்த வார்த்தைகளை தவறாமல் உச்சரித்தார்: "கால் கடந்த இரண்டு," இது வாலட் ஆச்சரியத்துடன் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னது, ஆனால் விவாதம் இல்லாமல்: "கால் இரண்டு? சரி... நான் சொல்றேன்..." மற்றும் அதே காரணத்திற்காக நாம் மீண்டும் காதலிக்கத் தொடங்குகிறோம், மற்றவற்றைக் கொடுத்தாலும், அவர்கள் இரண்டாம் பேரரசு போல தோற்றமளிக்கிறார்கள். பயிற்சியாளர் சார்பாக, அவர் எவ்வளவு நேரம் செல்ல வேண்டும் என்று அவரது வாலட் அவரிடம் கேட்கும் வரை நான் என் மாமாவுடன் இருந்தேன். என் மாமா பின்னர் ஒரு தியானத்தில் மூழ்கிவிடுவார், ஆச்சரியப்பட்ட அவரது வாலிபர் ஒரு அசைவால் தொந்தரவு செய்ய பயப்படுவார், அதன் விளைவாக அவர் ஆர்வத்துடன் காத்திருந்தார், எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக இருப்பார். இறுதியாக, ஒரு உச்ச தயக்கத்திற்குப் பிறகு, என் மாமா இந்த வார்த்தைகளை தவறாமல் உச்சரித்தார்: "கால் கடந்த இரண்டு," இது வாலட் ஆச்சரியத்துடன் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னது, ஆனால் விவாதம் இல்லாமல்: "கால் இரண்டு? சரி... நான் சொல்றேன்..." பயிற்சியாளர் சார்பாக, அவர் எவ்வளவு நேரம் செல்ல வேண்டும் என்று அவரது வாலட் அவரிடம் கேட்கும் வரை நான் என் மாமாவுடன் இருந்தேன். என் மாமா பின்னர் ஒரு தியானத்தில் மூழ்கிவிடுவார், ஆச்சரியப்பட்ட அவரது வாலிபர் ஒரு அசைவால் தொந்தரவு செய்ய பயப்படுவார், அதன் விளைவாக அவர் ஆர்வத்துடன் காத்திருந்தார், எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக இருப்பார். இறுதியாக, ஒரு உச்ச தயக்கத்திற்குப் பிறகு, என் மாமா இந்த வார்த்தைகளை தவறாமல் உச்சரித்தார்: "கால் கடந்த இரண்டு," இது வாலட் ஆச்சரியத்துடன் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னது, ஆனால் விவாதம் இல்லாமல்: "கால் இரண்டு? சரி... நான் சொல்றேன்..." பயிற்சியாளர் சார்பாக, அவர் எவ்வளவு நேரம் செல்ல வேண்டும் என்று அவரது வாலட் அவரிடம் கேட்கும் வரை நான் என் மாமாவுடன் இருந்தேன். என் மாமா பின்னர் ஒரு தியானத்தில் மூழ்கிவிடுவார், ஆச்சரியப்பட்ட அவரது வாலிபர் ஒரு அசைவால் தொந்தரவு செய்ய பயப்படுவார், அதன் விளைவாக அவர் ஆர்வத்துடன் காத்திருந்தார், எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக இருப்பார். இறுதியாக, ஒரு உச்ச தயக்கத்திற்குப் பிறகு, என் மாமா இந்த வார்த்தைகளை தவறாமல் உச்சரித்தார்: "கால் கடந்த இரண்டு," இது வாலட் ஆச்சரியத்துடன் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னது, ஆனால் விவாதம் இல்லாமல்: "கால் இரண்டு? சரி...நான் சொல்றேன்..." அதன் முடிவை அவர் ஆர்வத்துடன் எதிர்பார்த்தார், எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக இருக்கும். இறுதியாக, ஒரு உச்ச தயக்கத்திற்குப் பிறகு, என் மாமா இந்த வார்த்தைகளை தவறாமல் உச்சரித்தார்: "கால் கடந்த இரண்டு," இது வாலட் ஆச்சரியத்துடன் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னது, ஆனால் விவாதம் இல்லாமல்: "கால் இரண்டு? சரி...நான் சொல்றேன்..." அதன் முடிவை அவர் ஆர்வத்துடன் எதிர்பார்த்தார், எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக இருக்கும். இறுதியாக, ஒரு உச்ச தயக்கத்திற்குப் பிறகு, என் மாமா இந்த வார்த்தைகளை தவறாமல் உச்சரித்தார்: "கால் கடந்த இரண்டு," இது வாலட் ஆச்சரியத்துடன் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னது, ஆனால் விவாதம் இல்லாமல்: "கால் இரண்டு? சரி... நான் சொல்றேன்..."

 

அந்த நேரத்தில் எனக்கு தியேட்டர் மீது ஒரு காதல் இருந்தது, ஒரு பிளாட்டோனிக் காதல், ஏனென்றால் என் பெற்றோர் என்னை ஒருபோதும் அங்கு செல்ல அனுமதிக்கவில்லை, மேலும் நான் அங்கு ருசித்த இன்பங்களை நான் தொலைவில் இல்லாத வகையில் துல்லியமற்ற முறையில் கற்பனை செய்தேன். ஒவ்வொரு பார்வையாளரும் ஒரு ஸ்டீரியோஸ்கோப்பில் ஒரு அலங்காரம் போல் இருப்பதாக நம்புகிறார், அது அவருக்கு மட்டுமே இருந்தது, இருப்பினும் மற்ற ஆயிரக்கணக்கான மற்றவர்களைப் போலவே, ஒவ்வொருவரும் தனக்காக, மற்ற பார்வையாளர்களைப் பார்க்கிறார்கள்.

 

ஒவ்வொரு காலையிலும் நான் மோரிஸ் பத்தியில் அது அறிவித்த நிகழ்ச்சிகளைப் பார்க்க ஓடினேன். அறிவிக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு பகுதியும் என் கற்பனைக்கு வழங்கிய கனவுகளை விட ஆர்வமற்ற மற்றும் மகிழ்ச்சியான எதுவும் இல்லை, அவை தலைப்பை உருவாக்கிய வார்த்தைகளிலிருந்து பிரிக்க முடியாத படங்களாலும், சுவரொட்டிகளின் நிறத்தாலும் இன்னும் ஈரமான மற்றும் பசையால் கொப்புளங்கள் கொண்டவை. அது தனித்து நின்றது. ஓபரா-காமிக்கின் பச்சை சுவரொட்டியில் அல்ல, மாறாக காமெடி-பிரெஞ்சின் ஒயின் நிற சுவரொட்டியில் பொறிக்கப்பட்ட சீசர் ஜிரோடோட் மற்றும் Œdipe-Roi போன்ற விசித்திரமான படைப்புகளில் இது ஒன்று இல்லை என்றால், எதுவும் தோன்றவில்லை. டோமினோ நொயரின் மென்மையான மற்றும் மர்மமான சாட்டின் விட டயமன்ட்ஸ் டி லா குரோனின் பிரகாசமான வெள்ளை நிற அகிரெட்டிலிருந்து நான் மிகவும் வித்தியாசமாக இருக்கிறேன், மேலும்,

 

எனது தோழர்களுடனான எனது உரையாடல்கள் அனைத்தும் இந்த நடிகர்களைப் பற்றியது, அவர்களின் கலை எனக்கு இன்னும் தெரியவில்லை என்றாலும், அது எடுக்கும் எல்லாவற்றிலும் முதல் வடிவம், கலை என்னை உணரட்டும். ஒருவரோ மற்றவரோ வழங்குவதற்கும், தகுதி பெறுவதற்கும் இடையே, சிறிய வேறுபாடுகள் கணக்கிட முடியாத முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக எனக்குத் தோன்றியது. மேலும், அவர்களைப் பற்றி எனக்குச் சொல்லப்பட்டவற்றின்படி, நான் அவர்களைத் திறமையின் வரிசைப்படி வகைப்படுத்தினேன், நான் நாள் முழுவதும் எனக்குள் சொல்லிக்கொண்ட பட்டியல்களில்: அது என் மூளையில் கடினமாகி, அவற்றின் நீக்க முடியாத தன்மையைத் தடுக்கிறது.

 

பின்னர், நான் கல்லூரியில் படிக்கும் போது, ​​ஒவ்வொரு முறையும் வகுப்புகளின் போது, ​​பேராசிரியர் தலையைத் திருப்பியவுடன், ஒரு புதிய நண்பருடன், எனது முதல் கேள்வி, அவர் ஏற்கனவே தியேட்டருக்கு வந்திருக்கிறீர்களா, இல்லையா என்று அவரிடம் கேட்பதுதான். அவர் மிகப் பெரிய நடிகர் உண்மையில் காட், இரண்டாவது டெலானே, முதலியவற்றைக் கண்டறிந்தார். அவரது கருத்துப்படி, ஃபிப்வ்ரே திரோனுக்குப் பிறகு அல்லது டெலானே கோக்லினுக்குப் பிறகு மட்டுமே வந்தால், கோக்லின், கல்லின் விறைப்புத்தன்மையை இழந்து, எனது அதிசயத்தில் சுருங்கும் திடீர் இயக்கம், டெலவுனே தன்னைப் பார்த்த பலனளிக்கும் அனிமேஷனைப் பின்வாங்கச் செய்தார். நான்காவது மாடிக்கு, என் மிருதுவான மற்றும் கருவுற்ற மூளைக்கு பூக்கும் மற்றும் வாழ்க்கையின் உணர்வை மீட்டெடுத்தது.

 

ஆனால் நடிகர்கள் இந்த வழியில் என்னை ஆக்கிரமித்திருந்தால், ஒரு மதிய வேளையில் மௌபந்த் தியேட்டர்-பிரான்சைஸை விட்டு வெளியேறும் காட்சி எனக்கு காதல் அதிர்ச்சியையும் துன்பத்தையும் ஏற்படுத்தியிருந்தால், தியேட்டரின் வாசலில் ஒரு சுடர்விடும் நட்சத்திரத்தின் பெயர் எவ்வளவு, எவ்வளவு? , முன்பக்கம் ரோஜாக்கள் பூத்திருந்த குதிரைகளுடன் தெருவில் செல்லும் கூபேயின் ஜன்னலில், நடிகையாக இருக்கலாம் என்று நான் நினைத்த ஒரு பெண்ணின் முகத்தைப் பார்த்தது, இன்னும் நீண்ட குழப்பத்தை, உதவியற்ற மற்றும் வேதனையான முயற்சியை என்னுள் விட்டுச் சென்றது. அவரது வாழ்க்கையை எனக்கு பிரதிநிதித்துவப்படுத்த! சாரா பெர்ன்ஹார்ட், பெர்மா, பார்டெட், மேடலின் ப்ரோஹான், ஜீன் சமரி போன்ற திறமைகளின் வரிசையில் நான் மிகவும் சிறந்தவர்களைத் தரவரிசைப்படுத்தினேன், ஆனால் அவர்கள் அனைவரும் எனக்கு ஆர்வமாக இருந்தனர். ஆனால் என் மாமாவுக்கு அவர்களில் நிறைய தெரியும், மேலும் நடிகைகளிடமிருந்து என்னால் தெளிவாக வேறுபடுத்திப் பார்க்க முடியாத கோகோட்கள். அவற்றை அவர் தனது இல்லத்தில் பெற்றுக்கொண்டார். மேலும் குறிப்பிட்ட நாட்களில் மட்டுமே அவரைப் பார்க்கப் போகிறோம் என்றால், அதற்குக் காரணம், மற்ற நாட்களில் அவரது குடும்பத்தினர் சந்திக்க முடியாத பெண்கள் வந்தனர், குறைந்தபட்சம் அவரது சொந்த கருத்துப்படி, ஏனென்றால், என் மாமாவுக்கு, மாறாக, திருமணமாகாத அழகான விதவைகளைக் கையாள்வதில் அவருக்கு மிகவும் எளிதானது. , உயர்தரப் பெயர்களைக் கொண்ட கவுண்டஸ்களுக்கு, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, என் பாட்டிக்கு அவர்களை அறிமுகப்படுத்துவது அல்லது அவர்களுக்கு குடும்ப நகைகளைக் கொடுப்பது போன்ற மரியாதை, ஏற்கனவே என் தாத்தாவுடன் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட முறை சண்டையிட்டது. அடிக்கடி, உரையாடலில் வரும் ஒரு நடிகையின் பெயரில், என் அப்பா என் அம்மாவிடம் சிரித்துக்கொண்டே சொல்வதைக் கேட்டேன்: "உன் மாமாவின் நண்பன்"; மற்றும் பல ஆண்டுகளாக முக்கியமான ஆண்கள் தங்கள் கடிதங்களுக்கு பதிலளிக்காத ஒரு பெண்ணின் வாசலில் தேவையில்லாமல் செய்த இன்டர்ன்ஷிப் மற்றும் அவரது ஹோட்டலின் உதவியாளர் அவர்களை விரட்டியடித்தார் என்று நான் நினைத்தேன்.

 

மேலும் - நகர்த்தப்பட்ட ஒரு பாடம் இப்போது மிகவும் மோசமாக வீழ்ச்சியடைந்து வருகிறது என்ற சாக்குப்போக்கில், அது என்னை பல முறை தடுத்தது மற்றும் என் மாமாவைப் பார்க்க விடாமல் தடுக்கிறது - ஒரு நாளில், நாங்கள் சென்ற வருகைக்கு ஒதுக்கப்பட்டதைத் தவிர. அவருக்குச் செய்து, என் பெற்றோர் அதிகாலை உணவு அருந்தியதைச் சாதகமாகப் பயன்படுத்தி, நான் வெளியே சென்று, போஸ்டர்களின் நெடுவரிசையைப் பார்க்கப் போகாமல், அவர்கள் என்னைத் தனியாகப் போக அனுமதித்து, அவரிடம் ஓடினேன். இரண்டு குதிரைகள் இழுத்துச் செல்லும் வண்டியை நான் அவன் வாசலுக்கு முன்னால் கவனித்தேன், அதில் பயிற்சியாளரின் பொத்தான்ஹோலில் இருந்ததைப் போன்ற சிவப்பு நிற கார்னேஷன் இருந்தது. படிக்கட்டுகளில் இருந்து ஒரு சிரிப்பு மற்றும் ஒரு பெண்ணின் குரல் கேட்டது, நான் ஒலித்தவுடன், அமைதி, பின்னர் கதவுகள் மூடப்படும் சத்தம். வாலிபர் கதவைத் திறக்க வந்தார், என்னைப் பார்த்து வெட்கமாகத் தோன்றியது, என் மாமா மிகவும் பிஸியாக இருக்கிறார் என்று சொன்னார், ஒருவேளை என்னைப் பெற முடியாமல் போகலாம், அவர் அவரை எச்சரிக்கப் போகும் போது நான் கேட்ட அதே குரல் சொன்னது: “ஓ, ஆமாம்! அவரை உள்ளே விடுங்கள்; ஒரு நிமிடம், அது என்னை மிகவும் மகிழ்விக்கும். உங்கள் மேசையில் உள்ள புகைப்படத்தில், அவர் அவரது தாயார், உங்கள் மருமகள் போல் இருக்கிறார், அவருடைய புகைப்படம் அவருக்கு அடுத்ததாக உள்ளது, இல்லையா? நான் அவரை ஒரு கணம் பார்க்க விரும்புகிறேன், இந்த குழந்தை.

 

என் மாமா முணுமுணுப்பதைக் கேட்டேன், கோபமாக; இறுதியாக வாலட் என்னை உள்ளே அனுமதித்தார்.

 

மேஜையில் வழக்கம் போல் செவ்வாழைத் தட்டில் இருந்தது; என் மாமா தனது அன்றாட உடையை அணிந்திருந்தார், ஆனால் அவருக்கு எதிரே, இளஞ்சிவப்பு நிற பட்டு உடையில், கழுத்தில் ஒரு பெரிய முத்து நெக்லஸுடன், ஒரு இளம் பெண் அமர்ந்திருந்தார். மேடம் என்று சொல்வதா அல்லது மேடமொயிசெல்லா என்ற நிச்சயமற்ற நிலை என்னை வெட்கப்படுத்தியது, அவளிடம் பேச வேண்டும் என்ற பயத்தில் என் கண்களை அவள் பக்கம் அதிகம் திருப்பத் துணியவில்லை, நான் என் மாமாவை முத்தமிட சென்றேன். அவள் என்னைப் பார்த்து சிரித்தாள், என் மாமா அவளிடம் சொன்னார்: "என் மருமகன்", அவனிடம் என் பெயரைச் சொல்லாமல், அல்லது அவனுடையதை என்னிடம் சொல்லாமல், சந்தேகத்திற்கு இடமில்லை, ஏனென்றால், என் தாத்தாவுடன் அவருக்கு இருந்த சிரமங்களிலிருந்து, அவர் எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு முயற்சி செய்தார். அவரது குடும்பத்திற்கும் இந்த வகையான உறவுக்கும் இடையே ஏதேனும் தொடர்பு.

 

அவர் தனது தாயை எவ்வாறு ஒத்திருக்கிறார், ”என்று அவர் கூறினார்.

 

"ஆனால் நீங்கள் என் மருமகளை ஒரு புகைப்படத்தில் மட்டுமே பார்த்திருக்கிறீர்கள்," என் மாமா விரைவாக, முரட்டுத்தனமாக கூறினார்.

 

“என்னுடைய அன்பான நண்பரே, கடந்த ஆண்டு நீங்கள் மிகவும் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தபோது நான் அவளைப் படிக்கட்டுகளில் கடந்து சென்றேன். நான் சுருக்கமாகத்தான் பார்த்தேன் என்பதும், உங்கள் படிக்கட்டு மிகவும் இருட்டாக இருப்பதும் உண்மைதான், ஆனால் அதை ரசிக்க எனக்கு அதுவே போதுமானதாக இருந்தது. இந்த சிறிய இளைஞனுக்கு அவனது அழகான கண்கள் உள்ளன, மேலும் அவனது நெற்றியின் கீழ் பகுதியில் தனது விரலால் ஒரு கோட்டைக் கண்டுபிடித்தாள். நண்பரே, உங்கள் மருமகளுக்கு உங்கள் பெயர் இருக்கிறதா? என்று என் மாமாவிடம் கேட்டாள்.

 

"அவர் குறிப்பாக அவரது தந்தையை ஒத்திருக்கிறார்," என் மாமா முணுமுணுத்தார். அவர் முற்றிலும் அவரது தந்தை மற்றும் என் ஏழை அம்மா.

 

"அவள் அப்பாவை எனக்குத் தெரியாது," என்று இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் தலையைச் சற்று சாய்த்துக்கொண்டு சொன்னாள், "உன் ஏழை அம்மாவை நான் அறிந்திருக்கவில்லை, என் தோழி." உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறது, உங்கள் பெரும் துயரத்திற்குப் பிறகு நாங்கள் சந்தித்தோம்.

 

நான் கொஞ்சம் ஏமாற்றமடைந்தேன், ஏனென்றால் என் குடும்பத்தில் நான் சில சமயங்களில் பார்த்த மற்ற அழகான பெண்களில் இருந்து இந்த இளம் பெண் வேறுபட்டவள் அல்ல, குறிப்பாக எங்கள் உறவினர் ஒருவரின் மகள், ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஜனவரி முதல் நான் சென்றேன். நன்றாக உடையணிந்து, என் மாமாவின் தோழி அதே கலகலப்பான மற்றும் நல்ல தோற்றத்தைக் கொண்டிருந்தாள், அவள் வெளிப்படையாகவும் அன்பாகவும் இருந்தாள். நடிகைகளின் புகைப்படங்களில் நான் ரசித்த நாடக அம்சமோ அல்லது அவள் வாழவிருந்த வாழ்க்கைக்கு ஏற்றவாறு பேய்த்தனமான வெளிப்பாட்டையோ அவளிடம் காணவில்லை. இரண்டு குதிரை வண்டி, இளஞ்சிவப்பு உடை, முத்து நெக்லஸ் ஆகியவற்றைப் பார்க்காமல் இருந்திருந்தால், இது ஒரு கோகோட் என்று என்னால் நம்ப முடியவில்லை, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக இது ஒரு புதுப்பாணியான கோகோட் என்று நான் நம்பவில்லை. என் மாமாவுக்கு மிக உயர்ந்த நிலை மட்டுமே தெரியும் என்று தெரியவில்லை. ஆனால், தனது காரையும், ஹோட்டலையும், நகைகளையும் கொடுத்த கோடீஸ்வரர், மிகவும் எளிமையாகவும், நேர்த்தியாகவும் தோற்றமளிக்கும் ஒருவருக்காக தனது செல்வத்தை எப்படிச் சாப்பிட்டு மகிழ முடியும் என்று நான் ஆச்சரியப்பட்டேன். அப்படியிருந்தும் அவருடைய வாழ்க்கை என்னவாக இருந்திருக்கும் என்று யோசித்தபோது, ​​அது ஒரு சிறப்புத் தோற்றத்தில் என் முன் கான்க்ரீட் செய்யப்பட்டிருப்பதை விட - ஏதோ ஒரு நாவலின் ரகசியம் போல கண்ணுக்குத் தெரியாமல் இருக்க, அதன் ஒழுக்கக்கேடு என்னைத் தொந்தரவு செய்தது. அவரது முதலாளித்துவ பெற்றோரிடமிருந்து, அனைவருக்கும் அர்ப்பணிப்புடன், அழகில் செழித்து, டெமி-மண்டேவுக்கு உயர்த்தப்பட்ட, அவரது முக நாடகங்கள், அவரது குரல் உள்ளுணர்வு, நான் ஏற்கனவே அறிந்த பலரைப் போலவே, பிரபலமடைந்தது. நான் ஒரு நல்ல குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஒரு இளம் பெண்ணாக இருந்தாலும், இனி எந்தக் குடும்பத்தையும் சேராதவளாகக் கருதுகிறேன்.

 

நாங்கள் "அலுவலகத்திற்கு" சென்றிருந்தோம், என் மாமா, நான் இருப்பதைக் கண்டு சிறிது வெட்கப்பட்டதைப் பார்த்து, அவருக்கு சிகரெட்டைக் கொடுத்தார்.

 

"இல்லை," அவள் சொன்னாள், "என் அன்பே, கிராண்ட் டியூக் எனக்கு அனுப்புபவர்களுடன் நான் பழகிவிட்டேன் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். நீங்கள் அவரைப் பார்த்து பொறாமைப்படுகிறீர்கள் என்று நான் அவரிடம் சொன்னேன். அவள் ஒரு கேஸில் இருந்து வெளிநாட்டு மற்றும் கில்டட் கல்வெட்டுகளால் மூடப்பட்ட சிகரெட்டுகளை எடுத்தாள். "ஆமாம்," அவள் திடீரென்று, "நான் அந்த இளைஞனின் தந்தையை உங்கள் வீட்டில் சந்தித்திருக்க வேண்டும். உன் மருமகன் இல்லையா? அதை நான் எப்படி மறக்க முடியும்? இது எனக்கு மிகவும் நன்றாக இருந்தது, மிகவும் நேர்த்தியாக இருந்தது, அவள் அடக்கமான மற்றும் உணர்திறன் கொண்ட காற்றுடன் சொன்னாள். ஆனால், அவள் சொன்ன முரட்டுத்தனமான வரவேற்பை, என் தந்தையிடமிருந்து நேர்த்தியாகக் கண்டேன் என்று நினைத்து, அவனுடைய இருப்பையும், அவனுடைய குளிர்ச்சியையும் அறிந்த நான், அவனுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட அதீத அங்கீகாரத்துக்கு இடையேயான இந்த சமத்துவமின்மையால், அவன் செய்த ஒரு அயோக்கியத்தனத்தால், வெட்கப்பட்டிருக்கலாம். மற்றும் அவரது போதுமான நட்பு இல்லை. வேலையில்லாத, படிப்பறிவுள்ள பெண்களின் பங்கின் மனதைத் தொடும் பக்கங்களில் ஒன்று என்று பின்னர் எனக்குத் தோன்றியது, அவர்கள் தங்கள் பெருந்தன்மை, திறமை, உணர்ச்சிகரமான அழகுக்கான கிடைக்கக்கூடிய கனவு - கலைஞர்களைப் போலவே, அவர்கள் அதை உணரவில்லை. பொதுவான இருத்தலின் கட்டமைப்பிற்குள் அதைக் கொண்டு வராதீர்கள் - மேலும் ஒரு தங்கம் அவர்களுக்குச் சிறிதளவு செலவாகும், இது ஒரு விலைமதிப்பற்ற மற்றும் நேர்த்தியான மனிதர்களின் கடினமான மற்றும் கடினமான வாழ்க்கையை அமைக்கிறது. இவனைப் போலவே, என் மாமா அவளைப் பெற ஜாக்கெட்டில் இருந்த புகைபிடிக்கும் அறையில், அவளது மென்மையான உடல், அவளுடைய இளஞ்சிவப்பு பட்டு ஆடை, அவளுடைய முத்துக்கள், ஒரு கிராண்ட் டியூக்கின் நட்பில் இருந்து வெளிப்படும் நளினம், அவள் எடுத்துக்கொண்ட சில அற்பமானவை. என் தந்தையின் கூற்று, அவள் அதை நேர்த்தியாக வேலை செய்தாள், அதற்கு ஒரு திருப்பத்தை அளித்தாள், ஒரு விலைமதிப்பற்ற பெயரைக் கொடுத்தாள், அத்தகைய அழகான நீரின் ஒரு பார்வையை அதில் பதித்திருந்தாள்.

 

“வா, பார்க்கலாம், நீ போக நேரமாகிவிட்டது” என்று மாமா என்னிடம் கூறினார்.

 

நான் எழுந்தேன், இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் அந்த பெண்மணியின் கையை முத்தமிட எனக்கு ஒரு தவிர்க்க முடியாத ஆசை, ஆனால் அது ஒரு கடத்தல் போன்ற ஒரு துணிச்சலானது என்று எனக்குத் தோன்றியது. “இதைச் செய்ய வேண்டுமா, இதைச் செய்யக் கூடாதா” என்று மனதிற்குள் நினைத்துக் கொண்டு என் இதயம் படபடத்தது. ஒரு கண்மூடித்தனமான, முட்டாள்தனமான சைகையுடன், ஒரு கணம் முன்பு நான் அவளுக்கு ஆதரவாகக் கண்டறிந்த அனைத்து காரணங்களையும் அகற்றி, அவள் என்னிடம் நீட்டிய கையை என் உதடுகளுக்கு உயர்த்தினேன்.

 

"அவர் எவ்வளவு நல்லவர்! அவர் ஏற்கனவே துணிச்சலானவர், பெண்களுக்கு ஒரு சிறிய கண் உள்ளது: அவர் தனது மாமாவைப் பின்தொடர்கிறார். அவர் ஒரு சரியான ஜென்டில்மேனாக இருப்பார், ”என்று அவள் பற்களைக் கடித்து, வாக்கியத்திற்கு சற்று பிரிட்டிஷ் உச்சரிப்பைக் கொடுத்தாள். “நம்ம இங்கிலீஷ் பக்கத்து வீட்டுக்காரர்கள் சொல்ற மாதிரி அவரால ஒரு தடவை டீ குடிக்க வர முடியலையா; அவர் காலையில் எனக்கு ஒரு "நீலம்" அனுப்ப வேண்டும்.

 

"காயம்" என்றால் என்னவென்று எனக்குத் தெரியவில்லை. அந்தப் பெண்மணி சொன்னதில் பாதி வார்த்தைகள் எனக்குப் புரியவில்லை, ஆனால், பதில் சொல்லாமல் இருந்திருந்தால், அநாகரீகமாக ஏதேனும் கேள்விகள் மறைந்திருக்கும் என்ற பயம், அவற்றைக் கவனமாகக் கேட்பதை நிறுத்தியது, நான் மிகவும் சோர்வாக உணர்ந்தேன்.

 

"இல்லை, இது சாத்தியமில்லை," என்று என் மாமா தோள்களைக் குலுக்கி, "அவர் மிகவும் கண்டிப்பானவர், அவர் நிறைய வேலை செய்கிறார்." அவர் தனது வகுப்பில் அனைத்து பரிசுகளையும் வைத்திருக்கிறார், இந்த பொய்யை நான் கேட்கக்கூடாது, முரண்படக்கூடாது என்பதற்காக தாழ்ந்த குரலில் அவர் கூறினார். யாருக்குத் தெரியும், ஒருவேளை அது ஒரு சிறிய விக்டர் ஹ்யூகோவாக இருக்கலாம், ஒரு வகையான வௌலபெல்லே, உங்களுக்குத் தெரியும்.

 

"நான் கலைஞர்களை விரும்புகிறேன்," என்று இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் அந்த பெண் பதிலளித்தாள், "பெண்களை அவர்கள் மட்டுமே புரிந்துகொள்கிறார்கள் ... அவர்களும் உங்களைப் போன்ற உயரடுக்கு மனிதர்களும் மட்டுமே. என் அறியாமையை மன்னியுங்கள் நண்பரே. வௌலபெல் யார்? இது உங்கள் பூடோயரில் உள்ள சிறிய கண்ணாடி நூலகத்தில் உள்ள கில்டட் தொகுதிகளா? அவற்றை எனக்குக் கடனாகக் கொடுப்பதாக நீங்கள் உறுதியளித்தீர்கள் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும், நான் அவர்களை மிகவும் கவனித்துக்கொள்வேன்.

 

புத்தகங்களைக் கடனாகக் கொடுப்பதை வெறுத்த என் மாமா, எதுவும் பேசாமல், என்னை முன் அறைக்கு அழைத்துச் சென்றார். இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் அந்த பெண்மணியின் மீது மிகுந்த அன்பினால், நான் என் மாமாவின் புகையிலை நிரம்பிய கன்னங்களை வெறித்தனமான முத்தங்களால் மூடினேன், சிறிது வெட்கத்துடன், அவர் என்னிடம் வெளிப்படையாகச் சொல்லத் துணியாமல், நான் பேசாத அளவுக்கு அவர் விரும்புவார் என்று எனக்குத் தெரிவித்தார். என் பெற்றோருக்கு இந்த வருகையைப் பற்றி, நான் கண்ணீருடன் அவரிடம் சொன்னேன், அவருடைய கருணையின் நினைவு எனக்கு மிகவும் வலுவாக இருந்தது, ஒரு நாள் அவருக்கு எனது நன்றியைக் காட்ட ஒரு வழியைக் கண்டுபிடிப்பேன். அது உண்மையில் மிகவும் வலுவாக இருந்தது, இரண்டு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு, சில மர்மமான சொற்றொடர்களுக்குப் பிறகு, நான் பெற்ற புதிய முக்கியத்துவத்தைப் பற்றிய போதுமான தெளிவான யோசனையை என் பெற்றோருக்குத் தரவில்லை, நான் அவர்களிடம் சொல்வது மிகவும் தெளிவாக இருந்தது. நான் செய்த வருகையின் சிறிய விவரங்கள். இதனால் மாமாவுக்கு எந்த பிரச்சனையும் வராது என்று நினைத்தேன். நான் அதை விரும்பவில்லை என்பதால் நான் அதை எப்படி நம்ப முடியும். நான் யாரும் காணாத ஒரு வருகையில் எனது பெற்றோர்கள் ஏதேனும் தீங்கு செய்வார்கள் என்று என்னால் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியவில்லை. எழுதவிடாமல் தடுத்த பெண்ணிடம் மன்னிப்புக் கேட்கத் தவறாதீர்கள் என்று நண்பன் கேட்பதும், அப்படிச் செய்யாமல் அலட்சியப்படுத்துவதும், இந்த ஒரு மௌனத்துக்கு யாராலும் முக்கியத்துவம் கொடுக்க முடியாது என்று கருதுவது தினமும் நடக்கிறதல்லவா? எங்களுக்கு எதுவும் இல்லையா? மற்றவர்களின் மூளை ஒரு செயலற்ற மற்றும் அடக்கமான கொள்கலன் என்று எல்லோரையும் போலவே நான் கற்பனை செய்தேன், அதில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டவற்றுக்கு எதிர்வினையாற்ற எந்த குறிப்பிட்ட சக்தியும் இல்லை; என் மாமா எனக்கு ஏற்படுத்திய அறிமுகம் பற்றிய செய்தியை என் பெற்றோரிடம் வைப்பதன் மூலம், நான் விரும்பிய அதே நேரத்தில் அவர்களுக்கு அனுப்புவேன் என்பதில் எனக்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லை. இந்த விளக்கக்காட்சியில் நான் வழங்கிய நல்ல தீர்ப்பு. துரதிர்ஷ்டவசமாக, எனது மாமாவின் செயலைப் பாராட்ட விரும்பும் எனது பெற்றோர், நான் பின்பற்ற பரிந்துரைத்த கொள்கைகளிலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்ட கொள்கைகளை நம்பியிருந்தனர். என் தந்தை மற்றும் என் தாத்தா அவருடன் வன்முறை விளக்கங்களைக் கொண்டிருந்தனர்; எனக்கு மறைமுகமாகத் தெரிவிக்கப்பட்டது. சில நாட்களுக்குப் பிறகு, ஒரு திறந்த காரில் சென்று கொண்டிருந்த என் மாமாவை வெளியே கடந்து செல்லும்போது, ​​​​அவரிடம் நான் வெளிப்படுத்த விரும்பும் வலி, நன்றி, வருத்தம் ஆகியவற்றை உணர்ந்தேன். அவர்களின் அபரிமிதத்துடன் ஒப்பிடுகையில், தொப்பியின் ஒரு முனை சிறியதாக இருக்கும் என்று நான் நினைத்தேன், மேலும் சாதாரணமான மரியாதைக்கு மேலாக நான் அவரிடம் கடமைப்பட்டிருக்கிறேன் என்று நான் நம்பவில்லை என்று நினைக்கும்படி என் மாமாவை வழிநடத்தக்கூடும் என்று நினைத்தேன். இந்த போதாத சைகையில் இருந்து விலகி இருக்க நான் தீர்மானித்து, என் தலையை திருப்பிக் கொண்டேன். இதில் நான் என் பெற்றோரின் கட்டளையை பின்பற்றுவதாக என் மாமா நினைத்தார்.

 

அதனால் நான் இனி என் மாமா அடோல்ஃபின் ஓய்வு அறைக்குள் செல்லவில்லை, இப்போது மூடப்பட்டு, ஸ்குலரிக்கு அருகில் படுத்திருந்த பிறகு, முன்புறத்தில் தோன்றிய பிரான்சுவா என்னிடம் கூறினார்: "நான் என் சமையலறைப் பெண்ணை காபி பரிமாறிவிட்டு திரும்பப் போகிறேன். வெந்நீர், நான் திருமதியிடம் ஓட வேண்டும் . ஆக்டேவ்", வீட்டுக்குப் போகலாம் என்று முடிவெடுத்து நேராக என் வீட்டிற்குப் படிக்கச் சென்றேன். சமையலறைப் பணிப்பெண் ஒரு தார்மீக நபர், ஒரு நிரந்தர நிறுவனம், அதில் மாறாத பண்புக்கூறுகள் ஒரு வகையான தொடர்ச்சியையும் அடையாளத்தையும் உறுதி செய்தன, அவள் உருவகப்படுத்தப்பட்ட படிவங்களின் வரிசையின் மூலம்: எங்களுக்கு ஒரே இரண்டு வருடங்கள் தொடர்ச்சியாக இருந்ததில்லை. நாங்கள் பல அஸ்பாரகஸைச் சாப்பிட்ட ஆண்டு, பொதுவாக அவற்றைப் பறிக்கும் பொறுப்பில் இருந்த சமையலறைப் பணிப்பெண் ஒரு ஏழை நோய்வாய்ப்பட்ட உயிரினம், நாங்கள் ஈஸ்டருக்கு வந்தபோது ஏற்கனவே மிகவும் முன்னேறிய கர்ப்ப நிலையில் இருந்தோம், மேலும் பிரான்சுவா அவளைச் செய்ய அனுமதிப்பது எங்களுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. நிறைய ஷாப்பிங் மற்றும் வேலை, ஏனென்றால் அவள் முன்னால் மர்மமான கூடையை சிரமத்துடன் எடுத்துச் செல்ல ஆரம்பித்தாள், ஒவ்வொரு நாளும் நிரம்பியது, அதன் அற்புதமான வடிவம் அவளது ஏராளமான புகைகளின் கீழ் நீங்கள் யூகிக்க முடியும். இவை ஜியோட்டோவின் சில அடையாள உருவங்களை அலங்கரிக்கும் கிரேட் கோட்களை நினைவூட்டுவதாக இருந்தன, அதன் புகைப்படங்களை எம். ஸ்வான் எனக்குக் கொடுத்தார். அவர்தான் இதை எங்களிடம் சுட்டிக்காட்டினார், மேலும் அவர் சமையலறை பணிப்பெண்ணைப் பற்றி எங்களிடம் கேட்டபோது, ​​அவர் எங்களிடம் கூறினார்: "ஜியோட்டோவின் தொண்டு எப்படி இருக்கிறது?" அதுமட்டுமல்லாமல், தன் கர்ப்பத்தால் கொழுத்தப்பட்ட அந்த ஏழைப் பெண், முகம் வரை, கன்னங்கள் வரை நேராகவும், சதுரமாகவும் விழுந்து, உண்மையில் அந்த கன்னிப்பெண்களை ஒத்திருந்தாள், வலிமையான மற்றும் ஆண்மையுள்ள, மேட்ரான்கள், யாரில் நல்லொழுக்கங்கள் அரங்கில் உள்ளன. பதுவாவின் இந்த நற்பண்புகள் மற்றும் தீமைகள் அவரை இன்னொரு விதத்தில் ஒத்திருந்ததை நான் இப்போது உணர்கிறேன். இந்த பெண்ணின் உருவத்தை அவள் வயிற்றின் முன் அணிந்திருந்த கூடுதல் சின்னத்தால் உயர்த்தியது போல, அதன் அர்த்தம் புரியாமல், அவளுடைய முகத்தில் எதுவும் இல்லாமல், அதன் அழகையும் ஆவியையும் பிரதிபலிக்கிறது, அது ஒரு எளிய மற்றும் கனமான சுமை போன்றது, அது போலவே, "கரிதாஸ்" என்ற பெயரில் அரங்கில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட்ட சக்திவாய்ந்த இல்லத்தரசி மற்றும் அதன் இனப்பெருக்கம் சுவரில் தொங்குவதை சந்தேகிக்கத் தெரியவில்லை. கோம்ப்ரேயில் உள்ள எனது படிப்பு அறை, இந்த நல்லொழுக்கத்தை உள்ளடக்கியது, அது தொண்டு பற்றிய எந்த சிந்தனையும் இல்லாமல், அதன் ஆற்றல் மற்றும் மோசமான முகத்தால் வெளிப்படுத்தப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. ஓவியரின் அழகிய கண்டுபிடிப்பால் அவள் பூமியின் பொக்கிஷங்களைத் தன் காலடியில் மிதிக்கிறாள், ஆனால் அவள் திராட்சைப் பழங்களின் சாற்றைப் பிரித்தெடுப்பதற்காக மிதிப்பது போலவோ அல்லது தன்னை வளர்த்துக் கொள்ள சாக்குகளில் ஏறியிருப்பதைப் போலவோ; அவள் எரிந்த இதயத்தை கடவுளிடம் நீட்டிக்கிறாள், இன்னும் சிறப்பாகச் சொல்லலாம், அவள் அதை அவனுக்கு "கடந்துவிடுகிறாள்", ஒரு சமையல்காரர் தரைத்தளத்தில் உள்ள ஜன்னலில் அவளிடம் கேட்கும் ஒருவரிடம் தனது அடித்தளத்தில் உள்ள ஏர்ஹோல் வழியாக கார்க்ஸ்க்ரூவை அனுப்புவது போல. பொறாமை என்பது பொறாமையின் ஒரு குறிப்பிட்ட வெளிப்பாட்டைக் கொண்டிருந்திருக்கும். ஆனால் இந்த ஓவியத்தில், சின்னம் அதிக இடத்தை எடுத்துக்கொண்டு உண்மையானதாகக் காட்டப்படுகிறது, பொறாமையின் உதடுகளில் சீறும் பாம்பு மிகப் பெரியது, அது அவரது பரந்த திறந்த வாயை முழுவதுமாக நிரப்புகிறது, அவரது முகத்தின் தசைகள் விரிவடைகின்றன. பலூனை மூச்சுக்காற்றில் ஊதுவதைப் போல, பொறாமையின் கவனம்—அதே சமயம் நம்முடையது—முழுதும் உதடுகளின் செயலில் கவனம் செலுத்துவது, பொறாமை எண்ணங்களுக்கு சிறிது நேரமே இல்லை என்பதை அடக்க முடியும்.

 

ஜியோட்டோவின் இந்த உருவங்களைப் பற்றி எம். ஸ்வான் எவ்வளவு பாராட்டினாலும், அவர் என்னிடம் கொண்டு வந்த பிரதிகள் தொங்கவிடப்பட்ட எங்கள் படிப்பு அறையில், இந்த தொண்டு இல்லாத தொண்டு, இந்த பொறாமை ஆகியவற்றைப் பற்றி நீண்ட நேரம் சிந்திப்பதில் எனக்கு மகிழ்ச்சி இல்லை. ஒரு மருத்துவப் புத்தகத்தில் மட்டும் ஒரு தட்டு விளக்குவது போல, நாக்கில் கட்டி அல்லது ஆபரேட்டரின் கருவியை அறிமுகப்படுத்துவதன் மூலம் குளோட்டிஸ் அல்லது uvula சுருக்கப்பட்டது, ஒரு நீதி, அதன் சாம்பல் மற்றும் சராசரியான வழக்கமான முகம் கோம்ப்ரேயில் இருந்தது. சில அழகான, பக்தியுள்ள மற்றும் வறண்ட பூர்ஷ்வாக்களை நான் வெகுஜனமாகப் பார்த்தேன், அவர்களில் பலர் அநீதியின் இருப்புப் போராளிகளில் முன்கூட்டியே பதிவு செய்யப்பட்டனர். ஆனால், திடுக்கிடும் விசித்திரம் என்று பின்னர் புரிந்துகொண்டேன். இந்த ஓவியங்களின் சிறப்பு அழகுக்குக் காரணம், அந்தச் சின்னம் அங்கு ஆக்கிரமித்திருந்த பெரிய இடத்தைப் பற்றியது, மேலும் அது ஒரு குறியீடாகக் குறிப்பிடப்படவில்லை, ஏனெனில் அது உருவகப்படுத்தப்பட்ட எண்ணம் வெளிப்படுத்தப்படவில்லை, ஆனால் உண்மையானது, உண்மையில் அனுபவித்த அல்லது பொருள் ரீதியாகக் கையாளப்பட்டது. படைப்பின் அர்த்தத்திற்கு மிகவும் நேரடியான மற்றும் மிகவும் துல்லியமான ஒன்றைக் கற்பிக்க, இன்னும் உறுதியான மற்றும் மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க ஒன்றைக் கற்பிக்க வேண்டும். ஏழை சமையலறைப் பெண்ணிலும், அவளை கீழே இழுத்த எடையால் அவளது கவனம் தொடர்ந்து அவளது வயிற்றின் பக்கம் திரும்பியது அல்லவா; அதுபோலவே, மரணமடைபவர்களின் எண்ணங்கள் பலனளிக்கும், வலிமிகுந்த, இருண்ட, உள்ளுறுப்புப் பக்கத்தை நோக்கித் திரும்புகின்றன, அது அவர்களுக்குத் துல்லியமாக முன்வைக்கும் பக்கமான மரணத்தின் இந்தத் தலைகீழ் பக்கத்தை நோக்கித் திரும்புகிறது. அவர்களை நசுக்கும் சுமை

 

பதுவாவின் இந்த நற்பண்புகள் மற்றும் தீமைகள் அவற்றில் நிறைய யதார்த்தங்களைக் கொண்டிருக்க வேண்டியிருந்தது, ஏனெனில் அவை கர்ப்பிணி வேலைக்காரனைப் போல எனக்கு உயிருடன் தோன்றின, அவளே எனக்கு மிகவும் குறைவான உருவகமாகத் தெரியவில்லை. ஒரு உயிரினத்தின் ஆன்மா அதன் மூலம் செயல்படும் நல்லொழுக்கத்தில் பங்கேற்காதது (குறைந்தபட்சம் வெளிப்படையானது), அதன் அழகியல் மதிப்பைத் தவிர, உளவியல் ரீதியாக இல்லாவிட்டாலும், குறைந்தபட்சம், நாம் சொல்வது போல், உடலியல் ரீதியாகவும் இருக்கலாம். பிற்காலத்தில், என் வாழ்நாளில், கான்வென்ட்களில், செயலில் தொண்டு செய்யும் உண்மையான புனித அவதாரங்களைச் சந்திக்கும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்தபோது, ​​அவர்கள் பொதுவாக ஒரு அறுவை சிகிச்சை நிபுணரின் மகிழ்ச்சியான, நேர்மறையான, அலட்சியமான மற்றும் திடீர் காற்றைக் கொண்டிருந்தனர். மனித துன்பங்களை எதிர்கொள்வதில் மன்னிப்பு இல்லை, மென்மை இல்லை, அதை காயப்படுத்த பயம் இல்லை,

 

சமயலறைப் பணிப்பெண் - ஃபிராங்கோயிஸின் மேன்மையைத் தன்னிச்சையாகப் பிரகாசிக்கச் செய்யும் போது, ​​தவறு, மாறாக, சத்தியத்தின் வெற்றியை மேலும் திகைக்க வைக்கிறது - அம்மாவின் கூற்றுப்படி, வெந்நீராக மட்டுமே இருந்த காபியை பரிமாறினார். வெதுவெதுப்பாக இருந்தது, நான் படுக்கையில் நீட்டியிருந்தேன், என் கையில் ஒரு புத்தகம், என் அறையில், நடுக்கம், கோடை வெயிலுக்கு எதிராக அதன் வெளிப்படையான மற்றும் உடையக்கூடிய குளிர்ச்சியைப் பாதுகாத்தது அதன் மஞ்சள் நிற இறக்கைகளைக் கடந்து செல்ல ஒரு வழி, மரத்திற்கும் மெருகூட்டலுக்கும் இடையில் அசையாமல், ஒரு மூலையில், அமர்ந்திருக்கும் பட்டாம்பூச்சியைப் போல இருந்தது. படிக்கும் அளவுக்கு லேசாக இருந்தது, ரு டி லா க்யூரில் காமுஸ் (எனது அத்தை "ஓய்வெடுக்கவில்லை" என்றும், ஒருவர் சத்தம் போடலாம் என்றும் ஃபிராங்கோயிஸ் எச்சரித்தார்) தூசி நிறைந்த பெட்டிகளுக்கு எதிராக அடித்த தட்டிகளால் மட்டுமே ஒளியின் மகிமையின் உணர்வு எனக்கு கிடைத்தது, ஆனால் இது, சூடான காலநிலைக்கு விசித்திரமான, சோனரஸ் வளிமண்டலத்தில் எதிரொலிக்கும், கருஞ்சிவப்பு நட்சத்திரங்கள் பறந்து செல்லும் போல் தோன்றியது; கோடை அறை இசை போன்ற சிறிய கச்சேரியில் எனக்கு முன்னால் நிகழ்த்திய ஈக்களால்: அது மனித இசையின் ட்யூனின் வழியில் அதைத் தூண்டவில்லை, இது அழகான பருவத்தில் தற்செயலாகக் கேட்டது, பின்னர் உங்களுக்கு நினைவூட்டுகிறது. அதன்; இது மிகவும் அவசியமான இணைப்பின் மூலம் கோடைகாலத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது: நல்ல வானிலையில் பிறந்தது, அவர்களுடன் மட்டுமே மறுபிறவி, அவற்றின் சாராம்சத்தில் சிறிதளவு உள்ளது, அது நம் நினைவகத்தில் அதன் உருவத்தை எழுப்புவது மட்டுமல்லாமல், அதன் கருத்தை சான்றளிக்கிறது,

 

என் அறையின் இந்த இருண்ட குளிர்ச்சியானது தெருவின் முழு வெயிலில் இருந்தது, கதிர்களுக்கு என்ன நிழல், அதாவது, அதைப் போலவே ஒளிரும், மற்றும் கோடையின் மொத்த காட்சியை என் கற்பனைக்கு வழங்கியது, நான் உணர்ந்தால். ஒரு நடைக்கு வெளியே சென்றிருந்தால், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மட்டுமே அனுபவிக்க முடிந்தது; அதனால் அது என் ஓய்வுக்கு மிகவும் பொருத்தமானது, அது (என் புத்தகங்கள் சொன்ன சாகசங்களுக்கு நன்றி மற்றும் அவரை நகர்த்தியது) ஓடும் நீரின் நடுவில் அசையாத கையைப் போல ஆதரித்தது, அதிர்ச்சி மற்றும் செயல்பாட்டின் அனிமேஷன் .

 

ஆனால் என் பாட்டி, வானிலை மிகவும் சூடாக மாறினாலும், புயல் அல்லது சூறாவளி வந்தால், என்னை வெளியே செல்லுமாறு கெஞ்சினாள். என் வாசிப்பை கைவிட விரும்பாமல், தோட்டத்தில், கஷ்கொட்டை மரத்தடியில், ஒரு சிறிய எஸ்பார்டோ மற்றும் கேன்வாஸ் சென்ட்ரி பெட்டியில், நான் உட்கார்ந்து, கண்களில் இருந்து மறைந்திருப்பதாக நினைத்தேன். என் பெற்றோரைப் பார்க்க வரக்கூடியவர்கள்.

 

மேலும், வெளியில் என்ன நடக்கிறது என்பதைப் பார்க்கக்கூட நான் புதைந்து கிடப்பதாக நான் உணர்ந்த மற்றொரு தொழுவத்தைப் போல என் எண்ணமும் இருந்தது அல்லவா? நான் ஒரு வெளிப்புறப் பொருளைப் பார்த்தபோது, ​​நான் அதைக் காண்கிறேன் என்ற உணர்வு எனக்கும் அதற்கும் இடையில் இருந்து, அதை ஒரு மெல்லிய ஆன்மீக எல்லையுடன் எல்லையாக வைத்திருந்தது, அது என்னை நேரடியாக அதன் விஷயத்தைத் தொடுவதைத் தடுக்கிறது; நான் அதனுடன் தொடர்பு கொள்வதற்கு முன்பே அது ஒரு விதத்தில் ஆவியாகி, ஈரமான பொருளை நெருங்கும் ஒரு ஒளிரும் உடல் அதன் ஈரப்பதத்தைத் தொடாது, ஏனெனில் அது எப்போதும் ஆவியாதல் மண்டலத்திற்கு முன்னால் இருக்கும். நான் படிக்கும் போது, ​​என் உணர்வு ஒரே நேரத்தில் வெளிப்பட்டு, என்னுள் மிக ஆழமாக மறைந்திருந்த அபிலாஷைகள் முதல் நான் கொண்டிருந்த அடிவானத்தின் வெளிப் பார்வை வரையிலான பல்வேறு நிலைகளின் வண்ணமயமான திரையில் தோட்டம், என் கண்களுக்கு முன்னால், என்னுள் முதலில் இருந்தது, மிக நெருக்கமான, தொடர்ந்து நகரும் கைப்பிடி மற்றவற்றை ஆளுகிறது, தத்துவ செழுமையின் மீதான எனது நம்பிக்கை, நான் படிக்கும் புத்தகத்தின் அழகு மற்றும் அவற்றை எனது சொந்தமாக்க வேண்டும் என்ற எனது விருப்பம். அந்த புத்தகம் இருந்தது. ஏனென்றால், நான் அதை Combray இல் வாங்கியிருந்தாலும், நான் அதை Borange மளிகைக் கடைக்கு முன்னால் பார்த்தபோது, ​​பிரான்சுவாஸுக்கு Camus இல் இருப்பதைப் போல அங்கு பொருட்களைப் பெற முடியவில்லை, ஆனால் ஒரு எழுதுபொருள் மற்றும் புத்தகக் கடையாக சிறப்பாக இருப்பு வைக்கப்பட்டுள்ளது. , பிரசுரங்கள் மற்றும் டெலிவரிகளின் மொசைக்கில் சரங்களால் தக்கவைக்கப்பட்டது, அது அதன் மர்மமான கதவின் இரண்டு இலைகளை மூடியது, கதீட்ரல் கதவை விட எண்ணங்களால் நிரம்பியுள்ளது,

 

இந்த மைய நம்பிக்கைக்குப் பிறகு, எனது வாசிப்பின் போது, ​​உள்ளிருந்து வெளியே இடைவிடாத இயக்கங்களைச் செயல்படுத்தி, உண்மையைக் கண்டுபிடிப்பதை நோக்கி, நான் பங்கேற்ற செயலை எனக்கு வழங்கிய உணர்ச்சிகள் வந்தன, ஏனென்றால் அந்த மதியங்கள் வியத்தகு நிகழ்வுகளால் நிறைந்திருந்தன. வாழ்நாள் பெரும்பாலும். நான் படித்துக் கொண்டிருந்த புத்தகத்தில் நிகழ்ந்த நிகழ்வுகள் இவை; பிரான்சுவாஸ் கூறியது போல் அவர்கள் பாதித்த கதாபாத்திரங்கள் "உண்மையானவை" அல்ல என்பது உண்மைதான். ஆனால் ஒரு உண்மையான கதாபாத்திரத்தின் மகிழ்ச்சி அல்லது துரதிர்ஷ்டம் நம்மை அனுபவிக்கும் அனைத்து உணர்வுகளும் இந்த மகிழ்ச்சி அல்லது இந்த துரதிர்ஷ்டத்தின் ஒரு பிம்பத்தின் இடைத்தரகர் மூலம் மட்டுமே நமக்குள் உருவாகின்றன; முதல் நாவலாசிரியரின் புத்திசாலித்தனம், நமது உணர்ச்சிகளின் கருவியில், உருவம் மட்டுமே இன்றியமையாத உறுப்பு என்பதைப் புரிந்துகொள்வதில் அடங்கியது. உண்மையான கதாபாத்திரங்களை முற்றிலும் மற்றும் எளிமையாக அடக்குவதை எளிமைப்படுத்துவது ஒரு தீர்க்கமான முன்னேற்றமாக இருக்கும். ஒரு உண்மையான உயிரினம், நாம் அவருடன் எவ்வளவு ஆழமாக அனுதாபப்படுகிறோமோ, அது பெரும்பாலும் நம் புலன்களால் உணரப்படுகிறது, அதாவது, நமக்கு ஒளிபுகாநிலையில் உள்ளது, நமது உணர்திறன் உயர்த்த முடியாத ஒரு இறந்த எடையை அளிக்கிறது. துரதிர்ஷ்டம் அவரைத் தாக்கினால், அவரைப் பற்றி நாம் கொண்டிருக்கும் மொத்த எண்ணத்தின் ஒரு சிறிய பகுதியில் மட்டுமே நாம் அதை நகர்த்த முடியும்; மேலும், அவர் தன்னைப் பற்றிக் கொண்டிருக்கும் மொத்தக் கருத்தின் ஒரு பகுதியில் மட்டுமே அவர் தானே இருக்க முடியும். நாவலாசிரியரின் கண்டுபிடிப்பு, இந்த ஊடுருவ முடியாத பகுதிகளை ஆன்மாவுடன் சமமான அளவு இயல்பற்ற பகுதிகளால் மாற்ற வேண்டும், அதாவது நம் ஆன்மாவை ஒருங்கிணைக்க முடியும் என்று கூறுவதாகும். செயல்கள் என்ன முக்கியம், இந்த புதிய வகை உயிரினங்களின் உணர்வுகள் நமக்கு உண்மையானவையாகத் தோன்றும், ஏனென்றால் நாம் அவற்றை நமக்குச் சொந்தமாக்கிக் கொண்டோம், ஏனெனில் அவை நமக்குள் உற்பத்தி செய்யப்படுகின்றன, அவை அவற்றின் சார்புகளின் கீழ் உள்ளன, அதே நேரத்தில் புத்தகத்தின் பக்கங்களை காய்ச்சலாகப் புரட்டுகிறோம். நமது சுவாசத்தின் வேகம் மற்றும் நமது பார்வையின் தீவிரம். நாவலாசிரியர் நம்மை இந்த நிலையில் வைத்தவுடன், எல்லா முழு உள் நிலைகளிலும், அனைத்து உணர்ச்சிகளும் பத்து மடங்கு அதிகரிக்கின்றன, அங்கு அவரது புத்தகம் ஒரு கனவைப் போல நம்மை தொந்தரவு செய்யும், ஆனால் தூக்கத்தில் நாம் கொண்டிருப்பதை விட தெளிவான கனவு மற்றும் அதன் நினைவகம் நீடிக்கும். நீண்ட நேரம், பின்னர், இங்கே அது ஒரு மணி நேரத்திற்கு எல்லா மகிழ்ச்சியையும், சாத்தியமான அனைத்து துரதிர்ஷ்டங்களையும் நமக்குள் கட்டவிழ்த்துவிடுகிறது, சிலவற்றை அறிய வாழ்க்கையில் பல ஆண்டுகள் ஆகும், மற்றும் மிகத் தீவிரமானவை நமக்கு ஒருபோதும் வெளிப்படுத்தப்படாது, ஏனெனில் அவை நிகழும் மந்தநிலை அவற்றைப் பற்றிய நமது உணர்வை இழக்கிறது; (எனவே நம் இதயம் மாறுகிறது, வாழ்க்கையில் இது மிக மோசமான வலி; ஆனால் அது வாசிப்பிலும், கற்பனையிலும் மட்டுமே தெரியும்: உண்மையில் அது மாறுகிறது, இயற்கையின் சில நிகழ்வுகள் நிகழும்போது, ​​மெதுவாக போதும், ஒவ்வொன்றையும் நாம் தொடர்ச்சியாக கவனிக்க முடிந்தால். அதன் வெவ்வேறு நிலைகள், மறுபுறம், மாற்றத்தின் உணர்வு நம்மைத் தவிர்க்கிறது).

 

இந்த கதாபாத்திரங்களின் வாழ்க்கையை விட என் உடலுக்கு ஏற்கனவே குறைவான உட்புறம் வந்தது, என் முன் பாதி முன்வைக்கப்பட்டது, செயல் நடந்த நிலப்பரப்பு மற்றும் எனது சிந்தனையில் மற்றதை விட அதிக தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. நான் அவற்றை புத்தகத்திலிருந்து எடுத்தபோது என் கண்கள். இப்படி, இரண்டு கோடைகாலமாக, கோம்ப்ரே தோட்டத்தின் வெயிலில், அப்போது நான் படித்துக் கொண்டிருந்த புத்தகத்தின் காரணமாக, ஒரு மலை மற்றும் அலை அலையான நாட்டைப் பற்றிய ஏக்கம், அங்கு நான் பல மரத்தூள் ஆலைகளைக் காண முடியும், எங்கே, தெளிவான அடியில் தண்ணீர், மரத்துண்டுகள் வாட்டர்கெஸ்ஸின் கொத்துகளின் கீழ் அழுகின: வெகு தொலைவில் குறைந்த சுவர்களில் உயர்ந்தது, ஊதா மற்றும் சிவப்பு நிற மலர்களின் கொத்துகள். என்னைக் காதலித்த ஒரு பெண்ணின் கனவு எப்போதும் என் எண்ணங்களில் இருந்தபடி, அந்த கோடைக்காலத்தில் இந்த கனவு ஓடும் நீரின் புத்துணர்ச்சியுடன் இருந்தது; எந்தப் பெண்ணை நான் கற்பனை செய்தாலும், ஊதா மற்றும் சிவப்பு நிற மலர்களின் கொத்துகள் உடனடியாக அவளது இருபுறமும் நிரப்பு நிறங்களைப் போல எழுந்தன.

 

நாம் கனவு காணும் ஒரு பிம்பம் எப்பொழுதும் குறிக்கப்பட்டிருப்பதால் மட்டுமல்ல, அதைச் சுற்றியுள்ள வெளிநாட்டு வண்ணங்களின் பிரதிபலிப்பின் மூலம் அழகுபடுத்தப்பட்டு பயனடைகிறோம்; ஏனென்றால், நான் படித்த புத்தகங்களின் இந்த நிலப்பரப்புகள், காம்ப்ரே என் கண்களுக்கு முன் வைத்ததை விட, என் கற்பனைக்கு மிகவும் தெளிவாகப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட்ட நிலப்பரப்புகள் மட்டுமே, ஆனால் அவை ஒத்ததாக இருந்திருக்கும். ஆசிரியர் அவர்களிடமிருந்து எடுத்த தேர்வின் மூலம், ஒரு வெளிப்பாடாக அவரது வார்த்தைகளை விட என் சிந்தனை முன்னோக்கிச் சென்ற நம்பிக்கையால், அவை எனக்குத் தோன்றின - நான் என்னைக் கண்ட நாடு எனக்குக் கொடுக்கவில்லை, மற்றும் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, எங்கள் தோட்டம், என் பாட்டி வெறுத்த சரியான தோட்டக்காரரின் ஆடம்பரமான ஒரு அழகிய தயாரிப்பு - இயற்கையின் ஒரு உண்மையான பகுதி, ஆய்வு மற்றும் ஆய்வுக்கு தகுதியானது.

 

நான் ஒரு புத்தகத்தைப் படிக்கும் போது, ​​அதில் விவரிக்கப்பட்டுள்ள பகுதிக்குச் செல்ல, என் பெற்றோர் என்னை அனுமதித்திருந்தால், சத்தியத்தை வென்றெடுப்பதில் நான் விலைமதிப்பற்ற அடி எடுத்து வைக்கிறேன் என்று நினைத்திருப்பேன். ஏனென்றால், நம் ஆன்மாவால் எப்போதும் சூழப்பட்டிருக்கும் உணர்வு நமக்கு இருந்தால், அது ஒரு அசையாத சிறையைப் போன்றது அல்ல: மாறாக, அதைத் தாண்டி வெளியே செல்ல, ஒருவித மனச்சோர்வுடன், எப்போதும் கேட்கும் ஒரு நிரந்தர உந்துதலில் நாம் அதைக் கொண்டு செல்கிறோம். உங்களைச் சுற்றி ஒரே மாதிரியான ஒலியமைப்பு வெளியில் இருந்து எதிரொலி அல்ல, ஆனால் உள் அதிர்வின் எதிரொலி. அதன் மூலம் விலைமதிப்பற்றதாக மாறிய பொருட்களில், நம் ஆன்மா அவற்றின் மீது செலுத்திய பிரதிபலிப்பைக் காண முயல்கிறோம்; அவர்கள் இயற்கையில், அவர்கள் கொண்டிருந்த வசீகரத்தை நம் சிந்தனையில் இழந்தவர்களாகத் தோன்றுவதைக் குறிப்பிடுவதில் ஒருவர் ஏமாற்றமடைகிறார். சில யோசனைகளுக்கு அருகில்; சில நேரங்களில் இந்த ஆன்மாவின் அனைத்து சக்திகளையும் திறமையாகவும், அற்புதமாகவும் மாற்றுகிறோம், நமக்கு வெளியே அமைந்துள்ள மற்றும் நாம் அடைய முடியாத உயிரினங்களின் மீது செயல்படுகிறோம். மேலும், நான் நேசித்த பெண்ணை, நான் மிகவும் விரும்பிய இடங்களை நான் எப்போதும் கற்பனை செய்துகொண்டிருந்தால், அவற்றை எனக்குக் காட்டியவள், அறியாத உலகத்தை எனக்கு அணுகியவள் அவள் என்று நான் விரும்பினால், அது தற்செயலாக அல்ல. சிந்தனையின் எளிய சங்கம்; இல்லை, பயணம் மற்றும் காதல் பற்றிய எனது கனவுகள் சில தருணங்கள் மட்டுமே-இன்று நான் செயற்கையாகப் பிரிந்து, வெவ்வேறு உயரங்களில் ஒரு மாறுபட்ட மற்றும் வெளித்தோற்றத்தில் சலனமற்ற ஜெட் நீரின் பிரிவுகளைப் பயிற்சி செய்வது போல்-என் அனைத்து சக்திகளின் ஒற்றை மற்றும் நெகிழ்வற்ற வெளிப்பாட்டில் வாழ்க்கை. எந்த உயிரினங்கள் நமக்கு வெளியே அமைந்துள்ளன, அவற்றை நாம் ஒருபோதும் அடைய மாட்டோம் என்று நாம் உணரும் உயிரினங்களின் மீது செயல்படும் அற்புதம். மேலும், நான் நேசித்த பெண்ணை, நான் மிகவும் விரும்பிய இடங்களை நான் எப்போதும் கற்பனை செய்துகொண்டிருந்தால், அவற்றை எனக்குக் காட்டியவள், அறியாத உலகத்தை எனக்கு அணுகியவள் அவள் என்று நான் விரும்பினால், அது தற்செயலாக அல்ல. சிந்தனையின் எளிய சங்கம்; இல்லை, பயணம் மற்றும் காதல் பற்றிய எனது கனவுகள் சில தருணங்கள் மட்டுமே-இன்று நான் செயற்கையாகப் பிரிந்து, வெவ்வேறு உயரங்களில் ஒரு மாறுபட்ட மற்றும் வெளித்தோற்றத்தில் சலனமற்ற ஜெட் நீரின் பிரிவுகளைப் பயிற்சி செய்வது போல்-என் அனைத்து சக்திகளின் ஒற்றை மற்றும் நெகிழ்வற்ற வெளிப்பாட்டில் வாழ்க்கை. எந்த உயிரினங்கள் நமக்கு வெளியே அமைந்துள்ளன, அவற்றை நாம் ஒருபோதும் அடைய மாட்டோம் என்று நாம் உணரும் உயிரினங்களின் மீது செயல்படும் அற்புதம். மேலும், நான் நேசித்த பெண்ணை, நான் மிகவும் விரும்பிய இடங்களை நான் எப்போதும் கற்பனை செய்துகொண்டிருந்தால், அவற்றை எனக்குக் காட்டியவள், அறியாத உலகத்தை எனக்கு அணுகியவள் அவள் என்று நான் விரும்பினால், அது தற்செயலாக அல்ல. சிந்தனையின் எளிய சங்கம்; இல்லை, பயணம் மற்றும் காதல் பற்றிய எனது கனவுகள் சில தருணங்கள் மட்டுமே-இன்று நான் செயற்கையாகப் பிரிந்து, வெவ்வேறு உயரங்களில் ஒரு மாறுபட்ட மற்றும் வெளித்தோற்றத்தில் சலனமற்ற ஜெட் நீரின் பிரிவுகளைப் பயிற்சி செய்வது போல்-என் அனைத்து சக்திகளின் ஒற்றை மற்றும் நெகிழ்வற்ற வெளிப்பாட்டில் வாழ்க்கை. நான் நேசித்த பெண்ணை, நான் மிகவும் விரும்பிய இடங்களை நான் எப்போதும் கற்பனை செய்து கொண்டிருந்தால், அவற்றை எனக்குக் காண்பித்தவள், அறியாத உலகத்தை எனக்கு அணுகியவள் அவள் என்று நான் விரும்பினால், அது ஒரு எளிய சந்தர்ப்பத்தால் அல்ல. சிந்தனை சங்கம்; இல்லை, பயணம் மற்றும் காதல் பற்றிய எனது கனவுகள் சில தருணங்கள் மட்டுமே-இன்று நான் செயற்கையாகப் பிரிந்து, வெவ்வேறு உயரங்களில் ஒரு மாறுபட்ட மற்றும் வெளித்தோற்றத்தில் சலனமற்ற ஜெட் நீரின் பிரிவுகளைப் பயிற்சி செய்வது போல்-என் அனைத்து சக்திகளின் ஒற்றை மற்றும் நெகிழ்வற்ற வெளிப்பாட்டில் வாழ்க்கை. நான் நேசித்த பெண்ணை, நான் மிகவும் விரும்பிய இடங்களை நான் எப்போதும் கற்பனை செய்து கொண்டிருந்தால், அவற்றை எனக்குக் காண்பித்தவள், அறியாத உலகத்தை எனக்கு அணுகியவள் அவள் என்று நான் விரும்பினால், அது ஒரு எளிய சந்தர்ப்பத்தால் அல்ல. சிந்தனை சங்கம்; இல்லை, பயணம் மற்றும் காதல் பற்றிய எனது கனவுகள் சில தருணங்கள் மட்டுமே-இன்று நான் செயற்கையாகப் பிரிந்து, வெவ்வேறு உயரங்களில் ஒரு மாறுபட்ட மற்றும் வெளித்தோற்றத்தில் சலனமற்ற ஜெட் நீரின் பிரிவுகளைப் பயிற்சி செய்வது போல்-என் அனைத்து சக்திகளின் ஒற்றை மற்றும் நெகிழ்வற்ற வெளிப்பாட்டில் வாழ்க்கை.

 

இறுதியாக, உள்ளிருந்து வெளியே உள்ள நிலைகளை ஒரே நேரத்தில் என் நனவில் இணைத்து, அவற்றைச் சூழ்ந்திருக்கும் உண்மையான அடிவானத்தை அடையும் முன், நன்றாக அமர்ந்திருப்பதன் மூலம் மற்றொரு வகையான இன்பத்தை நான் காண்கிறேன். காற்று, வருகையால் தொந்தரவு செய்யக்கூடாது; மற்றும், செயிண்ட்-ஹிலேரின் செங்குத்தானில் ஒரு மணி அடித்தபோது, ​​மதியம் ஏற்கனவே நுகரப்பட்டதை துண்டு துண்டாக விழுவதைப் பார்க்க, கடைசி பக்கவாதத்தை நான் கேட்கும் வரை அதைச் சேர்க்க அனுமதித்தது, அதன் பிறகு, நீண்ட அமைதி. அதைத் தொடர்ந்து, நீல வானத்தில், பிரான்சுவாஸ் தயாரிக்கும் நல்ல இரவு உணவு வரை படிக்க எனக்கு வழங்கப்பட்ட அனைத்து பகுதியும், புத்தகத்தைப் படிக்கும் போது எடுத்த சோர்விலிருந்து எனக்கு ஆறுதலளிக்கும் அனைத்து பகுதியும் தொடங்கியது. ஹீரோ. ஒவ்வொரு மணி நேரமும் எனக்கு தோன்றியது, அதற்கு சில நிமிடங்களுக்கு முன்புதான் முந்தையது ஒலித்தது; மிகச் சமீபத்தியது வானத்தில் மற்றொன்றுக்கு மிக அருகில் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது, மேலும் இந்த சிறிய நீல நிற வளைவில் அறுபது நிமிடங்கள் நீடித்திருக்கும் என்று என்னால் நம்ப முடியவில்லை, இது அவர்களின் இரண்டு தங்கக் குறிகளுக்கு இடையில் இருந்தது. சில நேரங்களில் இந்த அகால மணிநேரம் கூட கடந்த நேரத்தை விட இரண்டு மணிகள் முன்னதாகவே அடித்தது; அதனால் நான் கேட்காத ஒன்று இருந்தது, நடந்த ஒன்று எனக்கு நடக்கவில்லை; ஆழ்ந்த உறக்கம் போன்ற மாயாஜாலமான வாசிப்பு ஆர்வம், என் மாயத்தோற்றம் கொண்ட காதுகளை ஏமாற்றி, நிசப்தத்தின் நீலமான மேற்பரப்பில் தங்க மணியை அழித்துவிட்டது. கோம்ப்ரே தோட்டத்தில் கஷ்கொட்டை மரத்தடியில் அழகான ஞாயிறு மதியம்,

 

சில சமயம் என் வாசிப்பிலிருந்து, மதியத்திலிருந்து, தோட்டக்காரனின் மகள், பைத்தியம் பிடித்தவள் போல் ஓடி, தன் பாதையில் இருந்த ஆரஞ்சு மரத்தைத் தட்டி, விரலை அறுத்து, பல்லை உடைத்துக்கொண்டு கத்திக் கொண்டிருந்தாள்: "இதோ அவர்கள், இங்கே அவர்கள்!" அதனால் நானும் பிரான்சுவாவும் ஓடி வந்து நிகழ்ச்சியின் எதையும் தவறவிடாமல் இருப்போம். இந்த நாட்களில், காரிஸன் சூழ்ச்சிகளுக்காக, துருப்புக்கள் கோம்ப்ரேயைக் கடந்து, பொதுவாக ரூ செயின்ட்-ஹில்டேகார்டை எடுத்துக் கொண்டனர். எங்கள் வேலையாட்கள், வாசலுக்கு வெளியே நாற்காலிகளில் வரிசையாக அமர்ந்து, கோம்ப்ரேயில் ஞாயிற்றுக்கிழமை உலா வருபவர்களைப் பார்த்து, அவர்களுக்குத் தங்களைத் தெரியப்படுத்தியபோது, ​​​​அவென்யூ டி தி ஸ்டேஷனில் இரண்டு தொலைதூர வீடுகளுக்கு இடையில் விடப்பட்ட விரிசல் வழியாக தோட்டக்காரரின் மகள் கண்ணை கூசுவதைக் கண்டாள். தலைக்கவசங்கள். வேலையாட்கள் அவசர அவசரமாக நாற்காலிகளில் அமர்ந்தார்கள்.

 

"ஏழை குழந்தைகள்," என்று பிரான்சுவா கூறினார், அரிதாகவே வாயிலுக்கு வந்து ஏற்கனவே கண்ணீருடன்; புல்வெளி போல் வெட்டப்படும் ஏழை இளைஞர்கள்; அதை நினைச்சு தான் எனக்கு அதிர்ச்சியா இருக்கு”, என்று தன் இதயத்தில் கையை வைத்துக் கொண்டு, இந்த அதிர்ச்சியை பெற்றாள்.

 

"வாழ்க்கையைப் பற்றி கவலைப்படாத இளைஞர்களைப் பார்ப்பது மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது, பிரான்சுவா மேடம்?" அவளை "மேலே போ" என்று தோட்டக்காரன் சொன்னான்.

 

அவர் வீணாகப் பேசவில்லை:

 

“வாழ்க்கையை பிடிக்கவில்லையா? ஆனால், நல்ல இறைவன் இரண்டு முறை கொடுக்காத ஒரே பரிசு, வாழ்வில் இல்லையென்றால் பிடித்துக் கொள்ள என்ன இருக்கிறது. ஐயோ! என் கடவுளே! அவர்கள் அதை விரும்பவில்லை என்பது உண்மைதான்! நான் அவர்களை 70 இல் பார்த்தேன்; இந்த மோசமான போர்களில் அவர்கள் இனி மரணத்திற்கு பயப்படுவதில்லை; அது அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ பைத்தியம் அல்ல; பின்னர் அவர்களை தூக்கிலிட கயிறுக்கு மதிப்பு இல்லை, அவர்கள் மனிதர்கள் அல்ல, அவர்கள் சிங்கங்கள். (ஃபிராங்கோயிஸுக்கு, ஒரு மனிதனை சிங்கத்துடன் ஒப்பிடுவது, அவள் லி-ஆன் என்று உச்சரித்தது, அதைப் பற்றி புகழ்ச்சியாக எதுவும் இல்லை.)

 

rue Sainte-Hildegarde தொலைவில் இருந்து வருவதை நீங்கள் பார்க்க முடியாத அளவுக்கு குறுகியதாக மாறியது, அவென்யூ டி லா கேரில் உள்ள இரண்டு வீடுகளுக்கு இடையேயான இந்த விரிசல் வழியாகவே நீங்கள் எப்போதும் புதிய ஹெல்மெட்டுகள் வெயிலில் ஓடுவதையும் பிரகாசிப்பதையும் பார்த்தீர்கள். இன்னும் கடக்க வேண்டியது நிறைய இருக்கிறதா என்று தோட்டக்காரன் விரும்பினான், வெயில் அடித்ததால் தாகம் எடுத்தது. பின்னர் திடீரென்று, முற்றுகையிடப்பட்ட சதுக்கத்திலிருந்து அவரது மகள் எழுந்து, வெளியேறி, தெருவின் மூலையை அடைந்து, நூறு முறை மரணத்தைத் துணிச்சலாகக் கொண்டு, ஒரு தேங்காயுடன் எங்களை அழைத்து வர வந்தாள். திபெர்சி மற்றும் மெசெக்லிஸின் திசையில் அவர்களில் ஆயிரம் பேர் நிற்காமல் வந்து கொண்டிருந்தனர் என்ற செய்தி. பிரான்சுவாவும் தோட்டக்காரரும் சமரசம் செய்துகொண்டு, போர் ஏற்பட்டால் என்ன செய்வது என்று விவாதித்தனர்:

 

"நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், பிரான்சுவா," தோட்டக்காரர் கூறினார், "புரட்சி சிறப்பாக இருக்கும், ஏனென்றால் அது அறிவிக்கப்பட்டால், வெளியேற விரும்புவோர் மட்டுமே அங்கு செல்கிறார்கள்."

 

“ஓ! ஆம், குறைந்தபட்சம் நான் புரிந்துகொள்கிறேன், இது மிகவும் வெளிப்படையானது.

 

போர்ப் பிரகடனத்தில் அனைத்து இரயில்வேகளும் நிறுத்தப்பட்டதாக தோட்டக்காரர் நம்பினார்.

 

"பார்டி, எனவே நாங்கள் ஓடிவிட மாட்டோம்," என்று பிரான்சுவா கூறினார்.

 

மற்றும் தோட்டக்காரர்: "ஆ! அவர்கள் புத்திசாலிகள்", ஏனென்றால் அரசாங்கம் மக்கள் மீது விளையாட முயற்சிக்கும் போர் ஒரு வகையான அழுக்கு தந்திரம் அல்ல என்பதை அவர் ஒப்புக் கொள்ளவில்லை, அதைச் செய்ய எங்களுக்கு வழி இருந்தால், அது ஒரு நபர் மட்டுமல்ல. சுழலவில்லை.

 

ஆனால் ஃபிராங்கோயிஸ் என் அத்தையிடம் விரைந்தார், நான் எனது புத்தகத்திற்குத் திரும்பினேன், ஊழியர்கள் தூசி விழுந்ததையும், வீரர்கள் கிளர்ந்தெழுந்த உணர்ச்சியையும் பார்க்க கதவின் முன் மீண்டும் குடியேறினர். அமைதி வந்து நீண்ட காலத்திற்குப் பிறகும், ஒரு வழக்கத்திற்கு மாறான நடைப்பயிற்சியாளர்களின் ஓட்டம் கோம்ப்ரேயின் தெருக்களை இன்னும் இருட்டடித்தது. ஒவ்வொரு வீட்டின் முன்பும், பழக்கமில்லாத இடங்களில் கூட, வேலையாட்கள் அல்லது எஜமானர்கள் கூட, உட்கார்ந்து பார்த்துக் கொண்டு, கடற்பாசி மற்றும் பலமான அலைகளை விட்டுச்செல்லும் ஓடுகள் போன்ற ஒரு கேப்ரிசியோஸ் மற்றும் கருமையான எல்லையுடன் வாசலை அலங்கரிக்கின்றனர். க்ரீப் மற்றும் கரையில் உள்ள எம்பிராய்டரி, அவள் சென்ற பிறகு.

 

அந்த நாட்களில் தவிர, மாறாக, நான் பொதுவாக நிம்மதியாக படிக்க முடியும். ஆனால், பெர்கோட்டே என்ற எனக்கு முற்றிலும் புதிய எழுத்தாளரின் புத்தகத்தை நான் வாசித்துக்கொண்டிருந்தபோது ஸ்வான் வருகையின் மூலம் ஒருமுறை வந்த குறுக்கீடும் வர்ணனையும் இந்த விளைவை ஏற்படுத்தியது, நீண்ட காலமாக இது இனி இல்லை. வயலட் டிஸ்டாஃப் பூக்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஒரு சுவரில், ஆனால் முற்றிலும் மாறுபட்ட பின்னணியில், ஒரு கோதிக் கதீட்ரலின் வாசலுக்கு முன்னால், நான் கனவு கண்ட பெண்களில் ஒருவரின் உருவம் இப்போது தனித்து நின்றது.

 

பெர்கோட்டைப் பற்றி நான் முதன்முறையாக என்னை விட மூத்த எனது தோழர்களில் ஒருவரிடமிருந்து கேள்விப்பட்டேன். Nuit d'Octobre மீதான எனது அபிமானத்தை நான் ஒப்புக்கொண்டதைக் கேட்டு, அவர் ஒரு எக்காளத்தைப் போல உரத்த சிரிப்பை உதிர்த்துவிட்டு என்னிடம் கூறினார்: "Sieur de Musset மீதான உங்கள் குறைந்த அன்பைப் பற்றி எச்சரிக்கையாக இருங்கள். அவர் மிகவும் தீய கமிட்டிகளில் ஒருவர் மற்றும் மிகவும் மோசமான முரட்டுத்தனமானவர். மேலும், அவரும், ரேசின் என்ற பெயருடைய மனிதரும் கூட, ஒவ்வொருவரும் தங்கள் வாழ்வில் ஒரு நல்ல வேகமான வசனத்தை எழுதியுள்ளனர் என்பதையும், அது அவருக்கு முற்றிலும் எதையும் குறிக்கவில்லை என்பதையும் நான் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். அது: "வெள்ளை ஓலூசோன் மற்றும் வெள்ளை கமியர்" மற்றும் "மினோஸ் மற்றும் பாசிபேவின் மகள்". இந்த இரண்டு வில்லன்களைப் பாதுகாப்பதற்காக அவர்கள் எனக்கு மிகவும் அன்பான மாஸ்டர், ஃபாதர் லெகோன்டே எழுதிய கட்டுரையின் மூலம் எனக்குச் சுட்டிக்காட்டப்பட்டனர். அழியாத கடவுள்களுக்கு மகிழ்ச்சி. சொல்லப்போனால், இந்த நேரத்தில் படிக்க எனக்கு நேரமில்லாத ஒரு புத்தகம், இந்த மகத்தான தோழரால் பரிந்துரைக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. மிக நுட்பமான கொக்கூன்களில் ஒன்றான சியர் பெர்கோட்டே என்ற ஆசிரியர் எனக்குச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறார். அவர் சில சமயங்களில் விவரிக்க முடியாத மென்மையைக் காட்டினாலும், அவருடைய வார்த்தை எனக்கு ஒரு டெல்பிக் ஆரக்கிள். பகவத் மற்றும் கிரேஹவுண்ட் ஆஃப் மேக்னஸை எழுதிய பிரம்மாண்டமான தாளங்களின் தொகுப்பாளர் அப்போலோன் மூலம் உண்மையைச் சொன்னால், இந்த பாடல் உரைநடைகளைப் படியுங்கள், அன்புள்ள மாஸ்டர், ஒலிம்போஸின் தேன் மகிழ்ச்சியை நீங்கள் சுவைப்பீர்கள். “அன்புள்ள மாஸ்டர்” என்று என்னைக் கூப்பிடச் சொன்னதும், தானே என்னை அழைத்ததும் கிண்டல் தொனியில் இருந்தது. ஆனால் உண்மையில், இந்த விளையாட்டில் நாங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியைப் பெற்றோம், ஒருவர் தான் பெயரிடுவதை ஒருவர் உருவாக்குகிறார் என்று நம்பும் வயதை நெருங்கிவிட்டோம். சொல்லப்போனால், இந்த நேரத்தில் படிக்க எனக்கு நேரமில்லாத ஒரு புத்தகம், இந்த மகத்தான தோழரால் பரிந்துரைக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. மிக நுட்பமான கொக்கூன்களில் ஒன்றான சியர் பெர்கோட்டே என்ற ஆசிரியர் எனக்குச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறார். அவர் சில சமயங்களில் விவரிக்க முடியாத மென்மையைக் காட்டினாலும், அவருடைய வார்த்தை எனக்கு ஒரு டெல்பிக் ஆரக்கிள். இந்த பாடல் வரிகளை படியுங்கள், பகவத் மற்றும் கிரேஹவுண்ட் ஆஃப் மேக்னஸை எழுதிய தாளங்களின் பிரம்மாண்டமான தொகுப்பாளர் உண்மையைச் சொன்னால், அப்போலோன் மூலம், ஒலிம்போஸின் தேன் மகிழ்ச்சியை நீங்கள் சுவைப்பீர்கள். “அன்புள்ள மாஸ்டர்” என்று என்னைக் கூப்பிடச் சொன்னதும், தானே என்னை அழைத்ததும் கிண்டல் தொனியில் இருந்தது. ஆனால் உண்மையில், இந்த விளையாட்டில் நாங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியை அடைந்தோம், ஒருவர் தான் பெயரிடுவதை ஒருவர் உருவாக்குகிறார் என்று நம்பும் வயதை நெருங்கிவிட்டோம். சொல்லப்போனால், இந்த நேரத்தில் படிக்க எனக்கு நேரமில்லாத ஒரு புத்தகம், இந்த மகத்தான தோழரால் பரிந்துரைக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. மிக நுட்பமான கொக்கூன்களில் ஒன்றான சியர் பெர்கோட்டே என்ற ஆசிரியர் எனக்குச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறார். அவர் சில சமயங்களில் விவரிக்க முடியாத மென்மையைக் காட்டினாலும், அவருடைய வார்த்தை எனக்கு ஒரு டெல்பிக் ஆரக்கிள். இந்த பாடல் வரிகளை படியுங்கள், பகவத் மற்றும் கிரேஹவுண்ட் ஆஃப் மேக்னஸை எழுதிய தாளங்களின் பிரம்மாண்டமான தொகுப்பாளர் உண்மையைச் சொன்னால், அப்போலோன் மூலம், ஒலிம்போஸின் தேன் மகிழ்ச்சியை நீங்கள் சுவைப்பீர்கள். “அன்புள்ள மாஸ்டர்” என்று என்னைக் கூப்பிடச் சொன்னதும், தானே என்னை அழைத்ததும் கிண்டல் தொனியில் இருந்தது. ஆனால் உண்மையில், இந்த விளையாட்டில் நாங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியை அடைந்தோம், ஒருவர் தான் பெயரிடுவதை ஒருவர் உருவாக்குகிறார் என்று நம்பும் வயதை நெருங்கிவிட்டோம். இந்த பெரிய பையனால். மிக நுட்பமான கொக்கூன்களில் ஒன்றான சியர் பெர்கோட்டே என்ற ஆசிரியர் எனக்குச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறார். அவர் சில சமயங்களில் விவரிக்க முடியாத மென்மையைக் காட்டினாலும், அவருடைய வார்த்தை எனக்கு ஒரு டெல்பிக் ஆரக்கிள். இந்த பாடல் வரிகளை படியுங்கள், பகவத் மற்றும் கிரேஹவுண்ட் ஆஃப் மேக்னஸை எழுதிய தாளங்களின் பிரம்மாண்டமான தொகுப்பாளர் உண்மையைச் சொன்னால், அப்போலோன் மூலம், ஒலிம்போஸின் தேன் மகிழ்ச்சியை நீங்கள் சுவைப்பீர்கள். “அன்புள்ள மாஸ்டர்” என்று என்னைக் கூப்பிடச் சொன்னதும், தானே என்னை அழைத்ததும் கிண்டல் தொனியில் இருந்தது. ஆனால் உண்மையில், இந்த விளையாட்டில் நாங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியைப் பெற்றோம், ஒருவர் தான் பெயரிடுவதை ஒருவர் உருவாக்குகிறார் என்று நம்பும் வயதை நெருங்கிவிட்டோம். இந்த பெரிய பையனால். மிக நுட்பமான கொக்கூன்களில் ஒன்றான சியர் பெர்கோட்டே என்ற ஆசிரியர் எனக்குச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறார். அவர் சில சமயங்களில் விவரிக்க முடியாத மென்மையைக் காட்டினாலும், அவருடைய வார்த்தை எனக்கு ஒரு டெல்பிக் ஆரக்கிள். பகவத் மற்றும் கிரேஹவுண்ட் ஆஃப் மேக்னஸை எழுதிய பிரம்மாண்டமான தாளங்களின் தொகுப்பாளர் அப்போலோன் மூலம் உண்மையைச் சொன்னால், இந்த பாடல் உரைநடைகளைப் படியுங்கள், அன்புள்ள மாஸ்டர், ஒலிம்போஸின் தேன் மகிழ்ச்சியை நீங்கள் சுவைப்பீர்கள். “அன்புள்ள மாஸ்டர்” என்று என்னைக் கூப்பிடச் சொன்னதும், தானே என்னை அழைத்ததும் கிண்டல் தொனியில் இருந்தது. ஆனால் உண்மையில், இந்த விளையாட்டில் நாங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியைப் பெற்றோம், ஒருவர் தான் பெயரிடுவதை ஒருவர் உருவாக்குகிறார் என்று நம்பும் வயதை நெருங்கிவிட்டோம். அவருடைய வார்த்தை எனக்கு டெல்பிக் ஆரக்கிள். பகவத் மற்றும் க்ரேஹவுண்ட் ஆஃப் மேக்னஸை எழுதிய பிரம்மாண்டமான தாளங்களின் தொகுப்பாளர் அப்போலோன் மூலம் உண்மையைச் சொன்னால், ஒலிம்போஸின் அமிர்த மகிழ்ச்சியை நீங்கள் ருசிப்பீர்கள். “அன்புள்ள மாஸ்டர்” என்று என்னைக் கூப்பிடச் சொன்னதும், தானே என்னை அழைத்ததும் கிண்டல் தொனியில் இருந்தது. ஆனால் உண்மையில், இந்த விளையாட்டில் நாங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியைப் பெற்றோம், ஒருவர் தான் பெயரிடுவதை ஒருவர் உருவாக்குகிறார் என்று நம்பும் வயதை நெருங்கிவிட்டோம். அவருடைய வார்த்தை எனக்கு டெல்பிக் ஆரக்கிள். இந்த பாடல் வரிகளை படியுங்கள், பகவத் மற்றும் கிரேஹவுண்ட் ஆஃப் மேக்னஸை எழுதிய தாளங்களின் பிரம்மாண்டமான தொகுப்பாளர் உண்மையைச் சொன்னால், அப்போலோன் மூலம், ஒலிம்போஸின் தேன் மகிழ்ச்சியை நீங்கள் சுவைப்பீர்கள். “அன்புள்ள மாஸ்டர்” என்று என்னைக் கூப்பிடச் சொன்னதும், தானே என்னை அழைத்ததும் கிண்டல் தொனியில் இருந்தது. ஆனால் உண்மையில், இந்த விளையாட்டில் நாங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியைப் பெற்றோம், ஒருவர் தான் பெயரிடுவதை ஒருவர் உருவாக்குகிறார் என்று நம்பும் வயதை நெருங்கிவிட்டோம்.

 

துரதிர்ஷ்டவசமாக, அழகான வசனங்கள் (உண்மையை வெளிப்படுத்துவதைத் தவிர அவர்களிடமிருந்து எதையும் எதிர்பார்க்காத எனக்கு) அவர் என்னிடம் சொன்னபோது அவர் என்னைத் தூக்கி எறிந்த சிக்கலை, ப்ளாச்சிடம் பேசி விளக்கங்களைக் கேட்டு என்னால் சமாதானப்படுத்த முடியவில்லை. இன்னும் அழகாக இருக்கிறது, ஏனென்றால் அவை எதையும் குறிக்கவில்லை. உண்மையில், ப்ளாச் வீட்டிற்கு திரும்ப அழைக்கப்படவில்லை. முதலில் அவருக்கு நல்ல வரவேற்பு கிடைத்தது. என் தாத்தா, ஒவ்வொரு முறையும் நான் எனது தோழர்களில் ஒருவருடன் மற்றவர்களை விட நண்பர்களாகி, அவரை எங்கள் வீட்டிற்கு அழைத்து வரும்போது, ​​​​அவர் எப்போதும் யூதராக இருந்தார், அது அவரைத் தொந்தரவு செய்யாது என்று என் தாத்தா கூறுகிறார், கொள்கையளவில் அதிருப்தி - அவரது நண்பர் ஸ்வான் கூட யூத வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர் - நான் அவரைத் தேர்ந்தெடுத்தது பொதுவாக சிறந்தவர் அல்ல என்பதை அவர் கண்டுபிடிக்கவில்லை என்றால். மேலும் நான் ஒரு புதிய நண்பரை அழைத்து வந்தபோது அவர் ஹம் செய்யாதது மிகவும் அரிது:

 

அவர்களைப் பார்ப்பதற்கு முன்பு, அவர்களின் பெயரைக் கேட்டவுடன், அதில் குறிப்பாக யூதர்கள் எதுவும் இல்லை, அவர் உண்மையில் யூதராக இருந்த எனது நண்பர்களின் யூத வம்சாவளியை மட்டுமல்ல, அவர்களின் குடும்பத்தில் சில சமயங்களில் துரதிர்ஷ்டவசமாக இருப்பதையும் யூகித்தார்.

 

"இன்றிரவு வரும் உன் நண்பனின் பெயர் என்ன?"

 

"டுமான்ட், தாத்தா."

 

"டூமண்ட்! ஓ! நான் எச்சரிக்கையாக இருக்கிறேன்” என்றார்.

 

மேலும் அவர் பாடினார்:

 

“வில்வீரர்களே, கவனியுங்கள்!

போர் நிறுத்தம் இல்லாமல் சத்தம் இல்லாமல் பாருங்கள்”;

 

மேலும் சில குறிப்பிட்ட கேள்விகளை எங்களிடம் திறமையாகக் கேட்ட பிறகு, அவர் கூச்சலிட்டார்: “கவனியுங்கள்! பாதுகாப்பில்!” அல்லது, ஏற்கனவே வந்திருந்த நோயாளியை, அவர் தெரியாமல், ஒரு ரகசிய விசாரணையின் மூலம், அவரது தோற்றத்தை ஒப்புக்கொள்ளும்படி கட்டாயப்படுத்தியிருந்தால், அவருக்கு இனி எந்த சந்தேகமும் இல்லை என்பதைக் காட்ட, அவர் நம்மைப் புரிந்துகொள்ளாமல் முணுமுணுப்பதைப் பார்த்து திருப்தி அடைந்தார்:

 

“இந்த வெட்கக்கேடான இஸ்ரவேலர்

என்ன! நீங்கள் இங்கே படிகளை வழிநடத்துங்கள்!"

 

அல்லது:

 

"தந்தை வழி நிலங்கள், ஹெப்ரான், இனிப்பு பள்ளத்தாக்கு."

 

அல்லது:

 

"ஆம், நான் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட இனத்தைச் சேர்ந்தவன்."

 

என் தாத்தாவின் இந்த சிறிய வினோதங்கள் என் தோழர்கள் மீது எந்த தீய உணர்வுகளையும் குறிக்கவில்லை. ஆனால் ப்ளாச் வேறு காரணங்களுக்காக என் பெற்றோருக்கு அதிருப்தி அளித்தார். அவர் என் தந்தையை எரிச்சலூட்டுவதன் மூலம் தொடங்கினார், அவர் ஈரமாக இருப்பதைப் பார்த்து, ஆர்வத்துடன் அவரிடம் சொன்னார்:

 

"ஆனால், மான்சியர் ப்ளாச், வானிலை எப்படி இருக்கிறது, மழை பெய்ததா?" எனக்கு அதைப் பற்றி எதுவும் புரியவில்லை, காற்றழுத்தமானி நன்றாக இருந்தது.

 

அவர் இந்த பதிலை மட்டுமே பெற்றார்:

 

“ஐயா, மழை பெய்ததா என்பதை என்னால் சொல்ல முடியாது. உடல் ரீதியான தற்செயல்களுக்கு வெளியே நான் மிகவும் உறுதியாக வாழ்கிறேன், அவற்றைப் பற்றி எனக்குத் தெரிவிக்க என் புலன்கள் கவலைப்படுவதில்லை.

 

"ஆனால், என் ஏழை மகனே, உன் நண்பன் முட்டாள்" என்று ப்ளாச் சென்றபோது என் தந்தை என்னிடம் கூறினார். எப்படி! வானிலை எப்படி இருக்கிறது என்று கூட அவனால் சொல்ல முடியாது! ஆனால் அதைவிட சுவாரஸ்யமான எதுவும் இல்லை! அவன் ஒரு முட்டாள்.

 

பின்னர் ப்ளாச் என் பாட்டியை அதிருப்தி செய்தார், ஏனென்றால் மதிய உணவுக்குப் பிறகு, அவர் கொஞ்சம் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருப்பதாக அவர் கூறியது போல், அவர் ஒரு அழுகையை அடக்கி கண்ணீரைத் துடைத்தார்.

 

"அது எப்படி உண்மையாக இருக்கும்," அவள் என்னிடம், "அவனுக்கு என்னைத் தெரியாது; இல்லையெனில் அவர் பைத்தியம் பிடித்தவர்.

 

இறுதியாக, அவர் அனைவரையும் அதிருப்திக்குள்ளாக்கினார், ஏனென்றால், மதிய உணவுக்கு ஒன்றரை மணி நேரம் தாமதமாக வந்து சேற்றில் மூழ்கி, மன்னிப்பு கேட்பதற்குப் பதிலாக, அவர் கூறினார்:

 

"வளிமண்டலத்தில் ஏற்படும் இடையூறுகள் அல்லது காலத்தின் வழக்கமான பிரிவுகளால் நான் என்னை ஒருபோதும் பாதிக்க அனுமதிக்க மாட்டேன். ஓபியம் பைப் மற்றும் மலாய் கிறிஸ் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துவதை நான் மகிழ்ச்சியுடன் மறுவாழ்வு செய்வேன், ஆனால் அந்த எண்ணற்ற தீங்கான மற்றும் தட்டையான முதலாளித்துவ கருவிகளான கடிகாரம் மற்றும் குடை பற்றி எனக்குத் தெரியாது.

 

எல்லாம் இருந்தும் கோம்ப்ரேக்கு திரும்பியிருப்பார். இருப்பினும் என் பெற்றோர் எனக்கு ஆசைப்பட்ட நண்பர் அவர் இல்லை; என் பாட்டியின் உடல்நிலை சரியில்லாமல் அவர் சிந்திய கண்ணீர் போலியானதல்ல என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள்; ஆனால் அவர்கள் உள்ளுணர்வால் அல்லது அனுபவத்தின் மூலம் நமது செயல்கள் மற்றும் நம் வாழ்வின் நடத்தை ஆகியவற்றின் மீது நமது உணர்வுகளின் தூண்டுதல்கள் சிறிய சாம்ராஜ்யத்தைக் கொண்டிருப்பதையும், தார்மீகக் கடமைகளின் மரியாதை, நண்பர்களுக்கு விசுவாசம், ஒரு வேலையை நிறைவேற்றுவது, கடைப்பிடிப்பது ஒரு உணவு, இந்த தற்காலிக, தீவிரமான மற்றும் மலட்டு போக்குவரத்துகளை விட குருட்டு பழக்கங்களில் உறுதியான அடித்தளம் உள்ளது. அவருடைய நண்பர்களுக்குக் கொடுக்க ஒப்புக்கொண்டதை விட அதிகமாக எனக்குக் கொடுக்காத ப்ளாச் தோழர்களை விட அவர்கள் என்னை விரும்புவார்கள். முதலாளித்துவ ஒழுக்க விதிகளின்படி; எதிர்பாராதவிதமாக எனக்கு ஒரு கூடை பழங்களை அனுப்ப மாட்டார்கள், ஏனென்றால் அவர்கள் அன்று என்னை மென்மையுடன் நினைத்திருப்பார்கள், ஆனால் அவர்களின் கற்பனையின் எளிய இயக்கத்தில் நியாயமான கடமைகளையும் நட்பின் கோரிக்கைகளையும் எனக்கு ஆதரவாக சாய்க்க முடியவில்லை. மற்றும் அவர்களின் உணர்திறன், எனது தப்பெண்ணத்திற்கு அதை மேலும் சிதைக்காது. என் பெரியம்மா மாதிரியான இயல்புகளை அவர்கள் எங்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டியதைக் கழிப்பது கூட கடினம், அவள் ஒருபோதும் பேசாத மருமகளுடன் பல ஆண்டுகளாக முரண்பட்டவள், அவள் விருப்பத்தை மாற்றவில்லை. அவள் தன் நெருங்கிய உறவினராக இருந்ததால், அவளுடைய முழு செல்வத்தையும் விட்டுவிட்டாள். அவர்களின் கற்பனை மற்றும் அவர்களின் உணர்திறன் ஆகியவற்றின் எளிய இயக்கத்தின் மீது நட்பின் நியாயமான கடமைகள் மற்றும் தேவைகளின் சமநிலையை எனக்கு சாதகமாக சாய்க்க முடியாமல் போனது, என் தப்பெண்ணத்திற்கு அதை சிதைக்காது. என் பெரியம்மா மாதிரியான இயல்புகளை அவர்கள் எங்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டியதைக் கழிப்பது கூட கடினம், அவள் ஒருபோதும் பேசாத மருமகளுடன் பல ஆண்டுகளாக முரண்பட்டவள், அவள் விருப்பத்தை மாற்றவில்லை. அவள் தன் நெருங்கிய உறவினராக இருந்ததால், அவளுடைய முழு செல்வத்தையும் விட்டுவிட்டாள். அவர்களின் கற்பனை மற்றும் அவர்களின் உணர்திறன் ஆகியவற்றின் எளிய இயக்கத்தின் மீது நட்பின் நியாயமான கடமைகள் மற்றும் தேவைகளின் சமநிலையை எனக்கு சாதகமாக சாய்க்க முடியாமல் போனது, எனது தப்பெண்ணத்திற்கு அதை மேலும் சிதைக்காது. என் பெரியம்மா மாதிரியான இயல்புகளை அவர்கள் எங்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டியதைக் கழிப்பது கூட கடினம், அவள் ஒருபோதும் பேசாத மருமகளுடன் பல ஆண்டுகளாக முரண்பட்டவள், அவள் விருப்பத்தை மாற்றவில்லை. இதற்காக அவனிடம் கொடுத்தாள்.அவளுடைய முழு செல்வத்தையும் விட்டுவிட்டாள், ஏனென்றால் அவள் அவளுடைய நெருங்கிய உறவினர் என்பதால் அது "இருக்க வேண்டும்".

 

ஆனால் நான் ப்ளாச்சை நேசித்தேன், என் பெற்றோர் என்னைப் பிரியப்படுத்த விரும்பினர், மினோஸ் மற்றும் பாசிபே ஆகியோரின் மகளின் அர்த்தமற்ற அழகைப் பற்றி எனக்கு இருந்த தீர்க்க முடியாத பிரச்சினைகள் என்னை மேலும் சோர்வடையச் செய்து அவருடன் புதிய உரையாடல்களை ஏற்படுத்தியது, இருப்பினும் என் அம்மா அவர்களை தீங்கு விளைவிக்கும் என்று கருதினார். அந்த இரவு உணவிற்குப் பிறகு, அவர் என்னிடம் சொன்னது போல் - பின்னர் என் வாழ்க்கையில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய செய்தி - எல்லாப் பெண்களும் அன்பைப் பற்றி மட்டுமே நினைத்ததை விட மகிழ்ச்சியாகவும், பின்னர் மகிழ்ச்சியற்றதாகவும் இருந்திருந்தால், நாங்கள் அவரை இன்னும் கோம்ப்ரேயில் பெற்றிருப்போம். யாருடைய எதிர்ப்பையும் சமாளிக்க முடியாதவர்கள் இல்லை என்றும், எனது பெரியம்மாவுக்கு இளமைப் புயல் இருந்தது, பகிரங்கமாகப் பராமரிக்கப்பட்டது என்று மிக உறுதியாகக் கூறியதைக் கேட்டதாக அவர் எனக்கு உறுதியளித்தார்.

 

ஆனால் பெர்கோட்டைப் பற்றி அவர் உண்மையைப் பேசினார்.

 

முதல் நாட்கள், நாம் விரும்பும், ஆனால் நம்மால் வேறுபடுத்திப் பார்க்க முடியாத ஒரு இசைக் காற்றைப் போல, அதன் பாணியில் நான் மிகவும் விரும்பியது எனக்குத் தோன்றவில்லை. அவர் வாசித்த நாவலை என்னால் விட்டுவிட முடியவில்லை, ஆனால் அந்த விஷயத்தில் மட்டுமே நான் ஆர்வமாக இருந்தேன் என்று நினைத்தேன், காதலின் முதல் தருணங்களைப் போல, ஒவ்வொரு நாளும் ஏதாவது ஒரு சந்திப்பில் ஒரு பெண்ணைத் தேடும்போது, ​​அதில் உள்ள வசதிகளால் சில திசைதிருப்பல். நாங்கள் ஈர்க்கப்படுகிறோம் என்று நம்புகிறோம். பின்னர் நான் அரிய, கிட்டத்தட்ட தொன்மையான வெளிப்பாடுகளை அவர் பயன்படுத்த விரும்பிய சமயங்களில் நல்லிணக்கத்தின் மறைக்கப்பட்ட ஓட்டம், ஒரு உள் முன்னுரை, அவரது பாணியை உயர்த்தியது; இந்த நேரத்தில் தான் அவர் "வாழ்க்கையின் வீண் கனவு", "அழகான தோற்றங்களின் வற்றாத நீரோடை", "புரிதல் மற்றும் அன்பின் மலட்டு மற்றும் சுவையான வேதனை" பற்றி பேசத் தொடங்கினார். "கதீட்ரல்களின் மரியாதைக்குரிய மற்றும் வசீகரிக்கும் முகப்பை என்றென்றும் மெருகூட்டும் நகரும் சிலைகள்", என்று அவர் எனக்கு ஒரு புதிய தத்துவத்தை அற்புதமான படங்கள் மூலம் வெளிப்படுத்தினார், இந்த வீணைகளின் பாடலை எழுப்பியவர்கள் யார் என்று ஒருவர் சொல்லலாம், யாருடைய துணையுடன் உன்னதமான ஒன்றை கொடுத்தார். பெர்கோட்டின் இந்த பத்திகளில் ஒன்று, மற்றவற்றிலிருந்து நான் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட மூன்றாவது அல்லது நான்காவது, எனக்கு முதலில் கிடைத்த மகிழ்ச்சியுடன் ஒப்பிட முடியாத ஒரு மகிழ்ச்சியை எனக்கு அளித்தது, இது ஒரு ஆழமான பகுதியில் நான் அனுபவித்த மகிழ்ச்சி. மேலும் ஒன்றுபட்டது, மேலும் பரந்தது, அதில் இருந்து தடைகள் மற்றும் பிரிவினைகள் நீக்கப்பட்டதாகத் தோன்றியது. அரிய வெளிப்பாடுகளுக்கான இதே ரசனை, இதே இசைப் பொலிவு, மற்ற காலங்களில் ஏற்கனவே இருந்த இதே இலட்சியவாதத் தத்துவம் ஆகியவற்றை அங்கீகரிப்பது இதுதான்.

 

நான் பெர்கோட்டின் ஒரே அபிமானி அல்ல; அவர் என் அம்மாவின் நண்பரின் விருப்பமான எழுத்தாளராகவும் இருந்தார், அவர் மிகவும் படித்தவர்; இறுதியாக, அவரது சமீபத்திய புத்தகத்தைப் படிக்க, போல்பனில் இருந்து மருத்துவர் தனது நோயாளிகளை காத்திருக்க வைத்தார்; மற்றும் அவரது ஆலோசனை அறையிலிருந்தும், காம்ப்ரேக்கு அருகிலுள்ள பூங்காவிலிருந்தும், பெர்கோட்டிற்கான இந்த விருப்பத்தின் முதல் விதைகளில் சில பறந்து சென்றன, இந்த இனம் அன்று மிகவும் அரிதானது, இன்று உலகளவில் பரவலாக உள்ளது, மேலும் இது ஐரோப்பா, அமெரிக்கா என எல்லா இடங்களிலும் காணப்படுகிறது. , சிறிய கிராமத்தில் கூட, சிறந்த மற்றும் பொதுவான மலர். பெர்கோட்டின் புத்தகங்களில் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக என் அம்மாவின் நண்பர் மற்றும் டாக்டர் டு போல்பன் விரும்புவது என்னைப் போன்றது, இதே மெல்லிசை ஓட்டம், இந்த பழைய வெளிப்பாடுகள், வேறு சில மிகவும் எளிமையான மற்றும் நன்கு அறியப்பட்டவை, ஆனால் அவர் அவற்றை வெளிச்சத்தில் வைத்த இடம் அவரது பங்கில் ஒரு குறிப்பிட்ட சுவையை வெளிப்படுத்தியது; இறுதியாக, சோகமான பத்திகளில், ஒரு குறிப்பிட்ட முரட்டுத்தனம், கிட்டத்தட்ட கரடுமுரடான உச்சரிப்பு. மேலும் இவையே அவனுடைய மிகப் பெரிய வசீகரம் என்று அவனே உணர்ந்திருக்க வேண்டும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. அதற்குப் பின் வந்த புத்தகங்களில், ஏதேனும் ஒரு பெரிய உண்மை அல்லது புகழ்பெற்ற தேவாலயத்தின் பெயரைக் கண்டால், அவர் தனது கதையை குறுக்கிட்டு, ஒரு அழைப்பிதழில், ஒரு அபோஸ்ட்ரோபியில், ஒரு நீண்ட பிரார்த்தனையில், அவர் இந்த வெளிப்பாடுகளுக்கு சுதந்திரமான கட்டுப்பாட்டைக் கொடுத்தார். முதல் படைப்புகள் அவரது உரைநடைக்கு உட்புறமாக இருந்தன, மேற்பரப்பின் அலைகளால் கண்டறியப்பட்டது, மென்மையானது ஒருவேளை இன்னும், மிகவும் இணக்கமானதாக இருக்கலாம், மேலும் அவை மறைந்திருக்கும் போது மிகவும் இணக்கமாக இருந்தன, மேலும் அவை எங்கு பிறந்தன, எங்கே அவற்றின் முணுமுணுப்பு காலாவதியானது என்பதை துல்லியமாக குறிப்பிட முடியாது. அவர் ரசித்த அந்தப் பாடல்கள் எங்களுக்குப் பிடித்த பாடல்கள். என்னைப் பொறுத்தவரை, நான் அவர்களை இதயத்தால் அறிந்தேன். அவர் தனது கதையின் இழையை எடுத்தபோது நான் ஏமாற்றமடைந்தேன். பைன் காடுகள், ஆலங்கட்டி மழை, நோட்ரே-டேம் டி பாரிஸ், அத்தாலி அல்லது ஃபெட்ரே என்று அதுவரை என்னிடமிருந்து அழகு மறைந்திருந்த ஒன்றைப் பற்றி அவர் பேசும் ஒவ்வொரு முறையும், இந்த அழகை என்னுள் வெடிக்கச் செய்தார். மேலும், பிரபஞ்சத்தின் எத்தனையோ பகுதிகளை அவர் என்னுடன் நெருங்கி வரவில்லை என்றால், எனது ஊனமான கருத்து வேறுபடுத்திப் பார்க்காது என்பதை உணர்ந்து, எல்லா விஷயங்களிலும், குறிப்பாக அவைகளில் அவரைப் பற்றிய ஒரு கருத்தை, அவரைப் பற்றிய ஒரு உருவகமாக இருக்க விரும்புகிறேன். குறிப்பாக பழைய பிரெஞ்சு நினைவுச்சின்னங்கள் மற்றும் சில கடல்சார் நிலப்பரப்புகளில், என்னைப் பார்க்க எனக்கு வாய்ப்பு கிடைக்கும். ஏனெனில் அவர் தனது புத்தகங்களில் அவற்றை மேற்கோள் காட்டிய வற்புறுத்தலானது, அவை அர்த்தத்திலும் அழகிலும் செழுமையானவை என்பதை அவர் நிரூபித்தார். துரதிர்ஷ்டவசமாக கிட்டத்தட்ட எல்லா விஷயங்களிலும் அவருடைய கருத்தை நான் அறியவில்லை. நான் உயர முற்பட்ட அறியப்படாத உலகத்திலிருந்து அவள் வந்தவளாக இருந்ததால், அவள் என்னுடையதிலிருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டவள் என்பதில் எனக்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லை. தற்செயலாக, அவருடைய புத்தகம் ஒன்றில், நான் ஏற்கனவே வைத்திருந்த ஒன்றை, ஒரு கடவுள் எனக்குக் கொடுத்தது போல் என் இதயம் வீங்கி, திரும்பி வந்து, அவளை நியாயமானதாகவும் அழகாகவும் அறிவித்தது. சில சமயங்களில் அவருடைய ஒரு பக்கம் நான் அடிக்கடி என் பாட்டிக்கும் என் அம்மாவுக்கும் இரவில் தூக்கம் வராதபோது எழுதிய அதே விஷயங்களைச் சொல்லும். பெர்கோட்டின் இந்தப் பக்கம் எனது கடிதங்களின் தலைப்பில் வைக்கப்பட வேண்டிய கல்வெட்டுகளின் தொகுப்பாகத் தோன்றியது. பின்னரும் கூட, நான் ஒரு புத்தகத்தை எழுதத் தொடங்கியபோது, ​​சில வாக்கியங்களின் தரம் போதுமானதாக இல்லாததால், அதைத் தொடர முடிவு செய்தேன், அதற்கு இணையானதை பெர்கோட்டில் கண்டேன். ஆனால் அப்போதுதான், அவருடைய படைப்பில் அவற்றைப் படித்தபோதுதான் என்னால் ரசிக்க முடிந்தது; நான் அவற்றை இயற்றியபோது, ​​என் எண்ணங்களில் நான் உணர்ந்ததை அவை சரியாகப் பிரதிபலிக்கின்றன என்பதில் ஆர்வமாக இருந்தபோது, ​​"ஒத்த" செய்யக்கூடாது என்று பயந்து, நான் எழுதியது இனிமையானதா என்று என்னை நானே கேட்டுக்கொள்ள எனக்கு நிறைய நேரம் கிடைத்தது! ஆனால் உண்மையில் அந்த வகையான சொற்றொடர்கள் மட்டுமே இருந்தன, நான் மிகவும் விரும்பிய அந்த வகையான யோசனைகள். என் கவலையும் அதிருப்தியும் நிறைந்த முயற்சிகள் அன்பின் அடையாளமாக இருந்தன, இன்பம் இல்லாத ஆனால் ஆழமான காதல். அப்படியென்றால், திடீரென்று வேறொருவரின் வேலையில் இதுபோன்ற வாக்கியங்களை நான் கண்டபோது, ​​​​அதாவது, எந்தவிதமான கசப்புணர்ச்சியும், கடுமையும் இல்லாமல், என்னை நானே துன்புறுத்தாமல், கடைசியாக நான் அவற்றைச் சுவைத்ததில் மகிழ்ச்சியுடன் வெளியேறினேன். ஒரு சமையற்காரனைப் போல, ஒரு முறை சமைக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லாதபோது, ​​​​கடைசியாக பேராசையுடன் நேரத்தைக் கண்டுபிடிக்கும். ஒரு நாள், பெர்கோட்டின் ஒரு புத்தகத்தில், ஒரு வயதான வேலைக்காரனைப் பற்றிய ஒரு நகைச்சுவையை எதிர்கொண்டபோது, ​​​​எழுத்தாளரின் அற்புதமான மற்றும் புனிதமான மொழி இன்னும் முரண்பாடாக இருந்தது, ஆனால் பிரான்சுவாவைப் பற்றி பேசும்போது நான் என் பாட்டியிடம் அடிக்கடி கூறியது இதுதான். , வேறொரு சமயம், அவருடைய படைப்புகளான உண்மையின் கண்ணாடிகளில் ஒன்றில் அவர் தோன்றுவது தகுதியற்றது என்று நான் கருதவில்லை என்பதைக் கண்டபோது, ​​​​எங்கள் நண்பர் திரு.

 

அவரது புத்தகங்களின்படி, பெர்கோட்டை ஒரு பலவீனமான மற்றும் ஏமாற்றமடைந்த முதியவராக நான் கற்பனை செய்தேன், அவர் குழந்தைகளை இழந்து தன்னை ஒருபோதும் ஆறுதல்படுத்தவில்லை. எனவே நான் படித்தேன், நான் அவரது உரைநடையை உள்நோக்கிப் பாடினேன், அது எழுதப்பட்டதை விட அதிகமாக "டோல்ஸ்", இன்னும் "லெண்டோ", மற்றும் எளிமையான வாக்கியம் எனக்கு ஒரு மென்மையான ஒலியுடன் உரையாற்றப்பட்டது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக நான் அவளுடைய தத்துவத்தை நேசித்தேன், நான் அவளுக்கு என்றென்றும் என்னைக் கொடுத்தேன். தத்துவம் என்ற வகுப்பில், கல்லூரியில் சேரும் வயதை அடைய அவள் என்னை பொறுமையிழக்கச் செய்தாள். ஆனால் பெர்கோட்டின் சிந்தனையில் மட்டுமே வாழ்வதைத் தவிர வேறு எதையும் மக்கள் அங்கு செய்ய விரும்பவில்லை, நான் யாருடன் இணைந்திருப்பேன் என்று யாராவது என்னிடம் சொன்னால், அவரை எந்த வகையிலும் நான் உணர்ந்திருப்பேன். உயிருக்கு உயிராக காதலிக்க விரும்பும் ஒரு காதலனின் விரக்தி மற்றும் பிற எஜமானிகளைப் பற்றி சொல்லப்படும்.

 

ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை, தோட்டத்தில் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது, ​​என் பெற்றோரைப் பார்க்க வந்திருந்த ஸ்வான் என்னைக் கலங்கச் செய்தான்.

 

"என்ன படிக்கிறாய், நாம் பார்க்கலாமா?" ஏய், கொஞ்சம் பெர்கோட்? அப்படியானால், அவருடைய படைப்புகளை உங்களுக்குச் சுட்டிக்காட்டியவர் யார்? அது Bloch என்று நான் அவரிடம் சொல்கிறேன்.

 

“ஓ! ஆம், நான் இங்கு ஒருமுறை பார்த்த அந்த சிறுவன், பெல்லினியின் மஹமட் II இன் உருவப்படம் போல தோற்றமளிக்கிறான். ஓ! இது வியக்க வைக்கிறது, அவருக்கு அதே சுற்றளவு புருவங்கள், அதே வளைந்த மூக்கு, அதே உயரமான கன்னத்து எலும்புகள் உள்ளன. அவருக்கு ஒரு ஆடு இருக்கும்போது அது அதே நபராக இருக்கும். எப்படியிருந்தாலும், அவருக்கு சுவை இருக்கிறது, ஏனென்றால் பெர்கோட் ஒரு அழகான ஆவி. பெர்கோட்டை நான் எவ்வளவு பாராட்டுவது போல் தோன்றியது, தனக்குத் தெரிந்தவர்களைப் பற்றி ஒருபோதும் பேசாத ஸ்வான், தயவுசெய்து ஒரு விதிவிலக்கு அளித்து என்னிடம் கூறினார்:

 

"எனக்கு அவரை அதிகம் தெரியும், உங்கள் தொகுதியின் தொடக்கத்தில் அவர் ஒரு வார்த்தை எழுதினால் அது உங்களுக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தால், நான் அவரிடம் கேட்கலாம்." நான் ஏற்கத் துணியவில்லை, ஆனால் ஸ்வானிடம் பெர்கோட்டைப் பற்றி சில கேள்விகளைக் கேட்டேன். "அவர் எந்த நடிகரை விரும்புகிறார் என்று சொல்ல முடியுமா?"

 

“நடிகர், எனக்குத் தெரியாது. ஆனால் அவர் பெர்மாவில் எந்த ஆண் கலைஞருக்கும் சமமானவர் அல்ல என்பதை நான் அறிவேன். நீ அவளைக் கேட்டாயா?”

 

"இல்லை சார், என் பெற்றோர் என்னை தியேட்டருக்கு செல்ல அனுமதிக்கவில்லை."

 

- "இது வருத்தமாக இருக்கிறது. அவர்களிடம் கேட்க வேண்டும். Le Cid இல் உள்ள Phèdre இல் உள்ள La Berma, நீங்கள் விரும்பினால் ஒரு நடிகை மட்டுமே, ஆனால் நான் உண்மையில் "படிநிலையில்" நம்பிக்கை கொள்ளவில்லை என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். கலைகள்; (எனது பாட்டியின் சகோதரிகளுடனான உரையாடல்களில் அடிக்கடி என்னைத் தாக்கியதை நான் கவனித்தேன், அவர் தீவிரமான விஷயங்களைப் பற்றி பேசும்போது, ​​​​ஒரு முக்கியமான விஷயத்தில் ஒரு கருத்தை வெளிப்படுத்துவது போல் தோன்றும், அவர் அதை தனிமைப்படுத்துவதில் கவனமாக இருந்தார். ஒரு சிறப்பு, இயந்திரத்தனமான மற்றும் முரண்பாடான ஒலிப்பதிவு, அவர் அதை மேற்கோள் குறிகளில் வைத்தது போல், அதை போர்டில் எடுக்க விரும்பவில்லை என்று தோன்றி, "வரிசைமுறை, கேலிக்குரியவர்கள் சொல்வது போல், உங்களுக்குத் தெரியுமா"? ஆனால், அது இருந்தால் அபத்தமானது, அவர் ஏன் படிநிலையைச் சொன்னார்?). ஒரு கணம் கழித்து அவர் மேலும் கூறினார், "இது எந்த தலைசிறந்த படைப்பைப் போல உன்னதமான பார்வையை உங்களுக்கு வழங்கும். எனக்குத் தெரியாது... அது”-அவர் சிரிக்கத் தொடங்கினார்-“குயின்ஸ் ஆஃப் சார்ட்ரஸ்!” அதுவரை, ஒருவரின் கருத்தை தீவிரமாக வெளிப்படுத்தும் இந்த திகில் எனக்கு நேர்த்தியாகவும், பாரிஸியமாகவும் இருந்திருக்க வேண்டும், இது என் பாட்டியின் சகோதரிகளின் மாகாண பிடிவாதத்திற்கு எதிரானதாக இருந்தது; ஸ்வான் வாழ்ந்த கோட்டரியில் உள்ள மனதின் வடிவங்களில் இதுவும் ஒன்று என்று நான் சந்தேகித்தேன், முந்தைய தலைமுறைகளின் பாடல் வரிகளுக்கு எதிர்வினையாக, கடந்த காலத்தில் கொச்சையானதாகக் கருதப்பட்ட சிறிய துல்லியமான உண்மைகள் அளவுக்கு அதிகமாக மறுவாழ்வு அளிக்கப்பட்டன. வாக்கியங்கள்". ஆனால் இப்போது ஸ்வானின் விஷயங்களைப் பற்றிய அணுகுமுறையில் அதிர்ச்சியூட்டும் ஒன்றைக் கண்டேன். துல்லியமாகத் துல்லியமான தகவல்களைத் தர முடிந்தால் மட்டுமே அவர் ஒரு கருத்தைச் சொல்லத் துணியவில்லை, அமைதியாக இருக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. ஆனால் அது ஒரு கருத்தை வெளிப்படுத்துகிறது என்பதை அவர் உணரவில்லை. இந்த விவரங்களின் துல்லியம் முக்கியமானது என்று கூறுகின்றன. மாமா என் அறைக்கு வரக்கூடாது என்பதாலும், இளவரசி டி லியோனில் உள்ள பந்துகளுக்கு எந்த முக்கியத்துவமும் இல்லை என்று அவர் கூறியதால் நான் மிகவும் சோகமாக இருந்த அந்த இரவு விருந்தைப் பற்றி மீண்டும் யோசித்தேன். ஆயினும்கூட, இந்த வகையான இன்பங்களுக்காக அவர் தனது வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தார். இவையனைத்தும் முரண்பாடாகவே நான் கண்டேன். வேறு எந்த வாழ்க்கைக்காக, அவர் விஷயங்களைப் பற்றி அவர் நினைத்ததை தீவிரமாகச் சொல்லவும், மேற்கோள் குறிகளில் வைக்க முடியாத தீர்ப்புகளை உருவாக்கவும் அவர் ஒதுக்கினார், மற்றும் அதே நேரத்தில் கேலிக்குரியது என்று அவர் கூறிய தொழில்களில் இனியும் நேர்மையான பணிவுடன் ஈடுபடலாமா? பெர்கோட்டைப் பற்றி ஸ்வான் என்னிடம் பேசிய விதத்திலும் நான் கவனித்தேன், அது அவருக்குத் தனிப்பட்டதாக இல்லை, மாறாக அந்த நேரத்தில் எழுத்தாளரின் அபிமானிகள், என் அம்மாவின் நண்பர், போல்பன் மருத்துவரிடம் பொதுவானது. ஸ்வானைப் போலவே, அவர்கள் பெர்கோட்டைப் பற்றி சொன்னார்கள்: “அவர் ஒரு வசீகரமான ஆவி, மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தவர், கொஞ்சம் விரிவாக, ஆனால் மிகவும் இனிமையான விஷயங்களைச் சொல்லும் விதம் அவருக்கு உண்டு. கையொப்பத்தைப் பார்க்க வேண்டிய அவசியமில்லை, அது அவரிடமிருந்துதான் என்பதை உடனடியாக அடையாளம் காண்கிறோம். ஆனால், "அவர் ஒரு சிறந்த எழுத்தாளர், அவருக்கு சிறந்த திறமை இருக்கிறது" என்று சொல்லும் அளவுக்கு யாரும் சென்றிருக்க மாட்டார்கள். அவரிடம் திறமை இருப்பதாக கூட சொல்லவில்லை. அவர்களுக்குத் தெரியாததால் சொல்லவில்லை. எங்கள் பொதுக் கருத்துகளின் அருங்காட்சியகத்தில் "சிறந்த திறமை" என்ற பெயரைக் கொண்ட மாதிரியை ஒரு புதிய எழுத்தாளரின் குறிப்பிட்ட இயற்பியலில் அடையாளம் காண்பதில் நாங்கள் மிகவும் மெதுவாக இருக்கிறோம். துல்லியமாக இந்த இயற்பியல் புதியது என்பதால், நாம் திறமை என்று அழைப்பதை ஒத்ததாக இல்லை. அசல் தன்மை, வசீகரம், சுவை, வலிமை என்று நாம் கூறுகிறோம்; பின்னர் ஒரு நாள் திறமை என்பது அதை பற்றியது என்பதை நாம் உணர்கிறோம்.

 

"பெர்மாவைப் பற்றி பேசிய பெர்கோட்டின் படைப்புகள் உள்ளதா?" எம்.ஸ்வானிடம் கேட்டேன்.

 

ரேசின் பற்றிய அவரது சிறிய சிற்றேட்டை நான் நம்புகிறேன், ஆனால் அது அச்சிடப்படாமல் இருக்க வேண்டும். இருப்பினும், மறுபதிப்பு இருந்திருக்கலாம். நான் விசாரிப்பேன். அதுமட்டுமல்ல, பெர்கோட்டிடம் உனக்கு என்ன வேணும்னாலும் நான் கேட்கலாம், அவன் வீட்டில் சாப்பிடாமல் இருக்கும் வருடத்தில் ஒரு வாரமே இல்லை. அவர் என் மகளின் சிறந்த நண்பர். அவர்கள் பழைய நகரங்கள், கதீட்ரல்கள், அரண்மனைகள் ஆகியவற்றைப் பார்வையிட ஒன்றாகச் செல்கிறார்கள்.

 

சமூகப் படிநிலையைப் பற்றி எனக்குத் தெரியாததால், நீண்ட காலமாக எம்.எம். மற்றும் எம்.எல். ஸ்வான் ஆகியோருக்கு அடிக்கடி வருவது சாத்தியமற்றது என்று என் தந்தை கண்டறிந்ததன் விளைவு அவர்களுக்கும் எங்களுக்கும் இடையே அதிக தூரத்தை கற்பனை செய்யச் செய்தது. என் பார்வையில் அவர்களுக்கு மதிப்பு கொடுங்கள். என் அம்மா தலைமுடிக்கு சாயம் பூசவில்லை, உதட்டில் உதட்டுச்சாயம் பூசவில்லை என்று நான் வருந்தினேன், எங்கள் பக்கத்து வீட்டு Mme Sazerat அவர்களிடமிருந்து கேள்விப்பட்டதால், Mme ஸ்வான் தனது கணவர் அல்ல, M. de Charlus ஐ மகிழ்விக்க செய்தார் என்று நான் நினைத்தேன். அவள் மீது அவமதிப்புக்கு ஆளாக வேண்டும், இது எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக எம்.எல்.ஏ காரணமாக என்னை வேதனைப்படுத்தியது . ஸ்வான், மிகவும் அழகான சிறுமி என்று எனக்குச் சொல்லப்பட்டிருந்தாள், அவளைப் பற்றி நான் அடிக்கடி கனவு கண்டேன், ஒவ்வொரு முறையும் அவளுக்கு அதே தன்னிச்சையான மற்றும் அழகான முகத்தைக் கொடுத்தேன். ஆனால் அன்று நான் அறிந்ததும் அந்த மிஸ் ஸ்வான் மிகவும் அபூர்வ நிலையில் இருந்தவர், பல சலுகைகளுக்கு மத்தியில் தனது இயற்கையான அங்கத்தில் குளித்துக் கொண்டிருந்தார், இரவு உணவில் யாராவது இருக்கிறார்களா என்று அவள் பெற்றோரிடம் கேட்டபோது, ​​ஒளியால் நிரப்பப்பட்ட இந்த எழுத்துக்களால் அவள் பெயரால் பதிலளித்தாள். இந்த தங்க விருந்தினரின் குடும்பத்தின் பழைய நண்பராக மட்டுமே இருந்தார்: பெர்கோட்; அவளைப் பொறுத்தவரை, மேசையில் இருந்த அந்தரங்க உரையாடல், எனக்கு என் பெரியம்மாவின் உரையாடல் என்னவாக இருந்தது என்பதைப் பொருத்தது, பெர்கோட்டே தனது புத்தகங்களில் விவரிக்க முடியாத அனைத்து விஷயங்களையும் பற்றிய வார்த்தைகள். அவள் தன் ஆரக்கிள்களை வழங்குவதைக் கேட்க விரும்பினேன், இறுதியாக, அவள் நகரங்களுக்குச் செல்லச் சென்றபோது, ​​அவன் அவள் அருகில், அறியப்படாத மற்றும் புகழ்பெற்ற, மனிதர்கள் மத்தியில் இறங்கிய கடவுள்களைப் போல நடந்தான், அப்போது நான் உணர்ந்தேன், அதே நேரத்தில் ஒரு உயிரினத்தின் விலை அப்படிப்பட்டது. எம்மிஸ் ஸ்வான், நான் அவளிடம் எவ்வளவு முரட்டுத்தனமாகவும் அறியாமையுடனும் தோன்றுவேன், மேலும் நான் அவளுடைய நண்பனாக இருப்பதன் இனிமையையும் சாத்தியமற்ற தன்மையையும் நான் மிகவும் கூர்ந்து உணர்ந்தேன், நான் ஆசை மற்றும் விரக்தி இரண்டிலும் நிறைந்தேன். இப்போது நான் அவளைப் பற்றி அடிக்கடி நினைக்கும் போது, ​​நான் அவளை ஒரு தேவாலயத்தின் வராண்டாவுக்கு முன்னால் பார்த்தேன், சிலைகளின் முக்கியத்துவத்தை எனக்கு விளக்கி, என்னைப் பற்றி நன்றாகப் பேசிய புன்னகையுடன், என்னை அவளுடைய தோழி என்று பெர்கோட்டிடம் அறிமுகப்படுத்தினேன். கதீட்ரல்கள் எனக்குள் பிறப்பித்த அனைத்து யோசனைகளின் வசீகரம், இலே-டி-பிரான்ஸ் மலைகள் மற்றும் நார்மண்டியின் சமவெளிகளின் வசீகரம் அதன் பிரதிபலிப்பை நான் Mlle யின் உருவத்தின் மீது மீண்டும் பாயச் செய்தது . ஸ்வான்: அவளை காதலிக்க மிகவும் தயாராக இருக்க வேண்டும். ஒரு அறியப்படாத வாழ்க்கையில் ஒரு உயிரினம் பங்கேற்கிறது, அதன் அன்பு நம்மை வழிநடத்துகிறது என்று நாங்கள் நம்புகிறோம், அன்பு பிறப்பதற்குத் தேவையான அனைத்துமே, அவர் எதை அதிகம் மதிக்கிறார், அது அவரை மலிவானதாக ஆக்குகிறது. ஒரு ஆணின் உடலமைப்பைப் பார்த்து மட்டுமே மதிப்பிடுவதாகக் கூறும் பெண்கள் கூட, இந்த உடலமைப்பில் ஒரு சிறப்பு வாழ்க்கையின் வெளிப்பாட்டைக் காண்கிறார்கள். அதனால்தான் அவர்களுக்கு இராணுவம், தீயணைப்பு வீரர்கள் பிடிக்கும்; சீருடை அவர்களை முகத்தில் குறைவாக கடினமாக்குகிறது; அவர்கள் ஒரு வித்தியாசமான இதயத்தை முத்தமிடுகிறார்கள், சாகச மற்றும் மென்மையான, குய்ராஸின் கீழ்; மற்றும் ஒரு இளம் இறையாண்மை, ஒரு பட்டத்து இளவரசர், அவர் பார்வையிடும் வெளிநாடுகளில் மிகவும் புகழ்ச்சிகரமான வெற்றிகளைச் செய்வதற்கு, ஒரு கூலிஷருக்கு இன்றியமையாததாக இருக்கும் வழக்கமான சுயவிவரம் தேவையில்லை.

 

நான் தோட்டத்தில் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது, ​​ஞாயிற்றுக்கிழமைக்கு வெளியே நான் செய்கிறேன் என்று என் பெரியம்மா புரிந்து கொள்ள மாட்டார், தீவிரமான எதையும் ஆக்கிரமிக்க தடை விதிக்கப்பட்ட நாள், அவள் தைக்காத நாள் (ஒரு வார நாள் , அவள் "இன்னும் ஞாயிற்றுக்கிழமை வரவில்லை" என்று என்னிடம் சொன்னார், "இன்னும் ஞாயிற்றுக்கிழமை வரவில்லை" என்று வேடிக்கையான வார்த்தைக்கு குழந்தைத்தனம் மற்றும் நேரத்தை வீணடிக்கும் அர்த்தம்), என் அத்தை லியோனி, யூலாலியாவின் நேரத்திற்காக காத்திருந்தபோது பிரான்சுவாவுடன் அரட்டை அடித்துக் கொண்டிருந்தார். சேட்டோடூனில் தான் செய்த பட்டு ஆடையுடன், குடையின்றி “ எம்மே கௌபிலைக் கடந்து செல்வதை இப்போது தான் பார்த்ததாக அவள் அவனிடம் அறிவித்தாள் . வெஸ்பர்ஸுக்கு முன் அவள் நீண்ட தூரம் செல்ல வேண்டியிருந்தால், அவள் அவளை சாஸ் செய்திருக்கலாம்.

 

"ஒருவேளை, ஒருவேளை (இதற்கு அர்த்தம் இல்லை)" என்று பிரான்சுவாஸ் கூறினார், அதனால் மிகவும் சாதகமான மாற்று சாத்தியத்தை திட்டவட்டமாக நிராகரிக்க முடியாது.

 

"பாருங்க," என் அத்தை, அவள் நெற்றியில் அறைந்து, "அவள் உயர்த்தப்பட்ட பிறகு தேவாலயத்திற்கு வந்திருந்தால் எனக்குத் தெரியாது என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது." நான் Eulalie ஐ கேட்க நினைவில் கொள்ள வேண்டும் ... பிரான்சுவா, செங்குத்தான பின்னால் அந்த கருப்பு மேகம் மற்றும் ஸ்லேட் மீது அந்த மோசமான சூரியன் பாருங்கள், நிச்சயமாக நாள் மழை இல்லாமல் கடக்காது. அது அப்படியே இருக்க முடியாது, அது மிகவும் சூடாக இருந்தது. மேலும் சீக்கிரம் நல்லது, ஏனென்றால் புயல் உடைக்கும் வரை என் விச்சி தண்ணீர் குறையாது, கௌபில் மேடம் தனது ஆடையைக் கெடுத்துவிடுவார் என்ற பயத்தை விட விச்சி நீரின் இறங்குதலை விரைவுபடுத்த வேண்டும் என்ற ஆசை அவரது மனதில் எல்லையற்றதாக அதிகரித்தது .

 

- "ஒருவேளை இருக்கலாம்."

 

"அதுவும் ஏனென்றால் சதுக்கத்தில் மழை பெய்யும் போது, ​​அதிக தங்குமிடம் இல்லை."

 

“என்ன, மூன்று மணி நேரமா? திடீரென்று என் அத்தை கூச்சலிட்டார், வெளிர் நிறமாக மாறினார், ஆனால் வெஸ்பர்ஸ் தொடங்கியது, நான் என் பெப்சினை மறந்துவிட்டேன்! என் விச்சி தண்ணீர் ஏன் வயிற்றில் சிக்கியது என்று எனக்கு இப்போது புரிகிறது.

 

வயலட் வெல்வெட்டில் கட்டப்பட்ட, தங்கத்தால் கட்டப்பட்ட ஒரு வெகுஜன புத்தகத்தை நோக்கி விரைந்தாள், அதிலிருந்து, அவள் அவசரமாக, மஞ்சள் காகித சரிகை கொண்ட இந்த படங்களைத் தப்ப அனுமதித்தாள், இது விடுமுறை நாட்களின் பக்கங்களைக் குறிக்கும், என் அத்தை. அவளது துளிகளை விழுங்கிக்கொண்டு, விச்சி தண்ணீருக்குப் பிறகு, பெப்சின் இன்னும் அவளைப் பிடித்து வீழ்த்த முடியுமா என்பதை அறியும் நிச்சயமற்ற தன்மையால் புத்திசாலித்தனம் சற்று மறைக்கப்பட்ட புனித நூல்களை விரைவாகப் படிக்கத் தொடங்கியது. "மூன்று மணி நேரம், நேரம் எப்படி பறக்கிறது என்பது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது!"

 

ஜன்னல் பலகத்தில் சிறிது தட்டுப்பட்டது, ஏதோ ஒன்று தாக்கியது போல், மேலே ஒரு ஜன்னலில் இருந்து மணல் துகள்கள் விழுந்தது போல் ஒரு பெரிய வெளிச்சம் விழுந்தது, பின்னர் வீழ்ச்சி நீண்டு, நிலைத்து, ஒரு தாளத்தை ஏற்று, திரவமாக, ஒலியாக, இசையாக, எண்ணற்றதாக மாறியது. , உலகளாவிய: அது மழை.

 

-"சரி! ஃபிராங்கோயிஸ், நான் என்ன சொன்னேன்? அது என்ன விழுகிறது! ஆனால் தோட்ட வாசலில் இருந்து மணி சத்தம் கேட்டது என்று நினைக்கிறேன், அப்படிப்பட்ட காலநிலையில் யார் வெளியில் இருக்க முடியும் என்று சென்று பாருங்கள்.

 

ஃபிராங்கோயிஸ் திரும்பி வந்தார்:

 

“அமெடி மேடம் ( என் பாட்டி) தான் வாக்கிங் போவதாகச் சொன்னார். இருந்தாலும் பலத்த மழை பெய்கிறது"

 

"இது எனக்கு ஆச்சரியமாக இல்லை," என் அத்தை, சொர்க்கத்தை நோக்கி கண்களை உயர்த்தினாள். அவள் மனம் எல்லோரையும் போல உருவாக்கப்படவில்லை என்று நான் எப்போதும் சொன்னேன். இப்போது வெளியே இருப்பது என்னை விட அவளாகவே இருக்க விரும்புகிறேன்.

 

" Mme Amedee எப்பொழுதும் மற்றவர்களின் உச்சநிலையில் இருப்பவர்," என்று ஃபிராங்கோயிஸ் மெதுவாக, மற்ற வேலையாட்களுடன் தனியாக இருக்கும் நேரத்தை ஒதுக்கி, என் பாட்டி கொஞ்சம் "குத்தப்பட்டவள்" என்று நினைத்தாள்.

 

"இதோ கடந்தகால இரட்சிப்பு!" எயுலாலி இனி வரமாட்டாள் என்று பெருமூச்சு விட்டாள் அத்தை; அது அவரை பயமுறுத்திய வானிலையாக இருக்கும்.

 

"ஆனால் மணி அஞ்சு ஆகவில்லை மேடம் ஆக்டேவ், நாலரை தான் ஆகிறது."

 

"நான்கு முப்பது மட்டுமா?" மற்றும் நான் ஒரு மோசமான பகல் ஒளி பெற சிறிய திரைகளை உயர்த்த வேண்டும். நாலரை மணிக்கு! ரோகேஷன் நாட்களுக்கு எட்டு நாட்களுக்கு முன்! ஆ! என் ஏழை பிரான்சுவா, கடவுள் நம் மீது மிகவும் கோபமாக இருக்க வேண்டும். மேலும், இன்றைய உலகம் அதிகம் செய்கிறது! என் ஏழை ஆக்டேவ் சொல்வது போல், நாங்கள் நல்ல இறைவனை அதிகம் மறந்துவிட்டோம், அவர் பழிவாங்குகிறார்.

 

என் அத்தையின் கன்னங்களில் ஒரு பிரகாசமான ப்ளஷ் ஒளிர்ந்தது, அது யூலாலி. துரதிர்ஷ்டவசமாக, ஃபிரான்கோயிஸ் திரும்பியதை விட அவள் அறிமுகமாகவில்லை, அவள் வார்த்தைகள் என் அத்தைக்கு ஏற்படப் போகிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை என்ற மகிழ்ச்சியுடன் தன்னை இணைத்துக்கொள்ளும் நோக்கத்துடன் புன்னகையுடன், பயன்படுத்தப்பட்ட போதிலும் அதைக் காட்ட எழுத்துக்களை வெளிப்படுத்தினாள். மறைமுகமான பாணியில், ஒரு நல்ல வேலைக்காரனைப் போல, பார்வையாளர் பயன்படுத்த ஒப்புக்கொண்ட வார்த்தைகளை அவள் மீண்டும் கொண்டு வந்தாள்:

 

-"திரு. மேடம் ஆக்டேவ் ஓய்வெடுக்கவில்லை மற்றும் அவரைப் பெற முடிந்தால், க்யூரே மகிழ்ச்சியடைவார், மகிழ்ச்சி அடைவார். M. le Curé தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை. M. le Curé கீழே இருக்கிறார், நான் அவரை அறைக்குள் நுழையச் சொன்னேன்.

 

உண்மையில், பாதிரியாரின் வருகைகள் என் அத்தைக்கு ஃபிராங்கோயிஸ் நினைத்த அளவுக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரவில்லை, ஒவ்வொரு முறையும் அதை அறிவிக்கும் போது அவள் முகத்தை அலங்கரிக்க வேண்டும் என்று அவள் நினைத்த மகிழ்ச்சியின் தோற்றம் நோயாளியின் உணர்வுகளுக்கு முழுமையாக பதிலளிக்கவில்லை. பாதிரியார் (அவருடன் அதிகம் பேசவில்லை என்று வருந்துகிறேன், ஏனென்றால் அவருக்கு கலைகள் எதுவும் புரியவில்லை என்றாலும், அவருக்கு பல சொற்பிறப்பியல் தெரியும்), புகழ்பெற்ற பார்வையாளர்களுக்கு தேவாலயத்தைப் பற்றிய தகவல்களை வழங்கப் பழகினார் (அவருக்கு ஒரு புத்தகம் எழுதும் எண்ணம் கூட இருந்தது. கோம்ப்ரேயின் பாரிஷ்), முடிவில்லாத விளக்கங்களால் அவளை சோர்வடையச் செய்தது, மேலும் எப்போதும் ஒரே மாதிரியான விளக்கங்கள். ஆனால் யூலாலி வந்த அதே நேரத்தில் அவள் வந்தபோது, ​​அவளுடைய வருகை என் அத்தைக்கு வெளிப்படையாக ஒத்துக்கொள்ளவில்லை. யூலாலியை முழுமையாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ள விரும்புவாள், எல்லோரையும் ஒரே நேரத்தில் பெற முடியாது. ஆனால் அவள் பாதிரியாரைப் பெறத் துணியவில்லை, மேலும் யூலாலிக்கு அவனைப் போகும் நேரத்தில் விட்டுச் செல்ல வேண்டாம் என்று ஒரு அடையாளத்தை மட்டும் செய்தாள், அவன் போகும் போது அவளை கொஞ்சம் தனியாக வைத்திருப்பேன்.

 

- “மான்சியர் லு கியூரே, அவர்கள் என்னிடம் என்ன சொன்னார்கள், உங்கள் தேவாலயத்தில் ஒரு கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னலை நகலெடுக்க ஒரு கலைஞர் தனது அலங்காரத்தை அமைத்துள்ளார். அப்படி ஒரு விஷயத்தைக் கேள்விப்பட்டிராத வயதில் நான் வந்துவிட்டேன் என்று சொல்லலாம்! இன்றைய உலகம் எதைத் தேடுகிறது! தேவாலயத்தில் மிகவும் அசிங்கமானது என்ன!"

 

—"இது மிக மோசமான பகுதி என்று சொல்ல நான் இதுவரை செல்லமாட்டேன், ஏனென்றால் செயிண்ட்-ஹிலேரின் சில பகுதிகள் பார்வையிடத் தகுதியானவை என்றால், என் ஏழை பசிலிக்காவில் உள்ள மற்றவை மிகவும் பழமையானவை. கூட மீட்டெடுக்கப்படாத முழு மறைமாவட்டமும்! என் கடவுளே, தாழ்வாரம் அழுக்கு மற்றும் பழமையானது, ஆனால் இன்னும் கம்பீரமான தன்மை கொண்டது; எஸ்தரின் நாடாக்களுக்கு கூட நான் தனிப்பட்ட முறையில் இரண்டு காசுகள் கொடுக்க மாட்டேன், ஆனால் சென்ஸ் செய்ததைத் தொடர்ந்து ஆர்வலர்களால் வைக்கப்படும். மேலும், சில ஓரளவு யதார்த்தமான விவரங்களுடன், உண்மையான அவதானிப்புக்கு சாட்சியமளிக்கும் மற்றவர்களை அவை முன்வைப்பதை நான் அங்கீகரிக்கிறேன். ஆனால் கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னல்களைப் பற்றி என்னிடம் பேச வேண்டாம். பகல் வெளிச்சம் வராத ஜன்னல்களை விட்டுவிட்டு, என்னால் வரையறுக்க முடியாத வண்ணத்தின் இந்த பிரதிபலிப்புகளால் பார்வையை ஏமாற்றுவது அர்த்தமுள்ளதாக இருக்கிறது, ஒரே மட்டத்தில் இரண்டு அடுக்குகள் இல்லாத, அவை மாற்ற மறுக்கும் தேவாலயத்தில் இவை கோம்ப்ரேயின் மடாதிபதிகள் மற்றும் பிரபாண்டின் முன்னாள் எண்ணிக்கையான குர்மண்டேஸின் பிரபுக்களின் கல்லறைகள் என்று சாக்குப்போக்குடன். இன்றைய டியூக் ஆஃப் குர்மாண்டஸ் மற்றும் டச்சஸின் நேரடி மூதாதையர்கள் குர்மாண்டேஸின் இளம் பெண் என்பதால் அவர் தனது உறவினரை மணந்தார். (எனது பாட்டி, மக்கள் மீது அக்கறை இல்லாததால், எல்லா பெயர்களையும் குழப்பி முடித்தார், ஒவ்வொரு முறையும் டச்சஸ் டி குர்மான்டெஸின் பெயரைக் குறிப்பிடும்போது, ​​அவர் எம்மியின் உறவினராக இருக்க வேண்டும் என்று கூறினார். ஒரு தேவாலயத்தில் இரண்டு அடுக்குகள் ஒரே மட்டத்தில் இல்லை, மேலும் அவை கோம்ப்ரேயின் மடாதிபதிகள் மற்றும் பிரபாண்டின் முன்னாள் எண்ணிக்கையான குர்மண்டேஸின் பிரபுக்களின் கல்லறைகள் என்று சாக்குப்போக்கில் என்னை மாற்ற மறுக்கிறார்கள். இன்றைய டியூக் ஆஃப் குர்மாண்டஸ் மற்றும் டச்சஸின் நேரடி மூதாதையர்கள் குர்மாண்டேஸின் இளம் பெண் என்பதால் அவர் தனது உறவினரை மணந்தார். (எனது பாட்டி, மக்கள் மீது அக்கறை இல்லாததால், எல்லா பெயர்களையும் குழப்பி முடித்தார், ஒவ்வொரு முறையும் டச்சஸ் டி குர்மான்டெஸின் பெயரைக் குறிப்பிடும்போது, ​​அவர் எம்மியின் உறவினராக இருக்க வேண்டும் என்று கூறினார். ஒரு தேவாலயத்தில் இரண்டு அடுக்குகள் ஒரே மட்டத்தில் இல்லை, மேலும் அவை கோம்ப்ரேயின் மடாதிபதிகள் மற்றும் பிரபாண்டின் முன்னாள் எண்ணிக்கையான குர்மண்டேஸின் பிரபுக்களின் கல்லறைகள் என்று சாக்குப்போக்கில் என்னை மாற்ற மறுக்கிறார்கள். இன்றைய டியூக் ஆஃப் குர்மாண்டஸ் மற்றும் டச்சஸின் நேரடி மூதாதையர்கள் குர்மாண்டேஸின் இளம் பெண் என்பதால் அவர் தனது உறவினரை மணந்தார். (எனது பாட்டி, மக்கள் மீது அக்கறை இல்லாததால், எல்லா பெயர்களையும் குழப்பி முடித்தார், ஒவ்வொரு முறையும் டச்சஸ் டி குர்மான்டெஸின் பெயரைக் குறிப்பிடும்போது, ​​அவர் எம்மியின் உறவினராக இருக்க வேண்டும் என்று கூறினார். இன்றைய டியூக் ஆஃப் குர்மாண்டஸ் மற்றும் டச்சஸின் நேரடி மூதாதையர்கள் குர்மாண்டேஸின் இளம் பெண் என்பதால் அவர் தனது உறவினரை மணந்தார். (எனது பாட்டி, மக்கள் மீது அக்கறை இல்லாததால், எல்லா பெயர்களையும் குழப்பி முடித்தார், ஒவ்வொரு முறையும் டச்சஸ் டி குர்மான்டெஸின் பெயரைக் குறிப்பிடும்போது, ​​அவர் எம்மியின் உறவினராக இருக்க வேண்டும் என்று கூறினார். இன்றைய டியூக் ஆஃப் குர்மாண்டஸ் மற்றும் டச்சஸின் நேரடி மூதாதையர்கள் குர்மாண்டேஸின் இளம் பெண் என்பதால் அவர் தனது உறவினரை மணந்தார். (எனது பாட்டி, மக்கள் மீது அக்கறை இல்லாததால், எல்லா பெயர்களையும் குழப்பி முடித்தார், ஒவ்வொரு முறையும் டச்சஸ் டி குர்மான்டெஸின் பெயரைக் குறிப்பிடும்போது, ​​அவர் எம்மியின் உறவினராக இருக்க வேண்டும் என்று கூறினார்.என்னை வில்லேபரிசிஸ். அனைவரும் வெடித்துச் சிரித்தனர்; அவள் ஒரு குறிப்பிட்ட அறிவிப்பு கடிதத்தைக் கூறி தன்னைத் தற்காத்துக் கொள்ள முயன்றாள்: "அங்கு சில குர்மண்டஸ்கள் இருந்ததை நான் நினைவில் வைத்திருக்கிறேன்." ஒருமுறை நான் அவளுக்கு எதிராக மற்றவர்களுடன் இருந்தேன், அவளுடைய பள்ளி தோழிக்கும் ஜெனிவிவ் டி பிரபாண்டின் வழித்தோன்றலுக்கும் இடையே தொடர்பு இருப்பதை ஒப்புக்கொள்ள முடியவில்லை, ஒரு விவசாயிகளின் திருச்சபை, பழங்காலத்தில் இந்த பகுதி வணிகத்திற்கு பெரும் ஏற்றம் கொடுக்க வேண்டியிருந்தது. உணர்ந்த தொப்பிகள் மற்றும் கடிகாரங்களில். (Roussainville என்பதன் சொற்பிறப்பியல் பற்றி எனக்கு உறுதியாகத் தெரியவில்லை. Châteauroux (Castrum Radulfi) போன்ற பழமையான பெயர் Rouville (Radulfi villa) என்று நான் மகிழ்ச்சியுடன் நம்புவேன், ஆனால் அதைப் பற்றி இன்னொரு முறை சொல்கிறேன். சரி! தேவாலயத்தில் அற்புதமான படிந்த கண்ணாடி ஜன்னல்கள் உள்ளன. , கிட்டத்தட்ட அனைத்து நவீன, காம்ப்ரேயில் உள்ள லூயிஸ்-பிலிப்பின் இந்த திணிப்பான நுழைவு, அதன் இடத்தில் காம்ப்ரேயில் சிறப்பாக இருக்கும், மேலும் இது சார்ட்ரெஸின் புகழ்பெற்ற கண்ணாடி கூரை என்று கூறப்படுகிறது. ஒரு அமெச்சூர் மற்றும் அதை சிறந்த படைப்பாகக் கருதும் டாக்டர். பெர்செபீடின் சகோதரரை நான் நேற்றுப் பார்த்தேன்.

 

"ஆனால், நான் அவரிடம் சொன்னது போல், இந்த கலைஞரிடம் மிகவும் கண்ணியமாகத் தோன்றும், வெளிப்படையாக தூரிகையின் உண்மையான கலைஞரிடம், மற்றவர்களை விட இன்னும் கொஞ்சம் இருண்ட இந்த கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னலில் நீங்கள் அசாதாரணமாக எதைக் காண்கிறீர்கள்?

 

"நீங்க மான்ஸீனரைக் கேட்டால், நான் சோர்வாக இருக்கப் போகிறேன் என்று நினைக்கத் தொடங்கிய என் அத்தை, "அவர் உங்களுக்கு ஒரு புதிய கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னலை மறுக்க மாட்டார்" என்று மெதுவாகச் சொன்னாள்.

 

"அதை எண்ணுங்கள், மேடம் ஆக்டேவ்," குணப்படுத்துபவர் பதிலளித்தார். ஆனால் இந்த துரதிர்ஷ்டவசமான கண்ணாடி கூரையில் மணியை இணைத்தவர் துல்லியமாக மான்செய்னியர் தான், இது கில்பர்ட் தி பேட், சைர் டி குர்மாண்டஸ், ஜெனிவிவ் டி பிரபாண்டின் நேரடி வழித்தோன்றல் என்று நிரூபித்து, செயிண்ட்-ஹிலாரியின் துறவறத்தைப் பெறுகிறார். "

 

"ஆனால் செயிண்ட்-ஹிலேர் எங்கே இருக்கிறார் என்று நான் பார்க்கவில்லையா?"

 

"ஆனால், கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னலின் மூலையில், மஞ்சள் ஆடை அணிந்த ஒரு பெண்ணை நீங்கள் கவனிக்கவில்லை என்றால் என்ன செய்வது? சரி! இது Saint-Hilaire ஆகும், இது உங்களுக்குத் தெரிந்தபடி, சில மாகாணங்களில், Saint-Illiers, Saint-Hélier மற்றும் ஜூராவில், Saint-Ylie என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. புனித ஹிலாரியஸின் இந்த பல்வேறு சிதைவுகள், மேலும், ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்களின் பெயர்களில் நிகழ்ந்தவற்றில் மிகவும் ஆர்வமாக இல்லை. உங்கள் புரவலர், என் நல்ல யூலாலி, புனித யூலாலியா, பர்கண்டியில் அவள் என்ன ஆனாள் என்று உனக்குத் தெரியுமா? செயிண்ட்-எலோய் மிகவும் எளிமையாக: அவள் ஒரு புனிதமானாள். யூலாலி, உனது மரணத்திற்குப் பிறகு நீ மனிதனாக்கப்படுவதைப் பார்க்கிறாயா?"-"மான்சியர் லு கியூரே எப்பொழுதும் நகைச்சுவையாக இருப்பார்."-"கில்பெர்ட்டின் சகோதரர் சார்லஸ் லு பேக், ஒரு பக்தியுள்ள இளவரசர், ஆனால் அவர் தனது தந்தை பெபினை முன்கூட்டியே இழந்தவர். எல் இன்சென்ஸ், அவரது மனநோயின் விளைவுகளால் இறந்தார், ஒழுக்கம் இல்லாத ஒரு இளைஞனின் அனைத்து அனுமானங்களுடனும் உச்ச அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தினார்; ஒரு நகரத்தில் ஒரு தனி நபரின் உருவம் அவரிடம் திரும்பாதவுடன், அவர் கடைசியாக அங்கு வசிப்பவரை படுகொலை செய்தார். சார்லஸைப் பழிவாங்க நினைத்த கில்பர்ட், அப்போது பழமையான தேவாலயமான கோம்ப்ரே தேவாலயத்தை எரித்தார், தியோட்பெர்ட், திபெர்சியில் (தியோடெபெர்சியாகஸ்) பர்குண்டியர்களுடன் போரிடுவதற்காக தனது நீதிமன்றத்திற்கு அருகில் இருந்த நாட்டு வீட்டை விட்டு வெளியேறினார். ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர் அவருக்கு வெற்றியைக் கொடுத்தால், செயிண்ட்-ஹிலேரின் கல்லறைக்கு மேலே கட்டுவதாக உறுதியளித்தார். கில்பர்ட் எஞ்சியவற்றை எரித்ததால், தியோடர் உங்களை வீழ்த்தியிருக்க வேண்டிய இடத்தில் மறைவானது மட்டுமே உள்ளது. பின்னர் அவர் துரதிர்ஷ்டவசமான சார்லஸை Guillaume Le Conquérant (பூசாரி Guilôme என்று உச்சரிக்கிறார்) உதவியுடன் தோற்கடித்தார், இது பல ஆங்கிலேயர்களைப் பார்க்க வந்தது. ஆனால் கோம்ப்ரேயில் வசிப்பவர்களின் அனுதாபத்தை அவரால் வெல்ல முடியவில்லை என்று தோன்றுகிறது, ஏனென்றால் அவர்கள் வெகுஜனத்தின் முடிவில் அவர் மீது விரைந்து வந்து அவரது தலையை வெட்டினார்கள். தவிர, தியோடர் விளக்கங்களைத் தரும் ஒரு சிறிய புத்தகத்தைக் கொடுக்கிறார்.

 

"ஆனால் எங்கள் தேவாலயத்தில் மறுக்கமுடியாத வகையில் மிகவும் ஆர்வமாக இருப்பது என்னவென்றால், மணி-கோபுரத்தைப் பற்றி எந்தக் கண்ணோட்டம் உள்ளது, எது திணிக்கிறது. நிச்சயமாக, மிகவும் வலுவாக இல்லாத உங்களுக்காக, எங்கள் தொண்ணூற்று ஏழு படிகளில் ஏற நான் உங்களுக்கு அறிவுறுத்த மாட்டேன், பிரபலமான மிலன் குவிமாடத்தின் பாதி. ஒரு ஆரோக்கியமான நபரை சோர்வடையச் செய்ய போதுமானது, குறிப்பாக நீங்கள் உங்கள் தலையை உடைக்க விரும்பவில்லை என்றால் நீங்கள் குனிந்து மேலே சென்று, உங்கள் உடமைகளுடன் படிக்கட்டுகளில் உள்ள அனைத்து சிலந்தி வலைகளையும் எடுக்கிறீர்கள். எப்படியிருந்தாலும், நீங்கள் உங்களை நன்றாக மூடிக்கொள்ள வேண்டும், என்று அவர் மேலும் கூறினார் (என் அத்தை அவள் செங்குத்தானில் ஏற முடிந்தது என்ற எண்ணத்தில் ஏற்படுத்திய கோபத்தை கவனிக்காமல்), அங்கு சென்றவுடன் அந்த வரைவுகளில் ஒன்றை அவர் பெறுகிறார்! சிலர் அங்கே மரணத்தின் குளிரை உணர்ந்ததாகக் கூறுகின்றனர். எதுவும், ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் பனோரமாவின் அழகை ரசிக்க தொலைதூரத்தில் இருந்தும் கூட வந்து மயக்கமடைந்து திரும்பும் நிறுவனங்கள் எப்போதும் உள்ளன. இங்கே, அடுத்த ஞாயிற்றுக்கிழமை, வானிலை நீடித்தால், நீங்கள் நிச்சயமாக மக்களைக் கண்டுபிடிப்பீர்கள், ஏனெனில் அது ரோகேஷன்ஸ். அதுமட்டுமல்லாமல், மிகச் சிறப்பான இடவசதியைக் கொண்ட சமவெளியின் பல்வேறு காட்சிகளுடன், அங்கிருந்து ஒரு மாயாஜாலக் காட்சியை நாம் அனுபவிக்கிறோம் என்பதை ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். வானிலை தெளிவாக இருக்கும் போது நீங்கள் வெர்னுவில் வரை செல்லலாம். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, விவோனின் பாதை மற்றும் செயின்ட்-அசிஸ்-லெஸ்-காம்ப்ரேயின் பள்ளங்கள் போன்ற இரண்டு விஷயங்களையும் நாம் பொதுவாக மற்றொன்று இல்லாமல் பார்க்க முடியும், அது உயரமான மரங்களின் திரையால் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது, அல்லது Jouy-le-Vicomte இன் வெவ்வேறு கால்வாய்களைப் போல (Gaudiacus vice comitis உங்களுக்குத் தெரியும்). ஒவ்வொரு முறையும் நான் Jouy-le-Vicomteக்குச் சென்றேன், நான் கால்வாயின் ஒரு முனையைப் பார்த்தேன், பின்னர் நான் ஒரு தெருவைத் திரும்பியபோது மற்றொன்றைக் கண்டேன், ஆனால் முந்தையதை நான் பார்க்கவில்லை. அவர்களை எவ்வளவோ சிந்தனையில் சேர்த்துக் கொண்டாலும் அது எனக்குள் பெரிய பாதிப்பை ஏற்படுத்தவில்லை. செயிண்ட்-ஹிலேரின் மணி கோபுரத்தில் இருந்து அது வேறு ஏதோ ஒன்று, இது ஒரு முழு நெட்வொர்க் ஆகும், அங்கு அந்த பகுதி எடுக்கப்பட்டது. உங்களால் மட்டும் எந்தத் தண்ணீரையும் உருவாக்க முடியாது, அவை நகரத்தை நான்காம் பாகமாக வெட்டிய பெரிய பிளவுகளைப் போல தோற்றமளிக்கின்றன, அது ஒரு பிரியாச்சியைப் போன்றது. சிறப்பாகச் செய்ய, செயிண்ட்-ஹிலேர் மற்றும் ஜூய்-லெ-விகோம்டே ஆகிய இரு மலைகளிலும் இருப்பது அவசியம். இது ஒரு முழு வலையமைப்பாகும். உங்களால் மட்டும் எந்த தண்ணீரையும் உருவாக்க முடியாது, அவை நகரத்தை நான்காக வெட்டிய பெரிய பிளவுகளைப் போல தோற்றமளிக்கின்றன, அது ஒரு பிரியாச்சியைப் போன்றது, அதன் துண்டுகள் ஒன்றாகப் பிடிக்கின்றன, ஆனால் ஏற்கனவே வெட்டப்பட்டுள்ளன. சிறப்பாகச் செய்ய, செயிண்ட்-ஹிலேர் மற்றும் ஜூய்-லெ-விகோம்டே ஆகிய இரு மலைகளிலும் இருப்பது அவசியம். இது ஒரு முழு வலையமைப்பாகும். உங்களால் மட்டும் எந்த தண்ணீரையும் உருவாக்க முடியாது, அவை நகரத்தை நான்காக வெட்டிய பெரிய பிளவுகளைப் போல தோற்றமளிக்கின்றன, அது ஒரு பிரியாச்சியைப் போன்றது, அதன் துண்டுகள் ஒன்றாகப் பிடிக்கின்றன, ஆனால் ஏற்கனவே வெட்டப்பட்டுள்ளன. சிறப்பாகச் செய்ய, செயிண்ட்-ஹிலேர் மற்றும் ஜூய்-லெ-விகோம்டே ஆகிய இரு மலைகளிலும் இருப்பது அவசியம்.

 

பாதிரியார் என் அத்தையை மிகவும் சோர்வடையச் செய்தார், அவர் சென்றவுடன், அவள் யூலாலியை அனுப்ப வேண்டியிருந்தது.

 

"இதோ, என் ஏழை யூலாலி," அவள் பலவீனமான குரலில் சொன்னாள், அவள் கைக்கு எட்டும் தூரத்தில் இருந்த ஒரு சிறிய பணப்பையில் இருந்து ஒரு நாணயத்தை எடுத்து, "உங்கள் பிரார்த்தனைகளில் என்னை மறக்க மாட்டீர்கள்."

 

“ஓ! ஆனால், மேடம் ஆக்டேவ், நான் வேண்டுமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, நான் ஏன் வந்திருக்கிறேன் என்று உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும்!" யூலாலி அதே தயக்கத்துடனும் அதே வெட்கத்துடனும், ஒவ்வொரு முறையும், இது முதல் முறை என்பது போலவும், அதிருப்தியின் தோற்றத்துடனும், என் அத்தையை மகிழ்வித்தாலும், அவளைப் பிடிக்கவில்லை, ஏனென்றால் ஒரு நாள் யூலாலி அந்தத் துண்டை எடுத்துப் பார்த்தாள். வழக்கத்தை விட சற்று எரிச்சலுடன், என் அத்தை சொன்னாள்:

 

“யூலாலியிடம் என்ன இருந்தது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை; நான் வழக்கம் போல் அவளுக்கு கொடுத்தேன், இருப்பினும், அவள் மகிழ்ச்சியாக இல்லை.

 

என் அத்தை தனக்காகவோ அல்லது தன் குழந்தைகளுக்காகவோ கொடுத்த அனைத்தையும் தளர்வான மாற்றமாகவும், வெறித்தனமாக வீணடித்த பொக்கிஷங்களாகவும் கருதும் போக்கைக் கொண்டிருந்த பிரான்சுவாஸ் பெருமூச்சு விட்டார். ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக்கிழமையும் யூலாலியின் கையில் கொடுத்தார், ஆனால் மிகவும் புத்திசாலித்தனமாக பிரான்சுவா அவர்களைப் பார்க்கவே முடியவில்லை. அது என் அத்தை Eulalie கொடுத்த பணம் மட்டும் இல்லை, Francoise தனக்காக அதை விரும்பியிருப்பார். எஜமானியின் செல்வம் அதே சமயம் தன் வேலைக்காரனை அனைவரின் பார்வையிலும் உயர்த்தி அழகுபடுத்துகிறது என்பதை அறிந்து, என் அத்தையிடம் இருந்ததை அவள் போதுமான அளவு அனுபவித்தாள்; என் அத்தையின் பல பண்ணைகள், பாதிரியாரின் அடிக்கடி மற்றும் நீண்ட வருகைகள் ஆகியவற்றிற்காக, பிரான்சுவா, கோம்ப்ரே, ஜூய்-லெ-விகோம்டே மற்றும் பிற இடங்களில் அவர் தனிச்சிறப்பும் புகழும் பெற்றார். நுகரப்படும் விச்சி தண்ணீர் பாட்டில்களின் ஒற்றை எண். என் அத்தைக்கு மட்டும் அவள் கஞ்சமாக இருந்தாள்; அவளுடைய கனவாக இருந்திருக்கும் அவளுடைய அதிர்ஷ்டத்தை அவள் நிர்வகித்திருந்தால், அவள் அதை தாய்வழி மூர்க்கத்துடன் மற்றவர்களின் நிறுவனங்களிலிருந்து பாதுகாத்திருப்பாள். இருப்பினும், குணமடையாத பெருந்தன்மை உடையவள் என்று தெரிந்த என் அத்தை, குறைந்த பட்சம் பணக்காரர்களுக்காவது கொடுக்க அனுமதித்திருந்தால், அவளுக்கு அதிக தீங்கு ஏற்பட்டிருக்காது. என் அத்தையின் பரிசுகள் தேவையில்லாதவர்கள், அவர்களால் அவளை நேசிப்பதாக சந்தேகிக்க முடியாது என்று அவள் நினைத்திருக்கலாம். ஒரு பெரிய பதவியில் இருப்பவர்களுக்கு வழங்கப்படுவதைத் தவிர, எம் இருப்பினும், குணமடையாத பெருந்தன்மை உடையவள் என்று தெரிந்த என் அத்தை, குறைந்த பட்சம் பணக்காரர்களுக்காவது கொடுக்க அனுமதித்திருந்தால், அவளுக்கு அதிக தீங்கு ஏற்பட்டிருக்காது. என் அத்தையின் பரிசுகள் தேவையில்லாதவர்கள், அவர்களால் அவளை நேசிப்பதாக சந்தேகிக்க முடியாது என்று அவள் நினைத்திருக்கலாம். ஒரு பெரிய பதவியில் இருப்பவர்களுக்கு வழங்கப்படுவதைத் தவிர, எம் இருப்பினும், குணமடையாத பெருந்தன்மை உடையவள் என்று தெரிந்த என் அத்தை, குறைந்த பட்சம் பணக்காரர்களுக்காவது கொடுக்க அனுமதித்திருந்தால், அவளுக்கு அதிக தீங்கு ஏற்பட்டிருக்காது. என் அத்தையின் பரிசுகள் தேவையில்லாதவர்கள், அவர்களால் அவளை நேசிப்பதாக சந்தேகிக்க முடியாது என்று அவள் நினைத்திருக்கலாம். ஒரு பெரிய பதவியில் இருப்பவர்களுக்கு வழங்கப்படுவதைத் தவிர, எம்எனக்கு சசெரத், திரு. ஸ்வான், திரு. லெக்ராண்டினுக்கு, திருமதி. கௌபில், என் அத்தையின் "அதே தரத்தில்" இருப்பவர்களுக்கும், "ஒன்றாகச் சேர்ந்து" இருந்தவர்களுக்கும், அவர்கள் வேட்டையாடும், ஒருவருக்கொருவர் பந்துகளைக் கொடுத்து, பணம் செலுத்தும் பணக்காரர்களின் இந்த விசித்திரமான மற்றும் புத்திசாலித்தனமான வாழ்க்கையின் பழக்கவழக்கங்களின் ஒரு பகுதியாக அவளுக்குத் தோன்றியது. ஒருவரையொருவர் சந்திப்பது மற்றும் அவள் புன்னகையுடன் ரசித்தவள். ஆனால், என் அத்தையின் பெருந்தன்மையின் பயனாளிகள், "என்னைப் போன்றவர்கள், என்னை விட அதிகமாக இல்லாதவர்கள்" என்று பிரான்சுவா அழைத்தவர்களும், அவர் மிகவும் இகழ்ந்தவர்களும் என்றால், அவர்கள் அவளை "மேடம் பிரான்சுவா" என்று அழைத்தாலொழிய. மேலும் தங்களை "அவளை விட குறைவானவர்கள்" என்று கருதுகின்றனர். அவள் அதைக் கண்டபோது, ​​அவளுடைய அறிவுரை இருந்தபோதிலும், என் அத்தை அவள் விரும்பியதைச் செய்து பணத்தை எறிந்து கொண்டிருந்தாள் - பிரான்சுவா குறைந்தபட்சம் அப்படி நினைத்தார் - தகுதியற்ற உயிரினங்களுக்காக, யூலாலிக்கு வாரி வழங்கிய கற்பனைத் தொகையுடன் ஒப்பிடுகையில், என் அத்தை அவளுக்குக் கொடுத்த பரிசுகளை அவள் கண்டுபிடிக்க ஆரம்பித்தாள். காம்ப்ரேயின் சுற்றுப்புறத்தில் கணிசமான எந்த பண்ணையும் இல்லை, யூலாலி அதை எளிதாக வாங்கியிருக்க முடியும் என்று ஃபிராங்கோயிஸ் நினைக்கவில்லை, அவளுடைய வருகைகள் அனைத்தையும் கொண்டு வந்தன. பிரான்சுவாவின் அபரிமிதமான மற்றும் மறைக்கப்பட்ட செல்வங்களைப் பற்றிய அதே மதிப்பீட்டை யூலாலி செய்தார் என்பது உண்மைதான். வழக்கமாக, Eulalie மறைந்தபோது, ​​பிரான்சுவா அவளைப் பற்றி எந்த நன்மையும் இல்லாமல் தீர்க்கதரிசனம் கூறினார். அவள் அவளை வெறுத்தாள், ஆனால் அவள் அவளுக்கு பயந்தாள், அவள் அங்கு இருந்தபோது அவளுக்கு ஒரு "நல்ல முகத்தை" கொடுக்க தன்னை கட்டுண்டாள் என்று நம்பினாள். அவள் வெளியேறிய பிறகு, உண்மையில் அவளுக்குப் பெயரிடாமல், சிபிலின் ஆரக்கிள்ஸ், பிரசங்கி போன்ற ஒரு பொதுவான பாத்திரத்தின் வாக்கியங்களை உச்சரிப்பதன் மூலம் அவள் அதை ஈடுசெய்தாள். ஆனால் யாருடைய விண்ணப்பம் என் அத்தையை தப்ப முடியவில்லை. யூலாலி கதவை மூடிவிட்டாரா என்று திரையின் மூலை வழியாகப் பார்த்த பிறகு: “முகஸ்துதி செய்பவர்களுக்கு தங்களை வந்து கட்டிகளை எடுப்பது எப்படி என்று தெரியும்; ஆனால் பொறுமை, நல்ல இறைவன் அவர்கள் அனைவரையும் ஒரு நல்ல நாளில் தண்டிக்கிறார்," என்று ஜோஸ் கூறும்போது, ​​அதாலியைப் பற்றி மட்டுமே நினைக்கும் பக்கவாட்டுப் பார்வை மற்றும் தூண்டுதலுடன் அவள் சொன்னாள்:

 

துன்மார்க்கரின் மகிழ்ச்சி பெருவெள்ளம் போல் ஓடுகிறது.

 

ஆனால் பாதிரியாரும் வந்து அவரது இடைவிடாத வருகை என் அத்தையின் வலிமையை சோர்வடையச் செய்தபோது, ​​பிரான்சுவா யூலாலியின் பின்னால் அறையிலிருந்து வெளியே வந்து கூறினார்:

 

"ஆக்டேவ் மேடம், நான் உங்களை ஓய்வெடுக்க வைக்கிறேன், நீங்கள் மிகவும் சோர்வாக இருக்கிறீர்கள்."

 

என் அத்தை பதில் கூட சொல்லவில்லை, கடைசியாக தோன்றிய ஒரு பெருமூச்சை வெளியேற்றினாள், அவள் இறந்தது போல் கண்களை மூடிக்கொண்டாள். ஆனால் ஃபிராங்கோயிஸ் கீழே இறங்கி வந்திருக்கவில்லை, அப்போது நான்கு அடிகள், மிகப் பெரிய வன்முறையுடன் கொடுக்கப்பட்டன, வீடு முழுவதும் எதிரொலித்தது மற்றும் என் அத்தை, படுக்கையில் படுத்துக் கொண்டு அழுதார்:

 

"யூலாலி ஏற்கனவே போய்விட்டாரா?" மேடம் கௌபில் மேடம் உயரத்துக்கு முன்னாடி மாஸ் வந்திருக்காரான்னு அவளிடம் கேட்க மறந்துட்டேன்னு நினைக்கிறீங்களா ! அவள் பின்னால் வேகமாக ஓடு!”

 

ஆனால் பிரான்சுவா யூலாலியை பிடிக்க முடியாமல் திரும்பி வந்தார்.

 

“எரிச்சலாக இருக்கு” ​​என்று தலையை ஆட்டினாள் அத்தை. நான் அவரிடம் கேட்க வேண்டிய ஒரே முக்கியமான விஷயம்!

 

என் அத்தை லியோனியின் வாழ்க்கை இப்படித்தான் சென்றது, எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக, அவள் "சிறிய வாடிக்கை" என்று அவமதிப்புடனும் ஆழ்ந்த மென்மையுடனும் அழைக்கும் மென்மையான சீரான தன்மையில். எல்லோராலும் பாதுகாக்கப்பட்டது, வீட்டில் மட்டுமல்ல, எல்லோரும் அவருக்கு சிறந்த சுகாதாரத்தைப் பற்றி அறிவுரை கூறுவதில் பயனில்லை என்று உணர்ந்து, படிப்படியாக அவரை மதிக்கத் தன்னைத் துறந்தார்கள், ஆனால் கிராமத்தில் கூட, எங்கள் மூன்று தெருக்களில், மூட்டைக்காரன், அவரது வழக்குகளைத் தீர்ப்பதற்கு முன் , என் அத்தை "ஓய்வெடுக்கவில்லையா" என்று ஃபிராங்கோயிஸ் கேட்டிருந்தால் - இந்த வழக்கம் அந்த வருடத்தில் ஒருமுறை தொந்தரவு செய்யப்பட்டது. நம் கண்களுக்கு தெரியாமல் முதிர்ச்சி அடைந்து தன்னிச்சையாக உதிர்ந்து விடும் மறைந்த பழம் போல, ஒரு இரவு சமையலறைப் பணிப்பெண்ணின் விடுதலை வந்தது. ஆனால் அவளுடைய வலி தாங்க முடியாதது, மேலும் கோம்ப்ரேயில் மருத்துவச்சி இல்லாததால், திபெர்சியில் ஒருவரைத் தேடுவதற்கு ஃபிராங்கோயிஸ் விடியற்காலையில் வெளியேற வேண்டியிருந்தது. என் அத்தை, சமையலறை பணிப்பெண்ணின் அழுகையால், ஓய்வெடுக்க முடியவில்லை, மற்றும் பிரான்சுவா, குறுகிய தூரம் இருந்தபோதிலும், மிகவும் தாமதமாகத் திரும்பியதால், அவளை மிகவும் தவறவிட்டார். அதனால் என் அம்மா காலையில் என்னிடம், "உன் அத்தைக்கு ஏதாவது தேவையா மாடிக்கு வந்து பாரு" என்றார். நான் முதல் அறைக்குள் நுழைந்தேன், திறந்த கதவு வழியாக, என் அத்தை, அவள் பக்கத்தில் படுத்து, தூங்குவதைப் பார்த்தேன்; அவர் லேசாக குறட்டை விடுவதை நான் கேட்டேன். நான் மெதுவாகச் செல்லப் போகிறேன், ஆனால் நான் எழுப்பிய சத்தம் அவரது தூக்கத்தில் குறுக்கிட்டு, கார்களுக்கு அவர்கள் சொல்வது போல் "வேகத்தை மாற்றியது" என்பதில் சந்தேகமில்லை, ஏனெனில் குறட்டையின் இசை ஒரு நொடி நின்று குறைந்த தொனியில் தொடர்ந்தது. , பின்னர் அவள் எழுந்தாள், பாதி முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டாள், அதை நான் பார்க்க முடிந்தது; அவர் ஒரு வகையான பயத்தை வெளிப்படுத்தினார்; அவள் வெளிப்படையாக ஒரு பயங்கரமான கனவு கண்டாள்; அவள் வைக்கப்பட்டிருந்த வழியிலிருந்து அவளால் என்னைப் பார்க்க முடியவில்லை, நான் முன்னோக்கி வருவதா அல்லது பின்வாங்குவதா என்று தெரியாமல் அங்கேயே நின்றேன்; ஆனால் ஏற்கனவே அவள் யதார்த்த உணர்விற்குத் திரும்பியதாகவும், அவளைப் பயமுறுத்திய தரிசனங்களின் பொய்யை அங்கீகரித்ததாகவும் தோன்றியது; மகிழ்ச்சியின் புன்னகை, கனவுகளை விட கொடூரமான வாழ்க்கையை அனுமதிக்கும் கடவுளுக்கு பக்திமிக்க நன்றியுடன், அவள் முகத்தை மங்கலாக்கினாள், அந்த பழக்கத்தால் அவள் தனியாக நம்பியபோது தனக்குள்ளேயே பேசிக் கொண்டாள், அவள் முணுமுணுத்தாள்: “கடவுள் புகழப்படும்! பிரசவிக்கும் சமையலறைப் பெண்ணைப் பற்றி மட்டுமே நாம் கவலைப்பட வேண்டும். என் ஏழை ஆக்டேவ் மீண்டும் உயிர்பெற்றுவிட்டதாகவும், அவர் என்னை தினமும் நடைபயிற்சிக்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்புவதாகவும் நான் கனவு காண்கிறேன் அல்லவா! சிறிய மேசையில் இருந்த அவளது ஜெபமாலையை நோக்கி அவள் கை நீட்டப்பட்டது, ஆனால் மீண்டும் தூங்குவது அவளுக்கு அதை அடையும் சக்தியை விட்டுவிடவில்லை: அவள் மீண்டும் தூங்கச் சென்றாள், உறுதியளித்தாள், அவள் இல்லாமல் நான் அறையை விட்டு வெளியேறினேன். நான் கேட்டதைக் கற்றுக்கொண்டேன்.

 

இந்த பிரசவம் போன்ற மிகவும் அரிதான நிகழ்வுகளைத் தவிர, என் அத்தையின் வழக்கம் எந்த மாறுதலுக்கும் ஆளாகவில்லை என்று நான் கூறும்போது, ​​​​எப்போதுமே சீரான இடைவெளியில் ஒரே மாதிரியாகத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பியதைப் பற்றி நான் பேசவில்லை. சீரான தன்மை. எனவே ஒவ்வொரு சனிக்கிழமையும், பிரான்சுவா மதியம் Roussainville-le-Pin சந்தைக்குச் சென்றதால், அனைவருக்கும் மதிய உணவு ஒரு மணி நேரம் முன்னதாகவே இருந்தது. மேலும் எனது அத்தை தனது பழக்கவழக்கங்களிலிருந்து வாரந்தோறும் விலகுவதற்கு மிகவும் பழக்கமாகிவிட்டாள், மற்றவர்களைப் போலவே இந்த பழக்கத்தையும் அவள் மதிக்கிறாள். பிரான்சுவா சொன்னது போல் அவள் அங்கே "வழக்கமாக" இருந்தாள், சனிக்கிழமையன்று அவள் வழக்கமான நேரத்தில் மதிய உணவுக்காகக் காத்திருக்க வேண்டியிருந்தால், அது அவளை "தொந்தரவு" செய்திருக்கும், மற்றொரு நாளில், அவரது மதிய உணவை சனிக்கிழமை நேரத்திற்கு முன்னோக்கி கொண்டு வாருங்கள். மேலும், இந்த ஆரம்ப மதிய உணவு எங்கள் அனைவருக்கும், ஒரு சிறப்பு, மகிழ்ச்சியான மற்றும் மிகவும் அனுதாபமான முகத்தை அளித்தது. பொதுவாக உணவு இடைவேளைக்கு ஒரு மணிநேரம் மட்டுமே இருக்கும் நேரத்தில், சில நொடிகளில் சில ஆரம்ப உணவுகள், ஒரு நல்ல ஆம்லெட், தகுதியற்ற மாமிசம் ஆகியவற்றைப் பார்க்கப் போகிறோம் என்று எங்களுக்குத் தெரியும். இந்த சமச்சீரற்ற சனிக்கிழமையின் திருப்பம், அமைதியான வாழ்க்கையிலும், மூடிய சமூகங்களிலும், ஒரு வகையான தேசியப் பிணைப்பை உருவாக்கி, உரையாடல்கள், நகைச்சுவைகள், மிகைப்படுத்தப்பட்ட கதைகள் போன்றவற்றின் விருப்பமான விஷயமாக மாறும் சிறிய உள், உள்ளூர், கிட்டத்தட்ட குடிமை நிகழ்வுகளில் ஒன்றாகும். எங்களில் ஒருவருக்கு காவியத் தலை இருந்திருந்தால் அவர் ஒரு பழம்பெரும் சுழற்சிக்கான ஆயத்த கருவாக இருந்திருப்பார். காலையில் இருந்து, ஆடை அணிவதற்கு முன், எந்த காரணமும் இல்லாமல், ஒற்றுமையின் வலிமையை அனுபவிப்பதன் மகிழ்ச்சிக்காக, நாங்கள் ஒருவருக்கொருவர் நல்ல நகைச்சுவையுடன், அன்புடன், தேசபக்தியுடன் சொன்னோம்: "இழக்க நேரமில்லை, இது சனிக்கிழமை என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள்!" என் அத்தை, பிரான்சுவாவுடன் உரையாடி, நாள் வழக்கத்தை விட நீண்டதாக இருக்கும் என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்த போது, ​​"சனிக்கிழமை என்பதால் அவர்களுக்கு ஒரு நல்ல வியல் துண்டு கொடுத்தால்." பத்து முப்பது மணிக்கு கவனம் சிதறிய ஒருவர் கைக்கடிகாரத்தை எடுத்து, "மதிய உணவுக்கு இன்னும் ஒன்றரை மணி நேரத்திற்கு முன் வாருங்கள்" என்று சொன்னால், அனைவரும் அவரிடம் மகிழ்ச்சியடைந்தனர்: "வா, நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள், அதை மறந்துவிடுங்கள். இது சனிக்கிழமை!"; கால் மணி நேரம் கழித்து நாங்கள் அதைப் பற்றி சிரித்துக் கொண்டிருந்தோம், நாங்கள் மாடிக்குச் சென்று என் அத்தையிடம் இந்த மேற்பார்வையைப் பற்றி அவளிடம் கூறுவோம் என்று உறுதியளித்தோம். சொர்க்கத்தின் முகமே மாறிப்போனது. மதிய உணவுக்குப் பிறகு, சனிக்கிழமை என்பதை அறிந்த சூரியன், வானத்தில் ஒரு மணிநேரம் உலா வந்தேன், நாங்கள் நடைப்பயணத்திற்கு தாமதமாகிவிட்டோம் என்று ஒருவர் நினைத்தபோது, ​​"என்ன, இரண்டு மணி நேரம் மட்டும்?" செயிண்ட்-ஹிலேரின் செங்குத்தானிலிருந்து இரண்டு மணிகள் செல்வதைக் கண்டது (அவர்கள் மதிய உணவு அல்லது சியஸ்டாவின் காரணமாக வெறிச்சோடிய பாதைகளில் இதுவரை யாரையும் சந்திக்காததால், அந்த மீனவர் கைவிடப்பட்ட கலகலப்பான மற்றும் வெள்ளை நதியின் வழியாக, தனிமையாக கடந்து செல்கிறார்கள். ஒரு சில சோம்பேறி மேகங்கள் மட்டுமே இருக்கும் வெற்று வானத்தில், கோரஸில் இருந்த அனைவரும் அவருக்கு பதிலளித்தனர்: "ஆனால் நீங்கள் ஏமாற்றுவது என்னவென்றால், நாங்கள் ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்பே மதிய உணவு சாப்பிட்டோம், இது சனிக்கிழமை என்று உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும்!" ஒரு காட்டுமிராண்டியின் ஆச்சரியம் (சனிக்கிழமையின் விசேஷம் என்னவென்று தெரியாதவர்களை நாங்கள் அப்படித்தான் அழைத்தோம்) பதினோரு மணிக்கு அப்பாவிடம் பேச வந்த எங்களை டேபிளில் கண்டார். அவள் வாழ்க்கையில் பிரான்சுவாவை மிகவும் உற்சாகப்படுத்திய விஷயங்களில் ஒன்று. ஆனால், திகைத்துப் போன பார்வையாளருக்கு சனிக்கிழமை அன்று நாங்கள் மதிய உணவு அருந்தினோம் என்று தெரியவில்லை என்பது அவளுக்கு வேடிக்கையாகத் தெரிந்தால், என் தந்தைக்கு அந்த எண்ணம் வரவில்லை என்பது அவளுக்கு இன்னும் நகைச்சுவையாக இருந்தது (இந்தக் குறுகிய பேரினவாதத்திற்கு இதயத்தின் அடிப்பகுதியில் இருந்து அனுதாபப்படுகையில்) இந்த காட்டுமிராண்டித்தனம் அதை புறக்கணிக்க முடியும் மற்றும் சாப்பாட்டு அறையில் ஏற்கனவே எங்களைப் பார்த்து ஆச்சரியப்பட்டதற்கு மேலும் விளக்கம் இல்லாமல் பதிலளித்திருப்பார்: "வாருங்கள், இது சனிக்கிழமை!" தன் கதையின் இந்த புள்ளியை அடைந்து, அவள் மகிழ்ச்சியின் கண்ணீரைத் துடைத்தாள், அவள் உணர்ந்த இன்பத்தை அதிகரிக்க, அவள் உரையாடலை நீட்டித்தாள், வந்தவர் பதிலளித்ததைக் கண்டுபிடித்தார், அவருக்கு இந்த "சனிக்கிழமை" எதுவும் விளக்கவில்லை. அவரது சேர்த்தல்களைப் பற்றி புகார் செய்வதிலிருந்து வெகு தொலைவில், அவை இன்னும் எங்களுக்கு போதுமானதாக இல்லை, நாங்கள் சொன்னோம்: “ஆனால் அவர் வேறொன்றையும் சொன்னதாக எனக்குத் தோன்றியது. நீ முதல் முறை சொன்னபோது நீண்ட நேரம் ஆனது." என் பெரியம்மா தன் வேலையை விட்டுவிட்டு, தலையை உயர்த்தி, கண் கண்ணாடியை பார்த்தாள்.

 

அந்த நாளில், மே மாதத்தில், "மேரி மாதத்திற்கு" நாங்கள் இரவு உணவுக்குப் பிறகு வெளியே சென்றோம்.

 

"தற்போதைய எண்ணங்களில் புறக்கணிக்கப்பட்ட வருந்தத்தக்க வகையிலான இளைஞர்களுக்காக" நாங்கள் சில சமயங்களில் திரு. வின்டூயிலைச் சந்தித்ததால், என் உடையில் எந்தத் தவறும் இல்லை என்று என் அம்மா கவனித்துவிட்டு, நாங்கள் தேவாலயத்திற்குப் புறப்பட்டோம். மேரி மாதத்தில் தான் நான் ஹாவ்தோர்ன்களை விரும்ப ஆரம்பித்தேன். தேவாலயத்தில் மட்டுமல்ல, மிகவும் புனிதமாக, ஆனால் நாங்கள் நுழைவதற்கு உரிமை உள்ள இடத்தில், பலிபீடத்தின் மீது வைக்கப்பட்டு, அவர்கள் பங்கேற்ற கொண்டாட்டத்தில் உள்ள மர்மங்களிலிருந்து பிரிக்க முடியாதபடி, அவர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் கிடைமட்டமாக இணைக்கப்பட்ட தீப்பந்தங்களையும் புனித குவளைகளையும் ஏற்படுத்தினர். மற்றவை ஒரு பண்டிகைத் தயாரிப்பில், மேலும் அவற்றின் பசுமையான பூச்செடிகளால் மேலும் அழகுபடுத்தப்பட்டன, அவை மணமகள் ரயிலில் இருப்பது போல, திகைப்பூட்டும் வெண்மையின் மொட்டுகளின் சிறிய பூங்கொத்துகள். ஆனாலும், திருட்டுத்தனமாக மட்டுமே அவற்றைப் பார்க்கத் துணியாமல், இந்த ஆடம்பரமான தயாரிப்புகள் உயிருடன் இருப்பதாகவும், இந்த வெள்ளை பொத்தான்களின் உச்ச ஆபரணத்தைச் சேர்த்து, இலைகளில் இந்த கட்அவுட்டுகளைத் தோண்டி, இந்த அலங்காரத்திற்குத் தகுதியானது இயற்கையே என்றும் உணர்ந்தேன். பிரபலமான மகிழ்ச்சி மற்றும் மாய தனித்துவம் ஆகிய இரண்டும் இருந்தது. உயரத்திற்கு மேலே அவர்களின் கொரோலாக்கள் கவலையற்ற கருணையுடன் அங்கும் இங்கும் திறந்தன, மிகவும் அலட்சியமாக கடைசி மற்றும் ஆவியான பாவாடை போல மகரந்தங்களின் பூங்கொத்தை, கன்னியின் இழைகளைப் போல நன்றாகத் தக்கவைத்துக்கொள்கின்றன. அவர்களின் மலர்ச்சி என்னுள் ஆழமாக இருந்தது, அது தலையின் மயக்கம் மற்றும் விரைவான அசைவு, ஊர்சுற்றும் பார்வையுடன், குறைந்த மாணவர்களுடன், ஒரு வெள்ளை இளம் பெண்ணின், திசைதிருப்பப்பட்டு வாழ்வது போல் நான் கற்பனை செய்தேன். திரு. விண்டூயில் எங்கள் அருகில் நிற்க அவரது மகளுடன் வந்திருந்தார். ஒரு நல்ல குடும்பத்தில் இருந்து, அவர் என் பாட்டியின் சகோதரிகளுக்கு பியானோ ஆசிரியராக இருந்தார், அவருடைய மனைவியின் மரணம் மற்றும் அவர் செய்த ஒரு பரம்பரைக்குப் பிறகு, அவர் கோம்ப்ரேக்கு ஓய்வு பெற்றபோது, ​​நாங்கள் அவரை அடிக்கடி வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றோம். ஆனால் அதீத விவேகத்துடன், "பொருத்தமில்லாத திருமணம், அன்றைய சுவையில்" செய்த ஸ்வானைச் சந்திக்கக்கூடாது என்பதற்காக அவர் வருவதை நிறுத்தினார். என் அம்மா, அவர் இசையமைக்கிறார் என்று அறிந்ததும், அவரைப் பார்க்கச் செல்லும்போது, ​​​​அவர் சொந்தமாக ஏதாவது கேட்க அனுமதிக்க வேண்டும் என்று அன்பாக அவரிடம் சொன்னார். M. Vinteuil மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்திருப்பார், ஆனால் அவர் மற்றவர்களின் இடத்தில் எப்போதும் தன்னை வைத்துக்கொள்ளும் வகையில் பணிவையும் இரக்கத்தையும் கொண்டு வந்தார். அவர் பின்தொடர்ந்தால் அல்லது தனது விருப்பத்தை மட்டுமே சுட்டிக்காட்டினால் அவர்களுக்கு சலிப்பை ஏற்படுத்துவார் மற்றும் சுயநலமாக தோன்றுவார் என்று அவர் பயந்தார். எனது பெற்றோர் அவரைச் சந்திக்கச் சென்ற நாள், நான் அவர்களுடன் சென்றிருந்தேன், ஆனால் அவர்கள் என்னை வெளியில் தங்க அனுமதித்தனர், மேலும் திரு. வின்டூயிலின் வீடு, மான்ட்ஜோவைன், ஒரு புதர் மேட்டின் கீழே இருந்ததால், நான் மறைந்திருந்தேன், நான் என்னைக் கண்டுபிடித்தேன். இரண்டாவது மாடியில் உள்ள வாழ்க்கை அறையின் அதே நிலை, ஜன்னலில் இருந்து ஐம்பது சென்டிமீட்டர். அவர்கள் என் பெற்றோரைப் பற்றி அவரிடம் சொல்ல வந்தபோது, ​​M. Vinteuil பியானோவில் ஒரு இசைத் துண்டை வைக்க விரைந்ததைக் கண்டேன். ஆனால் என் பெற்றோர் உள்ளே வந்தவுடன், அவர் அதை வெளியே எடுத்து ஒரு மூலையில் வைத்தார். அவர்களுக்காக அவர் இசையமைப்பதைக் கண்டு மகிழ்ச்சியடைகிறேன் என்று நினைத்துவிட அவர் பயந்தார் என்பதில் சந்தேகமில்லை. ஒவ்வொரு முறையும் என் அம்மா வருகையின் போது மீண்டும் குற்றச்சாட்டிற்கு வரும்போது, ​​​​அவர் பல முறை "ஆனால் அதை பியானோவில் வைத்தது யார் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, அது அவருடைய இடம் அல்ல" என்று திரும்பத் திரும்பச் சொல்லி, உரையாடலைத் துல்லியமாக மற்ற விஷயங்களுக்குத் திருப்பினார். ஏனெனில் அவருக்கு ஆர்வம் குறைவாக இருந்தது. அவனுடைய ஒரே ஆர்வம் மகளின் மீது மட்டுமே இருந்தது, சிறுவன் மிகவும் உறுதியானவனாகத் தோன்றினான், அவளது தந்தை அவளுக்காக எடுத்த முன்னெச்சரிக்கைகளைப் பார்த்து சிரிக்காமல் இருக்க முடியாது, எப்போதும் கையில் கூடுதல் சால்வைகளை வைத்திருந்தார். மிகவும் கரடுமுரடான இந்த குழந்தையின் கண்களில் அடிக்கடி கடந்து செல்லும் மென்மையான, மென்மையான, கிட்டத்தட்ட கூச்ச உணர்வு, முகத்தில் குறும்புகள் நிறைந்திருந்தது என்று என் பாட்டி குறிப்பிட்டார். அவள் ஒரு வார்த்தையைப் பேசியதும், அவள் அதைச் சொன்னவர்களின் ஆவியுடன் அதைக் கேட்டாள்.

 

தேவாலயத்தை விட்டு வெளியேறும் நேரத்தில், நான் பலிபீடத்தின் முன் மண்டியிட்டபோது, ​​​​நான் எழுந்தவுடன், ஹாவ்தோர்ன்களிலிருந்து ஒரு கசப்பான மற்றும் இனிமையான பாதாம் வாசனை வெளியேறுவதை உணர்ந்தேன், பின்னர் சிறிய மஞ்சள் நிற சதுரங்களின் பூக்களில் நான் கவனித்தேன். , அதன் கீழ் இந்த வாசனை மறைக்கப்பட வேண்டும் என்று கற்பனை செய்தேன், au grtinated பகுதிகளின் கீழ் ஒரு ஃபிராங்கிபேன் சுவை அல்லது மேடமொயிசெல்லின் கன்னங்களின் குறும்புகளின் கீழ் . விண்டூயில். ஹாவ்தோர்ன்களின் அமைதியான அசைவின்மை இருந்தபோதிலும், இந்த இடைவிடாத ஆரவாரம் அவர்களின் தீவிர வாழ்க்கையின் முணுமுணுப்பைப் போல இருந்தது, பலிபீடம் வாழும் ஆண்டெனாக்களால் பார்வையிடப்பட்ட ஒரு பழமையான வேலியைப் போல அதிர்ந்தது, இது சில சிவப்பு நிற மகரந்தங்களைப் பார்க்கும் போது அவற்றின் வீரியத்தைத் தக்க வைத்துக் கொண்டது. வசந்தம், பூச்சிகளின் எரிச்சலூட்டும் சக்தி இப்போது பூக்களாக உருமாற்றம் அடைந்துள்ளது.

 

தேவாலயத்தை விட்டு வெளியேறும்போது தாழ்வாரத்தின் முன் M. Vinteuil உடன் சிறிது நேரம் உரையாடினோம். அவர் சதுக்கத்தில் சண்டையிடும் குழந்தைகளிடையே தலையிட்டார், சிறியவர்களின் பாதுகாப்பை எடுத்துக் கொண்டார், பெரியவர்களுக்கு பிரசங்கங்களை வழங்கினார். எங்களைப் பார்த்ததில் அவள் எவ்வளவு மகிழ்ச்சியடைந்தாள் என்று அவளுடைய மகள் பெரிய குரலில் எங்களிடம் சொன்னால், அவள் உதவி கேட்கிறாள் என்று நம்புவதற்கு வழிவகுத்த இந்த சிந்தனையற்ற நல்ல பையனின் பேச்சைக் கண்டு தன்னுள் மிகவும் உணர்ச்சிவசப்பட்ட ஒரு சகோதரி வெட்கப்படுகிறாள் என்று தோன்றியது. எங்கள் வீட்டிற்கு அழைக்க வேண்டும். அவளுடைய தந்தை அவள் தோள்களின் மேல் ஒரு கோட் எறிந்தார், அவர்கள் ஒரு சிறிய தரமற்ற வாகனத்தில் ஏறினார்கள், அவள் தானே ஓட்டினாள், அவர்கள் இருவரும் மான்ட்ஜோவைனுக்குத் திரும்பிச் சென்றனர். எங்களைப் பொறுத்தவரை, அடுத்த நாள், ஞாயிற்றுக்கிழமை, நாங்கள் அதிக நிறைக்கு எழுந்திருப்போம், அது நிலவொளி மற்றும் காற்று சூடாக இருந்தால், நாங்கள் நேராக உள்ளே செல்வதற்குப் பதிலாக, என் அப்பா, மகிமையின் மீதுள்ள அன்பிற்காக, எங்களை கல்வாரியின் குறுக்கே நெடுங்காலமாக நடக்க வைத்தது, என் தாயாருக்குத் தன்னைத் திசைதிருப்பும் திறனும், தன் வழியில் தன்னை அடையாளம் கண்டுகொள்ளும் திறனும் இல்லாததால், அவளை ஒரு மூலோபாய மேதையின் திறமையைக் கருதச் செய்தது. சில சமயங்களில் நாங்கள் வையாடக்ட் வரை சென்றோம், அதன் கல் படிகள் ஸ்டேஷனில் தொடங்கி, நாகரீக உலகத்திற்கு வெளியே எனக்கு நாடுகடத்தப்படுவதையும் துன்பத்தையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியது, ஏனென்றால் ஒவ்வொரு ஆண்டும் பாரிஸிலிருந்து வரும், நாங்கள் மிகவும் கவனமாக இருக்க அறிவுறுத்தப்பட்டோம், அது காம்ப்ரே ஆகும் போது, ​​விடக்கூடாது. ஸ்டேஷன் பாஸ், முன்கூட்டியே தயாராக இருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் ரயில் இரண்டு நிமிடங்களுக்குப் பிறகு புறப்பட்டு, கிறிஸ்தவ நாடுகளுக்கு அப்பால் வையாடக்ட் சென்றது, அதில் கோம்ப்ரே எனக்கு தீவிர வரம்பைக் குறித்தார். நகரத்தின் மிக அழகான வில்லாக்கள் இருந்த பவுல்வர்டு டி லா கரே மூலம் நாங்கள் திரும்பி வந்தோம். ஒவ்வொரு தோட்டத்திலும் நிலவொளி, ஹூபர்ட் ராபர்ட்டைப் போலவே, அதன் உடைந்த படிகளை வெள்ளை பளிங்கு, அதன் ஜெட் நீர், அதன் பாதி திறந்த கதவுகளை விதைத்தார். அதன் வெளிச்சம் தந்தி அலுவலகத்தை அழித்துவிட்டது. பாதி உடைந்த நெடுவரிசை மட்டுமே எஞ்சியிருந்தது, ஆனால் அது அழியாத அழிவின் அழகைத் தக்க வைத்துக் கொண்டது. நான் என் காலை இழுத்தேன், நான் தூக்கத்தில் இருந்தேன், சுண்ணாம்பு மரங்களின் நறுமண வாசனை எனக்கு ஒரு வெகுமதியாக தோன்றியது, அது மிகப்பெரிய சோர்வை செலவழித்து மட்டுமே பெற முடியும், அது மதிப்புக்குரியது அல்ல. ஒருவருக்கொருவர் வெகு தொலைவில் உள்ள வாயில்களில் இருந்து, நாய்கள், எங்கள் தனிமையான காலடிச் சுவடுகளால் விழித்தெழுந்து, மாலையில் நான் இன்னும் சில சமயங்களில் கேட்பது போல் மாறி மாறி குரைக்கிறது, அதற்கு இடையில் (காம்ப்ரேயின் பொதுத் தோட்டம் அதன் தளத்தில் இருக்கும்போது) பவுல்வர்டில் தஞ்சம் புகுந்தது. லா கரே, ஏனென்றால், நான் எங்கிருந்தாலும்,

 

திடீரென்று என் அப்பா எங்களைத் தடுத்து, என் அம்மாவிடம் கேட்டார்: "நாங்கள் எங்கே?" நடைப்பயணத்தால் களைப்படைந்து, ஆனால் அவனைப் பற்றி பெருமிதம் கொண்டவள், அதைப் பற்றி தனக்கு எதுவும் தெரியாது என்று மென்மையாக அவனிடம் ஒப்புக்கொண்டாள். அவன் தோள்களைக் குலுக்கிச் சிரித்தான். பின்னர், அவர் தனது ஜாக்கெட் பாக்கெட்டில் இருந்து சாவியை வெளியே எடுத்தது போல், அவர் எங்களுக்காக காத்திருக்க rue du Saint-Esprit மூலையில் வந்த எங்கள் தோட்டத்தின் சிறிய பின்கதவை எங்களுக்கு முன்னால் நிற்பதைக் காட்டினார். இந்த அறியப்படாத பாதைகளின் முடிவு. என் அம்மா அவனைப் பாராட்டினாள்: "நீங்கள் அசாதாரணமானவர்!" அந்த தருணத்திலிருந்து, நான் ஒரு அடி கூட எடுக்கவில்லை, இந்த தோட்டத்தில் மைதானம் எனக்கு வேலை செய்தது, அங்கு நீண்ட காலமாக எனது செயல்கள் தன்னார்வ கவனத்துடன் நின்றுவிட்டன: பழக்கம் என்னைப் பிடித்தது. ஒரு சிறு குழந்தையைப் போல என்னை என் படுக்கைக்கு அழைத்துச் சென்றார்.

 

ஒரு மணி நேரத்துக்கு முன்னாடி ஆரம்பிச்ச சனி, ஃபிராங்கோயிஸுக்கு வச்சிருந்தா, என் அத்தைக்கு வேறெதையும் விட மெதுவாகக் கழிந்தால், வாரத்தின் தொடக்கத்தில் இருந்தே, அத்தனை புதுமையும், புதுமையும் அடங்கியது போல் பொறுமையின்றி காத்திருந்தாள். கவனச்சிதறல் அவரது பலவீனமான மற்றும் வெறித்தனமான உடலை இன்னும் ஆதரிக்க முடிந்தது. எவ்வாறாயினும், அவள் சில சமயங்களில் பெரிய மாற்றங்களுக்காக ஏங்கவில்லை என்பது அல்ல, ஒரு நபர் இருப்பதைத் தவிர வேறு ஏதாவது தாகம் எடுக்கும் போது அவளுக்கு அந்த விதிவிலக்கான நேரங்கள் இல்லை, மற்றும் ஆற்றல் அல்லது கற்பனை இல்லாதவர்கள் அவர்களை இழுக்க விடாமல் தடுக்கிறார்கள். தங்களை புதுப்பித்தல் கொள்கை, அடுத்த நிமிடம் கேட்க, மோதிரம் யார் தபால்காரர், அவர்களுக்கு புதிய ஏதாவது கொண்டு, கூட மோசமான, ஒரு உணர்ச்சி, வலி; அங்கு உணர்திறன், செயலற்ற வீணையைப் போல மகிழ்ச்சியால் மௌனமாகிறது, ஒரு கையின் கீழ் ஒலிக்க விரும்புகிறது, மிருகத்தனமாக கூட, அது உடைக்கப்பட வேண்டும்; தனது ஆசைகளுக்கு, வலிகளுக்குத் தடையின்றி வழங்குவதற்கான உரிமையை மிகவும் கடினமாகக் கைப்பற்றிய விருப்பம், எவ்வளவு கொடூரமானதாக இருந்தாலும், அதிகாரமற்ற நிகழ்வுகளின் கைகளில் கடிவாளத்தை வீச விரும்புகிறது. சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, சிறிதளவு களைப்பிலும் களைத்துப்போன என் அத்தையின் பலம், அவளது ஓய்வின் நடுவில் துளி துளியாகத் திரும்பியது, நீர்த்தேக்கம் நிரம்புவதற்கு மிக நீண்ட நேரம் எடுத்தது, மேலும் சில மாதங்களுக்கு முன்பு, மற்றவர்களிடமிருந்து பெறப்பட்ட இந்த சிறிய நிரம்பி வழிகிறது. செயல்பாட்டிலும், அதை எப்படிப் பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதைத் தெரிந்துகொள்ளவும் முடிவெடுக்கவும் அவளால் முடியவில்லை. அப்போது எனக்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லை - அதை பெச்சமெல் உருளைக்கிழங்குடன் மாற்றுவதற்கான ஆசை இறுதியில் அவள் "சோர்வடையாமல்" பிசைந்த உருளைக்கிழங்கை தினசரி திரும்பப் பெறுவதால் ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சியிலிருந்து எழுந்தது. - அவள் மிகவும் இணைந்திருந்த இந்த ஏகபோக நாட்களின் திரட்சியிலிருந்து அவள் பெறவில்லை, ஒரு கணத்தின் காலத்திற்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்ட உள்நாட்டுப் பேரழிவின் எதிர்பார்ப்பு, ஆனால் அவள் செய்த மாற்றங்களில் ஒன்றை ஒருமுறை நிறைவேற்றும்படி கட்டாயப்படுத்தும் அவை அவளுக்கு நன்மை பயக்கும் என்பதையும் அவளால் சுயமாக முடிவெடுக்க முடியாது என்பதையும் உணர்ந்தாள். அவள் எங்களை உண்மையாக நேசித்தாள், அவள் எங்களை துக்கப்படுத்த விரும்பினாள்; அவள் நன்றாக வியர்த்து வியர்க்காமல் இருந்த நேரத்தில், அந்த வீடு தீயில் மூழ்கியது, அதில் நாங்கள் அனைவரும் ஏற்கனவே அழிந்துவிட்டோம், விரைவில் சுவர்களில் ஒரு கல்லைக் கூட நிற்க விடவில்லை, ஆனால் அவள் அவள் உடனடியாக எழுந்தால், அவசரப்படாமல் தப்பிக்க நிறைய நேரம் கிடைத்தது, அவர் எங்களுக்காக நீண்ட காலமாக வருந்திய அவரது மென்மையையும், எங்கள் துக்கத்தை வழிநடத்துவதன் மூலம் கிராமத்தின் முட்டாள்தனமாக இருப்பதற்கும், அதைவிட விலைமதிப்பற்ற, தைரியமான மற்றும் அதீதமான, நலிவுற்ற நிலையில் இருப்பதன் இரண்டாம் நிலை நன்மைகளுடன் ஒன்றிணைவது போன்ற அவரது நம்பிக்கைகளை அடிக்கடி வேட்டையாடியிருக்க வேண்டும். சரியான நேரத்தில் அவளை கட்டாயப்படுத்த, இழக்க நேரமின்றி, எரிச்சலூட்டும் தயக்கத்தின் சாத்தியக்கூறு இல்லாமல், ஒரு நீர்வீழ்ச்சி இருந்த மிரோக்ரேனில் உள்ள அவளது அழகான பண்ணையில் கோடைகாலத்தை கழிக்க. இந்த மாதிரியான நிகழ்வுகள் எதுவும் நிகழாததால், அவளுடைய எண்ணற்ற பொறுமை விளையாட்டுகளில் அவள் தனியாக இருந்தபோது அவள் நிச்சயமாக தியானம் செய்தாள் (அது உணரும் முதல் தொடக்கத்தில், இந்த சிறியவற்றில் முதலில் அவளை விரக்தியடையச் செய்திருக்கும். கெட்ட செய்தியை அறிவிக்கும் வார்த்தை மற்றும் அதன் உச்சரிப்பை நாம் ஒருபோதும் மறக்க முடியாது, உண்மையான மரணத்தின் முத்திரையைத் தாங்கிய அனைத்தும், அதன் தர்க்கரீதியான மற்றும் சுருக்கமான சாத்தியக்கூறுகளிலிருந்து மிகவும் வேறுபட்டவை), அவள் தனது வாழ்க்கையை அவ்வப்போது சுவாரஸ்யமாக்கிக் கொள்ள, அவள் ஆர்வத்துடன் பின்பற்றிய கற்பனை சாகசங்களை அதில் அறிமுகப்படுத்தினாள். ஃபிராங்கோயிஸ் தன்னிடம் இருந்து திருடுகிறாள், அதை உறுதி செய்ய அவள் தந்திரத்தை நாடினாள் என்று அவள் திடீரென்று நினைக்க விரும்பினாள், அவளை அந்த செயலில் பிடித்தாள்; அவள் தனியாக சீட்டாட்டம் விளையாடும் போது, ​​தன் ஆட்டம் மற்றும் எதிரியின் ஆட்டம் இரண்டையும் விளையாடி பழகிய அவள், ஃபிராங்கோயிஸின் வெட்கத்துடன் மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொண்டாள். அவள் கண்கள் பிரகாசிக்கின்றன, அவளுடைய பொய்யான கூந்தல் அவளது வழுக்கை நெற்றியைக் காட்டுகிறது. ஃபிராங்கோயிஸ் சில சமயங்களில் பக்கத்து அறையில் கிண்டல்களைக் கடித்துக் கொண்டிருப்பதைக் கேட்டிருக்கலாம். இனி உண்மை இல்லை. சில நேரங்களில் இந்த "ஒரு படுக்கையில் நிகழ்ச்சி" என் அத்தைக்கு போதுமானதாக இல்லை, அவள் நாடகங்களை நிகழ்த்த விரும்பினாள். எனவே, ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை, அனைத்து கதவுகளும் மர்மமான முறையில் மூடப்பட்ட நிலையில், பிரான்சுவாவின் நன்னடத்தை பற்றிய சந்தேகங்களை யூலாலியிடம் தெரிவித்தாள், அவளிடமிருந்து விடுபடுவதற்கான அவளது எண்ணம், மற்றொரு முறை, யூலாலியின் துரோகம் குறித்த சந்தேகத்தை பிரான்சுவாவிடம் தெரிவித்தாள், யாருக்கு கதவு விரைவில் மூடப்படும். ; சில நாட்களுக்குப் பிறகு, அவள் முந்தைய நாளின் நம்பிக்கைக்குரியவரிடம் வெறுப்படைந்தாள், மேலும் அடுத்த நடிப்பிற்காக வேலைகளை பரிமாறிக்கொள்ளும் துரோகியுடன் குடியேறினாள். ஆனால் யூலாலி சில சமயங்களில் அவளைத் தூண்டிவிடுவார் என்ற சந்தேகம் சட்டியில் ஒரு ஃப்ளாஷ் மட்டுமே இருந்தது மற்றும் விரைவில் இறந்து போனது, உணவு இல்லாததால், யூலாலி வீட்டில் வசிக்கவில்லை. ஃபிராங்கோயிஸைப் பற்றி என் அத்தை எப்போதும் அவளைப் போலவே ஒரே கூரையின் கீழ் இருந்ததைப் போலவே இல்லை, அவள் படுக்கையில் இருந்து எழுந்தால் சளி பிடிக்கும் என்ற பயத்தில், அவர்கள் நிறுவப்பட்டிருந்தால் கணக்குப் போடுவதற்கு அவள் சமையலறைக்குச் செல்லத் துணிந்தாள். . ஒவ்வொரு கணமும் என்ன செய்ய முடியும் என்று யூகிக்க முயற்சிப்பதைத் தவிர, பிராங்கோயிஸை அவனிடமிருந்து மறைக்க முயற்சிப்பதைத் தவிர படிப்படியாக அவனது மனதுக்கு வேறு எந்த வேலையும் இல்லை. அவள் முகத்தின் மிகத் துள்ளலான அசைவுகள், அவள் வார்த்தைகளில் ஒரு முரண், அவள் மறைத்து வைத்திருப்பதாகத் தோன்றிய ஒரு ஆசை ஆகியவற்றை அவள் கவனித்தாள். அவள் தன் முகமூடியை அவிழ்த்துவிட்டதாக அவனுக்குக் காட்டினாள், ஒரே வார்த்தையில் பிரான்சுவாவை வெளிறிப்போகச் செய்ததாகவும், என் அத்தை கண்டுபிடித்தது போலவும் இருந்தது. துரதிர்ஷ்டவசமானவர்களின் இதயத்தில் ஓட்ட, ஒரு கொடூரமான திசைதிருப்பல். அடுத்த ஞாயிற்றுக்கிழமை, யூலாலியின் ஒரு வெளிப்பாடு - சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாத ஒரு புதிய அறிவியலுக்கு திடீரென தன்னைத்தானே இழுத்துச் செல்லும் புதிய அறிவியலுக்குத் திறக்கும் கண்டுபிடிப்புகள் - அவள் உண்மைக்கு மிகவும் கீழே இருப்பதை என் அத்தைக்கு நிரூபித்தது. "ஆனால் நீங்கள் அவளுக்கு ஒரு காரைக் கொடுத்தீர்கள் என்பதை பிரான்சுவாஸ் இப்போது அறிந்திருக்க வேண்டும்." - "நான் அவளுக்கு ஒரு காரைக் கொடுத்தேன்!" என் அத்தை கூச்சலிட்டாள்.- "ஆ! ஆனால் எனக்குத் தெரியாது, அவள் இப்போது ஒரு வண்டியில், அர்தபான் என்று பெருமைப்பட்டு, ரூசைன்வில்லி சந்தைக்குச் செல்வதைக் கண்டேன் என்று நினைத்தேன். எம் என்று நினைத்தேன். —அந்தக் கண்டுபிடிப்புகள் திடீரென்று ஒரு புதிய அறிவியலுக்கு தன்னைத்தானே இழுத்துச் செல்லும் ஒரு சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாத துறையைத் திறந்து விடுவது போல—என் அத்தை தனது அனுமானங்களில் உண்மைக்கு மிகக் கீழே இருப்பதை நிரூபித்தது. "ஆனால் நீங்கள் அவளுக்கு ஒரு காரைக் கொடுத்தீர்கள் என்பதை பிரான்சுவாஸ் இப்போது அறிந்திருக்க வேண்டும்." - "நான் அவளுக்கு ஒரு காரைக் கொடுத்தேன்!" என் அத்தை கூச்சலிட்டாள்.- "ஆ! ஆனால் எனக்குத் தெரியாது, அவள் இப்போது ஒரு வண்டியில், அர்தபான் என்று பெருமைப்பட்டு, ரூசைன்வில்லி சந்தைக்குச் செல்வதைக் கண்டேன் என்று நினைத்தேன். எம் என்று நினைத்தேன். —அந்தக் கண்டுபிடிப்புகள் திடீரென்று ஒரு புதிய அறிவியலுக்கு தன்னைத்தானே இழுத்துச் செல்லும் ஒரு சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாத துறையைத் திறந்து விடுவது போல—என் அத்தை தனது அனுமானங்களில் உண்மைக்கு மிகக் கீழே இருப்பதை நிரூபித்தது. "ஆனால் நீங்கள் அவளுக்கு ஒரு காரைக் கொடுத்தீர்கள் என்பதை பிரான்சுவாஸ் இப்போது அறிந்திருக்க வேண்டும்." - "நான் அவளுக்கு ஒரு காரைக் கொடுத்தேன்!" என் அத்தை கூச்சலிட்டாள்.- "ஆ! ஆனால் எனக்குத் தெரியாது, அவள் இப்போது ஒரு வண்டியில், அர்தபான் என்று பெருமைப்பட்டு, ரூசைன்வில்லி சந்தைக்குச் செல்வதைக் கண்டேன் என்று நினைத்தேன். எம் என்று நினைத்தேன். Roussainville சந்தைக்குச் செல்வதற்கு, Artaban என பெருமை. எம் என்று நினைத்தேன். Roussainville சந்தைக்குச் செல்வதற்கு, Artaban என பெருமை. எம் என்று நினைத்தேன்.எனக்கு ஆக்டேவ் கொடுத்தவர். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பிராங்கோயிஸ் மற்றும் என் அத்தை, மிருகம் மற்றும் வேட்டைக்காரன் போன்றவர்கள், ஒருவருக்கொருவர் தந்திரங்களைத் தடுக்க முயற்சிப்பதை நிறுத்தவில்லை. தன்னால் முடிந்தவரை அவளை புண்படுத்திய என் அத்தை மீது பிரான்சுவா உண்மையான வெறுப்பை வளர்த்துவிடுவாரோ என்று என் அம்மா பயந்தாள். எப்படியிருந்தாலும், பிரான்சுவா சிறிய வார்த்தைகளில், என் அத்தையின் சிறிய சைகைகளை அசாதாரண கவனத்துடன் மேலும் மேலும் இணைத்தார். அவளிடம் ஏதாவது கேட்க வேண்டும் என்று இருந்தபோது, ​​அவள் அதை எப்படிப் பேசுவது என்று நீண்ட நேரம் தயங்கினாள். அவள் தனது கோரிக்கையை உச்சரித்ததும், அவள் என் அத்தையை தந்திரமாகப் பார்த்தாள், அவள் என்ன நினைத்தாள், என்ன முடிவு செய்யப் போகிறாள் என்பதை அவள் முகத்திலிருந்து யூகிக்க முயன்றாள். சில கலைஞர்கள் பதினேழாவது நினைவுக் குறிப்புகளைப் படிக்கும்போதுநூற்றாண்டு, மற்றும் பெரிய மன்னருடன் நெருங்கி வர விரும்புவதால், அவர் ஒரு வரலாற்று குடும்பத்திலிருந்து வம்சாவளியை உருவாக்குவதன் மூலமோ அல்லது ஐரோப்பாவின் தற்போதைய இறையாண்மையில் ஒருவருடன் கடிதப் பரிமாற்றத்தைப் பராமரிப்பதன் மூலமோ இந்த திசையில் செல்கிறார் என்று நம்புகிறார். அவர் ஒரே மாதிரியான மற்றும் இறந்த வடிவங்களில் தேடுவது என்ன தவறு - ஒரு வயதான மாகாணப் பெண், தவிர்க்கமுடியாத வெறி மற்றும் செயலற்ற தன்மையால் பிறந்த அக்கிரமத்தை மட்டுமே உண்மையாகக் கடைப்பிடித்தார் , அவரது மதிய உணவு, அவரது ஓய்வு, வெர்சாய்ஸில் உள்ள வாழ்க்கையின் "இயந்திரவியல்" என்று செயிண்ட்-சைமன் அழைத்ததன் ஆர்வத்தை அவர்களின் சர்வாதிகார ஒருமைப்பாட்டின் மூலம் எடுத்துக்கொள்கிறார், மேலும் அவரது மௌனங்கள்,அவரது முகத்தில் நல்ல நகைச்சுவை அல்லது கர்வத்தின் குறிப்பு, ஒரு அரசவை அல்லது பெரிய பிரபுக்கள் கூட, மௌனம், நல்ல நகைச்சுவை, மன்னரின் ஆணவம் போன்ற உணர்ச்சிகளைப் போலவே பயமுறுத்துவதாகவும் பிரான்சுவாவின் கருத்துக்கு உட்பட்டது. வெர்சாய்ஸில் ஒரு சந்து வளைவில் அவருக்கு ஒரு மனு.

 

ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை, என் அத்தைக்கு பாதிரியாரும் யூலாலியும் ஒரே நேரத்தில் வந்து, ஓய்வெடுத்தபோது, ​​நாங்கள் அனைவரும் அவளுக்கு மாலை வணக்கம் சொல்ல மாடிக்குச் சென்றோம், மாமா தனது துரதிர்ஷ்டம் குறித்து அவளுக்கு ஆறுதல் கூறினார். அதே நேரம்:

 

"சிறிது நேரத்திற்கு முன்பு விஷயங்கள் மீண்டும் தவறாகிவிட்டது என்று எனக்குத் தெரியும், லியோனி," அவள் மெதுவாக அவனிடம், "உன் முழு உலகத்தையும் ஒரே நேரத்தில் பெற்றாய்."

 

என் பெரியம்மா குறுக்கிட்டது: "பொருட்கள் ஏராளமாக இருக்கிறது..." ஏனென்றால், தன் மகள் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்ததால், அவளுக்கு எப்போதும் பிரகாசமான பக்கத்தில் எல்லாவற்றையும் அளித்து அவளை உற்சாகப்படுத்த வேண்டும் என்று நினைத்தாள். ஆனால் என் தந்தை பேசுகிறார்:

 

"ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு கதையைத் தொடங்காமல் முழு குடும்பமும் சேர்ந்து உங்களுக்கு ஒரு கதையைச் சொல்வதை நான் பயன்படுத்திக் கொள்ள விரும்புகிறேன்" என்று அவர் கூறினார். நாங்கள் லெக்ராண்டினிடம் கோபமாக இருக்கிறோம் என்று நான் பயப்படுகிறேன்: இன்று காலை அவர் என்னிடம் வணக்கம் சொல்லவில்லை."

 

நான் எம்.லெக்ராண்டினைச் சந்தித்தபோது மாஸ்ஸுக்குப் பிறகு அவருடன் இருந்ததால், என் தந்தையின் கதையைக் கேட்க நான் தங்கவில்லை, மேலும் செய்திகளைப் போல தினமும் என்னை மகிழ்விக்கும் இரவு உணவு மெனுவைக் கேட்க சமையலறைக்குச் சென்றேன். நீங்கள் ஒரு செய்தித்தாளில் படித்து, ஒரு கட்சி நிகழ்ச்சியைப் போல என்னை உற்சாகப்படுத்தினீர்கள். எம். லெக்ராண்டின் தேவாலயத்தை விட்டு வெளியேறும் போது, ​​எங்களுக்குக் கண்ணால் மட்டுமே தெரிந்த, பக்கத்து வீட்டு அரண்மனையின் அருகில் நடந்து சென்றபோது, ​​நாங்கள் நிறுத்தாமல், நட்பாகவும் ஒதுக்கப்பட்டதாகவும் இருந்த ஒரு வாழ்த்துச் செய்தியை என் அப்பா செய்தார். எம். லெக்ராண்டின் எங்களை அடையாளம் தெரியாதது போல் ஆச்சரியத்துடன் பதிலளித்தார், மேலும் நட்பாக விரும்பாத நபர்களின் தனிப்பட்ட பார்வையின் பார்வையில், திடீரென்று நீண்ட கண்களின் ஆழத்தில் இருந்து,

 

இப்போது, ​​லெக்ராண்டின் உடன் வந்த பெண் ஒரு நல்லொழுக்கமுள்ள மற்றும் மரியாதைக்குரிய நபர்; அவர் அதிர்ஷ்டசாலி மற்றும் ஆச்சரியப்படுவதற்கு வெட்கப்படுகிறார் என்பதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை, மேலும் அவர் லெக்ராண்டினை எப்படி அதிருப்தி செய்திருப்பார் என்று என் தந்தை ஆச்சரியப்பட்டார். "அவர் கோபமாக இருப்பதை அறிந்தால் நான் இன்னும் வருந்துவேன்," என்று என் தந்தை கூறினார், "ஏனென்றால், இந்த மக்கள் அனைவரின் நடுவிலும் ஞாயிற்றுக்கிழமை மிகச் சிறப்பாக, அவரது சிறிய நேரான ஜாக்கெட், அவரது மென்மையான டை, மிகவும் தயாராக இல்லாத ஒன்று, உண்மையில் எளிமையானது மற்றும் மிகவும் அனுதாபம் கொண்ட கிட்டத்தட்ட புத்திசாலித்தனமான காற்று." ஆனால் என் தந்தை தனது முடிவை எடுத்தார் அல்லது லெக்ராண்டின் அந்த நேரத்தில் ஏதோ சிந்தனையில் மூழ்கிவிட்டார் என்று குடும்ப சபை ஒருமனதாகக் கருதியது. அதோடு மறுநாள் மாலையில் அப்பாவின் பயம் நீங்கியது. நாங்கள் நீண்ட நடைப்பயணத்திலிருந்து திரும்பி வரும்போது, ​​​​பாண்ட்-வியூக்ஸ் லெக்ராண்டின் அருகே நாங்கள் பார்த்தோம், விடுமுறை காரணமாக, கோம்ப்ரேயில் பல நாட்கள் இருந்தார். நீட்டிய கையுடன் அவர் எங்களிடம் வந்தார்: "உங்களுக்குத் தெரியுமா, வாசகர் மான்சியர், பால் டெஸ்ஜார்டின்ஸின் இந்த வரியை அவர் என்னிடம் கேட்டார்:

 

காடுகள் ஏற்கனவே கருப்பு, வானம் இன்னும் நீலமானது.

 

அது இந்த மணி நேரத்தின் சிறந்த குறிப்பு அல்லவா? பால் டெஸ்ஜார்டின்ஸை நீங்கள் படித்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அதைப் படியுங்கள், என் குழந்தை; இன்று அவர் ஒரு துறவி போதகராக மாறுகிறார், ஆனால் அவர் நீண்ட காலமாக ஒரு மெல்லிய நீர்வண்ண கலைஞராக இருந்தார்.

 

காடுகள் ஏற்கனவே கருப்பு, வானம் இன்னும் நீலமானது.

 

என் இளம் நண்பரே, வானம் எப்போதும் உங்களுக்கு நீலமாக இருக்கட்டும்; இப்போது எனக்காக வரும் நேரத்தில், காடுகள் ஏற்கனவே இருட்டாக இருக்கும்போது, ​​இரவு விரைவாக விழும்போது, ​​வானத்தைப் பார்த்து நான் செய்வது போல் நீங்களும் உங்களை ஆறுதல்படுத்துவீர்கள். பாக்கெட்டிலிருந்து ஒரு சிகரெட்டை எடுத்து, நெடுநேரம் கண்ணை அடிவானத்தில் வைத்துக்கொண்டு, “பிரியாவிடை தோழர்களே” என்று திடீரென்று எங்களிடம் கூறிவிட்டு எங்களை விட்டுப் பிரிந்தார்.

 

இந்த நேரத்தில், நான் மெனுவைக் கற்றுக் கொள்ளச் சென்றபோது, ​​​​இரவு உணவு ஏற்கனவே தொடங்கிவிட்டது, ஃபிராங்கோயிஸ், இயற்கையின் சக்திகளுக்குக் கட்டளையிட்டார், அது உருளைக்கிழங்கில் உருளைக்கிழங்காக மாறியது மற்றும் சமையல் கலைகளின் தலைசிறந்த படைப்புகளை முடித்தது, முதலில் பீங்கான் பாத்திரங்களில் தயாரிக்கப்பட்டது. பெரிய தொட்டிகள், சமையல் பானைகள், கொப்பரைகள் மற்றும் மீன் வியாபாரிகள், விளையாட்டுக்கான டெர்ரைன்கள், பேஸ்ட்ரிக்கான அச்சுகள் மற்றும் அனைத்து அளவுகளில் உள்ள பாத்திரங்களின் முழுமையான சேகரிப்பு மூலம் கிரீம் சிறிய பானைகள். நான் மேஜையில் நின்று பார்த்தேன், அங்கு சமையலறைப் பணிப்பெண் அவர்கள் மீது ஷெல் வீசியிருந்தார், பட்டாணிகள் வரிசையாக ஒரு விளையாட்டில் பச்சை பளிங்குகள் போல் எண்ணப்பட்டன; ஆனால் என் மகிழ்ச்சி அஸ்பாரகஸின் முன் இருந்தது, அல்ட்ராமரைன் மற்றும் ரோஜாக்களில் தோய்த்து, அதன் காதுகள், மேவ் மற்றும் நீலநிறம் ஆகியவற்றால் நனைக்கப்பட்டு, பூமியில் இல்லாத iridescences மூலம், அடிவாரத்திற்கு-இன்னும் இன்னும் மண்ணால் மண்ணாகிவிட்டன. காய்கறிகளாக உருமாறி தங்களை மகிழ்வித்த சுவையான உயிரினங்களுக்கு இந்த வான நுணுக்கங்கள் துரோகம் செய்ததாக எனக்குத் தோன்றியது, மேலும் அவை உண்ணக்கூடிய மற்றும் உறுதியான சதையின் மாறுவேடத்தின் மூலம், இந்த விடியல் வண்ணங்களில், இந்த வானவில் ஓவியங்களில், இதில் பார்ப்போம். நீல மாலைகளின் அழிவு, இந்த விலைமதிப்பற்ற சாராம்சத்தை, இரவு முழுவதும் நான் சாப்பிட்ட இரவு உணவைத் தொடர்ந்து, ஷேக்ஸ்பியரின் விசித்திரக் கதையைப் போன்ற கவிதை மற்றும் கரடுமுரடான கேலிக்கூத்துகளில், எனது அறைப் பாத்திரத்தை ஒரு குவளையாக மாற்ற அவர்கள் விளையாடியபோது நான் இன்னும் உணர்ந்தேன். வாசனை. பூமியல்லாத iridescence மூலம் அடிமட்டமாக-இன்னும் அவர்களின் செடியின் மண்ணால் கறை படிந்திருக்கிறது. காய்கறிகளாக உருமாறி தங்களை மகிழ்வித்த சுவையான உயிரினங்களுக்கு இந்த வான நுணுக்கங்கள் துரோகம் செய்ததாக எனக்குத் தோன்றியது, மேலும் அவை உண்ணக்கூடிய மற்றும் உறுதியான சதையின் மாறுவேடத்தின் மூலம், இந்த விடியல் வண்ணங்களில், இந்த வானவில் ஓவியங்களில், இதில் பார்ப்போம். நீல மாலைகளின் அழிவு, இந்த விலைமதிப்பற்ற சாராம்சத்தை, இரவு முழுவதும் நான் சாப்பிட்ட இரவு உணவைத் தொடர்ந்து, ஷேக்ஸ்பியரின் விசித்திரக் கதையைப் போன்ற கவிதை மற்றும் கரடுமுரடான கேலிக்கூத்துகளில், எனது அறைப் பாத்திரத்தை ஒரு குவளையாக மாற்ற அவர்கள் விளையாடியபோது நான் இன்னும் உணர்ந்தேன். வாசனை. பூமியல்லாத iridescence மூலம் அடிமட்டமாக-இன்னும் அவர்களின் செடியின் மண்ணால் கறை படிந்திருக்கிறது. காய்கறிகளாக உருமாறி தங்களை மகிழ்வித்த சுவையான உயிரினங்களுக்கு இந்த வான நுணுக்கங்கள் துரோகம் செய்ததாக எனக்குத் தோன்றியது, மேலும் அவை உண்ணக்கூடிய மற்றும் உறுதியான சதையின் மாறுவேடத்தின் மூலம், இந்த விடியல் வண்ணங்களில், இந்த வானவில் ஓவியங்களில், இதில் பார்ப்போம். நீல மாலைகளின் அழிவு, இந்த விலைமதிப்பற்ற சாராம்சத்தை, இரவு முழுவதும் நான் சாப்பிட்ட இரவு உணவைத் தொடர்ந்து, ஷேக்ஸ்பியரின் விசித்திரக் கதையைப் போன்ற கவிதை மற்றும் கரடுமுரடான கேலிக்கூத்துகளில், எனது அறைப் பாத்திரத்தை ஒரு குவளையாக மாற்ற அவர்கள் விளையாடியபோது நான் இன்னும் உணர்ந்தேன். வாசனை.

 

ஏழை ஜியோட்டோவின் தொண்டு, ஸ்வான் அவளை அழைத்தது போல, அவர்களை "பறிக்க" பிரான்சுவாஸால் விதிக்கப்பட்டது, அவற்றை ஒரு கூடையில் அவளுக்கு அருகில் வைத்திருந்தது, அவள் பூமியின் அனைத்து துரதிர்ஷ்டங்களையும் உணர்ந்தது போல் அவளுடைய காற்று சோகமாக இருந்தது; அஸ்பாரகஸைச் சுற்றியிருந்த நீலநிற கிரீடங்கள், அவற்றின் ரோஜாக் கட்டிகளுக்கு மேலே நக்ஷத்திரம் நட்சத்திரமாக வரையப்பட்டிருந்தன, சுவரோவியத்தில் பூக்கள் நெற்றியில் கட்டப்பட்டிருந்தன அல்லது பதுவாவின் அறத்தின் கூடையில் ஒட்டியிருந்தன. ஆயினும்கூட, பிரான்சுவா அந்தக் கோழிகளில் ஒன்றைத் துப்பினார், அதாவது அவளுக்கு மட்டுமே வறுக்கத் தெரியும், அது அவளுடைய தகுதியின் வாசனையை காம்ப்ரேயில் வெகுதூரம் கொண்டு சென்றது, மேலும் அவள் அவற்றை மேசையில் எங்களுக்கு பரிமாறும்போது, ​​​​அவரது குணாதிசயத்தைப் பற்றிய எனது சிறப்புக் கருத்தாக்கத்தில் இனிமை மேலோங்கி நிற்கிறது.

 

ஆனால், லெக்ராண்டினைச் சந்திப்பது பற்றி என் தந்தை குடும்பக் குழுவில் ஆலோசனை செய்து கொண்டிருந்தபோது, ​​நான் சமையலறைக்குச் சென்றேன், ஜியோட்டோவின் அறக்கட்டளை சமீபத்தில் சிறையில் இருந்ததால், எழுந்திருக்க முடியாத ஒரு நாள்; ஃபிராங்கோயிஸ், இனி உதவவில்லை, தாமதமாகிவிட்டார். நான் கீழே இருந்தபோது, ​​அவள், கொட்டகையைக் கண்டும் காணாத, ஒரு கோழியைக் கொல்லும் பணியில் ஈடுபட்டிருந்தாள், அது அவளது அவநம்பிக்கையான மற்றும் இயற்கையான எதிர்ப்பால், ஆனால் தன்னுடன் பிரான்சுவாவுடன் சேர்ந்து, 'அவள் அவனுடைய கழுத்தின் கீழ் அவனுடைய கழுத்தைப் பிரிக்க முயன்றாள். காது, 'அசுத்தமான மிருகம்! அசுத்தமான மிருகம்!" அடுத்த நாள் இரவு உணவின் போது, ​​​​அடுத்த நாள் இரவு உணவின் போது, ​​​​அவரது தோலினால், ஒரு சிபோரியத்தில் இருந்து வடிகட்டப்பட்ட தங்கத்தால் எம்ப்ராய்டரி செய்யப்பட்ட அவரது விலைமதிப்பற்ற சாறு மூலம், எங்கள் வேலைக்காரனின் புனிதமான இனிமையையும் செயல்பாட்டையும் வெளிச்சத்தில் சிறிது குறைவாக வைத்தது. அவர் இறந்த போது, ஃபிராங்கோயிஸ் தன் வெறுப்பை மூழ்கடிக்காமல் ஓடும் ரத்தத்தைச் சேகரித்து, மீண்டும் கோபம் கொண்டு, தன் எதிரியின் சடலத்தைப் பார்த்து, கடைசியாக ஒரு முறை சொன்னாள்: “அழுக்கு மிருகம்!” நான் நடுக்கத்துடன் மீண்டும் மேலே சென்றேன்; ஃபிராங்கோயிஸ் ஒரேயடியாக தூக்கி எறியப்படுவதை நான் விரும்பினேன். ஆனால் எனக்கு இவ்வளவு சூடான பந்துகள், அத்தகைய வாசனை காபி மற்றும் கூட ... அந்த கோழிகளை யார் செய்திருப்பார்கள்?... உண்மையில், இந்த கோழைத்தனமான கணக்கீடு, எல்லோரும் என்னைப் போலவே அதைச் செய்ய வேண்டியிருந்தது. என் அத்தை லியோனிக்குத் தெரியும் - எனக்கு இன்னும் தெரியாது - தன் மகளுக்காக, தன் மருமகன்களுக்காக, எந்தப் புகாரும் இல்லாமல் தன் உயிரைக் கொடுத்த பிரான்சுவா மற்ற உயிரினங்களுக்கு ஒருமையில் கடினமாக இருந்தார். அதையும் மீறி என் அத்தை அவளை வைத்திருந்தாள், ஏனென்றால் அவளுடைய கொடுமை தெரிந்தால், அவளுடைய சேவையை அவள் பாராட்டினாள். பிரான்சுவாவின் மென்மை, அடக்கம், நற்பண்புகள் துர்நாற்றங்களை மறைத்துவிட்டன என்பதை நான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உணர்ந்தேன். தேவாலயங்களின் கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னல்களில் இணைந்த கைகளுடன் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட்ட மன்னர்கள் மற்றும் ராணிகளின் ஆட்சிகள் இரத்தக்களரி சம்பவங்களால் குறிக்கப்பட்டன என்பதை வரலாறு கண்டறிந்துள்ளது. அவளுடைய உறவினர்களைத் தவிர, மனிதர்கள் தங்கள் துரதிர்ஷ்டங்களால் அவளது பரிதாபத்தைத் தூண்டினர், மேலும் அவர்கள் அவளிடமிருந்து விலகி வாழ்கிறார்கள் என்பதை நான் உணர்ந்தேன். அந்நியர்களின் துரதிர்ஷ்டங்களைப் பற்றி செய்தித்தாள் படிக்கும்போது அவள் சிந்திய கண்ணீர்த் துளிகள், அவர்களுக்குப் பொருளாக இருந்த நபரை ஓரளவு துல்லியமாக கற்பனை செய்ய முடிந்தால் விரைவாக வற்றியது. சமையலறைப் பணிப்பெண்ணின் பிரசவத்தைத் தொடர்ந்து அந்த இரவுகளில் ஒன்று, அவள் வலிமிகுந்த பெருங்குடல் நோயால் பாதிக்கப்பட்டாள்; அவள் குறை கூறுவதைக் கேட்ட மாமன், எழுந்து, உணர்வற்ற ஃபிராங்கோயிஸை எழுப்பி, இந்த அழுகைகள் அனைத்தும் நகைச்சுவை என்றும், அவள் "எஜமானியாக நடிக்க" விரும்புவதாகவும் அறிவித்தார். இந்த தாக்குதல்களுக்கு அஞ்சிய மருத்துவர், எங்களிடம் இருந்த ஒரு மருத்துவப் புத்தகத்தில், அவை விவரிக்கப்பட்டுள்ள பக்கத்தில் ஒரு புக்மார்க்கைப் போட்டிருந்தேன், முதலுதவியின் குறிப்பைக் கண்டுபிடிக்க அவர் எங்களுக்குச் சொல்லியிருந்தார். புக்மார்க்கைக் கைவிட வேண்டாம் என்று என் அம்மா பிரான்சுவாவை புத்தகத்தை எடுத்து வர அனுப்பினார். ஒரு மணி நேரம் கழித்து ஃபிராங்கோயிஸ் திரும்பவில்லை; கோபமடைந்த என் அம்மா அவள் மீண்டும் படுக்கைக்குச் சென்றுவிட்டாள் என்று நினைத்து, நூலகத்திற்குச் சென்று என்னைப் பார்க்கச் சொன்னாள். புக்மார்க்கில் என்ன குறிக்கப்பட்டுள்ளது என்பதைப் பார்க்க விரும்பிய பிரான்சுவாஸை நான் அங்கு கண்டேன், அவர் நெருக்கடியின் மருத்துவ விளக்கத்தைப் படித்து, இப்போது அது அவளுக்குத் தெரியாத ஒரு வழக்கமான நோயாளியின் வழக்கு என்று துக்கமடைந்தார். கட்டுரையின் ஆசிரியரால் குறிப்பிடப்பட்ட ஒவ்வொரு வலிமிகுந்த அறிகுறிகளிலும், அவள் கூச்சலிட்டாள்: “ஏய்! புனித கன்னி, ஒரு துரதிஷ்டமான மனிதப் பிறவியை இப்படித் துன்பப்படுத்த நல்ல இறைவன் விரும்புவது சாத்தியமா? ஏய்! ஏழை!"

 

ஆனால் நான் அவளை அழைத்தவுடன், அவள் மீண்டும் ஜியோட்டோவின் அறக்கட்டளைக்கு வந்தாள், அவளது கண்ணீர் உடனடியாக ஓடியது; நள்ளிரவில் எழுந்திருக்கும் சலிப்பு மற்றும் எரிச்சலில், அவளுக்கு நன்றாகத் தெரிந்த, செய்தித்தாள்களைப் படிப்பது அவளுக்கு அடிக்கடி அளித்த பரிதாபம் மற்றும் மென்மையின் இனிமையான உணர்வையோ, அதே குடும்பத்தின் மகிழ்ச்சியையோ அவளால் அடையாளம் காண முடியவில்லை. சமையலறை பெண்; அதே துன்பங்களைப் பார்த்து அழவைத்த அதே துன்பங்களைப் பார்த்து, அவளிடம் கெட்ட கோபத்தின் முணுமுணுப்புகள், பயங்கரமான கிண்டல்கள் கூட இல்லை, நாங்கள் போய்விட்டோம் என்று நினைத்தபோது, ​​​​அவளுக்கு இனி கேட்க முடியவில்லை: “அவளுக்கு மட்டும் இல்லை. அதற்கு என்ன செய்ய வேண்டும்! அது அவருக்கு மகிழ்ச்சியை அளித்தது! இப்போது அவளை எந்த நடத்தையையும் காட்ட வேண்டாம். அது போக கடவுளால் கைவிடப்பட்ட ஒரு பையன் இன்னும் தேவைப்படுகிறதா. ஆ! என் ஏழை அம்மாவின் பாடோயிஸில் அவர்கள் கூறியது போல் உள்ளது:

 

"நாயின் கழுதையிலிருந்து யார் காதல் கொள்கிறார்கள்

 

"இது அவளுக்கு ஒரு ரோஜா போல் தெரிகிறது."

 

பேரனுக்கு மூளையில் சளி பிடித்தால், இரவு நேரத்தில், உடல்நிலை சரியில்லாமல், படுக்கைக்குச் செல்வதற்குப் பதிலாக, அவருக்கு ஏதாவது தேவையா என்று பார்க்க, வேலைக்குத் திரும்புவதற்காக, பகலுக்கு முன் நான்கு லீக்குகள் நடந்தால், மறுபுறம், அவரது குடும்பத்தின் அதே அன்பும், எதிர்காலத்தில் தனது வீட்டின் மகத்துவத்தை உறுதிப்படுத்த வேண்டும் என்ற அவரது விருப்பமும் மற்ற வேலையாட்கள் தொடர்பான அவரது கொள்கையில் பிரதிபலித்தது. என் அத்தை, யாரையும் நெருங்க விடாமல் ஒருவித பெருமிதம் கொண்டாள், அவள் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருக்கும்போது, ​​அவனுடைய எஜமானியின் படுக்கையறையிலிருந்து சமையலறைப் பணிப்பெண்ணுக்கு அணுகலை அனுமதிப்பதை விட, அவளுக்கு விச்சி தண்ணீர் கொடுக்க எழுந்திருக்க விரும்பினாள். மேலும் ஃபேப்ரே கண்காணித்த குளவி போல, தோண்டி குளவி,

 

ஐயோ! லெக்ராண்டினைப் பற்றி நாங்கள் நிச்சயமாக எங்கள் மனதை மாற்ற வேண்டும். பான்ட்-வியூக்ஸில் நடந்த கூட்டத்தைத் தொடர்ந்து வந்த ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் ஒன்று, என் தந்தை தனது தவறை ஒப்புக்கொள்ள வேண்டியிருந்தது, வெகுஜன முடிவடைந்ததால், சூரியன் மற்றும் வெளியில் இருந்து சத்தம் போன்ற புனிதமற்ற ஒன்று தேவாலயத்திற்குள் நுழைந்தது , திருமதி . உணரப்பட்டவர்கள் (இப்போது, ​​நான் சற்று தாமதமாக வந்தபோது, ​​தங்கள் கண்களுடன் தங்கள் பிரார்த்தனைகளில் மூழ்கியிருந்தவர்கள், அதே நேரத்தில், அவர்களின் கால்கள் சற்று தள்ளப்பட்டிருந்தால், நான் உள்ளே நுழைவதை நான் பார்த்திருக்க மாட்டேன் என்று நான் நம்பலாம். நான் என் நாற்காலியை அடைய விடாமல் தடுத்த சிறிய பெஞ்ச் பின்னால்) நாங்கள் ஏற்கனவே சதுக்கத்தில் இருப்பது போல் எங்களுடன் மிகவும் தற்காலிக விஷயங்களில் உரத்த குரலில் உரையாட ஆரம்பித்தோம், சந்தையின் வண்ணமயமான ஆரவாரத்தை ஆதிக்கம் செலுத்தும் தாழ்வாரத்தின் எரியும் வாசலில் பார்த்தோம். நாங்கள் சமீபத்தில் சந்தித்த இந்த பெண்ணின் கணவர் லெக்ராண்டின், அருகிலுள்ள மற்றொரு பெரிய நில உரிமையாளரின் மனைவியை அறிமுகப்படுத்தும் பணியில் ஈடுபட்டிருந்தார். லெக்ராண்டினின் முகம் அசாதாரண அனிமேஷன் மற்றும் ஆர்வத்தை வெளிப்படுத்தியது; அவர் ஒரு இரண்டாம் நிலை பின்னோக்கி பின்னோக்கி ஆழமான வில் செய்தார்,என்னை கேம்ப்ரேமரின். இந்த விரைவான மீட்சியானது, லெக்ராண்டினின் ரம்ப், மிகவும் சதைப்பற்றுள்ளதாக நான் கருதவில்லை, ஒருவித உமிழும் மற்றும் தசை அலையில் மீண்டும் பாய்ந்தது; தூய்மையான பொருளின் இந்த அலைவு, முற்றிலும் சரீர ஓட்டம், ஆன்மிகத்தின் வெளிப்பாடு இல்லாமல், ஒரு புயலில் வீழ்ந்துள்ள அற்பத்தனம் நிறைந்த ஒரு ஆர்வம், திடீரென்று என் மனதில் ஒரு லெக்ராண்டின் சாத்தியத்தை எழுப்பியது ஏன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. எங்களுக்கு தெரியும். இந்தப் பெண்மணி தனது பயிற்சியாளரிடம் ஏதாவது சொல்லும்படி கெஞ்சினார், மேலும் அவர் வண்டிக்குச் செல்லும்போது, ​​அவரது முகத்தில் விளக்கக்காட்சியை விட்டுச்சென்ற வெட்கமும் அர்ப்பணிப்பும் நிறைந்த மகிழ்ச்சியின் முத்திரை இன்னும் அங்கே நீடிக்கிறது. ஒருவித கனவில் மயங்கி, சிரித்துக்கொண்டே, அந்தப் பெண்ணிடம் விரைந்தான், அவன் வழக்கத்தை விட வேகமாக நடக்கையில், அவனுடைய இரண்டு தோள்களும் அபத்தமாக வலமிருந்து இடமாக அசைந்தன. மேலும் அவர் மகிழ்ச்சியின் செயலற்ற மற்றும் இயந்திர பொம்மையாக இருப்பதைப் பற்றி கவலைப்படாமல், அதற்கு முற்றிலும் கைவிடப்பட்டவராகத் தோன்றினார். இருப்பினும், நாங்கள் தாழ்வாரத்தை விட்டு வெளியேறிக்கொண்டிருந்தோம், நாங்கள் அவரைக் கடந்து செல்கிறோம், அவர் தலையைத் திருப்ப முடியாத அளவுக்கு வளர்ந்தார், ஆனால் அவர் தனது பார்வையால் திடீரென்று மிகவும் தொலைவில் உள்ள அடிவானத்தில் ஒரு இடத்தில் ஆழ்ந்த மரியாதையுடன் உற்றுப் பார்த்தார். எங்களைப் பார்க்க முடியவில்லை, வாழ்த்த வேண்டியதில்லை. வெறுக்கப்படும் ஆடம்பரத்தின் மத்தியில் தன்னையும் மீறி தவறாக வழிநடத்தப்பட்டதாகத் தோன்றும் மிருதுவான, நேரான ஜாக்கெட்டின் மேல் அவரது முகம் புத்திசாலித்தனமாக இருந்தது. அந்த இடத்தில் இருந்து காற்றினால் அலையப்பட்ட ஒரு போல்கா-புள்ளி அஸ்காட், லெக்ராண்டின் மீது அவரது பெருமையான தனிமை மற்றும் அவரது உன்னதமான சுதந்திரத்தின் பதாகையைப் போல தொடர்ந்து மிதந்தது. நாங்கள் வீட்டிற்கு வந்ததும், நாங்கள் செயிண்ட்-ஹானரை மறந்துவிட்டதைக் கவனித்த மாமா, என்னுடன் எங்கள் படியில் திரும்பிச் செல்லுமாறும், நாங்கள் அதை உடனே கொண்டு வருவோம் என்றும் என் தந்தையிடம் கூறினார். அதே பெண்ணை அவளது காருக்கு அழைத்துச் செல்லும் எதிர் திசையில் வந்து கொண்டிருந்த லெக்ராண்டின் தேவாலயத்தை நாங்கள் கடந்தோம். அவர் எங்களைக் கடந்து சென்றார், பக்கத்து வீட்டுக்காரருடன் பேசுவதை நிறுத்தவில்லை, அவருடைய நீலக் கண்ணின் மூலையில் இருந்து ஒரு சிறிய அடையாளத்தை எங்களுக்குக் கொடுத்தார், அது எப்படியோ கண் இமைகளுக்குள் இருந்தது, அது அவரது முகத்தின் தசைகளை பாதிக்காது, அது முற்றிலும் கவனிக்கப்படாமல் போகலாம். அவரது உரையாசிரியர்; ஆனால், அதன் வெளிப்பாட்டைச் சுற்றியிருந்த சற்றே குறுகலான புலத்தின் உணர்வின் தீவிரத்தால் ஈடுசெய்ய முயன்று, நமக்கு ஒதுக்கப்பட்ட நீலநிறத்தின் இந்த மூலையில், விளையாட்டுத்தனத்தை மீறிய நல்ல கருணையின் அனைத்து உற்சாகத்தையும் அவர் பிரகாசிக்கச் செய்தார். தீமையின் மீது; அவர் நட்பின் நுணுக்கங்களைக் கூட ஒத்துழைக்கிறார், அரை வார்த்தைகளுக்கு, மறைமுகமான வார்த்தைகளுக்கு, உடந்தையாக இருக்கும் மர்மங்களுக்கு; இறுதியாக நட்பின் உறுதிகளை மென்மை எதிர்ப்புகள் வரை, அன்பின் அறிவிப்பு வரை உயர்த்தியது, பின்னர் எங்களுக்கு ஒரு ரகசிய சோர்வுடன், சாட்லைனுக்கு கண்ணுக்கு தெரியாத, பனிக்கட்டி முகத்தில் ஈர்க்கப்பட்ட மாணவர்.

 

அன்று மாலை என்னை தன்னுடன் இரவு உணவிற்கு அனுப்புமாறு எனது பெற்றோரிடம் குறிப்பாகக் கேட்டான்: "உன் பழைய நண்பருடன் சேர்ந்து வாருங்கள்," என்று அவர் என்னிடம் கூறினார். நாங்கள் திரும்பி வராத நாட்டிலிருந்து ஒரு பயணி நமக்கு அனுப்பும் பூங்கொத்து போல, பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நானும் கடந்து வந்த இந்த வசந்த மலர்களை உங்கள் இளமைப் பருவத்தின் தூரத்திலிருந்து என்னை சுவாசிக்கச் செய்யுங்கள். ப்ரிம்ரோஸ், நியதியின் தாடி, தங்கப் படுகையுடன் வா. ஈஸ்டர் மழையின் கடைசி பனிப்பந்துகள் இன்னும் உருகாமல் இருக்கும் போது, ​​உங்கள் பெரியம்மாவின் சந்துகளில் வாசனை திரவியம் செய்ய. சாலமோனுக்குத் தகுதியான லில்லி மலர்களின் புகழ்பெற்ற பட்டு அங்கியுடன், பான்சிகளின் பாலிக்ரோம் பற்சிப்பியுடன் வாருங்கள்,

 

எம்.லெக்ராண்டினுடன் என்னை இரவு உணவிற்கு அனுப்பலாமா என்று வீட்டில் யோசித்துக்கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால் என் பாட்டி அவர் கண்ணியமாக நடந்து கொண்டார் என்பதை நம்ப மறுத்தார். "அவர் ஒரு சமூகவாதியாக இல்லாத மிக எளிமையான உடையுடன் அங்கு வருகிறார் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள்." எந்தவொரு சந்தர்ப்பத்திலும், மோசமான நிலையில், அவர் இருந்திருந்தால், அதை கவனிக்காமல் இருப்பது நல்லது என்று அவள் அறிவித்தாள். உண்மையைச் சொல்வதானால், லெக்ராண்டினின் அணுகுமுறையால் மிகவும் எரிச்சலடைந்த என் தந்தையே, அதன் அர்த்தத்தைப் பற்றி கடைசியாக ஒரு சந்தேகம் கொண்டிருந்தார். ஒருவரின் ஆழமான மற்றும் மறைந்திருக்கும் தன்மை வெளிப்படும் எந்தவொரு அணுகுமுறை அல்லது செயலைப் போலவே இது இருந்தது: இது அவரது முந்தைய வார்த்தைகளுடன் இணைக்கப்படவில்லை, குற்றத்தை ஒப்புக்கொள்ளாத குற்றவாளியின் சாட்சியத்தால் நாம் உறுதிப்படுத்த முடியாது; நாம் வியக்கும் நமது உணர்வுகளுக்கு நாம் குறைக்கப்படுகிறோம், இந்த தனிமைப்படுத்தப்பட்ட மற்றும் பொருத்தமற்ற நினைவகத்தின் முன், அவர்கள் ஒரு மாயையின் விளையாட்டுப் பொருளாக இல்லாவிட்டால்; அதனால் எந்த முக்கியத்துவமும் கொண்ட இத்தகைய அணுகுமுறைகள் நமக்கு சில சந்தேகங்களை அடிக்கடி ஏற்படுத்துகின்றன.

 

நான் லெக்ராண்டினுடன் அவரது மொட்டை மாடியில் உணவருந்தினேன்; அது நிலவொளி: 'அமைதியாக இருப்பதற்கு ஒரு அழகான குணம் இருக்கிறது, இல்லையா,' என்று அவர் என்னிடம் கூறினார்; என்னைப் போன்ற காயப்பட்ட இதயங்களுக்கு, நீங்கள் பின்னர் படிக்கும் ஒரு நாவலாசிரியர், நிழலும் அமைதியும் மட்டுமே பொருத்தமானது என்று கூறுகிறார். நீ பார்க்கிறாய், என் குழந்தையே, வாழ்க்கையில் ஒரு மணிநேரம் வருகிறது, அதில் இருந்து சோர்வடைந்த கண்கள் ஒரு ஒளியை மட்டுமே பொறுத்துக்கொள்ள முடியும், இது போன்ற ஒரு அழகான இரவு தயாராகி இருளை வடிகட்டுகிறது. , காதுகள் கேட்கும் இடத்தில். மௌனத்தின் புல்லாங்குழலில் நிலவொளியால் இசைக்கப்படும் இசையை விட வேறு எந்த இசையும் இல்லை. எம். லெக்ராண்டினின் வார்த்தைகளுக்கு நான் செவிசாய்த்தேன், அது எப்போதும் எனக்கு மிகவும் இனிமையானதாகத் தோன்றியது; ஆனால் சமீபத்தில் நான் முதன்முதலில் பார்த்த ஒரு பெண்ணின் நினைவால் கவலைப்பட்டு,

 

ஆனால் Guermantes என்ற இந்த பெயரில், எங்கள் நண்பரின் நீலக் கண்களின் நடுவில் ஒரு கண்ணுக்குத் தெரியாத புள்ளியால் துளைக்கப்பட்டதைப் போல ஒரு சிறிய பழுப்பு நிற கோடு இருப்பதை நான் கண்டேன், அதே நேரத்தில் மற்ற மாணவர்கள் 'அஸூர்' அலைகளை சுரக்கிறார்கள். அவன் இமை வளையம் இருண்டு, தாழ்ந்தது. மேலும் அவரது வாய் கசப்பான மடிவால் குறிக்கப்பட்டது, விரைவாக குணமடைந்து, புன்னகைத்தது, அதே நேரத்தில் பார்வை வலியுடன் இருந்தது, ஒரு அழகான தியாகியின் உடல் அம்புகளால் முறுக்குவதைப் போல: "இல்லை, எனக்கு அவர்களைத் தெரியாது," என்று அவர் கூறினார். இவ்வளவு எளிமையான தகவலை, ஆச்சரியமில்லாத பதில், அவருக்குப் பொருந்திய இயல்பான மற்றும் தற்போதைய தொனியைக் கொடுத்ததன் மூலம், அவர் அதை வார்த்தைகளை அழுத்தி, குனிந்து, தலையசைத்து, அதே நேரத்தில் ஒருவர் கொண்டு வரும் வற்புறுத்தலுடன் அதை வழங்கினார். நம்பப்படுகிறது, நம்பமுடியாத உறுதிமொழிக்கு, - குர்மண்டஸ்களை அவர் அறியாதது ஒரு தற்செயல் நிகழ்வின் விளைவாக மட்டுமே இருக்க முடியும் என்பது போல - மேலும் தனக்கு வேதனையான ஒரு சூழ்நிலையைப் பற்றி அமைதியாக இருக்க முடியாமல், அதை மற்றவர்களுக்கு வழங்க விரும்புகிற ஒருவரின் வலியுறுத்தலுடன் அவர் செய்யும் ஒப்புதல் வாக்குமூலம் அவருக்கு எந்த சங்கடத்தையும் ஏற்படுத்தாது, எளிதானது, இனிமையானது, தன்னிச்சையானது, அந்தச் சூழ்நிலையே-குர்மண்டேஸுடனான உறவுகள் இல்லாதது-அவரால் பாதிக்கப்படாமல் இருக்கலாம், ஆனால் சில குடும்ப பாரம்பரியத்தின் விளைவாக அவருக்குத் தேவைப்பட்டது. , அறநெறி கொள்கை அல்லது மாய சபதம் அவரை குர்மண்டேஸ் அடிக்கடி வருவதை பெயரால் தடை செய்கிறது. 'இல்லை,' அவர் தொடர்ந்தார், அவரது வார்த்தைகளால் தனது சொந்த உள்ளுணர்வை விளக்கினார், 'இல்லை, எனக்கு அவர்களைத் தெரியாது, நான் ஒருபோதும் விரும்பவில்லை, நான் எப்போதும் எனது முழு சுதந்திரத்தைப் பாதுகாக்க வலியுறுத்தினேன்; அடிப்படையில் நான் ஒரு ஜேக்கபின் தலைவர், அது உங்களுக்குத் தெரியும். நிறைய பேர் மீட்புக்கு வந்தனர், நான் குர்மண்டேஸுக்குச் செல்லாதது தவறு என்று என்னிடம் கூறப்பட்டது, நான் ஒரு பாஸ்டர்ட், ஒரு வயதான கரடியின் காற்றைக் கொடுத்தேன். ஆனால் இங்கே ஒரு புகழ் உள்ளது, அது என்னை பயமுறுத்துவதில்லை, அது மிகவும் உண்மை! அடிப்படையில், சில தேவாலயங்கள், இரண்டு அல்லது மூன்று புத்தகங்கள், இன்னும் அதிகமான ஓவியங்கள் மற்றும் நிலவின் ஒளியை விட நான் உலகில் இனி விரும்புவதில்லை. உங்களுக்குத் தெரியாத நபர்களிடம் செல்லாமல் இருக்க, உங்கள் சுதந்திரத்தை நீங்கள் பிடித்துக் கொள்ள வேண்டும், அது உங்களை எப்படி காட்டுமிராண்டியாகவோ அல்லது கரடியாகவோ காட்ட முடியும் என்பது எனக்குப் புரியவில்லை. ஆனால் நான் புரிந்துகொண்டது என்னவென்றால், லெக்ராண்டின் தேவாலயங்களை மட்டுமே விரும்புவதாகச் சொன்னபோது முற்றிலும் உண்மை இல்லை. நிலவொளியும் இளமையும்; அவர் அரண்மனைகளின் மக்களை மிகவும் நேசித்தார், மேலும் அவர் அவர்களை அதிருப்திக்கு ஆளாக்குவார் என்ற பெரும் பயத்துடன் அவர்களால் பிடிக்கப்பட்டார். கண்டுபிடிக்கப்பட்டது, அது அவர் இல்லாத நிலையில், அவரிடமிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தது மற்றும் "இயல்பாக"; அவர் ஒரு முட்டாள். எனக்கும் என் பெற்றோருக்கும் மிகவும் பிடித்தமான மொழியில் அவர் இதையெல்லாம் சொன்னதில்லை என்பதில் சந்தேகமில்லை. நான் கேட்டால்: "உங்களுக்கு குர்மாண்டஸ்கள் தெரியுமா?" லெக்ராண்டின் உரையாடலாளர் பதிலளிப்பார்: "இல்லை, நான் அவர்களை அறிய விரும்பவில்லை." துரதிர்ஷ்டவசமாக அவர் அதற்கு இரண்டாவதாக மட்டுமே பதிலளித்தார், ஏனென்றால் அவர் தனக்குள்ளேயே ஆழமாக மறைத்து வைத்திருந்த மற்றொரு லெக்ராண்டின், யாரை அவர் காட்டவில்லை, ஏனென்றால் இந்த லெக்ராண்டினுக்கு நம்மைப் பற்றி, அவரது முட்டாள்தனம், சமரசக் கதைகள் பற்றி தெரியும், மற்றொரு லெக்ராண்டின் ஏற்கனவே தனது கண்களில் காயத்துடன், வாய் புன்சிரிப்புடன், பதிலின் தொனியின் அதீத ஈர்ப்புடன், ஆயிரம் அம்புகளால் நம் லெக்ராண்டின் உடனடியாக சோர்வாகவும் சோர்வாகவும் இருப்பதைக் கண்டார். snobbery செபாஸ்டின்: "ஐயோ! நீங்கள் என்னை காயப்படுத்தினீர்கள், இல்லை எனக்கு குர்மண்டேஸ் தெரியாது, என் வாழ்க்கையின் பெரும் வலியை எழுப்ப வேண்டாம். இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகரைப் போலவே, இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகர், மற்றவரின் அழகான மொழி இல்லை என்றால், லெக்ராண்டின் பேச்சாளர் அவர் மீது மௌனத்தைத் திணிக்க விரும்பியபோது, ​​"அனிச்சைகள்" என்று அழைக்கப்படும் எண்ணற்ற விரைவான பேச்சைக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஏற்கனவே பேசியிருந்தார், அவருடைய மாற்று ஈகோவின் வெளிப்பாடுகள் உருவாக்கியிருக்க வேண்டும் என்ற மோசமான அபிப்பிராயத்திற்காக எங்கள் நண்பர் வருந்தினார், அவர் அதைத் தணிக்க மட்டுமே மேற்கொள்ள முடியும். வாய் புன்சிரிப்பாலும், பதிலின் அதீத ஈர்ப்பு விசையாலும், ஆயிரம் அம்புகளால் நமது லெக்ராண்டின், ஒரு செயிண்ட் செபாஸ்டியனைப் போல, நொடியில் கொழுந்துவிட்டு, சோர்ந்து போனதைக் கண்டார்: “ஐயோ! நீங்கள் என்னை காயப்படுத்தினீர்கள், இல்லை எனக்கு குர்மண்டேஸ் தெரியாது, என் வாழ்க்கையின் பெரும் வலியை எழுப்ப வேண்டாம். இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகரைப் போலவே, இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகர், மற்றவரின் அழகான மொழி இல்லை என்றால், லெக்ராண்டின் பேச்சாளர் அவர் மீது மௌனத்தைத் திணிக்க விரும்பியபோது, ​​"அனிச்சைகள்" என்று அழைக்கப்படும் எண்ணற்ற விரைவான பேச்சைக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஏற்கனவே பேசியிருந்தார், அவருடைய மாற்று ஈகோவின் வெளிப்பாடுகள் உருவாக்கியிருக்க வேண்டும் என்ற மோசமான அபிப்பிராயத்திற்காக எங்கள் நண்பர் வருந்தினார், அவர் அதைத் தணிக்க மட்டுமே மேற்கொள்ள முடியும். வாய் புன்சிரிப்பாலும், பதிலின் அதீத ஈர்ப்பு விசையாலும், ஆயிரம் அம்புகளால் நமது லெக்ராண்டின், ஒரு செயிண்ட் செபாஸ்டியனைப் போல, நொடியில் கொழுந்துவிட்டு, சோர்ந்து போனதைக் கண்டார்: “ஐயோ! நீங்கள் என்னை காயப்படுத்தினீர்கள், இல்லை எனக்கு குர்மண்டேஸ் தெரியாது, என் வாழ்க்கையின் பெரும் வலியை எழுப்ப வேண்டாம். இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகரைப் போலவே, இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகர், மற்றவரின் அழகான மொழி இல்லை என்றால், லெக்ராண்டின் பேச்சாளர் அவர் மீது மௌனத்தைத் திணிக்க விரும்பியபோது, ​​"அனிச்சைகள்" என்று அழைக்கப்படும் எண்ணற்ற விரைவான பேச்சைக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஏற்கனவே பேசியிருந்தார், அவருடைய மாற்று ஈகோவின் வெளிப்பாடுகள் உருவாக்கியிருக்க வேண்டும் என்ற மோசமான அபிப்பிராயத்திற்காக எங்கள் நண்பர் வருந்தினார், அவர் அதைத் தணிக்க மட்டுமே மேற்கொள்ள முடியும். நம் லெக்ராண்டின் ஆயிரம் அம்புகளால், ஒரு செயிண்ட் செபாஸ்டியனைப் போல, ஒரு நொடியில் சோர்வாகவும், சோர்வாகவும் இருப்பதைக் கண்டார்: “ஐயோ! நீங்கள் என்னை காயப்படுத்தினீர்கள், இல்லை எனக்கு குர்மண்டேஸ் தெரியாது, என் வாழ்க்கையின் பெரும் வலியை எழுப்ப வேண்டாம். இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகரைப் போலவே, இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகர், மற்றவரின் அழகான மொழி இல்லை என்றால், லெக்ராண்டின் பேச்சாளர் அவர் மீது மௌனத்தைத் திணிக்க விரும்பியபோது, ​​"அனிச்சைகள்" என்று அழைக்கப்படும் எண்ணற்ற விரைவான பேச்சைக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஏற்கனவே பேசியிருந்தார், அவருடைய மாற்று ஈகோவின் வெளிப்பாடுகள் உருவாக்கியிருக்க வேண்டும் என்ற மோசமான அபிப்பிராயத்திற்காக எங்கள் நண்பர் வருந்தினார், அவர் அதைத் தணிக்க மட்டுமே மேற்கொள்ள முடியும். நம் லெக்ராண்டின் ஆயிரம் அம்புகளால், ஒரு செயிண்ட் செபாஸ்டியனைப் போல, ஒரு நொடியில் சோர்வாகவும், சோர்வாகவும் இருப்பதைக் கண்டார்: “ஐயோ! நீங்கள் என்னை காயப்படுத்தினீர்கள், இல்லை எனக்கு குர்மண்டேஸ் தெரியாது, என் வாழ்க்கையின் பெரும் வலியை எழுப்ப வேண்டாம். இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகரைப் போலவே, இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகர், மற்றவரின் அழகான மொழி இல்லை என்றால், லெக்ராண்டின் பேச்சாளர் அவர் மீது மௌனத்தைத் திணிக்க விரும்பியபோது, ​​"அனிச்சைகள்" என்று அழைக்கப்படும் எண்ணற்ற விரைவான பேச்சைக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஏற்கனவே பேசியிருந்தார், அவருடைய மாற்று ஈகோவின் வெளிப்பாடுகள் உருவாக்கியிருக்க வேண்டும் என்ற மோசமான அபிப்பிராயத்திற்காக எங்கள் நண்பர் வருந்தினார், அவர் அதைத் தணிக்க மட்டுமே மேற்கொள்ள முடியும். என் வாழ்வின் பெரும் வலியை எழுப்பாதே." இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகரைப் போலவே, இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகர், மற்றவரின் அழகான மொழி இல்லை என்றால், லெக்ராண்டின் பேச்சாளர் அவர் மீது மௌனத்தைத் திணிக்க விரும்பியபோது, ​​"அனிச்சைகள்" என்று அழைக்கப்படும் எண்ணற்ற விரைவான பேச்சைக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஏற்கனவே பேசியிருந்தார், அவருடைய மாற்று ஈகோவின் வெளிப்பாடுகள் உருவாக்கியிருக்க வேண்டும் என்ற மோசமான அபிப்பிராயத்திற்காக எங்கள் நண்பர் வருந்தினார், அவர் அதைத் தணிக்க மட்டுமே மேற்கொள்ள முடியும். என் வாழ்வின் பெரும் வலியை எழுப்பாதே." இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகரைப் போலவே, இந்த லெக்ராண்டின் மாஸ்டர் பாடகர், மற்றவரின் அழகான மொழி இல்லை என்றால், லெக்ராண்டின் பேச்சாளர் அவர் மீது மௌனத்தைத் திணிக்க விரும்பியபோது, ​​"அனிச்சைகள்" என்று அழைக்கப்படும் எண்ணற்ற விரைவான பேச்சைக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஏற்கனவே பேசியிருந்தார், அவருடைய மாற்று ஈகோவின் வெளிப்பாடுகள் உருவாக்கியிருக்க வேண்டும் என்ற மோசமான அபிப்பிராயத்திற்காக எங்கள் நண்பர் வருந்தினார், அவர் அதைத் தணிக்க மட்டுமே மேற்கொள்ள முடியும்.

 

M. Legrandin ஸ்னோப்களுக்கு எதிராக இடி முழக்கமிட்டபோது அவர் நேர்மையாக இருக்கவில்லை என்று நிச்சயமாக இது அர்த்தப்படுத்துவதில்லை. குறைந்த பட்சம் அவர் என்பதை அவரால் அறிய முடியவில்லை, ஏனென்றால் மற்றவர்களின் உணர்ச்சிகளைத் தவிர வேறு எதையும் நாம் அறிந்திருக்கவில்லை, மேலும் நம்மைப் பற்றி நாம் அறிந்து கொள்வது அவர்களால் மட்டுமே தெரியும், அதைக் கற்றுக்கொள்ள முடிந்தது. நம்மைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் கற்பனையின் மூலம் இரண்டாவது வழியில் மட்டுமே செயல்படுகிறார்கள், இது முதல் மொபைல் ரிலே மொபைல்களுக்கு மாற்றாக இருக்கிறது. லெக்ராண்டினின் ஸ்னோபரி ஒரு டச்சஸை அடிக்கடி சென்று பார்க்கும்படி அறிவுறுத்தவில்லை. லெக்ராண்டினின் கற்பனைக்கு இந்த டச்சஸ் அனைத்து அருளாலும் அலங்கரிக்கப்பட்டவராகத் தோன்றும்படி அவர் அறிவுறுத்தினார். பிரபலமற்ற ஸ்னோப்கள் அறியாத புத்திசாலித்தனம் மற்றும் நல்லொழுக்கத்தின் ஈர்ப்புக்கு அவர் அடிபணிந்ததாக நம்பி, லெக்ராண்டின் டச்சஸை அணுகினார். அவன் ஒருவன் என்று மற்றவர்களுக்கு மட்டுமே தெரியும்; ஏனெனில், அவரது கற்பனையின் இடைநிலை வேலையைப் புரிந்து கொள்ள இயலாமைக்கு நன்றி, அவர்கள் லெக்ராண்டினின் உலகச் செயல்பாடு மற்றும் அவரது முதன்மையான காரணத்தை ஒருவருக்கொருவர் எதிர் பார்த்தார்கள்.

 

இப்போது, ​​​​வீட்டில், எம். லெக்ராண்டினைப் பற்றி எங்களுக்கு எந்த மாயைகளும் இல்லை, அவருடனான எங்கள் உறவுகள் மிகவும் தொலைவில் இருந்தன. ஒவ்வொரு முறையும் லெக்ராண்டினை அவர் ஒப்புக்கொள்ளாத பாவத்தின் செயலில் சிக்கியபோது மாமன் அளவற்ற மகிழ்ந்தார், அதை அவர் மன்னிக்காமல் பாவம் என்று தொடர்ந்து அழைத்தார். என் தந்தை, லெக்ராண்டினின் இழிவை இத்தகைய பற்றின்மை மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்றுக்கொள்வது கடினமாக இருந்தது; கோடை விடுமுறையை என் பாட்டியுடன் பால்பெக்கில் கழிக்க என்னை அனுப்ப வேண்டும் என்று ஒரு வருடமாக அவர்கள் யோசித்தபோது, ​​அவர் கூறினார்: "நீங்கள் பால்பெக்கிற்குச் செல்கிறீர்கள் என்று லெக்ராண்டினிடம் நான் உறுதியாகச் சொல்ல வேண்டும், அவர் உங்களுக்கு அவரது சகோதரியுடன் தொடர்பு கொள்வாரா என்பதைப் பார்க்க. அவள் இரண்டு கிலோமீட்டர் தொலைவில் வாழ்ந்தாள் என்று அவன் எங்களிடம் சொன்னது நினைவில் இல்லை.எம்மி டி கேம்ப்ரேமர், நாங்கள் மீன்பிடிக்கச் செல்லவிருந்த நேரத்தில் ஹோட்டலில் இறங்கி, அவளைப் பெறுவதற்காக எங்களைப் பூட்டியே வைத்திருக்கும்படி வற்புறுத்தினார். ஆனால், லெக்ராண்டின் தங்கையுடன் எங்களைத் தொடர்பு கொள்ள இவ்வளவு அவசரப்பட மாட்டாரா என்று, ஆபத்து அவ்வளவு அச்சுறுத்தலாக இல்லை என்று மனதிற்குள் நினைத்துக்கொண்டு மாமா தன் பயத்தைப் பார்த்து சிரித்தாள். இப்போது, ​​பால்பெக்கைப் பற்றி அவனிடம் யாரும் பேசத் தேவையில்லாமல், லெக்ராண்டின், தானே, நாம் அந்த வழியில் செல்ல நினைத்தோமோ என்று சந்தேகிக்காமல், ஒரு மாலை நேரத்தில் வந்து வலையில் சிக்கினார். அங்கு அவரைக் கரையில் சந்தித்தோம். விவோன்னே.

 

"இன்றிரவு மேகங்களில் மிக அழகான வயலட் மற்றும் நீல நிறங்கள் உள்ளன, இல்லையா, என் துணை," என்று அவர் என் தந்தையிடம் கூறினார், "அனைத்திற்கும் மேலாக காற்றோட்டத்தை விட ஒரு நீலம், சினேரியாவின் நீலம், இது வானத்தில் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. மேலும் இந்த சிறிய இளஞ்சிவப்பு மேகத்திற்கு ஒரு பூ, கார்னேஷன் அல்லது ஹைட்ரேஞ்சா போன்ற நிறமும் இல்லையா? நார்மண்டிக்கும் பிரிட்டானிக்கும் இடையே உள்ள இங்கிலீஷ் சேனலில்தான், வளிமண்டலத்தின் இந்த வகையான காய்கறி சாம்ராஜ்யத்தைப் பற்றி என்னால் செழுமையான அவதானிப்புகளைச் செய்ய முடிந்தது. அங்கே, பால்பெக்கிற்கு அருகில், இந்த காட்டு இடங்களுக்கு அருகில், அழகான இனிமையின் ஒரு சிறிய விரிகுடா உள்ளது, அங்கு Pays d'Auge சூரிய அஸ்தமனம், சிவப்பு மற்றும் தங்க சூரிய அஸ்தமனத்தை நான் வெறுக்கவில்லை, மேலும், குணமற்றது, முக்கியமற்றது; ஆனால் இந்த ஈரமான மற்றும் மென்மையான வளிமண்டலத்தில் மாலையில் பூக்கும் இந்த வான பூங்கொத்துகள், நீலம் மற்றும் இளஞ்சிவப்பு, இவை எதற்கும் இரண்டாவதாக இல்லை மற்றும் பெரும்பாலும் மங்குவதற்கு மணிநேரம் ஆகும். மற்றவை உடனே உதிர்ந்து விடும், அதன்பின் முழு வானமும் எண்ணற்ற கந்தகம் அல்லது இளஞ்சிவப்பு இதழ்கள் சிதறிக் கிடப்பதைப் பார்ப்பது இன்னும் அழகாக இருக்கிறது. ஓபல் விரிகுடா என்று அழைக்கப்படும் இந்த கடற்கரையில், ஒவ்வொரு குளிர்காலத்திலும் பல படகுகள் ஆபத்தில் கடந்து செல்லும் பல கப்பல் விபத்துகளுக்குப் பெயர் பெற்ற இந்த இறுதி ஊர்வலக் கரையில், அண்டைக் கடற்கரையின் இந்த பயங்கரமான பாறைகளுடன், அழகான ஆண்ட்ரோமெடாஸைப் போல இணைக்கப்பட்ட தங்க கடற்கரைகள் இன்னும் இனிமையாகத் தெரிகிறது. கடல். பால்பெக்! நமது மண்ணின் மிகப் பழமையான புவியியல் கட்டமைப்பு, உண்மையிலேயே ஆர்மோர், கடல், பூமியின் முடிவு, அனடோல் பிரான்ஸ் என்று சபிக்கப்பட்ட பகுதி - நமது சிறிய நண்பர் படிக்க வேண்டிய ஒரு மந்திரவாதி - அதன் நித்திய மூடுபனிகளின் கீழ், மிகவும் நன்றாக வரைந்துள்ளார். சிம்மேரியர்களின் உண்மையான நாடாக, ஒடிஸியில். குறிப்பாக பால்பெக்கில் இருந்து, ஹோட்டல்கள் ஏற்கனவே கட்டப்பட்டு வருகின்றன,

 

“ஓ! உங்களுக்கு பால்பெக்கில் யாரையாவது தெரியுமா? என்றார் என் தந்தை. இந்தச் சிறுவன் தன் பாட்டியோடும் ஒருவேளை என் மனைவியோடும் இரண்டு மாதங்கள் அங்கே கழிக்கப் போகிறான்.

 

லெக்ராண்டினின் கண்கள் என் தந்தையின் மீது பதிந்திருந்த தருணத்தில் இந்தக் கேள்வியால் பிடிபட்ட லெக்ராண்டினால் அவர்களைத் திருப்பிவிட முடியவில்லை, ஆனால் வினாடிக்கு வினாடிக்கு இன்னும் தீவிரத்துடன் அவற்றைச் சரிசெய்து-சோகமாகச் சிரித்துக் கொண்டே- தன் உரையாசிரியரின் கண்களில், நட்பு மற்றும் வெளிப்படையான தன்மை மற்றும் அவரது முகத்தைப் பார்க்க பயப்படாமல், அவர் தனது முகம் வெளிப்படையானது போல் தோன்றினார், மேலும் இந்த நேரத்தில் அவளுக்கு அப்பால் ஒரு பிரகாசமான வண்ண மேகத்தைப் பார்க்க, அது ஒரு மன அழுத்தத்தை உருவாக்கியது. பால்பெக்கில் யாரையாவது உங்களுக்குத் தெரியுமா என்று அவரிடம் கேட்கப்பட்டபோது, ​​அவர் வேறு எதையாவது யோசித்துக்கொண்டிருந்தார் மற்றும் கேள்வியைக் கேட்கவில்லை என்பதை நிறுவ இது அவரை அனுமதிக்கும். பொதுவாக இத்தகைய தோற்றம் உரையாசிரியர் சொல்ல வைக்கிறது: "நீங்கள் எதைப் பற்றி யோசிக்கிறீர்கள்?" ஆனால் என் ஆர்வம், எரிச்சல் மற்றும் கொடூரமான தந்தை மீண்டும் தொடர்ந்தார்:

 

"உனக்கு அங்கே நண்பர்கள் யாராவது இருக்கிறார்களா, பால்பெக்கை உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும்?"

 

கடைசி அவநம்பிக்கையான முயற்சியில், லெக்ராண்டினின் சிரிக்கும் பார்வை அதன் அதிகபட்ச மென்மை, தெளிவின்மை, நேர்மை மற்றும் கவனச்சிதறல் ஆகியவற்றை அடைந்தது, ஆனால், பதில் சொல்வதே எஞ்சியிருக்கும் என்று நினைத்து, அவர் எங்களிடம் கூறினார்:

 

"காயப்பட்ட, ஆனால் வெல்லப்படாத மரங்களின் குழுக்கள் எங்கிருந்தாலும் எனக்கு நண்பர்கள் உள்ளனர், அவர்கள் கருணை காட்டாத ஒரு மோசமான வானத்திற்காக பரிதாபகரமான பிடிவாதத்துடன் கதறுவதற்கு ஒன்று கூடினர்.

 

மரங்களைப் போல பிடிவாதமாகவும், வானத்தைப் போல இரக்கமற்றவராகவும், "அது நான் சொல்லவில்லை" என்று என் தந்தை குறுக்கிட்டார். என் மாமியாருக்கு ஏதாவது நேர்ந்தால், அவள் அங்கு தொலைந்து போகக்கூடாது என்று நான் கேட்டேன், அங்குள்ளவர்களை உங்களுக்குத் தெரிந்தால்?"

 

"அங்கு, எல்லா இடங்களிலும், நான் அனைவரையும் அறிவேன், எனக்கு யாரையும் தெரியாது," என்று லெக்ராண்டின் பதிலளித்தார், அவர் அவ்வளவு விரைவாகச் செல்லவில்லை; பல விஷயங்கள் மற்றும் மிக சில மக்கள். ஆனால் அங்குள்ள விஷயங்கள் மனிதர்களாகவும், அரிதான மனிதர்களாகவும், நுட்பமான சாராம்சமுள்ளவர்களாகவும், வாழ்க்கை ஏமாற்றமளிப்பதாகவும் தெரிகிறது. சில நேரங்களில் அது ஒரு கோட்டையை நீங்கள் சந்திக்கும், சாலையின் விளிம்பில், தங்க நிலவு உதிக்கும் இளஞ்சிவப்பு மாலையில் அவர் தனது சோகத்தை எதிர்கொள்ள நிறுத்தினார், அதன் படகுகள் வண்ணமயமான நீர் ஏற்றத்தை தங்கள் மாஸ்டில் கொண்டு வருகின்றன. சுடர் மற்றும் வண்ணங்கள் எடுத்து; சில நேரங்களில் அது ஒரு எளிய தனிமையான வீடு, மாறாக அசிங்கமானது, கூச்சம் கொண்ட ஆனால் காதல் காற்று, இது மகிழ்ச்சி மற்றும் ஏமாற்றத்தின் சில அழியாத ரகசியங்களை எல்லா கண்களிலிருந்தும் மறைக்கிறது. உண்மை இல்லாத இந்த நாடு, அவர் மச்சியாவெல்லியன் சுவையுடன் சேர்த்தார், தூய்மையான புனைகதைகளின் இந்த நிலம் ஒரு குழந்தைக்கு மோசமாகப் படிக்கப்படுகிறது, மேலும் எனது காதலனைத் தேர்ந்தெடுத்து பரிந்துரைப்பது நிச்சயமாக அவர் அல்ல, ஏற்கனவே சோகத்திற்கு ஆளாகியிருக்கும், அவரது முன்கூட்டிய இதயத்திற்காக. காம நம்பிக்கை மற்றும் பயனற்ற வருத்தத்தின் தட்பவெப்பநிலைகள் நான் என்ற ஏமாற்றமடைந்த முதியவருக்குப் பொருந்தலாம், அவர்கள் எப்போதும் பயிற்சி பெறாத சுபாவத்திற்கு ஆரோக்கியமற்றவர்கள். என்னை நம்புங்கள், அவர் விடாப்பிடியாகச் சென்றார், இந்த விரிகுடாவின் நீர், ஏற்கனவே பாதி பிரெட்டன், மேலும் விவாதத்திற்குரியது, என் இதயத்தைப் போல் இனி சேதமடையாத ஒரு இதயத்தின் மீது, அதன் காயம் இனி ஈடுசெய்யப்படாத இதயத்தின் மீது ஒரு மயக்க விளைவை ஏற்படுத்த முடியும். சிறுவரே, உங்கள் வயதில் அவை முரணாக உள்ளன. இரவு வணக்கம், அண்டை வீட்டாரே, ”என்று அவர் மேலும் கூறினார், அவர் பழகிய அந்த தவிர்க்கும் துரதிர்ஷ்டத்தை எங்களிடம் விட்டுவிட்டு, ஒரு டாக்டரின் உயர்த்தப்பட்ட விரலால் எங்களை நோக்கி திரும்பினார்,

 

எங்கள் அடுத்தடுத்த சந்திப்புகளில் என் தந்தை அவரிடம் மீண்டும் அதைப் பற்றிப் பேசினார், அவரைக் கேள்விகளால் துன்புறுத்தினார், அது பயனற்ற தொல்லையாக இருந்தது: அந்த கற்றறிந்த வஞ்சகரைப் போல, பொய்யான பலிம்ப்ஸ்களை உற்பத்தி செய்யும் ஒரு நூறில் ஒரு பங்கு போதுமான உழைப்பையும் அறிவியலையும் அவருக்கு உறுதியளிக்கும். மிகவும் இலாபகரமான சூழ்நிலை, ஆனால் கெளரவமானது, திரு. லெக்ராண்டின், நாம் மேலும் வலியுறுத்தியிருந்தால், பால்பெக்கிலிருந்து இரண்டு கிலோமீட்டர் தொலைவில் தானே வாழ்ந்ததாக ஒப்புக்கொள்வதற்குப் பதிலாக, லோயர் நார்மண்டியின் முழு நிலப்பரப்பு மற்றும் வான புவியியலை உருவாக்கி முடித்திருப்பார். சகோதரி, மற்றும் அவர் முற்றிலும் உறுதியாக இருந்திருந்தால், அவருக்குப் பயமாக இருந்திருக்காத ஒரு அறிமுகக் கடிதத்தை எங்களுக்கு வழங்க கடமைப்பட்டிருக்க வேண்டும்-உண்மையில் அவர் என் பாட்டியின் குணத்தைப் பெற்ற அனுபவத்துடன் இருந்திருக்க வேண்டும்-நாங்கள் செய்வோம் அதைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளவில்லை.

 

...

 

நாங்கள் எப்பொழுதும் நடைப்பயணத்திலிருந்து சீக்கிரமாகவே வீட்டிற்கு வந்தோம், அதனால் இரவு உணவிற்கு முன் என் அத்தை லியோனியை சந்திக்கலாம். சீசனின் தொடக்கத்தில், நாள் சீக்கிரம் முடிவடையும் போது, ​​நாங்கள் rue du Saint-Esprit இல் வந்தபோது, ​​​​வீட்டின் ஜன்னல்களில் சூரியன் மறையும் ஒரு பிரதிபலிப்பு மற்றும் காடுகளின் அடிப்பகுதியில் ஊதா நிற பட்டை இருந்தது. மேலும் பிரதிபலித்தது கால்வேர், குளத்தில், அடிக்கடி கடுமையான குளிர்ச்சியுடன் கூடிய ஒரு சிவத்தல், என் மனதில், கோழி வறுத்த நெருப்பின் சிவப்புடன் தொடர்புடையது, இது எனக்கு கவிதையாக வெற்றிபெறும். நடைப்பயணத்தால் வழங்கப்படும் இன்பம், பெருந்தீனியின் இன்பம், அரவணைப்பு மற்றும் ஓய்வு. கோடையில், மாறாக, நாங்கள் திரும்பி வந்தபோது, ​​சூரியன் இன்னும் மறையவில்லை; விஜயத்தின் போது நாங்கள் எனது அத்தை லியோனியை சந்தித்தோம், அதன் வெளிச்சம், தாழ்ந்து ஜன்னலைத் தொட்டது, பெரிய திரைச்சீலைகளுக்கும் டைபேக்குகளுக்கும் இடையில் நிறுத்தப்பட்டு, பிரித்து, கிளைத்து, வடிகட்டி, இழுப்பறையின் மார்பகத்தின் எலுமிச்சை மரத்தை சிறிய தங்கத் துண்டுகளால் பதித்து, அறையை நேர்த்தியாக ஒளிரச் செய்தது. அவள் அடிமரத்தை எடுத்துக்கொள்கிறாள். ஆனால் சில மிக அரிதான நாட்களில், நாங்கள் திரும்பியபோது, ​​இழுப்பறையின் மார்பு அதன் தற்காலிக பொறிகளை நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே இழந்துவிட்டது, நாங்கள் ரூ டு செயிண்ட்-க்கு வந்தபோது ஜன்னல்கள் மற்றும் குளத்தின் மீது அஸ்தமன சூரியனின் பிரதிபலிப்பு எதுவும் இல்லை. கல்வாரியின் அடிவாரத்தில் உள்ள எஸ்பிரிட் அதன் சிவப்பை இழந்துவிட்டது, சில சமயங்களில் அது ஏற்கனவே ஓபல் நிறமாக இருந்தது மற்றும் சந்திரனின் நீண்ட கதிர் அகலமாக வளர்ந்தது மற்றும் நீரின் அனைத்து சிற்றலைகளுடன் விரிசல் அடைந்தது. எனவே, வீட்டின் அருகே வந்ததும்,

 

- "என் கடவுளே! இதோ ஃபிராங்கோயிஸ் எங்களைப் பார்க்கிறார், உங்கள் அத்தை கவலைப்படுகிறார்; எனவே நாங்கள் மிகவும் தாமதமாக திரும்பி வருகிறோம்.

 

எங்களுடைய பொருட்களை அகற்ற நேரம் ஒதுக்காமல், நாங்கள் விரைவாக என் அத்தை லியோனியிடம் சென்றோம், அவளுக்கு உறுதியளிக்கவும், அவள் ஏற்கனவே கற்பனை செய்ததற்கு மாறாக, எங்களுக்கு எதுவும் நடக்கவில்லை, ஆனால் நாங்கள் குர்மண்டேஸுக்கு அடுத்தபடியாக சென்றோம். மேலும், பெண்ணே, நாங்கள் அந்த நடைப்பயணத்தை மேற்கொண்டபோது, ​​நாங்கள் எந்த நேரத்தில் திரும்பி வருவோம் என்று எங்களால் ஒருபோதும் உறுதியாகச் சொல்ல முடியாது என்று என் அத்தைக்கு நன்றாகத் தெரியும்.

 

"அங்கே, பிரான்சுவா," நான் உங்களிடம் சொன்னபோது, ​​"அவர்கள் குர்மண்டேஸுக்குச் சென்றிருப்பார்கள்!" என்று என் அத்தை கூறுவது வழக்கம். என் கடவுளே! அவர்கள் பசியுடன் இருக்க வேண்டும்! உனது ஆட்டுக்குட்டி காத்திருப்பதற்குப் பிறகு உலர்ந்துபோக வேண்டும். மேலும் வீட்டிற்கு வர ஒரு மணி நேரம் ஆகும்! எப்படி, நீங்கள் Guermantes நோக்கி சென்றீர்கள்!"

 

"ஆனால் அது உனக்குத் தெரியும் என்று நினைத்தேன், லியோனி," மாமா சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள். காய்கறி தோட்டத்தின் சிறிய கதவு வழியாக நாங்கள் செல்வதை பிரான்சுவாஸ் பார்த்திருப்பார் என்று நினைத்தேன்.

 

காம்ப்ரேயைச் சுற்றி நடக்க இரண்டு "பக்கங்கள்" இருந்ததால், நாங்கள் ஒரு பக்கமாகவோ அல்லது இன்னொரு பக்கமாகவோ செல்ல விரும்பும்போது, ​​நாங்கள் எங்கள் வீட்டை விட்டு ஒரே கதவின் வழியாக வெளியே வராத அளவுக்கு எதிரே இருந்தது: பக்கம் de Méséglise-la-Vineuse, அது இருந்தது. செஸ் ஸ்வானின் பக்கம் என்றும் அழைக்கப்பட்டது, ஏனென்றால் நீங்கள் அந்த வழியில் செல்ல எம். ஸ்வானின் சொத்துக்கு முன்னால் சென்றீர்கள், மேலும் குர்மண்டேஸின் பக்கம். Méséglise-la-Vineuse இலிருந்து, உண்மையைச் சொல்ல, ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் கோம்ப்ரேயில் நடக்க வரும் "பக்கமும்" மற்றும் வெளிநாட்டவர்களும் எனக்கு மட்டுமே தெரியும், இந்த முறை, என் அத்தைக்கும் எங்களுக்கும் தெரியாதவர்கள். மேலும் இந்த அடையாளம் "Méséglise-ல் இருந்து வந்திருப்பவர்கள்" என்பதற்காக எடுக்கப்பட்டது. Guermantes ஐப் பொறுத்தவரை, நான் ஒரு நாள் அவரைப் பற்றி மேலும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியிருந்தது, ஆனால் அதற்குப் பிறகுதான்; என் இளமைப் பருவம் முழுவதும், Méséglise, அடிவானம் போன்ற அணுக முடியாத ஒன்று, பார்வையில் இருந்து மறைக்கப்பட்டிருந்தால், நீங்கள் எவ்வளவு தூரம் சென்றீர்கள், அது ஏற்கனவே கோம்ப்ரேயை ஒத்திருக்காத ஒரு நிலப்பரப்பின் மடிப்புகளின் வழியாக, குர்மான்டெஸ் அதன் சொந்த "பக்கத்தின் உண்மையான காலத்தை விட சிறந்ததாக மட்டுமே தோன்றினார். ", பூமத்திய ரேகையின் கோடு, துருவம், ஓரியண்ட் போன்ற ஒரு வகையான சுருக்கமான புவியியல் வெளிப்பாடு. எனவே, மெசெக்லிஸுக்குச் செல்வதற்கு "குர்மண்டஸ் வழியாகப் போவது" அல்லது அதற்கு நேர்மாறானது, கிழக்கு வழியாக மேற்கே செல்வது போன்ற அர்த்தமற்ற வெளிப்பாடாக எனக்குத் தோன்றியிருக்கும். என் தந்தை எப்பொழுதும் Méséglise பக்கத்தை தனக்குத் தெரிந்த சமவெளியின் மிக அழகான காட்சி என்றும், Guermantes பக்கமானது நதி நிலப்பரப்பின் வகை என்றும் பேசுவது போல, நான் அவர்களை இரண்டு நிறுவனங்களாகக் கருதி, இந்த ஒற்றுமையைக் கொடுத்தேன். நமது ஆவியின் படைப்புகளுக்கு மட்டுமே உரிய இந்த ஒற்றுமை; அவை ஒவ்வொன்றின் மிகச்சிறிய துகள் எனக்கு விலைமதிப்பற்றதாகத் தோன்றியது மற்றும் அவற்றின் சிறப்புத் தன்மையை வெளிப்படுத்தியது, அவற்றுக்கு அடுத்ததாக, நாம் ஒன்றின் புனித பூமிக்கு வருவதற்கு முன்பு, அவைகளின் நடுவில் உள்ள முற்றிலும் பொருள் பாதைகள் சிறந்தவை. வெற்றுக் காட்சி மற்றும் நதி நிலப்பரப்பின் இலட்சியத்தை, நாடகக் கலையில் ரசித்த பார்வையாளரை விட, தியேட்டரை ஒட்டிய சிறிய தெருக்களைப் பார்ப்பதற்கு மதிப்பு இல்லை. ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக நான் அவர்களுக்கு இடையே வைத்தேன், அவர்களின் கிலோமீட்டர் தூரத்தை விட, என் மூளையின் இரண்டு பகுதிகளுக்கு இடையே இருந்த தூரம், நான் அவர்களைப் பற்றி நினைத்தேன், மனதில் உள்ள அந்த தூரங்களில் ஒன்று விலகுவது மட்டுமல்ல, அது பிரிக்கிறது. மற்றும் மற்றொரு திட்டத்தை வைத்து.

 

Méséglise நோக்கிச் செல்ல விரும்பியபோது, ​​பெரிய கதவு வழியாக எங்கும் செல்வது போல் (வேகமாக இல்லை, வானம் மேகமூட்டமாக இருந்தாலும், நடை நீண்டதாக இல்லை, அதிக ஈடுபாடு இல்லை) வெளியே வந்தோம். rue du Saint-Esprit இல் என் அத்தையின் வீடு. கவசம் அணிந்தவர் எங்களை வரவேற்றார், நாங்கள் எங்கள் கடிதங்களை பெட்டியில் எறிந்தோம், ஃபிராங்கோயிஸ் சார்பாக தியோடரிடம் எண்ணெய் அல்லது காபி இல்லை என்று கூறிவிட்டு, நாங்கள் அறையை விட்டு வெளியேறினோம். நகரத்தின் வெள்ளைத் தடுப்பு வழியாக செல்லும் பாதையில் எம். ஸ்வான்ஸ் பூங்கா. அங்கு வருவதற்கு முன், நாங்கள் சந்தித்தோம், அந்நியர்களுக்கு முன்னால், அதன் இளஞ்சிவப்பு வாசனை. அவர்கள், தங்கள் இலைகளின் சிறிய பச்சை மற்றும் புதிய இதயங்களில் இருந்து, பூங்காவின் வேலிக்கு மேலே ஆர்வமாக உயர்த்தப்பட்ட மேவ் அல்லது வெள்ளை இறகுகள், நிழலில் கூட பிரகாசித்தன. அவர்கள் குளித்த சூரியன். சிலர், பாதுகாவலர் வசித்த ஆர்ச்சர்ஸ் ஹவுஸ் என்று அழைக்கப்படும் சிறிய ஓடு வேயப்பட்ட வீட்டின் பாதி மறைந்த நிலையில், அதன் ரோஜா மினாரட்டுடன் அதன் கோதிக் கேபிள் மேலே உயர்ந்தது. பாரசீக மினியேச்சர்களின் கலகலப்பான மற்றும் தூய்மையான டோன்களை இந்த பிரெஞ்சு தோட்டத்தில் பாதுகாத்த இளம் ஹூரிகளுடன் ஒப்பிடும்போது, ​​ஸ்பிரிங் நிம்ஃப்ஸ் மோசமானதாகத் தோன்றியிருக்கும். அவர்களின் மிருதுவான இடுப்பைத் தழுவி, அவர்களின் நறுமணமுள்ள தலையின் விண்மீன் பூட்டுகளை என்னிடம் வரைய வேண்டும் என்ற எனது ஆசை இருந்தபோதிலும், நாங்கள் நிற்காமல் கடந்து சென்றோம், ஸ்வானின் திருமணத்திற்குப் பிறகு என் பெற்றோர் டான்சன்வில்லுக்குச் செல்லவில்லை, மேலும் நாங்கள் பார்ப்பது போல் தோற்றமளிக்கக்கூடாது என்பதற்காக. பூங்காவிற்குள், அதன் வேலியில் ஓடும் பாதையில் நேரடியாக வயல்களுக்கு ஏறுவதற்குப் பதிலாக, அங்கு செல்லும் மற்றொரு பாதையை எடுத்து, ஆனால் சாய்வாக, எங்களை வெகுதூரம் வெளியே வரச் செய்தோம். ஒரு நாள் என் தாத்தா என் தந்தையிடம் கூறினார்:

 

“தனது மனைவியும் மகளும் ரீம்ஸுக்குப் புறப்படும்போது, ​​பாரிஸில் இருபத்து நான்கு மணிநேரமும் செலவழிக்கப் போவதாக ஸ்வான் நேற்று கூறியது நினைவிருக்கிறதா? நாங்கள் பூங்காவில் செல்லலாம், இந்த பெண்கள் அங்கு இல்லாததால், அது நம்மை வெகுவாகக் குறைக்கும்.

 

தடையின் முன் சிறிது நேரம் நின்றோம். இளஞ்சிவப்புகளின் காலம் அதன் முடிவை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது; சில இன்னும் உயர்ந்த மேவ் பளபளப்புடன் அவற்றின் பூக்களின் மென்மையான குமிழ்களை உமிழ்கின்றன, ஆனால் பசுமையான பல பகுதிகளில், ஒரு வாரத்திற்கு முன்பு, அவற்றின் வாசனை பாசி விரிவடைந்து, வாடி, குறைந்து மற்றும் கருப்பாக இருந்தது, ஒரு வெற்று நுரை, உலர்ந்த மற்றும் வாசனை திரவியம் இல்லாமல் இருந்தது. என் தாத்தா தன் மனைவி இறந்த அன்று எம்.ஸ்வானுடன் நடந்த நடையிலிருந்து அந்த இடத்தின் தோற்றம் எப்படி மாறியது, எப்படி மாறியது என்பதை என் தந்தைக்குக் காட்டினார். .

 

எங்களுக்கு முன்னால், நாஸ்டர்டியம் வரிசையாக ஒரு சந்து முழு வெயிலில் அரண்மனையை நோக்கி எழுந்தது. வலதுபுறம், மாறாக, பூங்கா தட்டையான தரையில் நீண்டுள்ளது. அதைச் சூழ்ந்திருந்த உயரமான மரங்களின் நிழலால் இருளடைந்த நிலையில், ஸ்வானின் பெற்றோரால் ஒரு குளம் தோண்டப்பட்டது; ஆனால் அவரது மிகவும் செயற்கையான படைப்புகளில், மனிதன் வேலை செய்வது இயற்கையின் மீதுதான்; சில இடங்கள் இன்னும் தங்கள் குறிப்பிட்ட பேரரசை அவர்களைச் சுற்றி ஆட்சி செய்ய அனுமதிக்கின்றன, ஒரு பூங்காவின் நடுவில் தங்கள் பழங்கால அடையாளங்களைக் காட்டுகின்றன, அவர்கள் எந்த மனித தலையீடும் செய்யாதபடி செய்திருப்பார்கள், ஒரு தனிமையில், எல்லா இடங்களிலும் அவர்களைச் சூழ்ந்துகொண்டு, அவர்களின் வெளிப்பாட்டின் தேவைகளால் எழுகிறது. மற்றும் மனித வேலைக்கு மிகைப்படுத்தப்பட்டது. இவ்வாறு, செயற்கைக் குளத்தைக் கண்டும் காணாத சந்தின் அடிவாரத்தில், இயற்கை மாலை இரண்டு வரிசைகளாக அமைக்கப்பட்டு, மறதி மற்றும் பெரிவிங்கிள் மலர்களால் சடை செய்யப்பட்டது.

 

முதன்முறையாக எனக்கு அனுமதித்தபோது தான்சன்வில்லைப் பற்றிய சிந்தனையை அலட்சியப்படுத்தியது எம்.எல்.எல்.வின் புறப்பாடு, என் தாத்தா மற்றும் என் தந்தையின் பார்வையில், என் தாத்தா மற்றும் என் தந்தையின் பார்வையில், வசதிகள், தற்காலிக மகிழ்ச்சி மற்றும், போல் தோன்றியது . மலை நாட்டில் உல்லாசப் பயணம் மேற்கொள்வது, மேகம் இல்லாதது, இந்தப் பக்கத்தில் நடப்பதற்கு இந்த நாளை விதிவிலக்காகச் சாதகமானதாக ஆக்கியது; மிஸ் செய்த ஒரு அதிசயத்திற்காக, அவர்களின் கணக்கீடுகள் தோல்வியடைந்திருப்பதை நான் விரும்பினேன் ஸ்வான் தனது தந்தையுடன், எங்களுக்கு மிகவும் நெருக்கமானவர், அவரைத் தவிர்க்க எங்களுக்கு நேரம் இருக்காது, அவரைப் பற்றி தெரிந்துகொள்ள வேண்டும். மேலும், திடீரென்று, புல் மீது, அதன் இருப்பின் அடையாளமாக, தண்ணீரில் கார்க் மிதந்து கொண்டிருந்த ஒரு கோட்டிற்கு அடுத்ததாக ஒரு கோஃபின் மறந்துவிட்டதைப் பார்த்தபோது, ​​​​என் கவனத்தைத் திசைதிருப்ப நான் விரைந்தேன். என் தந்தை மற்றும் என் தாத்தா. தவிர, ஸ்வான் எங்களிடம், அவர் இல்லாதது மோசமானது என்று எங்களிடம் கூறினார், அந்த நேரத்தில் அவருக்கு குடும்பம் இருந்ததால், அந்த வரி சில விருந்தினருக்கு சொந்தமானதாக இருக்கலாம். இடைகழிகளில் காலடிச் சத்தம் இல்லை. ஒரு நிச்சயமற்ற மரத்தின் உயரத்தைப் பிரித்து, ஒரு கண்ணுக்குத் தெரியாத பறவை, அந்த நாளைக் குறுகியதாக மாற்றத் திட்டமிட்டது, அதைச் சுற்றியுள்ள தனிமையை நீண்ட குறிப்புடன் ஆராய்ந்தது, ஆனால் அவர் அவளிடமிருந்து ஒருமித்த பதிலைப் பெற்றார், அமைதி மற்றும் அசைவின்மையால் திரும்பும் அதிர்ச்சி இரட்டிப்பாக்கப்பட்டது, அவர் விரைவாக கடந்து செல்ல முயன்ற தருணத்தை அவர் நிரந்தரமாக நிறுத்தியது போல் இருந்தது. வானத்தில் இருந்து ஒளி தவறாமல் விழுந்தது, அதன் கவனத்திலிருந்து தப்பிக்க ஒருவர் விரும்புவார், அமைதியான நீரே, அதன் பூச்சிகள் நிரந்தரமாக உறக்கத்தை உண்டாக்குகின்றன, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஏதோ ஒரு கற்பனையான மெல்ஸ்ட்ரோம் கனவு கண்டது, கார்க் பார்வையின் கோளாறை அதிகரித்தது. மிதவை என்னைத் தூக்கி எறிந்தது, பிரதிபலித்த வானத்தின் அமைதியான விரிவாக்கங்களுக்கு மேல் அதை முழு வேகத்தில் இழுப்பது போல் தோன்றியது; ஏறக்குறைய செங்குத்தாக அது டைவ் செய்யத் தயாராக இருப்பதாகத் தோன்றியது, மேலும் நான் அவளைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசையையும் பயத்தையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளாமல், திருமதியிடம் தெரிவிக்க வேண்டிய கடமை எனக்கு இல்லையா என்று நான் ஏற்கனவே யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். வானத்தில் இருந்து ஒளி தவறாமல் விழுந்தது, அதன் கவனத்திலிருந்து தப்பிக்க ஒருவர் விரும்புவார், அமைதியான நீரே, அதன் பூச்சிகள் நிரந்தரமாக உறக்கத்தை உண்டாக்குகின்றன, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஏதோ ஒரு கற்பனையான மெல்ஸ்ட்ரோம் கனவு கண்டது, கார்க் பார்வையின் கோளாறை அதிகரித்தது. மிதவை என்னைத் தூக்கி எறிந்தது, பிரதிபலித்த வானத்தின் அமைதியான விரிவாக்கங்களுக்கு மேல் அதை முழு வேகத்தில் இழுப்பது போல் தோன்றியது; ஏறக்குறைய செங்குத்தாக அது டைவ் செய்யத் தயாராக இருப்பதாகத் தோன்றியது, மேலும் நான் அவளைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசையையும் பயத்தையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளாமல், திருமதியிடம் தெரிவிக்க வேண்டிய கடமை எனக்கு இல்லையா என்று நான் ஏற்கனவே யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். வானத்தில் இருந்து ஒளி தவறாமல் விழுந்தது, அதன் கவனத்திலிருந்து தப்பிக்க ஒருவர் விரும்புவார், அமைதியான நீரே, அதன் பூச்சிகள் நிரந்தரமாக உறக்கத்தை உண்டாக்குகின்றன, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஏதோ ஒரு கற்பனையான மெல்ஸ்ட்ரோம் கனவு கண்டது, கார்க் பார்வையின் கோளாறை அதிகரித்தது. மிதவை என்னைத் தூக்கி எறிந்தது, பிரதிபலித்த வானத்தின் அமைதியான விரிவாக்கங்களுக்கு மேல் அதை முழு வேகத்தில் இழுப்பது போல் தோன்றியது; ஏறக்குறைய செங்குத்தாக அது டைவ் செய்யத் தயாராக இருப்பதாகத் தோன்றியது, மேலும் நான் அவளைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசையையும் பயத்தையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளாமல், திருமதியிடம் தெரிவிக்க வேண்டிய கடமை எனக்கு இல்லையா என்று நான் ஏற்கனவே யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். கார்க் மிதவையின் பார்வையால் நான் தூக்கி எறியப்பட்ட குழப்பத்தை அதிகரித்தது, பிரதிபலித்த வானத்தின் அமைதியான விரிவாக்கங்களின் மீது முழு வேகத்தில் அதை இழுத்துச் செல்வது போல் தோன்றியது; ஏறக்குறைய செங்குத்தாக அது டைவ் செய்யத் தயாராக இருப்பதாகத் தோன்றியது, மேலும் நான் அவளைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசையையும் பயத்தையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளாமல், திருமதியிடம் தெரிவிக்க வேண்டிய கடமை எனக்கு இல்லையா என்று நான் ஏற்கனவே யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். கார்க் மிதவையின் பார்வையால் நான் தூக்கி எறியப்பட்ட குழப்பத்தை அதிகரித்தது, பிரதிபலித்த வானத்தின் அமைதியான விரிவாக்கங்களின் மீது முழு வேகத்தில் அதை இழுத்துச் செல்வது போல் தோன்றியது; ஏறக்குறைய செங்குத்தாக அது டைவ் செய்யத் தயாராக இருப்பதாகத் தோன்றியது, மேலும் நான் அவளைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசையையும் பயத்தையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளாமல், திருமதியிடம் தெரிவிக்க வேண்டிய கடமை எனக்கு இல்லையா என்று நான் ஏற்கனவே யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன்.அவள் மீன் கடித்துக் கொண்டிருந்த ஸ்வான் - என்னைக் கூப்பிடும் என் அப்பாவையும் தாத்தாவையும் சேர நான் ஓட வேண்டியிருந்தபோது, ​​​​வயல்களை நோக்கி ஏறும் சிறிய பாதையிலும் அவர்கள் நுழைந்த இடத்திலும் நான் அவர்களைப் பின்தொடரவில்லை என்பது ஆச்சரியமாக இருந்தது. அதெல்லாம் ஹாவ்தோர்ன் வாசனையுடன் சலசலப்பதைக் கண்டேன். ஹெட்ஜ் ஒரு வகையான தேவாலயங்களை உருவாக்கியது, அவை களஞ்சியங்களில் குவிந்திருக்கும் பூக்களின் கீழ் மறைந்துவிட்டன; அவர்களுக்குக் கீழே, சூரியன் ஒரு கண்ணாடிக் கூரை வழியாகச் சென்றது போல், தரையில் ஒரு ஒளிக் கட்டத்தை அமைத்தது; கன்னியின் பலிபீடத்தின் முன் நான் இருந்ததைப் போல அவற்றின் வாசனைத் திரவியம் அதன் வடிவத்தில் பிரிக்கப்பட்டதைப் போல பரவியது, மேலும் அலங்கரிக்கப்பட்ட மலர்கள், ஒவ்வொன்றும் கவனச்சிதறல் காற்றுடன் அதன் பிரகாசமான மகரந்த பூச்செண்டு, ரோட் ஸ்கிரீனின் வளைவு அல்லது தேவாலயத்தில் உள்ள கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னல்கள் மற்றும் ஸ்ட்ராபெரி பூக்களின் வெள்ளை சதையில் பூக்கும் பலகைகள் போன்ற ஒரு அற்புதமான பாணியில் நன்றாகவும் கதிரியக்கமாகவும் இருக்கும். காட்டு ரோஜாக்களை ஒப்பிடுகையில் எவ்வளவு அப்பாவியாகவும் விவசாயியாகவும் தோன்றும், சில வாரங்களில், முழு வெயிலில் அதே கிராமிய பாதையில் ஏறும், உடைந்த மூச்சைப் போல சிவந்து போகும் ரவிக்கைகளின் மென்மையான பட்டுகளுடன்.

 

ஆனால் வீணாக நான் ஹாவ்தோர்ன்களுக்கு முன்னால் சுவாசிக்க, அதை என்ன செய்ய வேண்டும் என்று தெரியாத என் எண்ணத்தை முன்னோக்கி சுமந்து, இழக்க, அவற்றின் கண்ணுக்கு தெரியாத மற்றும் நிலையான வாசனையை மீண்டும் கண்டுபிடிக்க, அவற்றின் பூக்களை வீசிய தாளத்துடன் என்னை ஒன்றிணைக்க நான் நின்றேன். , அங்கும் இங்கும், இளமைக் குதூகலத்துடனும், சில இசை இடைவெளிகள் போன்ற எதிர்பாராத இடைவெளிகளிலும், தீராத பெருமிதத்துடன், அதே அழகை காலவரையின்றி எனக்கு வழங்கினர், ஆனால் என்னை ஆழமாகச் செல்ல விடாமல், மேலும் இறங்காமல் நூறு முறை தொடர்ந்து இசைக்கும் அந்த மெல்லிசைகளைப் போல. அவர்களின் ரகசியத்திற்குள். நான் ஒரு கணம் அவர்களிடமிருந்து விலகி, புதிய பலத்துடன் அவர்களை அணுகினேன். வேலிக்குப் பின்னால், வயல்களை நோக்கி செங்குத்தாக உயர்ந்து, சில கசகசாவை இழந்தது, சில சோளப் பூக்கள் சோம்பேறித்தனமாக பின்தங்கியிருந்த கரை வரை தொடர்ந்தேன். பேனலில் வெற்றிபெறும் பழமையான உருவம் அரிதாகத் தோன்றும் ஒரு சீலையின் எல்லையைப் போன்ற தங்கள் மலர்களால் அதை அங்கும் இங்கும் அலங்கரித்தவர்கள்; இன்னும் அரிதாக, ஒரு கிராமத்தின் அணுகுமுறையை ஏற்கனவே அறிவிக்கும் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட வீடுகளைப் போல, கோதுமை விரியும், மேகங்கள் உமிழும் மகத்தான பரப்பையும், அதன் கயிற்றின் முனையில் ஒற்றை பாப்பி தூக்கும் காட்சியையும் எனக்கு அறிவித்தனர். அதன் க்ரீஸ் மற்றும் கருப்பு மிதவைக்கு மேலே அதன் சிவப்பு சுடர் காற்றில் வீசியது, என் இதயத்தை வேகமாகத் துடிக்கச் செய்தது, தாழ்வான நிலத்தில் முதன்முதலில் ஒரு கடற்பாசி மூலம் பழுதுபார்க்கப்பட்ட ஒரு கடற்கரைப் படகைப் பார்க்கும் பயணியைப் போல, அதை மீண்டும் பார்ப்பதற்கு முன்பு கூச்சலிட்டார்: " லா மெர்!"

 

ஒரு கணம் பார்ப்பதை நிறுத்தினால் நன்றாகப் பார்க்க முடியும் என்று நினைக்கும் அந்த தலைசிறந்த படைப்புகளுக்கு முன்னால் இருப்பது போல் நான் ஹாவ்தோர்ன்களுக்கு முன்னால் வந்தேன், ஆனால் என் கைகளால் எனக்காக ஒரு திரையை உருவாக்கிக்கொண்டது பயனில்லை. என் கண்களுக்கு முன்னால் இல்லாதபடி, அவர்கள் என்னுள் தூண்டிய உணர்வு தெளிவற்றதாகவும் தெளிவற்றதாகவும் இருந்தது, தன்னை விடுவித்துக்கொள்ளவும், அவற்றின் பூக்களைக் கடைப்பிடிக்கவும் வீணாக முயன்றது. அவர்கள் அதை ஒளிரச் செய்ய எனக்கு உதவவில்லை, அதைத் திருப்திப்படுத்த வேறு பூக்களைக் கேட்கவும் முடியவில்லை. எனவே, நமக்குத் தெரிந்த ஓவியர்களின் படைப்பைப் பார்க்கும் போதோ, அதுவரை பென்சிலில் மட்டுமே வரைந்த ஓவியத்தை முன்னோக்கி அழைத்துச் சென்றாலோ, ஒரு துண்டு கேட்டால், நமக்கு ஏற்படும் அந்த மகிழ்ச்சியை எனக்குத் தருகிறது. ஆர்கெஸ்ட்ராவின் வண்ணங்களில் மூடப்பட்ட பின்னர் பியானோவில் மட்டுமே நமக்குத் தோன்றுகிறது, என் தாத்தா, என்னை அழைத்து, டான்சன்வில்லி வேலியைச் சுட்டிக்காட்டி, என்னிடம் கூறினார்: "ஹாவ்தோர்ன்களை விரும்புபவரே, இந்த இளஞ்சிவப்பு முள்ளைப் பாருங்கள்; அவள் அழகாக இருக்கிறாளா!" உண்மையில் அது ஒரு முள், ஆனால் இளஞ்சிவப்பு, வெள்ளை நிறத்தை விட அழகாக இருந்தது. அவளுக்கும் ஒரு பண்டிகை அலங்காரம் இருந்தது-அது ஒரே உண்மையான விடுமுறை நாட்களில் ஒன்றாகும், மத விடுமுறைகள், ஏனென்றால் ஒரு தற்செயலான விருப்பம் உலக விடுமுறைகள் போல அவற்றை பிரத்தியேகமாக நோக்கமில்லாத எந்த நாளுக்கும் பொருந்தாது. பண்டிகை-ஆனால் இன்னும் பணக்கார அலங்காரமானது, கிளையில் இணைக்கப்பட்ட பூக்களுக்கு, ஒன்றன்பின் ஒன்றாக, அலங்கரிக்கப்படாத இடத்தை விட்டுவிடாதபடி, ஒரு ரோகோகோ க்ரூக்கிற்கு மாலையிடும் பாம்பாம்கள் போல, "நிறத்தில்" இருந்தன, இதன் விளைவாக, காம்ப்ரேயின் அழகியலின்படி உயர்ந்த தரம் இருக்கும், அந்த இடத்தின் "கடையில்" அல்லது கேமுஸில் உள்ள பிஸ்கட்டுகளின் விலை அதிகமாக இருக்கும் பிங்க் நிறத்தில் இருக்கும் விலையின் அளவைக் கொண்டு நாம் மதிப்பிட்டால். நான் ஸ்ட்ராபெர்ரிகளை பிசைந்து கொள்ள அனுமதிக்கப்பட்ட பிங்க் கிரீம் சீஸ் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. மேலும் துல்லியமாக, இந்த மலர்கள் ஒரு பெரிய விருந்துக்கு உண்ணக்கூடிய அல்லது கழிப்பறைக்கு மென்மையான அலங்காரத்தின் வண்ணங்களில் ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுத்தன, அவை அவற்றின் மேன்மைக்கான காரணத்தை அவர்களுக்கு வழங்குவதால், அவை மிகவும் அழகாகத் தோன்றுகின்றன. கண்களில் தெளிவாகத் தெரிகிறது. குழந்தைகளின், மற்றும் இதன் காரணமாக, அவர்கள் தங்கள் பெருந்தீனிக்கு எதையும் உறுதியளிக்கவில்லை மற்றும் தையல்காரரால் தேர்ந்தெடுக்கப்படவில்லை என்பதை அவர்கள் புரிந்துகொண்டாலும், மற்ற நிழல்களை விட மிகவும் சுறுசுறுப்பான மற்றும் இயற்கையான ஒன்றை எப்போதும் அவர்களுக்கு வைத்திருங்கள். நிச்சயமாக, வெள்ளை முட்களுக்கு முன்னால் இருப்பதைப் போல, ஆனால் மிகவும் ஆச்சரியத்துடன், அது செயற்கையாக, மனித உற்பத்தியின் ஒரு கலையால், கொண்டாட்டத்தின் நோக்கம் பூக்களாக மொழிபெயர்க்கப்படவில்லை, ஆனால் அது இயற்கையானது என்பதை நான் உடனடியாக உணர்ந்தேன். இது, தன்னிச்சையாக, ஒரு பலிபீடத்தில் வேலை செய்யும் ஒரு கிராமக் கடைக்காரரின் அப்பாவித்தனத்துடன், இந்த ரொசெட்களுடன் புதர் மீது அதிகப்படியான மென்மையான தொனியில் மற்றும் ஒரு பாம்படோர் மாகாணத்துடன் அதிக சுமைகளை ஏற்றி வெளிப்படுத்தியது. கிளைகளின் உச்சியில், சரிகைக் காகிதங்களில் மறைத்து வைக்கப்பட்ட பானைகளில் பல சிறிய ரோஜாப் புஷ்களைப் போல, பெரிய விருந்துகளில் பலிபீடத்தின் மீது மெல்லிய ராக்கெட்டுகள் பிரகாசித்தன, அவை பாதியாகத் திறக்கும், பார்க்கட்டும், வெளிர் நிறத்தின் ஆயிரம் சிறிய மொட்டுகள். ஒரு கோப்பை இளஞ்சிவப்பு பளிங்கு, இரத்த சிவப்பு மற்றும் பூக்களை விட காட்டிக் கொடுத்தது போல், முள்ளின் குறிப்பிட்ட, தவிர்க்கமுடியாத சாராம்சம், அது எங்கு துளிர்த்தாலும், எங்கு மலரச் சென்றாலும், ரோஜாவில் மட்டுமே செய்ய முடியும். ஹெட்ஜில் குறுக்கிட்டு, ஆனால் அவளிடமிருந்து வித்தியாசமான ஒரு இளம் பெண் ஒரு பண்டிகை உடையில் வீட்டில் தங்கியிருக்கும் புறக்கணிக்கப்பட்ட மக்கள் மத்தியில், மேரி மாதத்திற்கு அனைவரும் தயாராக உள்ளனர், அதில் அவர் ஏற்கனவே ஒரு பகுதியாக இருந்தார், அத்தகைய புன்னகையில் ஜொலித்தார். அவளுடைய புதிய இளஞ்சிவப்பு கழிப்பறையில், கத்தோலிக்க மற்றும் சுவையான புதர்.

 

ஹெட்ஜ் பூங்காவிற்குள் மல்லிகை, பான்சி மற்றும் வர்பெனாக்களால் வரிசையாக ஒரு சந்து பார்க்க அனுமதித்தது, அதன் இடையே சுவர்ப் பூக்கள் தங்கள் புதிய பணப்பையைத் திறந்து, நறுமணமுள்ள இளஞ்சிவப்பு மற்றும் பழைய கோர்டோபா தோலில் இருந்து மங்கியது, அதே நேரத்தில் சரளை மீது பச்சை வண்ணம் பூசப்பட்ட ஒரு தோட்டக் குழாய், அதன் சுற்றுகளை விரிக்கிறது. , மலர்கள் மேலே துளையிடப்பட்ட புள்ளிகளில் எழுப்பப்பட்டது, அதன் வாசனை திரவியங்கள், அதன் பல வண்ணத் துளிகளின் செங்குத்து மற்றும் பிரிஸ்மாடிக் விசிறி. திடீரென்று நான் நிறுத்தினேன், என்னால் இனி நகர முடியாது, ஒரு பார்வை நம் கண்களுக்கு மட்டும் அல்ல, ஆனால் ஆழமான உணர்வுகள் மற்றும் நமது முழு இருப்பையும் அகற்றும் போது நடக்கும். ஒரு சிவப்பு ஹேர்டு பெண், அவள் நடந்து வந்து திரும்பி வந்ததைப் போலவும், கையில் தோட்டத்தில் மண்வெட்டியைப் பிடித்தபடியாகவும், இளஞ்சிவப்பு புள்ளிகளால் முகத்தை உயர்த்தி எங்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

 

நான் அவளைப் பார்த்தேன், முதலில் இந்த பார்வையில் இது கண்களின் ஊதுகுழலாக மட்டுமல்ல, அனைத்து புலன்களையும் சாய்த்து, கவலை மற்றும் பீதியுடன், உடலைத் தொடவும், பிடிக்கவும், எடுத்துச் செல்லவும் விரும்பும் பார்வை. அவர் பார்க்கிறார் மற்றும் அவருடன் ஆன்மா என்று; பிறகு, ஒரு நொடிக்கு அடுத்த நொடிக்கு என் தாத்தாவும், அப்பாவும் இந்த இளம் பெண்ணைப் பார்த்து, என்னை அவர்களுக்கு முன்னால் கொஞ்சம் ஓடச் சொல்லி என்னை அனுப்பிவிடுவார்கள் என்று நான் மிகவும் பயந்தேன், இரண்டாவது பார்வையில், அறியாமல் கெஞ்சினேன். என்னை அறிய, என்னைக் கவனிக்கும்படி அவளை வற்புறுத்த முயன்றான்! என் தாத்தா மற்றும் என் தந்தையுடன் பழகுவதற்காக அவள் தன் மாணவர்களை முன்னும் பின்னும் ஒரு பக்கமாக எறிந்தாள், சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி அவள் திரும்பக் கொண்டு வந்த யோசனை நாங்கள் கேலிக்குரியது, ஏனென்றால் அவள் திரும்பி அலட்சியமாகவும் அலட்சியமாகவும் இருந்தாள். அவர்களின் பார்வையில் அவன் முகம் இருக்காமல் ஒதுங்கி நின்றது; அவளைப் பார்க்காமல் தொடர்ந்து நடக்கும்போது, ​​அவர்கள் என்னைக் கடந்து சென்றார்கள், அவள் பார்வையை என் திசையில் முழுவதுமாக ஓட விட்டாள், குறிப்பிட்ட வெளிப்பாடு இல்லாமல், என்னைப் பார்க்கத் தோன்றாமல், ஆனால் ஒரு நிலையான மற்றும் மறைக்கப்பட்ட புன்னகையுடன், என்னால் முடிந்தது எனக்கு நல்ல கல்வி கொடுக்கப்பட்ட கருத்துக்களில் இருந்து, மூர்க்கமான அவமதிப்புக்கான சான்றாக மட்டும் விளக்கவும்; மற்றும் அவரது கை அதே நேரத்தில் ஒரு அநாகரீகமான சைகையை வரைந்தது, அது தெரியாத ஒரு நபரிடம் பொதுவில் பேசப்பட்டபோது, ​​​​என்னில் நான் சுமந்துகொண்டிருந்த நாகரீகத்தின் சிறிய அகராதி ஒரே ஒரு அர்த்தத்தை கொடுத்தது, ஒரு அவமானகரமான எண்ணம். அவள் கண்களை என் திசையில் முழுநீளமாகச் சுழற்ற அனுமதித்தாள். கல்வி, மூர்க்கத்தனமான அவமதிப்புக்கான சான்றாக மட்டுமே; மற்றும் அவரது கை அதே நேரத்தில் ஒரு அநாகரீகமான சைகையை வரைந்தது, அது தெரியாத ஒரு நபரிடம் பொதுவில் பேசப்பட்டபோது, ​​​​என்னில் நான் சுமந்துகொண்டிருந்த நாகரீகத்தின் சிறிய அகராதி ஒரே ஒரு அர்த்தத்தை கொடுத்தது, ஒரு அவமானகரமான எண்ணம். அவள் கண்களை என் திசையில் முழுநீளமாகச் சுழற்ற அனுமதித்தாள். கல்வி, மூர்க்கத்தனமான அவமதிப்புக்கான சான்றாக மட்டுமே; மற்றும் அவரது கை அதே நேரத்தில் ஒரு அநாகரீகமான சைகையை வரைந்தது, அது தெரியாத ஒரு நபரிடம் பொதுவில் பேசப்பட்டபோது, ​​​​என்னில் நான் சுமந்துகொண்டிருந்த நாகரீகத்தின் சிறிய அகராதி ஒரே ஒரு அர்த்தத்தை கொடுத்தது, ஒரு அவமானகரமான எண்ணம். மூர்க்கத்தனமான அவமதிப்புக்கான ஆதாரமாக மட்டுமே; மற்றும் அவரது கை அதே நேரத்தில் ஒரு அநாகரீகமான சைகையை வரைந்தது, அது தெரியாத ஒரு நபரிடம் பொதுவில் பேசப்பட்டபோது, ​​​​என்னில் நான் சுமந்துகொண்டிருந்த நாகரீகத்தின் சிறிய அகராதி ஒரே ஒரு அர்த்தத்தை கொடுத்தது, ஒரு அவமானகரமான எண்ணம். மூர்க்கத்தனமான அவமதிப்புக்கான ஆதாரமாக மட்டுமே; மற்றும் அவரது கை அதே நேரத்தில் ஒரு அநாகரீகமான சைகையை வரைந்தது, அது தெரியாத ஒரு நபரிடம் பொதுவில் பேசப்பட்டபோது, ​​​​என்னில் நான் சுமந்துகொண்டிருந்த நாகரீகத்தின் சிறிய அகராதி ஒரே ஒரு அர்த்தத்தை கொடுத்தது, ஒரு அவமானகரமான எண்ணம்.

 

“வா, கில்பர்டே, வா; நீ என்ன செய்கிறாய், நான் பார்க்காத வெள்ளை நிறத்தில் ஒரு பெண் குத்திக்கொண்டு அதிகாரபூர்வமான குரலில் கூச்சலிட்டாள், சிறிது தூரத்தில் டிக் உடை அணிந்த மற்றும் எனக்குத் தெரியாத ஒரு மனிதர், அவரது தலையில் இருந்து வெளியே வரும் கண்களை என்னைப் பார்த்தார்; திடீரென்று சிரிக்காமல், அந்த இளம் பெண் தன் மண்வெட்டியை எடுத்துக்கொண்டு என்னைத் திரும்பிப் பார்க்காமல், அடக்கமான, ஊடுருவ முடியாத மற்றும் தந்திரமான காற்றோடு நடந்தாள்.

 

கில்பெர்ட்டின் பெயர் எனக்கு மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தது, இது ஒரு தாயத்து என்று கொடுக்கப்பட்டது, இது ஒரு நாள் அவர் ஒரு நபரை உருவாக்கியது மற்றும் ஒரு நிச்சயமற்ற உருவமாக இருந்த ஒருவரை மீண்டும் கண்டுபிடிக்க அனுமதித்தது. இப்படிக் கடந்து சென்றது, மல்லிகைப் பூக்கள் மற்றும் சுவர்ப் பூக்களுக்கு மேலே உச்சரித்து, பசுமையான நீர்ப்பாசனத்தின் துளிகள் போல புளிப்பாகவும், புதியதாகவும் இருந்தது; அவளுடன் பயணித்த மகிழ்ச்சியான உயிரினங்களுக்காக அவர் நியமித்த ஒருவரின் வாழ்க்கையின் மர்மத்துடன், அவர் கடந்து வந்த மற்றும் அவர் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட தூய காற்றின் மண்டலத்தை ஊடுருவி, மாறுபட்டது; இளஞ்சிவப்பு முதுகுத்தண்டின் கீழ், என் தோள்பட்டை மட்டத்தில், அவர்களின் பரிச்சயத்தின் மிகச்சிறந்த தன்மை, எனக்கு மிகவும் வேதனையாக இருந்தது, அவளுடன், நான் நுழையாத அவளது வாழ்க்கையைப் பற்றி அறியாதது.

 

ஒரு கணம் (நாங்கள் விலகிச் சென்று கொண்டிருந்தபோது, ​​​​என் தாத்தா முணுமுணுத்துக் கொண்டிருந்தார்: "பாவம் ஸ்வான், அவர்கள் அவரை என்ன பாத்திரத்தில் நடிக்க வைக்கிறார்கள்: அவர்கள் அவரை விட்டுவிடுகிறார்கள், அதனால் அவள் சார்லஸுடன் தனியாக இருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் அது அவன் தான், நான். "நான் அடையாளம் கண்டுகொண்டேன்! இந்தச் சிறுவன், இந்த அவமானத்தில் கலந்துவிட்டான்!") கில்பெர்ட்டின் தாயார் பதில் சொல்லாமல் அவளிடம் பேசிய சர்வாதிகார தொனியால் எனக்கு ஏற்பட்ட அபிப்ராயம். , எல்லாவற்றிற்கும் மேலானவன் அல்ல என, என் துன்பத்தை கொஞ்சம் அடக்கி, மீண்டும் நம்பிக்கையை அளித்து, என் அன்பைக் குறைத்தது. ஆனால் மிக விரைவாக இந்த காதல் மீண்டும் என்னுள் எழுந்தது, இதன் மூலம் என் அவமானப்படுத்தப்பட்ட இதயம் கில்பெர்ட்டுடன் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொள்ள விரும்பியது அல்லது அதை அவரிடம் குறைக்க விரும்பியது. நான் அவளை நேசித்தேன், அவளை புண்படுத்தவும், அவளை காயப்படுத்தவும், என்னை நினைவில் கொள்ளும்படி கட்டாயப்படுத்தவும் எனக்கு நேரமும் உத்வேகமும் இருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன். நான் அவளை மிகவும் அழகாகக் கண்டேன், என் தோள்களைக் குலுக்கிக் கொண்டு அவளைப் பார்த்துக் கூச்சலிட நான் என் படிகளைத் திரும்பப் பெற விரும்புகிறேன்: "நான் உன்னை எவ்வளவு அசிங்கமாக, கோரமாக காண்கிறேன், நீ என்னிடம் எவ்வளவு வெறுப்பாக இருக்கிறாய்!" இருப்பினும், இயற்கை விதிகளை மீற முடியாத இயற்கை விதிகளால் என் வகையான குழந்தைகளுக்கு எட்டாத மகிழ்ச்சியின் முதல் வகை, இளஞ்சிவப்பு புள்ளிகள் நிறைந்த தோலுடன், ஒரு சிறிய சிவப்பு ஹேர்டு பெண்ணின் உருவத்தை, எப்போதும் சுமந்துகொண்டு நான் விலகிச் சென்றேன். ஒரு மண்வெட்டி மற்றும் சிரித்துக்கொண்டிருந்தவர், நீண்ட, தந்திரமான, வெளிப்பாடற்ற பார்வைகளை என் மீது கடக்க விடாமல் செய்தார். ஏற்கனவே அவனும் அவளும் சேர்ந்து கேட்ட இளஞ்சிவப்பு முட்களின் கீழ் அவன் பெயர் இந்த இடத்தைத் தூண்டிய வசீகரம், கோட், எம்பாம், அவனை அணுகிய அனைத்தும், அவனது தாத்தா பாட்டி, என்னுடைய தாத்தா, பாட்டி என அனைத்தையும் வெல்லப் போகிறது. தெரிந்து கொள்வதில் விவரிக்க முடியாத மகிழ்ச்சி, பங்கு தரகரின் உன்னதமான தொழில்,

 

“லியோனி, என் தாத்தா வீட்டிற்கு செல்லும் வழியில் சொன்னார், நான் முன்பு உன்னை எங்களுடன் வைத்திருக்க விரும்புகிறேன். நீங்கள் டான்சன்வில்லை அடையாளம் காண மாட்டீர்கள். நான் துணிந்திருந்தால், நீ மிகவும் நேசித்த அந்த இளஞ்சிவப்பு முட்களின் ஒரு கிளையை வெட்டியிருப்பேன். என் தாத்தா என் அத்தை லியோனியிடம் எங்கள் நடையைப் பற்றிச் சொல்வார், ஒன்று அவளைத் திசைதிருப்ப, அல்லது அவளை வெளியேற்றுவோம் என்ற நம்பிக்கையை நாங்கள் இழந்திருக்க மாட்டோம். இப்போது அவள் கடந்த காலத்தில் இந்த சொத்தை மிகவும் விரும்பினாள், மேலும் ஸ்வானின் வருகைகள் அவளுக்குக் கடைசியாகக் கிடைத்தன, அவள் ஏற்கனவே அனைவருக்கும் தனது கதவை மூடிக்கொண்டிருந்தாள். அவர் இப்போது அவளைச் சரிபார்க்க வந்ததைப் போலவே (எங்கள் வீட்டில் அவர் இன்னும் பார்க்கக் கேட்ட ஒரே நபர் அவள்தான்), அவள் சோர்வாக இருப்பதாகவும், ஆனால் அடுத்த முறை அவரை அனுமதிப்பதாகவும் பதிலளித்தாள். அன்று மாலை அவள் சொன்னாள்: "ஆம், ஒரு நாள் வானிலை நன்றாக இருக்கும், நான் காரில் பூங்காவின் வாயிலுக்குச் செல்வேன். அவள் உண்மையாகவே சொன்னாள். ஸ்வான் மற்றும் டான்சன்வில்லை மீண்டும் பார்க்க அவள் விரும்பியிருப்பாள்; ஆனால் அவளிடம் இருந்த ஆசை அவளுக்கு எஞ்சியிருந்த வலிமையுடன் போதுமானது; அதன் உணர்தல் அவர்களை மீறியிருக்கும். சில நேரங்களில் நல்ல வானிலை அவளை ஒரு சிறிய வீரியத்தை மீட்டெடுத்தது, அவள் எழுந்து, உடையணிந்தாள்; அவள் மற்ற அறைக்குச் செல்வதற்கு முன்பே சோர்வு தொடங்கியது, அவள் படுக்கையைக் கேட்டாள். அவளுக்காக ஆரம்பித்தது-வழக்கமாக நடப்பதை விட முன்னதாகவே-முதுமையின் பெரும் துறப்பு, மரணத்திற்குத் தயாராகி, அதன் கிரிசாலிஸில் தன்னைப் போர்த்திக்கொள்கிறது, மேலும் இது தாமதமாக நீண்டுகொண்டிருக்கும் வாழ்க்கையின் முடிவில், முந்தையவர்களிடையே கூட, அதை ஒருவர் கவனிக்க முடியும். ஒருவரை ஒருவர் அதிகமாக நேசித்த காதலர்கள், மிகவும் ஆன்மீக உறவுகளால் ஒன்றுபட்ட நண்பர்கள் மற்றும் ஒரு குறிப்பிட்ட வருடத்தில் இருந்து ஒருவரையொருவர் பார்க்க தேவையான பயணத்தை அல்லது வெளியூர் பயணத்தை நிறுத்தினால், ஒருவருக்கொருவர் எழுதுவதை நிறுத்திவிட்டு, அவர்கள் இந்த உலகில் இனி தொடர்பு கொள்ள மாட்டார்கள் என்பதை அறிவார்கள். ஸ்வானை இனி ஒருபோதும் பார்க்க மாட்டாள், அவள் வீட்டை விட்டு வெளியேற மாட்டாள் என்பது என் அத்தைக்கு நன்றாகத் தெரிந்திருக்க வேண்டும், ஆனால் இந்த இறுதிச் சிறைவாசம் அவளுக்கு மிகவும் எளிதாக்கப்பட வேண்டியிருந்தது. அவளுக்கு மிகவும் வேதனையானது: இந்த தனிமை அவள் மீது திணிக்கப்பட்டது, அவளுடைய வலிமையை ஒவ்வொரு நாளும் அவளால் கவனிக்க முடிந்தது, மேலும் ஒவ்வொரு செயலையும், ஒவ்வொரு அசைவையும், ஒரு சோர்வு, ஒரு துன்பம் இல்லாவிட்டாலும், அவளை செயலற்ற நிலைக்குக் கொடுத்தது. , தனிமைப்படுத்தல், அமைதி, ஓய்வின் மறுசீரமைப்பு மற்றும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட இனிமை. ஒருவருக்கொருவர் எழுதுவதை நிறுத்தி, அவர்கள் இனி இந்த உலகில் தொடர்பு கொள்ள மாட்டார்கள் என்பதை அறிந்து கொள்ளுங்கள். ஸ்வானை இனி ஒருபோதும் பார்க்க மாட்டாள், அவள் வீட்டை விட்டு வெளியேற மாட்டாள் என்பது என் அத்தைக்கு நன்றாகத் தெரிந்திருக்க வேண்டும், ஆனால் இந்த இறுதிச் சிறைவாசம் அவளுக்கு மிகவும் எளிதாக்கப்பட வேண்டியிருந்தது. அவளுக்கு மிகவும் வேதனையானது: ஒவ்வொரு நாளும் அவளது வலிமையைக் குறைப்பதன் மூலம் இந்த சிறைவாசம் அவளுக்கு விதிக்கப்பட்டது, மேலும் ஒவ்வொரு செயலையும், ஒவ்வொரு அசைவையும், ஒரு சோர்வு, ஒரு துன்பம் இல்லாவிட்டாலும், செயலற்ற நிலைக்குக் கொடுத்தது. தனிமைப்படுத்தல், அமைதி, ஓய்வின் மறுசீரமைப்பு மற்றும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட இனிமை. ஒருவருக்கொருவர் எழுதுவதை நிறுத்தி, அவர்கள் இனி இந்த உலகில் தொடர்பு கொள்ள மாட்டார்கள் என்பதை அறிந்து கொள்ளுங்கள். ஸ்வானை இனி ஒருபோதும் பார்க்க மாட்டாள், அவள் வீட்டை விட்டு வெளியேற மாட்டாள் என்பது என் அத்தைக்கு நன்றாகத் தெரிந்திருக்க வேண்டும், ஆனால் இந்த இறுதிச் சிறைவாசம் அவளுக்கு மிகவும் எளிதாக்கப்பட வேண்டியிருந்தது. அவளுக்கு மிகவும் வேதனையானது: ஒவ்வொரு நாளும் அவளது வலிமையைக் குறைப்பதன் மூலம் இந்த சிறைவாசம் அவளுக்கு விதிக்கப்பட்டது, மேலும் ஒவ்வொரு செயலையும், ஒவ்வொரு அசைவையும், ஒரு சோர்வு, ஒரு துன்பம் இல்லாவிட்டாலும், செயலற்ற நிலைக்குக் கொடுத்தது. தனிமைப்படுத்தல், அமைதி, ஓய்வின் மறுசீரமைப்பு மற்றும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட இனிமை.

 

என் அத்தை இளஞ்சிவப்பு முட்களின் வேலியைப் பார்க்கச் செல்லவில்லை, ஆனால் எல்லா நேரங்களிலும் நான் என் பெற்றோரிடம் கேட்டேன், அவள் போக மாட்டாள், கடந்த காலங்களில் அவள் அடிக்கடி டான்சன்வில்லுக்குச் சென்றிருந்தால், மிஸ்ஸின் பெற்றோர் மற்றும் தாத்தா பாட்டிகளைப் பற்றி பேச வைக்க முயன்றாள். _ ஸ்வான் எனக்கு தெய்வமாகத் தோன்றியவன். ஸ்வானின் இந்த பெயர், கிட்டத்தட்ட புராணமாகிவிட்டது, நான் என் பெற்றோருடன் பேசும்போது, ​​​​அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்க வேண்டும் என்று நான் ஏங்கினேன், அதை நானே உச்சரிக்கத் துணியவில்லை, ஆனால் நான் அவர்களை எல்லைக்குட்பட்ட பாடங்களில் இழுத்தேன். கில்பெர்டே மற்றும் அவளது குடும்பம், அவளைப் பற்றி கவலைப்பட்டது, நான் அவளிடமிருந்து வெகு தொலைவில் நாடுகடத்தப்பட்டதாக உணரவில்லை; நான் திடீரென்று என் தந்தையை வற்புறுத்தினேன், உதாரணமாக, என் தாத்தா அவருக்கு முன்பே எங்கள் குடும்பத்தின் பொறுப்பாளராக இருந்தார், அல்லது என் அத்தை லியோனி பார்க்க விரும்பிய இளஞ்சிவப்பு முட்களின் வேலி இனவாத நிலத்தில் இருந்தது, என்னை சரிசெய்ய உறுதிப்பாடு, என்னைப் போலவே, என்னைப் போலவே, என்னைப் போலவே: "இல்லை, அந்தக் குற்றச்சாட்டு ஸ்வானின் தந்தைக்கு சொந்தமானது, இந்த ஹெட்ஜ் ஸ்வான் பூங்காவின் ஒரு பகுதி." அதனால் நான் மூச்சு விட வேண்டியிருந்தது, மிகவும், எப்பொழுதும் என்னுள் எழுதப்பட்டிருந்த இடத்தில் இறங்கி, என்னை மூச்சுத் திணறச் செய்ய எடைபோட்டது, நான் அதைக் கேட்ட தருணத்தில், மற்றதை விட முழுதாக எனக்குத் தோன்றியது, ஏனென்றால் அது எல்லா நேரங்களிலும் கனமாக இருந்தது. நான் மனதளவில் சொல்லிவிட்டேன். என் பெற்றோரிடம் இருந்து உரிமை கோருவதில் நான் குழப்பமடைந்தேன் என்று அவர் எனக்கு ஒரு மகிழ்ச்சியைக் கொடுத்தார், ஏனெனில் இந்த இன்பம் மிகவும் அதிகமாக இருந்ததால், அதை எனக்காக வாங்குவதற்கு அவர் அவர்களிடம் பெரும் சிரமத்தைக் கோர வேண்டியிருந்தது, மேலும் இழப்பீடு இல்லாமல், இல்லை. அவர்களுக்கு ஒரு மகிழ்ச்சி. எனவே நான் விருப்பத்திற்கு மாறாக உரையாடலை திசை திருப்பினேன். கூட வெளியே. ஸ்வான் என்ற இந்தப் பெயரில் நான் போட்ட ஏகப்பட்ட மயக்கங்கள் அனைத்தும், அவர்கள் உச்சரித்த உடனேயே அவரிடம் கண்டு பிடித்தேன். அப்போது திடீரென்று எனக்குத் தோன்றியது, என் பெற்றோரால் அவர்களை உணர முடியவில்லை, அவர்கள் என் பார்வையில் தங்களை நிலைநிறுத்திக் கொண்டார்கள்,

 

அந்த வருடம், வழக்கத்தை விட சற்று முன்னதாகவே, என் பெற்றோர் பாரிஸுக்குத் திரும்புவதற்கான நாளைத் தீர்மானித்தபோது, ​​நான் புறப்படும் அன்று காலை, நான் என் தலைமுடியைச் சுருட்டி புகைப்படம் எடுப்பதற்காக, நான் இதுவரை கண்டிராத ஒரு தொப்பியை கவனமாகச் சீவினார்கள். முன்பு ஒரு வெல்வெட் கம்ஃபர்டரைப் போட்டு, எல்லா இடங்களிலும் என்னைத் தேடிய பிறகு, என் அம்மா என்னைக் கண்ணீருடன், டான்சன்வில்லை ஒட்டிய சிறிய செங்குத்தான சரிவில் கண்டார், ஹாவ்தோர்ன்களுக்கு விடைபெற்று, முட்கள் நிறைந்த கிளைகளை என் கைகளால் சூழ்ந்தார். சோகத்தின் இளவரசி, இந்த வீண் ஆபரணங்கள் எடைபோடும், இந்த முடிச்சுகள் அனைத்தையும் உருவாக்கும் போது, ​​என் நெற்றியில் என் தலைமுடியைக் கூட்டி, என் கிழிந்த சுருட்டைகளையும், என் புதிய தொப்பியையும் காலடியில் மிதித்து, என் நெற்றியில் கவனித்துக் கொண்ட பண்பற்ற கைக்கு நன்றியற்றவள். என் கண்ணீர் என் அம்மா தீண்டவில்லை, ஆனால், கிழிந்த வளைவையும் இழந்த ஆறுதலையும் கண்டு அவளால் அழுகையை அடக்க முடியவில்லை. நான் அவரைக் கேட்கவில்லை: "ஓ என் ஏழை சிறிய ஹாவ்தோர்ன்களே, நான் அழுதுகொண்டே சொன்னேன், என்னை விட்டு வெளியேறும்படி கட்டாயப்படுத்த நீங்கள் அல்ல, என்னை வருத்தப்படுத்த விரும்புகிறீர்கள். நீங்கள், நீங்கள் என்னை ஒருபோதும் காயப்படுத்தவில்லை! அதனால் நான் எப்போதும் உன்னை நேசிப்பேன். மேலும், என் கண்ணீரைத் துடைத்து, நான் வளர்ந்தபோது, ​​​​மற்ற மனிதர்களின் முட்டாள்தனமான வாழ்க்கையைப் பின்பற்ற வேண்டாம் என்றும், பாரிஸில் கூட, வசந்த நாட்களில், விஜயம் செய்வதற்கும், முட்டாள்தனங்களைக் கேட்பதற்கும் பதிலாக, கிராமப்புறங்களுக்குச் செல்வதாக அவர்களுக்கு உறுதியளித்தேன். முதல் ஹாவ்தோர்ன்களைப் பார்க்க.

 

வயல்களில் ஒருமுறை, நாங்கள் மெசெக்லிஸ் பக்கத்தில் நடந்த மீதமுள்ள நடைக்கு அவர்களை விடவில்லை. காம்ப்ரேயின் குறிப்பிட்ட மேதையாக இருந்த காற்றால் அவர்கள் ஒரு கண்ணுக்குத் தெரியாத நாடோடியைப் போல நிரந்தரமாகக் கடந்து சென்றனர். ஒவ்வொரு வருடமும், நாங்கள் வரும் நாளில், நான் கோம்ப்ரேயில் வீட்டில் இருப்பதை உணர, நான் மாடிக்குச் சென்றேன், அவர் சைன்ஸில் ஓடுவதைக் கண்டு என்னை அவர் பின்னால் ஓட வைத்தார். லீக்குகளுக்கு சீரான மைதானம் இல்லாத இந்த குவிமாடச் சமவெளியில், மெசெக்லிஸ் அருகே எங்கள் பக்கத்தில் எப்போதும் காற்று வீசியது. மிஸ் என்று எனக்குத் தெரியும் ஸ்வான் அடிக்கடி லாவோனுக்குச் சென்று சில நாட்களைக் கழித்தார், அது பல லீக்குகளுக்கு அப்பால் இருந்தபோதிலும், எந்தத் தடையும் இல்லாததால் தூரம் ஈடுசெய்யப்பட்டது, ஒரு சூடான மதியத்தில், அதே சுவாசம் தீவிர அடிவானத்திலிருந்து வருவதைக் கண்டேன். மிகத் தொலைவில் உள்ள சோளத்தை இறக்கி, மகத்தான நிலப்பரப்பில் அலையாகப் பரவி, படுத்து, முணுமுணுத்து, சூடாக, என் காலடியில், எங்கள் இருவருக்கும் பொதுவான இந்த சமவெளி, என் காலடியில், எங்களுக்கு நெருக்கமாக இருந்தது , எங்களை ஒன்று சேர்க்க, இந்த மூச்சு அவள் அருகில் சென்றது, அது அவளிடமிருந்து ஏதோ செய்தி என்று என்னை புரிந்து கொள்ள முடியாமல் கிசுகிசுக்கிறார் என்று நினைத்து, வழியில் அவளை முத்தமிட்டேன். இடதுபுறத்தில் சாம்பியூ (காம்பஸ் பகானி, பாதிரியாரின் கூற்றுப்படி) என்ற கிராமம் இருந்தது. வலதுபுறத்தில், கோதுமைக்கு அப்பால் பார்க்க முடிந்தது.

 

சமச்சீரான இடைவெளியில், அவற்றின் இலைகளின் ஒப்பற்ற அலங்காரத்தின் மத்தியில், வேறு எந்த பழ மரத்தின் இலைகளுடன் குழப்பிவிட முடியாது, ஆப்பிள் மரங்கள் வெள்ளை நிற சாட்டின் பரந்த இதழ்களைத் திறந்தன அல்லது அவற்றின் சிவந்த மொட்டுகளின் பயமுறுத்தும் பூங்கொத்துகளை நிறுத்தின. Méséglise அருகில் தான் முதன்முதலாக ஆப்பிள் மரங்கள் வெயில் நிலத்தில் படர்ந்திருக்கும் வட்ட நிழலையும், சூரிய அஸ்தமனம் இலைகளுக்கு அடியில் சாய்வாக நெய்யும் அந்த அசைக்க முடியாத தங்கப் பட்டுகளையும், என் தந்தை தன் கரும்புகையால் குறுக்கிடுவதையும் நான் முதன்முதலில் கவனித்தேன். அவர்களை எப்போதும் விலகச் செய்கிறது.

 

சில சமயங்களில் பிற்பகலில் வானத்தில் வெள்ளை நிலவு மேகம் போலவும், விரக்தியாகவும், மந்தமாகவும், நடிக்க வேண்டிய நேரம் இல்லாத நடிகையைப் போலவும், ஹாலில் இருந்து, தெரு உடையில், ஒரு கணம் தன் தோழர்களைப் பார்த்து, ஒதுங்கி நிற்காமல், கடந்து சென்றது. யாராவது தன் மீது கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்று விரும்புகிறேன். ஓவியங்கள் மற்றும் புத்தகங்களில் அவரது உருவத்தைக் காண நான் விரும்பினேன், ஆனால் இந்த கலைப் படைப்புகள் மிகவும் வித்தியாசமாக இருந்தன-குறைந்தது முதல் வருடங்களில், ப்ளாச் என் கண்களையும் என் மனதையும் மிகவும் நுட்பமான இணக்கங்களுக்கு பழக்கப்படுத்துவதற்கு முன்பே-நிலா அழகாகத் தோன்றும். இன்று எனக்கு, அப்போது நான் அதை அடையாளம் கண்டுகொள்ளாமல் இருந்திருக்க மாட்டேன். எடுத்துக்காட்டாக, இது செயின்டைனின் சில நாவல், க்ளீரின் ஒரு நிலப்பரப்பு, அதில் அவர் வானத்திற்கு எதிரான வெள்ளி அரிவாளை தெளிவாகக் கோடிட்டுக் காட்டுகிறார். என்னுடைய சொந்த பதிவுகள் மற்றும் என் பாட்டியின் சகோதரிகள் என்னை நேசிப்பதைக் கண்டு கோபமடைந்தது போன்ற அப்பாவித்தனமாக முழுமையடையாத படைப்புகள். குழந்தைகள் முன் வைக்க வேண்டும் என்றும், முதிர்ச்சி அடைந்து, நிச்சயம் ரசிக்கும் படைப்புகளை முதலில் விரும்பி ரசனை காட்ட வேண்டும் என்றும் நினைத்தனர். அதன் சொந்த இதயத்தில் மெதுவாக பழுக்க வைக்க வேண்டிய அவசியமில்லாமல், திறந்த கண்களால் உணர முடியாத, ஆனால் உணர முடியாத பொருள் பொருள்களாக அழகியல் தகுதிகளை அவர்கள் சித்தரித்தார்கள் என்பதில் சந்தேகமில்லை.

 

Méséglise பக்கத்தில், Montjouvain இல், ஒரு பெரிய குளத்தின் ஓரத்தில் அமைந்துள்ள ஒரு வீட்டில், ஒரு புதர் நிறைந்த அணைக்கு எதிராக, திரு. Vinteuil வாழ்ந்தார். எனவே நாங்கள் அடிக்கடி அவரது மகளை சாலையில் சந்தித்தோம், முழு வேகத்தில் ஒரு தரமற்ற ஓட்டுநர். ஒரு குறிப்பிட்ட வருடத்திற்குப் பிறகு அவள் தனியாகக் காணப்படவில்லை, ஆனால் நாட்டில் கெட்ட பெயரைப் பெற்ற ஒரு பழைய நண்பருடன் ஒரு நாள் நிரந்தரமாக மோண்ட்ஜோவைனில் குடியேறினாள். அவர்கள் சொன்னார்கள்: "ஏழை எம். வின்டூயில் என்ன பேசப்படுகிறார் என்பதைக் கவனிக்காதபடி மென்மையால் கண்மூடித்தனமாக இருக்க வேண்டும், மேலும் தகாத வார்த்தையால் அவதூறாக இருக்கும் தனது மகளை அனுமதிக்க வேண்டும்., அத்தகைய பெண்ணை அவனது கூரையின் கீழ் வாழ வைப்பது. அவள் ஒரு உயர்ந்த பெண், பெரிய இதயம் கொண்டவள் என்றும், இசையை வளர்த்திருந்தால் அவளுக்கு அசாதாரணமான குணங்கள் இருந்திருக்கும் என்றும் கூறுகிறார். அவர் தனது மகளுடன் கையாள்வது இசை அல்ல என்பதை அவர் உறுதியாக நம்பலாம். M. Vinteuil இவ்வாறு கூறினார்; மேலும் ஒரு நபர் தனது தார்மீக குணங்களைப் போற்றுவதை அவர் சரீர உறவுகளைக் கொண்ட வேறு எந்த நபரின் பெற்றோரிடமும் எவ்வளவு உற்சாகப்படுத்துகிறார் என்பது உண்மையில் குறிப்பிடத்தக்கது. உடல் அன்பு, மிகவும் அநியாயமாக இழிவுபடுத்தப்பட்டது, எனவே ஒவ்வொரு உயிரினமும் தன்னிடம் உள்ள கருணை, சுய-சரணடைதல், உடனடி பரிவாரங்களின் பார்வையில் கூட பிரகாசிக்கக்கூடிய சிறிய பார்சல்களைக் கூட வெளிப்படுத்தத் தூண்டுகிறது. டாக்டர். பெர்செபிட், அவரது பெரிய குரல் மற்றும் பெரிய புருவங்கள் அவரை ஒரு நயவஞ்சகமான கரடுமுரடான மனிதர் என்ற அசைக்க முடியாத மற்றும் தகுதியற்ற நற்பெயருக்கு எந்த வகையிலும் சமரசம் செய்யாமல், தனக்கு உடலமைப்பு இல்லாத ஒரு துரோக மனிதனின் பாத்திரத்தை விரும்பும் வரை விளையாட அனுமதித்தது. மக்களை எப்படி சிரிக்க வைப்பது, பாதிரியார் மற்றும் அனைவரும் கண்ணீருடன், கடுமையாக கூறினார்: "சரி! அவர் தனது நண்பரான எம் உடன் இசையமைக்கிறார் என்று தெரிகிறதுவின்டூயில் . இது உங்களுக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. எனக்கு, எனக்குத் தெரியாது. தந்தை வின்ட்யூல் தான் நேற்று மீண்டும் என்னிடம் சொன்னார். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இசையை நேசிக்க அவளுக்கு முழு உரிமை உண்டு, அந்தப் பெண். நான் குழந்தைகளின் கலைத் தொழில்களை சீர்குலைப்பதற்காக அல்ல. Vinteuil ஒன்று, தெரிகிறது. பின்னர் அவர் தனது மகளின் நண்பருடன் இசையமைக்கிறார். ஆ! அடடா, நாங்கள் அந்த பெட்டியில் இசையை உருவாக்குகிறோம். ஆனால் நீங்கள் என்ன சிரிக்கிறீர்கள்; ஆனால் இவர்கள் அதிகமாக இசையமைக்கிறார்கள். மறுநாள் நான் ஃபாதர் வின்ட்யூலை கல்லறைக்கு அருகில் சந்தித்தேன். அவரால் காலில் நிற்க முடியவில்லை."

 

எம்.விண்டூயில் தனக்குத் தெரிந்தவர்களைத் தவிர்த்து, அவர்களைக் கண்டதும் விலகி, சில மாதங்களிலேயே முதுமை அடைந்து, சோகத்தில் மூழ்கி, தன் மகளின் மகிழ்ச்சியை நேரடியாகப் பெறாத எந்த முயற்சியும் செய்ய முடியாமல் திணறிய எங்களைப் போன்றவர்களுக்கு. அவரது நோக்கத்திற்காக, அவரது மனைவியின் கல்லறைக்கு முன் முழு நாட்களையும் கடக்க - அவர் துக்கத்தால் இறந்து கொண்டிருக்கிறார் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளாமல் இருப்பது கடினம், மேலும் அவர் சுற்றி வரும் வார்த்தைகளை அவர் உணரவில்லை என்று கருதுவது. அவர் அவர்களை அறிந்திருந்தார், ஒருவேளை அவர் அவர்களை நம்பியிருக்கலாம். ஒரு நபர் இல்லை, அவரது நல்லொழுக்கம் எவ்வளவு பெரியது, சூழ்நிலைகளின் சிக்கலான தன்மையால் ஒரு நாள் வாழ வழிவகுக்க முடியாது, அவர் முறையாகக் கண்டிக்கும் தீமையை அறிந்தவர், —அவள் அவனை அடையாளம் கண்டுகொள்ளாமல், மேலும், குறிப்பிட்ட உண்மைகளை மறைத்துக்கொண்டு அவளுடன் தொடர்பு வைத்து அவளைத் துன்புறுத்துகிறான்: வினோதமான வார்த்தைகள், விவரிக்க முடியாத மனப்பான்மை, ஒரு மாலை, அவளுக்கும் பல காரணங்கள் உள்ளன. காதலிக்க. ஆனால், M. Vinteuil போன்ற ஒருவருக்கு, போஹேமியன் உலகின் பிரத்தியேக உரிமை என்று தவறாக நம்பப்படும் சூழ்நிலைகளில் ஒன்றிற்கு ராஜினாமா செய்ததை விட, மற்றவரை விட அதிகமான துன்பங்கள் இருந்திருக்க வேண்டும்: ஒவ்வொரு முறையும் அவை ஏற்படும். அதற்குத் தேவையான பாதுகாப்பு, இயற்கையே ஒரு குழந்தையில் வளரச் செய்யும் ஒரு தீமை, சில சமயங்களில் அவரது தந்தை மற்றும் அவரது தாயின் நற்பண்புகளைக் கலந்து, அவர்களின் கண்களின் நிறம் போல. ஆனால் M. Vinteuil தனது மகளின் நடத்தை பற்றி அறிந்திருக்கலாம். அவள் மீதான அவனது வழிபாடு குறைந்திருக்கும் என்று தெரியவில்லை. நம் நம்பிக்கைகள் வாழும் உலகில் உண்மைகள் ஊடுருவுவதில்லை, அவை பிறக்கவில்லை, அவற்றை அழிப்பதில்லை; அவர்கள் அவர்களை பலவீனப்படுத்தாமல் மிகவும் நிலையான மறுப்புகளை அவர்களுக்குத் திணிக்க முடியும், மேலும் ஒரு குடும்பத்தில் இடையூறு இல்லாமல் துரதிர்ஷ்டங்கள் அல்லது நோய்களின் பனிச்சரிவு, அதன் கடவுளின் நன்மையையோ அல்லது அதன் மருத்துவரின் திறமையையோ சந்தேகிக்காது. ஆனால் M. Vinteuil தனது மகளைப் பற்றியும் தன்னைப் பற்றியும் உலகின் பார்வையில், அவர்களின் நற்பெயரின் பார்வையில், அவர்கள் பொதுவாக மதிக்கும் அந்தஸ்தில் அவளுடன் தன்னை நிலைநிறுத்த முயன்றபோது, ​​​​பின்னர் இது ஒரு சமூக ஒழுங்கின் தீர்ப்பு, அவருக்கு மிகவும் விரோதமாக இருந்த கோம்ப்ரேயின் குடிமகன் செய்ததைப் போலவே அவர் அதை எடுத்துச் சென்றார், கடைசி ஆழமற்ற நிலையில் தனது மகளுடன் தன்னைப் பார்த்தார், மற்றும் அவரது பழக்கவழக்கங்கள் சமீபகாலமாக அதிலிருந்து அந்த பணிவு, தனக்கு மேலே இருப்பவர்கள் மற்றும் கீழே இருந்து அவர் பார்த்தவர்கள் (அவர்கள் அவருக்கு மிகவும் கீழே இருந்தபோதிலும்), அவர்களிடம் திரும்பிச் செல்ல முயற்சிக்கும் போக்கு ஆகியவற்றைப் பெற்றனர், இது ஒரு அனைத்து வீழ்ச்சிகளின் கிட்டத்தட்ட இயந்திர விளைவு. ஒரு நாள் நாங்கள் கோம்ப்ரேயில் உள்ள ஒரு தெருவில் ஸ்வானுடன் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, ​​இன்னொரு தெருவில் இருந்து வெளியே வந்து கொண்டிருந்த எம். வின்ட்யூயில், எங்களைத் தவிர்க்க நேரமில்லாமல் திடீரென எங்களுக்கு முன்னால் வந்து நின்றார். மற்றும் ஸ்வான் தனது அனைத்து தார்மீக தப்பெண்ணங்களின் நடுவிலும், மற்றவர்களின் இழிவுபடுத்தும் உலக மனிதனின் அந்த பெருமையான தொண்டு மூலம், அவர் மீது ஒரு கருணை காட்டுவதற்கான ஒரு காரணத்தை மட்டுமே கண்டறிந்தார். அவற்றைக் கொடுப்பவரின் சுய-அன்பு, அவற்றைப் பெறுபவருக்கு அவை மிகவும் விலையுயர்ந்ததாக அவர் உணருகிறார். M. Vinteuil உடன் நீண்ட நேரம் பேசியிருந்தார், அவருடன் அவர் அதுவரை பேசவில்லை, மேலும் ஒரு நாள் தன் மகளை Tansonville க்கு விளையாட அனுப்ப மாட்டீர்களா என்று எங்களைப் பிரிந்து செல்லும் முன் அவரிடம் கேட்டிருந்தார். இது இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, M. Vinteuil ஆத்திரத்தை ஏற்படுத்திய ஒரு அழைப்பாகும், ஆனால் இப்போது அவரை மிகவும் நன்றியுள்ள உணர்வுகளால் நிரப்பியது, அதை ஏற்றுக்கொள்ளும் கவனக்குறைவு அவர்களுக்கு இல்லை என்று அவர் கடமைப்பட்டதாக உணர்ந்தார். ஸ்வான் தன் மகளின் மீது கொண்டிருந்த கருணை தனக்குள் ஒரு மரியாதைக்குரிய மற்றும் சுவையான ஆதரவாகத் தோன்றியது, அதைப் பயன்படுத்தாமல் இருப்பதே நல்லது என்று அவர் நினைத்தார். M. Vinteuil ஐ ஆத்திரமடையச் செய்திருக்கும், ஆனால் அது இப்போது அவரை மிகவும் நன்றியுணர்வுடன் நிரப்பியது, அதை ஏற்றுக்கொள்ளும் கவனக்குறைவை அவர்களால் ஏற்கக் கூடாது என்று அவர் நினைத்தார். ஸ்வான் தன் மகளின் மீது கொண்டிருந்த கருணை தனக்குள் ஒரு மரியாதைக்குரிய மற்றும் சுவையான ஆதரவாகத் தோன்றியது, அதைப் பயன்படுத்தாமல் இருப்பதே நல்லது என்று அவர் நினைத்தார். M. Vinteuil ஐ ஆத்திரமடையச் செய்திருக்கும், ஆனால் அது இப்போது அவரை மிகவும் நன்றியுணர்வுடன் நிரப்பியது, அதை ஏற்றுக்கொள்ளும் கவனக்குறைவை அவர்களால் ஏற்கக் கூடாது என்று அவர் நினைத்தார். ஸ்வான் தன் மகளின் மீது கொண்டிருந்த கருணை தனக்குள் ஒரு மரியாதைக்குரிய மற்றும் சுவையான ஆதரவாகத் தோன்றியது, அதைப் பயன்படுத்தாமல் இருப்பதே நல்லது என்று அவர் நினைத்தார்.

 

"என்ன ஒரு நேர்த்தியான மனிதர்," என்று அவர் எங்களிடம் கூறினார், ஸ்வான் எங்களை விட்டுச் சென்றபோது, ​​அதே உற்சாகமான வணக்கத்துடன், நகைச்சுவையான மற்றும் அழகான முதலாளிகளை மரியாதை மற்றும் ஒரு டச்சஸ் மந்திரத்தின் கீழ் வைத்திருக்கும், அவள் அசிங்கமான மற்றும் முட்டாள். என்ன ஒரு நேர்த்தியான மனிதர்! அவர் முற்றிலும் பொருத்தமற்ற திருமணம் செய்து கொண்டது எவ்வளவு பரிதாபம்.

 

பின்னர், மிகவும் நேர்மையான நபர்கள் ஒருவருடன் அரட்டையடிக்கும்போது பாசாங்குத்தனம் மற்றும் துடைப்பம் ஆகியவற்றுடன் கலந்து, அவர் இல்லாத உடனேயே வெளிப்படுத்துகிறார்கள், என் பெற்றோர் M. Vinteuil உடன் ஸ்வான் திருமணம் செய்து கொண்டதாக புலம்பினார்கள். கொள்கைகள் மற்றும் தனித்துவங்களின் பெயர் (அவருடன் பொதுவான நல்ல மனிதர்களைப் போல அவர்கள் அவற்றைப் பயன்படுத்தியதன் மூலம்) அது மான்ட்ஜோவைனில் மீறப்படவில்லை என்பதைக் குறிக்கிறது. M. Vinteuil தனது மகளை ஸ்வானுக்கு அனுப்பவில்லை. மேலும் முதலில் வருந்தியது இவரே. ஏனென்றால், ஒவ்வொரு முறையும் அவர் M. Vinteuil ஐ விட்டு வெளியேறும்போது, ​​​​அவரது உறவினர்களில் ஒருவரான அவரைப் போலவே அதே பெயரைக் கொண்ட ஒருவரைப் பற்றி அவரிடம் சில தகவல்களைக் கேட்க சில நேரம் தன்னிடம் இருந்ததை அவர் நினைவு கூர்ந்தார். அந்த நேரத்தில், அவர் அவளிடம் என்ன சொல்ல வேண்டும் என்பதை மறக்க மாட்டேன் என்று தனக்குத்தானே உறுதியளித்தார், அப்போது எம்.

 

Méséglise பக்கத்தில் நடைபயணம் கோம்ப்ரேயைச் சுற்றி நடந்த இரண்டிலும் குறுகியதாக இருந்ததால், நிச்சயமற்ற வானிலைக்காக நாங்கள் அதை ஒதுக்கினோம், Méséglise பக்கத்தில் காலநிலை மிகவும் மழையாக இருந்தது, மேலும் ரூசைன்வில்லியின் காடுகளின் விளிம்பை நாங்கள் ஒருபோதும் இழக்கவில்லை. அதன் தடிமனில் நாம் மறைக்க முடியும்.

 

பெரும்பாலும் சூரியன் ஒரு மேகத்தின் பின்னால் ஒளிந்து கொண்டது, அது அதன் ஓவலை சிதைத்து, எல்லையை மஞ்சள் நிறமாக்கியது. புத்திசாலித்தனம், ஆனால் தெளிவு அல்ல, எல்லா உயிர்களும் இடைநிறுத்தப்பட்டதாகத் தோன்றிய கிராமப்புறங்களிலிருந்து அகற்றப்பட்டது, அதே நேரத்தில் ரூசைன்வில்லே என்ற சிறிய கிராமம் அதன் வெள்ளை முகடுகளின் நிவாரணத்தை வானத்திற்கு எதிராக மிகத் துல்லியமாகவும் முடிப்புடனும் செதுக்கியது. ஒரு சிறிய காற்று ஒரு காகத்தை மேலே பறந்து தூரத்தில் விழச் செய்தது, மேலும் வெண்மையாக்கும் வானத்திற்கு எதிராக காடுகளின் தூரம் நீலமாகத் தோன்றியது, பழைய குடியிருப்புகளின் மேலடுக்குகளை அலங்கரிக்கும் ஒரே வண்ணத்தில் வரையப்பட்டதைப் போல.

 

ஆனால் மற்ற நேரங்களில் மழை பெய்யத் தொடங்கும், அதைக் கொண்டு எங்களுக்கு முன்னால் இருந்த கப்புச்சின் ஆப்டிசியன் எங்களை அச்சுறுத்தியது; நீர்த்துளிகள், புலம்பெயர்ந்த பறவைகள் அனைத்தும் ஒன்றாக பறந்து செல்வது போல, வானத்திலிருந்து அவசரமாக இறங்கின. அவை பிரிவதில்லை, வேகமாக கடக்கும்போது அவை சீரற்ற முறையில் செல்வதில்லை, ஆனால் ஒவ்வொன்றும் அதன் இடத்தைப் பிடித்து, அதைத் தொடர்ந்து வரும் ஒன்றைத் தனக்குத்தானே ஈர்க்கிறது மற்றும் விழுங்கும் போது வானம் இருண்டதாக இருக்கும். நாங்கள் காடுகளில் தஞ்சம் அடைகிறோம். அவர்களின் பயணம் முடிந்துவிட்டதாகத் தோன்றியபோது, ​​​​சிலர், பலவீனமான, மெதுவாக, இன்னும் வந்தனர். ஆனால் நாங்கள் எங்கள் தங்குமிடத்தை விட்டு வெளியே வந்தோம், இலைகள் போன்ற துளிகளால், பூமி ஏற்கனவே கிட்டத்தட்ட வறண்டு இருந்தது, அவற்றில் ஒன்றுக்கு மேற்பட்டவை இலையின் நரம்புகளில் விளையாடி, நுனியில் நிறுத்தி, வெயிலில் பிரகாசித்தன. ,

 

செயிண்ட்-ஆண்ட்ரே-டெஸ்-சாம்ப்ஸின் தாழ்வாரத்தின் கீழ் புனிதர்கள் மற்றும் கல் தேசபக்தர்களுடன் நாங்கள் அடிக்கடி தங்குமிடம் எடுத்தோம். இந்த தேவாலயம் பிரஞ்சு என்று! கதவுக்கு மேலே, புனிதர்கள், மாவீரர்-ராஜாக்கள் தங்கள் கைகளில் ஒரு ஃப்ளூர்-டி-லிஸ், திருமணம் மற்றும் இறுதிச் சடங்குகள், பிரான்சுவாவின் ஆத்மாவில் இருக்கக்கூடிய வகையில் குறிப்பிடப்பட்டனர். சிற்பி அரிஸ்டாட்டில் மற்றும் விர்ஜில் தொடர்பான சில நிகழ்வுகளை விவரித்துள்ளார், அதே வழியில் சமையலறையில் பிரான்சுவா செயிண்ட் லூயிஸை தனிப்பட்ட முறையில் அறிந்தவர் போல விரும்பினார், மேலும் பொதுவாக எனது சிறிய தாத்தா பாட்டிகளை ஒப்பிடுகையில் அவமானப்படுத்தினார். "நீதிமான்". இடைக்காலக் கலைஞரும் இடைக்கால விவசாயியும் (19ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து தப்பிப்பிழைத்தவர்கள்) என்று நாங்கள் உணர்ந்தோம்.நூற்றாண்டு) பழங்கால அல்லது கிறிஸ்தவ வரலாற்றைக் கொண்டிருந்தது, மேலும் அவை நல்ல இயல்புகளைப் போலவே துல்லியமற்ற தன்மையால் வேறுபடுகின்றன, அவை புத்தகங்களிலிருந்து அல்ல, ஆனால் பண்டைய மற்றும் நேரடியான, இடையூறு இல்லாத, வாய்வழி, சிதைந்த, அடையாளம் காண முடியாத மற்றும் உயிருடன் இருந்த ஒரு பாரம்பரியத்திலிருந்து. செயிண்ட்-ஆண்ட்ரே-டெஸ்-சாம்ப்ஸின் கோதிக் சிற்பத்தில், காம்ப்ரேயின் மற்றொரு ஆளுமை, மெய்நிகர் மற்றும் தீர்க்கதரிசனம் என்று நான் உணர்ந்தேன், காமுஸைச் சேர்ந்த சிறுவன் தியோடர். மேலும், அவர் ஒரு நாடு மற்றும் சமகாலத்தவர் என்பதை பிரான்சுவா உணர்ந்தார், என் அத்தை லியோனிக்கு உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தபோது, ​​அவளை படுக்கையில் திருப்ப முடியாது, சமையலறைப் பணிப்பெண்ணை விட்டுச் செல்லாமல், அவளை நாற்காலியில் கொண்டு செல்ல முடியவில்லை. மாடிக்கு என் அத்தைக்கு "நன்றாக" இருக்க, அவள் தியோடரை அழைத்தாள். இருப்பினும், இவ்வளவு மோசமான பாடத்திற்கு நல்ல காரணத்துடன் தேர்ச்சி பெற்ற இந்த சிறுவன், செயிண்ட்-ஆண்ட்ரே-டெஸ்-சாம்ப்ஸை அலங்கரித்த ஆன்மா மற்றும் குறிப்பாக "ஏழை நோயுற்றவர்கள்", "அவரது ஏழை எஜமானி" ஆகியவற்றால் பிரான்சுவாஸ் கண்ட மரியாதை உணர்வுகளால் நிரம்பியிருந்தார், அவர் தலையை உயர்த்த வேண்டியிருந்தது. என் அத்தையின் தலையணையில் சிறிய தேவதைகளின் அப்பாவி மற்றும் வைராக்கியமான மியன், அவசரமாக, தங்கள் கையில் ஒரு மெழுகுவர்த்தி, தோல்வியுற்ற கன்னிகையைச் சுற்றி, செதுக்கப்பட்ட கல்லின் முகங்கள், சாம்பல் மற்றும் வெறுமையாக, காடுகளைப் போல, குளிர்காலத்தில், ஒரு தூக்கம், இருப்பு, எண்ணற்ற பிரபலமான முகங்கள், மரியாதைக்குரிய மற்றும் புத்திசாலி, தியோடர் போன்ற ஒரு பழுத்த ஆப்பிளின் சிவப்புடன் ஒளிரும். இந்த குட்டி தேவதைகளைப் போல கல்லில் இனி பயன்படுத்தப்படவில்லை, ஆனால் தாழ்வாரத்தில் இருந்து பிரிக்கப்பட்ட, மனித உயரத்தை விட அதிகமாக, ஈரமான தரையில் கால்களை பதிக்கவிடாமல் ஒரு பீடத்தின் மீது நின்றபடி, ஒரு துறவிக்கு முழு கன்னங்கள், உறுதியான மார்பகங்கள் இருந்தன, மேலும் குதிரை முடி சாக்கில் பழுத்த திராட்சையைப் போல துணியை வீங்கின, அவளது குறுகிய நெற்றி, குறுகிய மற்றும் குறும்பு மூக்கு, மூழ்கிய மாணவர்கள், இப்பகுதி விவசாயப் பெண்களின் ஒலி, உணர்ச்சியற்ற மற்றும் தைரியமான காற்று. அந்தச் சிலையில் நான் தேடாத ஒரு இனிமையை வெளிப்படுத்திய இந்த ஒற்றுமையை, வயல்வெளியில் இருந்து சில பெண்களால் அடிக்கடி சான்றளித்து, நம்மைப் போன்றே வந்து மறைத்துக்கொள்ள வந்து, செதுக்கப்பட்டவற்றின் பக்கமாகத் தள்ளியிருக்கும் இந்த pariety பசுமையாக இருப்பது போல. பசுமையானது, இயற்கையுடன் மோதுவதன் மூலம், கலைப் படைப்பின் உண்மையைத் தீர்ப்பதற்கு அனுமதிக்கும் நோக்கம் கொண்டது. எங்களுக்கு முன்னால், தொலைவில், வாக்குறுதியளிக்கப்பட்ட அல்லது சபிக்கப்பட்ட நிலம், ரூசைன்வில்லே,

 

சில நேரங்களில் வானிலை மிகவும் மோசமாக இருந்தது, நீங்கள் திரும்பிச் சென்று வீட்டில் பூட்டி இருக்க வேண்டியிருந்தது. இருளும் ஈரமும் கடல் போல் காட்சியளித்த கிராமப்புறங்களில் ஆங்காங்கே தூரத்தில், இரவிலும் நீரிலும் மூழ்கிய குன்றின் ஓரமாக ஒட்டியிருந்த தனித்த வீடுகள், பாய்மரத்தை மடக்கிச் செல்லும் சிறு படகுகள் போல ஜொலித்தன. இரவு முழுவதும் கடலில் அசையாமல் கிடந்தது. ஆனால் மழை என்ன, புயல் என்ன! கோடையில், மோசமான வானிலை என்பது நிலையற்ற மற்றும் நிலையான நல்ல வானிலையின் ஒரு நிலையற்ற, மேலோட்டமான மனநிலை மட்டுமே, இது குளிர்காலத்தின் நிலையற்ற மற்றும் திரவ நல்ல வானிலையிலிருந்து மிகவும் வேறுபட்டது மற்றும் மாறாக, அது அடர்த்தியான பசுமையாக பூமியில் குடியேறுகிறது. அவர்களின் நிரந்தர மகிழ்ச்சியின் எதிர்ப்பை சமரசம் செய்யாமல் மழை துளியும், கிராமத்தின் தெருக்களில் கூட, முழு பருவத்திற்கும் ஏற்றப்பட்டது, வீடுகள் மற்றும் தோட்டங்களின் சுவர்களில், ஊதா அல்லது வெள்ளை பட்டு அதன் பெவிலியன்கள். சிறிய வரவேற்பறையில் அமர்ந்து, இரவு உணவுக்காகக் காத்திருந்தேன், படிக்கும் போது, ​​எங்கள் கஷ்கொட்டை மரங்களிலிருந்து தண்ணீர் சொட்டச் சொட்டக் கேட்டேன், ஆனால் மழை அவர்களின் இலைகளை மட்டுமே வார்னிஷ் செய்வதை நான் அறிந்தேன், அவர்கள் அங்கேயே இருக்க உறுதியளித்தனர். , கோடை, அனைத்து மழை இரவு, நல்ல வானிலை தொடர்ச்சி உறுதி; வீணாக மழை பெய்கிறது என்று, நாளை, டான்சன்வில்லியின் வெள்ளைத் தடைக்கு மேலே, இதய வடிவிலான சிறிய இலைகள் போல் அலையடிக்கும்; ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலை அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வணக்கங்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன். வயலட் அல்லது வெள்ளை பட்டு அதன் பெவிலியன்கள். சிறிய வரவேற்பறையில் அமர்ந்து, இரவு உணவுக்காகக் காத்திருந்தேன், படிக்கும் போது, ​​எங்கள் கஷ்கொட்டை மரங்களிலிருந்து தண்ணீர் சொட்டச் சொட்டக் கேட்டேன், ஆனால் மழை அவர்களின் இலைகளை மட்டுமே வார்னிஷ் செய்வதை நான் அறிந்தேன், அவர்கள் அங்கேயே இருக்க உறுதியளித்தனர். , கோடை, அனைத்து மழை இரவு, நல்ல வானிலை தொடர்ச்சி உறுதி; வீணாக மழை பெய்கிறது என்று, நாளை, டான்சன்வில்லியின் வெள்ளைத் தடைக்கு மேலே, இதய வடிவிலான சிறிய இலைகள் போல் அலையடிக்கும்; மேலும் ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலைப் பற்றி அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வாழ்த்துக்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன். வயலட் அல்லது வெள்ளை பட்டு அதன் பெவிலியன்கள். சிறிய வரவேற்பறையில் அமர்ந்து, இரவு உணவுக்காகக் காத்திருந்தேன், படிக்கும் போது, ​​எங்கள் கஷ்கொட்டை மரங்களிலிருந்து தண்ணீர் சொட்டச் சொட்டக் கேட்டேன், ஆனால் மழை அவர்களின் இலைகளை மட்டுமே வார்னிஷ் செய்வதை நான் அறிந்தேன், அவர்கள் அங்கேயே இருக்க உறுதியளித்தனர். , கோடை, அனைத்து மழை இரவு, நல்ல வானிலை தொடர்ச்சி உறுதி; வீணாக மழை பெய்கிறது என்று, நாளை, டான்சன்வில்லியின் வெள்ளைத் தடைக்கு மேலே, இதய வடிவிலான சிறிய இலைகள் போல் அலையடிக்கும்; மேலும் ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலைப் பற்றி அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வாழ்த்துக்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன். நான் படிக்கும் போது இரவு உணவுக்காகக் காத்திருந்த இடத்தில், எங்கள் கஷ்கொட்டை மரங்களிலிருந்து தண்ணீர் சொட்டச் சொட்டச் சொட்டக் கேட்டேன், ஆனால் பெய்த மழை அவற்றின் இலைகளை மட்டுமே வார்னிஷ் செய்வதாகவும், கோடையின் உறுதிமொழியாக, மழை பெய்யும் இரவு முழுவதும் அங்கேயே இருப்பேன் என்று அவர்கள் உறுதியளித்ததையும் நான் அறிந்தேன். நல்ல வானிலையின் தொடர்ச்சியை உறுதி செய்தல்; நாளை வீணாக மழை பெய்கிறது என்று, டான்சன்வில்லியின் வெள்ளைத் தடைக்கு மேலே, இதய வடிவிலான சிறிய இலைகள் போல் அலையடிக்கும்; ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலை அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வணக்கங்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன். நான் படிக்கும் போது இரவு உணவுக்காகக் காத்திருந்த இடத்தில், எங்கள் கஷ்கொட்டை மரங்களிலிருந்து தண்ணீர் சொட்டச் சொட்டச் சொட்டக் கேட்டேன், ஆனால் பெய்த மழை அவற்றின் இலைகளை மட்டுமே வார்னிஷ் செய்வதாகவும், கோடையின் உறுதிமொழியாக, மழை பெய்யும் இரவு முழுவதும் அங்கேயே இருப்பேன் என்று அவர்கள் உறுதியளித்ததையும் நான் அறிந்தேன். நல்ல வானிலையின் தொடர்ச்சியை உறுதி செய்தல்; நாளை வீணாக மழை பெய்கிறது என்று, டான்சன்வில்லியின் வெள்ளைத் தடைக்கு மேலே, இதய வடிவிலான சிறிய இலைகள் போல் அலையடிக்கும்; மேலும் ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலைப் பற்றி அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வாழ்த்துக்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன். ஆனால், மழையானது அவற்றின் இலைகளை மட்டுமே வார்னிஷ் செய்வதாகவும், நல்ல வானிலையின் தொடர்ச்சியை உறுதி செய்வதற்காக, கோடைக்கால உறுதிமொழிகள் போல, மழைக்கால இரவு முழுவதும் அங்கேயே இருப்பதாக அவர்கள் உறுதியளித்ததையும் நான் அறிந்தேன்; வீணாக மழை பெய்கிறது என்று, நாளை, டான்சன்வில்லியின் வெள்ளைத் தடைக்கு மேலே, இதய வடிவில் சிறிய இலைகள் போல் அலையடிக்கும்; மேலும் ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலைப் பற்றி அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வாழ்த்துக்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன். ஆனால் மழையானது அவற்றின் இலைகளை மட்டுமே வார்னிஷ் செய்வதாகவும், நல்ல வானிலையின் தொடர்ச்சியை உறுதி செய்வதற்காக, கோடைக்கால உறுதிமொழிகள் போல, மழை பெய்யும் இரவு முழுவதும் அங்கேயே இருப்பதாக அவர்கள் உறுதியளித்தனர் என்றும் எனக்குத் தெரியும்; வீணாக மழை பெய்கிறது என்று, நாளை, டான்சன்வில்லியின் வெள்ளைத் தடைக்கு மேலே, இதய வடிவிலான சிறிய இலைகள் போல் அலையடிக்கும்; மேலும் ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலைப் பற்றி அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வாழ்த்துக்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன். சிறிய இதய வடிவ இலைகள்; மேலும் ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலைப் பற்றி அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வாழ்த்துக்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன். சிறிய இதய வடிவ இலைகள்; மேலும் ரு டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸில் உள்ள பாப்லர் புயலைப் பற்றி அவநம்பிக்கையான வேண்டுகோள்கள் மற்றும் வாழ்த்துக்களுடன் உரையாற்றுவதை நான் சோகமின்றி பார்த்தேன்; சோகமின்றி, தோட்டத்தின் அடிப்பகுதியில் இளஞ்சிவப்புகளில் இடியின் கடைசி சுருள்களை நான் கேட்டேன்.

 

காலையில் வானிலை மோசமாக இருந்தால், என் பெற்றோர் நடைப்பயணத்தை கைவிட்டனர், நான் வெளியே செல்லவில்லை. ஆனால், அந்த நாட்களில், இலையுதிர்காலத்தில், என் அத்தை லியோனியின் வாரிசுக்காக நாங்கள் கோம்ப்ரேக்கு வர வேண்டியிருந்தபோது, ​​​​அவள் இறுதியாக இறந்துவிட்டதால், அந்த நாட்களில், மெசெக்லிஸ்-லா-வின்யூஸ் அருகே தனியாக நடப்பதை நான் வழக்கமாகக் கொண்டேன். அவளுடைய பலவீனமான உணவு இறுதியில் அவளைக் கொன்றுவிடும் என்று கூறியவர்கள் இருவரும், மேலும் அவள் ஒரு கற்பனை அல்ல, ஆனால் ஒரு கரிம நோயால் அவதிப்பட்டாள் என்று எப்பொழுதும் பராமரித்து வந்த மற்றவர்களும் குறையவில்லை. அது; மற்றும் அவரது மரணம் ஒரு உயிரினத்திற்கு மட்டுமே பெரும் வலியை ஏற்படுத்துகிறது, ஆனால் அந்த ஒரு காட்டுமிராண்டித்தனம். என் அத்தையின் கடைசி நோய் நீடித்த பதினைந்து நாட்களில், பிரான்சுவா அவளை ஒரு கணம் கூட விடவில்லை, ஆடைகளை கழற்றவில்லை, யாரும் அவரைப் பற்றி கவலைப்பட வேண்டாம், அவர் அடக்கம் செய்யப்பட்டபோது மட்டுமே அவரது உடலை விட்டுச் சென்றார். ஃபிராஞ்சோயிஸுக்கு ஏற்பட்ட கெட்ட வார்த்தைகள், சந்தேகங்கள், என் அத்தையின் கோபம் போன்ற பயம் அவளுக்குள் வளர்ந்தது, அதை நாங்கள் வெறுப்பாக எடுத்துக் கொண்டோம், அது வணக்கமும் அன்பும் என்பதை நாங்கள் புரிந்துகொண்டோம். அவனது உண்மையான எஜமானி, கணிக்க முடியாத முடிவுகளுடன், முறியடிக்க கடினமான தந்திரங்களுடன், வளைக்க எளிதான நல்ல இதயத்துடன், அவனது இறையாண்மை, அவனது மர்மமான மற்றும் அனைத்து சக்திவாய்ந்த மன்னன் இப்போது இல்லை. அவளுக்கு அடுத்து நாங்கள் மிகக் குறைவாகவே எண்ணினோம். கோம்ப்ரேயில் விடுமுறையைக் கழிக்க வரத்தொடங்கிய காலம் வெகு காலத்திற்கு முன்பு, பிரான்சுவாவின் பார்வையில் என் அத்தையைப் போலவே எங்களுக்கும் மரியாதை இருந்தது. அந்த இலையுதிர் காலத்தில், அனைத்து சம்பிரதாயங்களும் முடிக்கப்பட வேண்டியவை, ஒரு புத்தகத்தில் - நான் பிரான்சுவாவைப் போலவே இருந்தேன் - சான்சன் டி ரோலண்ட் மற்றும் செயிண்ட்-ஆண்ட்ரே-டெஸ்-சாம்ப்ஸின் போர்டல் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் துக்கம் பற்றிய இந்த கருத்து எனக்கு அனுதாபமாக இருந்திருக்கும் என்று நான் நம்புகிறேன். ஆனால் ஃபிராங்கோயிஸ் என்னுடன் இருந்தவுடன், அவள் கோபமாக இருக்க வேண்டும் என்று ஒரு பேய் என்னைத் தள்ளியது, நான் என் அத்தை ஒரு நல்ல பெண்ணாக இருந்ததால், அவளுடைய அபத்தம் இருந்தபோதிலும், நான் என் அத்தையை தவறவிட்டேன் என்று அவளிடம் சொல்ல ஒரு சிறிய சாக்குப்போக்கைப் பிடித்தேன். என் அத்தை, அவள் என் அத்தையாக இருந்திருக்கலாம், எனக்கு அருவருப்பாகத் தோன்றினாள், அவளுடைய மரணம் எனக்கு எந்த வலியையும் ஏற்படுத்தாது, ஒரு புத்தகத்தில் எனக்கு தகுதியற்றதாகத் தோன்றிய கருத்துக்கள்.

 

துக்கம், குடும்ப நினைவுகள் பற்றிய குழப்பமான எண்ணங்களால் கவிஞரைப் போல நிரப்பப்பட்ட பிரான்சுவா, எனது கோட்பாடுகளுக்கு எவ்வாறு பதிலளிப்பது என்று தெரியாமல் மன்னிப்புக் கேட்டு, "எனக்கு என்னை வெளிப்படுத்தத் தெரியவில்லை" என்று சொன்னால், நான் இதில் வெற்றி பெற்றேன். டாக்டருக்குத் தகுதியான முரண்பாடான மற்றும் மிருகத்தனமான நல்ல உணர்வுடன் ஒப்புதல் வாக்குமூலம்; மேலும் அவள் மேலும் சொன்னால்: "அவள் குழந்தைப் பருவத்திலிருந்தே ஒரே மாதிரியானவள், பாரன்டெசிஸுக்கு எப்போதும் ஒரு மரியாதை உண்டு", நான் தோள்களைக் குலுக்கி எனக்குள் சொல்லிக் கொள்வேன்: "அப்படிப்பட்ட தோல் உடுத்தும் ஒரு படிப்பறிவில்லாத நபருடன் விவாதிப்பது எனக்கு மிகவும் நல்லது. ", தியானத்தின் பக்கச்சார்பற்ற தன்மையில் அவர்களை மிகவும் இழிவுபடுத்துபவர்கள், வாழ்க்கையின் மோசமான காட்சிகளில் ஒன்றில் நடிக்கும் போது மிகவும் திறமையான பாத்திரத்தை வகிக்கும் மனிதர்களின் சிறிய கண்ணோட்டத்தை பிரான்சுவாவை மதிப்பிடுவதற்கு ஏற்றுக்கொள்கிறார்.

 

ஒரு புத்தகத்தில் நீண்ட மணிநேரம் செலவழித்த பிறகு நான் அவற்றை எடுத்ததால், வீழ்ச்சியடையும் எனது நடைகள் மிகவும் சுவாரஸ்யமாக இருந்தன. காலை முழுவதும் அறைக்குள் படித்து களைத்துப்போயிருந்தபோது, ​​என் போர்வையைத் தோளில் தூக்கி எறிந்துவிட்டு, நான் வெளியே சென்றேன்: நீண்ட காலமாக அசையாமல் இருக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்த, ஆனால் அனிமேஷனைப் பொறுப்பேற்று, குவிந்திருந்த என் உடல், பின்னர் தேவைப்பட்டது, அனைத்து திசைகளிலும் அவற்றைச் செலவழிக்க, வெளியிடப்பட்ட ஒரு சுழலும் மேல் போன்றது. வீடுகளின் சுவர்கள், டான்சன்வில்லியின் வேலி, ரூசன்வில் மரத்தின் மரங்கள், மான்ட்ஜோவைன் சாய்ந்திருக்கும் புதர்கள், குடைகள் அல்லது கரும்புகளில் இருந்து அடிகளைப் பெற்றன, மகிழ்ச்சியான அழுகைகள் கேட்டன, அவை ஒன்று மற்றும் மற்றொன்று குழப்பமான யோசனைகள் மட்டுமே உயர்ந்தன. மெதுவான மற்றும் கடினமான தெளிவுபடுத்தலை விரும்பியதால், வெளிச்சத்தில் ஓய்வெடுக்காத நானும், உடனடி முடிவை நோக்கி எளிதான வழித்தோன்றலின் மகிழ்ச்சி. இவ்வாறு நாம் உணர்ந்தவற்றின் மொழிபெயர்ப்புகள் என்று அழைக்கப்படுபவைகளில் பெரும்பாலானவை அதை அறிய கற்றுக்கொடுக்காத ஒரு தெளிவற்ற வடிவத்தில் நம்மிலிருந்து வெளிவரச் செய்வதன் மூலம் அதிலிருந்து விடுபடுகின்றன. மெஸெக்லிஸுக்கு நான் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை நான் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ள முயற்சிக்கும்போது, ​​​​அவர் தற்செயலான அமைப்பாகவோ அல்லது தேவையான உத்வேகமாகவோ இருந்த தாழ்மையான கண்டுபிடிப்புகள், அந்த இலையுதிர் காலம், அந்த நடைகளில் ஒன்றில், மான்ட்ஜோவைனைப் பாதுகாக்கும் புதர் நிறைந்த கரைக்கு அருகில் இருந்தது. , எங்கள் பதிவுகள் மற்றும் அவர்களின் பழக்கமான வெளிப்பாடு ஆகியவற்றுக்கு இடையேயான இந்த கருத்து வேறுபாட்டால் நான் முதல் முறையாக தாக்கப்பட்டேன். ஒரு மணி நேர மழை மற்றும் காற்றுக்கு பிறகு நான் மகிழ்ச்சியுடன் போராடினேன், நான் ஓடுகளால் மூடப்பட்ட ஒரு சிறிய குடிசையின் முன் மோண்ட்ஜோவைன் குளத்தின் விளிம்பிற்கு வந்தபோது தோட்டக்காரர் எம். Vinteuil தனது தோட்டக்கலைக் கருவிகளைப் பற்றிக் கொண்டார், சூரியன் மீண்டும் தோன்றினான், மழையால் கழுவப்பட்ட அவனது கில்டிங், வானத்தில், மரங்களின் மீது, குடிசையின் சுவரில், அதன் இன்னும் ஈரமான ஓடுகள் வேயப்பட்ட கூரையில், முகடு மீது புதிதாக மின்னியது. கோழி நடந்து கொண்டிருந்தது. வீசும் காற்று சுவரின் சுவரில் வளர்ந்திருந்த களைகளையும், கோழியின் கீழ் இறகுகளையும் கிடைமட்டமாக இழுத்தது, அவை ஒன்று மற்றும் மற்றொன்று தங்கள் நீளம் முடியும் வரை தனது மூச்சுடன் சுழல வைத்தன, செயலற்ற மற்றும் கைவிடப்பட்டது. லேசான விஷயங்கள். குளத்தில் செய்யப்பட்ட ஓடு வேயப்பட்ட கூரை, சூரியன் மீண்டும் பிரதிபலித்தது, ஒரு இளஞ்சிவப்பு பளிங்கு, அதை நான் இதுவரை கவனிக்கவில்லை. தண்ணீரிலும், சுவரின் முகத்திலும், வானத்தின் புன்னகைக்கு பதிலளிக்கும் ஒரு வெளிர் புன்னகையைப் பார்த்தேன், நான் என் உற்சாகத்தில், என் மூடிய குடையை முனகினேன்: "அடடா, அடடா, அடடா, அடடா." ஆனால் அதே சமயம் இந்த தெளிவற்ற வார்த்தைகளுக்குள் என்னை மட்டுப்படுத்தாமல், என் மகிழ்ச்சியில் இன்னும் தெளிவாகப் பார்க்க முயற்சிப்பதே எனது கடமையாக இருந்திருக்கும் என்று உணர்ந்தேன்.

 

அது மீண்டும் அந்த தருணத்தில் இருந்தது - ஒரு விவசாயி கடந்து சென்றதற்கு நன்றி, அவர் ஏற்கனவே மிகவும் மோசமான மனநிலையுடன் இருந்தார், அவர் கிட்டத்தட்ட என் குடையை முகத்தில் எடுத்தபோது இன்னும் அதிகமாக இருந்தார், மேலும் எனது "நல்ல வானிலைக்கு" அரவணைக்காமல் பதிலளித்தார். அது, நடப்பது நல்லது" - எல்லா ஆண்களிடமும் ஒரே மாதிரியான உணர்ச்சிகள் ஒரே நேரத்தில், முன்பே நிறுவப்பட்ட வரிசையில் ஏற்படாது என்பதை நான் அறிந்தேன். பின்னர் ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு நீண்ட வாசிப்பு என்னை பேசும் மனநிலைக்கு கொண்டு வந்தபோது, ​​​​நான் பேசுவதற்கு எரிந்த தோழர் உரையாடலின் மகிழ்ச்சியில் ஈடுபட்டார், இப்போது அமைதியாக இருக்க விரும்பினார். நான் என் பெற்றோரைப் பற்றி மென்மையுடன் சிந்தித்து, அவர்களைப் பிரியப்படுத்த மிகவும் புத்திசாலித்தனமான மற்றும் மிகவும் பொருத்தமான முடிவுகளை எடுத்திருந்தால்,

 

சில சமயங்களில் தனிமை எனக்குக் கொடுத்த மேன்மையுடன், நான் கட்டிப்பிடிக்கக்கூடிய ஒரு விவசாயப் பெண் என் முன்னால் தோன்றுவதைக் காணும் விருப்பத்தால், தெளிவாக வேறுபடுத்தத் தெரியாத மற்றொன்று சேர்க்கப்பட்டது. திடீரென்று பிறந்து, அதன் காரணத்தை சரியாகச் சொல்ல எனக்கு நேரமில்லாமல், மிகவும் மாறுபட்ட எண்ணங்களுக்கு மத்தியில், அது எனக்குக் கிடைத்த இன்பம் அவர்கள் எனக்குக் கொடுத்ததை விட உயர்ந்த அளவில் மட்டுமே எனக்குத் தோன்றியது. அந்த நேரத்தில் என் மனதில் இருந்த எல்லாவற்றுக்கும், ஓடு வேயப்பட்ட கூரையின் இளஞ்சிவப்பு பிரதிபலிப்புக்கு, காட்டு புற்களுக்கு, நான் நீண்ட காலமாக செல்ல விரும்பிய ரூசன்வில்லி கிராமத்திற்கு, அதன் மர மரங்களுக்கு இன்னும் ஒரு தகுதியைக் கொடுத்தேன். அவருடைய தேவாலயத்தின் மேட்டுக்குடிகளுக்கு, இந்த புதிய உற்சாகம் அவர்களை எனக்கு மிகவும் விரும்பத்தக்கதாகத் தோன்றியது, ஏனென்றால் அவர்கள்தான் அதைத் தூண்டிவிட்டார்கள் என்று நான் நம்பினேன். மேலும் அவர் ஒரு சக்திவாய்ந்த, அறியப்படாத மற்றும் மங்களகரமான தென்றலால் என் பாய்மரத்தை நிரப்பியபோது என்னை விரைவாக அவர்களை நோக்கி அழைத்துச் செல்ல விரும்பினார். ஆனால் ஒரு பெண் தோன்ற வேண்டும் என்ற இந்த ஆசை எனக்கு இயற்கையின் வசீகரத்துடன் இன்னும் உயர்ந்ததாக இருந்தால், இயற்கையின் வசீகரம், அதற்கு பதிலாக, பெண்ணுக்கு மிகவும் தடையாக இருந்திருக்கும். மரங்களின் அழகு இன்னும் அவளிடம் இருப்பதாகவும், இந்த எல்லைகளின் ஆன்மா, ரூசைன்வில்லி கிராமத்தின், அந்த ஆண்டு நான் வாசித்த புத்தகங்களில், அவளுடைய முத்தம் எனக்கு அதை வழங்கும் என்று எனக்குத் தோன்றியது; என் சிற்றின்பத்துடன் தொடர்பு கொண்டு என் கற்பனை வலிமையை மீட்டெடுக்கிறது, என் சிற்றின்பம் என் கற்பனையின் அனைத்து பகுதிகளிலும் பரவுகிறது, என் ஆசைக்கு எல்லையே இல்லை. அதுவும் - பழக்கத்தின் செயல் இடைநிறுத்தப்படும்போது இயற்கையின் நடுவில் அந்த வணக்கத்தின் தருணங்களில் நடப்பது போல்- விஷயங்களைப் பற்றிய நமது சுருக்கமான எண்ணங்களை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு, ஆழ்ந்த நம்பிக்கையுடன், அசல் தன்மையில், நம்மைக் கண்டுபிடிக்கும் இடத்தின் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையில் நாங்கள் நம்புகிறோம்-என் ஆசைக்கு வழிப்போக்கன் அழைக்கப்பட்டவன் இதற்கு ஒரு உதாரணம் அல்ல என்று எனக்குத் தோன்றியது. வகை பொது: பெண், ஆனால் இந்த மண்ணின் தேவையான மற்றும் இயற்கையான தயாரிப்பு. ஏனென்றால் அந்த நேரத்தில் நான் அல்லாத அனைத்தும், பூமி மற்றும் உயிரினங்கள், எனக்கு மிகவும் விலைமதிப்பற்றதாகவும், மிக முக்கியமானதாகவும், வளர்ந்த மனிதர்களுக்குத் தோன்றுவதை விட உண்மையான இருப்பைக் கொண்டதாகவும் தோன்றியது. பூமியையும் உயிரினங்களையும் நான் பிரிக்கவில்லை. நான் Méséglise மற்றும் Balbec ஐ விரும்புவதைப் போலவே Méséglise அல்லது Roussainville யைச் சேர்ந்த ஒரு விவசாயப் பெண்மணியை நான் விரும்பினேன். நான் விரும்பியபடி நிலைமைகளை மாற்றியிருந்தால், அவர்கள் எனக்கு அளிக்கக்கூடிய இன்பம் எனக்கு குறைவாகவே தோன்றியிருக்கும், நான் அவரை நம்பமாட்டேன். பால்பெக்கைச் சேர்ந்த ஒரு மீனவப் பெண்ணையோ அல்லது பாரிஸில் உள்ள மெசெக்லிஸைச் சேர்ந்த ஒரு விவசாயப் பெண்ணையோ தெரிந்துகொள்ள, நான் கடற்கரையில் பார்த்திராத குண்டுகளைப் பெற்றிருப்பேன், காடுகளில் நான் காணாத ஒரு ஃபெர்ன், அதை துண்டிக்க வேண்டும். என் கற்பனை அவளுக்குள் சூழ்ந்திருந்த அத்தனைக்கும் அந்த பெண் தரும் இன்பம். ஆனால் அரவணைக்க ஒரு விவசாயப் பெண்ணின்றி ரூசைன்வில்லியின் காடுகளில் இவ்வாறு அலைவது, இந்த காடுகளின் மறைந்திருக்கும் பொக்கிஷம், ஆழமான அழகு ஆகியவற்றை அறியாமல் இருந்தது. பசுமையாக மட்டுமே நான் பார்த்த இந்த பெண், மற்றவர்களை விட உயரமான ஒரு இனத்தின் உள்ளூர் தாவரத்தைப் போல எனக்கு தானே இருந்தாள், அதன் அமைப்பு அவர்களை விட, நாட்டின் சுவை ஆழத்தை விட நெருக்கமாக அணுக அனுமதிக்கிறது. என்னால் அதை மிக எளிதாக நம்ப முடிந்தது (மேலும் அவள் என்னை அங்கு அழைத்து வரும் பாசங்கள், அதுவும் ஒரு குறிப்பிட்ட வகையைச் சார்ந்ததாக இருக்கும், யாருடைய இன்பம் அவளைத் தவிர வேறு யாராலும் நான் அறிந்திருக்க முடியாது), வெவ்வேறு பெண்களின் உடைமையிலிருந்து இந்த இன்பத்தை நாம் இன்னும் சுருக்கிக் கொள்ளாத வயதில் நான் நீண்ட காலமாக இருந்தேன். இது ருசிக்கப்பட்டது, அங்கு அது ஒரு பொதுவான கருத்துக்கு குறைக்கப்படவில்லை, எனவே அவை எப்போதும் ஒரே மாதிரியான இன்பத்தின் பரிமாற்றக் கருவிகளாகக் கருதப்படுகின்றன. ஒரு பெண்ணை அணுகும்போது ஒருவன் பின்தொடரும் குறிக்கோள், ஒருவன் உணரும் முன் பிரச்சனைக்கான காரணம் என, மனதில் தனிமைப்படுத்தப்பட்டு, பிரிக்கப்பட்டு, வடிவமைக்கப்பட்டு இருப்பது கூட இல்லை. ஒருவர் அதை ஒரு இன்பமாக நினைக்கவில்லை; மாறாக, அது அவளுடைய சொந்த வசீகரம் என்று அழைக்கப்படுகிறது; ஏனென்றால் நாம் நம்மைப் பற்றி நினைக்கவில்லை, நம்மை விட்டு வெளியேற மட்டுமே நினைக்கிறோம். தெளிவில்லாமல் எதிர்பார்க்கப்பட்ட, உள்ளார்ந்த மற்றும் மறைக்கப்பட்ட, அது நிறைவேறும் போது மட்டுமே இது போன்ற ஒரு paroxysm வழிவகுக்கிறது,

 

ஐயோ, கோம்ப்ரேயில் உள்ள எங்கள் வீட்டின் உயரத்தில் இருந்தபோது, ​​எனது முதல் ஆசைகளில் எனக்கு இருந்த ஒரே நம்பிக்கையாளராக, அவரது கிராமத்தைச் சேர்ந்த சில குழந்தையை என்னிடம் அழைத்து வரும்படி நான் ரூசைன்வில்லைக் கெஞ்சிக் கேட்டது வீண். , கருவிழி வாசம் வீசும் சிறிய அலமாரியில், பாதி திறந்திருந்த ஜன்னல் பலகத்தின் நடுவில் அதன் கோபுரத்தை மட்டும் பார்த்தேன், அதே சமயம் ஆய்வு மேற்கொள்ளும் பயணியின் வீரத் தயக்கங்களோடு அல்லது தற்கொலை செய்து கொள்ளும் அவநம்பிக்கையான மனிதனின் வீர தயக்கங்களோடு, நான் மயக்கமடைந்தேன். எனக்கு கீழே வளைந்த காட்டு கருப்பட்டியின் இலைகளில் நத்தை போன்ற இயற்கையான சுவடு சேரும் வரை, மரணம் என்று நான் நம்பிய ஒரு அறியப்படாத பாதையாக என்னை மாற்றினேன். வீணாக நான் இப்போது அவரிடம் கெஞ்சினேன். வீண், விரிவை என் பார்வையில் பிடித்து, ஒரு பெண்ணைத் திரும்பக் கொண்டுவர விரும்பும் என் தோற்றத்தை நான் வடிகட்டினேன். நான் செயிண்ட்-ஆண்ட்ரே-டெஸ்-சாம்ப்ஸின் தாழ்வாரம் வரை செல்ல முடியும்; நான் என் தாத்தாவுடன் இருந்திருந்தால், அவருடன் உரையாட முடியாமல் இருந்திருந்தால், நான் அங்கு சந்திக்கும் விவசாயப் பெண் அங்கு இருந்ததில்லை. தொலைவில் இருந்த ஒரு மரத்தின் தண்டுகளை நான் முடிவில்லாமல் வெறித்துப் பார்த்தேன், பின்னால் அவள் வெளிப்பட்டு என்னிடம் வரவிருந்தாள்; ஆய்வு செய்யப்பட்ட அடிவானம் வெறிச்சோடிக் கிடந்தது, இரவு விழுந்து கொண்டிருந்தது, இந்த மலட்டு மண்ணில், இந்த களைத்துப் போன பூமியில் அவர்கள் புகலிடக்கூடிய உயிரினங்களை உறிஞ்சுவது போல் என் கவனம் செலுத்தப்பட்டது நம்பிக்கையில்லாமல் இருந்தது; அது மகிழ்ச்சியுடன் இல்லை, ஆத்திரத்துடன் நான் ரூசைன்வில்லி மரங்களை அடித்தேன், அதிலிருந்து எந்த உயிரினங்களும் தோன்றவில்லை, அவை பனோரமாவின் கேன்வாஸில் வரையப்பட்ட மரங்களாக இருந்தால், நான் விரும்பிய பெண்ணை கட்டிப்பிடிப்பதற்கு முன் வீட்டிற்கு செல்வதற்கு என்னை ராஜினாமா செய்ய முடியவில்லை, ஆயினும்கூட, நான் மீண்டும் கோம்ப்ரேக்கு செல்லும் பாதையில் செல்ல வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தேன், அவளை என் பாதையில் வைத்திருக்கும் வாய்ப்பு குறைவு. அவள் அங்கே இருந்திருந்தால், நான் அவளிடம் பேசத் துணிந்திருப்பேனா? அவள் என்னை ஒரு பைத்தியக்காரனாகக் கருதியிருப்பாள் என்று எனக்குத் தோன்றியது; இந்த நடைப்பயணங்களில் நான் உருவாக்கிய மற்றும் நிறைவேறாத ஆசைகளை எனக்கு வெளியே உண்மையாக நம்புவதை, மற்ற உயிரினங்கள் பகிர்ந்து கொள்வதை நம்புவதை நான் நிறுத்திவிட்டேன். அவை என் மனோபாவத்தின் முற்றிலும் அகநிலை, சக்தியற்ற, மாயையான படைப்புகளாகவே எனக்குத் தோன்றவில்லை. அவர்களுக்கு இயற்கையோடு எந்த தொடர்பும் இல்லை.

 

சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, மாண்ட்ஜோவைனுடன் நான் உணர்ந்த ஒரு அபிப்ராயத்திலிருந்து, அப்போது தெளிவில்லாமல் இருந்த ஒரு அபிப்ராயம், நான் சோகத்தை உருவாக்கினேன் என்ற எண்ணம் நீண்ட காலத்திற்குப் பிறகு வெளிப்பட்டது. முற்றிலும் மாறுபட்ட காரணங்களுக்காக, இந்த உணர்வின் நினைவகம் என் வாழ்க்கையில் முக்கிய பங்கு வகித்திருக்க வேண்டும் என்பதை பின்னர் பார்ப்போம். அது மிகவும் வெப்பமான வானிலை; நாள் முழுவதும் வெளியில் இருக்க வேண்டிய என் பெற்றோர், நான் விரும்பியபடி தாமதமாக வரச் சொன்னார்கள்; ஓடு வேய்ந்த கூரையின் பிரதிபலிப்பை மீண்டும் பார்க்க விரும்பிய மோன்ட்ஜோவைன் குளம் வரை சென்ற நான், நிழலில் விரிந்து வீட்டினுள் இருக்கும் அணைக்கரையில் இருந்த புதர்களில் தூங்கிவிட்டேன், அங்கே நான் ஒருமுறை காத்திருந்தேன். ஒரு தந்தை, ஒரு நாள் M. Vinteuil ஐப் பார்க்கச் சென்றபோது. நான் எழுந்தபோது கிட்டத்தட்ட இருட்டாகிவிட்டது, நான் எழுந்திருக்க விரும்பினேன், ஆனால் நான் மிஸ்ஸைப் பார்த்தேன் Vinteuil (என்னால் அவளை அடையாளம் காண முடிந்தவரை, நான் அவளை அடிக்கடி கோம்ப்ரேயில் பார்த்ததில்லை, அவள் இன்னும் குழந்தையாக இருந்தபோது, ​​அவள் ஒரு இளம் பெண்ணாக இருக்கத் தொடங்கும் போது மட்டுமே) எனக்கு எதிரில் திரும்பி வந்திருக்கலாம். என்னிடமிருந்து சில சென்டிமீட்டர் தொலைவில், இந்த அறையில் அவளது தந்தை என்னுடையதை பெற்றுக்கொண்டார். ஜன்னல் திறந்திருந்தது, விளக்கு எரிந்தது, அவள் என்னைப் பார்க்காமல் அவள் அசைவுகள் அனைத்தையும் பார்த்தேன், ஆனால் நான் கிளம்பும்போது புதர்களை வெடிக்கச் செய்திருப்பேன், அவள் சொல்வதைக் கேட்டிருப்பாள், நான் அவனை உளவு பார்க்க அங்கே ஒளிந்து கொண்டேன் என்று அவள் நம்பியிருக்கலாம். .

 

அவள் தந்தை சமீபத்தில் இறந்துவிட்டதால், அவள் ஆழ்ந்த சோகத்தில் இருந்தாள். நாங்கள் அவளைப் பார்க்கச் செல்லவில்லை, என் அம்மா ஒரு நல்லொழுக்கத்தின் காரணமாக அவள் விரும்பவில்லை, அது அவளுக்கு மட்டுமே இரக்கத்தின் விளைவுகளை மட்டுப்படுத்தியது: அடக்கம்; ஆனால் அவள் மீது ஆழ்ந்த பரிதாபம் ஏற்பட்டது. M. Vinteuil இன் வாழ்க்கையின் சோகமான முடிவை என் தாயார் நினைவு கூர்ந்தார், முதலில் அவர் தனது மகளுக்குக் கொடுத்த தாய் மற்றும் செவிலியர்களின் கவனிப்பால் முழுமையாக உள்வாங்கப்பட்டார், பின்னர் அவர் அவருக்கு ஏற்படுத்திய துன்பங்களால்; அந்த முதியவருக்கு சமீபத்தில் இருந்த சித்திரவதை முகத்தை மீண்டும் பார்த்தாள்; கடந்த சில வருடங்களாக அவன் செய்த அனைத்து வேலைகளையும், பழைய பியானோ ஆசிரியரின் மோசமான துண்டுகள், ஒரு முன்னாள் கிராம அமைப்பாளர், நாங்கள் கற்பனை செய்து பார்த்ததில் மதிப்பு இல்லை என்று அவர் எப்போதும் கைவிட்டார் என்பது அவளுக்குத் தெரியும். ஆனால் நாங்கள் வெறுக்கவில்லை, ஏனென்றால் அவர்களுக்காக அவர்கள் நிறைய வைத்திருந்தார்கள், அதை அவர் தனது மகளுக்குப் பலியிடுவதற்கு முன்பு அவர்கள் வாழ காரணமாக இருந்தார்கள், மேலும் இது பெரும்பாலும் குறிப்பிடப்படவில்லை, அவருடைய நினைவில் மட்டுமே பாதுகாக்கப்படுகிறது, சில சிதறிய, படிக்க முடியாத பக்கங்களில் எழுதப்பட்டவை தெரியவில்லை; M. Vinteuil வற்புறுத்தப்பட்ட மற்றொரு இன்னும் கொடூரமான துறவு, அவரது மகளுக்கு நேர்மையான மற்றும் மரியாதைக்குரிய மகிழ்ச்சியின் எதிர்காலத்தை துறப்பது பற்றி என் அம்மா நினைத்துக் கொண்டிருந்தார்; எனது அத்தைகளின் முன்னாள் பியானோ மாஸ்டரின் இந்த உச்சக்கட்ட துயரத்தை அவள் வெளிப்படுத்தியபோது, ​​அவள் உண்மையான துக்கத்தை உணர்ந்தாள், இல்லையெனில் கசப்பான திருமதி. சில சிதறிய, படிக்க முடியாத பக்கங்களில் எழுதப்பட்டவை தெரியவில்லை; M. Vinteuil வற்புறுத்தப்பட்ட மற்றொரு இன்னும் கொடூரமான துறவு, அவரது மகளுக்கு நேர்மையான மற்றும் மரியாதைக்குரிய மகிழ்ச்சியின் எதிர்காலத்தை துறப்பது பற்றி என் அம்மா நினைத்துக் கொண்டிருந்தார்; எனது அத்தைகளின் முன்னாள் பியானோ மாஸ்டரின் இந்த உச்சக்கட்ட துயரத்தை அவள் வெளிப்படுத்தியபோது, ​​அவள் உண்மையான துக்கத்தை உணர்ந்தாள், இல்லையெனில் கசப்பான திருமதி. சில சிதறிய, படிக்க முடியாத பக்கங்களில் எழுதப்பட்டவை தெரியவில்லை; M. Vinteuil வற்புறுத்தப்பட்ட மற்றொரு இன்னும் கொடூரமான துறவு, அவரது மகளுக்கு நேர்மையான மற்றும் மரியாதைக்குரிய மகிழ்ச்சியின் எதிர்காலத்தை துறப்பது பற்றி என் அம்மா நினைத்துக் கொண்டிருந்தார்; எனது அத்தைகளின் முன்னாள் பியானோ மாஸ்டரின் இந்த உச்சக்கட்ட துயரத்தை அவள் வெளிப்படுத்தியபோது, ​​அவள் உண்மையான துக்கத்தை உணர்ந்தாள், இல்லையெனில் கசப்பான திருமதி.Le Vinteuil கிட்டத்தட்ட தனது தந்தையைக் கொன்றதற்காக வருத்தத்துடன் கலந்தார். “ஏழை எம். வின்டூயில், என் அம்மா சொன்னார், அவர் தனது சம்பளத்தைப் பெறாமல் தனது மகளுக்காகவே வாழ்ந்து இறந்துவிட்டார். அவர் இறந்த பிறகு, எந்த வடிவத்தில் அதைப் பெறுவார்? அது அவளிடமிருந்து மட்டுமே அவருக்கு வர முடியும்.

 

Mademoiselle Vinteuil-ன் ஓவிய அறையின் பின்புறம் , நெருப்பிடம் மீது, அவள் தந்தையின் ஒரு சிறிய உருவப்படம் இருந்தது, சாலையில் இருந்து வரும் காரின் இரைச்சல் ஒலித்த தருணத்தில் அவள் விரைவாக எடுத்துச் சென்றாள், பின்னர் அவள் ஒரு சோபாவில் தன்னைத் தூக்கி எறிந்தாள். அவள் அருகில் ஒரு சிறிய மேசையை வரைந்தாள், அதில் அவள் உருவப்படத்தை வைத்தாள், முன்பு M. Vinteuil என் பெற்றோருக்காக விளையாட விரும்பிய துண்டை அவருக்கு அருகில் வைத்தது போல. சிறிது நேரத்தில் அவள் தோழி உள்ளே நுழைந்தாள். மிஸ் _ விண்டூயில் எழுந்திருக்காமலேயே அவனை வரவேற்றான், அவனுடைய இரு கைகளையும் அவன் தலைக்குப் பின்னால் வைத்து, அவனுக்கு இடம் கொடுப்பது போல் சோபாவின் எதிர் விளிம்பிற்குத் திரும்பினான். ஆனால் அவள் விரும்பத்தகாத ஒரு அணுகுமுறையை அவன் மீது திணிப்பதாக அவள் உடனடியாக உணர்ந்தாள். தன் தோழி தன்னிடமிருந்து விலகி நாற்காலியில் இருக்க விரும்புகிறாள் என்று அவள் நினைத்தாள், அவள் தன்னைக் கண்ணியமற்றவளாகக் கண்டாள், அவளுடைய இதயத்தின் நளினம் பயமுறுத்தியது; சோபாவில் இருந்த இடத்தை எல்லாம் எடுத்துக்கொண்டு கண்களை மூடிக்கொண்டு கொட்டாவி விட ஆரம்பித்தாள். அவளுடைய தோழியுடன் அவளுக்கு முரட்டுத்தனமான மற்றும் மேலாதிக்கப் பரிச்சயம் இருந்தபோதிலும், அவளது தந்தையின் திடீர் சீர்குலைவுகளை, அருவருப்பான மற்றும் அடக்கமான சைகைகளை நான் அடையாளம் கண்டேன். விரைவில் அவள் எழுந்து, ஷட்டரை மூட விரும்புவது போல் நடித்து தோல்வியடைந்தாள்.

 

“எல்லாவற்றையும் திறந்து விடுங்கள், நான் சூடாக இருக்கிறேன்” என்றாள் அவள் தோழி.

 

"ஆனால் இது சலிப்பாக இருக்கிறது, நாங்கள் பார்க்கப்படுவோம்," என்று Mademoiselle Vinteuil பதிலளித்தார் .

 

ஆனால் அவள் உண்மையில் கேட்க விரும்பிய சிலருடன் அவனைப் பதில் சொல்லத் தூண்டுவதற்காகவே இந்த வார்த்தைகளைச் சொன்னாள் என்று அவளுடைய தோழி நினைப்பாள் என்று அவள் சந்தேகமில்லாமல் யூகித்தாள். அதனால் என்னால் கண்டுபிடிக்க முடியாத அவளது பார்வை, என் பாட்டியை மிகவும் மகிழ்வித்த வெளிப்பாட்டைப் பெற வேண்டியிருந்தது, அவள் விரைவாகச் சேர்த்தபோது:

 

"எங்களை பார் என்று நான் கூறும்போது, ​​​​நாம் படிக்கிறோம் என்று அர்த்தம், அது சலிப்பை ஏற்படுத்துகிறது, கண்கள் உங்களைப் பார்க்கின்றன என்று நினைப்பது அற்பமான ஒன்று."

 

ஒரு உள்ளார்ந்த தாராள மனப்பான்மை மற்றும் தன்னிச்சையான கண்ணியம் ஆகியவற்றால் அவள் தனது விருப்பத்தை முழுமையாக நிறைவேற்றுவதற்கு அவசியமானதாகக் கருதிய முன்கூட்டியே திட்டமிடப்பட்ட வார்த்தைகளை மறைத்தாள். எல்லா நேரங்களிலும் தனக்குள் ஆழமாக ஒரு பயமுறுத்தும் மற்றும் வேண்டுதல் செய்யும் கன்னி ஒரு முரட்டுத்தனமான மற்றும் வெற்றிகரமான சிப்பாயை கெஞ்சி, பின்வாங்கச் செய்தார்.

 

"ஆம், இந்த நேரத்தில், இந்த பிஸியான கிராமப்புறங்களில் நாங்கள் கவனிக்கப்படுகிறோம்" என்று அவளுடைய தோழி கேலியாக சொன்னாள். அப்புறம் என்ன? அவள் மேலும் (அவள் ஒரு குறும்புத்தனமான மற்றும் மென்மையான கண் சிமிட்டலுடன் வர வேண்டும் என்று நினைத்து, அவள் கருணையால் சொன்ன இந்த வார்த்தைகள், ஒரு உரையைப் போல, M lle Vinteuil க்கு இனிமையாக இருக்கும் என்று அவள் அறிந்திருந்தாள், அவள் முயற்சி செய்தாள் இழிந்ததாக ஆக்கு), நாம் பார்த்திருந்தாலும், அது மட்டுமே சிறந்தது.

 

Mademoiselle Vinteuil நடுங்கி எழுந்தார். அவனது புலன்கள் கோரும் காட்சிக்கு ஏற்ப தன்னிச்சையாக எந்த வார்த்தைகள் வரவேண்டும் என்று அவனது விவேகமும் உணர்திறனும் கொண்ட இதயம் அறியவில்லை. அவள் தன் உண்மையான ஒழுக்கத்திலிருந்து முடிந்தவரை முயன்றாள், அவள் இருக்க விரும்பும் தீய பெண்ணுக்கு சரியான மொழியைக் கண்டுபிடிக்க, ஆனால் அவள் உண்மையாகச் சொன்னதாக அவள் நினைத்த வார்த்தைகள் அவளுக்கு பொய்யாகத் தோன்றியது. அவள் தன்னை அனுமதித்த கொஞ்சமும் அவளது வெட்கப் பழக்கம் அவளது துணிச்சலான விருப்பங்களை முடக்கிய ஒரு கடினமான தொனியில் கூறப்பட்டது: "உனக்கு குளிர் இல்லை, நீ சூடாக இல்லை, நீ இருக்க விரும்பவில்லையா? தனியாகவும் படிக்கவும்?"

 

- "மேடமொயிசெல்லுக்கு இன்றிரவு மிகவும் காம எண்ணங்கள் இருப்பதாக எனக்குத் தோன்றுகிறது," என்று அவள் இறுதியாகச் சொன்னாள், ஒருவேளை அவள் தன் தோழியின் வாயில் ஒருமுறை கேட்ட ஒரு சொற்றொடரை மீண்டும் மீண்டும் சொன்னாள்.

 

அவளது க்ரீப் ரவிக்கையின் கழுத்தில் M lle Vinteuil அவள் தோழி ஒரு முத்தம் குத்துவதை உணர்ந்தாள், அவள் ஒரு சிறிய அழுகையை உச்சரித்து, தப்பித்து, அவர்கள் ஒருவரையொருவர் துரத்தி, குதித்து, தங்கள் பரந்த கைகளை இறக்கைகள் போல படபடக்க, சிரிக்கிறார்கள், அன்பில் பறவைகள் போல சிரித்தனர். பின்னர் M lle Vinteuil சோபாவில் விழுந்து முடிவடைகிறாள், அவளுடைய தோழியின் உடலால் மூடப்பட்டிருக்கும். ஆனால் முன்னாள் பியானோ ஆசிரியரின் உருவப்படம் வைக்கப்பட்டிருந்த சிறிய மேசைக்கு அவள் பின்னால் இருந்தாள். மேடமொயிசெல் வின்ட்யூயில் அவள் கவனத்தை அவனிடம் ஈர்க்கவில்லை என்றால் அவளுடைய தோழி அவனைப் பார்க்க மாட்டாள் என்பதை புரிந்துகொண்டாள், அவள் அவனை மட்டும் கவனித்தது போல் சொன்னாள் :

 

-"ஓ! எங்களைப் பார்க்கும் என் தந்தையின் இந்த உருவப்படம், அதை யார் வைத்திருக்கலாம் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, ஆனால் அது அவருடைய இடம் அல்ல என்று நான் இருபது முறை சொன்னேன்.

 

மான்சியர் வின்ட்யூயில் என் தந்தையிடம் இசையைப் பற்றி கூறிய வார்த்தைகள் எனக்கு நினைவிற்கு வந்தது. இந்த உருவப்படம் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி சடங்கு அவதூறுகளுக்கு அவர்களுக்குப் பயன்படுகிறது, ஏனென்றால் அவளுடைய தோழி அவளுக்கு இந்த வார்த்தைகளால் பதிலளித்தாள், இது அவளுடைய வழிபாட்டு பதில்களின் ஒரு பகுதியாக இருக்க வேண்டும்:

 

“ஆனால் அவர் இருக்கும் இடத்தில் விட்டு விடுங்கள், அவர் இனி எங்களை தொந்தரவு செய்ய இங்கு இல்லை. அவர் உங்களை அங்கே பார்த்தால், ஜன்னல் திறந்திருக்கும், அசிங்கமான குரங்கு, அவர் உங்கள் மேலங்கியை அணிய வேண்டும் என்று அவர் சிணுங்குவார் என்று நினைக்கிறீர்களா?

 

மிஸ் _ Vinteuil மென்மையான நிந்தை வார்த்தைகளுடன் பதிலளித்தார்: "பார்ப்போம், பார்ப்போம்", இது அவரது இயல்பின் நற்குணத்தை நிரூபித்தது, அவருடைய தந்தையைப் பற்றி இப்படிப் பேசுவது அவருக்கு ஏற்படுத்தியிருக்கும் கோபத்தால் அவர்கள் கட்டளையிட்டது அல்ல (வெளிப்படையாக அது இருந்தது. அந்த நிமிடங்களில் அவளை அமைதிப்படுத்த என்ன சூழ்ச்சியின் உதவியால் அவள் பழகிவிட்டாள் என்ற உணர்வு), ஆனால் அவை பிரேக் போல இருந்ததால், அவள் தோழி அவளுக்கு கொடுக்க முயற்சிக்கும் மகிழ்ச்சியைக் காட்டாமல் இருக்க . பின்னர் இந்த நிந்தனைகளுக்கு பதிலளிப்பதில் இந்த புன்னகை மிதமானது, இந்த பாசாங்குத்தனமான மற்றும் மென்மையான நிந்தனை, ஒருவேளை அவளுடைய வெளிப்படையான மற்றும் நல்ல இயல்புக்கு, குறிப்பாக பிரபலமற்ற வடிவம், இந்த வில்லத்தனத்தின் இனிமையான வடிவம், அவள் தன்னைத்தானே ஒருங்கிணைக்க முயன்றாள். ஆனால், ஒரு பாதுகாப்பற்ற இறந்தவரைப் பற்றி மிகவும் பொறுப்பற்ற ஒருவரால் கருணையுடன் நடத்தப்படுவதில் அவள் அனுபவிக்கும் இன்பத்தின் ஈர்ப்பை அவளால் எதிர்க்க முடியவில்லை; அவள் தன் தோழியின் மடியில் குதித்து, அவள் அவனது மகளாக இருந்திருந்தால் செய்திருப்பதைப் போல முத்தமிட அவளது நெற்றியை கற்புடன் நீட்டினாள், அதனால் அவர்கள் இருவரும் M. Vinteuil ஐ வசீகரிப்பதில் கொடுமையின் முடிவுக்கு வருகிறார்கள் என்று மகிழ்ச்சியுடன் உணர்ந்தார். கல்லறையில், அவரது தந்தை. அவள் தோழி அவள் தலையை கைகளில் எடுத்து அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள், அது அவள் எம்மீது வைத்திருந்த அதீத பாசத்தால். அவர்கள் இருவரும் M. Vinteuil, கல்லறையில் கூட, அவரது தந்தைவழியை கொள்ளையடிப்பதன் மூலம் கொடுமையின் முடிவுக்கு செல்கிறார்கள் என்று மகிழ்ச்சியுடன் உணர்கிறேன். அவள் தோழி அவள் தலையை கைகளில் எடுத்து அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள், அது அவள் எம்மீது வைத்திருந்த அதீத பாசத்தால். அவர்கள் இருவரும் M. Vinteuil, கல்லறையில் கூட, அவரது தந்தைவழியை கொள்ளையடிப்பதன் மூலம் கொடுமையின் முடிவுக்கு செல்கிறார்கள் என்று மகிழ்ச்சியுடன் உணர்கிறேன். அவள் தோழி அவள் தலையை கைகளில் எடுத்து அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள், அது அவள் எம்மீது வைத்திருந்த அதீத பாசத்தால்.Vinteuil மற்றும் இப்போது மிகவும் சோகமான அனாதை வாழ்க்கையில் சில கவனச்சிதறலை வைக்க ஆசை.

 

"அந்த பழைய பயங்கரத்திற்கு நான் என்ன செய்ய விரும்புகிறேன் என்று உனக்குத் தெரியுமா?" அவள் உருவப்படத்தை எடுத்து சொன்னாள்.

 

அவள் Mademoiselle Vinteuil இன் காதில் கிசுகிசுத்தாள் , என்னால் கேட்க முடியவில்லை.

 

-"ஓ! நீ துணியமாட்டாய்."

 

"நான் அதை எச்சில் துப்பமாட்டேன்? அதன் மீது?" என்றான் நண்பன் வேண்டுமென்றே கொடூரமாக.

 

மேடமொயிசெல்லே விண்டூயிலுக்கு , சோர்வுற்ற, விகாரமான, பிஸியான, நேர்மையான மற்றும் சோகமான காற்றுடன், ஷட்டர்களையும் ஜன்னலையும் மூட வந்தேன், ஆனால், M. Vinteuil தனது வாழ்நாளில் தாங்கிய அனைத்து துன்பங்களையும் நான் இப்போது அறிந்தேன். அவரது மகளின், இறந்த பிறகு அவரிடமிருந்து கூலியாகப் பெற்றார்.

 

ஆயினும்கூட, M. Vinteuil இந்தக் காட்சியைக் காண முடிந்திருந்தால், அவர் தனது மகளின் நல்ல இதயத்தின் மீதான நம்பிக்கையை இன்னும் இழந்திருக்க மாட்டார், ஒருவேளை அவர் அதில் முற்றிலும் தவறாக இருந்திருக்க மாட்டார் என்று நான் நினைத்தேன். ஒப்புக்கொண்டபடி, மிஸ்ஸின் பழக்கவழக்கங்களில் Vinteuil தீமையின் தோற்றம் மிகவும் முழுமையானது, ஒரு சாடிஸ்டைத் தவிர வேறு எங்கும் இந்த அளவு பரிபூரணத்தை உணர்ந்து கொள்வதில் ஒருவருக்கு சிரமம் இருந்திருக்கும்; ஒரு உண்மையான கிராமப்புற வீட்டின் விளக்கின் கீழ் இருப்பதை விட பவுல்வர்டில் உள்ள திரையரங்குகளின் கால் விளக்குகளின் வெளிச்சத்தில், ஒரு மகள் தனக்காக மட்டுமே வாழ்ந்த தந்தையின் உருவப்படத்தின் மீது தோழியைத் துப்புவதைக் காணலாம்; மேலும் இது மெலோடிராமாவின் அழகியலுக்கு வாழ்க்கையில் ஒரு அடித்தளத்தை தருவது சாடிசம் மட்டுமே. உண்மையில், துரதிர்ஷ்டவசமான நிகழ்வுகளைத் தவிர, ஒரு பெண்ணுக்கு திருமதியின் கொடூரமான குறைபாடுகள் இருக்கலாம். இறந்த தந்தையின் நினைவு மற்றும் விருப்பங்களை நோக்கி விண்டூயில், ஆனால் அத்தகைய அடிப்படை மற்றும் அப்பாவியான குறியீட்டுச் செயலில் அவள் வெளிப்படையாக அவற்றைச் சுருக்க மாட்டாள்; அவளது நடத்தையில் என்ன குற்றமாக இருக்குமோ அது மற்றவர்களின் பார்வையிலும் அவளது பார்வையிலும் கூட தன்னை ஒப்புக்கொள்ளாமல் தீமை செய்யும் அவளுக்கு மிகவும் மறைக்கப்படும். ஆனால், தோற்றத்தைத் தாண்டி, மிஸ்ஸின் இதயத்தில் Vinteuil, தீமை, குறைந்தபட்சம் தொடக்கத்தில், சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி கலக்கப்படவில்லை. அவளைப் போன்ற ஒரு சாடிஸ்ட் தீய கலைஞன், அது முற்றிலும் தீய உயிரினமாக இருக்க முடியாது, ஏனென்றால் தீமை அவளுக்கு வெளிப்புறமாக இருக்காது, அது அவளுக்கு மிகவும் இயல்பானதாகத் தோன்றும், அவளிடமிருந்து வேறுபடுத்திக் கூட இருக்காது; மேலும் நல்லொழுக்கம், இறந்தவர்களின் நினைவாற்றல், மகப்பேறு மென்மை, அவள் அவர்களை வணங்க மாட்டாள், அவர்களை அவமதிப்பதில் அவள் ஒரு புனிதமான மகிழ்ச்சியைக் காண மாட்டாள். மிஸ் இனத்தின் சாடிஸ்டுகள் Vinteuil மிகவும் முற்றிலும் உணர்ச்சிவசப்பட்ட, இயற்கையாகவே நல்லொழுக்கமுள்ள உயிரினங்கள், சிற்றின்ப இன்பம் கூட அவர்களுக்கு ஏதோ மோசமானதாகத் தோன்றுகிறது, துன்மார்க்கரின் பாக்கியம். ஒரு கணம் அதில் ஈடுபடுவதற்கு அவர்கள் தங்களை ஒப்புக்கொண்டால், கெட்டவர்களின் தோலில் தான் அவர்கள் நுழைந்து தங்கள் கூட்டாளியை அழைத்து வர முயற்சி செய்கிறார்கள், இதனால் ஒரு கணம் அவர்களின் மோசமான செயல்களிலிருந்து தப்பித்தது போன்ற மாயை இருந்தது. மற்றும் மென்மையான ஆன்மா, இன்பத்தின் மனிதாபிமானமற்ற உலகில். அவள் வெற்றிபெறுவது எவ்வளவு சாத்தியமற்றது என்பதை அவள் பார்த்தபோது அவள் அதை எவ்வளவு விரும்பியிருப்பாள் என்பதை நான் புரிந்துகொண்டேன். அவள் தன் தந்தையிலிருந்து மிகவும் வித்தியாசமாக இருக்க விரும்பியபோது, ​​​​அவள் எனக்கு நினைவூட்டியது பழைய பியானோ ஆசிரியரின் சிந்தனை, சொல்லும் முறைகள். அவள் இழிவுபடுத்திய புகைப்படத்தை விட அதிகம்,Le Vinteuil மற்றும் அவளது ஒரு சொற்றொடர், அவனுக்காக உருவாக்கப்படாத ஒரு மனநிலை மற்றும் அவள் வழக்கமாக தன்னை அர்ப்பணித்துக்கொண்டிருக்கும் கண்ணியத்தின் எண்ணற்ற கடமைகளில் இருந்து மிகவும் வித்தியாசமான ஒன்று என்று அவளை அறிந்து கொள்வதைத் தடுத்தது. அவருக்கு இன்பம் என்ற எண்ணத்தை அளித்தது தீமையல்ல, அது அவருக்கு இணக்கமாகத் தோன்றியது; அது அவருக்கு வீரியம் மிக்கதாகத் தோன்றிய மகிழ்ச்சி. ஒவ்வொரு முறையும் அவள் அதில் ஈடுபடும்போது, ​​​​அவளுடைய நல்லொழுக்கமுள்ள ஆன்மாவிலிருந்து மீதமுள்ள நேரம் இல்லாத அந்த தீய எண்ணங்கள் அவளுக்குத் துணையாக இருந்தன, அவள் இன்பத்தில் கொடூரமான ஒன்றைக் கண்டுபிடித்தாள், அதை தீமையுடன் அடையாளம் காட்டினாள். ஒருவேளை மிஸ் விண்டூயில் தன் தோழி அடிப்படையில் மோசமானவள் அல்ல என்றும், இந்த அவதூறான கருத்துக்களை அவனிடம் சொன்னபோது அவள் நேர்மையாக இல்லை என்றும் உணர்ந்தாளா? குறைந்த பட்சம் அவள் அவனது முகத்தை தழுவி, புன்னகை, தோற்றம், ஒருவேளை போலித்தனம், ஆனால் அவர்களின் தீய மற்றும் கீழ்த்தரமான வெளிப்பாட்டில் நன்மை மற்றும் துன்பம் இல்லாத, ஆனால் கொடுமை மற்றும் இன்பம் ஆகியவற்றிற்கு ஒப்பானதாக இருந்தது. தன் தந்தையின் நினைவைப் பொறுத்தமட்டில் இந்த காட்டுமிராண்டித்தனமான உணர்வுகளை உணர்ந்திருக்கும் ஒரு பெண், அப்படிப்பட்ட ஒரு சிதைந்த கூட்டாளியுடன் விளையாடும் விளையாட்டை அவள் உண்மையில் விளையாடுகிறாள் என்பதை அவள் ஒரு கணம் கற்பனை செய்து பார்க்க முடியும். ஒரு வேளை, நோய் மிகவும் அரிதானது, மிகவும் அசாதாரணமானது, மிகவும் கவர்ச்சியானது என்று அவள் நினைத்திருக்க மாட்டாள், அங்கு புலம்பெயர்வது மிகவும் நிதானமாக இருந்தது, மற்றவர்களைப் போலவே அவளால் தன்னைப் புரிந்து கொள்ள முடிந்திருந்தால்,

 

Méséglise நோக்கிச் செல்வது போதுமானதாக இருந்தால், Guermantes நோக்கிச் செல்வது வேறு விஷயம், ஏனென்றால் நடை நீண்டது மற்றும் வானிலை குறித்து உறுதியாக இருக்க விரும்பினோம். நல்ல நாட்களின் தொடரில் நாம் நுழைவது போல் தோன்றிய போது; "மோசமான அறுவடைக்கு" ஒரு துளி தண்ணீர் கூட விழக்கூடாது என்ற விரக்தியில் பிரான்சுவாஸ், வானத்தின் அமைதியான மற்றும் நீல மேற்பரப்பில் அரிய வெள்ளை மேகங்கள் மட்டுமே நீந்துவதைப் பார்த்து, கூச்சலிட்டார்: "நாம் பார்க்கிறோம் என்று ஒருவர் சொல்ல மாட்டார்களா? கடல் நாய்கள் விளையாடி, தங்கள் முகவாய்களை அங்கே காட்டுகின்றனவா? ஆ! அவர்கள் உண்மையில் ஏழை உழவர்களுக்கு மழை பொழிய வேண்டும் என்று நினைக்கிறார்கள்! பின்னர் கோதுமை எப்பொழுது தள்ளப்படுமோ, அப்போது மழை சிறிது சிறிதாகப் பெய்யத் தொடங்கும், நிற்காமல், அது கடலில் இருப்பதை விட அது எதில் விழுகிறது என்பதை அறிவது இல்லை”; தோட்டக்காரரிடமிருந்தும் காற்றழுத்தமானியிடமிருந்தும் என் தந்தைக்கு எப்போதும் ஒரே மாதிரியான சாதகமான பதில்கள் கிடைத்தபோது, ​​நாங்கள் இரவு உணவின் போது சொன்னோம்: "நாளை வானிலை ஒரே மாதிரியாக இருந்தால், நாங்கள் குர்மாண்டஸை நோக்கிச் செல்வோம்." மதிய உணவுக்குப் பிறகு, சிறிய தோட்டக் கதவு வழியாக நாங்கள் உடனடியாக வெளியேறினோம், ரூ டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸ், குறுகிய மற்றும் கூர்மையான கோணத்தை உருவாக்குவதைக் கண்டோம், அதன் நடுவில் இரண்டு அல்லது மூன்று குளவிகள் அதன் பெயரைப் போலவே விசித்திரமான மூலிகைகளாக நாள் கழித்தன. பள்ளியின் பழைய அமைப்பில் உயர்ந்து நிற்கும் இன்றைய காம்ப்ரேயில் எதைத் தேடுவது என்பது அதன் ஆர்வமுள்ள தனித்தன்மையையும், அதன் கர்வமான ஆளுமையையும் பெறுவதாக எனக்குத் தோன்றியது. ஆனால் எனது மரியாதை (வயலட்-லெ-டக்கின் மாணவர்களாக இருந்த கட்டிடக் கலைஞர்களைப் போன்றது, அவர்கள் ஒரு மறுமலர்ச்சி சாலை மற்றும் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் பலிபீடத்தின் கீழ் கண்டுபிடித்ததாக நம்புகிறார்கள். "நாளை வானிலை ஒரே மாதிரியாக இருந்தால், நாங்கள் குர்மண்டஸ் நோக்கி செல்வோம்." மதிய உணவுக்குப் பிறகு, சிறிய தோட்டக் கதவு வழியாக நாங்கள் உடனடியாக வெளியேறினோம், ரூ டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸ், குறுகிய மற்றும் கூர்மையான கோணத்தை உருவாக்குவதைக் கண்டோம், அதன் நடுவில் இரண்டு அல்லது மூன்று குளவிகள் அதன் பெயரைப் போலவே விசித்திரமான மூலிகைகளாக நாள் கழித்தன. பள்ளியின் பழைய அமைப்பில் உயர்ந்து நிற்கும் இன்றைய காம்ப்ரேயில் எதைத் தேடுவது என்பது அதன் ஆர்வமுள்ள தனித்தன்மையையும், அதன் கர்வமான ஆளுமையையும் பெறுவதாக எனக்குத் தோன்றியது. ஆனால் எனது மரியாதை (வயலட்-லெ-டக்கின் மாணவர்களாக இருந்த கட்டிடக் கலைஞர்களைப் போன்றது, அவர்கள் ஒரு மறுமலர்ச்சி சாலை மற்றும் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் பலிபீடத்தின் கீழ் கண்டுபிடித்ததாக நம்புகிறார்கள். "நாளை வானிலை ஒரே மாதிரியாக இருந்தால், நாங்கள் குர்மண்டஸ் நோக்கி செல்வோம்." மதிய உணவுக்குப் பிறகு, சிறிய தோட்டக் கதவு வழியாக நாங்கள் உடனடியாக வெளியேறினோம், ரூ டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸ், குறுகிய மற்றும் கூர்மையான கோணத்தை உருவாக்குவதைக் கண்டோம், அதன் நடுவில் இரண்டு அல்லது மூன்று குளவிகள் அதன் பெயரைப் போலவே விசித்திரமான மூலிகைகளாக நாள் கழித்தன. பள்ளி அதன் பழைய அமைப்பில் உயர்ந்து நிற்கும் இன்றைய காம்ப்ரேயில் வீணாகத் தேடும் அதன் வினோதமான சிறப்புகள் மற்றும் அதன் கவர்ச்சியான ஆளுமையைப் பெறுவது போல் எனக்குத் தோன்றியது. ஆனால் எனது மரியாதை (வயலட்-லெ-டக்கின் மாணவர்களாக இருந்த கட்டிடக் கலைஞர்களைப் போன்றது, அவர்கள் ஒரு மறுமலர்ச்சி சாலை மற்றும் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் பலிபீடத்தின் கீழ் கண்டுபிடித்ததாக நம்புகிறார்கள். குறுகிய மற்றும் ஒரு கூர்மையான கோணத்தை உருவாக்குகிறது, அதன் நடுவில் இரண்டு அல்லது மூன்று குளவிகள் தாவரவியலில் நாள் கழித்தன, அதன் பெயரைப் போலவே வினோதமானது, அதன் ஆர்வமான தனித்தன்மையையும் அதன் கவர்ச்சியான ஆளுமையையும் பெறுவது போல் எனக்குத் தோன்றியது. பழைய அமைப்பில் பள்ளி இருக்கும் இன்றைய கொம்ப்ரேயில் வீணாகத் தேடுகிறார்கள். ஆனால் எனது மரியாதை (வயலட்-லெ-டக்கின் மாணவர்களாக இருந்த கட்டிடக் கலைஞர்களைப் போன்றது, அவர்கள் ஒரு மறுமலர்ச்சி சாலை மற்றும் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் பலிபீடத்தின் கீழ் கண்டுபிடித்ததாக நம்புகிறார்கள். குறுகிய மற்றும் ஒரு கூர்மையான கோணத்தை உருவாக்குகிறது, அதன் நடுவில் இரண்டு அல்லது மூன்று குளவிகள் தாவரவியலில் நாள் கழித்தன, அதன் பெயரைப் போலவே வினோதமானது, அதன் ஆர்வமான தனித்தன்மையையும் அதன் கவர்ச்சியான ஆளுமையையும் பெறுவது போல் எனக்குத் தோன்றியது. பழைய அமைப்பில் பள்ளி இருக்கும் இன்றைய கொம்ப்ரேயில் வீணாகத் தேடுகிறார்கள். ஆனால் எனது மரியாதை (வயலட்-லெ-டக்கின் மாணவர்களாக இருந்த கட்டிடக் கலைஞர்களைப் போன்றது, அவர்கள் ஒரு மறுமலர்ச்சி சாலை மற்றும் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் பலிபீடத்தின் கீழ் கண்டுபிடித்ததாக நம்புகிறார்கள்.வது நூற்றாண்டில் ஒரு ரோமானஸ் பாடகர் குழுவின் தடயங்கள், முழு கட்டிடத்தையும் 12 ஆம் நூற்றாண்டில் இருந்த நிலைக்கு மீட்டமைத்தது . நூற்றாண்டு) புதிய கட்டிடத்தின் ஒரு கல்லை விடவில்லை, ரூ டெஸ் பெர்சாம்ப்ஸை துளைத்து "மீட்டெடுக்கிறது". மேலும், இந்த புனரமைப்புகளுக்கு, பொதுவாக மீட்டெடுப்பவர்களிடம் இருப்பதை விட துல்லியமான தரவுகள் அவளிடம் உள்ளன: எனது நினைவாற்றலால் பாதுகாக்கப்பட்ட ஒரு சில படங்கள், கடைசியாக இன்றும் உள்ளன, மேலும் விரைவில் அழிக்கப்பட வேண்டியவை, என் சிறுவயது நாட்களின் கோம்ப்ரே; மறைந்து, நகர்ந்து செல்வதற்கு முன், அவர்தான் அவற்றை என்னுள் கண்டுபிடித்தார் - ஒரு தெளிவற்ற உருவப்படத்தை, என் பாட்டி எனக்கு இனப்பெருக்கம் செய்ய விரும்பிய அந்த புகழ்பெற்ற உருவங்களுடன் ஒப்பிட முடியுமானால் - கடைசி இரவு உணவின் பழைய வேலைப்பாடுகள் அல்லது புறஜாதியாரின் இந்த ஓவியம் போன்றவை. வின்சியின் தலைசிறந்த படைப்பும் செயிண்ட் மார்க்கின் போர்ட்டலும் இன்று இல்லாத நிலையில் பெல்லினியை நாம் காண்கிறோம்.

 

சில சமயங்களில் 17வது 12வது இடத்தில் நுழைந்த பெரிய முற்றத்தில் உள்ள பழைய ஹோட்டல்ரி டி எல் ஓசியோ ஃபிளெஷேக்கு முன்னால், ரூ டி எல் ஓசியோவைக் கடந்தோம். நூற்றாண்டு மான்ட்பென்சியர், குர்மண்டேஸ் மற்றும் மான்ட்மார்ன்சியின் டச்சஸ்களின் வண்டிகள், அவர்கள் தங்கள் விவசாயிகளுடன் சில தகராறுகளுக்காக, அஞ்சலிக் கேள்விக்காக கோம்ப்ரேக்கு வர வேண்டியிருந்தது. செயிண்ட்-ஹிலேரின் செங்குத்தான மரங்களுக்கு நடுவே உள்ள வணிக வளாகத்தை அடைந்தோம். நான் அங்கேயே அமர்ந்து நாள் முழுவதும் படித்தும் மணியோசை கேட்டும் இருக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டேன்; வானிலை மிகவும் அழகாகவும், அமைதியாகவும் இருந்ததால், அந்த மணிநேரம் தாக்கும் போது, ​​அது அன்றைய அமைதியைக் குலைப்பதாகக் கூறவில்லை, ஆனால் அது அதில் உள்ளதை அது அகற்றுவதாகவும், செங்குத்தான ஒரு அக்கறையுடனும் அக்கறையுடனும் இருந்தது வேறெதுவும் செய்யாத ஒரு நபர் வந்திருந்தார் - வெப்பம் மெதுவாகவும் இயல்பாகவும் சேகரித்த சில தங்கத் துளிகளை வெளிப்படுத்தவும் விழவும் - விரும்பிய நேரத்தில், அமைதியின் முழுமையை அழுத்தவும்.

 

Guermantes பக்கத்தின் மிகப்பெரிய வசீகரம் என்னவென்றால், நீங்கள் எப்போதும் உங்களுக்கு அடுத்தபடியாக Vivonne இன் போக்கைக் கொண்டிருந்தீர்கள். வீட்டை விட்டு வெளியேறிய பத்து நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, Pont-Vieux என்று அழைக்கப்படும் ஒரு நடைபாலத்தில் நாங்கள் அதை முதல் முறையாகக் கடந்தோம். நாங்கள் வந்த மறுநாள், ஈஸ்டர் தினத்தன்று, வானிலை நன்றாக இருந்தால், பிரசங்கம் முடிந்ததும், நான் அங்கு ஓடினேன், ஒரு பெரிய விருந்தின் ஒரு காலைக் கோளாறில், சில ஆடம்பரமான தயாரிப்புகளால் சமையலறை பாத்திரங்கள் இன்னும் மோசமாகத் தோன்றுகின்றன. , நிலங்களுக்கு இடையே ஏற்கனவே வான நீலத்தில் உலா வந்து கொண்டிருந்த நதி, இன்னும் கறுப்பாகவும் வெறுமையாகவும் இருந்தது, வெகு சீக்கிரமாக வந்த காக்காக் கூட்டமும், ப்ரிம்ரோஸ்களும் மட்டுமே துணையாக இருந்தன, அதே சமயம் நீல நிறக் கொடியுடன் கூடிய வயலட் அதன் தண்டுகளை வளைக்க வைத்தது. அதன் கூம்பில் இருந்த துளி நாற்றத்தின் எடையின் கீழ். Pont-Vieux ஒரு இழுவை பாதையில் வந்தது, இந்த நேரத்தில் கோடையில் ஒரு ஹேசல் மரத்தின் நீல இலைகளுடன் வரிசையாக இருந்தது, அதன் கீழ் வைக்கோல் தொப்பியில் ஒரு மீனவர் வேரூன்றி இருந்தார். கொம்ப்ரேயில், கொல்லன் அல்லது மளிகைக் கடைக்காரப் பையனின் தனித்தன்மை என்ன என்பதை நான் அறிந்திருந்தேன், சுவிஸ் சீருடையில் அல்லது பலிபீடப் பையனின் சர்ப்லிஸின் கீழ், இந்த மீனவர் மட்டுமே யாருடைய அடையாளத்தை நான் கண்டுபிடிக்கவில்லை. அவர் என் பெற்றோரை அறிந்திருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் நாங்கள் கடந்து செல்லும் போது அவர் தனது தொப்பியைத் தூக்கினார்; நான் அவருடைய பெயரைக் கேட்க விரும்பினேன், ஆனால் அவர்கள் மீனைப் பயமுறுத்தாதபடி அமைதியாக இருக்க எனக்கு ஒரு அடையாளமாகச் செய்தார்கள். நாங்கள் பல அடி உயரமுள்ள ஒரு கரையால் நீரோட்டத்தை கண்டும் காணாத இழுவை பாதையை எடுத்தோம்; மறுபுறம் கரை தாழ்வாக இருந்தது, பரந்த புல்வெளிகளில் கிராமம் மற்றும் அதிலிருந்து தொலைவில் உள்ள நிலையம் வரை நீட்டிக்கப்பட்டது. குர்மண்டேஸ் பிரபுக்கள் மற்றும் மடாதிபதிகளின் தாக்குதல்களுக்கு எதிராக இடைக்காலத்தில் விவோன்னின் போக்கைக் கொண்டிருந்த முன்னாள் கவுண்ட்ஸ் ஆஃப் காம்ப்ரே கோட்டையின் எச்சங்களால் அவை புல்லில் பாதி புதைக்கப்பட்டன. மார்ட்டின்வில்லின். புல்வெளியின் மீது கோபுரங்களின் சில துண்டுகளுக்கு மேல் இல்லை, அரிதாகவே தெரியும், ஒரு சில போர்முனைகளில் இருந்து குறுக்கு வில் வீரர் கற்களை எறிந்தார், அதில் இருந்து நோவ்பான்ட், கிளாரிஃபோன்டைன், மார்ட்டின்வில்-லெ-செக், பெய்லோ-எல். 'விலக்கு. , கோம்ப்ரே நிலத்தால் சூழப்பட்ட குர்மண்டேஸின் அனைத்து வசம நிலங்களும், இப்போது புல்வெளிகளால் சமமாகிவிட்டன, அங்கு வந்த சகோதரர்கள் பள்ளியின் குழந்தைகள் தங்கள் பாடங்களைக் கற்கவோ அல்லது பொழுதுபோக்கிற்காக விளையாடவோ வந்தவர்களால் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறார்கள்;-கடந்த காலத்தில் கிட்டத்தட்ட பூமியில் இறங்கி, கிடப்பில் கிடந்தது. சுத்தமான காற்றை எடுத்துச் செல்லும் ஒரு வாக்கர் போல நீரின் விளிம்பு, ஆனால் என்னைப் பற்றி சிந்திக்க நிறைய தருகிறது, புரியாத முகத்தாலும், வெண்ணெயின் அடியில் பாதி மறைந்திருந்த முந்தைய காலத்தாலும் என் எண்ணங்களைத் தடுத்து, இன்றைய சிறிய நகரத்திற்கு கோம்ப்ரே என்ற பெயரைச் சேர்க்கச் செய்தது. புல்வெளியில் விளையாடுவதற்காகத் தேர்ந்தெடுத்த இந்த இடத்தில் அவர்கள் ஏராளமாக இருந்தனர். அவர்களின் பார்வை எனக்கு ஏற்பட்ட இன்பத்தை சுவைக்க, நான் அதை அவர்களின் தங்க மேற்பரப்பில் குவித்தேன், அது பயனற்ற அழகை உருவாக்கும் அளவுக்கு சக்தி வாய்ந்ததாக மாறும் வரை; என்னுடைய சிறுவயதிலிருந்தே, பிரெஞ்சு விசித்திரக் கதைகளின் இளவரசர்கள் என்ற அழகான பெயரை முழுமையாக உச்சரிக்க முடியாமல் இழுவை பாதையில் இருந்து அவர்களை நோக்கி என் கைகளை நீட்டியபோது,

 

நான் வரிகளுடன் பின்னர் அங்கு வருவேன் என்று உறுதியளித்தேன்; நான் அவர்களுக்கு சிற்றுண்டியில் இருந்து சிறிது ரொட்டியை எடுத்துச் சென்றேன்; நான் அதன் பந்துகளை விவோன்னில் வீசினேன், அது அங்கு சூப்பர்சாச்சுரேஷன் நிகழ்வை ஏற்படுத்த போதுமானதாகத் தோன்றியது, ஏனென்றால் நீர் உடனடியாக அவற்றைச் சுற்றி திடப்படுத்தப்பட்ட செயலற்ற டாட்போல்களின் முட்டைக் கொத்தாக இருந்தது, அது அதுவரை கரைந்து, கண்ணுக்குத் தெரியாத, மிக நெருக்கமாக இருந்தது. படிகமயமாக்கல் செயல்பாட்டில்.

 

விரைவில் விவோனின் பாதை நீர் தாவரங்களால் அடைக்கப்படுகிறது. அவற்றுள் முதலில் நீர் லில்லி போன்ற தனிமைப்படுத்தப்பட்டவை, துரதிர்ஷ்டவசமான வழியில் செலுத்தப்பட்ட நீரோட்டம் சிறிது ஓய்வை விட்டுச் சென்றதால், இயந்திரத்தனமாக இயக்கப்படும் படகு போல அது கரையை நெருங்கி, தான் எங்கிருந்து வந்ததோ, அதற்குத் திரும்பியது. நித்தியமாக இரட்டை கடவை உருவாக்குகிறது. கரையை நோக்கித் தள்ளப்பட்டு, அதன் தண்டு விரிந்து, நீளமாக, சுழன்று, அதன் பதற்றத்தின் உச்சக்கட்ட எல்லையை அடைந்து, மின்னோட்டம் அதை மீண்டும் எடுக்கும் விளிம்பில், பச்சைக் கயிறு தன்னைத்தானே மடக்கி, ஏழை செடியை மீண்டும் கொண்டு வந்தது. அதே சூழ்ச்சியை மீண்டும் தொடங்காமல் ஒரு நொடி கூட அங்கேயே இருக்கவில்லை என்பதை அதன் புறப்படும் புள்ளியை அழைப்பது நல்லது. நான் அவளை ஒரு நடையிலிருந்து நடக்கக் கண்டேன், எப்போதும் அதே சூழ்நிலையில், சில நரம்பியல் நோய்களை நினைவூட்டுகிறது, அவர்களில் என் தாத்தா என் அத்தை லியோனியை எண்ணினார், அவர் எங்களுக்கு பல ஆண்டுகளாக மாறாமல், ஒவ்வொரு முறையும் நடுங்கும் விளிம்பில் இருப்பதாக அவர்கள் நம்பும் வினோதமான பழக்கவழக்கங்களின் காட்சியை அவர்கள் இன்னும் கடைப்பிடிக்கிறார்கள்; அவர்களின் அசௌகரியங்கள் மற்றும் அவர்களின் வெறித்தனங்களின் கியர்களில் சிக்கி, அவற்றிலிருந்து வெளியேற அவர்கள் பயனற்ற முறையில் போராடும் முயற்சிகள் செயல்பாட்டை உறுதிசெய்து, அவர்களின் விசித்திரமான, தவிர்க்க முடியாத மற்றும் பேரழிவு தரும் உணவுமுறைகளின் கிளிக்களைத் தூண்டுகின்றன. இந்த வாட்டர் லில்லி, துரதிர்ஷ்டவசமானவர்களில் ஒருவரைப் போன்றது, நித்தியத்தின் போது காலவரையின்றி மீண்டும் மீண்டும் வரும் ஒருமை வேதனையானது, டான்டேவின் ஆர்வத்தைத் தூண்டியது மற்றும் அதன் தனித்தன்மைகள் மற்றும் காரணங்களை பாதிக்கப்பட்டவரால் அவர் நீண்ட காலமாகச் சொல்லியிருப்பார். விலகிச் செல்கிறது,

 

ஆனால் மின்னோட்டம் மேலும் குறைவதால், அது ஒரு சொத்தை கடந்து செல்கிறது, அது யாருடையது மற்றும் நீர்வாழ் தோட்டக்கலையில் வேலை செய்து மகிழ்ந்தவர், அதன் மூலம் பொதுமக்களுக்கு அணுகல் திறந்தார், இதனால் விவோன்னை உருவாக்கும் சிறிய குளங்களில் பூக்கள் பூக்கும். நீர் அல்லிகள் தோட்டங்கள். கடற்கரைகள் அங்கு அதிக மரங்கள் நிறைந்திருந்ததால், மரங்களின் நீண்ட நிழல்கள் தண்ணீருக்கு ஒரு பின்னணியைக் கொடுத்தன, இது பொதுவாக கரும் பச்சை நிறமாக இருந்தது, ஆனால் சில சமயங்களில், புயலடித்த பிற்பகல்களின் சில அமைதியான மாலைகளில் நாங்கள் திரும்பியபோது, ​​​​நான் ஒரு வெளிர் நீலம் மற்றும் பச்சை, விளிம்பில் இருப்பதைக் கண்டேன். ஊதா நிறத்தில், தோற்றத்தில் பிரிக்கப்பட்ட மற்றும் சுவையில் ஜப்பானிய. இங்கும் அங்கும், மேற்பரப்பில், ஸ்ட்ராபெரி போல் சிவந்து, கருஞ்சிவப்பு இதயத்துடன், விளிம்புகளில் வெள்ளை நிறத்தில் ஒரு வாட்டர்லிலி மலர். மேலும், ஏராளமான பூக்கள் வெளிறியதாகவும், குறைந்த வழுவழுப்பானதாகவும், அதிக தானியமாகவும், அதிக சுருக்கமாகவும் இருந்தன, மற்றும் தற்செயலாக மிகவும் அழகான முறுக்குகளில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது, ஒரு அற்புதமான விருந்தில் இலைகளை மனச்சோர்வினால் கழற்றிய பிறகு, அவிழ்க்கப்பட்ட மாலைகளில் நுரைத்த ரோஜாக்கள் மிதப்பதைப் பார்த்தார் என்று ஒருவர் நினைக்கிறார். வேறொரு இடத்தில் ஒரு மூலையில் ஜூலியனின் சுத்தமான வெள்ளை மற்றும் இளஞ்சிவப்பு நிறங்கள் தெரிந்தன, வீட்டு பராமரிப்புடன் பீங்கான் போல துவைக்கப்பட்டு, இன்னும் சிறிது தூரம் சென்று, ஒரு உண்மையான மிதக்கும் பூச்செடியில் ஒன்றாக அழுத்தினால், பான்சிகளைப் பற்றி ஒருவர் சொல்லியிருப்பார். பட்டாம்பூச்சிகளைப் போல தோற்றமளிக்க வந்த தோட்டங்கள், இந்த நீரின் வெளிப்படையான சாய்வின் மீது, அவற்றின் நீல நிற மற்றும் பனிக்கட்டி இறக்கைகள்; இந்த விண்ணுலகப் பகுதியின் மேலும்: அது பூக்களுக்கு மிகவும் விலையுயர்ந்த ஒரு மண்ணைக் கொடுத்தது, பூக்களின் நிறத்தை விட நகரும்; மற்றும்,

 

இந்த பூங்காவை விட்டு வெளியேறும்போது, ​​விவோன் மீண்டும் பொதுவானதாகிறது. நான் எத்தனை முறை பார்த்திருக்கிறேன், நான் பின்பற்ற விரும்பினேன், நான் விரும்பியபடி வாழ எப்போது சுதந்திரமாக இருக்க வேண்டும், துடுப்புக்காரனை, துடுப்பை விட்டுவிட்டு, தனது முதுகில், தலைகீழாக, கீழே படுத்திருந்தான். அவனது படகு, அதை மிதக்க விடாமல், அவனுக்கு மேலே மெதுவாக நழுவும் வானத்தை மட்டும் பார்க்க முடிந்தது, அவன் முகத்தில் மகிழ்ச்சி மற்றும் அமைதியின் முன்னறிவிப்பு இருந்தது.

 

நாங்கள் தண்ணீரின் விளிம்பில் கருவிழிகளுக்கு இடையில் அமர்ந்தோம். விடுமுறை வானத்தில், ஒரு செயலற்ற மேகம் நீண்ட நேரம் உலா வந்தது. சில சமயங்களில் சலிப்பினால் ஒடுக்கப்பட்ட நிலையில், ஒரு கெண்டை மீன் ஆர்வத்துடன் நீரிலிருந்து எழுந்தது. அது சிற்றுண்டி நேரம். புறப்படுவதற்கு முன், நாங்கள் நீண்ட நேரம் பழங்கள், ரொட்டி மற்றும் சாக்லேட் சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தோம், அங்கு செயின்ட்-ஹிலேரின் மணியின் சத்தம் எங்களை எட்டிய புல்லில், வலுவிழந்தது, ஆனால் இன்னும் அடர்த்தியானது மற்றும் உலோகமானது, அவை இருந்த காற்றில் கலக்கவில்லை. இவ்வளவு தூரம் பயணித்து, அவர்களின் அனைத்து சோனரஸ் கோடுகளின் தொடர்ச்சியான துடிப்பால், அவர்கள் எங்கள் காலடியில் பூக்களை உதிர்க்கும்போது அதிர்வுற்றனர்.

 

சில சமயங்களில், காடுகளால் சூழப்பட்ட நீரின் விளிம்பில், தனிமைப்படுத்தப்பட்ட, தொலைந்து போன ஒரு இன்ப வீடு என்று அழைக்கப்படுவதைக் கண்டோம், அது தனது கால்களைக் குளிக்கும் நதியைத் தவிர உலகில் எதையும் காணவில்லை. சிந்தனைமிக்க முகமும் நேர்த்தியான முக்காடுகளும் இந்த நாட்டைச் சேர்ந்தவை அல்ல, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி வந்திருந்த ஒரு இளம் பெண், பிரபலமான கூற்றுப்படி, "தன்னைப் புதைத்துக்கொள்ள", தனது பெயரை, குறிப்பாக அவரது பெயரை உணர்ந்த கசப்பான இன்பத்தை அனுபவிக்க அவளால் இதயத்தை வைத்திருக்க முடியாத, அங்கு தெரியாத ஒரு மனிதன், கதவுக்கு அருகில் நின்றிருந்த படகைத் தாண்டி அவளைப் பார்க்க அனுமதிக்காத ஜன்னலில் கட்டமைக்கப்பட்டான். கரையோர மரங்களுக்குப் பின்னால் வழிப்போக்கர்களின் குரல்களைக் கேட்டபோது, ​​அவள் தன் கண்களைத் திசைதிருப்பினாள், அவள் முகத்தைப் பார்ப்பதற்கு முன்பு, அவர்கள் ஒருபோதும் அறிந்திருக்க மாட்டார்கள், துரோகிகளுக்குத் தெரியாது, அவர்களில் எதுவும் இல்லை என்று அவள் உறுதியாக நம்பினாள். கடந்த காலம் அதன் அடையாளத்தை வைத்திருக்கவில்லை அவர்களின் எதிர்காலத்தில் எதையும் பெற வாய்ப்பில்லை என்று. அவள் துறந்தபோது, ​​​​அவனைப் பார்த்திராதவர்களுக்காக, அவள் நேசித்தவரை குறைந்தபட்சம் பார்த்திருக்கக்கூடிய இடங்களை அவள் தானாக முன்வந்து விட்டுவிட்டதாக ஒருவர் உணர்ந்தார். நான் அவளைப் பார்த்தேன், அவள் கடந்து செல்லாத பாதையில் சில நடைப்பயணத்திலிருந்து திரும்பி, அவளது ராஜினாமா செய்த கைகளிலிருந்து பயனற்ற கருணையின் நீண்ட கையுறைகளை கழற்றினேன்.

 

Guermantes பக்கத்திலுள்ள நடைபாதையில் ஒருபோதும் விவோன்னின் ஆதாரங்களுக்குச் செல்ல முடியாது, அதைப் பற்றி நான் அடிக்கடி நினைத்தேன், எனக்கு இது போன்ற ஒரு சுருக்கமான, சிறந்த இருப்பு இருந்தது, நான் அதைச் சொன்னபோது நான் மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டேன். அவர்கள் கோம்ப்ரேயில் இருந்து ஒரு குறிப்பிட்ட கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள திணைக்களத்தில் இருந்தனர், அந்த நாளில் பூமியின் மற்றொரு துல்லியமான புள்ளி இருந்தது, பழங்காலத்தில், பாதாள உலகத்தின் நுழைவாயில் திறக்கப்பட்டது என்று நான் அறிந்தேன். குர்மான்டெஸ் வரை நான் அடைய விரும்பிய இறுதிவரை எங்களால் தள்ள முடியவில்லை. குர்மண்டேஸின் டியூக் மற்றும் டச்சஸ் ஆகியோர் அங்கு வசிப்பதாக எனக்குத் தெரியும், அவை உண்மையான மற்றும் தற்போது இருக்கும் கதாபாத்திரங்கள் என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனால் ஒவ்வொரு முறையும் நான் அவர்களைப் பற்றி நினைக்கும் போது, ​​​​சில சமயங்களில் அவற்றை நாடாக்களில் கற்பனை செய்தேன். எங்கள் தேவாலயத்தின் "எஸ்தரின் முடிசூட்டு விழாவில்" கவுன்டெஸ் ஆஃப் குர்மாண்டஸ் இருந்தது போல், சில சமயங்களில் கில்பர்ட் தி பேட் நிறத்தை மாற்றிய வண்ணம் கண்ணாடி ஜன்னலில் இருந்தார், அங்கு அவர் முட்டைக்கோஸ் பச்சை நிறத்தில் இருந்து பிளம் ப்ளூக்கு நான் இன்னும் வெளிச்சம் எடுத்துக்கொள்கிறேனா என்பதைப் பொறுத்து. புனித நீர் அல்லது நான் எங்கள் நாற்காலிகளுக்கு வந்தேன், சில சமயங்களில் கெர்மண்டஸ் குடும்பத்தின் மூதாதையரான ஜெனிவீவ் டி பிரபாண்டின் உருவம் போல, மந்திர விளக்கு என் அறையின் திரைச்சீலைகள் அல்லது கூரைக்கு உயர்த்தப்பட்டது - சுருக்கமாக, எப்போதும் மூடப்பட்டிருக்கும் மெரோவிங்கியன் காலத்தின் மர்மத்தில் மற்றும் சூரிய அஸ்தமனத்தில் குளிப்பது போல இந்த எழுத்தில் இருந்து வெளிப்படும் ஆரஞ்சு ஒளியில்: "antes". ஆனால் அதையும் மீறி அவர்கள் எனக்காக, பிரபு மற்றும் டச்சஸ், உண்மையான மனிதர்கள், விசித்திரமானதாக இருந்தாலும், மறுபுறம், அவர்களின் துக்கமான நபர் விகிதாசாரமாக, பொருளற்றவர், அவர்கள் டியூக் மற்றும் டச்சஸ் இருந்த இந்த Guermantes, இந்த சன்னி "Guermantes பக்க", Vivonne போக்கை, அதன் நீர் அல்லிகள் மற்றும் அதன் உயரமான மரங்கள், மற்றும் பல அழகான மதியங்கள் அதை அடக்க முடியும். அவர்கள் குர்மாண்டஸின் டியூக் மற்றும் டச்சஸ் என்ற பட்டத்தை மட்டுமல்ல, XIV முதல்வது நூற்றாண்டில், தங்கள் முன்னாள் பிரபுக்களை தோற்கடிக்க வீணாக முயன்ற பிறகு, அவர்கள் திருமணத்தின் மூலம் அவர்களுடன் தங்களை இணைத்துக் கொண்டனர், அவர்கள் கோம்ப்ரேயின் எண்ணிக்கையாக இருந்தனர், அதன் விளைவாக காம்ப்ரேயின் குடிமக்களில் முதன்மையானவர், இன்னும் அங்கு வசிக்காதவர்கள் மட்டுமே. காம்ப்ரேயின் எண்ணிக்கை, அவர்களின் பெயரின் நடுவில் கோம்ப்ரேயை வைத்திருப்பது, அவர்களின் நபர், மற்றும் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி அந்த விசித்திரமான மற்றும் புனிதமான சோகம் கோம்ப்ரேக்கு சிறப்பு வாய்ந்தது; நகரத்தின் உரிமையாளர்கள், ஆனால் ஒரு தனியார் வீட்டின் உரிமையாளர்கள் அல்ல, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி வெளியில், தெருவில், வானத்திற்கும் பூமிக்கும் இடையில் வசிக்கிறார்கள், கில்பர்ட் டி குர்மாண்டஸ் போன்றவர், அவரை நான் செயிண்ட்-ஹிலேரின் கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னல்களில் பார்த்தேன். மீண்டும் கருப்பு அரக்கு, நான் காமுஸிலிருந்து உப்பு எடுக்கச் சென்றபோது என் தலையை உயர்த்தினால்.

 

குர்மண்டேஸின் பக்கத்தில் நான் சில நேரங்களில் சிறிய ஈரமான உறைகளுக்கு முன்னால் சென்றேன், அங்கு இருண்ட பூக்களின் கொத்துகள் உயர்ந்தன. நான் ஒரு மதிப்புமிக்க கருத்தைப் பெறுகிறேன் என்று நினைத்து நான் நிறுத்தினேன், ஏனென்றால் எனக்கு பிடித்த எழுத்தாளர்களில் ஒருவரால் விவரிக்கப்பட்டதைப் பார்த்ததிலிருந்து நான் தெரிந்துகொள்ள விரும்பிய இந்த புளூவியல் பகுதியின் ஒரு பகுதி என் கண்களுக்கு முன்னால் இருப்பது போல் தோன்றியது. அவளுடன், அவளது கற்பனை மண்ணுடன், குமிழ் நீரோடைகள் கடந்து, என் எண்ணங்களில் தோற்றம் மாறி, குர்மாண்டஸ் தன்னை அடையாளம் கண்டுகொண்டார், டாக்டர் பெர்செபிட் எங்களிடம் பூக்கள் மற்றும் அழகான நீர்நிலைகளைப் பற்றி பேசுவதைக் கேட்டபோது. கோட்டை. நான் திருமதி என்று கனவு கண்டேன். டி Guermantes என்னை அங்கு வரவழைத்தார், ஒரு திடீர் விருப்பத்தால் கைப்பற்றப்பட்டார்; நாள் முழுவதும் அவள் என்னுடன் டிரவுட் மீன்பிடித்தாள். மாலையில், என்னைக் கையால் பிடித்துக் கொண்டு, அவளுடைய சிறிய தோட்டங்களுக்கு முன்னால் சென்று, தாழ்வான சுவர்களில், ஊதா மற்றும் சிவப்பு நிறத்தில் தங்கியிருந்த பூக்களைக் காட்டி, அவற்றின் பெயர்களைக் கற்றுக் கொடுத்தாள். நான் எழுத நினைத்த கவிதைகளின் விஷயத்தை அவளிடம் சொல்ல வைத்தாள். இந்த கனவுகள் என்னை எச்சரித்துக்கொண்டிருந்தன, நான் ஒரு நாள் எழுத்தாளராக வேண்டும் என்பதால், நான் என்ன எழுத திட்டமிட்டுள்ளேன் என்பதைக் கண்டறியும் நேரம் இது. ஆனால் நான் அதைப் பற்றி ஆச்சரியப்பட்டவுடன், எல்லையற்ற தத்துவ அர்த்தத்திற்கு பொருந்தக்கூடிய ஒரு பொருளைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சிக்கிறேன், என் மனம் வேலை செய்வதை நிறுத்தியது, என் கவனத்திற்கு முன்னால் வெற்றிடத்தை மட்டுமே கண்டேன். எனக்கு மேதை இல்லை அல்லது மூளை நோய் பிறக்காமல் தடுத்திருக்கலாம் என்று உணர்ந்தேன். சில சமயம் அதை சரி செய்ய என் தந்தையை நம்பியிருந்தேன். அவர் மிகவும் சக்திவாய்ந்தவராக இருந்தார், அதிகாரத்தில் இருப்பவர்களுக்கு ஆதரவாக இருந்தார், எங்கள் வீட்டிற்கு ஒரே ஒரு வருடத்தை தாமதப்படுத்துவதில், வாழ்க்கை மற்றும் மரணத்தை விட அதிக தவிர்க்க முடியாதது என்று பிரான்சுவாஸ் எனக்குக் கற்பித்த சட்டங்களை மீறுவதில் அவர் வெற்றி பெற்றார். மாவட்டத்தில், "புதுப்பித்தல்" பணியை, அமைச்சரிடம் பெற்றுக்கொள்ள, திரு.என்னை கடலுக்குச் செல்ல விரும்பிய சசெரத், இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்பே இளங்கலைப் பட்டம் பெற அவருக்கு அனுமதி, எஸ்-ன் முறைக்குக் காத்திருப்பதற்குப் பதிலாக A-ல் தொடங்கும் வேட்பாளர்களின் தொடரில், நான் கடுமையாக நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தால், நான் கொள்ளையர்களால் பிடிபட்டேன், என் தந்தைக்கு மிக உயர்ந்த சக்திகள் கொண்ட அறிவாற்றல் இருப்பதாகவும், நல்ல கடவுளுக்கு தவிர்க்க முடியாத பரிந்துரை கடிதங்கள் இருப்பதாகவும், என் நோய் அல்லது என் சிறைப்பிடிப்பு எனக்கு ஆபத்து இல்லாமல் வீண் சிமுலாக்ராவைத் தவிர வேறு எதையும் கொண்டிருக்கவில்லை என்று நம்பினேன். நல்ல யதார்த்தத்திற்குத் திரும்புவதற்கான தவிர்க்க முடியாத மணிநேரம், விடுதலை அல்லது குணமடையும் மணிநேரத்திற்காக அமைதியாகக் காத்திருந்தனர்; ஒருவேளை இந்த மேதை இல்லாதது, எனது எதிர்கால எழுத்துக்களின் விஷயத்தை நான் தேடும் போது என் மனதில் தன்னைத் தானே தோண்டி எடுத்த இந்த கருந்துளை, இதுவும் ஒரு நிலைத்தன்மை இல்லாத ஒரு மாயை மட்டுமே, நான் அந்தக் காலத்தின் முன்னணி எழுத்தாளராக இருப்பேன் என்று அரசாங்கத்துடனும் பிராவிடன்ஸுடனும் உடன்பட வேண்டிய எனது தந்தையின் தலையீட்டின் மூலம் அது நிறுத்தப்படுமா? ஆனால் சில சமயங்களில், நான் அவர்களைப் பின்தொடராமல், பின் தங்கியிருப்பதைக் கண்டு என் பெற்றோர்கள் பொறுமையிழந்த நிலையில், எனது தற்போதைய வாழ்க்கை, என் தந்தையின் செயற்கைப் படைப்பாக எனக்குத் தோன்றுவதற்குப் பதிலாக, அவர் விருப்பப்படி மாற்றியமைக்கக் கூடியதாகத் தோன்றியது. எனக்காக உருவாக்கப்படாத யதார்த்தம், அதற்கு எதிராக எந்த உதவியும் இல்லை, அதன் இதயத்தில் எனக்கு எந்த கூட்டாளியும் இல்லை, அதைத் தாண்டி எதையும் மறைக்கவில்லை - கூட. மற்ற மனிதர்களைப் போலவே நானும் இருந்தேன், எனக்கு வயதாகிவிடும், அவர்களைப் போலவே நானும் இறந்துவிடுவேன், அவர்களில் எழுதும் குணம் இல்லாதவர்களில் நானும் ஒருவன் மட்டுமே என்று எனக்குத் தோன்றியது. மேலும், மனமுடைந்து, ப்ளாச் எனக்கு அளித்த ஊக்கம் இருந்தபோதிலும், நான் இலக்கியத்தை என்றென்றும் துறந்தேன். என் எண்ணங்கள் எதுவும் இல்லை என்ற இந்த நெருங்கிய, உடனடி உணர்வு, என்னைப் பற்றிக் கூறக்கூடிய அனைத்து முகஸ்துதி வார்த்தைகளுக்கும் எதிராக மேலோங்கி இருந்தது, ஒரு வில்லனைப் போல, அவனுடைய நல்ல செயல்கள் ஒவ்வொன்றும் அவனுடைய மனசாட்சியின் வருத்தத்தைப் புகழ்கின்றன.

 

ஒரு நாள் என் அம்மா என்னிடம் கூறினார்: “நீங்கள் எப்போதும் மேடம் டி குர்மாண்டஸைப் பற்றி பேசுவதால் , நான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு டாக்டர் பெர்செபிட் அவளை மிகவும் நன்றாக கவனித்துக்கொண்டதால், அவர் தனது மகளின் திருமணத்தில் கலந்து கொள்ள கோம்ப்ரேக்கு வர வேண்டும். அவரை விழாவில் பார்க்கலாம். மேலும், டாக்டர் பெர்செபிட் மூலம் தான் மேடம் டி குர்மான்டெஸ் பற்றி நான் அதிகம் கேள்விப்பட்டேன், மேலும் அவர் ஒரு விளக்கப்பட பத்திரிகையின் வெளியீட்டைக் காட்டினார், அதில் அவர் ஒரு பந்துக்கு அணிந்திருந்த உடையில் இருந்தார். லியோன்.

 

திருமணத்தின் போது திடீரென்று, நகரும் போது சுவிஸ் செய்த ஒரு அசைவு, ஒரு பெரிய மூக்கு, துளையிடும் நீலக் கண்கள், வீங்கிய மேவ் பட்டு டை, மென்மையான, புதிய மற்றும் பளபளப்பான, மற்றும் ஒரு சிறிய பரு கொண்ட ஒரு பொன்னிற பெண்மணி ஒரு தேவாலயத்தில் அமர்ந்திருப்பதைப் பார்க்க அனுமதித்தது. மூக்கின் மூலையில். அவளுடைய சிவந்த முகத்தின் மேற்பரப்பில், அவள் மிகவும் சூடாக இருப்பது போல, நான் காட்டிய உருவப்படத்துடன் நான் வேறுபடுத்தி, நீர்த்த மற்றும் அரிதாகவே உணரக்கூடிய, ஒப்புமையின் துகள்களை வேறுபடுத்திக் காட்டினேன், ஏனென்றால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக நான் அவளில் குறிப்பிட்ட அம்சங்கள் நான் அவற்றைக் கூற முயற்சித்தேன், துல்லியமாக அதே சொற்களில் வடிவமைக்கப்பட்டன: ஒரு பெரிய மூக்கு, நீலக் கண்கள், டாக்டர் பெர்செபிட் என்னிடம் டச்சஸ் டி குர்மான்டெஸை விவரித்தபோது பயன்படுத்தினார், நான் என்னிடம் சொல்கிறேன்: இந்த பெண்மணி திருமதி . Guermantes இன்; இப்போது அவர் வெகுஜனத்தைப் பின்தொடர்ந்த தேவாலயம் கில்பர்ட் லு மௌவைஸ், அதன் தட்டையான கல்லறைகளின் கீழ், தங்கம் மற்றும் தேன் செல்கள் போல் விரிவடைந்து, பிரபாண்டின் முன்னாள் எண்ணிக்கையில் ஓய்வெடுத்தது, மேலும் நான் யாராக இருக்க வேண்டும் என்று நினைவில் வைத்தேன். குர்மாண்டஸ் குடும்பத்திற்கு அதன் உறுப்பினர் ஒருவர் கோம்ப்ரேயில் ஒரு விழாவிற்கு வந்திருந்தபோது; அந்த தேவாலயத்தில் அந்த நாளில், அவள் வரவிருந்த நாளில் இருந்த மேடம் டி குர்மான்டெஸின் உருவப்படத்தை ஒத்த ஒரு பெண் மட்டுமே இருந்திருக்கலாம் : அது அவள்தான்! என் ஏமாற்றம் பெரிதாக இருந்தது. நான் திருமதி . de Guermantes, நான் அதை ஒரு நாடா அல்லது கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னலின் வண்ணங்களில் கற்பனை செய்தேன், மற்றொரு நூற்றாண்டில், மற்ற உயிரினங்களை விட மற்றொரு பொருள். அவள் சிவந்த முகமும், மேடம் சசெரத் போன்ற மேவ் டையும், அவளது கன்னங்களின் நீள்வட்டமும் நான் வீட்டில் பார்த்த பலரை எனக்கு நினைவூட்டியது, சந்தேகம் தொட்டது, பின்னர் உடனடியாக மறைந்துவிடும். இந்த பெண்மணி தனது அனைத்து மூலக்கூறுகளிலும், கர்மண்டேஸின் டச்சஸ் ஆக இருக்கவில்லை, ஆனால் அவளுடைய உடல், அவளுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்ட பெயரைப் பற்றி அறியாமல், ஒரு குறிப்பிட்ட பெண் வகையைச் சேர்ந்தது, அதில் மருத்துவர்கள் மற்றும் வணிகர்களின் மனைவிகளும் அடங்குவர். . "அதுதான், அதுதான், திருமதி. Guermantes இன்!" திருமதி . de Guermantes என் கனவில் பலமுறை தோன்றியிருந்தாள், ஏனென்றால் அவள் மற்றவர்களைப் போல என்னால் தன்னிச்சையாக உருவாக்கப்படவில்லை, ஆனால் ஒரு கணத்திற்கு முன்பு, தேவாலயத்தில் முதல் முறையாக என்னைத் தாக்கினாள்; அதே தன்மையில் இல்லாத, அவற்றைப் போல வண்ணமயமானதாக இல்லை, அது ஒரு எழுத்தின் ஆரஞ்சு நிறத்தில் தங்களை ஊறவைக்க அனுமதித்தது, ஆனால் மூக்கின் மூலையில் பற்றவைக்கும் இந்த சிறிய பொத்தான் வரை அனைத்தும் மிகவும் உண்மையானது. வாழ்க்கையின் விதிகளுக்கு அவர் அடிபணிவதைச் சான்றளித்து, ஒரு நாடக அபோதியோசிஸ், தேவதையின் ஆடையின் சுருக்கம், அவரது சுண்டு விரல் நடுக்கம், ஒரு உயிருள்ள நடிகையின் பொருள் இருப்பதைக் கண்டிக்கிறோம், அங்கு நாம் முன் இல்லை என்றால் நிச்சயமற்றவர்களாக இருந்தோம். நம் கண்கள் ஒரு எளிய ஒளிரும் திட்டம்.

 

ஆனால் அதே நேரத்தில், இந்த உருவத்தின் மீது, முக்கிய மூக்கு, துளையிடும் கண்கள், என் பார்வையில் பதிந்தன (ஒருவேளை, நான் அடையாத தருணத்தில், அதை முதலில் அடைந்தவர்கள், அதில் முதல் உச்சத்தை உருவாக்கியவர்கள், எனக்கு முன்னால் தோன்றிய பெண் Mme de Guermantes ஆக இருக்கலாம் என்று நினைக்க இன்னும் நேரம் இல்லை), இந்த மிக சமீபத்திய, மாற்ற முடியாத படத்தில், "இது Mme de Guermantes" என்ற யோசனையை முன்னோக்கி சூழ்ச்சி செய்யாமல் பயன்படுத்த முயற்சித்தேன். படத்தின், ஒரு இடைவெளியால் பிரிக்கப்பட்ட இரண்டு டிஸ்க்குகளைப் போல. ஆனால் இந்த திருமதி. நான் அடிக்கடி கனவு கண்ட குர்மாண்டஸ் பற்றி, அது உண்மையில் எனக்கு வெளியே இருப்பதைக் கண்டேன், என் கற்பனையின் மீது இன்னும் அதிக சக்தியைப் பெற்றேன், அது ஒரு கணம் நான் காத்திருந்ததற்கு மாறாக ஒரு யதார்த்தத்துடன் தொடர்பு கொள்ளாமல் முடங்கியது. எதிர்வினையாற்றி என்னிடம் கூறுங்கள்: “சார்லமேனுக்கு முன்பே புகழ்பெற்றவர், குர்மண்டேஸ் அவர்களின் அடிமைகள் மீது வாழ்வதற்கும் சாவதற்கும் உரிமை இருந்தது; குர்மாண்டஸின் டச்சஸ் ஜெனிவீவ் டி பிரபாண்டிலிருந்து வந்தவர். இங்கு இருப்பவர்களில் யாரையும் அவளுக்குத் தெரியாது, தெரிந்துகொள்ள அவள் சம்மதிக்க மாட்டாள்.

 

மேலும் - மனிதக் கண்களின் அற்புதமான சுதந்திரம், முகத்தில் மிகவும் தளர்வான, நீண்ட, நீண்டு, அவரிடமிருந்து வெகுதூரம் தனியாக நடக்கக்கூடிய ஒரு கயிற்றால் பிடிக்கப்பட்டது - மேடம் டி குர்மான்டெஸ் இறந்தவர்களின் கல்லறைகளுக்கு மேலே உள்ள தேவாலயத்தில் அமர்ந்திருந்தார், அவரது பார்வை அங்கும் இங்கும் அலைந்தேன், தூண்களில் ஏறி, நாவில் அலையும் சூரிய ஒளியின் கதிர் போல என் மீது நின்றது, ஆனால் சூரிய ஒளியின் ஒரு கதிர், நான் அவரது அரவணைப்பைப் பெற்ற தருணத்தில், எனக்குத் தெரிந்தது. திருமதியைப் பொறுத்தவரை. டி குர்மாண்டஸ் தானே, அசையாமல் அமர்ந்திருந்ததால், தன் குழந்தைகளின் குறும்புத்தனமான துணிச்சலையும், தனக்குத் தெரியாதவர்களைக் கூப்பிடும் தன் குழந்தைகளின் அயோக்கியத்தனத்தையும் கண்டுகொள்ளாத ஒரு தாயைப் போல அமர்ந்திருந்தாள், அவளா என்பதை என்னால் அறிய முடியவில்லை. அவளுடைய ஆன்மாவின் செயலற்ற தன்மை, அவள் கண்களின் அலைவு ஆகியவற்றில் அங்கீகரிக்கப்பட்டது அல்லது குற்றம் சாட்டப்பட்டது.

 

நான் அவளை நன்றாகப் பார்ப்பதற்கு முன்பு அவள் வெளியேறக்கூடாது என்று நான் நினைத்தேன், ஏனென்றால் பல ஆண்டுகளாக நான் அவளுடைய பார்வையை மிகவும் விரும்புவதாகக் கருதினேன் என்பதை நினைவில் வைத்தேன், என் ஒவ்வொரு கண்களும் அவளை விட்டு விலகவில்லை. அவரது முகத்தைப் பற்றிய மிகவும் விலைமதிப்பற்ற, உண்மையான மற்றும் ஒருமைப்படுத்தப்பட்ட தகவல்களின் முக்கிய மூக்கு, சிவந்த கன்னங்கள், அந்த அனைத்து தனித்தன்மைகளின் நினைவகத்தை பொருள் ரீதியாக எடுத்துச் சென்று என்னிடம் சேமித்து வைத்தனர். இப்போது நான் அதனுடன் தொடர்புபடுத்திய அனைத்து எண்ணங்களும் அதை அழகாகக் காண வைத்தது - ஒருவேளை எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, நம் சிறந்த பகுதிகளைப் பாதுகாக்கும் உள்ளுணர்வின் ஒரு வடிவம், இந்த ஆசை நாம் எப்போதும் ஏமாற்றமடையக்கூடாது,me Sazerat, Mademoiselle Vinteuil ஐ விட ,” அவள் அவர்களுடன் ஒப்பிடக்கூடியவள் போல. என் கண்கள் அவளது மஞ்சள் நிற முடி, நீல நிற கண்கள், கழுத்தின் டை மற்றும் மற்ற முகங்களை எனக்கு நினைவூட்டக்கூடிய அம்சங்களைத் தவிர்த்து, வேண்டுமென்றே முழுமையடையாத இந்த ஓவியத்தின் முன் நான் கூச்சலிட்டேன்: "அவள் என்ன அழகாக இருக்கிறாள்! என்ன உன்னதம்! ஜெனிவீவ் டி பிரபாண்டின் வழித்தோன்றல் ஒரு குர்மாண்டஸ் என் முன்னால் எவ்வளவு பெருமைப்படுகிறார்! நான் அவள் முகத்தை ஒளிரச் செய்த கவனம் அவளை மிகவும் தனிமைப்படுத்தியது, இன்று நான் இந்த விழாவை நினைத்துப் பார்த்தால், அதில் கலந்துகொண்டவர்களில் அவளையும், சுவிஸியரையும் தவிர வேறு ஒருவரை என்னால் பார்க்க முடியாது. இந்த பெண் திருமதியா என்று நான் அவளிடம் கேட்டபோது. Guermantes இன். ஆனால் அவள், நான் அவளை மீண்டும் பார்க்கிறேன், குறிப்பாக சாக்ரிஸ்டியில் ஊர்வலத்தின் போது, ​​ஒரு காற்று மற்றும் புயல் நாளின் இடைப்பட்ட மற்றும் சூடான சூரியன் மூலம் எரிகிறது, அதில் திருமதி. காம்ப்ரேயில் இருந்து இந்த மக்கள் அனைவருக்கும் மத்தியில் டி குர்மான்டெஸ் தன்னைக் கண்டுபிடித்தார், யாருடைய பெயர்கள் அவளுக்குத் தெரியாது, ஆனால் யாருடைய தாழ்வு மனப்பான்மை அவளது மேலாதிக்கத்தை அதிகமாகப் பிரகடனப்படுத்தியது, அவர்களுக்காக ஒரு நேர்மையான கருணையை அவள் உணரவில்லை, மேலும், அவள் மேலும் மேலும் திணிக்க விரும்பினாள். மீண்டும் நல்ல கருணை மற்றும் எளிமையின் மூலம். மேலும், அந்த தன்னார்வப் பார்வைகளை வெளிப்படுத்த முடியாமல், ஒரு துல்லியமான அர்த்தத்துடன், யாரோ ஒருவருக்குத் தெரிந்தவர்களிடம் உரையாற்றுகிறார், ஆனால் அவளது திசைதிருப்பப்பட்ட எண்ணங்கள் அவளால் முடியாத நீல ஒளியின் வெள்ளத்தில் அவளுக்கு முன்னால் இடைவிடாமல் வெளியேற அனுமதிக்கின்றன. ஒவ்வொரு கணமும் முந்திச் சென்ற இந்தச் சிறிய மனிதர்களை அவன் கடந்து செல்லும் வழியில் இழிவுபடுத்துவது போல் தோன்ற அவன் வழிக்கு வருவதை அவள் விரும்பவில்லை. அவனுடைய மேவ் டைக்கு மேலே, பட்டுப்போய், பருத்திருப்பதை என்னால் இன்னும் பார்க்க முடிகிறது. அவனது கண்களில் மெல்லிய திகைப்பு, அதை யாரிடமும் சொல்லத் துணியாமல் அவள் சேர்த்திருந்தாள், ஆனால் அவளுடைய அடிமைகளிடம் மன்னிப்புக் கேட்பது போலவும் அவர்களை நேசிப்பது போலவும் தோன்றும் ஒரு சூசரேனின் சற்று வெட்கத்துடன் கூடிய புன்னகையை அனைவரும் அதில் பகிர்ந்து கொள்ள முடியும். அவளின் கண்களை எடுக்காத என் மீது இந்த புன்னகை விழுந்தது. கில்பர்ட் லு மௌவாஸின் கறை படிந்த கண்ணாடி ஜன்னல் வழியாக சூரிய ஒளியின் கதிர் போன்ற நீல நிறத்தில், நிறை நேரத்தில் அவள் என் மீது தங்க அனுமதித்த அந்த பார்வையை நினைவில் வைத்துக் கொண்டு, நான் எனக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன்: "ஆனால் அவள் என்னை கவனிக்கிறாள் என்பதில் சந்தேகமில்லை." அவள் என்னை விரும்புகிறாள் என்று நான் நினைத்தேன், அவள் தேவாலயத்தை விட்டு வெளியேறும்போது அவள் என்னைப் பற்றி இன்னும் நினைப்பாள், என் நிமித்தம் அவள் அந்த மாலை குர்மாண்டஸில் சோகமாக இருப்பாள். உடனே நான் அவளை நேசித்தேன், சில சமயங்களில் நாம் ஒரு பெண்ணை நேசிப்பது போதுமானதாக இருந்தால், மேடம் செய்ததாக நான் நினைத்தது போல் அவள் எங்களை அவமதிப்புடன் பார்க்கிறாள்.ஸ்வான் மற்றும் நாங்கள் நினைக்கிறோம், அவள் ஒருபோதும் எங்களுக்குச் சொந்தமாக இருக்க முடியாது, சில சமயங்களில் மேடம் டி குர்மாண்டஸ் செய்ததைப் போல அவள் எங்களை இரக்கத்துடன் பார்ப்பது போதுமானது, மேலும் அவள் நம்மைச் சேர்ந்தவள் என்று நாங்கள் நினைக்கிறோம். அவளது கண்கள் எடுக்க முடியாத ஒரு பெரிவிங்கிள் போல நீலமாக இருந்தன, ஆனாலும் அவள் எனக்கு அர்ப்பணித்திருந்தாள்; மற்றும் சூரியன், மேகத்தால் அச்சுறுத்தப்பட்டாலும், சதுக்கத்திலும் சாக்ரஸ்டியிலும் தனது முழு பலத்துடன் குதித்துக்கொண்டிருந்தது, பூமியில் கம்பீரமாக விரித்திருந்த சிவப்புக் கம்பளங்களுக்கு ஜெரனியம் நிறத்தைக் கொடுத்தது மற்றும் மக்கள் சிரித்துக்கொண்டே செல்வார்கள். _ _ de Guermantes, மற்றும் அவர்களின் கம்பளி துணியில் ஒரு வெல்வெட் இளஞ்சிவப்பு, ஒளியின் மேல்தோல், அந்த வகையான மென்மை, ஆடம்பரம் மற்றும் மகிழ்ச்சியில் தீவிர மென்மை ஆகியவற்றைச் சேர்த்தது, இது லோஹெங்கிரின் சில பக்கங்கள், கார்பாசியோவின் சில ஓவியங்கள் மற்றும் பாட்லேயர் அதைத் தெளிவுபடுத்துகிறது. எக்காளத்தின் ஒலிக்கு சுவையான அடைமொழி பொருந்தும்.

 

அன்றைய தினம் முதல், குர்மண்டேஸுக்கு அருகில் நான் நடைப்பயணத்தில், கடிதங்கள் மீது நாட்டம் இல்லாதது மற்றும் ஒரு பிரபலமான எழுத்தாளராக இருப்பதை விட்டுவிடுவது முன்பை விட எனக்கு மிகவும் வேதனையாகத் தோன்றியது. நான் உணர்ந்த வருத்தங்கள், நான் தனியாக இருந்தபோது, ​​​​கொஞ்சம் தனிமையாக கனவு கண்டேன், என்னை மிகவும் துன்பப்படுத்தியது, மேலும் அவற்றை உணரக்கூடாது என்பதற்காக, வலியின் முன் ஒரு வகையான தடையால், என் ஆத்மா அதைப் பற்றி நினைப்பதை முற்றிலும் நிறுத்தியது. கவிதைகள், நாவல்கள், ஒரு கவிதை எதிர்காலம் என் திறமையின்மை என்னை எண்ணுவதைத் தடை செய்தது. எனவே, இந்த இலக்கிய ஆர்வங்களுக்கு வெளியே, அவற்றுடன் எந்த வகையிலும் தொடர்பு இல்லை, திடீரென்று ஒரு கூரை, ஒரு கல்லில் சூரியனின் பிரதிபலிப்பு, ஒரு பாதையின் வாசனை அவர்கள் எனக்கு அளித்த ஒரு குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியில் என்னை நிறுத்தியது. மேலும், நான் பார்த்ததைத் தாண்டி அவர்கள் மறைத்து வைத்திருப்பது போல் தோன்றியதால், அவர்கள் வந்து எடுத்துச் செல்ல அழைத்தார்கள், மேலும் எனது முயற்சிகள் இருந்தபோதிலும் என்னால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அது அவர்களுக்குள் இருப்பதாக நான் உணர்ந்ததால், நான் அங்கேயே இருந்தேன், அசையாமல், பார்க்க, சுவாசிக்க, உருவம் அல்லது வாசனையைத் தாண்டி என் சிந்தனையுடன் செல்ல முயற்சிக்கிறேன். நான் என் தாத்தாவைப் பிடிக்க வேண்டியிருந்தால், என் வழியில் தொடர வேண்டும், நான் கண்களை மூடிக்கொண்டு அவர்களைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சித்தேன்; கூரையின் கோடு, கல்லின் நிழலை நான் சரியாக நினைவில் வைத்துக் கொண்டேன், அது ஏன் என்று என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியாமல், எனக்கு நிரம்பியதாகத் தோன்றியது, கொஞ்சம் திறக்கத் தயாராக இருந்தது, அவை இல்லாததை எனக்கு வழங்கத் தயாராக இருந்தது. ஒரு கவர். ஒரு நாள் எழுத்தாளராகவும் கவிஞராகவும் இருக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கையை எனக்கு மீண்டும் தரக்கூடியது இந்த மாதிரியான பதிவுகள் அல்ல. ஏனென்றால் அவை எப்போதும் அறிவுசார் மதிப்பு இல்லாத ஒரு குறிப்பிட்ட பொருளுடன் தொடர்புடையவை மற்றும் சுருக்கமான உண்மையுடன் தொடர்புடையவை. ஆனால் குறைந்த பட்சம் அவர்கள் எனக்கு ஒரு பகுத்தறிவற்ற மகிழ்ச்சியைக் கொடுத்தனர், ஒரு வகையான பழம்தரும் மாயை மற்றும் அதன் மூலம் நான் ஒரு சிறந்த இலக்கியப் படைப்பிற்கான தத்துவப் பொருளைத் தேடும் ஒவ்வொரு முறையும் நான் அனுபவித்த எனது உதவியற்ற உணர்விலிருந்து என்னைத் திசைதிருப்பினர். ஆனால் மனசாட்சியின் கடமை மிகவும் கடினமானதாக இருந்தது, இந்த வடிவம், வாசனை திரவியம் அல்லது வண்ணம் போன்ற பதிவுகள் என் மீது சுமத்தப்பட்டன-அவற்றின் பின்னால் மறைந்திருப்பதைக் காண முயற்சிக்கிறேன்- இந்த முயற்சிகளில் இருந்து தப்பிக்க அனுமதிக்கும் சாக்குகளைத் தேடுவதில் நான் நீண்ட நேரம் இல்லை. இந்த சோர்வை நானே காப்பாற்று. நல்லவேளையாக என் பெற்றோர் என்னை அழைத்தார்கள். எனது ஆராய்ச்சியை பயனுள்ளதாக தொடரத் தேவையான அமைதி தற்போது என்னிடம் இல்லை என்றும், நான் திரும்பி வரும் வரை அதைப் பற்றி சிந்திக்காமல் இருப்பது நல்லது என்றும், முடிவு இல்லாமல் முன்கூட்டியே சோர்வடையாமல் இருப்பது நல்லது என்றும் உணர்ந்தேன். எனவே, இந்த அறியப்படாத விஷயத்தைப் பற்றி நான் கவலைப்படவில்லை, அது ஒரு வடிவத்திலோ அல்லது வாசனை திரவியத்திலோ தன்னைத்தானே மூடிக்கொண்டது, நான் அதை வீட்டிற்கு கொண்டு வந்ததிலிருந்து மிகவும் அமைதியானது, அந்த நாட்களில் மீன்களைப் போல உயிருடன் இருப்பதைக் காணலாம். மீன்பிடிக்கச் செல்ல எனக்கு அனுமதி கிடைத்ததும், நான் என் கூடைக்குள் கொண்டு வந்தேன், புல் அடுக்குகளால் மூடப்பட்டிருந்தது, அது அவர்களின் புத்துணர்ச்சியைக் காப்பாற்றியது. வீட்டில் ஒருமுறை, நான் வேறொன்றைப் பற்றி யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன், அதனால் என் மனதில் ஒரு குவியல் இருந்தது (என்னுடைய நடைப்பயணத்தின் போது நான் பறித்த பூக்கள் அல்லது எனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட பொருட்கள் போன்றவை), ஒரு கல் ஒரு பிரதிபலிப்பு. , ஒரு கூரை, மணி அடிக்கும் மணி, இலைகளின் மணம், பல வித்தியாசமான படங்கள், அதன் கீழ் உணர்ந்த யதார்த்தம் நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு இறந்துவிட்டது, அதைக் கண்டுபிடிக்க எனக்கு போதுமான மன உறுதி இல்லை. எவ்வாறாயினும், ஒருமுறை, எங்கள் நடை வழக்கமான நேரத்தைத் தாண்டி நீண்ட நேரம் சென்றபோது, ​​நாங்கள் சந்தித்ததில் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தோம், பாதி வழியில், மதியம் நெருங்கிக்கொண்டிருந்தபோது, ​​​​முழு வேகத்தில் காரை ஓட்டிக்கொண்டிருந்த டாக்டர் பெர்செபிட் எங்களை அடையாளம் கண்டுகொண்டார். எங்களை அவருடன் வரச் செய்தது-எனக்கு இந்த மாதிரியான அபிப்ராயம் இருந்தது, அதைச் சிறிதும் பார்க்காமல் அவரை விட்டுவிடவில்லை. நான் பயிற்சியாளரின் அருகில் நிறுத்தப்பட்டிருந்தேன், நாங்கள் காற்றைப் போல் சென்றோம், ஏனென்றால் மருத்துவர் இன்னும் மார்ட்டின்வில்லே-லே-செக் என்ற இடத்தில் நிறுத்த வேண்டியிருந்தது, ஏனென்றால் ஒரு நோயாளியின் வாசலில் ஒரு நோயாளியின் வாசலில் நாங்கள் அங்கு செல்வோம் என்று ஒப்புக்கொண்டார். காத்திருக்க வேண்டும்.

 

அவற்றின் அம்புக்குறியின் வடிவம், அவற்றின் கோடுகளின் இடப்பெயர்ச்சி, அவற்றின் மேற்பரப்பில் சூரிய ஒளி ஆகியவற்றைக் குறிப்பிடுவதன் மூலம், என் எண்ணத்தின் முடிவுக்கு நான் செல்லவில்லை, இந்த இயக்கத்தின் பின்னால் ஏதோ இருக்கிறது, இந்த தெளிவின் பின்னால், ஏதோ ஒன்று இருக்கிறது என்று உணர்ந்தேன். ஒரே நேரத்தில் உள்ளடக்கியது மற்றும் திருடுவது போல் தோன்றியது.

 

செங்குன்றங்கள் வெகு தொலைவில் தோன்றின, நாங்கள் அவர்களுக்கு மிக அருகில் வருவது போல் தோன்றியது, சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, மார்ட்டின்வில் தேவாலயத்தின் முன் நாங்கள் நின்றபோது நான் ஆச்சரியப்பட்டேன். அடிவானத்தில் அவர்களைப் பார்த்ததில் எனக்கு ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சிக்கான காரணம் எனக்குத் தெரியவில்லை, இந்த காரணத்தைக் கண்டறிய முயற்சிக்க வேண்டிய கடமை எனக்கு மிகவும் வேதனையாகத் தோன்றியது; வெயிலில் கிளர்ச்சியூட்டும் அந்த வரிகளை என் தலையில் வைத்து இப்போது அவற்றை மறந்துவிட விரும்பினேன். நான் அப்படிச் செய்திருந்தால், அந்த இரண்டு மலைகளும் பல மரங்கள், கூரைகள், வாசனை திரவியங்கள், ஒலிகள் ஆகியவற்றைச் சேர நிரந்தரமாகச் சென்றிருக்கும், அவை எனக்கு அளித்த இந்த இருண்ட இன்பத்தின் காரணமாக மற்றவற்றிலிருந்து வேறுபடுத்தப்பட்டன. ஆழமாக இல்லை. டாக்டருக்காக காத்திருக்கும் போது நான் என் பெற்றோருடன் அரட்டை அடிக்க கீழே சென்றேன். பின்னர் நாங்கள் புறப்பட்டோம், நான் இருக்கையில் என் இடத்தை மீண்டும் தொடர்ந்தேன், சிறிது நேரம் கழித்து ஒரு பாதையின் வளைவில் கடைசியாக நான் பார்த்த ஸ்டீப்பிள்ஸ் இன்னும் பார்க்க என் தலையைத் திருப்பினேன். பயிற்சியாளர், பேசுவதற்கு விருப்பமில்லாமல், எனது கருத்துக்களுக்கு அரிதாகவே பதிலளிக்கவில்லை, வேறு நிறுவனம் இல்லாததால், என்னை நானே திரும்பிப் பார்க்கவும், என் ஸ்டீபிள்களை நினைவில் வைத்துக் கொள்ளவும் நான் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டேன். விரைவிலேயே அவற்றின் கோடுகளும், வெயில் படர்ந்திருக்கும் மேற்பரப்புகளும், அவை ஒருவித மரப்பட்டையைப் போல, கிழித்து, அவற்றில் மறைந்திருந்தவற்றில் சிறிது எனக்குள் தோன்றின, எனக்குள் இல்லாத ஒரு எண்ணம் எனக்குள் தோன்றியது! என் தலையில் வார்த்தைகளால் வடிவமைக்கப்பட்டது, அவற்றைப் பார்த்ததில் நான் அனுபவித்த மகிழ்ச்சி மிகவும் அதிகரித்தது, ஒரு வகையான போதையுடன், என்னால் வேறு எதைப் பற்றியும் சிந்திக்க முடியவில்லை. அந்த நேரத்தில், நாங்கள் ஏற்கனவே மார்ட்டின்வில்லில் இருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தபோது, ​​​​என் தலையைத் திருப்பி நான் அவர்களை மீண்டும் பார்த்தேன், இந்த நேரத்தில் எல்லாம் கருப்பு, ஏனென்றால் சூரியன் ஏற்கனவே மறைந்துவிட்டது. சில சமயங்களில் சாலையில் உள்ள வளைவுகள் அவர்களை என்னிடமிருந்து மறைத்துவிட்டன, பின்னர் அவர்கள் தங்களை கடைசியாகக் காட்டினர், இறுதியாக நான் அவர்களைப் பார்க்கவில்லை.

 

மார்டின்வில்லியின் செங்குத்தான மலைகளுக்குப் பின்னால் மறைந்திருப்பது அழகான வாக்கியத்திற்கு ஒப்பான ஒன்றாக இருந்திருக்க வேண்டும் என்று சொல்லாமல், அது எனக்கு மகிழ்ச்சியைத் தந்த வார்த்தைகளின் வடிவத்தில் இருந்ததால், பென்சில் மற்றும் காகிதத்திலிருந்து எனக்கு தோன்றியது. டாக்டர், காரின் நடுக்கம் இருந்தபோதிலும், என் மனசாட்சியைத் தணிக்கவும், என் உற்சாகத்திற்குக் கீழ்ப்படியவும் நான் இசையமைத்தேன், பின்னர் நான் கண்டுபிடித்த மற்றும் சில மாற்றங்களைச் செய்ய வேண்டிய பின்வரும் சிறிய துண்டு:

 

“தனியாக, சமவெளி மட்டத்திலிருந்து உயர்ந்து, திறந்த வெளியில் தொலைந்து போனது போல், மார்டின்வில்லின் இரண்டு மணி கோபுரங்கள் வானத்தை நோக்கி உயர்ந்தன. விரைவிலேயே அவர்களில் மூவரைப் பார்த்தோம்: தடிமனான வோல்ட் மூலம் அவர்களுக்கு முன்னால் நிற்க, ஒரு தாமதமான ஸ்டீபிள், வியூக்ஸ்விக், அவர்களுடன் சேர்ந்தார். நிமிடங்கள் கடந்துவிட்டன, நாங்கள் வேகமாகச் சென்று கொண்டிருந்தோம், இன்னும் மூன்று மலைகள் இன்னும் எங்களுக்கு முன்னால் இருந்தன, சமவெளியில் மூன்று பறவைகள் அமர்ந்து, அசையாமல், சூரியனில் வேறுபடுகின்றன. பின்னர் Vieuxvicq இன் செங்குத்தானது பிரிந்து, அதன் தூரத்தை எடுத்தது, மார்ட்டின்வில்லின் மலைகள் தனியாக இருந்தன, சூரியன் மறையும் ஒளியால் ஒளிரும், இந்த தூரத்தில் கூட, அவர்களின் சரிவுகளில், நான் விளையாடுவதையும் புன்னகைத்ததையும் பார்த்தேன். நாங்கள் அவர்களை நெருங்குவதற்கு இவ்வளவு நேரம் எடுத்துக்கொண்டோம், திடீரென்று கார் திரும்பியதும், அவர்களை அடைய இன்னும் எவ்வளவு நேரம் ஆகும் என்று நான் நினைத்தேன். அவள் எங்களை அவர்களின் காலடியில் வைத்தாள்; அவர்கள் மிகவும் தோராயமாக அவள் முன் தூக்கி எறிந்தனர், அவர்கள் தாழ்வாரத்திற்குள் ஓடாதபடி நிறுத்த நேரம் இல்லை. நாங்கள் எங்கள் வழியில் தொடர்ந்தோம்; நாங்கள் ஏற்கனவே சிறிது நேரத்திற்கு முன்பு மார்ட்டின்வில்லேவை விட்டு வெளியேறிவிட்டோம், சில வினாடிகள் எங்களுடன் வந்த பிறகு, கிராமம் காணாமல் போனது, நாங்கள் தப்பி ஓடுவதைப் பார்க்க அடிவானத்தில் தனித்து விடப்பட்டது, அதன் ஸ்டீபிள்கள் மற்றும் வியூக்ஸ்விக் இன்னும் தங்கள் சன்னி உச்சிகளை அசைத்துக்கொண்டிருந்தன விடைபெறும் அறிகுறி.. சில சமயங்களில் ஒருவர் ஒதுங்கி நின்றதால் மற்ற இருவரும் இன்னும் ஒரு கணம் எங்களைப் பார்க்கலாம்; ஆனால் சாலை திசை மாறியது, அவை மூன்று தங்க மையங்களைப் போல வெளிச்சத்திற்கு மாறி என் பார்வையில் இருந்து மறைந்தன. ஆனால், சிறிது நேரம் கழித்து, நாங்கள் ஏற்கனவே கோம்ப்ரேக்கு அருகில் இருந்ததால், சூரியன் இப்போது மறைந்தது. வயல்களின் தாழ்வான கோட்டிற்கு மேலே வானத்தில் மூன்று பூக்களுக்கு மேல் வரையப்படாமல் இருந்த மிகத் தொலைவிலிருந்து நான் அவர்களை கடைசியாக ஒரு முறை பார்த்தேன். ஏற்கனவே இருள் சூழ்ந்து கொண்டிருந்த ஒரு தனிமையில் கைவிடப்பட்ட ஒரு புராணக்கதையில் மூன்று இளம் பெண்களையும் அவர்கள் எனக்கு நினைவூட்டினர்; நாங்கள் பாய்ந்து செல்லும் போது, ​​அவர்கள் பயத்துடன் தங்கள் வழியைத் தேடுவதை நான் கண்டேன், அவர்களின் உன்னதமான நிழற்படங்களின் சில மோசமான தடுமாற்றங்களுக்குப் பிறகு, ஒன்றிணைந்து, ஒன்றன் பின் ஒன்றாக சறுக்கி, இனி வானத்தில் மீண்டும் ஒரு கருப்பு வடிவமாக உயர்ந்து, வசீகரமாக, ராஜினாமா செய்தேன். , மற்றும் இரவில் மங்கிவிடும். நான் அந்தப் பக்கத்தைப் பற்றி மீண்டும் நினைக்கவில்லை, ஆனால் அந்த நேரத்தில், மார்ட்டின்வில்லி சந்தையில் வாங்கிய கோழியை ஒரு கூடையில் வைத்தியரின் பயிற்சியாளர் இருக்கையின் மூலையில், நான் எழுதி முடித்தேன்.

 

நாள் முழுவதும், இந்த நடைப்பயணங்களில், டச்சஸ் டி குர்மான்டெஸின் நண்பராக இருப்பது, டிரவுட் மீன்பிடிப்பது, விவோன்னில் படகுப் பயணம் செய்வது, மகிழ்ச்சிக்காக ஆர்வமாக இருப்பது போன்ற இன்பத்தை நான் கனவு காண முடிந்தது. இந்த தருணங்களில் கேட்பதற்கு, எப்போதும் மகிழ்ச்சியான மதிய வேளைகளைக் கொண்டிருப்பதைத் தவிர, வாழ்க்கையின் வேறு எதுவும் இல்லை. ஆனால் திரும்பி வரும்போது இடதுபுறத்தில் ஒரு பண்ணையை நான் பார்த்தேன், மாறாக இரண்டிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தது, அதற்கு நேர்மாறாக மிக நெருக்கமாக இருந்தது, அதிலிருந்து கோம்ப்ரேயில் நுழைவதற்கு புல்வெளிகளால் ஒருபுறம் எல்லையாக இருந்த கருவேல மரங்களின் சந்து மட்டுமே இருந்தது. , ஒவ்வொன்றும் ஒரு சிறிய அடைப்பைச் சேர்ந்தவை மற்றும் சம இடைவெளியில் ஆப்பிள் மரங்களை நட்டு, அவை அஸ்தமன சூரியனால் ஒளிரும் போது, ​​அவற்றின் நிழல்களின் ஜப்பானிய வடிவமைப்பு, திடீரென்று என் இதயம் துடிக்கத் தொடங்கியது, அரை மணி நேரத்திற்குள் நாங்கள் திரும்பி வருவோம் என்றும், நாங்கள் குர்மண்டேஸ் நோக்கிச் சென்ற நாட்களில் விதிப்படி, இரவு உணவு பரிமாறப்படும்போது, ​​​​என் சூப் எடுத்தவுடன் என்னை படுக்கைக்கு அனுப்புவார்கள் என்று எனக்குத் தெரியும். இரவு உணவிற்கு ஆட்கள் இருப்பது போல் மேஜையில் வைத்திருந்த என் அம்மா, குட்நைட் சொல்ல என் படுக்கைக்கு வரமாட்டார். நான் இப்போது நுழைந்த சோகத்தின் மண்டலமும் நான் மகிழ்ச்சியுடன் உயர்ந்து கொண்டிருந்த மண்டலத்திலிருந்து வேறுபட்டது. ஒரு கருப்பு பட்டை. ஒரு பறவை இளஞ்சிவப்பு நிறத்தில் பறப்பதைப் பார்க்கிறோம், அது அதன் முடிவை அடையும், அது கிட்டத்தட்ட கருப்பு நிறத்தைத் தொடும், பின்னர் அது உள்ளே நுழைந்தது. இப்போதுதான் என்னைச் சூழ்ந்திருந்த ஆசைகள், குர்மாண்டஸ் செல்ல, பயணம் செய்ய, மகிழ்ச்சியாக இருக்க, நான் இப்போது அவர்களுக்கு வெளியே இருந்தேன், அவர்களின் நிறைவு எனக்கு எந்த மகிழ்ச்சியையும் அளித்திருக்காது. அம்மாவின் கைகளில் இரவு முழுவதும் அழுவதற்கு நான் அதையெல்லாம் எப்படி கொடுத்திருப்பேன்! நான் நடுங்கினேன், என் அம்மாவின் முகத்திலிருந்து என் வேதனையான கண்களை எடுக்க முடியவில்லை, நான் ஏற்கனவே சிந்தனையில் என்னைப் பார்த்த அறையில் இன்று மாலை தோன்றமாட்டேன், நான் இறக்க விரும்பினேன். இந்த நிலை அடுத்த நாள் வரை நீடிக்கும், காலைக் கதிர்கள், தோட்டக்காரனைப் போல ஓய்வெடுக்கும் போது, ​​சுவரில் உள்ள நாஸ்டர்டியம்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் சுவரில் என் ஜன்னல் வரை ஏறி, நான் படுக்கையில் இருந்து குதித்து விரைவாக தோட்டத்திற்குச் செல்வேன். இனி என் அம்மாவை விட்டுச் செல்லும் நேரத்தை மாலை மீண்டும் கொண்டு வராது என்பதை நினைவூட்டுகிறேன். இந்த வழியில், குர்மண்டேஸிடமிருந்து தான், சில காலகட்டங்களில், என்னுள் ஒன்றையொன்று பின்பற்றும் இந்த நிலைகளை வேறுபடுத்திப் பார்க்க கற்றுக்கொண்டேன். ஒவ்வொரு நாளையும் பிரித்து, ஒருவரைத் துரத்துவதற்குத் திரும்பி, காய்ச்சலின் நேரமின்மையுடன்; அடுத்தடுத்து, ஆனால் ஒருவருக்கொருவர் மிகவும் வெளிப்புறமாக, அவர்களுக்கிடையேயான தகவல்தொடர்பு வழிகள் இல்லாததால், என்னால் இனி புரிந்து கொள்ள முடியாது, நான் விரும்பிய, அல்லது பயந்த, அல்லது சாதித்த ஒன்றை, இன்னொன்றில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்த முடியாது.

 

மேலும் Méséglise பக்கமும் Guermantes பக்கமும் எனக்கு இணையாக வாழும் பல்வேறு வாழ்க்கைகளின் பல சிறிய நிகழ்வுகளுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது, இது மிகவும் சாகசங்கள் நிறைந்தது, அத்தியாயங்களில் பணக்காரமானது, நான் அறிவார்ந்த வாழ்க்கையை குறிக்கிறேன். சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி அது நம்மில் கண்ணுக்குத் தெரியாத வகையில் முன்னேறுகிறது, மேலும் அதன் அர்த்தத்தையும் அம்சத்தையும் மாற்றியமைத்த, நமக்கான புதிய பாதைகளைத் திறந்துவிட்ட உண்மைகளை, நாங்கள் கண்டுபிடிக்க நீண்ட காலமாக தயாராகி வருகிறோம்; ஆனால் அது தெரியாமல் இருந்தது; மேலும் அவை நமக்குத் தெரிந்த நாளிலிருந்து, நிமிடத்திலிருந்து மட்டுமே நமக்குத் தேதியிடுகின்றன. அப்போது புல்லில் விளையாடிய பூக்கள், வெயிலில் சென்ற நீர், அவர்களின் தோற்றத்தைச் சுற்றியுள்ள முழு நிலப்பரப்பும் அதன் மயக்கம் அல்லது திசைதிருப்பப்பட்ட முகத்தின் நினைவகத்துடன் தொடர்கிறது; இந்த எளிய வழிப்போக்கன், கனவு காணும் இந்த குழந்தையால் - ஒரு ராஜாவைப் போல, கூட்டத்தில் தொலைந்து போன ஒரு நினைவுக் குறிப்பால் - இயற்கையின் இந்த மூலையில், இந்த தோட்டம் அதை நீண்ட நேரம் யோசித்திருக்க முடியாது. அவர்கள் மிகவும் தற்காலிகமான சிறப்புகளில் உயிர்வாழ அழைக்கப்படுவதற்கு அவருக்கு நன்றி சொல்ல வேண்டும்; இருந்தும் இந்த ஹாவ்தோர்ன் வாசனை மகரந்தத்தை வேலிக்கூரையில் சேகரிக்கும், அங்கு ரோஸ்ஷிப்கள் விரைவில் அதை மாற்றும், ஓடுபாதையின் சரளை மீது காலடிகளின் எதிரொலியற்ற சத்தம், ஆற்றின் நீரினால் நீர்வாழ் தாவரத்திற்கு எதிராக ஒரு குமிழி உருவாகி உடனடியாக வெடிக்கிறது, என் மேன்மை அவர்களைச் சுமந்து பல வருடங்களாகச் சுமந்து வெற்றி பெற்றது, சுற்றிலும் உள்ள பாதைகள் அனைத்தும் அழிக்கப்பட்டு, அவற்றை மிதித்தவர்களும், அவற்றை மிதித்தவர்களின் நினைவுகளும் இறந்துவிட்டன. சில சமயங்களில் இப்படி இன்று வரை கொண்டு வரப்பட்ட இந்த நிலப்பரப்பு எல்லாவற்றிலிருந்தும் தனித்து நிற்கிறது, அது எந்த நாட்டிலிருந்து, எந்த நேரத்திலிருந்து - ஒரு வேளை என்ன கனவு என்று என்னால் சொல்ல முடியாமல் ஒரு மலர்ந்த டெலோஸ் போல என் எண்ணங்களில் நிச்சயமற்ற மிதக்கிறது. இருந்து வருகிறது. ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக எனது மன மண்ணின் ஆழமான வைப்புகளாக, நான் இன்னும் நம்பியிருக்கும் எதிர்ப்புக் காரணங்களாக, நான் மெசெக்லிஸின் பக்கத்தையும் குர்மான்டெஸின் பக்கத்தையும் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும். நான் விஷயங்களை, உயிரினங்களில், நான் பயணம் செய்யும் போது, ​​அவர்கள் எனக்கு தெரியப்படுத்திய விஷயங்கள், உயிரினங்கள் ஆகியவற்றை மட்டுமே நான் இன்னும் தீவிரமாக எடுத்துக்கொள்கிறேன், இன்னும் எனக்கு வலிமை மற்றும் மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது. உருவாக்கும் நம்பிக்கை என்னுள் வறண்டு போகட்டும். நிஜம் நினைவாக மட்டும் உருவானதா, இன்று எனக்கு முதன்முறையாகக் காட்டப்படும் பூக்கள் உண்மையான பூக்களாக எனக்குத் தோன்றவில்லை. இளஞ்சிவப்பு, ஹாவ்தோர்ன், சோளப்பூக்கள், பாப்பிகள், ஆப்பிள் மரங்கள், குர்மண்டேஸின் பக்கம் டாட்போல்கள், நீர் அல்லிகள் மற்றும் அதன் பட்டர்கப்கள் கொண்ட மெசெக்லிஸின் பக்கம், நான் வாழும் நாடுகளின் முகத்தை என்றென்றும் எனக்கு உருவாக்கியது. வாழ விரும்புகிறேன், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக மக்கள் மீன்பிடிக்க செல்லவும், படகு பயணம் மேற்கொள்ளவும், கோதிக் கோட்டைகளின் இடிபாடுகளைப் பார்க்கவும், கோதுமையின் நடுவில், செயிண்ட்-ஆண்ட்ரே-டெஸ்-சாம்ப்ஸ் எப்படி இருந்தார்கள் என்பதைக் கண்டறியவும் நான் கோருகிறேன். , ஒரு நினைவுச்சின்னமான தேவாலயம், பழமையான மற்றும் ஒரு ஆலை கல் போன்ற பொன்னிறமானது; மற்றும் கார்ன்ஃப்ளவர்ஸ், ஹாவ்தோர்ன்கள், ஆப்பிள் மரங்கள் இன்னும் வயல்களில் சந்திக்கும் போது எனக்கு ஏற்படும், அவை என் கடந்த காலத்தின் மட்டத்தில் ஒரே ஆழத்தில் அமைந்துள்ளன, என் இதயத்துடன் உடனடியாக தொடர்பு கொள்கிறார்கள். இன்னும், அந்த இடத்தைப் பற்றி தனிப்பட்ட ஒன்று இருப்பதால், மீண்டும் குர்மண்டேஸின் பக்கத்தைப் பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசை என்னைப் பிடிக்கும்போது, ​​​​அந்த அழகான, அழகான நீர் அல்லிகள் இருக்கும் ஒரு ஆற்றின் விளிம்பிற்கு என்னை அழைத்துச் செல்வது திருப்தி அடையாது. விவோனில் இருந்ததை விட, மாலையில் திரும்பி வரும்போது, ​​இந்த வேதனை என்னுள் எழுந்தபோது, ​​​​பின்னர் காதலில் குடிபெயர்ந்து, அதிலிருந்து என்றென்றும் பிரிக்க முடியாததாக மாறும் -, நான் ஒரு தாயை மிகவும் அழகாகவும், புத்திசாலியாகவும் விரும்பியிருக்க மாட்டேன். என்னுடையதை விட வந்து என்னிடம் மாலை வணக்கம் சொல்லுங்கள். இல்லை; அதே போல் எனக்கு என்ன தேவையோ, அதனால் நான் மகிழ்ச்சியாக தூங்க முடியும், எந்த எஜமானியாலும் எனக்கு கொடுக்க முடியாத அமைதியுடன், நாங்கள் அவர்களை நம்பும் தருணத்தில் அவர்களை நாங்கள் இன்னும் சந்தேகிக்கிறோம், என் அம்மாவின் முத்தத்தில் நான் பெற்றதைப் போல ஒருவரின் இதயம் ஒருபோதும் சொந்தமாக இல்லை, முற்றிலும், எந்த உள்நோக்கமும் இல்லாமல், எனக்கு இல்லாத ஒரு எண்ணம் எஞ்சியாமல் - அது அவள்தான், கண்ணுக்குக் கீழே ஏதோ ஒரு குறை இருந்த இந்த முகத்தை அவள் என்னை நோக்கி சாய்த்தாள், அது ஒரு குறையாகத் தெரிகிறது, மற்றவற்றைப் போலவே நான் நேசித்தேன், அதேபோல் நான் மீண்டும் பார்க்க விரும்புவது எனக்கு தெரிந்த குர்மண்டேஸின் பக்கத்தைத்தான். சந்து கருவேல மரங்களின் நுழைவாயிலில், ஒன்றுக்கொன்று எதிராக பதுங்கியிருக்கும் அடுத்த இரண்டுக்கும் வெகு தொலைவில் இல்லாத பண்ணை; இந்த புல்வெளிகள் தான், சூரியன் அவற்றை ஒரு குளம் போல பிரதிபலிக்கும் போது, ​​​​ஆப்பிள் மரங்களின் இலைகள் வடிவம் பெறுகின்றன, இந்த நிலப்பரப்புதான் சில நேரங்களில், இரவில் என் கனவுகளில், கிட்டத்தட்ட அற்புதமான சக்தியுடன் என்னை அரவணைக்கிறது. நான் எழுந்தவுடன் அதைக் காணவில்லை. சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, அவர்கள் என்னை ஒரே நேரத்தில் அனுபவிக்கச் செய்ததால், அவர்கள் என்னுள் எப்போதும் பிரிக்கமுடியாத வகையில் ஒன்றிணைந்திருப்பதால், Méséglise அல்லது Guermantes பக்கம், எதிர்காலத்திற்காக, பல ஏமாற்றங்கள் மற்றும் பல தவறுகளுக்கு என்னை வெளிப்படுத்தியது. ஏனென்றால், ஒரு நபரை மீண்டும் பார்க்க விரும்பினேன், ஏனென்றால் அவர் எனக்கு ஒரு ஹாவ்தோர்ன் வேலியை நினைவூட்டியதால் தான் என்று நான் விரும்பினேன். ஆனால் அந்த உண்மையின் மூலமும், அவர்கள் தொடர்புபடுத்தக்கூடிய இன்றைய எனது அபிப்ராயங்களில் இருப்பதன் மூலம், அவை அவர்களுக்கு அடித்தளங்களையும் ஆழத்தையும் மற்றவர்களை விட ஒரு கூடுதல் பரிமாணத்தையும் தருகின்றன. அவற்றிலும் ஒரு அழகை சேர்க்கிறார்கள், எனக்கு மட்டும் என்று அர்த்தம்.

 

...

 

கோம்ப்ரேயின் நாட்களைப் பற்றியும், என் சோகமான தூக்கமில்லாத மாலைகளைப் பற்றியும், பல நாட்களைப் பற்றியும் நான் அடிக்கடி காலை வரை இப்படித்தான் நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன், அவருடைய உருவம் சமீபத்தில் எனக்கு ருசியால் திரும்பி வந்தது - காம்ப்ரேயை "வாசனை" என்று அழைக்கலாம். ஒரு கோப்பை தேநீர், மற்றும் அந்த சிறிய நகரத்தை விட்டு வெளியேறிய பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, என்னென்ன நினைவுகளை இணைத்து, நான் பிறப்பதற்கு முன்பே ஸ்வான் கொண்டிருந்த காதலைப் பற்றி அறிந்து கொண்டேன், இந்த விவரங்களில் சில நேரங்களில் மக்களின் வாழ்க்கைக்கு எளிதாகப் பெறலாம். எங்கள் சிறந்த நண்பர்களை விட பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு இறந்தவர், மேலும் ஒரு நகரத்திலிருந்து இன்னொரு நகரத்திற்கு பேசுவது சாத்தியமற்றதாகத் தோன்றியதால், இந்த சாத்தியமற்றது எப்படி தவிர்க்கப்பட்டது என்பது நமக்குத் தெரியாத வரை. இந்த நினைவுகள் அனைத்தும் ஒன்றோடொன்று சேர்ந்தது ஒரே ஒரு நிறை மட்டுமே.

 

நிச்சயமாக, காலை நெருங்கியபோது, ​​என் விழிப்பு பற்றிய சுருக்கமான நிச்சயமற்ற தன்மை நீண்ட காலமாக கடந்துவிட்டது. நான் உண்மையில் எந்த அறையில் இருக்கிறேன் என்பதை நான் அறிந்தேன், இருட்டில் என்னைச் சுற்றி அதை புனரமைத்தேன், மேலும் - நினைவாற்றலால் மட்டுமே என்னை வழிநடத்துவதன் மூலம் அல்லது எனக்கு உதவுவதன் மூலம், ஒரு அறிகுறியாக, ஒரு மயக்கத்துடன், நான் வைத்த காலடியில் உறையின் திரைச்சீலைகள் - நான் அதை முழுவதுமாக மறுகட்டமைத்து, ஒரு கட்டிடக் கலைஞரைப் போலவும், ஜன்னல்கள் மற்றும் கதவுகளில் அசல் திறப்புகளை வைத்திருக்கும் ஒரு அமைப்பைப் போலவும் அளித்தேன், நான் கண்ணாடிகளை மீண்டும் வைத்து, டிரஸ்ஸரை அதன் வழக்கமான இடத்தில் மாற்றினேன். ஆனால் பகல் வெளிச்சம் இல்லை - நான் அவருக்காக எடுத்துச் சென்ற ஒரு செப்புக் கம்பியில் கடைசியாக எரிந்த தீக்குளியின் பிரதிபலிப்பு - அது இருளிலும், அதன் முதல் வெள்ளை மற்றும் சீர்படுத்தும் கோடு, அதன் திரைச்சீலைகள் கொண்ட ஜன்னலைக் காட்டிலும், சுண்ணாம்பைப் போலவும் இருந்தது. , கதவின் சட்டகத்தை நான் தவறுதலாக விட்டுவிட்டேன், அதற்கு இடமளிக்க, என் நினைவகம் விகாரமாக நிறுவியிருந்த மேசை முழு வேகத்தில் ஓடியது, அதன் முன் இருந்த நெருப்பிடம் மற்றும் பிளவு சுவரை ஒதுக்கித் தள்ளியது. தாழ்வாரம்; ஒரு கணம் முன்பு இன்னும் குளியலறையை நீட்டிய இடத்தில் ஒரு சிறிய முற்றம் ஆட்சி செய்தது, இருளில் நான் மீண்டும் கட்டிய வீடு, திரைச்சீலைகளுக்கு மேலே காணப்பட்ட இந்த வெளிறிய அடையாளத்தால் பறக்கவிடப்பட்டது, விழிப்புச் சுழலில் ஒளிரும் வீடுகளைச் சேரச் சென்றது நாளின் உயர்த்தப்பட்ட விரலால். அவருக்கு முன்னால் நெருப்பிடம் தள்ளி, தாழ்வாரத்தின் பிளவு சுவரை ஒதுக்கித் தள்ளுவது; ஒரு கணம் முன்பு இன்னும் குளியலறையை நீட்டிய இடத்தில் ஒரு சிறிய முற்றம் ஆட்சி செய்தது, இருளில் நான் மீண்டும் கட்டிய வீடு, விழிப்புச் சூறாவளியில் ஒளிரும் வீடுகளைச் சேரச் சென்றது, திரைச்சீலைகளுக்கு மேலே காணப்பட்ட இந்த வெளிறிய அடையாளத்தால் பறந்தது நாளின் உயர்த்தப்பட்ட விரலால். அவருக்கு முன்னால் நெருப்பிடம் தள்ளி, தாழ்வாரத்தின் பிளவு சுவரை ஒதுக்கித் தள்ளுவது; ஒரு கணம் முன்பு இன்னும் குளியலறையை நீட்டிய இடத்தில் ஒரு சிறிய முற்றம் ஆட்சி செய்தது, இருளில் நான் மீண்டும் கட்டிய வீடு, விழிப்புச் சூறாவளியில் ஒளிரும் வீடுகளைச் சேரச் சென்றது, திரைச்சீலைகளுக்கு மேலே காணப்பட்ட இந்த வெளிறிய அடையாளத்தால் பறந்தது நாளின் உயர்த்தப்பட்ட விரலால்.

 

பகுதி இரண்டு

ஸ்வானின் காதல்

வெர்டுரின்களின் "சிறிய கரு", "சிறிய குழு", "சிறிய குலத்தின்" ஒரு பகுதியாக இருக்க, ஒரு நிபந்தனை போதுமானது, ஆனால் அது அவசியம்: கட்டுரைகளில் ஒன்றான கிரெடோவை அமைதியாக கடைபிடிக்க வேண்டியது அவசியம். அதில் இளம் பியானோ கலைஞர், திருமதியால் பாதுகாக்கப்பட்டார். அந்த ஆண்டு வெர்டுரின் மற்றும் அவர் கூறினார்: "வாக்னரை அப்படி விளையாடுவது எப்படி என்று தெரிந்து கொள்ள அனுமதிக்கப்படக்கூடாது!", பிளான்டே மற்றும் ரூபின்ஸ்டீன் இருவரையும் "மூழ்கினார்" மற்றும் டாக்டர் கோட்டார்ட் பொட்டனை விட அதிக நோயறிதலைக் கொண்டிருந்தார். எந்த "புதிய ஆட்சேர்ப்பு" யாரை Verdurins வற்புறுத்த முடியவில்லை என்று தங்கள் வீடுகளுக்கு செல்லாத மக்கள் மாலை மழை போல் சலித்து, தங்களை உடனடியாக ஒதுக்கி பார்த்தேன். உலக ஆர்வத்தையும், மற்ற சலூன்களின் வசீகரத்தைப் பற்றித் தாங்களே தெரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசையையும் ஆண்களை விட பெண்கள் இந்த விஷயத்தில் அதிகக் கலகக்காரர்களாக இருப்பார்கள், மறுபுறம், வெர்டுரின்கள் இந்த சோதனை மனப்பான்மையும் இந்த அற்பத்தனமான அரக்கனையும் உணர முடியும். சிறிய தேவாலயத்தின் மரபுவழிக்கு தொற்று அபாயகரமானதாக மாறியது, அவர்கள் பெண் பாலினத்தின் அனைத்து "நம்பிக்கையாளர்களையும்" தொடர்ந்து நிராகரிக்க வழிவகுத்தது.

 

டாக்டரின் இளம் மனைவியைத் தவிர, அவர்கள் கிட்டத்தட்ட அந்த ஆண்டில் மட்டுமே குறைக்கப்பட்டனர் (மேடம் வெர்டுரின் தன்னை நல்லொழுக்கமுள்ளவராகவும், மரியாதைக்குரிய, அதிகப்படியான செல்வந்தராகவும், முற்றிலும் தெளிவற்ற முதலாளித்துவக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர், அவருடன் படிப்படியாக தானாக முன்வந்து உறவை நிறுத்தினார்) கிட்டத்தட்ட டெமியிலிருந்து ஒரு நபராக இருந்தார். -மண்டே, எம்மி டி க்ரெசி, இவரை எம்மி வெர்டுரின் தனது புனைப்பெயரான ஓடெட்டால் அழைத்தார், மேலும் "ஒரு காதல்" என்று அறிவித்தார் மற்றும் பியானோ கலைஞரின் அத்தைக்கு, அவர் வடத்தை இழுத்திருக்க வேண்டும்; உலகத்தைப் பற்றி அறியாதவர்கள் மற்றும் யாருடைய அப்பாவித்தனத்திற்கு இளவரசி டி சாகன் மற்றும் டச்சஸ் டி குர்மான்டெஸ் ஆகியோர் துரதிர்ஷ்டவசமான மக்கள் தங்கள் இரவு உணவிற்கு மக்களைக் கொண்டுவருவதற்கு பணம் கொடுக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தனர் என்று மக்களை நம்ப வைப்பது மிகவும் எளிதானது, அவர்கள் அழைக்க முன்வந்திருந்தால் இந்த இரண்டு பெரிய பெண்களுக்கு முன்னாள் வரவேற்புரையும் கொக்கோட்டையும் வெறுக்காமல் மறுத்திருப்பார்கள்.

 

வெர்டுரின்கள் மக்களை இரவு உணவிற்கு அழைக்கவில்லை: அவர்கள் தங்கள் இடத்தில் "கவர் செட்" வைத்திருந்தனர். மாலையில், எந்த நிகழ்ச்சியும் இல்லை. இளம் பியானோ கலைஞர் வாசித்தார், ஆனால் "அது அவருக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தால்", யாரும் யாரையும் கட்டாயப்படுத்தவில்லை மற்றும் திரு. வெர்டுரின் கூறியது போல்: "நண்பர்களுக்கு எல்லாம், தோழர்களே வாழ்க!" பியானோ கலைஞர் வால்கெய்ரியில் இருந்து சவாரி அல்லது டிரிஸ்டனின் முன்னுரையை இசைக்க விரும்பினால், திருமதி. வெர்டுரின் எதிர்ப்பு தெரிவித்தார், இந்த இசை அவருக்கு அதிருப்தி அளித்தது அல்ல, மாறாக அது அவர் மீது அதிக தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியதால். “அப்படியானால் எனக்கு ஒற்றைத் தலைவலி இருக்க வேண்டுமா? அவர் விளையாடும் ஒவ்வொரு முறையும் அப்படித்தான் என்று உங்களுக்குத் தெரியும். எனக்கு என்ன காத்திருக்கிறது என்று எனக்குத் தெரியும்! நாளை நான் எழுந்திருக்க வேண்டும், மாலை வணக்கம், யாரும் வெளியேறவில்லை! அவர் விளையாடவில்லை என்றால், நாங்கள் அரட்டை அடித்தோம், மேலும் அந்த நேரத்தில் அவர்களுக்குப் பிடித்த ஓவியரான நண்பர்களில் ஒருவர், "கைவிடப்பட்டார்", M. Verdurin கூறியது போல், "எல்லோரையும் சிரிக்க வைத்த ஒரு பெரிய முட்டாள்தனம்" , Ms. Verdurin குறிப்பாக , யாருக்கு - அவள் உணர்ந்த உணர்ச்சிகளின் உருவக வெளிப்பாடுகளை உண்மையில் எடுத்துக்கொள்வது அவளுடைய பழக்கமாக இருந்தது - டாக்டர் கோட்டார்ட் (அந்த நேரத்தில் ஒரு இளம் தொடக்கக்காரர்) ஒரு நாள் தனது தாடையை பின்னால் வைக்க வேண்டியிருந்தது.

 

நாங்கள் "நண்பர்கள்" மத்தியில் இருந்ததால் கருப்பு கோட் தடைசெய்யப்பட்டது, மேலும் நாங்கள் பிளேக் போல நிறுத்தப்பட்ட "சலிப்பானவர்கள்" போல் தோன்றக்கூடாது என்பதற்காகவும், பெரிய விருந்துகளுக்கு மட்டுமே அழைக்கப்பட்டவர்கள், முடிந்தவரை அரிதாகவே கொடுக்கப்பட்டால் மட்டுமே. ஓவியரை மகிழ்விக்கவும் அல்லது இசைக்கலைஞரை அறியவும். எஞ்சிய நேரத்தில் நாங்கள் சரமாரியாக விளையாடி, இரவு உணவு உடுத்துவதில் திருப்தி அடைந்தோம், ஆனால் எங்களுக்குள், எந்த வெளிநாட்டவரும் சிறிய "கருவில்" ஈடுபடவில்லை.

 

ஆனால் மேடம் வெர்டுரின் வாழ்க்கையில் "தோழர்கள்" அதிக இடத்தைப் பிடித்ததால் , சலிப்புகள், அவதூறுகள், இவை அனைத்தும் நண்பர்களை அவளிடமிருந்து விலக்கியது, சில சமயங்களில் அவர்களை சுதந்திரமாக இருக்க விடாமல் தடுத்தது, ஒருவரின் தாய், மற்றொருவரின் தொழில். , நாட்டின் வீடு அல்லது மூன்றில் ஒரு பகுதியின் மோசமான ஆரோக்கியம். ஆபத்தில் இருக்கும் ஒரு நோயாளிக்குத் திரும்புவதற்காக மேசையை விட்டு வெளியேற வேண்டும் என்று டாக்டர் கோட்டார்ட் நினைத்தால்: "யாருக்குத் தெரியும்," என்றார் திருமதி. வெர்டுரின், இந்த மாலையில் நீங்கள் அவரைத் தொந்தரவு செய்யப் போவதில்லை என்பது அவருக்கு மிகவும் நல்லது; நீங்கள் இல்லாமல் அவருக்கு ஒரு நல்ல இரவு இருக்கும்; நாளைக் காலையில் நீ சீக்கிரமாகச் சென்று அவன் குணமடைந்திருப்பதைக் காண்பாய்” என்றார். டிசம்பர் தொடக்கத்தில் இருந்து, விசுவாசிகள் கிறிஸ்துமஸ் தினத்திற்கும் ஜனவரி 1 ஆம் தேதிக்கும் "விடுவார்கள்" என்ற எண்ணத்தில் அவள் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தாள் . பியானோ கலைஞரின் அத்தை, அவர் தனது தாயின் வீட்டில் தனது குடும்பத்துடன் அன்று இரவு உணவிற்கு வருமாறு கோரினார்:

 

"உங்கள் தாயார் இறந்துவிடுவார் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா," மேடம் வெர்டுரின் கடுமையாக கூச்சலிட்டார் , "புத்தாண்டு தினத்தன்று, மாகாணங்களைப் போல நீங்கள் அவருடன் உணவருந்தவில்லை என்றால்!"

 

அவரது கவலைகள் புனித வாரத்தில் மீண்டும் பிறந்தன:

 

"நீங்கள், டாக்டர், ஒரு அறிஞர், ஒரு வலுவான மனம், நீங்கள் மற்ற நாள் போல் புனித வெள்ளியில் இயல்பாக வருகிறீர்களா?" அவள் பதிலை சந்தேகிக்க முடியாதது போல் நம்பிக்கையான தொனியில் முதல் வருடம் கோட்டார்டிடம் சொன்னாள். ஆனால் அவன் வரவில்லையென்றால் அவள் தனித்துவிடலாம் என்று அவன் சொல்வதற்காகக் காத்திருந்தவள் நடுங்கிக்கொண்டிருந்தாள்.

 

"புனித வெள்ளியன்று வருகிறேன்... ஈஸ்டர் விடுமுறையை அவ்வூரில் கழிக்கப் போகிறோம் என்பதால், உங்களிடம் விடைபெறுகிறேன்."

 

"ஔவையா? உன்னைப் புழுக்கள் மற்றும் பூச்சிகளால் உண்ணச் செய்வது உனக்கு நல்லது!"

 

மற்றும் ஒரு அமைதிக்குப் பிறகு:

 

"குறைந்த பட்சம் நீங்கள் எங்களிடம் கூறியிருந்தால், நாங்கள் இதை ஏற்பாடு செய்து வசதியான சூழ்நிலையில் ஒன்றாக பயணம் செய்ய முயற்சித்திருப்போம்."

 

அதேபோல, ஒரு "உண்மையுள்ள" ஒரு நண்பன் அல்லது "வழக்கமான" ஒரு ஊர்சுற்றி சில சமயங்களில் "போய்விட" முடியும் என்றால், ஒரு பெண்ணுக்கு ஒரு காதலன் இருந்தால் அவளுக்கு ஒரு வீடு இருந்தால் பயப்படாத வெர்டுரின்ஸ் அவரை நேசித்தார்கள். அவர்கள், அவரை அவர்களை விட விரும்பாமல், சொன்னார்கள்: “சரி! உங்கள் நண்பரை அழைத்து வாருங்கள்." மேலும், திருமதி . வெர்டுரின், அவர் "சிறிய குலத்தில்" இணைக்கப்பட வாய்ப்பு இருந்தால். அவர் இல்லையென்றால், அவரை முன்வைத்த பக்தர் ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டார், மேலும் அவர் தனது நண்பரிடமிருந்தோ அல்லது அவரது எஜமானியிடமிருந்தோ அவரைப் பிரிக்கும் சேவையைச் செய்தார். இல்லையெனில், "புதியது" இதையொட்டி விசுவாசமாக மாறியது. அந்த ஆண்டு, டெமி-மொண்டெய்ன் எம். வெர்டுரினிடம், எம். ஸ்வான் என்ற ஒரு அழகான மனிதனைத் தனக்கு அறிமுகம் செய்து கொண்டதாகவும், அவர் தங்கள் வீட்டில் வரவேற்பைப் பெற்றால் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பார் என்றும், எம். வெர்டுரின் உடனடியாக கோரிக்கையை அனுப்பினார். அவரது மனைவிக்கு. (அவரது மனைவிக்குப் பிறகு அவருக்கு ஒரு கருத்தும் இருந்ததில்லை, அவருடைய விருப்பங்களையும், விசுவாசிகளின் விருப்பங்களையும், மிகுந்த புத்திசாலித்தனத்துடன் நிறைவேற்றுவது அவரது சிறப்புப் பாத்திரமாக இருந்தது.)

 

“இதோ மேடம் டி கிரெசி, உங்களிடம் ஏதாவது கேட்க இருக்கிறார். அவள் நண்பர்களில் ஒருவரான எம். ஸ்வான் என்பவரை உங்களுக்கு அறிமுகப்படுத்த விரும்புகிறாள். நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்?

 

“ஆனா வா, அப்படி ஒரு சின்ன பெர்ஃபெக்ஷனுக்கு எதையாவது மறுக்க முடியுமா. அமைதியாக இருங்கள், நாங்கள் உங்கள் கருத்தை கேட்கவில்லை, நீங்கள் ஒரு சரியானவர் என்று நான் உங்களுக்கு சொல்கிறேன்.

 

"உங்களுக்கு இது வேண்டும் என்பதால்," ஓடெட் கேலிக்குரிய தொனியில் பதிலளித்தார், மேலும் அவர் மேலும் கூறினார்: "நான் பாராட்டுக்களுக்காக மீன் பிடிக்கவில்லை என்பது உங்களுக்குத் தெரியும்."

 

-"சரி! அவர் சம்மதித்தால் உங்கள் நண்பரை அழைத்து வாருங்கள்.

 

ஒப்புக்கொண்டபடி, "சிறிய கரு" ஸ்வான் அடிக்கடி வந்த சமூகத்துடன் எந்த தொடர்பும் கொண்டிருக்கவில்லை, மேலும் தூய்மையான சமூகவாதிகள் அவரைப் போலவே, வெர்டுரின்களுக்கு அறிமுகப்படுத்தப்படுவதற்கு ஒரு விதிவிலக்கான நிலையை ஆக்கிரமிப்பது மதிப்புக்குரியது அல்ல என்பதைக் கண்டறிந்திருப்பார்கள். ஆனால் ஸ்வான் பெண்களை மிகவும் நேசித்தார், ஏறக்குறைய அனைத்து உயர்குடியினரையும் அவர் அறிந்த நாளிலிருந்து, அவருக்கு கற்பிக்க எதுவும் இல்லாதபோது, ​​​​இந்த இயற்கைமயமாக்கல் கடிதங்களை அவர் இனி மதிக்கவில்லை. , கிட்டத்தட்ட பிரபுக்களின் தலைப்புகள், அவருக்கு வழங்கப்பட்ட Faubourg Saint-Germain, ஒரு வகையான பரிவர்த்தனை மதிப்பாக, விலையே இல்லாத கடன் கடிதம், ஆனால் பாரிஸில் உள்ள சில சிறிய மாகாண ஓட்டை அல்லது சில தெளிவற்ற இடத்தில் நிலைமையை மேம்படுத்த அனுமதிக்கிறது, அங்கு ஸ்கையர் மகள் அல்லது குமாஸ்தா அவருக்கு அழகாகத் தெரிந்தார். ஆசைக்காகவோ அல்லது அன்பிற்காகவோ, இப்போது வாழ்க்கைப் பழக்கத்திலிருந்து விடுபட்ட மாயையின் உணர்வை அவனிடம் மீட்டெடுத்தான் (ஒரு காலத்தில் அவனுடைய மனதின் பரிசுகளை அற்பமான இன்பங்களில் வீணடித்த அந்த உலக வாழ்க்கைக்கு அவனை இட்டுச் சென்றது சந்தேகமில்லை. மற்றும் கலை விஷயங்களில் தனது புலமையைப் பயன்படுத்தி சமுதாயப் பெண்களின் ஓவியங்கள் வாங்குவதிலும், ஹோட்டல்களை அலங்கரிப்பதிலும் ஆலோசனை வழங்குகிறார்), மேலும் இது அவரை பிரகாசிக்க ஆசைப்பட வைத்தது, அவள் பார்வையில் அவன் காதலித்த அந்நியன். , ஸ்வான் பெயர் மட்டும் குறிப்பிடாத ஒரு நேர்த்தியுடன். அந்நியன் தாழ்மையான நிலையில் இருந்தால் அவர் குறிப்பாக அதை விரும்பினார். ஒரு புத்திசாலி மனிதன் முட்டாள்தனமாகத் தோன்ற பயப்படுவது மற்றொரு அறிவாளிக்கு இல்லை, அது ஒரு பெரிய ஆண்டவரால் அல்ல. ஒரு நேர்த்தியான மனிதன் தனது நேர்த்தியை தவறாகப் புரிந்துகொள்வதைக் கண்டு பயப்படுகிறான். உலகம் தோன்றியதில் இருந்து, தாங்கள் மட்டும் குறைந்துகொண்டே வந்தவர்களால் ஆடம்பரமாகப் பரவியிருக்கும் புத்திசாலித்தனம் மற்றும் வீண் பொய்களின் முக்கால்வாசி குற்றச்சாட்டுகள் தாழ்ந்தவர்களுக்கானது. ஒரு டச்சஸ் உடன் எளிமையாகவும் அலட்சியமாகவும் இருந்த ஸ்வான், ஒரு பணிப்பெண்ணின் முன் இருந்தபோது வெறுக்கப்படுவதைக் கண்டு நடுங்கினார்.

 

சோம்பேறித்தனத்தினாலோ அல்லது சமூகப் மகத்துவம் ஒரு குறிப்பிட்ட கரையில் இணைந்திருக்க வேண்டிய கடமையின் உணர்வை விட்டு விலகி, அவர்கள் வாழும் உலக நிலையைத் தவிர, யதார்த்தம் வழங்கும் இன்பங்களிலிருந்து விலகியவர்களைப் போல அவர் இல்லை. மரணம், இன்பங்களை அழைப்பதில் திருப்தியடைவது, சிறந்த எதையும் விரும்பாதது, அவர்கள் பழகியவுடன், சாதாரணமான பொழுதுபோக்குகள் அல்லது அதில் உள்ள தாங்கக்கூடிய சலிப்புகள். ஸ்வான், தன் பங்கிற்கு, தான் அழகாக நேரத்தை செலவழித்த பெண்களைக் கண்டுபிடிக்க முற்படவில்லை, ஆனால் ஆரம்பத்தில் அழகாகக் கண்ட பெண்களுடன் தனது நேரத்தை செலவிட விரும்பினான். அது பெரும்பாலும் மோசமான அழகைக் கொண்ட பெண்கள், ஏனென்றால், அவர் தன்னையறியாமல் தேடிக்கொண்டிருந்த உடல் குணங்கள், அவர் விரும்பிய எஜமானர்களால் செதுக்கப்பட்ட அல்லது வர்ணம் பூசப்பட்ட பெண்களை ரசிக்க வைத்ததற்கு முற்றிலும் எதிரானது. வெளிப்பாட்டின் ஆழம், மனச்சோர்வு அவளுடைய உணர்வுகளை உறைய வைத்தது, மாறாக ஆரோக்கியமான, குண்டான, ரோஜா சதையை எழுப்ப போதுமானதாக இருந்தது.

 

ஒரு பயணத்தில் அவர் ஒரு குடும்பத்தைச் சந்தித்தால், அதைத் தெரிந்துகொள்ள முயற்சிக்காமல் இருப்பது மிகவும் நேர்த்தியாக இருந்திருக்கும், ஆனால் அதில் ஒரு பெண் தன்னை இன்னும் அறியாத ஒரு வசீகரத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட அவரது கண்களுக்கு தன்னைக் காட்டினார், "தனக்காக" "அவள் தூண்டிய ஆசையை ஏமாற்றி, அவளுடன் தெரிந்திருக்கக்கூடிய இன்பத்திற்கு வேறு ஒரு இன்பத்தை மாற்றிக் கொண்டு, ஒரு முன்னாள் எஜமானிக்கு வந்து சேரும்படி கடிதம் எழுதி, அவனுக்கு வாழ்க்கையின் முன் இப்படி ஒரு கோழைத்தனமான துறவு போல் தோன்றியிருக்கும். நாட்டிற்குச் செல்வதற்குப் பதிலாக, பாரிஸின் காட்சிகளைப் பார்ப்பது போல் தனது அறையில் தன்னை அடைத்துக்கொண்டது போல் ஒரு புதிய மகிழ்ச்சியை முட்டாள்தனமாக துறந்தார். அவர் தனது உறவுகளின் மாளிகையில் தன்னை மூடிக்கொள்ளவில்லை, ஆனால் ஒரு பெண் அவரை மகிழ்வித்த இடத்தில் புதிய செலவில் அதை மீண்டும் கட்டும் வகையில் சிலவற்றை உருவாக்கினார். ஆய்வாளர்கள் தங்களுடன் எடுத்துச் செல்லும் மடிக்கக்கூடிய கூடாரங்களில் ஒன்று. ஒரு புதிய இன்பத்திற்காக எடுத்துச் செல்ல முடியாத அல்லது மாற்ற முடியாததைப் பொறுத்தவரை, அவர் அதை சும்மா கொடுத்திருப்பார், அது மற்றவர்களுக்கு எவ்வளவு பொறாமையாகத் தோன்றினாலும். ஒரு துறவியின் மீதான அவரது வரவு, வாய்ப்பு கிடைக்காமல் அவரை மகிழ்விக்க வேண்டும் என்ற ஆசை பல ஆண்டுகளாக குவிந்ததால், அவர் ஒரு தந்தி பரிந்துரையை தந்தி அனுப்பியதாகக் கூறி ஒரேயடியாக அதிலிருந்து விடுபட்டாரா? ஒரு துண்டு ரொட்டிக்காக வைரத்தை பண்டமாற்று செய்த பட்டினியால் வாடும் மனிதனைப் போல, நாட்டில் அவர் கவனித்த மகளைக் கவனித்த அவரது பணிப்பெண் ஒருவருடன் அவரை உடனடியாக தொடர்பு கொண்டார். அதன்பிறகும், அவர் அதைக் கண்டு மகிழ்ந்தார், ஏனென்றால், அரிய உணவுகளால் மீட்கப்பட்ட, ஒரு குறிப்பிட்ட போரிஷம் அவரிடம் இருந்தது. பிறகு, அவர் சும்மா வாழ்ந்த புத்திசாலி மனிதர்களின் வகுப்பைச் சேர்ந்தவர், மேலும் இந்த செயலற்ற தன்மை அவர்களின் புலனாய்வுப் பொருட்களை கலை அல்லது படிப்பைப் போலவே ஆர்வத்திற்குரியதாக வழங்குகிறது, "வாழ்க்கை" மிகவும் சுவாரஸ்யமானது, எல்லா நாவல்களையும் விட காதல் சூழ்நிலைகள். அவர் குறைந்த பட்சம் அவருக்கு உறுதியளித்தார் மற்றும் உலகின் மிக நுட்பமான நண்பர்களை எளிதில் வற்புறுத்தினார், குறிப்பாக பரோன் டி சார்லஸ், அவருக்கு நடந்த கொடூரமான சாகசங்களின் கதையால் அவர் தன்னை மகிழ்வித்தார், அல்லது வழியில் சந்தித்தார். அப்போது தான் வீட்டிற்கு அழைத்து வந்த ஒரு பெண்ணை அழைத்து சென்றால், அவர் ஒரு இறையாண்மையின் சகோதரி என்பதை அவர் கண்டுபிடித்திருப்பார், இந்த நேரத்தில் ஐரோப்பிய அரசியலின் அனைத்து இழைகளும் அவரது கைகளில் கலந்திருந்தன.

 

மேலும், இது நல்லொழுக்கமுள்ள வரதட்சணையாளர்கள், தளபதிகள், கல்வியாளர்கள் ஆகியோரின் புத்திசாலித்தனமான ஃபாலன்க்ஸ் மட்டுமல்ல, அவர் குறிப்பாக நெருக்கமாக இருந்தார், ஸ்வான் மிகவும் இழிந்த முறையில் அவருக்கு இடையில் பணியாற்ற வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. அவரது நண்பர்கள் அனைவரும் அவ்வப்போது அவரிடமிருந்து கடிதங்களைப் பெறுவார்கள், அதில் ஒரு இராஜதந்திரத் திறமையுடன் அவர்களிடம் ஒரு பரிந்துரை அல்லது அறிமுகம் கேட்கப்பட்டது, இது தவறுகள் செய்யாததை விட அதிகமாக குற்றம் சாட்டப்பட்டது. , ஒரு நிரந்தர தன்மை மற்றும் ஒரே மாதிரியான இலக்குகள். பல வருடங்களுக்குப் பிறகு, அவர் என் தாத்தாவுக்கு எழுதியதை விட, என்னுடைய மற்ற எல்லா பகுதிகளிலும் அவருக்கு இருந்த ஒற்றுமையின் காரணமாக அவரது கதாபாத்திரத்தில் நான் ஆர்வம் காட்டத் தொடங்கியபோது என்னிடம் அடிக்கடி கூறப்பட்டது (அவர் இதுவரை இல்லை, ஏனென்றால், நான் பிறந்த நேரத்தில்தான் ஸ்வானின் பெரிய தொடர்பு தொடங்கியது, அவள் நீண்ட காலமாக இந்த நடைமுறைகளுக்கு இடையூறு விளைவித்தாள்) பிந்தையவர், உறையில் இருந்த தனது நண்பரின் கையெழுத்தை அடையாளம் கண்டு, கூச்சலிட்டார்: "ஸ்வான் அங்கு சென்று ஏதாவது கேட்கிறார்: காவலில் !" மேலும் அவநம்பிக்கை, அல்லது அதை விரும்பாதவர்களுக்கு மட்டுமே ஏதாவது வழங்க வேண்டும் என்று நம்மைத் தூண்டும் அறியாமலேயே கொடூரமான உணர்வு, என் தாத்தா பாட்டி, திருப்திப்படுத்த எளிதான பிரார்த்தனைகளை முற்றிலும் மறுப்பதை எதிர்த்தனர். ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக்கிழமையும் வீட்டில் உணவருந்திய இளம் பெண், ஒவ்வொரு முறையும் ஸ்வான் அவர்களிடம் இதைப் பற்றி மீண்டும் பேசும்போது, ​​​​அவருடன் யாரை அழைக்கலாம் என்று நாங்கள் யோசித்துக்கொண்டிருந்தோம், பெரும்பாலும் யாரையும் காணவில்லை.

 

சில சமயங்களில், என் தாத்தா பாட்டியின் நண்பர்களும், அதுவரை ஸ்வானைப் பார்க்கவில்லை என்று புகார் கூறியவர்களும், திருப்தியுடனும், பொறாமையைத் தூண்டும் ஒரு சிறிய விருப்பத்துடனும் அவர்களிடம் அறிவித்தனர், அவர்களுக்கு மிகவும் கவர்ச்சிகரமான விஷயம் என்னவென்றால், அவர் ஒருபோதும் வெளியேறவில்லை. அவர்களுக்கு. என் தாத்தா அவர்களின் மகிழ்ச்சியைத் தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை, ஆனால் என் பாட்டியைப் பார்த்து, முணுமுணுத்தார்:

 

"அப்படியானால் இந்த மர்மம் என்னவென்று

என்னால் ஒன்றும் புரியவில்லை."

 

அல்லது:

 

"தப்பியோடிய பார்வை..."

 

அல்லது:

 

"இந்த சந்தர்ப்பங்களில்

எதையும் பார்க்காமல் இருப்பதே சிறந்தது."

 

சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, என் தாத்தா ஸ்வானின் புதிய நண்பரிடம் கேட்டால்: "மற்றும் ஸ்வான், நீங்கள் இன்னும் அவரைப் பார்க்கிறீர்களா?" உரையாசிரியரின் முகம் நீண்டது: "எனக்கு முன்னால் அவரது பெயரை உச்சரிக்க வேண்டாம்!" - "ஆனால் நீங்கள் மிகவும் நெருக்கமாக இருப்பதாக நான் நினைத்தேன். வீட்டில். திடீரென்று அவர் முன்னறிவிப்பு இல்லாமல் வருவதை நிறுத்தினார். அவர் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருக்கிறார் என்று அவர்கள் நினைத்தார்கள், என் பாட்டியின் உறவினர் அவரைப் பற்றி கேட்க அனுப்பப் போகிறார், அப்போது அவர் சமையல்காரரின் கணக்கு புத்தகத்தில் கவனக்குறைவாக ஒரு கடிதத்தைக் கண்டுபிடித்தார். அவர் பாரிஸை விட்டு வெளியேறப் போவதாகவும், இனி வர முடியாது என்றும் அந்தப் பெண்ணிடம் அறிவித்தார். அவள் அவனுடைய எஜமானியாக இருந்தாள், பிரியும் நேரம் வந்தபோது, ​​​​அவள் மட்டும் தான் எச்சரிப்பதற்கு பொருத்தமாக இருந்தாள்.

 

அந்த நேரத்தில் அவரது எஜமானி, மாறாக, ஒரு உலக நபராக இருந்தபோது அல்லது குறைந்த பட்சம் மிகவும் தாழ்மையான தோற்றம் அல்லது மிகவும் ஒழுங்கற்ற சூழ்நிலை அவரை இந்த உலகத்திற்கு வரவிடாமல் தடுக்கவில்லை, பின்னர் அவருக்காக அவர் அங்கு திரும்பினார், ஆனால் அவள் நகர்ந்த குறிப்பிட்ட சுற்றுப்பாதையில் அல்லது அவன் அவளை இழுத்துச் சென்ற இடத்தில். "இன்றிரவு ஸ்வானை எண்ண வேண்டிய அவசியமில்லை, அவர்கள் சொன்னார்கள், இது ஓபராவில் அவரது அமெரிக்கர் தினம் என்பது உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும்." அவர் தனது பழக்கவழக்கங்கள், அவரது வாராந்திர இரவு உணவுகள், அவரது போக்கர் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்த குறிப்பாக மூடப்பட்ட சலூன்களுக்கு அவளை அழைத்தார்; ஒவ்வொரு மாலையும், அவளது சிவப்பு முடியின் தூரிகையில் ஒரு லேசான சுருக்கம் சேர்க்கப்பட்ட பிறகு, அவளுடைய பச்சைக் கண்களின் உற்சாகம் சிறிது இனிமையுடன் தணிந்தது, அவர் தனது பொத்தான்ஹோலுக்கு ஒரு பூவைத் தேர்ந்தெடுத்து, தனது கூட்டாளியின் ஒருவருடன் அல்லது மற்ற பெண்களுடன் இரவு உணவிற்கு தனது எஜமானியைக் கண்டுபிடிக்க புறப்பட்டார்; பின்னர், தான் யாருக்காக மழை பெய்யச் செய்தாரோ, அவர் அங்கு காணப் போகிறார்களோ அந்த நாகரீகமான மனிதர்கள், தான் விரும்பிய பெண்ணின் முன் தன்னை ஆடம்பரமாகப் பார்ப்பார்கள் என்ற அபிமானத்தையும், நட்பையும் நினைத்து, இந்த உலக வாழ்க்கைக்கு அழகைக் கண்டார். அது அவருக்கு சலிப்பாக இருந்தது, ஆனால் அதன் பொருள், அங்கு ஒலித்த ஒரு உள்ளிழுக்கப்பட்ட சுடரால் சூடாக ஊடுருவி வண்ணமயமானது, அவர் அதில் ஒரு புதிய அன்பை இணைத்ததால் அவருக்கு விலைமதிப்பற்றதாகவும் அழகாகவும் தோன்றியது.

 

ஒவ்வொருவருக்கும் வித்தியாசமானது மற்றும் நமது புலன்கள் கோரும் வகைக்கு எதிரானது. அவரைப் பிரியப்படுத்த, அவளுடைய சுயவிவரம் மிகவும் உச்சரிக்கப்பட்டது, அவளுடைய தோல் மிகவும் உடையக்கூடியது, அவளுடைய கன்னத்து எலும்புகள் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை, அவளுடைய அம்சங்கள் மிகவும் வரையப்பட்டவை. அவரது கண்கள் அழகாக இருந்தன, ஆனால் மிகவும் பெரியவை, அவை அவற்றின் சொந்த மொத்தத்தின் கீழ் சாய்ந்து, அவரது முகத்தின் மற்ற பகுதிகளை கஷ்டப்படுத்தி, அவரை எப்போதும் மோசமாக அல்லது மோசமான மனநிலையில் தோற்றமளிக்கும். தியேட்டரில் இந்த விளக்கக்காட்சிக்குப் பிறகு, அவள் மிகவும் ஆர்வமுள்ள தனது சேகரிப்பைப் பார்க்கும்படி அவரிடம் எழுதினாள், "அழகான விஷயங்களில் ரசனை கொண்ட அவள் அறியாதவள்", அவள் அவனை நன்றாக அறிவாள் என்று அவளுக்குத் தோன்றியதாகக் கூறினாள். ., "அவரது வீட்டில்" அவள் அவனைப் பார்த்திருக்கும்போது, ​​"அவனுடைய தேநீர் மற்றும் அவனுடைய புத்தகங்களுடன் மிகவும் வசதியாக" அவனைக் கற்பனை செய்தாள். அவர் இந்த சுற்றுப்புறத்தில் வாழ்ந்தார், அது மிகவும் சோகமாக இருந்திருக்க வேண்டும் மற்றும் "மிகவும் புத்திசாலியான அவருக்கு இது மிகவும் புத்திசாலித்தனமாக இல்லை" என்று அவள் ஆச்சரியத்தை அவனிடம் இருந்து மறைக்கவில்லை. அவர் அவளை வர அனுமதித்த பிறகு, அவரை விட்டு வெளியேறிய பிறகு, அவள் இந்த குடியிருப்பில் மிகவும் குறைவாக தங்கியிருந்ததற்கு வருத்தத்தை அவனிடம் சொன்னாள், அங்கு அவள் உள்ளே நுழைந்து மகிழ்ச்சியாக இருந்தாள், அவனைப் பற்றி பேசினாள். அவளுக்குத் தெரிந்த மற்றும் அவர்களின் இரு நபர்களிடையே ஒரு வகையான காதல் ஹைபனை நிறுவுவது போல் தோன்றியது, அது அவளை புன்னகைக்க வைத்தது. ஆனால், ஏற்கனவே சற்றே ஏமாற்றமடைந்த வயதில், ஸ்வான் நெருங்கிக்கொண்டிருந்தார், மேலும் ஒருவனாக இருப்பதன் இன்பத்திற்காக அன்பில் திருப்தி அடைவது எப்படி என்று ஒருவருக்குத் தெரிந்தால், இந்த இதயங்களின் நல்லிணக்கம், இளமை பருவத்தில் இல்லை என்றால், காதல் எந்த இலக்கை நோக்கிச் செல்கிறது, மறுபுறம், அது அதனுடன் ஐக்கியமாக உள்ளது, மாறாக, மிகவும் வலுவான கருத்துக்களால் அது தன்னை முன்வைத்தால், அது அதன் காரணமாக மாறும். முன்பு ஒருவர் தான் காதலித்த பெண்ணின் இதயத்தைக் கைப்பற்ற வேண்டும் என்று கனவு கண்டார். பின்னர், உங்களிடம் ஒரு பெண்ணின் இதயம் இருக்கிறது என்ற உணர்வு, நீங்கள் அவளை காதலிக்க போதுமானதாக இருக்கும். ஆக, ஒரு பெண்ணின் அழகின் ருசியின் பங்குதான் அங்கே பெரியதாக இருக்க வேண்டும் என்று எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அன்பில் ஒரு அகநிலை இன்பத்தைத் தேடுவது போல் தோன்றும் வயதில், காதல் பிறக்க முடியும் - உடல் ரீதியாக - அது இல்லாமல். அதன் அடிப்படையில், ஒரு முன் ஆசை இருந்தது. வாழ்க்கையின் இந்த நேரத்தில், நாம் ஏற்கனவே பலமுறை அன்பால் தொட்டிருக்கிறோம்; அது இனி அதன் சொந்த அறியப்படாத மற்றும் அபாயகரமான சட்டங்களின்படி தனியாக உருவாகாது, வியக்கும் மற்றும் செயலற்ற இதயத்தின் முன். நாங்கள் அவருக்கு உதவ வருகிறோம், நினைவாற்றலால், ஆலோசனையால் அவரை பொய்யாக்குகிறோம். அதன் அறிகுறிகளில் ஒன்றை அறிந்து, நாம் நினைவில் கொள்கிறோம், மற்றவர்களை உயிர்ப்பிக்கிறோம். எங்களிடம் அவரது பாடல், முழுவதுமாக பொறிக்கப்பட்டிருப்பதால், அதன் தொடர்ச்சியைக் கண்டுபிடிக்க அதன் தொடக்கத்தை-அழகு தூண்டும் போற்றுதலால் நிரப்பப்பட்டதைச் சொல்ல ஒரு பெண் தேவையில்லை. அது நடுவில் தொடங்கினால்-இதயங்கள் ஒன்றுசேரும் இடத்தில், ஒருவருக்கொருவர் மட்டுமே இருப்பதைப் பற்றி பேசுகிறோம்-இந்த இசை நமக்குப் பழகிவிட்டதால், அது நமக்குக் காத்திருக்கும் வழியில் உடனடியாக எங்கள் கூட்டாளருடன் சேரும்.

 

Odette de Crécy ஸ்வானைப் பார்க்கத் திரும்பினார், பின்னர் அவரது வருகைகளை நெருக்கமாக்கினார்; ஒவ்வொருவரும் இந்த முகத்தின் முன் தன்னைக் கண்டதில் ஏற்பட்ட ஏமாற்றத்தை, அந்த இடைவெளியில் அவர் சற்றே மறந்திருந்த தனித்தன்மைகளை, வெளிப்பாடாகவோ அல்லது இளமையாக இருந்தபோதிலும், அவர் நினைவில் கொள்ளாமல் இருந்ததையும் அவருக்குப் புதுப்பித்தது என்பதில் சந்தேகமில்லை. மங்கியது; அவள் அவனுடன் அரட்டை அடித்துக் கொண்டிருக்கும் போது, ​​அவளிடம் இருந்த பெரிய அழகு அவன் தன்னிச்சையாக விரும்பியது அல்ல என்று அவன் வருந்தினான். நெற்றி மற்றும் கன்னங்களின் மேற்பகுதி, இந்த மென்மையான மற்றும் தட்டையான மேற்பரப்பானது, பின்னர் அணிந்திருந்த, "முன்பக்கங்களில்" நீட்டி, "அப்பத்தைகளில்" உயர்த்தப்பட்ட முடியால் மூடப்பட்டிருந்ததால், ஒடெட்டின் முகம் மெலிந்ததாகவும், முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகவும் தோன்றியது என்றும் சொல்ல வேண்டும். ”, காதுகள் சேர்த்து பைத்தியம் பூட்டுகள் பரவியது; மற்றும் அவரது உடலை வியக்கத்தக்க வகையில் உருவாக்கியது, அதன் தொடர்ச்சியைப் பார்ப்பது கடினமாக இருந்தது (அந்தக் காலத்து நாகரீகங்கள் மற்றும் அவர் பாரிஸில் சிறந்த ஆடை அணிந்த பெண்களில் ஒருவராக இருந்த போதிலும்), ரவிக்கை இரண்டும், கற்பனை வயிற்றில் இருப்பது போல் காட்சியளித்து, பலூனைச் சுற்றி ஒரு கட்டத்தில் திடீரென முடிவடைந்தது. இரட்டைப் பாவாடைகள் அடியில் வீங்கத் தொடங்கின, அந்தப் பெண்ணுக்கு ஒன்றுக்கொன்று மோசமாகப் பொருத்தப்பட்ட வெவ்வேறு துண்டுகளால் ஆன தோற்றத்தைக் கொடுத்தது; ரச்ஸ், ரஃபிள்ஸ், உடுப்பு ஆகியவை முழு சுதந்திரத்துடன் பின்பற்றப்பட்டன, அவற்றின் வடிவமைப்பு அல்லது துணியின் நிலைத்தன்மையின் படி, முடிச்சுகள், சரிகை குழம்புகள், செங்குத்தாக ஜெட் கீற்றுகள் ஆகியவற்றிற்கு வழிவகுத்த கோடு, அல்லது அது அவர்களை பஸ்க் வழியாக வழிநடத்தியது, ஆனால் உயிருடன் தங்களை இணைக்கவில்லை,

 

ஆனால், ஓடெட் வெளியேறியதும், ஸ்வான் தன்னைத் திரும்பி வர அனுமதிக்கும் வரை எவ்வளவு காலம் தாக்குப்பிடிக்கும் என்று அவனிடம் சொல்லிவிட்டதாக நினைத்து சிரித்தாள்; நீண்ட நேரம் ஆகாது என்று அவள் ஒருமுறை கெஞ்சிய கவலையும், பயமுறுத்தும் பார்வையும் அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது, அந்த நேரத்தில் அவள் கொண்டிருந்த கண்கள், ஒரு பயத்துடன் அவன் மீது பதிந்து, செயற்கைப் பூச்செடியின் கீழ் அவளைத் தொடச் செய்தது. வெள்ளை வைக்கோல், கருப்பு வெல்வெட் பட்டைகள் கொண்ட அவளது வட்டமான தொப்பியின் முன் பேன்சி மலர்கள். "மற்றும் நீ," அவள் சொன்னாள், "நீங்கள் ஒருமுறை என் வீட்டிற்கு டீக்கு வரமாட்டீர்களா?" வெர் மீர் டி டெல்ஃப்ட் பற்றிய ஒரு ஆய்வு-உண்மையில் பல ஆண்டுகளாக கைவிடப்பட்டதாக அவர் குற்றம் சாட்டினார். “உன்னைப் போன்ற பெரிய அறிஞர்களுக்கு அடுத்தபடியாக, பலவீனமான என்னால் ஒன்றும் செய்ய முடியாது என்று எனக்குப் புரிகிறது. நான் அரியோபாகஸுக்கு முன்னால் இருக்கும் தவளையைப் போல இருப்பேன். இன்னும் நான் கற்றுக்கொள்ளவும், தெரிந்து கொள்ளவும், தொடங்கப்படவும் விரும்புகிறேன். ஒரு புத்தகத்தைப் படிப்பது, பழைய காகிதங்களில் மூக்கை நுழைப்பது எவ்வளவு வேடிக்கையாக இருக்கும், அழுக்காகவும் அழுக்காகவும் பயப்படாமல் இருப்பதே தனது மகிழ்ச்சி என்பதை உறுதிப்படுத்த ஒரு நேர்த்தியான பெண் எடுக்கும் சுய திருப்தியின் காற்றோடு அவள் சேர்த்திருந்தாள். "அவளுடைய கைகளை தானே மாவில் வைத்து" சமைப்பது போன்ற வேலைகள். "நீங்கள் என்னைக் கேலி செய்யப் போகிறீர்கள், என்னைப் பார்க்க விடாமல் தடுக்கும் இந்த ஓவியர் (அவள் வெர் மீர் என்று அர்த்தம்), நான் அவரைப் பற்றி கேள்விப்பட்டதே இல்லை; அவர் இன்னும் உயிருடன் இருக்கிறாரா? பாரிஸில் அவருடைய சில படைப்புகளைப் பார்க்க முடியுமா, அதனால் நீங்கள் விரும்புவதை என்னால் கற்பனை செய்ய முடியும், இவ்வளவு வேலை செய்யும் இந்த பெரிய நெற்றியின் கீழ் என்ன இருக்கிறது என்று கொஞ்சம் யூகிக்கவும், எப்போதும் சிந்திக்கும் இந்த தலையில், எனக்குள் சொல்லுங்கள்: நீங்கள் போங்கள் , அதைத்தான் அவன் யோசிக்கிறான். உங்கள் வேலையில் ஈடுபடுவது எவ்வளவு கனவாக இருக்கும்! புதிய நட்பைப் பற்றிய பயத்திற்காக, அவர் என்ன அழைத்தார், தைரியத்தால், மகிழ்ச்சியற்றவராக இருப்பார் என்ற பயத்திற்காக அவர் மன்னிப்பு கேட்டார். “உனக்கு ஒரு வியாதிக்கு பயமா? எவ்வளவு வேடிக்கையானது, அதை மட்டுமே தேடும் நான், ஒருவரைக் கண்டுபிடிக்க என் உயிரைக் கொடுப்பது யார் என்று அவள் குரலில் மிகவும் இயல்பான, மிகவும் உறுதியான குரலில் சொன்னாள், அது அவனைத் தூண்டியது. நீங்கள் ஒரு பெண்ணால் கஷ்டப்பட வேண்டியிருந்தது. மற்றவர்கள் அவளைப் போன்றவர்கள் என்று நீங்கள் நம்புகிறீர்கள். அவளால் உன்னைப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை; நீங்கள் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தவர். அதுதான் முதலில் உன்னைப் பற்றி எனக்குப் பிடித்தது, நீங்கள் எல்லோரையும் போல் இல்லை என்று நான் உணர்ந்தேன், பெண்கள் என்றால், உங்களுக்கு நிறைய தொழில்கள் இருக்க வேண்டும், கொஞ்சம் சுதந்திரமாக இருங்கள். நான் எப்போதும் சுதந்திரமாக இருக்கிறேன், நான் எப்போதும் உங்களுக்காக இருப்பேன். பகல் அல்லது இரவின் எந்த நேரத்திலும் நீங்கள் என்னைப் பார்க்க வசதியாக இருக்கும் போது, ​​என்னை அனுப்புங்கள், நான் ஓடி வருவதில் மகிழ்ச்சி அடைவேன். செய்வீர்களா? திரு உங்களுக்கு அறிமுகப்படுத்தினால் நன்றாக இருக்கும் தெரியுமா?எனக்கு வெர்டுரின், நான் ஒவ்வொரு மாலையும் யாரிடம் செல்கிறேன். நீங்கள் நம்புகிறீர்களா! நாங்கள் அங்கே நம்மைக் கண்டால், நீங்கள் அங்கே இருப்பது எனக்கு கொஞ்சம் என்று நான் நினைத்தால்!

 

மேலும், அவர்களின் உரையாடல்களை இவ்வாறு நினைவில் வைத்துக்கொண்டு, தனிமையில் இருக்கும் போது அவளைப் பற்றி நினைத்துக் கொண்டு, காதல் துவேஷங்களில் பெண்களின் மற்ற பல உருவங்களுக்கிடையில் அவளது உருவத்தை மட்டுமே விளையாடச் செய்தார் என்பதில் சந்தேகமில்லை. ஆனால், ஏதேனும் ஒரு சூழ்நிலைக்கு நன்றி (அல்லது அதற்கு நன்றியில்லாமல் கூட இருக்கலாம், அதுவரை மறைந்திருந்த, எந்த வகையிலும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தாத ஒரு நிலை தன்னைத்தானே அறிவிக்கும் தருணத்தில் தோன்றும் சூழ்நிலை) படம் Odette de Crécy இன் இந்த பகல் கனவுகள் அனைத்தையும் உள்வாங்கிக் கொள்ள வந்தாள், இவை அவளுடைய நினைவிலிருந்து பிரிக்கப்படாவிட்டால், அவளுடைய உடலின் அபூரணம் இனி எந்த முக்கியத்துவத்தையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாது, மேலும் அது மற்றொரு உடலை விட அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ இருந்திருக்கும். ஸ்வானின் சுவை, அவன் நேசிப்பவரின் உடலாக மாறியதால், இனிமேல் அது மட்டுமே அவளுக்கு மகிழ்ச்சியையும் வேதனையையும் ஏற்படுத்தும்.

 

எனது தாத்தாவுக்குத் துல்லியமாகத் தெரியும், இது அவர்களின் தற்போதைய நண்பர்களான இந்த வெர்டுரின் குடும்பத்தைப் பற்றி யாராலும் சொல்ல முடியாது. ஆனால் அவர் "இளம் வெர்டுரின்" என்று அழைக்கப்பட்ட மனிதனுடனான அனைத்து உறவுகளையும் இழந்துவிட்டார், மேலும் அவர் சற்றே பரந்த அளவில், பல மில்லியன் கணக்கானவர்களை-போஹேமியனிசம் மற்றும் ராபிலில்-வீழ்த்தியதாகக் கருதினார். ஒரு நாள், ஸ்வானிடமிருந்து அவருக்கு ஒரு கடிதம் வந்தது, அவரை வெர்டுரின்களுடன் தொடர்பு கொள்ள முடியுமா என்று கேட்டார்: “பாதுகாப்பாக இருங்கள்! காவலில்! என் தாத்தா கூச்சலிட்டார், இது எனக்கு ஆச்சரியமாக இல்லை, ஸ்வான் சரியாக அங்குதான் முடித்திருக்க வேண்டும். நல்ல சூழல்! முதலாவதாக, அவர் என்னிடம் கேட்பதை என்னால் செய்ய முடியாது, ஏனென்றால் இந்த மனிதனை எனக்குத் தெரியாது. பின்னர் அது ஒரு பெண்ணின் கதையை மறைக்க வேண்டும், நான் அந்த விஷயங்களில் ஈடுபடவில்லை. அட சரி! சிறிய வெர்டுரின்களுடன் ஸ்வான் தன்னைத் தானே அலங்கரித்தால் நாங்கள் ஒப்புதல் பெறப் போகிறோம்.

 

என் தாத்தா எதிர்மறையாக பதிலளித்தபோது, ​​ஸ்வானை வெர்டுரின்ஸுக்கு அழைத்துச் சென்ற ஓடெட் தான்.

 

ஸ்வான் அங்கு அறிமுகமான நாளில், மருத்துவர் மற்றும் எம்மியுடன் வெர்டுரின்ஸ் இரவு உணவு சாப்பிட்டனர் .

 

டாக்டர் கோட்டார்ட் ஒருவருக்கு எந்த தொனியில் பதிலளிக்க வேண்டும், அவரது உரையாசிரியர் சிரிக்க விரும்புகிறாரா அல்லது தீவிரமாக இருந்தாரா என்பதை உறுதியாக அறிந்திருக்கவில்லை. அவர் தனது அனைத்து முகபாவனைகளிலும் ஒரு நிபந்தனை மற்றும் தற்காலிக புன்னகையின் வாய்ப்பைச் சேர்த்தார், அதன் எதிர்பார்ப்பு சுவையானது அவரை அப்பாவித்தனத்தின் நிந்தையிலிருந்து விடுவிக்கும், அவருக்குச் சொல்லப்பட்ட கருத்து முகபாவமாக மாறினால். ஆனால் எதிர் கருதுகோளை எதிர்கொள்வது போல், அவர் அந்த புன்னகையை அவரது முகத்தில் தெளிவாக நிற்க விடவில்லை, ஒரு நிரந்தர நிச்சயமற்ற தன்மை அங்கு மிதப்பதைக் காணலாம், அதில் அவர் கேட்கத் துணியாத கேள்வியைப் படிக்கலாம்: "சொல்லுங்கள்- இதை நீங்கள் நல்லதுக்காகவா?" சலூனில் இருப்பதை விட, தெருவில், மற்றும் பொதுவாக வாழ்க்கையில் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதில் அவருக்கு எந்த உறுதியும் இல்லை, மேலும் அவர் வழிப்போக்கர்களை, கார்களை எதிர்ப்பதைக் காண முடிந்தது.

 

எவ்வாறாயினும், எல்லா விஷயங்களிலும், ஒரு வெளிப்படையான கேள்வி அவருக்கு அனுமதிக்கப்பட்டதாகத் தோன்றியபோது, ​​​​அவரது சந்தேகங்களின் புலத்தை கட்டுப்படுத்தவும் அவரது விசாரணையை முடிக்கவும் மருத்துவர் முயற்சிக்கத் தவறவில்லை.

 

எனவே, அவர் தனது மாகாணத்தை விட்டு வெளியேறும் போது ஒரு வருங்கால தாய் அவருக்கு வழங்கிய ஆலோசனையின் பேரில், அவர் தனக்குத் தெரியாத ஒரு சொற்றொடரையோ அல்லது சரியான பெயரையோ ஆவணங்களைப் பெற முயற்சிக்காமல் கடந்து செல்ல அனுமதிக்கவில்லை.

 

சொற்றொடர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர் தகவல்களில் திருப்தியடையவில்லை, ஏனென்றால், சில சமயங்களில் அவை இருப்பதை விட துல்லியமான பொருளைக் கொண்டிருப்பதாகக் கருதி, அவர் அடிக்கடி பயன்படுத்துவதைக் கேள்விப்பட்டவற்றின் அர்த்தம் என்ன என்பதை அறிய விரும்பினார்: பிசாசு, நீல இரத்தம் , நாற்காலி குச்சிகளின் வாழ்க்கை, ரபேலாய்ஸின் கால் மணி நேரம், நேர்த்தியின் இளவரசராக இருக்க, கார்டே பிளான்ச் கொடுப்பது, குயாவாக குறைக்கப்படுதல், முதலியன, மற்றும் குறிப்பிட்ட சந்தர்ப்பங்களில் அவற்றை அவர் தனது கருத்துக்களில் சேர்க்கலாம். தோல்வியுற்றதால், அவர் கற்றுக்கொண்ட சிலேடைகளை வைத்தார். தனக்கு முன்னால் சொல்லப்பட்ட புதிய நபர்களின் பெயர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர் கேட்கத் தோன்றாத விளக்கங்களைப் பெற போதுமானது என்று எண்ணிய கேள்வி தொனியில் அவற்றைத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்வதில் திருப்தி அடைந்தார்.

 

எல்லாவற்றின் மீதும் அவர் செயல்பட்டார் என்று அவர் நினைத்த விமர்சன உணர்வு அவருக்கு முற்றிலும் இல்லாமல் இருந்ததால், ஒருவர் நம்ப விரும்பாமல், யாரை நம்ப விரும்பாமல், அவருக்குக் கடமைப்பட்டிருக்கிறார் என்பதை உறுதிப்படுத்துவதில் அடங்கியிருக்கும் நயத்தின் நேர்த்தி, அவருடன் நேரத்தை வீணடித்தது, அவர் எல்லாவற்றையும் முக மதிப்பில் எடுத்துக் கொண்டார். இருப்பினும் பார்வையற்ற திருமதி. வெர்டுரின் அவரைப் பொறுத்தவரை, அவரை மிகவும் புத்திசாலித்தனமாகக் கண்டறிவதைத் தொடர்ந்து முடித்தார், மேலும் அவர் சாரா பெர்ன்ஹார்ட்டைக் கேட்க அவரை ப்ரோசீனியத்திற்கு அழைத்தபோது கோபமடைந்து, மேலும் கருணைக்காக அவரிடம் கூறியது: "நீங்கள் மிகவும் அன்பானவர். வந்திருக்க வேண்டும், டாக்டர், குறிப்பாக நீங்கள் அடிக்கடி சாரா பெர்ன்ஹார்ட்டைக் கேட்டிருப்பீர்கள் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன், பின்னர் நாங்கள் மேடைக்கு மிக அருகில் இருக்கிறோம்," டாக்டர் கோட்டார்ட், ஒரு புன்னகையுடன் டிரஸ்ஸிங் அறைக்குள் நுழைந்தார். அல்லது நிகழ்ச்சியின் மதிப்பைப் பற்றி அவருக்குத் தெரிவிக்க அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒருவர் அவருக்குப் பதிலளித்தார்: "உண்மையில், நாங்கள் மிகவும் நெருக்கமாக இருக்கிறோம், மேலும் நாங்கள் சாரா பெர்ன்ஹார்ட்டால் சோர்வடையத் தொடங்குகிறோம். ஆனால் நான் வரவேண்டும் என்ற ஆசையை என்னிடம் வெளிப்படுத்தினீர்கள். எனக்கு உங்கள் ஆசைகள் கட்டளைகள். இந்த சிறிய சேவையை உங்களுக்கு வழங்குவதில் நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். உங்களைப் பிரியப்படுத்த நாங்கள் என்ன செய்ய மாட்டோம், நீங்கள் மிகவும் நல்லவர்! மேலும் அவர் கூறினார்: “சாரா பெர்ன்ஹார்ட் கோல்டன் குரல், இல்லையா? அவள் பலகைகளை எரிக்கிறாள் என்றும் அடிக்கடி எழுதப்படுகிறது. இது ஒரு வித்தியாசமான வெளிப்பாடு, இல்லையா? வராத கருத்துகளின் நம்பிக்கையில்.

 

"உங்களுக்குத் தெரியும், மேடம் வெர்டுரின் தனது கணவரிடம் கூறினார் , நாங்கள் தவறான பாதையில் செல்கிறோம் என்று நான் நினைக்கிறேன், அடக்கம் இல்லாமல், நாங்கள் மருத்துவரிடம் வழங்குவதைக் குறைக்கிறோம். அவர் நடைமுறை இருப்புக்கு வெளியே வாழும் ஒரு அறிஞர், அவர் விஷயங்களின் மதிப்பைத் தானே அறியாதவர், அதைப் பற்றி நாம் அவரிடம் சொல்வதை அவர் நம்பியிருக்கிறார்." - "நான் உங்களிடம் சொல்லத் துணியவில்லை, ஆனால் நான் அதைக் கவனித்தேன்" என்று பதிலளித்தார். எம். வெர்டுரின். அடுத்த ஆண்டு, டாக்டர் கோட்டார்டுக்கு மூவாயிரம் பிராங்குகள் மதிப்புள்ள ஒரு மாணிக்கத்தை அனுப்புவதற்குப் பதிலாக, அது மிகக் குறைவு என்று சொல்லி, எம். வெர்டுரின் முந்நூறு பிராங்குகளுக்கு ஒரு மறுசீரமைக்கப்பட்ட கல்லை வாங்கினார், நீங்கள் எதையும் பார்க்க முடியாது என்பதைப் புரிந்துகொண்டார். மிகவும் அழகானது.

 

அன்று மாலை திரு. ஸ்வான் சாப்பிடுவோம் என்று திருமதி வெர்டுரின் அறிவித்தபோது: "ஸ்வான்?" எதற்கும் தன்னை எப்போதும் தயார் என்று நம்பும் இந்த மனிதனை எப்பொழுதும் சிறிதளவு செய்தியும் எடுத்துச் சென்றதால், வேறு யாரையும் விட வியப்பில் ஆழ்த்தியது என்று மருத்துவர் கூச்சலிட்டார். யாரும் அவருக்கு பதிலளிக்காததைக் கண்டு: “ஸ்வான்? யார், ஸ்வான்!" மேடம் வெர்டுரின் சொன்னதும் திடீரென்று நிம்மதி அடைந்த பதட்டத்தின் உச்சத்தில் அவர் கத்தினார் : "ஆனால் நண்பர் ஓடெட் எங்களிடம் பேசியிருந்தார்." - "ஆ! நல்லது, நல்லது, நான் நன்றாக இருக்கிறேன், ”என்று சமாதானப்படுத்திய மருத்துவர் பதிலளித்தார். ஓவியரைப் பொறுத்தவரை, அவர் Mme க்கு ஸ்வான் அறிமுகப்படுத்தியதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார் . வெர்டுரின், ஏனெனில் அவர் ஓடெட்டைக் காதலிக்க வேண்டும் என்றும் அவர் தொடர்புகளை மேம்படுத்த விரும்பினார். "திருமணம் செய்துகொள்வது போல் எதுவும் என்னை மகிழ்விக்கவில்லை, அவர் காதில், டாக்டர் கோட்டார்டிடம், நான் ஏற்கனவே பெண்களிடையே கூட பலவற்றில் வெற்றி பெற்றுள்ளேன்!"

 

ஸ்வான் மிகவும் "புத்திசாலி" என்று வெர்டுரின்களிடம் சொன்னதன் மூலம், ஒடெட் அவர்களை ஒரு "சலிப்பான" பயத்தை ஏற்படுத்தினார். மாறாக, அவர் அவர்கள் மீது ஒரு சிறந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தினார், அது அவர்களுக்குத் தெரியாமல், நேர்த்தியான சமுதாயத்தில் அவர் அடிக்கடி வருவது மறைமுக காரணங்களில் ஒன்றாகும். உண்மையில், உலகில் இதுவரை இல்லாத புத்திசாலித்தனமான மனிதர்களை விடவும், அங்கு வாழ்ந்தவர்களின் மேன்மைகளில் ஒன்று, அவர் ஆசை அல்லது கற்பனையில் தூண்டும் திகில் மூலம் அவரை மாற்றக்கூடாது. அதை முக்கியமற்றதாக கருத வேண்டும். அவர்களின் இணக்கம், எல்லா அவதூறுகளிலிருந்தும் பிரிந்து, மிகவும் இணக்கமாகத் தோன்றும் பயம், சுதந்திரமாக மாறியது, இந்த எளிமையைக் கொண்டுள்ளது, யாருடைய மிருதுவான கைகால்களால் அவர்கள் விரும்பியதைச் சரியாகச் செய்கிறார்களோ, மற்றவர்களின் கண்மூடித்தனமான மற்றும் விகாரமான பங்கேற்பு இல்லாமல் அவர்களின் இயக்கங்களின் இந்த கருணை. உடல்.. உலக நாயகன் தனக்கு அறிமுகமாகும் அந்த அறியாத இளைஞனிடம் கையை நீட்டி கையை நீட்டி, தான் அறிமுகம் செய்யும் தூதுவர் முன் மனமுவந்து வணங்கும் எளிய ஆரம்ப ஜிம்னாஸ்டிக்ஸ், அவன் அறியாமலேயே கடந்து சென்றது. வெர்டுரின்ஸ் மற்றும் அவர்களது நண்பர்கள் போன்ற தனக்குத் தாழ்ந்த சூழலைச் சேர்ந்த மக்களிடம் உள்ளுணர்வாக ஆர்வத்தைக் காட்டி, முன்னேற்றங்களைச் செய்த ஸ்வானின் முழு சமூக அணுகுமுறையும், அவர்களைப் பொறுத்தவரை, ஒரு சலிப்பை ஏற்படுத்தியது. வாக்களிக்கவில்லை. அவர் டாக்டர் கோட்டார்டுடன் ஒரு கணம் மட்டுமே குளிர்ச்சியாக இருந்தார்: அவர்கள் மீண்டும் ஒருவரோடொருவர் பேசுவதற்கு முன்பு அவர் அவரைப் பார்த்து கண் சிமிட்டுவதையும், தெளிவற்ற காற்றில் அவரைப் பார்த்து புன்னகைப்பதையும் பார்த்தபோது ("வரட்டும்" என்று கோட்டார்ட் அழைத்த ஒரு மிமிக்ரி). , ஸ்வான் அதை நம்பினார். ஏதோ ஒரு மகிழ்ச்சியான இடத்தில் அவருடன் இருந்ததை மருத்துவர் அறிந்திருந்தார் என்பதில் சந்தேகமில்லை. அவர் திருமண உலகில் வாழ்ந்ததில்லை என்றாலும், மிகக் குறைவாகவே அங்கு சென்றார். மோசமான ரசனையின் குறிப்பைக் கண்டறிந்து, குறிப்பாக ஓடெட்டின் முன்னிலையில், அவரைப் பற்றி கெட்ட எண்ணம் தோன்றினால், அவர் பனிக்கட்டி காற்றை பாதித்தார். ஆனால் அவருக்கு அருகில் இருந்த ஒரு பெண்மணி திருமதி.எனக்கு கோட்டார்ட், இப்படிப்பட்ட இளம் கணவன் தன் மனைவியின் முன் இந்த வகையான திசைதிருப்பல்களைக் குறிப்பிட முயன்றிருக்க மாட்டான் என்று அவன் நினைத்தான்; மேலும் அவர் பயப்படும் பொருளை மருத்துவரின் பார்வைக்குக் கொடுப்பதை நிறுத்தினார். ஓவியர் உடனடியாக ஸ்வானை தனது ஸ்டுடியோவிற்கு ஓடெட்டுடன் வருமாறு அழைத்தார், ஸ்வான் அவரை நன்றாகக் கண்டார். "ஒருவேளை நீங்கள் என்னை விட அதிகமாக விரும்பப்படுவீர்கள்," என்று திருமதி. வெர்டுரின், கோபப்பட்டதாக பாசாங்கு செய்யும் தொனியில், கோட்டார்டின் உருவப்படம் உங்களுக்குக் காண்பிக்கப்படும் (அவள் அதை ஓவியரிடமிருந்து கட்டளையிட்டாள்). நன்றாக யோசியுங்கள், "ஐயா" பிச்சே, கண்ணின் அழகான பார்வையை, நேர்த்தியான, வேடிக்கையான சிறிய பக்கத்தை வழங்க, ஐயா என்று சொல்வது ஒரு புனிதமான நகைச்சுவை என்று ஓவியருக்கு அவள் நினைவூட்டினாள். நான் முக்கியமாக விரும்புவது அவளுடைய புன்னகை, நான் உங்களிடம் கேட்டது அவளுடைய புன்னகையின் உருவப்படம் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். இந்த வெளிப்பாடு அவளுக்கு குறிப்பிடத்தக்கதாகத் தோன்றியதால், பல விருந்தினர்கள் அதைக் கேட்டிருக்கிறார்கள் என்பதை உறுதிப்படுத்த அவள் அதை மிகவும் சத்தமாக மீண்டும் சொன்னாள், ஒரு தெளிவற்ற சாக்குப்போக்கின் கீழ், அவர்களில் சிலர் முதலில் ஒன்றாக வந்தார்கள். ஸ்வான் அனைவரையும் சந்திக்கச் சொன்னார், வெர்டுரின்ஸின் பழைய நண்பரான சானியட் கூட, அவருக்கு கூச்சம் இருந்தது. அவரது எளிமை மற்றும் நல்ல இதயம் அவரை ஒரு காப்பக வல்லுனராக அவரது விஞ்ஞானம், அவரது பெரிய செல்வம் மற்றும் அவர் வந்த புகழ்பெற்ற குடும்பம் அவரை வென்றது என்ற எண்ணத்தை எங்கும் இழக்கச் செய்தது. அவர் பேசும்போது, ​​அவர் வாயில் ஒரு கஞ்சி இருந்தது, ஏனென்றால் அது ஆன்மாவின் தரத்தை விட நாவின் குறைபாட்டைக் காட்டுகிறது என்று ஒருவர் உணர்ந்தார், முதல் யுகத்தின் அப்பாவித்தனத்தின் எச்சம் போல. அவரால் உச்சரிக்க முடியாத அனைத்து மெய்யெழுத்துக்களும் பல கடுமைகளைக் கொண்டவையாக இருந்தன. எம்.சனியட்டை அறிமுகப்படுத்தச் சொல்லி, ஸ்வான் எம்.எம். அவர் ஒருபோதும் இழக்காத ஆரம்பகால அப்பாவித்தனத்தின் எச்சம் போல. அவரால் உச்சரிக்க முடியாத அனைத்து மெய்யெழுத்துக்களும் பல கடுமைகளைக் கொண்டவையாக இருந்தன. எம்.சனியட்டை அறிமுகப்படுத்தச் சொல்லி, ஸ்வான் எம்.எம். அவர் ஒருபோதும் இழக்காத ஆரம்பகால அப்பாவித்தனத்தின் எச்சம் போல. அவரால் உச்சரிக்க முடியாத அனைத்து மெய்யெழுத்துக்களும் பல கடுமைகளைக் கொண்டவையாக இருந்தன. எம்.சனியட்டை அறிமுகப்படுத்தச் சொல்லி, ஸ்வான் எம்.எம்.என்னை பாத்திரங்களை மாற்றியமைப்பதன் விளைவை வெர்டுரின் கூறினார் (அதற்கு பதிலடியாக அவர் வித்தியாசத்தை வலியுறுத்தினார்: "மான்சியர் ஸ்வான், எங்கள் நண்பர் சானியட்டை உங்களுக்கு அறிமுகப்படுத்த அனுமதிக்கும் அளவுக்கு நீங்கள் அன்பாக இருப்பீர்களா"), ஆனால் தீவிர அனுதாபத்தில் உற்சாகமாக மேலும், வெர்டுரின்கள் ஸ்வானுக்கு வெளிப்படுத்தவே இல்லை, ஏனெனில் சானியட் அவர்களை சிறிது எரிச்சலடையச் செய்தார், மேலும் அவர்கள் அவளுடன் நட்பு கொள்வதில் அக்கறை காட்டவில்லை. ஆனால் மறுபுறம், ஸ்வான் பியானோ கலைஞரின் அத்தையை சந்திக்க உடனே கேட்க வேண்டும் என்று எண்ணி, அவர்களை எல்லையில்லாமல் தொட்டார். எப்போதும் போல் கறுப்பு உடையில், கருப்பு நிறத்தில் இருப்பவர் எப்போதும் நல்லவர் என்றும், அதுதான் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தது என்றும் அவள் நம்பியதால், அவள் ஒவ்வொரு முறை சாப்பிட்டது போலவும் அவள் முகம் அதிகமாக சிவந்திருந்தது. அவள் ஸ்வானை மரியாதையுடன் வணங்கினாள், ஆனால் கம்பீரமாக நிமிர்ந்தாள். அவளுக்கு கல்வியறிவு இல்லாததாலும், பிரெஞ்சு மொழியில் தவறு செய்ய பயந்ததாலும், அவள் தோலைக் கழற்றினால், அது மிகவும் தெளிவற்ற முறையில் மங்கலாகிவிடும் என்று நினைத்து குழப்பமான முறையில் உச்சரித்தாள். , அதனால் அவள் உரையாடல் ஒரு தெளிவற்ற முணுமுணுப்பு மட்டுமே, அதில் இருந்து சில வார்த்தைகள் அவள் உறுதியாக உணர்ந்தாள். ஸ்வான் M. வெர்டுரினிடம் பேசுவதன் மூலம் அவளை இலகுவாக்க முடியும் என்று நினைத்தார், மாறாக, அவர் புண்படுத்தப்பட்டார்.

 

"அவள் ஒரு சிறந்த பெண்," என்று அவர் பதிலளித்தார். இது பிரமிக்க வைக்கவில்லை என்பதை நான் உங்களுக்கு வழங்குகிறேன்; ஆனால் அவளுடன் தனியாக பேசும் போது அவள் சம்மதிக்கிறாள் என்று நான் உறுதியளிக்கிறேன். "எனக்கு சந்தேகம் இல்லை," ஸ்வான் ஒப்புக்கொள்ள விரைந்தார். அவள் எனக்கு "புகழ்பெற்றவள்" என்று தோன்றவில்லை என்று நான் சொல்ல விரும்பினேன், இந்த பெயரடையைப் பிரித்து, சுருக்கமாக இது ஒரு பாராட்டு! "இதோ," எம். வெர்டுரின் கூறினார், "நான் உங்களை ஆச்சரியப்படுத்தப் போகிறேன், அவர் ஒரு அழகான முறையில் எழுதுகிறார். அவருடைய மருமகனை நீங்கள் கேட்டதில்லையா? இது பாராட்டத்தக்கது, இல்லையா டாக்டர்? மான்சியர் ஸ்வான், நான் அவரை ஏதாவது விளையாடச் சொல்ல வேண்டுமா?

 

"ஆனால் அது ஒரு மகிழ்ச்சியாக இருக்கும்..." என்று ஸ்வான் பதிலளிக்கத் தொடங்கினார், மருத்துவர் அவரை கேலி செய்யும் காற்றில் குறுக்கிட்டார். உண்மையில், உரையாடலில் வலியுறுத்தல், புனிதமான வடிவங்களைப் பயன்படுத்துவது காலாவதியானது என்பதை அறிந்த அவர், "மகிழ்ச்சி" என்ற வார்த்தையைப் போலவே தீவிரமாகச் சொல்லப்பட்ட ஒரு தீவிரமான வார்த்தையைக் கேட்டவுடன், அவர் பேசியவர் தான் என்று நம்பினார். தன்னை புத்திசாலித்தனமாக காட்டினார். மேலும், இந்த வார்த்தை தற்செயலாக அவர் பழைய கிளிச் என்று அழைத்தால், இந்த வார்த்தை எவ்வளவு பொதுவானதாக இருந்தாலும், மருத்துவர் தொடங்கிய வாக்கியம் அபத்தமானது என்று கருதி, தனது உரையாசிரியரைக் குற்றம் சாட்டுவது போல் தோன்றிய பொதுவான வார்த்தையுடன் அதை முரண்பாடாக முடித்தார். பிந்தையவர் அதைப் பற்றி ஒருபோதும் நினைக்காதபோது, ​​வைக்க விரும்பினார்.

 

"பிரான்சுக்கு ஒரு மகிழ்ச்சி!" அவர் குறும்புத்தனமாக அழுதார், தனது கைகளை அழுத்தமாக உயர்த்தினார்.

 

எம். வெர்டுரின் சிரிப்பை அடக்க முடியவில்லை.

 

"அந்த நல்லவர்கள் என்ன சிரிக்கிறார்கள், உங்கள் சிறிய மூலையில் நாங்கள் மனச்சோர்வை ஏற்படுத்துவதாகத் தெரியவில்லை," மேடம் வெர்டுரின் கூச்சலிட்டார் . நான் தனிமையில் தவம் செய்து வேடிக்கை பார்க்கிறேன் என்று நீங்கள் நினைத்தால்,' என்று சிறுபிள்ளைத்தனமாக பாவனை செய்து எரிச்சலூட்டும் தொனியில் சொன்னாள்.

 

மேடம் வெர்டுரின் மெழுகு பூசப்பட்ட பைன் மரத்தின் உயரமான ஸ்வீடிஷ் நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தார், அதை அந்த நாட்டைச் சேர்ந்த வயலின் கலைஞர் அவருக்குக் கொடுத்தார், அதை அவர் வைத்திருந்தார், அது ஒரு ஸ்டூலின் வடிவத்தை ஒத்திருந்தாலும், அவள் கொடுத்த சிறந்த பழங்கால மரச்சாமான்களுடன் மோதியது. நன்கொடையாளர்கள் வரும்போது அவற்றை அங்கீகரிப்பதில் மகிழ்ச்சி அடைவதற்காக, விசுவாசிகள் அவ்வப்போது அவளுக்குக் கொடுக்கும் அன்பளிப்புகளை முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக வைத்திருக்க வேண்டும். அதனால் அவள் பூக்கள் மற்றும் இனிப்புகளை ஒட்டிக்கொள்ள மக்களை வற்புறுத்த முயன்றாள், அவை குறைந்தபட்சம் அழிக்கப்படலாம்; ஆனால் அவள் அதைச் செய்வதில் வெற்றிபெறவில்லை, மேலும் அவளது வீட்டில் கால்-வார்மர்கள், மெத்தைகள், கடிகாரங்கள், திரைகள், காற்றழுத்தமானிகள், பாட்டிச்கள், மீண்டும் மீண்டும் மற்றும் வித்தியாசமான புத்தாண்டு ஈவ் ஆகியவற்றின் தொகுப்பாக இருந்தது.

 

இந்த உயர்ந்த பதவியிலிருந்து, விசுவாசிகளின் உரையாடலில் ஆர்வத்துடன் பங்கேற்று, அவர்களின் "ஹம்பக்"களால் மகிழ்ந்தாள், ஆனால் அவளது தாடையில் விபத்து ஏற்பட்டதிலிருந்து, அவள் உண்மையில் சிரிப்பதைக் கைவிட்டு, அந்த இடத்தில் ஈடுபட்டாள். ஒரு வழக்கமான மிமிக்ரிக்கு சோர்வு அல்லது ஆபத்து இல்லாமல், அவள் அழும் வரை அவள் சிரித்தாள். ஒரு சலிப்புக்கு எதிராகவோ அல்லது முன்னாள் வழக்கமான ஒருவருக்கு எதிராகவோ ஒரு சிறிய வார்த்தையில், சலிப்புகளின் முகாமில் தூக்கி எறியப்பட்ட M. வெர்டுரினின் மிகப்பெரிய விரக்திக்கு, அவர் நீண்ட காலமாக தனது மனைவியைப் போலவே அன்பானவர் என்று கூறிக்கொண்டார், ஆனால் நன்றாகச் சிரித்தார். விரைவாக மூச்சுத் திணறல் ஏற்பட்டது, இடைவிடாத மற்றும் கற்பனையான உல்லாசத்தின் இந்த சூழ்ச்சியின் மூலம் அவள் விலகி, தோற்கடிக்கப்பட்டாள் - அவள் ஒரு சிறிய அழுகையை விடுத்து, தலையணை உறை மறைக்கத் தொடங்கிய பறவையின் கண்களை முழுவதுமாக மூடினாள், திடீரென்று, ஒரு அநாகரீகமான காட்சியை மறைக்கவோ அல்லது ஒரு கொடூரமான தாக்குதலைத் தடுக்கவோ அவளுக்கு நேரம் கிடைத்ததைப் போல, அவள் முகத்தை மூடியிருந்த அவள் கைகளில் மூழ்கடித்து, எதையும் பார்க்காமல் விட்டுவிட, அவள் சிரிப்பை அடக்கவும், அழிக்கவும் முயற்சிப்பது போல் தோன்றியது. அதற்கு அவள் தன்னை கைவிட்டிருந்தாள், அவளை மயக்கம் அடையச் செய்திருக்கும். அத்தகைய, விசுவாசிகளின் மகிழ்ச்சியால் திகைத்து, தோழமை, அவதூறு மற்றும் சம்மதத்தால் குடித்துவிட்டு, எம்.எம்.வெர்டுரின் மேடம் , தன் கூடாரத்தில் அமர்ந்து, துருவிய மதுவில் தோய்க்கப்பட்ட ஒரு பறவையைப் போல, கருணையுடன் அழுது கொண்டிருந்தார்.

 

இருப்பினும், எம். வெர்டுரின், ஸ்வானிடம் தனது குழாயை ஒளிரச் செய்ய அனுமதி கேட்ட பிறகு ("நாங்கள் இங்கே சங்கடப்படவில்லை, நாங்கள் தோழர்களிடையே இருக்கிறோம்"), இளம் கலைஞரை பியானோவில் உட்காரும்படி கெஞ்சினார்.

 

"வாருங்கள், அவரைத் தொந்தரவு செய்யாதீர்கள், அவர் துன்புறுத்தப்படுவதற்கு இங்கு இல்லை," என்று வெர்டுரின் மேடம் கூச்சலிட்டார் , "யாரும் அவரைத் துன்புறுத்துவதை நான் விரும்பவில்லை!"

 

"ஆனால் நீங்கள் ஏன் அவரை தொந்தரவு செய்ய விரும்புகிறீர்கள்," என்று எம். வெர்டுரின் கூறினார், "ஒருவேளை எம். ஸ்வானுக்கு நாங்கள் கண்டுபிடித்த எஃப் ஷார்ப்பான சொனாட்டா தெரியாது, அவர் எங்களுக்காக பியானோ ஏற்பாட்டைச் செய்யப் போகிறார்."

 

“ஓ! இல்லை, இல்லை, என் சொனாட்டா அல்ல! வெர்டுரின் மேடம் அழுதார் , கடந்த முறை போல் முக நரம்புத் தளர்ச்சியால் தலை சளி பிடிக்கும் அளவுக்கு அழுவதை நான் விரும்பவில்லை; பரிசுக்கு நன்றி, நான் அதை மீண்டும் செய்ய விரும்பவில்லை; நீங்கள் நல்லவர்களே, ஒரு வாரம் படுக்கையில் இருப்பது நீங்கள் அல்ல என்பதை நீங்கள் பார்க்கலாம்!"

 

பியானோ கலைஞர் விளையாடச் செல்லும் ஒவ்வொரு முறையும் மீண்டும் மீண்டும் வரும் இந்தச் சிறிய காட்சி, "புரவலர்" மற்றும் அவரது இசை உணர்திறனின் கவர்ச்சியான அசல் தன்மைக்கு சான்றாக, புதியதாக இருந்தாலும், நண்பர்களையும் மயக்கியது. அவளுக்கு அருகில் இருந்தவர்கள், தொலைவில் புகைபிடித்தோ அல்லது சீட்டு விளையாடியோ இருப்பவர்களுக்கு, ஏதோ நடக்கிறது என்று அடையாளம் காட்டி, ரீச்ஸ்டாக்கில் ஒருவர் சுவாரசியமான தருணங்களில் சொல்வது போல், “கேளுங்கள், கேளுங்கள். » அடுத்த நாள் வரமுடியாமல் போனவர்களுக்கு அந்தக் காட்சி வழக்கத்தை விட வேடிக்கையாக இருந்ததாகச் சொல்லி வருத்தம் தெரிவித்தோம்.

 

-சரி! வா, அது புரிகிறது, என்று எம்.வெர்டுரின் கூறினார், அவர் ஆண்டாண்டே விளையாடுவார்.

 

"நீங்கள் செல்லும்போது ஆண்டன்டே மட்டுமே," மேடம் வெர்டுரின் கூச்சலிட்டார் . "இது துல்லியமாக என் கைகளையும் கால்களையும் உடைக்கும் அந்தந்தே. முதலாளி மிகவும் அருமை! இது "ஒன்பதாவது" இல் அவர் கூறியது போல் உள்ளது: நாங்கள் இறுதிப் போட்டியை மட்டுமே கேட்போம், அல்லது "மாஸ்டர்ஸ்" இல் தொடக்கத்தை மட்டுமே கேட்போம்.

 

எவ்வாறாயினும், பியானோ இசைக்கலைஞரை இசைக்க அனுமதிக்குமாறு மருத்துவர் எம்மே வெர்டுரினை வற்புறுத்தினார், இசை அவருக்குக் கொடுக்கும் இடையூறுகளை அவர் போலியாகக் காட்டுகிறார் என்று நினைத்ததால் அல்ல - சில நரம்புத் தளர்ச்சி நிலைகளை அவர் அங்கீகரித்தார் - ஆனால் பல மருத்துவர்கள் அவற்றை வளைக்க வைக்கும் பழக்கம் காரணமாக . ஆபத்தில் இருக்கும்போதே அவர்களின் மருந்துச் சீட்டுகளின் தீவிரத்தன்மை, அவர்களுக்கு மிக முக்கியமானதாகத் தோன்றும் ஒன்று, அவர்கள் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் சில சமூகக் கூட்டங்கள் மற்றும் அவர்கள் ஒரு முறை தனது டிஸ்ஸ்பெசியாவை மறந்துவிடுமாறு அறிவுறுத்தும் நபர் அல்லது அவரது காய்ச்சல், அத்தியாவசிய காரணிகளில் ஒன்றாகும்.

 

“இந்த முறை உனக்கு உடம்பு சரியில்ல, நீ பார்க்கணும்” என்று அவளிடம் சொல்லி, தன் பார்வையால் அவளைப் பரிந்துரைக்க முயன்றான். மேலும் நீங்கள் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தால் நாங்கள் உங்களை கவனித்துக்கொள்வோம்.

 

-அப்படியானால் உண்மையா? மேடம் வெர்டுரின் பதிலளித்தார் , அத்தகைய ஆதரவின் நம்பிக்கையை எதிர்கொண்டது போல், சரணடைவதைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. ஒருவேளை அவள் நோய்வாய்ப்படுவாள் என்று சொன்னதால், அது பொய் என்பதை அவள் இனி நினைவில் கொள்ளாமல், நோய்வாய்ப்பட்ட ஆத்மாவை எடுத்துக் கொண்ட நேரங்களும் இருந்தன. இப்போது அவர்கள், எப்போதும் தங்கள் தாக்குதல்களின் அரிதான தன்மையை தங்கள் ஞானத்தின் மீது சார்ந்து இருக்கக் கடமைப்பட்டிருப்பதால் சோர்வடைந்துள்ளனர், தங்களைத் தாங்களே கைகளில் வைத்துக்கொள்ளும் வகையில், தங்களுக்குப் பிரியமான மற்றும் பொதுவாகத் தங்களுக்குத் துன்பம் விளைவிக்கும் அனைத்தையும், தண்டனையின்றிச் செய்ய முடியும் என்று தங்களைத் தாங்களே நம்பிக்கொள்ள விரும்புகிறார்கள். ஒரு சக்திவாய்ந்த உயிரினம், ஒரு வார்த்தை அல்லது மாத்திரையை உட்கொள்வதில் எந்த சிரமமும் இல்லாமல், அவர்களை மீண்டும் தங்கள் காலடியில் வைப்பார்கள்.

 

ஓடெட் பியானோவிற்கு அருகில் இருந்த ஒரு நாடா சோபாவில் உட்காரச் சென்றிருந்தார்:

 

"உங்களுக்குத் தெரியும், எனக்கு என் சிறிய வேலை இருக்கிறது," அவள் மேடம் வெர்டுரினிடம் சொன்னாள் .

 

பிந்தையவர், ஸ்வான் ஒரு நாற்காலியில் இருப்பதைப் பார்த்து, அவரை எழுந்திருக்கச் செய்தார்:

 

"உனக்கு அங்கே வசதியில்லை, ஓடிட்டே பக்கத்துல போய் உட்காரு, ஒடேட் மாட்டியா, எம். ஸ்வானுக்கு இடம் கொடுப்பாயா?"

 

"என்ன ஒரு அழகான பியூவைஸ்," ஸ்வான் உட்காரும் முன், நட்புடன் இருக்க முயன்றார்.

 

“ஓ! என் சோபாவை நீங்கள் விரும்புவதில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன், திருமதி. வெர்டுரின். மேலும் நீங்கள் எதையாவது அழகாக பார்க்க விரும்பினால், அதை உடனே விட்டுவிடலாம் என்று எச்சரிக்கிறேன். அவர்கள் அப்படி எதையும் செய்ததில்லை. சிறிய நாற்காலிகள் கூட அற்புதம். பிறகு இதைப் பார்க்கலாம். ஒவ்வொரு வெண்கலமும் இருக்கையின் சிறிய பொருளுக்கு ஒரு பண்புக்கூறாக ஒத்துள்ளது; உங்களுக்குத் தெரியும், நீங்கள் இதைப் பார்க்க விரும்பினால் நீங்கள் மிகவும் வேடிக்கையாக இருப்பீர்கள், நான் உங்களுக்கு ஒரு நல்ல நேரத்தை உறுதியளிக்கிறேன். கரடி மற்றும் திராட்சைப் பழங்களின் சிவப்புப் பின்னணியில் சிறிய கொடியின் எல்லைகளைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. அது வரையப்பட்டதா? நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள், அவர்கள் அதை வரையத் தெரிந்தார்கள் என்று நினைக்கிறேன்! இந்த கொடியின் பசி போதுமா? நான் பழங்களை சாப்பிடுவதை விட குறைவாக சாப்பிடுவதால் எனக்கு பழங்கள் பிடிக்கவில்லை என்று என் கணவர் கூறுகிறார். ஆனால் இல்லை, உங்கள் அனைவரையும் விட நான் பேராசை கொண்டவன், ஆனால் நான் என் கண்களில் இருந்து அவற்றை என் வாயில் வைக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. நீங்கள் அனைவரும் என்ன சிரிக்கிறீர்கள்? மருத்துவரிடம் கேளுங்கள், இந்த திராட்சைகள் என்னை சுத்தப்படுத்துகின்றன என்று அவர் உங்களுக்குச் சொல்வார். மற்றவர்கள் Fontainebleau இல் குணப்படுத்துகிறார்கள், நான் Beauvais இல் எனது சிறிய சிகிச்சையைச் செய்கிறேன். ஆனால், மான்சியர் ஸ்வான், முதுகில் உள்ள சிறிய வெண்கலத்தைத் தொடாமல் நீங்கள் வெளியேற மாட்டீர்கள். பாட்டினா அளவுக்கு மென்மையாக இருக்கிறதா? ஆனால் இல்லை, இரண்டு கைகளாலும், அவற்றை நன்றாகத் தொடவும்.

 

- ஆ! மேடம் வெர்டுரின் வெண்கலங்களை ரசிக்க ஆரம்பித்தால், இன்று மாலை எந்த இசையையும் கேட்க மாட்டோம் என்று ஓவியர் கூறினார்.

 

“வாயை மூடு நீ வில்லன். அடிப்படையில், ஸ்வான் பக்கம் திரும்பிய அவர், பெண்களாகிய நாங்கள் அதைவிட குறைவான ஆடம்பரமான விஷயங்களைச் செய்யத் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளோம் என்றார். ஆனால் இதற்கு இணையான சதை எதுவும் இல்லை! எம்.வெர்டுரின் என்னைப் பார்த்து பொறாமை கொள்ளும் மரியாதையை எனக்குச் செய்தபோது - வாருங்கள், குறைந்தபட்சம் கண்ணியமாக இருங்கள், நீங்கள் ஒருபோதும் இருந்ததில்லை என்று சொல்லாதீர்கள்...—”

 

"ஆனால் நான் முற்றிலும் எதுவும் சொல்லவில்லை. வாருங்கள், டாக்டர், நான் உங்களை சாட்சியாக அழைத்துச் செல்கிறேன்: நான் ஏதாவது சொன்னேனா?"

 

ஸ்வான் கண்ணியத்தால் வெண்கலங்களை விரலடித்தார், உடனே நிறுத்தத் துணியவில்லை.

 

“வாருங்கள், நீங்கள் அவர்களைப் பின்னர் அரவணைக்கலாம்; இப்போது உங்களைத் தான் நாங்கள் அரவணைக்கப் போகிறோம், நாங்கள் காதில் தத்தளிக்கப் போகிறோம்; நீங்கள் அதை விரும்புகிறீர்கள், நான் நினைக்கிறேன்; இங்கே ஒரு சிறிய இளைஞன் அதை கவனித்துக்கொள்வான்.

 

இப்போது, ​​பியானோ இசைக்கலைஞர் வாசித்தபோது, ​​அங்கிருந்த மற்றவர்களை விட ஸ்வான் அவரிடம் அன்பாக இருந்தார். ஏன் என்பது இதோ:

 

முந்தைய ஆண்டு, ஒரு விருந்தில், அவர் பியானோ மற்றும் வயலினில் நிகழ்த்தப்பட்ட ஒரு இசைப் பணியைக் கேட்டார். முதலில், அவர் கருவிகளால் சுரக்கும் ஒலிகளின் பொருள் தரத்தை மட்டுமே சுவைத்தார். மெல்லிய, எதிர்ப்பு, அடர்த்தியான மற்றும் இயக்கும் வயலினின் சிறிய கோட்டிற்குக் கீழே, அவர் திடீரென்று ஒரு திரவத் தெறிப்பில் எழ முயற்சிப்பதைப் பார்த்தபோது, ​​​​அது ஏற்கனவே ஒரு பெரிய மகிழ்ச்சியாக இருந்தது, பியானோ, பன்முகத்தன்மை, பிரிக்கப்படாத பகுதி. நிலவொளியை வசீகரிக்கும் மற்றும் சிதைக்கும் அலைகளின் மேவ் கிளர்ச்சியைப் போல தட்டையானது மற்றும் மோதுகிறது. ஆனால் ஒரு குறிப்பிட்ட தருணத்தில், ஒரு அவுட்லைனைத் தெளிவாக வேறுபடுத்திப் பார்க்க முடியாமல், தனக்குப் பிடித்ததற்குப் பெயர் வைக்க, திடீரென்று வசீகரித்து, அந்தச் சொற்றொடரையோ ஒத்திசைவையோ சேகரிக்க முயன்றான்—அவனுக்குத் தெரியாதது—எது கடந்து சென்றது, திறக்கப்பட்டது. அவரது ஆன்மா இன்னும் பரந்த அளவில், ஈரமான மாலைக் காற்றில் பரவும் ரோஜாக்களின் சில வாசனைகள் நம் நாசியை விரிவடையச் செய்யும் தன்மை கொண்டது. ஒருவேளை அவருக்கு இசை தெரியாததால் தான் இப்படி ஒரு குழப்பமான உணர்வை அவரால் அனுபவிக்க முடிந்தது, ஒருவேளை முற்றிலும் இசை சார்ந்த, எதிர்பாராத, முற்றிலும் அசல், வேறு எந்த அச்சு வரிசையிலும் குறைக்க முடியாத பதிவுகளில் ஒன்று. ஒரு கணம் இந்த வகையான ஒரு அபிப்ராயம், சொல்ல, சைன் மெட்ரியா. சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி நாம் ஏற்கனவே கேட்கும் குறிப்புகள், அவற்றின் சுருதி மற்றும் அவற்றின் அளவு ஆகியவற்றின் படி, நம் கண்களுக்கு முன்பாக பல்வேறு அளவுகளின் மேற்பரப்புகளை மறைப்பதற்கும், அரேபியஸைக் கண்டுபிடிப்பதற்கும், அகலம், இளமை, உறுதிப்பாடு, கேப்ரிஸ் போன்ற உணர்வுகளை நமக்கு அளிக்கின்றன. ஆனால் இந்த உணர்வுகள் நமக்குள் போதுமான அளவு உருவாகும் முன்பே குறிப்புகள் மறைந்துவிடும், பின்வரும் அல்லது ஒரே நேரத்தில் ஏற்கனவே விழித்திருப்பவர்களால் கூட அதிகமாக இல்லை. இந்த எண்ணம் அதன் பணப்புழக்கம் மற்றும் அதன் "உருகுதல்" ஆகியவற்றில் தொடர்ந்து சூழ்ந்திருக்கும், சில சமயங்களில் அதிலிருந்து வெளிப்படும், அரிதாகவே தெரியும், உடனடியாக மூழ்கி மறைந்துவிடும், அவை தரும் குறிப்பிட்ட மகிழ்ச்சியால் மட்டுமே அறியப்படுகிறது, விவரிக்க முடியாது, நினைவுபடுத்த முடியாது. பெயரிடுவது, விவரிக்க முடியாதது - நினைவாற்றல், அலைகளுக்கு நடுவே நீடித்த அஸ்திவாரங்களை அமைப்பதற்கு உழைக்கும் ஒரு தொழிலாளியைப் போல, இந்த தப்பிப்பிழைக்கும் சொற்றொடர்களை நமக்காக உருவாக்கிக்கொண்டால், அவற்றை வெற்றிகரமானவற்றுடன் ஒப்பிடுவதற்கும் அவற்றை வேறுபடுத்துவதற்கும் நம்மை அனுமதிக்கவில்லை. ஸ்வான் காலாவதியாகிவிட்டதாக உணர்ந்த சுவையான உணர்வு மிகவும் அரிதாகவே இருந்தது. அவரது நினைவகம் அதன் சுருக்கத்தையும் தற்காலிக டிரான்ஸ்கிரிப்ஷனையும் அவருக்கு வழங்கியது, ஆனால் அந்தத் துணுக்குத் தொடரும் போது அவர் கண்களைச் செலுத்தினார், அதனால் அதே அபிப்ராயம் திடீரென்று திரும்பியபோது, ​​அது ஏற்கனவே மழுப்பலாக இல்லை. அவர் அளவு, சமச்சீர் குழுக்கள், எழுத்துப்பிழை, வெளிப்படுத்தும் மதிப்பு ஆகியவற்றைப் படம்பிடித்தார்; ஓவியம், கட்டிடக்கலை, சிந்தனை, மற்றும் இசையை நினைவில் வைக்க அனுமதிக்கும் தூய இசை அல்லாத இந்த விஷயத்தை அவருக்கு முன் வைத்திருந்தார். இம்முறை ஒலி அலைகளுக்கு மேலே சில கணங்கள் எழும்பிய சொற்றொடரை அவர் தெளிவாக வேறுபடுத்திக் காட்டினார். அவள் உடனடியாக அவனுக்கு விசேஷமான இன்பங்களை வழங்கினாள், அதைக் கேட்கும் முன் அவன் ஒருபோதும் யோசனை செய்யவில்லை, அவளைத் தவிர வேறு எதுவும் தனக்குத் தெரியப்படுத்த முடியாது என்று அவன் உணர்ந்தான்.

 

மெதுவான தாளத்துடன் அவள் அவனை முதலில் இங்கேயும், பிறகு அங்கேயும், பிறகு வேறு எங்கோ, ஒரு உன்னதமான மகிழ்ச்சியை நோக்கி, புரியாத மற்றும் துல்லியமாக வழிநடத்தினாள். திடீரென்று அவள் வந்த இடத்திலும், அவன் அவளைப் பின்தொடரத் தயாராகும் இடத்திலிருந்தும், ஒரு நிமிட இடைநிறுத்தத்திற்குப் பிறகு, திடீரென்று அவள் திசை மாறி, ஒரு புதிய இயக்கத்துடன், வேகமாகவும், சிறியதாகவும், மனச்சோர்வுடனும், இடைவிடாத மென்மையாகவும், அவனைத் தன்னுடன் இழுத்தாள். அறியப்படாத பார்வைகள். பின்னர் அவள் காணாமல் போனாள். அவளை மூன்றாவது முறையாகப் பார்க்க ஆசைப்பட்டான். அவள் உண்மையில் மீண்டும் தோன்றினாள், ஆனால் அவனிடம் இன்னும் தெளிவாகப் பேசாமல், அவனுக்கு குறைந்த ஆழ்ந்த மகிழ்ச்சியையும் ஏற்படுத்தினாள். ஆனால் அவர் வீட்டிற்கு வந்ததும் அவளுக்கு அவள் தேவைப்பட்டது, அவன் ஒரு மனிதனைப் போல இருந்தான், அவன் ஒரு கணம் பார்த்த ஒரு வழிப்போக்கன் ஒரு புதிய அழகின் உருவத்தை அறிமுகப்படுத்தினான், அது அவனுடைய சொந்த உணர்திறனுக்கு மதிப்பு அளிக்கிறது.

 

ஒரு இசை சொற்றொடருக்கான இந்த காதல் கூட ஸ்வானில் ஒரு வகையான புத்துணர்ச்சிக்கான வாய்ப்பைத் தொடங்குவதாகத் தோன்றியது. நீண்ட காலமாக அவர் தனது வாழ்க்கையை ஒரு இலட்சிய குறிக்கோளாகப் பயன்படுத்துவதைத் துறந்து, தினசரி திருப்திகளைப் பின்தொடர்வதில் அதை மட்டுப்படுத்தினார், அவர் அதை முறையாக தனக்குத்தானே சொல்லாமல், இது இனி தனது மரணம் வரை மாறாது என்று நம்பினார்; மேலும், தனது மனதில் உயர்ந்த எண்ணங்களை உணரவில்லை, அவர் அதை முற்றிலும் மறுக்க முடியாமல், அவற்றின் யதார்த்தத்தை நம்புவதை நிறுத்திவிட்டார். எனவே, விஷயங்களின் அடிப்பகுதியை ஒதுக்கி வைக்க அனுமதிக்கும் முக்கியமற்ற எண்ணங்களில் தஞ்சம் அடைவதை அவர் வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். அவர் உலகிற்குச் செல்லாமல் இருப்பதைச் சிறப்பாகச் செய்திருக்க மாட்டாரா என்று அவர் ஆச்சரியப்படாததைப் போலவே, ஆனால் மறுபுறம், அவர் அழைப்பை ஏற்றுக்கொண்டால், அவர் அங்கு செல்ல வேண்டும் என்பதும், பின்னர் அவர் பார்வையிடவில்லை என்றால், அவர் அட்டைகளை விட்டுச் செல்ல வேண்டும் என்பதும் உறுதியாகத் தெரியும், அவரது உரையாடலில் கூட அவர் இதயத்துடன் ஒரு நெருக்கமான கருத்தை வெளிப்படுத்த முயன்றார். விஷயங்களைப் பற்றிய கருத்து, ஆனால் தாங்களாகவே மதிப்புள்ள பொருள் விவரங்களை வழங்குவது மற்றும் அவரது அளவைக் கொடுக்காமல் இருக்க அனுமதித்தது. ஒரு ஓவியரின் பிறந்த தேதி அல்லது இறந்த தேதி, அவரது படைப்புகளின் பெயரிடல் ஆகியவற்றிற்கு இது ஒரு சமையல் செய்முறைக்கு மிகவும் துல்லியமாக இருந்தது. சில சமயங்களில், எல்லாவற்றையும் மீறி, ஒரு படைப்பின் மீது, வாழ்க்கையைப் புரிந்துகொள்ளும் விதத்தில், அவர் தன்னைத் தீர்ப்பளிக்க அனுமதித்தார், ஆனால் பின்னர் அவர் சொல்வதை முழுமையாகக் கடைப்பிடிக்காதது போல் தனது வார்த்தைகளுக்கு ஒரு முரண்பாடான தொனியைக் கொடுத்தார். இருப்பினும், சில வாலடினாரியர்களைப் போல திடீரென்று, அவர்கள் வந்த நாடு, ஒரு வித்தியாசமான ஆட்சி, சில சமயங்களில் ஒரு கரிம, தன்னிச்சையான மற்றும் மர்மமான பரிணாமம், அவர்களின் நோயின் பின்னடைவுக்கு வழிவகுக்கும் என்று தோன்றுகிறது, பின்னர் அவர்கள் முற்றிலும் மாறுபட்ட வாழ்க்கையைத் தொடங்குவதற்கான எதிர்பாராத வாய்ப்பைக் கருத்தில் கொள்ளத் தொடங்குகிறார்கள், ஸ்வான் அவரிடம் கண்டறிந்தார். , அவர் கேள்விப்பட்ட சொற்றொடரின் நினைவாக, சில சொனாட்டாக்களில் அவர் வாசித்தார், அவர் அதை அங்கே கண்டுபிடிக்க மாட்டார்களா என்று பார்க்க, அவர் நம்புவதை நிறுத்திய கண்ணுக்கு தெரியாத உண்மைகளில் ஒன்று இருப்பதைப் பார்க்கவும், அவர் அனுபவித்த தார்மீக வறட்சியின் மீது இசை ஒரு வகையான தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட செல்வாக்கைக் கொண்டிருந்தால், அவர் மீண்டும் தனது வாழ்க்கையை அர்ப்பணிப்பதற்கான விருப்பத்தையும் கிட்டத்தட்ட வலிமையையும் உணர்ந்தார். ஆனால் அவர் யாருடைய வேலை என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறார் என்பதைக் கண்டுபிடிக்க முடியாமல், அதைப் பெற முடியாமல் அதை மறந்துவிட்டார். இந்த விருந்தில் அவரைப் போன்ற ஒரு சிலரை அவர் நிச்சயமாக வாரத்தில் சந்தித்து விசாரித்தார்; ஆனால் பலர் இசைக்குப் பிறகு வந்திருந்தனர் அல்லது அதற்கு முன்பே வெளியேறினர்; இருப்பினும், சிலர், அது நிகழ்த்தப்படும்போது அங்கு இருந்தனர், ஆனால் அவர்கள் வேறொரு அறையில் பேசச் சென்றனர், மேலும் கேட்டுக்கொண்டிருந்த மற்றவர்கள் முதல்வரைக் கேட்கவில்லை. வீட்டின் எஜமானர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்ட கலைஞர்கள் நடிக்கச் சொன்னது ஒரு புதிய வேலை என்று அவர்கள் அறிந்தார்கள்; இவை சுற்றுப்பயணத்திற்குச் சென்றதால், ஸ்வானால் மேலும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அவருக்கு பல இசை நண்பர்கள் இருந்தனர், ஆனால் அந்த சொற்றொடர் அவருக்கு வழங்கிய சிறப்பு மற்றும் மொழிபெயர்க்க முடியாத மகிழ்ச்சியை நினைவில் வைத்துக் கொண்டு, அது வரைந்த வடிவங்களை அவர் கண்களுக்கு முன்பாகப் பார்த்தார், இருப்பினும் அவரால் அதைப் பாட முடியவில்லை. பின்னர் அதைப் பற்றி யோசிப்பதை நிறுத்தினார். வீட்டின் எஜமானர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்ட கலைஞர்கள் நடிக்கச் சொன்னது ஒரு புதிய வேலை என்று அவர்கள் அறிந்தார்கள்; இவை சுற்றுப்பயணத்திற்குச் சென்றதால், ஸ்வானால் மேலும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அவருக்கு பல இசை நண்பர்கள் இருந்தனர், ஆனால் அந்த சொற்றொடர் அவருக்கு வழங்கிய சிறப்பு மற்றும் மொழிபெயர்க்க முடியாத மகிழ்ச்சியை நினைவில் வைத்துக் கொண்டு, அது வரைந்த வடிவங்களை அவர் கண்களுக்கு முன்பாகப் பார்த்தார், இருப்பினும் அவரால் அதைப் பாட முடியவில்லை. பின்னர் அதைப் பற்றி யோசிப்பதை நிறுத்தினார். வீட்டின் எஜமானர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்ட கலைஞர்கள் நடிக்கச் சொன்னது ஒரு புதிய வேலை என்று அவர்கள் அறிந்தார்கள்; இவை சுற்றுப்பயணத்திற்குச் சென்றதால், ஸ்வானால் மேலும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அவருக்கு பல இசை நண்பர்கள் இருந்தனர், ஆனால் அந்த சொற்றொடர் அவருக்கு வழங்கிய சிறப்பு மற்றும் மொழிபெயர்க்க முடியாத மகிழ்ச்சியை நினைவில் வைத்துக் கொண்டு, அது வரைந்த வடிவங்களை அவர் கண்களுக்கு முன்பாகப் பார்த்தார், இருப்பினும் அவரால் அதைப் பாட முடியவில்லை. பின்னர் அதைப் பற்றி யோசிப்பதை நிறுத்தினார். இன்னும் அவரால் அதை அவர்களுக்குப் பாட இயலவில்லை. பின்னர் அதைப் பற்றி யோசிப்பதை நிறுத்தினார். இன்னும் அவரால் அதை அவர்களுக்குப் பாட இயலவில்லை. பின்னர் அதைப் பற்றி யோசிப்பதை நிறுத்தினார்.

 

இப்போது, ​​​​சிறிய பியானோ கலைஞர் திருமதியில் விளையாடத் தொடங்கிய சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு. வெர்டுரின், திடீரென்று நீண்ட நேரம் இரண்டு அளவுகள் வைத்திருந்த உயர் குறிப்புக்குப் பிறகு, அவர் நெருங்கி வருவதைக் கண்டார், அதன் அடைகாக்கும் மர்மத்தை மறைக்க ஒரு ஒலி திரை போன்ற நீண்ட மற்றும் நீட்டிக்கப்பட்ட ஒலியின் கீழ் இருந்து தப்பித்தார், அவர் அடையாளம் கண்டு, இரகசியமாக, சலசலத்து, பிரித்தார். அவர் நேசித்த காற்றோட்டமான மற்றும் மணம் கொண்ட சொற்றொடர். அவள் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தவளாக இருந்தாள், வேறு யாராலும் மாற்ற முடியாத ஒரு தனி அழகை அவள் கொண்டிருந்தாள், ஸ்வானுக்கு அது ஒரு நட்பு சலூனில் அவன் தெருவில் போற்றும் ஒரு நபரை சந்தித்தது போல் இருந்தது. முடிவில், ஸ்வானின் முகத்தில் அவளது புன்னகையின் பிரதிபலிப்பை விட்டுவிட்டு, அவளது வாசனை திரவியத்தின் பரிமாணங்களுக்கிடையில், விடாமுயற்சியுடன் சொல்லிவிட்டு நடந்தாள். ஆனால் இப்போது அவர் தனது அந்நியரின் பெயரைக் கேட்கலாம் (இது பியானோ மற்றும் வயலினுக்கான வின்டூயிலின் சொனாட்டாவின் ஆண்டன்டே என்று அவருக்குச் சொல்லப்பட்டது)

 

எனவே பியானோ கலைஞரை முடித்ததும், ஸ்வான் அவரை அணுகி தனது நன்றியை வெளிப்படுத்தினார், அதன் கலகலப்பானது மேடம் வெர்டுரினை பெரிதும் மகிழ்வித்தது .

 

“என்ன வசீகரன், இல்லையா” என்றாள் ஸ்வானிடம்; அவர் தனது சொனாட்டாவை நன்கு புரிந்து கொண்டாரா? பியானோவால் இதைச் சாதிக்க முடியும் என்று உங்களுக்குத் தெரியாது. இது பியானோ தவிர வேறொன்றுமில்லை, என் வார்த்தை! ஒவ்வொரு முறையும் நான் அங்கு திரும்பி வரும்போது, ​​நான் ஒரு ஆர்கெஸ்ட்ராவைக் கேட்கிறேன் என்று நினைக்கிறேன். இது ஆர்கெஸ்ட்ராவை விட அழகாக இருக்கிறது, முழுமையானது.

 

இளம் பியானோ கலைஞன் குனிந்து, சிரித்துக்கொண்டே, அவர் ஒரு புத்திசாலித்தனம் செய்ததைப் போல வார்த்தைகளை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டினார்:

 

"நீங்கள் என் மீது மிகவும் அன்பாக இருக்கிறீர்கள்," என்று அவர் கூறினார்.

 

மேடம் வெர்டுரின் தனது கணவரிடம்: "வாருங்கள், அவருக்கு ஒரு ஆரஞ்சு பழத்தைக் கொடுங்கள், அவர் அதற்குத் தகுதியானவர்" என்று கூறிக் கொண்டிருந்தபோது, ​​ஸ்வான் இந்த சிறிய சொற்றொடரை எப்படி காதலித்தார் என்று ஓடெட்டிடம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார். மேடம் வெர்டுரின் , தூரத்திலிருந்து சொன்னபோது: “சரி! மக்கள் உங்களிடம் அழகான விஷயங்களைச் சொல்கிறார்கள் என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது, ஓடெட்," அவள் பதிலளித்தாள், "ஆம், மிகவும் அழகானவை," மற்றும் ஸ்வான் அவரது எளிமையை மகிழ்ச்சியாகக் கண்டார். இருப்பினும், அவர் Vinteuil பற்றி, அவரது வேலை பற்றி, அவர் இந்த சொனாட்டாவை இயற்றியபோது அவரது வாழ்க்கையின் காலம் பற்றி, அந்த சிறிய சொற்றொடர் அவருக்கு என்ன அர்த்தப்படுத்தியிருக்கலாம், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவர் தெரிந்து கொள்ள விரும்பினார்.

 

ஆனால் இந்த இசைக்கலைஞரைப் போற்றுவதாகக் கூறிக் கொண்ட இவர்கள் அனைவரும் (அவரது சொனாட்டா மிகவும் அழகாக இருக்கிறது என்று ஸ்வான் கூறியபோது, ​​திருமதி. வெர்டுரின் கூச்சலிட்டார்: "அவள் அழகாக இருக்கிறாள் என்று நான் உன்னைக் கொஞ்சம் நம்புகிறேன்! வின்டூயிலின் சொனாட்டா எங்களுக்குத் தெரியாது, எங்களுக்குத் தெரியாது. அதை அறியாதிருக்க உரிமை இல்லை", மேலும் ஓவியர் மேலும் கூறினார்: "ஆ! இது மிகப் பெரிய இயந்திரம், இல்லையா? இல்லை. நீங்கள் 'விலையுயர்ந்த' மற்றும் 'பொதுவான' விஷயத்தை விரும்பினால் அது இல்லை, இல்லையா? , ஆனால் கலைஞர்களுக்கு இது மிகப் பெரிய அபிப்ராயம்"), இந்தக் கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்ல முடியாததால் இந்தக் கேள்விகளைக் கேட்டதில்லை.

 

ஸ்வான் தனது விருப்பமான சொற்றொடரைப் பற்றி குறிப்பிட்ட ஒன்று அல்லது இரண்டு கருத்துக்களுக்கு கூட:

 

- "சரி, இது வேடிக்கையானது, நான் ஒருபோதும் கவனம் செலுத்தவில்லை; குட்டி விலங்கைத் தேடுவதும் ஊசிப் புள்ளிகளில் தொலைந்து போவதும் எனக்குப் பிடிக்கவில்லை என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன்; இங்கே உங்கள் தலைமுடியைப் பிரித்து நேரத்தை வீணடிக்காதீர்கள், இது மாதிரியான வீடு அல்ல, ”என்று எம்மே வெர்டுரின் பதிலளித்தார் , டாக்டர் கோட்டார்ட் ஆயத்த வெளிப்பாடுகளின் வெள்ளத்திற்கு மத்தியில் விளையாடுவதை ஆனந்தமான போற்றுதலுடனும், ஆர்வத்துடன் பார்த்தார். தவிர, அவரும் திருமதி. கோட்டார்ட், சில சாமானியர்களைப் போல ஒரு வகையான நல்ல அறிவைக் கொண்டவர், அவர்கள் வீட்டிற்கு வந்தவுடன் ஒருவருக்கொருவர் ஒப்புக்கொண்ட இசையைப் பற்றி ஒரு கருத்தை தெரிவிக்கவோ அல்லது போற்றுவதையோ காட்டாமல் கவனமாக இருந்தார். . டோ". இயற்கையின் வசீகரம், கருணை, மெல்ல மெல்ல ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட கலையின் கிளுகிளுப்புக்களில் இருந்து என்ன உருவெடுத்திருக்கிறது என்பதையும், ஒரு அசல் கலைஞன் இந்தக் கிளிச்களை நிராகரிப்பதன் மூலம் தொடங்குகிறான் என்பதையும் பொதுமக்கள் மட்டுமே அறிவார்கள், எம். மற்றும் எம் . Cottard, பொதுமக்களின் இந்த உருவம், Vinteuil இன் சொனாட்டாவிலோ அல்லது ஓவியரின் உருவப்படங்களிலோ காணப்படவில்லை, அது அவர்களுக்கு இசையின் இணக்கத்தையும் ஓவியத்தின் அழகையும் உருவாக்கியது. பியானோ இசைக்கலைஞர் சொனாட்டாவை வாசிக்கும்போது அவர்களுக்குத் தோன்றியது, அவர் பியானோவில் எதேச்சையாகத் தொங்கவிடுகிறார், அது உண்மையில் அவர்கள் பழகிய வடிவங்களை இணைக்கவில்லை, மேலும் ஓவியர் தனது கேன்வாஸ்களில் சீரற்ற வண்ணங்களை வீசுகிறார். இவற்றில், அவர்கள் ஒரு வடிவத்தை அடையாளம் காணும்போது, ​​​​அது எடைபோடுவதையும், கொச்சைப்படுத்தப்பட்டதையும் அவர்கள் கண்டார்கள் (அதாவது, தெருவில், உயிருடன் இருக்கும் உயிரினங்களை அவர்கள் பார்த்த ஓவியப் பள்ளியின் நேர்த்தியின்றி) மற்றும் உண்மை இல்லாமல், தோள்பட்டை எப்படி கட்டப்பட்டது என்றும் பெண்களுக்கு மவுசு இல்லை என்றும் எம் பிச்சே தெரியாதது போல.

 

இருப்பினும், விசுவாசிகள் கலைந்து சென்ற பிறகு, மருத்துவர் இங்கு ஒரு நல்ல வாய்ப்பு இருப்பதாக உணர்ந்தார், மேலும் வின்ட்யூயில் சொனாட்டாவைப் பற்றி எம்மே வெர்டுரின் கடைசி வார்த்தையைச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார், ஒரு தொடக்க நீச்சல் வீரரைப் போல, கற்றுக் கொள்ள தண்ணீரில் தன்னைத் தூக்கி எறிந்து, ஆனால் ஒரு நேரத்தைத் தேர்ந்தெடுக்கிறார். அதைப் பார்க்க அதிக மக்கள் இல்லை:

 

"அதனால் நாங்கள் ஒரு இசைக்கலைஞர் டி ப்ரிமோ கார்டெல்லோ என்று அழைக்கிறோம்!" அவர் திடீர் தீர்மானத்துடன் கூச்சலிட்டார்.

 

Vinteuil இன் சொனாட்டாவின் சமீபத்திய தோற்றம் மிகவும் மேம்பட்ட போக்குகளைக் கொண்ட ஒரு பள்ளியில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது என்பதை மட்டுமே ஸ்வான் அறிந்தார், ஆனால் அது பொது மக்களுக்கு முற்றிலும் தெரியாது.

 

என் பாட்டியின் சகோதரிகளின் பியானோ ஆசிரியரை நினைத்து ஸ்வான், "வின்ட்யூயில் என்று ஒருவரை நான் அறிவேன்," என்று ஸ்வான் கூறினார்.

 

"ஒருவேளை அவர் தான்," மேடம் வெர்டுரின் கூச்சலிட்டார் .

 

-ஓ! இல்லை, சிரித்துக்கொண்டே பதிலளித்தார் ஸ்வான். இரண்டு நிமிடம் அவரைப் பார்த்திருந்தால் வியந்திருக்க மாட்டீர்கள்.

 

"அப்படியானால் கேள்வியைக் கேட்பது அதைத் தீர்ப்பதா?" என்றார் மருத்துவர்.

 

"ஆனால் அது ஒரு உறவினராக இருக்கலாம்" என்று ஸ்வான் மீண்டும் தொடர்ந்தார், "அது மிகவும் வருத்தமாக இருக்கும், ஆனால் ஒரு மேதை மனிதன் ஒரு வயதான மிருகத்தின் உறவினராக இருக்க முடியும். அப்படியானால், நான் என் மீது சுமத்தாத சித்திரவதை இல்லை என்று ஒப்புக்கொள்கிறேன், அதனால் பழைய மிருகம் சொனாட்டாவின் ஆசிரியருக்கு என்னை அறிமுகப்படுத்தியது: முதலில் பழைய மிருகத்தை அடிக்கடி சித்திரவதை செய்வது, அது பயங்கரமானதாக இருக்க வேண்டும்.

 

இந்த நேரத்தில் விண்டூயில் மிகவும் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருப்பதையும், அவரைக் காப்பாற்ற முடியாது என்று டாக்டர் போட்டேன் பயப்படுவதையும் ஓவியருக்குத் தெரியும்.

 

"என்ன!" என்று கூச்சலிட்டார் மேடம் வெர்டுரின் , "இன்னும் போட்டேனால் சிகிச்சை பெறுபவர்கள் இருக்கிறார்கள்!"

 

- ஆ! மேடம் வெர்டுரின், கோட்டார்ட் கூறினார், மாரிவாடேஜ் தொனியில், நீங்கள் என் சக ஊழியர்களில் ஒருவரைப் பற்றி பேசுகிறீர்கள் என்பதை மறந்துவிட்டீர்கள், என் எஜமானர்களில் ஒருவரை நான் சொல்ல வேண்டும்.

 

Vinteuil பைத்தியக்காரத்தனத்தால் அச்சுறுத்தப்பட்டதாக ஓவியர் கேள்விப்பட்டிருந்தார். அவருடைய சொனாட்டாவின் சில பத்திகளில் அதை ஒருவர் கவனிக்க முடியும் என்று அவர் வலியுறுத்தினார். ஸ்வான் இந்தக் கருத்தை அபத்தமாகக் காணவில்லை, ஆனால் அது அவரைத் தொந்தரவு செய்தது; மொழி மாற்றம் பைத்தியக்காரத்தனத்தைக் கண்டிக்காத தர்க்கரீதியான உறவுகளைக் கொண்ட ஒரு தூய இசையின் ஒரு படைப்பிற்காக, ஒரு சொனாட்டாவில் அடையாளம் காணப்பட்ட பைத்தியக்காரத்தனம் ஒரு நாயின் பைத்தியம், குதிரையின் பைத்தியம் போன்ற மர்மமாக அவருக்குத் தோன்றியது. .

 

"என்னை உங்கள் ஆசிரியர்களுடன் தனியாக விடுங்கள், அவரைப் போல பத்து மடங்கு உங்களுக்குத் தெரியும்," என்று மேடம் வெர்டுரின் டாக்டர் கோட்டார்டுக்கு பதிலளித்தார், ஒரு நபரின் தொனியில், தனது கருத்துக்களில் தைரியம் மற்றும் ஒரே மாதிரியானவர்களைத் தைரியமாக எதிர்த்து நிற்கிறார். அவளை போன்ற கருத்து. நீங்கள் உங்கள் நோயாளிகளைக் கொல்லவில்லை, குறைந்தபட்சம்!

 

"ஆனால், மேடம், அவர் அகாடமியில் இருந்து வந்தவர்," என்று முரண்பாடாக பதிலளித்தார் மருத்துவர். ஒரு நோயாளி விஞ்ஞானத்தின் இளவரசர்களில் ஒருவரின் கையால் இறக்க விரும்பினால் ... "போட்டேன் எனக்கு சிகிச்சை அளிக்கிறார்" என்று சொல்வது மிகவும் புதுப்பாணியானது.

 

- ஆ! இது மிகவும் புதுப்பாணியானதா? மேடம் வெர்டுரின் கூறினார் . எனவே இப்போது நோயில் புதுப்பாணி இருக்கிறதா? அது எனக்குத் தெரியாது, என்ன வேடிக்கையாக இருக்கிறாய், அவள் சட்டென்று அழுதாள், அவள் கைகளில் முகத்தை மூழ்கடித்தாள். என்னையும், நீ என்னை மரத்தில் ஏறச் செய்கிறாய் என்று கண்டுகொள்ளாமல் சீரியஸாகப் பேசிக்கொண்டிருந்த நல்ல மிருகம்.

 

M. வெர்டுரினைப் பொறுத்தவரை, சிறிது சிரிக்கத் தொடங்குவது சற்று சோர்வாக இருப்பதைக் கண்டு, அவர் தனது பைப்பை எடுத்துக்கொள்வதில் திருப்தி அடைந்தார், ஆடுகளத்தில் தனது மனைவியை இனி பிடிக்க முடியாது என்று வருத்தத்துடன் நினைத்துக்கொண்டார்.

 

"உங்கள் நண்பரை நாங்கள் மிகவும் விரும்புகிறோம் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும்," என்று மேடம் வெர்டுரின் ஓடெட்டிடம் தனது குட்-நைட் கூறியபோது கூறினார். அவர் எளிமையானவர், வசீகரமானவர்; அப்படிப்பட்ட நண்பர்களை நீங்கள் எப்போதாவது எங்களுக்கு அறிமுகப்படுத்த வேண்டும் என்றால், நீங்கள் அவர்களை அழைத்து வரலாம்.

 

இருப்பினும், ஸ்வான் பியானோ கலைஞரின் அத்தையைப் பாராட்டவில்லை என்று எம். வெர்டுரின் குறிப்பிட்டார்.

 

"அவர் கொஞ்சம் இடமில்லாமல் உணர்ந்தார், இந்த மனிதர்," என்று மேடம் வெர்டுரின் பதிலளித்தார், "ஆனால் பல ஆண்டுகளாக எங்கள் சிறிய குலத்தின் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் கோட்டார்டைப் போல அவர் முதல் முறையாக வீட்டின் தொனியைப் பெறுவதை நீங்கள் விரும்ப மாட்டீர்கள். ." முதல் முறை கணக்கில் இல்லை, மொழி எடுத்து பயனுள்ளதாக இருந்தது. Odette, அவர் நாளை சேட்லெட்டில் எங்களை வந்து சந்திப்பார் என்று ஒப்புக்கொண்டார். நீங்கள் அதை எடுக்கப் போகிறீர்கள் என்றால்?

 

"இல்லை, அவர் விரும்பவில்லை.

 

- ஆ! இறுதியாக, நீங்கள் விரும்பியபடி. கடைசி நேரத்தில் அவன் விடமாட்டான்!

 

மேடம் வெர்டுரின் பெரும் ஆச்சரியத்திற்கு , அவர் ஒருபோதும் விடவில்லை. அவர் அவர்களுடன் எங்கும் சேரச் சென்றார், சில சமயங்களில் நாங்கள் இன்னும் அரிதாகச் சென்ற புறநகர்ப் பகுதிகளில் உள்ள உணவகங்களில், அது பருவமாக இல்லாததால், பெரும்பாலும் தியேட்டரில், Mme Verdurin மிகவும் விரும்பியது, ஒரு நாள் போல, அவள் வீட்டில், அவள் சொன்னாள் . மாலை நேர அரங்கேற்றங்கள், காலாக்கள் போன்றவற்றின் போது, ​​ஒரு ஸ்கிப்-தி-லைன் அவர்களுக்கு மிகவும் பயனுள்ளதாக இருந்திருக்கும் என்று அவருக்கு முன்னால், கம்பெட்டாவின் இறுதிச் சடங்கின் போது ஒருவரைப் பற்றி பேசாத ஸ்வான் அவர்களைப் பெரிதும் சங்கடப்படுத்தினார். அவரது புத்திசாலித்தனமான தொடர்புகள், ஆனால் மோசமான மதிப்பீடுகள் உள்ளவர்களை மட்டுமே மறைப்பது கடினம் என்று அவர் கருதுவார், மேலும் அதிகாரப்பூர்வ உலகத்துடனான தொடர்புகளை வகைப்படுத்தும் பழக்கத்தை Faubourg Saint-Germain இல் அவர் பெற்றிருந்தார்:

 

"நான் அதை கவனித்துக்கொள்வதாக உறுதியளிக்கிறேன், டேனிசெஃப்ஸ் மீண்டும் தொடங்கும் நேரத்தில் நீங்கள் அதைப் பெறுவீர்கள். நான் நாளை எலிஸீயில் உள்ள போலீஸ் ப்ரீஃபெக்டுடன் மதிய உணவு சாப்பிடுகிறேன்."

 

"எப்படி, எலிஸியில்?" இடி முழக்கமான குரலில் டாக்டர் கோட்டார்ட் அழுதார்.

 

"ஆம், M. Grévy's இல்," என்று ஸ்வான் பதிலளித்தார், அவரது தண்டனை உருவாக்கிய விளைவைக் கண்டு சிறிது வெட்கப்பட்டார்.

 

ஓவியர் மருத்துவரிடம் நகைச்சுவையாக கூறினார்:

 

"அடிக்கடி உன்னை அழைத்துச் செல்கிறதா?"

 

பொதுவாக, விளக்கம் கொடுக்கப்பட்டவுடன், கோட்டார்ட் கூறுவார்: “ஆ! good, good, it's going well” இனி உணர்ச்சியின் தடயத்தை காட்டவில்லை.

 

ஆனால் இம்முறை, ஸ்வானின் கடைசி வார்த்தைகள், அவருக்கு வழக்கமான நிம்மதியைத் தருவதற்குப் பதிலாக, உத்தியோகபூர்வ செயல்பாடுகளோ அல்லது எந்த விதமான விளக்கங்களோ இல்லாத ஒரு நபர், அரச தலைவருடன் இணைந்திருப்பது அவரது ஆச்சரியத்தை உச்சக்கட்டத்திற்கு கொண்டு வந்தது.

 

"எப்படி, எம். கிரேவி?" உங்களுக்கு எம். கிரேவியை தெரியுமா? ஒரு நகராட்சி அதிகாரியின் முட்டாள்தனமான மற்றும் நம்பமுடியாத காற்றுடன் அவர் ஸ்வானிடம் கூறினார், யாரை ஒரு அந்நியன் குடியரசுத் தலைவரைப் பார்க்க வேண்டும் என்று கேட்கிறான், இந்த வார்த்தைகளால் "அவர் யாருடன் பழகுகிறார்" என்று செய்தித்தாள்கள் சொல்வது போல், ஏழைகளுக்கு உறுதியளிக்கிறார் இந்த நேரத்தில் அது பெறப்படும் மற்றும் வைப்புத்தொகையின் சிறப்பு மருத்துவமனையில் அதை வழிநடத்துகிறது.

 

- எனக்கு அவரை கொஞ்சம் தெரியும், எங்களுக்கு பரஸ்பர நண்பர்கள் உள்ளனர் (அவர் வேல்ஸ் இளவரசர் என்று சொல்லத் துணியவில்லை), அவர் மக்களை மிகவும் எளிதாக அழைக்கிறார், மேலும் இந்த மதிய உணவுகள் வேடிக்கையானவை அல்ல, மேலும் அவை மிகவும் எளிமையானவை என்று நான் உங்களுக்கு உறுதியளிக்கிறேன். , மேஜையில் எட்டு பேருக்கு மேல் இல்லை என்று பதிலளித்த ஸ்வான், குடியரசுத் தலைவருடனான உறவுகள், அவரது உரையாசிரியரின் பார்வையில் மிகவும் பளபளப்பாகத் தோன்றியதை அழிக்க முயன்றார்.

 

கோட்டார்ட் உடனடியாக, ஸ்வானின் வார்த்தைகளை நம்பி, M. Grévy க்கு அழைப்பின் மதிப்பைப் பற்றிய இந்த கருத்தை ஏற்றுக்கொண்டார், இது மிகவும் குறைவாகவே தேடப்பட்டது மற்றும் தெருக்களில் ஓடியது. அப்போதிருந்து, ஸ்வான், மற்றவர்களைப் போலவே, எலிஸீக்கு அடிக்கடி வருவதைப் பற்றி அவர் ஆச்சரியப்படவில்லை, மேலும் மதிய உணவிற்குச் சென்றதற்காக அவர் கொஞ்சம் பரிதாபப்பட்டார், அதை விருந்தினர் சலிப்பூட்டுவதாக ஒப்புக்கொண்டார்.

 

“ஓ! சரி, சரி, நன்றாகப் போகிறது, ”என்று அவர் ஒரு சுங்க அதிகாரியின் தொனியில், இப்போது சந்தேகத்திற்குரியதாக கூறினார், ஆனால் உங்கள் விளக்கங்களுக்குப் பிறகு, உங்கள் விசாவை உங்களுக்குக் கொடுத்து, உங்கள் டிரங்குகளைத் திறக்காமல் உங்களை அனுப்ப அனுமதித்தவர்.

 

“ஓ! இந்த மதிய உணவுகள் வேடிக்கையாக இருக்கக்கூடாது என்று நான் நம்புகிறேன், அங்கு செல்வதற்கான நல்லொழுக்கம் உங்களிடம் உள்ளது என்று திருமதி. வெர்டுரின் கூறினார், குடியரசுத் தலைவர் அவருக்கு குறிப்பாக வலிமையான சலிப்பாகத் தோன்றினார், ஏனென்றால் அவர் மயக்கும் மற்றும் வற்புறுத்துவதற்கான வழிகளைக் கொண்டிருந்தார். விசுவாசிகளைப் பொறுத்தவரை பணியமர்த்தப்பட்டால், அவர்களை விடுவிப்பதில் திறமை இருந்திருக்கும். கல்லைப் போல காது கேளாதவராகவும், விரல்களால் உண்பதாகவும் தெரிகிறது.

 

"உண்மையில், அப்படியானால், நீங்கள் அங்கு செல்வதால் அதிகம் மகிழ்வடையக்கூடாது," என்று மருத்துவர் வருத்தத்துடன் கூறினார்; மற்றும், எட்டு விருந்தினர்களின் உருவத்தை நினைவில் வைத்து: "இவை நெருக்கமான மதிய உணவுகளா?" பார்வையாளரின் ஆர்வத்தை விட ஒரு மொழியியலாளர் ஆர்வத்துடன் அவர் விறுவிறுப்பாக கேட்டார்.

 

ஆனால் குடியரசுத் தலைவரின் பார்வையில் இருந்த கௌரவம், ஸ்வானின் பணிவு மற்றும் மேடம் வெர்டுரினின் தீய குணம் ஆகிய இரண்டிலும் வெற்றி பெற்றது , மேலும் ஒவ்வொரு இரவு உணவின் போதும் கோட்டார்ட் ஆர்வத்துடன் கேட்டார்: "மிஸ்டர் ஸ்வானைப் பார்க்கலாமா? அவர் திரு. கிரேவியுடன் தனிப்பட்ட உறவுகளைக் கொண்டுள்ளார். அதைத்தான் ஜென்டில்மேன் என்கிறீர்களா? பல் நிகழ்ச்சிக்கான அழைப்பிதழைக் கொடுக்கும் அளவுக்குச் சென்றார்.

 

"உங்களுடன் இருப்பவர்களுடன் நீங்கள் அனுமதிக்கப்படுவீர்கள், ஆனால் நாய்கள் அனுமதிக்கப்படுவதில்லை. நான் இதை உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், ஏனென்றால் எனக்குத் தெரியாத நண்பர்கள் மற்றும் விரல்களைக் கடித்தவர்கள் எனக்கு இருந்தார்கள்.

 

எம். வெர்டுரினைப் பொறுத்தவரை, ஸ்வான் இதுவரை பேசாத சக்திவாய்ந்த நட்பைக் கண்டறிந்ததன் மூலம் தனது மனைவிக்கு ஏற்பட்ட மோசமான விளைவைக் குறிப்பிட்டார்.

 

ஒரு விருந்துக்கு வெளியே ஏற்பாடு செய்யப்படவில்லை என்றால், வெர்டுரின்ஸில் தான் ஸ்வான் சிறிய கருவைக் கண்டுபிடித்தார், ஆனால் அவர் மாலையில் மட்டுமே வந்தார், ஓடெட்டின் வேண்டுகோளுக்குப் பிறகும் இரவு உணவை ஏற்கவில்லை.

 

"உனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தால் நான் உன்னுடன் தனியாக உணவருந்த முடியும்," என்று அவள் அவனிடம் சொன்னாள்.

 

"மற்றும் மேடம் வெர்டுரின் ?"

 

-"ஓ! அது மிகவும் எளிமையாக இருக்கும். என் ஆடை தயாராக இல்லை, என் வண்டி தாமதமாக வந்தது என்று மட்டுமே சொல்ல வேண்டும். அதைச் செய்ய எப்போதும் ஒரு வழி இருக்கிறது.

 

-"நீங்கள் பண்புள்ளவர்."

 

ஆனால் ஸ்வான் தனக்குத்தானே சொல்லிக் கொண்டான் (இரவு உணவுக்குப் பிறகு அவளை மீண்டும் பார்க்க ஒப்புக்கொண்டு) தன்னுடன் இருப்பதை விட அவனுக்கு விருப்பமான இன்பங்கள் இருப்பதாக ஓடெட்டைக் காட்டினால், அவள் உணர்ந்த ருசி நீண்ட நாட்களுக்குத் திருப்தி அடையாது. . மறுபுறம், ஓடெட்டின் அழகு, ஒரு சிறிய தொழிலாளியின் அழகு, ரோஜாவைப் போல புத்துணர்ச்சியுடனும், வீங்கியதாகவும், யாரை காதலித்தாலும், அவர் மாலையின் தொடக்கத்தை அவளுடன் செலவிட விரும்பினார். பிறகு ஒடெட்டைப் பார்த்தேன். அதே காரணங்களுக்காகவே அவர் ஒடெட்டை வந்து வெர்டுரின்ஸுக்கு அழைத்துச் செல்ல அனுமதிக்கவில்லை. சிறிய தொழிலாளி அவனுக்காக தெருவின் ஒரு மூலையில் அவனுக்காக காத்திருந்தான், அவனது பயிற்சியாளர் ரெமிக்குத் தெரியும், அவள் ஸ்வானின் அருகில் ஏறி, வெர்டுரின்ஸ் முன் கார் அவளை நிறுத்தும் வரை அவன் கைகளில் இருந்தாள். உள்ளே நுழைந்ததும் எம்.என்னை காலையில் தான் அனுப்பிய ரோஜாக்களைக் காட்டிய வெர்டுரின் அவனிடம்: "நான் உன்னைத் திட்டுகிறேன்" என்று கூறிவிட்டு, ஒடெட்டிற்கு அடுத்ததாக அவருக்கு ஒரு இடத்தைக் காட்டினார், பியானோ கலைஞர் அவர்கள் இருவருக்கும் வாசித்தார், வின்டூயிலின் சிறிய சொற்றொடர், இது தேசிய காற்று போன்றது. அவர்களின் காதல். வயலின் ட்ரெமோலோஸின் பிடியில் ஆரம்பித்தது, சில பார்களுக்கு முன்புறம் முழுவதையும் நீங்கள் தனியாகக் கேட்கலாம், பின்னர் அவை திடீரென விலகிச் செல்வது போல் தோன்றியது, பீட்டர் டி ஹூச்சின் அந்த ஓவியங்களைப் போல, ஒரு பாதியிலிருந்து குறுகிய சட்டத்தால் ஆழப்படுத்தப்பட்டது. -திறந்த கதவு, தொலைவில், வேறு நிறத்தில், இடைப்பட்ட ஒளியின் வெல்வெட்டினில், சிறிய சொற்றொடர் தோன்றியது, நடனம், ஆயர், இடையிடையே, எபிசோடிக், வேறொரு உலகத்தைச் சேர்ந்தது. அவள் எளிய மற்றும் அழியாத மடிப்புகளில் கடந்து, அவளுடைய அருளின் பரிசுகளை அங்கும் இங்கும் விநியோகித்தாள், அதே விவரிக்க முடியாத புன்னகையுடன்; ஆனால் ஸ்வான் இப்போது அதில் ஏமாற்றத்தைக் கண்டதாக நினைத்தார். தான் வழி காட்டுகிற இந்த மகிழ்ச்சியின் வீண் பெருமை அவளுக்குத் தெரிந்தது போலிருந்தது. அவளது ஒளி அருளில், வருத்தத்தைத் தொடர்ந்து வரும் பற்றின்மை போல அவள் ஏதோ சாதித்திருக்கிறாள். ஆனால் அது அவருக்குப் பெரிதாகப் படவில்லை, அவர் அதைக் குறைவாகவே கருதினார் - அவர் இசையமைத்தபோது அவருக்கும் ஓடெட்டின் இருப்பைப் பற்றி அறியாத ஒரு இசைக்கலைஞருக்கும், மேலும் பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகு கேட்கும் அனைவருக்கும் வெளிப்படுத்த முடியும். - ஒரு அடையாளமாக, வெர்டுரின்கள் மற்றும் சிறிய பியானோ கலைஞருக்கு கூட அவரது அன்பின் நினைவாக, அவரைப் போலவே ஓடெட்டையும் நினைவுபடுத்தியது, அவர்களை ஒன்றிணைத்தது; ஓடெட், ஒரு விருப்பத்தின் பேரில், அவரிடம் கெஞ்சியபடி, ஒரு கலைஞரை முழு சொனாட்டாவையும் வாசிக்க வைக்கும் திட்டத்தை அவர் கைவிட்டார். அதில் அவர் இந்த பத்தி மட்டும் தொடர்ந்து தெரிந்து கொண்டார். “வேறென்ன வேண்டும்? அவள் அவனிடம் சொல்லியிருந்தாள். அது எங்கள் துண்டு." மேலும், யோசித்து தவித்தாலும், அவள் மிக அருகில் இருந்து இன்னும் எல்லையில்லாமல் கடந்து சென்ற தருணத்தில், அவள் அவர்களிடம் பேசும் போது அவள் அவர்களை அறியவில்லை, அவள் ஒரு அர்த்தம், அழகு, உள்ளார்ந்த மற்றும் நிலையான, அந்நியமானவள் என்று அவன் வருந்தினான். அவை, கொடுக்கப்பட்ட நகைகள், அல்லது ஒரு அன்பான பெண் எழுதிய கடிதங்களில் கூட, ரத்தினத்தின் நீரையும், மொழியின் வார்த்தைகளையும் நாங்கள் வெறுக்கிறோம், அவை தண்ணீரால் மட்டுமே செய்யப்படவில்லை. கடந்து செல்லும் இணைப்பு மற்றும் ஒரு குறிப்பிட்ட உயிரினத்தின் சாராம்சம்.

 

வெர்டுரின்ஸுக்குச் செல்வதற்கு முன்பு அவர் அந்த இளம் தொழிலாளியுடன் நீண்ட நேரம் தங்கியிருந்தார், ஒருமுறை பியானோ கலைஞரால் சிறிய சொற்றொடரை வாசித்தார், ஸ்வான் விரைவில் ஓடெட் திரும்பும் நேரம் என்பதை உணர்ந்தார். ஆர்க் டி ட்ரையம்பின் பின்னால் உள்ள ரூ லா பெரூஸ் என்ற சிறிய ஹோட்டலின் வாசலுக்கு அவர் அவளுடன் சென்றார். அதனால்தான், அவளிடம் எல்லா உதவிகளையும் கேட்கக்கூடாது என்பதற்காக, அவளை விரைவில் பார்ப்பதற்கும், அவளுடன் வெர்டுரின்ஸுக்கு வருவதற்கும், அவள் அங்கீகரித்த இந்த உரிமையைப் பயன்படுத்துவதற்குத் தேவையான குறைவான மகிழ்ச்சியைத் தியாகம் செய்தான். ஒன்றாக விட்டுவிடுவதற்கும், அதற்கு அவர் அதிக மதிப்பைக் கொடுத்தார், ஏனென்றால், அதற்கு நன்றி, யாரும் அவளைப் பார்க்கவில்லை, அவர்களுக்கிடையில் தங்களை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார், அவளை விட்டு வெளியேறிய பிறகு, தன்னுடன் இருப்பதைத் தடுத்தார் என்ற எண்ணம் அவருக்கு இருந்தது.

 

அதனால் அவள் ஸ்வான் வண்டியில் திரும்பி வந்தாள்; ஒரு நாள் மாலை அவள் கீழே இறங்கி வந்து, நாளை சந்திப்போம் என்று அவன் சொல்லிக் கொண்டிருந்த போது, ​​அவசரமாக வீட்டின் எதிரே உள்ள சிறிய தோட்டத்தில் இருந்து கடைசியாக ஒரு செவ்வாழையைப் பறித்து, அவன் போகும் முன் அவனிடம் கொடுத்தாள். திரும்பும் போது அதை வாயில் இறுகப் பற்றிக் கொண்டான், சில நாட்களுக்குப் பிறகு பூ வாடியபோது, ​​அதை கவனமாக எழுதும் மேசையில் அடைத்தான்.

 

ஆனால் அவன் அவள் வீட்டிற்குள் நுழையவே இல்லை. இரண்டு முறை, மதியம், அவளுக்கு "தேநீர் அருந்துவதற்காக" இந்த முக்கியமான ஆபரேஷனில் பங்கேற்க அவன் சென்றிருந்தான். இந்த குறுகிய தெருக்களின் தனிமை மற்றும் வெறுமை (கிட்டத்தட்ட அனைத்து சிறிய ஹோட்டல்களால் ஆனது, சில மோசமான கடைகளால் திடீரென உடைக்கப்பட்டது, வரலாற்று சாட்சியங்கள் மற்றும் இந்த காலாண்டுகள் இன்னும் மோசமான புகழுடன் இருந்த காலத்தின் மோசமான எச்சம்), பனி தோட்டத்திலும் மரங்களிலும் தங்கியிருந்த, பருவத்தின் அலட்சியம், இயற்கையின் சுற்றுப்புறம், அவர் உள்ளே நுழைந்த பூக்களுக்கு இன்னும் மர்மமான ஒன்றைக் கொடுத்தது.

 

இடதுபுறம், உயர்த்தப்பட்ட தரைத்தளத்தில், ஓடெட்டின் படுக்கையறை, பின்னால் ஒரு சிறிய இணையான தெருவைக் கண்டும் காணாதது, இருண்ட நிறத்தில் வர்ணம் பூசப்பட்ட சுவர்களுக்கு இடையில் ஒரு நேரான படிக்கட்டு மற்றும் ஓரியண்டல் துணிகள், துருக்கிய ஜெபமாலைகளின் நூல்கள் மற்றும் ஒரு பெரிய ஜப்பானிய விளக்கு. பட்டு வடம் (ஆனால், மேற்கத்திய நாகரிகத்தின் கடைசி வசதிகளை பார்வையாளர்களை இழக்காதபடி, எரிவாயு மூலம் எரிக்கப்பட்டது), வரைதல் அறை மற்றும் சிறிய வரைதல் அறை வரை சென்றது. அவர்களுக்கு முன்னால் ஒரு குறுகிய தாழ்வாரம் இருந்தது, அதன் சுவர், ஒரு தோட்டத்தில் குறுக்கு நெடுக்காக அடிக்கப்பட்ட தட்டி கொண்டு சதுரப்படுத்தப்பட்டது, ஆனால் கில்டட், அதன் முழு நீளத்திலும் ஒரு செவ்வக பெட்டியால் எல்லையாக இருந்தது, அங்கு பெரிய கிரிஸான்தமம்களின் வரிசை, அப்போது அரிதாக, ஒரு கிரீன்ஹவுஸில் பூத்தது. , ஆனால் எவ்வாறாயினும், தோட்டக்கலை வல்லுநர்கள் பின்னர் பெறுவதில் வெற்றி பெற்றவற்றிலிருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளது. ஸ்வான் கடந்த வருடத்தில் இருந்து வந்த நாகரீகத்தால் எரிச்சலடைந்தார், ஆனால் இந்த முறை இந்த நட்சத்திரங்களின் நறுமணக் கதிர்களால் அறையின் பெனும்ப்ராவை இளஞ்சிவப்பு, ஆரஞ்சு மற்றும் வெள்ளை நிறத்தில் படர்ந்திருப்பதைக் கண்டு மகிழ்ந்தார். . ஒடெட் அவரை இளஞ்சிவப்பு பட்டு ஆடை அணிந்து, அவரது கழுத்து மற்றும் கைகளை வெறுமையாக வரவேற்றார். சீனக் கேச் பானைகளில் இருந்த பிரமாண்டமான பனை மரங்களால் அல்லது நிலையான புகைப்படங்கள், ரிப்பன் வில் போன்ற திரைகளால் பாதுகாக்கப்பட்ட சித்திர அறையின் இடைவெளிகளில் அமைக்கப்பட்டிருந்த பல மர்மமான இடைவெளிகளில் ஒன்றில் அவனைத் தன் அருகில் உட்கார வைத்தாள். மற்றும் ரசிகர்கள். அவள் அவனிடம் சொன்னாள்: "உனக்கு அப்படி வசதியில்லை, காத்திரு, நான் உன்னை சரிசெய்து விடுகிறேன்," என்று அவள் குறிப்பிட்ட சில கண்டுபிடிப்புகளுக்காக அவள் வீண் சிரிப்புடன் இருந்திருப்பாள். ஸ்வானின் தலைக்குப் பின்னால், அவனது காலடியில், ஜப்பானிய பட்டு மெத்தைகளை அவள் பிசைந்தாள், அவள் இந்த செல்வங்களை ஊதாரித்தனமாகவும், அவற்றின் மதிப்பை கவனக்குறைவாகவும் செய்தாள். ஆனால், பலிபீடங்கள் போன்ற பல்வேறு மரச்சாமான்கள் மீது, கிட்டத்தட்ட அனைத்து சீனக் குவளைகளில் அடைக்கப்பட்ட, தனித்தனியாகவோ அல்லது ஜோடியாகவோ எரிக்கப்பட்ட பல விளக்குகளை அடுத்தடுத்து கொண்டு வர வேலட் வந்தபோது, ​​இந்த குளிர்காலத்தின் இறுதியில் கிட்டத்தட்ட இரவு நேர அந்தி நேரத்தில் மதியம் இன்னும் நீடித்த, ரோஸிய மற்றும் அதிக மனித சூரிய அஸ்தமனத்தை மீண்டும் கொண்டு வந்தது-ஒருவேளை தெருக் கனவில் சில காதலர்களை உருவாக்கி, ஜன்னல்களை வெளிப்படுத்திய மற்றும் மறைத்த இருவரின் இருப்பின் மர்மம் முன் நிறுத்தப்பட்டது-, அந்த வேலைக்காரனைத் தன் கண்ணின் ஓரத்தில் இருந்து அவன் அவர்களைப் புனிதப்படுத்தப்பட்ட இடத்தில் இறக்கி வைக்கிறானா என்று கூர்ந்து கவனித்தாள். தவறான இடத்தில் ஒற்றை ஒன்றை வைத்தால், அவளது ஓவிய அறையின் முழு விளைவும் அழிக்கப்பட்டிருக்கும் என்று அவள் நினைத்தாள், மேலும் அவளுடைய உருவப்படம் பட்டு, மோசமாக வெளிச்சம் போடப்பட்ட ஒரு சாய்ந்த ஈசல் மீது வைக்கப்பட்டிருக்கும். இந்த முரட்டுத்தனமான மனிதனின் அசைவுகளை அவள் வெறித்தனமாகப் பின்தொடர்ந்து அவனைக் கடுமையாகக் கண்டித்தாள், ஏனென்றால் இரண்டு தோட்டக்காரர்கள் சேதமடைவார்கள் என்ற பயத்தில் தன்னைத்தானே சுத்தம் செய்து கொள்ள அவள் ஒதுக்கியிருந்த இரண்டு தோட்டக்காரர்களுக்கு மிக அருகில் சென்றுவிட்டாள். அவர் அவர்களை துண்டிக்கவில்லை. அவளுடைய அனைத்து சீன டிரிங்கெட்களிலும், மல்லிகைகளிலும், குறிப்பாக கேட்லியாக்களிலும், அவளுக்குப் பிடித்த பூக்களான கிரிஸான்தமம்ஸிலும் "வேடிக்கையான" வடிவங்களைக் கண்டாள், ஏனென்றால் அவை பூக்களை ஒத்திருக்காத பெரிய தகுதியைக் கொண்டிருந்தன. ஆனால் பட்டு, புடவையில் இருக்க வேண்டும். "அது என் கோட்டின் புறணியில் இருந்து வெட்டப்பட்டது போல் தெரிகிறது," என்று அவள் ஸ்வானிடம் ஒரு ஆர்க்கிட்டைக் காட்டி, இந்த "சிக்" மலரின் மீது மிகுந்த மரியாதையுடன், இந்த நேர்த்தியான மற்றும் எதிர்பாராத இயற்கை அவளுக்கு அளித்ததற்காக, உயிரினங்களின் அளவிலும் இன்னும் சுத்திகரிக்கப்பட்ட, பல பெண்களை விட மிகவும் தகுதியானவள், அவள் தன் ஓவிய அறையில் அவளுக்கு இடம் கொடுத்தாள். நெருப்பு நாக்குகளுடன் ஒரு பூச்சட்டியை அலங்கரிப்பது அல்லது திரையில் எம்ப்ராய்டரி செய்யப்பட்ட கொரோலாக்கள், மல்லிகைப் பூச்செடியின் கொரோலாக்கள், நீலம் வெள்ளி நிறத்தில் ஒட்டகம், மாணிக்கங்கள் பொறிக்கப்பட்ட கண்களுடன் ஜேட் மேன்டல்பீஸில் ஒரு தேரை அருகில் அமர்ந்திருப்பதை அவருக்குக் காண்பிப்பதன் மூலம். துன்மார்க்கத்திற்கு பயப்படுவதற்கோ அல்லது அரக்கர்களின் நகைச்சுவையைப் பார்த்து சிரிப்பதையோ அவள் மாறி மாறி பாதித்தாள். பூக்களின் அநாகரீகத்தைக் கண்டு முகம் சிவக்க, அவள் "கண்ணே" என்று அழைத்த தும்பிக்கையையும் தேரையும் சென்று முத்தமிட ஒரு தவிர்க்க முடியாத ஆசை. இந்த பாதிப்புகள் அவரது சில பக்திகளின் நேர்மையுடன் முரண்பட்டன, குறிப்பாக அவர் ஒருமுறை நைஸில் வசித்தபோது, ​​​​அவர் ஒரு கொடிய நோயிலிருந்து அவளைக் குணப்படுத்திய லாகெட் அன்னையிடம், அதற்காக அவர் எப்போதும் தங்கப் பதக்கத்தை அணிந்திருந்தார். வரம்பற்ற சக்தி. ஓடெட் ஸ்வானை "தனது" தேநீர் தயாரித்து, அவரிடம் கேட்டார்: "எலுமிச்சை அல்லது கிரீம்?" அவர் "கிரீம்" என்று பதிலளித்தபோது, ​​"ஒரு மேகம்!" என்று சிரித்தார். அவர் அதை எப்படி நன்றாகக் கண்டார்: "நீங்கள் விரும்புவதை நான் அறிவேன் என்பதை நீங்கள் காண்கிறீர்கள்." இந்த தேநீர் உண்மையில் ஸ்வானுக்கு தன்னைப் போலவே விலைமதிப்பற்ற ஒன்றாகத் தோன்றியது மற்றும் காதல் மிகவும் மோசமாக இருந்தது, ஒரு நியாயத்தை, காலத்திற்கான உத்தரவாதத்தைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும், மாறாக, அவன் இல்லாமல் அவனுடன் முடிந்துவிடாத இன்பங்களில், ஏழு மணிக்கு அவளை விட்டு ஆடை உடுத்திக் கொண்டு வீட்டிற்குச் சென்ற போது, ​​அவனது பயணத்தின் போது அவனால் முடியவில்லை. இன்று மதியம் அவருக்கு ஏற்படுத்திய மகிழ்ச்சியை அடக்கிக் கொண்டு, அவர் தனக்குத் தானே திரும்பத் திரும்பச் சொன்னார்: "இந்த அரிய விஷயமான நல்ல தேநீர் யாருடைய வீட்டில் ஒரு சிறிய நபரைக் காணலாம்." ஒரு மணி நேரம் கழித்து, அவர் ஓடெட்டிடமிருந்து ஒரு குறிப்பைப் பெற்றார், மேலும் இந்த பெரிய கையெழுத்தை உடனடியாக அங்கீகரித்தார், அதில் பிரிட்டிஷ் விறைப்புத்தன்மையின் தாக்கம் வடிவமற்ற கதாபாத்திரங்கள் மீது ஒழுக்கத்தின் தோற்றத்தை விதித்தது. நேர்மை மற்றும் விருப்பம் இல்லாமை. ஸ்வான் தனது சிகரெட் பெட்டியை ஓடெட்ஸில் மறந்துவிட்டார்.

 

அவர் அவளைச் சந்தித்த இரண்டாவது வருகை இன்னும் முக்கியமானது. அன்றைக்கு அவள் வீட்டிற்குச் சென்றவன், அவளை எப்பொழுதும் முன்னதாகவே பார்க்க வேண்டும் என்பதால், அவன் அவளைத் தானே படம் பிடித்துக் கொண்டான்; அவள் முகத்தை அழகாகக் காண்பதற்கு, இளஞ்சிவப்பு மற்றும் புதிய கன்னத்து எலும்புகளுக்கு மட்டுமே மட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்று அவன் உணர்ந்ததன் அவசியம், அவள் அடிக்கடி மஞ்சள் நிறமாகவும், வாடியாகவும், சில சமயங்களில் சிறிய சிவப்பு புள்ளிகளுடன் இருந்த கன்னங்கள் அவனை வருத்தப்படுத்தியது. இலட்சியமானது அணுக முடியாத மற்றும் சாதாரணமான மகிழ்ச்சி. அவள் பார்க்க விரும்பிய வேலைப்பாடு ஒன்றைக் கொண்டு வந்தான். அவள் கொஞ்சம் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தாள்; அவள் அவனை மேவ் க்ரீப் டி சைனின் பெய்னோயரில் ஏற்றி, அவனது மார்பின் மேல் ஒரு மேலங்கியைப் போல, செழுமையான எம்ப்ராய்டரி செய்யப்பட்ட பொருட்களைப் போட்டாள். அவன் அருகில் நின்று, அவளது தளர்ந்த முடியை அவள் கன்னங்களில் வழிய விடாமல், சற்று நடனமாடும் மனப்பான்மையில் ஒரு காலை வளைத்து, தான் பார்த்துக் கொண்டிருந்த வேலைப்பாடுகளுக்கு சோர்வின்றி சாய்ந்து, தலையை சாய்த்து, தன் பெரிய கண்களால், களைப்பாகவும், அசையாமல் களைப்பாகவும், ஸ்வானை அவளால் தாக்கினாள். சிஸ்டைன் தேவாலயத்தில் உள்ள ஒரு ஓவியத்தில் நாம் காணும் ஜெத்ரோவின் மகள் செஃபோராவின் இந்த உருவத்துடன் ஒற்றுமை உள்ளது. ஸ்வான் எப்போதும் எஜமானர்களின் ஓவியத்தில் நம்மைச் சுற்றியுள்ள யதார்த்தத்தின் பொதுவான குணாதிசயங்களை மட்டுமல்ல, மாறாக, பொதுவான தன்மைக்கு மிகக் குறைவானதாகத் தோன்றும் முகங்களின் தனிப்பட்ட அம்சங்களையும் கண்டுபிடிப்பதில் ஆர்வம் கொண்டிருந்தார். : இவ்வாறு, அன்டோய்ன் ரிஸ்ஸோவின் மார்பளவு டோக் லோரடனின் பொருளில், கன்னத்து எலும்புகளின் நீட்சி, புருவங்களின் சாய்வு, இறுதியாக அவரது பயிற்சியாளர் ரெமியின் குறிப்பிடத்தக்க ஒற்றுமை; ஒரு கிர்லாண்டாஜோவின் நிறங்களின் கீழ், எம். டி பலன்சியின் மூக்கு; டின்டோரெட்டோவின் உருவப்படத்தில், விஸ்கர்களின் முதல் முடிகளை பொருத்துவதன் மூலம் கன்னத்தின் கொழுப்பின் படையெடுப்பு, மூக்கு முறிவு, பார்வையின் ஊடுருவல், டாக்டர் டு போல்பனின் கண் இமைகளின் நெரிசல். சமூக உறவுகளுக்கும், உரையாடலுக்கும் தன் வாழ்க்கையை மட்டுப்படுத்தியதற்காக எப்போதும் வருந்திய அவர், சிறந்த கலைஞர்களால் அவருக்கு வழங்கப்பட்ட ஒரு வகையான மன்னிப்பு கிடைத்ததாக அவர் நினைத்தார், இந்த உண்மையை அவர்களும் மகிழ்ச்சியுடன் கருத்தில் கொண்டு, தங்கள் வேலையைக் கொண்டுவருகிறார்கள். , உண்மை மற்றும் வாழ்க்கையின் ஒருமைச் சான்றிதழைக் கொடுக்கும் முகங்கள், ஒரு நவீன சுவை; ஒரு வேளை அவர் சமூக மக்களின் அற்பத்தனத்தால் தன்னை மிகவும் கவர்ந்திருக்கலாம், இன்றைய சரியான பெயர்களுக்கு இந்த எதிர்பார்க்கப்பட்ட மற்றும் புத்துணர்ச்சியூட்டும் குறிப்புகளை ஒரு பழைய படைப்பில் கண்டுபிடிக்க வேண்டிய அவசியத்தை அவர் உணர்ந்தார். ஒருவேளை, மாறாக, இந்த தனிப்பட்ட குணாதிசயங்களுக்காக ஒரு கலைஞரின் இயல்பை அவர் தக்கவைத்துக்கொண்டிருக்கலாம், மேலும் ஒரு பொதுவான அர்த்தத்தை எடுத்துக்கொள்வதன் மூலம், பழைய உருவப்படத்தைப் போலவே, அவற்றைப் பிடுங்கி, விடுவிக்கப்பட்டதைப் பார்த்தவுடன். அவர் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தாத அசல். அது எப்படியிருந்தாலும், சில காலமாக அவர் கொண்டிருந்த முழுப்பதிவுகளும், இசையின் மீதான காதல் அவருக்கு வந்திருந்தாலும், ஓவியத்தின் மீதான அவரது ரசனையை மெருகேற்றியிருக்கலாம். மகிழ்ச்சி ஆழமானது மற்றும் ஸ்வான் மீது நீடித்த செல்வாக்கு செலுத்த வேண்டும், அந்த நேரத்தில் அவர் அந்த சாண்ட்ரோ டி மரியானோவின் ஜெபோராவுடன் ஒடெட்டின் ஒற்றுமையைக் கண்டறிந்தார், அவருக்குப் பதிலாக அவரது பிரபலமான புனைப்பெயரான போடிசெல்லியை நாங்கள் விருப்பத்துடன் வழங்க மாட்டோம். ஓவியரின் உண்மையான வேலை, சாதாரணமான மற்றும் தவறான யோசனை பிரபலமடைந்துள்ளது. ஓடெட்டின் முகத்தை அவளது கன்னங்களின் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ நல்ல தரம் மற்றும் முற்றிலும் சரீர மென்மையின் படி அவன் அவளை முத்தமிடத் துணிந்தால் அவற்றை அவன் உதடுகளால் தொடுவதன் மூலம் அவற்றைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும் என்று எண்ணினான், ஆனால் ஒரு தோலைப் போல. நுண்ணிய மற்றும் அழகான கோடுகள் அவனது பார்வை அவிழ்த்து, அவற்றின் வளைவின் வளைவைப் பின்தொடர்ந்து, கழுத்தின் முனையின் தாளத்தை முடியின் சுரப்பு மற்றும் இமைகளின் வளைவுடன் இணைக்கிறது,

 

அவன் அவளைப் பார்த்தான்; சுவரோவியத்தின் ஒரு துண்டு அவள் முகத்திலும் உடலிலும் தோன்றியது, அன்றிலிருந்து அவன் எப்போதும் அங்கு கண்டுபிடிக்க முயன்றான், அவன் ஓடெட்டின் அருகில் இருக்கிறானா, அல்லது அவன் அவளைப் பற்றி மட்டுமே நினைக்கிறானா, மற்றும் அவனால் புளோரன்டைனை சந்தேகிக்க முடியவில்லை என்றாலும் தலைசிறந்த படைப்பை அவர் அவளிடம் கண்டுபிடித்ததால் மட்டுமே, ஆனால் இந்த ஒற்றுமை அவளுக்கும் ஒரு அழகை அளித்தது, மேலும் அவளை மேலும் விலைமதிப்பற்றது. பெரிய சாண்ட்ரோவுக்கு அபிமானமாகத் தோன்றிய ஒரு உயிரினத்தின் மதிப்பை தவறாகப் புரிந்து கொண்டதற்காக ஸ்வான் தன்னைத் தானே நிந்தித்துக் கொண்டார், மேலும் ஓடெட்டைப் பார்த்ததில் தனக்கு ஏற்பட்ட மகிழ்ச்சி தனது சொந்த அழகியல் கலாச்சாரத்தில் ஒரு நியாயத்தைக் கண்டது என்று தன்னை வாழ்த்திக்கொண்டார். ஓடெட்டின் எண்ணத்தை மகிழ்ச்சியின் கனவுகளுடன் தொடர்புபடுத்துவதன் மூலம், அவர் தனது ரசனைகளை அவர் திருப்திப்படுத்தியதால், அவர் இதுவரை நம்பியதைப் போல அபூரணமான ஒரு தற்காலிக மாற்றத்திற்கு தன்னை ராஜினாமா செய்யவில்லை என்று அவர் தனக்குத்தானே கூறினார். அவனது ஆசைக்கு ஏற்ப ஓடெட் இனி ஒரு பெண் அல்ல என்பதை அவன் மறந்துவிட்டான், ஏனென்றால் அவனுடைய ஆசை எப்போதும் அவனது அழகியல் ரசனைகளுக்கு எதிரான திசையை நோக்கியே இருந்தது. "புளோரண்டைன் வேலை" என்ற வார்த்தை ஸ்வானுக்கு பெரும் சேவை செய்தது. இது ஒரு தலைப்பைப் போலவே, ஓடெட்டின் உருவத்தை கனவுகளின் உலகத்திற்கு கொண்டு வர அனுமதித்தது, இது வரை அவளுக்கு அணுகல் இல்லை, அங்கு அவள் பிரபுக்கள் நிறைந்திருந்தாள். இந்தப் பெண்ணைப் பற்றி அவன் கொண்டிருந்த முற்றிலும் சரீரப் பார்வை, அவள் முகத்தின் தரம், அவள் உடல், அவளுடைய எல்லா அழகும் பற்றிய சந்தேகங்களை நிரந்தரமாகப் புதுப்பித்து, அவனுடைய அன்பைப் பலவீனப்படுத்தியது, இந்த சந்தேகங்கள் அழிக்கப்பட்டன, இந்த காதல் உறுதியானது அதன் அடிப்படையாக ஒரு குறிப்பிட்ட அழகியலின் தரவு; சேதமடைந்த சதை அவருக்கு வழங்கப்பட்டால், இயற்கையாகவும் சாதாரணமாகவும் தோன்றும் முத்தம் மற்றும் உடைமை தவிர,

 

பல மாதங்களாக ஓடெட்டைப் பார்ப்பதைத் தவிர வேறு எதுவும் செய்யவில்லை என்று அவர் வருந்தியபோது, ​​அவர் தனது நேரத்தை ஒரு விலைமதிப்பற்ற தலைசிறந்த படைப்புக்கு வழங்குவது நியாயமானது என்று தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டார், ஒரு முறை வித்தியாசமான பொருளில் நடித்தார். , ஒரு கலைஞரின் பணிவு, ஆன்மீகம் மற்றும் ஆர்வமின்மை, சில சமயங்களில் ஒரு சேகரிப்பாளரின் பெருமை, சுயநலம் மற்றும் சிற்றின்பம் ஆகியவற்றுடன் அவர் சில சமயங்களில் சிந்தித்த மிகவும் அரிதான மாதிரியில்.

 

ஜெத்ரோவின் மகளின் மறுஉருவாக்கமான ஒடெட்டின் புகைப்படம் போல அவர் தனது பணிமேசையில் வைத்தார். பெரிய கண்கள், அபூரண தோலை வெளிப்படுத்தும் மென்மையான முகம், சோர்ந்துபோன கன்னங்களில் இருக்கும் அற்புதமான கூந்தல் சுருட்டை, அதுவரை அழகாகக் கண்டதை உயிருள்ள பெண் என்ற எண்ணத்திற்கு அழகியல் முறையில் மாற்றியமைத்ததை அவர் ரசித்தார். அதை உடல் தகுதியாக மாற்றினார், அவர் தன்னிடம் இருக்கக்கூடிய ஒரு உயிரினத்தில் ஐக்கியப்பட்டிருப்பதைக் கண்டதற்காக தன்னை வாழ்த்தினார். நாம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் ஒரு தலைசிறந்த படைப்பை நோக்கி நம்மை அழைத்துச் செல்லும் இந்த தெளிவற்ற அனுதாபம், இப்போது ஜெத்ரோவின் மகளின் சரீர அசலை அவர் அறிந்ததால், அது ஓடெட்டின் உடல் கொடுக்காத ஆசையாக மாறியது.முதலில் ஈர்க்கப்படவில்லை. அவர் இந்த பொட்டிசெல்லியை நீண்ட நேரம் பார்த்தபோது,

 

ஆயினும்கூட, ஓடெட்டின் களைப்பு மட்டும் அல்ல, அதைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கு அவர் தன்னால் முடிந்ததைச் செய்தார், அது சில சமயங்களில் அவருக்குச் சொந்தமாகவும் இருந்தது; ஓடெட் அவனைப் பார்க்க எல்லா முயற்சிகளையும் செய்ததால், அவளிடம் எதுவும் சொல்ல வேண்டியதில்லை என்று தோன்றியது, அவனுடன் சேர்ந்து, ஒரு நாளின் இந்த காதல் நம்பிக்கையை அவனில் கொன்றுவிடாதே, அவள் மட்டுமே செய்த தன் ஆர்வத்தை அறிவிக்க விரும்புகிறாள். மேலும் அவரை காதலிக்க வைத்தார். ஓடெட்டின் தார்மீக அம்சம், மிகவும் கடினமானது, மேலும் அவர் சோர்வடைந்துவிடுவார் என்று பயந்தார், அவர் திடீரென்று அவளுக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார், ஏமாற்றங்கள் மற்றும் உருவகப்படுத்தப்பட்ட கோபத்தை இரவு உணவிற்கு முன் கொண்டு சென்றார். அவள் பயப்படப் போகிறாள் என்று அவனுக்குத் தெரியும். அவனுக்குப் பதில் சொல்ல, அவனை இழந்துவிடுவோமோ என்ற பயம் அவனது உள்ளத்தில் உண்டாக்கும் சுருக்கத்தில், அவள் இதுவரை அவனிடம் சொல்லாத வார்த்தைகள் துளிர்விடும் என்று அவன் நம்பினான்; உண்மையில் இந்த வழியில் தான் அவள் அவனுக்கு இதுவரை எழுதியிருந்த மிக மென்மையான கடிதங்களை அவன் பெற்றிருந்தான், அதில் ஒன்றை அவள் "மைசன் டோரி" (அது பாரிஸ்-முர்சியா விருந்து நாள்) ல் இருந்து நண்பகல் அவனுக்கு வழங்கினாள். முர்சியாவின் வெள்ளத்திற்காக வழங்கப்பட்டது), இந்த வார்த்தைகளுடன் தொடங்கியது: "என் நண்பரே, என்னால் எழுத முடியாத அளவுக்கு என் கை நடுங்குகிறது", மேலும் அவர் கிரிஸான்தமத்தின் உலர்ந்த பூவைப் போலவே அதே டிராயரில் வைத்திருந்தார். இல்லையெனில், அவருக்கு எழுத நேரம் இல்லையென்றால், அவர் வெர்டுரின்ஸுக்கு வரும்போது, ​​​​அவள் விரைவாக அவனிடம் வந்து: "நான் உன்னிடம் பேச வேண்டும்."

 

வெர்டுரின்ஸை நெருங்கியதும், விளக்குகளால் எரிந்த, பெரிய ஜன்னல்களின் ஷட்டர்களைப் பார்த்தபோது, ​​​​அவற்றின் மங்கலான வெளிச்சத்தில் பூப்பதைப் பார்க்கவிருந்த வசீகரத்தை நினைத்து அவர் நெகிழ்ந்தார். "தங்கம். சில நேரங்களில் விருந்தினர்களின் நிழல்கள் மெல்லியதாகவும் கருப்பு நிறமாகவும், ஒரு திரை போலவும், விளக்குகளுக்கு முன்னால், மற்ற இலைகள் மட்டுமே வெளிச்சமாக இருக்கும் ஒரு ஒளிஊடுருவக்கூடிய விளக்கு நிழலில் இடத்திலிருந்து இடம் செருகப்பட்ட சிறிய வேலைப்பாடுகளைப் போலவும் இருந்தன. அவர் ஓடெட்டின் நிழற்படத்தை உருவாக்க முயன்றார். பின்னர், அவர் வந்தவுடன், அவரை அறியாமல், அவரது கண்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் பிரகாசித்தன, எம். வெர்டுரின் ஓவியரிடம் கூறினார்: "சூடாகிறது என்று நினைக்கிறேன்." ஓடெட்டின் இருப்பு ஸ்வானுக்கு இந்த வீட்டிற்குச் சேர்த்தது.

 

சிறிய "குலமாக" இருந்த இந்த சமூக உயிரினத்தின் எளிய செயல்பாடு தானாகவே ஸ்வானுக்கு ஓடெட்டுடன் தினசரி சந்திப்புகளை ஏற்படுத்தியது, மேலும் அவளைப் பார்ப்பதில் ஒரு அலட்சியம் அல்லது அவளை இனி பார்க்கக்கூடாது என்ற ஆசை கூட அவருக்கு ஏற்படாது. அவளுக்கு எந்த பெரிய ஆபத்தும் வராது, ஏனென்றால், பகலில் அவன் அவளுக்கு என்ன எழுதியிருந்தாலும், அவன் அவசியம் மாலையில் அவளைப் பார்த்து வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்வான்.

 

ஆனால் ஒருமுறை, தவிர்க்க முடியாத ஒன்றாகத் திரும்புவதைப் பற்றி வெறித்தனமாக நினைத்த அவர், வெர்டுரின்ஸுக்குச் செல்வதைத் தாமதப்படுத்துவதற்காக தனது இளம் தொழிலாளியை காட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றார், அவர் மிகவும் தாமதமாக அங்கு வந்தார், அவர் இனி வரமாட்டார் என்று நினைத்து, ஓடிவிட்டார். அவள் இப்போது சலூனில் இல்லை என்று பார்த்த ஸ்வான் தன் இதயத்தில் ஒரு வேதனையை உணர்ந்தான்; அவர் முதன்முறையாக அளவிடும் ஒரு இன்பத்தை இழந்து நடுங்கினார், இதுவரை அவர் விரும்பும் போது அதைக் கண்டுபிடிப்பதில் உறுதியாக இருந்தார், இது அனைத்து இன்பங்களுக்கும் குறைகிறது அல்லது அவற்றின் மகத்துவத்தை கவனிக்காமல் தடுக்கிறது.

 

"அவள் இல்லை என்று தெரிந்ததும் அவன் செய்த முகத்தைப் பார்த்தாயா?" M. Verdurin தனது மனைவியிடம், "அவர் கிள்ளியதாக நீங்கள் கூறலாம் என்று நினைக்கிறேன்!"

 

"அவர் செய்த முகம்?" டாக்டர் கோட்டார்ட் கடுமையாகக் கேட்டார், ஒரு கணம் நோயாளியைப் பார்க்கச் சென்றவர், தனது மனைவியை அழைத்து வரத் திரும்பி வருகிறார், அவர்கள் யாரைப் பற்றி பேசுகிறார்கள் என்று தெரியவில்லை.

 

"அழகான ஸ்வான்களை நீங்கள் ஏன் கதவுக்கு வெளியே சந்திக்கவில்லை?"

 

-"இல்லை. மிஸ்டர் ஸ்வான் வந்தார்”?

 

-ஓ! ஒரு கணம். எங்களுக்கு மிகவும் கிளர்ச்சியான, மிகவும் பதட்டமான ஸ்வான் இருந்தது. ஒடெட் போய்விட்டது உங்களுக்குப் புரிகிறது.

 

"அவள் அவனுடன் கடைசியாக நல்லவள், அவள் மேய்ப்பனின் நேரத்தைக் காட்டினாள்" என்று மருத்துவர் கூறினார், இந்த வெளிப்பாடுகளின் அர்த்தத்தை கவனமாக பரிசோதித்தார்.

 

- "இல்லை, முற்றிலும் எதுவும் இல்லை, எங்களுக்கு இடையே, அவள் மிகவும் தவறு என்று நான் காண்கிறேன், அவள் ஒரு பிரபலமான குடம் போல நடந்துகொள்கிறாள், அவள் மற்றவர்களிடமிருந்து வந்தவள்."

 

"நீங்கள், உங்கள், உங்கள்," எம். வெர்டுரின், "உங்களுக்கு என்ன தெரியும், எதுவும் இல்லை, நாங்கள் அங்கு பார்க்கவில்லை, இல்லையா?"

 

"என்னிடம், அவள் என்னிடம் அப்படிச் சொல்லியிருப்பாள்," என்று பெருமையுடன் பதிலளித்தார் மேடம் வெர்டுரின் . நான் சொல்கிறேன் அவள் தன் சின்ன சின்ன விஷயங்களை எல்லாம் என்னிடம் சொல்கிறாள்! இப்போதைக்கு அவளுக்கு யாரும் இல்லாததால், அவளுடன் படுக்க வேண்டும் என்று சொன்னேன். தன்னால் முடியாது என்று அவள் கூறுகிறாள், அவளுக்கு அவன் மீது ஒரு வலுவான ஈர்ப்பு இருந்தது, ஆனால் அவன் அவளைச் சுற்றி வெட்கப்படுகிறான், அது அவனை மிரட்டுகிறது, பின்னர் அவள் அவனை அப்படி விரும்பவில்லை. வழி, அவன் ஒரு சிறந்த உயிரினம், அவள் அவன் மீது அவள் கொண்டிருக்கும் உணர்வை மலரச் செய்ய பயம், எனக்குத் தெரியுமா? இருப்பினும், அது அவருக்குத் தேவையானதாக இருக்கும்.

 

எம். வெர்டுரின், "உங்கள் கருத்துடன் இருக்க நீங்கள் என்னை அனுமதிப்பீர்கள்," இந்த மனிதர் எனக்குப் பாதி மட்டுமே பொருத்தமானவர்; நான் அவரை தோரணையாகக் காண்கிறேன்.

 

மேடம் வெர்டுரின் நிறுத்தி, அவர் ஒரு சிலையாகிவிட்டதைப் போல ஒரு செயலற்ற வெளிப்பாட்டை எடுத்தார், இது ஒரு புனைகதை, தாங்க முடியாத வார்த்தையான போஸரைக் கேட்கவில்லை என்று கருதுவதற்கு அனுமதித்தது, இது ஒருவர் "அவர்களுடன் போஸ் செய்யலாம், அதனால் நாங்கள்" அவர்களை விட".

 

"இறுதியாக, எதுவும் இல்லை என்றால், இந்த மனிதர் அவளை நல்லொழுக்கமுள்ளவர் என்று நம்புகிறார் என்று நான் நினைக்கவில்லை ," என்று எம். வெர்டுரின் நகைச்சுவையாக கூறினார். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, நாங்கள் எதுவும் சொல்ல முடியாது, ஏனென்றால் அவள் புத்திசாலி என்று அவன் நினைக்கிறான். மறுநாள் இரவு வின்ட்யூயில் சொனாட்டாவில் அவன் அவளிடம் என்ன பேசுகிறான் என்று நீங்கள் கேட்டீர்களா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை; நான் ஓடெட்டை முழு மனதுடன் நேசிக்கிறேன், ஆனால் அவளுக்கு அழகியல் கோட்பாடுகளை வழங்க, நீங்கள் ஒரு பிரபலமான வேலைக்காரராக இருக்க வேண்டும்!

 

"பாருங்கள், ஓடெட்டைப் பற்றி தவறாகப் பேசாதீர்கள்," மேடம் வெர்டுரின் , குழந்தைத்தனமாக நடித்தார். அவள் அழகானவள்."

 

“ஆனால் அது அவளை வசீகரமாக இருப்பதைத் தடுக்காது; நாங்கள் அதைப் பற்றி தவறாகப் பேசவில்லை, இது ஒரு நல்லொழுக்கம் அல்லது புத்திசாலித்தனம் அல்ல என்று நாங்கள் கூறுகிறோம். அடிப்படையில், அவர் ஓவியரிடம் சொன்னார், அவள் நல்லொழுக்கமுள்ளவளாக இருக்க விரும்புகிறாயா? அவள் மிகவும் குறைவான கவர்ச்சியாக இருக்கலாம், யாருக்குத் தெரியும்?

 

தரையிறங்கும் போது, ​​ஸ்வான் பட்லருடன் சேர்ந்தார், அவர் வந்தபோது அங்கு இல்லை, அவரிடம் சொல்லும்படி ஓடெட்டால் அறிவுறுத்தப்பட்டார் - ஆனால் ஏற்கனவே ஒரு மணி நேரம் ஆகியிருந்தது - அவர் இன்னும் வருவார் என்றால், அவள் வரக்கூடும் வீட்டிற்குச் செல்வதற்கு முன் ப்ரெவோஸ்ட்ஸில் சாக்லேட் சாப்பிடுங்கள். ஸ்வான் ப்ரெவோஸ்டுக்குப் புறப்பட்டார், ஆனால் ஒவ்வொரு அடியிலும் அவரது காரை மற்றவர்கள் அல்லது கடக்கும் நபர்களால் நிறுத்தப்பட்டது, பாதசாரிகள் கடப்பதை விட, ஏஜெண்டின் அறிக்கை அவரைத் தாமதப்படுத்தாமல் இருந்திருந்தால், அவர் மகிழ்ந்திருப்பார். அவர் எடுத்துக் கொண்ட நேரத்தை எண்ணினார், ஒவ்வொரு நிமிடத்திற்கும் சில வினாடிகளைச் சேர்த்தார், அவர் அவற்றை மிகக் குறுகியதாக மாற்றவில்லை என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொண்டார், இது அவருக்கு அங்கு செல்வதற்கான வாய்ப்பு உண்மையில் இருப்பதை விட அதிகமாக இருப்பதாக நம்புவதற்கு வழிவகுத்திருக்கும். . மற்றும் ஒரு கட்டத்தில், காய்ச்சலினால் தான் உறங்கிக் கொண்டிருந்த பகல்கனவுகளின் அபத்தத்தை உணர்ந்து, அவற்றிலிருந்து தன்னைத் தெளிவாக வேறுபடுத்திக் கொள்ளாமல், ஸ்வான் திடீரென்று வெர்டுரின்ஸில் தனக்குச் சொல்லப்பட்ட எண்ணங்களின் விசித்திரத்தை அவனுக்குள் உணர்ந்தான். ஓடெட் ஏற்கனவே வெளியேறிவிட்டார், அவர் அனுபவித்த வலியின் புதுமை, ஆனால் அவர் இப்போதுதான் எழுந்தது போல் கவனித்தார். என்ன? இந்த உற்சாகம் எல்லாம் நாளை வரை ஓடெட்டைப் பார்க்க மாட்டார் என்பதால், ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்பு அவர் எம்மியிடம் சென்றபோது அவர் விரும்பியதைத் துல்லியமாக. அவனது இதயத்தில் இருந்த வலியின் புதுமை, ஆனால் அவன் விழித்துக்கொண்டது போல் மட்டுமே கவனித்தான். என்ன? இந்த உற்சாகம் எல்லாம் நாளை வரை ஓடெட்டைப் பார்க்க மாட்டார் என்பதால், ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்பு அவர் எம்மியிடம் சென்றபோது அவர் விரும்பியதைத் துல்லியமாக. அவனது இதயத்தில் இருந்த வலியின் புதுமை, ஆனால் அவன் விழித்துக்கொண்டது போல் மட்டுமே கவனித்தான். என்ன? இந்த உற்சாகம் எல்லாம் நாளை வரை ஓடெட்டைப் பார்க்க மாட்டார் என்பதால், ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்பு அவர் எம்மியிடம் சென்றபோது அவர் விரும்பியதைத் துல்லியமாக.என்னை வெர்டுரின். தன்னை ப்ரெவோஸ்டுக்கு அழைத்துச் சென்ற அதே காரில், அவர் இப்போது அதே போல் இல்லை, இப்போது அவர் தனியாக இல்லை, அவருடன் ஒரு புதிய உயிரினம் இருந்தது, ஒரு உறுப்பினர், அவருடன் ஒன்றிணைந்தார், அவர் யாருடன் இணைந்தார் என்பதை அவர் உணர வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. விடுபட முடியாது, யாருடன் அவர் ஒரு எஜமானரைப் போல அல்லது ஒரு நோயைப் போல அக்கறை காட்ட வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கப் போகிறார். அப்படியிருந்தும் ஒரு கணம் தன்னுடன் ஒரு புதிய நபர் சேர்க்கப்பட்டார் என்று அவர் உணர்ந்தார், அவரது வாழ்க்கை அவருக்கு மிகவும் சுவாரஸ்யமாகத் தோன்றியது. ப்ரெவோஸ்டில் நடந்த இந்தச் சாத்தியமான சந்திப்பு (எதிர்பார்ப்பு சூறையாடப்பட்டது, அதற்கு முந்தைய தருணங்களை அவனால் இனி ஒரு யோசனையையும், ஒரு நினைவையும் கண்டுபிடிக்க முடியாத அளவுக்கு, அவளது ஆவிக்கு ஓய்வெடுக்க முடியும்) என்று அவன் தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டான். இருப்பினும், அது நடந்தால், அவள் மற்றவர்களைப் போலவே இருப்பாள், மிகவும் சிறியது. ஒவ்வொரு மாலையும் போலவே, அவன் ஓடிட்டுடன் இருந்தவுடன், அவள் மாறிவரும் முகத்தின் மீது ஒரு பார்வையை மறைமுகமாக வீச, அவள் அதில் ஒரு ஆசையின் முன்னேற்றத்தைக் கண்டாள், மேலும் அவனது ஆர்வமின்மையை இனி நம்பவில்லை என்ற பயத்தில் உடனடியாகத் தவிர்க்கப்பட்டது, அவனால் சிந்திக்க முடியாது. அவளைப் பற்றிய, சாக்குப்போக்குகளைக் கண்டுபிடிப்பதில் மிகவும் பிஸியாக இருந்தார், அது அவரை உடனடியாக விட்டுவிடாமல் இருக்க அனுமதிக்கும் மற்றும் கவலைப்படுவதாகத் தோன்றாமல், அடுத்த நாள் வெர்டுரின்ஸில் அவளைக் கண்டுபிடிப்பார் என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். மேலும் இந்த பெண்ணை அரவணைக்கத் துணியாமல் அணுகிய இந்தப் பெண்ணின் வீண் பிரசன்னத்தால் ஏற்பட்ட ஏமாற்றத்தையும் சித்திரவதையையும் இன்னொரு நாளுக்குப் புதுப்பிக்க வேண்டும்.

 

அவள் Prevost இல் இல்லை; அவர் பவுல்வர்டுகளில் உள்ள அனைத்து உணவகங்களையும் பார்க்க விரும்பினார். நேரத்தை மிச்சப்படுத்த, அவர் சிலரைப் பார்க்கும்போது, ​​​​அவர் தனது பயிற்சியாளர் ரெமியை (ரிஸோவின் நாய் லொரேடன்) மற்றவர்களிடம் அனுப்பினார், பின்னர் அவர் அவரை நியமித்த இடத்தில் காத்திருக்கச் சென்றார்-எதுவும் கிடைக்கவில்லை. கார் திரும்பி வரவில்லை, ஸ்வான் அந்தத் தருணத்தை நெருங்கி வருவதைப் படம் பிடித்தார், ரெமி அவரிடம், “அந்தப் பெண் இருக்கிறாள்” என்று கூறுவது போலவும், ரெமி அவனிடம் “அந்தப் பெண் எந்த ஓட்டலிலும் இல்லை” என்று கூறுவது போலவும். .» எனவே, அவருக்கு முன் மாலையின் முடிவைக் கண்டார், ஆனால் ஒரு மாற்று, அவரது வேதனையை ஒழிக்கும் ஓடெட்டைச் சந்திப்பதன் மூலம் அல்லது இன்று மாலை அவளைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டிய கட்டாயத்தைத் துறந்ததன் மூலம், அவளைப் பார்க்காமல் வீடு திரும்புவதை ஏற்றுக்கொண்டார். .

 

பயிற்சியாளர் திரும்பி வந்தார், ஆனால் அவர் ஸ்வான் முன் நிறுத்தியபோது, ​​​​அவர் அவரிடம் சொல்லவில்லை: "நீங்கள் இந்த பெண்ணைக் கண்டுபிடித்தீர்களா?" ஆனால்: "நாளை மரத்தை ஆர்டர் செய்வது பற்றி யோசிக்கச் செய்யுங்கள், சப்ளை தீர்ந்து போக வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன்." ரெமி தனக்காகக் காத்திருந்த ஒரு ஓட்டலில் ஓடெட்டைக் கண்டால், அந்த மாலையின் மகிழ்ச்சியான முடிவை அவர் உணரத் தொடங்கினார் என்பதை உணர்ந்து, தீங்கு விளைவிக்கும் மாலையின் முடிவு ஏற்கனவே அழிக்கப்பட்டுவிட்டதாக அவர் தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டிருக்கலாம். கைப்பற்றப்பட்ட மற்றும் பாதுகாப்பான இடத்தில் மகிழ்ச்சியை அடைய அவசரப்பட தேவையில்லை, அது இனி தப்பிக்க முடியாது. ஆனால் அது மந்தநிலையின் சக்தியாலும் இருந்தது; சில உயிரினங்கள் தங்கள் உடலில் உள்ள நெகிழ்ச்சித்தன்மையின் பற்றாக்குறையை அவர் ஆன்மாவில் கொண்டிருந்தார், அவர்கள் அதிர்ச்சியைத் தவிர்க்கும் போது, ​​​​தங்கள் ஆடையிலிருந்து சுடரை நகர்த்தும்போது, ​​​​அவசர இயக்கங்களைச் செய்து, தங்கள் நேரத்தை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள், அவர்கள் முன்பு இருந்த சூழ்நிலையில் ஒரு நொடி தங்கி, அவர்களின் ஆதரவின் புள்ளி, அவர்களின் வேகத்தைக் கண்டறிவது போல் தொடங்குங்கள். பயிற்சியாளர் அவரை குறுக்கிட்டு "அந்த பெண் இருக்கிறார்" என்று கூறியிருந்தால் சந்தேகமில்லை, அவர் பதிலளித்திருப்பார்: "ஆ! ஆம், அது உண்மைதான், நான் உனக்குக் கொடுத்த இனம், சரி, நான் அதை நம்பியிருக்கமாட்டேன்", மேலும் அவன் உணர்ந்த உணர்ச்சியை அவனிடமிருந்து மறைத்து, தன்னைத் தானே விட்டுவிட ஒரு மரக்கட்டையைப் பற்றி அவனிடம் தொடர்ந்து பேசியிருப்பான். பதட்டத்தை உடைத்து, மகிழ்ச்சிக்கு தன்னைக் கொடுக்கும் நேரமும் கூட.

 

ஆனால் பயிற்சியாளர் திரும்பி வந்து, தான் அவளை எங்கும் காணவில்லை என்று கூறி, பழைய வேலைக்காரனைப் போல தனது கருத்தைச் சேர்த்தார்:

 

"மான்சியர் வீட்டிற்கு செல்ல வேண்டும் என்று நான் நினைக்கிறேன்.

 

ஆனால், ரெமி சொன்ன பதிலை மாற்ற முடியாதபோது ஸ்வான் எளிதாக விளையாடிய அலட்சியம், அவன் தன் நம்பிக்கையையும் தேடலையும் கைவிட முயற்சிப்பதைப் பார்த்தபோது விழுந்தது:

 

"இல்லை," அவர் அழுதார், "நாம் இந்த பெண்ணைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்; அது மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. அவள் என்னைப் பார்க்கவில்லை என்றால், அவள் ஒரு தொழிலுக்காக மிகவும் எரிச்சலடைவாள், புண்படுத்துவாள்.

 

"இந்தப் பெண் எப்படி புண்படுத்தப்படுகிறாள் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை," என்று ரெமி பதிலளித்தார், "மான்சியருக்குக் காத்திருக்காமல் அவள்தான் சென்றாள், அவள் ப்ரெவோஸ்டுக்குப் போவதாகச் சொன்னாள், அவள் அங்கு இல்லை."

 

மேலும், மக்கள் எல்லா இடங்களிலும் அணைக்கத் தொடங்கினர். பவுல்வர்டுகளின் மரங்களின் கீழ், ஒரு மர்மமான இருட்டில், அரிதான வழிப்போக்கர்கள் அலைந்து திரிந்தனர், அரிதாகவே அடையாளம் காண முடியவில்லை. சில சமயங்களில் ஒரு பெண்ணின் நிழல் அவன் காதில் கிசுகிசுத்து, அவளை மீண்டும் அழைத்து வரச் சொன்னது, ஸ்வானைத் தூண்டியது. இறந்தவர்களின் பேய்களுக்கு மத்தியில், இருண்ட உலகில், யூரிடைஸைத் தேடிக்கொண்டிருந்ததைப் போல அவர் கவலையுடன் இந்த இருண்ட உடல்களைக் கடந்தார்.

 

அன்பின் அனைத்து உற்பத்தி முறைகளிலும், புனிதமான தீமையைப் பரப்பும் அனைத்து முகவர்களிலும், இது நிச்சயமாக மிகவும் பயனுள்ள ஒன்றாகும், சில சமயங்களில் நம்மை கடந்து செல்லும் இந்த கிளர்ச்சியின் பெரும் மூச்சு. எனவே அந்த நேரத்தில் நாம் யாருடன் விரும்புகிறோமோ, மரணம் வார்க்கப்படுகிறதோ, அவரையே நாம் விரும்புவோம். மற்றவர்களைப் போல நாம் அதை அதிகமாகவோ அல்லது அதிகமாகவோ விரும்பினோம் என்பது கூட அவசியமில்லை. அவருக்குத் தேவையான எங்கள் ரசனை பிரத்தியேகமாக மாறியது. அந்த நிலை உணரப்படும் போது-அந்தத் தருணத்தில்-அவர் நம்மைத் தவறவிடும்போது-அவருடைய இன்பம் நமக்குத் தந்த இன்பங்களைத் தேடி, இந்த உயிரையே பொருளாகக் கொண்ட, தேவை அபத்தமான, ஒரு கவலைத் தேவை திடீரென்று நமக்குள் பதிலீடு செய்யப்படுகிறது. இந்த உலகத்தின் சட்டங்கள் திருப்தியளிப்பது சாத்தியமற்றது மற்றும் குணப்படுத்துவது கடினம்-அதை வைத்திருப்பதற்கான அர்த்தமற்ற மற்றும் வேதனையான தேவை.

 

ஸ்வான் தன்னை கடைசி உணவகங்களுக்கு அழைத்துச் சென்றார்; அவர் அமைதியாக சிந்தித்த மகிழ்ச்சியின் ஒரே கருதுகோள் அதுதான்; அவர் தனது கிளர்ச்சியை, இந்த சந்திப்பின் மதிப்பை இனி மறைக்கவில்லை, மேலும் அவர் வெற்றிபெறும் பட்சத்தில் தனது டிரைவருக்கு ஒரு வெகுமதியை உறுதியளித்தார், அவர் வெற்றிபெறும் விருப்பத்துடன் அவரை ஊக்கப்படுத்துவது போல, அவர் ஓடெட் ஏற்கனவே படுக்கைக்குச் சென்றிருந்தால், பவுல்வர்டில் உள்ள ஒரு உணவகத்தில் தன்னைக் கண்டுபிடிக்க ஏற்பாடு செய்யலாம். அவர் மைசன் டோரி வரை தள்ளி, இரண்டு முறை டோர்டோனியின் உள்ளே நுழைந்தார், மேலும் அவளைப் பார்க்காமல், கஃபே ஆங்கிலேஸிலிருந்து வெளியே வந்து, விறுவிறுப்பாக நடந்து, கசப்பான தோற்றத்துடன், மூலையில் தனக்காகக் காத்திருந்த தனது காரில் சேர. Boulevard des Italiens, எதிர்திசையில் வரும் ஒருவரை அவர் தாக்கியபோது: அது Odette; ப்ரெவோஸ்டில் இடம் கிடைக்காததால், மைசன் டோரிக்கு இரவு உணவிற்குச் சென்றதையும், அவர் தன்னைக் கண்டுபிடிக்காத ஒரு இடைவெளியில், அவர் தனது காருக்குத் திரும்பிச் செல்வதையும் பின்னர் அவருக்கு விளக்கினார்.

 

அவள் அவனைப் பார்ப்பதை எதிர்பார்க்கவில்லை, அவள் பயந்தாள். அவரைப் பொறுத்தவரை, அவர் பாரிஸுக்கு ஓடியது அவளுடன் சேரலாம் என்று நினைத்ததால் அல்ல, மாறாக அதை விட்டுவிடுவது மிகவும் கொடூரமானது என்பதால். ஆனால் இந்த மகிழ்ச்சி, இந்த மாலைக்கு சாத்தியமற்றது என்று அவரது காரணம் கருதுவதை நிறுத்தவில்லை, இப்போது அவருக்கு மிகவும் உண்மையானதாகத் தோன்றியது; நிகழ்தகவுகளை கணிப்பதன் மூலம் அவர் அதில் ஒத்துழைக்கவில்லை, அது அவருக்கு வெளிப்புறமாக இருந்தது; அதை அவனுக்கு வழங்க அவன் மனதில் இருந்து எடுக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை-அதில் இருந்து தான் வெளிப்பட்டது, அதுவே அவனை நோக்கி உதித்தது-இந்த உண்மை தான் அவன் பயந்த தனிமையின் நினைப்பு போல சிதறும் அளவிற்கு பரவியது. அவர் நம்பியிருந்ததை, அவர் தனது மகிழ்ச்சியான மரியாதையை சிந்திக்காமல் ஓய்வெடுத்தார். இவ்வாறு ஒரு பயணி மத்தியதரைக் கடலின் கரையில் நல்ல வானிலையில் வந்து,

 

அவன் அவளுடன் இருந்த காரில் ஏறி அவனை பின்தொடரச் சொன்னான்.

 

அவள் கையில் காட்லியாஸ் பூங்கொத்தை வைத்திருந்தாள், ஸ்வான் தனது லேஸ் கர்சீஃப் கீழ், ஸ்வான்-இறகு அகிரெட்டுடன் இணைக்கப்பட்டிருந்த அதே ஆர்க்கிட்டின் பூக்களை அவள் தலைமுடியில் வைத்திருப்பதைக் கண்டாள். அவள் மேண்டிலாவின் கீழ், கறுப்பு வெல்வெட் ஓட்டத்தில், ஒரு சாய்ந்த கேட்ச் மூலம், ஒரு பரந்த முக்கோணத்தில் வெள்ளைப் பாவாடையின் அடிப்பகுதியை வெளிப்படுத்தியது மற்றும் தாழ்வானத்தின் தொடக்கத்தில் ஒரு நுகத்தடியை வெளிப்படுத்தியது. -வெட்டு ரவிக்கை, அதில் காட்லியாக்களின் மற்ற பூக்கள் பதிக்கப்பட்டிருந்தன. ஸ்வான் கொடுத்த பயத்தில் இருந்து அவள் மீளவே இல்லை. அவர்கள் விரைவாக நகர்ந்தனர், அவள் ஒரு அழுகையை உச்சரித்து, மூச்சு விடாமல் துடித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

 

“அது ஒன்னும் இல்லை பயப்படாதே” என்று அவளிடம் சொன்னார்.

 

அவன் அவளைத் தோளில் பிடித்து, அவளைத் தக்கவைக்க அவனுக்கு எதிராக அழுத்தினான்; பின்னர் அவர் அவரிடம் கூறினார்:

 

“எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, என்னுடன் பேச வேண்டாம், மேலும் மூச்சு விடாமல் இருக்க அறிகுறிகளுடன் மட்டுமே எனக்கு பதிலளிக்கவும். தாக்கத்தால் இடம் பெயர்ந்த உன் பூங்கொடியில் உள்ள பூக்களை நான் நேராக்கினால் உனக்கு கவலையில்லை. நீங்கள் அவர்களை இழக்க நேரிடும் என்று நான் பயப்படுகிறேன், நான் அவர்களை கொஞ்சம் உள்ளே தள்ள விரும்புகிறேன்.

 

ஆண்கள் தன்னுடன் இவ்வளவு நடந்து கொள்வதைப் பார்த்துப் பழகாத அவள், புன்னகையுடன் சொன்னாள்:

 

"இல்லை, இல்லை, நான் கவலைப்படவில்லை."

 

ஆனால் அவளுடைய பதிலால் பயமுறுத்தப்பட்ட அவன், ஒருவேளை இந்த சாக்குப்போக்கை எடுத்துக் கொண்டபோது நேர்மையாக இருந்ததாகத் தோன்றியிருக்கலாம், அல்லது ஏற்கனவே அவர் அப்படிப்பட்டதாக நம்பத் தொடங்கினார்:

 

-"ஓ! இல்லை, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, பேசாதே, உனக்கு மீண்டும் மூச்சுத் திணறல் வரும், நீங்கள் சைகைகளால் எனக்கு பதிலளிக்கலாம், நான் உன்னை நன்றாக புரிந்துகொள்வேன். நேர்மையாக, நான் உன்னை தொந்தரவு செய்யவில்லையா? பாருங்க, கொஞ்சம் இருக்கு... மகரந்தம் உன் மேல பட்டதுன்னு நினைக்கிறேன், அதை என் கையால் துடைக்க விடுவாயா? நான் மிகவும் கடினமாக நடக்கவில்லையா, நான் மிகவும் மிருகத்தனமாக இருக்கிறேனா? நான் உன்னை கொஞ்சம் கூசுகிறேனா? ஆனால் அந்த ஆடையின் வெல்வெட்டை சுருக்காமல் இருக்க நான் அதை தொட விரும்பவில்லை. ஆனால், நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், அவற்றை சரிசெய்வது மிகவும் அவசியமானது, அவர்கள் விழுந்திருப்பார்கள்; அதுபோல, நானே அவர்களை கொஞ்சம் தள்ளிக்கொண்டு... தீவிரமாக, நான் உங்களுக்கு விரும்பத்தகாதவன் அல்லவா? மேலும் அவை உண்மையில் வாசனை வரவில்லையா என்பதைப் பார்க்க அவற்றை சுவாசிப்பதன் மூலம்? நான் ஒருபோதும் உணர்ந்ததில்லை, முடியுமா? உண்மையை கூறவும்."?

 

சிரித்துக்கொண்டே, "உனக்கு பைத்தியம், எனக்குப் பிடிக்கும் என்பதை நீ பார்க்கலாம்" என்பது போல் தோள்களை லேசாகக் குலுக்கிக்கொண்டாள்.

 

அவர் தனது மற்றொரு கையை ஓடெட்டின் கன்னத்துடன் உயர்த்தினார்; புளோரண்டைன் எஜமானரின் பெண்களிடம் இருந்த சோர்வு மற்றும் கனமான காற்றுடன் அவள் அவனை உறுதியாகப் பார்த்தாள். கண் இமைகளின் விளிம்பிற்கு கொண்டு வரப்பட்டது, அவளது பிரகாசமான கண்கள், அகலமான மற்றும் மெல்லிய, அவற்றைப் போலவே, இரண்டு கண்ணீரைப் போல உடைந்து போகத் தயாராக இருந்தது. மதப் படங்களைப் போல பேகன் காட்சிகளில் அவர்கள் அனைவரும் செய்வதைப் போல அவள் கழுத்தை வளைத்தாள். மேலும், சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி அவளுக்கு வழக்கத்திற்கு மாறான ஒரு அணுகுமுறையில், அந்த நேரத்தில் அவள் பொருத்தமானதை அறிந்திருந்தாள், அவள் எடுக்க மறக்காமல் கவனமாக இருந்தாள், கண்ணுக்குத் தெரியாத சக்தியைப் போல அவள் முகத்தை அடக்குவதற்கு அவளுக்கு முழு பலமும் தேவைப்பட்டது. அவரை ஸ்வான் நோக்கி இழுத்துள்ளனர். ஸ்வான் தான், அதைக் கைவிடுவதற்கு முன்பு, தன்னை மீறி, உதடுகளில், ஒரு கணம் அதைத் தடுத்து நிறுத்தினாள். சிறிது தூரத்தில், அவரது இரண்டு கைகளுக்கு இடையில். அவள் மிகவும் விரும்பிய ஒரு குழந்தையின் வெற்றியில் தன் பங்கை எடுத்துக் கொள்ள அழைக்கப்பட்ட உறவினரைப் போல, அவள் நீண்ட காலமாக அவள் நேசித்த கனவை அடையாளம் கண்டு அதை நனவாக்க அவள் எண்ணங்களுக்கு நேரம் கொடுக்க விரும்பினான். . ஒரு வேளை, ஸ்வான், ஓடெட்டின் இந்த முகத்துடன் இணைந்திருக்கலாம், இன்னும் அவரைப் பிடிக்கவில்லை, இன்னும் முத்தமிடவில்லை, அவர் கடைசியாகப் பார்த்தார், அந்த பார்வையுடன், ஒரு நாள் புறப்பட்ட ஒரு நிலப்பரப்பை எடுத்துச் செல்ல விரும்புகிறோம். என்றென்றும் போய்விடும்.

 

ஆனால் அவன் அவளிடம் மிகவும் வெட்கப்பட்டான், அன்று மாலை அவளைக் கைப்பற்றி, அவளது கால்நடைகளை ஏற்பாடு செய்வதன் மூலம், அவன் அவளை புண்படுத்த பயந்தான், அல்லது பொய் சொன்னதற்குப் பயந்தான், அல்லது கோரிக்கையை உருவாக்கும் தைரியமின்மை. அதைவிடப் பெரியது (அவள் முதல் முறையாக ஓடெட்டை கோப்பில் வைக்காததால் அவனால் புதுப்பிக்க முடிந்தது), அடுத்த நாட்களில் அவன் அதே சாக்குப்போக்கைப் பயன்படுத்தினான். அவள் ரவிக்கையில் கால்நடைகள் இருந்தால், அவர், "இது துரதிர்ஷ்டவசமானது, இன்று இரவு கால்நடைகளை சரிசெய்ய தேவையில்லை, அவை மற்ற இரவைப் போல நகர்த்தப்படவில்லை; இருப்பினும், இது மிகவும் நேராக இல்லை என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது. அவை மற்றவர்களை விட வாசனை இல்லை என்பதை என்னால் பார்க்க முடியுமா?" அல்லது அவளிடம் எதுவும் இல்லை என்றால்: "ஓ! இன்றிரவு கால்நடைகள் இல்லை, எனது சிறிய ஏற்பாடுகளில் ஈடுபட வழி இல்லை." அதனால் சில நேரம் ஓடெட்டின் தொண்டையில் விரல்கள் மற்றும் உதடுகளைத் தொடுவதில் தொடங்கி, முதல் மாலையில் அவர் பின்பற்றிய ஒழுங்கு மாறவில்லை. மேலும், வெகு காலத்திற்குப் பிறகு, கால்நடைகளின் ஏற்பாடு (அல்லது ஒரு ஏற்பாட்டின் உருவகம்) நீண்ட காலமாகப் பயன்படுத்தப்படாமல் போனபோது, ​​"கட்டில்யா செய்வது" என்ற உருவகம் அவர்கள் அதைக் குறிக்க விரும்பும் போது அதைப் பற்றி சிந்திக்காமல் வெறும் வார்த்தையாக மாறிவிட்டது. அவர் உடல் உடைமையின் செயல்-இதில், மேலும், ஒருவரிடம் எதுவும் இல்லை-அவர்களது மொழியில், அது நினைவுகூரப்பட்ட இந்த மறக்கப்பட்ட பயன்பாட்டில் உயிர் பிழைத்தது. ஒருவேளை "காதல் செய்தல்" என்று சொல்லும் இந்த குறிப்பிட்ட வழி அதன் ஒத்த சொற்களைப் போலவே அர்த்தப்படுத்தப்படவில்லை. நாம் பெண்களைப் பற்றி வெறுக்கத்தக்கவர்களாக இருக்கலாம், மிகவும் வித்தியாசமானவர்களின் உடைமைகளை எப்போதும் ஒரே மாதிரியாகக் கருதி, முன்கூட்டியே அறிந்திருப்போம். மாறாக, பெண்களைப் பற்றிய கேள்வி மிகவும் கடினமானதாக இருந்தால் - அல்லது நம்மால் அவ்வாறு இருப்பதாக நம்பப்பட்டால் - அது ஒரு புதிய மகிழ்ச்சியாக மாறும், அதனால் அவர்களுடனான நமது உறவில் எதிர்பாராத சில நிகழ்வுகளிலிருந்து நாம் அதைப் பெற்றெடுக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கிறோம். முதல் முறையாக எங்களுக்காக இருந்தது. அந்த மாலையில், நடுக்கத்துடன், அவர் நம்பினார் (ஆனால், ஓடெட், அவர் தனது சூழ்ச்சியால் ஏமாற்றப்பட்டால், அதை யூகிக்க முடியவில்லை) என்று அவர் தனக்குள்ளேயே சொன்னார், இது அவர்களின் பெரிய இதழ்களுக்கு இடையில் இருந்து வெளிவரப் போகிறது இந்த பெண்ணின் உடைமை. ; அவர் ஏற்கனவே அனுபவித்த இன்பம் மற்றும் ஓடெட் மட்டுமே பொறுத்துக்கொண்டார், அவர் நினைத்தார், ஏனென்றால் அவள் அவரை அடையாளம் காணவில்லை, அதனால்தான் அவருக்கு தோன்றியது - பூமிக்குரிய சொர்க்கத்தின் பூக்களில் அதை ருசித்த முதல் மனிதனுக்கு அது தோன்றியிருக்கலாம். - முன்பு இல்லாத ஒரு இன்பம், அவர் உருவாக்க முயன்றார்,

 

இப்போது, ​​​​ஒவ்வொரு மாலையும், அவர் அவளை வீட்டிற்கு அழைத்து வரும்போது, ​​​​அவர் உள்ளே வர வேண்டியிருந்தது, அவள் அடிக்கடி தனது டிரஸ்ஸிங் கவுனில் வெளியே வந்து அவனைத் தன் காருக்கு அழைத்துச் சென்று, பயிற்சியாளரின் கண்களில் அவனை முத்தமிடுவாள்: இதைச் செய்ய முடியுமா? நான், மற்றவர்கள் என்னை என்ன செய்வார்கள்?" அவர் வெர்டுரின்ஸுக்குச் செல்லாத மாலைகள் (அவர் அவளை வித்தியாசமாகப் பார்ப்பதால் சில சமயங்களில் நடந்தது), பெருகிய முறையில் அவர் சமூகத்திற்குச் சென்றபோது அரிதான மாலைகள், அவள் திரும்பி வருவதற்கு முன்பு தனது இடத்திற்கு வரச் சொன்னாள், அது எந்த நேரமாக இருந்தாலும். அது வசந்தம், தூய, உறைந்த வசந்தம். மாலையில் இருந்து வெளியில் வந்து, தனது விக்டோரியாவில் ஏறி, கால்களில் போர்வையை விரித்து, அதே நேரத்தில் கிளம்பும் நண்பர்களிடம், தன்னால் முடியாது, முடியாது என்று அவர்களுடன் திரும்பி வரச் சொன்னார். அதே பக்கம் போகவில்லை, மற்றும் பயிற்சியாளர் நாங்கள் எங்கு செல்கிறோம் என்பதை அறிந்து ஒரு விறுவிறுப்பான பயணத்தில் புறப்பட்டார். அவர்கள் ஆச்சரியப்பட்டார்கள், உண்மையில், ஸ்வான் இப்போது அதே போல் இல்லை. ஒரு பெண்ணைச் சந்திக்கும்படி அவரிடம் இருந்து எங்களுக்கு மீண்டும் கடிதம் வரவில்லை. அவர் இனி எதிலும் கவனம் செலுத்தவில்லை, ஒருவர் சந்திக்கும் இடங்களுக்குச் செல்வதைத் தவிர்த்தார். நாட்டில் உள்ள ஒரு உணவகத்தில், அவரது அணுகுமுறை, நேற்று மட்டும் அவரை அடையாளம் கண்டு, எப்போதும் அவருடையது என்று தோன்றியதற்கு நேர்மாறாக இருந்தது. நமக்குள் இருக்கும் ஒரு உணர்வு, ஒரு தற்காலிக மற்றும் வித்தியாசமான பாத்திரம் போன்றது, அது தன்னை மற்றொன்றுக்கு பதிலாக மாற்றி, அது தன்னை வெளிப்படுத்திய இதுவரை மாறாத அறிகுறிகளை நீக்குகிறது! மறுபுறம், இப்போது மாறாதது என்னவென்றால், ஸ்வான் எங்கிருந்தாலும், அவர் ஓடெட்டில் சேரத் தவறமாட்டார். அவளிடமிருந்து அவனைப் பிரித்த பாதை அவன் தவிர்க்க முடியாமல் பயணித்தது மற்றும் அவனது வாழ்க்கையின் தவிர்க்கமுடியாத மற்றும் விரைவான சரிவு போன்றது. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், உலகில் அடிக்கடி தாமதமாகத் தங்கியிருப்பதால், இந்த நீண்ட பயணத்தை மேற்கொள்ளாமல், மறுநாள் வரை அவளைப் பார்க்காமல் நேரடியாக வீட்டிற்குச் செல்வதையே அவர் விரும்பினார்; ஆனால் ஒரு அசாதாரண நேரத்தில் அவள் வீட்டிற்குச் செல்ல தன்னைத் தொந்தரவு செய்ததன் உண்மை என்னவென்றால், அவரை விட்டு வெளியேறிய நண்பர்கள் தங்களுக்குள் கூறிக்கொண்டார்கள்: "அவன் மிகவும் இறுக்கமாக இருக்கிறான், நிச்சயமாக ஒரு பெண் தன் வீட்டிற்குச் செல்லும்படி கட்டாயப்படுத்துகிறாள். நேரம் என்ன நேரம்," அவர்கள் வாழ்க்கையில் ஒரு காதல் விவகாரம் கொண்ட மனிதர்களின் வாழ்க்கையை அவர் வழிநடத்துவதாகவும், அவர்களின் ஓய்வு மற்றும் அவர்களின் நலன்களுக்காக அவர்கள் செய்யும் தியாகம் ஒரு உள் கவர்ச்சியை பிறப்பிக்கிறது என்றும் அவருக்கு உணர்த்தியது. பிறகு அவனை அறியாமலேயே, அவள் அவனுக்காகக் காத்திருப்பது உறுதியானது. அவள் வேறு எங்கும் இல்லை, அவளைப் பார்க்காமல் திரும்பி வரமாட்டாள் என்று, இந்த வேதனையை நடுநிலையாக்கினார், மறந்துவிட்டார், ஆனால் எப்போதும் மறுபிறவி எடுக்கத் தயாராக இருக்கிறார், ஓடெட் வெர்டுரின்ஸில் இல்லாத மாலையை அவர் உணர்ந்தார். சமாதானம் மிகவும் இனிமையானது, அதை மகிழ்ச்சி என்று அழைக்கலாம். ஒருவேளை இந்த கவலையில்தான் ஒடெட் தனக்குக் கொடுத்த முக்கியத்துவத்திற்கு அவர் கடன்பட்டிருக்கலாம். மனிதர்கள் பொதுவாக நம்மைப் பற்றி அலட்சியமாக இருக்கிறார்கள், அவற்றில் ஒன்றில் நாம் துன்பம் மற்றும் மகிழ்ச்சியின் சாத்தியக்கூறுகளை வைக்கும்போது, ​​​​நமக்கு அது வேறொரு பிரபஞ்சத்தைச் சேர்ந்ததாகத் தோன்றுகிறது, அது கவிதையால் தன்னைச் சூழ்ந்துகொண்டு, அது நம் வாழ்க்கையை நகரும் விரிவடைகிறது. எங்கே அவர் நம்முடன் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ நெருக்கமாக இருப்பார். வரும் ஆண்டுகளில் ஒடெட் தனக்கு என்னவாகிவிடுவான் என்று ஸ்வான் சிரமமின்றி யோசிக்க முடியவில்லை. சில நேரங்களில், பார்ப்பது தனது விக்டோரியாவில் இருந்து, அந்த அழகான குளிர் இரவுகளில், தனது கண்களுக்கும் வெறிச்சோடிய தெருக்களுக்கும் இடையில் ஒளி வீசும் புத்திசாலித்தனமான சந்திரன், ஒரு நாள் எழுந்த சந்திரனைப் போல தெளிவான மற்றும் சற்று ரோஜா நிறத்தில் இருந்த மற்றொரு உருவத்தை அவர் நினைத்தார். அவரது சிந்தனை மற்றும் அவர் அதைக் கண்ட மர்மமான ஒளியை உலகில் வெளிப்படுத்தியது. ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் கதவு மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள் மட்டுமே. அவரது அறையின் ஒளிரும் ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி அந்த அழகான குளிர் இரவுகளில், தனது கண்களுக்கும் வெறிச்சோடிய தெருக்களுக்கும் இடையே பிரகாசத்தை பரப்பிய பிரகாசமான சந்திரன், ஒரு நாள், தனது எண்ணங்களில் எழுந்த சந்திரனைப் போல தெளிவாகவும், சற்று ரோஜா நிறமாகவும் இருக்கும் அந்த மற்றொரு உருவத்தை அவர் நினைத்தார். அப்போதிருந்து, அவர் பார்த்த மர்மமான ஒளியை உலகின் மீது வீசினார். ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய ஒரு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் வாசலில் மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள். , அவரது அறையின் ஒரே வெளிச்சம் கொண்ட ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி அந்த அழகான குளிர் இரவுகளில், தனது கண்களுக்கும் வெறிச்சோடிய தெருக்களுக்கும் இடையே பிரகாசத்தை பரப்பிய பிரகாசமான சந்திரன், ஒரு நாள், தனது எண்ணங்களில் எழுந்த சந்திரனைப் போல தெளிவாகவும், சற்று ரோஜா நிறமாகவும் இருக்கும் அந்த மற்றொரு உருவத்தை அவர் நினைத்தார். அப்போதிருந்து, அவர் பார்த்த மர்மமான ஒளியை உலகின் மீது வீசினார். ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் கதவு மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள் மட்டுமே. அவரது அறையின் ஒளிரும் ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி அவரது கண்களுக்கும் வெறிச்சோடிய தெருக்களுக்கும் இடையில் ஒளி வீசும் பிரகாசமான சந்திரன், சந்திரனைப் போல தெளிவாகவும், சற்று ரோஜா நிறமாகவும் இருக்கும் அந்த மற்றொரு உருவத்தை அவர் நினைத்தார், அது ஒரு நாள், அவரது எண்ணங்களில் எழுந்தது, அன்றிலிருந்து, ஒளியை வெளிப்படுத்தியது உலகில், அவர் அவரைப் பார்த்த மர்மம். ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய ஒரு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் வாசலில் மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள். , அவரது அறையின் ஒரே வெளிச்சம் கொண்ட ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி அவரது கண்களுக்கும் வெறிச்சோடிய தெருக்களுக்கும் இடையில் ஒளி வீசும் பிரகாசமான சந்திரன், சந்திரனைப் போல தெளிவாகவும், சற்று ரோஜா நிறமாகவும் இருக்கும் அந்த மற்றொரு உருவத்தை அவர் நினைத்தார், அது ஒரு நாள், அவரது எண்ணங்களில் எழுந்தது, அன்றிலிருந்து, ஒளியை வெளிப்படுத்தியது உலகில், அவர் அவரைப் பார்த்த மர்மம். ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய ஒரு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் வாசலில் மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள். , அவரது அறையின் ஒரே வெளிச்சம் கொண்ட ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி சந்திரனைப் போன்ற தெளிவான மற்றும் சற்று ரோஜா நிறத்தில் இருந்த அந்த மற்றொரு உருவத்தைப் பற்றி அவர் நினைத்துக் கொண்டிருந்தார், அது ஒரு நாள் அவரது எண்ணங்களில் எழுந்தது, அன்றிலிருந்து அவர் அதைக் கண்ட மர்மமான ஒளியை உலகின் மீது செலுத்தியது. ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் கதவு மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள் மட்டுமே. அவரது அறையின் ஒளிரும் ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி சந்திரனைப் போன்ற தெளிவான மற்றும் சற்று ரோஜா நிறத்தில் இருந்த அந்த மற்றொரு உருவத்தைப் பற்றி அவர் நினைத்துக் கொண்டிருந்தார், அது ஒரு நாள் அவரது எண்ணங்களில் எழுந்தது, அன்றிலிருந்து அவர் அதைக் கண்ட மர்மமான ஒளியை உலகின் மீது செலுத்தியது. ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் கதவு மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள் மட்டுமே. அவரது அறையின் ஒளிரும் ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி அவர் அதைக் கண்ட மர்மமான ஒளியை உலகில் வெளிப்படுத்தியது. ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் கதவு மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள் மட்டுமே. அவரது அறையின் ஒளிரும் ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி அவர் அதைக் கண்ட மர்மமான ஒளியை உலகில் வெளிப்படுத்தியது. ஓடெட் தனது வேலையாட்களை படுக்கைக்கு அனுப்பிய நேரத்திற்குப் பிறகு அவர் வந்தால், சிறிய தோட்டத்தின் கதவு மணியை அடிக்கும் முன், அவர் முதலில் தெருவுக்குச் செல்வார், அங்கு தரை தளத்தில், ஒரே மாதிரியான ஜன்னல்களுக்கு இடையில், ஆனால் இருண்ட, அருகிலுள்ள ஹோட்டல்கள் மட்டுமே. அவரது அறையின் ஒளிரும் ஜன்னல். அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி அவரது அறையில் இருந்து. அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: தி அவரது அறையில் இருந்து. அவன் ஜன்னலைத் தட்டினான், அவள் எச்சரித்து, பதிலளித்து, எதிர் வாசலில் அவனுக்காகக் காத்திருக்கச் சென்றாள். அவர் தனது பியானோவில் அவளுக்குப் பிடித்த சில துண்டுகள்: திரோஜாக்களின் வால்ட்ஸ் அல்லது ஏழை முட்டாள்டாக்லியாஃபிகோவின் (அவரது எழுதப்பட்ட விருப்பத்தின்படி, அவரது இறுதிச் சடங்கில் நிகழ்த்தப்பட வேண்டியிருந்தது), அதற்குப் பதிலாக வின்டூயிலின் சொனாட்டாவிலிருந்து சிறிய சொற்றொடரை இசைக்கும்படி அவர் கேட்டுக் கொண்டார், இருப்பினும் ஓடெட் மிகவும் மோசமாக விளையாடினார், ஆனால் அது நமக்கு எஞ்சியிருக்கும் அழகு வேலை என்பது பெரும்பாலும் இசைக்கு அப்பாற்பட்ட பியானோவிலிருந்து, விகாரமான விரல்களால் வரையப்பட்ட தவறான ஒலிகளுக்கு மேலே எழுகிறது. அந்த சிறிய சொற்றொடர் ஸ்வானுக்கு ஒடெட்டின் மீது அவர் கொண்டிருந்த அன்போடு தொடர்புபடுத்தப்பட்டது. இந்த அன்பு வெளியில் எதற்கும் பொருந்தாத ஒன்று, தன்னைத் தவிர வேறு எவராலும் காணக்கூடியது என்று அவன் உணர்ந்தான்; ஒடெட்டின் குணங்கள் அவளுடன் செலவழித்த நேரத்திற்கு அவர் அதிக மதிப்பைக் கொடுப்பதை நியாயப்படுத்தவில்லை என்பதை அவர் உணர்ந்தார். பெரும்பாலும், ஸ்வான்னில் தனித்து ஆட்சி செய்த நேர்மறை நுண்ணறிவு, இந்த கற்பனை இன்பத்திற்காக பல அறிவுசார் மற்றும் சமூக நலன்களை தியாகம் செய்வதை நிறுத்த விரும்பினார். ஆனால் அந்தச் சிறிய சொற்றொடர், அதைக் கேட்டவுடனேயே, அதற்குத் தேவையான இடத்தை அவனுக்குள் எப்படி விடுவிப்பது என்று தெரிந்தது, அதன் மூலம் ஸ்வானின் ஆன்மாவின் விகிதாச்சாரம் மாறியது; எந்தவொரு வெளிப்புறப் பொருளுக்கும் பொருந்தாத ஒரு இன்பத்திற்காக ஒரு விளிம்பு அங்கு ஒதுக்கப்பட்டது, இருப்பினும், அன்பைப் போல முற்றிலும் தனிப்பட்டதாக இருப்பதற்குப் பதிலாக, உறுதியான விஷயங்களை விட உயர்ந்த ஒரு யதார்த்தமாக ஸ்வான் மீது திணிக்கப்பட்டது. அறியப்படாத வசீகரத்திற்கான இந்த தாகம், ஒரு சிறிய சொற்றொடர் அதை அவனில் எழுப்பியது, ஆனால் அதைத் திருப்திப்படுத்த அவருக்கு எதையும் கொண்டு வரவில்லை. அதனால் ஸ்வானின் உள்ளத்தின் அந்த பகுதிகள், சிறிய சொற்றொடரால் பொருள் நலன்கள், அனைவருக்கும் செல்லுபடியாகும் மனித சிந்தனைகள் பற்றிய அக்கறையை அழித்துவிட்டன, அது அவற்றை காலியாகவும் வெறுமையாகவும் விட்டுச் சென்றது. மேலும் ஓடெட்டின் பெயரை அதில் எழுத அவர் சுதந்திரமாக இருந்தார். பின்னர் ஒடெட்டின் பாசம் சற்று குறுகியதாகவும் ஏமாற்றமாகவும் இருந்திருக்கலாம், அந்த சிறிய சொற்றொடர் அதன் மர்மமான சாரத்தை ஒருங்கிணைக்க வந்தது. அந்த வாக்கியத்தைக் கேட்ட ஸ்வானின் முகத்தைப் பார்க்க, மூச்சு விடுவதற்கு அதிக வீச்சு கொடுக்கும் மயக்க மருந்தை உட்கொள்வது போல் தோன்றியது. இசை அவருக்குக் கொடுத்த இன்பம், விரைவில் அவருக்கு உண்மையான தேவையை உருவாக்கும், உண்மையில், அந்த நேரத்தில், வாசனை திரவியங்களை பரிசோதிப்பதில், நாம் உருவாக்கப்படாத உலகத்துடன் தொடர்பு கொள்வதில் அவர் பெற்ற மகிழ்ச்சியை ஒத்திருந்தது. நம் கண்கள் அதை உணராததால் உருவம் இல்லாமல் நமக்குத் தோன்றுகிறது, அர்த்தமில்லாமல் அது நமது புத்திசாலித்தனத்தைத் தவிர்க்கிறது, இது ஒரு புலன் மூலம் மட்டுமே நாம் அடையும். சிறந்த ஓய்வு, ஸ்வானுக்கு மர்மமான சீரமைப்பு, யாருடைய கண்கள், நுட்பமான ஓவியத்தை விரும்பினாலும், அவரது மனம், ஒழுக்கங்களை உன்னிப்பாகக் கடைப்பிடித்தாலும், அவரது வாழ்க்கையின் வறட்சியின் அழியாத அடையாளத்தை என்றென்றும் தாங்கி நிற்கிறது - மனிதகுலத்திற்கு அந்நியமான, பார்வையற்ற, தர்க்கரீதியான திறன்கள் இல்லாத ஒரு உயிரினமாக தன்னை மாற்றியமைக்க , ஏறக்குறைய ஒரு அற்புதமான யூனிகார்ன், செவி மூலம் மட்டுமே உலகை உணரும் ஒரு சிமெரிகல் உயிரினம். சிறிய சொற்றொடரைப் போலவே, அவர் தனது புத்திசாலித்தனம் இறங்க முடியாத ஒரு அர்த்தத்தைத் தேடினார், பகுத்தறிவின் அனைத்து உதவிகளையும் தனது உள் ஆன்மாவை அகற்றிவிட்டு, இருண்ட வடிகட்டி ஒலியின் மூலம் தாழ்வாரத்தில் தனியாகச் செல்ல வைப்பதில் அவருக்கு என்ன விசித்திரமான போதை இருந்தது. இந்த வாக்கியத்தின் இனிமையின் அடிப்பகுதியில், வலிமிகுந்த அனைத்தையும், ஒருவேளை இரகசியமாக கூட சமாதானப்படுத்தாமல் அவர் உணரத் தொடங்கினார், ஆனால் அவரால் அதை அனுபவிக்க முடியவில்லை. காதல் உடையக்கூடியது, அவளுடையது மிகவும் வலிமையானது என்று அவள் அவனிடம் சொன்னது என்ன விஷயம்! அவள் பரப்பும் சோகத்துடன் அவன் விளையாடினான், அது தன் மீது கடந்து செல்வதை அவன் உணர்ந்தான், ஆனால் அவனது மகிழ்ச்சியின் உணர்வை ஆழமாகவும் இனிமையாகவும் ஆக்கியது. அவன் அவளை பத்து முறை, இருபது முறை ஓடெட்டை விளையாடச் செய்தான், அதே நேரத்தில் அவள் அவனை முத்தமிடுவதை ஒருபோதும் நிறுத்தக்கூடாது என்று கோரினான். ஒவ்வொரு முத்தமும் இன்னொரு முத்தத்தை அழைக்கிறது. ஆ! இந்த முதல் காலங்களில் ஒருவர் காதலிக்கும் போது, ​​முத்தங்கள் மிகவும் இயல்பாக பிறக்கின்றன! அவர்கள் ஒருவரையொருவர் மிகவும் அழுத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள்; மே மாதத்தில் ஒரு வயலின் பூக்கள் போல ஒரு மணிநேரம் ஒருவருக்கொருவர் கொடுத்த முத்தங்களை எண்ணுவது கடினம். எனவே அவள் நிறுத்துவது போல் பாசாங்கு செய்தாள்: "என்னைப் பிடித்துக் கொண்டால் நான் இப்படி விளையாடுவேன் என்று எப்படி எதிர்பார்க்கிறீர்கள், என்னால் எல்லாவற்றையும் ஒரே நேரத்தில் செய்ய முடியாது, குறைந்தபட்சம் உங்களுக்கு என்ன வேண்டும் என்று தெரிந்து கொள்ளுங்கள், நான் சொற்றொடரை விளையாட வேண்டுமா அல்லது சிறிய அரவணைப்பைக் கொடுக்க வேண்டுமா, ”என்று அவன் கோபப்பட, அவள் வெடித்துச் சிரிப்பாள், அது மாறி அவன் மீது விழுந்தது, முத்த மழையில். இல்லையெனில், அவள் அவனை வெறித்தனமாகப் பார்ப்பாள், போடிசெல்லியின் மோசஸின் வாழ்க்கையில் தோன்றுவதற்குத் தகுதியான ஒரு முகத்தை அவன் மீண்டும் பார்ப்பான், அவன் அதை அங்கே வைத்தான், அவன் ஓடெட்டின் கழுத்தில் தேவையான சாய்வைக் கொடுத்தான்; அவர் அதை டெம்பராவில் நன்றாக வரைந்தபோது, ​​பதினைந்தில்இநூற்றாண்டு, சிஸ்டைன் சுவரில், அவள் இருந்தபோதிலும், பியானோவுக்கு அருகில், தற்போதைய தருணத்தில், தழுவி உடைமையாக்கத் தயாராக இருந்தாள் என்ற எண்ணம், அவளுடைய பொருள் மற்றும் அவளுடைய வாழ்க்கை பற்றிய எண்ணம் அவளை அத்தகைய சக்தியால் மயக்கியது. , திகைத்த கண்களுடன், தாடைகளை விழுங்குவது போல் பதற்றத்துடன், பொட்டிசெல்லியின் கன்னிப் பெண்ணை நோக்கி விரைந்து சென்று அவள் கன்னங்களைக் கிள்ள ஆரம்பித்தான். பிறகு, ஒருமுறை அவளை விட்டுப் பிரிந்த அவர், மீண்டும் அவளை முத்தமிடத் திரும்பவில்லை, ஏனென்றால் அவளுடைய வாசனையின் சில தனித்தன்மையையோ அல்லது அவளது அம்சங்களையோ அவன் நினைவில் வைத்துக் கொள்ள மறந்துவிட்டான், அவள் விக்டோரியாவுக்குத் திரும்புகையில், ஒடெட்டை இந்த தினசரி வருகைகளை அனுமதித்ததற்காக ஆசிர்வதித்தார். அவளுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்தவில்லை, ஆனால் அது, பொறாமைப்படாமல் அவனைக் காப்பாற்றுகிறது. -வெர்டுரின்ஸில் அவளைக் காணாத மாலையில் அவனில் தன்னை வெளிப்படுத்திய தீமையால் மீண்டும் துன்பப்படுவதற்கான வாய்ப்பை அவனுக்கு இழப்பதன் மூலம் - முதலில் ஏற்பட்ட நெருக்கடிகள் அதிகம் இல்லாமல், வருவதற்கு அவருக்கு உதவும். மிகவும் வேதனையானது மற்றும் அவரது வாழ்க்கையின் அந்த ஒற்றை மணிநேரங்களின் முடிவில், அவர் பாரிஸை நிலவொளியில் கடந்து சென்றதைப் போலவே, கிட்டத்தட்ட மயக்கும் மணிநேரமாக இருக்கும். மேலும், இந்த வருகையின் போது, ​​நட்சத்திரம் இப்போது அவருடன் தொடர்புபடுத்தப்பட்டதைக் கவனித்ததோடு, கிட்டத்தட்ட அடிவானத்தின் முடிவில், அவரது காதல் மாறாத மற்றும் இயற்கையான விதிகளுக்குக் கீழ்ப்படிந்ததாக உணர்ந்ததால், அவர் நுழைந்த காலம் இன்னும் இருக்குமா என்று அவர் ஆச்சரியப்பட்டார். நீண்ட காலம் நீடித்தால், விரைவில் அவரது மனம் இனிய முகத்தை தொலைதூர மற்றும் குறைந்துபோன நிலையை ஆக்கிரமிப்பதைத் தவிர, மேலும் அழகைக் கொட்டுவதை நிறுத்தப் போகிறது. ஸ்வான் அதை விஷயங்களில் கண்டுபிடித்ததால், அவர் காதலில் இருந்ததால், இளமை பருவத்தில், அவர் ஒரு கலைஞராக நினைத்தார்; ஆனால் அது இனி அதே வசீகரமாக இல்லை, ஒடெட் மட்டுமே அதை அவர்களுக்கு வழங்கினார். ஒரு அற்பமான வாழ்க்கை சிதறிப்போயிருந்த தனது இளமையின் உத்வேகங்களை அவருக்குள் மீண்டும் பிறந்ததாக அவர் உணர்ந்தார், ஆனால் அவை அனைத்தும் ஒரு குறிப்பிட்ட உயிரினத்தின் பிரதிபலிப்பைக் கொண்டிருந்தன மேலும், அவர் இப்போது வீட்டில் செலவழிப்பதில் ஒரு மென்மையான மகிழ்ச்சியைப் பெற்ற நீண்ட மணிநேரங்களில், அவர் தனது ஆன்மாவுடன் சுகமடைந்து, படிப்படியாக மீண்டும் தன்னை ஆனார், ஆனால் மற்றொருவர்.

 

மாலையில் தான் அவள் வீட்டிற்குச் சென்றான், அவளது பகல்நேரப் பயன்பாடு பற்றியோ, அவளுடைய கடந்த காலத்தைப் பற்றியோ அவனுக்கு எதுவும் தெரியாது, அந்தச் சிறிய ஆரம்பத் தகவல் கூட அவனுக்கு இல்லை, நமக்குத் தெரியாததைக் கற்பனை செய்ய அனுமதிப்பதன் மூலம். நாம் அதை அறிய விரும்புகிறோம். அதனால் அவளால் என்ன செய்ய முடியும், அவளுடைய வாழ்க்கை எப்படி இருந்தது என்று அவன் யோசிக்கவில்லை. சில வருடங்களுக்கு முன்பு தன்னை அறியாத ஒரு பெண்ணைப் பற்றிச் சொல்லியிருப்பதை நினைத்து சில சமயங்களில் சிரித்துக்கொண்டே இருந்தான். சில நாவலாசிரியர்களின் கற்பனை நீண்ட காலமாக அவர்களுக்கு வழங்கியிருந்த முழுப் பாத்திரமும், அடிப்படையில் வக்கிரமான, அவர்களின் சமூகத்தில் அவர் குறைவாகவே வாழ்ந்ததால், அவர் இன்னும் சொல்லும் பெண்கள்.என்னை வெர்டுரின், அவள் நன்றாக உணர்கிறாளா, முகம் சிவந்து, திணறுகிறாளா என்று கேட்டான், அவள் முகம், துக்கம், சித்திரவதை என அவள் பொய் சொல்ல, அவளைப் பற்றிய விவரங்களுக்குப் பல மடங்கு பதிலளித்தாள். முந்தைய நாள் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்ததாகக் கூறப்பட்டது, அவரது கெஞ்சும் தோற்றத்தாலும், அவரது வார்த்தைகளின் பொய்க்கு வருந்திய குரலாலும் மன்னிப்பு கேட்பது போல் தோன்றியது.

 

இருப்பினும், சில நாட்களில், ஆனால் அரிதாக, மதியத்தில் அவள் அவனது வீட்டிற்கு வருவாள், அவனுடைய வணக்கத்திற்கு இடையூறு விளைவிப்பதற்காக அல்லது அவன் சமீபத்தில் மீண்டும் தொடங்கிய வெர் மீரைப் பற்றிய இந்த ஆய்வில் குறுக்கிடுவாள். அவர்கள் அவரிடம் திருமதி என்று சொல்ல வந்தார்கள். டி க்ரெசி தனது சிறிய ஓவிய அறையில் இருந்தார். அவன் அவளை அங்கே கண்டுபிடிக்கப் போகிறான், அவன் கதவைத் திறந்தபோது, ​​ஸ்வானைக் கண்டவுடன், ஒடெட்டின் ரோஜா முகத்தில், அவள் வாயின் வடிவத்தையும், அவளுடைய கண்களின் தோற்றத்தையும், அவளுடைய கன்னங்களின் வடிவத்தையும் மாற்றிக்கொண்டு வந்தாள். ஒரு புன்னகையை கலக்க. ஒருமுறை தனிமையில், அவன் மீண்டும் அந்தச் சிரிப்பைப் பார்த்தான், முந்தைய நாள் அவளிடம் இருந்த ஒன்று, அப்படியொரு சந்தர்ப்பத்தில் அவள் அவனை வாழ்த்திய இன்னொன்று, அவளிடம் கேட்டதற்குப் பதில், காரில் இருந்தவள். கால்நடைகளை நேராக்குவதில் அவர் விரும்பத்தகாதவர்; மற்றும் எஞ்சிய நேரத்தில் ஒடெட்டின் வாழ்க்கை, அவருக்கு எதுவும் தெரியாததால், அதன் நடுநிலை மற்றும் நிறமற்ற பின்னணியுடன் அவருக்குத் தோன்றியது, வாட்டியோவின் அந்த ஆய்வுத் தாள்களைப் போலவே, எல்லா நேரங்களிலும் ஒருவர் இங்கேயும் அங்கேயும் பார்க்கிறார். , எல்லா திசைகளிலும், பஃப் பேப்பரில் மூன்று பென்சில்களால் வரையப்பட்ட, எண்ணற்ற புன்னகை. ஆனால் சில நேரங்களில், ஸ்வான் இந்த வாழ்க்கையின் ஒரு மூலையில் முற்றிலும் வெறுமையாகப் பார்த்தார், அது இல்லை என்று அவனது மனம் கூட சொன்னால், அவனால் கற்பனை செய்ய முடியாததால், சில நண்பர், அவர்கள் காதலிக்கிறார்கள் என்று சந்தேகித்து, அவளிடம் எதையும் சொல்லத் துணிய மாட்டார்கள். அவளைப் பற்றிய முக்கியமற்ற விஷயங்கள், ஒடெட்டின் நிழற்படத்தைப் பற்றி விவரித்தன, அன்று காலையில் ரூ அப்பாடுச்சி ஒரு "விசிட்டில்" ஸ்கங்க்ஸால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஒரு தொப்பியின் கீழ் "ஏ லா ரெம்ப்ராண்ட்" மற்றும் அவளது ரவிக்கையில் வயலட் பூங்கொத்துகளுடன் நடந்து செல்வதை அவன் பார்த்தான். இந்த எளிய ஓவியம் ஸ்வானைத் திணறடித்தது, ஏனெனில் அது முற்றிலும் அவனுடையது அல்லாத ஒரு வாழ்க்கை ஒடெட்டிற்கு இருப்பதை திடீரென்று அவனுக்கு உணர்த்தியது; அவன் அடையாளம் தெரியாத இந்த ஆடையால் அவள் யாரை மகிழ்விக்க முயன்றாள் என்பதை அறிய விரும்பினான்; அந்த நேரத்தில், எல்லா நிறமற்ற வாழ்க்கையிலும்-கிட்டத்தட்ட இல்லாதது போல, அவள் எங்கே போகிறாள் என்று அவளிடம் கேட்பதாக அவன் தனக்குத்தானே வாக்குறுதி அளித்தான்.

 

வால்ஸ் டெஸ் ரோஸஸுக்குப் பதிலாக விண்டூயிலிடமிருந்து சிறிய சொற்றொடரைக் கேட்டதைத் தவிர, ஸ்வான் தனது மோசமான ரசனையை சரிசெய்வதற்காக, அவருக்குப் பிடித்த விஷயங்களை இசையில் இசைக்கச் செய்யவில்லை. அவள் புத்திசாலி இல்லை என்பது அவனுக்கு நன்றாகவே தெரியும். சிறந்த கவிஞர்களைப் பற்றித் தன்னிடம் பேசுவதை அவள் விரும்புவதாகச் சொல்லி, விஸ்கவுன்ட் டி பொரெல்லி போன்ற வீர மற்றும் காதல் ஜோடிகளை அவள் உடனடியாக அறிந்து கொள்வாள் என்று கற்பனை செய்தாள். வெர் மீர் டி டெல்ஃப்ட்டிற்கு, அவர் ஒரு பெண்ணின் மூலம் துன்பப்பட்டாரா, அவரை ஊக்கப்படுத்தியது ஒரு பெண்தானா என்று கேட்டாள், மேலும் ஸ்வான் அவளிடம் இதைப் பற்றி யாருக்கும் எதுவும் தெரியாது என்று ஒப்புக்கொண்டதால், இந்த ஓவியர் மீது அவள் ஆர்வத்தை இழந்துவிட்டாள். அவள் அடிக்கடி சொன்னாள்: "நான் நினைக்கிறேன், கவிதை, நிச்சயமாக, அது உண்மையாக இருந்தால் அதைவிட அழகாக எதுவும் இருக்காது. கவிஞர்கள் அவர்கள் சொல்வதை எல்லாம் அர்த்தப்படுத்தினால். ஆனால் பெரும்பாலும், இந்த நபர்களை விட யாரும் ஆர்வம் காட்டுவதில்லை. எனக்கு அது பற்றி ஏதோ தெரியும், எனக்கு ஒரு வகையான கவிஞரை நேசிக்கும் ஒரு நண்பர் இருந்தார். அவருடைய வசனங்களில் அவர் காதலைப் பற்றி, வானத்தைப் பற்றி, நட்சத்திரங்களைப் பற்றி மட்டுமே பேசினார். ஆ! அவள் என்ன மீண்டும் செய்தாள்! அவரிடமிருந்து முந்நூறாயிரத்திற்கும் அதிகமான பிராங்குகளை எடுத்துக் கொண்டார். கலை அழகு என்ன, கவிதை அல்லது ஓவியங்களைப் போற்றுவது எப்படி என்பதை ஸ்வான் அவளுக்குக் கற்பிக்க முயன்றால், சிறிது நேரம் கழித்து அவள் கேட்பதை நிறுத்தினாள்: "ஆமாம்... அது அப்படி இருக்கும் என்று நான் கற்பனை செய்யவில்லை." அவள் ஏமாற்றத்தை உணர்ந்தாள், அவர் பொய் சொல்ல விரும்பினார், அது ஒன்றும் இல்லை, அது இன்னும் அற்பங்கள் மட்டுமே, அதன் அடிப்பகுதிக்கு வர அவருக்கு நேரமில்லை. , வேறு ஏதோ இருக்கிறது என்று அவளிடம் சொன்னான். ஆனால் அவள் வேகமாக அவனிடம் சொன்னாள்: “வேறு ஏதாவது? என்ன?.. . பிறகு சொல்லுங்கள்,” ஆனால், அது அவருக்கு எவ்வளவு மெல்லியதாகவும் வித்தியாசமாகவும் தோன்றும், உணர்ச்சிகள் குறைவாகவும், தொடுதல் குறைவாகவும் இருக்கும் என்று தெரிந்தும், கலையின் மீது விரக்தியடைந்த அவள் அதே நேரத்தில் ஏமாற்றமடைந்துவிடுவாளோ என்று பயந்தும் அவன் அதைச் சொல்லவில்லை. காதல் நேரம்.

 

உண்மையில் அவள் ஸ்வான், அறிவுப்பூர்வமாக, அவள் நினைத்ததை விட தாழ்ந்தவளாகக் கண்டாள். "நீங்கள் எப்போதும் அமைதியாக இருக்கிறீர்கள், என்னால் உங்களை வரையறுக்க முடியாது." பணத்தின் மீதான அவனுடைய அலட்சியம், எல்லோரிடமும் அவனுடைய கருணை, அவனுடைய ரசனைத் தன்மை ஆகியவற்றைக் கண்டு அவள் மேலும் வியந்தாள். உண்மையில், ஸ்வானை விட பெரியவர்களுக்கு, ஒரு அறிஞருக்கு, ஒரு கலைஞருக்கு, அவரைச் சுற்றியுள்ளவர்களால் தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்படாதபோது, ​​​​அவரது புத்திசாலித்தனத்தின் மேன்மை அவர்கள் மீது திணிக்கப்பட்டது என்பதை அவர்களின் உணர்வுகள் நிரூபிக்கின்றன, அது அவர்களின் பாராட்டு அல்ல. அவருடைய கருத்துக்களுக்காக, அவர்கள் அவற்றிலிருந்து தப்பிக்கிறார்கள், ஆனால் அவருடைய நன்மைக்கான மரியாதை. சமூகத்தில் ஸ்வானின் பதவிக்கு ஒடெட்டும் மரியாதையை உணர்ந்தார், ஆனால் அவர் அவளை வரவேற்க முயற்சிப்பதை அவள் விரும்பவில்லை. ஒருவேளை அவனால் வெற்றிபெற முடியாது என்று அவள் உணர்ந்தாள், அவள் பயந்தாள். அவளைப் பற்றி பேசுவதன் மூலம், அவள் பயப்படும் வெளிப்பாடுகளை அவன் தூண்டிவிடுவான். எப்படியிருந்தாலும், அவள் தனது பெயரை ஒருபோதும் சொல்ல மாட்டேன் என்று உறுதியளித்தாள். அவள் இந்த உலகத்திற்குச் செல்ல விரும்பாததற்குக் காரணம், அவள் அவனிடம் சொன்னாள், ஒருமுறை அவள் ஒரு தோழியுடன் ஏற்பட்ட கருத்து வேறுபாடு, பழிவாங்கும் விதமாக, அவளைப் பற்றி தவறாகப் பேசியிருந்தாள். ஸ்வான் ஆட்சேபித்தார்: "ஆனால் உங்கள் நண்பரை அனைவருக்கும் தெரியாது." - "ஆம், அது செய்கிறது, உலகம் மிகவும் மோசமானது." ஒருபுறம், ஸ்வான் இந்தக் கதையைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை, ஆனால் மறுபுறம், இந்த முன்மொழிவுகள்: "உலகம் மிகவும் பொல்லாதது", "ஒரு அவதூறான அறிக்கை எண்ணெயைப் பரப்புகிறது", பொதுவாக உண்மை என்று அவர் அறிந்திருந்தார்; அவர்கள் விண்ணப்பித்த வழக்குகள் இருக்க வேண்டும். அதில் ஒடெட்டும் ஒருவரா? அவர் ஆச்சரியப்பட்டார், ஆனால் நீண்ட காலமாக இல்லை, ஏனென்றால் அவர் உட்பட்டவர், அவர் ஒரு கடினமான பிரச்சனையை முன்வைத்தபோது அவரது தந்தையை எடைபோட்ட ஆவியின் கனத்திற்கு அவரும் கூட. தவிர, ஓடெட்டை மிகவும் பயமுறுத்திய இந்த உலகம், ஒருவேளை அவளை பெரிய ஆசைகளால் தூண்டவில்லை, ஏனென்றால் அவள் அதை மிகத் தெளிவாகப் படம்பிடிக்க, அது அவளுக்குத் தெரிந்ததிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தது. இருப்பினும், சில விஷயங்களில் மிகவும் எளிமையாக இருந்தபோது (அவள் ஒரு தோழிக்காக வைத்திருந்தாள், எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு சிறிய ஓய்வுபெற்ற தையல்காரர், அவள் செங்குத்தான, இருண்ட மற்றும் கசப்பான படிக்கட்டுகளில் ஏறக்குறைய ஒவ்வொரு நாளும் ஏறினாள்), அவளுக்கு புதுப்பாணியான தாகம் இருந்தது, ஆனால் அதைப் பொருட்படுத்தவில்லை. அதைப் பற்றி உலக மக்களுக்கு இருந்த அதே எண்ணம் இல்லை. அவர்களைப் பொறுத்தவரை, புதுப்பாணியானது ஒரு சில நபர்களின் வெளிப்பாடாகும், அதை மிகவும் தொலைதூர அளவிற்கு முன்னிறுத்துகிறது இந்த உலகம், ஒடெட்டை மிகவும் பயமுறுத்தியது, ஒருவேளை அவளை பெரிய ஆசைகளால் தூண்டவில்லை, ஏனென்றால் அவள் அதைத் தனக்குத்தானே தெளிவாகப் படம்பிடிக்க, அது அவளுக்குத் தெரிந்ததிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தது. இருப்பினும், சில விஷயங்களில் மிகவும் எளிமையாக இருந்தபோது (அவள் ஒரு தோழிக்காக வைத்திருந்தாள், எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு சிறிய ஓய்வுபெற்ற தையல்காரர், அவள் செங்குத்தான, இருண்ட மற்றும் கசப்பான படிக்கட்டுகளில் ஏறக்குறைய ஒவ்வொரு நாளும் ஏறினாள்), அவளுக்கு புதுப்பாணியான தாகம் இருந்தது, ஆனால் அதைப் பொருட்படுத்தவில்லை. அதைப் பற்றி உலக மக்களுக்கு இருந்த அதே எண்ணம் இல்லை. அவர்களைப் பொறுத்தவரை, புதுப்பாணியானது ஒரு சில நபர்களின் வெளிப்பாடாகும், அதை மிகவும் தொலைதூர அளவிற்கு முன்னிறுத்துகிறது இந்த உலகம், ஒடெட்டை மிகவும் பயமுறுத்தியது, ஒருவேளை அவளுக்கு பெரிய ஆசைகளால் ஊக்கமளிக்கவில்லை, ஏனென்றால் அவள் அதைத் தனக்குத்தானே தெளிவாக சித்தரிக்க, அது அவளுக்குத் தெரிந்ததிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தது. இருப்பினும், சில விஷயங்களில் மிகவும் எளிமையாக இருந்தபோது (அவள் ஒரு தோழிக்காக வைத்திருந்தாள், எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு சிறிய ஓய்வு பெற்ற தையல்காரர், அவள் செங்குத்தான, இருண்ட மற்றும் கசப்பான படிக்கட்டுகளில் ஏறக்குறைய ஒவ்வொரு நாளும் ஏறினாள்), அவளுக்கு புதுப்பாணியான தாகம் இருந்தது, ஆனால் கொடுக்கவில்லை. உலக மக்களைப் போன்ற எண்ணம் அவர்களுக்கு இல்லை. அவர்களைப் பொறுத்தவரை, புதுப்பாணியானது ஒரு சில நபர்களின் வெளிப்பாடாகும், அதை மிகவும் தொலைதூர அளவிற்கு முன்னிறுத்துகிறது சில விஷயங்களில் மிகவும் எளிமையாக இருந்தபோது (உதாரணமாக ஒரு சிறிய ஓய்வுபெற்ற தையல்காரரை தோழியாக வைத்திருந்தார், அதன் செங்குத்தான, இருண்ட மற்றும் தையல் படியில் அவள் கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் ஏறினாள்), அவள் புதுப்பாணியான தாகம் கொண்டாள், ஆனால் அதைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை. உலக மக்களாக. அவர்களைப் பொறுத்தவரை, புதுப்பாணியானது ஒரு சில நபர்களின் வெளிப்பாடாகும், அதை மிகவும் தொலைதூர அளவிற்கு முன்னிறுத்துகிறது சில விஷயங்களில் மிகவும் எளிமையாக இருந்தபோது (உதாரணமாக, ஒரு சிறிய ஓய்வுபெற்ற தையல்காரரை தோழியாக வைத்திருந்தார், அதன் செங்குத்தான, இருண்ட மற்றும் துணிச்சலான படிக்கட்டுகளில் அவள் கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் ஏறினாள்), அவள் புதுப்பாணியான தாகம் கொண்டாள், ஆனால் அதைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை. உலக மக்கள். அவர்களைப் பொறுத்தவரை, புதுப்பாணியானது ஒரு சில நபர்களின் வெளிப்பாடாகும், அதை மிகவும் தொலைதூர அளவிற்கு முன்னிறுத்துகிறது

 

—மேலும் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ பலவீனமடைந்து, ஒருவர் தங்கள் நெருக்கத்தின் மையத்திலிருந்து தொலைவில் இருக்கிறார்—அவர்களின் நண்பர்கள் அல்லது நண்பர்களின் நண்பர்கள் வட்டத்தில், யாருடைய பெயர்கள் ஒரு வகையான திறமையை உருவாக்குகின்றன. உலக மக்கள் அதை தங்கள் நினைவில் வைத்திருக்கிறார்கள், இந்த பாடங்களில் அவர்களுக்கு ஒரு புலமை உள்ளது, அதிலிருந்து அவர்கள் ஒரு வகையான சுவை, சாதுரியம் ஆகியவற்றைப் பிரித்தெடுத்தனர், எனவே ஸ்வான் தனது உலக அறிவை அழைக்கத் தேவையில்லாமல், ஒரு புத்தகத்தில் படித்தார். செய்தித்தாள் ஒரு இரவு விருந்தில் இருந்தவர்களின் பெயர்களை உடனடியாக இந்த இரவு உணவின் புதுப்பாணியான நுணுக்கத்தை சொல்ல முடியும், ஒரு அறிஞர், ஒரு வாக்கியத்தை வெறுமனே படிப்பதன் மூலம், அதன் ஆசிரியரின் இலக்கியத் தரத்தை சரியாகப் பாராட்டுகிறார். ஆனால் ஒடெட் இந்த எண்ணங்களைக் கொண்டிராத மக்களில் ஒருவராக இருந்தார் (உலகில் உள்ள ஏராளமான மக்கள் என்ன நினைக்கிறார்கள், மற்றும் சமூகத்தின் அனைத்து வகுப்புகளிலும் உள்ளனர்),me Cottard,-அனைவருக்கும் நேரடியாக அணுகக்கூடியதாக இருக்க வேண்டும். மற்றொன்று, உலக மக்களுடையது, உண்மையைச் சொல்லவும், ஆனால் அதற்கு சிறிது தாமதம் தேவைப்படுகிறது. Odette ஒருவரைப் பற்றி கூறினார்:

 

"அவர் ஆடம்பரமான இடங்களுக்கு மட்டுமே செல்வார்."

 

அதன் அர்த்தம் என்ன என்று ஸ்வான் அவளிடம் கேட்டால், அவள் கொஞ்சம் அவமதிப்புடன் பதிலளித்தாள்:

 

-"ஆனால் புதுப்பாணியான இடங்கள், பார்ப்ளூ! உங்கள் வயதில், புதுப்பாணியான இடங்கள் என்றால் என்ன, நான் உங்களுக்கு என்ன சொல்ல விரும்புகிறீர்கள், எடுத்துக்காட்டாக, ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை, அவென்யூ டி இம்பெராட்ரைஸ், ஏரியைச் சுற்றி ஐந்து மணிக்கு , வியாழக்கிழமைகளில் ஈடன் தியேட்டரில், வெள்ளிக்கிழமைகளில் ஹிப்போட்ரோமில், பந்துகள்...»

 

"ஆனால் என்ன பந்துகள்?"

 

"ஆனால் பாரிஸில் நாங்கள் கொடுக்கும் பந்துகள், புதுப்பாணியான பந்துகள், அதாவது. இங்கே, ஹெர்பிங்கர், உங்களுக்குத் தெரியுமா? ஆனால் ஆம், நீங்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும், அவர் பாரிஸில் மிகவும் ஈட்டித் தலைவர்களில் ஒருவர், இந்த உயரமான பொன்னிற இளைஞன் மிகவும் மோசமானவர், அவர் எப்போதும் தனது பொத்தான்ஹோலில் ஒரு பூவை வைத்திருப்பார், பின்புறத்தில் ஒரு பிரிப்பு, லேசான ஓவர் கோட்; அவர் அனைத்து பிரீமியர்களுக்கும் எடுக்கும் இந்த பழைய ஓவியத்துடன் இருக்கிறார். சரி! அவர் மற்ற இரவு ஒரு பந்தை கொடுத்தார், பாரிசில் அனைத்து புதுப்பாணியான இருந்தது. நான் அங்கு செல்ல விரும்பியது என்ன! ஆனால் நீங்கள் உங்கள் அழைப்பிதழை வாசலில் காட்ட வேண்டும், என்னால் ஒன்றைப் பெற முடியவில்லை. அடிப்படையில், நான் அங்கு சென்றிருக்க விரும்பவில்லை, அது ஒரு கொலையாளி, நான் எதையும் பார்த்திருக்க மாட்டேன். நாங்கள் ஹெர்பிங்கரில் இருந்தோம் என்று சொல்ல முடியும். உங்களுக்குத் தெரியும், நான், பெருமை! ஓய்வு,

 

ஆனால் ஸ்வான் எந்த விதத்திலும் அவரை புதுப்பாணியான இந்த கருத்தாக்கத்தை மாற்ற முற்படவில்லை; அது உண்மையல்ல என்று எண்ணிக்கொண்டு, முட்டாள்தனமானவர், முக்கியத்துவம் அற்றவர் என்று நினைத்துக்கொண்டு, தன் எஜமானியிடம் அதைப் பற்றிச் சொல்வதில் அவருக்கு விருப்பமில்லை, அதனால் சில மாதங்களுக்குப் பிறகு அவர் சென்றவர்களிடம் மட்டுமே ஆர்வம் காட்டினார். , அவர் அவர்களிடமிருந்து பெறக்கூடிய பிரீமியர் டிக்கெட்டுகள். அவர் அத்தகைய பயனுள்ள உறவுகளை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவள் விரும்பினாள், ஆனால் மார்குயிஸ் டி வில்லேபரிசிஸ் ஒரு கருப்பு கம்பளி உடையில் ஸ்ட்ராப் செய்யப்பட்ட பானெட்டுடன் தெருவில் செல்வதைக் கண்டதிலிருந்து, அவள் அவற்றை நம்பவில்லை.

 

"ஆனால் அவள் ஒரு உஷர் போல் இருக்கிறாள், ஒரு வயதான காவலாளி, அன்பே!" அது, ஒரு மார்க்யூஸ்! நான் ஒரு மார்கிஸ் இல்லை, ஆனால் என்னை அப்படி உடுத்துவதற்கு நீங்கள் எனக்கு நிறைய பணம் கொடுக்க வேண்டும்!

 

ஸ்வான் குவாய் டி ஆர்லியன்ஸில் உள்ள ஹோட்டலில் வசித்தார் என்பது அவளுக்குப் புரியவில்லை, அதை அவனிடம் ஒப்புக்கொள்ளத் துணியாமல், அவனுக்குத் தகுதியற்றவள் என்று அவள் கண்டாள்.

 

ஒப்புக்கொண்டபடி, அவள் "பழங்காலப் பொருட்களை" விரும்புவது போல் நடித்தாள், மேலும் "பிரிக்-எ-ப்ராக்", "அந்த நேரத்திலிருந்து" விஷயங்களைத் தேடும் "டிரிங்கெட்ஸில்" ஒரு நாள் முழுவதும் செலவழிப்பதை விரும்புவதாகக் கூற, மகிழ்ச்சியான மற்றும் புத்திசாலித்தனமான காற்றை வெளிப்படுத்தினாள். கேள்விகளுக்குப் பதிலளிக்காமல், தன் நாட்களின் வேலைவாய்ப்பைக் "கணக்கெடுக்காமல்" ஒருவிதமான மரியாதையில் (மற்றும் சில குடும்பக் கட்டளைகளைப் பின்பற்றுவது போல்) அவள் பிடிவாதமாக இருந்தபோதிலும், அவள் ஒருமுறை ஸ்வானிடம் தன்னை அழைத்த நண்பரிடம் பேசினாள். யாருடன் எல்லாம் "காலத்திலிருந்தே" இருந்தது. ஆனால் அந்த காலம் என்னவென்று ஸ்வானால் சொல்ல முடியவில்லை. ஆனாலும், யோசித்துவிட்டு, அது "இடைக்காலம்" என்று பதிலளித்தாள். மரவேலை இருக்கிறது என்று அவள் சொன்னாள். சிறிது நேரம் கழித்து, அவள் மீண்டும் அவனிடம் தன் தோழியைப் பற்றிப் பேசினாள். தயக்கமான தொனியிலும், தெரிந்த காற்றிலும் ஒருவர் முந்தைய நாள் இரவு உணவு அருந்திய ஒருவரை மேற்கோள் காட்டுகிறார், யாருடைய பெயரை யாரும் கேள்விப்பட்டிருக்கவில்லை, ஆனால் உங்கள் புரவலர்கள் யாரை மிகவும் பிரபலமான ஒருவரைக் கருதுகிறார்கள் என்று தோன்றியது, நீங்கள் யார் என்பதை உரையாசிரியர் அறிவார் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம். பேசுவது: "அவளுக்கு ஒரு சாப்பாட்டு அறை உள்ளது... பதினெட்டாம் தேதியிலிருந்து!" அதுமட்டுமின்றி, அவள் அதை பரிதாபமாக, வெறுமையாகக் கண்டாள், வீடு முடிக்கப்படவில்லை என்பது போல, அங்குள்ள பெண்கள் பரிதாபமாகத் தெரிந்தார்கள், ஃபேஷன் ஒருபோதும் பிடிக்காது. கடைசியாக, மூன்றாவது முறையாக, அவள் மீண்டும் அதைப் பற்றிப் பேசி, இந்த சாப்பாட்டு அறையைச் செய்தவன் மற்றும் அவள் யாரை அழைத்து வர விரும்புகிறாள் என்ற முகவரியைக் காட்டினாள், அவளிடம் பணம் இருந்தபோது, ​​​​அவன் இல்லையென்றால் பார்க்க முடியவில்லை. அவள், நிச்சயமாக அதைப் போன்றவள் அல்ல, ஆனால் அவள் கனவு கண்டவள், துரதிர்ஷ்டவசமாக, அவளுடைய சிறிய ஹோட்டலின் பரிமாணங்கள் சேர்க்கப்படவில்லை, உயர் பக்க பலகைகள், மறுமலர்ச்சி மரச்சாமான்கள் மற்றும் சாட்டோ டி ப்ளோயிஸ் போன்ற நெருப்பிடம். அன்று அவள் குவாய் டி ஆர்லியன்ஸில் உள்ள தன் வீட்டைப் பற்றி அவள் நினைத்ததை ஸ்வான் முன் மழுங்கடித்தாள்; ஒடெட்டின் நண்பர் லூயிஸ் XVI இல் கொடுக்கவில்லை என்று அவர் விமர்சித்தது போல், அவர் கூறினார், ஏனெனில், அது செய்யப்படாவிட்டாலும், அது வசீகரமாக இருக்கும், ஆனால் தவறான பழையது: "உங்கள் உடைந்த தளபாடங்களுக்கு மத்தியில் அவள் உன்னைப் போல வாழ்ந்ததை நீங்கள் விரும்ப மாட்டீர்கள். மற்றும் அணிந்த கம்பளங்கள்,' என்று அவள் அவனிடம் சொன்னாள், கொக்கோட்டின் டைலெட்டான்டிசம் மீது முதலாளித்துவத்தின் மனித மரியாதை இன்னும் வீட்டில் நிலவுகிறது.

 

டிரிங்கெட்களை நேசிப்பவர்களில், கவிதைகளை நேசிப்பவர்களில், அடிப்படைக் கணக்கீடுகளை வெறுத்தவர்களில், மரியாதை மற்றும் அன்பைக் கனவு கண்டவர்களில், அவர் ஒரு உயரடுக்கை மனிதகுலத்தை விட உயர்ந்தவராக ஆக்கினார். இந்த சுவைகளை ஒருவர் பிரகடனப்படுத்திய வரையில் ஒருவருக்கு உண்மையில் இருக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை; இரவு உணவின் போது அவளிடம் ஒப்புக்கொண்ட ஒரு மனிதன், தான் உலா வருவதை விரும்புவதாகவும், பழைய கடைகளில் விரல்களை அழுக்காக்குவதாகவும், இந்த வணிக நூற்றாண்டால் அவர் ஒருபோதும் பாராட்டப்பட மாட்டார், ஏனென்றால் அவர் தனது நலன்களைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை, அதற்காகவே மற்றொரு முறை, அவள் திரும்பி வந்தாள்: "ஆனால் அவர் ஒரு அபிமான ஆத்மா, ஒரு உணர்திறன் உடையவர், நான் அதை சந்தேகிக்கவில்லை!" அவள் அவனிடம் ஒரு மகத்தான மற்றும் திடீர் நட்பை உணர்ந்தாள். ஆனால், மறுபுறம், ஸ்வான் போல, இந்த சுவைகள் இருந்தபோதிலும், அவற்றைப் பற்றி பேசாமல், அவளை குளிர்ச்சியாக விட்டுவிட்டன. ஸ்வான் பணத்தைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை என்பதை அவள் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தாள் என்பதில் சந்தேகமில்லை. ஆனால் அவள் sulkily சேர்க்க வேண்டும்: "ஆனால் அவர், அது அதே விஷயம் இல்லை"; மற்றும் உண்மையில், அவரது கற்பனையில் பேசியது ஆர்வமின்மையின் நடைமுறை அல்ல, அது அதன் சொற்களஞ்சியம்.

 

அவள் கனவு கண்டதை அவனால் அடிக்கடி உணர முடியவில்லை என்று உணர்ந்தவன், குறைந்தபட்சம் அவளை அவனுடன் மகிழ்ச்சியடையச் செய்ய முயன்றான், இந்த மோசமான எண்ணங்களைத் தடுக்காமல், எல்லாவற்றிலும் அவள் கொண்டிருந்த இந்த மோசமான சுவை, மேலும், வந்த அனைத்தையும் அவன் விரும்பினான். அவளிடமிருந்து, அது அவரை மயக்கியது, ஏனென்றால் அது பல குறிப்பிட்ட குணாதிசயங்கள் இருந்ததால், இந்த பெண்ணின் சாராம்சம் அவருக்குத் தோன்றியது. மேலும், அவள் புஷ்பராகம் ராணியிடம் செல்ல வேண்டியிருந்ததால் அவள் மகிழ்ச்சியாக இருந்தபோது, ​​அல்லது அவள் பார்வை தீவிரமாகவும், கவலையாகவும், விருப்பமாகவும் மாறியபோது, ​​​​அவள் பூ சடங்கு அல்லது வெறுமனே தேநீர் நேரத்தை தவறவிட்டால், மஃபின்கள் மற்றும் சிற்றுண்டியுடன், "தி" de la Rue Royale" அங்கு ஒரு பெண்ணின் நேர்த்தியான நற்பெயரைப் பெறுவதற்கு வருகை அவசியம் என்று அவர் நம்பினார், ஸ்வான், ஒரு குழந்தையின் இயல்பான தன்மையால் அல்லது பேசத் தோன்றும் ஒரு உருவப்படத்தின் உண்மையால் நாம் இருப்பது போல் கொண்டு செல்லப்பட்டது, அவரது எஜமானியின் ஆன்மா அவரது முகத்தில் நன்றாக சிவந்திருப்பதை உணர்ந்தது, அவரால் அங்கு வருவதை எதிர்க்க முடியவில்லை. அவரது உதடுகளால் அதைத் தொடவும். “ஓ! அவள் மலர் திருவிழாவிற்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்புகிறாள், குட்டி ஓடெட், அவள் போற்றப்பட விரும்புகிறாள், சரி, நாங்கள் அவளை அங்கே அழைத்துச் செல்வோம், நாங்கள் வணங்க வேண்டும்." ஸ்வானின் கண்பார்வை சற்று மோசமாக இருந்ததால், வீட்டில் வேலை செய்ய கண்ணாடிகளைப் பயன்படுத்துவதை விட்டுவிட்டு, சமூகத்திற்குச் செல்ல, அவரைக் குறைவாக சிதைத்த மோனோக்கிளைத் தத்தெடுக்க வேண்டியிருந்தது. முதன்முறையாக அவனது கண்ணில் ஒன்றைப் பார்த்தபோது, ​​அவளால் மகிழ்ச்சியை அடக்க முடியவில்லை: “ஒரு மனிதனுக்கு, அதை மறுக்க முடியாது, அது மிகவும் புதுப்பாணியானது! நீங்கள் எவ்வளவு நல்லவர்! நீங்கள் ஒரு உண்மையான மனிதர் போல் இருக்கிறீர்கள். உங்களுக்கு ஒரு தலைப்பு மட்டுமே தேவை! ” அவள் மேலும் சொன்னாள், ஒரு வருத்தத்துடன். ஒடெட் இப்படி இருப்பது அவனுக்குப் பிடித்திருந்தது, அதே போல, அவன் ஒரு பிரெட்டன் பெண்ணைக் காதலித்திருந்தால், அவளைத் தலைக்கவசத்தில் பார்த்ததும், அவள் பேய்களை நம்புகிறாள் என்று அவள் சொல்வதைக் கேட்டும் சந்தோஷப்பட்டிருப்பான். அதுவரை, சிற்றின்பம் இல்லாமல் கலை ரசனை வளர்த்த பல ஆண்களைப் போலவே, பெருகிய முறையில் கரடுமுரடான பெண்களின் சகவாசத்தில், அவர் ஒருவருக்கும் மற்றவருக்கும் அளித்த திருப்திகளுக்கு இடையே ஒரு வினோதமான வேறுபாடு நிலவியது. ஒரு சிறு பணிப்பெண்ணை வறுக்கப்பட்ட குளியல் தொட்டியில் அழைத்துச் சென்று, அவர் கேட்க ஆசைப்பட்ட ஒரு நலிந்த நாடகம் அல்லது இம்ப்ரெஷனிஸ்ட் ஓவியக் கண்காட்சிக்கு அழைத்துச் செல்கிறார், மேலும் உலகின் ஒரு பண்பட்ட பெண் இதைப் பற்றி அதிகம் புரிந்து கொள்ள மாட்டார், ஆனால் புரிந்து கொள்ள மாட்டார் என்று வற்புறுத்தினார். மிக அழகாக அமைதியாக இருப்பது எப்படி என்று தெரியும். ஆனால் அதற்கு மாறாக, அவர் ஒடெட்டை நேசித்ததால், அவளுடன் அனுதாபம் காட்டுவது, அவர்களிடையே ஒரே ஒரு ஆன்மாவை மட்டுமே வைத்திருக்க முயற்சிப்பது அவருக்கு மிகவும் இனிமையாக இருந்தது, அவர் விரும்பியதை அனுபவிக்க முயன்றார், மேலும் அவர் தனது பழக்கங்களைப் பின்பற்றுவதில் மட்டுமல்ல, மேலும் ஆழமான மகிழ்ச்சியைக் கண்டார். ஆனால் அவருடைய கருத்துக்களை ஏற்றுக்கொண்டதில், அவருடைய சொந்த புத்திசாலித்தனத்தில் எந்த மூலமும் இல்லாததால், அவர்கள் அவருடைய அன்பை மட்டுமே அவருக்கு நினைவூட்டினர், அதன் காரணமாக அவர் அவர்களை விரும்பினார். அவர் செர்ஜ் பானினுக்குத் திரும்பினால், ஒலிவியர் மெட்ராவின் நடத்தையைப் பார்க்க அவர் வாய்ப்புகளைத் தேடினார் என்றால், அது ஓடெட்டின் அனைத்து கருத்துக்களிலும் தொடங்கப்பட்டதன் இனிமைக்காகவே, அவரது எல்லா சுவைகளிலும் பாதியிலேயே உணர்கிறேன். அவள் நேசித்த படைப்புகள் அல்லது இடங்கள் அவரை அவளுடன் நெருக்கமாகக் கொண்டுவரும் இந்த வசீகரம், அழகானவர்களுக்கு உள்ளார்ந்ததை விட மர்மமாக அவளுக்குத் தோன்றியது, ஆனால் அது அவளுக்கு அவளை நினைவூட்டவில்லை. மேலும், தனது இளமைப் பருவத்தின் அறிவுசார் நம்பிக்கைகள் பலவீனமடைய அனுமதித்து, உலக மனிதன் என்ற சந்தேகம் அறியாமல் ஆழமாக ஊடுருவியதால், அவர் நினைத்தார் (அல்லது குறைந்த பட்சம் அவர் மீண்டும் கூறினார் என்று நினைத்தார்) எங்கள் ரசனைகள் அவற்றில் முழுமையான மதிப்பைக் கொண்டிருக்கவில்லை, ஆனால் எல்லாமே காலத்தின் விஷயம், வர்க்கம், நாகரீகங்களைக் கொண்டுள்ளது, அவற்றில் மிகவும் மோசமானவை மிகவும் பிரபலமானவைகளுக்கு மதிப்புள்ளவை. ஒருமுறை வேல்ஸ் இளவரசருடன் மதிய உணவில் இருந்த மகிழ்ச்சியை விட, ஓடெட்டால் வர்னிசேஜ் அட்டைகளை வைத்திருப்பதில் உள்ள முக்கியத்துவம் அபத்தமானது அல்ல என்று அவர் தீர்மானித்ததால், அதே போல் அவர் பாராட்டியதாக அவர் நினைக்கவில்லை. மான்டே-கார்லோ அல்லது ரிகிக்கு அவர் கொண்டிருந்த சுவையை விட நியாயமற்றது, ஹாலந்துக்காக, அவள் அசிங்கமாக கற்பனை செய்தாள், மற்றும் வெர்சாய்ஸுக்காக, அவள் சோகமாக இருந்தாள். மேலும், அது அவளுக்காக, தான் உணர விரும்புவது, அவளுடன் மட்டுமே காதலிக்க வேண்டும் என்று தனக்குத் தானே சொல்லிக் கொள்வதில் மகிழ்ச்சியுடன், அங்கு செல்வதைத் துறந்தான்.

 

ஒடெட்டைச் சூழ்ந்துள்ள எல்லாவற்றையும் போலவே, அவர் அவளைப் பார்க்கவும், அவளுடன் பேசவும், வெர்டுரின் நிறுவனத்தை விரும்பினார். அங்கு, அனைத்து பொழுதுபோக்கு, சாப்பாடு, இசை, விளையாட்டுகள், ஃபேன்ஸி டிரஸ் சப்பர்கள், கன்ட்ரி பார்ட்டிகள், தியேட்டர் பார்ட்டிகள் என, அரிய "பெரிய மாலைகளில்" கூட "போரிங்" கொடுக்கப்பட்டது, ஓடெட்டின் இருப்பு, பார்வை. Odette, Odette உடனான உரையாடல், வெர்டுரின்ஸ் ஸ்வானுக்கு வழங்கிய விலைமதிப்பற்ற பரிசு, அவரை அழைப்பதன் மூலம், அவர் "சிறிய கருவில்" வேறு எங்கும் இல்லாத அளவுக்கு தன்னை மகிழ்வித்தார், மேலும் அவருக்கு உண்மையான தகுதிகளை கற்பிக்க முயன்றார். அவர் வாழ்நாள் முழுவதும் அதை அடிக்கடி ருசிப்பார். இப்போது, ​​தன்னிடம் சொல்லத் துணியவில்லை, அதை நம்பமாட்டேனோ என்ற பயத்தில், அவர் எப்போதும் ஓடெட்டை விரும்புவார். குறைந்த பட்சம், அவர் எப்போதும் வெர்டுரின்ஸை அடிக்கடி சந்திப்பார் என்று கருதி (ஒரு முன்மொழிவு, அவரது உளவுத்துறையில் கொள்கையளவில் குறைவான எதிர்ப்புகளை எழுப்பியது), அவர் எதிர்காலத்தில் ஒவ்வொரு மாலையும் ஓடெட்டை சந்திப்பதைத் தொடர்ந்தார்; எப்பொழுதும் அவளை நேசிப்பது போல் இல்லாமல் இருந்திருக்கலாம், ஆனால் ஒரு கணம், அவன் அவளை நேசித்த போது, ​​அவன் அவளைப் பார்ப்பதை நிறுத்தமாட்டான் என்று நம்பினான், அவ்வளவுதான்.. என்று அவன் கேட்டான். “என்ன ஒரு வசீகரமான சூழல்” என்று தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டான். இது அடிப்படையில் நாம் அங்கு வழிநடத்தும் உண்மையான வாழ்க்கை! உலகில் உள்ளதை விட புத்திசாலி, கலைத்திறன் அதிகம் உள்ளவர். எம் போல ஒரு கணம், அவன் அவளை நேசிக்கும் போது, ​​அவன் அவளைப் பார்ப்பதை நிறுத்தமாட்டான் என்று நம்புவதற்கு, அவன் கேட்டது அவ்வளவுதான். “என்ன ஒரு வசீகரமான சூழல்” என்று தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டான். இது அடிப்படையில் நாம் அங்கு வழிநடத்தும் உண்மையான வாழ்க்கை! உலகில் உள்ளதை விட புத்திசாலி, கலைத்திறன் அதிகம் உள்ளவர். எம் போல ஒரு கணம், அவன் அவளை நேசிக்கும் போது, ​​அவன் அவளைப் பார்ப்பதை நிறுத்தமாட்டான் என்று நம்புவதற்கு, அவன் கேட்டது அவ்வளவுதான். “என்ன ஒரு வசீகரமான சூழல்” என்று தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டான். இது அடிப்படையில் நாம் அங்கு வழிநடத்தும் உண்மையான வாழ்க்கை! உலகில் உள்ளதை விட புத்திசாலி, கலைத்திறன் அதிகம் உள்ளவர். எம் போலஎன்னை வெர்டுரின், சற்று சிரிக்கக்கூடிய மிகைப்படுத்தல்கள் இருந்தபோதிலும், ஓவியம் மற்றும் இசையில் உண்மையான காதல் கொண்டவர்! படைப்புகள் மீது என்ன ஒரு ஆர்வம், கலைஞர்களை மகிழ்விக்க என்ன ஒரு ஆசை! உலக மக்களைப் பற்றிய தவறான எண்ணம் அவளுக்கு உள்ளது; ஆனால் அதனுடன், உலகில் இன்னும் தவறான கலை வட்டங்கள் இல்லை! உரையாடலில் திருப்திப்படுத்த எனக்கு பெரிய அறிவுசார் தேவைகள் இல்லை, ஆனால் கோட்டார்டுடன் நான் முற்றிலும் மகிழ்ச்சியடைகிறேன், இருப்பினும் அவர் முட்டாள்தனமான சொற்களை விளையாடுகிறார். மேலும் ஓவியரைப் பொறுத்தவரை, அவர் வியக்க வைக்கும் போது அவரது பாசாங்கு விரும்பத்தகாததாக இருந்தால், மறுபுறம் அவர் நான் அறிந்த சிறந்த புத்திசாலிகளில் ஒருவர். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அங்கு, நீங்கள் சுதந்திரமாக உணர்கிறீர்கள், தடையின்றி, விழா இல்லாமல் நீங்கள் விரும்பியதைச் செய்கிறீர்கள். அந்த டிராயிங் அறையில் ஒவ்வொரு நாளும் எவ்வளவு நல்ல நகைச்சுவையான செலவு இருக்கிறது! தெளிவாக, சில அரிதான விதிவிலக்குகளுடன், இனி இந்தச் சூழலுக்கு மட்டுமே செல்வேன். இங்குதான் நான் எனது பழக்கவழக்கங்களையும் வாழ்க்கையையும் பெருகச்செய்வேன்.

 

வெர்டுரின்களுக்கு உள்ளார்ந்த குணங்கள் என்று அவர் நம்பியதால், ஓடெட்டின் மீதான அவரது காதல் அவர்கள் அனுபவித்த இன்பங்களின் பிரதிபலிப்பு மட்டுமே என்பதால், இந்த இன்பங்களும் இருந்தபோது இந்த குணங்கள் மிகவும் தீவிரமான, ஆழமான, மிகவும் முக்கியமானதாக மாறியது. மேடம் வெர்டுரின் சில சமயங்களில் ஸ்வானுக்கு என்ன மகிழ்ச்சியைக் கொடுத்தார்; ஒரு நாள் மாலை, ஓடெட் ஒரு விருந்தினருடன் மற்றொரு விருந்தினரை விட அதிகமாகப் பேசியதால் அவர் கவலைப்பட்டபோது, ​​​​எங்கே, அவளுடன் எரிச்சல் அடைந்தபோது, ​​​​அவள் தன்னுடன் திரும்பி வருவாரா என்று அவளிடம் கேட்க அவர் முன்முயற்சி எடுக்க விரும்பவில்லை, எம்மே . வெர்டுரின் தன்னிச்சையாக கூறி அவளுக்கு அமைதியையும் மகிழ்ச்சியையும் கொண்டுவந்தார்: "ஓடெட், நீங்கள் எம். ஸ்வானை மீண்டும் கொண்டு வரப் போகிறீர்கள், இல்லையா?" இந்த கோடை வரப்போகிறது போல, ஓடெட் தன்னை விட்டு வெளியேற மாட்டாரா என்று முதலில் கவலையுடன் யோசித்தபோது, ​​ஒவ்வொரு நாளும் அவளைப் பார்க்க முடிந்தால், எம்மே வெர்டுரின் அவர்கள் இருவரையும் நாட்டிற்கு வீட்டில் கழிக்க அழைக்கப் போகிறார்- ஸ்வான், அறியாமலேயே நன்றியுணர்வு மற்றும் ஆர்வத்தை அவரது புத்திசாலித்தனத்தில் ஊடுருவி, அவரது யோசனைகளில் செல்வாக்கு செலுத்தி, திருமதி . வெர்டுரின் ஒரு சிறந்த ஆன்மா. லூவ்ரே பள்ளியைச் சேர்ந்த அவரது முன்னாள் தோழர்களில் ஒருவர் அவரிடம் பேசிய சில நேர்த்தியான அல்லது புகழ்பெற்ற நபர்களைப் பற்றி: "நான் வெர்டுரின்களை நூறு மடங்கு விரும்புகிறேன், அவர் அவருக்கு பதிலளித்தார்." மேலும், அவருக்குப் புதியதாக இருந்த ஒரு தனித்தன்மையுடன்: “அவர்கள் பெருந்தன்மையுள்ளவர்கள், மேலும் பெருந்தன்மை மட்டுமே கீழே, முக்கியமானது மற்றும் இங்கே கீழே வேறுபடுத்துகிறது. நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், இரண்டு வகையான உயிரினங்கள் மட்டுமே உள்ளன: பெருந்தன்மையுள்ள மற்றும் மற்றவை; நீங்கள் யாரை நேசிக்க வேண்டும், யாரை வெறுக்க வேண்டும் என்பதை ஒருமுறை முடிவு செய்து, நீங்கள் நேசிப்பவர்களிடம் ஒட்டிக்கொண்டு, மற்றவர்களுடன் நீங்கள் வீணடித்த நேரத்தை ஈடுசெய்ய வேண்டிய வயதை நான் அடைந்துவிட்டேன். , அவர் இறக்கும் வரை அவர்களை விட்டு விலகவே கூடாது. சரி! தன்னையறியாமலேயே ஒருவன் ஒரே மாதிரியாக உணர்கிறான், ஒருவன் ஒரு விஷயத்தைச் சொல்வது அது உண்மை என்பதால் அல்ல, ஆனால் அதைச் சொல்லி மகிழ்வதாலும், அது நம்மைத் தவிர வேறு எங்கிருந்தோ வந்தது போல் நம் சொந்தக் குரலில் கேட்பதாலும், செத்துப்போனது, நான் இதயங்களை மட்டுமே தாராளமாக நேசிக்கவும், பெருந்தன்மையுடன் வாழவும் தேர்வு செய்தேன். நீங்கள் என்னிடம் கேட்கிறீர்களா, எம்நான் வெர்டுரின் உண்மையிலேயே புத்திசாலி. உன்னதமான இதயம், ஆன்மாவின் மேன்மை ஆகியவற்றிற்கு அவள் எனக்குச் சான்றாகக் கொடுத்திருக்கிறாள் என்று நான் உங்களுக்கு உறுதியளிக்கிறேன், நீங்கள் எதை விரும்புகிறீர்கள், சிந்தனையின் சமமான உயரம் இல்லாமல் ஒருவர் அடைய முடியாது. நிச்சயமாக அவளுக்கு கலைகள் பற்றிய ஆழமான புரிதல் இருக்கிறது. ஆனால் அவள் மிகவும் போற்றத்தக்க இடம் அதுவாக இருக்காது; மற்றும் அவள் எனக்காகச் செய்த புத்திசாலித்தனமான, மிகச்சிறப்பான நல்ல செயல், அத்தகைய புத்திசாலித்தனமான கவனிப்பு, அத்தகைய பரிச்சயமான கம்பீரமான சைகை, தத்துவத்தின் அனைத்து ஆய்வுகளையும் விட இருப்பு பற்றிய ஆழமான புரிதலை வெளிப்படுத்துகிறது.

 

எவ்வாறாயினும், தனது பெற்றோருக்கு வெர்டுரின் போன்ற எளிமையான பழைய நண்பர்கள் இருப்பதாகவும், அவரது இளமைத் தோழர்கள் கலையில் மிகவும் விருப்பமுள்ளவர்கள் என்றும், மற்ற உயிரினங்களை அவர் பெரிய மனதுடன் அறிந்திருப்பதாகவும், இருப்பினும், அவர் தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டிருக்கலாம். எளிமை, கலைகள் மற்றும் மகத்துவத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தார், அவர் அவற்றை மீண்டும் பார்த்ததில்லை. ஆனால் இவர்களுக்கு ஒடெட்டைத் தெரியாது, அவளைத் தெரிந்திருந்தால், அவளை அவனுடன் நெருக்கமாகக் கொண்டுவர அவர்கள் கவலைப்பட மாட்டார்கள்.

 

எனவே, அனைத்து வெர்டுரின் வட்டங்களிலும், ஸ்வானைப் போல அவர்களை நேசிக்கும் அல்லது அவர் அவர்களை நேசிப்பதாக நினைக்கும் ஒரு பக்தர் கூட இல்லை. இன்னும், ஸ்வான் தன்னுடையது அல்ல என்று எம். வெர்டுரின் கூறியபோது, ​​அவர் தனது சொந்த எண்ணத்தை மட்டும் வெளிப்படுத்தவில்லை, ஆனால் அவர் தனது மனைவியின் எண்ணத்தை வெளிப்படுத்தினார். சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஸ்வான் ஓடெட்டின் மீது குறிப்பிட்ட பாசம் கொண்டிருந்தார், மேலும் அவர் எம்மை உருவாக்குவதை புறக்கணித்தார் . வெர்டுரின் தினசரி நம்பிக்கையாளர்: சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி வெர்டுரின்ஸின் விருந்தோம்பலை அவர் தனது விருப்பப்படி பயன்படுத்தினார், அவர்கள் சந்தேகிக்காத காரணத்திற்காக இரவு உணவிற்கு வருவதைத் தவிர்த்தார் மற்றும் யாருடைய இடத்தில் அவர்கள் "சலிப்பூட்டும்" அழைப்பைத் தவறவிடக்கூடாது என்ற விருப்பத்தைக் கண்டார்கள். மக்கள், சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, அவர்களிடமிருந்து அதை மறைக்க அவர் எடுத்த அனைத்து முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளும் இருந்தபோதிலும், அவருடைய சிறந்த சமூக நிலையை அவர்கள் படிப்படியாக கண்டுபிடித்தனர், இவை அனைத்தும் அவர் மீது அவர்களுக்கு எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது. ஆனால் அடிப்படைக் காரணம் வேறு. சாகனின் இளவரசி கோரமானவர் அல்ல என்றும் கோட்டார்டின் நகைச்சுவைகள் வேடிக்கையானவை அல்ல என்றும் மௌனமாகத் தனக்குத் தானே தொடர்ந்து கூறிக் கொண்ட ஒரு ஒதுக்கப்பட்ட, ஊடுருவ முடியாத இடத்தை அவர்கள் மிக விரைவாக உணர்ந்தனர். இறுதியாக, அவர் ஒருபோதும் தனது நட்பை விட்டு விலகவில்லை மற்றும் அவர்களின் கோட்பாடுகளுக்கு எதிராக கிளர்ச்சி செய்தாலும், அவற்றை அவர் மீது சுமத்துவது, அவரை முழுவதுமாக அவர்களாக மாற்றுவது சாத்தியமற்றது, அத்தகையவர்கள் யாரிடமும் சந்தித்ததில்லை. சலிப்பூட்டும் நபர்களை அடிக்கடி சென்றதற்காக அவர்கள் அவரை மன்னித்திருப்பார்கள் (அவரது இதயத்தின் அடிப்பகுதியில், அவர் வெர்டுரின்ஸ் மற்றும் அனைத்து சிறிய அணுக்களையும் ஆயிரம் முறை விரும்பினார்) அவர் ஒப்புக்கொண்டிருந்தால், நல்ல உதாரணத்திற்காக, விசுவாசிகளின் இருப்பு. ஆனால் அவரிடமிருந்து பறிக்க முடியாது என்பதை அவர்கள் உணர்ந்த ஒரு துறவு. அவர் Verdurins மற்றும் முழு சிறிய கருவை ஆயிரம் மடங்கு அதிகமாக விரும்பினார், அவர் ஒப்புக்கொண்டிருந்தால், நல்ல உதாரணத்திற்காக, விசுவாசிகளின் முன்னிலையில் அவற்றை மறுக்க வேண்டும். ஆனால் அவரிடமிருந்து பறிக்க முடியாது என்பதை அவர்கள் உணர்ந்த ஒரு துறவு. அவர் Verdurins மற்றும் முழு சிறிய கருவை ஆயிரம் மடங்கு அதிகமாக விரும்பினார், நல்ல உதாரணத்திற்காக, விசுவாசிகளின் முன்னிலையில் அவற்றை நிராகரிக்க அவர் ஒப்புக்கொண்டார். ஆனால் அவரிடமிருந்து பறிக்க முடியாது என்பதை அவர்கள் உணர்ந்த ஒரு துறவு.

 

Odette அவர்களை அழைக்கச் சொன்ன ஒரு "புதுமுகம்", ஒரு சில முறை தான் அவரைச் சந்தித்திருந்தாலும், காம்டே டி ஃபோர்செவில்லே மீது அவர்கள் பெரும் நம்பிக்கை வைத்திருந்தாலும் என்ன வித்தியாசம்! (அவர் சானியட்டின் மைத்துனராக இருந்தார், இது விசுவாசிகளை வியப்பில் ஆழ்த்தியது: பழைய காப்பக வல்லுனருக்கு மிகவும் அடக்கமான பழக்கவழக்கங்கள் இருந்தன, அவர்கள் எப்போதும் அவரை தங்களை விட குறைந்த சமூக அந்தஸ்துள்ளவர் என்று நம்பினர் மற்றும் அவர் சார்ந்தவர் என்பதை அறிய எதிர்பார்க்கவில்லை. ஒரு பணக்கார மற்றும் ஒப்பீட்டளவில் பிரபுத்துவ உலகிற்கு.) சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஃபோர்செவில்லே மிகவும் மோசமானவர், ஸ்வான் இல்லை; அவர் தன்னைப் போலவே, வெர்டுரின் சமூகத்தை மற்ற அனைவருக்கும் மேலாக வைப்பதில் இருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தார் என்பதில் சந்தேகமில்லை. ஆனால், ஸ்வான், எம்மே இயக்கிய வெளிப்படையான தவறான விமர்சனங்களுடன் தன்னை இணைத்துக் கொள்வதைத் தடுத்த இயற்கையின் அந்த சுவையான தன்மை அவரிடம் இல்லை. அவருக்குத் தெரிந்தவர்களுக்கு எதிராக வெர்டுரின் போன்றவர் . சில நாட்களில் ஓவியர் தொடங்கும் பாசாங்குத்தனமான மற்றும் கொச்சையான அட்டூழியங்களைப் பொறுத்தவரை, கோட்டார்ட் பணயம் வைத்த பயண விற்பனையாளரின் நகைச்சுவைகள் மற்றும் இருவரையும் நேசித்த ஸ்வான், எளிதில் சாக்குகளைக் கண்டுபிடித்தார், ஆனால் அவருக்கு தைரியமும் இல்லை, கைதட்டுவதற்கான பாசாங்குத்தனமும் இல்லை. அறிவார்ந்த மட்டத்திற்கு மாறாக, சிலரால் திகைப்படையவும், ஆச்சரியப்படவும், மேலும் அவற்றைப் புரிந்துகொள்ளாமல், மற்றவர்களை மகிழ்விக்கவும் அனுமதித்தது. மற்றும் துல்லியமாக, Forcheville கலந்துகொண்ட Verdurins உடன் முதல் இரவு உணவு, இந்த வேறுபாடுகள் அனைத்தையும் வெளிச்சத்திற்கு கொண்டு வந்து, அவரது குணங்களை வெளிப்படுத்தியது மற்றும் ஸ்வானின் அவமானத்தை துரிதப்படுத்தியது.

 

இந்த விருந்தில், வழக்கமானவர்களைத் தவிர, சோர்போனிலிருந்து ஒரு பேராசிரியர், பிரிசோட், எம். மற்றும் எம்.எம். வெர்டுரின் ஆகியோரை நீர்நிலைகளில் சந்தித்தார், மேலும் அவரது பல்கலைக்கழக செயல்பாடுகள் மற்றும் அவரது அறிவார்ந்த பணி அவரது சுதந்திரத்தின் தருணங்களை மிகவும் அரிதாக மாற்றவில்லை என்றால். , மகிழ்ச்சியுடன் அடிக்கடி அவர்கள் வீட்டிற்கு வந்திருப்பார். ஏனென்றால், இந்த ஆர்வம், இந்த மூடநம்பிக்கை, வாழ்க்கையின் மூடநம்பிக்கை, அவர்கள் படிக்கும் பொருளுடன் தொடர்புடைய ஒரு குறிப்பிட்ட சந்தேகத்துடன், எந்தத் தொழிலிலும், சில அறிவார்ந்த மனிதர்களுக்கு, மருத்துவத்தில் நம்பிக்கை இல்லாத மருத்துவர்கள், பேராசிரியர்கள் மற்றும் உயர்நிலைப் பள்ளி மாணவர்களுக்கு வழங்குகிறது. லத்தீன் தீம் மீது நம்பிக்கை இல்லை, பரந்த, புத்திசாலித்தனமான மற்றும் உயர்ந்த மனதுகளின் நற்பெயர். அவர் திருமதி . வெர்டுரின், தத்துவம் மற்றும் வரலாற்றைப் பற்றிப் பேசும் போது மிக முக்கியமான விஷயங்களில் அவரது ஒப்பீடுகளைத் தேடினார், முதலில் அவை வாழ்க்கைக்கான தயாரிப்பு மட்டுமே என்று அவர் நம்பினார், மேலும் அவர் இதுவரை அறிந்திருந்ததை சிறிய குலத்தில் அவர் கற்பனை செய்து பார்த்தார். புத்தகங்கள், பின்னர் ஒருவேளை, கடந்த காலத்தில் தன்னைப் புகுத்தியிருப்பதைக் கண்டு, சில பாடங்களின் மரியாதையைத் தனக்குத் தெரியாமல் வைத்துக் கொண்டதால், கல்வியாளர்களிடம் தைரியத்தை எடுத்துச் செல்வதாக அவர் நம்பினார், அதற்கு மாறாக, அவருக்கு மட்டுமே தோன்றியது. அவர் அப்படியே இருந்ததால்.

 

உணவின் தொடக்கத்தில் இருந்து, எம்.டி ஃபோர்செவில்லே போல, எம்மியின் வலது பக்கம் அமர்ந்திருந்தார் . "புதியவனுக்கு" அதிக சீர்ப்படுத்தும் முயற்சியில் ஈடுபட்டிருந்த வெர்டுரின், அவரிடம், "அது அசல், அந்த வெள்ளை உடை", என்றுமே அவரைக் கவனிக்காமல் இருந்த மருத்துவர், அவரை எப்படி அழைத்தார் என்பதை அறிய ஆர்வமாக இருந்தார். "de", மற்றும் அவரது கவனத்தை ஈர்க்க மற்றும் அவருடன் மேலும் தொடர்பு கொள்ள ஒரு வாய்ப்பைத் தேடிக்கொண்டிருந்தவர், பறக்கும்போது "பிளான்ச்" என்ற வார்த்தையைப் பிடித்து, தனது தட்டில் இருந்து மூக்கை உயர்த்தாமல், "வெள்ளையா? Blanche de Castille?” பின்னர், அவள் தலையை அசைக்காமல், நிச்சயமற்ற, புன்னகையுடன் பார்வையை வலது மற்றும் இடது பக்கம் காட்டினாள். ஸ்வான், தான் புன்னகைக்கச் செய்த வலி மற்றும் வீண் முயற்சியால், இந்த வார்த்தைகளை முட்டாள்தனமாக கருதுவதாக சாட்சியமளிக்கையில், ஃபோர்செவில்லே அதன் நுணுக்கத்தைப் பாராட்டியதாகவும், எப்படி வாழ வேண்டும் என்று தனக்குத் தெரியும் என்றும் காட்டினார் . . வெர்டுரின்.

 

"அப்படிப்பட்ட அறிஞரைப் பற்றி நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்?" அவள் Forcheville கேட்டாள். அவருடன் இரண்டு நிமிடம் சீரியஸாக பேச வழியில்லை. உங்கள் மருத்துவமனையில் அப்படிச் சொல்கிறீர்களா? அவள் மருத்துவரிடம் திரும்பினாள், அது ஒவ்வொரு நாளும் சலிப்பாக இருக்க வேண்டியதில்லை. நான் அனுமதிக்கப்பட வேண்டும் என்று கேட்க வேண்டும் என்று நான் பார்க்கிறேன்.

 

“அந்த வயதான பிச் பிளாஞ்சே டி காஸ்டில்லைப் பற்றி மருத்துவர் பேசுவதை நான் கேட்டிருக்கிறேன் என்று நினைக்கிறேன். உண்மையல்லவா பெண்ணே? பிரிசோட் மேடம் வெர்டுரினிடம் கேட்டார் , யார் மயக்கமடைந்து, கண்களை மூடிக்கொண்டு, அவரது முகத்தை அவள் கைகளில் எறிந்தார், அதில் இருந்து திணறடித்த அழுகை வெளியேறியது.

 

"என் கடவுளே, மேடம், இந்த மேசையைச் சுற்றி யாராவது மரியாதைக்குரிய ஆத்மாக்கள் இருந்தால் நான் அவர்களைப் பயமுறுத்த விரும்பவில்லை, துணை ரோசா... மேலும், எங்கள் விவரிக்க முடியாத ஏதெனியன் குடியரசு-ஓ, எத்தனை! வலிமையான போலீஸ் தலைவர்களில் முதன்மையானது. ஆம், என் அன்பான புரவலரே, எம். வெர்டுரினின் ஆட்சேபனைக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, ஒவ்வொரு எழுத்தையும் வேறுபடுத்திக் காட்டிய அவரது நன்கு ஒலித்த குரலில் அவர் மீண்டும் தொடங்கினார். செயிண்ட்-டெனிஸின் வரலாறு, அதன் நம்பகத்தன்மையை நாம் மறுக்க முடியாது, இது சம்பந்தமாக எந்த சந்தேகமும் இல்லை. ஒரு மதச்சார்பற்ற பாட்டாளி வர்க்கத்தால் புரவலராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஒரு துறவியின் இந்த தாயை விட, சுகர் மற்றும் பிற செயிண்ட் பெர்னார்ட்கள் சொல்வது போல், உப்புத்தன்மையுள்ளவர்களைக் காணும்படி செய்த வேறு யாரையும் சிறப்பாகத் தேர்ந்தெடுக்க முடியாது; ஏனென்றால் அவளுடன் எல்லோரும் அவரவர் பதவிக்கு எடுத்துக் கொண்டனர்.

 

"யார் இந்த ஜென்டில்மேன்?" மேடம் வெர்டுரின் ஃபோர்ச்வில்லேவிடம் கேட்டார் , அவர் முதல் தரத்தில் இருப்பதாகத் தெரிகிறது.

 

"என்ன, பிரபலமான பிரிச்சோட் உங்களுக்குத் தெரியாதா?" அவர் ஐரோப்பா முழுவதும் பிரபலமானவர்.

 

- ஆ! இது ப்ரெச்சோட், சரியாகக் கேட்கவில்லை என்று கூச்சலிட்டார், நீங்கள் என்னிடம் இவ்வளவு சொல்வீர்கள், அவர் மேலும், பிரபலமான மனிதரை விரிந்த கண்களுடன் பொருத்தினார். ஒரு முக்கிய நபருடன் இரவு உணவு சாப்பிடுவது எப்போதும் சுவாரஸ்யமானது. ஆனால், என்னிடம் சொல்லுங்கள், நீங்கள் எங்களை அங்கு விருப்பமான விருந்தினர்களுடன் அழைக்கிறீர்கள். உங்கள் இடத்தில் நாங்கள் ஒருபோதும் சலிப்படைய மாட்டோம்.

 

-ஓ! மிக முக்கியமான விஷயம் என்னவென்று உங்களுக்குத் தெரியும், மேடம் வெர்டுரின் அடக்கமாகச் சொன்னார் , அவர்கள் நம்பிக்கையுடன் இருப்பதுதான். அவர்கள் விரும்பியதைப் பற்றி பேசுகிறார்கள், உரையாடல் வெடிக்கிறது. எனவே பிரிச்சோட், இன்று மாலை, அது ஒன்றுமில்லை: நான் அவரைப் பார்த்தேன், உங்களுக்குத் தெரியும், வீட்டில், திகைப்பூட்டும், அவர் முன் மண்டியிட்டு; நன்றாக! மற்றவர்களுடன், அவர் இனி அதே மனிதர் அல்ல, அவருக்கு இனி எந்த புத்திசாலித்தனமும் இல்லை, அவருடைய வார்த்தைகளை நீங்கள் அவரிடமிருந்து கிழிக்க வேண்டும், அவர் சலிப்பாகவும் இருக்கிறார்.

 

- ஆர்வமாக இருக்கிறது! என்று Forcheville ஆச்சரியத்துடன் கூறினார்.

 

ஸ்வான் தனது இளமையைக் கழித்த கோட்டரியில் ப்ரிசோட் போன்ற ஒரு வகையான மனம் சுத்தமான முட்டாள்தனமாக கருதப்பட்டிருக்கும், இருப்பினும் அது உண்மையான புத்திசாலித்தனத்துடன் ஒத்துப்போகிறது. பேராசிரியரின், வீரியம் மிக்க மற்றும் நன்கு ஊட்டமளிக்கும், ஸ்வான் புத்திசாலித்தனமாகக் கண்ட உலகின் பலரால் பொறாமைப்பட்டிருக்கலாம். ஆனால், இவைகள் தங்கள் ரசனைகளையும் அவமதிப்புகளையும் அவருக்குள் நன்றாகப் புகுத்தியது, குறைந்தபட்சம் உலக வாழ்க்கை தொடர்பான எல்லாவற்றிலும், உளவுத்துறையின் கீழ் வர வேண்டிய அதன் இணைக்கப்பட்ட பகுதிகளிலும் கூட: உரையாடல், ஸ்வான் மட்டுமே கண்டுபிடிக்க முடிந்தது. ப்ரிசோட்டின் நகைச்சுவைகள் அநாகரீகமானவை, மோசமானவை மற்றும் மோசமானவை. அப்போது அவர், நல்ல பழக்கவழக்கத்தில், எல்லோரிடமும் பேசும் போது, ​​கரடுமுரடான கல்வியாளர் பாதித்த கரடுமுரடான மற்றும் இராணுவத் தொனியைக் கண்டு அதிர்ச்சியடைந்தார். இறுதியாக,திருமதி. வெர்டுரின் இந்த ஃபோர்செவில்லிக்காகப் பணியமர்த்தப்பட்டார், அவரைக் கொண்டுவரும் ஒற்றை யோசனை ஓடெட்டிடம் இருந்தது. ஸ்வானுக்கு சற்று வெட்கமாக, அவள் வந்ததும் அவனிடம் கேட்டாள்:

 

"எப்படி என் விருந்தாளியைக் கண்டுபிடிப்பாய்?"

 

மேலும், அவர் நீண்ட காலமாக அறிந்திருந்த ஃபோர்செவில்லே, ஒரு பெண்ணைப் பிரியப்படுத்த முடியும் என்பதையும், மிகவும் அழகான ஆணாக இருப்பதையும் அவர் முதன்முறையாக உணர்ந்துகொண்டார்: "இம்மண்டே!" ஓடெட்டின் மீது பொறாமைப்படுவதைப் பற்றி அவருக்கு நிச்சயமாகத் தெரியவில்லை, ஆனால் அவர் வழக்கம் போல் மகிழ்ச்சியாக உணரவில்லை, மேலும் பிரிச்சோட், பிளாஞ்சே டி காஸ்டில்லின் தாயின் கதையைச் சொல்லத் தொடங்கியபோது, ​​​​"அவரைத் திருமணம் செய்வதற்கு முன்பு ஹென்றி பிளாண்டஜெனெட்டுடன் பல ஆண்டுகள் இருந்தார், ஸ்வான் அடுத்தது என்ன என்று கேட்க விரும்பினார், "அது சரியில்லை, மான்சியர் ஸ்வான்?" தற்காப்பு தொனியில் ஒருவர் தன்னை ஒரு விவசாயியின் கைக்கு எட்டுவதற்கு அல்லது ஒரு துருப்புக்கு இதயம் கொடுக்க, ஸ்வான் ப்ரிசோட்டின் விளைவை துண்டித்து, வீட்டின் எஜமானியின் பெரும் கோபத்திற்கு, ஒருவர் அவரை மன்னிக்க விரும்பினார் என்று பதிலளித்தார். Blanche of Castile இல் அதிக ஆர்வம் காட்டவில்லை, ஆனால் அவர் ஓவியரிடம் ஏதோ கேட்க வேண்டும் என்று. அவர், உண்மையில், திருமதியின் தோழி ஒரு கலைஞரின் கண்காட்சியைப் பார்வையிட மதியம் சென்றிருந்தார்.சமீபத்தில் இறந்த வெர்டுரின் போன்றவர் , மற்றும் ஸ்வான் அவரிடமிருந்து (அவரது ரசனையைப் பாராட்டியதால்) இந்த கடைசிப் படைப்புகளில் ஏற்கனவே வியப்பில் ஆழ்த்திய திறமையை விட அதிகமாக இருந்ததா என்பதை அறிய விரும்புவார்.

 

"அந்தப் பார்வையில், இது அசாதாரணமானது, ஆனால் அவர்கள் சொல்வது போல் இது மிகவும் 'உயர்ந்த' கலையாகத் தெரியவில்லை, "என்று ஸ்வான் சிரித்தார்.

 

"ஒரு நிறுவனத்தின் உயரத்திற்கு உயர்த்தப்பட்டது," கோட்டார்ட் குறுக்கிட்டு, போலி ஈர்ப்பு விசையுடன் தனது கைகளை உயர்த்தினார்.

 

மேஜை முழுவதும் வெடித்துச் சிரித்தது.

 

"நீங்கள் அவருடன் தீவிரமாக இருக்க முடியாது என்று நான் உங்களிடம் சொன்னபோது," மேடம் வெர்டுரின் ஃபோர்செவில்லிடம் கூறினார். நீங்கள் குறைந்தபட்சம் அதை எதிர்பார்க்கும் போது, ​​அவர் ஒரு கலம்பிரெடைனை வெளியே இழுக்கிறார்.

 

ஆனால் ஸ்வான் மட்டும் உற்சாகமடையவில்லை என்பதை அவள் கவனித்தாள். அதுமட்டுமின்றி, ஃபோர்செவில்லின் முன் காட்டார்ட் அவரை சிரிக்க வைத்ததில் அவர் மிகவும் மகிழ்ச்சியடையவில்லை. ஆனால் ஓவியர், ஸ்வானுக்கு சுவாரஸ்யமாக பதிலளிப்பதற்குப் பதிலாக, அவர் தன்னுடன் தனியாக இருந்திருந்தால், ஒருவேளை அவர் செய்திருப்பார், மறைந்த எஜமானரின் திறமையின் மீது ஒரு பகுதியை வைப்பதன் மூலம் விருந்தினர்களால் தன்னைப் போற்றுவதற்கு விரும்பினார்.

 

- நான் அணுகினேன், அவர் கூறினார், அது எப்படி செய்யப்பட்டது என்று பார்க்க, நான் என் மூக்கை வைத்தேன். ஆ! சரி ஆமாம்! இது பசை கொண்டு, ரூபி கொண்டு, சோப்பு கொண்டு, வெண்கலம் கொண்டு, சூரியன் கொண்டு, பூ கொண்டு செய்யப்பட்டதா என்று சொல்ல முடியாது!

 

"மற்றும் ஒருவருக்கு பன்னிரெண்டு ஆகிறது," என்று டாக்டர் மிகவும் தாமதமாக கூச்சலிட்டார், யாருக்கும் குறுக்கீடு புரியவில்லை.

 

"இது ஒன்றுமில்லாமல் செய்யப்பட்டது போல் தெரிகிறது," ஓவியர் தொடர்ந்தார், "லா ரோண்டே அல்லது லெஸ் ரெஜென்டெஸ்ஸை விட தந்திரத்தை கண்டுபிடிப்பதற்கான சிறந்த வழி எதுவுமில்லை, மேலும் இது ரெம்ப்ராண்ட் மற்றும் ஹால்ஸை விட வலுவானது." எல்லாம் இருக்கிறது, ஆனால் இல்லை, நான் உங்களிடம் சத்தியம் செய்கிறேன்.

 

மேலும் பாடகர்கள் தங்கள் தலைக் குரலில், பியானோவைத் தொடர்ந்து கொடுக்கக்கூடிய உச்சக்கட்டத்தை அடைந்த பாடகர்கள், இந்த ஓவியம் உண்மையில் அதன் அழகால் ஏளனம் செய்யப்பட்டது போல், முணுமுணுத்து, சிரித்துக்கொண்டே திருப்தி அடைந்தார்.

 

- "இது நல்ல வாசனை, அது உங்கள் சுவாசத்தை எடுக்கும், அது உங்களை கூச்சப்படுத்துகிறது, மேலும் இது எதைக் கொண்டு தயாரிக்கப்பட்டது என்பதை அறிவது வலிக்காது, இது மந்திரம், இது தந்திரம், இது ஒரு அதிசயம் (வெடித்து சிரித்தது): இது நேர்மையற்றது! நிறுத்தி, தீவிரமாக தலையை உயர்த்தி, ஒரு ஆழமான பாஸ் நோட்டை எடுத்து, அவர் இணக்கமாக இருக்க முயன்றார், அவர் மேலும் கூறினார்: "அது மிகவும் விசுவாசமானது!"

 

"சுற்றை விட வலிமையானது" என்று அவர் கூறியதைத் தவிர, "ஒன்பதாவது" மற்றும் "லா சமோத்ரேஸ்" உடன் பிரபஞ்சத்தின் மிகப்பெரிய தலைசிறந்த படைப்பிற்காக "தி ரவுண்ட்" நடத்திய திருமதி வெர்டுரினின் எதிர்ப்பைத் தூண்டியது , மேலும்: "fait avec du caca", வார்த்தை குறுக்கே வந்ததா என்று ஃபோர்செவில்லை மேசையின் மீது ஒரு வட்டப் பார்வையை வீசச் செய்தார், பின்னர் அவரது வாயில் ஒரு நேர்மையான மற்றும் இணக்கமான புன்னகையை வரவழைத்தது, ஸ்வானைத் தவிர அனைத்து விருந்தினர்களும் பார்த்தனர். ஓவியர், போற்றுதலால் கவரப்பட்டார்.

 

"அவர் அப்படி எடுத்துச் செல்லும்போது எனக்கு என்ன வேடிக்கையாக இருக்கிறது," என்று மேடம் வெர்டுரின் கூச்சலிட்டார் . மேலும் நீ, பெரிய மிருகம் போல் இடைவெளி விட்டு அப்படி இருக்க என்ன வேண்டும்? அவள் கணவனிடம் சொன்னாள். இருப்பினும், அவர் நன்றாகப் பேசுகிறார் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும்; அவர் உங்களிடமிருந்து கேட்பது இதுவே முதல் முறை போல் தெரிகிறது. நீங்கள் பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது அவரைப் பார்த்தால், அவர் உங்களைக் குடித்தார். நாளை அவர் ஒரு வார்த்தை கூட சாப்பிடாமல் நீங்கள் சொன்ன அனைத்தையும் எங்களுக்குச் சொல்வார்.

 

"இல்லை, இது ஒரு நகைச்சுவை அல்ல," ஓவியர் தனது வெற்றியில் மகிழ்ச்சியடைந்தார். நான் உன்னை அங்கே பார்க்க அழைத்துச் செல்கிறேன், நான் மிகைப்படுத்தினால், என் டிக்கெட்டை நான் தருகிறேன் என்று சொல்வீர்கள், நீங்கள் என்னை விட உற்சாகமாக திரும்பி வாருங்கள்!

 

“ஆனால் நீங்கள் மிகைப்படுத்துகிறீர்கள் என்று நாங்கள் நினைக்கவில்லை, நீங்கள் சாப்பிட வேண்டும், என் கணவரும் சாப்பிட வேண்டும் என்று நாங்கள் விரும்புகிறோம்; மான்சியருக்கு மீண்டும் கொஞ்சம் நார்மன் சோலைக் கொடுங்கள், அவர் குளிர்ச்சியாக இருப்பதை நீங்கள் பார்க்கலாம். நாங்கள் அத்தகைய அவசரத்தில் இல்லை, நீங்கள் நெருப்பில் இருப்பது போல் சேவை செய்கிறீர்கள், எனவே சாலட்டை கொடுக்க சிறிது காத்திருக்கவும்.

 

அடக்கமாகவும் குறைவாகவும் பேசும் எம்மே கோட்டார்ட் , மகிழ்ச்சியான உத்வேகம் சரியான வார்த்தையைக் கண்டுபிடிக்கச் செய்தபோது, ​​எப்படி நிச்சயமில்லாமல் இருக்கக் கூடாது என்பதை அறிந்திருந்தார். அவர் வெற்றியடைவார் என்று அவள் உணர்ந்தாள், அது அவளுக்கு தன்னம்பிக்கையை அளித்தது, மேலும் அவள் செய்தது கணவனின் தொழிலுக்கு பயனுள்ளதாக இருப்பதை விட பிரகாசிப்பது குறைவு. எனவே வெர்டுரின் மேடம் சொன்ன சாலட்டை அவள் நழுவ விடவில்லை .

 

"அது ஜப்பானிய சாலட் இல்லையா?" அவள் ஓடெட்டின் பக்கம் திரும்பி தாழ்ந்த குரலில் சொன்னாள்.

 

டுமாஸின் புதிய மற்றும் அதிர்வுறும் துணுக்கு ஒரு விவேகமான ஆனால் தெளிவான குறிப்பைச் செய்வதன் சரியான தன்மை மற்றும் தைரியத்தால் மகிழ்ச்சியடைந்து குழப்பமடைந்தாள், அவள் ஒரு வசீகரமான, புத்திசாலித்தனமான சிரிப்பில் வெடித்தாள், சிறிய சத்தம், ஆனால் அவள் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் சில கணங்கள் இருந்தாள். அது. "யார் இந்தப் பெண்மணி? அவளுக்கு ஆவி இருக்கிறது" என்கிறார் ஃபோர்செவில்லே.

 

"இல்லை, ஆனால் நீங்கள் அனைவரும் வெள்ளிக்கிழமை இரவு உணவிற்கு வந்தால் நாங்கள் உங்களுக்கு சிலவற்றைச் செய்து தருகிறோம்."

 

"நான் உங்களுக்கு மிகவும் மாகாணமாகத் தோன்றப் போகிறேன், ஐயா," என்று மேடம் காட்டார்ட் ஸ்வானிடம் கூறினார், "ஆனால் எல்லோரும் பேசும் புகழ்பெற்ற பிரான்சிலனை நான் இன்னும் பார்க்கவில்லை." மருத்துவர் அங்கு சென்றார் (உங்களுடன் மாலை நேரத்தைக் கழிப்பதில் அவர் மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைவதாக அவர் என்னிடம் கூறியது கூட எனக்கு நினைவிருக்கிறது) மேலும் என்னுடன் திரும்பிச் செல்வதற்கான இடத்தை வாடகைக்கு எடுப்பது எனக்கு நியாயமாக இல்லை என்று ஒப்புக்கொள்கிறேன். நிச்சயமாக, Theatre-Français இல், உங்கள் மாலைப் பொழுதில் நீங்கள் வருத்தப்பட மாட்டீர்கள், அது எப்போதும் நன்றாக விளையாடப்படுகிறது, ஆனால் எங்களுக்கு மிகவும் அன்பான நண்பர்கள் இருப்பதால் ( Mme கோட்டார்ட் ஒரு சரியான பெயரை அரிதாகவே உச்சரித்து, "நம்முடைய நண்பர்கள்", "எனது நண்பர்களில் ஒருவர்", "வேறுபாடு" இல்லாமல், செயற்கையான தொனியில், மற்றும் யாரை விட பெயரிடாத நபரின் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த காற்றில் திருப்தி அடைந்தார். அவள் விரும்புகிறாள்) அடிக்கடி டிரஸ்ஸிங் ரூம் வைத்திருப்பவர்கள் மற்றும் மதிப்புள்ள எல்லா புதிய விஷயங்களுக்கும் எங்களை அழைத்துச் செல்ல நல்ல யோசனை உள்ளவர்கள், நான் எப்போதும் பிரான்சிலனை சிறிது முன்னதாகவோ அல்லது சிறிது நேரம் கழித்துப் பார்க்க வேண்டும், மேலும் ஒரு கருத்தைப் பயிற்றுவிக்க முடியும். . எவ்வாறாயினும், நான் என்னை மிகவும் முட்டாள்தனமாகக் கருதுகிறேன் என்பதை ஒப்புக் கொள்ள வேண்டும், ஏனென்றால் நான் பார்க்கச் செல்லும் அனைத்து சலூன்களிலும், நிச்சயமாக, அந்த துரதிர்ஷ்டவசமான ஜப்பானிய சாலட்டைத் தவிர வேறு எதுவும் பேசப்படவில்லை. நாங்கள் கொஞ்சம் சோர்வடையத் தொடங்குகிறோம், இதுபோன்ற எரியும் செய்திகளில் ஸ்வான் நினைத்தது போல் ஆர்வம் காட்டவில்லை என்று அவர் மேலும் கூறினார். எவ்வாறாயினும், இது சில நேரங்களில் வேடிக்கையான யோசனைகளை உருவாக்குகிறது என்பதை ஒப்புக் கொள்ள வேண்டும். எனவே எனது நண்பர்களில் ஒருவர் எனக்கு மிகவும் அசல், ஆனால் மிகவும் அழகான பெண், மிகவும் நன்றாக இணைக்கப்பட்ட, மிகவும் வெளிச்செல்லும், மேலும் இந்த ஜப்பானிய சாலட்டை வீட்டில் செய்ததாகக் கூறுபவர், ஆனால் அலெக்ஸாண்ட்ரே டுமாஸ் பில்ஸ் கூறிய அனைத்தையும் வைத்திருப்பதன் மூலம் அறை. அவள் சில நண்பர்களை சாப்பிட அழைத்தாள். துரதிர்ஷ்டவசமாக நான் தேர்ந்தெடுக்கப்படவில்லை. ஆனால் அவள் அதைப் பற்றி எங்களிடம் சொன்னாள், அவளுடைய நாளில்; அது வெறுக்கத்தக்கது என்று தோன்றுகிறது, அது நம்மை கண்ணீர் சிரிக்க வைத்தது. ஆனா, ஸ்வான் இன்னும் சீரியஸாகப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டு, சொல்லும் விதத்தில்தான் எல்லாம் இருக்கிறது தெரியுமா, என்றாள். ஆனால் Alexandre Dumas fils சொல்வதை எல்லாம் நாடகத்தில் வைத்து. அவள் சில நண்பர்களை சாப்பிட அழைத்தாள். துரதிர்ஷ்டவசமாக நான் தேர்ந்தெடுக்கப்படவில்லை. ஆனால் அவள் அதைப் பற்றி எங்களிடம் சொன்னாள், அவளுடைய நாளில்; அது வெறுக்கத்தக்கது என்று தோன்றுகிறது, அது நம்மை கண்ணீர் சிரிக்க வைத்தது. ஆனா, ஸ்வான் இன்னும் சீரியஸாகப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டு, சொல்லும் விதத்தில்தான் எல்லாம் இருக்கிறது தெரியுமா, என்றாள். ஆனால் Alexandre Dumas fils சொல்வதை எல்லாம் நாடகத்தில் வைத்து. அவள் சில நண்பர்களை சாப்பிட அழைத்தாள். துரதிர்ஷ்டவசமாக நான் தேர்ந்தெடுக்கப்படவில்லை. ஆனால் அவள் அதைப் பற்றி எங்களிடம் சொன்னாள், அவளுடைய நாளில்; அது வெறுக்கத்தக்கது என்று தோன்றுகிறது, அது நம்மை கண்ணீர் சிரிக்க வைத்தது. ஆனா, ஸ்வான் இன்னும் சீரியஸாகப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டு, சொல்லும் விதத்தில்தான் எல்லாம் இருக்கிறது தெரியுமா, என்றாள்.

 

அவர் பிரான்சிலனைப் பிடிக்காததால் இது நடந்திருக்கலாம் என்று கருதுகிறோம்:

 

"மேலும், நான் ஏமாற்றமடைவேன் என்று நம்புகிறேன். இது செர்ஜ் பானைன், மேடம் டி க்ரெசியின் சிலைக்கு மதிப்புள்ளதாக நான் நினைக்கவில்லை . இங்கே குறைந்தபட்சம் பொருள் கொண்ட பாடங்கள் உள்ளன, அவை உங்களை சிந்திக்க வைக்கின்றன; ஆனால் தியேட்ரே-பிரான்சாய்ஸ் மேடையில் சாலட் செய்முறையை கொடுங்கள்! செர்ஜ் பானைன் போது! மேலும், ஜார்ஜஸ் ஓனெட்டின் பேனாவிலிருந்து வரும் அனைத்தையும் போலவே, இது எப்போதும் நன்றாக எழுதப்பட்டுள்ளது. செர்ஜ் பானைனை விட நான் இன்னும் விரும்பும் Le Maître de Forges பற்றி உங்களுக்குத் தெரியுமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.

 

"என்னை மன்னியுங்கள்," ஸ்வான் அவரிடம் முரண்பாடாக கூறினார், "ஆனால் எனது போற்றுதலின்மை இந்த இரண்டு தலைசிறந்த படைப்புகளுக்கும் சமமானது என்பதை நான் ஒப்புக்கொள்கிறேன்."

 

"உண்மையில், நீங்கள் அவர்களை எதற்காகக் குறை கூறுகிறீர்கள்? இது ஒரு சார்புடையதா? ஒருவேளை நீங்கள் அதை சற்று வருத்தமாக கருதுகிறீர்களா? தவிர, நான் எப்போதும் சொல்வது போல், நாவல்கள் அல்லது நாடகங்களைப் பற்றி நீங்கள் ஒருபோதும் வாதிடக்கூடாது. ஒவ்வொருவருக்கும் விஷயங்களைப் பார்ப்பதற்கு அவரவர் வழி உள்ளது, மேலும் நான் விரும்புவதை நீங்கள் வெறுக்கக்கூடியதாகக் காணலாம்.

 

ஸ்வானுக்கு சவால் விட்ட ஃபோர்செவில்லே அவள் குறுக்கிட்டாள். உண்மையில், திருமதி. கோட்டார்ட் ஃபிரான்சிலோனைப் பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது, ​​ஓவியரின் சிறிய "பேச்சு" என்று அவர் அழைத்ததற்காக, திருமதி வெர்டுரினிடம் ஃபோர்செவில்லே தனது பாராட்டை வெளிப்படுத்தினார் .

 

"ஐயாவுக்கு பேச்சு வசதி, நினைவாற்றல் உண்டு!" அவர் திருமதியிடம் கூறினார். ஓவியர் முடித்ததும் வெர்டுரின், நான் அரிதாகவே சந்தித்திருக்கிறேன். அடடா! நான் பலவற்றைக் கொண்டிருக்க விரும்புகிறேன். அவர் ஒரு சிறந்த போதகராக இருப்பார். திரு. ப்ரெசோட் உடன், உங்களிடம் சமமான இரண்டு எண்கள் உள்ளன என்று நாம் கூறலாம், ஒரு பிளாட்டினமாக, இது இன்னும் பேராசிரியரிடம் சிப்பாய் அடிக்காதா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. இது மிகவும் இயல்பாக வருகிறது, இது குறைவாகவே தேடப்படுகிறது. அவர் வழியில் ஓரளவு யதார்த்தமான வார்த்தைகள் இருந்தாலும், அன்றைய ரசனை அதுதான், நாங்கள் ரெஜிமென்ட்டில் சொல்வது போல், எச்சில் துப்புவதை நான் அடிக்கடி பார்த்ததில்லை, ஆனால், எனக்கு ஒரு தோழர் இருந்தார். என்று மான்சியர் எனக்கு கொஞ்சம் நினைவூட்டினார். எதைப் பற்றியும், இந்த கண்ணாடியைப் பற்றி, உங்களுக்கு என்ன சொல்வது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, உதாரணமாக, அவர் மணிக்கணக்கில் அலறுவார், இல்லை, இந்த கண்ணாடியைப் பற்றி அல்ல, நான் சொல்வது முட்டாள்தனம்; ஆனால் வாட்டர்லூ போர் பற்றி, நீங்கள் விரும்பும் எதையும் அவர் எங்களுக்கு அனுப்புகிறார், நீங்கள் நினைத்துப் பார்த்திருக்க மாட்டார்கள். மேலும் ஸ்வான் அதே படைப்பிரிவில் இருந்தார்; அவர் அதை அறிந்திருக்க வேண்டும்."

 

"எம். ஸ்வானை அடிக்கடி பார்க்கிறீர்களா?" மேடம் வெர்டுரின் கேட்டார் .

 

"இல்லை," M. de Forcheville பதிலளித்தார், மேலும் Odette ஐ மிக எளிதாக நெருங்குவது போல், அவர் ஸ்வானைப் பிரியப்படுத்த விரும்பினார், இந்த வாய்ப்பைப் பயன்படுத்த விரும்பினார், அவரைப் புகழ்ந்து பேச விரும்பினார், அவருடைய நல்ல உறவுகளைப் பற்றி பேச வேண்டும், ஆனால் அவர்களைப் பற்றி பேச விரும்பினார். உலகத்தின் ஒரு மனிதன். ஒரு நல்ல விமர்சனத்தின் தொனியில் மற்றும் எதிர்பாராத வெற்றியாக அவரை வாழ்த்தத் தோன்றாமல்: "இல்லையா, ஸ்வான்? நான் உன்னை பார்க்கவே இல்லை. தவிர, அதை எப்படி பார்ப்பது? அந்த விலங்கு எப்பொழுதும் லா ட்ரெமொயில்ஸ், லாம்ஸ் போன்ற எல்லாப் பொருட்களோடும் ஊர்ந்து கொண்டே இருக்கும்!...” ஒரு வருடமாக ஸ்வான் வெர்டுரின்ஸைத் தவிர வேறு எங்கும் செல்லவில்லை என்பதால் இது மிகவும் தவறானது. ஆனால் அவர்களுக்குத் தெரியாத நபர்களின் பெயர்கள் மட்டுமே அவர்களின் வீடுகளில் நிந்தையான அமைதியை சந்தித்தன. எம். வெர்டுரின், இந்த "சலிப்பூட்டும்" பெயர்கள் என்ற வலிமிகுந்த எண்ணத்திற்கு பயந்து, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அனைத்து விசுவாசிகளின் முகத்திலும் சாமர்த்தியம் இல்லாமல் தூக்கி எறியப்பட்டு, அவரது மனைவி மீது, ஆர்வமுள்ள வேண்டுகோள் நிறைந்த ஒரு தோற்றத்தை தந்திரமாக அவள் மீது செலுத்தியிருக்க வேண்டும். அப்போது அவர் தனது தீர்மானத்தில் கவனத்தில் கொள்ளாமல், தனக்கு அறிவிக்கப்பட்ட செய்தியால் தீண்டப்படாமல், அமைதியாக இருப்பது மட்டுமல்லாமல், ஒரு தவறான நண்பர் முயற்சித்தபோது, ​​​​நாம் அவரைப் பாதிக்கும்போது காது கேளாதவராக இருப்பதைக் கண்டார். உரையாடலில் ஒரு சாக்கு சொல்லுங்கள், அது அவர் எதிர்ப்பு தெரிவிக்காமல் அதைக் கேட்டதாக ஒப்புக்கொள்வது போல் இருக்கும் அல்லது நன்றியற்றவரின் தடைசெய்யப்பட்ட பெயரை நம் முன்னால் உச்சரிக்கும்போது திருமதி.என்னை வெர்டுரின், அதனால் அவனது மௌனம் சம்மதம் போல் தோன்றவில்லை, ஆனால் உயிரற்ற விஷயங்களின் அறியாமை மௌனம், திடீரென்று அவனது முகத்தை அனைத்து உயிர்களையும், அனைத்து இயக்கத்தையும் பறித்தது; அவரது குவிமாடம் நெற்றியில் ஒரு அழகான படிப்பைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை, அதில் ஸ்வான் எப்போதும் சிக்கிக் கொண்ட லா ட்ரெமோயில்ஸ் பெயர்கள் ஊடுருவ முடியவில்லை; அவளது சற்றே சுருக்கப்பட்ட மூக்கு ஒரு உள்தள்ளலை வெளிப்படுத்தியது, அது வாழ்க்கை மாதிரியாக இருந்தது. பாதி திறந்த வாய் பேசப் போகிறது என்று ஒருவர் சொல்லியிருப்பார். இது ஒரு இழந்த மெழுகு, ஒரு பூச்சு முகமூடி, ஒரு நினைவுச்சின்னத்திற்கான ஒரு மாதிரி, பலாஸ் டி எல் இன்டஸ்ட்ரியின் மார்பளவு ஆகியவற்றைத் தவிர வேறில்லை, அதன் முன் சிற்பியின் விவரிக்க முடியாத கண்ணியத்தை வெளிப்படுத்துவதன் மூலம் பொதுமக்கள் நிச்சயமாக ரசிப்பார்கள். வெர்டுரின்கள் லா ட்ரெமோய்ல் மற்றும் லாம்ஸ் ஆகியவற்றை எதிர்த்தனர், அவை நிச்சயமாக மதிப்புக்குரியவை மற்றும் பூமியின் அனைத்து சலிப்பான மக்களும், கல்லின் வெண்மைக்கும் விறைப்புக்கும் கிட்டத்தட்ட போப்பாண்டவர் கம்பீரத்தை அளிப்பதில் வெற்றி பெற்றார். ஆனால், பளிங்கு கடைசியாக உயிர்பெற்று, இவர்களிடம் செல்வதை வெறுக்கக் கூடாது என்று புரிய வைத்தது, மனைவி எப்பொழுதும் குடித்துவிட்டு, கணவன் காரிடாருக்கு மோதுவான் என்று சொல்லும் அளவுக்கு அறியாதவர்.

 

"நான் அதை என் வீட்டிற்குள் அனுமதிக்கவில்லை என்றால், நான் மிகவும் பணம் செலுத்துவேன்," என்று மேடம் வெர்டுரின் முடித்தார் , ஸ்வானைப் பார்த்தார்.

 

பியானோ கலைஞரின் அத்தையின் புனிதமான எளிமையைப் பின்பற்றுவதற்கு அவர் அடிபணிவார் என்று அவள் நம்பவில்லை என்பதில் சந்தேகமில்லை:

 

"அதைப் பார்க்கிறீர்களா?" எனக்கு ஆச்சரியம் என்னவென்றால், அவர்களுடன் பேசுவதற்கு சம்மதிக்கும் நபர்களை அவர்கள் இன்னும் கண்டுபிடிக்கிறார்கள்; நான் பயப்படுவேன் என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது: ஒரு மோசமான அடி மிக விரைவாக பெறப்பட்டது! அவர்களுக்குப் பின்னால் ஓடும் அளவுக்கு மிருகத்தனமான மனிதர்கள் எப்படி இருக்கிறார்கள்.

 

குறைந்த பட்சம் ஃபோர்செவில்லைப் போல ஏன் பதிலளிக்கக்கூடாது: "பெண், அவள் ஒரு டச்சஸ்; இது இன்னும் ஈர்க்கும் நபர்களும் உள்ளனர்", இது குறைந்தபட்சம் திருமதி வெர்டுரினைப் பதிலளிக்க அனுமதித்தது: "அவர்களுக்கு மிகவும் நல்லது!" அதற்கு பதிலாக, ஸ்வான் ஒரு விதத்தில் சிரித்தார், அவர் அத்தகைய ஊதாரித்தனத்தை கூட சீரியஸாக எடுத்துக் கொள்ள முடியாது. M. வெர்டுரின், தனது மனைவியைத் தொடர்ந்து துரதிர்ஷ்டவசமாகப் பார்த்து, துக்கத்துடன் பார்த்தார், மேலும், மதவெறியை ஒழிக்க முடியாமல், ஸ்வானைத் திரும்பப் பெற முயற்சிக்கும் ஒரு பெரிய விசாரணையாளரின் கோபத்தை அவள் உணர்ந்தாள் என்பதை நன்றாகப் புரிந்துகொண்டார். ஒருவருடைய கருத்துகளின் தைரியம் எப்பொழுதும் கணக்கிடப்பட்டதாகவும், கோழைத்தனமாகவும் தெரிகிறது, அது யாருக்கு எதிராகப் பயன்படுத்தப்படுகிறதோ அவர்கள் பார்வையில், திரு. வெர்டுரின் அவருக்கு சவால் விடுத்தார்:

 

"உங்கள் எண்ணங்களை வெளிப்படையாகச் சொல்லுங்கள், நாங்கள் அதை அவர்களிடம் திரும்பத் திரும்பச் சொல்ல மாட்டோம்."

 

அதற்கு ஸ்வான் பதிலளித்தார்:

 

"ஆனால் இது டச்சஸ் பயத்தால் அல்ல (அது நீங்கள் பேசும் லா ட்ரெமோயில்ஸ் என்றால்). எல்லோரும் அவளுடைய இடத்திற்குச் செல்ல விரும்புகிறார்கள் என்று நான் உங்களுக்கு உறுதியளிக்கிறேன். இது "ஆழமானது" என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்லவில்லை (அவர் அதை ஒரு அபத்தமான வார்த்தை போல் ஆழமாக உச்சரித்தார், ஏனென்றால் காதல் இசையால் குறிக்கப்பட்ட ஒரு குறிப்பிட்ட புதுப்பிப்பு, அவரை சிறிது நேரத்தில் இழக்கச் செய்த மனதின் பழக்கத்தின் தடயத்தை அவரது மொழி தக்க வைத்துக் கொண்டது- அவர் சில சமயங்களில் தனது கருத்துக்களை அரவணைப்புடன் வெளிப்படுத்தினார்-) ஆனால், மிகவும் உண்மையாக, அவள் புத்திசாலி மற்றும் அவளுடைய கணவர் ஒரு உண்மையான அறிஞர். அவர்கள் அழகான மனிதர்கள்.

 

மேடம் வெர்டுரின் , இந்த ஒற்றை துரோகத்தால், சிறிய கருவின் தார்மீக ஒற்றுமையை உணரவிடாமல் தடுக்கப்படுவார் என்று உணர்ந்தார், அவரது வார்த்தைகள் அவளை எவ்வளவு ஆக்கியது என்பதைப் பார்க்காத இந்த பிடிவாதமான மனிதனுக்கு எதிரான கோபத்தில் தன்னைத்தானே கட்டுப்படுத்திக் கொள்ள முடியவில்லை. கஷ்டப்படுங்கள். , அவரது இதயத்தின் அடிப்பகுதியில் இருந்து அவரைக் கூப்பிட:

 

"நீங்கள் விரும்பினால் அவரைக் கண்டுபிடி, ஆனால் குறைந்தபட்சம் எங்களிடம் சொல்லாதீர்கள்.

 

"இது அனைத்தும் நீங்கள் புத்திசாலித்தனம் என்று அழைப்பதைப் பொறுத்தது" என்று ஃபோர்செவில்லே கூறினார், அவர் தனது திருப்பத்தில் பிரகாசிக்க விரும்பினார். வா, ஸ்வான், புத்திசாலித்தனம் என்றால் என்ன?

 

-அதனால்! ஓடெட் கூச்சலிட்டார், இவைதான் நான் அவரிடம் என்னிடம் பேசும்படி கேட்கும் பெரிய விஷயங்கள், ஆனால் அவர் ஒருபோதும் விரும்பவில்லை.

 

"ஆனால் என்றால்..." ஸ்வான் எதிர்ப்பு தெரிவித்தார்.

 

- இந்த நகைச்சுவை! ஓடெட் கூறினார்.

 

-புகையிலைப் பை? என்று மருத்துவர் கேட்டார்.

 

"உனக்காக," ஃபோர்செவில்லே மீண்டும் தொடர்ந்தார், "உலகின் உளவுத்துறை என்பது, தங்களைத் தாங்களே உள்வாங்கிக்கொள்ளத் தெரிந்தவர்களா?"

 

"உங்கள் நுழைவாயிலை முடிக்கவும், நாங்கள் உங்கள் தட்டை எடுத்துச் செல்லலாம்," என்று மேடம் வெர்டுரின் புளிப்புடன் கூறினார், சிந்தனையில் மூழ்கி, சாப்பிடுவதை நிறுத்திய சானியட்டிடம் கூறினார். அவள் எடுத்த தொனியில் ஒருவேளை வெட்கமாக இருக்கலாம்: "பரவாயில்லை, உங்களுக்கு நேரம் இருக்கிறது, ஆனால், நான் உங்களுக்குச் சொன்னால், அது மற்றவர்களுக்காக, ஏனென்றால் அது உங்களைச் சேவை செய்வதைத் தடுக்கிறது."

 

"இருக்கிறது," என்று ப்ரிசோட், எழுத்துக்களை சுத்தி, "ஃபெனெலனின் அந்த மென்மையான அராஜகவாதியில் புத்திசாலித்தனத்தின் மிகவும் ஆர்வமான வரையறை உள்ளது ...

 

-கேளுங்கள்! Forcheville மற்றும் Dr. Mme Verdurin ஆகியோரிடம் கூறினார் , அவர் Fénelon இன் நுண்ணறிவு விளக்கத்தை எங்களிடம் சொல்லப் போகிறார், இது சுவாரஸ்யமானது, அதைக் கற்றுக்கொள்ள எங்களுக்கு எப்போதும் வாய்ப்பு இல்லை.

 

ஆனால் பிரிச்சோட் ஸ்வான் தனது கொடுப்பதற்காக காத்திருந்தார். பிந்தையவர் பதிலளிக்கவில்லை மற்றும் திருடுவதன் மூலம் புத்திசாலித்தனமான சண்டையை ஏற்படுத்தியது, இது Mme Verdurin Forcheville ஐ தவறவிடுவதில் மகிழ்ச்சியடைந்தது.

 

"நிச்சயமாக, இது என்னுடன் இருக்கிறது," என்று ஓடெட் சுறுசுறுப்பாக கூறினார், "நான் மட்டும் அல்ல, அவர் அதைக் கண்டுபிடிக்கவில்லை என்பதைக் கண்டு நான் வருந்தவில்லை."

 

"மேடம் வெர்டுரின் எங்களை மிகவும் இழிவானவர்களாகக் காட்டிய டி லா ட்ரெமோவில்லே," என்று பிரிச்சோட் கேட்டார், வலுக்கட்டாயமாக வெளிப்படுத்தினார், "அந்த நல்ல ஸ்னோப் மேடம் டி செவிக்னே தனது விவசாயிகளுக்கு நல்லது என்று தெரிந்துகொள்வதில் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதாக ஒப்புக்கொண்டவர்களிடமிருந்து அவர்கள் வந்தவர்களா? மார்க்யூஸுக்கு இன்னொரு காரணமும் இருந்தது உண்மைதான், அவள் இதைவிட முன்னுரிமை பெற வேண்டியிருந்தது, ஏனென்றால் இதயத்தில் ஒரு ஈட்டி முனை, அவள் எல்லாவற்றையும் விட நகலை வைத்தாள். இப்போது, ​​அவர் தனது மகளுக்கு வழக்கமாக அனுப்பிய நாட்குறிப்பில், வெளியுறவுக் கொள்கையின் பொறுப்பாளராக இருந்த அவரது முக்கிய கூட்டணிகளால் நன்கு அறியப்பட்ட எம்மே டி லா ட்ரெமோவில்லே இருந்தார்.

 

"இல்லை, இது ஒரே குடும்பம் என்று நான் நினைக்கவில்லை," மேடம் வெர்டுரின் ஆஃப் வாய்ப்பில் கூறினார் .

 

சானியட், அவசரமாக தனது முழுத் தட்டையும் பட்லரிடம் திருப்பிக் கொடுத்துவிட்டு, மீண்டும் தியான மௌனத்தில் மூழ்கி, கடைசியாக வெளியே வந்து, சிரித்துக் கொண்டே, லா ட்ரெமோயில் டியூக்குடன் தான் சாப்பிட்ட இரவு உணவின் கதையைச் சொன்னார். ஜார்ஜ் சாண்ட் என்பது ஒரு பெண்ணின் புனைப்பெயர் என்பது அவருக்குத் தெரியாது. சானியட்டின் மீது அனுதாபம் கொண்ட ஸ்வான், டியூக்கின் கலாச்சாரம் பற்றிய விவரங்களை அவருக்கு வழங்குவது தனது கடமை என்று நினைத்தார், இது அவரது பங்கில் அத்தகைய அறியாமை பொருள் ரீதியாக சாத்தியமற்றது என்பதைக் காட்டுகிறது; ஆனால் திடீரென்று அவர் நிறுத்தினார், சானியட்டுக்கு இந்த ஆதாரம் தேவையில்லை என்பதை அவர் புரிந்துகொண்டார், மேலும் அவர் ஒரு கணம் முன்பு அதை உருவாக்கிய காரணத்திற்காக கதை பொய்யானது என்பதை அறிந்திருந்தார். இந்த சிறந்த மனிதர் வெர்டுரின்களால் மிகவும் சலிப்பாகக் காணப்படுவதால் அவதிப்பட்டார்; மேலும் இந்த விருந்தில் வழக்கத்தை விட மந்தமாக இருந்ததை அறிந்திருந்தும், அவரை மகிழ்விப்பதில் வெற்றி பெறாமல் அதை முடிக்க அவர் விரும்பவில்லை. அவர் மிக விரைவாக சரணடைந்தார், அவர் தவறவிட்டதாக எண்ணிய விளைவைக் கண்டு மிகவும் மகிழ்ச்சியடையவில்லை, மேலும் ஸ்வானுக்கு ஒரு கோழைத்தனமான தொனியில் பதிலளித்தார், அதனால் பிந்தையவர் இப்போது பயனற்ற மறுப்பை வலியுறுத்தக்கூடாது: "சி நல்லது, அது நல்லது; எப்படியிருந்தாலும், நான் தவறு செய்தாலும், அது ஒரு குற்றமல்ல, நான் நினைக்கிறேன்” என்று ஸ்வான் கதையை உண்மையாகவும் சுவையாகவும் சொல்ல விரும்பியிருப்பார். அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்ட மருத்துவருக்கு, “ஸீ நோன் இ வெரோ” என்று சொல்வதுதான் உண்மை என்ற எண்ணம் இருந்தது, ஆனால் அவர் வார்த்தைகளில் உறுதியாகத் தெரியவில்லை, குழப்பமடைவோமோ என்று பயந்தார். அவர் மிக விரைவாக சரணடைந்தார், அவர் தவறவிட்டதாக எண்ணிய விளைவைக் கண்டு மிகவும் மகிழ்ச்சியற்றவராகத் தோன்றினார், மேலும் ஸ்வானுக்கு ஒரு கோழைத்தனமான தொனியில் பதிலளித்தார், அதனால் பிந்தையவர் இப்போது பயனற்ற மறுப்பை வலியுறுத்தக்கூடாது: "சி நல்லது, அது நல்லது; எப்படியிருந்தாலும், நான் தவறாக இருந்தாலும், அது ஒரு குற்றமல்ல, நான் நினைக்கிறேன்” என்று ஸ்வான் கதையை உண்மையாகவும் சுவையாகவும் சொல்ல விரும்பினார். அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்ட மருத்துவருக்கு, "ஸீ நோன் இ வெரோ" என்று சொல்வதுதான் உண்மை என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது, ஆனால் அவர் வார்த்தைகளில் உறுதியாகத் தெரியவில்லை, குழப்பமடைவார்களோ என்று பயந்தார். அவர் மிக விரைவாக சரணடைந்தார், அவர் தவறவிட்டதாக எண்ணிய விளைவைக் கண்டு மிகவும் மகிழ்ச்சியற்றவராகத் தோன்றினார், மேலும் ஸ்வானுக்கு ஒரு கோழைத்தனமான தொனியில் பதிலளித்தார், அதனால் பிந்தையவர் இப்போது பயனற்ற மறுப்பை வலியுறுத்தக்கூடாது: "சி நல்லது, அது நல்லது; எப்படியிருந்தாலும், நான் தவறாக இருந்தாலும், அது ஒரு குற்றமல்ல, நான் நினைக்கிறேன்” என்று ஸ்வான் கதையை உண்மையாகவும் சுவையாகவும் சொல்ல விரும்பினார். அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்ட மருத்துவருக்கு, "ஸீ நோன் இ வெரோ" என்று சொல்வதுதான் உண்மை என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது, ஆனால் அவர் வார்த்தைகளில் உறுதியாகத் தெரியவில்லை, குழப்பமடைவார்களோ என்று பயந்தார். கதை உண்மையாகவும் சுவையாகவும் இருந்தது என்று ஸ்வான் சொல்ல விரும்பியிருப்பார் என்று நினைக்கிறேன். அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்ட மருத்துவருக்கு, "ஸீ நோன் இ வெரோ" என்று சொல்வதுதான் உண்மை என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது, ஆனால் அவர் வார்த்தைகளில் உறுதியாகத் தெரியவில்லை, குழப்பமடைவார்களோ என்று பயந்தார். கதை உண்மையாகவும் சுவையாகவும் இருந்தது என்று ஸ்வான் சொல்ல விரும்பியிருப்பார் என்று நினைக்கிறேன். அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்ட மருத்துவருக்கு, “ஸீ நோன் இ வெரோ” என்று சொல்வதுதான் உண்மை என்ற எண்ணம் இருந்தது, ஆனால் அவர் வார்த்தைகளில் உறுதியாகத் தெரியவில்லை, குழப்பமடைவோமோ என்று பயந்தார்.

 

இரவு உணவிற்குப் பிறகு, ஃபோர்செவில்லே மருத்துவரிடம் தனது சொந்த விருப்பப்படி சென்றார்.

 

"அவள் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்திருக்க முடியாது, மேடம் வெர்டுரின் , அதுமட்டுமின்றி, அவள் உன்னுடன் பேசக்கூடிய ஒரு பெண், என்னைப் பொறுத்தவரையில் எல்லாம் இருக்கிறது." வெளிப்படையாக, அவள் ஒரு சிறிய குப்பியை வைத்திருக்கத் தொடங்குகிறாள். ஆனால் மேடம் டி க்ரெசி புத்திசாலியாகத் தோன்றும் ஒரு சிறிய பெண், ஆ! saperlipopette, அவளுக்கு அமெரிக்கக் கண் இருப்பதை நீங்கள் இப்போதே பார்க்க முடியும், அது ஒன்று! நாங்கள் மேடம் டி க்ரெசியைப் பற்றி பேசுகிறோம் , அவர் மான்சியர் வெர்டுரினிடம் கூறினார், அவர் அணுகினார், வாயில் குழாய். நான் அதை ஒரு பெண்ணின் உடலாக கற்பனை செய்கிறேன்..."

 

"இடி முழக்கத்தை விட அதை என் படுக்கையில் வைத்திருப்பது நல்லது," என்று கோட்டார்ட் அவசரமாக கூறினார், அந்த பழைய நகைச்சுவையைச் செருகுவதற்கு முன் ஃபோர்செவில்லே மூச்சு விடுவதற்காக சில கணங்கள் வீணாகக் காத்திருந்தார், அதன் பொருத்தம் திரும்ப வராது என்று அவர் பயந்தார். உரையாடல் போக்கை மாற்றியது, மேலும் அவர் தன்னிச்சையாகவும் உறுதியுடனும் அளித்தார், இது ஒரு பாராயணத்திலிருந்து பிரிக்க முடியாத குளிர் மற்றும் உணர்ச்சிகளை மறைக்க முயல்கிறது. ஃபோர்செவில்லே அவளை அறிந்தான், அவன் அவளைப் புரிந்துகொண்டு மகிழ்ந்தான். M. வெர்டுரினைப் பொறுத்தவரை, அவர் தனது மகிழ்ச்சியைப் பற்றி பேரம் பேசவில்லை, ஏனென்றால் அவர் சமீபத்தில் தனது மனைவி பயன்படுத்தியதைத் தவிர வேறு ஒரு சின்னத்தைக் கண்டுபிடித்தார், ஆனால் எளிமையான மற்றும் தெளிவானது. யாரோ சிரிப்பது போல அவர் தலையையும் தோள்களையும் அசைக்கத் தொடங்கினார், அவர் உடனடியாக இரும ஆரம்பித்தார், மிகவும் கடினமாகச் சிரித்தார், அவர் தனது குழாயிலிருந்து புகையை விழுங்கினார். அதை அப்படியே தன் வாயின் மூலையில் வைத்துக்கொண்டு, மூச்சுத் திணறல் மற்றும் உல்லாசத்தின் உருவகத்தை காலவரையின்றி நீட்டித்தான். எனவே அவர் மற்றும் எம்எதிரே வந்த வெர்டுரின், தனக்குக் கதை சொல்லிக் கொண்டிருந்த ஓவியரின் பேச்சைக் கேட்டு, தன் முகத்தை அவன் கைகளில் எறிவதற்கு முன் கண்களை மூடிக்கொண்டு, இரண்டு நாடக முகமூடிகளைப் போல வேடிக்கையை வித்தியாசமாகப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தினார்.

 

M. Verdurin, மேலும், தனது வாயிலிருந்து குழாயை அகற்றாமல் புத்திசாலித்தனமாகச் செயல்பட்டார், ஏனென்றால், கோட்டார்ட் ஒரு கணம் வெளியேற வேண்டியிருந்தது, அவர் சமீபத்தில் கற்றுக்கொண்ட ஒரு நகைச்சுவையை கிசுகிசுத்தார், ஒவ்வொரு முறையும் அவர் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னார். அதே இடத்திற்கு: "நான் சென்று டுக் டி'ஆமாலேயிடம் ஒரு கணம் பேச வேண்டும்," அதனால் எம். வெர்டுரினின் உடல்நிலை மீண்டும் தொடங்கியது.

 

"வாருங்கள், உங்கள் பைப்பை உங்கள் வாயிலிருந்து வெளியே எடுங்கள், நீங்கள் சிரிப்பதை நிறுத்த முயற்சிப்பதை நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள்," என்று சில மதுபானங்களை வழங்க வந்த மேடம் வெர்டுரின் கூறினார்.

 

"உங்கள் கணவர் என்ன ஒரு அழகான மனிதர், அவருக்கு நான்கு போன்ற புத்திசாலித்தனம் உள்ளது" என்று ஃபோர்செவில்லே மேடம் காட்டார்டிடம் கூறினார் . நன்றி அம்மையீர். என்னைப் போன்ற ஒரு வயதான துருப்பு ஒருபோதும் கீல்வாதத்தை மறுப்பதில்லை.

 

-"திரு. de Forcheville Odette ஐ அழகாகக் காண்கிறார்,” என்று M. Verdurin தனது மனைவியிடம் கூறினார்.

 

“ஆனால் அவள் உன்னுடன் ஒருமுறை மதிய உணவு சாப்பிட விரும்புகிறாள். நாங்கள் அதை இணைக்கப் போகிறோம், ஆனால் ஸ்வான் அதைப் பற்றி அறிந்திருக்கக்கூடாது. உங்களுக்கு தெரியும், இது கொஞ்சம் குளிர்ச்சியைத் தருகிறது. இது இரவு உணவிற்கு வருவதைத் தடுக்காது, நிச்சயமாக, நீங்கள் அடிக்கடி சாப்பிடுவீர்கள் என்று நம்புகிறோம். அழகான சீசன் வருவதால், நாங்கள் அடிக்கடி வெளியில் சாப்பிட செல்வோம். Bois இல் சிறிய இரவு உணவுகளை நீங்கள் பொருட்படுத்தவில்லையா? சரி, அது மிகவும் நன்றாக இருக்கும். நீங்கள் உங்கள் வியாபாரத்தை செய்யப் போகிறீர்கள் அல்லவா, நீங்கள்! ஃபோர்செவில்லின் முக்கியத்துவத்தை புதிதாக வருபவர்களுக்கு முன்பாக, அவளது புத்திசாலித்தனம் மற்றும் விசுவாசிகளின் மீதான கொடுங்கோன்மை சக்தி இரண்டையும் நிரூபிப்பதற்காக அவள் சிறிய பியானோ கலைஞரிடம் அழுதாள்.

 

- எம். டி ஃபோர்செவில்லே என்னிடம் உங்களைப் பற்றி மோசமாகப் பேசிக் கொண்டிருந்தார், மேடம் கோட்டார்ட் தனது கணவரிடம் மீண்டும் டிராயிங் அறைக்கு வந்தபோது கூறினார்.

 

அவர், இரவு உணவின் தொடக்கத்திலிருந்து அவரை ஆக்கிரமித்திருந்த ஃபோர்செவில்லின் பிரபுக்களின் யோசனையைப் பின்தொடர்ந்து அவரிடம் கூறினார்:

 

“நான் தற்போது ஒரு பரோனஸ், பரோனஸ் புட்பஸ் சிகிச்சை செய்கிறேன், புட்பஸ் சிலுவைப் போரில் இருந்தார்கள், இல்லையா? அவர்கள் பொமரேனியாவில் ஒரு ஏரியைக் கொண்டுள்ளனர், இது ப்ளேஸ் டி லா கான்கார்ட் ஏரியை விட பத்து மடங்கு பெரியது. நான் அவளுக்கு வறண்ட மூட்டுவலிக்கு சிகிச்சை அளித்து வருகிறேன், அவள் ஒரு அழகான பெண். தவிர, அவளுக்கு மேடம் வெர்டுரின் தெரியும் , நான் நம்புகிறேன்.

 

இது Forcheville, ஒரு கணம் கழித்து, Mme Cottard உடன் தனியாகக் காணப்பட்டபோது , ​​அவர் தனது கணவருக்கு வழங்கிய சாதகமான தீர்ப்பை முடிக்க உதவியது:

 

- பின்னர் அவர் சுவாரஸ்யமானவர், அவருக்கு நிறைய பேர் தெரியும் என்பதை நீங்கள் பார்க்கலாம். பெண்ணே, மருத்துவர்களுக்கு நிறைய விஷயங்கள் தெரியும்.

 

"எம். ஸ்வான்க்கான சொனாட்டாவிலிருந்து நான் வாக்கியத்தை விளையாடப் போகிறேனா?" என்றார் பியானோ கலைஞர்.

 

- ஆ! அடடா! அது குறைந்தபட்சம் "சர்ப்பம் à சொனாட்டாஸ்" இல்லையா? M. de Forcheville விளைவுக்காக கேட்டார்.

 

ஆனால் இந்தச் சொல்லைக் கேட்டிராத டாக்டர் கோட்டார்ட், அதைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை, மேலும் எம். டி ஃபோர்செவில்லே தவறு செய்துவிட்டார் என்று நம்பினார். அவளைத் திருத்துவதற்காக அவன் விரைவாக அணுகினான்:

 

“இல்லை.

 

ஃபோர்ச்வில்லே அந்தச் சிலேடையை அவருக்கு விளக்கினார். மருத்துவர் வெட்கப்படுகிறார்.

 

"அவர் வேடிக்கையானவர் என்பதை ஒப்புக்கொள், டாக்டர்?"

 

-ஓ! நான் அவரை இவ்வளவு காலமாக அறிவேன், என்று கோட்டார்ட் பதிலளித்தார்.

 

ஆனால் அவர்கள் அமைதியாக இருந்தார்கள்; வயலின் ட்ரெமோலோஸின் கிளர்ச்சியின் கீழ் இரண்டு எண்மங்களுக்கு அப்பால் அதைக் காப்பாற்றியது - மற்றும் ஒரு மலை நாட்டில், ஒரு நீர்வீழ்ச்சியின் வெளிப்படையான மற்றும் தலைகீழான அசையாத தன்மைக்கு பின்னால், இருநூறு அடிக்கு கீழே, ஒரு இழுபெட்டியின் சிறிய வடிவத்தை ஒருவர் காண்கிறார். சிறிய சொற்றொடர் இப்போது தோன்றியது, தொலைதூர, அழகான, வெளிப்படையான திரைச்சீலையின் நீண்ட விரிவினால் பாதுகாக்கப்படுகிறது, இடைவிடாத மற்றும் ஒலித்தது. மேலும் ஸ்வான், அவனது இதயத்தில், அவனது அன்பின் நம்பிக்கைக்குரியவளாக, இந்த ஃபோர்செவில்லில் கவனம் செலுத்த வேண்டாம் என்று அவளிடம் சொல்ல வேண்டிய ஒடெட்டின் நண்பனாக அவளைக் குறிப்பிட்டான்.

 

- ஆ! நீங்கள் தாமதமாகிவிட்டீர்கள் என்று திருமதி. வெர்டுரின் ஒரு விசுவாசியிடம் கூறினார், அவர் ஒரு "டூத்பிக்" என்று மட்டுமே அழைத்தார், "எங்களிடம் ஒரு ஒப்பற்ற ப்ரிசோட் இருந்தது, ஒரு பேச்சுத்திறன்! ஆனால் அவர் போய்விட்டார். இல்லையா, மிஸ்டர் ஸ்வான்? நீங்கள் அவரைச் சந்திப்பது இதுவே முதல் முறை என்று நான் நினைக்கிறேன், அவர் அவரைத் தெரிந்துகொள்ள வேண்டியவர் அவள்தான் என்று சுட்டிக்காட்டினார். "இது சுவையாக இல்லை, எங்கள் பிரிச்சோட்?"

 

ஸ்வான் பணிவாக வணங்கினான்.

 

-இல்லை? அவர் உங்களுக்கு ஆர்வம் காட்டவில்லையா? மேடம் வெர்டுரின் அவரிடம் சுருக்கமாகக் கேட்டார் .

 

"ஆம், மேடம், நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தேன்." அவர் என் ரசனைக்கு கொஞ்சம் பயமாகவும் கொஞ்சம் ஜாலியாகவும் இருக்கலாம். சில நேரங்களில் அவர் கொஞ்சம் தயக்கமாகவும் மென்மையாகவும் இருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன், ஆனால் அவருக்கு நிறைய விஷயங்கள் தெரியும், அவர் மிகவும் தைரியமானவர் போல் தெரிகிறது.

 

அனைவரும் மிகவும் தாமதமாக ஓய்வு பெற்றனர். கோட்டார்ட் தனது மனைவியிடம் கூறிய முதல் வார்த்தைகள்:

 

“மேடம் வெர்டுரினை இன்று மாலை போல் கலகலப்பாக பார்த்தது அரிது .

 

"இது என்ன மேடம் வெர்டுரின் , அரை பீவர்?" ஃபோர்ச்வில்லே ஓவியரிடம் கூறினார், அவர் தன்னுடன் திரும்பி வர முன்வந்தார்.

 

ஒடெட் அவன் வருத்தத்துடன் செல்வதைக் கண்டாள், அவள் ஸ்வானுடன் திரும்பத் துணியவில்லை, ஆனால் காரில் மோசமான மனநிலையில் இருந்தாள், அவன் அவளது வீட்டிற்குள் வர வேண்டுமா என்று அவளிடம் கேட்டபோது, ​​அவள் அவனிடம்: "நிச்சயமாக" பொறுமையின்றி தோள்களை குலுக்கினார். விருந்தினர்கள் அனைவரும் வெளியேறியதும், மேடம் வெர்டுரின் தனது கணவரிடம் கூறினார்:

 

"நாங்கள் மேடம் லா ட்ரெமோயில்லே பற்றிப் பேசும்போது ஸ்வான் எப்படி வேடிக்கையான சிரிப்பை சிரித்தார் என்பதை கவனித்தீர்களா ?"

 

இந்த பெயருக்கு முன்பு ஸ்வான் மற்றும் ஃபோர்செவில்லே துகள் பலமுறை நீக்கப்பட்டதை அவள் கவனித்திருந்தாள். தலைப்புகளால் அவர்கள் பயமுறுத்தப்படவில்லை என்பதைக் காட்டவே அது சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, அவர் அவர்களின் பெருமையைப் பின்பற்ற விரும்பினார், ஆனால் அது எந்த இலக்கண வடிவத்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது என்பதை சரியாகப் புரிந்து கொள்ளவில்லை. மேலும், தனது குடியரசுக் கட்சியை விடாப்பிடியாகப் பேசும் அவரது தீய வழி, டி லா ட்ரெமொய்ல் அல்லது கஃபே-கச்சேரி பாடல்களின் வரிகள் மற்றும் கேலிச்சித்திரக்காரர்களின் தலைப்புகளில் பயன்படுத்தப்படும் சுருக்கம் மற்றும் டி, தி டி 'ஐ மறைத்து வைத்தது. லா ட்ரெமொயில்லே, ஆனால் அவள் அதைச் சரிசெய்துகொண்டாள்: "மேடம் லா ட்ரெமொயில்லே." "தி டச்சஸ், ஸ்வான் சொல்வது போல்," அவர் ஒரு புன்னகையுடன் கிண்டலாகச் சேர்த்தார், அது தான் மேற்கோள் காட்டுவதாகவும், அத்தகைய அப்பாவி மற்றும் அபத்தமான வகுப்பை ஆதரிக்கவில்லை என்பதை நிரூபித்தது.

 

"நான் அவரை மிகவும் முட்டாள் என்று கண்டேன் என்று நான் உங்களுக்கு சொல்கிறேன்.

 

மேலும் எம். வெர்டுரின் பதிலளித்தார்:

 

- அவர் வெளிப்படையானவர் அல்ல, அவர் ஒரு தந்திரமான மனிதர், எப்போதும் ஜிஸ்டுக்கும் ஆர்வத்திற்கும் இடையில் இருப்பார். அவர் எப்போதும் ஆடு மற்றும் முட்டைக்கோஸை விட்டுவிட விரும்புகிறார். Forcheville உடன் என்ன வித்தியாசம். இங்கே குறைந்தபட்சம் ஒரு மனிதராவது உங்களுக்கு அப்பட்டமாக சிந்திக்கும் முறையைச் சொல்கிறார். நீங்கள் அதை விரும்புகிறீர்கள் அல்லது விரும்பவில்லை. இது அத்திப்பழமோ திராட்சைப்பழமோ இல்லாத மற்றவரைப் போல் இல்லை. தவிர, Odette Le Forcheville ஐ நன்றாக விரும்புவதாகத் தெரிகிறது, நான் அவளுடன் உடன்படுகிறேன். இறுதியாக, ஸ்வான் உலகின் மனிதனாக, டச்சஸ்களின் சாம்பியனாக நம்மை உருவாக்க விரும்புவதால், குறைந்தபட்சம் மற்றவருக்கு அவரது பட்டம் உள்ளது; அவர் இன்னும் காம்டே டி ஃபோர்செவில்லே,' என்று அவர் ஒரு மென்மையான காற்றோடு சேர்த்தார், இந்த மாவட்டத்தின் வரலாற்றை அறிந்தவர், அதன் குறிப்பிட்ட மதிப்பை கவனமாக எடைபோட்டார்.

 

"நான் உங்களுக்கு சொல்கிறேன்," என்று மேடம் வெர்டுரின் கூறினார் , "பிரிசோட்டுக்கு எதிராக சில விஷமமான மற்றும் அபத்தமான தூண்டுதல்களைத் தொடங்குவது தனது கடமை என்று அவர் நினைத்தார்." இயற்கையாகவே, அவர் வீட்டில் பிரிச்சோட் நேசிக்கப்படுவதைக் கண்டது போல், அது எங்களை அடைவதற்கான ஒரு வழியாக இருந்தது, எங்கள் இரவு உணவைத் தோண்டி எடுக்கிறது. வெளியேறும்போது உங்களைத் தடுக்கும் நல்ல சிறிய தோழரை நாங்கள் உணர்கிறோம்.

 

"ஆனால் நான் உங்களிடம் சொன்னேன்," என்று எம். வெர்டுரின் பதிலளித்தார், "அவர் தோல்வியடைந்தவர், கொஞ்சம் பெரியது என்று பொறாமை கொள்ளும் சிறிய தனிநபர்."

 

உண்மையில் ஸ்வானை விட தீய குணம் கொண்ட ஒரு பக்தன் இல்லை; ஆனால் அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் கிசுகிசுக்களை அறியப்பட்ட நகைச்சுவைகளுடன், ஒரு சிறிய உணர்ச்சி மற்றும் நல்லுறவுடன் சுவைக்க முன்னெச்சரிக்கையாக இருந்தனர்; ஸ்வான் தன்னை அனுமதித்த சிறிதளவு இருப்பு, "நாங்கள் சொல்வது தீமையல்ல" போன்ற வழக்கமான சூத்திரங்களை அகற்றிவிட்டு, அவர் குனிந்து கொள்ள வெறுத்தது, துரோகமாகத் தோன்றியது. பொதுமக்களின் ரசனைகளை முதலில் முகஸ்துதி செய்யாமல், அவர்களுக்குப் பழகிய ப்ளாட்டிட்யூட்களுடன் அவர்களுக்குச் சேவை செய்யாததால், சிறிதளவு துணிச்சலும் கிளர்ச்சி செய்யும் அசல் எழுத்தாளர்கள் உள்ளனர்; அதே வழியில்தான் ஸ்வான் எம். வெர்டுரினை கோபமடையச் செய்தார். ஸ்வான் அவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவரது மொழியின் புதுமையே ஒருவரை அவரது நோக்கங்களின் இருளை நம்ப வைத்தது.

 

ஸ்வான் வெர்டுரின்ஸில் அவர் அச்சுறுத்தப்பட்ட அவமானத்தை இன்னும் அறியவில்லை, மேலும் அவரது அன்பின் மூலம் அழகில் அவர்களின் அபத்தமான தன்மையைக் கண்டார்.

 

அவர் ஓடெட்டுடன் ஒரு சந்திப்பை மட்டுமே வைத்திருந்தார், குறைந்தபட்சம் பெரும்பாலும், மாலையில்; ஆனால் பகலில், அவளிடம் செல்வதன் மூலம் அவளை சோர்வடையச் செய்ய பயந்து, குறைந்தபட்சம் தன் எண்ணங்களை ஆக்கிரமிப்பதை நிறுத்தாமல் இருக்க விரும்பினான், எல்லா நேரங்களிலும் அவர் தலையிட ஒரு வாய்ப்பைக் கண்டுபிடிக்க முயன்றார், ஆனால் ஒரு வழியில் இனிமையானவர். அவளை. ஒரு பூக்கடை அல்லது நகைக்கடைக்காரரின் ஜன்னலில், ஒரு புதர் அல்லது நகையின் பார்வை அவரை வசீகரித்தால், அவர் உடனடியாக அவர்களை ஓடெட்டிற்கு அனுப்ப நினைத்தார், அவர்கள் கொடுத்த இன்பத்தை கற்பனை செய்து, அவள் உணர்ந்தாள், அவள் மென்மையை அதிகரிக்க வந்தாள். அவனைப் பற்றி உணர்ந்து, அவர்களை உடனடியாக rue La Perouse க்கு அழைத்துச் சென்றாள், அதனால் அவள் அவனிடமிருந்து ஏதாவது பெறும்போது, ​​அவன் அவளுடன் ஏதோ ஒரு விதத்தில் நெருக்கமாக உணரும் தருணத்தை தாமதப்படுத்தக்கூடாது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, வெளியே செல்வதற்கு முன்பு அவள் அவற்றைப் பெற வேண்டும் என்று அவன் விரும்பினான், அதனால் அவள் வெர்டுரின்ஸில் அவனைப் பார்க்கும்போது அவள் உணரும் அங்கீகாரம் அவளுக்கு மிகவும் மென்மையான வரவேற்பைப் பெறும், அல்லது சப்ளையர் போதுமான விடாமுயற்சியுடன் இருந்தால் யாருக்குத் தெரியும். இரவு உணவிற்கு முன் அவள் அனுப்பும் கடிதம், அல்லது அவனது வீட்டிற்கு நேரில் வந்து, கூடுதல் வருகையில், அவனுக்கு நன்றி தெரிவிக்க வேண்டும். ஓடெட்டின் இயல்பின் மீதான எரிச்சலின் எதிர்வினைகளை அவர் கடந்த காலத்தில் பரிசோதித்ததைப் போலவே, அவர் இன்னும் அவருக்கு வெளிப்படுத்தாத அவளது அந்தரங்கமான உணர்விலிருந்து பிரித்தெடுக்க நன்றியுள்ளவர்களால் முயன்றார். அவருக்கு நன்றி சொல்ல. ஓடெட்டின் இயல்பின் மீதான எரிச்சலின் எதிர்வினைகளை அவர் கடந்த காலத்தில் பரிசோதித்ததைப் போலவே, அவர் இன்னும் அவருக்கு வெளிப்படுத்தாத அவளது அந்தரங்கமான உணர்வுகளிலிருந்து பிரித்தெடுக்க நன்றியுணர்வைத் தேடினார். அவருக்கு நன்றி சொல்ல. ஓடெட்டின் இயல்பின் மீதான எரிச்சலின் எதிர்வினைகளை அவர் கடந்த காலத்தில் பரிசோதித்ததைப் போலவே, அவர் இன்னும் அவருக்கு வெளிப்படுத்தாத அவளது அந்தரங்கமான உணர்விலிருந்து பிரித்தெடுக்க நன்றியுள்ளவர்களால் முயன்றார்.

 

அவள் அடிக்கடி நிதி நெருக்கடியில் இருந்தாள், கடனால் அழுத்தப்பட்டாள், அவளுக்கு உதவிக்கு வரும்படி அவனிடம் கெஞ்சினாள். ஒடெட்டிற்கு அவர் மீது அவர் கொண்டிருந்த அன்பைப் பற்றிய சிறந்த யோசனையையோ அல்லது அவரது செல்வாக்கைப் பற்றிய சிறந்த யோசனையையோ, அவர் அவளுக்கு இருக்கக்கூடிய பயனைப் பற்றிய சிறந்த யோசனையையோ கொடுக்கக்கூடிய எதையும் போல அவர் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார். "உன் சூழ்நிலையைத்தான் அவள் விரும்புகிறாள்" என்றும், "உன் அதிர்ஷ்டத்திற்காகத்தான் அவள் உன்னை விரும்புகிறாள்" என்றும் ஆரம்பத்தில் சொல்லியிருந்தால், அவன் அதை நம்பியிருக்க மாட்டான், நம்பியிருக்க மாட்டான் என்பதில் சந்தேகமில்லை. மகிழ்ச்சியற்றது, மேலும், மக்கள் அவளை அவனுடன் இணைக்கப்பட்டிருப்பதாக கற்பனை செய்தார்கள்-அவர்கள் ஒருவரோடொருவர் ஐக்கியப்பட்டதாக உணர்ந்தார்கள்-மோசடி அல்லது பணம் போன்ற வலுவான ஒன்று. ஆனால், அது உண்மை என்று அவன் நினைத்திருந்தாலும் கூட, ஒடெட்டின் மீதான அவனுடைய அன்பில் அவள் அவனைக் காணக்கூடிய வசீகரம் அல்லது குணங்களைக் காட்டிலும் நீடித்து நிலைத்திருப்பதைக் கண்டறிவதற்கு அவன் தவித்திருக்க மாட்டான்: ஆர்வம், அவள் அவனைப் பார்ப்பதை நிறுத்த ஆசைப்பட்டிருக்கும் அந்த நாள் வருவதைத் தடுக்கும் ஆர்வம். இப்போதைக்கு, அவளுக்கு பரிசுகளைப் பொழிவதன் மூலம், அவளுடைய சேவைகளை வழங்குவதன் மூலம், அவர் தனது நபருக்கு வெளிப்புற நன்மைகள், அவரது புத்திசாலித்தனம், தானே அவளை மகிழ்விப்பதில் சோர்வுற்ற கவனிப்பு ஆகியவற்றை நம்பலாம். காதலில் இருப்பது, அன்பை மட்டுமே நம்பி வாழ்வது, சில சமயங்களில் அவர் சந்தேகப்பட்ட யதார்த்தம், சுருக்கமாக, அவர் அதைச் செலுத்திய விலை, பொருளற்ற உணர்ச்சிகளின் துர்நாற்றமாக, அவருக்கு அதன் மதிப்பை அதிகரித்தது - நம்மால் முடிந்தவரை. கடலின் காட்சியும் அதன் அலைகளின் ஓசையும் ருசியானதா என்று மக்கள் நிச்சயமற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள், இதைப் பற்றியும், தங்கள் ஆர்வமற்ற சுவைகளின் அரிய தரம் பற்றியும் தங்களைத் தாங்களே நம்பவைக்க, ஒரு நாளைக்கு நூறு பிராங்குகள் வாடகைக்கு ஹோட்டல் அறையை ருசிக்க அனுமதிக்கிறார்கள். . அவர் தனது நபருக்கு வெளிப்புற நன்மைகள், அவரது புத்திசாலித்தனம், தன்னை மகிழ்விப்பதில் சோர்வுற்ற கவனிப்பு ஆகியவற்றை நம்பலாம். காதலில் இருப்பது, அன்பை மட்டுமே நம்பி வாழ்வது, சில சமயங்களில் அவர் சந்தேகப்பட்ட யதார்த்தம், சுருக்கமாக, அவர் அதைச் செலுத்திய விலை, பொருளற்ற உணர்ச்சிகளின் துர்நாற்றமாக, அவருக்கு அதன் மதிப்பை அதிகரித்தது - நம்மால் முடிந்தவரை. கடலின் காட்சியும் அதன் அலைகளின் ஓசையும் ருசியானதா என்று மக்கள் நிச்சயமற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள், இதைப் பற்றியும், தங்கள் ஆர்வமற்ற சுவைகளின் அரிய தரம் பற்றியும் தங்களைத் தாங்களே நம்பவைக்க, ஒரு நாளைக்கு நூறு பிராங்குகள் வாடகைக்கு ஹோட்டல் அறையை ருசிக்க அனுமதிக்கிறார்கள். . அவர் தனது நபருக்கு வெளிப்புற நன்மைகள், அவரது புத்திசாலித்தனம், தன்னை மகிழ்விப்பதில் சோர்வுற்ற கவனிப்பு ஆகியவற்றை நம்பலாம். காதலில் இருப்பது, அன்பை மட்டுமே நம்பி வாழ்வது, சில சமயங்களில் அவர் சந்தேகப்பட்ட யதார்த்தம், சுருக்கமாக, அவர் அதைச் செலுத்திய விலை, பொருளற்ற உணர்ச்சிகளின் துர்நாற்றமாக, அவருக்கு அதன் மதிப்பை அதிகரித்தது - நம்மால் முடிந்தவரை. கடலின் காட்சியும் அதன் அலைகளின் ஓசையும் ருசியானதா என்று மக்கள் நிச்சயமற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள், இதைப் பற்றியும், தங்கள் ஆர்வமற்ற சுவைகளின் அரிய தரம் பற்றியும் தங்களைத் தாங்களே நம்பவைக்க, ஒரு நாளைக்கு நூறு பிராங்குகள் வாடகைக்கு ஹோட்டல் அறையை ருசிக்க அனுமதிக்கிறார்கள். .

 

வங்கியாளரின் இந்த கடைசி படம் அவர் அங்கு பணத்தை எடுக்க வேண்டும் என்பதை அவருக்கு நினைவூட்டியது. உண்மையில், கடந்த மாதம் ஐயாயிரம் பிராங்குகள் கொடுத்தபோது செய்ததை விட, இந்த மாதம் ஒடெட்டின் பொருள் சிரமங்களில் அவர் குறைவாகவே உதவினார் என்றால், அவள் விரும்பிய வைர நதியை அவளுக்கு வழங்கவில்லை என்றால், அவனுடைய பெருந்தன்மையின் மீது அவள் கொண்டிருந்த அபிமானம், அந்த நன்றியுணர்வு, அவனை மிகவும் மகிழ்ச்சியடையச் செய்தது, மேலும் அவளின் மீதான அவனுடைய அன்பு, அதன் வெளிப்பாடுகள் சிறியதாகிவிட்டதைக் காண்பது போல, அவளது நம்பிக்கை குறைந்துவிட்டதாக அவன் அவளை நம்ப வைக்கும் அபாயத்தையும் அவளிடம் ஏற்படுத்தாது. பின்னர், திடீரென்று, அது துல்லியமாக "பராமரித்தல்" இல்லையா என்று அவர் ஆச்சரியப்பட்டார் (உண்மையில், இந்த பராமரிக்கும் கருத்தை மர்மமான அல்லது விபரீதமான கூறுகளிலிருந்து பிரித்தெடுக்க முடியும் என்பது போல, ஆனால் அவரது வாழ்க்கையின் தினசரி மற்றும் தனிப்பட்ட அடிப்பகுதியைச் சேர்ந்தது, இந்த ஆயிரம் பிராங்க் நோட்டுகள், உள்நாட்டு மற்றும் பழக்கமான, கிழிந்த மற்றும் ஒட்டப்பட்டவை, அவரது பணப்பையாளர், அவருக்கு மாதம் மற்றும் காலத்திற்கான பில்களை செலுத்திய பிறகு, டிராயரில் வைத்திருந்தார். ஸ்வான் அவனை மற்ற நால்வருடன் ஓடெட்டிற்கு அனுப்புவதற்காக அழைத்துச் சென்ற பழைய அலுவலகத்திலிருந்து) மற்றும் ஒருவரால் ஒடெட்டிற்கு விண்ணப்பிக்க முடியாவிட்டால், அவருக்கு அவளைத் தெரியும் (ஏனென்றால், அவள் எப்போதாவது பெற்றிருக்கிறாள் என்று அவன் ஒரு கணம் கூட சந்தேகிக்கவில்லை. அவருக்கு முன்பிருந்த எவரிடமிருந்தும் பணம்), இந்த வார்த்தை அவளுடன் சமரசம் செய்யமுடியாது, "வைத்திருந்த பெண்". இந்த யோசனையை அவரால் தொடர முடியவில்லை, பிறவி, இடைவிடாத, மனநலம் சார்ந்த சோம்பேறித்தனத்தின் தாக்குதலால், அவரது புத்திசாலித்தனத்தில் அனைத்து ஒளியையும் அணைக்க, திடீரென்று, பின்னர், எல்லா இடங்களிலும் மின் விளக்குகளை நிறுவியது போல. , ஒரு வீட்டில் மின்சாரத்தை துண்டிக்க முடிந்தது. இருளில் அவனது எண்ணங்கள் ஒரு கணம் தடுமாறின, அவன் கண்ணாடியைக் கழற்றி, கண்ணாடியைத் துடைத்து, தன் கைகளைக் கண்களுக்கு மேல் செலுத்தினான், அவன் ஒளியை மீண்டும் பார்க்கவில்லை, முற்றிலும் மாறுபட்ட யோசனையின் முன்னிலையில், அதாவது நாம் அடுத்த மாதம் ஐந்துக்கு பதிலாக ஆறு அல்லது ஏழாயிரம் பிராங்குகளை Odette க்கு அனுப்ப முயற்சிக்க வேண்டும், ஏனெனில் அது அவளுக்கு ஏற்படுத்தும் ஆச்சரியம் மற்றும் மகிழ்ச்சி.

 

மாலையில், அவர் வெர்டுரின்ஸில் ஓடெட்டைச் சந்திப்பதற்கான நேரத்திற்காக வீட்டில் தங்காதபோது அல்லது போயஸில் மற்றும் குறிப்பாக செயிண்ட் கிளவுட்டில் அவர்கள் விரும்பும் கோடைகால உணவகங்களில் ஒன்றில், அவர் ஒருவரின் வீட்டிற்கு உணவருந்தச் சென்றார். அவர் ஒருமுறை வழக்கமான விருந்தினராக இருந்த அந்த நேர்த்தியான வீடுகள். உங்களுக்குத் தெரிந்தவர்களுடன் தொடர்பை இழக்க அவர் விரும்பவில்லை. ஒரு நாள் ஓடெட்டிற்கு பயனுள்ளதாக இருக்கலாம், அதற்கு நன்றி, இதற்கிடையில், அவர் அடிக்கடி அவளை மகிழ்விப்பதில் வெற்றி பெற்றார். பின்னர், உலகில் நீண்ட காலமாக அவருக்கு இருந்த ஆடம்பரப் பழக்கம், அதே நேரத்தில், அவமதிப்பைக் கொடுத்தது, அதே நேரத்தில், மிகவும் எளிமையான இடைவெளிகள் அவருக்குத் தோன்றிய தருணத்திலிருந்து. மிகவும் இளவரசர் குடியிருப்புகளின் அதே கால், அவனுடைய புலன்கள் இரண்டாவதாகப் பழகிவிட்டதால், முதலில் தன்னைக் கண்டறிவதில் அவன் சில அசௌகரியங்களை உணர்ந்திருப்பான். ஒரு படிக்கட்டு D யின் ஐந்தாவது மாடியில் மக்களை நடனமாட வைத்த குட்டிமுதலாளிகளுக்கு, இடது பக்கம் இறங்கிய பர்மா இளவரசியைப் போலவே, அவர்களால் நம்ப முடியாத அளவுக்கு அவர் அதே கருத்தில் இருந்தார். பாரிஸ்; ஆனால் வீட்டின் படுக்கையறையின் எஜமானியில் அப்பாக்களுடன் நிற்பதையும், டவல்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் மூழ்கிகளையும், படுக்கைகள் உடை மாற்றும் அறைகளாக மாறியதையும், ஓவர் கோட்டுகளும் தொப்பிகளும் குவிந்திருந்த குவளையில் இருப்பதையும் அவன் பந்தில் இருப்பது போல் உணரவில்லை. இருபது வருட மின்சாரத்திற்குப் பழக்கப்பட்ட மக்களிடையே இன்று எரியும் விளக்கின் வாசனையோ அல்லது சுழலும் விமானியின் வாசனையோ ஏற்படுத்தக்கூடிய அதே மூச்சுத் திணறலை அவருக்குக் கொடுத்தது. ஒரு படிக்கட்டு D யின் ஐந்தாவது மாடியில் மக்களை நடனமாட வைத்த குட்டிமுதலாளிகளுக்கு, இடது பக்கம் இறங்கிய பர்மா இளவரசியைப் போலவே, அவர்களால் நம்ப முடியாத அளவுக்கு அவர் அதே கருத்தில் இருந்தார். பாரிஸ்; ஆனால் வீட்டின் படுக்கையறையின் எஜமானியில் அப்பாக்களுடன் நிற்பதையும், டவல்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் மூழ்கிகளையும், படுக்கைகள் உடை மாற்றும் அறைகளாக மாறியதையும், ஓவர் கோட்டுகளும் தொப்பிகளும் குவிந்திருந்த குவளையில் இருப்பதையும் அவன் பந்தில் இருப்பது போல் உணரவில்லை. இருபது வருட மின்சாரத்திற்குப் பழக்கப்பட்ட மக்களிடையே இன்று எரியும் விளக்கின் வாசனையோ அல்லது சுழலும் விமானியின் வாசனையோ ஏற்படுத்தக்கூடிய அதே மூச்சுத் திணறலை அவருக்குக் கொடுத்தது. ஒரு படிக்கட்டு D யின் ஐந்தாவது மாடியில் மக்களை நடனமாட வைத்த குட்டிமுதலாளிகளுக்கு, இடது பக்கம் இறங்கிய பர்மா இளவரசியைப் போலவே, அவர்களால் நம்ப முடியாத அளவுக்கு அவர் அதே கருத்தில் இருந்தார். பாரிஸ்; ஆனால் வீட்டின் படுக்கையறையின் எஜமானியில் அப்பாக்களுடன் நிற்பதையும், டவல்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் மூழ்கிகளையும், படுக்கைகள் உடை மாற்றும் அறைகளாக மாறியதையும், ஓவர் கோட்டுகளும் தொப்பிகளும் குவிந்திருந்த குவளையில் இருப்பதையும் அவன் பந்தில் இருப்பது போல் உணரவில்லை. இருபது வருட மின்சாரத்திற்குப் பழக்கப்பட்ட மக்களிடையே இன்று எரியும் விளக்கின் வாசனையோ அல்லது சுழலும் விமானியின் வாசனையோ ஏற்படுத்தக்கூடிய அதே மூச்சுத் திணறலை அவருக்குக் கொடுத்தது. பாரிஸில் சிறந்த விருந்துகளை வழங்கிய பார்மா இளவரசியை விட; ஆனால் வீட்டின் படுக்கையறையின் எஜமானியில் அப்பாக்களுடன் நிற்பதையும், டவல்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் மூழ்கிகளையும், படுக்கைகள் உடை மாற்றும் அறைகளாக மாறியதையும், ஓவர் கோட்டுகளும் தொப்பிகளும் குவிந்திருந்த குவளையில் இருப்பதையும் அவன் பந்தில் இருப்பது போல் உணரவில்லை. இருபது வருட மின்சாரத்திற்குப் பழக்கப்பட்ட மக்களிடையே இன்று எரியும் விளக்கின் வாசனையோ அல்லது சுழலும் விமானியின் வாசனையோ ஏற்படுத்தக்கூடிய அதே மூச்சுத் திணறலை அவருக்குக் கொடுத்தது. பாரிஸில் சிறந்த விருந்துகளை வழங்கிய பார்மா இளவரசியை விட; ஆனால் வீட்டின் படுக்கையறையின் எஜமானியில் அப்பாக்களுடன் நிற்பதையும், டவல்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் மூழ்கிகளையும், படுக்கைகள் உடை மாற்றும் அறைகளாக மாறியதையும், ஓவர் கோட்டுகளும் தொப்பிகளும் குவிந்திருந்த குவளையில் இருப்பதையும் அவன் பந்தில் இருப்பது போல் உணரவில்லை. இருபது வருட மின்சாரத்திற்குப் பழக்கப்பட்ட மக்களிடையே இன்று எரியும் விளக்கின் வாசனையோ அல்லது சுழலும் விமானியின் வாசனையோ ஏற்படுத்தக்கூடிய அதே மூச்சுத் திணறலை அவருக்குக் கொடுத்தது.

 

அவன் ஊரில் உணவருந்திய நாளில், குதிரைகளை ஏழரை மணிக்கெல்லாம் கட்டினான்; ஒடெட்டைப் பற்றி நினைக்கும் போது அவர் ஆடை அணிந்தார், இதனால் அவர் தனியாக இல்லை, ஏனென்றால் ஓடிட்டின் நிலையான எண்ணம் அவர் அவளிடமிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்த தருணங்களுக்கு அவள் இருந்தபோது இருந்த அதே சிறப்பு அழகைக் கொடுத்தது. அவர் காரில் ஏறிக்கொண்டிருந்தார், ஆனால் இந்த எண்ணம் ஒரே நேரத்தில் அதில் குதித்து, எல்லா இடங்களிலும் ஒரு அன்பான மிருகத்தைப் போல முழங்காலில் அமர்ந்து, விருந்தினர்களுக்குத் தெரியாமல் மேஜையில் தன்னுடன் வைத்திருப்பதை உணர்ந்தார். . அவன் அவளைத் தழுவி, அவளிடம் தன்னை அரவணைத்து, ஒருவித சோர்வை உணர்ந்தான், அவனது கழுத்தையும் மூக்கையும் சுருட்டிக் கொண்ட லேசான நடுக்கத்திற்கு வழிவகுத்தான், அவனது பொத்தான்ஹோலில் கோலம்பைன்களின் பூங்கொத்தை சரிசெய்யும் போது வீட்டிற்குப் புதியவன். சிறிது நேரம் உடல்நிலை சரியில்லாமல் மற்றும் சோகமாக உணர்கிறேன், குறிப்பாக ஓடெட் ஃபோர்செவில்லை வெர்டுரின்ஸுக்கு அறிமுகப்படுத்தியதால், ஸ்வான் நாட்டிற்குச் சென்று சிறிது ஓய்வெடுக்க விரும்பியிருப்பார். ஆனால், ஓடிட் இருக்கும் போது ஒரு நாள் கூட பாரிஸை விட்டு வெளியேறும் தைரியம் அவருக்கு இருந்திருக்காது. காற்று சூடாக இருந்தது; இவை வசந்தத்தின் மிக அழகான நாட்கள். வீணாக அவர் ஒரு கல் நகரத்தைக் கடந்து மூடிய ஹோட்டலுக்குச் சென்றார், காம்ப்ரே அருகே அவருக்குச் சொந்தமான ஒரு பூங்கா அவரது கண்களுக்கு முன்னால் இருந்தது, அங்கு, நான்கு மணியளவில், அஸ்பாரகஸ் ஆலைக்கு வருவதற்கு முன்பு, காற்றுக்கு நன்றி. Méséglise வயல்களில் இருந்து வரும், மறதிகள் மற்றும் கிளாடியோலிகளால் சூழப்பட்ட குளத்தின் விளிம்பில் இருக்கும் புத்துணர்ச்சியைப் போல, ஒரு ஆர்பரின் கீழ் ஒருவர் சுவைக்க முடியும், மேலும் அவர் உணவருந்தும்போது, ​​அவரது தோட்டக்காரர் திராட்சை வத்தல் மற்றும் ரோஜாக்கள் சுற்றி ஓடின. மேசை. ஆனால், ஓடிட் இருக்கும் போது ஒரு நாள் கூட பாரிஸை விட்டு வெளியேறும் தைரியம் அவருக்கு இருந்திருக்காது. காற்று சூடாக இருந்தது; இவை வசந்தத்தின் மிக அழகான நாட்கள். வீணாக அவர் ஒரு கல் நகரத்தைக் கடந்து மூடிய ஹோட்டலுக்குச் சென்றார், காம்ப்ரே அருகே அவருக்குச் சொந்தமான ஒரு பூங்கா அவரது கண்களுக்கு முன்னால் இருந்தது, அங்கு, நான்கு மணியளவில், அஸ்பாரகஸ் ஆலைக்கு வருவதற்கு முன்பு, காற்றுக்கு நன்றி. Méséglise வயல்களில் இருந்து வரும், மறதிகள் மற்றும் கிளாடியோலிகளால் சூழப்பட்ட குளத்தின் விளிம்பில் இருக்கும் புத்துணர்ச்சியைப் போல, ஒரு ஆர்பரின் கீழ் ஒருவர் சுவைக்க முடியும், மேலும் அவர் உணவருந்தும்போது, ​​அவரது தோட்டக்காரர் திராட்சை வத்தல் மற்றும் ரோஜாக்கள் சுற்றி ஓடின. மேசை. ஆனால், ஓடிட் இருக்கும் போது ஒரு நாள் கூட பாரிஸை விட்டு வெளியேறும் தைரியம் அவருக்கு இருந்திருக்காது. காற்று சூடாக இருந்தது; இவை வசந்தத்தின் மிக அழகான நாட்கள். வீணாக அவர் ஒரு கல் நகரத்தைக் கடந்து மூடிய ஹோட்டலுக்குச் சென்றார், காம்ப்ரே அருகே அவருக்குச் சொந்தமான ஒரு பூங்கா அவரது கண்களுக்கு முன்னால் இருந்தது, அங்கு, நான்கு மணியளவில், அஸ்பாரகஸ் ஆலைக்கு வருவதற்கு முன்பு, காற்றுக்கு நன்றி. Méséglise வயல்களில் இருந்து வரும், மறதிகள் மற்றும் கிளாடியோலிகளால் சூழப்பட்ட குளத்தின் விளிம்பில் இருக்கும் புத்துணர்ச்சியைப் போல, ஒரு ஆர்பரின் கீழ் ஒருவர் சுவைக்க முடியும், மேலும் அவர் உணவருந்தும்போது, ​​அவரது தோட்டக்காரர் திராட்சை வத்தல் மற்றும் ரோஜாக்கள் சுற்றி ஓடின. மேசை.

 

இரவு உணவிற்குப் பிறகு, காடுகளில் அல்லது செயிண்ட்-கிளவுட் சந்திப்பு சீக்கிரம் நடந்தால், அவர் மேசையை விட்டு வெளியேறி விரைவாக வெளியேறினார்-குறிப்பாக மழை பெய்வதாக அச்சுறுத்தி, "விசுவாசமானவர்களை" முன்னதாக வீட்டிற்குத் திரும்பச் செய்தால் - ஒருமுறை இளவரசி டெஸ் லாம்ஸ் ( யாருடன் நாங்கள் தாமதமாக உணவருந்தினோம் மற்றும் Île du Bois இல் உள்ள Verdurins இல் சேருவதற்கு நாங்கள் காபி பரிமாறுவதற்கு முன்பு ஸ்வான் யாருடன் சென்றிருந்தோம்) கூறினார்:

 

“உண்மையில், ஸ்வான் முப்பது வயதுக்கு மேற்பட்டவராகவும், சிறுநீர்ப்பை நோயால் பாதிக்கப்பட்டவராகவும் இருந்தால், இப்படி நழுவிச் சென்றதற்காக நாங்கள் அவரை மன்னிப்போம். ஆனால் அதையே அவர் உலகை கேலி செய்கிறார்.

 

காம்ப்ரேயில் சென்று ருசிக்க முடியாத வசந்த காலத்தின் வசீகரத்தை, குறைந்த பட்சம் ஸ்வான்ஸ் தீவிலோ அல்லது செயிண்ட் கிளவுட்டிலோ காணமுடியும் என்று அவர் தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டார். ஆனால் ஒடேட்டைப் பற்றி மட்டுமே சிந்திக்க முடிந்ததால், அவன் இலைகளின் வாசனையை உணர்ந்திருக்கிறானோ, நிலவொளி இருந்திருந்தால் கூட அவனுக்குத் தெரியாது. உணவக பியானோவில் தோட்டத்தில் விளையாடிய சொனாட்டாவின் குறுகிய சொற்றொடர் அவரை வரவேற்றது. அங்கு யாரும் இல்லை என்றால், ஒரு படுக்கையறை அல்லது சாப்பாட்டு அறையிலிருந்து ஒருவரைக் கீழே இறக்குவதற்கு வெர்டுரின்கள் மிகுந்த சிரமப்பட்டனர்: மாறாக, ஸ்வான் அவர்களுக்கு ஆதரவாகத் திரும்பியதாக இல்லை. ஆனால் யாரோ ஒருவருக்கு, அவர்கள் விரும்பாத ஒருவருக்கு கூட ஒரு தனித்துவமான இன்பத்தை ஏற்பாடு செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணம், இந்த தயாரிப்புகளுக்கு தேவையான தருணங்களில், விரைவான மற்றும் அவ்வப்போது அனுதாபம் மற்றும் அன்பான உணர்வுகளை உருவாக்கியது. சில நேரங்களில் அவர் மற்றொரு வசந்த மாலை கடந்து செல்கிறது என்று தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டார், மரங்கள், வானத்தில் கவனம் செலுத்த தன்னை கட்டாயப்படுத்தினார். ஆனால் ஓடெட்டின் இருப்பு அவரை ஏற்படுத்திய கிளர்ச்சியும், சில காலமாக அவரை விட்டு வெளியேறாத ஒரு லேசான காய்ச்சலும், இயற்கை அளிக்கக்கூடிய பதிவுகளுக்கு இன்றியமையாத பின்னணியான அமைதியையும் நல்வாழ்வையும் இழக்கச் செய்தது.

 

ஒரு நாள் மாலை, ஸ்வான் வெர்டுரின்களுடன் உணவருந்த ஒப்புக்கொண்டபோது, ​​இரவு உணவின் போது, ​​​​அடுத்த நாள் பழைய தோழர்களின் விருந்து என்று அவர் சொன்னது போல், ஓடெட் அவருக்கு மேசையின் நடுவில், ஃபோர்செவில்லின் முன் பதிலளித்தார். இப்போது விசுவாசிகளில் ஒருவர், ஓவியருக்கு முன்னால், கோட்டார்டுக்கு முன்னால்:

 

"ஆமாம், உங்களுக்கு விருந்து இருக்கிறது என்று எனக்குத் தெரியும், அதனால் நான் உங்களை என் வீட்டில் மட்டுமே பார்ப்பேன், ஆனால் தாமதமாக வர வேண்டாம்."

 

ஸ்வான் இதுவரை ஓடெட்டின் நட்பை அப்படியோ அல்லது அப்படியோ ஒரு பக்தர் மீது பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை என்றாலும், இந்த நிதானமான வெட்கமின்மையுடன், இரவின் அவர்களின் அன்றாட சந்திப்புகள், அந்தச் சிறப்புமிக்க நிலை என அனைவர் முன்னிலையிலும் அவள் இவ்வாறு ஒப்புக்கொண்டதைக் கேட்டதில் அவன் ஆழ்ந்த இனிமையை உணர்ந்தான். அவள் வீட்டில் இருந்தது மற்றும் அதில் மறைமுகமாக இருந்த அவனுக்கான விருப்பம். நிச்சயமாக ஸ்வான் அடிக்கடி Odette ஒரு குறிப்பிடத்தக்க பெண் இல்லை என்று நினைத்தேன்; மேலும் அவரை விட தாழ்ந்த ஒரு உயிரினத்தின் மீது அவர் செலுத்திய மேலாதிக்கம், "விசுவாசிகளின்" முகத்தில் பிரகடனப்படுத்தப்படுவதைப் பார்ப்பது அவருக்கு மிகவும் முகஸ்துதியாகத் தோன்றியிருக்கவில்லை, ஆனால் அவர் ஆண்களை கவனித்ததிலிருந்து ஒடெட் ஒரு அழகான மற்றும் விரும்பத்தக்க பெண்ணாகத் தோன்றினார். , அவளது உடல் அவர்களிடம் இருந்த வசீகரம், அவனது இதயத்தின் மிகச்சிறிய பகுதிகளில் அவளை முழுவதுமாக மாஸ்டர் செய்ய வேண்டும் என்ற வேதனையான தேவையை அவனுக்குள் எழுப்பியது. மாலையில் அவள் வீட்டில் கழித்த அந்த தருணங்களுக்கு அவர் மதிப்பிட முடியாத மதிப்பைக் கொடுக்கத் தொடங்கினார், அவர் அவளை மண்டியிட்டு அமர்ந்தபோது, ​​​​அவள் ஒன்றைப் பற்றி அவள் நினைத்ததைச் சொல்லச் செய்தாள், மற்றொன்று, அவன் தனக்குச் சொந்தமான ஒரே சொத்துக்களை பட்டியலிட்டான். இப்போது பூமியில் ஒட்டிக்கொண்டது. மேலும், இந்த இரவு உணவிற்குப் பிறகு, அவளைத் தனியாக அழைத்துச் சென்று, அவளுக்கு அவர் காட்டிய நன்றியின் அளவுகள், அவள் அவருக்கு ஏற்படுத்தக்கூடிய இன்பங்களின் அளவு மற்றும் மிக உயர்ந்த விஷயத்திற்கு ஏற்ப அவளுக்கு கற்பிக்க முற்படுவதற்கு அவர் அவளுக்கு உற்சாகமாக நன்றி சொல்லத் தவறவில்லை. பொறாமையின் தாக்குதல்களில் இருந்து அவரைப் பாதுகாப்பதற்காக, அவரது காதல் நீடித்தது மற்றும் அவரை பாதிக்கக்கூடியதாக ஆக்கியது. அவர் இப்போது பூமியில் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும் ஒரே உடைமைகளை பட்டியலிட்டார். மேலும், இந்த இரவு உணவிற்குப் பிறகு, அவளைத் தனியாக அழைத்துச் சென்று, அவளுக்கு அவர் காட்டிய நன்றியின் அளவுகள், அவள் அவருக்கு ஏற்படுத்தக்கூடிய இன்பங்களின் அளவு மற்றும் மிக உயர்ந்த விஷயத்திற்கு ஏற்ப அவளுக்கு கற்பிக்க முற்படுவதற்கு அவர் அவளுக்கு உற்சாகமாக நன்றி சொல்லத் தவறவில்லை. பொறாமையின் தாக்குதல்களில் இருந்து அவரைப் பாதுகாப்பதற்காக, அவரது காதல் நீடித்தது மற்றும் அவரை பாதிக்கக்கூடியதாக ஆக்கியது. அவர் இப்போது பூமியில் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும் ஒரே உடைமைகளை பட்டியலிட்டார். மேலும், இந்த இரவு உணவிற்குப் பிறகு, அவளைத் தனியாக அழைத்துச் சென்று, அவளுக்கு அவர் காட்டிய நன்றியின் அளவுகள், அவள் அவருக்கு ஏற்படுத்தக்கூடிய இன்பங்களின் அளவு மற்றும் மிக உயர்ந்த விஷயத்திற்கு ஏற்ப அவளுக்கு கற்பிக்க முற்படுவதற்கு அவர் அவளுக்கு உற்சாகமாக நன்றி சொல்லத் தவறவில்லை. பொறாமையின் தாக்குதல்களில் இருந்து அவரைப் பாதுகாப்பதற்காக, அவரது காதல் நீடித்தது மற்றும் அவரை பாதிக்கக்கூடியதாக ஆக்கியது.

 

மறுநாள் அவர் விருந்துக்குப் புறப்பட்டபோது, ​​மழை பெய்து கொண்டிருந்தது, அவர் வசம் வெற்றிலை மட்டுமே இருந்தது; ஒரு நண்பர் அவரை கூபேயில் வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்ல முன்வந்தார், மேலும் ஓடிட்டே, அவரை வரச் சொன்னதன் மூலம், தான் யாரையும் எதிர்பார்க்கவில்லை என்று அவருக்கு உறுதியளித்தார், அது மன அமைதி மற்றும் மன அமைதி. என்று, இப்படி மழையில் போவதை விட, வீட்டுக்குப் போய்ப் படுத்துக் கொண்டிருப்பான். ஆனால் ஒருவேளை, விதிவிலக்கு இல்லாமல், எப்பொழுதும் சாயங்காலத்தின் முடிவை அவளுடன் கழிக்க விரும்பவில்லை என்று அவள் கண்டால், அவள் அதை அவனுக்காக ஒதுக்குவதை புறக்கணித்துவிடுவாள், அவன் செய்தபோது ஒரு முறை மட்டுமே.

 

பதினொரு மணிக்குப் பிறகு அவள் வீட்டிற்கு வந்தான், சீக்கிரம் வரமுடியாமல் போனதற்கு மன்னிப்புக் கேட்டதால், அவள் மிகவும் தாமதமாகிவிட்டது, புயல் தனக்கு உடல்நிலை சரியில்லாமல் போய்விட்டது, அவள் வீட்டில் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தாள். அவனை அரை மணி நேரத்திற்கு மேல் வைத்திருக்க மாட்டாள், நள்ளிரவில் அவனை அனுப்பிவிடுவாள்; விரைவில் அவள் சோர்வாக உணர்ந்தாள், தூங்கச் செல்ல விரும்பினாள்.

 

"அப்படியானால், இன்று இரவு கால்நடைகள் இல்லையா?" அவர் அவளிடம் கூறினார், நான் ஒரு நல்ல சிறிய கால்நடைக்காக நம்புகிறேன்.

 

மற்றும் சற்று கசப்பான மற்றும் பதட்டமான காற்றுடன், அவள் பதிலளித்தாள்:

 

"இல்லை, என் அன்பே, இன்று மாலை கால்நடைகள் இல்லை, நான் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருப்பதை நீங்கள் பார்க்கலாம்!"

 

"இது உங்களுக்கு நல்லது செய்திருக்கலாம், ஆனால் நான் வலியுறுத்த மாட்டேன்."

 

புறப்படுமுன் விளக்கை அணைக்கச் சொன்னாள், படுக்கையின் திரைச்சீலைகளை அவனே மூடிவிட்டு வெளியேறினான். ஆனால் அவர் வீட்டிற்கு வந்ததும், திடீரென்று இன்று மாலை யாரையாவது ஒடெட் எதிர்பார்க்கலாம், அவள் களைப்பை மட்டுமே உருவகப்படுத்தியிருந்தாள், அவள் தூங்கிவிடப் போகிறாள் என்று நினைத்தபடி விளக்கை அணைக்கச் சொன்னாள் என்ற எண்ணம் திடீரென்று தோன்றியது. அவன் போனவுடனே மீண்டும் அதை ஆன் செய்து தன்னுடன் இரவைக் கழிக்க இருந்தவனை அழைத்து வந்தாள். நேரத்தைப் பார்த்தான். ஒன்றரை மணி நேரத்துக்கு முன்பு அவளை விட்டுவிட்டு, மீண்டும் வெளியே சென்று, ஒரு வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு, அவளது வீட்டிற்கு மிக அருகில், அவன் ஹோட்டல் திறக்கப்பட்ட இடத்திற்குச் செங்குத்தாக ஒரு சிறிய தெருவில், சில சமயங்களில் அவன் சென்ற இடத்திற்குச் சென்று நிறுத்தினான். அவளது படுக்கையறை ஜன்னலைத் தட்டி அவனுக்காகக் கதவைத் திறக்கும்படி; அவர் காரை விட்டு இறங்கினார், இந்த சுற்றுவட்டாரத்தில் எல்லாம் வெறிச்சோடி இருட்டாக இருந்தது, அவன் சில படிகள் மட்டுமே நடக்க வேண்டியிருந்தது, அவள் வீட்டின் முன் கிட்டத்தட்ட வெளியே வந்தான். தெருவில் நீண்ட காலமாக அணைக்கப்பட்ட அனைத்து ஜன்னல்களின் தெளிவின்மைக்கு மத்தியில், அவர் ஒரு ஒற்றை ஒன்றைக் கண்டார், அதில் இருந்து நிரம்பி வழிகிறது - அதன் மர்மமான தங்கக் கூழை அழுத்திய ஷட்டர்களுக்கு இடையில் - அறையை நிரப்பிய ஒளி மற்றும் பல மாலைகளில், அவர் அவளைப் பார்க்க முடிந்தவரை, அவர் தெருவுக்கு வந்ததும், அவர் மகிழ்ச்சியடைந்து அவரிடம் கூறினார்: "அவள் உனக்காக அங்கே காத்திருக்கிறாள்" மற்றும் இப்போது "அவள் காத்திருக்கும் ஒருவருடன் அவள் இருக்கிறாள்" என்று கூறி அவனை சித்திரவதை செய்தான். அவர் யாரை அறிய விரும்பினார்; அவர் ஜன்னல் வரை சுவர் வழியாக நழுவினார், ஆனால் ஷட்டர்களின் சாய்ந்த ஸ்லேட்டுகளுக்கு இடையில் அவரால் எதையும் பார்க்க முடியவில்லை; இரவின் மௌனத்தில் ஒரு உரையாடலின் முணுமுணுப்பு மட்டுமே கேட்டது. நிச்சயமாக,

 

இன்னும் அவர் வந்ததில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார்: அவரை வீட்டை விட்டு வெளியேற்றிய வேதனை அதன் தெளிவின்மையை இழந்ததால் அதன் கூர்மையை இழந்துவிட்டது, இப்போது ஓடெட்டின் மற்ற வாழ்க்கை, இந்த நேரத்தில், இந்த நேரத்தில், திடீரென்று மற்றும் வலிமையற்ற சந்தேகம், அவர் அவளை அங்கேயே வைத்திருந்தார், விளக்கில் முழுமையாக ஏற்றி வைத்தார், இந்த அறையில் ஒரு கைதி, அவருக்குத் தெரியாமல், அவர் விரும்பியபோது, ​​​​அவளை ஆச்சரியப்படுத்தவும் பிடிக்கவும் நுழைவார்; அல்லது அவர் மிகவும் தாமதமாக வரும்போது அடிக்கடி செய்வது போல் சென்று ஷட்டரைத் தட்டினார்; அதனால் குறைந்த பட்சம் ஓடிட்டே அறிந்து கொள்வார், அவர் ஒளியைப் பார்த்தார், பேச்சைக் கேட்டார், மேலும் அவர் தனது மாயைகளைப் பார்த்து மற்றவருடன் சிரிப்பது போல் இப்போது அவளைப் படம்பிடித்தவர், இப்போது, ​​​​அவர்களைப் பார்த்தார், நம்பிக்கையுடன் அவர்களின் தவறு, இங்கிருந்து வெகு தொலைவில் இருப்பதாக அவர்கள் நம்பியவரால் சுருக்கமாக ஏமாற்றப்பட்டு, அவர், அவர் ஷட்டரைத் தட்டப் போகிறார் என்று ஏற்கனவே தெரியும். ஒருவேளை அந்த நேரத்தில் அவர் உணர்ந்தது கிட்டத்தட்ட இனிமையானதாக இருந்தது, அது ஒரு சந்தேகம் மற்றும் வேதனையைத் தணிப்பதைத் தவிர வேறு ஒன்று: புத்திசாலித்தனத்தின் மகிழ்ச்சி. அவர் காதலில் இருந்ததால், ஒரு காலத்தில் அவர்களில் இருந்த மகிழ்ச்சியான ஆர்வத்தை சிறிது அவருக்கு மீட்டெடுத்திருந்தால், ஆனால் அவர்கள் ஓடிட்டின் நினைவால் ஒளிரும் இடத்தில் மட்டுமே, இப்போது அது வேறு விஷயம். பொறாமை புத்துயிர் பெற்றது, சத்தியத்தின் மீதான பேரார்வம், ஆனால் ஒரு உண்மைக்காக, அவனுக்கும் அவனது எஜமானிக்குமிடையில், அவளிடமிருந்து மட்டுமே ஒளியைப் பெறுகிறது, இது முற்றிலும் தனிப்பட்ட உண்மை, அதன் ஒரே பொருளாக, முடிவில்லாத விலைமதிப்பற்ற மற்றும் கிட்டத்தட்ட ஆர்வமற்ற அழகான, ஓடெட்டின் செயல்கள், அவளுடைய உறவுகள், அவளுடைய திட்டங்கள், அவளுடைய கடந்த காலம். அவன் வாழ்வில் வேறு எந்த நேரத்திலும், ஒரு நபரின் சிறிய தினசரிச் செயல்கள் ஸ்வானுக்கு எப்போதுமே பயனற்றவையாகத் தோன்றின: அவர்கள் அவர்களைப் பற்றி கிசுகிசுக்கிறார்கள் என்றால், அவர் அவர்களை அற்பமானதாகக் கண்டார், மேலும், அவர் அவற்றைக் கேட்கும்போது, ​​அது அவருடைய மிக மோசமான கவனம் மட்டுமே. அவர் மிகவும் சாதாரணமாக உணர்ந்த தருணங்களில் அது அவருக்கும் ஒன்றாகும். ஆனால் இந்த விசித்திரமான காதல் காலகட்டத்தில், ஒரு பெண்ணின் மிகக்குறைந்த தொழில்கள் குறித்து அவனுக்குள் எழுந்த இந்த ஆர்வத்தை, அது வரலாற்றில் முன்பு கொண்டிருந்த ஆர்வத்தை, தனிமனிதன் மிகவும் ஆழமான ஒன்றை எடுத்துக்கொள்கிறான். இன்றுவரை அவர் வெட்கப்பட்டிருப்பார், ஜன்னலுக்கு வெளியே உளவு பார்த்திருப்பார், யாருக்குத் தெரியும், நாளை, ஒருவேளை அலட்சியத்தை சாமர்த்தியமாக பேச வைப்பது, வேலையாட்களுக்கு லஞ்சம் கொடுப்பது, ஒட்டுக்கேட்பது, இனி அவருக்கு உரைகளை புரிந்துகொள்வது போல் தெரியவில்லை.

 

ஷட்டரைத் தட்டும் கட்டத்தில், தனக்குச் சந்தேகம் இருப்பதையும், திரும்பி வந்ததையும், தெருவில் தன்னைப் பதிவிட்டதையும் ஓடெட் கண்டுபிடிக்கப் போகிறார் என்று நினைத்து ஒரு கணம் வெட்கப்பட்டார். பொறாமை கொண்டவர்கள், உளவு பார்க்கும் காதலர்கள் போன்றவற்றைப் பற்றி அவள் அடிக்கடி அவனிடம் கூறியிருந்தாள். அவன் என்ன செய்யப் போகிறான் என்பது மிகவும் விகாரமாக இருந்தது, இனிமேல் அவள் அவனை வெறுக்கப் போகிறாள், அதேசமயம், இப்போதும், அவன் தட்டாதவரை, ஒருவேளை, அவனை ஏமாற்றியும் கூட, அவள் அவனை நேசித்தாள். ஒரு உடனடி இன்பத்தின் பொறுமையின்மைக்கு அதன் உணர்தல் பலி கொடுக்கப்பட்ட எத்தனை சாத்தியமான மகிழ்ச்சிகள். ஆனால் உண்மையை அறியும் ஆவல் பலமாக இருந்தது மேலும் அவருக்கு உன்னதமாக தோன்றியது. துல்லியமாக மீட்டெடுக்க அவர் தனது உயிரைக் கொடுத்த சூழ்நிலைகளின் யதார்த்தம், அந்த ஒளி-கோடுகள் நிறைந்த சாளரத்தின் பின்னால் படிக்கக்கூடியது என்பதை அவர் அறிந்திருந்தார். அந்த விலைமதிப்பற்ற கையெழுத்துப் பிரதிகளில் ஒன்றின் தங்க ஒளிமயமான அட்டையின் கீழ், அதன் கலைச் செழுமை தானே உள்ளது, அவற்றைக் கலந்தாலோசிக்கும் அறிஞர் அலட்சியமாக இருக்க முடியாது. இந்த தனித்துவமான, இடைக்கால மற்றும் விலைமதிப்பற்ற பிரதியில், ஒரு ஒளிஊடுருவக்கூடிய பொருளின், மிகவும் சூடாகவும், அழகாகவும் தன்னைக் கவர்ந்த உண்மையை அறிந்து கொள்வதில் அவர் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். பின்னர் அவர் உணர்ந்த நன்மை-அவர் உணர வேண்டும்-அவர்கள் மீது, அவர் அறிந்ததைக் காட்ட முடிந்ததை விட தெரிந்துகொள்வதில் குறைவாக இருக்கலாம். அவர் தனது முனைகளில் எழுந்தார். அவன் அடித்தான். நாங்கள் கேட்கவில்லை, அவர் மீண்டும் சத்தமாக தட்டினார், உரையாடல் நிறுத்தப்பட்டது. ஒரு ஆண் குரல், ஓடெட்டின் தோழிகளில் அவள் யாரை சேர்ந்தவள் என்பதை வேறுபடுத்தி அறிய முயன்றான்: இந்த தனித்துவமான, இடைக்கால மற்றும் விலைமதிப்பற்ற பிரதியில், ஒரு ஒளிஊடுருவக்கூடிய பொருளின், மிகவும் சூடாகவும், அழகாகவும் தன்னைக் கவர்ந்த உண்மையை அறிந்து கொள்வதில் அவர் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். பின்னர் அவர் உணர்ந்த நன்மை-அவர் உணர வேண்டும்-அவர்கள் மீது, அவர் அறிந்ததைக் காட்ட முடிந்ததை விட தெரிந்துகொள்வதில் குறைவாக இருக்கலாம். அவர் தனது முனைகளில் எழுந்தார். அவன் அடித்தான். நாங்கள் கேட்கவில்லை, அவர் மீண்டும் சத்தமாக தட்டினார், உரையாடல் நிறுத்தப்பட்டது. ஒரு ஆண் குரல், ஓடெட்டின் தோழிகளில் அவள் யாரை சேர்ந்தவள் என்பதை வேறுபடுத்தி அறிய முயன்றான்: இந்த தனித்துவமான, இடைக்கால மற்றும் விலைமதிப்பற்ற பிரதியில், ஒரு ஒளிஊடுருவக்கூடிய பொருளின், மிகவும் சூடாகவும், அழகாகவும் தன்னைக் கவர்ந்த உண்மையை அறிந்து கொள்வதில் அவர் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். பின்னர் அவர் உணர்ந்த நன்மை-அவர் உணர வேண்டும்-அவர்கள் மீது, அவர் அறிந்ததைக் காட்ட முடிந்ததை விட தெரிந்துகொள்வதில் குறைவாக இருக்கலாம். அவர் தனது முனைகளில் எழுந்தார். அவன் அடித்தான். நாங்கள் கேட்கவில்லை, அவர் மீண்டும் சத்தமாக தட்டினார், உரையாடல் நிறுத்தப்பட்டது. ஒரு ஆண் குரல், ஓடெட்டின் தோழிகளில் அவள் யாரை சேர்ந்தவள் என்பதை வேறுபடுத்தி அறிய முயன்றான்: அவருக்குத் தெரியும் என்று அவர்களுக்குக் காட்ட முடியும். அவர் தனது முனைகளில் எழுந்தார். அவன் அடித்தான். நாங்கள் கேட்கவில்லை, அவர் மீண்டும் சத்தமாக தட்டினார், உரையாடல் நிறுத்தப்பட்டது. ஒரு ஆண் குரல், ஓடெட்டின் தோழிகளில் அவள் யாரை சேர்ந்தவள் என்பதை வேறுபடுத்தி அறிய முயன்றான்: அவருக்குத் தெரியும் என்று அவர்களுக்குக் காட்ட முடியும். அவர் தனது முனைகளில் எழுந்தார். அவன் அடித்தான். நாங்கள் கேட்கவில்லை, அவர் மீண்டும் சத்தமாக தட்டினார், உரையாடல் நிறுத்தப்பட்டது. ஒரு ஆண் குரல், ஓடெட்டின் தோழிகளில் அவள் யாரை சேர்ந்தவள் என்பதை வேறுபடுத்தி அறிய முயன்றான்:

 

- "யார் இங்கே?"

 

அவர் அவளை அடையாளம் கண்டுகொண்டார் என்பதில் அவருக்கு உறுதியாகத் தெரியவில்லை. மீண்டும் ஒருமுறை தட்டினான். ஜன்னல் திறக்கப்பட்டது, பின்னர் ஷட்டர்கள். இப்போது எந்தத் திருப்பமும் இல்லை, மேலும் அவள் மிகவும் மகிழ்ச்சியற்றவளாகவும், பொறாமையாகவும், ஆர்வமாகவும் தோன்றாதபடி எல்லாவற்றையும் தெரிந்து கொள்ளப் போகிறாள் என்பதால், கவனக்குறைவான மற்றும் மகிழ்ச்சியான காற்றுடன் கத்துவதில் திருப்தி அடைந்தான்:

 

"கவலைப்படாதே, நான் கடந்து சென்றேன், நான் ஒளியைக் கண்டேன், நீங்கள் இனி துன்பப்படுவதில்லையா என்பதை அறிய விரும்பினேன்."

 

அவன் பார்த்தான். அவருக்கு முன்னால், இரண்டு வயதான மனிதர்கள் ஜன்னலில் இருந்தனர், ஒருவர் விளக்கை வைத்திருந்தார், பின்னர் அவர் படுக்கையறை, தெரியாத படுக்கையறையைப் பார்த்தார். பழக்கம் இருந்ததால், மிகவும் தாமதமாக ஒடேட்டைப் பார்க்க வந்தபோது, ​​ஒரே மாதிரியாக இருந்த ஜன்னல்களில் ஒரே வெளிச்சம் இருந்ததால், தனது ஜன்னலை அடையாளம் கண்டு, அவர் தவறு செய்து, அடுத்த ஜன்னலைத் தட்டினார். பக்கத்து வீட்டுக்கு.. தனது ஆர்வத்தின் திருப்தி அவர்களின் காதலை அப்படியே விட்டுவிட்டதாகவும், இவ்வளவு நேரம் ஓடிட்டே மீது ஒருவித அலட்சியம் காட்டி வந்த பிறகும், அவர் தனது பொறாமையின் மூலம் அந்த ஆதாரத்தை அவளுக்குக் கொடுத்திருக்க மாட்டார் என்ற மகிழ்ச்சியில் மன்னிப்புக் கேட்டு வீடு திரும்பினார். அவளை அதிகமாக நேசித்தேன், அது, இரண்டு காதலர்களிடையே, அவளைப் பெறுபவரை போதுமான அளவு நேசிப்பதில் இருந்து என்றென்றும் விலகுகிறது. இந்த சாகசத்தைப் பற்றி அவன் அவளிடம் பேசவில்லை, அவனே இனி அதைப் பற்றி நினைக்கவில்லை. ஆனால், சமயங்களில், அவளுடைய எண்ணங்களின் இயக்கம் அவள் காணாத நினைவை சந்திக்க வந்தது, அதைத் தாக்கியது, அதை ஆழமாகத் தள்ளியது மற்றும் ஸ்வான் திடீரென்று ஆழமான வலியை உணர்ந்தார். அது ஒரு உடல் வலியைப் போல, ஸ்வானின் எண்ணங்களால் அதைக் குறைக்க முடியவில்லை; ஆனால் குறைந்த பட்சம் உடல் வலி, அது சிந்தனையிலிருந்து சுயாதீனமாக இருப்பதால், சிந்தனை அதன் மீது குடியிருக்க முடியும், அது குறைந்துவிட்டதைக் கவனிக்க முடியும், அது சிறிது நேரத்தில் நிறுத்தப்பட்டது! ஆனால் அந்த வலி, எண்ணம், அதை நினைவில் வைத்து, அதை மீண்டும் உருவாக்கியது. அதைப் பற்றி சிந்திக்க விரும்பாதது மீண்டும் அதைப் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும், மீண்டும் அதை அனுபவிக்க வேண்டும். நண்பர்களுடன் அரட்டை அடித்தபோது, ​​​​அவர் தனது வலியை மறந்துவிட்டார், திடீரென்று அவரிடம் சொன்ன ஒரு வார்த்தை, ஒரு விகாரமான நபரால் வலிமிகுந்த மூட்டு தொட்ட காயம்பட்ட மனிதனைப் போல அவரது முகத்தை மாற்றியது. அவர் ஓடெட்டை விட்டு வெளியேறியபோது, ​​​​அவர் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார்,

 

ஆனால் உடனடியாக அவளது பொறாமை, அவள் அவனது காதலின் நிழலைப் போல, அன்று மாலை அவள் அவனிடம் பேசிய அந்தப் புதிய புன்னகையின் இரட்டிப்பு மூலம் நிறைவுற்றது - அது இப்போது தலைகீழாக மாறியது, ஸ்வானை கேலி செய்து மற்றவரைக் காதலித்தது. -, அவள் தலையின் இந்த சாய்வு, ஆனால் மற்ற உதடுகளை நோக்கி சாய்ந்து, மற்றும், மற்றவருக்கு கொடுக்கப்பட்டது, அவள் அவனிடம் கொண்டிருந்த மென்மையின் அனைத்து அறிகுறிகளும். மேலும் அவர் அவளிடமிருந்து எடுத்துச் சென்ற அனைத்து அற்புதமான நினைவுகளும் பல ஓவியங்கள், ஒரு அலங்கரிப்பாளர் உங்களிடம் சமர்ப்பித்ததைப் போன்ற "திட்டங்கள்" போன்றவை, மேலும் ஸ்வான் தன்னிடம் இருக்கக்கூடிய தீவிரமான அல்லது மயக்கமான அணுகுமுறைகளைப் பற்றிய யோசனையைப் பெற அனுமதித்தது. மற்றவைகள். அதனால் அவள் அருகிலே ருசித்த ஒவ்வொரு இன்பத்திற்காகவும், அவளிடம் சுட்டிக் காட்டத் தயக்கம் கொண்ட இனிமையைக் கண்டுப்பிடித்த ஒவ்வொரு அரவணைப்பிற்காகவும் அவன் வருந்தினான்.

 

ஸ்வான் சில நாட்களுக்கு முன்பு பிடிபட்ட ஒரு சுருக்கமான தோற்றத்தை நினைவுபடுத்தியபோது இது இன்னும் கொடூரமானது, மற்றும் முதல் முறையாக, ஓடெட்டின் கண்களில். அது இரவு உணவிற்குப் பிறகு, வெர்டுரின்ஸில் இருந்தது. ஒன்று ஃபோர்செவில்லே, தனது மைத்துனரான சனியட் தங்களுக்கு ஆதரவாக இல்லை என்று உணர்ந்து, அவரை ஒரு துருக்கிய தலைவனாக எடுத்து தனது செலவில் அவர்கள் முன் பிரகாசிக்க விரும்பியிருப்பார், அல்லது ஒரு விகாரத்தால் அவர் எரிச்சலடைந்திருப்பார். அது போன்ற வார்த்தை -ci இப்போது தான் அவரிடம் சொன்னது, மேலும், அது என்ன இழிவான குறிப்புகளைக் கொண்டிருக்கக்கூடும் என்று தெரியாத உதவியாளர்களால் கவனிக்கப்படாமல் கடந்து சென்றது.என்னை வெர்டுரின் அவர் தங்க வேண்டியிருந்தால், எந்த பதிலும் கிடைக்காமல், பின்வாங்கி, தடுமாறி, கண்களில் கண்ணீர். ஓடெட் இந்தக் காட்சியை அசைக்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள், ஆனால் கதவு சானியட்டின் பின்னால் மூடப்பட்டு, அவளது முகத்தின் வழக்கமான வெளிப்பாட்டை பல புள்ளிகளைக் குறைத்து, ஃபோர்செவில்லின் அதே மட்டத்தில், அநாகரீகமாக இருப்பதைக் கண்டுபிடிக்க, அவள் அவனுடைய கண்களை பிரகாசித்தாள். அவருக்கு இருந்த துணிச்சலுக்கு வாழ்த்துகள், அதற்குப் பலியாகியவருக்கு கேலிக்கூத்து; அவள் அவனுக்கு தீமைக்கு உடந்தையாக இருந்தாள், அது மிகவும் நன்றாக இருந்தது: "இதோ ஒரு மரணதண்டனை, அல்லது அதைப் பற்றி எனக்கு எதுவும் தெரியாது." அவனுடைய செம்மறி தோற்றத்தைப் பார்த்தாயா, அவன் அழுதுகொண்டிருந்தான்”, அந்த ஃபோர்செவில்லே, அந்தத் தோற்றத்தை அவன் கண்கள் சந்தித்தபோது, ​​திடீரென்று கோபம் அல்லது கோபத்தின் உருவகப்படுத்துதலால் அவர் இன்னும் சூடாக இருந்தார்.

 

"அவர் நன்றாக இருக்க வேண்டும், அவர் இன்னும் இங்கே இருப்பார், எந்த வயதிலும் ஒரு நல்ல அடி பயனுள்ளதாக இருக்கும்."

 

ஒரு நாள் ஸ்வான் மதியம் வெளியே சென்று பார்த்தபோது, ​​தான் சந்திக்க விரும்பியவர் கிடைக்கவில்லை, தான் போகாத அந்த நேரத்தில் ஓடெட்டிற்குச் செல்ல வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்தது. வீட்டிற்கு வரவே இல்லை. ஆனால் அவள் எப்பொழுதும் வீட்டில் தூங்கிக்கொண்டிருப்பாள் அல்லது தேய்பிறைக்கு முன் கடிதம் எழுதுவாள் என்று அவனுக்குத் தெரியும், அவளைத் தொந்தரவு செய்யாமல் அவளைப் பார்த்து மகிழ்வான். காவலாளி அவளிடம் அவள் இருப்பதாக நினைத்ததாகச் சொல்கிறான்; அவர் ஒலித்தார், சத்தம் கேட்டதாக நினைத்தார், காலடி சத்தம் கேட்டது, ஆனால் யாரும் திறக்கவில்லை. கவலை, எரிச்சலுடன், ஹோட்டலின் மறுபுறம் செல்லும் சிறிய தெருவுக்குச் சென்று, ஒடெட்டின் அறையின் ஜன்னல் முன் நின்றான்; திரைச்சீலைகள் அவரை எதையும் பார்ப்பதைத் தடுத்தன, அவர் பலகைகளில் சத்தமாக தட்டினார், அழைத்தார்; யாரும் திறக்கவில்லை. அக்கம் பக்கத்தினர் அவரைப் பார்ப்பதைக் கண்டார். என்று நினைத்துக் கொண்டு அவன் கிளம்பினான். அவர் காலடிச் சத்தம் கேட்டதாக நினைத்து ஒருவேளை தவறாக இருக்கலாம்; ஆனால் வேறு எதையுமே யோசிக்க முடியாத அளவுக்கு அவர் அதில் மிகுந்த ஈடுபாட்டுடன் இருந்தார். ஒரு மணி நேரம் கழித்து அவர் திரும்பினார். அவன் அவளைக் கண்டான்; அவன் அழைத்தபோது அவள் வீட்டில் இருந்ததாகச் சொன்னாள், ஆனால் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்; மணி அவளை எழுப்பியது, அவள் அதை ஸ்வான் என்று யூகித்தாள், அவள் அவனைப் பின்தொடர்ந்தாள், ஆனால் அவன் ஏற்கனவே போய்விட்டான். அவள் நிச்சயமாக ஓடுகளைத் தட்டினாள். பொய்யர்கள் அவர்கள் கண்டுபிடித்த பொய்யான உண்மையின் கலவையில் சேர்த்து, அதில் தங்கள் பங்கைச் செய்கிறார்கள் என்று நம்பி, உண்மையுடன் உள்ள ஒற்றுமையை மறைத்து ஆறுதல் பெறுகிறார்கள் என்ற ஒரு துல்லியமான உண்மையின் ஒரு பகுதி ஸ்வான் உடனடியாக இந்தச் சொல்லில் அடையாளம் கண்டுகொண்டார். ஒப்புக்கொண்டபடி, ஓடெட் தான் வெளிப்படுத்த விரும்பாத ஒன்றைச் செய்தபோது, ​​அவள் அதை தனக்குள்ளேயே மறைத்துக்கொண்டாள். ஆனால் அவள் யாரிடம் பொய் சொல்ல விரும்புகிறாளோ அந்த நபரின் முன்னிலையில் அவள் தன்னைக் கண்டவுடன், அவள் குழப்பத்தில் சிக்கிக்கொண்டாள், அவளுடைய எல்லா யோசனைகளும் சரிந்தன, அவளுடைய கண்டுபிடிப்பு மற்றும் பகுத்தறிவு திறன்கள் முடங்கின, அவள் தலையில் வெறுமையைத் தவிர வேறு எதையும் காணவில்லை. இருப்பினும், எதையாவது சொல்ல வேண்டியிருந்தது, அவள் மறைக்க விரும்பிய மற்றும் உண்மையாக இருந்ததை அவளால் துல்லியமாக கண்டுபிடித்தாள். அதில் முக்கியமில்லாத ஒரு சிறிய துண்டை அவள் கிழித்து எறிந்தாள், எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக அது ஒரு உண்மையான விவரம் என்பதால் அதுவே சிறந்தது என்று தனக்குத்தானே சொல்லிக் கொண்டாள். "அது குறைந்தபட்சம், இது உண்மை, அவள் தனக்குத்தானே சொன்னாள், அது எப்போதும் மிகவும் சம்பாதித்தது, அவனால் கண்டுபிடிக்க முடியும், அது உண்மை என்பதை அவன் அடையாளம் கண்டுகொள்வான், அது இன்னும் எனக்கு துரோகம் செய்யாது." அவள் செய்தது தவறு, அதுதான் அவளுக்கு துரோகம் செய்தது. இந்த உண்மை விவரம் தன்னிச்சையாகப் பிரித்துள்ள உண்மையின் தொடர்ச்சியான விவரங்களுக்கு மட்டுமே பொருந்தக்கூடிய கோணங்களைக் கொண்டிருப்பதை அவள் உணரவில்லை, மேலும் அவள் அதை எந்தக் கண்டுபிடித்த விவரங்களுக்கிடையில் வைத்தாலும், அதிகப்படியான மற்றும் நிரப்பப்படாதவற்றால் எப்போதும் வெளிப்படுத்தும் வெற்றிடங்கள், அவர் வந்தது அந்த மத்தியில் இருந்து இல்லை என்று. "நான் ஒலிப்பதைக் கேட்டதாகவும், பின்னர் தட்டுவதையும் அவள் ஒப்புக்கொள்கிறாள், அது நான்தான் என்று அவள் நினைத்தாள், அவள் என்னைப் பார்க்க விரும்புகிறாள் என்று ஸ்வான் தனக்குத்தானே சொன்னாள். ஆனால் அவள் திறக்காததால் அது சரியாகவில்லை. எப்பொழுதும் அதிகப்படியான பொருள் மற்றும் நிரப்பப்படாத வெற்றிடங்கள் மூலம் வெளிப்படுத்துவார், அவர் வந்தது இவற்றிலிருந்து அல்ல. "நான் ஒலிப்பதைக் கேட்டதாகவும், பின்னர் தட்டுவதையும் அவள் ஒப்புக்கொள்கிறாள், அது நான்தான் என்று அவள் நினைத்தாள், அவள் என்னைப் பார்க்க விரும்புகிறாள் என்று ஸ்வான் தனக்குத்தானே சொன்னாள். ஆனால் அவள் திறக்காததால் அது சரியாகவில்லை. எப்பொழுதும் அதிகப்படியான பொருள் மற்றும் நிரப்பப்படாத வெற்றிடங்கள் மூலம் வெளிப்படுத்துவார், அவர் வந்தது இவற்றிலிருந்து அல்ல. "நான் ஒலிப்பதைக் கேட்டதாகவும், பின்னர் தட்டுவதையும் அவள் ஒப்புக்கொள்கிறாள், அது நான்தான் என்று அவள் நினைத்தாள், அவள் என்னைப் பார்க்க விரும்புகிறாள் என்று ஸ்வான் தனக்குத்தானே சொன்னாள். ஆனால் அவள் திறக்காததால் அது சரியாகவில்லை.

 

ஆனால் அவர் இந்த முரண்பாட்டை அவளிடம் சுட்டிக் காட்டவில்லை, ஏனென்றால், அவளுடைய சொந்த விருப்பத்திற்கு விட்டுவிட்டு, ஓடெட் ஒருவேளை சில பொய்களை உருவாக்குவார், அது உண்மையின் பலவீனமான அறிகுறியாகும்; அவள் பேசினாள்; அவன் அவளுக்கு இடையூறு செய்யவில்லை, அவள் அவனிடம் சொன்ன மற்றும் அவன் உணர்ந்த இந்த வார்த்தைகளை தீவிரமான மற்றும் வலிமிகுந்த பக்தியுடன் சேகரித்தான் (துல்லியமாக அவள் அவனிடம் பேசும்போது அவளை அவர்களுக்குப் பின்னால் மறைத்துக்கொண்டதால்) புனித முக்காடு, முத்திரை போன்றவற்றை தெளிவற்ற முறையில் பாதுகாத்தான், நிச்சயமற்ற மாதிரியை வரைய, இந்த எல்லையற்ற விலைமதிப்பற்ற மற்றும் ஐயோ கண்டுபிடிக்க முடியாத உண்மை:-அவர் வந்தபோது, ​​அவள் மூன்று மணிக்கு முன்பு என்ன செய்து கொண்டிருந்தாள், - இந்த பொய்கள், தெளிவற்ற மற்றும் தெய்வீக அடையாளங்களைத் தவிர வேறு எதையும் அவனிடம் கொண்டிருக்க மாட்டான். அவளை எப்படிப் பாராட்டுவது என்று தெரியாமல் அவளைப் பற்றி யோசித்த, ஆனால் அவளை அவனிடம் ஒப்படைக்காத இந்த உயிரின் மறைவான நினைவே தவிர அது இனி இல்லை. ஒடெட்டின் அன்றாடச் செயல்கள் தங்களுக்குள் சுவாரஸ்யமாக இல்லை என்றும், மற்ற ஆண்களுடன் அவளால் கொண்டிருக்கக்கூடிய உறவுகள் இயற்கையாகவே உலகளாவிய முறையில் வெளிப்படுவதில்லை என்றும், எந்த ஒரு சிந்தனை உயிரினத்திற்கும், ஒரு நோயுற்ற சோகம், எழுச்சியைத் தரக்கூடியது என்றும் அவர் சில சமயங்களில் சந்தேகிக்கிறார் என்பது ஒப்புக்கொள்ளத்தக்கது. தற்கொலை காய்ச்சலுக்கு. இந்த ஆர்வமும், சோகமும் தனக்குள் மட்டுமே ஒரு நோய் போல இருப்பதையும், அது குணமாகிவிட்டால், ஓடெட்டின் செயல்கள், அவள் கொடுத்திருக்கும் முத்தங்கள் பல பெண்களின்தைப் போல மீண்டும் பாதிப்பில்லாததாக மாறும் என்பதையும் அவர் உணர்ந்தார். ஆனால் ஸ்வான் இப்போது உணர்ந்த வலிமிகுந்த ஆர்வத்தின் காரணம் தன்னில் மட்டுமே உள்ளது, இந்த ஆர்வத்தை முக்கியமானதாகக் கருதி, அதைத் திருப்திப்படுத்த முடிந்த அனைத்தையும் செய்வதை நியாயமற்றதாகக் கருதவில்லை. ஓடெட் என்ன செய்தாள் என்று தெரியாமல் அவர் உணர்ந்த துன்பத்தின் ஒரு பகுதிக்காகவும், அதே போல் ஈரமான காலநிலை அவரது அரிக்கும் தோலழற்சியில் ஏற்பட்ட மறுசீரமைப்பிற்காகவும் தனது வாழ்க்கையில் கொடுப்பனவுகளை வழங்குவது புத்திசாலித்தனமாக ஸ்வான் நினைத்தார்; ஒடெட்டின் நாட்களைப் பயன்படுத்துவது குறித்த தகவல்களைப் பெறுவதற்கு அவரது பட்ஜெட்டில் கணிசமான அளவு கிடைப்பதைக் கணிக்க, அது இல்லாமல் அவர் மகிழ்ச்சியற்றவராக உணருவார், மேலும் அவர் காதலிக்கும் முன்பே, அவர் இன்பத்தை எதிர்பார்க்கலாம் என்று அறிந்த பிற சுவைகளுக்காக சிலவற்றை ஒதுக்கினார். சேகரிப்புகள் மற்றும் நல்ல சமையல் போன்றவை.

 

அவன் வீட்டிற்குச் செல்வதற்காக ஒடெட்டிடம் விடைபெற விரும்பியபோது, ​​அவள் அவனை நீண்ட நேரம் இருக்கச் சொன்னாள், மேலும் விரைவாக அவனைக் கட்டுப்படுத்தினாள், அவன் வெளியே செல்வதற்காகக் கதவைத் திறக்கப் போகிறான். ஆனால் அவர் அதில் கவனம் செலுத்தவில்லை, ஏனென்றால், பலவிதமான சைகைகள், கருத்துக்கள், உரையாடல்களை நிரப்பும் சிறிய சம்பவங்களில், நம் கவனத்தைத் தூண்டும் எதையும் கவனிக்காமல், நம் சந்தேகத்தை மறைப்பவர்களின் அருகில் நாம் கடந்து செல்வது தவிர்க்க முடியாதது. தற்செயலாகத் தேடுகிறோம், மாறாக எதுவும் இல்லாதவற்றில் நாங்கள் நிறுத்துகிறோம். அவள் எப்பொழுதும் அவனிடம் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னாள்: "மதியம் வராத நீங்கள், ஒரு முறை உங்களுக்கு இது நடந்தால், நான் உன்னைப் பார்க்கவில்லை என்பது என்ன பரிதாபம்." தன் வருகையை தவறவிட்டதற்காக ஆழ்ந்த வருத்தம் அடையும் அளவுக்கு அவள் அவனைக் காதலிக்கவில்லை என்பது அவனுக்கு நன்றாகவே தெரியும், ஆனால் அவள் அன்பானவள், அவனைப் பிரியப்படுத்த ஆவலுடன், அவள் அவனைத் துன்புறுத்தியபோது அடிக்கடி சோகமாக இருந்ததால், அவளுக்காக அல்ல, அவனுக்காகவே ஒரு மணிநேரம் ஒன்றாகச் செலவழித்த இந்த இன்பத்தை இம்முறை இழந்ததற்காக அவள் வருத்தப்படுவது இயற்கையாகவே கண்டான். . ஆனாலும் அது முக்கியமில்லாத ஒன்று, அவள் தொடர்ந்த வலிமிகுந்த தோற்றம் அவளை வியப்பில் ஆழ்த்தியது. ப்ரிமாவேராவின் ஓவியரின் பெண் உருவங்களை அவர் வழக்கமாகக் கண்டுபிடித்ததை விட அதிகமாக நினைவு கூர்ந்தார். அந்தக் கணத்தில், அவர்களின் மனச்சோர்வு மற்றும் மனம் உடைந்த முகம் அவர்களுக்கு மிகவும் கடுமையான வலியின் எடையின் கீழ் இருந்தது, அவர்கள் குழந்தை இயேசுவை மாதுளம்பழத்துடன் விளையாட அனுமதிக்கும்போது அல்லது மோசே ஒரு தொட்டியில் தண்ணீரை ஊற்றுவதைப் பார்க்கும்போது. முன்பு ஒருமுறை அவளிடம் இப்படிப்பட்ட சோகத்தை பார்த்திருந்தான், ஆனால் எப்போது என்று தெரியவில்லை. திடீரென்று அவர் நினைவு கூர்ந்தார்:என்னை அந்த இரவு உணவிற்கு மறுநாள் வெர்டுரின், அவள் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருப்பதாகவும், உண்மையில் ஸ்வானுடன் இருக்கவும் அவள் வரவில்லை. நிச்சயமாக, அவள் பெண்களில் மிகவும் நேர்மையானவளாக இருந்திருந்தால், அத்தகைய அப்பாவி பொய்க்கு அவள் வருத்தப்பட்டிருக்க முடியாது. ஆனால் ஒடெட் வழக்கமாகச் செய்தவை குறைவாக இருந்தன, மேலும் ஒன்று அல்லது மற்றொன்று அவளுக்கு பயங்கரமான சிரமங்களை உருவாக்கக்கூடிய கண்டுபிடிப்புகளைத் தடுக்க உதவியது. எனவே அவள் பொய் சொன்னபோது, ​​​​பயத்துடன், தன்னை தற்காத்துக் கொள்ள தகுதியற்றதாக உணர்ந்தாள், வெற்றியின் நிச்சயமற்ற நிலையில், அவள் அழுவது போல் உணர்ந்தாள், சோர்வு, தூங்காத சில குழந்தைகளைப் போல. அவளுடைய பொய் பொதுவாக அவள் பொய் சொல்லும் மனிதனுக்கு மிகவும் தீங்கு விளைவிக்கும் என்பதையும், அவள் மோசமாகப் பொய் சொன்னால் யாருடைய கருணையில் அவள் விழக்கூடும் என்பதையும் அவள் அறிந்தாள். அதனால் அவள் அவன் முன் பணிவாகவும் குற்ற உணர்ச்சியாகவும் உணர்ந்தாள்.

 

ஸ்வானிடம் அந்த வலிமிகுந்த தோற்றத்தையும், அவள் தன்மீது சுமத்திய முயற்சியின் கீழ் அலைவது போல் தோன்றும் அந்த வெற்றுக் குரலையும், கருணைக்காக மன்றாடவும் அவள் என்ன மனச்சோர்வடைந்த பொய்யைச் சொன்னாள்? மதியம் நடந்த சம்பவத்தைப் பற்றிய உண்மையை மட்டும் அவள் அவனிடமிருந்து மறைக்க முயல்வதில்லை, ஆனால் இன்னும் தற்போதைய, ஒருவேளை இன்னும் நிகழாத மற்றும் மிக விரைவில், இந்த உண்மையைப் பற்றி அவனுக்கு அறிவூட்ட முடியும் என்ற எண்ணம் அவனுக்கு இருந்தது. அந்த நேரத்தில் மணி அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது. ஓடெட் ஒருபோதும் பேசுவதை நிறுத்தவில்லை, ஆனால் அவளுடைய வார்த்தைகள் ஒரு கூக்குரல் மட்டுமே: மதியம் ஸ்வானைப் பார்க்கவில்லை, அவருக்கு கதவைத் திறக்கவில்லை என்ற வருத்தம் உண்மையான விரக்தியாக மாறியது.

 

முன்பக்க கதவு மூடப்படுவதையும், காரின் சத்தத்தையும் கேட்டோம், யாரோ வெளியேறுவது போல் - ஸ்வான் ஒருவேளை சந்திக்கக் கூடாதவர்-ஓடெட் வெளியேறிவிட்டார் என்று சொல்லப்பட்டவர். ஆகவே, தனக்குப் பழக்கமில்லாத ஒரு மணி நேரத்தில் வந்ததால், அவள் அறியாத பல விஷயங்களை அவன் தொந்தரவு செய்ததைக் கண்டான், அவன் மனச்சோர்வை உணர்ந்தான், கிட்டத்தட்ட மனச்சோர்வை உணர்ந்தான். ஆனால் அவன் ஓடெட்டை நேசித்ததால், தன் எண்ணங்களையெல்லாம் அவள் பக்கம் திருப்பும் பழக்கம் இருந்ததால், அவன் தன் மீது தூண்டியிருக்கக்கூடிய பரிதாபம் அவளுக்காகவே இருந்தது, அவன் முணுமுணுத்தான்: "பாவம் அன்பே!" அவன் அவளை விட்டுப் பிரிந்ததும், அவள் மேஜையிலிருந்து பல கடிதங்களை எடுத்து, அவற்றைப் பதியலாமா என்று கேட்டாள். அவர் அவற்றை எடுத்துச் சென்றார், மீண்டும் ஒருமுறை, அவர் கடிதங்களை வைத்திருந்ததைக் கண்டார். அவர் மீண்டும் தபால் நிலையத்திற்குச் சென்று, அவற்றைத் தனது பாக்கெட்டிலிருந்து எடுத்து, பெட்டியில் வீசுவதற்கு முன், முகவரிகளைப் பார்த்தார். அவை அனைத்தும் சப்ளையர்களுக்கானவை, ஒன்று Forcheville ஐத் தவிர. அதை அவன் கையில் பிடித்தான். அவர் நினைத்தார், “அதில் என்ன இருக்கிறது என்று நான் பார்த்தால், அவள் அவனை என்ன அழைக்கிறாள், அவள் அவனுடன் எப்படி பேசுகிறாள், அவர்களுக்குள் ஏதாவது இருந்தால் எனக்குத் தெரியும். ஒருவேளை அவளைப் பார்க்காமல் கூட, நான் ஒடெட்டைப் பற்றி ஒரு அநாகரிகத்தைச் செய்கிறேன், ஏனென்றால் அவளுக்கு அவதூறாக இருக்கக்கூடிய சந்தேகத்திலிருந்து என்னை விடுவிப்பதற்கான ஒரே வழி, அவளைத் துன்புறுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டது மற்றும் எதுவும் அழிக்க முடியாது. , கடிதம் போனவுடன்” "அதில் என்ன இருக்கிறது என்று நான் பார்த்தால், அவள் அவனை என்ன அழைக்கிறாள், அவள் அவனுடன் எப்படி பேசுகிறாள், அவர்களுக்குள் ஏதாவது இருக்கிறதா என்று எனக்குத் தெரியும். ஒருவேளை அவளைப் பார்க்காமல் கூட, நான் ஒடெட்டைப் பற்றி ஒரு அநாகரிகத்தைச் செய்கிறேன், ஏனென்றால் அவளைப் பற்றி அவதூறாக இருக்கக்கூடிய சந்தேகத்திலிருந்து என்னை விடுவிப்பதற்கான ஒரே வழி, அவளைத் துன்புறுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டது மற்றும் எதுவும் அழிக்க முடியாது. , கடிதம் போனவுடன்” "அதில் என்ன இருக்கிறது என்று நான் பார்த்தால், அவள் அவனை என்ன அழைக்கிறாள், அவள் அவனுடன் எப்படி பேசுகிறாள், அவர்களுக்குள் ஏதாவது இருக்கிறதா என்று எனக்குத் தெரியும். ஒருவேளை அவளைப் பார்க்காமல் கூட, நான் ஒடெட்டைப் பற்றி ஒரு அநாகரிகத்தைச் செய்கிறேன், ஏனென்றால் அவளைப் பற்றி அவதூறாக இருக்கக்கூடிய சந்தேகத்திலிருந்து என்னை விடுவிப்பதற்கான ஒரே வழி, அவளைத் துன்புறுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டது மற்றும் எதுவும் அழிக்க முடியாது. , கடிதம் போனவுடன்”

 

அவர் தபால் நிலையத்திலிருந்து வீடு திரும்பினார், ஆனால் அவர் இந்த கடைசி கடிதத்தை தன்னிடம் வைத்திருந்தார். மெழுகுவர்த்தியை ஏற்றி, திறக்கத் துணியாத உறையை நீட்டினான். முதலில் அவரால் எதையும் படிக்க முடியவில்லை, ஆனால் உறை மெல்லியதாக இருந்தது, அதில் உள்ள கடின அட்டையில் ஒட்டிக்கொண்டு, அதன் வெளிப்படைத்தன்மையின் மூலம் கடைசி வார்த்தைகளைப் படிக்க முடிந்தது. இது மிகவும் குளிர்ந்த இறுதி சூத்திரம். ஃபோர்ச்வில்லிக்கு எழுதப்பட்ட கடிதத்தைப் பார்த்தவர் அல்ல, ஸ்வானுக்கு எழுதப்பட்ட கடிதத்தைப் படித்தவர் ஃபோர்ச்வில்லே என்றால், அவர் மிகவும் மென்மையான வார்த்தைகளைப் பார்த்திருக்கலாம்! அவர் பெரிய உறையில் நடனமாடிய அட்டையை அசைத்தார், பின்னர், அதைத் தனது கட்டைவிரலால் சறுக்கி, வரிசையாகக் கட்டப்படாத உறையின் கீழ் வெவ்வேறு கோடுகளைக் கொண்டு வந்தார்.

 

இருப்பினும், அவரால் வேறுபடுத்திப் பார்க்க முடியவில்லை. தவிர, அது ஒரு சிறிய, முக்கியமில்லாத, காதல் உறவுகளுக்கு சம்பந்தமில்லாத, ஒடேட்டின் மாமா சம்பந்தப்பட்ட விஷயம் என்பதை உணரும் அளவுக்குப் பார்த்ததால் பரவாயில்லை. ஸ்வான் வரியின் ஆரம்பத்தில் நன்றாகப் படித்தார்: "நான் சொல்வது சரிதான்", ஆனால் ஓடெட் என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை, திடீரென்று, முதலில் புரிந்து கொள்ள முடியாத ஒரு வார்த்தை தோன்றி அர்த்தத்தை தெளிவுபடுத்தியது. முழு வாக்கியத்தின்: "நான் திறப்பது சரிதான், அது என் மாமா தான்." திறக்க! எனவே ஸ்வான் மணியை அடித்தபோது ஃபோர்செவில்லே முன்பு இருந்ததால் அவள் அவனை அனுப்பிவிட்டாள், அதனால் அவன் சத்தம் கேட்டது.

 

எனவே அவர் முழு கடிதத்தையும் படித்தார்; இறுதியில் அவனுடன் மிகவும் முரட்டுத்தனமாக நடந்து கொண்டதற்காக மன்னிப்புக் கேட்டாள், மேலும் அவன் தன் வீட்டில் சிகரெட்டை மறந்துவிட்டதாக அவனிடம் சொன்னாள், அதே வாக்கியத்தை ஸ்வான் வந்த முதல் முறைகளில் ஒன்றில் அவள் ஸ்வானுக்கு எழுதியிருந்தாள். ஆனால் ஸ்வானுக்கு அவள் சொன்னாள்: நீ உன் இதயத்தை அங்கேயே விட்டுச் சென்றிருக்க முடியுமா, நான் அதைத் திரும்பப் பெற உன்னை விடமாட்டேன். Forcheville க்கு அப்படி எதுவும் இல்லை: அவர்களுக்கு இடையே ஒரு சூழ்ச்சியை பரிந்துரைக்கும் எந்த குறிப்பும் இல்லை. உண்மையைச் சொல்வதென்றால், மேலும், இந்த எல்லாவற்றிலும் ஃபோர்செவில்லே அவரை விட ஏமாற்றப்பட்டார், ஏனென்றால் வந்தவர் தனது மாமா என்று அவரை நம்ப வைக்க ஓடெட் அவருக்கு எழுதினார். சுருங்கச் சொன்னால், ஸ்வான், அவள் முக்கியத்துவம் கொடுத்த ஆண், யாருக்காக அவள் மற்றவரை விலக்கினாள். இன்னும், Odette மற்றும் Forcheville இடையே எதுவும் இல்லை என்றால், நீங்கள் ஏன் உடனடியாக திறக்கவில்லை, ஏன் சொன்னீர்கள்: "நான் திறப்பது நன்றாக இருந்தது, அது என் மாமா"; அந்த நேரத்தில் அவள் எந்தத் தவறும் செய்யவில்லை என்றால், அவளால் ஏன் திறக்க முடியவில்லை என்பதை ஃபோர்செவில்லே எப்படி விளக்க முடியும்? ஸ்வான் அங்கேயே நின்று, மன்னிக்கவும், குழப்பமாகவும், மகிழ்ச்சியாகவும் இருந்தார், ஓடெட் பயப்படாமல் கொடுத்த இந்த உறைக்கு முன்னால், அவனுடைய சுவையில் அவள் கொண்டிருந்த முழு நம்பிக்கை, ஆனால் வெளிப்படையான கண்ணாடி வழியாக, அந்த ரகசியம் அவனுக்குத் தெரியவந்தது. ஒரு குறுகிய ஒளிரும் பிரிவில், தெரியாதவற்றில் நேரடியாகப் பயிற்சி செய்வது போல, அவர் ஒருபோதும் அறிய முடியாது என்று நினைத்த ஒரு சம்பவத்தின், ஒடெட்டின் வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதி. அப்போது அவனுடைய பொறாமை தன் சொந்தச் செலவில் கூட தனக்கு உணவளிக்கும் எல்லாவற்றின் மீதும் பொறாமை கொண்ட ஒரு சுயாதீனமான, சுயநலமான உயிர்ச்சக்தியைக் கொண்டிருப்பது போல, அவனுடைய பொறாமை அதில் மகிழ்ச்சியடைந்தது. இப்போது அவளிடம் ஏதாவது சாப்பிட வேண்டும், மேலும் ஸ்வான் ஒவ்வொரு நாளும் ஐந்து மணிக்கு ஓடெட்டின் வருகைகளைப் பற்றி கவலைப்படத் தொடங்குவார், அந்த நேரத்தில் ஃபோர்செவில்லே எங்கிருந்தார் என்பதைக் கண்டுபிடிக்க முயன்றார். ஸ்வானின் மென்மை, ஆரம்பத்திலிருந்தே அவனில் பதிந்திருந்த அதே குணத்தை, ஓடெட்டின் நாட்களில் அவன் பணிபுரிந்த அறியாமை மற்றும் கற்பனையால் அறியாமையை ஈடுசெய்ய விடாமல் தடுக்கும் பெருமூளைச் சோம்பல் ஆகிய இரண்டும் தொடர்ந்தது. முதலில் அவர் ஒடெட்டின் முழு வாழ்க்கையையும் பொறாமை கொள்ளவில்லை, ஆனால் ஒரு சூழ்நிலை, ஒருவேளை தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்ட ஒரே தருணங்களில், ஓடெட்டால் அவரை ஏமாற்ற முடிந்தது என்று நினைக்க முடிந்தது. அவளது பொறாமை, முதலில் எறியும் ஆக்டோபஸைப் போல, பின்னர் இரண்டாவது, பின்னர் மூன்றாவது மூரிங், மாலை ஐந்து மணியின் இந்த தருணத்திலும், பின்னர் இன்னொருவரிடமும், பின்னர் இன்னொருவரிடமும் உறுதியாக இணைந்தது. ஆனால் ஸ்வான் தனது துன்பங்களை எப்படி கண்டுபிடிப்பது என்று தெரியவில்லை. அவை அவனுக்கு வெளியில் இருந்து வந்த ஒரு துன்பத்தின் நினைவு, நிரந்தரம் மட்டுமே.

 

ஆனால் அங்கே எல்லாமே அவருக்கு சிலவற்றைக் கொண்டு வந்தன. அவர் ஃபோர்செவில்லில் இருந்து ஒடெட்டை அழைத்துச் செல்ல விரும்பினார், சில நாட்களுக்கு அவளை தெற்கிற்கு அழைத்துச் சென்றார். ஆனால் ஹோட்டலில் உள்ள அனைத்து ஆண்களுக்கும் அவள் தேவை என்றும் அவளே அவர்களை விரும்புகிறாள் என்றும் அவன் நம்பினான். எனவே, ஒருமுறை புதிய மனிதர்கள், பெரிய கூட்டங்களைத் தேடிப் பயணித்த அவர், காட்டுமிராண்டியாகக் காணப்பட்டார், அது அவரைக் கொடூரமாகக் காயப்படுத்தியது போல் மனிதர்களின் சமூகத்திலிருந்து தப்பி ஓடினார். ஓடெட்டிற்கு சாத்தியமான காதலனை ஒவ்வொரு மனிதனிடமும் காணும்போது அவன் எப்படி ஒரு தவறான மனிதனாக இருந்திருக்க முடியாது? அதனால் அவனுடைய பொறாமை, முதலில் ஓடெட்டிற்கு இருந்த அலாதியான மற்றும் சிரிப்பு ரசனையை விட, ஸ்வானின் தன்மையை மாற்றியது மற்றும் மற்றவர்களின் பார்வையில், இந்த பாத்திரம் தன்னை வெளிப்படுத்தும் வெளிப்புற அறிகுறிகளின் அம்சத்தை முற்றிலும் மாற்றியது.

 

ஃபோர்செவில்லுக்கு ஓடெட் அனுப்பிய கடிதத்தைப் படித்த ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகு, ஸ்வான் வெர்டுரின்ஸ் வழங்கிய இரவு உணவிற்கு போயஸில் சென்றார். நாங்கள் புறப்படத் தயாரானபோது, ​​மேடம் வெர்டுரின் மற்றும் பல விருந்தினர்களுக்கு இடையேயான சந்திப்புகளை அவர் கவனித்தார், மேலும் பியானோ கலைஞரை அடுத்த நாள் சாட்டோவில் ஒரு விருந்துக்கு வருமாறு நினைவூட்டுகிறார் என்பதை அவர் புரிந்துகொண்டார்; ஆனால் அவர், ஸ்வான், அழைக்கப்படவில்லை.

 

வெர்டுரின்கள் குறைந்த தொனியிலும் தெளிவற்ற சொற்களிலும் மட்டுமே பேசினர், ஆனால் ஓவியர், சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி திசைதிருப்பப்பட்டு, கூச்சலிட்டார்:

 

—"இது வெளிச்சத்தை எடுக்காது, மேலும் அவர் இருட்டில் மூன்லைட் சொனாட்டாவை வாசிப்பார், மேலும் விஷயங்கள் ஒளிரும்.

 

செல்வி _ ஸ்வான் ஒரு கல்லெறி தூரத்தில் இருப்பதைக் கண்ட வெர்டுரின், இந்த வெளிப்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டார், அதில் பேச்சாளரின் மௌனத்தையும், கேட்பவரின் கண்களில் ஒரு அப்பாவி காற்றையும் பராமரிக்க வேண்டும் என்ற ஆசை பார்வையின் தீவிர சூன்யத்தில் நடுநிலையானது, அங்கு புத்திசாலித்தனத்தின் சலனமற்ற அறிகுறிகள் கூட்டாளியின் புத்திசாலித்தனமான புன்னகையின் கீழ் மறைந்துள்ளது, இறுதியாக, ஒரு தவறைக் கவனிக்கும் அனைவருக்கும் பொதுவானது, அதைச் செய்பவர்களுக்கு இல்லாவிட்டாலும், குறைந்தபட்சம் அதன் பொருளாக இருப்பவருக்கு உடனடியாக வெளிப்படுத்துகிறது. ஒடெட் திடீரென்று ஒரு அவநம்பிக்கையான பெண்ணைப் போல தோற்றமளித்தார், வாழ்க்கையின் நசுக்கும் சிரமங்களை எதிர்த்துப் போராடுவதைக் கைவிட்டார், மேலும் இந்த உணவகத்தை விட்டு வெளியேறிய பிறகு, அவளுடன் திரும்பும் வழியில், தன்னால் முடிந்த தருணத்திலிருந்து தன்னைப் பிரித்த நிமிடங்களை ஸ்வான் ஆர்வத்துடன் எண்ணினார். அவரிடம் விளக்கம் கேளுங்கள் அவளை அடுத்த நாள் சாட்டூவுக்குச் செல்லாமல் இருக்கச் செய்ய அல்லது அவனை அங்கே அழைத்து, அவள் கைகளில் அவன் உணர்ந்த வேதனையைத் தணிக்க. இறுதியாக அவர்கள் தங்கள் கார்களைக் கேட்டார்கள். எம்என்னை வெர்டுரின் ஸ்வானிடம் கூறினார்:

 

"அப்படியானால், விடைபெறுகிறேன், விரைவில் சந்திப்போம், இல்லையா?" அவள் கண்களின் கருணையாலும், புன்னகையின் தடையாலும் அவள் அவனிடம் சொல்லவில்லை என்று அவன் நினைப்பதைத் தடுக்க முயற்சி செய்தாள்.

 

"நாளை சாட்டோவில் சந்திப்போம், நாளை மறுநாள் என் இடத்தில் சந்திப்போம்."

 

M. மற்றும் Mme Verdurin அவர்களுடன் Forcheville ஐ அழைத்துச் சென்றார்கள்; ஸ்வானின் கார் அவர்களின் பின்னால் நிறுத்தப்பட்டிருந்தது, அவர் Odette அவனுடைய வண்டியில் ஏறுவதற்காகப் புறப்படுவதற்காகக் காத்திருந்தார்.

 

"ஓடெட், நாங்கள் உங்களை வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்கிறோம்," என்று மேடம் வெர்டுரின் கூறினார் , "எம். டி ஃபோர்செவில்லுக்கு அடுத்ததாக உங்களுக்காக ஒரு சிறிய இடம் உள்ளது."

 

"ஆம், மேடம்," ஓடெட் பதிலளித்தார்.

 

"என்ன, ஆனால் நான் உன்னை வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்கிறேன் என்று நினைத்தேன்," என்று ஸ்வான் கூச்சலிட்டு, தேவையான வார்த்தைகளை அலட்சியப்படுத்தாமல் சொன்னாள், ஏனென்றால் கதவு திறந்திருந்தது, நொடிகள் எண்ணப்பட்டன, அவள் இல்லாமல் அவன் இருந்த நிலையில் அவனால் நுழைய முடியவில்லை. இருந்தது.

 

"ஆனால் மேடம் வெர்டுரின் என்னிடம் கேட்டார் ... "

 

"பார், நீங்கள் தனியாக திரும்பி வரலாம், நாங்கள் அதை உங்களுக்காக போதுமான முறை விட்டுவிட்டோம், " மேடம் வெர்டுரின் கூறினார் .

 

“ஆனால் மேடமிடம் ஒரு முக்கியமான விஷயம் சொல்ல வேண்டும்.

 

-சரி! நீங்கள் அவருக்கு எழுதுவீர்கள் ...

 

விடைபெறுங்கள்” என்று ஓடெட் அவனிடம் கையை நீட்டினாள்.

 

அவர் புன்னகைக்க முயன்றார் ஆனால் அவர் ஊமையாக காணப்பட்டார்.

 

"ஸ்வான் இப்போது எங்களுடன் தன்னை அனுமதிக்கும் வழிகளை நீங்கள் பார்த்தீர்களா?" அவர்கள் வீட்டிற்கு வந்ததும் மேடம் வெர்டுரின் தனது கணவரிடம் கூறினார் . அவர் என்னை சாப்பிடப் போகிறார் என்று நினைத்தேன், ஏனென்றால் நாங்கள் ஓடெட்டை மீண்டும் கொண்டு வருகிறோம். இது பொருத்தமற்றது, உண்மையில்! அதனால நமக்கு ஒரு மீட்டிங் ஹவுஸ் இருக்குன்னு உடனே சொல்லிட்டாங்க! ஒடேட்டே ஏன் இப்படிப் பழகுகிறாள் என்று புரியவில்லை. அவர் முற்றிலும் சொல்வது போல் தெரிகிறது: நீங்கள் எனக்கு சொந்தமானது. நான் என் சிந்தனை முறையை ஒடெட்டிடம் கூறுவேன், அவள் புரிந்து கொள்வாள் என்று நம்புகிறேன்.

 

அவள் சிறிது நேரம் கழித்து, கோபத்துடன் சொன்னாள்:

 

"இல்லை, ஆனால் நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், அந்த அழுக்கு மிருகம்! தன்னையறியாமல் பயன்படுத்தி, ஒருவேளை அதே தெளிவற்ற தேவைக்குக் கீழ்ப்படிந்து தன்னை நியாயப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்-கோம்ப்ரேயில் இருந்த பிரான்சுவா கோழி இறக்க விரும்பாதபோது--இறந்து கொண்டிருக்கும் ஒரு தீங்கற்ற விலங்கின் கடைசி மூச்சுத் திணறலால் கிழிந்த வார்த்தைகள், விவசாயிக்கு அதை நசுக்குகிறது.

 

மேடம் வெர்டுரினின் வண்டி புறப்பட்டு ஸ்வான் முன்னோக்கி வந்ததும், அவரது பயிற்சியாளர், அவரைப் பார்த்து, அவருக்கு உடம்பு சரியில்லையா அல்லது ஏதேனும் அசம்பாவிதம் நடந்ததா என்று கேட்டார்.

 

ஸ்வான் அவரை அனுப்பினார், அவர் நடக்க விரும்பினார், அவர் நடந்து சென்றார், போயிஸ் வழியாக, அவர் திரும்பினார். அவர் தனக்குள்ளேயே சத்தமாகப் பேசிக் கொண்டிருந்தார், மேலும் அவர் இதுவரை ஏற்றுக்கொண்ட அதே செயற்கையான தொனியில் அவர் சிறிய கருவின் அழகை விவரித்தார் மற்றும் வெர்டுரின்களின் மகத்துவத்தைப் போற்றினார். ஆனால், ஓடெட்டின் வார்த்தைகள், புன்னகைகள், முத்தங்கள், தன்னைத் தவிர வேறு யாரிடமாவது பேசப்பட்டால், அவை எவ்வளவு அருவருப்பானவையாக இருந்தனவோ, அதே போல் வெர்டுரின்ஸ் வரவேற்புரையும் அவருக்கு வேடிக்கையாகத் தோன்றியது, அது உண்மையாகவே இருந்தது. கலையின் மீதான ரசனை மற்றும் ஒரு வகையான தார்மீக உன்னதங்கள் கூட, இப்போது அவரைத் தவிர வேறு யாரையாவது ஓடெட் அங்கு சந்திக்கப் போகிறார், அங்கு சுதந்திரமாக காதலிக்கிறார், அவளது அபத்தத்தை, அவளுடைய முட்டாள்தனத்தை, அவனது இழிவை வெளிப்படுத்துகிறார்.

 

அடுத்த நாள் மாலை Chatou இல் அவர் வெறுப்புடன் படம் எடுத்தார். “முதலில் சாட்டூவுக்குச் செல்லும் யோசனை! கடையை மூடிய ஹேபர்டாஷர்களைப் போல! உண்மையில் இந்த மக்கள் முதலாளித்துவத்தில் உன்னதமானவர்கள், அவர்கள் உண்மையில் இருக்கக்கூடாது, அவர்கள் லாபிச்சியின் தியேட்டரை விட்டு வெளியேற வேண்டும்!

 

அங்கே கோட்டார்ட்ஸ் இருக்கும், ஒருவேளை பிரிச்சோட். "ஒருவருக்கொருவர் மேலே வாழும் சிறிய மனிதர்களின் இந்த வாழ்க்கை மிகவும் கோரமானதா, அவர்கள் தங்களை இழந்துவிட்டதாக நம்புவார்கள், அவர்கள் அனைவரும் நாளை சாட்டோவில் சந்திக்கவில்லை என்றால்!" ஐயோ! "திருமணம் செய்துகொள்ள" விரும்பும் ஓவியர், ஃபோர்செவில்லை தனது ஸ்டுடியோவிற்கு ஒடெட்டுடன் வருமாறு அழைப்பார். கிராமப்புறத்தின் இந்த பகுதிக்கு அதிக ஆடை அணிந்திருந்த ஒடெட்டை அவர் பார்த்தார், "அவள் மிகவும் மோசமானவள் மற்றும் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, ஏழை சிறுமி, அவள் மிகவும் முட்டாள்!!!"

 

திருமதி என்ற நகைச்சுவைகளைக் கேட்டான். இரவு உணவிற்குப் பிறகு வெர்டுரின், அவர்கள் எவ்வளவோ சலிப்பை ஏற்படுத்திய நகைச்சுவைகள் அவரை எப்போதும் மகிழ்வித்தன, ஏனென்றால் ஓடெட் அவர்களைப் பார்த்து சிரிப்பதையும், அவருடன் சிரிப்பதையும், கிட்டத்தட்ட அவருக்குள்ளேயே பார்த்தார். ஓடெட்டைப் பார்த்து சிரிக்கப் போவது ஒருவேளை அவர்தான் என்று இப்போது அவர் உணர்ந்தார். “என்ன கேவலமான மகிழ்ச்சி! அவர் தனது வாயில் வெறுப்பின் வெளிப்பாட்டைக் கொடுத்தார், அவர் தனது சட்டையின் காலருக்கு எதிராக அவரது கழுத்தில் கூட அவரது முகமூடியின் தசை உணர்வை உணர்ந்தார். கடவுளின் சாயலில் முகம் கொண்ட ஒரு உயிரினம் இந்த குமட்டல் நகைச்சுவைகளில் சிரிக்கக்கூடிய விஷயத்தை எப்படிக் கண்டுபிடிக்க முடியும்? எந்தவொரு சற்றே மென்மையான நாசியும் அத்தகைய துர்நாற்றத்தால் புண்படாதபடி திகிலுடன் திரும்பும். தன்னிடம் விசுவாசமாக கையை நீட்டிய சக மனிதனை நோக்கி ஒரு புன்னகையை அனுமதிப்பதன் மூலம், அவர் தன்னை ஒரு சேற்றில் இருந்து தாழ்த்திக் கொள்கிறார் என்பதை ஒரு மனிதனால் புரிந்து கொள்ள முடியாது என்று நினைப்பது உண்மையிலேயே நம்பமுடியாதது. உலகில் எப்போதும் அதை உயர்த்த வேண்டும். இத்தகைய அழுக்கான கிசுகிசுக்கள் தெறிக்கும் மற்றும் தெறிக்கும் ஆழமற்ற பகுதிகளுக்கு மேலே நான் ஆயிரக்கணக்கான மீட்டர்களுக்கு மேல் வாழ்கிறேன், ஒரு வெர்டுரின் நகைச்சுவைகளால் நான் தெறிக்க, அவர் அழுதார், அவள் தலையை உயர்த்தி, பெருமையுடன் அவள் உடலை மீண்டும் நிமிர்த்தினார். ஓடெட்டை அங்கிருந்து வெளியேற்றி, அவளை ஒரு உன்னதமான மற்றும் தூய்மையான சூழ்நிலையில் வளர்க்க நான் மனப்பூர்வமாக விரும்பினேன் என்பதற்கு கடவுள் என் சாட்சி. ஆனால் மனிதனின் பொறுமைக்கு எல்லை உண்டு, என்னுடையது முடிந்துவிட்டது, என்று அவர் நினைத்தார்.

 

பீத்தோவனின் இசை தனது நரம்புகளுக்குச் செய்யப் போகும் தீங்கைக் கண்டு திகிலடைந்த பியானோ கலைஞரையும், எம்மே வெர்டுரினின் முகங்களையும் இசைக்கத் தயாராக இருப்பதைக் கண்டார்: “முட்டாள், பொய்யர்! அவர் கூச்சலிட்டார், "அது கலையை விரும்புகிறது என்று நினைக்கிறது!" ஃபோர்செவில்லிக்கு அடிக்கடி செய்ததைப் போலவே, போர்ஷெவில்லுக்கு சில பாராட்டு வார்த்தைகளை புத்திசாலித்தனமாக உள்வாங்கிய பிறகு அவள் ஓடெட்டிடம் சொல்வாள்: "நீங்கள் எம். டி ஃபோர்செவில்லுக்கு உங்களுக்கு அடுத்ததாக ஒரு சிறிய இடத்தை உருவாக்கப் போகிறீர்கள்." "இருட்டில்! மேடம், மேட்ச்மேக்கர்!". அமைதியாக இருக்க, ஒன்றாக கனவு காண, ஒருவரை ஒருவர் பார்க்க, ஒருவரை ஒருவர் கைப்பிடிக்க அழைக்கும் இசைக்கு அவர் வைத்த பெயர்தான் "Entremetteuse". கலைகள், பிளாட்டோ, போஸ்யூட் மற்றும் பழைய பிரெஞ்சு கல்வி ஆகியவற்றிற்கு எதிரான தீவிரத்தன்மையில் அவர் நன்றாகக் கண்டார்.

 

சுருக்கமாக, வெர்டுரின்ஸில் அவர்கள் நடத்திய வாழ்க்கை மற்றும் அவர் "உண்மையான வாழ்க்கை" என்று அடிக்கடி அழைத்தது அவருக்கு எல்லாவற்றிலும் மோசமானதாகத் தோன்றியது, மேலும் அவர்களின் சிறிய கரு அனைத்து வட்டங்களிலும் மிகக் குறைவானது. "இது உண்மையில்," என்று அவர் கூறினார், "சமூக அளவில் மிகக் குறைவானது, டான்டேவின் கடைசி வட்டம். ஆகஸ்ட் வாசகம் வெர்டுரின்களைக் குறிக்கிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை! அடிப்படையில், அவதூறாகப் பேசக்கூடிய உலக மக்களைப் போலவே, ஆனால், இந்தக் கூத்தாடிகளின் கூட்டங்களைத் தவிர வேறு யாராக இருந்தாலும், அவர்களை அறிய மறுத்து, தங்கள் விரல் நுனியைக் கூட மண்ணாக்குவதன் மூலம் தங்கள் ஆழ்ந்த ஞானத்தைக் காட்டுகிறார்கள். Faubourg Saint-Germain இன் இந்த "நோலி மீ டாங்கரே" என்ன ஜோசியம். அவர் நீண்ட காலமாக போயஸின் சந்துகளை விட்டு வெளியேறினார், அவர் கிட்டத்தட்ட வீட்டிற்கு வந்துவிட்டார், அது இன்னும் அவரது வலியினாலும் நேர்மையற்ற தன்மையினாலும் அவரது பொய் உள்ளுணர்வுகளால் நிதானமாகவில்லை, அவனுடைய சொந்தக் குரலின் செயற்கையான சொனாரிட்டி அவனது போதையை நொடிக்கு நொடி அதிகமாகக் கொட்டியது, இரவின் அமைதியில் அவன் இன்னும் உரக்கப் பிடித்துக் கொண்டே இருந்தான்: "உலக மக்கள் தங்கள் தவறுகளை என்னை விட வேறு யாரும் அங்கீகரிக்க மாட்டார்கள், ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவர்கள் அனைவரும் சில விஷயங்கள் சாத்தியமற்ற ஒரே நபர்கள். நான் அறிந்த அத்தகைய நேர்த்தியான ஒரு பெண் சரியானவள் அல்ல, ஆனால் அவளுக்குள் ஒரு ஆழமான நுண்ணியமும், நடைமுறைகளில் விசுவாசமும் இருந்தது, அது என்ன நடந்தாலும், அவளை ஒரு குற்றத்திற்கு இயலாமைக்கு ஆளாக்கியது. அவளுக்கும் லா வெர்டுரின் போன்ற ஒரு ஷ்ரூவுக்கும் இடையில். வெர்டுரின்! எந்த பெயர்! ஆ! அவர்கள் முழுமையானவர்கள், அவர்கள் வழியில் அழகானவர்கள் என்று சொல்லலாம்! கடவுளுக்கு நன்றி, இந்த அவதூறுடன், இந்த குப்பையுடன் விபச்சாரத்திற்கு இணங்குவதை நிறுத்த வேண்டிய நேரம் இது." அவர் இன்னும் இரவின் மௌனத்தில் உரக்கப் பேசுவதைத் தொடர்ந்தார்: "உலகின் மக்கள் தங்கள் தவறுகளை என்னை விட வேறு யாரும் அங்கீகரிக்க மாட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் இன்னும் சில விஷயங்கள் சாத்தியமற்ற மக்களாக இருக்கிறார்கள். நான் அறிந்த அத்தகைய நேர்த்தியான ஒரு பெண் சரியானவள் அல்ல, ஆனால் அவளுக்குள் ஒரு ஆழமான நுண்ணியமும், நடைமுறைகளில் விசுவாசமும் இருந்தது, அது என்ன நடந்தாலும், அவளை ஒரு குற்றத்திற்கு இயலாமைக்கு ஆளாக்கியது. அவளுக்கும் லா வெர்டுரின் போன்ற ஒரு ஷ்ரூவுக்கும் இடையில். வெர்டுரின்! எந்த பெயர்! ஆ! அவர்கள் முழுமையானவர்கள், அவர்கள் வழியில் அழகானவர்கள் என்று சொல்லலாம்! கடவுளுக்கு நன்றி, இந்த அவதூறுடன், இந்த குப்பையுடன் விபச்சாரத்திற்கு இணங்குவதை நிறுத்த வேண்டிய நேரம் இது." அவர் இன்னும் இரவின் மௌனத்தில் உரக்கப் பேசுவதைத் தொடர்ந்தார்: "உலகின் மக்கள் தங்கள் தவறுகளை என்னை விட வேறு யாரும் அங்கீகரிக்க மாட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் இன்னும் சில விஷயங்கள் சாத்தியமற்ற மக்களாக இருக்கிறார்கள். அத்தகைய நேர்த்தியான ஒரு பெண் சரியானவளாக இல்லை என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனால் அவளுக்குள் ஒரு ஆழமான நுண்ணியமும், நடைமுறைகளில் விசுவாசமும் இருந்தது, அது என்ன நடந்தாலும், ஒரு குற்றத்திற்குத் தகுதியற்றவள், அதைச் செய்ய போதுமானது. அவளுக்கும் லா வெர்டுரின் போன்ற ஸ்ரூவுக்கும் இடையே இடைவெளி. வெர்டுரின்! எந்த பெயர்! ஆ! அவர்கள் முழுமையானவர்கள், அவர்கள் வழியில் அழகானவர்கள் என்று சொல்லலாம்! கடவுளுக்கு நன்றி, இந்த அவதூறுடன், இந்த குப்பையுடன் விபச்சாரத்திற்கு இணங்குவதை நிறுத்த வேண்டிய நேரம் இது." "உலகின் மக்கள் தங்கள் தவறுகளைக் கொண்டுள்ளனர், என்னை விட யாரும் சிறப்பாக அடையாளம் காணவில்லை, ஆனால் அவர்கள் இன்னும் சில விஷயங்கள் சாத்தியமற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள். நான் அறிந்த அத்தகைய நேர்த்தியான ஒரு பெண் சரியானவள் அல்ல, ஆனால் அவளுக்குள் ஒரு ஆழமான நுண்ணியமும், நடைமுறைகளில் விசுவாசமும் இருந்தது, அது என்ன நடந்தாலும், அவளை ஒரு குற்றத்திற்கு இயலாமைக்கு ஆளாக்கியது. அவளுக்கும் லா வெர்டுரின் போன்ற ஒரு ஷ்ரூவுக்கும் இடையில். வெர்டுரின்! எந்த பெயர்! ஆ! அவர்கள் முழுமையானவர்கள், அவர்கள் வழியில் அழகானவர்கள் என்று சொல்லலாம்! கடவுளுக்கு நன்றி, இந்த அவதூறுடன், இந்த குப்பையுடன் விபச்சாரத்திற்கு இணங்குவதை நிறுத்த வேண்டிய நேரம் இது." "உலகின் மக்கள் தங்கள் தவறுகளைக் கொண்டுள்ளனர், என்னை விட யாரும் சிறப்பாக அடையாளம் காணவில்லை, ஆனால் அவர்கள் இன்னும் சில விஷயங்கள் சாத்தியமற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள். நான் அறிந்த அத்தகைய நேர்த்தியான ஒரு பெண் சரியானவள் அல்ல, ஆனால் அவளுக்குள் ஒரு ஆழமான நுண்ணியமும், நடைமுறைகளில் விசுவாசமும் இருந்தது, அது என்ன நடந்தாலும், அவளை ஒரு குற்றத்திற்கு இயலாமைக்கு ஆளாக்கியது. அவளுக்கும் லா வெர்டுரின் போன்ற ஒரு ஷ்ரூவுக்கும் இடையில். வெர்டுரின்! எந்த பெயர்! ஆ! அவர்கள் முழுமையானவர்கள், அவர்கள் வழியில் அழகானவர்கள் என்று சொல்லலாம்! கடவுளுக்கு நன்றி, இந்த அவதூறுடன், இந்த குப்பையுடன் விபச்சாரத்திற்கு இணங்குவதை நிறுத்த வேண்டிய நேரம் இது." ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவளிடம் ஒரு சுவையான நிதி இருந்தது, நடவடிக்கைகளில் விசுவாசம் இருந்தது, அது அவளுக்கு என்ன நடந்தாலும், குற்றம் செய்ய இயலாது, அவளுக்கும் வெர்டுரின் போன்ற ஒரு புத்திசாலிக்கும் இடையில் இடைவெளிகளை ஏற்படுத்த போதுமானது. வெர்டுரின்! எந்த பெயர்! ஆ! அவர்கள் முழுமையானவர்கள், அவர்கள் வழியில் அழகானவர்கள் என்று சொல்லலாம்! கடவுளுக்கு நன்றி, இந்த அவதூறுடன், இந்த குப்பையுடன் விபச்சாரத்திற்கு இணங்குவதை நிறுத்த வேண்டிய நேரம் இது." ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவளிடம் ஒரு சுவையான நிதி இருந்தது, நடவடிக்கைகளில் விசுவாசம் இருந்தது, அது அவளுக்கு என்ன நடந்தாலும், குற்றம் செய்ய இயலாது, அவளுக்கும் வெர்டுரின் போன்ற ஒரு புத்திசாலிக்கும் இடையில் இடைவெளிகளை ஏற்படுத்த போதுமானது. வெர்டுரின்! எந்த பெயர்! ஆ! அவர்கள் முழுமையானவர்கள், அவர்கள் வழியில் அழகானவர்கள் என்று சொல்லலாம்! கடவுளுக்கு நன்றி, இந்த அவதூறுடன், இந்த குப்பையுடன் விபச்சாரத்திற்கு இணங்குவதை நிறுத்த வேண்டிய நேரம் இது."

 

ஆனால், அவர் சில சமயங்களில் வெர்டுரின்களுக்குக் காரணமான நற்பண்புகள், அவர்கள் உண்மையில் அவற்றைக் கொண்டிருந்தாலும், போதுமானதாக இருக்காது, ஆனால் அவர்கள் அவரது அன்பை ஆதரித்து பாதுகாக்கவில்லை என்றால், ஸ்வானில் அந்த போதையைத் தூண்டியது. அவர்களின் பெருந்தன்மை, மற்றவர்களிடம் பரவினாலும், ஓடெட்டிடமிருந்து மட்டுமே அவருக்கு வர முடியும்-அதேபோல் ஒழுக்கக்கேடு, அது உண்மையாக இருந்தாலும், இன்று வெர்டுரினில் அவர் கண்டறிந்த ஒழுக்கக்கேடு, அவர்கள் ஃபோர்செவில்லியுடன் ஓடெட்டை அழைக்கவில்லை என்றால், சக்தியற்றதாக இருந்திருக்கும். மற்றும் அவர் இல்லாமல், அவரது கோபத்தை கட்டவிழ்த்துவிட்டு, "அவர்களது இழிவுக்கு" களங்கம் ஏற்படுத்தினார். மேலும் ஸ்வானின் குரல் தன்னை விட தெளிவாக இருந்தது என்பதில் சந்தேகமில்லை, அவள் இந்த வார்த்தைகளை உச்சரிக்க மறுத்தபோது, ​​வெர்டுரின் சூழலின் மீது வெறுப்பும், அதை முடித்த மகிழ்ச்சியும் நிறைந்தது. ஒரு செயற்கையான தொனியில் இல்லாமல் மற்றும் அவரது எண்ணங்களை வெளிப்படுத்துவதை விட அவரது கோபத்தை திருப்திப்படுத்த அவர்கள் அதிகம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர். பிந்தையவர், உண்மையில், அவர் இந்த கண்டுபிடிப்புகளில் ஈடுபடும்போது, ​​ஒருவேளை, அவரை அறியாமலேயே, முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒரு பொருளை ஆக்கிரமித்திருக்கலாம், ஒரு முறை அவர் தனது வீட்டிற்கு வந்தபோது, ​​​​அவர் வண்டியின் கதவை மூடாமல், திடீரென்று அவரது நெற்றியில் அடித்தார். , மற்றும், அதை மீண்டும் திறக்கச் செய்து, மீண்டும் வெளியே வந்து, இம்முறை இயல்பான குரலில் கூச்சலிட்டார்: "நாளை இரவு உணவிற்கு என்னை அழைப்பதற்கு ஒரு வழி கிடைத்துவிட்டது என்று நினைக்கிறேன். சாட்டூ!" ஆனால் ஸ்வான் அழைக்கப்படாததால், வழி மோசமாக இருந்திருக்க வேண்டும்: டாக்டர் கோட்டார்ட், ஒரு தீவிர வழக்குக்காக மாகாணங்களுக்கு அழைக்கப்பட்டார், பல நாட்களாக வெர்டுரின்ஸைப் பார்க்கவில்லை, மேலும் சாட்டூவுக்குச் செல்ல முடியவில்லை, அடுத்த நாள் கூறினார். இந்த இரவு உணவின், வீட்டில் மேஜையில் அமர்ந்து: முற்றிலும் வித்தியாசமான பொருளில் ஈடுபட்டிருந்த அவன் தன்னை அறியாமலேயே, அவன் வீட்டிற்கு வந்தவுடன், வண்டியின் கதவைத் திடிரென்று தன் நெற்றியைத் தாக்கியதால், வண்டியின் கதவை அடைக்காமல், அதை மீண்டும் திறக்கச் செய்து, இம்முறை இயல்பான குரலில் கூச்சலிட்டு வெளியே வந்தான்: " நாளை சாட்டூவின் இரவு உணவிற்கு என்னை அழைக்க ஒரு வழி கிடைத்துவிட்டது என்று நினைக்கிறேன்!" ஆனால் ஸ்வான் அழைக்கப்படாததால், வழி மோசமாக இருந்திருக்க வேண்டும்: டாக்டர் கோட்டார்ட், ஒரு தீவிர வழக்குக்காக மாகாணங்களுக்கு அழைத்தார், பல நாட்களாக வெர்டுரின்ஸைப் பார்க்கவில்லை, மேலும் சாட்டூவுக்குச் செல்ல முடியவில்லை, அடுத்த நாள் கூறினார். இந்த இரவு உணவின், வீட்டில் மேஜையில் அமர்ந்து: முற்றிலும் வித்தியாசமான பொருளில் ஈடுபட்டிருந்த அவன் தன்னை அறியாமலேயே, அவன் வீட்டிற்கு வந்தவுடன், வண்டியின் கதவைத் திடிரென்று தன் நெற்றியைத் தாக்கியதால், வண்டியின் கதவை அடைக்காமல், அதை மீண்டும் திறக்கச் செய்து, இம்முறை இயல்பான குரலில் கூச்சலிட்டு வெளியே வந்தான்: " நாளை சாட்டூவின் இரவு உணவிற்கு என்னை அழைக்க ஒரு வழி கிடைத்துவிட்டது என்று நினைக்கிறேன்!" ஆனால் ஸ்வான் அழைக்கப்படாததால், வழி மோசமாக இருந்திருக்க வேண்டும்: டாக்டர் கோட்டார்ட், ஒரு தீவிர வழக்குக்காக மாகாணங்களுக்கு அழைத்தார், பல நாட்களாக வெர்டுரின்ஸைப் பார்க்கவில்லை, மேலும் சாட்டூவுக்குச் செல்ல முடியவில்லை, அடுத்த நாள் கூறினார். இந்த இரவு உணவின், வீட்டில் மேஜையில் அமர்ந்து: "நாளை சாட்டூவின் இரவு உணவிற்கு என்னை அழைக்க ஒரு வழி கிடைத்தது என்று நினைக்கிறேன்!" ஆனால் ஸ்வான் அழைக்கப்படாததால், வழி மோசமாக இருந்திருக்க வேண்டும்: டாக்டர் கோட்டார்ட், ஒரு தீவிர வழக்குக்காக மாகாணங்களுக்கு அழைத்தார், பல நாட்களாக வெர்டுரின்ஸைப் பார்க்கவில்லை, மேலும் சாட்டூவுக்குச் செல்ல முடியவில்லை, அடுத்த நாள் கூறினார். இந்த இரவு உணவின், வீட்டில் மேஜையில் அமர்ந்து: "நாளை சாட்டூவின் இரவு உணவிற்கு என்னை அழைக்க ஒரு வழி கிடைத்தது என்று நினைக்கிறேன்!" ஆனால் ஸ்வான் அழைக்கப்படாததால், வழி மோசமாக இருந்திருக்க வேண்டும்: டாக்டர் கோட்டார்ட், ஒரு தீவிர வழக்குக்காக மாகாணங்களுக்கு அழைத்தார், பல நாட்களாக வெர்டுரின்ஸைப் பார்க்கவில்லை, மேலும் சாட்டூவுக்குச் செல்ல முடியவில்லை, அடுத்த நாள் கூறினார். இந்த இரவு உணவின், வீட்டில் மேஜையில் அமர்ந்து:

 

"ஆனால் இன்று மாலை எம்.ஸ்வானைப் பார்க்க மாட்டோமா?" அவர் உண்மையில் தனிப்பட்ட நண்பர் என்று அழைக்கப்படுகிறார் ... "

 

"ஆனால் நான் நிச்சயமாக இல்லை என்று நம்புகிறேன்! மேடம் வெர்டுரின் கூச்சலிட்டார் , "கடவுள் தடுக்கிறார், அவர் கடினமானவர், முட்டாள் மற்றும் மோசமான நடத்தை உடையவர்."

 

இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட கோட்டார்ட் தனது வியப்பையும் சமர்ப்பணத்தையும் வெளிப்படுத்தினார், அதுவரை அவர் நம்பியிருந்த உண்மைகளுக்கு மாறாக, ஆனால் தவிர்க்கமுடியாமல் வெளிப்படையாக இருந்தது. மேலும், அசைந்த மற்றும் பயந்த காற்றுடன் தனது தட்டில் மூக்கைத் தாழ்த்தி, அவர் பதிலளித்ததில் திருப்தி அடைந்தார்: "ஆ!-ஆ!-ஆ!-ஆ!-ஆ!" பின்னோக்கிக் கடந்து, அவரது நன்கு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட பின்வாங்கலில், ஒரு இறங்கு அளவில், அவரது குரலின் முழுப் பதிவேடு. மேலும் வெர்டுரின்ஸில் ஸ்வான் பற்றிய கேள்வி எதுவும் இல்லை.

 

எனவே ஸ்வான் மற்றும் ஒடெட்டை ஒன்றாகக் கொண்டு வந்த இந்த வரவேற்புரை அவர்களின் சந்திப்புகளுக்குத் தடையாக மாறியது. அவர்கள் முதலில் காதலித்தபோது செய்தது போல் அவள் இனி அவனிடம் கூறவில்லை: "நாங்கள் எப்படியும் நாளை இரவு வருகிறோம், வெர்டுரின்ஸில் ஒரு இரவு உணவு இருக்கிறது." ஆனால்: "நாளை மாலை நாங்கள் ஒருவரையொருவர் பார்க்க முடியாது, வெர்டுரின்ஸில் ஒரு இரவு உணவு உள்ளது." இல்லையெனில், வெர்டுரின்ஸ் அவளை "கிளியோபாட்ராவின் இரவு" பார்க்க ஓபரா-காமிக்கிற்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டும், மேலும் ஸ்வான் தனது எஜமானியின் முகத்தில் முத்தமிடுவதைத் தவிர்க்க முடியாது என்று ஓடெட்டின் திகிலைப் படித்தார். கடந்து சென்றது, இப்போது அவரை எரிச்சலூட்டியது. "இது கோபம் அல்ல, இருப்பினும், அவர் இந்த ஸ்டெர்கோரரி இசையில் பெக் செல்ல வேண்டும் என்று நான் ஆசைப்படுவதைப் பார்க்கும்போது எனக்கு தோன்றுகிறது. இது வருத்தம், நிச்சயமாக எனக்கு இல்லை, ஆனால் அவளுக்கு; ஆறு மாதங்களுக்கும் மேலாக என்னுடன் தினசரி தொடர்பில் வாழ்ந்த பிறகு, விக்டர் மாஸ்ஸை தன்னிச்சையாக அகற்றும் அளவுக்கு வேறொருவராக மாறுவது எப்படி என்று அவளுக்குத் தெரியவில்லை என்பதைக் கண்டு வருந்துகிறேன்! குறிப்பாக, மாலைப் பொழுதுகள் இருப்பதைப் புரிந்து கொள்ள முடியாமைக்கு, சற்றே நுட்பமான சாராம்சமுள்ள ஒரு உயிரினம், ஒரு இன்பத்தை எப்படிக் கைவிட வேண்டும் என்று கேட்டால், அதை விட்டுவிடத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். புத்திசாலித்தனமாக இருந்தால், "நான் போகமாட்டேன்" என்று எப்படிச் சொல்வது என்று அவளுக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் அவளுடைய பதிலில் தான் அவளுடைய ஆன்மாவின் தரத்தை ஒருமுறை மற்றும் அனைவருக்கும் வகைப்படுத்துவோம். "ஓடெட்டின் ஆன்மீக மதிப்பிற்கு மிகவும் சாதகமான தீர்ப்பை வழங்குவதற்காக மட்டுமே, அவர் ஓபரா-காமிக்கிற்குச் செல்வதற்குப் பதிலாக, அன்று மாலை அவருடன் இருக்க வேண்டும் என்று அவர் விரும்பினார். அவரைப் பற்றிய அதே பகுத்தறிவு, தன்னைப் போலவே நேர்மையற்ற தன்மையுடன், இன்னும் கூடுதலான அளவில்,

 

"நான் உன்னிடம் சத்தியம் செய்கிறேன்," அவள் தியேட்டருக்குப் புறப்படுவதற்கு சில நிமிடங்களுக்கு முன்பு அவளிடம், "வெளியே போக வேண்டாம் என்று கேட்டதில், என் ஆசைகள் அனைத்தும், நான் சுயநலமாக இருந்தால், நீங்கள் என்னை மறுத்துவிட வேண்டும், ஏனென்றால் நான் இன்றிரவு செய்ய ஆயிரம் விஷயங்கள் உள்ளன, எல்லா முரண்பாடுகளுக்கும் எதிராக நீங்கள் செல்லமாட்டீர்கள் என்று சொன்னால் நான் சிக்கிக்கொண்டேன் மற்றும் மிகவும் சலிப்படைவேன். ஆனால் என் தொழில்கள், என் இன்பங்கள் எல்லாம் இல்லை, நான் உன்னை நினைக்க வேண்டும். உன்னிடமிருந்து என்றென்றும் பிரிந்திருப்பதைக் கண்டு, அந்தத் தீர்க்கமான தருணங்களில் உன்னை எச்சரிக்காமல் இருந்ததற்காக என்னைக் கண்டிக்க உனக்கு உரிமையிருக்கும் ஒரு நாள் வரலாம், அந்த கடுமையான தீர்ப்புகளில் ஒன்றை நான் உனக்கு அனுப்பப் போகிறேன் என்று உணர்ந்தேன். நீண்ட காலம் நீடிக்காது. நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், "கிளியோபாட்ராவின் இரவு" (என்ன ஒரு தலைப்பு!) சூழ்நிலையில் ஒன்றுமில்லை. நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது என்னவென்றால், நீங்கள் உண்மையிலேயே ஆவியின் கடைசி வரிசையில் இருப்பவர்களா, மேலும் வசீகரமும் கூட, ஒரு இன்பத்தைத் துறக்க இயலாத இழிவான உயிரினம். எனவே, நீங்கள் அப்படி இருந்தால், நீங்கள் எப்படி நேசிக்கப்படுவீர்கள், ஏனென்றால் நீங்கள் ஒரு நபர், ஒரு திட்டவட்டமான உயிரினம், அபூரணர், ஆனால் குறைந்த பட்சம் முழுமையடையாதவர்? நீங்கள் ஒரு வடிவமற்ற நீர், அதற்கு வழங்கப்படும் சாய்வின் படி ஓடும், நினைவாற்றல் மற்றும் பிரதிபலிப்பு இல்லாத மீன், அது தனது மீன்வளையில் வாழும் வரை கண்ணாடிக்கு எடுத்துக்கொண்டிருக்கும் மெருகூட்டலுக்கு எதிராக ஒரு நாளைக்கு நூறு முறை மோதும். 'தண்ணீர். உங்கள் பதில், நான் சொல்லவில்லை, நிச்சயமாக, நான் உன்னை நேசிப்பதை உடனடியாக நிறுத்துவேன், ஆனால் நீங்கள் ஒரு நபர் அல்ல, நீங்கள் எல்லாவற்றுக்கும் குறைவானவர் என்பதை நான் புரிந்து கொள்ளும்போது, ​​​​உன் மீதான ஈர்ப்பைக் குறைக்கும் என்பதை நீங்கள் புரிந்துகொள்கிறீர்களா? விஷயங்கள் மற்றும் எதற்கும் மேலாக உங்களை எப்படி வைப்பது என்று தெரியவில்லையா? வெளிப்படையாக நான் ஒரு முக்கியமற்ற விஷயமாக உங்களிடம் கேட்க விரும்புகிறேன், "ஒரு கிளியோபாட்ராவின் இரவை" (அந்த இழிவான பெயரை என் உதடுகளில் தடவுமாறு நீங்கள் என்னை வற்புறுத்தியதால்) நீங்கள் போகலாம் என்ற நம்பிக்கையில் கைவிட வேண்டும். ஆனால், உங்கள் பதிலில் இருந்து இதுபோன்ற விளைவுகளை ஏற்படுத்த, அத்தகைய கணக்கை எடுக்க முடிவு செய்ததால், அதைப் பற்றி உங்களை எச்சரிப்பது மிகவும் நேர்மையானது என்று நினைத்தேன்.

 

Odette சிறிது நேரம் உணர்ச்சி மற்றும் நிச்சயமற்ற அறிகுறிகளைக் காட்டியது. இந்த உரையின் அர்த்தம் இல்லாத நிலையில், இது "பேச்சுகள்" என்ற பொதுவான வகையிலும், பழிவாங்கும் அல்லது வேண்டுதல்களின் காட்சிகளிலும் பொருந்தக்கூடும் என்பதை அவள் புரிந்துகொண்டாள், அவளுடைய ஆண்களின் பழக்கம் வார்த்தைகளின் விவரங்களுடன் தன்னை இணைக்காமல் செய்ய அனுமதித்தது. அவர்கள் காதலிக்கவில்லை என்றால் அவர்கள் உச்சரிக்க மாட்டார்கள், அவர்கள் காதலித்தவுடன், அவர்களுக்குக் கீழ்ப்படிவது பயனற்றது, பின்னர் அவர்கள் அப்படித்தான் இருப்பார்கள் என்று முடிவு செய்ய. ஸ்வான் நேரம் கடந்து போவதையும், இன்னும் கொஞ்ச நேரம் அவன் பேசினால், அவள் போகிறாள் என்பதையும் அவள் பார்க்காமல் இருந்திருந்தால், ஸ்வான் சொல்வதை அவள் மிகவும் அமைதியாகக் கேட்டுக் கொண்டிருப்பாள். ஓவர்ச்சரைக் காணவில்லை!"

 

மற்ற நேரங்களில் அவன் அவளிடம் சொன்னான், எல்லாவற்றையும் விட அவன் அவளை நேசிப்பதை நிறுத்துவான், அவள் பொய் சொல்வதை விட்டுவிட விரும்பவில்லை. "கோக்வெட்ரியின் எளிய பார்வையில் கூட, அவர் அவளிடம் சொல்வார், பொய் சொல்வதன் மூலம் நீங்கள் எவ்வளவு மயக்கத்தை இழக்கிறீர்கள் என்பது உங்களுக்கு புரியவில்லையா? வாக்குமூலத்தால்! நீங்கள் எத்தனை தவறுகளை மீட்டெடுக்க முடியும்! நிஜமாகவே நீங்கள் நான் நினைத்ததை விட மிகவும் குறைவான புத்திசாலி! ஆனால் ஸ்வான் பொய் சொல்லாமல் இருந்ததற்கான காரணங்களை அவளிடம் இவ்வாறு விளக்கியது வீண்; அவர்கள் ஒடெட்டில் உள்ள பொய்களின் பொது அமைப்பை அழித்திருக்க முடியும்; ஆனால் Odette இல்லை; ஸ்வான் தான் செய்த ஒன்றைப் புறக்கணிக்க வேண்டும் என்று அவள் விரும்புகிறாள், அவனிடம் சொல்லாமல் அவள் திருப்தியடைந்தாள். இவ்வாறு பொய் கூறுவது அவளுக்கு ஒரு சிறப்புப் பயனாக இருந்தது; அவள் அதைப் பயன்படுத்துவதா அல்லது உண்மையை ஒப்புக்கொள்வதா என்பதை முடிவு செய்யக்கூடிய ஒரே விஷயம் ஒரு குறிப்பிட்ட காரணம், ஸ்வான் அவள் இல்லை என்பதைக் கண்டறியும் வாய்ப்பு அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ இருந்தது. உண்மையைச் சொல்லவில்லை.

 

உடல் ரீதியாக, அவள் ஒரு மோசமான கட்டத்தில் சென்று கொண்டிருந்தாள்: அவள் தடிமனாக இருந்தாள்; மற்றும் வெளிப்படையான மற்றும் மெலிதான வசீகரம், ஆச்சரியமான மற்றும் கனவான தோற்றம் அவள் இளமை பருவத்தில் மறைந்துவிட்டதாகத் தோன்றியது. அதனால் அவள் ஸ்வானுக்கு மிகவும் பிரியமானவளாகிவிட்டாள், சொல்லப்போனால், அவள் மிகவும் குறைவான அழகைக் கண்டபோது. அவளிடம் தெரிந்த வசீகரத்தை மீட்டெடுக்க நீண்ட நேரம் அவளைப் பார்த்தான், அதைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. ஆனால் இந்த புதிய கிரிசாலிஸின் கீழ், இன்னும் ஓடெட் தான் வாழ்ந்தார், இன்னும் அதே விரைவான, மழுப்பலான மற்றும் தந்திரமான விருப்பத்துடன், ஸ்வான் அவளைப் பிடிக்க முயற்சிப்பதில் அதே ஆர்வத்தைத் தொடர போதுமானதாக இருந்தது. இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எடுத்த புகைப்படங்களைப் பார்த்தான், அவள் எவ்வளவு சுவையாக இருந்தாள் என்பது அவனுக்கு நினைவிற்கு வந்தது. அவளுக்காக இவ்வளவு சிரமப்படுவதற்கு அது அவருக்கு கொஞ்சம் ஆறுதல் அளித்தது.

 

Verdurins அவரை Saint-Germain, Chatou, Meulan க்கு அழைத்துச் சென்றபோது, ​​​​அடிக்கடி, நல்ல வானிலை இருந்தால், அவர்கள் அந்த இடத்திலேயே, படுக்கை நேரத்தில் தங்குவதற்கும், அடுத்த நாள் வரை திரும்பி வருவதற்கும் முன்வருவார்கள். மேடம் வெர்டுரின், பாரிஸில் தங்கியிருந்த அத்தையின் பியானோ கலைஞரின் மனக்குமுறலைத் தணிக்க முயன்றார்.

 

“உன்னை ஒரு நாள் விடுவிப்பதில் அவள் மகிழ்ச்சி அடைவாள். அவள் எப்படி கவலைப்படுவாள், அவள் எங்களுடன் உன்னை அறிந்திருக்கிறாள்? மேலும், நான் எல்லாவற்றையும் என் தொப்பியின் கீழ் எடுத்துக்கொள்கிறேன்.

 

ஆனால் அவர் வெற்றிபெறவில்லை என்றால், எம். வெர்டுரின் ஒரு பிரச்சாரத்திற்குச் சென்று, ஒரு தந்தி அலுவலகம் அல்லது ஒரு தூதுவரைக் கண்டுபிடித்து, விசுவாசிகளில் யாரையாவது அறிவிக்க வேண்டும் என்பதைக் கண்டுபிடிப்பார். ஆனால் Odette அவருக்கு நன்றி தெரிவித்ததோடு, யாருக்காகவும் அனுப்புவதற்கு தன்னிடம் எதுவும் இல்லை என்று கூறினார், ஏனென்றால் அவள் ஸ்வானிடம் ஒருமுறை கூறியிருந்தாள், அனைவருக்கும் ஒன்றை அனுப்புவதன் மூலம் அவள் தன்னை சமரசம் செய்து கொள்வாள். சில நேரங்களில் பல நாட்கள் அவள் இல்லாததால், வெர்டுரின்கள் அவளை ட்ரூக்ஸின் கல்லறைகளைப் பார்க்க அல்லது ரசிக்க காம்பீக்னேவுக்கு அழைத்துச் சென்றனர், ஓவியரின் ஆலோசனையின் பேரில், காட்டில் சூரிய அஸ்தமனம் மற்றும் நாங்கள் பியர்ஃபாண்ட்ஸ் கோட்டைக்கு தள்ளினோம்.

 

-"பத்து வருடங்கள் கட்டிடக்கலை படித்த, எப்பொழுதும் மிக உயர்ந்த மதிப்பும் தரமும் உள்ளவர்களை பியூவாயிஸ் அல்லது செயிண்ட்-லூப்-டி-நாடுக்கு அழைத்துச் செல்லும்படி கெஞ்சும் அவள் என்னுடன் உண்மையான நினைவுச்சின்னங்களுக்குச் செல்ல முடியும் என்று நினைத்தால், நான் அவளுக்காக மட்டுமே செய்வேன். , அதற்குப் பதிலாக லூயிஸ்-பிலிப்பின் மனச்சோர்வுகளுக்கு முன்பும், வயலட்-லெ-டக்கின் மனச்சோர்வுகளுக்கு முன்பும் அவள் கடைசியாக முரட்டுத்தனமாகப் பரவசத்தில் செல்வாள்! அதற்கு ஒரு கலைஞனாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை என்றும், குறிப்பாக நேர்த்தியான திறமை இல்லாவிட்டாலும், சுவாச மலத்தை அடையும் வகையில் கழிப்பறையில் விடுமுறையை தேர்வு செய்வதில்லை என்றும் எனக்குத் தோன்றுகிறது.

 

ஆனால் அவள் ட்ரூக்ஸுக்கு அல்லது பியர்ஃபாண்ட்ஸுக்குப் புறப்பட்டபோது - ஐயோ, அவரை அங்கு செல்ல அனுமதிக்காமல், தற்செயலாக, அவள் பக்கத்தில், "இது ஒரு மோசமான விளைவை ஏற்படுத்தும்," என்று அவள் சொன்னாள் - அவன் ஆழ்ந்த போதையில் மூழ்கிவிட்டான். நாவல்கள், இரயில்வே வழிகாட்டி, மதியம், மாலையில், இன்று காலையிலேயே தன்னுடன் இணைவதற்கான வழிமுறைகளைக் கற்றுக் கொடுத்தவர்! வழி? கிட்டத்தட்ட அதிகம்: அங்கீகாரம். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, காட்டி மற்றும் ரயில்கள் நாய்களுக்காக உருவாக்கப்படவில்லை. காலை எட்டு மணிக்கு பியர்ஃபான்ட்ஸில் பத்து மணிக்கு வந்த ஒரு ரயில் புறப்பட்டது என்று அச்சிடப்பட்ட விஷயத்தின் மூலம் பொதுமக்களுக்குத் தெரியப்படுத்தினால், பியர்ஃபாண்ட்ஸுக்குச் செல்வது ஒரு சட்டபூர்வமான செயலாகும். 'ஓடெட்டின் அனுமதி மிதமிஞ்சியதாக இருந்தது; மேலும் இது ஓடெட்டைச் சந்திக்கும் விருப்பத்தை விட முற்றிலும் மாறுபட்ட நோக்கத்தைக் கொண்டிருக்கக்கூடிய ஒரு செயலாகவும் இருந்தது,

 

மொத்தத்தில், அவன் விரும்பினால் அவன் பியர்ஃபாண்ட்ஸுக்குச் செல்வதை அவளால் தடுக்க முடியவில்லை! இப்போது, ​​துல்லியமாக, அவர் விரும்புவதாக உணர்ந்தார், மேலும் அவர் ஓடெட்டை அறிந்திருக்கவில்லை என்றால், அவர் நிச்சயமாக அங்கு சென்றிருப்பார். அவர் நீண்ட காலமாக Viollet-le-Duc இல் மறுசீரமைப்புப் பணிகளைப் பற்றிய தெளிவான யோசனையைப் பெற விரும்பினார். மேலும் வானிலையில், அவர் காம்பீக்னே காட்டில் நடக்க வேண்டும் என்ற வெறியை உணர்ந்தார்.

 

இன்று அவனைத் தூண்டிய ஒரே இடத்தை அவள் தடைசெய்தது உண்மையில் துரதிர்ஷ்டம். இன்று! தடையை மீறி அவன் அங்கு சென்றால் இன்று அவளைப் பார்க்கலாம்! ஆனால், பியர்ஃபான்ட்ஸில் யாரேனும் அலட்சியமாக இருப்பதைக் கண்டால், அவள் அவனிடம் மகிழ்ச்சியுடன்: "இதோ பார்!" என்று சொல்லிவிட்டு, வெர்டுரின்களுடன் தான் தங்கியிருந்த ஹோட்டலுக்குச் சென்று அவளைப் பார்க்கச் சொன்னாள். மாறாக, அங்கே அவனைச் சந்தித்தால், ஸ்வான், அவள் மனம் புண்படுவாள், தன்னைப் பின்தொடர்வதாக அவள் நினைப்பாள், அவள் அவனைக் குறைவாக நேசிப்பாள், ஒருவேளை அவனைப் பார்த்தவுடன் அவள் கோபமாக விலகிவிடுவாள். "எனவே, இனி எனக்கு பயணம் செய்ய உரிமை இல்லை!"

 

ஓடெட்டைச் சந்திப்பது போல் பார்க்காமல் Compiègne மற்றும் Pierrefonds ஆகிய இடங்களுக்குச் செல்ல வேண்டும் என்று அவருக்கு ஒரு கணம் யோசனை இருந்தது, அங்கு அரட்டையடிக்கும் அவரது நண்பர்களில் ஒருவரான Marquis de Forestelle அவரை அழைத்துச் சென்றார். அண்மையர். பிந்தையவர், அதற்கான காரணத்தை அவரிடம் தெரிவிக்காமல், அவருக்கு மகிழ்ச்சியைத் தெரிவிக்கவில்லை, ஸ்வான், பதினைந்து ஆண்டுகளில் முதல் முறையாக, இறுதியாக தனது சொத்தை வந்து பார்க்க ஒப்புக்கொண்டதைக் கண்டு ஆச்சரியப்பட்டார். அங்கு நிறுத்த, அவர் அவளிடம் சொன்னார், குறைந்தபட்சம் பல நாட்களுக்கு ஒன்றாக நடைபயிற்சி மற்றும் உல்லாசப் பயணம் மேற்கொள்வதாக உறுதியளித்தார். ஸ்வான் ஏற்கனவே M. de Forestelle உடன் தன்னை கற்பனை செய்து கொண்டார். அங்கு ஓடெட்டைப் பார்ப்பதற்கு முன்பே, அவளை அங்கே பார்க்க முடியாவிட்டாலும், இந்த மண்ணில் காலடி எடுத்து வைப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சி, சரியான இடம் தெரியாமல், அத்தகைய தருணத்தில், அவன் இருப்பதை அவனுடைய திடீர்த் தோற்றம் எங்கும் நடுங்கும் சாத்தியத்தை அவன் உணருவான்: அரண்மனையின் முற்றத்தில், அவன் அவனைப் பார்க்கச் சென்றது அவளால்தான் அவனுக்கு அழகாக இருந்தது; நகரத்தின் எல்லா தெருக்களிலும், அவருக்கு காதல் தோன்றியது; காட்டின் ஒவ்வொரு சாலையிலும், ஒரு ஆழமான மற்றும் மென்மையான சூரிய அஸ்தமனத்தால் பனிக்கட்டிகள்;-எண்ணற்ற மற்றும் மாற்று அடைக்கலங்கள், அங்கு ஒரே நேரத்தில் தஞ்சம் புகுந்தது, அவரது நம்பிக்கைகளின் நிச்சயமற்ற எங்கும் நிறைந்த, அவரது மகிழ்ச்சியான, அலைந்து திரிந்த மற்றும் பெருகிய இதயம். "அனைத்திற்கும் மேலாக," அவர் M. de Forestelle விடம் கூறுவார், "Odette மற்றும் Verdurins மீது விழுந்துவிடாமல் கவனமாக இருப்போம்; அவர்கள் துல்லியமாக இன்று Pierrefonds இல் இருப்பதை நான் அறிந்தேன். பாரிஸில் ஒருவரையொருவர் பார்க்க எங்களுக்கு போதுமான நேரம் உள்ளது, ஒருவரையொருவர் இல்லாமல் ஒரு அடி எடுத்து வைக்க முடியாது என்று விட்டுவிடுவது மதிப்புக்குரியது அல்ல. அங்கே ஒருமுறை இருபது முறை தனது திட்டங்களை மாற்றிக் கொண்டு, காம்பீக்னேயில் உள்ள அனைத்து ஹோட்டல்களின் சாப்பாட்டு அறைகளையும் ஆய்வு செய்வது ஏன் என்று அவரது நண்பருக்கு புரியவில்லை, ஆனால், வெர்டுரினின் தடயத்தை நாங்கள் காணவில்லை. அவர் தப்பி ஓட விரும்புவதைத் தேடுங்கள், மேலும், அவர் அதைக் கண்டுபிடித்தவுடன் அதைத் தப்பித்துவிடுவார், ஏனென்றால் அவர் சிறிய குழுவைச் சந்தித்திருந்தால், அவர் பாசத்துடன் அதிலிருந்து விலகி இருப்பார், ஒடெட்டையும் அவளையும் பார்த்த மகிழ்ச்சியுடன் அவரைப் பார்த்தேன், குறிப்பாக அவர் தன்னைப் பற்றி கவலைப்படாமல் இருப்பதை அவள் பார்த்தாள். ஆனால் இல்லை, அவன் அங்கே இருப்பது அவளுக்காகத்தான் என்று அவள் யூகிப்பாள். M. de Forestelle அவரை வெளியே அழைத்துச் செல்ல வந்தபோது, ​​அவர் அவரிடம் கூறினார்: “ஐயோ! இல்லை, நான் இன்று Pierrefonds செல்ல முடியாது, Odette அங்கே இருக்கிறாள். எல்லாவற்றையும் மீறி ஸ்வான் மகிழ்ச்சியாக இருந்தான். எல்லா மனிதர்களிலும் அவருக்கு மட்டும் அன்று பியர்ஃபாண்ட்ஸுக்குச் செல்ல உரிமை இல்லை என்றால், அவர் உண்மையில் மற்றவர்களிடமிருந்து வேறுபட்ட ஒருவரான ஓடெட்டிற்காக, அவளுடைய காதலராக இருந்தார், மேலும் இந்த கட்டுப்பாடு அவருக்கு சுதந்திரமான இயக்கத்தின் உலகளாவிய உரிமையைக் கொண்டு வந்தது. இந்த அடிமைத்தனத்தின் வடிவங்களில் ஒன்று மட்டுமே, அவருக்கு மிகவும் பிடித்த இந்த அன்பானது. நிச்சயமாக அவளுடன் சண்டையிடாமல் இருப்பது நல்லது, பொறுமையாக இருங்கள், அவள் திரும்பும் வரை காத்திருப்பது நல்லது. லு டெண்ட்ரேவின் வரைபடத்தைப் போல, காம்பீக்னே காடுகளின் வரைபடத்தை அவர் தனது நாட்களைக் கழித்தார், அரட்டை டி பியர்ஃபாண்ட்ஸின் புகைப்படங்களுடன் தன்னைச் சூழ்ந்தார். அவள் திரும்பி வரக்கூடிய நாள் வந்தவுடன், அவன் மீண்டும் இன்டிகேட்டரைத் திறந்து, அவள் எந்த ரயிலில் சென்றிருக்க வேண்டும், அவள் தாமதமாக வந்திருந்தால், அவள் இன்னும் விட்டுச் சென்றவை என்று கணக்கிட்டான். அனுப்புதல் தவறிவிடுமோ என்ற பயத்தில் அவர் வெளியே செல்லவில்லை. படுக்கைக்குச் செல்லவில்லை, கடைசி ரயிலில் திரும்பினால், நள்ளிரவில் அவனைப் பார்க்க வந்து அவனை ஆச்சரியப்படுத்த விரும்பினாள். அவர் கதவு மணி அடிப்பதைக் கேட்டது, அவர்கள் திறக்க நீண்ட நேரம் எடுப்பது போல் அவருக்குத் தோன்றியது, அவர் வரவேற்பறையை எழுப்ப விரும்பினார், ஒடெட்டை அழைக்க விரும்பினார், ஏனென்றால் அவர் பரிந்துரைகளை மீறி அவர் செய்ய இறங்கினார். இன்னும் பத்து முறை, அவர் அங்கு இல்லை என்று எங்களால் சொல்ல முடிந்தது. திரும்பி வந்து கொண்டிருந்த வேலைக்காரன். கடந்து செல்லும் கார்களின் இடைவிடாத விமானத்தை அவர் கவனித்தார், அதை அவர் இதுவரை கவனிக்கவில்லை. தூரத்தில் இருந்து வருபவர்கள், நெருங்கி வருபவர்கள், கதவுகளை நிறுத்தாமல் கடந்து செல்வதையும், தனக்குப் பிடிக்காத செய்தியை எடுத்துச் செல்வதையும் அவர் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். வெர்டுரின்கள் திரும்பி வருவதற்காக அவர் இரவு முழுவதும் காத்திருந்தார், மிகவும் பயனற்றது. ஒடெட் மதியம் முதல் பாரிஸில் இருந்தார்; அவருக்குத் தெரியப்படுத்துவது அவளுக்குத் தோன்றவில்லை; என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் தன் மாலையை தியேட்டருக்கு தனியாக கழிக்க சென்றவள் வெகுநேரமாக படுக்கையில் போய் தூங்கி கொண்டிருந்தாள்.

 

அவள் அவனை நினைத்துக்கூட பார்த்ததில்லை. ஸ்வானின் இருப்பை அவள் மறந்துவிட்ட அத்தகைய தருணங்கள் ஓடெட்டிற்கு மிகவும் பயனுள்ளதாக இருந்தன, அவளுடைய எல்லா கோக்வெட்ரியையும் விட ஸ்வானை அவளுடன் இணைக்க சிறப்பாக உதவியது. ஏனென்றால், ஸ்வான் இந்த வலிமிகுந்த கிளர்ச்சியில் வாழ்ந்தார், அது ஏற்கனவே வெர்டுரின்ஸில் ஓடெட்டைக் காணவில்லை, மாலை முழுவதும் அவளைத் தேடிக்கொண்டிருந்தபோது அவரது காதல் மாலையில் மலரச் செய்யும் அளவுக்கு சக்தி வாய்ந்தது. என் குழந்தைப் பருவத்தில் நான் கோம்ப்ரேயில் இருந்தது போல், துன்பங்கள் மறந்து மாலையில் மீண்டும் தோன்றும் மகிழ்ச்சியான நாட்கள் அவருக்கு இல்லை. ஓடெட் இல்லாமல் ஸ்வான் கழித்த நாட்கள்; சில சமயங்களில், அத்தகைய அழகான பெண்ணை பாரிஸில் தனியாக வெளியே செல்ல அனுமதிப்பது நகைகள் நிறைந்த கேஸை நடுத்தெருவில் வைப்பது போன்ற விவேகமற்றது என்று அவர் தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டார். அப்போது, ​​வழிப்போக்கர்கள் அனைவர் மீதும், பல திருடர்கள் மீது கோபம் கொண்டார். ஆனால் அவர்களின் கூட்டு மற்றும் உருவமற்ற முகம் அவரது கற்பனையிலிருந்து தப்பித்தது அவரது பொறாமையை வளர்க்கவில்லை. வெளி உலகத்தின் யதார்த்தம் அல்லது ஆன்மாவின் அழியாத தன்மை போன்ற பிரச்சனைகளைத் தழுவிக்கொண்டிருப்பவர்களைப் போல, "கடவுளின் அருளால்" என்று ஸ்வான் கூச்சலிட்டார், அவர் தனது கண்களுக்கு மேல் கையை நீட்டினார். அவர்களின் சோர்வுற்ற மூளைக்கு நம்பிக்கையின் பாய்ச்சலை தளர்த்தவும். ஆனால் எப்பொழுதும் இல்லாத பெண்ணின் எண்ணம் ஸ்வானின் வாழ்க்கையின் எளிய செயல்களான மதிய உணவு, அஞ்சலைப் பெறுதல், வெளியே செல்வது, உறங்கச் செல்வது போன்றவற்றுடன் பிரிக்கமுடியாமல் கலந்திருந்தது, பிலிபர்ட் லீயின் அந்த முதலெழுத்துக்களாக, அவள் இல்லாமல் அவற்றை நிறைவேற்றியதில் அவன் உணர்ந்த சோகத்தால். ப்ரூ தேவாலயத்தில், அவனுக்காக அவள் வருத்தப்பட்டதால், ஆஸ்திரியாவின் மார்கரெட் அவளை எல்லா இடங்களிலும் பிணைக்கிறாள். சில நாட்களில், வீட்டில் தங்குவதற்குப் பதிலாக, அவர் தனது மதிய உணவை அருகாமையில் உள்ள ஒரு உணவகத்தில் சாப்பிடச் சென்றார், அதன் நல்ல உணவை அவர் ஒரு காலத்தில் அனுபவித்தார், இப்போது அவர் காதல் என்று அழைக்கப்படும் மர்மமான மற்றும் அபத்தமான இரண்டு காரணங்களுக்காக மட்டுமே சென்றார்; இந்த உணவகம் (இன்னும் உள்ளது) Odette: Lapérouse வசிக்கும் தெருவின் அதே பெயரைக் கொண்டுள்ளது. சில சமயங்களில், அவள் ஒரு சிறிய பயணத்தை மேற்கொண்டபோது, ​​​​பல நாட்களுக்குப் பிறகு தான் பாரிஸுக்குத் திரும்பியதை அவனுக்குத் தெரிவிக்க நினைத்தாள். அவள் முன்பு செய்தது போல், உண்மையிலிருந்து ஒரு சிறிய துண்டு கடன் வாங்கப்பட்டால், தன்னை மூடிமறைக்கும் முன்னெச்சரிக்கையை எடுக்காமல், அவள் மிகவும் எளிமையாக அவனிடம் சொன்னாள், அவள் காலை ரயிலில் அந்த நிமிடமே திரும்பி வந்தாள். இந்த வார்த்தைகள் பொய்யானவை; குறைந்த பட்சம் ஓடெட்டிற்கு அவை பொய்கள், சீரற்ற, இல்லை, அவர்கள் உண்மை இருந்தது போல், நிலையத்திற்கு அவர் வருகையின் நினைவாக ஒரு ஆதரவு புள்ளி; ரயிலில் இருந்து இறங்கியதாகக் கூறும் தருணத்தில் எல்லாவற்றையும் வித்தியாசமாகச் செய்ததன் முரண்பாடான உருவத்தால், அவள் பேசும் தருணத்தில் அவர்களைப் படம் எடுப்பதிலிருந்து கூட அவள் தடுக்கப்பட்டாள். ஆனால் ஸ்வானின் மனதில், அதற்கு மாறாக, எந்தத் தடையும் இல்லாமல் இருந்த இந்த வார்த்தைகள், பதியப்பட்டு, சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாத ஒரு உண்மையின் நீக்கமற நிறைந்ததாக மாறியது, அவர் இந்த ரயிலில் வந்ததாகவும், ஓடெட்டைப் பார்க்கவில்லை என்றும் ஒரு நண்பர் சொன்னால், அவர் Odette இன் வார்த்தைகளுடன் அவரது வார்த்தைகள் உடன்படாததால், தவறான நாள் அல்லது மணிநேரத்தை உருவாக்கியவர் நண்பர் என்று நம்பப்பட்டது. அப்படியா என்று முதலில் சந்தேகப்பட்டிருந்தால் மட்டுமே இவை பொய்யாகத் தோன்றியிருக்கும். அதனால் அவள் பொய் சொல்கிறாள் என்று அவன் நினைத்தான். முன் சந்தேகம் அவசியமான நிபந்தனையாக இருந்தது. இதுவும் போதுமான நிபந்தனையாக இருந்தது. அதனால் ஒடேட் சொன்னது எல்லாம் அவளுக்கு சந்தேகமாகத் தோன்றியது. அவள் ஒரு பெயரைக் குறிப்பிடுவதை அவன் கேட்டால், அது நிச்சயமாக அவளுடைய காதலர்களில் ஒருவருடையது; இந்த அனுமானம் செய்யப்பட்டவுடன், அவர் துக்கத்தில் வாரங்கள் கழிப்பார்; அவர் ஒரு தகவல் நிறுவனத்திடம் ஒரு முறை பேசி, விலாசம், பயணத்தில் புறப்படும்போது மட்டுமே மூச்சுவிட அனுமதிக்கும் அந்நியரின் அட்டவணை, இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இறந்துபோன ஒடெட்டின் மாமா என்று அவர் கற்றுக்கொண்டார். அவர் துக்கத்தில் வாரங்கள் கழித்தார்; அவர் ஒரு தகவல் நிறுவனத்திடம் ஒரு முறை பேசி, விலாசம், பயணத்தில் புறப்படும்போது மட்டுமே மூச்சுவிட அனுமதிக்கும் அந்நியரின் அட்டவணை, இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இறந்து போன ஓடெட்டின் மாமா என்று அவர் கற்றுக்கொண்டார். அவர் துக்கத்தில் வாரங்கள் கழித்தார்; அவர் ஒரு தகவல் நிறுவனத்திடம் ஒரு முறை பேசி, விலாசம், பயணத்தில் புறப்படும்போது மட்டுமே மூச்சுவிட அனுமதிக்கும் அந்நியரின் அட்டவணை, இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இறந்து போன ஓடெட்டின் மாமா என்று அவர் கற்றுக்கொண்டார்.

 

பொது இடங்களில் தன்னுடன் சேர்ந்துகொள்வதை அவள் பொதுவாக அனுமதிக்கவில்லை என்றாலும், அது மக்களை கிசுகிசுக்க வைக்கும் என்று கூறி, அவளைப் போலவே அழைக்கப்பட்ட ஒரு விருந்தில்-ஃபோர்ச்வில்லியில், ஓவியர் அல்லது ஒரு அமைச்சகத்தில் ஒரு தொண்டு பந்தில் நடந்தது. -அவனும் அவளைப் போலவே இருந்தான். அவர் அவளைப் பார்த்தார், ஆனால் அவர் மற்றவர்களுடன் அவள் எடுக்கும் இன்பங்களை உளவு பார்ப்பது போல் தோன்றி அவளை எரிச்சலடையச் செய்யத் துணியவில்லை - அவர் தனியாக வீட்டிற்கு வரும்போது, ​​​​சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு நான் நானாக இருக்க வேண்டும் என்று கவலையுடன் படுக்கைக்குச் செல்கிறான், மாலை அவர் கோம்ப்ரேயில் உள்ள வீட்டிற்கு உணவருந்த வரும்போது - அவர் அவர்களின் முடிவைக் காணாததால் அவருக்கு எல்லையற்றதாகத் தோன்றியது. ஒருமுறை அல்லது இரண்டு முறை அத்தகைய மாலைகளில் ஒருவர் சோதிக்கப்படும் அத்தகைய மகிழ்ச்சியை அவர் அனுபவித்தார், அவர்கள் அத்தகைய வன்முறைக்கு ஆளாகவில்லை என்றால், பதட்டத்தின் பிரதிபலிப்பான அதிர்ச்சி திடீரென்று நிறுத்தப்பட்டது, அமைதியான மகிழ்ச்சிக்கு அழைப்பு விடுக்க, ஏனென்றால் அவை ஒரு சமாதானத்தைக் கொண்டிருக்கின்றன: அவர் ஓவியருடன் ஒரு சந்திப்பில் சிறிது நேரம் செலவழிக்கச் சென்று, அவரை விட்டு வெளியேறத் தயாராகிக்கொண்டிருந்தார்; அவன் ஒடெட்டை அங்கேயே விட்டுவிட்டு, ஒரு புத்திசாலித்தனமான அந்நியனாக மாறினான், ஆண்களுக்கு நடுவில் அவளது பார்வையும் அவளது மகிழ்ச்சியும், அவனுக்குப் பிடிக்காதது, ஏதோ ஒரு இன்பத்தைப் பற்றிப் பேசுவதாகத் தோன்றியது, அது அங்கேயோ அல்லது வேறொரு இடத்திலோ (ஒருவேளை இன்கோஹரென்ட்களில்) ருசிக்கப்படும். அவள் பிறகு செல்லமாட்டாள் என்று அவன் நடுங்கினான்) மேலும் இது ஸ்வானுக்கு சரீர தொழிற்சங்கத்தை விட அதிக பொறாமையை ஏற்படுத்தியது, ஏனெனில் அவன் அதை சிரமத்துடன் கற்பனை செய்தான்; இந்த வார்த்தைகள் (அவரைப் பயமுறுத்திய இந்த முடிவை விருந்தில் இருந்து துண்டித்து, பின்னோக்கி அவரை நிரபராதியாக ஆக்கியது, ஒடெட்டின் திரும்பி வருவதை இன்னும் நினைத்துப் பார்க்க முடியாத மற்றும் பயங்கரமானது,

 

ஒரு நாள் Forcheville அதே நேரத்தில் மீண்டும் அழைத்து வருமாறு கேட்டுக் கொண்டது உண்மைதான், ஆனால், Odette இன் கதவுக்கு முன்னால் வந்தபோது, ​​அவரும் உள்ளே நுழைய அனுமதி கேட்டதால், Odette ஸ்வானைக் காட்டி அவருக்குப் பதிலளித்தார்: “ஆ ! அது அந்த மனிதரைப் பொறுத்தது, அவரிடம் கேளுங்கள். இறுதியாக, நீங்கள் விரும்பினால் சிறிது நேரம் உள்ளிடவும், ஆனால் நீண்ட நேரம் இல்லை, ஏனென்றால் அவர் என்னுடன் அமைதியாகப் பேச விரும்புகிறார் என்றும், அவர் வரும்போது பார்வையாளர்கள் இருப்பது அவருக்கு மிகவும் பிடிக்காது என்றும் நான் உங்களை எச்சரிக்கிறேன். ஆ! நான் அவரை அறிந்த அளவுக்கு இருப்பது உங்களுக்குத் தெரிந்திருந்தால்; என் அன்பே, எனக்கு மட்டும்தான் உன்னை நன்றாகத் தெரியும்?

 

ஃபோர்செவில்லின் முன்னிலையில், இந்த மென்மை, விருப்பமான வார்த்தைகள் மட்டுமல்ல, சில விமர்சனங்களுக்கும் அவள் இவ்வாறு பேசுவதைப் பார்த்து ஸ்வான் இன்னும் அதிகமாகத் தொட்டார்: "நீங்கள் இன்னும் பதிலளிக்கவில்லை என்று நான் நம்புகிறேன். உங்கள் ஞாயிறு இரவு உணவிற்கு நண்பர்களே. நீங்கள் விரும்பவில்லை என்றால் அங்கு செல்ல வேண்டாம், ஆனால் குறைந்த பட்சம் கண்ணியமாக இருங்கள்”, அல்லது: “வெர் மீர் பற்றிய உங்கள் கட்டுரையை நாளை கொஞ்சம் முன்னோக்கி கொண்டு வரலாம் என்று இங்கே விட்டுவிட்டீர்களா? எவ்வளவு சோம்பேறி! நான் உன்னை வேலை செய்ய வைப்பேன், நான்! ஒடெட் உலகத்திற்கான தனது அழைப்புகள் மற்றும் அவரது கலைப் படிப்புகளுடன் புதுப்பித்த நிலையில் இருந்தார், அவர்களுக்கு இடையே ஒரு வாழ்க்கை இருந்தது என்பதை இது நிரூபித்தது. இதைச் சொல்லும்போது அவள் அவனுடைய ஆழத்தில் ஒரு புன்னகையைக் கொடுத்தாள், அதில் அவள் தான் அவனுடையவள் என்று உணர்ந்தாள்.

 

எனவே, அந்த நேரத்தில், அவள் அவர்களுக்கு ஆரஞ்சுப் பழங்களைத் தயாரித்துக் கொண்டிருந்தபோது, ​​திடீரென்று, முதலில் மோசமாக சரிசெய்யப்பட்ட பிரதிபலிப்பான் ஒரு பொருளைச் சுற்றி, சுவரில் வீசியது போல, பெரிய அற்புதமான நிழல்கள் பின்வாங்கி அவனுள் தங்களை அழித்துக் கொள்கின்றன. ஓடெட்டைப் பற்றி அவர் கொண்டிருந்த பயங்கரமான மற்றும் மாறக்கூடிய யோசனைகள் மறைந்து, ஸ்வான் முன்பு இருந்த வசீகரமான உடலுடன் மீண்டும் இணைந்தது. ஓடெட்ஸில், விளக்கின் கீழ் கழித்த இந்த மணிநேரம் தனது சொந்த உபயோகத்திற்காக செயற்கையான மணிநேரம் அல்லவா என்ற சந்தேகம் அவருக்கு திடீரென ஏற்பட்டது (அந்த பயமுறுத்தும் சுவையான விஷயத்தை அவர் கற்பனை செய்ய முடியாமல் தொடர்ந்து மறைத்துவிட வேண்டும், ஓடெட்டின் நிஜ வாழ்க்கையின் மணிநேரம், அவர் இல்லாதபோது ஓடிட்டின் வாழ்க்கை), தியேட்டர் முட்டுகள் மற்றும் அட்டைப் பழங்களுடன், ஆனால் ஒடெட்டின் வாழ்க்கையில் அது ஒரு நிஜமான நேரமாக இருக்கலாம், அவன் அங்கு இல்லாதிருந்தால் அவள் அதே நாற்காலியை ஃபோர்செவில்லுக்குக் கொண்டு வந்து அவனுக்கு ஊற்றியிருப்பாள், தெரியாத பானத்தை அல்ல, ஆனால் துல்லியமாக இந்த ஆரஞ்சுப் பழத்தை; ஓடெட் வசிக்கும் உலகம், அவர் தனது நேரத்தைச் செலவழித்த பயங்கரமான மற்றும் இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட உலகம் அல்ல, அது அவரது கற்பனையில் மட்டுமே இருந்தது, ஆனால் உண்மையான பிரபஞ்சம், எந்த சிறப்பு சோகத்தையும் வெளிப்படுத்தவில்லை, அவர் இருக்கப் போகும் இந்த அட்டவணையை உள்ளடக்கியது. எழுத முடியும் மற்றும் அவர் ருசிக்க அனுமதிக்கப்படும் இந்த பானம், இந்த பொருட்கள் அனைத்தையும் அவர் நன்றியுணர்வு போன்ற ஆர்வத்துடனும் போற்றுதலுடனும் சிந்தித்தார், ஏனென்றால் அவருடைய கனவுகளை உறிஞ்சுவதன் மூலம் அவர்கள் அவரை அவற்றிலிருந்து விடுவித்தனர் என்றால், அவர்கள் மறுபுறம் அதன் மூலம் செழுமையடைந்து, அதன் தெளிவான உணர்தலை அவருக்குக் காட்டினார்கள், மேலும் அவருடைய மனதை ஆர்வப்படுத்தினார்கள். அவர்கள் அவரது இதயத்தை அமைதிப்படுத்திய அதே நேரத்தில், அவரது பார்வைக்கு முன்பாக நிவாரணம் பெற்றனர். ஆ! விதி அனுமதித்திருந்தால், அவன் ஓடெட்டுடன் ஒரே ஒரு வீட்டை மட்டுமே வைத்திருக்க முடியும், அவள் வீட்டில் அவன் வீட்டில் இருந்தான், மதிய உணவிற்கு என்ன இருக்கிறது என்று வேலைக்காரனிடம் கேட்டால், ஒடெட்டின் பட்டிமன்றம், ஒடெட் விரும்பியபோது, ​​​​அதற்குப் பதில் அவர் கற்றுக்கொண்டது. அவென்யூ டு போயிஸ்-டி-போலோக்னில் காலையில் நடைப்பயிற்சி செய்ய, ஒரு நல்ல கணவனாக அவனது கடமை, அவன் வெளியே செல்ல விரும்பாவிட்டாலும், அவள் சூடாக இருக்கும்போது அவளுடன் அவளுடன் வர, அவளது கோட் அணிந்து செல்ல வேண்டிய கட்டாயம் அவனுக்கு இருந்தது. , இரவு உணவிற்குப் பிறகு மாலையில் அவள் தன் வீட்டில் தங்க விரும்பினால், அவளுடன் அங்கேயே இருக்க வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டிருந்தால், அவள் விரும்பியதைச் செய்ய; அப்படியானால், ஸ்வானின் வாழ்க்கையின் அனைத்து அற்பங்களும் அவருக்கு எவ்வளவு சோகமாகத் தோன்றின,

 

அப்படியிருந்தும் அவர் இவ்வாறு வருந்தியது ஒரு அமைதி, ஒரு அமைதி, அது அவரது காதலுக்கு சாதகமான சூழ்நிலையாக இருந்திருக்காது என்று அவர் நன்கு சந்தேகித்தார். ஓடெட் அவனுக்காக எப்போதும் இல்லாத, வருந்திய, கற்பனையான ஒரு உயிரினமாக இருப்பதை நிறுத்தியபோது, ​​​​அவள் மீது அவன் கொண்டிருக்கும் உணர்வு இனி சொனாட்டாவின் சொற்றொடர் அவருக்கு ஏற்படுத்திய அதே மர்மமான சிக்கலாக இருக்காது, ஆனால் சாதாரண உறவுகள் உருவாகும்போது பாசம், அங்கீகாரம். அவற்றுக்கிடையே அவனது பைத்தியக்காரத்தனத்திற்கும் சோகத்திற்கும் முற்றுப்புள்ளி வைக்கும், பின்னர் ஓடெட்டின் வாழ்க்கையின் செயல்கள் தங்களுக்குள் ஆர்வம் காட்டாததாகத் தோன்றும் என்பதில் சந்தேகமில்லை - ஏற்கனவே பலமுறை அவருக்கு சந்தேகம் இருந்தது. உதாரணமாக, போர்ச்வில்லிக்கு அனுப்பப்பட்ட கடிதத்தை உறை வழியாகப் படித்த நாள். தன் நோயைக் கருத்தில் கொண்டு, அதைப் படிப்பதற்காகத் தனக்குத் தானே ஊசி போட்டுக் கொண்டதைப் போன்ற சாதுர்யத்துடன், அவர் குணமாகிவிட்டால், ஓடெட் என்ன செய்யக்கூடும் என்று தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டார். ஆனால் அவரது நோயுற்ற நிலையின் மார்பில் இருந்து, உண்மையைச் சொல்வதானால், அவர் மரணத்தைப் போலவே அத்தகைய சிகிச்சையைப் பற்றி பயந்தார், அது உண்மையில் அவர் இப்போது இருந்த அனைவரின் மரணமாக இருந்திருக்கும்.

 

இந்த அமைதியான மாலைகளுக்குப் பிறகு, ஸ்வானின் சந்தேகங்கள் தணிந்தன; அவர் ஓடெட்டை ஆசீர்வதித்தார், மறுநாள் காலையில், மிக அழகான நகைகளை அவளுக்கு அனுப்பினார், ஏனென்றால் முந்தைய நாளின் இந்த கருணைகள் அவரது நன்றியுணர்வு, அல்லது அவற்றைப் புதுப்பிக்க வேண்டும் என்ற ஆசை அல்லது அன்பின் பாரக்சிஸம் ஆகியவற்றை உற்சாகப்படுத்தியது. செலவழிக்க.

 

ஆனால், மற்ற நேரங்களில், அவனது வலி மீண்டும் அவனைப் பிடித்தது, ஓடெட் ஃபோர்செவில்லின் எஜமானி என்றும், வெர்டுரின்ஸ் லாண்டௌவின் பின்புறத்திலிருந்து, போயிஸில், சாட்டூவிலிருந்து விருந்துக்கு முந்தைய நாள், அவரைப் பார்த்தபோது, ​​அவன் கற்பனை செய்துகொண்டான். அவன் அழைக்கப்படாத இடத்தில், அவளிடம் வீணாக மன்றாட, அவளது பயிற்சியாளர் கூட கவனித்த அந்த விரக்தியின் காற்றுடன், அவனுடன் திரும்பி வர, பின்னர் அவளே திரும்பிச் செல்ல, தனியாகத் தோற்கடிக்க, அவள் சுட்டிக்காட்ட வேண்டியிருந்தது அவரை ஃபோர்செவில்லுக்குச் சென்று அவரிடம் சொல்லுங்கள்: “ஹேய்ன்! அவர் எவ்வளவு கோபமாக இருக்கிறார்!" அதே பார்வைகள், புத்திசாலித்தனமான, குறும்புத்தனமான, அடக்கமான மற்றும் தந்திரமான, அவர் வெர்டுரின்ஸில் இருந்து சானியட்டை விரட்டிய நாள்.

 

அதனால் ஸ்வான் அவளை வெறுத்தான். ஆனால், நான் மிகவும் முட்டாள், மற்றவர்களின் மகிழ்ச்சிக்காக எனது பணத்தை நான் செலுத்துகிறேன் என்று தனக்குத்தானே கூறினார். அவள் இன்னும் கவனமாக இருக்க வேண்டும் மற்றும் கயிற்றில் அதிகமாக இழுக்காமல் இருப்பாள், ஏனென்றால் நான் எதையும் கொடுக்க முடியாது. எப்படியிருந்தாலும், தற்போதைக்கு கூடுதல் அருமைகளை விட்டுவிடுவோம்! நேற்றைய தினம், அவள் பேய்ரூத் சீசனில் கலந்து கொள்ள விரும்புவதாகச் சொன்னது போல், பவேரியா மன்னரின் அழகிய அரண்மனைகளில் ஒன்றை அருகாமையிலுள்ள எங்கள் இருவருக்கும் வாடகைக்குக் கொடுக்க எனக்கு முட்டாள்தனமாக இருந்தது. தவிர, அவள் அதை விட மகிழ்ச்சியாகத் தெரியவில்லை, அவள் இன்னும் ஆம் அல்லது இல்லை என்று சொல்லவில்லை; அவள் மறுப்பாள் என்று நம்புவோம், நல்ல கடவுளே! ஒரு ஆப்பிளுக்கு மீனைப் போல அக்கறையுள்ள வாக்னர் அவளுடன் பதினைந்து நாட்கள் கேட்பது வேடிக்கையாக இருக்கும்! மேலும் அவரது வெறுப்பு, அவரது அன்பைப் போலவே, வெளிப்படுத்தவும் செயல்படவும் வேண்டும், அவர் தனது தீய கற்பனைகளை மேலும் மேலும் தள்ளுவதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார், ஏனென்றால், ஒடெட்டிற்கு அவர் கூறிய துரோகங்களுக்கு நன்றி, அவர் அவளை அதிகமாக வெறுத்தார், மேலும் அவர் கற்பனை செய்ய முயன்றால், அவை உண்மையாகிவிட்டால், தண்டிக்க வாய்ப்பு கிடைத்தது. அவளை மற்றும் அவளது பெருகிவரும் ஆத்திரத்தில் ஈடுபடு. அவர் அவளிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெறப் போகிறார், அதில் அவர் பேய்ரூத்துக்கு அருகிலுள்ள இந்த கோட்டையை வாடகைக்கு எடுப்பதாகக் கேட்பார், ஆனால் அவர் அங்கு வர முடியாது என்று எச்சரித்தார், ஏனெனில் அவர் ஃபோர்செவில்லே மற்றும் வெர்டுரின்களுக்கு உறுதியளித்தார். அவர்களை அழைக்க. ஆ! அவள் எவ்வளவு துணிச்சலாக இருப்பதை அவன் எப்படி விரும்பியிருப்பான். அவர் மறுப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சியைப் பெறுவார், பழிவாங்கும் பதிலைத் தேர்ந்தெடுப்பதில், அவர் உண்மையில் கடிதத்தைப் பெற்றதைப் போல உரக்கச் சொல்வதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். ஓடெட்டிற்கு அவர் கூறிய துரோகங்களுக்கு நன்றி, அவர் அவளை அதிகமாக வெறுத்தார், அவர் கற்பனை செய்ய முயன்றால், அவை உண்மையாக இருந்தால், அவளைத் தண்டிக்கவும், அவள் மீதான அவனது கோபத்தைத் தணிக்கவும் ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தது. அவர் அவளிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெறப் போகிறார், அதில் அவர் பேய்ரூத்துக்கு அருகிலுள்ள இந்த கோட்டையை வாடகைக்கு எடுப்பதாகக் கேட்பார், ஆனால் அவர் அங்கு வர முடியாது என்று எச்சரித்தார், ஏனெனில் அவர் ஃபோர்செவில்லே மற்றும் வெர்டுரின்களுக்கு உறுதியளித்தார். அவர்களை அழைக்க. ஆ! அவள் எவ்வளவு துணிச்சலாக இருப்பதை அவன் எப்படி விரும்பியிருப்பான். அவர் மறுப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சியைப் பெறுவார், பழிவாங்கும் பதிலைத் தேர்ந்தெடுப்பதில், அவர் உண்மையில் கடிதத்தைப் பெற்றதைப் போல உரக்கச் சொல்வதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். ஓடெட்டிற்கு அவர் கூறிய துரோகங்களுக்கு நன்றி, அவர் அவளை அதிகமாக வெறுத்தார், மேலும் அவர் கற்பனை செய்ய முயன்றது உண்மையாக இருந்தால், அவளைத் தண்டிக்கவும், அவள் மீதான அவரது கோபத்தைத் தணிக்கவும் ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தால். அவர் அவளிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெறப் போகிறார், அதில் அவர் பேய்ரூத்துக்கு அருகிலுள்ள இந்த கோட்டையை வாடகைக்கு எடுப்பதாகக் கேட்பார், ஆனால் அவர் அங்கு வர முடியாது என்று எச்சரித்தார், ஏனெனில் அவர் ஃபோர்செவில்லே மற்றும் வெர்டுரின்களுக்கு உறுதியளித்தார். அவர்களை அழைக்க. ஆ! அவள் எவ்வளவு துணிச்சலாக இருப்பதை அவன் எப்படி விரும்பியிருப்பான். அவர் மறுப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சியைப் பெறுவார், பழிவாங்கும் பதிலைத் தேர்ந்தெடுப்பதில், அவர் உண்மையில் கடிதத்தைப் பெற்றதைப் போல உரக்கச் சொல்வதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். அவன் அவளை அதிகமாக வெறுத்தான், அவன் கற்பனை செய்ய முயன்றது உண்மையாகிவிட்டால், அவளைத் தண்டிக்கவும், அவள் மீது அவனது பெருகிய ஆத்திரத்தைத் தூண்டவும் ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தால். அவர் அவளிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெறப் போகிறார், அதில் அவர் பேய்ரூத்துக்கு அருகிலுள்ள இந்த கோட்டையை வாடகைக்கு எடுப்பதாகக் கேட்பார், ஆனால் அவர் அங்கு வர முடியாது என்று எச்சரித்தார், ஏனெனில் அவர் ஃபோர்செவில்லே மற்றும் வெர்டுரின்களுக்கு உறுதியளித்தார். அவர்களை அழைக்க. ஆ! அவள் எவ்வளவு துணிச்சலாக இருப்பதை அவன் எப்படி விரும்பியிருப்பான். அவர் மறுப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சியைப் பெறுவார், பழிவாங்கும் பதிலைத் தேர்ந்தெடுப்பதில், அவர் உண்மையில் கடிதத்தைப் பெற்றதைப் போல உரக்கச் சொல்வதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். அவன் அவளை அதிகமாக வெறுத்தான், அவன் கற்பனை செய்ய முயன்றது உண்மையாகிவிட்டால், அவளைத் தண்டிக்கவும், அவள் மீது அவனது பெருகிய ஆத்திரத்தைத் தூண்டவும் ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்தால். அவர் அவளிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெறப் போகிறார், அதில் அவர் பேய்ரூத்துக்கு அருகிலுள்ள இந்த கோட்டையை வாடகைக்கு எடுப்பதாகக் கேட்பார், ஆனால் அவர் அங்கு வர முடியாது என்று எச்சரித்தார், ஏனெனில் அவர் ஃபோர்செவில்லே மற்றும் வெர்டுரின்களுக்கு உறுதியளித்தார். அவர்களை அழைக்க. ஆ! அவள் எவ்வளவு துணிச்சலாக இருப்பதை அவன் எப்படி விரும்பியிருப்பான். அவர் மறுப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சியைப் பெறுவார், பழிவாங்கும் பதிலைத் தேர்ந்தெடுப்பதில், அவர் உண்மையில் கடிதத்தைப் பெற்றதைப் போல உரக்கச் சொல்வதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். அவர் அவளிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெறப் போகிறார், அதில் அவர் பேய்ரூத்துக்கு அருகிலுள்ள இந்த கோட்டையை வாடகைக்கு எடுப்பதாகக் கேட்பார், ஆனால் அவர் அங்கு வர முடியாது என்று எச்சரித்தார், ஏனெனில் அவர் ஃபோர்செவில்லே மற்றும் வெர்டுரின்களுக்கு உறுதியளித்தார். அவர்களை அழைக்க. ஆ! அவள் எவ்வளவு துணிச்சலாக இருப்பதை அவன் எப்படி விரும்பியிருப்பான். அவர் மறுப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சியைப் பெறுவார், பழிவாங்கும் பதிலைத் தேர்ந்தெடுப்பதில், அவர் உண்மையில் கடிதத்தைப் பெற்றதைப் போல உரக்கச் சொல்வதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். அவர் அவளிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெறப் போகிறார், அதில் அவர் பேய்ரூத்துக்கு அருகிலுள்ள இந்த கோட்டையை வாடகைக்கு எடுப்பதாகக் கேட்பார், ஆனால் அவர் அங்கு வர முடியாது என்று எச்சரித்தார், ஏனெனில் அவர் ஃபோர்செவில்லே மற்றும் வெர்டுரின்களுக்கு உறுதியளித்தார். அவர்களை அழைக்க. ஆ! அவள் எவ்வளவு துணிச்சலாக இருப்பதை அவன் எப்படி விரும்பியிருப்பான். அவர் மறுப்பதில் என்ன மகிழ்ச்சியைப் பெறுவார், பழிவாங்கும் பதிலைத் தேர்ந்தெடுப்பதில், அவர் உண்மையில் கடிதத்தைப் பெற்றதைப் போல உரக்கச் சொல்வதில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார்.

 

ஆனால், அடுத்த நாளே இதுதான் நடந்தது. வெர்டுரின்களும் அவர்களது நண்பர்களும் வாக்னரின் இந்த நிகழ்ச்சிகளில் கலந்துகொள்ள விருப்பம் தெரிவித்ததாகவும், அவர் தனக்குப் பணம் அனுப்பும் அளவுக்குத் திறமையானவராக இருந்தால், அவர்கள் வீட்டில் அடிக்கடிப் பெற்றுக்கொண்ட பிறகு, கடைசியாக அவளுக்குப் பணம் அனுப்புவதாகவும் அவள் அவனுக்கு எழுதினாள். அவர்களை அழைப்பதில் மகிழ்ச்சி. அவனைப் பற்றி அவள் ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை, அவர்களின் இருப்பு அவளை விலக்கியது என்பது புரிந்தது.

 

அதனால் எப்போதாவது பயன்படும் என்று நம்பத் துணியாமல் முந்தைய நாள் ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் நிறுத்திய இந்த பயங்கரமான பதில், அதை அவளுக்கு அனுப்பியதில் அவருக்கு மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டது. ஐயோ! பாக் மற்றும் கிளாபிசன் இடையே வித்தியாசத்தை ஏற்படுத்த முடியாத அவளால் அவளிடம் இருந்த பணத்தில், அல்லது அவள் எளிதில் கண்டுபிடித்துவிடலாம் என்று அவன் உணர்ந்தான். ஆனால் அவள் இன்னும் அங்கு மிகவும் சிக்கனமாக வாழ்வாள். இந்த முறை அவளுக்கு சில ஆயிரம் பிராங்க் நோட்டுகளை அனுப்பியது போல், ஒவ்வொரு மாலையும், ஒரு அரட்டை அரங்கில், அந்த நல்ல விருந்துகளை ஏற்பாடு செய்ய, அவள் ஒரு வேளை ஆடம்பரத்தில் ஈடுபட்டிருக்கலாம்-அவள் ஒருபோதும் மாட்டாள் என்பது சாத்தியம். முன்பு இருந்தது-ஃபோர்ச்வில்லின் கைகளில் விழ. பின்னர் குறைந்த பட்சம், இந்த வெறுக்கத்தக்க பயணம், அவர் அல்ல, ஸ்வான், அதற்கு பணம் செலுத்துவார்! அவரால் தடுத்திருந்தால்,

 

ஆனால் அவள் நீண்ட காலம் இருந்ததில்லை; சில நாட்களுக்குப் பிறகு பளபளப்பான மற்றும் வஞ்சகமான பார்வை அதன் புத்திசாலித்தனத்தையும் அதன் இரட்டைத்தன்மையையும் இழந்தது, இந்த ஒட்டெட்டின் உருவம் ஃபோர்செவில்லேவிடம் கூறுகிறது: "என்ன ஒரு கோபம்!" மங்க, மங்க ஆரம்பித்தது. பின்னர், படிப்படியாக மீண்டும் தோன்றி மெதுவாக எழுந்து, ஃபோர்ச்வில்லேவிடம் புன்னகையுடன் பேசிய மற்ற ஒடெட்டின் முகம், ஆனால் ஸ்வான் சொன்னபோது மென்மையைத் தவிர வேறொன்றும் இல்லாத புன்னகை: "நீண்ட நேரம் இருக்காதே, ஏனென்றால், அந்த மனிதர் என்னுடன் இருக்க விரும்பும் போது நான் பார்வையாளர்களைக் கொண்டிருப்பதை விரும்புவதில்லை. ஆ! நான் அவரைப் போலவே இருப்பது உங்களுக்குத் தெரிந்திருந்தால்!”, அதே புன்னகையில் ஸ்வானின் சுவையான சில குணங்களுக்கு அவள் நன்றி சொல்ல வேண்டும், அவள் மிகவும் மதிக்கிறாள்,

 

எனவே, அங்குள்ள இந்த ஓடெட்டிற்கு, இந்த மூர்க்கத்தனமான கடிதத்தை அவர் எவ்வாறு எழுத முடிந்தது என்று அவர் ஆச்சரியப்பட்டார், இது வரை அவர் திறமையானவர் என்று அவள் நம்பவில்லை, மேலும் அவரது கருணையால் மட்டுமே அவரை உயர்ந்த, தனித்துவமான நிலையில் இருந்து கீழே கொண்டு வர வேண்டியிருந்தது. , அவரது விசுவாசம், அவர் தனது மதிப்பில் வென்றார். ஃபோர்செவில்லிலோ அல்லது வேறு எவரிடமோ அவள் காணாத அந்த குணங்களுக்காகவே அவள் அவனை நேசித்தாள். அவர்களால் தான், ஓடெட் அடிக்கடி அவனிடம் ஒரு கருணை காட்டினார், அவர் பொறாமை கொண்டபோது அவர் எதையும் எண்ணவில்லை, ஏனென்றால் அவள் ஆசையின் அடையாளம் அல்ல, அன்பை விட பாசத்தை கூட நிரூபித்தார், ஆனால் அதன் முக்கியத்துவத்தை அவன் மீண்டும் உணர ஆரம்பித்தான். அவரது சந்தேகங்களை தன்னிச்சையாக தளர்த்துவது, கலை வாசிப்பு அல்லது நண்பரின் உரையாடல் மூலம் அவருக்கு ஏற்படும் கவனச்சிதறலால் அடிக்கடி வலியுறுத்தப்படுகிறது.

 

இப்போது இந்த ஊசலாட்டத்திற்குப் பிறகு, ஸ்வானின் பொறாமை அவளை ஒரு கணம் தள்ளிவிட்ட இடத்திற்கு இயற்கையாகவே ஓடிட் திரும்பியது, அவள் வசீகரமாக இருப்பதைக் கண்ட ஒரு மூலையில், அவன் அவளை மென்மை நிறைந்ததாக கற்பனை செய்து, சம்மதத்துடன், அதனால். அது போல அழகானது, அவள் இருந்ததைப் போல அவனால் உதடுகளை அவளை நோக்கி தள்ளாமல் இருக்க முடியவில்லை, அவன் அவளை முத்தமிட்டிருக்கலாம்; மேலும் அந்த வசீகரம் மற்றும் நல்ல தோற்றத்திற்கு அவன் அவளுக்கு நன்றியுள்ளவனாக இருந்தான், அவள் உண்மையில் அவனைப் பெற்றிருந்தாள் என்பது போலவும், அவளுடைய ஆசையைத் திருப்திப்படுத்துவது அவளுடைய கற்பனை மட்டும் இல்லாமல் இருந்திருந்தால்.

 

அவன் அவளை எப்படி காயப்படுத்தியிருப்பான்! நிச்சயமாக அவன் அவள் மீதான வெறுப்புக்கு நியாயமான காரணங்களைக் கண்டுபிடித்தான், ஆனால் அவன் அவளை அவ்வளவாக நேசித்திருக்காவிட்டால் அதை அவன் உணரவைப்பதற்கு அவை போதுமானதாக இருந்திருக்காது. மற்ற பெண்களின் மீது அவருக்கு எவ்வளவு கடுமையான மனக்குறைகள் இருந்திருக்கவில்லையா, ஆனால் அவர் அவர்களை நேசிப்பதில்லை என்பதால் கோபம் இல்லாமல் அவர்களுக்கு எதிராக இன்று மகிழ்ச்சியுடன் சேவை செய்திருப்பார். ஒரு நாள் அவர் ஓடெட்டைப் பற்றிய அதே அலட்சிய நிலையில் தன்னைக் கண்டால், அவரது பொறாமை மட்டுமே இந்த ஆசையில், மிகவும் இயற்கையாக, சிறியதாக தோன்றிய கொடூரமான, மன்னிக்க முடியாத ஒன்றைக் கண்டுபிடிக்க வைத்தது என்பதை அவர் புரிந்துகொள்வார். குழந்தைத்தனம் மற்றும் ஆன்மாவின் ஒரு குறிப்பிட்ட சுவையிலிருந்து, ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்ததிலிருந்து, வெர்டுரின்களுக்கு மரியாதைகளைத் திருப்பி, வீட்டுப் பணிப்பெண்ணாக விளையாட முடியும்.

 

அவர் இந்தக் கண்ணோட்டத்திற்குத் திரும்பினார்—அவரது அன்பு மற்றும் பொறாமைக்கு எதிராக, சில சமயங்களில் அவர் தன்னை ஒருவித அறிவுசார் நேர்மையிலிருந்து விலக்கி, பல்வேறு நிகழ்தகவுகளுக்கு அனுமதியளித்தார்—இதிலிருந்து அவர் ஒடெட்டை அவர் என மதிப்பிட முயன்றார். அவளைக் காதலிக்கவில்லை, மற்றவர்களைப் போல அவனுக்காக ஒரு பெண்ணைப் போலவும், ஓடெட்டின் வாழ்க்கை இல்லை என்பது போலவும், அவன் போனவுடனேயே, அவனிடமிருந்து வேறு, ரகசியமாகச் சதி செய்து, அவனுக்கு எதிராகப் பிறந்தான்.

 

ஃபோர்ச்வில்லியோடனோ, அவனுடன் அவள் அறிந்திராத போதை தரும் இன்பங்களை மற்றவர்களுடனோ அவள் ருசிப்பாள் என்றும் அவளது பொறாமை மட்டும் புதிதாக உருவானது என்றும் ஏன் நம்புகிறாள்? பாரிஸைப் போலவே பேய்ரூத்திலும், ஃபோர்செவில்லே அவரைப் பற்றி நினைத்திருந்தால், அது ஒடெட்டின் வாழ்க்கையில் நிறைய அர்த்தமுள்ள ஒருவராக மட்டுமே இருந்திருக்க முடியும், அவர்கள் அவளுடைய வீட்டில் சந்தித்தபோது அவருக்கு வழிவிட வேண்டிய கட்டாயம் இருந்தது. ஃபோர்செவில்லேயும் அவளும் அவனை மீறி அங்கே இருந்ததில் வெற்றி பெற்றிருந்தால், அவளை அங்கு செல்வதைத் தடுக்க பயனற்ற முயற்சியால் அதை அவன் விரும்பியிருப்பான், அதேசமயம் அவன் அவளது திட்டத்திற்கு ஒப்புதல் அளித்திருந்தால், மேலும் தற்காப்புடன் அவள் அங்கே இருப்பதாகத் தோன்றியிருக்கும். அவனது கருத்தின்படி, அவள் அங்கு அனுப்பப்பட்டிருப்பாள், அவனால் தங்கியிருப்பாள், மேலும் தன்னை இவ்வளவு பெற்ற இந்த மக்களைப் பெறுவதில் அவள் அடைந்த மகிழ்ச்சி, c ஸ்வானுக்கு அவள் நன்றியுள்ளவனாக இருந்திருப்பாள்.

 

மேலும் - அவள் அவனை மீண்டும் பார்க்காமல் அவனுடன் முரண்படுவதற்குப் பதிலாக - அவன் அவளுக்கு இந்தப் பணத்தை அனுப்பினால், இந்த பயணத்தில் அவளை ஊக்கப்படுத்தி, அவளுக்கு மகிழ்ச்சியாக இருக்குமாறு கவனித்துக் கொண்டால், அவள் ஓடிப்போவாள், மகிழ்ச்சி, நன்றியுணர்வுடன், கிட்டத்தட்ட ஒரு வாரமாக அவன் ருசிக்காததையும், எதையும் மாற்ற முடியாது என்பதையும் அவளைப் பார்த்ததில் அவனுக்கு அந்த மகிழ்ச்சி இருக்கும். ஏனென்றால், ஸ்வான் அவளைத் திகிலடையாமல் தனக்குத்தானே சித்தரித்துக்கொண்ட உடனே, அவளின் புன்னகையில் கருணையை மீண்டும் கண்டவுடனே, அதை எல்லோரிடமிருந்தும் பறிக்க வேண்டும் என்ற ஆசை பொறாமையால் அவனது காதலில் சேர்ந்தது போல, இந்தக் காதல் மாறியது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, ஓடெட்டின் நபர் அவருக்கு அளித்த உணர்ச்சிகளின் சுவை, ஒரு காட்சியைப் போல ரசிப்பதில் அல்லது ஒரு நிகழ்வைப் போல கேள்வி கேட்பதில் அவர் அனுபவித்த மகிழ்ச்சி, அவரது பார்வைகளில் ஒன்றை உயர்த்துவது, அவரது புன்னகையின் உருவாக்கம், ஒரு ஒலியை வெளிப்படுத்துகிறது அவரது குரல்.

 

இவ்வாறு, அவரது நோயின் வேதியியலால், அவர் தனது அன்பைக் கண்டு பொறாமை கொண்ட பிறகு, அவர் மீண்டும் ஓடெட்டின் மீது மென்மையையும் பரிதாபத்தையும் உருவாக்கத் தொடங்கினார். அவள் மீண்டும் ஒரு அழகான மற்றும் கனிவான Odette ஆனாள். அவளிடம் கடினமாக இருந்ததற்காக அவன் மனம் வருந்தினான். அவள் தன் அருகில் வர வேண்டும் என்று அவன் விரும்பினான், அதற்கு முன் அவளுக்கு கொஞ்சம் இன்பம் கொடுக்க வேண்டும் என்று அவன் விரும்பினான், அங்கீகாரம் அவள் முகத்தை பிசைந்து அவளது புன்னகையை வடிவமைத்தது.

 

எனவே, ஓடெட், சில நாட்களுக்குப் பிறகு, அவர் வருவதைப் பார்த்து, முன்பு போலவே மென்மையாகவும், பணிவாகவும், அவரிடம் சமரசம் கேட்க, அவள் இனி அவனை விரும்பாத மற்றும் எரிச்சலூட்டுவதற்கு பயப்படாமல் அவள் அவனை மறுத்துவிட்டாள். அது அவருக்கு வசதியாக இருந்தது, அவர் மிகவும் மதிக்கும் உதவிகள்.

 

ஒரு வேளை, தனக்குப் பணம் அனுப்பமாட்டேன் என்றும், அவளைக் காயப்படுத்த முயற்சிப்பேன் என்றும் அவன் சொன்னபோது, ​​சண்டையின்போது அவளுடன் எவ்வளவு நேர்மையாக இருந்தான் என்பது அவளுக்குத் தெரியாது. ஒரு வேளை அவன் எவ்வளவு தூரம் இருக்கிறான் என்று அவள் அறிந்திருக்கவில்லை என்றால், அவளை நோக்கி, குறைந்தபட்சம் தன்னை நோக்கி, மற்ற சந்தர்ப்பங்களில், அவர்களின் தொடர்புகளின் எதிர்கால நலன் கருதி, அவள் இல்லாமல் அவன் செய்ய முடியும் என்று ஓடெட்டிடம் காட்ட, அந்த முறிவு எப்போதும் சாத்தியம், அவள் வீட்டிற்கு செல்லாமல் சிறிது நேரம் இருக்க முடிவு செய்தான்.

 

சில நேரங்களில் சில நாட்களுக்குப் பிறகு அவள் அவனுக்கு எந்தப் புதிய கவலையையும் ஏற்படுத்தவில்லை; மேலும், வரவிருக்கும் அவளைச் சந்திக்கும் வருகைகளிலிருந்து, அவனால் பெரிய மகிழ்ச்சியைப் பெற முடியாது என்று அவனுக்குத் தெரியும், ஆனால் அவன் இருந்த அமைதிக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கும் சில துக்கங்கள், அவன் மிகவும் பிஸியாக இருப்பதால் அவளுக்கு எழுதினான். அவளிடம் சொன்ன எந்த நாட்களிலும் அவளை பார்க்க முடியவில்லை. ஆனால் அவளிடமிருந்து ஒரு கடிதம், அவனது கடிதத்தைக் கடந்து, குறிப்பாக ஒரு சந்திப்பை மறுதிட்டமிடும்படி கேட்டது. ஏன் என்று யோசித்தார்; அவனுடைய சந்தேகம், அவனுடைய வலி அவனை மீண்டும் பிடித்துக்கொண்டது. அவனால் தன்னைக் கண்டுபிடித்த புதிய கிளர்ச்சி நிலையில், முந்தைய அமைதியான நிலையில் செய்த உறுதியை, அவனால் இனி வைத்திருக்க முடியாது, அவன் அவள் வீட்டிற்கு ஓடி வந்து அவளைத் தொடர்ந்து ஒவ்வொரு நாளும் அவளைப் பார்க்க வேண்டும் என்று கோரினான். அவள் அவனுக்கு முதலில் எழுதாவிட்டாலும், அவள் மட்டும் பதிலளித்திருந்தால், அவளைப் பார்க்காமல் அவனால் செல்ல முடியாமல் போக அதுவே போதுமானதாக இருந்தது. ஏனெனில், ஸ்வானின் கணக்கீட்டிற்கு மாறாக, ஒடெட்டின் சம்மதம் அவனில் உள்ள அனைத்தையும் மாற்றிவிட்டது. ஒரு பொருளை வைத்திருக்கும் எவரையும் போல, ஒரு கணம் அதை சொந்தமாக நிறுத்தினால் என்ன நடக்கும் என்பதை அறிய, அவர் அதை தனது மனதில் இருந்து அகற்றி, மற்ற அனைத்தையும் அங்கே இருந்த அதே நிலையில் விட்டுவிட்டார். இப்போது ஒரு விஷயம் இல்லாதது என்பது மட்டுமல்ல, இது ஒரு எளிய பகுதியின் பற்றாக்குறை அல்ல, இது மற்ற எல்லாவற்றிலும் ஒரு எழுச்சி, இது பழைய நிலையில் கணிக்க முடியாத ஒரு புதிய நிலை. அவள் இருந்தபோது இருந்ததை அப்படியே விட்டுவிட்டு. இப்போது ஒரு விஷயம் இல்லாதது அது மட்டுமல்ல, இது ஒரு எளிய பகுதியின் பற்றாக்குறை அல்ல, இது மற்ற எல்லாவற்றிலும் ஒரு எழுச்சி, இது பழைய நிலையில் கணிக்க முடியாத ஒரு புதிய நிலை. அவள் இருந்தபோது இருந்ததை அப்படியே விட்டுவிட்டு. இப்போது ஒரு விஷயம் இல்லாதது அது மட்டுமல்ல, இது ஒரு எளிய பகுதியின் பற்றாக்குறை அல்ல, இது மற்ற எல்லாவற்றிலும் ஒரு எழுச்சி, இது பழைய நிலையில் கணிக்க முடியாத ஒரு புதிய நிலை.

 

ஆனால் மற்ற நேரங்களில், மாறாக, ஓடெட் ஒரு பயணத்திற்குச் செல்லவிருந்தார் - சில சிறிய சண்டைகளுக்குப் பிறகு, அவர் தேர்ந்தெடுத்த சாக்குப்போக்கு, அவர் திரும்புவதற்கு முன்பு அவளுக்கு எழுத வேண்டாம் என்றும் அவளை மீண்டும் பார்க்க வேண்டாம் என்றும் முடிவு செய்தார். தோற்றம் அளித்து, ஒரு பெரிய பிரிவினையின் பலனைக் கேட்டாள், அது இறுதியானது என்று அவள் நம்பலாம், ஒரு பிரிவினையின் நீண்ட பகுதி தவிர்க்க முடியாதது, பயணத்தின் காரணமாக அவர் சிறிது முன்னதாகவே தொடங்கினார். வருகையும் கடிதமும் கிடைக்காததால் ஓடிட்டே கவலைப்படுவதாகவும், வருத்தப்படுவதாகவும் ஏற்கனவே அவர் கற்பனை செய்திருந்தார், மேலும் இந்த படம், அவரது பொறாமையைத் தணித்து, அவளைப் பார்க்கும் பழக்கத்திலிருந்து விடுபடுவதை எளிதாக்கியது. சந்தேகமே இல்லை, சில சமயங்களில், அவளது மனதின் முடிவில், ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட பிரிவின் மூன்று வாரங்களின் இடைப்பட்ட நீளத்திற்கு நன்றி, அவளுடைய தீர்மானம் அவளை அடக்கியது. திரும்பி வரும்போது ஓடெட்டை மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தை அவர் எண்ணியது மகிழ்ச்சியுடன் இருந்தது: ஆனால் அது மிகவும் சிறிய பொறுமையின்மையால், அவர் தானாக முன்வந்து அத்தகைய எளிதான மதுவிலக்கு காலத்தை இரட்டிப்பாக்க மாட்டாரா என்று யோசிக்கத் தொடங்கினார். அது இன்னும் மூன்று நாட்களே ஆகிறது, ஓடெட்டைப் பார்க்காமல், இப்போது திட்டமிடப்பட்டதைப் போல இல்லாமல் அவர் அடிக்கடி கடந்து வந்த நேரத்தை விட மிகக் குறைவான நேரம். இன்னும் இங்கே ஒரு சிறிய எரிச்சல் அல்லது உடல் அசௌகரியம், விதிக்கு புறம்பாக, தற்போதைய தருணத்தை ஒரு விதிவிலக்கான தருணமாக கருதும்படி அவரை ஊக்குவிப்பதன் மூலம், ஒரு இன்பம் தரும் திருப்தியை வரவேற்று விடுப்பு கொடுக்கும் வரை, முயற்சியின் பயனுள்ள மறுதொடக்கம், விருப்பத்துடன் - அதன் சுருக்கத்தை செலுத்துவதை நிறுத்திய இதன் செயலை இடைநிறுத்தியது; அல்லது, அதை விட குறைவாக,

 

அவள் அதற்கு மேல் எந்த எதிர்ப்பையும் காணாமல் திரும்பி வந்தாள், மேலும் தவிர்க்கமுடியாமல் ஸ்வான் இரண்டு வாரங்களில் ஒடெட்டிலிருந்து பிரிந்து இருக்க வேண்டியதை உணர்ந்து கொள்வதில் மிகவும் குறைவான சிரமம் இருந்தது. அவளுடைய பயிற்சியாளர் அவளை வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்லப் போகும் காரைப் பிடிக்கச் சென்றார், மேலும் பொறுமையின்மை மற்றும் மகிழ்ச்சியின் போக்குவரத்தில் அவர் கழித்தார், அங்கு அவர் மீண்டும் அவளைக் கண்டுபிடிக்கும் இந்த எண்ணத்தை அவளது மென்மையை வெளிப்படுத்த ஆயிரம் முறை முயன்றார். அப்படியொரு திடீர்த் திருப்பம், அவள் வெகு தொலைவில் இருப்பதாக அவன் நினைத்திருந்த தருணத்தில், அவனது நெருங்கிய சுயநினைவில் மீண்டும் அவன் அருகில் இருந்தான். ஸ்வான் தன்னைத்தானே நிரூபித்ததிலிருந்து, ஸ்வானிடம் இல்லாததால், மேலும் தாமதிக்காமல் அவனை எதிர்க்க வேண்டும் என்ற ஆசையை அவள் இனிமேல் காணவில்லை என்பதால் தான்-அவன் அதை மிக எளிதாக நம்பிவிட்டான். பிரிவினைக்கான முயற்சியை ஒத்திவைப்பதில் அவர் இனி எந்த சிரமத்தையும் காணவில்லை, அவர் விரும்பியவுடன் அதை நிறைவேற்றுவதில் உறுதியாக இருந்தார். அவளை மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவனுக்கு ஒரு புதுமை, மயக்கம், பழக்கம் மழுங்கடித்த, ஆனால் மூன்று நாட்களல்ல, பதினைந்து நாட்களில் மீண்டும் இந்த இழப்பில் மூழ்கியிருக்கும் ஒரு நச்சுத்தன்மையால் அலங்கரிக்கப்பட்டது. ஏனெனில், ஒரு துறவின் கால அளவு, எதிர்பார்த்து, ஒதுக்கப்பட்ட காலப்பகுதியில் கணக்கிடப்பட வேண்டும்), மற்றும் அதுவரை ஒருவர் எளிதில் தியாகம் செய்து, எதிர்பாராத மகிழ்ச்சியை உண்டாக்கினால், அதுவரை எதிர்பார்த்த இன்பமாக இருந்திருக்கும். இறுதியாக, ஸ்வானின் அறியாமையால் அவள் திரும்பி வந்தாள், ஒடெட் என்ன நினைத்திருப்பாள், ஒருவேளை அவன் அவளுக்கு வாழ்க்கையின் எந்த அடையாளத்தையும் கொடுக்கவில்லை என்பதை அவள் பார்த்தபோது செய்திருக்கலாம்,

 

ஆனால், தான் பணத்தை மறுப்பது வெறும் பாசாங்கு என்று அவள் நம்பியது போலவே, ஸ்வான் மீண்டும் பெயின்ட் செய்ய வேண்டிய காரைப் பற்றியோ அல்லது வாங்க வேண்டிய மதிப்பைப் பற்றியோ கேட்க வந்தான் என்ற தகவலில் ஒரு சாக்குப்போக்கை மட்டுமே பார்த்தாள். அவன் கடந்து வந்த இந்த நெருக்கடிகளின் பல்வேறு கட்டங்களை அவள் புனரமைக்காததாலும், அவற்றைப் பற்றி அவள் கொண்டிருந்த எண்ணத்தாலும், அவள் பொறிமுறையைப் புரிந்து கொள்ளத் தவறிவிட்டாள், அவள் முன்கூட்டியே அறிந்ததை மட்டுமே நம்பினாள். , தேவையான, தவறில்லாத மற்றும் எப்போதும் ஒரே மாதிரியான முடிவு. ஒரு முழுமையடையாத யோசனை—ஒருவேளை இன்னும் ஆழமானது—நாம் ஸ்வானின் பார்வையில் இருந்து அதைத் தீர்மானித்தால், அவர் ஓடெட்டால் தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்டிருப்பார், ஒரு மார்பின் அடிமை அல்லது காசநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர், அவர்கள் நிறுத்தப்பட்டதாக நம்பியிருப்பார். அவர் தனது தீவிர பழக்கத்திலிருந்து விடுபடவிருந்த நேரத்தில் ஒரு வெளிப்புற நிகழ்வு மூலம் ஒன்று, மற்றவர், அவர் இறுதியாக குணமடையவிருக்கும் தருணத்தில், தற்செயலான உடல் நலக்குறைவால், இந்தச் சொல்லப்படும் தற்செயல்களுக்கு அவர்களைப் போன்ற முக்கியத்துவத்தை அளிக்காத மருத்துவரால் தவறாகப் புரிந்து கொள்ளப்பட்டதாக உணர்கிறார். அவரது நோயுற்றவர்களுக்கு, துணை மற்றும் நோயுற்ற நிலை, உண்மையில், அவர்கள் ஞானம் அல்லது குணப்படுத்துதல் பற்றிய கனவுகளைத் தொட்டுக் கொண்டிருக்கும் போது, ​​அவர்களை குணப்படுத்த முடியாத எடையை நிறுத்தவில்லை. உண்மையில், ஸ்வானின் காதல் அந்த அளவிற்கு எட்டியிருந்தது, அங்கு மருத்துவரும், சில பாசங்களில், மிகவும் துணிச்சலான அறுவை சிகிச்சை நிபுணரும், ஒரு நோயாளியின் துணையை விலக்குவதா அல்லது அவனுடைய தீமையை அகற்றுவதா என்று தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக்கொள்வது இன்னும் நியாயமானதா அல்லது சாத்தியமா என்று. ஞானம் அல்லது குணமடைதல் பற்றிய கனவுகளை அவர்கள் சுமந்துகொண்டிருக்கையில், உண்மையில், குணப்படுத்த முடியாத அளவுக்கு அவர்களை எடைபோடுவதை நிறுத்தாத வைஸ் மற்றும் நோயுற்ற நிலை மூலம் மீண்டும் தனது நோயாளிகளிடம் உணர்திறன் அடைவதற்கு. உண்மையில், ஸ்வானின் காதல் அந்த அளவிற்கு எட்டியிருந்தது, அங்கு மருத்துவரும், சில பாசங்களில், மிகவும் துணிச்சலான அறுவை சிகிச்சை நிபுணரும், ஒரு நோயாளியின் துணையை விலக்குவதா அல்லது அவனுடைய தீமையை அகற்றுவதா என்று தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக்கொள்வது இன்னும் நியாயமானதா அல்லது சாத்தியமா என்று. ஞானம் அல்லது குணமடைதல் பற்றிய கனவுகளை அவர்கள் சுமந்துகொண்டிருக்கையில், உண்மையில், குணப்படுத்த முடியாத அளவுக்கு அவர்களை எடைபோடுவதை நிறுத்தாத வைஸ் மற்றும் நோயுற்ற நிலை மூலம் மீண்டும் தனது நோயாளிகளிடம் உணர்திறன் அடைவதற்கு. உண்மையில், ஸ்வானின் காதல் அந்த அளவிற்கு எட்டியிருந்தது, அங்கு மருத்துவரும், சில பாசங்களில், மிகவும் துணிச்சலான அறுவை சிகிச்சை நிபுணரும், ஒரு நோயாளியின் துணையை விலக்குவதா அல்லது அவனுடைய தீமையை அகற்றுவதா என்று தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக்கொள்வது இன்னும் நியாயமானதா அல்லது சாத்தியமா என்று.

 

நிச்சயமாக இந்த அன்பின் அளவு, ஸ்வான் நேரடியாக அறிந்திருக்கவில்லை. அவர் அதை அளவிட முயற்சித்தபோது, ​​சில சமயங்களில் அது குறைந்துவிட்டதாகத் தோன்றியது, கிட்டத்தட்ட ஒன்றும் இல்லை; உதாரணமாக, ரசனையின்மை, ஏறக்குறைய அவனில் தூண்டப்பட்ட வெறுப்பு, அவன் ஒடெட்டைக் காதலிப்பதற்கு முன்பு, அவளுடைய வெளிப்படையான அம்சங்கள், அவளுடைய மந்தமான நிறம், சில நாட்களில் அவனிடம் திரும்பி வந்தன. "உண்மையில் புத்திசாலித்தனமான முன்னேற்றம் உள்ளது," என்று அவர் மறுநாள் தனக்குத்தானே கூறினார்; விஷயங்களை சரியாகப் பார்க்க, நேற்று அவள் படுக்கையில் இருப்பதில் எனக்கு எந்த மகிழ்ச்சியும் இல்லை, நான் அவளை அசிங்கமாகக் கண்டேன். ஆம், அவர் நேர்மையானவர், ஆனால் அவரது காதல் உடல் ஆசைகளின் பகுதிகளுக்கு அப்பால் நீண்டது. ஓடெட்டின் நபர் கூட இனி அதில் ஒரு பெரிய இடத்தைப் பிடிக்கவில்லை. அவன் டேபிளில் இருந்த ஓடெட்டின் புகைப்படத்தைப் பார்த்தபோது அல்லது அவள் அவனைப் பார்க்க வந்தபோது, சதை அல்லது ப்ரிஸ்டலின் உருவத்தை அடையாளம் காண்பதில் அவருக்கு சிரமம் இருந்தது, அவருக்குள் இருந்த வலி மற்றும் நிலையான குழப்பம் இருந்தது. ஏறக்குறைய வியப்புடன் தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டான்: "அவள் தான்", திடீரென்று நம் நோய்களில் ஒன்று நமக்கு முன் வெளியில் காட்டப்பட்டது போலவும், அது நாம் அவதிப்படுவதைப் போலத் தெரியவில்லை என்பது போலவும். "அவள்," அவன் அது என்னவென்று கண்டுபிடிக்க முயன்றான்; ஏனென்றால், அது காதலுக்கும் மரணத்துக்கும் இடையே உள்ள ஒற்றுமையை விட, எப்பொழுதும் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பக் கேட்கப்படுவதைக் காட்டிலும், நம்மை மேலும் கேள்விக்குட்படுத்துவதற்காக, அதன் யதார்த்தம், ஆளுமையின் மர்மம் நழுவிப் போய்விடும் என்ற பயத்தில். ஸ்வானின் அன்பாக இருந்த இந்த நோய் ஸ்வானின் எல்லா பழக்கவழக்கங்களுடனும், அவனது செயல்களுடனும், அவனுடைய எண்ணங்களுடனும், அவனுடைய ஆரோக்கியத்துடனும், அவனுடைய தூக்கத்துடனும், அவனுடைய வாழ்க்கையுடனும், அவன் விரும்பியவற்றுடனும் மிகவும் நெருக்கமாக கலந்திருந்தது. ஏனெனில் அவர் இறந்த பிறகு,

 

இந்த அன்பினால் ஸ்வான் எல்லா நலன்களிலிருந்தும் மிகவும் விலகியிருந்தார், தற்செயலாக அவர் உலகிற்குத் திரும்பும்போது, ​​​​அவரால் மிகவும் துல்லியமாக மதிப்பிட முடியாத ஒரு நேர்த்தியான ஏற்றம் போன்ற அவரது உறவுகள், அவருக்கு ஒரு சிறிய மதிப்பை மீட்டெடுக்க முடியும் என்று நினைத்தார். ஓடெட்டின் பார்வையில் (மேலும் அந்த அன்பினால் அவர்கள் தாழ்த்தப்படாமல் இருந்திருந்தால் அது உண்மையாக இருந்திருக்கலாம், இது ஒடெட்டிற்காக அவர் தொட்ட எல்லா விஷயங்களையும் மதிப்பிழக்கச் செய்ததால், அவை மதிப்பு குறைவாக இருப்பதாகத் தோன்றியது), அவர் உணர்ந்தார். அங்கு, அவள் அறியாத இடங்களில் இருப்பதினால் ஏற்பட்ட துயரம், ஒரு நாவல் அல்லது சும்மா இருக்கும் வகுப்பினரின் கேளிக்கைகளை சித்தரிக்கும் படத்திலாவது அவன் எடுத்த ஆர்வமற்ற இன்பத்தை, வீட்டிலேயே எண்ணி மகிழ்ந்தான். அவரது இல்லற வாழ்க்கையின் செயல்பாடுகள்,அவளுடைய அலமாரிகளின் நேர்த்தி மற்றும் அவளது வாழ்க்கை முறை, அவளுடைய மதிப்புகளின் சரியான இடம், அதே வழியில் அவளுக்குப் பிடித்த எழுத்தாளர்களில் ஒருவரான செயிண்ட்-சைமனில் படித்தது, நாட்களின் இயக்கவியல், உணவு மெனுவில் எம்.என்னை டி மைன்டெனான், அல்லது புத்திசாலித்தனமான பேராசை மற்றும் லுல்லியின் பெரும் ரயில். இந்த பற்றின்மை முழுமையடையாத அளவிற்கு, ஸ்வான் ருசித்த இந்த புதிய இன்பத்திற்குக் காரணம், அவரது காதலுக்கு, அவரது துக்கத்திற்கு கிட்டத்தட்ட அந்நியமாக இருந்த தனது அரிய பகுதிகளுக்கு ஒரு கணம் குடியேற முடிந்தது. இந்த வகையில், சார்லஸ் ஸ்வானின் தனிப்பட்ட ஆளுமையிலிருந்து வேறுபட்ட, "மகன் ஸ்வான்" என்று என் பெரியம்மா அவருக்குக் காரணமான இந்த ஆளுமை, இப்போது அவர் மிகவும் விரும்பியது. ஒரு நாள், பர்மாவின் இளவரசியின் பிறந்தநாளுக்காக (மேலும், அவர் பெரும்பாலும் ஓடெட்டிற்கு மறைமுகமாக ஒப்புக்கொள்ளக்கூடியவராக இருந்ததால், கேலாஸ், ஜூபிலிகள் போன்றவற்றில் இருக்கைகளைப் பெறலாம்), பழங்களை எப்படி ஆர்டர் செய்வது என்று தெரியாமல், பழங்களை அனுப்ப விரும்பினார். அவரது தாயின் உறவினருக்கு அவற்றைக் கொடுத்தார், அவருக்காக ஒரு பணியைச் செய்வதில் மகிழ்ச்சியடைகிறேன், அவள் ஒரே இடத்தில் இருந்து அனைத்து பழங்களையும் எடுக்கவில்லை, ஆனால் க்ராபோட்டின் திராட்சை, அவற்றின் சிறப்பு, ஜாரெட்டில் இருந்து ஸ்ட்ராபெர்ரிகள், செவெட்டில் உள்ள பேரிக்காய்கள் என்று உணர்ந்து அவருக்கு கடிதம் எழுதினார். மிகவும் அழகானது, முதலியன, "ஒவ்வொரு பழமும் நான் பார்வையிட்டு ஒவ்வொன்றாக ஆராய்ந்தேன்". உண்மையில், இளவரசியின் நன்றியால், ஸ்ட்ராபெர்ரிகளின் வாசனை திரவியம் மற்றும் பேரிக்காய்களின் மென்மை ஆகியவற்றை அவர் தீர்மானிக்க முடிந்தது. ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, "ஒவ்வொரு பழமும் நான் பார்வையிட்டு, ஒவ்வொன்றாகப் பரிசோதித்தேன்" என்பது அவனுடைய துன்பத்தைத் தணித்து, அவனது மனசாட்சியை அவன் அரிதாகச் செல்லும் ஒரு பகுதிக்கு அழைத்துச் சென்றது, இருப்பினும் அது பணக்கார மற்றும் நல்ல முதலாளித்துவ குடும்பத்தின் வாரிசாக அவனுக்குச் சொந்தமானது. அவர்கள் பரம்பரை பரம்பரையாக பாதுகாத்து வைத்திருந்த இடத்தில், அவர் விரும்பியவுடன் அவருடைய சேவையில் சேர்த்துக்கொள்ள தயாராக உள்ளனர்.

 

ஒப்புக்கொண்டபடி, அவர் "ஸ்வான் மகன்" என்பதை உணர முடியாத அளவுக்கு நீண்ட காலமாக அவர் மறந்துவிட்டார், அவர் ஒரு கணம் மீண்டும் ஒருவராக மாறியபோது, ​​மீதமுள்ள நேரம் மற்றும் அவர் சோர்வாக இருந்ததை விட அதிக மகிழ்ச்சியை அனுபவித்தார்; எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக இது எஞ்சியிருக்கும் முதலாளித்துவத்தின் நட்பு, பிரபுத்துவத்தை விட குறைவான உயிரோட்டமாக இருந்தால் (ஆனால் மிகவும் புகழ்ச்சியானது, அவர்களிடையே குறைந்தபட்சம் அது கருத்தில் இருந்து பிரிக்கப்படுவதில்லை), உயர்நிலைக் கடிதம், எந்த சுதேச பொழுதுபோக்கு அவள் அவனுக்கு வழங்கினாள், சாட்சியாக இருக்க வேண்டும் என்று கேட்டது போல் அவனுக்கு இனிமையாக இருக்க முடியவில்லை, அல்லது அவனது பெற்றோரின் பழைய நண்பர்களின் குடும்பத்தில் ஒரு திருமணத்தில் கலந்துகொள்வதற்காக மட்டுமே, அவர்களில் சிலர் அதை தொடர்ந்து பார்த்திருக்கிறார்கள்-என் தாத்தாவைப் போல , முந்தைய ஆண்டு,

 

ஆனால், அவர்களிடையே ஏற்கனவே இருந்த பழைய நெருக்கங்களால், உலக மக்கள், ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்கு, அவரது வீட்டில், அவரது வேலைக்காரன் மற்றும் அவரது குடும்பத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தனர். அவரது சிறந்த நட்பைக் கருத்தில் கொண்டு, அவர் தனக்கு வெளியே அதே ஆதரவை உணர்ந்தார், அதே ஆறுதல், அழகான நிலங்கள், அழகான வெள்ளிப் பாத்திரங்கள், அழகான மேஜை துணி, தனது மக்களிடமிருந்து தனக்கு வந்ததைப் பார்க்கும்போது. அவர் பக்கவாதத்தால் பாதிக்கப்பட்டு வீட்டிற்கு வந்தால், அது இயற்கையாகவே டக் டி சார்ட்ரெஸ், இளவரசர் டி ரியஸ், டக் டி லக்சம்பர்க் மற்றும் பரோன் டி சார்லஸ் ஆகியோராக இருக்கும் என்ற எண்ணம், அவரை அழைத்து வருவதற்காக அவரது வாலட் ஓடிவந்தது. எங்கள் பழைய பிரான்சுவாஸ் அதே ஆறுதல், அவள் தனது சொந்த மெல்லிய தாள்களில் புதைக்கப்படுவாள், குறிக்கப்பட்டாள், தைக்கப்படுவதில்லை (அல்லது மிக நேர்த்தியாக அது தொழிலாளியின் கவனிப்பு பற்றிய உயர் யோசனையை மட்டுமே கொடுத்தது) அவள் ஒரு குறிப்பிட்ட திருப்தியைப் பெற்ற அடிக்கடி உருவத்திலிருந்து மூடி, நல்வாழ்வில் இருந்து இல்லையென்றால், குறைந்தபட்சம் சுய அன்பிலிருந்து. ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவரது எல்லா செயல்களிலும், ஓடெட்டுடன் தொடர்புடைய அவரது எண்ணங்களிலும், ஸ்வான் தொடர்ந்து ஆதிக்கம் செலுத்தினார் மற்றும் வழிநடத்தப்பட்டார், அவர் ஒருவேளை அவளுக்குப் பிடித்தவர் அல்ல, ஆனால் மற்றவர்களை விட பார்க்க இனிமையானவர். , வெர்டுரின்களில் மிகவும் சலிப்பான விசுவாசி, அவர் ஒரு உன்னதமான மனிதர், ஈர்க்கக்கூடிய அனைத்தையும் செய்தவர், பார்க்காததற்காக வருந்தியவர், அவர் ஒரு மகிழ்ச்சியான வாழ்க்கை இருப்பதை நம்பத் தொடங்கினார். பல மாதங்களாக படுத்த படுக்கையாக, உணவு உண்ணும் நோயாளி, மற்றும் சிசிலியில் ஒரு உத்தியோகபூர்வ மதிய உணவின் மெனுவையோ அல்லது கப்பல் பயணத்தின் அறிவிப்பையோ செய்தித்தாளில் பார்க்கும் ஒரு நோயாளிக்கு ஏற்படுவது போல, அதற்கான பசியை உணருங்கள். குறைந்தபட்சம் சுயமரியாதை. ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவரது எல்லா செயல்களிலும், ஓடெட்டுடன் தொடர்புடைய அவரது எண்ணங்களிலும், ஸ்வான் தொடர்ந்து ஆதிக்கம் செலுத்தினார் மற்றும் வழிநடத்தப்பட்டார், அவர் ஒருவேளை அவளுக்குப் பிடித்தவர் அல்ல, ஆனால் மற்றவர்களை விட பார்க்க இனிமையானவர். , வெர்டுரின்களில் மிகவும் சலிப்பான விசுவாசி, அவர் ஒரு உன்னதமான மனிதர், ஈர்க்கக்கூடிய அனைத்தையும் செய்தவர், பார்க்காததற்காக வருந்தியவர், அவர் ஒரு மகிழ்ச்சியான வாழ்க்கை இருப்பதை நம்பத் தொடங்கினார். பல மாதங்களாக படுத்த படுக்கையாக, உணவு உண்ணும் நோயாளி, மற்றும் சிசிலியில் ஒரு உத்தியோகபூர்வ மதிய உணவின் மெனுவையோ அல்லது கப்பல் பயணத்தின் அறிவிப்பையோ செய்தித்தாளில் பார்க்கும் ஒரு நோயாளிக்கு ஏற்படுவது போல, அதற்கான பசியை உணருங்கள். குறைந்தபட்சம் சுயமரியாதை. ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவரது எல்லா செயல்களிலும், ஓடெட்டுடன் தொடர்புடைய அவரது எண்ணங்களிலும், ஸ்வான் தொடர்ந்து ஆதிக்கம் செலுத்தினார் மற்றும் வழிநடத்தப்பட்டார், அவர் ஒருவேளை அவளுக்குப் பிடித்தவர் அல்ல, ஆனால் மற்றவர்களை விட பார்க்க இனிமையானவர். , வெர்டுரின்களில் மிகவும் சலிப்பான விசுவாசி, அவர் ஒரு உன்னதமான மனிதர், ஈர்க்கக்கூடிய அனைத்தையும் செய்தவர், பார்க்காததற்காக வருந்தியவர், அவர் ஒரு மகிழ்ச்சியான வாழ்க்கை இருப்பதை நம்பத் தொடங்கினார். பல மாதங்களாக படுத்த படுக்கையாக, உணவு உண்ணும் நோயாளி, மற்றும் சிசிலியில் ஒரு உத்தியோகபூர்வ மதிய உணவின் மெனுவையோ அல்லது கப்பல் பயணத்தின் அறிவிப்பையோ செய்தித்தாளில் பார்க்கும் ஒரு நோயாளிக்கு ஏற்படுவது போல, அதற்கான பசியை உணருங்கள்.

 

சமூகத்தில் உள்ளவர்களுக்கு வருகை தராததற்காக அவர் சாக்கு சொல்ல வேண்டியிருந்தால், அவர்களுக்கு பணம் செலுத்தியதற்காக அவர் ஓடெட்டிடம் மன்னிப்பு கேட்க முயற்சிக்கிறார். இன்னும் அவர் அவர்களுக்கு பணம் கொடுத்தார் (மாத இறுதியில், அவர் தனது பொறுமையை கொஞ்சம் துஷ்பிரயோகம் செய்து, அடிக்கடி அவளைப் பார்க்கச் சென்றிருந்தால், அவளுக்கு நான்காயிரம் பிராங்குகளை அனுப்பினால் போதும்), ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு சாக்குப்போக்கு கிடைத்தது. அவளை அழைத்து வருவதற்கு, அவளுக்குத் தேவையான சில தகவல்கள், அவள் வீட்டிற்குச் சென்று சந்தித்த எம். டி சார்லஸ், அவளைத் தன்னுடன் வருமாறு கோரினார். யாரும் இல்லாத நேரத்தில், அவர் எம். டி சார்லஸை அவளிடம் ஓடச் சொன்னார், உரையாடலின் போது தன்னிச்சையாக, ஸ்வானிடம் பேச வேண்டும் என்று அவளிடம் சொல்ல, அவள் அவனை நேராகச் செல்லும்படி கேட்க அவள் நல்லவள் என்று கூறினான். அவள் இடத்திற்கு; ஆனால் பெரும்பாலும் ஸ்வான் வீணாகக் காத்திருந்தார் மற்றும் எம். டி சார்லஸ் மாலையில் அவனுடைய வழி வெற்றிபெறவில்லை என்று கூறினார். அதனால் அவள் இப்போது பாரிஸில் கூட அடிக்கடி வரவில்லை என்றால், அவள் அங்கே தங்கியிருந்தபோது, ​​அவள் அவனை கொஞ்சம் பார்த்தாள், அவள் அவனை நேசித்தபோது, ​​அவனிடம் சொன்னாள்: "நான் எப்போதும் சுதந்திரமாக இருக்கிறேன்" மற்றும் "என்ன கருத்து என்ன? மற்றவர்கள் என்னைச் செய்கிறார்களா?" இப்போது, ​​ஒவ்வொரு முறையும் அவன் அவளைப் பார்க்க விரும்பும்போது, ​​அவள் தன்னிச்சையாக அல்லது சாக்குப்போக்கான தொழில்களைத் தூண்டினாள். ஒரு தொண்டு விருந்து, ஒரு வெர்னிசேஜ், பிரீமியர், அவள் இருக்கும் இடம் பற்றி அவர் பேசும்போது, ​​​​அவர் தங்கள் விவகாரத்தைக் காட்ட விரும்புவதாகவும், அவர் அவளை ஒரு பெண்ணைப் போல நடத்துவதாகவும் அவரிடம் கூறினார். இத்தனைக்கும், எல்லா இடங்களிலும் அவளைச் சந்திப்பதைத் தவறவிடாமல் இருக்க முயற்சிப்பதற்காக, ஸ்வான், அவள் அறிந்ததை அறிந்திருந்தாள், என் பெரியம்மா அடோல்ஃப்பை மிகவும் விரும்பினாள், அவனே நண்பனாக இருந்தான். ஒரு நாள் ரூ டி பெல்லேசாஸில் உள்ள அவரது சிறிய அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் அவரைப் பார்க்க அவர் ஓடிட்டே மீது தனது செல்வாக்கைப் பயன்படுத்தச் சொன்னார். ஸ்வானிடம் என் மாமாவைப் பற்றி அவள் எப்போதுமே எப்படிக் கருதுகிறாள்: “ஆ! அவர் உங்களைப் போல் இல்லை, இது மிகவும் அழகான விஷயம், மிகவும் பிரமாண்டம், மிகவும் அழகானது, எனக்கு அவர் நட்பு. எல்லாப் பொது இடங்களிலும் என்னுடன் தன்னைக் காட்டிக்கொள்ள விரும்புவதைக் குறைவாகக் கருதுபவர் அவர் அல்ல.” ஸ்வான் வெட்கப்பட்டான், என் மாமாவிடம் அவளைப் பற்றி பேச என்ன தொனியை உயர்த்துவது என்று தெரியவில்லை. அவர் முதலில் ஓடெட்டின் முதன்மையான சிறப்பை முன்வைத்தார், அவளுடைய செராஃபிக் சூப்பர்-மனிதாபிமானத்தின் கோட்பாடு, அவளுடைய விவரிக்க முடியாத நற்பண்புகளின் வெளிப்பாடு, அதன் கருத்தை அனுபவத்திலிருந்து பெற முடியாது. "நான் உன்னுடன் பேச வேண்டும். எல்லா பெண்களையும் விட ஒரு பெண் என்ன, எவ்வளவு அழகானவர் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள். ஓடெட் என்ன ஒரு தேவதை. ஆனால் பாரிஸ் வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும். உங்களுக்கும் எனக்கும் அவளைத் தெரியும் என்பது போல எல்லோருக்கும் ஒடெட்டைத் தெரியாது. அதனால் நான் சற்றே அபத்தமான பாத்திரத்தில் நடிக்கிறேன் என்று எண்ணுபவர்களும் இருக்கிறார்கள்; நான் அவளை வெளியில், தியேட்டரில் சந்திப்பதை அவளால் ஒப்புக்கொள்ள முடியவில்லை. அவள் மீது மிகுந்த நம்பிக்கை வைத்திருக்கும் நீங்கள், எனக்காக அவளிடம் சில வார்த்தைகள் சொல்ல முடியவில்லையா, என்னிடமிருந்து ஒரு வாழ்த்து அவளுக்கு ஏற்படுத்தும் தீங்குகளை அவள் பெரிதுபடுத்துகிறாள் என்று அவளுக்கு உறுதியளிக்க முடியுமா?

 

என் மாமா ஸ்வானைப் பார்க்காமல் சிறிது நேரம் செல்லுமாறு அறிவுறுத்தினார், அவர் அவரை அதிகம் நேசிக்கிறார், மேலும் ஸ்வான் விரும்பும் இடத்தில் அவளைக் கண்டுபிடிக்க அனுமதிக்குமாறு ஒடெட்டிற்கு அறிவுறுத்தினார். சில நாட்களுக்குப் பிறகு, ஓடெட் ஸ்வானிடம், என் மாமா எல்லா ஆண்களையும் போலவே இருப்பதைப் பார்த்தபோது தனக்கு ஒரு ஏமாற்றம் ஏற்பட்டது என்று கூறினார்: அவர் அவளை வலுக்கட்டாயமாக அழைத்துச் செல்ல முயன்றார். முதலில் சென்று என் மாமாவைத் தூண்டிவிட நினைத்த ஸ்வானை அவள் சமாதானப்படுத்தினாள், ஆனால் அவன் அவரைச் சந்தித்தபோது கைகுலுக்க மறுத்துவிட்டான். என் மாமா அடோல்ஃபியுடனான இந்த சண்டைக்கு அவர் மேலும் வருந்தினார், ஏனென்றால் அவர் அவரை மீண்டும் சில முறை பார்த்திருந்தால், அவருடன் முழு நம்பிக்கையுடன் பேச முடிந்தால், ஓடெட்டின் வாழ்க்கை தொடர்பான சில வதந்திகளை அகற்ற முயற்சிப்பார் என்று அவர் நம்பினார். முன்பு நைஸில் மேற்கொள்ளப்பட்டது. ஆனால் என் மாமா அடோல்ஃப் குளிர்காலத்தை அங்கேயே கழித்தார். ஓடெட்டைச் சந்தித்தது கூட அங்கே இருந்திருக்கலாம் என்று ஸ்வான் நினைத்தார். ஒடெட்டின் காதலனாக இருந்த ஒரு மனிதனுடன் தனக்கு முன்னால் யாரையும் தப்பிக்காத சிறியது ஸ்வானை வருத்தப்படுத்தியது. ஆனால், அவன் தெரிந்து கொள்வதற்கு முன் அவனிடம் இருக்கும் விஷயங்கள், கற்றுக்கொள்வதற்கு மிக மோசமானவை, நம்ப முடியாதவை, அவன் அறிந்தவுடன், அவைகள் அவனுடைய சோகத்தில் என்றென்றும் இணைந்திருந்தன, அவன் அவற்றை ஒப்புக்கொண்டான், அவன் செய்யவில்லை, என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. அவர்கள் இருந்திருக்கவில்லை என்று. ஒவ்வொருவரும் மட்டுமே தனது எஜமானியை அழியாத தொடுதலுடன் கொண்டிருந்தார் என்ற எண்ணத்தில் செயல்படுகிறார்கள். ஓடெட்டின் ஒழுக்கத்தில் அவர் சந்தேகிக்காத இந்த அற்பத்தனம் நன்கு அறியப்பட்டதாகவும், பேடன்-பேடன் மற்றும் நைஸில், அவள் பல மாதங்கள் அங்கு கழித்தபோது, ​​​​அவளுக்கு ஒருவிதமான உணர்வு இருந்தது என்றும், அவர் ஒருமுறை புரிந்து கொண்டார் என்று கூட நினைத்தார். அட்டகாசமான புகழ். அவர் அவர்களை விசாரிக்க முயன்றார், சில விவேர்களுடன் நெருங்கிப் பழக; ஆனால் இவை அவருக்கு ஓடெட்டைத் தெரியும் என்று தெரியும்; பின்னர் அவர்களை மீண்டும் அவளைப் பற்றி சிந்திக்க வைப்பதற்கும், அவர்களை அவள் பாதையில் வைப்பதற்கும் அவன் பயந்தான். ஆனால், அதுவரை பேடன் அல்லது நைஸின் காஸ்மோபாலிட்டன் வாழ்க்கையுடன் தொடர்புடைய எதையும் போல எதுவும் கடினமாகத் தோன்றியிருக்க முடியாது, ஒடெட் இந்த இன்ப நகரங்களில் ஒருமுறை பங்கு பெற்றிருக்கலாம் என்பதை அறிந்து கொண்டால், அது மட்டும்தானா என்பதை அவர் எப்போதாவது அறிந்து கொள்ள வேண்டும். அவளிடம் இல்லாத பணத் தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய, அல்லது மீண்டும் தோன்றக்கூடிய விருப்பங்களுக்கு, இப்போது அவர் உதவியற்ற வேதனையுடன் குனிந்து, செப்டெனியத்தின் தொடக்கத்தின் அந்த ஆண்டுகளில் மூழ்கியிருந்த அடித்தளமற்ற படுகுழியை நோக்கி பார்வையற்றவராகவும் தலைகீழாகவும் இருந்தார். நாங்கள் குளிர்காலத்தை ப்ரோமனேட் டெஸ் ஆங்கிலேஸில் கழித்தோம், கோடையில் பேடனின் சுண்ணாம்பு மரங்களின் கீழ், ஒரு கவிஞன் அவர்களுக்குக் கூறுவது போன்ற வலிமிகுந்த ஆனால் அற்புதமான ஆழத்தை அவர் அவற்றில் கண்டார்; அந்த நேரத்தில் கோட் டி அஸூரின் நாளாகமத்தின் சிறிய உண்மைகளை புனரமைப்பதில் அவர் ஈடுபட்டிருப்பார், அது அவருக்கு ஓடெட்டின் புன்னகை அல்லது தோற்றம்-இன்னும் மிகவும் நேர்மையானது மற்றும் மிகவும் எளிமையானது-எதையாவது புரிந்துகொள்ள உதவ முடிந்திருந்தால், 15 ஆம் நூற்றாண்டின் புளோரன்ஸ் எஞ்சியிருக்கும் ஆவணங்களை ஆய்வு செய்யும் அழகுக்கலை நிபுணரை விட அதிக ஆர்வம்இப்ரிமாவேரா, பெல்லா வன்னா அல்லது போடிசெல்லியின் வீனஸின் ஆன்மாவுக்குள் மேலும் நுழைய முயற்சிக்க நூற்றாண்டு. அடிக்கடி அவளிடம் எதுவும் பேசாமல் அவளையே பார்த்தான், அவன் நினைத்தான்; அவள் அவனிடம் சொன்னாள்: "நீங்கள் எவ்வளவு சோகமாக இருக்கிறீர்கள்!" வெகு காலத்திற்கு முன்பு, அவள் ஒரு நல்ல உயிரினம் என்ற எண்ணத்திலிருந்து, தனக்குத் தெரிந்த சிறந்ததைப் போன்றது, அவள் ஒரு பராமரிக்கப்பட்ட பெண் என்ற எண்ணத்திற்கு அவன் சென்றான்; மாறாக, அவர் Odette de Crécy யில் இருந்து திரும்பி வந்துவிட்டார், ஒருவேளை, மகிழ்வோர், பெண்களின் ஆண்களுக்கு, அந்த முகத்தில் சில சமயங்களில் மிகவும் இனிமையாகவும், மனித இயல்புடையதாகவும் இருந்தது. அவர் தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டார்: “ஒடெட் டி க்ரெசி யார் என்று நைஸில் உள்ள அனைவருக்கும் தெரியும் என்பதன் அர்த்தம் என்ன? இந்த நற்பெயர்கள், உண்மையானவை கூட, மற்றவர்களின் கருத்துக்களால் செய்யப்பட்டவை”; இந்த புராணக்கதை-அது உண்மையானதாக இருந்தாலும் கூட-ஓடெட்டிற்கு வெளிப்புறமானது என்று அவர் நினைத்தார். அவள் ஒரு குறைக்க முடியாத மற்றும் தீய ஆளுமை போல் இல்லை; தவறு செய்யக் கொண்டுவரப்பட்ட உயிரினம் நல்ல கண்கள் கொண்ட ஒரு பெண், துன்பத்தின் மீது இரக்கம் நிறைந்த இதயம், தான் பிடித்து அணைத்து கையாண்ட சாந்தமான உடல், அவன் வெற்றி பெற்றால் ஒரு நாள் முழுவதுமாகப் பெற்றிருக்கும் ஒரு பெண் தன்னை அவளுக்கு இன்றியமையாததாக மாற்றுவதில். அவள் அங்கே இருந்தாள், அடிக்கடி சோர்வாக, ஸ்வானைத் துன்பப்படுத்திய அறியப்படாத விஷயங்களில் காய்ச்சலுடனும் மகிழ்ச்சியுடனும் ஒரு கணம் அவள் முகம் வெறுமையாக இருந்தது; அவள் கைகளால் தலைமுடியைப் பிரித்தாள்; அவரது நெற்றி, அவரது முகம் அகலமாகத் தெரிந்தது; பின்னர், திடீரென்று, சில சாதாரண மனித சிந்தனைகள், எல்லா உயிரினங்களிலும் இருப்பது போன்ற சில நல்ல உணர்வுகள், ஓய்வு அல்லது வெளியேறும் தருணத்தில் அவை தங்கள் சொந்த விருப்பத்திற்கு விடப்படும் போது, அவன் கண்களில் மஞ்சள் கதிர் போல மின்னியது. உடனே அவளது முகம் முழுவதும் சாம்பல் நிற கிராமப்புறம் போல் ஒளிர்ந்தது, மேகங்களால் மூடப்பட்டது, அது சூரியன் மறையும் நேரத்தில் அவளது உருமாற்றத்திற்காக திடீரென்று பிரிந்தது. அந்த நேரத்தில் ஒடெட்டில் இருந்த வாழ்க்கை, அவள் கனவாகப் பார்க்கத் தோன்றிய எதிர்காலத்தை, ஸ்வான் அவளுடன் பகிர்ந்து கொள்ள முடியும்; எந்த தீய கிளர்ச்சியும் அங்கு எச்சம் எஞ்சியதாகத் தெரியவில்லை. அவை அரிதாகிவிட்டன, அந்த தருணங்கள் பயனற்றவை அல்ல. நினைவாற்றலால் ஸ்வான் இந்த சதிகளை இணைத்து, இடைவெளிகளை ஒழித்து, கருணை மற்றும் அமைதியின் ஒடேட்டாக தங்கம் போல் பாய்ந்தார், அதற்காக அவர் பிற்காலத்தில் செய்த (இந்த வேலையின் இரண்டாம் பகுதியில் நாம் பார்ப்பது போல) தியாகங்களை மற்ற ஒடெட் பெற்றிருக்க முடியாது. . ஆனால் இந்த தருணங்கள் எவ்வளவு அரிதானவை, இப்போது அவன் அவளைப் பார்த்தது எவ்வளவு குறைவு! அவர்களின் மாலை தேதிக்கு கூட, அவள் கடைசி நிமிடத்தில் அவனிடம் அதை கொடுக்க முடியுமா என்று மட்டுமே சொன்னாள், ஏனென்றால் அவள் எப்போதும் சுதந்திரமாக இருப்பாள் என்று எண்ணி, வேறு யாரும் தன்னை வரச் சொல்ல மாட்டார்கள் என்று முதலில் உறுதியாக இருக்க விரும்பினாள். தனக்கு மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த பதிலுக்காக காத்திருக்க வேண்டிய கட்டாயம் இருப்பதாக அவள் குற்றம் சாட்டினாள், மேலும் அவள் ஸ்வானை அழைத்து வந்த பிறகும், நண்பர்கள் ஓடெட்டிடம், மாலை தொடங்கியவுடன், தியேட்டரில் அல்லது இரவு உணவிற்கு அவர்களுடன் சேரும்படி கேட்டாள். அவசரமாக உடையணிந்தார். அவள் கழிவறையில் முன்னேறும்போது, ​​அவள் செய்த ஒவ்வொரு அசைவும் ஸ்வானை அவன் அவளை விட்டுப் பிரிந்து செல்ல வேண்டிய தருணத்தை நெருங்கி வந்தாள், அப்போது அவள் தவிர்க்க முடியாத உந்துதலுடன் ஓடிவிடுவாள்; இறுதியாக தயாரானதும், கடைசியாக ஒரு முறை அவளது கண்ணாடியில் மூழ்கும்போது, ​​அவளது பார்வை பதட்டமாகவும் கவனத்தால் வெளிச்சமாகவும் இருந்தது, அவள் உதடுகளில் கொஞ்சம் உதட்டுச்சாயம் வைத்து, நெற்றியில் ஒரு பூட்டைப் பொருத்தி, தங்கக் குஞ்சம் கொண்ட வான நீல மாலைக் கோட்டைக் கேட்டாள், ஸ்வான் மிகவும் சோகமாக இருந்ததால், அவளால் பொறுமையின்மையின் சைகையை அடக்க முடியவில்லை: "இப்படித்தான் உங்களுக்கு நன்றி நான் உன்னை கடைசி நிமிடம் வரை வைத்திருந்ததற்காக. நான் ஏதோ நல்ல காரியம் செய்துவிட்டேன் என்று நினைத்தேன். இன்னொரு முறை தெரிந்து கொள்வது நல்லது!” சில நேரங்களில், அவளைக் கோபப்படுத்தும் அபாயத்தில், அவள் எங்கு சென்றாள் என்பதைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சிப்பதாக அவர் தனக்குத்தானே உறுதியளித்தார், அவர் ஃபோர்செவில்லுடன் ஒரு கூட்டணியைக் கனவு கண்டார், ஒருவேளை அவருக்குத் தெரிவிக்க முடியும். மேலும், அவள் யாருடன் மாலைப் பொழுதைக் கழிக்கிறாள் என்பது அவனுக்குத் தெரிந்தபோது, ​​அவனுடனான எல்லா உறவுகளிலும், அவள் வெளியே சென்றிருந்த மனிதனை மறைமுகமாக அறிந்த ஒருவரை அவனால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை என்பது மிகவும் அரிது. தகவல். அவர் தனது நண்பர்களில் ஒருவருக்கு கடிதம் எழுதும்போது, ​​​​அந்த விஷயத்தை தெளிவுபடுத்த முயற்சிக்குமாறு கேட்க, அவர் பதிலளிக்காத கேள்விகளை தனக்குத்தானே கேட்பதை நிறுத்துவதையும் கேள்வியின் சோர்வை இன்னொருவருக்கு மாற்றுவதையும் அவர் உணர்ந்தார். ஸ்வான் சில தகவல்களைப் பெற்றபோது இன்னும் முன்னேறவில்லை என்பது உண்மைதான். தெரிந்துகொள்வது எப்போதும் தடுக்க முடியாது, ஆனால் குறைந்த பட்சம் நமக்குத் தெரிந்த விஷயங்களையாவது, நம் கைகளில் இல்லையென்றாலும், குறைந்தபட்சம் நம் எண்ணங்களிலாவது அவற்றை நாம் விரும்பியபடி ஏற்பாடு செய்யும் இடத்தில் வைத்திருக்கிறோம், இது ஒரு வகையான மாயையை நமக்குத் தருகிறது. அவர்கள் மீது அதிகாரம். M. de Charlus Odette உடன் இருக்கும்போதெல்லாம் அவர் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார். M. de Charlus க்கும் அவளுக்கும் இடையில், ஸ்வான் ஒன்றும் நடக்காது என்றும், M. de Charlus அவளுடன் வெளியே சென்றது அவனுக்கான நட்பின் காரணமாகவும், அவள் என்ன செய்தாள் என்று அவளிடம் கூறுவதில் அவனுக்கு சிரமம் இருக்காது என்றும் ஸ்வான் அறிந்திருந்தார். சில நேரங்களில் அவள் ஒரு குறிப்பிட்ட மாலையில் அவனைப் பார்ப்பது சாத்தியமில்லை என்று திட்டவட்டமாக அறிவித்தாள், அவள் வெளியே செல்வதில் மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தாள், M. டி சார்லஸ் வெளியேற சுதந்திரமாக இருப்பதை ஸ்வான் உண்மையான முக்கியத்துவத்துடன் இணைத்தார். . அடுத்த நாள், எம். டி சார்லஸிடம் பல கேள்விகளைக் கேட்கத் துணியாமல், அவருடைய முதல் பதில்கள் சரியாகப் புரியாததால், புதிய பதில்களைக் கொடுக்கும்படி அவரை வற்புறுத்தினார், ஒவ்வொன்றிற்கும் பிறகு அவர் மிகவும் நிம்மதியடைந்தார், ஏனென்றால் அவர் அதை விரைவில் அறிந்து கொண்டார். ஓடெட் தனது மாலையை மிகவும் அப்பாவி இன்பங்களில் ஆக்கிரமித்திருந்தாள். "ஆனால் எப்படி, என் சிறிய பாட்டி, எனக்கு சரியாகப் புரியவில்லை ..., நீங்கள் அவரது வீட்டை விட்டு வெளியேறியபோது அல்லவா, நீங்கள் கிரேவின் அருங்காட்சியகத்திற்குச் சென்றீர்கள்? நீங்கள் முதலில் வேறு இடத்திற்குச் சென்றீர்கள். இல்லை? ஓ! அது வேடிக்கையானது! நீங்கள் என்னை எவ்வளவு மகிழ்விக்கிறீர்கள் என்று உங்களுக்குத் தெரியாது, என் சிறிய பாட்டி. ஆனால் என்ன ஒரு விசித்திரமான யோசனை அவள் பின்னர் சாட் நோயருக்கு செல்ல வேண்டும், அது அவளுடைய யோசனையாக இருந்தது.. இல்லையா? அது நீதான். ஆர்வமாக இருக்கிறது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இது ஒரு மோசமான யோசனை அல்ல, அவளுக்கு அங்கு நிறைய பேர் தெரிந்திருக்க வேண்டும்? இல்லை? அவள் யாரிடமும் பேசவில்லையா? இது அசாதாரணமானது. அப்படியென்றால் நீங்கள் இருவரும் அங்கே தனியாக இருந்தீர்களா? இந்தக் காட்சியை இங்கிருந்து பார்க்கிறேன். நீங்கள் நல்லவர், என் சிறிய பாட்டி, நான் உன்னை மிகவும் விரும்புகிறேன். ஸ்வான் நிம்மதியாக உணர்ந்தான். அவர் கேட்காத அலட்சியமானவர்களுடன் அரட்டையடிக்கும் போது அவர் வந்த அவருக்கு, சில நேரங்களில் சில சொற்றொடர்களைக் கேட்க வேண்டும் (உதாரணமாக இது: "நான் திரு. அப்படியென்றால் நீங்கள் இருவரும் அங்கே தனியாக இருந்தீர்களா? இந்தக் காட்சியை இங்கிருந்து பார்க்கிறேன். நீங்கள் நல்லவர், என் சிறிய பாட்டி, நான் உன்னை மிகவும் விரும்புகிறேன். ஸ்வான் நிம்மதியாக உணர்ந்தான். அவர் கேட்காத அலட்சியமானவர்களுடன் அரட்டையடிக்கும் போது அவர் வந்த அவருக்கு, சில நேரங்களில் சில சொற்றொடர்களைக் கேட்க வேண்டும் (உதாரணமாக இது: "நான் திரு. அப்படியென்றால் நீங்கள் இருவரும் அங்கே தனியாக இருந்தீர்களா? இந்தக் காட்சியை இங்கிருந்து பார்க்கிறேன். நீங்கள் நல்லவர், என் சிறிய பாட்டி, நான் உன்னை மிகவும் விரும்புகிறேன். ஸ்வான் நிம்மதியாக உணர்ந்தான். அவர் கேட்காத அலட்சியமானவர்களுடன் அரட்டையடிக்கும் போது அவர் வந்த அவருக்கு, சில நேரங்களில் சில சொற்றொடர்களைக் கேட்க வேண்டும் (உதாரணமாக இது: "நான் திரு.de Crécy, அவள் எனக்குத் தெரியாத ஒரு ஜென்டில்மேனுடன் இருந்தாள்"), ஸ்வானின் இதயத்தில் ஒரு திடமான நிலைக்கு உடனடியாகச் சென்ற சொற்றொடர்கள், ஒரு உறைவு போல கடினமாகி, அதைக் கிழித்து, மாறாக, இந்த வார்த்தைகள் இனிமையானவை: "அவள் செய்யவில்லை. யாரையும் தெரியாது, அவள் யாரிடமும் பேசவில்லை", அவை எவ்வளவு எளிதாக அவனுக்குள் புழங்குகின்றன, எவ்வளவு திரவமாகவும், எளிதாகவும், சுவாசிக்கக்கூடியதாகவும் இருந்தன! இன்னும் ஒரு கணம் கழித்து அவன் தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டான், ஓடெட் தனது நிறுவனத்தை விட இவை அவள் விரும்பும் இன்பங்களாக இருக்க அவனுக்கு மிகவும் சலிப்பாக இருக்க வேண்டும் என்று. அவர்களின் முக்கியத்துவமின்மை, அது அவருக்கு உறுதியளித்தாலும், ஒரு துரோகம் போல அவரை வேதனைப்படுத்தியது.

 

அவள் எங்கே போனாள் என்று அவனால் அறிய முடியாவிட்டாலும், அப்போது அவன் உணர்ந்த வேதனையை அமைதிப்படுத்த அவனுக்கு போதுமானதாக இருந்திருக்கும், அதற்கு எதிராக ஓடிட்டே இருந்தாள், அவள் அருகில் இருப்பதன் இனிமை மட்டுமே குறிப்பிட்டது (அதில் நீண்ட நேரம் பல பரிகாரங்களுடன் தீமையை அதிகப்படுத்தியது, ஆனால் குறைந்தபட்சம் தற்காலிகமாக துன்பத்தை அமைதிப்படுத்தியது), ஓடெட் அதை அனுமதித்திருந்தால், அவள் இல்லாத வரை வீட்டிலேயே இருக்க, அந்த மணிநேரம் வரை காத்திருக்க அவளுக்கு போதுமானதாக இருந்திருக்கும். ஒரு வசீகரம், ஒரு மந்திரம் அவரை மற்றவர்களிடமிருந்து வித்தியாசமாக நம்ப வைத்த மணிநேரங்களை ஒன்றிணைக்க வந்திருக்கும். ஆனால் அவள் அதை விரும்பவில்லை; அவர் வீடு திரும்பிக் கொண்டிருந்தார்; அவர் பல்வேறு திட்டங்களை உருவாக்கும் வழியில் தன்னை கட்டாயப்படுத்தினார், அவர் ஓடெட்டைப் பற்றி நினைப்பதை நிறுத்தினார்; ஆடைகளை அவிழ்க்கும் போது அவர் கூட வந்தார். மாறாக மகிழ்ச்சியான எண்ணங்களை அவரிடம் சுழற்றுவது; அடுத்த நாள் ஏதேனும் தலைசிறந்த படைப்பைக் காணச் செல்வது என்ற நம்பிக்கையில் அவரது இதயம் முழுவதுமாக படுக்கையில் ஏறி தனது ஒளியை அணைத்துவிடுவார்; ஆனால் உறக்கத்திற்குத் தயாராவதற்காகத் தன்மீது ஒரு தடையை விதித்துக் கொள்வதை நிறுத்திக் கொண்டான். அவர் ஏன் என்று கூட அறிய விரும்பவில்லை, கண்களைத் துடைத்து, தனக்குள்ளேயே சிரித்துக்கொண்டார்: "இது வசீகரமானது, நான் ஒரு நரம்பியல் நோயாளியாக மாறுகிறேன்." அடுத்த நாள், ஓடெட் என்ன செய்தாள் என்பதைக் கண்டுபிடிக்க, அவளைப் பார்க்க முயற்சிப்பதற்காக தாக்கங்களைக் கொண்டுவர மீண்டும் முயற்சிக்கத் தொடங்க வேண்டும் என்று அவனால் பெரிய சோர்வு இல்லாமல் சிந்திக்க முடியவில்லை. இடைவிடாத செயல்பாட்டின் இந்த தேவை, பல்வேறு இல்லாமல், முடிவுகள் இல்லாமல், ஒரு நாள், அவர் வயிற்றில் ஒரு வளர்ச்சியைப் பார்த்தபோது, ​​​​அவருக்கு ஒரு கொடிய கட்டி இருக்கலாம், இனி அவர் எதையும் கவனித்துக் கொள்ள வேண்டியதில்லை, அது நோய் என்று நினைத்து உண்மையான மகிழ்ச்சியை உணர்ந்தார். இறுதிவரை அவனை ஆளப் போகிறான், அவனுடைய விளையாட்டுப் பொருளாக ஆக்கப் போகிறான். உண்மையில், அந்த நேரத்தில், மரணத்தை விரும்புவதை ஒப்புக் கொள்ளாமல் அவருக்கு அடிக்கடி நடந்தால், அது அவரது முயற்சியின் ஏகபோகத்திலிருந்து தப்பிப்பதை விட அவரது துன்பங்களின் தீவிரத்திலிருந்து தப்பிக்க வேண்டும்.

 

அப்படியிருந்தும், அவன் அவளை காதலிக்காத காலம் வரை, அவள் அவனிடம் பொய் சொல்ல எந்த காரணமும் இல்லாத காலம் வரை அவன் வாழ விரும்பியிருப்பான், அன்று மதியம் அவளைப் பார்க்கச் சென்றால், அவளிடம் இருந்து கற்றுக் கொள்ள முடியும், அவள் Forcheville உடன் படுக்கையில் இருந்தார் அல்லது இல்லை. சில நாட்களுக்கு, அவள் வேறொருவரைக் காதலிக்கிறாள் என்ற சந்தேகம், ஃபோர்செவில்லே தொடர்பான இந்தக் கேள்வியை அவனிடம் கேட்கவிடாமல் தடுத்தது, அதே நோயுற்ற நிலையின் புதிய வடிவங்களைப் போல, முந்தையதை நமக்குக் கொடுத்தது போல் தோன்றும். ஒன்றை. எந்த சந்தேகமும் அவரைத் துன்புறுத்தாத நாட்களும் உண்டு. குணமடைந்துவிட்டதாக நினைத்தார். ஆனால் மறுநாள் காலையில், எழுந்ததும், அதே இடத்தில் அதே வலியை உணர்ந்தான், அந்த உணர்வை, முந்தைய நாள், வெவ்வேறு சுவாரஸ்யங்களின் நீரோட்டத்தில் அவர் நீர்த்துப்போகச் செய்தார். ஆனால் அவள் நகரவில்லை. மேலும், இந்த வலியின் தீவிரம்தான் ஸ்வானை எழுப்பியது.

 

ஒவ்வொரு நாளும் அவரை மிகவும் ஆக்கிரமித்திருக்கும் இந்த முக்கியமான விஷயங்களைப் பற்றி ஓடெட் அவருக்கு எந்தத் தகவலையும் வழங்காததால் (இன்பங்களைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை என்று அவர் நீண்ட காலம் வாழ்ந்தாலும்), நீண்ட நேரம் அவற்றை கற்பனை செய்ய முடியவில்லை, அவரது மூளை காலியாக இயங்கிக் கொண்டிருந்தது; பின்னர் அவர் தனது கண் கண்ணாடியின் கண்ணாடியைத் துடைத்திருப்பார் என சோர்வடைந்த இமைகளின் மீது விரலை ஓட்டினார், மேலும் சிந்தனையை முழுவதுமாக நிறுத்தினார். இருப்பினும், இந்த அந்நியரிடம் அவ்வப்போது மீண்டும் தோன்றிய சில தொழில்கள், தொலைதூர உறவினர்கள் அல்லது பழைய நண்பர்கள் மீதான சில கடமைகளுடன் தெளிவற்ற முறையில் இணைக்கப்பட்டுள்ளன, ஏனெனில் அவர்கள் மட்டுமே அவரைப் பார்ப்பதைத் தடுக்கிறார்கள் என்று அவள் அடிக்கடி மேற்கோள் காட்டினாள். ஓடெட்டின் வாழ்க்கையின் நிலையான, தேவையான சட்டத்தை உருவாக்க ஸ்வானுக்கு. "நான் என் நண்பருடன் ஹிப்போட்ரோமுக்குச் செல்லும் நாள்" என்று அவள் அவ்வப்போது அவனிடம் சொன்ன தொனியின் காரணமாக, உடல்நிலை சரியில்லாமல், "ஓடெட் என் வீட்டிற்கு வர விரும்புகிறாள்" என்று நினைத்தால், அவன் திடீரென்று அது துல்லியமாக அந்த நாள் என்பதை நினைவில் கொண்டு, அவர் தனக்குத்தானே சொன்னார்: “ஆ! இல்லை, அவளை வரச் சொல்ல வேண்டிய அவசியம் இல்லை, நான் அதை முன்பே நினைத்திருக்க வேண்டும், அவள் தன் தோழியுடன் ஹிப்போட்ரோம் செல்லும் நாள் அது. சாத்தியமானவற்றிற்காக நம்மை ஒதுக்குவோம்; ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத மற்றும் முன்கூட்டியே மறுத்த விஷயங்களை முன்மொழியப் பழகுவது பயனற்றது. ஹிப்போட்ரோமுக்குச் செல்ல வேண்டிய இந்த கடமை ஒடெட்டிற்கு இருந்தது, அதற்கு முன் ஸ்வான் இவ்வாறு தலைவணங்கினார். ஆனால் அவர் தூண்டப்பட்ட இந்த அவசியமான தன்மை அவருடன் நெருக்கமாக அல்லது தொலைவில் தொடர்புடைய அனைத்தையும் நம்பத்தகுந்ததாகவும் சட்டப்பூர்வமாகவும் ஆக்கியது. ஸ்வானின் பொறாமையைத் தூண்டிய வழிப்போக்கர் ஒருவரிடமிருந்து தெருவில் ஒடெட் வாழ்த்து பெற்றால், அவள் அவனிடம் பேசிய இரண்டு அல்லது மூன்று பெரிய கடமைகளில் ஒன்றுக்கு அந்நியனின் இருப்பை இணைத்து அவனது கேள்விகளுக்கு பதிலளித்தாள். உதாரணமாக, அவள் சொன்னாள்: "என் நண்பரின் டிரஸ்ஸிங் ரூமில் இருந்த ஒரு மனிதர், அவருடன் நான் ஹிப்போட்ரோம் செல்கிறேன்", இந்த விளக்கம் ஸ்வானின் சந்தேகத்தைப் போக்கியது, உண்மையில் அந்த நண்பர் ஒடெட்டைத் தவிர மற்ற விருந்தினர்களை அழைத்தது தவிர்க்க முடியாததாகக் கண்டார். ஹிப்போட்ரோமில் உள்ள பெட்டி, ஆனால் அவற்றை கற்பனை செய்ய முயற்சித்ததில்லை அல்லது வெற்றி பெறவில்லை. ஆ! ஹிப்போட்ரோமுக்குச் செல்லும் தோழியான அவளை, அவள் அவனை ஓடெட்டுடன் அழைத்துச் சென்றதை அவன் எப்படி அறிந்திருப்பான்! ஓடெட் யாரைப் பார்த்தாலும், அது ஒரு மேனிக்யூரிஸ்ட் அல்லது ஸ்டோர் கேர்ள் என்று யாருக்காகவும் அவர் தனது எல்லா தொடர்புகளையும் விட்டுவிடுவார். அவர் ராணிகளை விட அவர்களுக்காக அதிகம் செய்திருப்பார். ஓடெட்டின் வாழ்க்கையின் உள்ளடக்கத்தில், அவனது துன்பங்களுக்கு ஒரே பயனுள்ள அமைதியை அவர்கள் அவருக்கு வழங்கியிருக்க மாட்டார்களா? ஆர்வத்தினாலோ அல்லது உண்மையான எளிமையினாலோ Odette உறவுகளைப் பேணிய அந்தச் சிறியவர்களில் ஒருவருடன் நாட்களைக் கழிக்க அவர் எப்படி மகிழ்ச்சியுடன் ஓடியிருப்பார். ஓடெட் அவரை அழைத்துச் செல்லாத ஒரு மோசமான மற்றும் பொறாமை கொண்ட ஒரு வீட்டின் ஐந்தாவது மாடியில் அவர் மகிழ்ச்சியுடன் நிரந்தரமாக குடியிருப்பார், மேலும் அவர் ஒரு சிறிய ஓய்வு பெற்ற தையல்காரருடன் அங்கு வாழ்ந்திருந்தால், அவர் காதலனாக நடித்து மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பார். கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் அவள் வருகையைப் பெற்றிருப்பாள். ஏறக்குறைய இந்த தொழிலாள வர்க்க சுற்றுப்புறங்களில், எவ்வளவு அடக்கமான இருப்பு, மோசமான, ஆனால் இனிமையான, ஆனால் அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் ஊட்டமளிக்கும், அவர் காலவரையின்றி வாழ ஒப்புக்கொண்டிருப்பார். ஓடெட்டின் வாழ்க்கையின் உள்ளடக்கத்தில், அவனது துன்பங்களுக்கு ஒரே பயனுள்ள அமைதியை அவர்கள் அவருக்கு வழங்கியிருக்க மாட்டார்களா? ஆர்வத்தினாலோ அல்லது உண்மையான எளிமையினாலோ Odette உறவுகளைப் பேணிய அந்தச் சிறியவர்களில் ஒருவருடன் நாட்களைக் கழிக்க அவர் எப்படி மகிழ்ச்சியுடன் ஓடியிருப்பார். ஓடெட் அவரை அழைத்துச் செல்லாத ஒரு மோசமான மற்றும் பொறாமை கொண்ட ஒரு வீட்டின் ஐந்தாவது மாடியில் அவர் மகிழ்ச்சியுடன் நிரந்தரமாக குடியிருப்பார், மேலும் அவர் ஒரு சிறிய ஓய்வு பெற்ற தையல்காரருடன் அங்கு வாழ்ந்திருந்தால், அவர் காதலனாக நடித்து மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பார். கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் அவள் வருகையைப் பெற்றிருப்பாள். ஏறக்குறைய இந்த தொழிலாள வர்க்க சுற்றுப்புறங்களில், எவ்வளவு அடக்கமான இருப்பு, மோசமான, ஆனால் இனிமையான, ஆனால் அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் ஊட்டமளிக்கும், அவர் காலவரையின்றி வாழ ஒப்புக்கொண்டிருப்பார். ஓடெட்டின் வாழ்க்கையின் உள்ளடக்கத்தில், அவனது துன்பங்களுக்கு ஒரே பயனுள்ள அமைதியை அவர்கள் அவருக்கு வழங்கியிருக்க மாட்டார்களா? ஆர்வத்தினாலோ அல்லது உண்மையான எளிமையினாலோ Odette உறவுகளைப் பேணிய அந்தச் சிறியவர்களில் ஒருவருடன் நாட்களைக் கழிக்க அவர் எப்படி மகிழ்ச்சியுடன் ஓடியிருப்பார். ஓடெட் அவரை அழைத்துச் செல்லாத ஒரு மோசமான மற்றும் பொறாமை கொண்ட ஒரு வீட்டின் ஐந்தாவது மாடியில் அவர் மகிழ்ச்சியுடன் நிரந்தரமாக குடியிருப்பார், மேலும் அவர் ஒரு சிறிய ஓய்வு பெற்ற தையல்காரருடன் அங்கு வாழ்ந்திருந்தால், அவர் காதலனாக நடித்து மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பார். கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் அவள் வருகையைப் பெற்றிருப்பாள். ஏறக்குறைய இந்த தொழிலாள வர்க்க சுற்றுப்புறங்களில், எவ்வளவு அடக்கமான இருப்பு, மோசமான, ஆனால் இனிமையான, ஆனால் அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் ஊட்டமளிக்கும், அவர் காலவரையின்றி வாழ ஒப்புக்கொண்டிருப்பார். அவனுடைய துன்பத்திற்கு ஒரே பயனுள்ள அமைதியா? ஆர்வத்தினாலோ அல்லது உண்மையான எளிமையினாலோ Odette உறவுகளைப் பேணிய அந்தச் சிறியவர்களில் ஒருவருடன் நாட்களைக் கழிக்க அவர் எப்படி மகிழ்ச்சியுடன் ஓடியிருப்பார். ஓடெட் அவரை அழைத்துச் செல்லாத ஒரு மோசமான மற்றும் பொறாமை கொண்ட ஒரு வீட்டின் ஐந்தாவது மாடியில் அவர் மகிழ்ச்சியுடன் நிரந்தரமாக குடியிருப்பார், மேலும் அவர் ஒரு சிறிய ஓய்வு பெற்ற தையல்காரருடன் அங்கு வாழ்ந்திருந்தால், அவர் காதலனாக நடித்து மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பார். கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் அவள் வருகையைப் பெற்றிருப்பாள். ஏறக்குறைய இந்த தொழிலாள வர்க்க சுற்றுப்புறங்களில், எவ்வளவு அடக்கமான இருப்பு, மோசமான, ஆனால் இனிமையான, ஆனால் அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் ஊட்டமளிக்கும், அவர் காலவரையின்றி வாழ ஒப்புக்கொண்டிருப்பார். அவனுடைய துன்பத்திற்கு ஒரே பயனுள்ள அமைதியா? ஆர்வத்தினாலோ அல்லது உண்மையான எளிமையினாலோ Odette உறவுகளைப் பேணிய அந்தச் சிறியவர்களில் ஒருவருடன் நாட்களைக் கழிக்க அவர் எப்படி மகிழ்ச்சியுடன் ஓடியிருப்பார். ஓடெட் அவரை அழைத்துச் செல்லாத ஒரு மோசமான மற்றும் பொறாமை கொண்ட ஒரு வீட்டின் ஐந்தாவது மாடியில் அவர் மகிழ்ச்சியுடன் நிரந்தரமாக குடியிருப்பார், மேலும் அவர் ஒரு சிறிய ஓய்வு பெற்ற தையல்காரருடன் அங்கு வாழ்ந்திருந்தால், அவர் காதலனாக நடித்து மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பார். கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் அவள் வருகையைப் பெற்றிருப்பாள். ஏறக்குறைய இந்த தொழிலாள வர்க்க சுற்றுப்புறங்களில், எவ்வளவு அடக்கமான இருப்பு, மோசமான, ஆனால் இனிமையான, ஆனால் அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் ஊட்டமளிக்கும், அவர் காலவரையின்றி வாழ ஒப்புக்கொண்டிருப்பார். அல்லது உண்மையான எளிமைக்கு வெளியே. ஓடெட் அவரை அழைத்துச் செல்லாத ஒரு மோசமான மற்றும் பொறாமை கொண்ட ஒரு வீட்டின் ஐந்தாவது மாடியில் அவர் மகிழ்ச்சியுடன் நிரந்தரமாக குடியிருப்பார், மேலும் அவர் ஒரு சிறிய ஓய்வு பெற்ற தையல்காரருடன் அங்கு வாழ்ந்திருந்தால், அவர் காதலனாக நடித்து மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பார். கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் அவள் வருகையைப் பெற்றிருப்பாள். ஏறக்குறைய இந்த தொழிலாள வர்க்க சுற்றுப்புறங்களில், எவ்வளவு அடக்கமான இருப்பு, மோசமான, ஆனால் இனிமையான, ஆனால் அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் ஊட்டமளிக்கும், அவர் காலவரையின்றி வாழ ஒப்புக்கொண்டிருப்பார். அல்லது உண்மையான எளிமைக்கு வெளியே. ஓடெட் அவரை அழைத்துச் செல்லாத ஒரு மோசமான மற்றும் பொறாமை கொண்ட ஒரு வீட்டின் ஐந்தாவது மாடியில் அவர் மகிழ்ச்சியுடன் நிரந்தரமாக குடியிருப்பார், மேலும் அவர் ஒரு சிறிய ஓய்வு பெற்ற தையல்காரருடன் அங்கு வாழ்ந்திருந்தால், அவர் காதலனாக நடித்து மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பார். கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் அவள் வருகையைப் பெற்றிருப்பாள். ஏறக்குறைய இந்த தொழிலாள வர்க்க சுற்றுப்புறங்களில், எவ்வளவு அடக்கமான இருப்பு, மோசமான, ஆனால் இனிமையான, ஆனால் அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் ஊட்டமளிக்கும், அவர் காலவரையின்றி வாழ ஒப்புக்கொண்டிருப்பார்.

 

சில சமயங்களில், ஸ்வானைச் சந்தித்தபோது, ​​தனக்குத் தெரியாத ஒருவர் தன்னை அணுகுவதைக் கண்டபோது, ​​ஃபோர்ச்வில்லே இருந்தபோது அவளைப் பார்க்க வந்த நாளில் அவள் உணர்ந்த சோகத்தை ஓடெட்டின் முகத்தில் அவன் கவனிக்க முடிந்தது. ஆனால் அது அரிதாக இருந்தது; ஏனென்றால், அவள் செய்ய வேண்டியதெல்லாம் இருந்தபோதிலும், உலகம் என்ன நினைக்கும் என்ற பயம் இருந்தபோதிலும், அவள் ஸ்வானைப் பார்க்க முடிந்தது, அவளுடைய அணுகுமுறையில் இப்போது ஆதிக்கம் செலுத்துவது உறுதி: ஒரு பெரிய மாறுபாடு, ஒருவேளை மயக்கமடைந்த பழிவாங்கல் அல்லது பயந்தவரின் இயல்பான எதிர்வினை. அவள் அவனை முதன்முதலில் அறிந்தபோது, ​​​​அவள் அவனிடம் நெருக்கமாக உணர்ந்தாள், அவனிடமிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தாள், அவள் இந்த வார்த்தைகளுடன் ஒரு கடிதத்தைத் தொடங்கும்போது: "என் நண்பரே, என் கை மிகவும் மோசமாக நடுங்குகிறது, அதனால் என்னால் எழுத முடியவில்லை' (அவள் அப்படி நடித்தாள், மேலும் இந்த உணர்ச்சியில் கொஞ்சம் கூட அவள் அதிகமாக நடிக்க விரும்புவதற்கு உண்மையாக இருந்திருக்க வேண்டும்). அப்போது ஸ்வான் அவரை மகிழ்வித்தார். நம்மைத் தவிர, நாம் நேசிப்பவர்களுக்காக மட்டுமே நாம் நடுங்குவதில்லை. நம் மகிழ்ச்சி அவர்கள் கைகளில் இல்லாதபோது, ​​என்ன அமைதி, என்ன எளிமை, என்ன தைரியத்தை அவர்களுடன் அனுபவிக்கிறோம்! அவனுடன் பேசுவதும், எழுதுவதும், அவன் தன்னைச் சேர்ந்தவன் என்ற மாயையை தனக்குத்தானே ஏற்படுத்திக் கொள்ள முயற்சித்த அந்த வார்த்தைகள் அவளிடம் இல்லை, அவன் அவனைப் பற்றி நடிக்கும் போது "என்னுடையது", "என்னுடையது" என்று சொல்ல வாய்ப்புகளை உருவாக்கினாள்: "நீ என் சொத்து, இது எங்கள் நட்பின் வாசனை, நான் அதை வைத்திருக்கிறேன்", எதிர்காலம், மரணம் பற்றி அவரிடம் பேச, இருவருக்கும் ஒரே விஷயம். அந்த நேரத்தில், அவன் சொன்ன எல்லாவற்றுக்கும், அவள் பாராட்டுடன் பதிலளித்தாள்: "நீங்கள், நீங்கள் எல்லோரையும் போல் இருக்க மாட்டீர்கள்”; ஸ்வானின் வெற்றிகளை அறிந்தவர்கள் அவனுடைய நீண்ட, சற்றே வழுக்கைத் தலையைப் பார்த்தாள்: "நீங்கள் விரும்பினால் அவர் வழக்கமாக அழகாக இல்லை, ஆனால் அவர் புதுப்பாணியானவர்: அந்த குயில், அந்த மோனோகிள், அந்த புன்னகை!", மேலும் ஆர்வமாக இருக்கலாம் அவன் எஜமானியாக இருக்க விரும்புவதை விட அவன் என்ன என்பதை அறிய, அவள் சொன்னாள்:

 

"அந்த தலையில் என்ன இருக்கிறது என்பதை நான் அறிந்திருந்தால்!"

 

இப்போது, ​​ஸ்வானின் எல்லா வார்த்தைகளுக்கும் அவள் சில சமயங்களில் எரிச்சலாகவும், சில சமயங்களில் மகிழ்ச்சியாகவும் பதிலளித்தாள்:

 

“ஓ! எனவே நீங்கள் மற்றவர்களைப் போல இருக்க மாட்டீர்கள்!

 

அவள் கவலையால் இன்னும் கொஞ்சம் வயதான இந்த தலையைப் பார்த்தாள் (ஆனால் இப்போது எல்லோரும் நினைக்கிறார்கள், அதே திறமையின் காரணமாக, ஒரு சிம்போனிக் பாடலின் நோக்கத்தையும், அதன் ஒற்றுமையையும் கண்டுபிடிப்பதை சாத்தியமாக்குகிறது. ஒரு குழந்தை தனது பெற்றோரை அறிந்தால்: "நீங்கள் விரும்பினால் அவர் நேர்மறையாக அசிங்கமானவர் அல்ல, ஆனால் அவர் கேலிக்குரியவர்: இந்த மோனோகிள், இந்த டூபீ, இந்த புன்னகை!", அவர்களின் கற்பனையில் உணர்ந்து, ஒரு காதலனை சில மாதங்கள் இடைவெளியில் பிரிக்கும் அர்த்தமற்ற எல்லை தலை மற்றும் ஒரு குக்கூல்ட் தலை), அவள் சொன்னாள்:

 

“ஓ! என்னால் மட்டும் மாற முடிந்தால், அந்த தலையில் உள்ளதை நியாயப்படுத்துங்கள்."

 

ஓடெட்டின் வழிகள் சந்தேகத்திற்கு இடமளித்தால் மட்டுமே அவர் விரும்பியதை நம்பத் தயாராக இருக்கிறார், அவர் ஆர்வத்துடன் இந்த வார்த்தைகளில் தன்னைத் தானே வீசினார்:

 

"நீங்கள் விரும்பினால் உங்களால் முடியும்," என்று அவர் அவளிடம் கூறினார்.

 

அவளைச் சமாதானப்படுத்துவது, வழிநடத்துவது, வேலை செய்ய வைப்பது, அவளைத் தவிர மற்ற பெண்கள் தங்களை அர்ப்பணிக்கத் தயாராக இருக்கும் ஒரு உன்னதப் பணி என்று அவளுக்குக் காட்ட முயன்றான், அந்த உன்னதப் பணியை யாருடைய கைகளில் சேர்ப்பது உண்மையோ அவரது சுதந்திரத்தை ஒரு கண்ணியமற்ற மற்றும் சகிக்க முடியாத அபகரிப்பு என்று அவருக்குத் தோன்றியிருக்காது. அவள் என்னை கொஞ்சமும் காதலிக்கவில்லை என்றால், அவள் என்னை மாற்ற விரும்பமாட்டாள் என்று தனக்குள்ளேயே சொல்லிக்கொண்டான். என்னை மாற்ற, அவள் என்னை அதிகம் பார்க்க வேண்டும். எனவே அவர் இந்த நிந்தையைக் கண்டார், அவள் அவனைச் செய்தாள், ஆர்வத்தின் சான்றாக, ஒருவேளை அன்பாக இருக்கலாம்; உண்மையில் அவள் இப்போது அவனுக்கு மிகக் குறைவாகவே கொடுத்தாள், அதனால் ஒன்று அல்லது இன்னொரு விஷயத்தைப் பற்றிய அவளது பாதுகாப்பைக் கருத வேண்டிய கட்டாயம் அவனுக்கு ஏற்பட்டது. ஒரு நாள், அவள் அவனிடம் தன் பயிற்சியாளரைப் பிடிக்கவில்லை என்றும், அவன் ஒருவேளை தனக்கு எதிராகத் தன் மனதை அமைத்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்றும் சொன்னாள். எப்படியிருந்தாலும், அவள் விரும்பும் துல்லியமும் மரியாதையும் அவனுடன் இல்லை. முத்தமிட்டால் அவனுக்குப் பிடிக்கும் என்பதால், “இனிமேல் அவனை என் வீட்டிற்கு வர அழைத்துச் செல்லாதே” என்று அவள் சொல்வதைக் கேட்க விரும்புவதாக அவள் உணர்ந்தாள். அவள் நல்ல மனநிலையில் இருந்ததால், அவள் அவனிடம் சொன்னாள்; அவர் தொட்டார். மாலையில், M. de Charlus உடன் அரட்டை அடிக்கிறார், அவருடன் அவரைப் பற்றி வெளிப்படையாகப் பேச முடியும் (அவரது சிறிய கருத்துக்களுக்காக, அவளைத் தெரியாதவர்களிடம் கூட, அவளுடன் ஏதோ ஒரு வகையில் தொடர்பு கொண்டார்) அவர் அவரிடம் கூறுகிறார்:

 

“ஆயினும் அவள் என்னை நேசிக்கிறாள் என்று நான் நம்புகிறேன்; அவள் என்னிடம் மிகவும் அன்பானவள், நான் செய்வது நிச்சயமாக அவளைப் பற்றி அலட்சியமாக இல்லை.

 

அவள் வீட்டிற்குச் செல்லும்போது, ​​​​ஒரு நண்பருடன் அவள் காரில் ஏறும்போது, ​​​​அவர் வழியில் செல்ல வேண்டியிருந்தால், மற்றவர் அவளிடம் கூறினார்:

 

"ஏய், லோரெடன் இருக்கையில் இல்லையா?", ஸ்வான் எவ்வளவு மனச்சோர்வடைந்த மகிழ்ச்சியுடன் அவருக்கு பதிலளித்தார்:

 

-"ஓ! இல்லவே இல்லை! நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், நான் ரூ லா பெரூஸுக்குச் செல்லும்போது என்னால் லொரேடனை அழைத்துச் செல்ல முடியாது. நான் லொரேடனை அழைத்துச் செல்வது ஒடெட்டிற்குப் பிடிக்கவில்லை, அவள் அவனை எனக்கு நல்லதாகக் காணவில்லை; இறுதியாக உங்களுக்கு என்ன வேண்டும், பெண்களே, உங்களுக்குத் தெரியும்! அது அவரை மிகவும் தொந்தரவு செய்யும் என்று எனக்குத் தெரியும். ஓ ஆமாம்! நான் ரெமியை மட்டும் அழைத்துச் சென்றிருப்பேன்! எனக்கு ஒரு கதை இருந்திருக்கும்!”

 

இந்த புதிய அலட்சியம், கவனச்சிதறல், எரிச்சலூட்டும் வழிகள், ஓடெட்டிடம் இப்போது நிச்சயமாக ஸ்வான் நோயால் பாதிக்கப்பட்டன; ஆனால் அவர் தனது துன்பத்தை அறியவில்லை; படிப்படியாக, நாளுக்கு நாள், ஒடேட் அவளை நோக்கி குளிர்ச்சியாகிவிட்டதால், இன்று அவள் இருந்ததை அவள் ஆரம்பத்தில் இருந்ததை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால், நடந்த மாற்றத்தின் ஆழத்தை அவனால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. ஆனால் இந்த மாற்றம் அவனது ஆழமான, ரகசிய காயம், இரவும் பகலும் அவனை காயப்படுத்தியது, மேலும் அவனது எண்ணங்கள் அவளுக்கு சற்று நெருக்கமாக இருப்பதை உணர்ந்தவுடன், அவர் பயந்து அவற்றை வேறு பக்கத்திற்கு விரைவாக இயக்கினார். . அவர் ஒரு சுருக்கமான வழியில் தனக்குத்தானே கூறினார்: "ஓடெட் என்னை அதிகமாக நேசித்த ஒரு காலம் இருந்தது," ஆனால் அவர் அந்த நேரத்தை மீண்டும் பார்த்ததில்லை.

 

ஆனால் ஒரு மாலையில் அவர் சமூகத்திற்கு வெளியே இருந்தபோது அவரது எச்சரிக்கையான விவேகம் முறியடிக்கப்பட்டது.

 

அது Marquise de Saint-Euverte's இல், கடைசியாக, அந்த ஆண்டிற்கான மாலைகளில், அவர் தனது தொண்டு கச்சேரிகளுக்காக அவருக்கு சேவை செய்த கலைஞர்களுக்கு நிகழ்ச்சிகளை வழங்கினார். முந்தியவர்களுக்கெல்லாம் அடுத்தடுத்து செல்ல விரும்பி, மனதை உறுதி செய்ய முடியாமல் தவித்த ஸ்வான், இதற்குச் செல்வதற்காக அணிந்துகொண்டிருந்தபோது, ​​வந்திருந்த பரோன் டி சார்லஸின் வருகையைப் பெற்றார். அவரை மார்ச்சியோனஸுக்குத் திரும்பச் சொல்ல, அவருடைய நிறுவனம் அவருக்கு அங்கு சலிப்பாக இருக்கவும், அங்கு சோகமாக இருக்கவும் அவருக்கு உதவ வேண்டும். ஆனால் ஸ்வான் பதிலளித்தார்:

 

"உங்களுடன் இருப்பதில் நான் பெறும் மகிழ்ச்சியை நீங்கள் சந்தேகிக்கவில்லை. ஆனால் அதற்குப் பதிலாக ஓடெட்டைப் போய்ப் பார்ப்பதுதான் நீங்கள் எனக்குத் தரக்கூடிய மிகப்பெரிய மகிழ்ச்சி. நீங்கள் அவள் மீது வைத்திருக்கும் சிறந்த தாக்கத்தை நீங்கள் அறிவீர்கள். அவளுடைய பழைய தையல்காரரைப் பார்க்கச் செல்வதற்கு முன் அவள் இன்றிரவு வெளியே செல்வாள் என்று நான் நினைக்கவில்லை, அங்கு நீங்கள் அவளுடன் செல்வதில் அவள் நிச்சயமாக மகிழ்ச்சியடைவாள். எப்படியிருந்தாலும், நீங்கள் அவளை முன்பு வீட்டில் காணலாம். அவளை திசைதிருப்ப முயற்சி செய்யுங்கள், அவளிடம் நியாயம் பேசவும். நீங்கள் நாளை அவருக்கு மகிழ்ச்சி அளிக்கும் மற்றும் நாங்கள் மூவரும் சேர்ந்து செய்யக்கூடிய ஏதாவது ஏற்பாடு செய்தால். இந்த கோடையில் மைல்கற்களை அமைக்க முயற்சி செய்யுங்கள், அவள் ஏதாவது விரும்பினால், நாங்கள் மூவரும் செய்யக்கூடிய ஒரு கப்பல், எனக்கு என்ன தெரியும்? இன்றிரவைப் பொறுத்தவரை, நான் அவளைப் பார்ப்பேன் என்று எதிர்பார்க்கவில்லை; இப்போது அவள் விரும்பினால் அல்லது நீங்கள் ஒரு கூட்டு கண்டால்,நான் Saint-Euverte இலிருந்து நள்ளிரவு வரை, பின்னர் வீட்டில். எனக்காக நீங்கள் செய்யும் அனைத்திற்கும் நன்றி, நான் உன்னை எவ்வளவு நேசிக்கிறேன் என்பது உனக்குத் தெரியும்.

 

அவரை ஹோட்டல் Saint-Euverte வாசலுக்கு அழைத்துச் சென்றபின், தான் விரும்பிய வருகையைச் செலுத்துவதாக பரோன் உறுதியளித்தார், அங்கு M. de Charlus மாலை rue La Pérouse-ஐக் கழிப்பார் என்ற எண்ணத்தில் ஸ்வான் உறுதியளித்தார், ஆனால் ஒரு நிலையில் இருந்தார். ஓடெட்டைத் தொடாத எல்லாவற்றின் மீதும், குறிப்பாக உலக விஷயங்களின் மீதும் மனச்சோர்வு அலட்சியம், இனி நம் விருப்பத்திற்கு ஒரு குறிக்கோளாக இல்லாமல், நமக்குள் தோன்றும் அழகைக் கொடுத்தது. அவர் காரில் இருந்து இறங்கியவுடன், அவர்களது இல்லற வாழ்க்கையின் இந்த கற்பனையான சுருக்கத்தின் முன்புறத்தில், வீட்டின் எஜமானிகள் தங்கள் விருந்தினர்களுக்கு சடங்கு நாட்களில் வழங்குவதாகக் கூறுகிறார்கள், மேலும் அவர்கள் ஆடை மற்றும் ஆடையின் உண்மையை மதிக்க முற்படுகிறார்கள். அலங்காரம், ஸ்வான் பால்சாக்கின் "புலிகளின்" வாரிசுகள், மாப்பிள்ளைகள், ஊர்வலத்தின் சாதாரணப் பின்பற்றுபவர்கள், தொப்பி அணிந்து பூட்டினர், அவென்யூ மைதானத்தில் உள்ள ஹோட்டல் முன், அல்லது தொழுவத்திற்கு முன்னால், தோட்டக்காரர்கள் தங்கள் பங்காளிகளின் நுழைவாயிலில் வரிசையாக நிறுத்தப்பட்டிருப்பார்கள். அருங்காட்சியகங்களில் உள்ள உயிரினங்கள் மற்றும் உருவப்படங்களுக்கு இடையிலான ஒப்புமைகளைத் தேடுவதற்கு அவர் எப்போதும் கொண்டிருந்த சிறப்பு மனப்பான்மை இன்னும் பயன்படுத்தப்பட்டது, ஆனால் மிகவும் நிலையான மற்றும் பொதுவான வழியில்; அது ஒட்டுமொத்த சமூக வாழ்க்கை, இப்போது அவர் அதிலிருந்து விலகியிருந்தார், அது அவருக்கு ஒரு தொடர் படங்கள் போல காட்சியளித்தது. முன்பு, அவர் ஒரு சமூகவாதியாக இருந்தபோது, ​​டெயில்கோட்டில் வெளியே வர, அவர் தனது மேலங்கியைப் போர்த்திக்கொண்டு நுழைந்த மண்டபத்தில், ஆனால் என்ன நடந்தது என்று தெரியாமல், சிந்தனையில், அவர் தங்கியிருந்த சில நிமிடங்களில், அல்லது விருந்தில். இப்போது தான் வெளியேறியிருந்தான், அல்லது ஏற்கனவே அவர் அறிமுகப்படுத்தப் போகும் கட்சியில், முதல் முறையாக அவர் கவனித்தார்,

 

அவர்களில் ஒருவர், குறிப்பாக கடுமையான தோற்றத்தில் சித்திரவதையை சித்தரிக்கும் சில மறுமலர்ச்சி ஓவியங்களில் மரணதண்டனை செய்பவரைப் போல, அவரது உடைமைகளை எடுத்துக்கொள்வதற்காக அசைக்க முடியாத காற்றுடன் அவரை நோக்கி முன்னேறினார். ஆனால் அவரது எஃகுப் பார்வையின் கடினத்தன்மை அவரது கம்பி கையுறைகளின் மென்மையால் ஈடுசெய்யப்பட்டது, அதனால் அவர் ஸ்வானை அணுகும்போது அவர் தனது நபரை அவமதிப்பதாகவும், அவரது தொப்பிக்கு மரியாதை காட்டுவதாகவும் தோன்றியது. அவர் அதை கவனமாக எடுத்துக்கொண்டார், அவருடைய ஷூவின் அளவின் துல்லியம் ஏதோ ஒரு நுணுக்கத்தையும் ஒரு சுவையையும் கொடுத்தது, அவருடைய வலிமையின் கருவி கிட்டத்தட்ட தொட்டது. பின்னர் அவர் தனது உதவியாளர்களில் ஒருவருக்கு, புதிய மற்றும் கூச்ச சுபாவமுள்ள ஒருவரிடம் அதைக் கொடுத்தார், அவர் எல்லாத் திசைகளிலும் ஆவேசமான பார்வைகளை உருட்டி, தனது குடும்பத்தின் முதல் மணிநேரங்களில் சிறைபிடிக்கப்பட்ட மிருகத்தின் கிளர்ச்சியைக் காட்டுவதன் மூலம் அவர் உணர்ந்த பயத்தை வெளிப்படுத்தினார்.

 

சில படிகள் தொலைவில், ஒரு உயரமான நபர் கனவு காண்கிறார், அசைவற்றவர், சிற்பம், பயனற்றவர், முற்றிலும் அலங்காரப் போர்வீரனைப் போலவே, மாண்டெக்னாவின் மிகவும் கொந்தளிப்பான படங்களில் ஒருவர் தனது கேடயத்தில் சாய்ந்து, கனவு காண்கிறார், ஒருவர் விரைந்தார், மக்கள் அடுத்து தங்கள் தொண்டையை வெட்டுகிறார்கள். அவனுக்கு; ஸ்வானைச் சுற்றி திரண்டிருந்த தனது தோழர்களின் குழுவிலிருந்து பிரிந்த அவர், இந்தக் காட்சியில் ஆர்வத்தை இழக்கத் தீர்மானித்தவராகத் தோன்றினார், இது அப்பாவிகளின் படுகொலை அல்லது செயிண்ட் ஜேம்ஸின் தியாகம் போல அவர் தெளிவற்ற முறையில் தனது கண்மூடித்தனமான மற்றும் கொடூரமான கண்களால் பின்பற்றினார். . அவர் துல்லியமாக காணாமல் போன அந்த இனத்தைச் சேர்ந்தவர் என்று தோன்றியது - அல்லது சான் ஜெனோவின் பலிபீடம் மற்றும் ஸ்வான் அதை அணுகிய எரெமிட்டானியின் ஓவியங்கள் மற்றும் அது இன்னும் கனவு காணும் இடங்களைத் தவிர - இது ஒரு பழங்கால சிலைக்கு உரமிட்டதன் விளைவாக இருந்தது. மாஸ்டரின் சில படுவான் மாதிரி அல்லது ஆல்பர்ட் டியூரரின் சில சாக்சன்.

 

இன்னும் சிலர், பிரம்மாண்டமான, ஒரு நினைவுச்சின்ன படிக்கட்டுகளின் படிகளில் நின்றனர், அவர்களின் அலங்கார இருப்பு மற்றும் அவர்களின் மார்மோரியல் அசையாமை ஆகியவை டூகல் அரண்மனையின் பெயரைப் போலவே அழைக்கப்படலாம்: "ராட்சத படிக்கட்டு" மற்றும் அதில் ஸ்வான் சிந்தனை சோகத்துடன் நுழைந்தார். Odette அதில் ஏறியதில்லை என்று. ஆ! என்ன மகிழ்ச்சியுடன், மாறாக, அவர் ஓய்வு பெற்ற சிறிய தையல்காரரின் இருண்ட, துர்நாற்றம் மற்றும் துணிச்சலான தளங்களில் ஏறி இருப்பார், அதில் "ஐந்தாவது மாடியில்" வாராந்திர ப்ரோசீனியம் செலுத்துவதில் அவர் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்திருப்பார். ஓடெட் அங்கு வந்த மாலைப் பொழுதைக் கழிப்பதற்கும், மற்ற நாட்களில் கூட அவளைப் பற்றிப் பேசுவதற்கும், அவன் இல்லாதபோது அவள் பார்க்கும் நபர்களுடன் வாழ்வதற்கும், அதன் காரணமாக வாழ்க்கையில் மறைத்து வைப்பதற்கும் ஓபராவுக்கு உரிமை உண்டு. அவரது எஜமானியின், இன்னும் உண்மையான ஒன்று, மேலும் அணுக முடியாத மற்றும் மர்மமான. பழைய தையல்காரரின் இந்த கொள்ளைநோய் மற்றும் விரும்பிய படிக்கட்டுகளில், சேவைக்கு ஒரு நொடி கூட இல்லாததால், மாலையில் ஒவ்வொரு கதவுக்கு முன்னும் ஒரு வெற்று மற்றும் அழுக்கு பால் பெட்டியை வீட்டு வாசலில் தயார் செய்ததைப் பார்த்தார். ஸ்வான் இந்த நேரத்தில், ஒரு பக்கத்திலும், மறுபுறம், வெவ்வேறு உயரங்களில், பெட்டியின் ஜன்னல் அல்லது ஒரு அடுக்குமாடி குடியிருப்பின் கதவு வழியாக சுவரில் செய்யப்பட்ட ஒவ்வொரு பிளவுக்கும் முன்னால், அவர்கள் இயக்கிய உள்துறை சேவையைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தினார். விருந்தினர்களுக்கு அஞ்சலி செலுத்துதல், ஒரு வரவேற்பாளர், ஒரு பட்லர், ஒரு பொருளாளர் (வாரம் முழுவதும் தங்கள் துறையில் கொஞ்சம் சுதந்திரமாக வாழ்ந்த நல்லவர்கள், சிறிய கடைக்காரர்களைப் போல வீட்டில் உணவருந்தினார், ஒருவேளை நாளை ஒரு மருத்துவர் அல்லது தொழிலதிபரின் முதலாளித்துவ சேவையில் இருப்பார்) அவர்கள் அரிதான ஆடைகளை மட்டுமே அணிந்த திகைப்பூட்டும் ஆடைகளை அணிய அனுமதிக்கும் முன் அவர்களுக்கு செய்யப்பட்ட பரிந்துரைகளில் தோல்வியடையாமல் கவனமாக இருங்கள். இடைவெளிகள் மற்றும் அவர்கள் மிகவும் வசதியாக உணரவில்லை, அவர்களின் முக்கிய துறவிகளைப் போல, பிரபலமான போன்ஹோமியுடன் கூடிய ஆடம்பரமான புத்திசாலித்தனத்துடன் அவர்களின் போர்ட்டல்களின் வளைவின் கீழ் நின்றார்கள்; மற்றும் ஒரு பெரிய சுவிஸ் மனிதன், தேவாலயத்தில் இருப்பது போல் உடையணிந்து, ஒவ்வொரு புதியவரும் கடந்து செல்லும் போது, ​​தனது கரும்புகையால் கொடிக் கற்களைத் தட்டினார். படிக்கட்டுகளின் உச்சியை அடைந்ததும், வெளிறிய முகம் கொண்ட வேலைக்காரன் ஒருவன் அவனைப் பின்தொடர்ந்தான், கோயாவிலிருந்து ஒரு செக்ஸ்டன் அல்லது ரெப்பர்ட்டரியில் இருந்து ஒரு டேபிலியன் போல, தலைக்கு பின்னால் ஒரு போனிடெயிலில் ஒரு சிறிய வால் முடி கட்டப்பட்டது, ஸ்வான் ஒரு மேசையைக் கடந்து சென்றார், அங்கு பெரிய லெட்ஜர்களுக்கு முன்னால் நோட்டரிகள் போல அமர்ந்திருந்த வாலட்கள் உயர்ந்து தனது பெயரை எழுதினார். பின்னர் அவர் ஒரு சிறிய மண்டபத்தைக் கடந்தார் - அதன் உரிமையாளர்களால் ஒரு கலைப் படைப்பிற்கான அமைப்பாகப் பொருத்தப்பட்ட சில அறைகள் போன்றவை, அதில் இருந்து அவர்கள் தங்கள் பெயரை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள், மற்றும் வேண்டுமென்றே நிர்வாணமாக, வேறு எதுவும் இல்லை - அவரது நுழைவாயிலில் காட்சிப்படுத்தப்பட்டது. பென்வெனுடோ செல்லினியின் சில விலைமதிப்பற்ற உருவம் போல, ஒரு காவலாளி, ஒரு இளம் கால்வீரன், அவரது உடல் சற்று முன்னோக்கி வளைந்து, அவரது சிவப்பு கர்ஜெட்டின் மீது இன்னும் சிவந்த முகத்தை உயர்த்தியது, அதில் இருந்து நெருப்பு, கூச்சம் மற்றும் வைராக்கியம் ஆகியவற்றிலிருந்து தப்பித்து, ஆபுசன் நாடாக்களைத் துளைத்தது. இசை கேட்கும் வரவேற்புரையின் முன், அதன் வேகமான, விழிப்புடன், திகைத்த பார்வையுடன், தோன்றியது, இராணுவ உணர்ச்சியற்ற தன்மை அல்லது இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட நம்பிக்கை - எச்சரிக்கையின் உருவகம், எதிர்பார்ப்பின் அவதாரம், சலசலப்பை நினைவுபடுத்துதல் - உளவாளி, தேவதை அல்லது காவற்கோபுரம், நிலவறை அல்லது கதீட்ரல் கோபுரம், எதிரியின் தோற்றம் அல்லது தீர்ப்பு நேரம். ஸ்வான் கச்சேரி அரங்கிற்குள் நுழைவது மட்டுமே எஞ்சியிருந்தது, அதன் கதவுகள் அவருக்குத் திறக்கப்பட்டன, சங்கிலிகள் ஏற்றப்பட்ட ஒரு அஷர், அவர் ஒரு நகரத்தின் சாவியைக் கொடுத்திருப்பார் என வணங்கினார். ஆனால், ஓடெட் அனுமதித்திருந்தால், இந்த நிமிடத்தில் தான் இருந்திருக்கக்கூடிய வீட்டைப் பற்றி அவர் நினைத்தார், மேலும் ஒரு கதவு மெத்தையில் ஒரு காலியான பால் அட்டையின் நினைவு அவரது இதயத்தை வேதனைப்படுத்தியது. ஸ்வான் கச்சேரி அரங்கிற்குள் நுழைவது மட்டுமே எஞ்சியிருந்தது, அதன் கதவுகள் அவருக்குத் திறக்கப்பட்டன, சங்கிலிகள் ஏற்றப்பட்ட ஒரு அஷர், அவர் ஒரு நகரத்தின் சாவியைக் கொடுத்திருப்பார் என வணங்கினார். ஆனால், ஓடெட் அனுமதித்திருந்தால், இந்த நிமிடத்தில் தான் இருந்திருக்கக்கூடிய வீட்டைப் பற்றி அவர் நினைத்தார், மேலும் ஒரு கதவு மெத்தையில் ஒரு காலியான பால் அட்டையின் நினைவு அவரது இதயத்தை வேதனைப்படுத்தியது. ஸ்வான் கச்சேரி அரங்கிற்குள் நுழைவது மட்டுமே எஞ்சியிருந்தது, அதன் கதவுகள் அவருக்குத் திறக்கப்பட்டன, சங்கிலிகள் ஏற்றப்பட்ட ஒரு அஷர், அவர் ஒரு நகரத்தின் சாவியைக் கொடுத்திருப்பார் என வணங்கினார். ஆனால், ஒடேட் அனுமதித்திருந்தால், இந்த நிமிடமே தான் இருந்திருக்கக்கூடிய வீட்டைப் பற்றி அவன் நினைத்துக் கொண்டிருந்தான், ஒரு வீட்டு வாசலில் ஒரு காலியான பால் அட்டையின் நினைவு அவரது இதயத்தை வலிக்கச் செய்தது.

 

ஸ்வான் விரைவாக ஆண்மை அசிங்கமான உணர்வை மீண்டும் கண்டுபிடித்தார், அப்போது தொங்கும் நாடாவைத் தாண்டி, அடியாட்களின் காட்சியை விருந்தினர்கள் பின்பற்றினர். ஆயினும்கூட, அவர் நன்கு அறிந்த முகங்களின் இந்த அழுகுரல், அவற்றின் அம்சங்களிலிருந்து அவருக்குப் புதியதாகத் தோன்றியது - அதற்குப் பதிலாக, அவருக்கு இதுவரை தொடரும் இன்பங்களை, எரிச்சலூட்டும் ஒரு நபரை அடையாளம் காண்பதற்கான நடைமுறையில் பயன்படுத்தக்கூடிய அடையாளங்கள். தவிர்க்கவும் அல்லது திரும்புவதற்கான மரியாதை - ஓய்வு, அழகியல் உறவுகளால் மட்டுமே ஒருங்கிணைக்கப்பட்டது, அவற்றின் வரிகளின் சுயாட்சி. இந்த மனிதர்களில், ஸ்வான் தன்னைத் தானே இணைத்துக் கொண்டார், பலர் அணிந்திருந்த மோனோக்கிள்களுக்குக் குறைவில்லை (கடந்த காலத்தில், அவர்கள் ஒரு மோனோக்கிள் அணிந்ததாகக் கூற ஸ்வானை அனுமதித்திருக்கலாம்), இப்போது அவிழ்த்துவிட்டார் ஒரு பழக்கத்தை குறிக்க, அனைவருக்கும் ஒரே மாதிரியாக, ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு விதமான தனித்தன்மையுடன் அவருக்குத் தோன்றினர். அவர் ஜெனரல் டி ஃப்ரோபர்வில்லே மற்றும் மார்க்விஸ் டி ப்ரூட்டே ஆகியோரை மட்டுமே பார்த்ததால், அவர்கள் ஒரு படத்தில் இரண்டு கதாபாத்திரங்கள் போல நுழைவாயிலில் அரட்டை அடித்துக் கொண்டிருந்தனர், அதேசமயம் அவரை ஜாக்கிக்கு அறிமுகப்படுத்தி டூயல்களில் உதவிய அவருக்கு அவர்கள் நீண்ட காலமாக பயனுள்ள நண்பர்களாக இருந்தனர். ஜெனரலின் மோனோக்கிள், அவரது இமைகளுக்கு இடையில், அவரது மோசமான, வடு மற்றும் வெற்றிகரமான முகத்தில் ஒரு துண்டு போல எஞ்சியிருந்தது, அவர் நெற்றியின் நடுவில் சைக்ளோப்ஸின் ஒற்றைக் கண்ணைப் போல பளபளத்தது, ஸ்வானுக்கு ஒரு பயங்கரமான காயம் போல் தோன்றியது. பெறப்பட்டது, ஆனால் அதை வெளிப்படுத்துவது அநாகரீகமானது; M. de Bréauté, பண்டிகையின் அடையாளமாக, முத்து சாம்பல் கையுறைகளுக்கு, "கிபஸுக்கு" சேர்த்தது,

 

"இதோ பார், நீ இருக்கிறாய், ஆனால் உன்னைப் பார்த்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன," என்று ஜெனரல் ஸ்வானிடம் கூறினார், அவர் வரையப்பட்ட அம்சங்களைக் கவனித்து, ஒரு தீவிர நோய் அவரை உலகத்திலிருந்து விலக்கி வைத்தது என்று முடிவு செய்தார். : "நீங்கள் அழகாக இருக்கிறீர்கள், உங்களுக்குத் தெரியும்!" M. de Bréauté கேட்டபோது:

 

"எப்படி, அன்பே, நீங்கள் இங்கே என்ன செய்கிறீர்கள்?" ஒரு உலக நாவலாசிரியருக்கு, தனது கண்ணின் மூலையில் ஒரு ஒற்றைக் குறிப்பை வைத்து, அவரது ஒரே உறுப்பு உளவியல் விசாரணை மற்றும் பரிதாபமற்ற பகுப்பாய்வு, மற்றும் ஒரு முக்கியமான மற்றும் மர்மமான காற்றில் பதிலளித்தார், r:

 

- "நான் கவனிக்கிறேன்."

 

மார்க்விஸ் டி ஃபாரெஸ்டெல்லின் மோனோக்கிள் சிறியது, எல்லை இல்லாதது மற்றும் கண்களில் இடைவிடாத மற்றும் வலிமிகுந்த இழுப்பை கட்டாயப்படுத்தியது, அங்கு அது மிதமிஞ்சிய குருத்தெலும்பு போல பதிக்கப்பட்டது, அதன் இருப்பு விவரிக்க முடியாதது மற்றும் தேடப்பட்ட பொருள், இது மார்க்விஸின் முகத்திற்கு ஒரு மனச்சோர்வை அளித்து, மேலும் அதை உருவாக்கியது. அவர் அன்பின் பெரும் துயரங்களுக்குத் தகுதியானவர் என்று பெண்களால் தீர்ப்பளிக்கிறார். ஆனால் எம். டி செயிண்ட்-காண்டே, சனி போன்ற பிரம்மாண்டமான வளையத்தால் சூழப்பட்ட ஒரு உருவத்தின் ஈர்ப்பு மையமாக இருந்தது, அது அவரைப் பொறுத்தவரை எல்லா நேரங்களிலும் தன்னைத்தானே அமைத்துக்கொண்டது, அதன் நடுக்கம் மற்றும் சிவப்பு மூக்கு மற்றும் வாய் தடித்த உதடு மற்றும் கிண்டல் கண்ணாடி வட்டில் பிரகாசித்த ஆவியின் உருளும் நெருப்பின் உயரத்தில் இருக்க அவர்களின் முகமூடிகளால் முயற்சித்தது, மேலும் அவர் செயற்கையான அழகை மற்றும் voluptuousness ஒரு சுத்திகரிப்பு கனவு செய்தார் அவர்களை ஸ்னோபி மற்றும் சீரழிந்த இளம் பெண்கள் உலகின் மிக அழகான தோற்றம் விரும்பப்படுகிறது பார்த்தேன்; இருந்தும், அவருக்குப் பின்னால், உருண்டைக் கண்களுடன், பெரிய கெண்டைத் தலையுடன், விழாக்களுக்கு நடுவே மெதுவாக நகர்ந்து, தனது திசையைத் தேடுவது போல் கணத்துக்குக் கணம் தாடைகளை அவிழ்த்துச் சென்ற எம். அவரது மீன்வளத்தின் மெருகூட்டலின் ஒரு தற்செயலான துண்டு, மற்றும் முற்றிலும் அடையாளமாக, பகுதி முழுவதையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் நோக்கம் கொண்டது, இது பதுவாவில் உள்ள ஜியோட்டோவின் தீமைகள் மற்றும் நற்பண்புகளின் பெரும் அபிமானியான ஸ்வானை நினைவூட்டியது, இந்த அநியாயத்திற்கு அருகில் ஒரு இலை கிளை காடுகளைத் தூண்டுகிறது. அதன் குகை மறைக்கப்பட்டுள்ளது.

 

மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட்டின் வற்புறுத்தலின் பேரில் ஸ்வான் முன் வந்து, ஒரு புல்லாங்குழல் கலைஞரால் ஆர்ஃபியஸிடமிருந்து ஒரு ஏரியாவைக் கேட்க, ஒரு மூலையில் நின்று கொண்டிருந்தார், துரதிர்ஷ்டவசமாக, அவருக்கு இருந்த ஒரே பார்வை ஏற்கனவே இரண்டு முதிர்ந்த பெண்கள் ஒருவருக்கொருவர் அருகில் அமர்ந்திருந்தது. , Marquise de Cambremer மற்றும் Vicomtesse de Franquetot, அவர்கள் உறவினர்கள் என்பதால், பார்ட்டிகளில் தங்கள் நேரத்தைக் கழித்தார்கள், தங்கள் பைகளை எடுத்துக்கொண்டு தங்கள் மகள்களைப் பின்தொடர்ந்து, ஒரு ஸ்டேஷனில் ஒருவரையொருவர் தேடிக்கொண்டிருந்தனர், அவர்கள் குறிக்கும் போது மட்டுமே நிம்மதியாக இருந்தனர். , அவர்களின் மின்விசிறி அல்லது கைக்குட்டையுடன், இரண்டு அண்டை இடங்கள்: Mme de Cambremer, அவளுக்கு மிகக் குறைவான அறிமுகம் இருந்ததால், ஒரு துணையைப் பெற்றதில் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததால், Mme me மாறாக மிகவும் ஏவப்பட்ட டி ஃபிரான்குடோட், தனது அழகான அறிமுகமானவர்கள் அனைவருக்கும் காட்டுவதில் நேர்த்தியான, அசலான ஒன்றைக் கண்டுபிடித்தார், அவர் ஒரு தெளிவற்ற பெண்ணை விரும்பினார். மனச்சோர்வு நிறைந்த நகைச்சுவையுடன், ஸ்வான் அவர்கள் புல்லாங்குழல் ஏரியாவுக்குப் பிறகு வந்த பியானோ இடையிசையை ("செயின்ட் பிரான்சிஸ் ஸ்பீக்கிங் தி பர்ட்ஸ்," லிஸ்ட்டின்) பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். செல்வி _ டி ஃபிராங்கெடோட் ஆர்வத்துடன், அவர் கண்கள் கலங்கியது, அவர் சுறுசுறுப்புடன் ஓடிய சாவிகள் எண்பது மீட்டர் உயரத்தில் இருந்து அவர் விழக்கூடிய ட்ரேபீஸ்களின் வரிசையைப் போல இருந்தது, மேலும் அவரது அண்டை வீட்டாரைப் பார்க்காமல், மறுப்பு என்று அர்த்தம்: "இது நம்பமுடியாதது, ஒரு மனிதனால் இதைச் செய்ய முடியும் என்று நான் ஒருபோதும் நினைத்திருக்க மாட்டேன்", திருமதி. டி கேம்ப்ரேமர், ஒரு வலிமையான இசைக் கல்வியைப் பெற்ற ஒரு பெண்ணாக, தலையால் அடித்துக்கொண்டு காலத்தை மெட்ரோனோம் ஊசல் போல மாற்றி, ஒரு தோளில் இருந்து மற்றொன்றுக்கு அலைவுகளின் வீச்சு மற்றும் வேகம் போன்றதாக மாறியது (இதுபோன்ற திகைப்பு மற்றும் பார்வையை கைவிடுதல் வலிகள் இனி தங்களை அறியாது அல்லது தங்களைத் தாங்களே தேர்ச்சி பெற முற்படவில்லை: "உனக்கு என்ன வேண்டும்!") எந்த நேரத்திலும் அவள் தன் சொலிடர்களுடன் தனது ரவிக்கையின் கால்களில் ஒட்டிக்கொண்டாள், அவள் வைத்திருந்த கருப்பு திராட்சைகளை நேராக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தாள். அவளது தலைமுடி, அதற்கான இயக்கத்தை முடுக்கி விடாமல். திருமதியின் மறுபுறம். de Franquetot, ஆனால் சற்று முன்னோக்கி, Marquise de Gallardon, தனக்குப் பிடித்தமான சிந்தனையில் ஈடுபட்டிருந்தாள், அவள் Guermantes உடன் கொண்டிருந்த கூட்டணி மற்றும் அதிலிருந்து அவள் உலகத்திற்கும் தனக்கும் மிகவும் பெருமை சேர்த்தது, சில அவமானங்களுடன், அவர்களில் மிகவும் பிரகாசமானவர். கொஞ்சம் பக்கவாட்டில், ஒருவேளை அவள் சலிப்பாக இருந்ததாலோ, அல்லது அவள் மோசமானவளாக இருந்ததாலோ, அல்லது அவள் கீழ் கிளையில் இருந்து வந்ததாலோ, அல்லது காரணமின்றி இருக்கலாம். அவள் அறியாத ஒருவருடன் இருந்தபோது, ​​இந்த நேரத்தில் திருமதி. ஃபிராங்க்வெட்டாட்டின், குர்மாண்டஸ் உடனான தனது உறவைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை, பைசண்டைன் தேவாலயங்களின் மொசைக்களில், ஒன்றின் கீழ் மற்றொன்றை வைத்து, ஒரு நெடுவரிசையில் செங்குத்தாக, ஒரு நெடுவரிசையில் செங்குத்தாக பொறித்ததைப் போன்ற கண்ணுக்குத் தெரியும் கதாபாத்திரங்களில் வெளிப்பட முடியாது என்று அவள் தவித்தாள். அவர் உச்சரிக்க வேண்டிய வார்த்தைகள் புனித பாத்திரம். திருமணமாகி ஆறு வருடங்களாக தனது இளம் உறவினரான இளவரசி லாமஸிடமிருந்து தனக்கு அழைப்பு அல்லது வருகை வரவில்லை என்பதை அவள் அந்த நேரத்தில் பிரதிபலித்தாள். இந்த எண்ணம் அவளை கோபத்தால் நிரப்பியது, ஆனால் பெருமையும் கொண்டது; ஏனென்றால், திருமதி . டெஸ் லாம்ஸ், இளவரசி மதில்டேவை அங்கே சந்திக்கும் வாய்ப்பை அவள் பெற்றிருப்பாள்-அதற்காக அவளுடைய தீவிர சட்டபூர்வமான குடும்பம் அவளை ஒருபோதும் மன்னித்திருக்காது, அவள் அவனிடம் செல்லாததற்கு இதுவே காரணம் என்று அவள் நம்பினாள். இளம் உறவினர். இருப்பினும் அவள் திருமதியிடம் கேட்டது நினைவுக்கு வந்தது. டெஸ் லாம்ஸ் அவளை எப்படிச் சந்திக்க முடியும், ஆனால் அதை மட்டும் தெளிவில்லாமல் நினைவு கூர்ந்தார், மேலும் நடுநிலைப்படுத்தினார், அதற்கு அப்பால் முணுமுணுப்பதன் மூலம் சற்றே அவமானகரமான நினைவகம்: "முதல் அடிகளை எடுப்பது என் கையில் இல்லை, நான் அவளை விட இருபது வயது மூத்தவள். இந்த உள் வார்த்தைகளின் நல்லொழுக்கத்திற்கு நன்றி, அவள் பெருமையுடன் மார்பிலிருந்து பிரிக்கப்பட்ட தோள்களைத் தூக்கி எறிந்தாள், அவளுடைய தலை, கிட்டத்தட்ட கிடைமட்டமாக ஓய்வெடுத்து, ஒரு பெருமைமிக்க ஃபெசண்டின் "மீண்டும் கொண்டு வரப்பட்ட" தலையை நினைவுபடுத்தியது. அதன் இறகுகள். அவள் இயல்பிலேயே குட்டையாகவும், ஆண்மையாகவும், குண்டாகவும் இல்லை என்பது அல்ல; ஆனால், பள்ளத்தாக்கின் விளிம்பில் மோசமான நிலையில் பிறந்து, தங்கள் சமநிலையை நிலைநிறுத்துவதற்காக பின்னோக்கி வளர வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ள மரங்களைப் போல, ஸ்னப்கள் அதை நேராக்கின. கடமைப்பட்ட, மற்ற குர்மாண்டஸ்களுக்கு சமமாக இல்லை என்று தன்னைத் தானே ஆறுதல்படுத்திக்கொள்ள, கொள்கைகளின் மீறல் மற்றும் பெருமையினால் தான் அவர்களை மிகக் குறைவாகப் பார்த்தேன் என்று தன்னைத் தானே தொடர்ந்து சொல்லிக்கொண்டதால், இந்த எண்ணம் அவளது உடலை வடிவமைத்து அதன் மூலம் பிறக்க முடிந்தது. இனத்தின் அடையாளத்திற்காக முதலாளித்துவவாதிகளின் பார்வையில் கடந்து செல்லும் ஒரு வகையான தாங்கி மற்றும் சில நேரங்களில் வட்டத்தின் மனிதர்களின் சோர்வான பார்வை ஒரு விரைவான ஆசையால் தொந்தரவு செய்யப்பட்டது. எம் உரையாடலை நாம் உட்படுத்தியிருந்தால்என்னை டி கல்லார்டன் இந்த பகுப்பாய்வுகள், ஒவ்வொரு சொல்லின் அதிக அல்லது குறைவான அதிர்வெண்ணைக் குறிப்பிடுவதன் மூலம், ஒரு மறைக்குறியீடு செய்யப்பட்ட மொழிக்கான திறவுகோலைக் கண்டுபிடிப்பதை சாத்தியமாக்குகிறது, எந்த வெளிப்பாடும், மிகவும் வழக்கமானது கூட, அடிக்கடி திரும்ப வரவில்லை என்பதை நாங்கள் உணர்ந்திருப்போம். Guermantes இல் உள்ள எனது உறவினர்களிடம்", "Guermantes இல் உள்ள எனது அத்தையிடம்", "Elzéar de Guermantes இன் ஆரோக்கியம்", "Guermantes இல் உள்ள எனது உறவினரின் குளியல் தொட்டி". யாரோ ஒரு புகழ்பெற்ற நபரைப் பற்றி அவளிடம் பேசியபோது, ​​​​அவரை தனிப்பட்ட முறையில் அறியாமல், தனது அத்தை டி குர்மாண்டஸில் அவரை ஆயிரம் முறை சந்தித்ததாக அவள் பதிலளித்தாள், ஆனால் அவள் மிகவும் பனிக்கட்டி தொனியில் மிகவும் முணுமுணுத்த குரலில் பதிலளித்தாள். அவள் அவனைத் தனிப்பட்ட முறையில் அறிந்திருக்கவில்லை என்றால், அது அவளுடைய முதுகுத் தோள்கள் தொட்ட அனைத்து தவிர்க்க முடியாத மற்றும் பிடிவாதமான கொள்கைகளின் காரணமாகும் என்பது தெளிவாக இருந்தது.

 

இப்போது, ​​லாம்ஸ் இளவரசி, திருமதி . Saint-Euverte இலிருந்து, இப்போதுதான் வந்திருந்தார். மனச்சோர்வினால் மட்டுமே வந்த ஒரு சலூனில் தன் தரத்தின் மேன்மையை உணர முயலவில்லை என்பதைக் காட்ட, உடைக்கக் கூட்டம் இல்லாத இடத்திலும், அதைக் கடந்து செல்ல யாரும் இல்லாத இடத்திலும் தோள்களைக் குலுக்கி உள்ளே நுழைந்தாள். , பின்னணியில் வேண்டுமென்றே தங்கியிருப்பது, அங்கு இருப்பதைப் போல, அதிகாரிகளுக்கு அறிவிக்கப்படும் வரை தியேட்டர் வாசலில் ஒரு ராஜா வரிசையில் நிற்பது போல; மேலும், தன் பார்வையை எளிமையாகக் கட்டுப்படுத்தி-அவளுடைய இருப்பைக் குறிக்கவும், பரிசீலனைக் கோரவும்-விரிப்பின் வடிவமைப்பையோ அல்லது தன் பாவாடையையோ கருத்தில் கொள்ளாமல், அவள் மிகவும் அடக்கமானவளாகத் தோன்றிய இடத்தில் நின்றாள் (அதிலிருந்து திருமதியிடமிருந்து ஒரு மகிழ்ச்சியான ஆச்சரியம் அவளுக்கு நன்றாகவே தெரியும். de Saint-Euverte அவளைப் பார்த்தவுடன் அவளைச் சுடப் போகிறாள்), அவளுக்குத் தெரியாத மேடம் டி கேம்ப்ரெமருக்கு அடுத்ததாக. இசையை விரும்பும் அண்டை வீட்டாரின் மிமிக்ரியை அவள் கவனித்தாள், ஆனால் அவளைப் பின்பற்றவில்லை. அது இல்லை, ஒருமுறை, அவள் திருமதியிடம் ஐந்து நிமிடங்கள் செலவிட வந்தாள் . டி செயிண்ட்-யூவெர்ட், லாம்ஸ் இளவரசி விரும்பியிருக்க மாட்டார், அதனால் அவர் தன்னிடம் காட்டிய பணிவானது இரட்டிப்பாகும், முடிந்தவரை தன்னை அன்பாகக் காட்டிக்கொள்ள வேண்டும். ஆனால் இயல்பிலேயே அவள் "மிகைப்படுத்தல்கள்" என்று அழைத்ததை வெறுக்கிறாள், மேலும் அவள் வாழ்ந்த கோட்டரியின் "பாலினத்துடன்" பொருந்தாத காட்சிகளில் "அவள் ஈடுபட வேண்டியதில்லை" என்பதைக் காட்ட ஆர்வமாக இருந்தாள். மறுபுறம் அவளைக் கவரத் தவறவில்லை, கூச்சத்துடன் நெருக்கமாகப் பின்பற்றும் இந்த மனப்பான்மைக்கு நன்றி, இது தாழ்வானதாக இருந்தாலும், ஒரு புதிய சூழலின் சூழ்நிலையை தங்களுக்குள் மிகவும் உறுதியாக உருவாக்குகிறது. இந்த சைகை நாம் விளையாடும் துணுக்கு அவசியமில்லையா என்றும், ஒருவேளை அவள் இதுவரை கேட்ட இசையுடன் பொருந்தவில்லையா என்றும் அவள் யோசிக்க ஆரம்பித்தாள். ஒதுங்குவது என்பது வேலை மற்றும் வீட்டு எஜமானிக்கு எதிரான முறையற்ற தன்மையைப் பற்றிய புரிதலின்மையைக் காட்டவில்லை என்றால்: "மோசமாக வெட்டப்பட்ட பரிமாணத்தில்" அவனது முரண்பாடான உணர்வுகளை வெளிப்படுத்த, சில சமயங்களில் அவள் கடிவாளத்தை இழுப்பதில் திருப்தி அடைந்தாள். அவளது எபாலெட்டுகள் அல்லது அவளது மஞ்சள் நிற முடியில் பவள அல்லது இளஞ்சிவப்பு பற்சிப்பி, வைரங்களால் உறைந்த சிறிய பந்துகளைப் பாதுகாத்தல், இது அவளுக்கு எளிமையான மற்றும் அழகான சிகை அலங்காரத்தை அளித்தது, குளிர் ஆர்வத்துடன் அவளது உமிழும் அண்டை வீட்டாரைப் பரிசோதித்தது, சில சமயங்களில் அவள் விசிறியுடன் சிறிது நேரம் அடித்து, ஆனால், தவறான நேரத்தில் தன் சுதந்திரத்தை கைவிடக்கூடாது என்பதற்காக. பியானோ கலைஞரான லிஸ்ட்டின் பாடலை முடித்துவிட்டு, சோபின், எம் மூலம் ஒரு முன்னுரையைத் தொடங்கினார் அதனால் தன் முரண்பாடான உணர்வுகளை "மோசமாக வெட்டப்பட்ட பக்கமாக" வெளிப்படுத்தும் பொருட்டு, சில சமயங்களில் அவள் தோள்பட்டைகளின் விளிம்பை உயர்த்தி அல்லது அவளது மஞ்சள் நிற முடியில் வைரங்களால் உறைந்த பவளம் அல்லது இளஞ்சிவப்பு பற்சிப்பியின் சிறிய பந்துகளைப் பாதுகாப்பதில் திருப்தி அடைந்தாள். அவள் ஒரு எளிய மற்றும் அழகான சிகை அலங்காரம், குளிர் ஆர்வத்துடன் அவளது தூண்டுதலான அண்டை வீட்டாரை பரிசோதித்தாள், சில சமயங்களில் அவள் ரசிகருடன் அவள் ஒரு கணம் நேரத்தை அடித்தாள், ஆனால், தவறான நேரத்தில் தன் சுதந்திரத்தை கைவிடக்கூடாது என்பதற்காக. பியானோ கலைஞரான லிஸ்ட்டின் பாடலை முடித்துவிட்டு, சோபின், எம் மூலம் ஒரு முன்னுரையைத் தொடங்கினார் அதனால் தன் முரண்பாடான உணர்வுகளை ஒரு "மோசமாக வெட்டப்பட்ட பக்கமாக" வெளிப்படுத்தும் பொருட்டு, சில சமயங்களில் அவள் ஈபாலெட்டுகளின் கடிவாளத்தை உயர்த்தி அல்லது அவளது மஞ்சள் நிற முடியில் வைரங்களால் உறைந்த பவளம் அல்லது இளஞ்சிவப்பு பற்சிப்பியின் சிறிய பந்துகளைப் பாதுகாப்பதில் திருப்தி அடைந்தாள். ஒரு எளிய மற்றும் அழகான சிகை அலங்காரம், குளிர் ஆர்வத்துடன் தனது தூண்டுதலான அண்டை வீட்டாரை பரிசோதித்து, சில சமயங்களில் அவள் ரசிகருடன் ஒரு கணம் நேரத்தை அடித்தாள், ஆனால், தவறான நேரத்தில், தன் சுதந்திரத்தை கைவிடக்கூடாது என்பதற்காக. பியானோ கலைஞரான லிஸ்ட்டின் பாடலை முடித்துவிட்டு, சோபின், எம் மூலம் ஒரு முன்னுரையைத் தொடங்கினார் அவளது வேகமான அண்டை வீட்டாரை குளிர் ஆர்வத்துடன் பரிசோதித்தாள், சில சமயங்களில் அவளுடைய ரசிகருடன் அவள் ஒரு கணம் நேரத்தை அடித்தாள், ஆனால், தவறான நேரத்தில் தன் சுதந்திரத்தை கைவிடக்கூடாது என்பதற்காக. பியானோ கலைஞரான லிஸ்ட்டின் பாடலை முடித்துவிட்டு, சோபின், எம் மூலம் ஒரு முன்னுரையைத் தொடங்கினார் அவளது வேகமான அண்டை வீட்டாரை குளிர் ஆர்வத்துடன் பரிசோதித்தாள், சில சமயங்களில் அவளுடைய ரசிகருடன் அவள் ஒரு கணம் நேரத்தை அடித்தாள், ஆனால், தவறான நேரத்தில் தன் சுதந்திரத்தை கைவிடக்கூடாது என்பதற்காக. பியானோ கலைஞரான லிஸ்ட்டின் பாடலை முடித்துவிட்டு, சோபின், எம் மூலம் ஒரு முன்னுரையைத் தொடங்கினார்மேடம் டி கேம்ப்ரேமர், மேடம் டி ஃபிரான்குடோட்டுக்கு திறமையான திருப்தியின் மென்மையான புன்னகையையும் கடந்த காலத்தை குறிப்பையும் கொடுத்தார் . அவள் இளமைப் பருவத்தில், நீண்ட பாவம் மற்றும் பெரிதாக்கப்பட்ட கழுத்துடன், சொபின், மிகவும் சுதந்திரமான, மிகவும் நெகிழ்வான, மிகவும் தொட்டுணரக்கூடிய சொற்றொடர்களைக் கற்றுக்கொள்வதைக் கற்றுக்கொண்டாள், அவை வெளியில் மற்றும் அவர்கள் புறப்படும் திசையிலிருந்து வெகு தொலைவில் தங்கள் இடத்தைத் தேடி முயற்சிப்பதன் மூலம் தொடங்குகின்றன. அவர்களின் தொடுதல் அடையும் என்று ஒருவர் நம்பியிருக்கக்கூடிய இடத்திலிருந்து, மேலும் வேண்டுமென்றே திரும்பி வருவதற்காக மட்டுமே கற்பனையின் இந்த இடைவெளியில் விளையாடப்படுகிறது - நீங்கள் கத்துவது வரை எதிரொலிக்கும் ஒரு படிகத்தைப் போல, மிகவும் துல்லியமாக, மிகவும் துல்லியமாகத் திரும்புவதில் இருந்து - உங்களை இதயத்தில் தாக்குகிறது.

 

சில உறவுகளே இல்லாத மாகாணக் குடும்பத்தில் வாழ்ந்த அவள், தன் மாளிகையின் தனிமையில் போதையில், வேகத்தைக் குறைத்து, இந்தக் கற்பனை ஜோடிகளின் நடனத்தை, பூக்களைப் போல நொறுக்கி, ஒரு கணம் பந்தை விட்டுச் சென்றாள். ஏரியின் ஓரத்தில் உள்ள தேவதாரு மரங்களில் காற்று வீசுவதைக் கேட்கவும், திடீரென்று முன்னோக்கி வருவதைப் பார்க்கவும், பூமியின் காதலர்களை விட, இதுவரை கனவு காணாததை விட வித்தியாசமாக, ஒரு மெல்லிய இளைஞன் பாடல், வெளிநாட்டு மற்றும் தவறான குரல், வெள்ளை கையுறைகளில். ஆனால் இன்று இந்த இசையின் பழங்கால அழகு மங்கிப்போனது. சில ஆண்டுகளாக அறிவாளிகளின் மதிப்பை இழந்ததால், அது அதன் மானத்தையும் கவர்ச்சியையும் இழந்துவிட்டது, மேலும் யாருடைய சுவை மோசமாக இருக்கிறதோ அவர்களும் கூட அங்கீகரிக்கப்படாத மற்றும் சாதாரணமான மகிழ்ச்சியைக் கண்டனர். செல்வி _ டி கேம்ப்ரேமர் அவளுக்குப் பின்னால் ஒரு உல்லாசப் பார்வையை வீசினார். அவளுடைய இளம் மருமகள் (அவரது புதிய குடும்பத்தின் மீது முழு மரியாதையுடன், நல்லிணக்கம் மற்றும் கிரேக்கம் கூட தெரிந்திருந்தாலும், அவளுக்கு சிறப்பு அறிவு இருந்தது) சோபினை இகழ்ந்தார், அது விளையாடியதைக் கேட்டு அவள் வேதனையடைந்தாள். . ஆனால் இந்த வாக்னேரியனின் கண்காணிப்பில் இருந்து வெகு தொலைவில் தனது வயதுடைய ஒரு குழுவினருடன், திருமதி . டி கேம்ப்ரேமர் சுவையான பதிவுகளில் ஈடுபட்டார். லௌம்ஸ் இளவரசியும் அவற்றை உணர்ந்தாள். இயற்கையால் இசைக்கு வரம் பெறாமல், தனது வாழ்க்கையின் முடிவில் வறுமையில் தள்ளப்பட்ட ஒரு மேதையான மேதையான ஃபௌபர்க் செயிண்ட்-ஜெர்மைனில் இருந்து ஒரு பியானோ டீச்சர் மீண்டும் தொடங்கினார் என்று பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பாடங்களைப் பெற்றார். எழுபது வயது, அவரது முன்னாள் மாணவர்களின் மகள்கள் மற்றும் பேத்திகளுக்கு கொடுக்க. அவள் இன்று இறந்துவிட்டாள். ஆனால் அவரது முறை, அவரது அழகான ஒலி, சில சமயங்களில் அவரது மாணவர்களின் விரல்களின் கீழ் மீண்டும் தோன்றியது, சாதாரண சாதாரண மக்களுக்காக மாறியவர்கள் கூட, இசையை கைவிட்டு, மீண்டும் ஒரு பியானோவைத் திறக்கவில்லை. மேலும் திருமதி. டெஸ் லாம்ஸ், பியானோ கலைஞர் இந்த முன்னுரையை அவள் மனதிற்குத் தெரிந்திருந்த விதத்தைப் பற்றிய நியாயமான பாராட்டுடன், தெரிந்தே தலையை அசைக்க முடியும். வாக்கியத்தின் முடிவு அவன் உதடுகளில் பாடியது. அவள் "இது எப்போதும் அருமை" என்று முணுமுணுத்தாள், வார்த்தையின் தொடக்கத்தில் இரட்டைச் சத்தத்துடன், அது சுவையின் அடையாளமாக இருந்தது, மேலும் அவள் உதடுகள் ஒரு அழகான மலரைப் போல மிகவும் காதல் ரீதியாக நசுக்கப்படுவதை உணர்ந்தாள். அந்த தருணத்தை ஒருவித உணர்ச்சியையும் தெளிவற்ற தன்மையையும் கொடுத்தது. இருப்பினும் திருமதி. லாம்ஸ் இளவரசியை சந்திக்கும் வாய்ப்பு அவளுக்கு அரிதாகவே கிடைத்தது துரதிர்ஷ்டவசமானது என்று டி கல்லார்டன் தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டார், ஏனெனில் அவரது வாழ்த்துக்கு பதிலளிக்காமல் அவளுக்கு பாடம் கற்பிக்க விரும்பினார். தன் உறவினர் இருப்பது அவளுக்குத் தெரியாது. செல்வியின் தலையசைப்பு. de Franquetot அவருக்கு அதை கண்டுபிடித்தார். அவள் உடனடியாக அவளை நோக்கி விரைந்தாள், அனைவரையும் தொந்தரவு செய்தாள்; ஆனால் ஒரு பெருமை மற்றும் பனிக்கட்டி காற்றை வைத்திருக்க விரும்புகிறது, இது இளவரசி மாதில்டேவை நேருக்கு நேர் காணக்கூடிய ஒரு நபருடன் அவள் உறவு கொள்ள விரும்பவில்லை என்பதை அனைவருக்கும் நினைவூட்டியது "அவரது சமகாலத்தவர்" அல்ல, இருப்பினும் அவர் தனது அணுகுமுறையை நியாயப்படுத்தி, இளவரசியை உரையாடலில் ஈடுபடும்படி கட்டாயப்படுத்திய சில கருத்துகளால் இந்த அகங்காரம் மற்றும் இருப்புத்தன்மையை ஈடுசெய்ய விரும்பினார்; ஒருமுறை அவரது உறவினர் திருமதி . டி கல்லார்டன், கடினமான முகத்துடன், ஒரு கையை வலுக்கட்டாயமாக நீட்டினார், "உங்கள் கணவர் எப்படி இருக்கிறார்?" இளவரசன் கடுமையாக நோய்வாய்ப்பட்டிருப்பது போன்ற அதே கவலைக் குரலில். இளவரசி தனக்கே உரித்தான சிரிப்பில் வெடித்துச் சிரித்தாள்.

 

"ஆனால் உலகில் சிறந்தது!"

 

அவள் மீண்டும் சிரிக்கிறாள். இருப்பினும், இளவரசரின் நிலையைப் பற்றி கவலைப்பட்ட மேடம் டி கல்லார்டன் தனது இடுப்பை நிமிர்த்தி, முகத்தை குளிர்விக்கும் போது, ​​தனது உறவினரிடம் கூறினார்:

 

-ஓரியன் (இங்கே திருமதி. டெஸ் லாம்ஸ் ஒரு கண்ணுக்குத் தெரியாத மூன்றாம் தரப்பினரை ஆச்சரியமாகவும் சிரிப்பாகவும் பார்த்தார் , அவரைத் தனது முதல் பெயரால் அழைப்பதற்கு திருமதி டி கல்லார்டனை ஒருபோதும் அங்கீகரிக்கவில்லை என்று சான்றளிக்க அவர் ஆர்வமாக இருந்தார் ) , நான் மிகவும் விரும்புகிறேன் மொஸார்ட் கிளாரினெட் க்விண்டெட் கேட்க நாளை மாலை என் வீட்டிற்கு வாருங்கள். உங்கள் பாராட்டுகளை நான் பெற விரும்புகிறேன்.

 

அவள் அழைப்பை அனுப்பவில்லை, ஆனால் ஒரு சேவையைக் கேட்க வேண்டும் என்று தோன்றியது, மேலும் மொஸார்ட் குயின்டெட்டில் இளவரசியின் கருத்து தேவைப்பட்டது, அது ஒரு புதிய சமையல்காரரின் கலவையின் ஒரு டிஷ் போல இருந்தது, அவருடைய திறமைகளின் மீது அது விலைமதிப்பற்றதாக இருக்கும். ஒரு நல்ல உணவை சுவைத்தவரின் கருத்தை கேட்க அவரிடம்.

 

—ஆனால் இந்த ஐவர் எனக்கு தெரியும், நான் அதை விரும்புகிறேன் என்று இப்போதே சொல்ல முடியும்!

 

"உனக்குத் தெரியும், என் கணவருக்கு உடல்நிலை சரியில்லை, அவருடைய கல்லீரல் ... உங்களைப் பார்ப்பது அவருக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தரும்" என்று மேடம் டி கல்லார்டன் கூறினார், இப்போது இளவரசி தனது விருந்தில் தோன்றுவதை ஒரு தொண்டு கடமையாக மாற்றினார்.

 

இளவரசி அவர்கள் வீட்டிற்கு செல்ல விரும்பவில்லை என்று மக்களிடம் கூற விரும்பவில்லை. தன் மாமியாரின் எதிர்பாராத வருகையால், தன் மைத்துனரின் அழைப்பால், ஓபராவால், ஒரு கிராமிய விருந்து மூலம், ஒரு மாலைப் பொழுதில் அவள் இழந்ததை எண்ணி வருந்தினாள். சரணடைய நினைத்திருக்க மாட்டார். இவ்வாறு பலருக்கு அவள் தெரிந்தவர்களில் ஒருத்தி என்றும், மகிழ்ச்சியுடன் தங்கள் வீட்டில் இருந்திருப்பாள் என்றும், தங்கள் மாலையுடன் போட்டி போடுவதைக் கண்டு மகிழ்ந்த ராஜகுருவின் பின்னடைவுகளால் தான் அவ்வாறு செய்வதிலிருந்து அவள் தடுக்கப்பட்டாள் என்றும் நம்பும் மகிழ்ச்சியைக் கொடுத்தாள். . பின்னர், குர்மண்டேஸின் ஆன்மீகக் குழுவின் ஒரு பகுதியாக இருந்ததால், அதில் ஏதோ ஒரு விழிப்பு உணர்வு உயிர் பிழைத்தது, மெரிமியிலிருந்து வந்த பிளாட்டிட்யூட்கள் மற்றும் வழக்கமான உணர்வுகளை அகற்றி, அதன் கடைசி வெளிப்பாட்டை மெய்ல்ஹாக் மற்றும் ஹாலேவி தியேட்டரில் கண்டது. - அவள் அதை சமூக உறவுகளுக்கு மாற்றியமைத்தாள், அதை நேர்மறையாகவும், துல்லியமாகவும், தாழ்மையான உண்மையை அணுக முயற்சித்த அவளது பணிவாகவும் மாற்றினாள். அவள் விருந்துக்குச் செல்ல வேண்டும் என்ற விருப்பத்தின் வெளிப்பாட்டை வீட்டின் எஜமானிக்கு அவள் நீண்ட நேரம் விளக்கவில்லை; அவள் அங்கு செல்வது சாத்தியமா இல்லையா என்பதைப் பொறுத்திருக்கும் சில சிறிய உண்மைகளை அவனிடம் கூறுவது மிகவும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதாக இருந்தது.

 

"கேளுங்கள், நான் உங்களுக்கு சொல்கிறேன்," என்று அவர் மேடம் டி கல்லார்டனிடம் கூறினார், "நாளை மாலை நான் நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு என்னிடம் தேதி கேட்ட ஒரு நண்பரிடம் செல்ல வேண்டும். அவள் எங்களை தியேட்டருக்கு அழைத்துச் சென்றால், நான் உங்கள் வீட்டிற்குச் செல்வதற்கு வாய்ப்பே இல்லை. ஆனால் நாங்கள் அவளுடன் இருந்தால், நாங்கள் தனியாக இருப்போம் என்று எனக்குத் தெரியும், நான் அவளை விட்டுவிடலாம்.

 

"ஏய், உன் நண்பன் எம். ஸ்வானைப் பார்த்தாயா?"

 

“இல்லை, இந்த காதல் சார்லஸ், அவர் அங்கு இருப்பது எனக்குத் தெரியாது, அவரை என்னைப் பார்க்க வைக்க முயற்சிக்கப் போகிறேன்.

 

"அவர் மதர் செயிண்ட்-யூவெர்ட்டிற்கு கூட செல்வது வேடிக்கையானது" என்று மேடம் டி கல்லார்டன் கூறினார். ஓ! அவர் புத்திசாலி என்று எனக்குத் தெரியும், அந்த புதிரான அர்த்தத்தில் அவர் மேலும் கூறினார், ஆனால் அது ஒரு பொருட்டல்ல, இரண்டு பேராயர்களின் சகோதரி மற்றும் மைத்துனருடன் வாழும் ஒரு யூதர்!

 

"நான் என் அவமானத்தை ஒப்புக்கொள்கிறேன், அதனால் நான் அதிர்ச்சியடையவில்லை," என்று லௌம்ஸ் இளவரசி கூறினார்.

 

"அவர் மதம் மாறியவர் என்பது எனக்குத் தெரியும், அவருடைய பெற்றோர் மற்றும் தாத்தா பாட்டிகளும் கூட. ஆனால், மதம் மாறியவர்கள் மற்றவர்களை விட தங்கள் மதத்தின் மீது பற்று வைத்திருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது, இது ஒரு நிகழ்ச்சி, இது உண்மையா?

 

"நான் இதைப் பற்றி அறியாமல் இருக்கிறேன்.

 

சோபின் இரண்டு துண்டுகளை வாசிக்க வேண்டிய பியானோ கலைஞர், முன்னுரையை முடித்தவுடன், உடனடியாக ஒரு பொலோனைஸைத் தாக்கினார். ஆனால் மேடம் டி கல்லார்டன் தனது உறவினருக்கு ஸ்வான் இருப்பதைப் பற்றி தெரிவித்ததால், புத்துயிர் பெற்ற சோபின் மேடம் இல்லாமல் தனது எல்லா படைப்புகளையும் தானே வந்து விளையாடியிருக்கலாம். des Laumes அதை கவனிக்க முடியும். அவள் மனிதகுலத்தின் அந்த இரண்டு பகுதிகளில் ஒன்றைச் சேர்ந்தவள், அதில் மற்ற பாதி தனக்குத் தெரியாத உயிரினங்களின் மீது வைத்திருக்கும் ஆர்வத்தை அது அறிந்த உயிரினங்களுக்கான ஆர்வத்தால் மாற்றப்படுகிறது. Faubourg Saint-Germain இல் உள்ள பல பெண்களைப் போலவே, அவர் தனது கூட்டாளியைச் சேர்ந்த ஒருவரான ஒரு இடத்தில் இருப்பதும், மேலும், அவள் குறிப்பாகச் சொல்ல எதுவும் இல்லாததால், மற்ற அனைவரின் இழப்பிலும் அவளுடைய கவனத்தை ஏகபோகமாக்கியது. இருங்கள். அந்த தருணத்திலிருந்து, ஸ்வான் தன்னைக் கவனிப்பார் என்ற நம்பிக்கையில், இளவரசி அதைச் செய்யவில்லை, அடக்கப்பட்ட வெள்ளை எலியைப் போல, ஒரு கையால் ஒரு சர்க்கரைத் துண்டை எடுத்துக்கொண்டு, ஆனால் உடந்தையின் ஆயிரம் அறிகுறிகளால் முகத்தைத் திருப்பினாள். சோபினின் பொலோனைஸ் உணர்வுடன் உறவுகள்,

 

"ஓரியன், கோபப்படாதே," என்று மேடம் டி கல்லார்டன் மீண்டும் தொடங்கினார், அவர் தனது மிகப்பெரிய சமூக நம்பிக்கைகளை தியாகம் செய்து, ஒரு நாள் உலகை திகைக்க வைக்க உதவினார், உடன்படாத ஒன்றைக் கூறி தெளிவற்ற, உடனடி மற்றும் தனிப்பட்ட மகிழ்ச்சிக்கு உதவினார். இந்த எம். ஸ்வான் உங்கள் வீட்டில் இருக்க முடியாத ஒருவர், அது உண்மையா?

 

"ஆனால் ... அது உண்மை என்பதை நீங்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும்," என்று லாம்ஸ் இளவரசி பதிலளித்தார், "நீங்கள் அவரை ஐம்பது முறை அழைத்தாலும் அவர் வரவில்லை."

 

மேலும் தன் உறவினரை விட்டுவிட்டு, அவள் மீண்டும் ஒரு சிரிப்புடன் வெடித்தாள், இது இசையைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தவர்களை அவதூறாக ஆக்கியது, ஆனால் பியானோவுக்கு அருகில் கண்ணியமாக இருந்த மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட்டின் கவனத்தை ஈர்த்தது, அப்போதுதான் இளவரசியைப் பார்த்தார். . மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்டே மேடம் டெஸ் லாம்ஸைப் பார்த்ததில் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தார், ஏனெனில் அவர் தனது நோய்வாய்ப்பட்ட மாமியாரைப் பராமரிப்பதற்காக குர்மண்டேஸில் இருப்பதாக நினைத்தார் .

 

"ஆனால் எப்படி, இளவரசி, நீங்கள் அங்கு இருந்தீர்கள்?"

 

- ஆம், நான் என்னை ஒரு சிறிய மூலையில் வைத்தேன், நான் அழகான விஷயங்களைக் கேட்டேன்.

 

"என்ன, நீ இங்க வந்து ரொம்ப நாளாச்சு!"

 

-ஆமாம், நான் உன்னைப் பார்க்காததால் மிக நீண்ட நேரம், மிகக் குறுகியதாகத் தோன்றியது.

 

மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட் தனது நாற்காலியை இளவரசிக்கு கொடுக்க விரும்பினார், அவர் பதிலளித்தார் :

 

- ஆனால் இல்லை! எதற்காக? நான் எங்கும் நலம்!

 

மற்றும், ஒரு பெரிய பெண்மணியின் எளிமையை சிறப்பாக வெளிப்படுத்த, உள்நோக்கத்துடன் அறிவுரை கூறுவது, பின்புறம் இல்லாத ஒரு சிறிய இருக்கை:

 

“இதோ, இந்த பஃப் எனக்கு தேவை. அது என்னை நேராக நிற்க வைக்கும். ஓ! என் கடவுளே, நான் இன்னும் சத்தம் போடுகிறேன், நான் கேலி செய்யப் போகிறேன்.

 

இருப்பினும், பியானோ கலைஞர் தனது வேகத்தை இரட்டிப்பாக்கினார், இசை உணர்ச்சி உச்சத்தில் இருந்தது, ஒரு வேலைக்காரன் ஒரு தட்டில் சிற்றுண்டிகளை பரிமாறிக் கொண்டிருந்தான் மற்றும் ஸ்பூன்களை அடித்துக் கொண்டிருந்தான், ஒவ்வொரு வாரமும், Mme de Saint-Euverte அவருக்கு அவளைப் பார்க்காமல், அறிகுறிகளைக் கொடுத்தார் . விலகிச் செல்கிறது. ஒரு இளம் பெண்ணுக்கு வெட்கமாகத் தோன்றக்கூடாது என்று கற்பிக்கப்பட்ட ஒரு புதுப்பெண், மகிழ்ச்சியுடன் புன்னகைத்து, "அவளைப் பற்றி நினைத்ததற்கு" நன்றியைக் காட்டுவதற்காக, தொகுப்பாளினியை சுற்றிப் பார்த்தாள். இருப்பினும், திருமதியை விட மிகவும் அமைதியாக இருந்தாலும். Franquetot இன், அவள் துண்டைப் பின்தொடர்ந்தது கவலை இல்லாமல் இல்லை; ஆனால், பியானோ கலைஞருக்குப் பதிலாக, ஒவ்வொரு ஃபோர்டிசிமோவுடன் மெழுகுவர்த்தி நடுங்கும் பியானோவை அவர் வைத்திருந்தார். கடைசியில் அவளால் அதற்கு மேல் நிற்க முடியாமல், பியானோ வைக்கப்பட்டிருந்த மேடையின் இரண்டு படிகளில் ஏறி, பாபேஷை அகற்ற விரைந்தாள். ஆனால் அவரது கைகள் அதைத் தொட்டவுடன், இறுதி நாண் மீது, துண்டு முடிந்தது மற்றும் பியானோ கலைஞர் எழுந்து நின்றார். ஆயினும்கூட, இந்த இளம் பெண்ணின் துணிச்சலான முன்முயற்சி, அவளுக்கும் வாத்தியக்காரருக்கும் இடையே ஏற்பட்ட சுருக்கமான விபச்சாரம், பொதுவாக ஒரு சாதகமான தோற்றத்தை உருவாக்கியது.

 

"இளவரசி, அந்த நபர் என்ன செய்தார் என்பதை நீங்கள் கவனித்திருக்கிறீர்கள்," என்று ஜெனரல் டி ஃப்ரோபர்வில்லே இளவரசி டெஸ் லாம்ஸிடம் கூறினார், அவரை வாழ்த்த வந்திருந்தார், மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட் ஒரு கணம் வெளியேறினார். ஆர்வமாக இருக்கிறது. அப்படியானால் அவள் ஒரு கலைஞனா?

 

"இல்லை, இது ஒரு சிறிய மேடம் டி கேம்ப்ரேமர்," இளவரசி குழப்பத்துடன் பதிலளித்தார், மேலும் அவள் விரைவாகச் சொன்னாள்: எனக்குப் பின்னால் அவர்கள் மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட்டின் நாட்டு அண்டை வீட்டார்கள் , ஆனால் யாருக்கும் அவர்களைத் தெரியாது என்று நான் நினைக்கிறேன். அது "நாட்டு மக்களாக" இருக்க வேண்டும்! அதுமட்டுமின்றி, இங்குள்ள புத்திசாலித்தனமான சமூகத்தில் நீங்கள் மிகவும் பொதுவானவரா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, ஆனால் இந்த அற்புதமான மனிதர்களின் பெயர்கள் எனக்குத் தெரியாது. திருமதிக்கு வெளியே அவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையை எதற்காக செலவிடுகிறார்கள் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள். Saint-Euverte இன்? அவர்கள் இசைக்கலைஞர்கள், நாற்காலிகள் மற்றும் சிற்றுண்டிகளுடன் வந்திருக்க வேண்டும். இந்த "பெல்லோயரின் விருந்தினர்கள்" அற்புதமானவர்கள் என்பதை ஒப்புக் கொள்ளுங்கள். ஒவ்வொரு வாரமும் இந்த கூடுதல் நபர்களை வேலைக்கு அமர்த்தும் தைரியம் அவளுக்கு இருக்கிறதா? அது சாத்தியமில்லை!

 

- ஆ! ஆனால் கேம்ப்ரேமர் ஒரு உண்மையான மற்றும் பழமையான பெயர் என்று ஜெனரல் கூறினார்.

 

"இது பழையதாக இருப்பதில் எனக்கு எந்தத் தீங்கும் இல்லை," என்று இளவரசி குறும்பாக பதிலளித்தாள், "ஆனால் எப்படியிருந்தாலும், இது யூஃபோனிக் அல்ல," அவள் மேலும், மேற்கோள் குறிகளில் இருப்பது போல் யூஃபோனிக் வார்த்தையைப் பிரித்தாள், "சிறுமி. ." குர்மண்டஸ் கோட்டரிக்கு விசித்திரமான வெறுப்பின் பாதிப்பு.

 

-நீங்கள் கண்டுபிடியுங்கள்? அவள் சாப்பிடும் அளவுக்கு அழகாக இருக்கிறாள், மேடம் டி கேம்ப்ரெமரின் பார்வையை இழக்காத ஜெனரல் கூறினார் . அது உங்கள் கருத்து அல்ல, இளவரசி?

 

"அவள் தன்னை மிகவும் முன்னிறுத்துகிறாள், அத்தகைய இளம் பெண்ணில், அது இனிமையானது அல்ல என்று நான் காண்கிறேன், ஏனென்றால் அவள் என் சமகாலத்தவள் என்று நான் நினைக்கவில்லை," என்று மேடம் டெஸ் லாம்ஸ் பதிலளித்தார் (இந்த வெளிப்பாடு கல்லார்டன்ஸ் மற்றும் குர்மாண்டஸ்களுக்கு பொதுவானது ) .

 

ஆனால் இளவரசி, M. de Froberville, Mme ஐப் பார்த்துக்கொண்டே இருந்ததைப் பார்த்தாள் . டி கேம்ப்ரெமர், அவளிடம் தீமையால் பாதியையும், ஜெனரலுக்கான இரக்கத்தால் பாதியையும் சேர்த்தார்: “இனிமையானது அல்ல... அவளுடைய கணவருக்கு! அவள் உன் மனதுக்கு நெருக்கமானவள் என்பதால் அவளை அறியாமல் போனதற்கு வருந்துகிறேன், நான் உன்னை அறிமுகப்படுத்தியிருப்பேன்” என்று இளவரசி சொன்னாள், ஒருவேளை அவள் அந்த இளம் பெண்ணை அறிந்திருந்தால் இதைப் பற்றி எதுவும் செய்திருக்க மாட்டாள். "நான் உங்களுக்கு மாலை வணக்கம் சொல்லப் போகிறேன், ஏனென்றால் ஒரு நண்பரின் பிறந்தநாள், அதற்கு நான் வாழ்த்துக்களைத் தெரிவிக்க வேண்டும்," என்று அவள் அடக்கமான மற்றும் உண்மையான தொனியில் சொன்னாள், அவள் செல்லும் சமூகக் கூட்டத்தைக் குறைத்தாள். ஒரு சலிப்பூட்டும் விழாவின் எளிமை, ஆனால் அது கட்டாயம் மற்றும் செல்ல வேண்டிய இடமாக இருந்தது. அதுமட்டுமின்றி, நான் இங்கு இருந்தபோது, ​​ஜெனா என்ற பாலத்தின் பெயரைக் கொண்ட, உங்களுக்குத் தெரிந்த, நான் நம்புகிறேன், அவருடைய நண்பர்களைப் பார்க்கச் சென்ற பேசினைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.

 

"இது முதலில் வெற்றியின் பெயர், இளவரசி," தளபதி கூறினார். உங்களுக்கு என்ன வேண்டும், என்னைப் போன்ற ஒரு வயதான வீரருக்கு, அவர் அதைத் துடைக்க தனது மோனோக்கிளைக் கழற்றினார், அவர் ஒரு கட்டை மாற்றியிருப்பார், அதே நேரத்தில் இளவரசி உள்ளுணர்வாக அவள் கண்களை விலக்கினாள், பேரரசின் இந்த உன்னதமானது நிச்சயமாக வேறு விஷயம், ஆனால் இறுதியில், அது என்ன, அதன் வகை மிகவும் அழகாக இருக்கிறது, இவர்கள் சுருக்கமாக, ஹீரோக்களாக போராடியவர்கள்.

 

"ஆனால் நான் ஹீரோக்கள் மீது முழு மரியாதையுடன் இருக்கிறேன்," என்று இளவரசி சற்றே முரண்பாடான தொனியில் கூறினார், ஏனென்றால் எனக்கு அவர்களைத் தெரியாது. பேசின் அவர்களை அறிவார், அவர்களை நேசிக்கிறார். ஓ! இல்லை, நீங்கள் நினைப்பது இல்லை, இது ஊர்சுற்றல் அல்ல, நான் அதை எதிர்க்க வேண்டியதில்லை! தவிர, நான் எதிர்க்க நினைத்தால் என்ன பயன்! லாம்ஸ் இளவரசர் தனது அன்பான உறவினரை மணந்த மறுநாள் முதல், அவர் அவளை ஏமாற்றுவதை நிறுத்தவில்லை என்பது அனைவருக்கும் தெரியும் என்பதால், அவள் மனச்சோர்வடைந்த குரலில் சேர்த்தாள். ஆனால் எப்படியிருந்தாலும் அது அப்படியல்ல, இவர்கள் அவருக்கு ஒரு காலத்தில் தெரிந்தவர்கள், அவர் அவர்களை ஒரு பெரிய ஒப்பந்தம் செய்கிறார், அது மிகவும் நன்றாக இருக்கிறது. முதலில் நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன், அவர் அவர்களின் வீட்டைப் பற்றி என்னிடம் சொன்னதைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை.

 

“ஆனால், இளவரசி, நிச்சயமாக, அது அவர்களின் தாத்தா பாட்டியின் தளபாடங்கள் என்பதால் தான்.

 

"ஆனால் நான் உங்களுக்குச் சொல்லவில்லை, ஆனால் அது குறைவான அசிங்கமானது அல்ல. எங்களிடம் அழகான விஷயங்கள் இருக்க முடியாது என்பதை நான் நன்றாக புரிந்துகொள்கிறேன், ஆனால் குறைந்தபட்சம் எங்களிடம் அபத்தமான விஷயங்கள் இல்லை. உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்? குளியல் தொட்டிகள் போன்ற ஸ்வான்களின் தலைகளைக் கொண்ட இந்த இழுப்பறைகளின் மார்புடன் கூடிய இந்த பயங்கரமான பாணியை விட ஆடம்பரமான, முதலாளித்துவம் எனக்கு எதுவும் தெரியாது.

 

"ஆனால் அவர்களிடம் அழகான விஷயங்கள் இருப்பதாக நான் நினைக்கிறேன், அவர்கள் பிரபலமான மொசைக் அட்டவணையை வைத்திருக்க வேண்டும், அதில் ஒப்பந்தம் ...

 

- ஆ! ஆனால் கதையின் பார்வையில் அவர்களுக்கு சுவாரஸ்யமான விஷயங்கள் இருக்கிறதா என்பதை என்னால் சொல்ல முடியாது. ஆனால் அது அழகாக இருக்க முடியாது ... அது பயங்கரமானது என்பதால்! மான்டெஸ்கியூவிடமிருந்து பேசின் மரபுரிமை பெற்றது போன்ற விஷயங்கள் என்னிடம் உள்ளன. யாரும் அவர்களைப் பார்க்காத குர்மண்டேஸின் அறைகளில் அவர்கள் மட்டுமே உள்ளனர். சரி, எதுவாயினும், விஷயம் இல்லை, நான் பேசினுடன் அவர்கள் வீட்டிற்கு விரைவேன், நான் அவர்களை அறிந்தால், அவர்களின் ஸ்பிங்க்ஸ் மற்றும் அவர்களின் செம்புகளுக்கு நடுவில் கூட அவர்களைப் போய்ப் பார்ப்பேன், ஆனால்.. எனக்கு அவர்களைத் தெரியாது. ! தெரியாதவர்களிடம் செல்வது நாகரீகம் அல்ல என்று நான் சிறுவனாக இருந்தபோது எனக்கு எப்போதும் சொல்லப்படும் என்று குழந்தைத்தனமான தொனியில் கூறினாள். அதனால் எனக்குக் கற்பித்ததைச் செய்கிறேன். தங்களுக்குத் தெரியாத ஒரு நபர் உள்ளே வருவதைப் பார்த்தால் அந்த நல்ல மனிதர்களைப் பார்க்கிறீர்களா? அவர்கள் என்னை மிகவும் மோசமாக ஏற்றுக்கொண்டிருக்கலாம்! என்றாள் இளவரசி.

 

இந்த அனுமானம் அவளிடமிருந்து பறிக்கப்பட்ட புன்னகையை அவள் கோக்வெட்ரியால் அலங்கரித்தாள், ஜெனரலின் மீது அவளது பார்வையை ஒரு கனவான மற்றும் மென்மையான வெளிப்பாட்டைக் கொடுத்தாள்.

 

“ஓ! இளவரசி, அவர்கள் ஒன்றாக இருக்க மாட்டார்கள் என்பது உங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும் ...»

 

"இல்லை, ஏன் இல்லை?" அவள் பிரான்சின் மிகப் பெரிய பெண்மணிகளில் ஒருத்தியாக இருந்ததாலோ அல்லது ஜெனரல் சொல்வதைக் கேட்டு மகிழ்ச்சி அடைவதாலோ தெரியாமலிருக்க, மிகுந்த உற்சாகத்துடன் அவனிடம் கேட்டாள். "எதற்காக? உனக்கு என்ன தெரியும்? அது அவர்களுக்கு மிகவும் விரும்பத்தகாத விஷயமாக இருக்கலாம். எனக்குத் தெரியாது, ஆனால் என்னைப் பற்றி ஆராயும்போது, ​​​​எனக்குத் தெரிந்தவர்களைப் பார்ப்பது ஏற்கனவே என்னை மிகவும் தொந்தரவு செய்கிறது, எனக்குத் தெரியாதவர்களை நான் பார்க்க நேர்ந்தால், "வீரம் கூட", நான் பைத்தியம் பிடிப்பேன் என்று நினைக்கிறேன். அதுமட்டுமல்லாமல், அதுவும் இல்லாமல் எங்களுக்குத் தெரியும் என்று உங்களைப் போன்ற பழைய நண்பர்களுக்கு வருவதைத் தவிர, உலகத்தில் ஹீரோயிசம் மிகவும் போர்ட்டபிள் வடிவமாக இருக்குமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. இரவு உணவுகளை வழங்குவது எனக்கு ஏற்கனவே சலிப்பை ஏற்படுத்துகிறது. நான் பதினான்காவதாக கையெழுத்திடுவது வெர்சிங்டோரிக்ஸுக்கு ஒருபோதும் இருக்காது. நான் அதை பெரிய இரவுகளில் சேமிக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன். நான் எதுவும் கொடுக்காததால்..."

 

- ஆ! இளவரசி, நீங்கள் கொடிமுந்திரிகளுக்கு குர்மாண்டஸ் அல்ல. நீங்கள் போதுமான அளவு வைத்திருக்கிறீர்களா, Guermantes ஆவி!

 

- ஆனால் மக்கள் எப்போதும் குர்மண்டேஸின் ஆவி என்று கூறுகிறார்கள், ஏன் என்று என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. எனவே, அவற்றை வைத்திருப்பவர்களை நீங்கள் அறிவீர்கள், நுரை மற்றும் மகிழ்ச்சியான சிரிப்புடன், அவள் முகத்தின் அம்சங்கள் குவிந்தன, அவளது அனிமேஷனின் வலையமைப்பில் இணைந்திருந்தாள், அவளுடைய கண்கள் பிரகாசிக்கின்றன, கதிரியக்க சூரிய ஒளியால் சுடர்விட்டன. மகிழ்ச்சியின் ஆற்றல் மட்டுமே இருந்தது. இளவரசியின் புத்திசாலித்தனம் அல்லது அவரது அழகைப் புகழ்ந்து பேசுவது போன்ற கருத்துக்கள் இருந்தபோதிலும், இந்த வழியில் வெளிப்படுத்த வேண்டும். பார், அங்கே ஸ்வான் இருக்கிறார், அவர் உங்கள் கேம்ப்ரேமருக்கு சல்யூட் அடிப்பது போல் தெரிகிறது; அங்கே... அவர் மதர் செயிண்ட்-யூவெர்ட்டிற்குப் பக்கத்தில் இருக்கிறார், உங்களால் பார்க்க முடியாது! உங்களை அறிமுகப்படுத்த அவரிடம் கேளுங்கள். ஆனால் சீக்கிரம், அவர் தப்பிக்க முயற்சிக்கிறார்!

 

"அவர் எவ்வளவு மோசமாக இருக்கிறார் என்பதை நீங்கள் கவனித்தீர்களா?" என்றார் தளபதி.

 

"என் குட்டி சார்லஸ்!" ஆ! இறுதியாக அவர் வருகிறார், அவர் என்னைப் பார்க்க விரும்பவில்லை என்று நான் கருத ஆரம்பித்தேன்!

 

ஸ்வான் லாம்ஸ் இளவரசியை மிகவும் விரும்பினார், பின்னர் அவளைப் பார்த்தது அவருக்கு கோம்ப்ரேக்கு அருகிலுள்ள குர்மண்டெஸ் என்ற நிலத்தை நினைவூட்டியது, அவர் மிகவும் நேசித்த அந்த நாடு, ஓடெட்டிலிருந்து விலகிச் செல்லாதபடி அவர் திரும்பி வரவில்லை. இளவரசியை எப்படி மகிழ்விப்பது என்று அவருக்குத் தெரிந்த அரை-கலை, அரை-காலியான வடிவங்களைப் பயன்படுத்தி, அவர் தனது பழைய சூழலில் ஒரு கணம் மூழ்கியபோது மிகவும் இயல்பாக மீண்டும் கண்டுபிடித்தார், மறுபுறம் ஏக்கத்தை வெளிப்படுத்த விரும்பினார். அவர் கிராமப்புறங்களுக்கு வைத்திருந்தார்:

 

- ஆ! அவர் சத்தமாக கூறினார், அவர் பேசும் மேடம் டி செயிண்ட்-யூவர்ட் மற்றும் அவர் பேசும் மேடம் டெஸ் லாம்ஸ் இருவரும் கேட்க , இதோ வசீகரமான இளவரசி! பார், லிஸ்ட்டின் செயின்ட்-பிரான்கோயிஸ் டி'அசிஸைக் கேட்க அவள் குர்மண்டேஸிலிருந்து வெளிப்படையாக வந்தாள், அவளுக்கு ஒரு அழகான சிக்கடியைப் போல, சில சிறிய பிளம் பழங்களைத் தலையில் வைத்து குத்துவதற்கு மட்டுமே நேரம் கிடைத்தது. இன்னும் சிறிய பனித் துளிகள் கூட உள்ளன. இது மிகவும் அழகாக இருக்கிறது, என் அன்பான இளவரசி.

 

"இளவரசி வேண்டுமென்றே குர்மண்டஸிலிருந்து எப்படி வந்தாள்?" ஆனால் அது மிக அதிகம்! எனக்கு தெரியாது, நான் குழப்பமடைந்தேன், ஸ்வானின் மனநிலைக்கு பழக்கமில்லாத மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட் அப்பாவியாக கூச்சலிட்டார். மற்றும் இளவரசியின் சிகை அலங்காரத்தை ஆய்வு செய்தல்: ஆனால் அது உண்மைதான், அது பின்பற்றுகிறது ... நான் எப்படி சொல்வது, கஷ்கொட்டை அல்ல, இல்லை, ஓ! இது ஒரு அழகான யோசனை, ஆனால் எனது திட்டத்தைப் பற்றி இளவரசிக்கு எப்படித் தெரியும். இசையமைப்பாளர்கள் அதை என்னிடம் தெரிவிக்கவில்லை.

 

உலகில் பலருக்குப் புரியாத நுணுக்கமான விஷயங்களைச் சொல்ல, மொழிப் பழக்கம் கொண்ட ஒரு பெண்ணுடன் பழகிய ஸ்வான், தான் பேசியதை மட்டும் மேடம் டி செயிண்ட் யூவெர்ட்டிடம் விளக்கவில்லை. உருவகத்தில். இளவரசியைப் பொறுத்தவரை, அவள் வெடித்துச் சிரித்தாள், ஏனென்றால் ஸ்வானின் புத்திசாலித்தனம் அவளுடைய கூட்டாளியில் மிகவும் பாராட்டப்பட்டது, மேலும் அவளிடம் உள்ள மிகச்சிறந்த அழகைக் காணாமல் அவளிடம் ஒரு பாராட்டுக்களைக் கேட்க முடியவில்லை. மற்றும் தவிர்க்க முடியாத நகைச்சுவை.

 

-சரி! சார்லஸ், நீங்கள் எனது ஹாவ்தோர்ன் பெர்ரிகளை விரும்பினால் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். இந்த கேம்ப்ரேமரை நீங்கள் ஏன் வாழ்த்துகிறீர்கள், நீங்களும் அவளுடைய நாட்டின் அண்டை வீட்டாரா?

 

இளவரசி ஸ்வானுடன் அரட்டை அடிப்பதில் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதைக் கண்டு மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட் அங்கிருந்து சென்றுவிட்டார் .

 

“ஆனால் நீங்கள், இளவரசி.

 

"நான், ஆனால் அவர்களுக்கு எல்லா இடங்களிலும் பிரச்சாரங்கள் உள்ளன, இந்த மக்கள்!" ஆனால் அவர்களின் இடத்தில் நான் எப்படி இருக்க விரும்புகிறேன்!

 

“அவர்கள் கேம்ப்ரேமர்கள் அல்ல, அவர்கள் அவளுடைய பெற்றோர்; அவர் ஒரு மிஸ் லெக்ராண்டின், அவர் கோம்ப்ரேக்கு வருவார். நீங்கள் தான் Comtesse de Combray என்றும் அந்த அத்தியாயம் உங்களுக்கு ராயல்டி கொடுக்க வேண்டும் என்றும் உங்களுக்குத் தெரியுமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.

 

"அத்தியாயம் எனக்கு என்ன கடன்பட்டிருக்கிறது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, ஆனால் பாதிரியாரால் நான் ஒவ்வொரு வருடமும் நூறு பிராங்குகளால் அடிக்கப்படுகிறேன் என்று எனக்குத் தெரியும், அது இல்லாமல் என்னால் செய்ய முடியாது. இறுதியாக, இந்த கேம்ப்ரேமர்களுக்கு மிகவும் ஆச்சரியமான பெயர் உள்ளது. இது சரியான நேரத்தில் முடிவடைகிறது, ஆனால் அது மோசமாக முடிகிறது! சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள்.

 

"அவர் சிறப்பாக தொடங்கவில்லை," ஸ்வான் பதிலளித்தார்.

 

"உண்மையில், இந்த இரட்டை சுருக்கம்!...

 

"அவர் மிகவும் கோபமான, ஒழுக்கமான நபர், அவர் முதல் வார்த்தையைச் சொல்லத் துணியவில்லை.

 

-ஆனால் இரண்டாவதாகத் தொடங்குவதைத் தடுக்க முடியாதபடியால், அதை ஒருமுறை முடிப்பதற்கு முதலாவதாக முடிந்ததைச் சிறப்பாகச் செய்திருப்பார். நாங்கள் இனிமையான நகைச்சுவைகளைச் செய்கிறோம், என் அன்பான சார்லஸ், ஆனால் இனி உங்களைப் பார்க்காமல் இருப்பது எவ்வளவு எரிச்சலூட்டுகிறது, அவள் ஒரு உற்சாகமான தொனியில் சொன்னாள், உன்னுடன் பேசுவது எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும். கேம்ப்ரீமர் என்ற பெயர் ஆச்சரியமாக இருந்தது என்பதை நான் அந்த முட்டாள் ஃப்ரோபர்வில்லுக்கு புரியவைத்திருக்க முடியாது என்று எண்ணுங்கள். வாழ்க்கை ஒரு பயங்கரமான விஷயம் என்பதை ஒப்புக்கொள். உன்னைப் பார்த்தாலே எனக்கு அலுப்பு வரும்.

 

அது உண்மையல்ல என்பதில் சந்தேகமில்லை. ஆனால் ஸ்வான் மற்றும் இளவரசி சிறிய விஷயங்களைத் தீர்ப்பதற்கு ஒரே வழியைக் கொண்டிருந்தனர், அதன் விளைவைக் கொண்டிருந்தது-அது காரணத்திற்காக இல்லாவிட்டால்-தங்களை வெளிப்படுத்தும் விதத்திலும் உச்சரிப்பிலும் கூட ஒரு பெரிய ஒப்புமை. அவர்களின் இரு குரல்களை விட வேறு எதுவும் இல்லாததால் இந்த ஒற்றுமை வியக்கவில்லை. ஆனால், ஸ்வானின் கருத்துக்களில் இருந்து அவர்களைச் சூழ்ந்திருந்த சொனாரிட்டியை, அவை வெளிப்பட்ட மீசைகளை, சிந்தனையால் ஒருவர் அகற்றினால், அது அதே சொற்றொடர்கள், அதே ஊடுருவல்கள், குர்மாண்டஸ் கோட்டரியின் திருப்பம் என்பதை ஒருவர் உணர்ந்தார். முக்கியமான விஷயங்களுக்கு வரும்போது, ​​ஸ்வானுக்கும் இளவரசிக்கும் எதிலும் ஒரே மாதிரியான எண்ணங்கள் இருந்தன. ஆனால் ஸ்வான் மிகவும் சோகமாக இருந்ததால், ஒருவர் அழும் தருணத்திற்கு முந்திய நடுக்கத்தை எப்போதும் உணர்கிறார். ஒரு கொலையாளி தனது குற்றத்தைப் பற்றி பேச வேண்டிய துக்கத்தைப் பற்றி பேச வேண்டிய அதே தேவை அவருக்கு இருந்தது. வாழ்க்கை ஒரு பயங்கரமான விஷயம் என்று இளவரசி சொன்னதைக் கேட்டதும், ஓடெட்டைப் பற்றி அவளிடம் பேசியது போன்ற அதே இனிமையை உணர்ந்தான்.

 

-ஓ! ஆம், வாழ்க்கை ஒரு பயங்கரமான விஷயம். நாம் ஒருவரையொருவர் பார்க்க வேண்டும், என் அன்பு நண்பரே. நீங்கள் ஓரினச்சேர்க்கையாளர் அல்ல என்பது உங்களுக்கு நல்லது. நாங்கள் ஒன்றாக ஒரு மாலை நேரத்தை செலவிடலாம்.

 

"ஆனால் நான் நினைக்கிறேன், நீங்கள் ஏன் குர்மண்டேஸுக்கு வரக்கூடாது, என் மாமியார் மகிழ்ச்சியில் வெறித்தனமாக இருப்பார்." இது மிகவும் அசிங்கமாக கடந்து செல்கிறது, ஆனால் இந்த நாடு என்னை அதிருப்தி அடையவில்லை என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன், எனக்கு "சித்திரமான" நாடுகளின் திகில் உள்ளது.

 

"நான் நினைக்கிறேன், இது பாராட்டத்தக்கது," என்று ஸ்வான் பதிலளித்தார், "இது கிட்டத்தட்ட மிகவும் அழகாக இருக்கிறது, இந்த நேரத்தில் எனக்கு மிகவும் கலகலப்பாக இருக்கிறது; இது மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டிய நாடு. நான் அங்கு வாழ்ந்ததால் இருக்கலாம், ஆனால் விஷயங்கள் என்னிடம் அதிகம் பேசுகின்றன. ஒரு மூச்சுக்காற்று எழுந்தவுடன், கோதுமை அசையத் தொடங்குகிறது, யாரோ வரப்போகிறார்கள், நான் செய்திகளைப் பெறப் போகிறேன் என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது; தண்ணீருக்கு அருகில் இருக்கும் அந்த சிறிய வீடுகள்... நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியற்றவனாக இருப்பேன்!

 

-ஓ! என் குட்டி சார்லஸ், கவனித்துக் கொள்ளுங்கள், இதோ, என்னைப் பார்த்த பயங்கரமான ராம்பில்லன், என்னை மறைத்து, அவளுக்கு என்ன நடந்தது என்று எனக்கு நினைவூட்டுகிறது, நான் குழப்பமடைகிறேன், அவள் தன் மகளையோ அல்லது அவளது காதலனையோ திருமணம் செய்து கொண்டாள், எனக்குத் தெரியாது; ஒருவேளை இருவரும்... மற்றும் ஒன்றாக!... ஆ! இல்லை, எனக்கு நினைவிருக்கிறது, அவள் இளவரசனால் நிராகரிக்கப்பட்டாள்... இந்த பெரெனிஸ் வந்து என்னை இரவு உணவிற்கு அழைக்காதபடி என்னிடம் பேசுவது போல் பாசாங்கு செய். இல்லையெனில், நான் என்னைக் காப்பாற்றுகிறேன். கேள், என் குட்டி சார்லஸ், நான் உன்னைப் பார்த்தவுடன், நீ உன்னை அழைத்துச் செல்ல விரும்பவில்லை, நான் உன்னை மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் பர்மாவின் இளவரசியிடம் அழைத்துச் செல்கிறேன், மேலும் அங்கு என்னுடன் சேரும் பேசின் கூட. பாட்டியிடம் நாம் கேட்கவில்லை என்றால்... நான் உன்னை மீண்டும் பார்க்க மாட்டேன் என்று நினைத்துக்கொள்!

 

ஸ்வான் மறுத்தார்; மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட்டிலிருந்து வெளியேறியதும் நேராக வீட்டுக்குச் செல்வேன் என்று எம். டி சார்லஸை எச்சரித்த அவர், பார்மா இளவரசியைப் பார்க்கச் சென்றபோது, ​​அவர் எப்பொழுதும் ஒப்படைக்கப்படுவார் என்று எதிர்பார்க்கும் ஒரு வார்த்தையைத் தவறவிட நேரிடும் என்று கவலைப்படவில்லை. மாலை நேரத்தில் ஒரு வேலைக்காரன் மூலம், மற்றும் அவர் ஒருவேளை அவரது வரவேற்பறையில் கண்டுபிடிக்க போகிறார். "பாவம் ஸ்வான்," எம்மி கூறினார் . டெஸ் லாம்ஸ் தனது கணவரிடம், அவர் எப்போதும் நல்லவர், ஆனால் அவர் மிகவும் மகிழ்ச்சியற்றவராகத் தெரிகிறது. நீங்கள் அவரைப் பார்ப்பீர்கள், ஏனென்றால் அவர் இந்த நாட்களில் இரவு உணவிற்கு வருவார் என்று உறுதியளித்தார். புத்திசாலித்தனமான ஒரு மனிதன் இந்த மாதிரியான ஒரு நபருக்காக கஷ்டப்படுவதை நான் வேடிக்கையாகக் காண்கிறேன், ஆர்வமும் கூட இல்லாதவள், ஏனென்றால் அவள் முட்டாள் என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள், "ஒரு மனிதனைக் கண்டுபிடிக்கும் காதல் இல்லாதவர்களின் ஞானத்துடன் அவர் மேலும் கூறினார். புத்திசாலித்தனம் மதிப்புள்ள ஒரு நபருக்கு மட்டுமே மகிழ்ச்சியற்றதாக இருக்க வேண்டும்; கமா பேசிலஸ் போன்ற சிறிய உயிரினத்தின் மூலம் காலராவால் பாதிக்கப்படுவது கிட்டத்தட்ட ஆச்சரியப்படுவதைப் போன்றது.

 

ஸ்வான் வெளியேற விரும்பினார், ஆனால் அவர் இறுதியாக தப்பிக்கப் போகிறார், ஜெனரல் டி ஃப்ரோபெர்வில்லே மேடம் டி கேம்ப்ரேமரைத் தெரிந்துகொள்ளும்படி அவரிடம் கேட்டார், மேலும் அவர் அவரைத் தேடுவதற்காக அவருடன் வாழ்க்கை அறைக்குச் செல்ல வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது.

 

“நான் சொல்கிறேன், ஸ்வான், நான் காட்டுமிராண்டிகளால் படுகொலை செய்யப்படுவதை விட அந்தப் பெண்ணின் கணவனாக இருப்பேன், நீ என்ன சொல்கிறாய்?

 

"காட்டுமிராண்டிகளால் படுகொலை செய்யப்பட்ட" இந்த வார்த்தைகள் ஸ்வானின் இதயத்தை வலியுடன் துளைத்தன; உடனடியாக அவர் ஜெனரலுடன் உரையாடலைத் தொடர வேண்டிய அவசியத்தை உணர்ந்தார்:

 

“ஓ! அவன் அவனிடம் சொன்னான், மிக அழகான வாழ்க்கைகள் இப்படியே முடிந்துவிட்டன... உங்களுக்குத் தெரியும்... இந்த நேவிகேட்டரின் சாம்பலை டுமாண்ட் டி உர்வில்லே திரும்பக் கொண்டுவந்தார், லா பெரூஸ்...(ஸ்வான் ஏற்கனவே மகிழ்ச்சியாக இருந்தார் Odette பற்றி பேசப்படுகிறது.) "La Pérouse ஒரு சிறந்த பாத்திரம் மற்றும் எனக்கு மிகவும் ஆர்வமாக உள்ளது," என்று அவர் ஒரு மனச்சோர்வுடன் கூறினார்.

 

- ஆ! சரியாக, லா பெரூஸ், ஜெனரல் கூறினார். இது வீட்டுப் பெயர். அவருக்குத் தெரு இருக்கிறது.

 

"ரூ லா பெரூஸில் உங்களுக்கு யாரையாவது தெரியுமா?" ஸ்வான் கலவரத்துடன் கேட்டான்.

 

“எனக்கு அந்த துணிச்சலான சாஸ்பியரின் சகோதரி மேடம் டி சான்லிவால்ட் மட்டுமே தெரியும். மறுநாள் எங்களுக்கு ஒரு நல்ல நகைச்சுவை மாலையைக் கொடுத்தார். அது ஒரு நாள் மிகவும் நேர்த்தியாக இருக்கும் ஒரு வாழ்க்கை அறை, நீங்கள் பார்ப்பீர்கள்!

 

- ஆ! அவள் ரூ லா பெரூஸில் வசிக்கிறாள். இது நன்றாக இருக்கிறது, இது ஒரு அழகான தெரு, மிகவும் சோகமாக இருக்கிறது.

 

- ஆனால் இல்லை; சில காலமாக நீங்கள் அங்கு வரவில்லை என்பது தான்; அது இனி வருத்தமாக இல்லை, அது வடிவம் பெறத் தொடங்குகிறது, இந்த முழு சுற்றுப்புறமும்.

 

கடைசியாக ஸ்வான் M. de Froberville ஐ இளம் Mme க்கு அறிமுகப்படுத்தியபோது . டி கேம்ப்ரேமர், ஜெனரலின் பெயரைக் கேட்டது முதல் முறை என்பதால், அதைத் தவிர வேறு யாரும் தன் முன் பேசாமல் இருந்திருந்தால், அவள் மகிழ்ச்சி மற்றும் ஆச்சரியத்தின் புன்னகையின் குறிப்பைக் கொடுத்தாள். அவளது புதிய குடும்பத்தின் நண்பர்கள், தன்னிடம் அழைத்து வரப்பட்ட ஒவ்வொரு நபரிடமும் அது அவர்களில் ஒருவர் என்று அவள் நம்பினாள், மேலும் அவள் திருமணமானதிலிருந்து அதைப் பற்றி அதிகம் கேள்விப்பட்டதைப் போல தோற்றமளிப்பதில் சாமர்த்தியமாக இருப்பதாக எண்ணினாள், அவள் தயக்கத்துடன் கையை நீட்டினாள் அவள் கடக்க வேண்டிய கற்றறிந்த இருப்பு மற்றும் அதன் மீது வெற்றி பெற்ற தன்னிச்சையான அனுதாபத்தை நிரூபிக்கும் நோக்கம் கொண்டது. பிரான்சில் மிகவும் புத்திசாலித்தனமான மக்கள் என்று அவள் இன்னும் நம்பிய அவளுடைய பெற்றோர்-மாமியார், அவள் ஒரு தேவதை என்று அறிவித்தார்கள்; குறிப்பாக அவர்கள் தோன்ற விரும்புவதால், அவளை தங்கள் மகனுக்கு திருமணம் செய்து வைப்பதன் மூலம்,

 

"நீங்கள் இதயத்தில் ஒரு இசைக்கலைஞர் என்பதை நீங்கள் காணலாம், மேடம்," ஜெனரல் அவளிடம், ஸ்கோன்ஸில் நடந்த சம்பவத்தை அறியாமல் சுட்டிக்காட்டினார்.

 

ஆனால் கச்சேரி மீண்டும் தொடங்கியது, இந்த புதிய எண் நிரல் முடிவதற்குள் தன்னால் வெளியேற முடியாது என்பதை ஸ்வான் புரிந்துகொண்டார். இந்த மக்களின் முட்டாள்தனமும் அபத்தமும் அவரை மிகவும் வேதனையுடன் தாக்கியது, ஏனென்றால் அவர் தனது அன்பைப் பற்றி அறியாமல், அவரை அறிந்திருந்தால், அதில் ஆர்வம் காட்டவும், வேறு எதையும் செய்ய முடியாது. அதைக் குழந்தைத்தனமாகப் பார்த்துச் சிரிக்க அல்லது பைத்தியக்காரத்தனமாகப் பார்க்க, அவர்கள் அதை அவருக்கு மட்டுமே இருந்த ஒரு அகநிலை நிலையின் கீழ் அவருக்குத் தோன்றச் செய்தனர், அதில் வெளி எதுவும் அவருக்கு யதார்த்தத்தை உறுதிப்படுத்தவில்லை; எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக அவன் கஷ்டப்பட்டான், வாத்தியங்களின் சத்தம் கூட அவனை அழவைக்கும் அளவிற்கு, ஓடெட் வரவே வராத இந்த இடத்தில் அவனது வனவாசத்தை நீடிக்க, அவளை யாரும் அறியாத, அவள் முழுவதுமாக இருந்த இடத்திலிருந்து இல்லாத.

 

ஆனால் திடீரென்று அவள் உள்ளே நுழைந்தது போல் இருந்தது, இந்த தோற்றம் அவனுக்கு இதயத்தை உருக்கும் வலியை ஏற்படுத்தியது, அவன் இதயத்தில் கை வைக்க வேண்டியிருந்தது. வயலின் உயர்ந்த குறிப்புகளுக்கு உயர்ந்ததால், அது ஒரு எதிர்பார்ப்பு, எதிர்பார்ப்பு, ஒரு எதிர்பார்ப்பு, அவற்றை நிறுத்தாமல் நீடித்தது, அவர் தனது நெருங்கி வரும் எதிர்பார்ப்பின் பொருளை ஏற்கனவே உணர்ந்து கொள்ள வேண்டிய உயர்வில் இருந்தது. அவரது வருகை வரை நீடிக்க முயற்சிப்பது, காலாவதியாகும் முன் அவரை வரவேற்க, ஒரு கணம் அவரது கடைசி பலத்துடன் அவரைக் கடந்து செல்லும் பாதையைத் திறந்து வைப்பது, இல்லையெனில் கீழே விழும் ஒரு கதவைத் தாங்குவது போல. ஸ்வானுக்குப் புரிந்துகொள்வதற்கும், தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொள்வதற்கும் முன்பு: "இது விண்டூயிலின் சொனாட்டாவின் சிறிய சொற்றொடர், நாம் கேட்க வேண்டாம்!" ஓடெட் அவரை காதலித்த காலத்தின் அனைத்து நினைவுகளும்,

 

'நான் மகிழ்ச்சியாக இருந்த நேரம்', 'நான் நேசித்த நேரம்' என்ற சுருக்கமான வெளிப்பாடுகளுக்குப் பதிலாக, அவர் அதுவரை அடிக்கடி உச்சரித்த மற்றும் அதிக துன்பம் இல்லாமல், அவரது புத்திசாலித்தனம் கடந்த கால சாறுகள் என்று அழைக்கப்படுபவற்றில் மட்டுமே இருந்தது. அதில் எதையும் தக்க வைத்துக் கொள்ளாமல், இந்த இழந்த மகிழ்ச்சியின் குறிப்பிட்ட மற்றும் நிலையற்ற சாரத்தை நிரந்தரமாக நிலைநிறுத்திய அனைத்தையும் அவர் மீண்டும் கண்டுபிடித்தார்; அவன் மீண்டும் எல்லாவற்றையும் பார்த்தான், அவன் காரில் அவள் அவன் மீது வீசிய கிரிஸான்தமத்தின் பனி, சுருண்ட இதழ்கள், அவன் உதடுகளில் வைத்திருந்தான்-அவன் படித்த கடிதத்தில் "மைசன் டோரி" என்ற பொறிக்கப்பட்ட முகவரி: "என் கை உங்களுக்கு எழுதுவது மிகவும் கடினமாக இருக்கிறது” - அவள் அவனிடம் கெஞ்சலாகச் சொன்னபோது அவள் புருவங்களின் நெருக்கம், “இன்னும் நீண்ட நேரம் எனக்குத் தெரியப்படுத்த மாட்டீர்களா?” சிகையலங்கார நிபுணரின் இரும்பின் வாசனையை அவர் மணந்தார், அவர் தனது "தூரிகையை" உயர்த்தினார், லோரெடன் சிறிய தொழிலாளியை அழைத்து வரச் சென்றார், அந்த வசந்த காலத்தில் அடிக்கடி பெய்த புயல் மழை, பனிக்கட்டிகள் அவரது வெற்றிக்கு திரும்பியது, நிலவொளி, அனைத்து கண்ணிகளும் மனப் பழக்கவழக்கங்கள், பருவகால பதிவுகள், தோல் சார்ந்த படைப்புகள், இது ஒரு சீரான வலைப்பின்னலை பல வாரங்களாக விரிவுபடுத்தியது. அப்போது, ​​அன்பினால் வாழும் மக்களின் இன்பங்களை அறிந்து ஒரு பெருமிதமான ஆர்வத்தைத் தீர்த்துக் கொண்டிருந்தார். அதோடு நின்றுவிடலாம் என்று நினைத்திருந்தான். இப்போது ஓடெட்டின் வசீகரம் இந்த பயங்கரமான பயங்கரத்துடன் ஒப்பிடும்போது அவருக்கு ஒரு சிறிய விஷயமாக இருந்தது, அது ஒரு சிக்கலான ஒளிவட்டம் போல நீடித்தது. அவள் என்ன செய்தாள் என்று எல்லா நேரங்களிலும் அறியாத இந்த மகத்தான வேதனை, எல்லா இடங்களிலும் எப்போதும் அவளை வைத்திருக்கவில்லை! ஐயோ, அவள் கூச்சலிட்ட உச்சரிப்பு அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: "ஆனால் நான் உன்னை எப்போதும் பார்க்க முடியும், நான் எப்போதும் சுதந்திரமாக இருக்கிறேன்!" அவள் மீண்டும் ஒருபோதும் இல்லை! அவனது வாழ்வில் அவள் கொண்டிருந்த ஆர்வம், ஆர்வம், அவன் தனக்குச் சாதகமாகச் செய்ய வேண்டும் என்ற பேரார்வமான ஆசை - மாறாக அந்த நேரத்தில் அவன் பயந்த காரணத்தால் அதை ஊடுருவி விடவும்; தன்னை வெர்டுரின்ஸுக்கு அழைத்துச் செல்ல அனுமதிக்குமாறு அவரிடம் கெஞ்ச வேண்டிய கட்டாயம் அவளுக்கு எப்படி இருந்தது; மேலும், மாதத்திற்கு ஒருமுறை அவளைத் தன் வீட்டிற்கு வரச் செய்தபோது, ​​அவன் மனந்திரும்புவதற்கு முன், அவள் கனவு கண்ட ஒவ்வொரு நாளும் ஒருவரையொருவர் பார்க்கும் பழக்கமாக இருக்கும் மகிழ்ச்சியை அவனுக்குத் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னாள். அவள் அவனுக்கு ஒரு சலிப்பான தொந்தரவாக மட்டுமே தோன்றினாள், பின்னர் அவள் வெறுப்படைந்தாள், இறுதியாக உடைந்துவிட்டாள், அதே நேரத்தில் அவள் அவனுக்கு ஒரு வெல்லமுடியாத மற்றும் வேதனையான தேவையாக மாறினாள். மூன்றாவது முறை அவளைப் பார்த்தபோது உண்மையைச் சொல்ல அவனுக்குத் தெரியவில்லை: "ஆனால் ஏன் என்னை அடிக்கடி வர விடக்கூடாது" என்று அவளிடம் சிரித்தான், தைரியத்துடன். : "துன்பத்திற்கு பயந்து". இப்போது, ​​ஐயோ! இன்னும் சில நேரங்களில் அவள் ஒரு உணவகம் அல்லது ஹோட்டலில் இருந்து காகிதத்தில் பெயர் அச்சிடப்பட்ட காகிதத்தில் எழுதினாள்; ஆனால் அது அவரை எரிக்கும் நெருப்பு கடிதங்கள் போல இருந்தது. “இது ஹோட்டல் வூலிமாண்டிலிருந்து எழுதப்பட்டதா? அவள் என்ன செய்து கொண்டிருக்க முடியும்! யாருடன்? அங்கே என்ன நடந்தது?" எல்லாவற்றுக்கும் எதிராக அவளைச் சந்தித்தபோது Boulevard des Italiens இல் அணைக்கப்பட்ட கேஸ்லைட்கள் அவனுக்கு நினைவிற்கு வந்தன அவரைப் பார்த்து அவருடன் வீட்டிற்குச் செல்வதை விட பெரிய மகிழ்ச்சி அவளுக்கு இல்லை - கதவுகள் மூடப்படும்போது நீங்கள் ஒருபோதும் திரும்ப முடியாத ஒரு மர்மமான உலகத்தைச் சேர்ந்தவள். ஸ்வான், இந்த நிம்மதியான மகிழ்ச்சியின் முகத்தில் அசையாமல், ஒரு துரதிர்ஷ்டவசமான மனிதனைப் பார்த்தார், அவர் உடனடியாக அவரை அடையாளம் காணாததால் பரிதாபப்பட்டார், அதனால் அவர் கண்களைக் குறைக்க வேண்டியிருந்தது, அதனால் அவர்கள் நிறைந்திருப்பதை யாரும் பார்க்க முடியாது. கண்ணீர். அது தானே. கதவுகள் மூடப்படும்போது திரும்ப முடியாத ஒரு மர்மமான உலகத்தைச் சேர்ந்தது. ஸ்வான், இந்த நிம்மதியான மகிழ்ச்சியின் முகத்தில் அசையாமல், ஒரு துரதிர்ஷ்டவசமான மனிதனைப் பார்த்தார், அவர் உடனடியாக அவரை அடையாளம் காணாததால் பரிதாபப்பட்டார், அதனால் அவர் கண்களைக் குறைக்க வேண்டியிருந்தது, அதனால் அவர்கள் நிறைந்திருப்பதை யாரும் பார்க்க முடியாது. கண்ணீர். அது தானே. கதவுகள் மூடப்படும்போது திரும்ப முடியாத ஒரு மர்மமான உலகத்தைச் சேர்ந்தது. ஸ்வான், இந்த நிம்மதியான மகிழ்ச்சியின் முகத்தில் அசையாமல், ஒரு துரதிர்ஷ்டவசமான மனிதனைப் பார்த்தார், அவர் உடனடியாக அவரை அடையாளம் காணாததால் பரிதாபப்பட்டார், அதனால் அவர் கண்களைக் குறைக்க வேண்டியிருந்தது, அதனால் அவர்கள் நிறைந்திருப்பதை யாரும் பார்க்க முடியாது. கண்ணீர். அது தானே.

 

இதைப் புரிந்துகொண்ட அவனது பரிதாபம் நின்றுவிட்டது, ஆனால் அவள் நேசித்த மற்றவரைப் பார்த்து பொறாமை கொண்டான், "அவள் ஒருவேளை அவர்களை விரும்புகிறாள். இருக்க வேண்டும்" என்று அதிகம் துன்பப்படாமல் தனக்குள்ளேயே அடிக்கடி சொல்லிக்கொண்டவர்களைக் கண்டு பொறாமை கொண்டான். இப்போது அவர் காதல் என்ற தெளிவற்ற யோசனையை பரிமாறிக்கொண்டார், அதில் காதல் இல்லை, கிரிஸான்தமம் இதழ்கள் மற்றும் கோல்டன் ஹவுஸின் "தலைக்கவசம்" ஆகியவற்றிற்கு அவை நிரம்பியிருந்தன. பின்னர் அவரது துன்பம் மிக அதிகமாகி, அவர் தனது கையை நெற்றியின் மீது செலுத்தினார், தனது மோனோக்கிளைக் கைவிட்டு, கண்ணாடியைத் துடைத்தார். அந்தத் தருணத்தில் தன்னைப் பார்த்திருந்தால் சந்தேகமே இல்லை, ஒரு அநாகரிகமான எண்ணம் போல் நகர்ந்து, யாருடைய மூடுபனி முகத்தில், கைக்குட்டையால், கவலைகளைத் துடைக்க முயல்கிறாரோ, அந்த மோனோக்கிளை வேறுபடுத்திக் காட்டியவர்களின் தொகுப்பில் சேர்த்திருப்பார். .

 

வயலினில் உள்ளன-கருவியைப் பார்க்காமல், ஒருவர் கேட்பதை அதன் சொனாரிட்டியை மாற்றியமைக்கும்-உச்சரிப்புகளுடன் தொடர்புபடுத்த முடியாவிட்டால், சில முரண்பாடான குரல்களுடன் மிகவும் பொதுவான உச்சரிப்புகள், ஒரு பாடகர் இணைந்திருப்பது போன்ற மாயை ஒருவருக்கு உள்ளது. கச்சேரி. நாங்கள் மேலே பார்க்கிறோம், சீனப் பெட்டிகள் போன்ற விலைமதிப்பற்ற வழக்குகளை மட்டுமே பார்க்கிறோம், ஆனால், சில சமயங்களில், சைரனின் ஏமாற்றமளிக்கும் அழைப்பால் நாங்கள் இன்னும் ஏமாற்றப்படுகிறோம்; சில சமயங்களில், சிறைபிடிக்கப்பட்ட மேதை ஒருவர் கற்றறிந்த பெட்டியின் அடிப்பகுதியில் போராடுவதைக் கேட்கத் தோன்றுகிறது, ஒரு எழுத்துருவில் பிசாசு போல மயக்கமடைந்து நடுங்குகிறது; சில நேரங்களில் இறுதியாக, அது காற்றில், ஒரு இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட மற்றும் தூய்மையான உயிரினம் போல, அதன் கண்ணுக்கு தெரியாத செய்தியை அவிழ்த்து கடந்து செல்கிறது.

 

வாத்தியக் கலைஞர்கள், சிறிய சொற்றொடரை இசைப்பது போல, அது தோன்றுவதற்குத் தேவையான சடங்குகளை அவர்கள் செய்ததை விட, மேலும் அதன் தூண்டுதலின் பிரமாண்டமான ஸ்வான்னைப் பெறுவதற்கும் நீட்டிப்பதற்கும் தேவையான மந்திரங்களைச் செய்தார்கள். அவள் ஒரு புற ஊதா உலகத்தைச் சேர்ந்தவள் என்பதைத் தவிர அவளைப் பார்க்க வேண்டாம், மேலும் அவளை நெருங்கும் போது அவன் தாக்கப்பட்ட கணக் குருட்டுத்தன்மையில் ஒரு உருமாற்றத்தின் புத்துணர்ச்சியைப் போல சுவைத்தது, ஸ்வான் அவளை ஒரு பாதுகாப்பு தெய்வம் போல உணர்ந்தான். அவரது அன்பின், மற்றும் யார், கூட்டத்தின் முன் அவரை அடைய மற்றும் அவருடன் பேசுவதற்கு அவரை ஒதுக்கி அழைத்துச் செல்ல, இந்த சோனரஸ் தோற்றத்தின் மாறுவேடத்தை அணிந்திருந்தார். அவள் கடந்து செல்லும்போது, ​​ஒளியும், நிதானமும், வாசனை திரவியமும் போல கிசுகிசுத்து, அவள் அவனிடம் என்ன சொல்ல வேண்டும் என்பதையும், யாருடைய ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் அவன் ஆராய்ந்து பார்த்தான். அவை மிக விரைவாக பறந்து செல்வதைக் கண்டு வருந்திய அவர், அவர்கள் கடந்து செல்லும்போது இணக்கமான மற்றும் விரைவான உடலை முத்தமிடும் அசைவைத் தன் உதடுகளால் தன்னிச்சையாக உருவாக்கினார். அவனிடம் பேசிய அவள், ஓடெட்டைப் பற்றி தாழ்ந்த குரலில் அவனிடம் பேசியதால் அவன் இனி நாடுகடத்தப்பட்டதாகவும் தனியாகவும் உணரவில்லை. ஏனென்றால், தானும் ஓடெட்டும் முன்பு போல் சிறிய சொற்றொடரால் அறியப்படவில்லை என்ற எண்ணம் அவருக்கு இல்லை. அவர்களின் மகிழ்ச்சியை அவள் அடிக்கடி பார்த்ததால் தான்! அவர்களின் பலவீனம் குறித்து அவளும் அடிக்கடி அவனை எச்சரித்தது உண்மைதான். அந்த நாட்களில் அவளது புன்னகையிலும், அவளது மெலிந்த மற்றும் மயக்கமடைந்த உள்ளுணர்விலும் அவர் துன்பத்தை யூகித்தாலும், இன்று அவர் கிட்டத்தட்ட மகிழ்ச்சியான ராஜினாமாவின் கருணையைக் கண்டார். கடந்த காலத்தில் அவள் அவனிடம் பேசிய மற்றும் அவன் அவளைப் பார்த்த அந்த துக்கங்களில், அவன் அவர்களைத் தொடாமல், இழுத்து, சிரித்து, அதன் பாவமான மற்றும் விரைவான போக்கில், இந்த துக்கங்களில் இருந்து எப்போதாவது விடுபடுவேன் என்ற நம்பிக்கை இல்லாமல் இப்போது அவனாகிவிட்ட இந்த துக்கங்களிலிருந்து, அவள் அவனுடைய மகிழ்ச்சியைப் பற்றி முன்பு போலவே அவனிடம் சொல்வது போல் தோன்றியது: “அது என்ன? இதெல்லாம் ஒன்றுமில்லை." ஸ்வானின் எண்ணங்கள் முதன்முறையாக இந்த விண்டூயிலின் மீது இரக்கமும் மென்மையும் அதிகரித்தது, இந்த அறியப்படாத மற்றும் உன்னதமான சகோதரனை நோக்கி மிகவும் துன்பப்பட வேண்டியிருந்தது; அவருடைய வாழ்க்கை எப்படி இருந்திருக்கும்? என்ன வலிகளின் அடிப்பகுதியில் இருந்து அவர் இந்த கடவுளின் சக்தியை, இந்த வரம்பற்ற சக்தியை உருவாக்கினார்? அந்தச் சிறு வாக்கியமே அவனுடைய துன்பங்களின் வீண்பழியைப் பற்றிச் சொன்னபோது, ​​தன் காதலை எண்ணிய அலட்சியத்தின் முகங்களில் அதைப் படிக்க நினைத்தபோது, ​​இப்போது சகிக்க முடியாததாகத் தோன்றிய அதே ஞானத்தில் இனிமையைக் கண்டான் ஸ்வான். ஒரு முக்கியமில்லாத அலைச்சல். இது மாறாக சிறிய சொற்றொடர், ஆன்மாவின் இந்த நிலைகளின் குறுகிய காலத்தைப் பற்றி அவள் எந்தக் கருத்தைக் கொண்டிருந்தாலும், அவர்களில் ஏதோ ஒன்றைக் கண்டார், இந்த மக்கள் செய்ததைப் போல, நேர்மறையான வாழ்க்கையை விட குறைவான தீவிரம் அல்ல, மாறாக அவளை விட மிகவும் உயர்ந்தது, அதை மட்டுமே வெளிப்படுத்துவது மதிப்பு. அந்தரங்க சோகத்தின் இந்த வசீகரங்கள், அவற்றைப் பின்பற்றவும், மீண்டும் உருவாக்கவும், அவற்றின் சாரத்தையும் கூட அவள் உணர முயன்றாள், இருப்பினும் அவை தொடர்புபடுத்த முடியாதவை மற்றும் அவற்றை அனுபவிப்பவரைத் தவிர வேறு யாருக்கும் அற்பமானதாகத் தோன்றுகின்றன. அவளை, அவளை காணும்படி செய்தது. அவ்வளவுதான், அதே உதவியாளர்கள் அனைவரையும் தங்கள் மதிப்பை ஒப்புக்கொண்டு அவர்களின் தெய்வீக இனிமையை ருசிக்கச் செய்தார் - அவர்கள் கொஞ்சம் இசையமைப்பவர்களாக இருந்தால் - அவர்கள் வாழ்க்கையில் அவர்களைத் தவறாகப் புரிந்துகொள்வார்கள், ஒவ்வொரு குறிப்பிட்ட அன்பிலும் அவர்கள் அருகில் பிறப்பதைக் காணலாம். சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி அவள் அவற்றைக் குறியீடாக்கிய வடிவத்தை நியாயமாக தீர்க்க முடியவில்லை. ஆனால் ஒரு வருடத்திற்கும் மேலாக, அவரது ஆன்மாவின் பல செல்வங்களை வெளிப்படுத்தியதால், இசையின் மீதான காதல் சிறிது நேரம் அவருக்குள் பிறந்தது, ஸ்வான் இசைக்கருவிகளை வேறொரு உலகத்திலிருந்து, மற்றொரு வரிசையில் இருந்து உண்மையான கருத்துக்கள் என்று கருதினார். , இருளில் மறைக்கப்பட்ட கருத்துக்கள், அறியப்படாதவை, அறிவுக்கு ஊடுருவ முடியாதவை, ஆனால் அவை ஒன்றுக்கொன்று முற்றிலும் வேறுபட்டவை அல்ல, மதிப்பு மற்றும் அர்த்தத்தில் ஒன்றுக்கொன்று சமமற்றவை. வெர்டுரின் மாலைக்குப் பிறகு, ஒரு சிறிய சொற்றொடரை அவருக்கு மீண்டும் ஒலிக்கச் செய்தபோது, ​​​​அது எப்படி ஒரு வாசனை திரவியம், ஒரு பாசம், அவரைச் சூழ்ந்தது என்பதை அவிழ்க்க முயன்றார், அவள் அவனைச் சூழ்ந்தாள், அதை இயற்றிய ஐந்து குறிப்புகளுக்கு இடையே உள்ள சிறிய இடைவெளி மற்றும் அவற்றில் இரண்டை தொடர்ந்து நினைவு கூர்வதால், பின்வாங்கப்பட்ட மற்றும் குளிர்ச்சியான மென்மையின் இந்த அபிப்ராயம் ஏற்பட்டது என்பதை அவர் உணர்ந்திருந்தார்; ஆனால் உண்மையில், அவர் அந்த வாக்கியத்தின் மீது அல்ல, மாறாக எளிமையான மதிப்புகளின் மீது தர்க்கம் செய்கிறார் என்பதை அவர் அறிந்திருந்தார், அந்த மாலையில் அவர் சொனாட்டாவைக் கேட்டபோது, ​​​​வெர்டுரின்ஸைச் சந்திப்பதற்கு முன்பு, அவர் உணர்ந்த மர்மமான நிறுவனத்திற்கு தனது புத்திசாலித்தனத்தின் வசதிக்காக மாற்றினார். முதல் முறையாக. பியானோவின் நினைவே அவர் இசை விஷயங்களைப் பார்த்த விமானத்தை இன்னும் பொய்யாக்குகிறது என்பதை அவர் அறிந்திருந்தார், இசைக்கலைஞருக்கு திறந்திருக்கும் புலம் சராசரி ஏழு-குறிப்பு விசைப்பலகை அல்ல, ஆனால் அளவிட முடியாத விசைப்பலகை, இன்னும் கிட்டத்தட்ட முற்றிலும் அறியப்படாதது, இங்கே மட்டுமே மற்றும் அங்கு, அடர்த்தியான ஆராயப்படாத இருளால் பிரிக்கப்பட்டது, மென்மை, ஆர்வம், தைரியம், அமைதியின் சில மில்லியன் கணக்கான தொடுதல்கள், அவை ஒவ்வொன்றும் மற்றவற்றிலிருந்து வேறுபட்டவை, மற்றொரு பிரபஞ்சத்திலிருந்து ஒரு பிரபஞ்சம் போல, நமக்கு சேவை செய்யும் ஒரு சில சிறந்த கலைஞர்களால், நமக்குள் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவதன் மூலம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. அவர்கள் கண்டறிந்த தொடர்புடைய கருப்பொருள், என்ன செழுமை, என்ன வகை, நம்மை அறியாமலேயே நம் ஆன்மாவின் இந்த பெரும் ஊடுருவ முடியாத மற்றும் ஊக்கமளிக்கும் இரவை நாம் வெறுமைக்காகவும், ஒன்றுமில்லாததற்காகவும் எடுத்துக்கொள்கிறோம். விண்டூயில் இந்த இசைக்கலைஞர்களில் ஒருவராக இருந்தார். அவரது சிறிய சொற்றொடரில், அது பகுத்தறிவுக்கு ஒரு தெளிவற்ற மேற்பரப்பைக் கொடுத்தாலும், ஒரு உள்ளடக்கத்தை மிகவும் சீரானதாகவும், வெளிப்படையாகவும் உணர்ந்தார், அதற்கு அவர் அத்தகைய புதிய, மிகவும் அசல் சக்தியைக் கொடுத்தார், அதைக் கேட்டவர்கள் அதைத் தங்களுக்குள்ளேயே வைத்துக் கொண்டனர். உளவுத்துறையின் கருத்துக்கள். ஸ்வான் அதை காதல் மற்றும் மகிழ்ச்சியின் கருத்தாக்கம் என்று குறிப்பிட்டார், அது என்ன விசேஷம் என்பதை அவர் உடனடியாக அறிந்திருந்தார், "கிளீவ்ஸ் இளவரசி" அல்லது "ரெனே" அவர்களின் பெயர் அவரது நினைவில் நிற்கும்போது அவருக்குத் தெரியும். அந்தச் சிறிய சொற்றொடரைப் பற்றி அவர் சிந்திக்காதபோதும், ஒளி, ஒலி, நிவாரணம், உடல் பருமன் போன்ற சில சமத்துவமற்ற கருத்துகளைப் போலவே அதுவும் அவரது மனதில் மறைந்திருந்தது, அவை நமது உள் களம் பன்முகப்படுத்தப்பட்ட வளமான உடைமைகளாகும். மற்றும் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒருவேளை நாம் அவற்றை இழக்க நேரிடலாம், ஒருவேளை நாம் ஒன்றுமில்லாத நிலைக்குத் திரும்பினால் அவை மறைந்துவிடும். ஆனால் நாம் வாழும் வரை, எந்த ஒரு உண்மையான பொருளுக்கும் நம்மால் முடிந்ததை விட, நாம் அவற்றை அறிந்திருப்பதை விட அதிகமாக செய்ய முடியாது, உதாரணமாக, இருளின் நினைவு கூட தப்பிய நம் அறையின் உருமாற்றம் செய்யப்பட்ட பொருட்களின் முன் நாம் எரியும் விளக்கின் ஒளியை சந்தேகிக்க. இந்த வழியில், Vinteuil இன் சொற்றொடர், எடுத்துக்காட்டாக, டிரிஸ்டனில் இருந்து ஒரு கருப்பொருளைப் போன்றது, இது நமக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட உணர்ச்சிகரமான கையகப்படுத்துதலைக் குறிக்கிறது, நமது மரண நிலையைத் தழுவியது, இது மனிதனை மிகவும் தொடுவதாக இருந்தது. அதன் விதி எதிர்காலத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது, நமது ஆன்மாவின் யதார்த்தத்துடன், இது மிகவும் குறிப்பிட்ட, சிறந்த வேறுபட்ட ஆபரணங்களில் ஒன்றாகும். ஒருவேளை அது ஒன்றுமில்லாதது உண்மை மற்றும் எங்கள் முழு கனவும் இல்லாதது, ஆனால் இந்த இசை சொற்றொடர்கள், அது தொடர்பாக இருக்கும் இந்த கருத்துக்கள் எதுவும் இல்லை என்று நாங்கள் உணர்கிறோம். நாம் அழிந்து போவோம் ஆனால் நம் அதிர்ஷ்டத்தைப் பின்தொடரும் இந்த தெய்வீக கைதிகளை நாங்கள் பணயக்கைதிகளாக வைத்திருக்கிறோம்.

 

எனவே சொனாட்டாவின் சொற்றொடர் உண்மையில் இருந்தது என்று ஸ்வான் நம்புவதில் தவறில்லை. இந்தக் கண்ணோட்டத்தில் இருந்து பார்த்தால், மனிதன், நாம் இதுவரை பார்த்திராத இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட உயிரினங்களின் வரிசையைச் சேர்ந்தவள் என்பது ஒப்புக்கொள்ளத்தக்கது, ஆனால் இது இருந்தபோதிலும், கண்ணுக்குத் தெரியாத சில ஆய்வாளர்கள் தெய்வீக உலகத்திலிருந்து ஒருவரைக் கைப்பற்றி, கொண்டு வருவதை நாம் மகிழ்ச்சியுடன் உணர்கிறோம். நமக்கு மேலே சில கணங்கள் பிரகாசிக்க அவருக்கு அணுகல் உள்ளது. சிறிய சொற்றொடருக்கு விண்டூயில் அதைத்தான் செய்திருந்தார். ஸ்வான், இசையமைப்பாளர் தனது இசைக்கருவிகளால், அதை வெளிக்கொணர்ந்து, அதைத் தெரியும்படி செய்து, அதன் வடிவமைப்பை மிகவும் மென்மையாகவும், விவேகமாகவும், நுணுக்கமாகவும், நிச்சயமாகவும், ஒவ்வொரு கணமும் மாறுவதைக் குறிக்கும் வகையில் மாற்றியமைத்து, அதைக் கடைப்பிடித்து, மதித்துக் கொண்டதாக உணர்ந்தார். நிழல், அது ஒரு தைரியமான அவுட்லைன் பின்பற்ற வேண்டும் போது புத்துயிர் பெற்றது.

 

அவள் காணாமல் போயிருந்தாள். Mme இன் பியானோ கலைஞரான ஒரு முழு நீண்ட பகுதிக்குப் பிறகு, கடைசி இயக்கத்தின் முடிவில் அவள் மீண்டும் தோன்றுவாள் என்று ஸ்வான் அறிந்திருந்தார் . வெர்டுரின் இன்னும் குதித்துக் கொண்டிருந்தார். ஸ்வான் முதல் விசாரணையில் வேறுபடுத்திப் பார்க்காத போற்றத்தக்க கருத்துக்கள் இருந்தன, அவை இப்போது அவனது நினைவின் லாக்கர் அறையில் புதுமையின் சீரான மாறுவேடத்திலிருந்து விடுபட்டதைப் போல உணர்ந்தன. வாக்கியத்தின் கலவையில் நுழையும் அனைத்து சிதறிய கருப்பொருள்களையும் ஸ்வான் கேட்டார், தேவையான முடிவில் வளாகத்தைப் போலவே, அதன் தோற்றத்தில் அவர் இருந்தார். ஓ புத்திசாலித்தனமாக இருக்கலாம், ஒரு லாவோசியர் போல, ஆம்பியர் போல, ஒரு வின்டூயிலின் துணிச்சலைப் பரிசோதித்து, அறியப்படாத சக்தியின் ரகசிய விதிகளைக் கண்டுபிடித்து, ஆராயப்படாத, ஒரே சாத்தியமான இலக்கை நோக்கி, கண்ணுக்குத் தெரியாத அவர் நம்பும் மற்றும் அவர் ஒருபோதும் உணராத அணி. கடைசிப் பகுதியின் தொடக்கத்தில் பியானோவுக்கும் வயலினுக்கும் இடையே ஸ்வான் கேட்ட அழகான உரையாடல்! மனித வார்த்தைகளை அடக்குவது, கற்பனையை அங்கு ஆட்சி செய்ய அனுமதிப்பதில் இருந்து வெகு தொலைவில், ஒருவர் நினைத்தது போல், அதை நீக்கியது; பேசும் மொழி அவ்வளவு வளைந்துகொடுக்காமல் அவசியமானதாக இருந்ததில்லை, கேள்விகளின் பொருத்தம், பதில்களின் ஆதாரம் போன்றவற்றை ஒருபோதும் அறிந்திருக்கவில்லை. முதலில் தனிமையில் இருக்கும் பியானோ தன் துணையால் கைவிடப்பட்ட பறவையைப் போல புகார் கூறியது; வயலின் அவரைக் கேட்டது, அருகிலுள்ள மரத்திலிருந்து வந்தது போல் அவருக்கு பதிலளித்தது. இது உலகின் தொடக்கத்தில் இருந்ததைப் போல இருந்தது, இன்னும் பூமியில் அவர்கள் இருவர் மட்டுமே இருந்திருக்கிறார்கள், அல்லது இந்த உலகில் எல்லாவற்றையும் மூடிவிட்டு, ஒரு படைப்பாளியின் தர்க்கத்தால் கட்டப்பட்டது, அவர்கள் இருவரும் மட்டுமே இருப்பார்கள்: இந்த சொனாட்டா. இது ஒரு பறவையா, அது ஒரு சிறிய சொற்றொடரின் இன்னும் முழுமையடையாத ஆத்மா, இது ஒரு தேவதையா, யாருடைய புலம்பல் கண்ணுக்குத் தெரியாத மற்றும் முனகுகிறது பின்னர் மென்மையாக மீண்டும் மீண்டும் பியானோ? அதன் அழுகைகள் மிகவும் திடீரென்று இருந்தன, வயலின் கலைஞர் அவற்றை சேகரிக்க தனது வில்லுக்கு விரைந்தார். அற்புதமான பறவை! வயலின் கலைஞர் அவரை வசீகரிக்க, அடக்க, பிடிக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. அது ஏற்கனவே அவரது உள்ளத்தில் சென்றுவிட்டது, ஏற்கனவே ஒரு சிறிய சொற்றொடர் வயலின் கலைஞரின் உண்மையான உடலைக் கொண்ட ஒரு ஊடகத்தைப் போல தூண்டியது. ஸ்வான் மீண்டும் பேசப் போகிறாள் என்று தெரிந்தது. மேலும் அவர் மிகவும் நன்றாகப் பிரிந்திருந்தார், அவர் அவளுடன் நேருக்கு நேர் காணப் போகும் உடனடி தருணத்தின் எதிர்பார்ப்பு அந்த சோகங்களில் ஒன்று அவனை உலுக்கியது, ஒரு அழகான வசனம் அல்லது ஒரு சோகமான செய்தி நம்மைத் தூண்டியது, நாம் தனியாக இருக்கும்போது அல்ல. ஆனால் நாம் அவர்களை நண்பர்களுக்குக் கற்றுக் கொடுத்தால், யாருடைய சாத்தியமான உணர்ச்சிகள் அவர்களை மென்மையாக்குகிறதோ அந்த மற்றொருவராக நாம் நம்மைப் பார்க்கிறோம். அவள் மீண்டும் தோன்றினாள், ஆனால் இந்த முறை காற்றில் தொங்கிக்கொண்டு ஒரு கணம் மட்டும் அசையாமல் விளையாடி, பிறகு காலாவதியாக வேண்டும். எனவே ஸ்வான், அது தடை செய்யப்பட்ட குறுகிய காலத்தில் எதையும் இழக்கவில்லை. தன்னைத்தானே தாங்கிக் கொள்ளும் ஒரு இருண்ட குமிழி போல அவள் இன்னும் அங்கேயே இருந்தாள். ஒரு வானவில் போல, அதன் பிரகாசம் பலவீனமடைந்து, குறைகிறது, பின்னர் மீண்டும் உயர்ந்து, வெளியே செல்லும் முன், அது முன் எப்போதும் இல்லாதபடி ஒரு கணம் தன்னை உயர்த்துகிறது: அது வரை இருந்த இரண்டு வண்ணங்களில், அது தோன்றட்டும், அவள் மற்ற பலவிதமான சரங்களைச் சேர்த்தாள். ப்ரிஸத்தில் உள்ளவர்கள், அவர்களைப் பாட வைத்தனர். ஸ்வான் நகரத் துணியவில்லை, மறைந்துபோகும் மிக அருகாமையில் இருந்த இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட, சுவையான மற்றும் பலவீனமான கெளரவத்தை சிறிதளவு இயக்கம் சமரசம் செய்துவிடும் என்பது போல, மற்றவர்களையும் அமைதியாக வைத்திருக்க விரும்பினார். யாரும், உண்மையைச் சொல்ல, பேச நினைக்கவில்லை. வராத ஒருவரின் விவரிக்க முடியாத வார்த்தை, ஒருவேளை இறந்த ஒரு மனிதனின் (விண்டூயில் இன்னும் உயிருடன் இருக்கிறாரா என்று தெரியவில்லை) இந்த அதிகாரிகளின் சடங்குகளுக்கு மேலே மூச்சை வெளியேற்றுவது, முந்நூறு பேரின் கவனத்தை அடக்குவதற்கு போதுமானதாக இருந்தது, மேலும் ஒரு ஆன்மா தூண்டப்பட்ட இந்த மேடையை உருவாக்கியது. ஒரு அமானுஷ்ய விழா நடைபெறக்கூடிய உன்னதமான பலிபீடங்கள். எனவே, வாக்கியம் இறுதியாக செயல்தவிர்க்கப்பட்டதும், ஏற்கனவே இடம் பெற்றிருந்த பின்வரும் மையக்கருத்துகளில் சிறு துண்டுகளாக மிதந்து கொண்டிருந்தது, ஸ்வான் தனது அப்பாவித்தனத்திற்குப் பெயர் பெற்ற காம்டெஸ் டி மான்டெரியெண்டரைப் பார்த்து முதல் நொடியில் எரிச்சலடைந்தால், அவனிடம் நம்பிக்கை வைக்க அவனிடம் சாய்ந்தான். சொனாட்டா முடிவதற்கு முன்பே, அவனால் சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை, மேலும் அவள் பயன்படுத்திய வார்த்தைகளில் அவள் பார்க்காத ஆழமான அர்த்தத்தையும் கண்டுபிடித்திருக்கலாம். கலைஞர்களின் திறமையைக் கண்டு வியந்து,

 

அன்று மாலையில் இருந்து, ஸ்வான், ஓடெட்டின் மீது கொண்டிருந்த உணர்வு மீண்டும் பிறக்காது, மகிழ்ச்சியின் நம்பிக்கைகள் இனி உணரப்படாது என்பதை உணர்ந்தான். தற்செயலாக அவள் அவனிடம் இன்னும் கனிவாகவும் மென்மையாகவும் இருந்த நாட்களில், அவளுக்கு ஏதேனும் கவனம் இருந்தால், அந்த மென்மையான மற்றும் சந்தேகத்திற்குரிய வேண்டுகோளுடன், அந்த வெளிப்படையான மற்றும் பொய்யான அறிகுறிகளை அவர் குறிப்பிட்டார். , தீராத நோயின் கடைசி நாட்களில் வந்திருந்த ஒரு நண்பருக்கு சிகிச்சை அளித்தது, விலைமதிப்பற்ற உண்மைகள் "நேற்று, அவர் தனது கணக்குகளை தானே செய்தார், மேலும் நாங்கள் செய்த பிழையை அவர் கவனித்தார்; அவர் மகிழ்ச்சியுடன் ஒரு முட்டையை சாப்பிட்டார், அவர் அதை நன்றாக ஜீரணித்துவிட்டால், நாளை ஒரு கட்லெட்டை முயற்சிப்போம், ஆனால் தவிர்க்க முடியாத மரணத்தின் தருவாயில் அவை அர்த்தமற்றவை என்று அவர்களுக்குத் தெரியும். சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஸ்வான், அவன் இப்போது ஓடெட்டிலிருந்து வெகு தொலைவில் வாழ்ந்திருந்தால், அவள் அவனைப் பற்றி அலட்சியமாக இருந்து முடித்திருப்பாள், அதனால் அவள் பாரிஸை என்றென்றும் விட்டுச் சென்றதில் அவன் மகிழ்ச்சியடைந்திருப்பான்; அவர் தங்குவதற்கு தைரியம் பெற்றிருப்பார்; ஆனால் அவருக்கு வெளியேற விருப்பம் இல்லை.

 

அவர் அதை அடிக்கடி நினைத்தார். இப்போது அவர் வெர் மீரைப் பற்றிய தனது படிப்பைத் தொடர்ந்ததால், ஹேக், ட்ரெஸ்டன், பிரன்சுவிக்கிற்கு குறைந்தது சில நாட்களுக்குத் திரும்ப வேண்டியிருக்கும். கோல்ட்ஸ்மிட் விற்பனையில் நிக்கோலஸ் மேஸாக மொரிட்ஷுயிஸால் வாங்கப்பட்ட "டாய்லெட் டி டயான்" உண்மையில் வெர் மீர் என்பவரால் செய்யப்பட்டது என்று அவர் உறுதியாக நம்பினார். மேலும் அவர் தனது நம்பிக்கையை ஆதரிப்பதற்காக அந்த இடத்திலேயே ஓவியத்தைப் படிக்க விரும்பினார். ஆனால் ஒடெட் இருந்தபோதும், அவள் இல்லாதபோதும் பாரிஸை விட்டு வெளியேறுவது-ஏனென்றால், பழக்கத்தால் உணர்வுகள் அழியாத புதிய இடங்களில், ஒருவன் வலியை மீண்டும் எழுப்புகிறான், ஒருவன் வலியை உயிர்ப்பிக்கிறான்-அவனுக்கு அது ஒரு கொடூரமான திட்டமாக இருந்தது. இடைவிடாமல் அதைப் பற்றி யோசிக்கிறார், ஏனென்றால் அவர் அதை ஒருபோதும் செயல்படுத்தக்கூடாது என்பதில் உறுதியாக இருந்தார். ஆனால் உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் போதே அந்தப் பயணத்தின் எண்ணம் அவனுக்குள் மீண்டும் பிறந்தது. இந்த பயணம் சாத்தியமற்றது என்பதை அவன் நினைவில் கொள்ளாமல் - அவள் அங்கே தன்னை உணர்ந்து கொண்டிருந்தாள். ஒரு நாள் அவர் ஒரு வருடத்திற்குப் போவதாக கனவு கண்டார்; பிளாட்பாரத்தில் அவனிடம் இருந்து கண்ணீருடன் விடைபெற்றுக்கொண்டிருந்த ஒரு இளைஞனை நோக்கி கார் கதவுக்கு வெளியே சாய்ந்து, ஸ்வான் அவனை தன்னுடன் புறப்படும்படி சமாதானப்படுத்த முயன்றான். ரயில் நடுக்கம், பதட்டம் அவரை எழுப்பியது, அவர் வெளியேறவில்லை என்பதை நினைவில் கொண்டார், அன்று மாலை, அடுத்த நாள் மற்றும் கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் ஓடெட்டைப் பார்ப்பார். பின்னர், அவரது கனவில் இன்னும் ஆழமாக நகர்ந்தார், அவர் அவரை சுதந்திரமாக மாற்றிய சிறப்பு சூழ்நிலைகளை ஆசீர்வதித்தார், அதற்கு நன்றி அவர் ஒடெட்டுடன் நெருக்கமாக இருக்க முடிந்தது, மேலும் சில சமயங்களில் அவளைப் பார்க்க அனுமதிப்பதில் வெற்றி பெற்றார்; மற்றும், இந்த நன்மைகள் அனைத்தையும் மறுபரிசீலனை செய்தல்: அவளது நிலைமை-அவளுடைய அதிர்ஷ்டம், பிரிந்து விடாமல் இருக்க அவளுக்கு அடிக்கடி தேவைப்பட்டது (அவனை அவளை திருமணம் செய்து கொள்வதற்கான ஒரு மறைமுகமான நோக்கமும் கூட) -எம். டி சார்லஸுடனான இந்த நட்பு, உண்மையைச் சொல்வதானால், ஒடெட்டிடமிருந்து அவளை அதிகம் பெறவில்லை, ஆனால் அவளைப் பிடித்ததற்காக இந்த பொதுவான நண்பன் அவனைப் பற்றி புகழ்ச்சியாகப் பேசுவதைக் கேட்ட உணர்வின் இனிமையை அவளுக்குக் கொடுத்தது. இவ்வளவு உயர்ந்த மரியாதையில்-அவரது புத்திசாலித்தனம் கூட, ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு புதிய சதித்திட்டத்தை சதி செய்வதில் அவர் முழுவதுமாக அர்ப்பணித்திருந்தார், அது அவருடைய இருப்பை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்றால், குறைந்தபட்சம் ஒடெட்டிற்கு அவசியமாக இருக்கும்-அவர் எல்லாவற்றையும் தவறவிட்டால் எப்படி இருக்கும் என்று நினைத்தார். அவர் பலரைப் போல ஏழை, எளியவர், ஆதரவற்றவர், எந்தப் பணியையும் ஏற்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்திருந்தால், அல்லது உறவினர்களுடன் மனைவியுடன் பிணைக்கப்பட்டிருந்தால், அவர் இந்த கனவை விட்டு வெளியேற வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்திருக்கலாம் என்று அவர் நினைத்தார். இன்னும் பயத்திற்கு மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தது, உண்மையாக இருந்திருக்கலாம், மேலும் அவர் தனக்குத்தானே கூறினார்: 'அவர் எவ்வளவு மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார் என்று எங்களுக்குத் தெரியாது. நாம் நினைப்பது போல் ஒருபோதும் மகிழ்ச்சியற்றவர்கள் அல்ல. ஆனால் இந்த இருப்பு ஏற்கனவே பல ஆண்டுகளாக நீடித்தது என்று அவர் எண்ணினார், அது என்றென்றும் நிலைத்திருக்கும், அவர் தனது வேலையை, தனது மகிழ்ச்சிகளை, தனது நண்பர்களை, இறுதியாக தனது முழு வாழ்க்கையையும் ஒரு சந்திப்பின் தினசரி எதிர்பார்ப்புக்காக தியாகம் செய்வேன். இது அவருக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரவில்லை, மேலும் அவர் தவறாக நினைக்கவில்லையா என்று அவர் ஆச்சரியப்பட்டார், அவரது தொடர்புக்கு சாதகமாக இருந்தது மற்றும் பிரிவைத் தடுத்தது அவரது விதியை நிறைவேற்றவில்லை என்றால், விரும்பத்தக்க நிகழ்வு அவர் இவ்வளவு காலமாக மகிழ்ச்சியடைந்திருக்கவில்லை என்றால் ஒரு கனவில் மட்டுமே நடந்தது: அவரது புறப்பாடு; ஒருவருக்கு ஒருவரின் துரதிர்ஷ்டம் தெரியாது என்றும், ஒருவர் நினைப்பது போல் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதில்லை என்றும் அவர் தனக்குள் சொல்லிக் கொள்கிறார். இறுதியாக அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் அவருக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரக்கூடிய ஒரு சந்திப்பின் தினசரி எதிர்பார்ப்பு, மேலும் அவர் தவறாக நினைக்கவில்லையா என்று அவர் ஆச்சரியப்பட்டார், அவரது விவகாரத்திற்கு சாதகமாக இருந்தது மற்றும் அதன் முறிவைத் தடுத்தது அவரது விதிக்கு உதவவில்லை என்றால், விரும்பத்தக்க நிகழ்வு என்றால் கனவில் மட்டும் நடந்ததால் அவர் இவ்வளவு காலம் மகிழ்ந்திருக்க மாட்டார்: அவரது புறப்பாடு; ஒருவருக்கு ஒருவரின் துரதிர்ஷ்டம் தெரியாது என்றும், ஒருவர் நினைப்பது போல் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதில்லை என்றும் அவர் தனக்குள் சொல்லிக் கொள்கிறார். இறுதியாக அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் அவருக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரக்கூடிய ஒரு சந்திப்பின் தினசரி எதிர்பார்ப்பு, மற்றும் அவர் தவறாக நினைக்கவில்லையா என்று அவர் ஆச்சரியப்பட்டார், அவரது விவகாரத்திற்கு சாதகமாக இருந்தது மற்றும் அதன் முறிவைத் தடுத்தது அவரது விதிக்கு உதவவில்லை என்றால், விரும்பத்தக்க நிகழ்வு என்றால் கனவில் மட்டும் நடந்ததால் அவர் இவ்வளவு காலம் மகிழ்ந்திருக்க மாட்டார்: அவரது புறப்பாடு; ஒருவருக்கு ஒருவரின் துரதிர்ஷ்டம் தெரியாது என்றும், ஒருவர் நினைப்பது போல் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதில்லை என்றும் அவர் தனக்குள் சொல்லிக் கொள்கிறார். அவரது புறப்பாடு; ஒருவருக்கு ஒருவரின் துரதிர்ஷ்டம் தெரியாது என்றும், ஒருவர் நினைப்பது போல் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதில்லை என்றும் அவர் தனக்குள் சொல்லிக் கொள்கிறார். அவரது புறப்பாடு; ஒருவருக்கு ஒருவரின் துரதிர்ஷ்டம் தெரியாது என்றும், ஒருவர் நினைப்பது போல் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதில்லை என்றும் அவர் தனக்குள் சொல்லிக் கொள்கிறார்.

 

சில சமயங்களில் காலை முதல் இரவு வரை வெளியிலும், தெருக்களிலும், சாலைகளிலும், விபத்தில் சிக்காமல் இறந்துவிடுவாள் என்று அவன் நம்பினான். அவள் பாதுகாப்பாக திரும்பி வந்தபோது, ​​​​மனித உடல் மிகவும் மிருதுவாகவும் வலிமையாகவும் இருப்பதை அவர் பாராட்டினார், அது தொடர்ந்து கட்டுக்குள் வைத்திருக்கும், அதைச் சுற்றியுள்ள அனைத்து ஆபத்துகளையும் முறியடிக்க முடியும் (மற்றும் ஸ்வான் தனது ரகசிய ஆசை கணக்கிட்டதிலிருந்து எண்ணற்றதாகக் கண்டறிந்தார்) , இதனால் மனிதர்கள் ஒவ்வொரு நாளும் மற்றும் கிட்டத்தட்ட தண்டனையின்றி தங்கள் பொய் வேலையில், இன்பத்தைப் பின்தொடர்வதில் ஈடுபட அனுமதித்தனர். ஸ்வான் தனது இதயத்திற்கு மிகவும் நெருக்கமாக உணர்ந்தார், மஹோமத் II பெல்லினியின் உருவப்படத்தை அவர் விரும்பினார் மற்றும் அவர் தனது மனைவிகளில் ஒருவரை வெறித்தனமாக காதலித்ததாக உணர்ந்து, அவளை வரிசையாக குத்தினார், அவரது சுதந்திரத்தை மீட்டெடுக்க அவரது வெனிஸ் வாழ்க்கை வரலாற்றாசிரியர் அப்பாவியாக கூறுகிறார். மனதின். பின்னர் அவர் தன்னைப் பற்றி மட்டுமே இவ்வாறு நினைத்துக் கோபமடைந்தார்.

 

திரும்பாமல் அவளைப் பிரிந்து செல்ல முடியாமல், குறைந்தபட்சம், அவளைப் பிரிவின்றிப் பார்த்திருந்தால், அவனது வலி தணிந்து, ஒருவேளை அவனது காதல் அணைந்து முடிந்திருக்கும். அவள் பாரிஸை என்றென்றும் விட்டுச் செல்ல விரும்பாததால், அவள் ஒருபோதும் தன்னை விட்டு வெளியேறக்கூடாது என்று அவன் விரும்பியிருப்பான். குறைந்த பட்சம் அவள் இல்லாத ஒரே பெரிய இடைவெளி ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஆகஸ்ட் மற்றும் செப்டம்பர் என்று அவருக்குத் தெரியும், அவர் தனது கசப்பான எண்ணத்தை பல மாதங்களுக்கு முன்னதாகவே வைத்திருந்தார். எதிர்பார்ப்பு மற்றும் தற்போதைய நாட்களுடன் ஒரே மாதிரியான நாட்களால் ஆனது, அவரது மனதில் வெளிப்படையாகவும் குளிராகவும் பரவியது, அங்கு அவர் சோகத்தைத் தக்க வைத்துக் கொண்டார், ஆனால் அவருக்கு அதிக துன்பத்தை ஏற்படுத்தாமல். ஆனால் இந்த உட்புற எதிர்காலம், இந்த நதி, நிறமற்றது மற்றும் சுதந்திரமானது, இங்கே ஓடெட்டிடமிருந்து ஒரு ஒற்றை வார்த்தை ஸ்வான் வரை சென்றது மற்றும், ஒரு பனிக்கட்டி போல, அதை அசையாது, அதன் திரவத்தன்மையை கடினப்படுத்தியது, அதை முற்றிலும் உறையச் செய்தது; மற்றும் ஸ்வான் திடீரென்று ஒரு மகத்தான மற்றும் உடைக்க முடியாத வெகுஜனத்தால் நிரப்பப்பட்டதாக உணர்ந்தார், அது வெடிக்கும் வரை அவரது உள் சுவர்களில் எடையுள்ளதாக இருந்தது: ஓடெட் அவரிடம் சிரித்த மற்றும் நயவஞ்சகமான தோற்றத்துடன் கூறியது: "ஃபோர்ச்வில்லே ஒரு நோயைப் பெறப்போகிறது. பெந்தெகொஸ்தே நாளில் சிறந்த பயணம். அவர் எகிப்துக்குப் போகிறார்", மற்றும் ஸ்வான் உடனடியாக இதன் அர்த்தம் புரிந்துகொண்டார்: "நான் பெந்தெகொஸ்தே நாளில் ஃபோர்செவில்லியுடன் எகிப்துக்குப் போகிறேன்." உண்மையில், சில நாட்களுக்குப் பிறகு, ஸ்வான் அவளிடம் சொன்னால்: "பார், இந்த பயணம் தொடர்பாக நீங்கள் ஃபோர்செவில்லேவுடன் செய்ய வேண்டும் என்று என்னிடம் சொன்னீர்கள்", அவள் யோசிக்காமல் பதிலளித்தாள்: "ஆம், என் குழந்தை, நாங்கள் 19 ஆம் தேதி புறப்படுகிறோம். , நாங்கள் உங்களுக்கு பிரமிடுகளின் காட்சியை அனுப்புவோம். எனவே அவர் ஃபோர்செவில்லின் எஜமானி என்பதை அவளே கேட்க விரும்பினார். அவருக்கு அது தெரியும்,

 

ஒரு நாள் அவருக்கு ஒரு அநாமதேயக் கடிதம் வந்தது, அதில் Odette எண்ணற்ற ஆண்களின் எஜமானியாக இருந்ததாகவும் (அவர்களில் Forcheville, M. de Bréauté மற்றும் ஓவியர் உட்பட சிலரை மேற்கோள் காட்டினார்) பெண் என்றும், அவள் அடிக்கடி விபச்சார விடுதிகளுக்குச் செல்வதாகவும் கூறியது. இந்த கடிதத்தை தனக்கு அனுப்பும் திறன் தனது நண்பர்களிடையே இருப்பதாக நினைத்து அவர் வேதனைப்பட்டார் (சில விவரங்கள் மூலம் ஸ்வானின் வாழ்க்கையைப் பற்றி நன்கு அறிந்த நபரிடம் இது வெளிப்படுத்தப்பட்டது). யாராக இருக்கும் என்று தேடினான். ஆனால் மனிதர்களின் அறியப்படாத செயல்கள், அவற்றின் வார்த்தைகளுடன் கண்ணுக்குத் தெரியாத தொடர்புகள் பற்றி அவருக்கு ஒருபோதும் சந்தேகம் இருந்ததில்லை. மேலும், M. டி சார்லஸ், M. des Laumes, M. d'Orsan ஆகியோரின் வெளிப்படையான குணாதிசயத்தின் கீழ், இந்த இழிவான செயல் பிறந்திருக்க வேண்டிய தெரியாத பகுதியை அவர் கண்டுபிடிக்க வேண்டும் என்று அவர் அறிய விரும்பினார். இந்த மனிதர்கள் யாரும் அவருக்கு முன் அநாமதேய கடிதங்களை ஒருபோதும் அங்கீகரிக்கவில்லை, மேலும் அவர்கள் அவரிடம் சொன்ன அனைத்தும் அவர்கள் அவற்றை ஏற்கவில்லை என்பதைக் குறிக்கிறது, இந்த இழிவை ஒருவர் மற்றவரின் இயல்புடன் இணைக்க எந்த காரணத்தையும் அவர் காணவில்லை. M. de Charlus's ஒரு பிட் பைத்தியம், ஆனால் அடிப்படையில் நல்ல மற்றும் மென்மையான; M. டெஸ் லாம்ஸ் கொஞ்சம் உலர்ந்த ஆனால் ஒலி மற்றும் நேராக. M. d'Orsan ஐப் பொறுத்தவரை, ஸ்வான் யாரையும் சந்தித்ததில்லை, அவர் மிகவும் சோகமான சூழ்நிலையில் கூட, இன்னும் இதயப்பூர்வமான வார்த்தையுடன், மிகவும் விவேகமான மற்றும் நியாயமான சைகையுடன் அவரிடம் வந்தார். ஒரு பணக்காரப் பெண்ணுடன் அவர் கொண்டிருந்த உறவில் எம்.டி'ஓர்சனுக்குக் கூறப்பட்ட மறைமுகமான பங்கை அவரால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. ஒவ்வொரு முறையும் ஸ்வான் அவரைப் பற்றி நினைக்கும் போது, ​​பல குறிப்பிட்ட சுவையான சான்றுகளுடன் சமரசம் செய்ய முடியாத கெட்ட பெயரை ஒதுக்கி வைக்க வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. ஒரு கணம் ஸ்வான் தன் மனம் இருளடைந்ததை உணர்ந்தான், அவன் வெளிச்சத்தைக் கண்டுபிடிக்க வேறு எதையோ யோசித்தான். பின்னர் இந்த பிரதிபலிப்புகள் திரும்ப தைரியம் இருந்தது. ஆனால், பின்னர் யாரையும் சந்தேகிக்க முடியாத நிலையில், அவர் அனைவரையும் சந்தேகிக்க வேண்டியிருந்தது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, எம். டி சார்லஸ் அவளை நேசித்தார், நல்ல இதயம் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அவர் ஒரு நரம்பியல் நோயாளி, ஒருவேளை நாளை அவர் நோய்வாய்ப்பட்டிருப்பதை அறிந்து அழுவார், இன்று பொறாமை, கோபம், திடீரென்று அவரைப் பிடித்த ஏதோ யோசனையால், அவரை காயப்படுத்த விரும்பினார். அடிப்படையில், ஆண்களின் இந்த இனம் எல்லாவற்றிலும் மோசமானது. நிச்சயமாக இளவரசர் டெஸ் லாம்ஸ் M. டி சார்லஸைப் போல ஸ்வானை நேசிப்பதில் இருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தார். ஆனால் அந்தக் காரணத்தினாலேயே அவருக்கு அதே மாதிரியான பாதிப்புகள் இல்லை; பின்னர் அவளுடைய இயல்பு குளிர்ச்சியாக இருந்தது, சந்தேகமில்லை, ஆனால் பெரிய செயல்களைப் போலவே வில்லத்தனம் செய்ய இயலாது. ஸ்வான், வாழ்க்கையில், அத்தகைய உயிரினங்களுடன் மட்டும் தன்னை இணைத்துக் கொள்ளவில்லை என்று வருந்தினார். M. de Charlus மூலம், மனிதர்கள் தங்கள் அண்டை வீட்டாருக்குத் தீங்கு செய்வதைத் தடுப்பது இரக்கம் என்பதை அவர் பிரதிபலித்தார். ஸ்வானுக்கு இந்த பிரச்சனையை செய்ய நினைத்த மாத்திரமே அவனை கிளர்ச்சி செய்திருக்கும். ஆனால் லாம்ஸ் இளவரசரைப் போன்ற மற்றொரு மனிதகுலத்தைச் சேர்ந்த ஒரு உணர்ச்சியற்ற மனிதனுடன், வேறுபட்ட சாரத்தின் நோக்கங்கள் அவரை எவ்வாறான செயல்களுக்கு இட்டுச் செல்லும் என்பதை ஒருவர் எவ்வாறு கணிக்க முடியும். இதயம் இருப்பது எல்லாமே, எம். டி சார்லஸிடம் அது இருந்தது. திரு. டி'ஓர்சனுக்கும் குறை இல்லை, ஸ்வான் உடனான அவரது அன்பான ஆனால் மிகவும் நெருங்கிய உறவுகள் இல்லை, எல்லாவற்றிலும் ஒரே மாதிரியாக சிந்தித்து, அவர்கள் ஒன்றாகப் பேசுவதில் இருந்த மகிழ்ச்சியால், எம். டி சார்லஸின் உயர்ந்த பாசத்தை விட அதிக நிதானமாக இருந்தது. நல்லது அல்லது கெட்டது, உணர்ச்சியின் செயல்களில் ஈடுபடுவது. ஸ்வான் எப்பொழுதும் புரிந்து கொண்டதாகவும், நளினமாக நேசிப்பதாகவும் உணர்ந்தவர் யாரேனும் இருந்தால், அது எம். டி'ஓர்சனால் தான். ஆம், ஆனால் அவர் நடத்திக் கொண்டிருந்த இந்த அவமானகரமான வாழ்க்கை? ஸ்வான் இதை கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை என்று வருந்தினார், ஒரு அயோக்கியனின் நிறுவனத்தில் இருந்ததைப் போல அவர் ஒருபோதும் அனுதாபம் மற்றும் மரியாதை போன்ற உணர்வுகளை அனுபவித்ததில்லை என்று நகைச்சுவையாக ஒப்புக்கொண்டார். அது சும்மா இல்லை, மனிதர்கள் தங்கள் அண்டை வீட்டாரை எப்போது நியாயந்தீர்ப்பார்களோ, அது அவருடைய செயல்களால் தான் என்று அவர் இப்போது தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டார். அது மட்டும் ஏதோ அர்த்தம், மற்றும் எந்த வகையிலும் நாம் என்ன சொல்கிறோம், என்ன நினைக்கிறோம். சார்லஸ் மற்றும் டெஸ் லாம்ஸ் ஆகியோருக்கு இதுபோன்ற தவறுகள் இருக்கலாம், அவர்கள் நேர்மையானவர்கள். ஓர்சனுக்கு ஒன்று இல்லாமல் இருக்கலாம், ஆனால் அவர் ஒரு நேர்மையான மனிதர் அல்ல. அவர் மீண்டும் தவறு செய்திருக்கலாம். பின்னர் ஸ்வான் ரெமியை சந்தேகித்தார், அவர் கடிதத்தை மட்டுமே ஊக்கப்படுத்தியிருக்கலாம், ஆனால் இந்த பாடல் அவருக்கு ஒரு கணம் சரியானதாகத் தோன்றியது. முதலில் லோரெடன் ஓடெட்டிடம் கோபப்படுவதற்கு காரணம் இருந்தது. அப்படியானால், நம்மை விட தாழ்ந்த சூழ்நிலையில் வாழ்ந்து, நம் அதிர்ஷ்டத்தையும், நம் தவறுகளையும் சேர்த்து, நம்மைப் பொறாமைப்படுத்தும் மற்றும் இகழ்ந்து கொள்ளும் கற்பனையான செல்வங்களையும், தீமைகளையும் சேர்த்து, நம் வேலைக்காரர்கள் தவிர்க்க முடியாமல், நம் உலகில் உள்ளவர்களை விட வேறுவிதமாக செயல்பட வழிவகுப்பார்கள் என்று எப்படி எண்ணுவது? . என் தாத்தாவையும் சந்தேகப்பட்டார். ஒவ்வொரு முறையும் ஸ்வான் அவனிடம் ஒரு உதவி கேட்க, அவன் அவளை எப்போதும் மறுத்திருக்கவில்லையா? பின்னர், தனது முதலாளித்துவ கருத்துக்களால், அவர் ஸ்வானின் நன்மைக்காக செயல்படுவதாக நினைத்தார். பிந்தையவர் இன்னும் பெர்கோட், ஓவியர், வெர்டுரின் ஆகியோரை சந்தேகிக்கிறார், இதுபோன்ற விஷயங்கள் சாத்தியமான கலை வட்டங்களுடன் கலக்க விரும்பாத சமூக மக்களின் ஞானத்தை மீண்டும் ஒருமுறை போற்றுகிறார்கள், ஒருவேளை நல்ல குறும்புகள் என்ற பெயரில் கூட ஒப்புக்கொள்ளலாம்; ஆனால் அவர் இந்த போஹேமியன்களின் நேர்மையின் பண்புகளை நினைவில் வைத்துக் கொண்டார், மேலும் அவற்றை பணப் பற்றாக்குறை, ஆடம்பரத்தின் தேவை, இன்பங்களின் ஊழல் ஆகியவை பெரும்பாலும் பிரபுத்துவத்தை வழிநடத்தும் செலவினங்களின் வாழ்க்கை, கிட்டத்தட்ட மோசடிகளுடன் தொடர்புபடுத்தினார். சுருக்கமாக, இந்த அநாமதேய கடிதம் வில்லத்தனம் செய்யக்கூடிய ஒரு நபரை அவர் அறிந்திருந்தார் என்பதை நிரூபித்தது, ஆனால் இந்த வில்லத்தனம் மற்றவர்களால் ஆராயப்படாத ஒரு மென்மையான மனிதனின் குணாதிசயத்தில் மறைந்திருக்க வேறு எந்த காரணத்தையும் அவர் காணவில்லை. முதலாளியை விட கலைஞரின், வாலட்டை விட பெரிய ஆண்டவனின். ஆண்களை மதிப்பிடுவதற்கு என்ன அளவுகோல் எடுக்க வேண்டும்? ஆழ்மனதில் அவருக்குத் தெரிந்த ஒரு நபர் கூட அவமானப்படுத்த முடியாது. அவற்றையெல்லாம் பார்ப்பதை நிறுத்த வேண்டுமா? அவன் மனம் மங்கியது; அவர் தனது நெற்றியில் இரண்டு அல்லது மூன்று முறை தனது கைகளைக் கடந்து, தனது கைக்குட்டையால் தனது கண்ணாடியின் கண்ணாடியைத் துடைத்தார், மேலும், அவருக்குத் தகுதியானவர்கள் M. டி சார்லஸ், இளவரசர் டெஸ் லாம்ஸ் மற்றும் பிறரை அடிக்கடி வருகிறார்கள் என்று நினைத்தார். அவர் தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டார், அப்படியென்றால், அவர்கள் இழிவுபடுத்துவதற்குத் தகுதியற்றவர்கள் என்று இல்லாவிட்டால், குறைந்தபட்சம் அது திறமையற்றவர்களுடன் பழகுவதற்கு ஒவ்வொருவரும் சமர்ப்பிக்கும் வாழ்க்கையின் அவசியம். மேலும் அவர் சந்தேகப்பட்ட அனைத்து நண்பர்களுடனும் அவர் தொடர்ந்து கைகுலுக்கினார், அந்த முறையான இருப்புடன், அவர்கள் அவரை விரக்தியடையச் செய்ய முயன்றிருக்கலாம். கடிதத்தின் சாராம்சத்தைப் பொறுத்தவரை, அவர் அதைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை, ஏனென்றால் ஓடெட்டுக்கு எதிராக உருவாக்கப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகளில் ஒன்று கூட சாத்தியக்கூறுகளின் நிழல் இல்லை. பலரைப் போலவே ஸ்வான் சோம்பேறி மனம் மற்றும் கண்டுபிடிப்பு இல்லாதவர். உயிரினங்களின் வாழ்க்கை முரண்பாடுகள் நிறைந்தது என்பதை அவர் ஒரு பொதுவான உண்மையாக நன்கு அறிந்திருந்தார், ஆனால் ஒவ்வொரு குறிப்பிட்ட நபருக்கும் அவர் தனது வாழ்க்கையின் அனைத்து பகுதிகளையும் அவர் அறிந்த பகுதிக்கு ஒத்ததாக கற்பனை செய்தார். தன்னிடம் சொல்லப்பட்டதைக் கொண்டு தன்னிடம் மறைந்திருப்பதைக் கற்பனை செய்து பார்த்தான். Odette அவருடன் இருந்த தருணங்களில், அவர்கள் செய்த ஒரு மறைமுகமான செயலைப் பற்றியோ அல்லது மற்றொருவரால் அனுபவிக்கப்பட்ட ஒரு மறைமுகமான உணர்வைப் பற்றியோ ஒன்றாகப் பேசிக்கொண்டிருந்தால், ஸ்வான் எப்பொழுதும் தனது பெற்றோரால் கூறப்படுவதைக் கேள்விப்பட்ட அதே கொள்கைகளின் அடிப்படையில் அது அவர்களை முத்திரை குத்தியது மற்றும் அவர் விசுவாசமாக இருந்தார்; பின்னர் அவள் தனது பூக்களை ஏற்பாடு செய்து கொண்டிருந்தாள், அவள் ஒரு கோப்பை தேநீர் அருந்திக்கொண்டிருந்தாள், ஸ்வானின் வேலையைப் பற்றி அவள் கவலைப்பட்டாள். எனவே ஸ்வான் இந்தப் பழக்கங்களை ஓடெட்டின் வாழ்நாள் முழுவதும் நீட்டித்தார், அவள் அவனிடமிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்த நேரங்களை கற்பனை செய்ய விரும்பியபோது அவர் இந்த சைகைகளை மீண்டும் செய்தார். அவள் அவனைப் போலவே சித்தரிக்கப்பட்டிருந்தால், அல்லது அவள் அவனுடன் இவ்வளவு காலம் இருந்திருந்தால், ஆனால் வேறொரு ஆணுடன், அவன் கஷ்டப்பட்டிருப்பான், ஏனென்றால் இந்த உருவம் அவருக்கு சாத்தியமாகத் தோன்றியிருக்கும். ஆனால் அவள் மேடம்களுக்குச் சென்றாள், பெண்களுடன் களியாட்டங்களில் ஈடுபட்டாள், கொடூரமான உயிரினங்களின் வில்லத்தனமான வாழ்க்கையை அவள் நடத்தினாள், அதை உணர்ந்துகொள்வதற்காக முட்டாள்தனமான அலைச்சல், கடவுளுக்கு நன்றி, கற்பனை செய்யப்பட்ட கிரிஸான்தமம்கள், அடுத்தடுத்த தேநீர்கள், நியாயமான கோபம் இடமளிக்கவில்லை. எப்போதாவது தான் அவர் ஒடேட்டைப் புரிந்து கொள்ளும்படி கொடுத்தார், மாறாக, அவர்கள் அவள் செய்த அனைத்தையும் அவளிடம் சொன்னார்கள்; மேலும், அவர் தற்செயலாகக் கற்றுக்கொண்ட ஒரு முக்கியமற்ற ஆனால் உண்மையான விவரத்தைப் பயன்படுத்தி, அவர் தனக்குள்ளேயே மறைத்து வைத்திருந்த ஒடெட்டின் வாழ்க்கையை மறுகட்டமைப்பதில், தன்னைப் பொருட்படுத்தாமல் நழுவ விட்ட ஒரே சிறிய துண்டாக இது இருந்தது. , உண்மையில் தனக்குத் தெரியாத அல்லது சந்தேகிக்காத விஷயங்களைப் பற்றி அவருக்குத் தெரிவிக்கப்பட்டதாக அவர் கருதினார், ஏனென்றால் உண்மையை மாற்ற வேண்டாம் என்று அவர் அடிக்கடி ஓடெட்டிடம் கெஞ்சினார், அவர் உணர்ந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும், ஓடெட் தான் செய்வார். அவள் செய்த அனைத்தையும் அவனிடம் சொல். சந்தேகமே இல்லை, அவர் ஓடெட்டிடம் கூறியது போல், அவர் நேர்மையை விரும்பினார், ஆனால் அவர் தனது எஜமானியின் வாழ்க்கையைப் பற்றி அவருக்குத் தெரிவிக்கக்கூடிய ஒரு பிம்ப் போல அவளை நேசித்தார். மேலும் அவரது நேர்மையான அன்பு, அக்கறையின்மை இல்லாதது, அவரை சிறப்பாக்கவில்லை. அவர் நேசித்த உண்மை ஓடெட் அவரிடம் சொல்லும்; ஆனால் அவனே, இந்த உண்மையைப் பெறுவதற்காக, பொய்யை நாடுவதற்கு அஞ்சவில்லை, அந்த பொய்யை அவன் ஒருபோதும் நிறுத்தாத பொய்யை, ஒவ்வொரு மனித உயிரினத்தின் சீரழிவுக்கும் இட்டுச் செல்லும் என்று ஓடெட்டிற்கு சாயம் பூசினான். சுருக்கமாக, அவர் ஓடெட்டைப் போலவே பொய் சொன்னார், ஏனெனில், அவளை விட மகிழ்ச்சியற்றவர், அவர் சுயநலம் குறைவாக இல்லை. அவள், ஸ்வான் தன்னிடம் தான் செய்த காரியங்களைப் பற்றி இப்படிச் சொன்னதைக் கேட்டு, அவநம்பிக்கையுடன் அவனைப் பார்த்தாள், எல்லா நிகழ்வுகளிலும், கோபமாக, தன்னைத் தாழ்த்திக் கொள்ளாமல், அவனது செயல்களில் வெட்கப்படுகிறாள். அவர் நேசித்த உண்மை ஓடெட் அவரிடம் சொல்லும்; ஆனால் அவனே, இந்த உண்மையைப் பெறுவதற்காக, பொய்யை நாடுவதற்கு அஞ்சவில்லை, அந்த பொய்யை அவன் ஒருபோதும் நிறுத்தாத பொய்யை, ஒவ்வொரு மனித உயிரினத்தின் சீரழிவுக்கும் இட்டுச் செல்லும் என்று ஓடெட்டிற்கு சாயம் பூசினான். சுருக்கமாக, அவர் ஓடெட்டைப் போலவே பொய் சொன்னார், ஏனெனில், அவளை விட மகிழ்ச்சியற்றவர், அவர் சுயநலம் குறைவாக இல்லை. அவள், ஸ்வான் தன்னிடம் தான் செய்த காரியங்களைப் பற்றி இப்படிச் சொன்னதைக் கேட்டு, அவநம்பிக்கையுடன் அவனைப் பார்த்தாள், எல்லா நிகழ்வுகளிலும், கோபமாக, தன்னைத் தாழ்த்திக் கொள்ளாமல், அவனது செயல்களில் வெட்கப்படுகிறாள். அவர் நேசித்த உண்மை ஓடெட் அவரிடம் சொல்லும்; ஆனால் அவனே, இந்த உண்மையைப் பெறுவதற்காக, பொய்யை நாடுவதற்கு அஞ்சவில்லை, அந்த பொய்யை அவன் ஒருபோதும் நிறுத்தாத பொய்யை, ஒவ்வொரு மனித உயிரினத்தின் சீரழிவுக்கும் இட்டுச் செல்லும் என்று ஓடெட்டிற்கு சாயம் பூசினான். சுருக்கமாக, அவர் ஓடெட்டைப் போலவே பொய் சொன்னார், ஏனெனில், அவளை விட மகிழ்ச்சியற்றவர், அவர் சுயநலம் குறைவாக இல்லை. அவள், ஸ்வான் தன்னிடம் தான் செய்த காரியங்களைப் பற்றி இப்படிச் சொன்னதைக் கேட்டு, அவநம்பிக்கையுடன் அவனைப் பார்த்தாள், எல்லா நிகழ்வுகளிலும், கோபமாக, தன்னைத் தாழ்த்திக் கொள்ளாமல், அவனது செயல்களில் வெட்கப்படுகிறாள். சுருக்கமாக, அவர் ஓடெட்டைப் போலவே பொய் சொன்னார், ஏனெனில், அவளை விட மகிழ்ச்சியற்றவர், அவர் சுயநலம் குறைவாக இல்லை. அவள், ஸ்வான் தன்னிடம் தான் செய்த காரியங்களைப் பற்றி இப்படிச் சொன்னதைக் கேட்டு, அவநம்பிக்கையுடன் அவனைப் பார்த்தாள், எல்லா நிகழ்வுகளிலும், கோபமாக, தன்னைத் தாழ்த்திக் கொள்ளாமல், அவனது செயல்களில் வெட்கப்படுகிறாள். சுருக்கமாக, அவர் ஓடெட்டைப் போலவே பொய் சொன்னார், ஏனெனில், அவளை விட மகிழ்ச்சியற்றவர், அவர் சுயநலம் குறைவாக இல்லை. அவள், ஸ்வான் தன்னிடம் தான் செய்த காரியங்களைப் பற்றி இப்படிச் சொன்னதைக் கேட்டு, அவநம்பிக்கையுடன் அவனைப் பார்த்தாள், எல்லா நிகழ்வுகளிலும், கோபமாக, தன்னைத் தாழ்த்திக் கொள்ளாமல், அவனது செயல்களில் வெட்கப்படுகிறாள்.

 

ஒரு நாள், பொறாமையின் பிடியில் சிக்கிக் கொள்ளாமல், மிக நீண்ட அமைதியான நிலையில் இருந்த அவர், லாம்ஸ் இளவரசியுடன் மாலையில் தியேட்டருக்குச் செல்ல ஒப்புக்கொண்டார். செய்தித்தாளைத் திறந்து என்ன விளையாடப்படுகிறது என்று பார்க்க, தலைப்பின் பார்வை: தியோடர் பேரியரின் லெஸ் ஃபில்லெஸ் டி மார்ப்ரே அவரை மிகவும் கொடூரமாக தாக்கினார், அவர் பின்வாங்கி தலையைத் திருப்பினார். வளைவின் வெளிச்சத்தில் ஒளிர்வது போல், அது தோன்றிய புதிய இடத்தில், அவர் கண் முன்னே அடிக்கடி பழகியதால், வேறுபடுத்தி அறியும் திறனை இழந்த இந்த "பளிங்கு", திடீரென்று மீண்டும் தெரிந்தது. Mme உடன் சலோன் டு பலாய்ஸ் டி எல் இன்டஸ்ட்ரிக்கு அவள் சென்றிருந்ததைப் பற்றி, ஓடெட் ஒருமுறை அவனிடம் சொன்ன இந்தக் கதையை உடனடியாக அவனுக்கு நினைவுபடுத்தினாள் . வெர்டுரின் மற்றும் அவள் அவனிடம் சொன்ன இடம்: "கவனித்துக்கொள், உன்னை எப்படி உறைய வைப்பது என்று எனக்குத் தெரியும், நீ பளிங்குக் கற்களால் ஆனவள் அல்ல." ஓடெட் அவரிடம் இது ஒரு நகைச்சுவை மட்டுமே என்று கூறினார், மேலும் அவர் அதற்கு எந்த முக்கியத்துவமும் கொடுக்கவில்லை. ஆனால் இப்போது இருப்பதை விட அப்போது அவள் மீது அவனுக்கு அதிக நம்பிக்கை இருந்தது. துல்லியமாக அநாமதேய கடிதம் இந்த வகையான அன்பைப் பற்றி பேசியது. செய்தித்தாளைப் பார்க்கத் துணியாமல், அதை விரித்து, "Les Filles de Marbre" என்ற வார்த்தையை இனி காணாதபடி ஒரு தாளைப் புரட்டி, இயந்திரத்தனமாக துறைகளின் செய்திகளைப் படிக்கத் தொடங்கினார். ஆங்கிலக் கால்வாயில் புயல் வீசியது, தீப்பே, கபோர்க், பியூசெவல் ஆகிய இடங்களில் சேதம் ஏற்பட்டது. உடனே மீண்டும் திரும்ப ஆரம்பித்தான்.

 

பியூசெவல் என்ற பெயர் அவரை இந்த பிராந்தியத்தில் உள்ள மற்றொரு பகுதியான பியூஸ்வில்லை பற்றி சிந்திக்க வைத்தது, இது ஒரு ஹைபன் மூலம் இணைக்கப்பட்டுள்ளது, மற்றொரு பெயர், அவர் அட்டைகளில் அடிக்கடி பார்த்த ப்ரூட், ஆனால் இது முதல் அவர் கவனித்த நேரம் அவரது நண்பரான எம். டி ப்ரூட்டேவின் அதே நேரம், அவரது அநாமதேய கடிதம் அவர் ஒடெட்டின் காதலர் என்று கூறியது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, M. de Bréauté க்கு, குற்றச்சாட்டு நம்பமுடியாததாக இல்லை; ஆனால் மேடம் வெர்டுரினைப் பொறுத்த வரை அது சாத்தியமற்றது . ஓடெட் சில சமயங்களில் பொய் சொன்னதிலிருந்து, அவள் ஒருபோதும் உண்மையைச் சொல்லவில்லை என்றும், இந்த கருத்துக்களில் அவள் திருமதியுடன் பரிமாறிக்கொண்டாள் என்றும் முடிவு செய்ய முடியவில்லை . வெர்டுரின் மற்றும் அவள் ஸ்வானிடம் கூறியது, பயனற்ற மற்றும் ஆபத்தான நகைச்சுவைகளை அவர் அங்கீகரித்தார், இது வாழ்க்கையில் அனுபவமின்மை மற்றும் துணையின் அறியாமை ஆகியவற்றின் மூலம், அவர்களின் அப்பாவித்தனத்தை வெளிப்படுத்தும் பெண்களால் வழங்கப்படுகிறது, மேலும் அவர்கள் - ஓடெட் போன்றவர்கள் - மேலும் அகற்றப்படுகிறார்கள். வேறொரு பெண்ணிடம் ஒரு உயர்ந்த மென்மையை உணருவதை விட. மாறாக, தன் கதையின் மூலம் ஒரு கணம் தன் விருப்பமில்லாமல் அவனில் எழுப்பிய சந்தேகங்களை அவள் நிராகரித்த கோபம் அவனது எஜமானியின் ரசனை மற்றும் குணம் பற்றி அவன் அறிந்த அனைத்தையும் ஒத்துக்கொண்டது. ஆனால் இந்த நேரத்தில், பொறாமையின் தூண்டுதல்களில் ஒன்றின் மூலம், கவிஞருக்கோ அல்லது விஞ்ஞானிக்கோ, இன்னும் ஒரே ஒரு ரைம் அல்லது ஒரே ஒரு அவதானிப்பு, யோசனை அல்லது சட்டம் கொண்டு வருவதைப் போன்றது. இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஓடெட் தன்னிடம் சொன்ன ஒரு வாக்கியத்தை ஸ்வான் முதன்முறையாக நினைவு கூர்ந்தார்: “ஓ! எம்எனக்கு வெர்டுரின், இந்த நேரத்தில் எனக்கென்று ஒருவர் மட்டுமே இருக்கிறார், நான் ஒரு காதல், அவள் என்னை முத்தமிடுகிறாள், நான் அவளுடன் ஷாப்பிங் செல்ல விரும்புகிறாள், நான் அவளுடன் பேச வேண்டும் என்று அவள் விரும்புகிறாள். இந்த வாக்கியத்தில் ஓடெட் சொன்ன தவறான கருத்துக்களை உருவகப்படுத்தும் நோக்கில் எந்த விதமான அபத்தமான கருத்துக்களும் இருப்பதைப் பார்க்காமல், அவர் அதை அன்பான நட்பின் ஆதாரமாக வரவேற்றார். இப்போது இதோ, திருமதியின் இந்த மென்மையின் நினைவு. வெர்டுரின் திடீரென்று அவரது உரையாடலின் நினைவில் மோசமான சுவையுடன் சேர்ந்தார். அவனால் மனதிற்குள் அவர்களைப் பிரிக்க முடியவில்லை, மேலும் அவை நிஜத்திலும் கலந்திருப்பதைக் கண்டான், இந்த நகைச்சுவைகளுக்கு தீவிரமான மற்றும் முக்கியமான ஒன்றைக் கொடுக்கும் மென்மை அவரை தனது அப்பாவித்தனத்தை இழக்கச் செய்தது. அவர் Odette சென்றார். அவன் அவளை விட்டு விலகி அமர்ந்தான். ஒரு முத்தம் எழுப்புவது பாசமா அல்லது கோபமா என்று தெரியாமல், அவளை முத்தமிடத் துணியவில்லை. அவர் அமைதியாக இருந்தார், அவர் அவர்களின் காதல் இறந்ததைப் பார்த்தார். திடீரென்று ஒரு தீர்மானம் எடுத்தார்.

 

"ஓடெட்," அவன் அவளிடம், "அன்பே, நான் வெறுக்கத்தக்கவன் என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனால் நான் உங்களிடம் விஷயங்களைக் கேட்க வேண்டும். உங்களைப் பற்றியும் வெர்டுரின் மேடம் பற்றியும் நான் கொண்டிருந்த யோசனை உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா ? அது உண்மையா அவளிடம் அல்லது வேறு யாரிடமாவது சொல்லுங்கள்.

 

அவள் தலையை ஆட்டினாள், வாயை சுருக்கி, மக்கள் செல்லமாட்டோம் என்று அடிக்கடி பதிலளிக்கும் அடையாளம், யாரோ ஒருவரிடம் கேட்டதற்கு அவர்கள் சலிப்படைந்தனர்: "நீங்கள் வந்து குதிரைப்படை செல்வதைப் பார்ப்பீர்களா, மதிப்பாய்வில் உதவுவீர்களா? ?" ஆனால் இந்த தலையசைப்பு, பொதுவாக வரவிருக்கும் ஒரு நிகழ்வால் பாதிக்கப்படுகிறது, எனவே கடந்த கால நிகழ்வின் மறுப்பு சில நிச்சயமற்ற தன்மையுடன் கலக்கிறது. மேலும், அவர் தார்மீக சாத்தியமற்றதை விட, கண்டிப்பதை விட தனிப்பட்ட வசதிக்கான காரணங்களை மட்டுமே எழுப்புகிறார். அது பொய் என்று ஒடேட்டிடம் அடையாளம் காட்டுவதைப் பார்த்த ஸ்வான், ஒருவேளை அது உண்மை என்று புரிந்துகொண்டார்.

 

"நான் உன்னிடம் சொன்னேன், அது உனக்குத் தெரியும்," அவள் எரிச்சலுடனும் மகிழ்ச்சியுடனும் காணப்பட்டாள்.

 

“ஆம், எனக்குத் தெரியும், ஆனால் நீங்கள் உறுதியாக இருக்கிறீர்களா? என்னிடம் சொல்லாதே: "உனக்கு அது நன்றாகத் தெரியும்", என்னிடம் சொல்: "நான் எந்தப் பெண்ணுடனும் இப்படிச் செய்ததில்லை."

 

அவள் ஒரு பாடம் போல, ஒரு முரண்பாடான தொனியில், அவனிடமிருந்து விடுபட விரும்புவது போல் மீண்டும் சொன்னாள்:

 

“நான் எந்தப் பெண்ணிடமும் அப்படிச் செய்ததில்லை.

 

"உங்கள் நோட்ரே-டேம் டி லாகெட்டின் பதக்கத்தில் அதை என்னிடம் சத்தியம் செய்ய முடியுமா?"

 

அந்த பதக்கத்தில் ஓடெட் தன்னை பொய்யாக்க மாட்டார் என்பதை ஸ்வான் அறிந்திருந்தார்.

 

-"ஓ! நீங்கள் என்னை எவ்வளவு மகிழ்ச்சியடையச் செய்கிறீர்கள்! ஆனால் நீங்கள் கிட்டத்தட்ட முடித்துவிட்டீர்களா? இன்று உன்னிடம் என்ன இருக்கிறது? எனவே நான் உன்னை வெறுக்க வேண்டும், நான் உன்னை வெறுக்கிறேன் என்று முடிவு செய்தீர்களா? இதோ, நான் முன்பு போலவே உங்களுடன் நல்ல நேரங்களைத் தொடர விரும்பினேன், இதோ உங்கள் நன்றி!

 

ஆனால், விடாமல், ஒரு அறுவை சிகிச்சை நிபுணரைப் போல, பிடிப்பின் முடிவுக்காகக் காத்திருக்கிறது, அது அவரது தலையீட்டிற்கு இடையூறு விளைவிக்கிறது, ஆனால் அவரை விட்டுவிடாது:

 

"உலகிலேயே நான் உன்னைக் குறை கூறுவேன் என்று நீங்கள் கற்பனை செய்வது மிகவும் தவறு, ஓடெட்," என்று அவர் அவளிடம் வற்புறுத்தவும் பொய்யான மென்மையாகவும் கூறினார். எனக்குத் தெரிந்ததை மட்டுமே நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன், நான் சொல்வதை விட எனக்கு எப்போதும் அதிகம் தெரியும். ஆனால் உங்கள் வாக்குமூலத்தால் நீங்கள் மட்டுமே மென்மையாக்க முடியும், அது மற்றவர்களால் மட்டுமே என்னைக் கண்டிக்கும் வரை நான் உன்னை வெறுக்கிறேன். உங்கள் மீதான கோபம் உங்கள் செயல்களால் வரவில்லை, நான் உன்னை நேசிப்பதிலிருந்து எல்லாவற்றையும் மன்னிக்கிறேன், ஆனால் உங்கள் பொய்யிலிருந்து, உங்கள் அபத்தமான பொய்யிலிருந்து, எனக்குத் தெரிந்த விஷயங்களை மறுப்பதில் நீங்கள் விடாமுயற்சியுடன் இருக்கிறீர்கள். ஆனால், நீ என்னை ஆதரிப்பதைப் பார்த்து, நான் பொய் என்று எனக்குத் தெரிந்த ஒன்றை என்னிடம் சத்தியம் செய்வதைக் கண்டு நான் எப்படி உன்னைத் தொடர்ந்து காதலிக்க முடியும். ஓடெட், எங்கள் இருவருக்கும் சித்திரவதையாக இருக்கும் இந்த தருணத்தை நீடிக்காதே. நீங்கள் விரும்பினால், அது ஒரு நொடியில் முடிந்துவிடும், நீங்கள் எப்போதும் சுதந்திரமாக இருப்பீர்கள். உங்கள் பதக்கம் பற்றி சொல்லுங்கள், இல்லையா

 

"ஆனால் எனக்குத் தெரியாது," அவள் கோபமாக அழுதாள், "ஒருவேளை மிக நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு, நான் என்ன செய்கிறேன் என்று புரியாமல், இரண்டு அல்லது மூன்று முறை இருக்கலாம்.

 

ஸ்வான் எல்லா சாத்தியங்களையும் பரிசீலித்தார். எனவே யதார்த்தம் என்பது சாத்தியக்கூறுகளுடன் தொடர்பில்லாத ஒன்று, நம் தலைக்கு மேலே உள்ள மேகங்களின் லேசான அசைவுகளுடன் நாம் பெறும் ஒரு குத்து காயத்தை விட அதிகமாக இல்லை, ஏனெனில் இந்த வார்த்தைகள்: "இரண்டு அல்லது மூன்று முறை" அவரது இதயத்தில் ஒரு வகையான சிலுவையைக் குறித்தது. "இரண்டு அல்லது மூன்று முறை" என்ற இந்த வார்த்தைகள், தூரத்தில், காற்றில் பேசப்படும் வார்த்தைகளைத் தவிர வேறு எதுவும் இதயத்தைத் தொட்டது போல் கிழித்து, நாம் உறிஞ்சும் விஷத்தைப் போல நோயை உண்டாக்கும் என்பது விசித்திரமானது. திருமதியிடம் கேட்ட இந்த வார்த்தையை தன்னிச்சையாக ஸ்வான் நினைத்தார். de Saint-Euverte: "டர்ன்டேபிள்களுக்குப் பிறகு நான் பார்த்த வலிமையான விஷயம் இது." அவர் உணர்ந்த இந்த வலி அவர் நம்பிய எதையும் போல் இல்லை. அவரது முழு அவநம்பிக்கையின் மணிநேரங்களில் அவர் அரிதாகவே தீமையாக கற்பனை செய்ததால் மட்டுமல்ல, அவர் இந்த விஷயத்தை கற்பனை செய்தபோதும் அது தெளிவற்றதாகவும், நிச்சயமற்றதாகவும், வார்த்தைகளில் இருந்து தப்பித்த அந்த குறிப்பிட்ட திகில் இல்லாமல் இருந்தது. "இரண்டு அல்லது மூன்று இருக்கலாம். காலங்கள்," என்று குறிப்பிட்ட கொடுமை இல்லாமல், அவர் முதன்முறையாக ஒரு நோயால் பாதிக்கப்பட்டார். ஆயினும்கூட, இந்தத் தீமைகள் அனைத்தும் வந்த இந்த ஒடெட் அவளுக்குப் பிடித்தது அல்ல, மாறாக மிகவும் விலைமதிப்பற்றது, துன்பம் பெருகியது போல, அதே நேரத்தில் அமைதியின் விலையும் வளர்ந்தது. எதிர்விஷம் இந்த பெண்ணிடம் மட்டுமே இருந்தது. நாம் திடீரென்று கண்டுபிடிக்கும் ஒரு நோய் மிகவும் தீவிரமானதாக இருப்பதைப் போல அவளுக்கு அதிக அக்கறை கொடுக்க விரும்பினார். "இரண்டு அல்லது மூன்று முறை" செய்ததாக அவள் சொன்ன மோசமான விஷயம் மீண்டும் நடக்க அவர் விரும்பவில்லை. அதற்கு அவர் ஒடேட்டைக் கவனிக்க வேண்டியிருந்தது. ஒரு நண்பரிடம் தனது எஜமானியின் தவறுகளைக் கண்டிப்பதன் மூலம், ஒருவர் அவரை அவளுடன் நெருக்கமாகக் கொண்டுவருவதில் மட்டுமே வெற்றி பெறுகிறார், ஏனெனில் அவர் அவர்களை நம்பவில்லை, ஆனால் அவர் அவற்றை நம்பினால் எவ்வளவு அதிகமாக இருக்கும். ஆனால், ஸ்வான் தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டான், அவளைப் பாதுகாப்பதில் அவன் எப்படி வெற்றிபெற முடியும்? அவர் ஒரு குறிப்பிட்ட பெண்ணிடமிருந்து அவளைக் காப்பாற்றலாம், ஆனால் நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் இருந்தனர், மேலும் அவர் வெர்டுரின்ஸில் ஓடெட்டைக் காணாத மாலையில், அவர் மீது என்ன பைத்தியக்காரத்தனம் இருந்தது என்பதை அவர் புரிந்துகொண்டார். , எப்போதும் சாத்தியமற்றது, மற்றொரு உயிரினம். அதிர்ஷ்டவசமாக ஸ்வானுக்கு, படையெடுப்பாளர்களின் கூட்டமாக அவரது ஆன்மாவிற்குள் நுழைந்த புதிய துன்பங்களுக்குக் கீழே, பழமையான, மென்மையான மற்றும் மௌனமாக உழைக்கும் இயற்கையின் பின்னணி இருந்தது, காயப்பட்ட உறுப்புகளின் செல்களைப் போல, சேதமடைந்த திசுக்களை உடனடியாக மீட்டெடுக்கும் நிலையில் உள்ளது. செயலிழந்த மூட்டு தசைகள் அவற்றின் இயக்கங்களை மீண்டும் தொடங்க முனைகின்றன. அவரது ஆன்மாவின் மிகவும் பழமையான, மிகவும் பூர்வீக குடிமக்கள், ஒரு கணம் ஸ்வானின் முழு பலத்தையும் இந்த தெளிவற்ற மறுசீரமைப்பு வேலையில் பயன்படுத்தினர், இது ஒரு குணமடைபவருக்கு, ஒரு இயக்குனருக்கு ஓய்வு என்ற மாயையை அளிக்கிறது. இம்முறை ஸ்வானின் மூளையில் வழக்கம் போல் சோர்வு காரணமாக இந்த தளர்வு ஏற்பட்டது, மாறாக அவரது இதயத்தில் இருந்தது. ஆனால் வாழ்க்கையில் ஒரு காலத்தில் இருந்த அனைத்து விஷயங்களும் மீண்டும் உருவாக்க முனைகின்றன, ஒரு வலிப்புத் தொடக்கத்தால் மீண்டும் கிளர்ந்தெழுந்த ஒரு காலாவதியான விலங்கைப் போல, இதயத்தில், ஒரு கணம் காப்பாற்றப்பட்டது, ஸ்வான், அதே துன்பம் அதே சிலுவையைத் திரும்பப் பெற வந்தது. Rue La Perouse க்கு அழைத்துச் சென்ற தனது விக்டோரியாவில் நீண்டு கொண்டிருந்த அந்த நிலவொளி மாலைகளை அவர் நினைவு கூர்ந்தார், அவர் விரும்பும் நச்சுப் பழங்களை அறியாமல், அன்பில் உள்ள ஒரு மனிதனின் உணர்ச்சிகளை அவர் விருப்பத்துடன் தனக்குள் வளர்த்துக் கொண்டார். ஆனால் இந்த எண்ணங்கள் அனைத்தும் ஒரு வினாடி மட்டுமே நீடித்தன, அவர் இதயத்தில் கையை வைத்து, மூச்சைப் பிடித்து, சித்திரவதைகளை மறைக்க சிரித்தார். அவர் ஏற்கனவே மீண்டும் கேள்விகளைக் கேட்கத் தொடங்கினார். இந்த அடியை அடிக்கச் செய்ததில், ஒரு எதிரி வெற்றி பெறாத வேதனையை, அவனது பொறாமைக்காக, அவர் இதுவரை அறிந்திராத மிகக் கொடூரமான வலியைப் பற்றி அவருக்குத் தெரியப்படுத்த, அவரது பொறாமை அவர் போதுமான அளவு துன்பப்பட்டதைக் கண்டுபிடிக்கவில்லை, மேலும் அவரை இன்னும் ஆழமான காயத்தைப் பெறச் செய்தது. ஒரு பொல்லாத தெய்வீகத்தைப் போல, அவனது பொறாமை ஸ்வானுக்கு உத்வேகம் அளித்து அவனை அவனது அழிவுக்குத் தள்ளியது. அது அவனுடைய தவறு அல்ல, ஆனால் ஒடெட்டின் சித்திரவதை முதலில் மோசமாகவில்லை என்றால்.

 

- என் அன்பே, அவன் அவளிடம், அது முடிந்துவிட்டது, எனக்குத் தெரிந்த ஒருவருடன் இருந்ததா?

 

"ஆனால் இல்லை, நான் சத்தியம் செய்கிறேன், தவிர, நான் அவ்வளவு தூரம் செல்லவில்லை என்று நான் மிகைப்படுத்தியதாக நினைக்கிறேன்.

 

அவர் சிரித்துக்கொண்டே தொடர்ந்தார்:

 

-உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்? பரவாயில்லை, ஆனால் நீங்கள் பெயரைச் சொல்ல முடியாதது துரதிர்ஷ்டவசமானது. நானே அந்த நபரைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவது, அதைப் பற்றி மீண்டும் சிந்திக்கவிடாமல் தடுக்கும். இனி உன்னை தொந்தரவு செய்ய மாட்டேன் என்பதற்காக இதை உனக்காக சொல்கிறேன். விஷயங்களை படமாக்குவது மிகவும் அமைதியானது. ஒருவரால் கற்பனை செய்ய முடியாதது பயங்கரமானது. ஆனால் நீங்கள் ஏற்கனவே மிகவும் அழகாக இருந்தீர்கள், நான் உங்களை சோர்வடைய விரும்பவில்லை. நீங்கள் எனக்கு செய்த அனைத்து நன்மைகளுக்கும் என் முழு மனதுடன் நன்றி கூறுகிறேன். இது முடிந்தது. இந்த வார்த்தை மட்டும்: "எவ்வளவு காலத்திற்கு முன்பு?"

 

-ஓ! சார்லஸ், ஆனால் நீ என்னைக் கொல்வதை உன்னால் பார்க்க முடியவில்லையா, அதெல்லாம் பழமையானது. நான் அதைப் பற்றி மீண்டும் ஒருபோதும் யோசித்ததில்லை, அந்த யோசனைகளை நீங்கள் எனக்கு மீண்டும் கொடுக்க விரும்புகிறீர்கள் என்று தெரிகிறது. நீங்கள் நன்றாக இருப்பீர்கள், உணர்வற்ற முட்டாள்தனத்துடனும், வேண்டுமென்றே தீயத்தனத்துடனும் அவள் சொன்னாள்.

 

-ஓ! நான் உன்னை அறிந்ததில் இருந்தே அறிய விரும்பினேன். ஆனால் அது இங்கே நடந்தால், மிகவும் இயல்பாக இருக்கும்; ஒரு குறிப்பிட்ட மாலையை நீங்கள் என்னிடம் சொல்ல முடியாது, அந்த மாலையில் நான் என்ன செய்து கொண்டிருந்தேன் என்பதை நானே நினைத்துக்கொள்கிறேன்; ஓடெட், என் அன்பே, யாருடன் நீங்கள் நினைவில் கொள்ளாமல் இருப்பது சாத்தியமில்லை என்பதை நீங்கள் நன்றாக புரிந்துகொள்கிறீர்கள்.

 

“ஆனால் எனக்குத் தெரியாது, ஒரு நாள் மாலை லீ போயிஸில் நீங்கள் எங்களைச் சந்திக்க தீவில் வந்தீர்கள் என்று நினைக்கிறேன். லௌம்ஸ் இளவரசியுடன் நீங்கள் உணவருந்தியுள்ளீர்கள், அதன் உண்மைத்தன்மைக்கு சான்றளிக்கும் ஒரு துல்லியமான விவரத்தை வழங்குவதில் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன் என்றார். அருகில் இருந்த டேபிளில் நான் வெகு நாட்களாகப் பார்க்காத ஒரு பெண். அவள் என்னிடம், "சிறிய பாறையின் பின்னால் வந்து, தண்ணீரின் மீது நிலவொளியின் விளைவைப் பாருங்கள்." முதலில் நான் கொட்டாவி விட்டு, "இல்லை, நான் சோர்வாக இருக்கிறேன், நான் இங்கே நன்றாக இருக்கிறேன்" என்று பதிலளித்தேன். அப்படியொரு நிலா வெளிச்சம் இருந்ததில்லை என்று உறுதி அளித்தாள். நான் அவரிடம் "அந்த நகைச்சுவை!" அவள் எங்கிருந்து வருகிறாள் என்று எனக்குத் தெரியும்.

 

ஒடெட் இதை கிட்டத்தட்ட சிரிப்புடன் விவரித்தார், இது அவளுக்கு மிகவும் இயல்பாகத் தோன்றியதாலோ அல்லது அதன் முக்கியத்துவத்தைக் குறைப்பதாக அவள் நினைத்ததாலோ அல்லது அவமானமாகத் தோன்றக்கூடாது என்பதற்காகவோ. ஸ்வானின் முகத்தைப் பார்த்ததும் அவள் தன் தொனியை மாற்றினாள்:

 

- நீங்கள் ஒரு மோசமானவர், நீங்கள் என்னை சித்திரவதை செய்ய விரும்புகிறீர்கள், நான் சொல்லும் பொய்களை என்னைச் சொல்ல வைப்பீர்கள், அதனால் நீங்கள் என்னை விட்டுவிடுங்கள்.

 

ஸ்வானை இலக்காகக் கொண்ட இந்த இரண்டாவது அடி முதல் அடியை விட மிகவும் கொடூரமானது. இது மிகவும் சமீபத்திய ஒன்று என்று அவர் ஒருபோதும் நினைக்கவில்லை, அதைக் கண்டுபிடிக்க முடியாத அவரது கண்களில் இருந்து மறைக்கப்பட்டது, கடந்த காலத்தில் அவர் அறியாதது அல்ல, ஆனால் மாலையில் அவர் நன்றாக நினைவில் இருந்தார். ஒடெட், தனக்கு நன்றாகத் தெரியும் என்று அவர் நினைத்தார், இப்போது அவர் வஞ்சகமான மற்றும் கொடூரமான ஒன்றைப் பின்நோக்கி எடுத்துக் கொண்டார்; அவற்றின் நடுவில் திடீரென்று இந்த இடைவெளி திறக்கப்பட்டது, இந்த நேரத்தில் ஐல் ஆஃப் வூட். புத்திசாலியாக இல்லாமல் ஒடேட்டிற்கு இயற்கையின் வசீகரம் இருந்தது. அவள் இந்த காட்சியை மிகவும் எளிமையாக மிமிங் செய்திருந்தாள், ஸ்வான், மூச்சிரைத்து, எல்லாவற்றையும் பார்த்தாள்; ஓடெட்டின் கொட்டாவி, சிறிய பாறை. அவள் பதிலைக் கேட்டான் - மகிழ்ச்சியுடன், ஐயோ!: "அந்த ஜோக்"!!! இன்றிரவு அவள் எதுவும் பேச மாட்டாள் என்று அவன் உணர்ந்தான். இந்த நேரத்தில் எதிர்பார்க்கப்படும் புதிய வெளிப்பாடு இல்லை என்று; அவர் அமைதியாக இருந்தார்; அவர் அவரிடம் கூறுகிறார்:

 

“என் ஏழை அன்பே, என்னை மன்னியுங்கள், நான் உன்னை காயப்படுத்துவது போல் உணர்கிறேன், அது முடிந்துவிட்டது, நான் இனி அதைப் பற்றி நினைக்கவில்லை.

 

ஆனால், அவனது கண்கள் அவனுக்குத் தெரியாத விஷயங்களிலும், அவர்களின் காதல் கடந்த காலத்தின் மீதும், ஏகபோகமாகவும், இனிமையாகவும் இருந்தது, ஏனென்றால் அது தெளிவற்றதாக இருந்ததையும், இப்போது அந்த நிமிடத்தில் ஒரு காயம் போல் கிழிப்பதையும் அவள் கண்டாள். , நிலவொளியில், லாம்ஸ் இளவரசியுடன் இரவு உணவிற்குப் பிறகு. ஆனால் அவர் வாழ்க்கையை சுவாரஸ்யமாகக் கண்டுபிடிப்பதில் மிகவும் பழக்கமாகிவிட்டார் - அதில் செய்யக்கூடிய ஆர்வமுள்ள கண்டுபிடிப்புகளைப் பாராட்டுகிறார் - அவர் மிகவும் வேதனையில் இருந்தபோது, ​​​​அத்தகைய வலியை தன்னால் தாங்க முடியாது என்று நினைத்தபோது, ​​அவர் தனக்குத்தானே கூறினார்: "வாழ்க்கை. உண்மையிலேயே ஆச்சரியமாக இருக்கிறது மற்றும் அழகான ஆச்சரியங்களை வைத்திருக்கிறது; சுருக்கமாக, துணை என்பது ஒருவர் நினைப்பதை விட பரவலான ஒன்று. இதோ நான் நம்பிய ஒரு பெண், மிகவும் எளிமையானவளாகவும், நேர்மையானவளாகவும், எவ்வாறாயினும், அவள் சிறியவளாக இருந்தாலும், அவளுடைய ரசனைகளில் மிகவும் சாதாரணமாகவும் ஆரோக்கியமாகவும் தோன்றினாள்: ஒரு நம்பமுடியாத கண்டனத்தின் பேரில், நான் அவளிடம் கேள்வி கேட்கிறேன், அவள் என்னிடம் ஒப்புக்கொண்டது, ஒருவர் சந்தேகிக்கக்கூடியதை விட அதிகமாக வெளிப்படுத்துகிறது. ஆனால் இந்த ஆர்வமற்ற கருத்துக்களுக்குள் அவரால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. இந்த விஷயங்களை அவள் அடிக்கடி செய்திருக்கிறாள், அவை மீண்டும் நிகழும் என்று அவன் முடிவு செய்ய வேண்டுமா என்பதை அறிய, அவள் சொன்னவற்றின் மதிப்பை அவன் சரியாக மதிப்பிட முயன்றான். "அவள் எங்கிருந்து வருகிறாள் என்று என்னால் பார்க்க முடிந்தது", "இரண்டு அல்லது மூன்று முறை", "அந்த ஜோக்!" ஆனால் அவர்கள் ஸ்வானின் நினைவாக நிராயுதபாணியாக மீண்டும் தோன்றவில்லை, அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் அவரவர் கத்தியைப் பிடித்து அவருக்கு ஒரு புதிய அடி கொடுத்தனர். நீண்ட காலமாக, ஒரு நோயாளி தனக்கு வலிமிகுந்த இயக்கத்தை உருவாக்க எல்லா நேரங்களிலும் முயற்சி செய்ய உதவ முடியாது என்பதால், அவர் இந்த வார்த்தைகளை மீண்டும் மீண்டும் கூறினார்: "நான் இங்கே நன்றாக இருக்கிறேன்", "இந்த நகைச்சுவை!", ஆனால் வலி மிகவும் வலுவாக இருந்தது, அவர் நிறுத்த வேண்டியிருந்தது. எப்பொழுதும் மிக இலகுவாக, மகிழ்ச்சியாகத் தீர்ப்பளித்து வந்த செயல்கள், ஒருவன் இறக்கக்கூடிய ஒரு நோயைப் போல் இப்போது அவனுக்குத் தீவிரமாகிவிட்டதைக் கண்டு வியந்தான். அவர் பல பெண்களை அறிந்திருந்தார், அவர் Odette ஐப் பார்க்கக் கேட்டிருக்கலாம். ஆனால், அவர்கள் அவரைப் போன்ற அதே கண்ணோட்டத்தில் தங்களை நிலைநிறுத்திக் கொள்வார்கள் என்று நம்புவது எப்படி, இவ்வளவு காலம் அவருடன் இருந்தவர், எப்போதும் தனது பெருந்தன்மையான வாழ்க்கையை வழிநடத்தியவருடன் இருக்க மாட்டார்கள், அவரிடம் சிரித்தபடி சொல்ல மாட்டார்கள்: "குறும்பு பொறாமை மகிழ்ச்சியுடன் மற்றவர்களை இழக்க விரும்புபவர்." திடீரென்று தாழ்த்தப்பட்ட பொறிக்கதவின் மூலம் (முன்பு ஓடெட்டின் மீதான தனது அன்பால் மென்மையான இன்பங்களை மட்டுமே அனுபவித்தவர்) திடீரென்று இந்த புதிய நரகத்தின் வட்டத்திற்குள் தள்ளப்பட்டாரா? பாவம் ஒடேட்! அவன் அவளைக் குறை கூறவில்லை. அவள் பாதி குற்றவாளி மட்டுமே. ஏறக்குறைய ஒரு குழந்தையை, நைஸில், பணக்கார ஆங்கிலேயரிடம் ஒப்படைத்தது அவளுடைய சொந்த அம்மாவால்தான் என்று சொல்லப்பட்டது அல்லவா. ஆனால் ஆல்ஃபிரட் டி விக்னியின் ஜர்னல் டி அன் போயெட்டின் இந்த வரிகள் என்ன ஒரு வேதனையான உண்மை, அவர் ஒருமுறை அலட்சியத்துடன் படித்தார்: அவள் சூழ்ந்தாள்? அவருடைய வாழ்க்கை எப்படி இருந்தது? வாழ்க்கையின் அனைத்து மகிழ்ச்சியும் அதன் அடிப்படையிலேயே உள்ளது. "அந்த ஜோக்!", "அவள் எங்கிருந்து வருகிறாள் என்று என்னால் பார்க்க முடிந்தது" போன்ற எளிய வாக்கியங்கள் அவனது எண்ணங்களால் உச்சரிக்கப்படும் என்று ஸ்வான் ஆச்சரியப்பட்டார். ஆனால், எளிமையான வாக்கியங்கள் என்று அவர் நம்புவது, ஓடெட்டின் கதையின் போது அவர் அனுபவித்த துன்பங்களை அவருக்கு மீட்டெடுக்க முடியும், அதற்கு இடையே உள்ள கவசத்தின் துண்டுகள் மட்டுமே என்பதை அவர் புரிந்துகொண்டார். ஏனென்றால், இந்த வேதனையைத்தான் அவர் மீண்டும் உணர்ந்தார். வீணாக, காலப்போக்கில், வீணாக, அவர் கொஞ்சம் மறந்துவிட்டார், மன்னித்துவிட்டார் - அவர் தனது வார்த்தைகளை மீண்டும் மீண்டும் சொன்ன தருணத்தில், பழைய துன்பம் அவரை ஓடெட் பேசுவதற்கு முன்பு இருந்ததைப் போலவே மாற்றியது: அறியாமை, நம்பிக்கை; அவரது கொடூரமான பொறாமை அவரை இன்னும் அறியாத ஒருவரின் நிலைக்குத் திரும்பச் செய்தது, பல மாதங்களுக்குப் பிறகு இந்த பழைய கதை இன்னும் ஒரு வெளிப்பாடு போல அவரை வருத்தப்படுத்தியது. அவரது நினைவாற்றலின் பயங்கரமான படைப்பாற்றலை அவர் பாராட்டினார். இந்த ஜெனரேட்டரின் பலவீனத்திலிருந்து தான், அதன் கருவுறுதல் வயதுக்கு ஏற்ப குறைகிறது, அவர் தனது சித்திரவதையில் ஒரு சமாதானத்தை எதிர்பார்க்க முடியும். ஆனால், ஓடிட்டே சொன்ன ஒரு வார்த்தை அவனைத் துன்புறுத்திக் கொண்டிருந்த சக்தி கொஞ்சம் கொஞ்சமாகத் தீர்ந்துவிட்டதாகத் தோன்றியது. பிறகு, ஸ்வானின் மனதில் இதுவரை நிலைத்திருந்த ஒன்று, கிட்டத்தட்ட ஒரு புதிய வார்த்தை மற்றவர்களிடம் இருந்து எடுத்து வந்து, குறையாத வீரியத்துடன் அவனைத் தாக்கியது. இளவரசி டெஸ் லாம்ஸுடன் அவர் உணவருந்திய மாலையின் நினைவு அவருக்கு வேதனையாக இருந்தது, ஆனால் அது மட்டுமே அவரது வலியின் மையமாக இருந்தது. இது எல்லா அண்டை நாட்களிலும் குழப்பமாக பரவியது. மேலும் அவர் தனது நினைவுகளில் அவளின் எந்தப் புள்ளியைத் தொட விரும்பினாலும், வெர்டுரின்கள் வூட் தீவில் அடிக்கடி உணவருந்திய முழு பருவமும் அவரை காயப்படுத்தியது. மிகவும் மோசமாக, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனது பொறாமையால் அவனுள் எழுந்த ஆர்வம், அவற்றைத் திருப்திப்படுத்துவதன் மூலம் அவன் தனக்குத் தரும் புதிய சித்திரவதைகளின் பயத்தால் நடுநிலையானது. ஓடெட்டின் வாழ்க்கையின் முழு காலமும் அவள் அவனைச் சந்திப்பதற்கு முன்பே கடந்துவிட்டதை அவன் உணர்ந்தான். அவர் ஒருபோதும் கற்பனை செய்ய முயற்சிக்காத காலகட்டம், அவர் தெளிவற்றதாகக் கண்ட சுருக்கமான விரிவாக்கம் அல்ல, ஆனால் உறுதியான சம்பவங்களால் நிரம்பிய குறிப்பிட்ட ஆண்டுகளால் ஆனது. ஆனால் அவர் அவற்றைப் பற்றி அறிந்தபோது, ​​இந்த நிறமற்ற, திரவ மற்றும் தாங்கக்கூடிய கடந்த காலம் ஒரு உறுதியான மற்றும் அழுக்கு உடலை, ஒரு தனிப்பட்ட மற்றும் கொடூரமான முகத்தை எடுக்கும் என்று அவர் அஞ்சினார். மேலும் அவர் சிந்திக்கும் சோம்பலால் அதை கருத்தரிக்க முயற்சிக்கவில்லை, ஆனால் துன்பத்திற்கு பயந்தார். பழைய மனவேதனையை உணராமல், ஒரு நாள் ஐல் ஆஃப் வூட், லாம்ஸ் இளவரசியின் பெயரைக் கேட்க முடியும் என்று அவர் நம்பினார், மேலும் புதிய வார்த்தைகள், இடங்களின் பெயர்களைக் கொடுக்க ஓடெட்டைத் தூண்டுவது விவேகமற்றது என்று நினைத்தார். , பல்வேறு சூழ்நிலைகளில், அவரது நோய் அரிதாகவே தணிந்து, அவரை மற்றொரு வடிவத்தில் மீண்டும் பிறக்கச் செய்யும். அவர் மங்கலாகப் பார்த்த சுருக்கமான விரிவாக்கம் அல்ல, ஆனால் குறிப்பிட்ட வருடங்கள், உறுதியான சம்பவங்களால் நிரம்பியதாக இருந்தது. ஆனால் அவர் அவற்றைப் பற்றி அறிந்தபோது, ​​இந்த நிறமற்ற, திரவ மற்றும் தாங்கக்கூடிய கடந்த காலம் ஒரு உறுதியான மற்றும் அழுக்கு உடலை, ஒரு தனிப்பட்ட மற்றும் கொடூரமான முகத்தை எடுக்கும் என்று அவர் அஞ்சினார். மேலும் அவர் சிந்திக்கும் சோம்பலால் அதை கருத்தரிக்க முயற்சிக்கவில்லை, ஆனால் துன்பத்திற்கு பயந்தார். பழைய மனவேதனையை உணராமல், ஒரு நாள் ஐல் ஆஃப் வூட், லாம்ஸ் இளவரசியின் பெயரைக் கேட்க முடியும் என்று அவர் நம்பினார், மேலும் புதிய வார்த்தைகள், இடங்களின் பெயர்களைக் கொடுக்க ஓடெட்டைத் தூண்டுவது விவேகமற்றது என்று நினைத்தார். , பல்வேறு சூழ்நிலைகளில், அவரது நோய் அரிதாகவே தணிந்து, அவரை மற்றொரு வடிவத்தில் மீண்டும் பிறக்கச் செய்யும். அவர் மங்கலாகப் பார்த்த சுருக்கமான விரிவாக்கம் அல்ல, ஆனால் குறிப்பிட்ட வருடங்கள், உறுதியான சம்பவங்களால் நிரம்பியதாக இருந்தது. ஆனால் அவர் அவற்றைப் பற்றி அறிந்தபோது, ​​இந்த நிறமற்ற, திரவ மற்றும் தாங்கக்கூடிய கடந்த காலம் ஒரு உறுதியான மற்றும் அழுக்கு உடலை, ஒரு தனிப்பட்ட மற்றும் கொடூரமான முகத்தை எடுக்கும் என்று அவர் அஞ்சினார். மேலும் அவர் சிந்திக்கும் சோம்பலால் அதை கருத்தரிக்க முயற்சிக்கவில்லை, ஆனால் துன்பத்திற்கு பயந்தார். பழைய மனவேதனையை உணராமல், ஒரு நாள் ஐல் ஆஃப் வூட், லாம்ஸ் இளவரசியின் பெயரைக் கேட்க முடியும் என்று அவர் நம்பினார், மேலும் புதிய வார்த்தைகள், இடங்களின் பெயர்களைக் கொடுக்க ஓடெட்டைத் தூண்டுவது விவேகமற்றது என்று நினைத்தார். , பல்வேறு சூழ்நிலைகளில், அவரது நோய் அரிதாகவே தணிந்து, அவரை மற்றொரு வடிவத்தில் மீண்டும் பிறக்கச் செய்யும். இந்த நிறமற்ற கடந்த காலம், திரவமானது மற்றும் தாங்கக்கூடியது, ஒரு உறுதியான மற்றும் அழுக்கு உடலை, ஒரு தனிப்பட்ட மற்றும் கொடூரமான முகத்தை எடுக்கும் என்று அவர் அஞ்சினார். மேலும் அவர் சிந்திக்கும் சோம்பலால் அதை கருத்தரிக்க முயற்சிக்கவில்லை, ஆனால் துன்பத்திற்கு பயந்தார். பழைய மனவேதனையை உணராமல், ஒரு நாள் ஐல் ஆஃப் வூட், லாம்ஸ் இளவரசியின் பெயரைக் கேட்க முடியும் என்று அவர் நம்பினார், மேலும் புதிய வார்த்தைகள், இடங்களின் பெயர்களைக் கொடுக்க ஓடெட்டைத் தூண்டுவது விவேகமற்றது என்று நினைத்தார். , பல்வேறு சூழ்நிலைகளில், அவரது நோய் அரிதாகவே தணிந்து, அவரை மற்றொரு வடிவத்தில் மீண்டும் பிறக்கச் செய்யும். இந்த நிறமற்ற கடந்த காலம், திரவமானது மற்றும் தாங்கக்கூடியது, ஒரு உறுதியான மற்றும் அழுக்கு உடலை, ஒரு தனிப்பட்ட மற்றும் கொடூரமான முகத்தை எடுக்கும் என்று அவர் அஞ்சினார். மேலும் அவர் சிந்திக்கும் சோம்பலால் அதை கருத்தரிக்க முயற்சிக்கவில்லை, ஆனால் துன்பத்திற்கு பயந்தார். பழைய மனவேதனையை உணராமல், ஒரு நாள் ஐல் ஆஃப் வூட், லாம்ஸ் இளவரசியின் பெயரைக் கேட்க முடியும் என்று அவர் நம்பினார், மேலும் புதிய வார்த்தைகள், இடங்களின் பெயர்களைக் கொடுக்க ஓடெட்டைத் தூண்டுவது விவேகமற்றது என்று நினைத்தார். , பல்வேறு சூழ்நிலைகளில், அவரது நோய் அரிதாகவே தணிந்து, அவரை மற்றொரு வடிவத்தில் மீண்டும் பிறக்கச் செய்யும்.

 

ஆனால் அடிக்கடி அவர் அறியாத விஷயங்களை, அவர் இப்போது தெரிந்துகொள்ள பயப்படுகிறார், ஓடிட் தானே அவற்றை தன்னிச்சையாகவும், தன்னையறியாமலும் அவருக்கு வெளிப்படுத்தினார்; உண்மையில் ஓடெட்டின் நிஜ வாழ்க்கைக்கும் ஒப்பீட்டளவில் அப்பாவி வாழ்க்கைக்கும் இடையே உள்ள இடைவெளியை, ஸ்வான் நம்பியிருந்தும், இன்னும் அடிக்கடி நம்பியும், அவருடைய எஜமானி வழிநடத்துவதாகவும், இந்த இடைவெளி ஓடெட்டிற்குத் தெரியாது: ஒரு தீய உயிரினம், எப்போதும் அதே நல்லொழுக்கத்தை பாதிக்கிறது. தன் தீமைகள் சந்தேகப்படுவதை அவர் விரும்பாத உயிரினங்களின் முன், தொடர்ச்சியான வளர்ச்சி தன்னைப் புரிந்து கொள்ள முடியாத இவை, சாதாரண வாழ்க்கை முறைகளிலிருந்து சிறிது சிறிதாக அவரை எவ்வளவு தூரம் அழைத்துச் செல்கின்றன என்பதை உணர எந்தக் கட்டுப்பாடும் இல்லை. அவர்களின் சகவாழ்வில், ஓடெட்டின் மனதில், அவள் ஸ்வானிடம் இருந்து மறைத்த செயல்களின் நினைவால், மற்றவர்கள் படிப்படியாக அதன் பிரதிபலிப்பைப் பெற்றனர், அவர்களால் தொற்றக்கூடியவர்களாக இருந்தார்கள், அவர்களில் விசித்திரமான எதையும் அவளால் கண்டுபிடிக்கமுடியாமல், குறிப்பிட்ட சூழலில் அவர்கள் மோதாமல், அவர்களை அவளுக்குள் வாழவைத்தார்; ஆனால் அவள் அவற்றை ஸ்வானிடம் சொன்னால், அவர்கள் காட்டிக் கொடுத்த சூழ்நிலையின் வெளிப்பாட்டால் அவன் திகிலடைந்தான். ஒரு நாள், ஒடெட்டை காயப்படுத்தாமல், அவள் எப்போதாவது மேட்ச்மேக்கர்களிடம் சென்றிருக்கிறாளா என்று அவளிடம் கேட்க முயன்றான். உண்மையைச் சொன்னால், அவர் நம்பவில்லை; அநாமதேயக் கடிதத்தைப் படித்தது அவரது புத்திசாலித்தனத்தில் அனுமானத்தை அறிமுகப்படுத்தியது, ஆனால் ஒரு இயந்திர வழியில்; அவள் அங்கு எந்த நம்பகத்தன்மையையும் காணவில்லை, ஆனால் உண்மையில் அங்கேயே இருந்தாள், மேலும் ஸ்வான், முற்றிலும் பொருள்களிலிருந்து விடுபட, இருப்பினும் சந்தேகத்தின் சங்கடமான இருப்பை அகற்ற, ஓடெட் அதை ஒழிக்க விரும்பினார். "ஓ! இல்லை! அதற்காக நான் துன்புறுத்தப்படவில்லை என்பதல்ல, அவள் மேலும் சொன்னாள், ஸ்வானுக்கு அவளால் சட்டப்பூர்வமாகத் தோன்ற முடியாது என்பதை அவள் இனி கவனிக்கவில்லை என்ற மாயையின் திருப்தியை ஒரு புன்னகையில் வெளிப்படுத்தினாள். நேற்று இரண்டு மணி நேரத்திற்கும் மேலாக எனக்காகக் காத்திருந்த ஒருவர் இருக்கிறார், அவள் எனக்கு எந்த விலையையும் கொடுத்தாள். அவரை என்னிடம் அழைத்து வரவில்லையென்றால் நான் தற்கொலை செய்து கொள்வேன்” என்று ஒரு தூதுவர் அவரிடம் கூறியதாக தெரிகிறது. நான் வெளியே இருக்கிறேன் என்று சொன்னார்கள், அவள் போய்விடுவாள் என்று அவளிடம் பேச நானே சென்றேன். நான் அதை எப்படிப் பெற்றேன் என்பதைப் பார்க்க நான் விரும்பினேன், பக்கத்து அறையில் இருந்து என்னைக் கேட்ட என் பணிப்பெண், நான் என் குரலின் உச்சியில் கத்துவதை என்னிடம் சொன்னாள்: “ஆனால் நான் விரும்பவில்லை என்று நான் சொன்னதால்! இது போன்ற ஒரு யோசனை, எனக்கு அது பிடிக்கவில்லை. நான் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்ய சுதந்திரமாக இருக்கிறேன் என்று நினைக்கிறேன்! எனக்குப் பணம் தேவைப்பட்டால், எனக்குப் புரிகிறது...' அவளை உள்ளே அனுமதிக்கக் கூடாது என்று வரவேற்பாளர் உத்தரவு போட்டிருக்கிறார், நான் நாட்டில் இருக்கிறேன் என்று சொல்வார். ஆ! நீங்கள் எங்காவது மறைந்திருப்பதை நான் விரும்பினேன். நீங்கள் மகிழ்ச்சியடைந்திருப்பீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன், அன்பே. அவளிடம் ஒரே மாதிரியான ஒன்று இருக்கிறது, நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள், உங்கள் சிறிய ஓடெட், இருப்பினும் மக்கள் அவளை மிகவும் வெறுக்கத்தக்கதாகக் காண்கிறார்கள்.

 

அதுமட்டுமல்லாமல், அவளது வாக்குமூலங்கள், அவன் கண்டுபிடித்ததாக அவள் கருதிய தவறுகளை அவனிடம் சொன்னபோது, ​​பழைய சந்தேகங்களுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைப்பதை விட, புதிய சந்தேகங்களுக்கு ஒரு தொடக்க புள்ளியாக ஸ்வானுக்கு உதவியது. ஏனென்றால், அவர்கள் ஒருபோதும் அவர்களுக்கு சரியான விகிதாசாரத்தில் இருக்கவில்லை. ஒடெட்டின் ஒப்புதல் வாக்குமூலம் இருந்தபோதிலும், ஸ்வான் நினைத்துப் பார்க்காத ஒன்று துணைக்கருவியில் இருந்தது, அது புதுமையால் அவரை மூழ்கடித்தது மற்றும் அவரது பொறாமையின் சிக்கலின் விதிமுறைகளை மாற்றுவதற்கு அவருக்கு உதவப் போகிறது. மேலும் இந்த வாக்குமூலங்களை அவரால் மறக்க முடியவில்லை. அவரது ஆன்மா அவர்களை சுமந்தது, நிராகரித்தது, பிணங்களைப் போல அவர்களைத் தொட்டிலில் வைத்தது. மேலும் அதில் விஷம் கலந்தாள்.

 

பாரிஸ்-முர்சியா திருவிழாவின் நாளில் ஃபோர்செவில்லே தனக்குச் சென்றதைப் பற்றி அவள் அவனிடம் சொன்னாள். "உனக்கு அவனை எப்படி ஏற்கனவே தெரியும்? ஆ! ஆம், உண்மைதான், தன்னைப் புறக்கணித்ததாகத் தெரியவில்லை என்று தன்னைத் திருத்திக் கொண்டான். பாரிஸ்-முர்சியா விருந்து நாளில், அவர் மிகவும் விலைமதிப்பற்றதாக வைத்திருந்த கடிதத்தை அவளிடமிருந்து பெற்றபோது, ​​​​அவள் ஒருவேளை தங்க மாளிகையில் ஃபோர்செவில்லேவுடன் மதிய உணவு சாப்பிடுகிறாள் என்பதை நினைத்து அவர் திடீரென்று நடுங்கத் தொடங்கினார். இல்லை என்று அவனிடம் சத்தியம் செய்தாள். "இன்னும் தங்க மாளிகை எனக்கு உண்மையல்ல என்று தெரிந்த ஏதோ ஒன்றை நினைவூட்டுகிறது," என்று அவளை பயமுறுத்த அவன் அவளிடம் சொன்னான். நீ என்னை ப்ரெவோஸ்டில் தேடும் போது நான் அதிலிருந்து வெளியே வருகிறேன் என்று சொன்னேன்," என்று அவள் அவனுக்கு பதிலளித்தாள் (நம்பினாள். அவன் அதை அறிந்திருந்தான்), ஒரு முடிவுடன், சிடுமூஞ்சித்தனம், கூச்சம், பெருமிதத்தால் அவள் மறைக்க விரும்புவதை ஸ்வான் வருத்தப்படுத்துவாள் என்ற பயம், பின்னர் அவள் வெளிப்படையாக இருக்க முடியும் என்று அவனுக்குக் காட்ட ஆசை. அதனால் அவள் ஸ்வானுக்குச் செய்யும் தீங்கைப் பற்றி ஒடெட்டே அறியாமல் இருந்ததால், கொடூரத்திலிருந்து விடுபட்ட ஒரு மரணதண்டனை செய்பவரின் கூர்மை மற்றும் வீரியத்துடன் தாக்கினாள்; அவள் சிரிக்க ஆரம்பித்தாள், ஒருவேளை அது உண்மையாக இருக்கலாம், குறிப்பாக அவமானமாகவோ, குழப்பமாகவோ இருக்கக்கூடாது என்பதற்காக. "நான் மைசன் டோரிக்கு செல்லவில்லை என்பது உண்மைதான், நான் ஃபோர்செவில்லை விட்டு வெளியேறினேன். நான் உண்மையில் ப்ரெவோஸ்டுக்குச் சென்றிருந்தேன், அது நகைச்சுவையல்ல, அவர் என்னை அங்கே சந்தித்தார், உள்ளே வந்து அவருடைய வேலைப்பாடுகளைப் பார்க்கச் சொன்னார். ஆனால் அவரைப் பார்க்க ஒருவர் வந்திருந்தார். நீ சலித்துவிடுவாய் என்று பயந்துதான் மைசன் டி'ஓரில் இருந்து வந்தேன் என்று சொன்னேன். பார், அது எனக்கு மிகவும் இனிமையாக இருந்தது. நான் தவறு செய்தேன் என்று வைத்துக்கொள்வோம். குறைந்த பட்சம் நான் நேரடியாக சொல்கிறேன். பாரிஸ்-முர்சியா திருவிழாவின் நாளில் நான் அவருடன் மதிய உணவு சாப்பிட்டேன் என்று உங்களிடம் சொல்லாமல் இருப்பதில் எனக்கு என்ன ஆர்வம் இருக்கும், அது உண்மையாக இருந்தால்? குறிப்பாக அந்த நேரத்தில் நாங்கள் ஒருவரையொருவர் இன்னும் நன்கு அறிந்திருக்கவில்லை, சொல்லுங்கள், அன்பே. இந்த அபரிமிதமான வார்த்தைகள் தன்னிடம் உண்டாக்கிய சக்தியற்றவனின் திடீர் கோழைத்தனத்துடன் அவன் அவளைப் பார்த்து சிரித்தான். இவ்வாறு, அவர்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததால், அவர் மீண்டும் சிந்திக்கத் துணியவில்லை, அவள் அவனைக் காதலித்த அந்த மாதங்களில், அவள் ஏற்கனவே அவனிடம் பொய் சொன்னாள்! அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் மாலை அவர்கள் "கால்நடை" செய்தார்கள்) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியேறும்படி அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கு இருந்திருக்க வேண்டும், ஸ்வான் சந்தேகிக்காத ஒரு பொய்யையும் மறைத்தார்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும். பாரிஸ்-முர்சியா திருவிழாவின் நாளில் நான் அவருடன் மதிய உணவு சாப்பிட்டேன் என்று உங்களிடம் சொல்லாமல் இருப்பதில் எனக்கு என்ன ஆர்வம் இருக்கும், அது உண்மையாக இருந்தால்? குறிப்பாக அந்த நேரத்தில் நாங்கள் ஒருவரையொருவர் இன்னும் நன்கு அறிந்திருக்கவில்லை, சொல்லுங்கள், அன்பே. இந்த அபரிமிதமான வார்த்தைகள் தன்னிடம் உண்டாக்கிய சக்தியற்றவனின் திடீர் கோழைத்தனத்துடன் அவன் அவளைப் பார்த்து சிரித்தான். இவ்வாறு, அவர்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததால், அவர் மீண்டும் சிந்திக்கத் துணியவில்லை, அவள் அவனைக் காதலித்த அந்த மாதங்களில், அவள் ஏற்கனவே அவனிடம் பொய் சொன்னாள்! அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் மாலை அவர்கள் "கால்நடை" செய்தார்கள்) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியேறும்படி அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கு இருந்திருக்க வேண்டும், ஸ்வான் சந்தேகிக்காத ஒரு பொய்யையும் மறைத்தார்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும். பாரிஸ்-முர்சியா திருவிழாவின் நாளில் நான் அவருடன் மதிய உணவு சாப்பிட்டேன் என்று உங்களிடம் சொல்லாமல் இருப்பதில் எனக்கு என்ன ஆர்வம் இருக்கும், அது உண்மையாக இருந்தால்? குறிப்பாக அந்த நேரத்தில் நாங்கள் ஒருவரையொருவர் இன்னும் நன்கு அறிந்திருக்கவில்லை, சொல்லுங்கள், அன்பே. இந்த அபரிமிதமான வார்த்தைகள் தன்னிடம் உண்டாக்கிய சக்தியற்றவனின் திடீர் கோழைத்தனத்துடன் அவன் அவளைப் பார்த்து சிரித்தான். இவ்வாறு, அவர்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததால், அவர் மீண்டும் சிந்திக்கத் துணியவில்லை, அவள் அவனைக் காதலித்த அந்த மாதங்களில், அவள் ஏற்கனவே அவனிடம் பொய் சொன்னாள்! அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் இரவு அவர்கள் "கால்நடை" செய்த) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியே வருமாறு அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கே இருந்திருக்க வேண்டும், ஸ்வான் சந்தேகிக்காத ஒரு பொய்யையும் மறைத்தார்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும். அது உண்மையாக இருந்தால்? குறிப்பாக அந்த நேரத்தில் நாங்கள் ஒருவரையொருவர் இன்னும் நன்கு அறிந்திருக்கவில்லை, சொல்லுங்கள், அன்பே. இந்த அபரிமிதமான வார்த்தைகள் தன்னிடம் உண்டாக்கிய சக்தியற்றவனின் திடீர் கோழைத்தனத்துடன் அவன் அவளைப் பார்த்து சிரித்தான். இவ்வாறு, அவர்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததால், அவர் மீண்டும் சிந்திக்கத் துணியவில்லை, அவள் அவனைக் காதலித்த அந்த மாதங்களில், அவள் ஏற்கனவே அவனிடம் பொய் சொன்னாள்! அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் இரவு அவர்கள் "கால்நடை" செய்த) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியேறும்படி அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கே இருந்திருக்க வேண்டும், மேலும் ஸ்வான் சந்தேகிக்காத பொய்யை மறைப்பவர்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும். அது உண்மையாக இருந்தால்? குறிப்பாக அந்த நேரத்தில் நாங்கள் ஒருவரையொருவர் இன்னும் நன்கு அறிந்திருக்கவில்லை, சொல்லுங்கள், அன்பே. இந்த அபரிமிதமான வார்த்தைகள் தன்னிடம் உண்டாக்கிய சக்தியற்றவனின் திடீர் கோழைத்தனத்துடன் அவன் அவளைப் பார்த்து சிரித்தான். இவ்வாறு, அவர்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததால், அவர் மீண்டும் சிந்திக்கத் துணியவில்லை, அவள் அவனைக் காதலித்த அந்த மாதங்களில், அவள் ஏற்கனவே அவனிடம் பொய் சொன்னாள்! அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் மாலை அவர்கள் "கால்நடை" செய்தார்கள்) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியேறும்படி அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கு இருந்திருக்க வேண்டும், ஸ்வான் சந்தேகிக்காத ஒரு பொய்யையும் மறைத்தார்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும். அந்த அபரிமிதமான வார்த்தைகள் தன்னிடம் உண்டாக்கிய சக்தியற்றவனின் திடீர் கோழைத்தனத்துடன் அவன் அவளைப் பார்த்து சிரித்தான். இவ்வாறு, அவர்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததால், அவர் மீண்டும் சிந்திக்கத் துணியவில்லை, அவள் அவனைக் காதலித்த அந்த மாதங்களில், அவள் ஏற்கனவே அவனிடம் பொய் சொன்னாள்! அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் இரவு அவர்கள் "கால்நடை" செய்த) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியே வருமாறு அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கே இருந்திருக்க வேண்டும், ஸ்வான் சந்தேகிக்காத ஒரு பொய்யையும் மறைத்தார்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும். அந்த அபரிமிதமான வார்த்தைகள் தன்னிடம் உண்டாக்கிய சக்தியற்றவனின் திடீர் கோழைத்தனத்துடன் அவன் அவளைப் பார்த்து சிரித்தான். இவ்வாறு, அவர்கள் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததால், அவர் மீண்டும் சிந்திக்கத் துணியவில்லை, அவள் அவனைக் காதலித்த அந்த மாதங்களில், அவள் ஏற்கனவே அவனிடம் பொய் சொன்னாள்! அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் இரவு அவர்கள் "கால்நடை" செய்த) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியே வருமாறு அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கே இருந்திருக்க வேண்டும், ஸ்வான் சந்தேகிக்காத ஒரு பொய்யையும் மறைத்தார்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும். அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் மாலை அவர்கள் "கால்நடை" செய்தார்கள்) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியேறும்படி அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கு இருந்திருக்க வேண்டும், ஸ்வான் சந்தேகிக்காத ஒரு பொய்யையும் மறைத்தார்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும். அதே போல் அந்த தருணம் (முதல் மாலை அவர்கள் "கால்நடை" செய்த) கோல்டன் ஹவுஸை விட்டு வெளியேறும்படி அவள் சொன்னபோது, ​​இன்னும் எத்தனை பேர் அங்கு இருந்திருக்க வேண்டும், மேலும் ஸ்வான் சந்தேகிக்காத பொய்யை மறைப்பவர்கள். ஒரு நாள் அவள் அவனிடம் சொன்னது அவனுக்கு நினைவுக்கு வந்தது: “நான் திருமதியிடம் மட்டும் சொல்ல வேண்டும்.என்னை என் ஆடை தயாராக இல்லை, என் வண்டி தாமதமாக வந்தது என்று வெர்டுரின் கூறினார். அதைச் செய்ய எப்போதும் ஒரு வழி இருக்கிறது." அனேகமாக அவனிடமும், பலமுறை அவனிடம் தாமதத்தை விளக்கும், நேர மாற்றத்தை நியாயப்படுத்தும் இந்த வார்த்தைகளை அவள் நழுவவிட்டிருந்தால், அவை அவன் சந்தேகப்படாமல் மறைத்திருக்க வேண்டும். "என் ஆடை தயாராக இல்லை, என் வண்டி தாமதமாக வந்தது, எப்போதும் ஒரு வழி ஏற்பாடு உள்ளது என்று ஸ்வானிடம் மட்டுமே நான் சொல்ல வேண்டும்." ஸ்வானின் அனைத்து இனிமையான நினைவுகளின் கீழ், கடந்த காலத்தில் ஓடெட் தன்னிடம் பேசிய எளிமையான வார்த்தைகளின் கீழ், நற்செய்தியின் வார்த்தைகள் என்று அவன் நம்பியிருந்தாள், அவள் அவனிடம் சொன்ன தினசரி செயல்களின் கீழ், மிகவும் பழக்கமான , அவரது தையல்காரரின் வீடு, அவென்யூ டு போயிஸ், ஹிப்போட்ரோம், அவர் உணர்ந்தார் (மிக விரிவான நாட்களில் இன்னும் விளையாட்டையும், இடத்தையும் விட்டு, சில செயல்களுக்கு ஒரு மறைவிடமாகச் செயல்படக்கூடிய இந்த அதிகப்படியான நேரத்துக்கு ஆதரவாக மறைக்கப்பட்டது), பொய்கள் ஊர்ந்து செல்லும் சாத்தியமுள்ள மற்றும் நிலத்தடியில் இருப்பதை உணர்ந்தார். அவளுக்கு மிகவும் பிடித்தமான அனைத்தும், அவளுடைய சிறந்த மாலைகள், ரூ லா பெரூஸ், அவள் சொன்னதைத் தவிர மற்ற நேரங்களில் ஓடெட் எப்போதும் வெளியேற வேண்டியிருந்தது, அதைக் கேட்டபோது அவன் உணர்ந்த ஒரு சிறிய இருண்ட திகில் எல்லா இடங்களிலும் பரவியது. கோல்டன் ஹவுஸைப் பற்றிய ஒப்புதல் வாக்குமூலம், மற்றும் நினிவேயின் பாழடைந்த இடத்தில் உள்ள அழுக்கு மிருகங்களைப் போல, தனது கடந்த காலம் முழுவதும் கல்லாக கல்லை அசைத்தது. இப்போது அவர் ஒவ்வொரு முறையும் அவரது நினைவு தங்க மாளிகையின் கொடூரமான பெயரைச் சொன்னால், அது சமீபத்தில் Mme இல் இல்லை.என்னை de Saint-Euverte, ஏனென்றால் அவர் நீண்ட காலமாக இழந்த ஒரு மகிழ்ச்சியை அது அவருக்கு நினைவூட்டியது, ஆனால் அவர் இப்போதுதான் கற்றுக்கொண்ட ஒரு துரதிர்ஷ்டம். பின்னர் அது மைசன் டோரியின் பெயரைப் போலவே இலே டு போயிஸ் என்ற பெயரிலும் இருந்தது, அது படிப்படியாக ஸ்வானைத் துன்பப்படுத்துவதை நிறுத்தியது. நம் காதல், பொறாமை என்று நாம் நம்புவது ஒரே தொடர்ச்சியான, பிரிக்க முடியாத ஆர்வம் அல்ல. அவை தொடர்ச்சியான காதல்களின் முடிவிலியால் ஆனவை, இடைக்காலமான வெவ்வேறு பொறாமைகள், ஆனால் அவற்றின் இடைவிடாத கூட்டத்தால் தொடர்ச்சியின் தோற்றத்தை, ஒற்றுமையின் மாயையை அளிக்கிறது. ஸ்வானின் அன்பின் வாழ்க்கை, அவரது பொறாமையின் நம்பகத்தன்மை, மரணம், துரோகம், எண்ணற்ற ஆசைகள், எண்ணற்ற சந்தேகங்கள், இவை அனைத்தும் ஓடெட்டை தங்கள் பொருளாகக் கொண்டிருந்தன. அவளைப் பார்க்காமல் வெகுநேரம் சென்றிருந்தால், இறந்தவர்களுக்குப் பதிலாக மற்றவர்கள் வந்திருக்க மாட்டார்கள்.

 

சில மாலைகளில் அவள் திடீரென்று அவனிடம் மீண்டும் ஒரு கருணை காட்டினாள், பல ஆண்டுகளாக அது புதுப்பிக்கப்படாமல் இருந்ததைக் காணும் வேதனையில், அவன் உடனே பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும் என்று கடுமையாக எச்சரித்தாள்; "கால்நடை செய்ய" நீங்கள் உடனடியாக வீட்டிற்குச் செல்ல வேண்டியிருந்தது, மேலும் அவர் மீது அவள் கொண்டிருந்த இந்த ஆசை மிகவும் திடீரென்று, மிகவும் விவரிக்க முடியாதது, மிகவும் சக்தியற்றது, அவளது பாசங்கள் மிகவும் ஆர்ப்பாட்டமாகவும் மிகவும் அசாதாரணமாகவும் இருந்தது, இந்த மிருகத்தனமான மற்றும் சாத்தியக்கூறுகள் ஸ்வானுக்கு ஒரு பொய் மற்றும் அக்கிரமம் என மிகவும் வருத்தம். ஒரு நாள் மாலை அவன் இப்படி இருந்தபோது, ​​அவள் கொடுத்த உத்தரவின் பேரில், அவளுடன் திரும்பி வந்து, அவளது வழக்கமான வறட்சியுடன் முரண்பட்ட உணர்ச்சிமிக்க வார்த்தைகளால் அவள் முத்தங்களை இணைத்தபோது, ​​திடீரென்று சத்தம் கேட்டதாக அவன் நினைத்தான்; அவர் எழுந்து, எங்கும் பார்த்தார், யாரையும் காணவில்லை, ஆனால் அவளுடன் தனது இடத்தை மீண்டும் தொடர தைரியம் இல்லை, அவர் கோபத்தின் உச்சத்தில், ஒரு குவளையை உடைத்து ஸ்வானிடம் கூறினார்: "நாங்கள் உன்னை ஒருபோதும் எதுவும் செய்ய முடியாது!" மேலும், அவள் யாருடைய பொறாமையால் அவள் புலன்களைத் தூண்ட விரும்புகிறாள் அல்லது அதை இயக்க விரும்புகிறாள் என்பதை அவள் மறைத்து வைத்திருக்கவில்லையா என்று அவன் நிச்சயமற்றவனாகவே இருந்தான்.

 

சில சமயங்களில் அவளிடம் இருந்து ஏதாவது கற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்ற நம்பிக்கையில், அவளிடம் பெயர் சொல்லத் துணியாமல் டேட்டிங் வீடுகளுக்குச் சென்றான். "நீங்கள் விரும்பும் ஒரு சிறியவர் என்னிடம் இருக்கிறார்," என்று தீப்பெட்டிக்காரர் கூறினார். அவர் ஒரு மணி நேரம் ஒரு ஏழைப் பெண்ணுடன் சோகமாக அரட்டை அடித்துக் கொண்டிருந்தார், மேலும் அவர் எதுவும் செய்யவில்லை என்று ஆச்சரியப்பட்டார். ஒரு மிக இளம் மற்றும் அழகான பெண் ஒரு நாள் அவனிடம் சொன்னாள்: "நான் ஒரு நண்பரைக் கண்டுபிடிக்க விரும்புகிறேன், பின்னர் அவர் உறுதியாக இருக்க முடியும், நான் இனி யாருடனும் செல்லமாட்டேன்." - "உண்மையில், அது சாத்தியம் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா? ஒரு பெண் அவள் நேசிக்கப்படுகிறாள் என்று தொட்டாள், உன்னை ஒருபோதும் ஏமாற்ற மாட்டாள்?" ஸ்வான் கவலையுடன் அவனிடம் கேட்டான். "நிச்சயம்! அது பாத்திரங்களைப் பொறுத்தது!" லாம்ஸ் இளவரசியை மகிழ்விக்கும் அதே விஷயங்களை இந்தப் பெண்களிடம் ஸ்வான் சொல்லாமல் இருக்க முடியவில்லை. நண்பரைத் தேடிக் கொண்டிருந்தவரிடம், அவர் புன்னகையுடன் கூறினார்: “நன்றாக இருக்கிறது, நீலக் கண்களை உங்கள் பெல்ட்டின் நிறத்தில் வைத்தீர்கள். ”—“நீங்களும் நீல நிற கஃப்ஸ் வைத்திருக்கிறீர்கள். நான் உங்களுக்கு சலிப்படையவில்லை, ஒருவேளை நீங்கள் செய்ய வேண்டிய விஷயங்கள் இருக்கிறதா?" - "இல்லை, எனக்கு நிறைய நேரம் இருக்கிறது. நீங்கள் என்னை தொந்தரவு செய்திருந்தால், நான் உங்களிடம் கூறியிருப்பேன். மாறாக, நீங்கள் பேசுவதைக் கேட்க விரும்புகிறேன்.”—“நான் மிகவும் முகஸ்துதியாக இருக்கிறேன். நாங்க நல்லா பேசுறோம் இல்லையா?" அவன் உள்ளே நுழைந்த இடையரிடம் சொன்னான். அவர்கள் எவ்வளவு புத்திசாலிகள்! அதனால்! அவர்கள் இப்போது என்னிடம் பேச வருகிறார்கள். இளவரசர் மறுநாள் சொன்னார், இது அவரது மனைவியை விட இங்கே சிறந்தது. இப்போது உலகில் அவர்கள் அனைவருக்கும் பாலினம் இருப்பதாகத் தெரிகிறது, இது ஒரு உண்மையான ஊழல்! நான் உன்னை விட்டு செல்கிறேன், நான் விவேகமுள்ளவன். அவள் நீல நிற கண்கள் கொண்ட பெண்ணுடன் ஸ்வானை விட்டுச் சென்றாள். ஆனால் விரைவில் அவன் எழுந்து அவளிடம் விடைபெற்றான், அவள் அவனிடம் அலட்சியமாக இருந்தாள்,

 

ஓவியர் நோய்வாய்ப்பட்டதால், டாக்டர் கோட்டார்ட் அவரை கடலுக்குச் செல்லும்படி அறிவுறுத்தினார்; பல விசுவாசிகள் அவருடன் செல்வதைப் பற்றி பேசினர்; வெர்டுரின்களால் தனியாக தங்குவதற்கு மனதைச் செய்ய முடியவில்லை, ஒரு படகு வாடகைக்கு எடுத்தார்கள், பின்னர் அதை வாங்கினார்கள், அதனால் ஓடெட் அடிக்கடி பயணங்களுக்குச் சென்றார். ஒவ்வொரு முறையும் அவள் சிறிது நேரம் சென்றதும், ஸ்வான் அவளிடமிருந்து தன்னைப் பிரிக்கத் தொடங்குவதை உணர்ந்தான், ஆனால் இந்த தார்மீக தூரம் பொருள் தூரத்திற்கு விகிதாசாரமாக இருப்பது போல, ஓடிட் திரும்பி வந்ததை அறிந்தவுடன், அவன் செய்யவில்லை. அவளை பார்க்காமல் போக முடியவில்லை. ஒருமுறை, ஒரு மாதம் மட்டுமே சென்றபோது, ​​அவர்கள் வழியில் சோதனைக்கு ஆளானார்கள், அல்லது எம். வெர்டுரின் தனது மனைவியைப் பிரியப்படுத்த தந்திரமாக விஷயங்களை முன்கூட்டியே ஏற்பாடு செய்திருப்பார் என்று நம்பினர், மேலும் அல்ஜியர்ஸிலிருந்து படிப்படியாக அவர்கள் செல்வார்கள் என்று விசுவாசிகளை எச்சரித்தார். துனிஸ், பின்னர் இத்தாலி, பின்னர் கிரீஸ், கான்ஸ்டான்டினோப்பிளில், ஆசியா மைனர். ஏறக்குறைய ஒரு வருடமாக இந்தப் பயணம் நடந்து கொண்டிருந்தது. ஸ்வான் முற்றிலும் அமைதியாக, கிட்டத்தட்ட மகிழ்ச்சியாக உணர்ந்தார். M. Verdurin பியானோ கலைஞரையும் டாக்டர் கோட்டார்டையும் சமாதானப்படுத்த முயற்சித்தாலும், ஒருவரின் அத்தை மற்றும் மற்றவரின் நோயாளிகள் அவர்களுக்குத் தேவையில்லை என்றும், எவ்வாறாயினும், எம்மை விட்டு வெளியேறுவது விவேகமற்றது என்றும்திரு. கோட்டார்ட் பாரிஸுக்குத் திரும்புவதற்கு திருமதி வெர்டுரின் புரட்சியில் ஈடுபடுவதை உறுதிசெய்தார், கான்ஸ்டான்டினோப்பிளில் அவர்களுக்கு சுதந்திரத்தை திருப்பித் தர வேண்டிய கட்டாயம் அவருக்கு இருந்தது. ஓவியரும் அவர்களுடன் சென்றார். ஒரு நாள், இந்த மூன்று பயணிகளும் திரும்பி வந்த சிறிது நேரத்திலேயே, ஸ்வான், லக்சம்பர்க்கிற்கு வணிகம் செய்ய வேண்டிய ஒரு ஆம்னிபஸ் கடந்து செல்வதைக் கண்டு, அதில் குதித்து, அங்கே எம்மிக்கு எதிரே அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டான் . கோட்டார்ட் முழு உடையில், தொப்பி, பட்டு உடை, மஃப், ஸ்நாக்ஸ், கார்டு ஹோல்டர் மற்றும் சுத்தம் செய்யப்பட்ட வெள்ளை கையுறைகளுடன் தனது சுற்றுப்பயணங்களைச் செய்து கொண்டிருந்தார். இந்த சின்னங்களை அணிந்துகொண்டு, அது உலர்ந்ததும், அதே மாவட்டத்தில், ஒரு வீட்டிலிருந்து மற்றொரு வீட்டிற்கு நடந்து செல்வாள், ஆனால் பின்னர் வேறு மாவட்டம் வழியாக செல்ல, அவள் ஒரு இணைப்புடன் ஆம்னிபஸ்ஸைப் பயன்படுத்தினாள். முதல் தருணங்களில், பெண்ணின் பூர்வீக இரக்கம் குட்டி முதலாளித்துவத்தின் மாவுச்சத்தை துளையிடுவதற்கு முன்பு, மேலும் வெர்டுரின்களைப் பற்றி ஸ்வானிடம் பேச வேண்டுமா என்று அதிகம் அறியாமல், அவள் மிகவும் இயல்பாக, மெதுவான குரலில், விகாரமான மற்றும் மென்மையான, சில சமயங்களில் ஆம்னிபஸ் அதன் இடியால் முழுவதுமாக மூழ்கியது, அவள் கேள்விப்பட்டவர்களில் இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கருத்துக்கள் மற்றும் இருபத்தைந்து வீடுகளில் அவள் ஒரு நாளில் மாடியில் ஏறினாள்:

 

“ஐயா, உங்களைப் போன்ற இயக்கத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் மிர்லிட்டன்ஸில், பாரிஸ் முழுவதையும் ஓட வைக்கும் மச்சார்ட்டின் உருவப்படத்தைப் பார்த்தாரா என்று நான் கேட்கவில்லை. சரி! நீங்கள் என்ன நினைக்கறீர்கள்? நீங்கள் ஆமோதிப்பவர்கள் பக்கமா அல்லது குறை கூறுபவர்களின் பக்கமா? எல்லா சலூன்களிலும் நாங்கள் மச்சார்டின் உருவப்படத்தைப் பற்றி மட்டுமே பேசுகிறோம், நாங்கள் புதுப்பாணியானவர்கள் அல்ல, நாங்கள் தூய்மையானவர்கள் அல்ல, நாங்கள் ரயிலில் இல்லை, மச்சார்டின் உருவப்படத்தைப் பற்றி நாங்கள் எங்கள் கருத்தை தெரிவிக்கவில்லை என்றால்.

 

ஸ்வான் இந்த உருவப்படத்தைப் பார்க்கவில்லை என்று பதிலளித்ததால், மேடம் கோட்டார்ட் அதை ஒப்புக்கொள்ளும்படி கட்டாயப்படுத்தி அவரை காயப்படுத்திவிடுமோ என்று பயந்தார்.

 

“ஓ! அது மிகவும் நல்லது, குறைந்த பட்சம் நீங்கள் அதை வெளிப்படையாக ஒப்புக்கொள்கிறீர்கள், நீங்கள் மச்சார்டின் உருவப்படத்தை பார்க்காததால் உங்களை அவமதிப்பதாக நினைக்கவில்லை. நான் உன்னை மிகவும் அருமையாகக் காண்கிறேன். சரி, நான் அதைப் பார்த்தேன், கருத்துக்கள் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன, சிலருக்கு இது கொஞ்சம் மென்மையாய் இருக்கிறது, கொஞ்சம் விப் க்ரீம், நான் அதை சிறந்ததாகக் காண்கிறேன். வெளிப்படையாக, அவர் எங்கள் நண்பர் பிச்சின் நீல மற்றும் மஞ்சள் நிற பெண்களைப் போல் இல்லை. ஆனால் நான் உங்களுக்கு வெளிப்படையாகச் சொல்ல வேண்டும், நீங்கள் என்னை மிகவும் தகுதியற்றவராகக் காண மாட்டீர்கள், ஆனால் நான் நினைத்தபடி சொல்கிறேன், எனக்குப் புரியவில்லை. என் கடவுளே, என் கணவரின் உருவப்படத்தில் உள்ள குணங்களை நான் அங்கீகரிக்கிறேன், அவர் வழக்கமாக செய்வதை விட இது விசித்திரமானது, ஆனால் அவர் அவருக்கு நீல மீசைகளை கொடுக்க வேண்டியிருந்தது. Machard போது! இந்த நேரத்தில் நான் செல்லும் நண்பரின் கணவர் (உங்களுடன் பயணம் செய்வதில் எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது) அவர் அகாடமியில் நியமிக்கப்பட்டால் (அவர் மருத்துவரின் சக ஊழியர்களில் ஒருவர்) அவருக்கு வாக்குறுதி அளித்ததை நினைவில் கொள்ளுங்கள். மச்சார்ட் வரைந்த அவரது உருவப்படம். நிச்சயமாக இது ஒரு அழகான கனவு! எனக்கு மற்றொரு நண்பர் இருக்கிறார், அவர் லெலோயரை நன்றாக விரும்புகிறார் என்று கூறுகிறார். நான் ஒரு ஏழை சாதாரண மனிதன் மட்டுமே, லெலோயர் அறிவியலில் இன்னும் உயர்ந்தவராக இருக்கலாம். ஆனால் ஒரு உருவப்படத்தின் முதல் தரம், குறிப்பாக 10,000 பிராங்குகள் செலவாகும் போது, ​​அது விரும்பத்தக்கதாகவும், இனிமையான தோற்றமுடையதாகவும் இருப்பதை நான் காண்கிறேன். நான் ஒரு ஏழை சாதாரண மனிதன் மட்டுமே, லெலோயர் அறிவியலில் இன்னும் உயர்ந்தவராக இருக்கலாம். ஆனால் ஒரு உருவப்படத்தின் முதல் தரம், குறிப்பாக 10,000 பிராங்குகள் செலவாகும் போது, ​​அது விரும்பத்தக்கதாகவும், இனிமையான தோற்றமுடையதாகவும் இருப்பதை நான் காண்கிறேன். நான் ஒரு ஏழை சாதாரண மனிதன் மட்டுமே, லெலோயர் அறிவியலில் இன்னும் உயர்ந்தவராக இருக்கலாம். ஆனால் ஒரு உருவப்படத்தின் முதல் தரம், குறிப்பாக 10,000 பிராங்குகள் செலவாகும் போது, ​​அது விரும்பத்தக்கதாகவும், இனிமையான தோற்றமுடையதாகவும் இருப்பதை நான் காண்கிறேன்.

 

இந்தக் கருத்துக்களைச் சொன்னபோது, ​​அவருடைய அகிரெட்டின் உயரம், கார்டு வைத்திருப்பவரில் உள்ள எண், சாயமிடுபவர் அவரது கையுறைகளில் மை தடவப்பட்ட சிறிய எண் மற்றும் வெர்டுரின்களைப் பற்றி ஸ்வானிடம் பேசுவதில் சங்கடமாக இருந்தது, எம்மே கோட்டார்ட், அவர்கள் இருப்பதைக் கண்டு . ரூ போனபார்ட்டின் மூலையில் இருந்து இன்னும் வெகு தொலைவில், டிரைவர் அவரை நிறுத்த, அவரது இதயம் கேட்டது, அது அவருக்கு வேறு ஏதாவது சொல்ல அறிவுறுத்தியது.

 

மேடம் வெர்டுரினுடன் நாங்கள் மேற்கொண்ட பயணத்தின் போது, ​​"உங்கள் காதுகள் ஒலித்திருக்க வேண்டும், ஐயா," அவள் அவனிடம் சொன்னாள் . நாங்கள் உங்களைப் பற்றி மட்டுமே பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.

 

ஸ்வான் மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டார், வெர்டுரின்களுக்கு முன் அவரது பெயர் குறிப்பிடப்படவில்லை என்று அவர் நினைத்தார்.

 

"தவிர," மேடம் கோட்டார்ட் மேலும் கூறினார் , " மேடம் டி க்ரெசி அங்கு இருந்தார், அது அனைத்தையும் கூறுகிறது. ஓடெட் எங்காவது இருக்கும்போது அவள் உன்னைப் பற்றி பேசாமல் நீண்ட நேரம் இருக்க முடியாது. அது மோசமானதல்ல என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள். எப்படி! ஸ்வானிடமிருந்து ஒரு சந்தேக சைகையைப் பார்த்து அவள் சொன்னாள்.

 

இந்த வார்த்தையின் பின்னால் எந்த கெட்ட எண்ணங்களையும் வைக்காமல், அவளுடைய நம்பிக்கையின் நேர்மையால் அடித்துச் செல்லப்பட்டாள், அவள் நண்பர்களை ஒன்றிணைக்கும் பாசத்தைப் பற்றி பேசுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படும் அர்த்தத்தில் மட்டுமே எடுத்துக் கொண்டாள்:

 

"ஆனால் அவள் உன்னை வணங்குகிறாள்!" ஆ! அவள் முன்னால் உன்னைப் பற்றி சொல்லக்கூடாது என்று நினைக்கிறேன்! நாங்கள் நன்றாக இருப்போம்! எல்லாவற்றையும் பற்றி, நாம் ஒரு ஓவியத்தைப் பார்த்தால், உதாரணமாக, அவள் சொல்வாள்: “ஆ! அவர் அங்கு இருந்தால், அது உண்மையானதா இல்லையா என்பதை அவர் உங்களுக்குச் சொல்லக்கூடியவராக இருப்பார். அதற்கு அவரைப் போல் யாரும் இல்லை." எப்பொழுதும் அவள் கேட்பாள், “இப்போது அவன் என்ன செய்ய முடியும்? அவர் கொஞ்சம் உழைத்தால் போதும்! துரதிர்ஷ்டவசமானது, இவ்வளவு திறமையான பையன், அவர் மிகவும் சோம்பேறியாக இருப்பது. (நீங்கள் என்னை மன்னிக்கிறீர்கள், இல்லையா?)” இந்த நேரத்தில் நான் அவரைப் பார்க்கிறேன், அவர் நம்மைப் பற்றி நினைக்கிறார், நாம் எங்கே இருக்கிறோம் என்று அவர் ஆச்சரியப்படுகிறார். நான் மிகவும் அழகாகக் கண்டேன் என்று அவள் ஒரு குறிப்பு வைத்திருந்தாள்; M. Verdurin அவரிடம் கூறினார்: "ஆனால் நீங்கள் அவரிடமிருந்து எண்ணூறு லீக்குகளில் இருந்து இந்த நேரத்தில் அவர் என்ன செய்கிறார் என்பதை நீங்கள் எவ்வாறு பார்க்க முடியும்?" எனவே ஓடெட் பதிலளித்தார்: "ஒரு நண்பரின் பார்வையில் எதுவும் சாத்தியமில்லை." இல்லை நான் உங்களுக்கு சத்தியம் செய்கிறேன், உங்களைப் புகழ்வதற்காக நான் இதைச் சொல்லவில்லை, உங்களுக்கு ஒரு உண்மையான நண்பர் இருக்கிறார், அவரைப் போன்றவர்கள் அதிகம் இல்லை. உங்களுக்குத் தெரியாவிட்டால், நீங்கள் மட்டுமே என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன். எம்திருமதி. வெர்டுரின் கடைசி நாளில் மீண்டும் என்னிடம் கூறினார் (புறப்படுவதற்கு முந்தைய நாள் உங்களுக்குத் தெரியும், நாங்கள் நன்றாகப் பேசுகிறோம்): "ஓடெட் எங்களை நேசிக்கவில்லை என்று நான் சொல்லவில்லை, ஆனால் நாங்கள் அவளிடம் பேசும் அனைத்தும் கனமாக இருக்காது. M. ஸ்வான் என அவர் சொல்வதை ஒப்பிடும்போது." ஓ! என் கடவுளே, நடத்துனர் என்னைத் தடுக்கிறார், உன்னுடன் அரட்டையடிக்கும் போது நான் ரூ போனபார்ட்டைக் கடந்து செல்ல அனுமதிக்கப் போகிறேன் ... என் எக்ரெட் நேராக இருந்தால் எனக்குச் சொல்லும் சேவையை நீங்கள் செய்வீர்களா?"

 

மேடம் கோட்டார்ட் , ஸ்வானுக்கு வெள்ளைக் கையுறை அணிந்த கையை நீட்டியபடி, அவளது மூடுபனியிலிருந்து நழுவினாள், அதிலிருந்து தப்பித்து, ஒரு தீப்பெட்டியுடன், சாயக்காரனின் வாசனையுடன் கலந்த சர்வவல்லமை நிரம்பிய உயர்ந்த வாழ்க்கையின் பார்வை. மேடம் வெர்டுரினைப் போலவே ஸ்வான் அவளிடம் மென்மையால் மூழ்கியிருப்பதை உணர்ந்தான் (மற்றும் ஓடெட்டைப் போலவே, பிந்தையவருக்கு வலியுடன் கலந்திருக்கவில்லை, அது காதல் அல்ல), மேடையில் இருந்து அவன் மென்மையான கண்களுடன் அவளைப் பின்தொடர்ந்தார், அவர் தைரியமாக ரூ போனபார்ட்டை, அவளது ப்ளூம் உயரமாக, ஒரு கையால் பாவாடையை உயர்த்தி, மற்றொரு கையால் அவளது சிற்றுண்டியையும் அட்டை வைத்திருப்பவரையும் பிடித்துக் கொண்டு, அவள் பார்வைக்கு விட்டுச் சென்ற எண்ணை, அவளது மஃப் அவள் முன் தொங்கியது .

 

ஓடெட்டிற்கு ஸ்வான் கொண்டிருந்த ஆரோக்கியமற்ற உணர்வுகளுடன் போட்டிபோட, மேடம் கோட்டார்ட் , தன் கணவரை விட சிறந்த சிகிச்சையாளராக இருந்திருப்பார், இந்த சாதாரண உணர்வுகளான நன்றியுணர்வு, நட்பு, உணர்வுகள் போன்ற உணர்வுகளை ஸ்வானின் மனதில், ஒடெட்டை அதிகமாக்கினார். மனிதர்கள் (மற்ற பெண்களைப் போலவே, மற்ற பெண்களும் அவர்களுக்கு ஊக்கமளிக்க முடியும் என்பதால்), அமைதியான பாசத்தின் அன்பான ஓடெட்டாக தனது இறுதி மாற்றத்தை விரைவுபடுத்துவார், அவர் ஒரு மாலை ஓவியரின் விருந்துக்குப் பிறகு ஒரு கிளாஸ் ஆரஞ்சு பழத்தை குடிக்க கொண்டு வந்தார். ஃபோர்செவில்லே மற்றும் அவருக்கு அருகில் ஸ்வான் மகிழ்ச்சியாக வாழ முடியும் என்று எதிர்பார்த்தார்.

 

ஓடெட்டை காதலிப்பதை ஒரு நாள் நிறுத்திவிடுவேனோ என்று அடிக்கடி பயத்துடன் நினைத்துக் கொண்டிருந்த அவர், விழிப்புடன் இருப்பதாக உறுதியளித்தார், மேலும் அவரது காதல் அவரை விட்டு வெளியேறத் தொடங்குகிறது என்று உணர்ந்தவுடன், அவருடன் ஒட்டிக்கொண்டார். அது. ஆனால் இப்போது அவரது காதல் பலவீனமடைவது ஒரே நேரத்தில் காதலில் இருக்க ஆசை பலவீனமடைவதற்கு ஒத்திருக்கிறது. ஏனென்றால் நாம் மாற முடியாது, அதாவது நாம் இப்போது இல்லாதவரின் உணர்வுகளுக்குக் கீழ்ப்படிந்து, மற்றொரு நபராக மாறுங்கள். சில சமயங்களில், ஒரு செய்தித்தாளில் காணப்பட்ட பெயர், அவர் ஓடெட்டின் காதலர்களாக இருந்தவர்களில் ஒருவரின் பெயர், அவரை மீண்டும் பொறாமைப்பட வைத்தது. ஆனால் அது மிகவும் இலகுவானது, மேலும் அவர் இவ்வளவு துன்பங்களை அனுபவித்த அந்தக் காலத்திலிருந்து அவர் இன்னும் முழுமையாக வெளியேறவில்லை என்பது அவருக்கு நிரூபித்தது - ஆனால் அவர் அத்தகைய உணர்ச்சிகரமான உணர்வை அறிந்தபோதும், - மேலும் சாலையின் வாய்ப்புகள், அதன் அழகை இன்னும் தொலைவில் இருந்தும் மறைமுகமாகப் பார்க்க அனுமதிக்கும், இந்த பொறாமை, பிரான்சைக் கண்டுபிடிக்க வெனிஸை விட்டு வெளியேறும் இருண்ட பாரிசியனைப் போல ஒரு இனிமையான உற்சாகத்தைக் கொடுத்தது, கடைசி கொசு இத்தாலியும் கோடைகாலமும் என்பதை நிரூபிக்கிறது. இன்னும் தொலைவில் இல்லை. ஆனால் பெரும்பாலும், அவர் வெளியே வரும்போது, ​​​​அவரது வாழ்க்கையின் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்த நேரம், அவர் அங்கு தங்கியிருக்காவிட்டால், குறைந்தபட்சம் தன்னால் முடிந்தவரை அதைப் பற்றிய தெளிவான பார்வையைப் பெற முயற்சித்தபோது, ​​அவர் ஏற்கனவே உணர்ந்தார். முடியவில்லை; காணாமல் போகும் நிலப்பரப்பைப் போல, தான் விட்டுச் சென்ற இந்த அன்பைப் பார்க்க அவர் விரும்பியிருப்பார்; ஆனால் இரட்டிப்பாக இருப்பது மிகவும் கடினம், மேலும் ஒருவருடைய மூளையை இருள் பிடித்துக் கொள்ளும் அளவுக்கு, ஒருவரால் உடைக்கப்படுவதை நிறுத்திய ஒரு உணர்வின் உண்மைக் காட்சியை தனக்குத்தானே கொடுப்பது. அவர் இனி எதையும் பார்க்கவில்லை, பார்ப்பதை விட்டுவிட்டார், கண்ணாடியை கழற்றினார், கண்ணாடியைத் துடைத்தார்; சிறிது ஓய்வெடுப்பது நல்லது, இன்னும் நேரம் இருக்கும் என்று அவர் தனக்குள்ளேயே சொல்லிக்கொண்டார், மேலும் தூக்கத்தில் தொப்பியை கண்களில் இழுத்துக்கொண்டு தூங்கும் பயணியின் உணர்வின்மையில் பதுங்கியிருந்தார். அவர் உணரும் வண்டி, அவர் நீண்ட காலமாக வாழ்ந்த மற்றும் அவருக்கு இறுதி பிரியாவிடை கொடுக்காமல் தப்பிச் செல்ல அனுமதிக்க மாட்டோம் என்று தனக்குத்தானே உறுதியளித்த நாட்டிலிருந்து வெகு தொலைவில் அவரை வேகமாகவும் வேகமாகவும் இழுத்துச் செல்கிறது. பிரான்சில் எழுந்தால், அந்த பயணியைப் போலவே, ஃபோர்செவில்லே ஓடெட்டின் காதலன் என்பதற்கான ஆதாரத்தை ஸ்வான் தன் அருகில் எடுத்துச் சென்றபோது, ​​தனக்கு எந்த வலியும் இல்லை என்பதை உணர்ந்தான், காதல் இப்போது வெகு தொலைவில் உள்ளது என்பதை உணர்ந்தான். அவர் அவரை என்றென்றும் விட்டுச் செல்லும் போது. ஓடெட்டை முதன்முதலில் முத்தமிடுவதற்கு முன்பு போலவே, அவர் நீண்ட காலமாக அவனுக்காக வைத்திருந்த முகத்தையும், அந்த முத்தத்தின் நினைவகம் மாறுவதையும் அவன் நினைவில் பதிக்க முயன்றான், எனவே அவர் சிந்தனையில் குறைந்தபட்சம் விரும்பியிருப்பார். விடைபெற முடிந்தது, அவள் இருக்கும்போதே, இந்த ஓடெட்டால் அவனை அன்பு, பொறாமை ஆகியவற்றால் தூண்டியது, இந்த ஓடெட் அவனைத் துன்புறுத்துகிறது, இப்போது அவன் மீண்டும் பார்க்கவே மாட்டான். அவர் தவறு செய்தார். சில வாரங்களுக்குப் பிறகு மீண்டும் அவளைப் பார்க்க இருந்தான். அது தூங்கும் போது, ​​ஒரு கனவின் அந்தி நேரத்தில். எம் உடன் நடந்து கொண்டிருந்தார். அவள் இருக்கும் போதே, இந்த ஓடெட்டே அவனை அன்பாலும், பொறாமையாலும் தூண்டி, அவனைத் துன்புறுத்தி, இப்போது அவன் மீண்டும் பார்க்கவே மாட்டான். அவர் தவறு செய்தார். சில வாரங்களுக்குப் பிறகு மீண்டும் அவளைப் பார்க்க இருந்தான். அது தூங்கும் போது, ​​ஒரு கனவின் அந்தி நேரத்தில். எம் உடன் நடந்து கொண்டிருந்தார். அவள் இருக்கும் போதே, இந்த ஓடெட்டே அவனை அன்பாலும், பொறாமையாலும் தூண்டி, அவனைத் துன்புறுத்தி, இப்போது அவன் மீண்டும் பார்க்கவே மாட்டான். அவர் தவறு செய்தார். சில வாரங்களுக்குப் பிறகு மீண்டும் அவளைப் பார்க்க இருந்தான். அது தூங்கும் போது, ​​ஒரு கனவின் அந்தி நேரத்தில். எம் உடன் நடந்து கொண்டிருந்தார்.நான் வெர்டுரின், டாக்டர் கோட்டார்ட், ஒரு இளைஞன், அவனால் அடையாளம் காண முடியாத ஒரு இளைஞன், ஓவியர், ஒடெட், நெப்போலியன் III மற்றும் என் தாத்தா, கடலைப் பின்தொடர்ந்து செல்லும் பாதையில், சில நேரங்களில் மிக உயரத்திலிருந்து, சில நேரங்களில் சில மீட்டர்கள் மட்டுமே, அதனால் நாங்கள் தொடர்ந்து ஏறி இறங்கினோம்; ஏற்கனவே கீழே சென்று கொண்டிருந்தவர்கள், இன்னும் மேலே செல்வோருக்குத் தெரியவில்லை, எஞ்சியிருந்த சிறிய பகல் வெளிச்சம் வலுவிழந்து, ஒரு இருண்ட இரவு உடனடியாக பரவப் போகிறது என்று தோன்றியது. சில நேரங்களில் அலைகள் விளிம்பிற்குத் தாவியது மற்றும் ஸ்வான் தனது கன்னத்தில் பனிக்கட்டி தெறிப்பதை உணர்ந்தார். அவற்றைத் துடைக்குமாறு ஓடெட் அவனிடம் கூறினாள், அவனால் முடியவில்லை மற்றும் அவளைப் பற்றி குழப்பமடைந்தான், அதே போல் அவனது நைட் கவுனில் இருந்தான். இருள் காரணமாக அது கவனிக்கப்படாது என்று அவர் நம்பினார், ஆனாலும் திருமதி.என்னை வெர்டுரின் வெகுநேரம் திகைப்புடன் அவனைப் பார்த்தார், அப்போது அவள் முகம் சிதைந்து, மூக்கு நீண்டு, பெரிய மீசையுடன் இருந்ததைக் கண்டான். அவன் ஒடெட்டைப் பார்க்கத் திரும்பினான், அவளது கன்னங்கள் வெளிர், சிறிய சிவப்பு புள்ளிகள், அவளது அம்சங்கள் வரையப்பட்ட, கருமையான வட்டங்கள், ஆனால் அவள் கண்கள் நிறைந்த மென்மையுடன் அவனைப் பார்த்தாள், கண்ணீரைப் போல அவன் மீது விழுந்தாள், அவன் அவளை விரும்பினான். அவளை உடனே அழைத்துச் செல்ல அவன் மிகவும் விரும்பினான். திடீரென்று ஓடெட் தனது மணிக்கட்டைத் திருப்பி, ஒரு சிறிய கடிகாரத்தைப் பார்த்து, "நான் போக வேண்டும்" என்றாள், அவள் எல்லோரிடமும் விடைபெற்றாள், அதே வழியில், ஸ்வானை ஒதுக்கி வைக்காமல், அவன் இல்லாமல், அவள் அவனை மீண்டும் எங்கே பார்ப்பாள் என்று சொல்லுங்கள். மாலை அல்லது மற்றொரு நாளில். அவன் அவளைக் கேட்கத் துணியவில்லை, அவன் அவளைப் பின்தொடர விரும்பினான், அவள் பக்கம் திரும்பாமல் கடமைப்பட்டான்,வெர்டுரின் , ஆனால் அவனது இதயம் பயங்கரமாக துடித்தது, அவன் ஒடெட்டின் மீது வெறுப்பை உணர்ந்தான், அவள் குளிர்ந்த கன்னங்களை நசுக்க, தான் மிகவும் நேசித்த அவளது கண்களை இப்போது வெளியே எடுக்க அவன் விரும்பியிருப்பான். அவர் திருமதியுடன் தொடர்ந்து சவாரி செய்தார். வெர்டுரின், அதாவது, எதிர் திசையில் இறங்கிய ஒடெட்டின் ஒவ்வொரு அடியிலும் விலகிச் செல்வது. ஒரு வினாடிக்குப் பிறகு அவள் பல மணிநேரம் சென்றிருந்தாள். நெப்போலியன் III அவளுக்குப் பிறகு ஒரு கணம் நழுவிவிட்டதை ஓவியர் ஸ்வானிடம் சுட்டிக்காட்டினார். "இது அவர்களுக்கு இடையே நிச்சயமாக புரிந்து கொள்ளப்பட்டது, அவர்கள் மலையின் அடிவாரத்தில் சந்திக்க வேண்டியிருந்தது, ஆனால் தனித்தன்மையின் காரணமாக அவர்கள் ஒன்றாக விடைபெற விரும்பவில்லை. அவள் அவனுடைய எஜமானி." தெரியாத இளைஞன் அழ ஆரம்பித்தான். ஸ்வான் அவருக்கு ஆறுதல் கூற முயன்றார். "என்ன இருந்தாலும், அவள் சொல்வது சரிதான்," என்று அவன் அவளிடம் சொல்லி, அவள் கண்களைத் துடைத்துவிட்டு, அவனுக்கு வசதியாக அவளது ஃபெஸ்ஸைக் கழற்றினான். நான் பத்து முறை அவருக்கு அறிவுரை கூறினேன். அதை நினைத்து ஏன் வருத்தப்பட வேண்டும்? அவளைப் புரிந்து கொள்ளக் கூடியவன் அவன். இவ்வாறு ஸ்வான் தனக்குள் பேசிக்கொண்டான். ஏனெனில் அவனால் முதலில் அடையாளம் காண முடியாத இளைஞனும் அவனே; சில நாவலாசிரியர்களைப் போலவே, அவர் தனது ஆளுமையை இரண்டு கதாபாத்திரங்களுக்கு விநியோகித்தார், கனவு கண்டவர் மற்றும் அவர் முன்பு பார்த்த ஒரு ஃபெஸ் அணிந்திருந்தார்.

 

நெப்போலியன் III ஐப் பொறுத்தவரை, ஃபோர்செவில்லேயில்தான் சில தெளிவற்ற கருத்துக்கள், பின்னர் பரோனின் பழக்கவழக்க உடலியலில் ஒரு குறிப்பிட்ட மாற்றம், இறுதியாக லெஜியன் ஆஃப் ஹானர் இன் சால்டைரின் கிராண்ட் கார்டன், அவருக்கு இந்த பெயரை வழங்க காரணமாக இருந்தது; ஆனால் உண்மையில், மற்றும் கனவில் இருக்கும் கதாபாத்திரம் அவரைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியது மற்றும் அவருக்கு நினைவூட்டியது, அது உண்மையில் ஃபோர்செவில்லே. ஏனெனில், முழுமையடையாத மற்றும் மாறிவரும் படிமங்களிலிருந்து, ஸ்வான் தூங்கிக்கொண்டிருந்த பொய்யான துப்பறிவுகளை ஈர்த்தார், மேலும் சில குறைந்த உயிரினங்களைப் போன்ற எளிய பிரிவின் மூலம் அவர் தன்னைப் பெருக்கிக் கொள்ளும் ஆக்கப்பூர்வமான சக்தியைக் கொண்டிருந்தார்; அவர் தனது சொந்த உள்ளங்கையின் உணரப்பட்ட அரவணைப்பைக் கொண்டு, அவர் நடுங்குவதாக நினைத்த ஒரு வெளிநாட்டுக் கையின் குழியை மாதிரியாகக் கொண்டு, அவர் இன்னும் அறியாத உணர்வுகள் மற்றும் பதிவுகள் மூலம், சாகசங்களைப் பெற்றெடுத்தார், அவர்களின் தர்க்கரீதியான வரிசையால், ஸ்வான்னின் உறக்கத்தில் அவனது அன்பைப் பெற அல்லது அவனது விழிப்புணர்வைத் தூண்டுவதற்குத் தேவையான பாத்திரத்தை சரியான நேரத்தில் கொண்டு வரும். ஒரு கறுப்பு இரவு திடீரென விழுந்தது, ஒரு டாக்சின் ஒலித்தது, மக்கள் ஓடினர், எரியும் வீடுகளிலிருந்து தப்பி ஓடினர்; மோதும் அலைகளின் சத்தத்தையும், அதே வன்முறையுடன், நெஞ்சில் பதற்றத்துடன் துடித்த இதயத்தையும் ஸ்வான் கேட்டான். திடீரென்று அவரது இதயத் துடிப்பு வேகத்தில் இரட்டிப்பாகியது, அவர் விவரிக்க முடியாத வலியையும் குமட்டலையும் அனுபவித்தார்; தீக்காயங்களால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு விவசாயி அவள் மீது எறிந்தார்: "ஓடெட் தனது தோழருடன் மாலையை முடிக்க எங்கு சென்றார் என்று வந்து சார்லஸிடம் கேளுங்கள், அவர் ஒரு முறை அவளுடன் இருந்தார், அவள் அவனிடம் எல்லாவற்றையும் சொல்கிறாள்." அவர்கள்தான் தீ மூட்டுகிறார்கள். அவனை எழுப்ப வந்த அவனது வாலிபர்தான் சொன்னார்: ஒரு டாக்சின் சத்தம், மக்கள் கடந்த ஓடி, எரியும் வீடுகளில் இருந்து தப்பி; மோதும் அலைகளின் சத்தத்தையும், அதே வன்முறையுடன், நெஞ்சில் பதற்றத்துடன் துடித்த இதயத்தையும் ஸ்வான் கேட்டான். திடீரென்று அவரது இதயத் துடிப்பு வேகத்தில் இரட்டிப்பாகியது, அவர் விவரிக்க முடியாத வலியையும் குமட்டலையும் அனுபவித்தார்; தீக்காயங்களால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு விவசாயி அவள் மீது எறிந்தார்: "ஓடெட் தனது தோழருடன் மாலையை முடிக்க எங்கு சென்றார் என்று வந்து சார்லஸிடம் கேளுங்கள், அவர் ஒரு முறை அவளுடன் இருந்தார், அவள் அவனிடம் எல்லாவற்றையும் சொல்கிறாள்." அவர்கள்தான் தீ மூட்டுகிறார்கள். அவனை எழுப்ப வந்த அவனது வாலிபர்தான் சொன்னார்: ஒரு டாக்சின் சத்தம், மக்கள் கடந்த ஓடி, எரியும் வீடுகளில் இருந்து தப்பி; மோதும் அலைகளின் சத்தத்தையும், அதே வன்முறையுடன், நெஞ்சில் பதற்றத்துடன் துடித்த இதயத்தையும் ஸ்வான் கேட்டான். திடீரென்று அவரது இதயத் துடிப்பு வேகத்தில் இரட்டிப்பாகியது, அவர் விவரிக்க முடியாத வலியையும் குமட்டலையும் அனுபவித்தார்; தீக்காயங்களால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு விவசாயி அவள் மீது எறிந்தார்: "ஓடெட் தனது தோழருடன் மாலையை முடிக்க எங்கு சென்றார் என்று வந்து சார்லஸிடம் கேளுங்கள், அவர் ஒரு முறை அவளுடன் இருந்தார், அவள் அவனிடம் எல்லாவற்றையும் சொல்கிறாள்." அவர்கள்தான் தீ மூட்டுகிறார்கள். அவனை எழுப்ப வந்த அவனது வாலிபர்தான் சொன்னார்: திடீரென்று அவரது இதயத் துடிப்பு வேகத்தில் இரட்டிப்பாகியது, அவர் விவரிக்க முடியாத வலியையும் குமட்டலையும் அனுபவித்தார்; தீக்காயங்களால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு விவசாயி அவள் மீது எறிந்தார்: "ஓடெட் தனது தோழருடன் மாலையை முடிக்க எங்கு சென்றார் என்று வந்து சார்லஸிடம் கேளுங்கள், அவர் ஒரு முறை அவளுடன் இருந்தார், அவள் அவனிடம் எல்லாவற்றையும் சொல்கிறாள்." அவர்கள்தான் தீ மூட்டுகிறார்கள். அவனை எழுப்ப வந்த அவனது வாலிபர்தான் சொன்னார்: திடீரென்று அவரது இதயத் துடிப்பு வேகத்தில் இரட்டிப்பாகியது, அவர் விவரிக்க முடியாத வலியையும் குமட்டலையும் அனுபவித்தார்; தீக்காயங்களால் மூடப்பட்டிருந்த ஒரு விவசாயி அவள் மீது எறிந்தார்: "ஓடெட் தனது தோழருடன் மாலையை முடிக்க எங்கு சென்றார் என்று வந்து சார்லஸிடம் கேளுங்கள், அவர் ஒரு முறை அவளுடன் இருந்தார், அவள் அவனிடம் எல்லாவற்றையும் சொல்கிறாள்." அவர்கள்தான் தீ மூட்டுகிறார்கள். அவனை எழுப்ப வந்த அவனது வாலிபர்தான் சொன்னார்:

 

“அய்யா, மணி எட்டு ஆகுது, முடி திருத்துபவர் வந்திருக்கிறார், ஒரு மணி நேரத்தில் வரச் சொன்னேன்.

 

ஆனால் இந்த வார்த்தைகள், ஸ்வான் மூழ்கிய தூக்கத்தின் அலைகளுக்குள் ஊடுருவி, அந்த விலகலுக்கு உட்பட்டு, ஒரு கணம் முன்பு மணியின் சத்தம் போல, தண்ணீருக்கு அடியில் ஒரு கதிர் சூரியனைப் போல தோற்றமளிக்கும். , இந்த பள்ளங்களின் ஆழத்தில் ஒரு டாக்சின் ஒலியை எடுத்து, நெருப்பின் அத்தியாயத்தை பெற்றெடுத்தது. இருப்பினும், அவன் கண் முன்னே இருந்த இயற்கைக் காட்சிகள் தூசி படிந்தன, அவர் கண்களைத் திறந்தார், கடைசியாக ஒரு முறை கடல் அலைகள் பின்வாங்கும் சத்தம் கேட்டது. அவன் கன்னத்தைத் தொட்டான். அவள் உலர்ந்தாள். இன்னும் அவர் குளிர்ந்த நீரின் உணர்வையும் உப்பின் சுவையையும் நினைவு கூர்ந்தார். அவர் எழுந்து, ஆடை அணிந்தார். முந்தின நாள் தாத்தாவுக்கு மதியம் கோம்பரைக்கு போவதாக கடிதம் எழுதியிருந்ததால் சீக்கிரமாகவே சிகையலங்கார நிபுணரை வரவழைத்திருந்தான் . டி கேம்ப்ரெமர்- எம்.எல்.எல் லெக்ராண்டின் அங்கு சில நாட்கள் கழிக்க வேண்டியிருந்தது. அவர் நீண்ட காலமாக இல்லாத ஒரு நாட்டின் இளம் முகத்தின் வசீகரத்துடன் அவரது நினைவாக தொடர்புடையவர்கள், அவர்கள் ஒன்றாக அவருக்கு ஒரு ஈர்ப்பை வழங்கினர், அது இறுதியாக அவரை சில நாட்களுக்கு பாரிஸை விட்டு வெளியேற முடிவு செய்தது. சில நபர்களின் முன்னிலையில் நம்மைக் கொண்டுவரும் பல்வேறு வாய்ப்புகள் நாம் அவர்களை நேசிக்கும் நேரத்துடன் ஒத்துப்போவதில்லை, ஆனால், அதைத் தாண்டியது, அது தொடங்குவதற்கு முன்பே நிகழலாம், அது முடிந்த பிறகு மீண்டும் மீண்டும் தோன்றலாம் வாழ்க்கை பின்னர் நம்மை மகிழ்விப்பதற்காக விதிக்கப்பட்ட ஒரு உயிரினம், பின்னோக்கி நம் பார்வையில் எச்சரிக்கையின் மதிப்பை, சகுனத்தை எடுத்துக்கொள்கிறது. இந்த வழியில்தான் ஸ்வான் தியேட்டரில் சந்தித்த ஓடெட்டின் படத்தைப் பற்றி அடிக்கடி குறிப்பிட்டார், அந்த முதல் மாலையில் அவளை மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்று கனவு காணவில்லை.me de Saint-Euverte அங்கு அவர் ஜெனரல் டி ஃப்ரோபர்வில்லை மேடம் டி கேம்ப்ரேமருக்கு அறிமுகப்படுத்தினார் . நம் வாழ்வின் நலன்கள் மிகவும் பன்மடங்கு உள்ளன, அதே சூழ்நிலையில் இதுவரை இல்லாத ஒரு மகிழ்ச்சியின் மைல்கற்கள் நாம் அனுபவிக்கும் ஒரு துக்கத்தின் தீவிரத்துடன் சேர்த்து வைக்கப்படுவது அரிது. மேடம் டி செயிண்ட்-யூவெர்ட்ஸைத் தவிர வேறு இடத்தில் ஸ்வானுக்கு இது நடந்திருக்கலாம் என்பதில் சந்தேகமில்லை . அன்றைய மாலையில், அவர் வேறொரு இடத்தில் இருந்திருந்தால், அவருக்கு மற்ற மகிழ்ச்சிகள், மற்ற துக்கங்கள் ஏற்பட்டிருக்காது, பின்னர் தவிர்க்க முடியாததாக அவருக்குத் தோன்றியிருந்தால், யாருக்குத் தெரியும்? ஆனால் அவருக்கு என்ன தோன்றியது, அதுதான் நடந்தது, மேலும் அவர் Mme க்கு செல்ல முடிவு செய்ததில் ஏதோ ஒரு புத்திசாலித்தனத்தைப் பார்ப்பதற்கு வெகு தொலைவில் இல்லை . de Saint-Euverte, ஏனெனில் அவரது மனம், வாழ்க்கையில் கண்டுபிடிப்புகளின் செழுமையைப் போற்ற விரும்புகிறது மற்றும் நீண்ட காலமாக தன்னைத்தானே ஒரு கடினமான கேள்வியைக் கேட்க முடியாமல் போனது, அதாவது அவர் அனுபவித்த துன்பங்களில் கருதப்பட்டது. அந்த மாலை மற்றும் இன்னும் சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாத இன்பங்கள் ஏற்கனவே முளைத்துக்கொண்டிருந்தன - மற்றும் சமநிலையை நிறுவுவது மிகவும் கடினமாக இருந்தது - ஒரு வகையான தேவையான சங்கிலி.

 

ஆனால், எழுந்த ஒரு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு, அவர் தனது தூரிகை வண்டியில் தொந்தரவு செய்யக்கூடாது என்று சிகையலங்கார நிபுணருக்கு அறிவுறுத்தல்களைக் கொடுத்தார், அவர் மீண்டும் தனது கனவில் நினைத்தார், அவர் அவர்களை தனக்கு மிக நெருக்கமாக உணர்ந்ததை மீண்டும் பார்த்தார், வெளிர். ஒடெட்டின் நிறம், மிக மெல்லிய கன்னங்கள், வரையப்பட்ட அம்சங்கள், குழிந்த கண்கள், எல்லாமே - தொடர்ச்சியான மென்மையின் போக்கில், ஓடிட்டே மீதான தனது நீடித்த காதலை நீண்ட காலமாக அவர் அவளைப் பெற்ற முதல் உருவத்தை மறந்துவிடுகிறார். அவர்களின் விவகாரத்தின் முதல் நாட்களிலிருந்து கவனிக்காமல் போய்விட்டது, அதில் சந்தேகம் இல்லை, அவர் தூங்கும் போது, ​​அவரது நினைவு சரியான உணர்வைத் தேடிக்கொண்டது. மேலும் அவர் மகிழ்ச்சியற்றவராக இருந்தவுடன், அதே நேரத்தில் அவரது ஒழுக்கத்தின் அளவு வீழ்ச்சியடைந்தவுடன், இந்த இடைவிடாத போரிஷனால், அவர் தனக்குள்ளேயே அழுதார்: "நான் என் வாழ்நாளின் பல வருடங்களை வீணடித்துவிட்டேன் என்று சொல்ல,

 

மூன்றாம் பகுதி

நாட்டின் பெயர்கள்: பெயர்

என் தூக்கமில்லாத இரவுகளில் நான் அடிக்கடி உருவான அறைகளில், பால்பெக்கில் உள்ள கிராண்ட்-ஹோட்டல் டி லா கடற்கரையை விட, தானியமான, மகரந்தச் சேர்க்கை, உண்ணக்கூடிய மற்றும் பக்திமிக்க வளிமண்டலத்தால் தெளிக்கப்பட்ட கோம்ப்ரேயின் அறைகளை ஒத்திருக்கவில்லை. நீச்சல் குளத்தின் பளபளப்பான சுவர்களைப் போல, தண்ணீர் நீலமாக மாறும், தூய, நீலமான மற்றும் உப்புக் காற்று போன்ற ரிபோலின் கொண்டு வரையப்பட்டது. இந்த ஹோட்டலைப் பொருத்துவதற்குப் பொறுப்பான பவேரிய மெத்தைக்காரர் அறைகளின் அலங்காரத்தை மாற்றியமைத்து, மூன்று பக்கங்களிலும், சுவர்களில் ஓடி, நான் வசிக்கும் ஒரு தாழ்வான புத்தக அலமாரியில், கண்ணாடி ஜன்னல்கள், அதில் படி. அவர்கள் ஆக்கிரமித்திருந்த இடம், மற்றும் அவர் எதிர்பார்க்காத ஒரு விளைவால், கடலின் மாறிவரும் படத்தின் ஒரு பகுதி பிரதிபலித்தது, தெளிவான கடற்பரப்புகளை விரிவுபடுத்தியது, திடமான மஹோகனியால் மட்டுமே குறுக்கிடப்பட்டது. "நவீன பாணியில்" மரச்சாமான்களின் கண்காட்சிகளில் காட்சியளிக்கும் அந்த மாதிரி தங்குமிடங்களில் ஒன்றாக முழு அறையும் காட்சியளிக்கிறது, அங்கு அவை கலைப் படைப்புகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளன, அங்கு யார் தூங்குவார், யாருக்கு பாடம் செய்வார்கள் என்று நம்பப்படுகிறது. குடியிருப்பு காணப்பட வேண்டிய தளம் தொடர்பாக கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.

 

ஆனால் நான் அடிக்கடி கனவு கண்டதை விட இந்த உண்மையான பால்பெக்கைப் போல எதுவும் இல்லை, புயல் நாட்களில், காற்று மிகவும் வலுவாக இருந்தபோது, ​​​​பிரான்காய்ஸ், என்னை சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்கு அழைத்துச் சென்று, சுவர்களுக்கு மிக அருகில் நடக்க வேண்டாம் என்று அறிவுறுத்தினார். அவரது தலையில் ஓடுகள் பெற முடியாது என மற்றும் செய்தித்தாள்கள் மூலம் அறிவிக்கப்பட்ட பெரும் பேரழிவுகள் மற்றும் கப்பல் விபத்துக்கள் பற்றி groaningly பேசினார். கடலில் ஒரு புயலைப் பார்ப்பதை விட, இயற்கையின் நிஜ வாழ்க்கையின் அவிழ்க்கப்படாத தருணத்தைக் காட்டிலும் ஒரு அழகான காட்சியாகக் காண்பதை விட எனக்கு பெரிய விருப்பம் இல்லை; அல்லது மாறாக, என் மகிழ்ச்சிக்காக செயற்கையாக இட்டுக்கட்டப்பட்டவை அல்ல, ஆனால் அவசியமானவை, மாற்ற முடியாதவை—இயற்கைகள் அல்லது சிறந்த கலையின் அழகுகள் என்று எனக்குத் தெரிந்தவை தவிர எனக்கு அழகான காட்சிகள் எதுவும் இல்லை. நான் ஆர்வமாக இருந்தேன், என்னை விட உண்மையென நான் நம்புவதை அறிய ஆவலாக இருந்தேன். ஒரு பெரிய மேதையின் சிந்தனையையோ, அல்லது இயற்கையின் சக்தி அல்லது கருணையையோ, மனிதர்களின் தலையீடு இல்லாமல், தன்னைத் தானே வெளிப்படுத்திக் கொள்வதில் எனக்கு மதிப்பு இருந்தது. ஃபோனோகிராஃப் மூலம் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட அவரது குரலின் அழகான ஒலி, எங்கள் தாயை இழந்ததற்காக எங்களுக்கு ஆறுதல் அளிக்காதது போல, இயந்திரத்தனமாக பின்பற்றப்பட்ட புயல் கண்காட்சியின் ஒளிரும் நீரூற்றுகளைப் போல என்னை அலட்சியப்படுத்தியிருக்கும். புயல் முற்றிலும் உண்மையானதாக இருக்க வேண்டும் என்றும், கரையே இயற்கையான கரையாக இருக்க வேண்டும் என்றும், சமீபத்தில் நகராட்சியால் உருவாக்கப்பட்ட அணையாக இருக்கக்கூடாது என்றும் நான் விரும்பினேன். தவிர, இயற்கையானது, அது என்னுள் எழுப்பிய அனைத்து உணர்வுகளாலும், மனிதர்களின் இயந்திர உற்பத்திகளுக்கு மிகவும் எதிரானதாக எனக்குத் தோன்றியது. அது அவர்களின் முத்திரையைத் தாங்கிய அளவு, என் இதயத்தின் விரிவாக்கத்திற்கு அதிக இடம் அளித்தது.

 

"உங்கள் காலடியில் நீங்கள் இன்னும் உணர முடியும்," என்று அவர் கூறினார், ஃபினிஸ்டெரை விட அதிகமாக (பூமியின் மிகப் பழமையான கட்டமைப்பை மாற்ற முடியாமல் இப்போது ஹோட்டல்கள் அங்கு மிகைப்படுத்தப்பட்டாலும் கூட), இதன் உண்மையான முடிவை உங்களால் உணர முடியும். பண்டைய நிலத்தின் பிரெஞ்சு, ஐரோப்பிய நிலம். கடல் மூடுபனி மற்றும் நிழல்களின் நித்திய இராச்சியத்தை எதிர்கொள்ளும் உலகின் தொடக்கத்தில் இருந்து வாழ்ந்த அனைத்து மீனவர்களையும் போலவே இது மீனவர்களின் கடைசி முகாம். ஒரு நாள் காம்ப்ரேயில் நான் M. ஸ்வானுக்கு முன்னால் உள்ள இந்த பால்பெக் கடற்கரையைப் பற்றிப் பேசியபோது, ​​வலிமையான புயல்களைப் பார்ப்பதற்கு இது சிறந்த தேர்வாக இருக்குமா என்பதை அவரிடமிருந்து அறிந்து கொள்வதற்காக, அவர் எனக்கு பதிலளித்தார்: "எனக்கு பால்பெக்கைத் தெரியும் என்றாலும் நான் நம்புகிறேன்! பால்பெக் தேவாலயம், 12 மற்றும் 13 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் இருந்துநூற்றாண்டு, இன்னும் பாதி ரோமானஸ்க், நார்மன் கோதிக்கின் மிகவும் ஆர்வமுள்ள மாதிரியாக இருக்கலாம், மேலும் ஒருமையில், இது பாரசீக கலை போல் தெரிகிறது. அதுவரை பழங்கால இயற்கையாகவே எனக்குத் தோன்றிய இந்த இடங்கள், பெரும் புவியியல் நிகழ்வுகளுடன் சமகாலத்திலிருந்தே இருந்தன - மேலும் மனித வரலாற்றிற்கு வெளியே கடல் அல்லது பிக் டிப்பர் போன்றவை, இந்த காட்டுமிராண்டித்தனமான மீனவர்களுடன், திமிங்கலங்களைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை. , இடைக்காலம் இல்லை - ரோமானஸ் காலத்தை அறிந்த அவர்கள் திடீரென்று நூற்றாண்டுகளின் தொடருக்குள் நுழைவதைப் பார்ப்பதும், இந்த காட்டுப் பாறைகளுக்கு நரம்புகளைக் கொடுக்க கோதிக் ட்ரெஃபாயில் வந்தது என்பதையும் அறிவது எனக்கு ஒரு பெரிய வசீகரமாக இருந்தது. விரும்பிய நேரம், அந்த பலவீனமான ஆனால் வற்றாத தாவரங்கள், அது வசந்த காலத்தில், அங்கும் இங்கும் துருவங்களின் பனி நட்சத்திரங்கள். கோதிக் இந்த இடங்களுக்கும் இந்த மக்களுக்கும் அவர்கள் இல்லாத ஒரு உறுதியைக் கொண்டுவந்தால், அதற்குப் பதிலாக அவர்களும் அதைக் கொடுத்தனர். இந்த மீனவர்கள் எப்படி வாழ்ந்தார்கள் என்பதை நானே படம்பிடித்துக் கொள்ள முயற்சித்தேன், இடைக்காலத்தில், நரகத்தின் கடற்கரையில், மரணத்தின் பாறைகளின் அடிவாரத்தில், சமூக உறவுகளில் அவர்கள் முயற்சித்த பயமுறுத்தும் மற்றும் சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாத முயற்சி. ; கோதிக் இப்போது எனக்கு மிகவும் உயிருடன் இருப்பதாகத் தோன்றியது, நான் இதுவரை கற்பனை செய்து கொண்டிருந்த நகரங்களிலிருந்து பிரிந்து, ஒரு குறிப்பிட்ட சந்தர்ப்பத்தில், காட்டுப் பாறைகளில், அது எப்படி முளைத்து நன்றாக செங்குத்தானதாக மலர்ந்தது என்பதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது. பால்பெக்கின் மிகவும் பிரபலமான சிலைகளின் பிரதிபலிப்புகளைப் பார்க்க நான் அழைத்துச் செல்லப்பட்டேன் - செம்மறியாடு மற்றும் மூக்கடைப்பு கொண்ட அப்போஸ்தலர்கள், தாழ்வாரத்தின் கன்னி, மற்றும் நித்திய மற்றும் உப்பு மூடுபனி மீது நிவாரண மாதிரியாக நான் அவர்களை பார்க்க முடியும் என்று நான் நினைத்த போது மகிழ்ச்சியுடன் என் மூச்சு என் மார்பில் நிறுத்தப்பட்டது. பிப்ரவரி மாதத்தின் புயல் மற்றும் மிதமான மாலைகளில், காற்று என் இதயத்தில் வீசியது, அது என் அறையில் உள்ள நெருப்பிடம், பால்பெக்கிற்கு ஒரு பயணத்தின் திட்டம் - கோதிக் கட்டிடக்கலையின் ஆசையை என்னுடன் கலந்தது. கடலில் ஒரு புயல் என்று.

 

இரயில்வே நிறுவனங்களின் விளம்பரங்களில், வட்டப் பயணங்களின் அறிவிப்புகளில், மணிநேரத்தை வாசிக்க இதயம் துடிக்காமல் இருக்க முடியாத, தாராளமான, தாராளமாக ஒரு இருபத்தி இரண்டு மணி நேர ரயிலில் அடுத்த நாள் செல்ல விரும்பினேன். புறப்படும் நேரம்: பிற்பகலில் ஒரு துல்லியமான புள்ளியில் ஒரு சுவையான உச்சநிலையை வெட்டுவது போல் எனக்குத் தோன்றியது, ஒரு மர்மமான குறி, அதில் இருந்து விலகிய நேரம் இன்னும் மாலை, மறுநாள் காலை வரை சென்றது, ஆனால் அதை ஒருவர் பார்க்க முடியும். பாரிஸின் இடம், ரயில் கடந்து செல்லும் நகரங்களில் ஒன்றில் மற்றும் அதைத் தேர்வுசெய்ய அனுமதித்தது; ஏனென்றால், அவர் பேயுக்ஸில், கவுட்டன்ஸில், விட்ரேயில், க்வெஸ்டம்பெர்ட்டில், பொன்டொர்சனில், பால்பெக்கில், லானியன், லம்பால்லே, பெனோடெட்டில், பான்ட்-அவெனில், குயிம்பர்லேவில் நிறுத்தினார். மேலும் அவர் எனக்கு வழங்கிய பெயர்களுடன் பிரமாதமாக ஓவர்லோட் செய்து முன்னேறினார், அதில் நான் எதை விரும்புவேன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, ஏனென்றால் அவற்றில் எதையும் தியாகம் செய்வது சாத்தியமில்லை. ஆனால் அவனுக்காகக் கூடக் காத்திருக்காமல், என் பெற்றோர் அனுமதித்திருந்தால், அன்று மாலையே நான் அவசரமாக ஆடை அணிந்து கிளம்பி, சீற்றம் நிறைந்த கடலில், நுரைக்கு எதிராக, பொழுது விடிந்ததும் பால்பெக் வந்து சேர்ந்திருக்கலாம். பாரசீக பாணி தேவாலயத்தில். ஆனால் ஈஸ்டர் விடுமுறைகள் நெருங்கி வரும்போது, ​​​​இத்தாலியின் வடக்கே ஒரு முறை அவர்களை என்னிடம் அழைத்துச் செல்வதாக என் பெற்றோர் உறுதியளித்தபோது, ​​​​திடீரென்று இந்த புயல்களின் கனவுகள் என்னை முழுவதுமாக நிரப்பின, எல்லா இடங்களிலிருந்தும் அலைகள் எப்போதும் உயரமாக ஓடுவதைக் காண விரும்பவில்லை. , காட்டு கடற்கரையில், செங்குத்தான மற்றும் கரடுமுரடான செங்குத்தான தேவாலயங்களுக்கு அருகில், கடற்பறவைகள் அழும் கோபுரங்களில், திடீரென்று அவற்றை அழித்து, அனைத்து வசீகரத்தையும் அகற்றி, அவற்றைத் தவிர்த்து, அவர்கள் அவரை எதிர்த்ததால், பலவீனமாக மட்டுமே இருக்க முடியும், எனக்குள் எதிர் கனவுகளை மாற்றியது. மிகவும் வண்ணமயமான வசந்தம், காம்ப்ரேயின் வசந்தம் அல்ல, அது இன்னும் பனியின் அனைத்து ஊசிகளாலும் கசப்புடன் குத்துகிறது, ஆனால் ஏற்கனவே ஃபீசோலின் வயல்களை அல்லிகள் மற்றும் அனிமோன்களால் மூடியது மற்றும் ஏஞ்சலிகோவைப் போன்ற தங்கப் பின்னணியின் புளோரன்ஸை திகைக்க வைத்தது. அப்போதிருந்து, கதிர்கள், வாசனை திரவியங்கள், வண்ணங்களுக்கு மட்டுமே மதிப்பு இருப்பதாக எனக்குத் தோன்றியது; ஏனென்றால், உருவங்களின் மாறுபாடு என்னுள் ஆசையின் முன் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது, மேலும் சில சமயங்களில் இசையில் நிகழ்வது போல் திடீரென்று என் உணர்வுநிலையில் தொனியில் ஒரு முழுமையான மாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது. ஒரு பருவம் திரும்பும் வரை காத்திருக்காமல் இந்த பண்பேற்றத்தை என்னுள் தூண்டுவதற்கு ஒரு எளிய வளிமண்டல மாறுபாடு போதுமானதாக இருந்தது. ஏனென்றால், அடிக்கடி ஒன்றில், இன்னொன்றின் ஒரு நாளை இழந்துவிடுகிறோம், அது நம்மை அங்கே வாழ வைக்கிறது, உடனடியாக அதைத் தூண்டுகிறது, குறிப்பிட்ட இன்பங்களை விரும்புகிறது மற்றும் நாம் கண்ட கனவுகளுக்கு இடையூறு விளைவிக்கிறது, இந்த இலையை விட முன்னதாகவோ அல்லது தாமதமாகவோ வைப்பதன் மூலம். மற்றொரு அத்தியாயம், மகிழ்ச்சியின் இடைக்கணிப்பு காலண்டரில். ஆனால் விரைவில், நமது ஆறுதல் அல்லது ஆரோக்கியம் தற்செயலான மற்றும் சிறிய நன்மைகளை மட்டுமே பெறக்கூடிய இயற்கை நிகழ்வுகளைப் போலவே, விஞ்ஞானம் அவற்றைக் கைப்பற்றி, விருப்பப்படி உற்பத்தி செய்யும் நாள் வரை, அவை தோன்றுவதற்கான வாய்ப்பை மீண்டும் நம் கைகளில் வைக்கும். , பாதுகாவலர் பதவியில் இருந்து நீக்கப்பட்டது மற்றும் வாய்ப்பு ஒப்புதலில் இருந்து விலக்கு அளிக்கப்பட்டது, அதேபோல் அட்லாண்டிக் மற்றும் இத்தாலியின் இந்த கனவுகளின் உற்பத்தி பருவங்கள் மற்றும் வானிலையின் மாற்றங்களுக்கு மட்டுமே உட்பட்டது. அவர்களை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க எனக்கு தேவையானது இந்த பெயர்களை உச்சரிப்பதுதான்: பால்பெக், வெனிஸ், புளோரன்ஸ், அதன் உட்புறத்தில் அவர்கள் நியமித்த இடங்கள் என்னுள் தூண்டிய ஆசையைக் குவித்து முடித்தது. வசந்த காலத்தில் கூட, ஒரு புத்தகத்தில் பால்பெக்கின் பெயரைக் கண்டறிவது, புயல்கள் மற்றும் நார்மன் கோதிக் மீதான ஆசையை என்னுள் எழுப்ப போதுமானதாக இருந்தது; ஒரு புயல் நாளில் கூட புளோரன்ஸ் அல்லது வெனிஸ் என்ற பெயர் எனக்கு சூரியன், அல்லிகள், டோஜ் அரண்மனை மற்றும் செயின்ட்-மேரி-டெஸ்-ஃப்ளூர்ஸ் மீது ஆசையை அளித்தது. அதன் உட்பகுதியில் அவர்கள் நியமித்த இடங்கள் என்னுள் தூண்டிய ஆசையை குவித்து முடித்தது. வசந்த காலத்தில் கூட, ஒரு புத்தகத்தில் பால்பெக்கின் பெயரைக் கண்டறிவது, புயல்கள் மற்றும் நார்மன் கோதிக் மீதான ஆசையை என்னுள் எழுப்ப போதுமானதாக இருந்தது; ஒரு புயல் நாளில் கூட புளோரன்ஸ் அல்லது வெனிஸ் என்ற பெயர் எனக்கு சூரியன், அல்லிகள், டோஜ் அரண்மனை மற்றும் செயின்ட்-மேரி-டெஸ்-ஃப்ளூர்ஸ் மீது ஆசையை அளித்தது. அதன் உட்பகுதியில் அவர்கள் நியமித்த இடங்கள் என்னுள் தூண்டிய ஆசையை குவித்து முடித்தது. வசந்த காலத்தில் கூட, ஒரு புத்தகத்தில் பால்பெக்கின் பெயரைக் கண்டறிவது, புயல்கள் மற்றும் நார்மன் கோதிக் மீதான ஆசையை என்னுள் எழுப்ப போதுமானதாக இருந்தது; ஒரு புயல் நாளில் கூட புளோரன்ஸ் அல்லது வெனிஸ் என்ற பெயர் எனக்கு சூரியன், அல்லிகள், டோஜ் அரண்மனை மற்றும் செயின்ட்-மேரி-டெஸ்-ஃப்ளூர்ஸ் மீது ஆசையை அளித்தது.

 

ஆனால், இந்தப் பெயர்கள் இந்த நகரங்களைப் பற்றி நான் கொண்டிருந்த பிம்பத்தை என்றென்றும் உள்வாங்கிக் கொண்டன என்றால், அதை மாற்றியமைப்பதன் மூலம் மட்டுமே, அது என்னுள் மீண்டும் தோன்றுவதை அவற்றின் சொந்த சட்டங்களுக்கு உட்பட்டது; இதனால் அவர்கள் அதை மிகவும் அழகாக மாற்றியதன் விளைவு, ஆனால் நார்மண்டி அல்லது டஸ்கனி நகரங்கள் உண்மையில் என்னவாக இருக்க முடியும் என்பதிலிருந்து மேலும் வேறுபட்டது, மேலும் எனது கற்பனையின் தன்னிச்சையான மகிழ்ச்சியை அதிகரிப்பதன் மூலம், எனது பயணங்களின் எதிர்கால ஏமாற்றத்தை மோசமாக்கியது. பூமியில் உள்ள சில இடங்களைப் பற்றி நான் கொண்டிருந்த கருத்தை அவர்கள் உயர்த்தி, அவற்றை மிகவும் குறிப்பிட்டதாகவும், அதனால் மிகவும் உண்மையானதாகவும் ஆக்கினார்கள். நகரங்கள், நிலப்பரப்புகள், நினைவுச்சின்னங்கள், அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ இனிமையான ஓவியங்கள் போன்றவற்றை ஒரே பொருளில் அங்கும் இங்கும் வெட்டப்பட்டதாக நான் கற்பனை செய்யவில்லை, ஆனால் அவை ஒவ்வொன்றும் அறியப்படாதவை, அடிப்படையில் மற்றவற்றிலிருந்து வேறுபட்டவை. என் ஆன்மா தாகமாக இருந்தது மற்றும் தெரிந்து கொள்வதன் மூலம் பயனடையும். பெயர்கள், அவர்களுக்கு மட்டுமே இருக்கும் பெயர்கள், மக்கள் வைத்திருப்பது போன்ற பெயர்களால் நியமிக்கப்படுவதற்கு, இன்னும் தனிப்பட்ட ஒன்றை அவர்கள் எப்படி எடுத்துக் கொண்டனர். சொற்கள் நமக்கு விஷயங்களை முன்வைக்கின்றன, பள்ளிகளின் சுவர்களில் தொங்கவிடப்பட்டதைப் போன்ற ஒரு சிறிய தெளிவான மற்றும் வழக்கமான படம், குழந்தைகளுக்கு ஒரு பணிப்பெட்டி, ஒரு பறவை, எறும்பு போன்றவை என்ன என்பதை எடுத்துக்காட்டுகின்றன. கருணை. ஆனால் பெயர்கள் மனிதர்களை முன்வைக்கின்றன-மற்றும் அவர்கள் நம்மைப் பழக்கப்படுத்திய நகரங்கள் தனிப்பட்டவை, மனிதர்களைப் போலவே தனித்தன்மை வாய்ந்தவை என்று நம்புவதற்குப் பழக்கப்படுத்துகின்றன-அவர்களிடமிருந்து வரும் குழப்பமான படம், அவர்களின் பிரகாசமான அல்லது இருண்ட சொனாரிட்டியிலிருந்து, இந்த சுவரொட்டிகளில் ஒன்றாக ஒரே மாதிரியாக வரையப்பட்ட வண்ணம், நீலம் அல்லது முற்றிலும் சிவப்பு, இதில் வேலை செய்யும் செயல்முறையின் வரம்புகள் அல்லது அலங்காரத்தின் விருப்பத்தால், நீலம் அல்லது சிவப்பு, வானம் மற்றும் கடல் மட்டுமல்ல, ஆனால் படகுகள், தேவாலயம், வழிப்போக்கர்கள். நான் சார்ட்ரூஸைப் படித்ததால், நான் மிகவும் செல்ல விரும்பும் நகரங்களில் ஒன்றான பர்மாவின் பெயர், கச்சிதமாகவும், மென்மையாகவும், மென்மையாகவும், மென்மையாகவும் தோன்றியது; பர்மாவில் உள்ள எந்த வீட்டில் நான் வரவேற்கப்படுவேன் என்று அவர்கள் என்னிடம் பேசினால், எந்த நகரத்தின் வசிப்பிடங்களுடனும் தொடர்பில்லாத, மென்மையான, கச்சிதமான, மந்தமான மற்றும் மென்மையான குடியிருப்பில் நான் வாழ்வேன் என்று நினைத்து மகிழ்ச்சியைத் தந்தார்கள். இத்தாலியைப் பற்றி நான் கற்பனை செய்ததிலிருந்து, பர்மா என்ற பெயரின் இந்த கனமான எழுத்தின் உதவியுடன் மட்டுமே காற்று புழக்கத்தில் இல்லை, மேலும் ஸ்டெண்டலின் இனிமை மற்றும் வயலட்களின் பிரதிபலிப்பை உறிஞ்சும்படி செய்தேன். நான் புளோரன்ஸைப் பற்றி நினைத்தபோது, அது லில்லி நகரம் மற்றும் அதன் கதீட்ரல், Saint-Marie-des-Fleurs என்று அழைக்கப்பட்டதால், அது ஒரு அற்புதமான மணம் கொண்ட நகரம் போல இருந்தது. பால்பெக்கைப் பொறுத்தவரை, அது வரையப்பட்ட பூமியின் நிறத்தைத் தக்கவைத்துக்கொள்ளும் ஒரு பழைய நார்மன் மட்பாண்டத்தின் மீது, சில நிலப்பிரபுத்துவ உரிமைகளின், ஒழிக்கப்பட்ட சில பழக்கவழக்கங்களின் பிரதிநிதித்துவம் சித்தரிக்கப்படுவதைக் காணலாம். பழைய நிலை, வழக்கற்றுப் போன உச்சரிப்பு முறையில், அதன் பன்முக எழுத்துக்களை உருவாக்கி, நான் வந்தவுடன் எனக்கு பாலுடன் காபி பரிமாறும் விடுதிக் காப்பாளரிடம் கூட நான் சந்தேகம் கொள்ளவில்லை, என்னைக் கடலின் முன் கட்டவிழ்த்து விடுவதைப் பார்க்க அழைத்துச் சென்றேன் சர்ச்சைக்குரிய, புனிதமான மற்றும் இடைக்கால அம்சத்தை நான் வழங்கிய தேவாலயம்.

 

என் உடல்நிலை மேம்பட்டு, என் பெற்றோர் என்னை அனுமதித்தால், பால்பெக்கிற்குச் செல்லாவிட்டால், ஒரு முறையாவது, நார்மண்டி அல்லது பிரிட்டானியின் கட்டிடக்கலை மற்றும் நிலப்பரப்புகளைப் பற்றி தெரிந்துகொள்ள, இந்த இருபத்தி இரண்டு மணிநேர ரயிலில் நான் இருந்தேன். என் கற்பனையில் பல முறை ஏறினேன், மிக அழகான நகரங்களில் நிறுத்த விரும்பினேன்; ஆனால் வீணாக நான் அவற்றை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தேன், தனிப்பட்ட உயிரினங்களுக்கிடையில், ஒன்றுக்கொன்று மாற்ற முடியாதவை, அதன் உன்னதமான சிவப்பு நிற சரிகை மற்றும் அதன் உச்சிமாநாடு அதன் கடைசி எழுத்தின் பழைய தங்கத்தால் ஒளிரும் பேயுக்ஸுக்கு இடையே எப்படி அதிகமாக தேர்வு செய்ய முடியும்; மெருகூட்டப்பட்ட அதன் கூர்மையான உச்சரிப்பு கருப்பு மரத்துடன் பழைய மெருகூட்டலைக் குறைக்கிறது; அதன் வெள்ளை நிறத்தில், முட்டை ஓடு மஞ்சள் நிறத்தில் இருந்து முத்து சாம்பல் நிறத்தில் இருக்கும் இனிப்பு லம்பால்லே; கோட்டன்ஸ், நார்மன் கதீட்ரல், அதன் இறுதி டிப்தாங் மட்டுமே, க்ரீஸ் மற்றும் மஞ்சள் நிற வெண்ணெய் கோபுரத்தால் முடிசூட்டப்பட்டது; இரைச்சலுடன் லானியன், அதன் கிராமத்து அமைதியில், பறக்கும் பயிற்சியாளரின்; Questambert, Pontorson, சிரிக்கக்கூடிய மற்றும் அப்பாவியாக, வெள்ளை இறகுகள் மற்றும் மஞ்சள் கொக்குகள் இந்த fluvial மற்றும் கவிதை இடங்களுக்கு சாலையில் சிதறி; பெனோடெட், நதி அதன் கடற்பாசியின் நடுவில் இழுத்துச் செல்ல விரும்புவதாகத் தோன்றும், பாண்ட்-அவென், கால்வாயின் பச்சை நீரில் நடுங்குவதைப் பிரதிபலிக்கும் லேசான தலைக்கவசத்தின் இறக்கையின் வெள்ளை மற்றும் இளஞ்சிவப்பு விமானம்; Quimperlé, அவர், அவர், சிறந்த இணைக்கப்பட்ட மற்றும், இடைக்காலத்தில் இருந்து, அவர் gurgles மற்றும் வரையப்பட்ட போன்ற ஒரு சாம்பல் நிறத்தில் மணிகள் இடையே, ஒரு கண்ணாடி கூரையின் cobwebs மூலம், சூரிய கதிர்கள் எரிந்த மழுங்கிய குறிப்புகள் மாறியது. வெள்ளி? ஈயைத் தொடர்ந்து உண்ணியின்; Questambert, Pontorson, சிரிக்கக்கூடிய மற்றும் அப்பாவியாக, வெள்ளை இறகுகள் மற்றும் மஞ்சள் கொக்குகள் இந்த fluvial மற்றும் கவிதை இடங்களுக்கு சாலையில் சிதறி; பெனோடெட், நதி அதன் கடற்பாசியின் நடுவில் இழுத்துச் செல்ல விரும்புவதாகத் தோன்றும், பாண்ட்-அவென், கால்வாயின் பச்சை நீரில் நடுங்குவதைப் பிரதிபலிக்கும் லேசான தலைக்கவசத்தின் இறக்கையின் வெள்ளை மற்றும் இளஞ்சிவப்பு விமானம்; Quimperlé, அவர், அவர், சிறந்த இணைக்கப்பட்ட மற்றும், இடைக்காலத்தில் இருந்து, அவர் gurgles மற்றும் வரையப்பட்ட போன்ற ஒரு சாம்பல் நிறத்தில் மணிகள் இடையே, ஒரு கண்ணாடி கூரையின் cobwebs மூலம், சூரிய கதிர்கள் எரிந்த மழுங்கிய குறிப்புகள் மாறியது. வெள்ளி? ஈயைத் தொடர்ந்து உண்ணியின்; Questambert, Pontorson, சிரிக்கக்கூடிய மற்றும் அப்பாவியாக, வெள்ளை இறகுகள் மற்றும் மஞ்சள் கொக்குகள் இந்த fluvial மற்றும் கவிதை இடங்களுக்கு சாலையில் சிதறி; பெனோடெட், நதி அதன் கடற்பாசியின் நடுவில் இழுத்துச் செல்ல விரும்புவதாகத் தோன்றும், பாண்ட்-அவென், கால்வாயின் பச்சை நீரில் நடுங்குவதைப் பிரதிபலிக்கும் லேசான தலைக்கவசத்தின் இறக்கையின் வெள்ளை மற்றும் இளஞ்சிவப்பு விமானம்; Quimperlé, அவர், அவர், சிறந்த இணைக்கப்பட்ட மற்றும், இடைக்காலத்தில் இருந்து, அவர் gurgles மற்றும் வரையப்பட்ட போன்ற ஒரு சாம்பல் நிறத்தில் மணிகள் இடையே, ஒரு கண்ணாடி கூரையின் cobwebs மூலம், சூரிய கதிர்கள் எரிந்த மழுங்கிய குறிப்புகள் மாறியது. வெள்ளி? நதி அதன் கடற்பாசியின் நடுவில் இழுத்துச் செல்ல விரும்புவதாகத் தோன்றும், பாண்ட்-அவென், கால்வாயின் பச்சை நீரில் நடுங்குவதைப் பிரதிபலிக்கும் லேசான தலைக்கவசத்தின் இறக்கையின் வெள்ளை மற்றும் இளஞ்சிவப்பு விமானம்; Quimperlé, அவர், அவர், சிறந்த இணைக்கப்பட்ட மற்றும், இடைக்காலத்தில் இருந்து, அவர் gurgles மற்றும் வரையப்பட்ட போன்ற ஒரு சாம்பல் நிறத்தில் மணிகள் இடையே, ஒரு கண்ணாடி கூரையின் cobwebs மூலம், சூரிய கதிர்கள் எரிந்த மழுங்கிய குறிப்புகள் மாறியது. வெள்ளி? நதி அதன் கடற்பாசியின் நடுவில் இழுத்துச் செல்ல விரும்புவதாகத் தோன்றும், பாண்ட்-அவென், கால்வாயின் பச்சை நீரில் நடுங்குவதைப் பிரதிபலிக்கும் லேசான தலைக்கவசத்தின் இறக்கையின் வெள்ளை மற்றும் இளஞ்சிவப்பு விமானம்; Quimperlé, அவர், அவர், சிறந்த இணைக்கப்பட்ட மற்றும், இடைக்காலத்தில் இருந்து, அவர் gurgles மற்றும் வரையப்பட்ட போன்ற ஒரு சாம்பல் நிறத்தில் மணிகள் இடையே, ஒரு கண்ணாடி கூரையின் cobwebs மூலம், சூரிய கதிர்கள் எரிந்த மழுங்கிய குறிப்புகள் மாறியது. வெள்ளி?

 

இந்த படங்கள் மற்றொரு காரணத்திற்காக தவறாக இருந்தன; அவை மிகவும் எளிமைப்படுத்தப்பட்டவையாக இருக்க வேண்டும்; என் கற்பனை எதை விரும்புகிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை, என் புலன்கள் நிகழ்காலத்தில் முழுமையடையாமல் மற்றும் இன்பம் இல்லாமல் மட்டுமே உணர்ந்தன, நான் பெயர்களின் அடைக்கலத்தில் அடைக்கப்பட்டேன்; சந்தேகமே இல்லை, நான் அங்கே கனவுகளைக் குவித்திருந்ததால், அவை இப்போது என் ஆசைகளை காந்தமாக்கின; ஆனால் பெயர்கள் மிகவும் விரிவானவை அல்ல; நகரத்தின் இரண்டு அல்லது மூன்று முக்கிய "ஆர்வங்களை" நான் கொண்டு வர முடிந்தால், அவை இடைத்தரகர்கள் இல்லாமல் அங்கு இணைக்கப்பட்டன; பால்பெக் என்ற பெயரில், கடலோர ரிசார்ட்டுகளில் ஒருவர் வாங்கும் பென்ஹோல்டர்களின் பூதக்கண்ணாடியில், பாரசீக பாணி தேவாலயத்தைச் சுற்றி அலைகள் எழுவதைக் கண்டேன். ஒருவேளை இந்த படங்களை எளிமைப்படுத்துவது கூட அவர்கள் என்னை கைப்பற்றிய பேரரசின் காரணங்களில் ஒன்றாக இருக்கலாம். ஈஸ்டர் விடுமுறையை புளோரன்ஸ் மற்றும் வெனிஸில் கழிக்கப் போகிறோம் என்று என் தந்தை ஒரு வருடம் முடிவு செய்தபோது, ​​​​வழக்கமாக நகரங்களை உருவாக்கும் கூறுகளை புளோரன்ஸ் பெயரில் சேர்க்க இடம் இல்லாமல், நான் ஒரு இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட நகரத்தை கொண்டு வர வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. கருத்தரிப்பிலிருந்து, சில வசந்தகால வாசனைகளால், அதன் சாராம்சத்தில், ஜியோட்டோவின் மேதை என்று நான் நம்பினேன். அதிகபட்சம்-மற்றும் ஒரு பெயருக்கு விண்வெளியை விட அதிக கால அளவைப் பொருத்த முடியாது என்பதால்- ஜியோட்டோவின் சில ஓவியங்கள் ஒரே குணாதிசயத்தைக் காட்டுகின்றன, இங்கே படுத்துக்கொண்டு, செயலின் இரண்டு வெவ்வேறு தருணங்களில். படுக்கையில், அங்கு சவாரி செய்யத் தயாராகிக்கொண்டிருந்தார். புளோரன்ஸ் பெயர் இரண்டு பெட்டிகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒன்றில், ஒரு கட்டிடக்கலை விதானத்தின் கீழ், நான் ஒரு ஓவியத்தை சிந்தித்தேன், அதில் ஒரு பகுதி காலை சூரியனின் திரைச்சீலை அமைக்கப்பட்டிருந்தது, தூள், சாய்ந்த மற்றும் முற்போக்கான; மற்றொன்றில் (பெயர்களை அணுக முடியாத இலட்சியமாக நினைக்காமல், நான் சென்று மூழ்கும் ஒரு உண்மையான சூழ்நிலையாக, இன்னும் வாழாத வாழ்க்கை, நான் அதில் அடைத்துவைத்திருக்கும் தூய்மையான மற்றும் தூய்மையான வாழ்க்கை இன்பங்களை அதிகப் பொருளைக் கொடுத்தது. எளிமையான காட்சிகள், பழங்காலங்களின் படைப்புகளில் அவர்கள் கொண்டிருக்கும் இந்த ஈர்ப்பு), நான் விரைவாகக் கடந்தேன், பழங்கள் மற்றும் சியான்டி ஒயின் ஆகியவற்றுடன் எனக்காகக் காத்திருந்த மதிய உணவை விரைவாகக் கண்டுபிடிப்பதற்காக - டாஃபோடில்ஸ், நார்சிஸஸ் மற்றும் அனிமோன்களால் நிரம்பியிருந்த Ponte-Vecchio. அது (நான் பாரிஸில் இருந்தபோதிலும்) நான் பார்த்ததே தவிர என்னைச் சுற்றியிருந்ததை அல்ல. ஒரு எளிய யதார்த்தக் கண்ணோட்டத்தில் இருந்தும் கூட, நாம் விரும்பும் நாடுகள் ஒவ்வொரு கணத்திலும் நம் நிஜ வாழ்க்கையில் நாம் உண்மையில் நம்மைக் கண்டுபிடிக்கும் நாட்டை விட மிக முக்கியமானவை. "புளோரன்ஸ், பர்மா, பீசா, வெனிஸ் செல்ல வேண்டும்" என்ற வார்த்தைகளை உச்சரிக்கும் போது என் எண்ணங்களில் என்ன இருந்தது என்பதில் சந்தேகமில்லை. எல்லாவற்றிலும், ஆனால் நான் அறிந்தவற்றிலிருந்து வேறுபட்டது, சுவையானது, ஒரு மனிதகுலத்தின் வாழ்க்கை எப்போதும் பிற்பகுதியில் கழிந்திருக்கும்.குளிர்காலம், இந்த அறியப்படாத அதிசயம்: ஒரு வசந்த காலை. இந்த உண்மையற்ற, நிலையான படங்கள், எப்போதும் ஒரே மாதிரியாக, என் இரவுகளையும் பகல்களையும் நிரப்புகின்றன, என் வாழ்க்கையின் இந்த காலகட்டத்தை அதற்கு முந்தையவற்றிலிருந்து வேறுபடுத்தின (மற்றும் ஒரு பார்வையாளரின் பார்வையில் இது குழப்பமடையக்கூடும். வெளியே, அதாவது, எதையும் பார்க்காதவர்) ஒரு ஓபராவில் ஒரு மெல்லிசை மையக்கருத்து ஒரு புதுமையை அறிமுகப்படுத்துகிறது, ஒருவர் லிப்ரெட்டோவைப் படித்தால் மட்டுமே சந்தேகிக்க முடியாது, ஒருவர் தியேட்டருக்கு வெளியே இருந்து கால் மணி நேரங்களை மட்டுமே கணக்கிட்டால் கூட குறைவாக இருக்கும். இன்னும், எளிமையான அளவின் இந்த கண்ணோட்டத்தில் கூட, நம் வாழ்வில் நாட்கள் சமமாக இல்லை. நாட்களைக் கடந்து செல்ல, என்னுடையது போன்ற சற்றே பதட்டமான இயல்புகள், மோட்டார் கார்களைப் போல வெவ்வேறு "வேகங்களை" கொண்டுள்ளன. மலை மற்றும் சங்கடமான நாட்கள் ஏறுவதற்கு முடிவற்ற நேரம் எடுக்கும் மற்றும் சாய்வான நாட்கள், நீங்கள் பாடும் போது முழு வேகத்தில் கீழே இறங்க அனுமதிக்கிறீர்கள். இந்த மாதத்தில் - நான் ஒரு மெல்லிசையைப் போல மறுசீரமைத்தபோது, ​​​​அவை போதுமான அளவு பெற முடியாமல், புளோரன்ஸின் இந்த படங்கள், வெனிஸ் மற்றும் பீசாவில் இருந்து அவர்கள் என்னுள் தூண்டிய ஆசை ஒரு நபருக்கு ஒரு காதல், ஒரு காதல் போன்ற ஆழமான தனிப்பட்ட ஒன்றை வைத்திருந்தது - அவை என்னிடமிருந்து சுயாதீனமான யதார்த்தத்துடன் ஒத்துப்போகின்றன என்று நான் தொடர்ந்து நம்பினேன், மேலும் அவை என்னை அறியச் செய்தன. முதல் யுகத்தின் ஒரு கிறிஸ்தவராக ஒரு அழகான நம்பிக்கை, சொர்க்கத்தில் நுழையும் தருவாயில் வளர்க்க முடியும். பகல் கனவுகளால் விரிவுபடுத்தப்பட்ட மற்றும் அவர்களால் உணரப்படாத இந்திரியங்களை பார்க்கவும் தொடவும் விரும்புவதில் உள்ள முரண்பாட்டைப் பற்றி நான் கவலைப்படாமல் - மேலும் அவர்களுக்கு மிகவும் கவர்ச்சியானது, அவர்கள் அறிந்ததை விட வித்தியாசமானது - இது எனக்கு நினைவூட்டியது. அந்த படங்களின் யதார்த்தம், என் ஆசையை மிகவும் தூண்டியது, ஏனென்றால் அது அவர் திருப்தியடைவார் என்ற வாக்குறுதியைப் போன்றது. மற்றும், எனது மேன்மை அதன் நோக்கமாக கலை இன்பத்திற்கான விருப்பத்தை கொண்டிருந்தாலும், வழிகாட்டிகள் அழகியல் புத்தகங்களை விடவும், வழிகாட்டிகளை விட இரயில் பாதை காட்டியை விடவும் அதை பராமரித்தனர். நான் நெருக்கமாகப் பார்த்த இந்த புளோரன்ஸ் என் கற்பனையில் அணுக முடியாதது, என்னிடமிருந்து அவளைப் பிரித்த பாதை சாத்தியமில்லை என்றால், நான் ஒரு குறுக்காக, மாற்றுப்பாதையில் அவளை அடைய முடியும் என்று நினைத்தது என்னைத் தூண்டியது. தரை வழி". நிச்சயமாக, வெனிஸ் "ஜியோர்ஜியோனின் பள்ளி, டிடியனின் குடியிருப்பு, இடைக்காலத்தில் உள்நாட்டு கட்டிடக்கலையின் முழுமையான அருங்காட்சியகம்" என்று நான் மீண்டும் மீண்டும் சொன்னபோது, ​​​​நான் பார்க்கவிருந்தவற்றுக்கு இவ்வளவு மதிப்பைக் கொடுத்தேன். மகிழ்ச்சியாக உணர்ந்தேன். ஆனாலும், நான் ஓடுவதற்கு வெளியே செல்லும் போது, ​​வானிலை காரணமாக வேகமாக நடக்கும்போது, என் தந்தை காற்றழுத்தமானியை ஆலோசித்து, குளிரைப் பார்த்து, சிறந்த ரயில்களைத் தேடத் தொடங்கினார், மேலும் மதிய உணவுக்குப் பிறகு கார்பன் நிரப்பப்பட்ட ஆய்வகத்திற்குள் நுழைந்ததும், படுக்கையறை மாயமானது பொறுப்பாக இருப்பதை உணர்ந்தபோது என்னால் மகிழ்ச்சியை அடக்க முடியவில்லை. அதைச் சுற்றிலும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதால், அடுத்த நாள் பளிங்கு மற்றும் தங்க நகரத்தில் "ஜாஸ்பரால் மேம்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மரகதங்களால் செதுக்கப்பட்ட" ஒருவர் எழுந்திருக்க முடியும். எனவே, அதுவும் லில்லி நகரமும் கற்பனையான படங்கள் மட்டுமல்ல, பாரிஸிலிருந்து ஒரு குறிப்பிட்ட தூரத்தில், பூமியின் ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தில் அவற்றைப் பார்க்க விரும்பினால், அதைக் கடக்க வேண்டும். , மற்றும் வேறு யாருக்கும், ஒரு வார்த்தையில் மிகவும் உண்மையானது. என் தந்தை, "சுருக்கமாகச் சொன்னால், அவை எனக்கு இன்னும் அதிகமாகின. நீங்கள் ஏப்ரல் 20 முதல் 29 வரை வெனிஸில் தங்கி ஈஸ்டர் காலை ஃப்ளோரன்ஸுக்கு வரலாம்", அவர்கள் இருவரையும் சுருக்கமான விண்வெளியிலிருந்து மட்டுமல்ல, இந்த கற்பனைக் காலத்திலிருந்தும் வெளியே கொண்டு வந்தோம், இங்கு ஒரு பயணமும் இல்லை. மற்றும் அதிக உணர்ச்சிகள் இல்லாமல், அவை மட்டுமே சாத்தியம் என்பதால் - இந்த நேரம் மிகவும் நன்றாக ரீமேக் செய்யப்பட்டு, மற்றொன்றில் செலவழித்த பிறகும் அதை ஒரு நகரத்தில் செலவிட முடியும் - மேலும் இந்த சிறப்பு நாட்களை அவர்களுக்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்டது, அவை நம்பகத்தன்மையின் சான்றிதழாகும். அவை பயன்படுத்தப்படும் பொருள்கள், ஏனெனில் இந்த தனித்துவமான நாட்கள், அவை பயன்பாட்டினால் நுகரப்படுகின்றன, அவை திரும்பி வரவில்லை, நாம் அவற்றை அங்கு வாழ்ந்தபோது அவற்றை இனி இங்கு வாழ முடியாது; திங்கட்கிழமை தொடங்கிய ஒரு வாரத்தில் சலவைத் தொழிலாளி நான் மையால் மூடியிருந்த வெள்ளை வேட்டியைத் திரும்பக் கொண்டுவர வேண்டும் என்று உணர்ந்தேன். அவை இன்னும் இல்லாத சிறந்த நேரத்தின் முடிவில், இரண்டு ராணி நகரங்களை, மிகவும் நகரும் வடிவவியலின்படி, திட்டத்தில் குவிமாடங்களையும் கோபுரங்களையும் பொறிக்க நான் இருக்கப் போகிறேன். என் சொந்த வாழ்க்கை. ஆனால் நான் இன்னும் மகிழ்ச்சியின் கடைசி நிலைக்கு செல்லும் வழியில் மட்டுமே இருந்தேன்; இறுதியாக நான் அதை அடைந்தேன் (அப்போதுதான், ஜார்ஜியோனின் ஓவியங்களின் பிரதிபலிப்பால் சிவப்பு நிறமாக இருக்கும் பரபரப்பான தெருக்களில், நான் நினைத்தது போல், பல எச்சரிக்கைகள் இருந்தபோதிலும், "கடல் போன்ற கம்பீரமான மற்றும் பயங்கரமான" மனிதர்கள் கற்பனை செய்துகொண்டிருக்கவில்லை. , அவர்களின் இரத்தம் தோய்ந்த மேலங்கியின் மடிப்புகளின் கீழ் வெண்கலப் பிரதிபலிப்புகளுடன் கூடிய கவசத்தை அணிந்துகொள்பவர்கள்" அடுத்த வாரம் ஈஸ்டர் தினத்தன்று வெனிஸைச் சுற்றி வருவார்கள், ஆனால் அது நான் சிறிய பாத்திரமாக இருக்கலாம், எனக்குக் கொடுக்கப்பட்ட செயிண்ட்-மார்க்கின் ஒரு பெரிய புகைப்படத்தில், அந்த இல்லஸ்ட்ரேட்டர், பந்து வீச்சாளர் தொப்பியில், உறவினர்களுக்கு முன்னால் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியிருந்தார், அப்போது என் தந்தை என்னிடம் கூறியதைக் கேட்டேன்: "கிராண்ட் கால்வாயில் இன்னும் குளிராக இருக்கிறது , உங்கள் குளிர்கால ஓவர் கோட் மற்றும் உங்கள் பெரிய ஜாக்கெட்டை உங்கள் உடற்பகுதியில் வைப்பது நல்லது. இந்த வார்த்தைகளில் நான் ஒருவித பரவசத்திற்கு ஆளானேன்; அதுவரை சாத்தியமற்றது என்று நான் நம்பியிருந்தேன், இந்த "இந்தியக் கடலின் பாறைகளைப் போன்ற செவ்வந்திப் பாறைகளுக்கு" இடையே நான் ஊடுருவுவதை உணர்ந்தேன்; ஒரு உன்னதமான ஜிம்னாஸ்டிக்ஸால் மற்றும் என் வலிமைக்கு அப்பாற்பட்டு, என்னைச் சூழ்ந்திருந்த என் அறையின் காற்றின் ஒரு பொருளற்ற கார்பேஸ் போல என்னை நானே அகற்றி, வெனிஸ் காற்றின் சமமான பகுதிகளாக மாற்றினேன், இந்த கடல் வளிமண்டலம், விவரிக்க முடியாத மற்றும் குறிப்பாக என் கனவுகள் போன்றது. வெனிஸ் என்ற பெயரில் கற்பனை இணைக்கப்பட்டிருந்தது. எனக்குள் ஓர் அதிசயமான சிதைவு நிகழ்வதை உணர்ந்தேன்; ஒருவருக்கு கடுமையான தொண்டை வலி ஏற்பட்டவுடன் வாந்தி எடுப்பதற்கான தெளிவற்ற தூண்டுதலுடன் அது உடனடியாக இணைந்தது, மேலும் அவர்கள் என்னை மிகவும் உறுதியான காய்ச்சலுடன் படுக்கையில் வைக்க வேண்டியிருந்தது, அதை மட்டும் கைவிடுவது அவசியம் என்று மருத்துவர் அறிவித்தார். நான் இப்போது புளோரன்ஸ் மற்றும் வெனிஸுக்குச் செல்லலாம், ஆனால் நான் முழுமையாக குணமடைய வேண்டும் என்றாலும், குறைந்தபட்சம் ஒரு வருடமாவது என்னைத் தவிர்க்க, அனைத்து பயணத் திட்டங்கள் மற்றும் கிளர்ச்சிக்கான காரணங்கள்.

 

மேலும் ஐயோ, லா பெர்மாவைக் கேட்க என்னை தியேட்டருக்குச் செல்ல அனுமதிக்க யாரையும் அவர் முற்றிலும் தடை செய்தார்; பெர்கோட்டே மேதையைக் கண்டறிந்த அந்த உன்னதக் கலைஞர், எனக்கு முக்கியமான மற்றும் அழகான ஒன்றை அறிமுகப்படுத்தி, புளோரன்ஸ் மற்றும் வெனிஸுக்குச் செல்லாததற்கும், பால்பெக்கிற்குச் செல்லாததற்கும் என்னை ஆறுதல்படுத்தியிருப்பார். நான் சோர்வடைவதைத் தடுக்கும் ஒரு நபரின் மேற்பார்வையின் கீழ், எனது அத்தை லியோனியின் மரணத்திற்குப் பிறகு எங்கள் சேவையில் நுழைந்த பிரான்சுவாவின் மேற்பார்வையின் கீழ், ஒவ்வொரு நாளும் என்னை Champs-Elysées க்கு அனுப்புவதில் அவர்கள் திருப்தி அடைய வேண்டியிருந்தது. Champs-Elysées க்கு செல்வது என்னால் தாங்க முடியாததாக இருந்தது. பெர்கோட் மட்டுமே அவற்றை தனது புத்தகங்களில் ஒன்றில் விவரித்திருந்தால், சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி நான் அவற்றை அறிய விரும்பியிருப்பேன், யாருடைய "இரட்டை" என் கற்பனையில் வைக்கத் தொடங்கியது. அவள் அவர்களை சூடேற்றினாள், அவர்களை வாழ வைத்தாள், அவர்களுக்கு ஒரு ஆளுமையைக் கொடுத்தது, நான் அவர்களை உண்மையில் கண்டுபிடிக்க விரும்பினேன்; ஆனால் இந்த பொதுத் தோட்டத்தில் என் கனவுகளுடன் எதுவும் இணைக்கப்படவில்லை.

 

ஒரு நாள், மரக்குதிரைகளுக்குப் பக்கத்தில், எங்களுக்குப் பழக்கமான இடத்தில் நான் சலிப்படைந்திருந்ததால், பிரான்சுவாஸ் என்னை ஒரு சுற்றுலாவிற்கு அழைத்துச் சென்றார் - பார்லி-சர்க்கரை விற்பனையாளர்களின் சிறிய கோட்டைகளால் சம இடைவெளியில் பாதுகாக்கப்பட்ட எல்லைக்கு அப்பால் - அந்த அண்டை ஆனால் வெளிநாட்டு பகுதிகளில். முகங்கள் தெரியாத இடத்தில், ஆட்டு வண்டி எங்கு செல்கிறது; பின்னர் அவள் நாற்காலியில் இருந்து தனது பொருட்களை எடுத்துக்கொண்டு திரும்பி வந்தாள், ஒரு கொத்து கொத்தாய் மீது சாய்ந்தாள்; நான் அவருக்காகக் காத்திருந்தபோது, ​​சூரியனால் மஞ்சள் நிறமான, பெரிய சவரம் செய்யப்பட்ட புல்வெளியை மிதித்துக்கொண்டிருந்தேன், அதன் முடிவில் குளத்தில் ஒரு சிலை ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது, சாலையிலிருந்து, சிவப்பு முடி கொண்ட ஒரு சிறுமியிடம் பேசுகிறது. மற்றொன்றை விளையாடி, அவளது கோட் அணிந்து, அவளது ராக்கெட்டைப் பிடித்தபடி, அவளிடம் குறுகலான குரலில் அழுதாள்: "அடியூ, கில்பர்டே, நான் வீட்டிற்குப் போகிறேன், நாங்கள் இன்று மாலை உங்கள் வீட்டிற்கு வருகிறோம் என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள். இரவு உணவு." கில்பெர்ட்டின் இந்தப் பெயர் எனக்கு நெருக்கமாக இருந்தது, அந்த பெண்ணின் இருப்பை அது இன்னும் அதிகமாக வெளிப்படுத்தியது, ஏனெனில் அது நாங்கள் பேசும் ஒரு வராதவர் என்று மட்டும் பெயரிடவில்லை, ஆனால் அவளுக்கு சவால் விட்டது; அதன் ஜெட் விமானத்தின் வளைவையும் அதன் இலக்கை நெருங்குவதையும் அதிகப்படுத்திய ஒரு சக்தியுடன் செயலில் அது எனக்கு அருகில் சென்றது. நான் அல்ல, ஆனால் அவரை அழைத்த தோழி, அதையெல்லாம், அவள் உச்சரிக்கும் போது, ​​அவள் மீண்டும் பார்த்தாள் அல்லது குறைந்த பட்சம் அவள் நினைவில் வைத்திருந்தாள், அவர்களின் அன்றாட நெருக்கம், அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் வீட்டிற்குச் சென்றது,அவள் ஸ்வான், வரவிருந்த மாலைப் பொழுதில், இரவு உணவிற்குப் பிறகு, தன் வீட்டில் - குழந்தைகள் மற்றும் பணிப்பெண்களுக்கு நடுவில், ஒரு வானப் பயணியாக, ஒரு சிறிய மேகம், ஒரு விலையுயர்ந்த நிறத்தில், , பூசின் ஒரு அழகான தோட்டத்திற்கு மேலே குமிழ்ந்து, குதிரைகள் மற்றும் ரதங்கள் நிறைந்த ஓபரா மேகம் போல, தெய்வங்களின் வாழ்க்கையின் சில தோற்றம்;-கடைசியாக, இந்த உரிக்கப்பட்ட புல் மீது, அது துண்டு இருந்த இடத்தில் எறிந்தது. வாடிய புல்வெளி மற்றும் பொன்னிற ஷட்டில்காக் பிளேயரின் பிற்பகலின் ஒரு கணம் (நீல இறகுகள் அணிந்த ஆசிரியர் அவளை அழைக்கும் வரை அதை எறிவதையும் பிடிப்பதையும் நிறுத்தவில்லை), ஒரு சிறிய அற்புதமான இசைக்குழு மற்றும் ஹெலியோட்ரோப் வண்ணம் ஒரு பிரதிபலிப்பு போல அசைக்க முடியாதது மற்றும் மிகைப்படுத்தப்பட்டது எனது தாமதமான, ஏக்கம் மற்றும் அவதூறான படிகளில் நடப்பதில் என்னால் சோர்வடைய முடியாத ஒரு கம்பளம்,ஃபிராங்கோயிஸ் என்னிடம் கூக்குரலிட்டார்: "வா, பட், உன்னுடைய மேலங்கியைப் பார்த்து, அதை எடுத்துக்கொள்" மற்றும் அவள் கொச்சையான மொழி பேசுவதையும், ஐயோ, அவளுடைய தொப்பியில் நீல நிற ப்ளூம் இல்லை என்பதையும் எரிச்சலுடன் நான் முதல்முறையாக கவனித்தேன்.

 

அவள் மீண்டும் சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்குச் செல்வாளா? மறுநாள் அவள் இல்லை; ஆனால் அடுத்த நாட்களில் நான் அவரை அங்கே பார்த்தேன்; அவள் தோழிகளுடன் விளையாடிக் கொண்டிருந்த இடத்தை நான் சுற்றிக் கொண்டே இருந்தேன், அதனால் ஒருமுறை அவர்கள் தங்களுடைய பார்களில் எண்ணிக்கையில் இல்லாதபோது, ​​நான் அவர்களின் முகாமை முடிக்க விரும்புகிறீர்களா என்று அவள் என்னிடம் கேட்டாள், இப்போது அவள் இருக்கும்போதெல்லாம் அவளுடன் விளையாடினேன். சுற்றி ஆனால் அது ஒவ்வொரு நாளும் இல்லை; அவளது வகுப்புகள், கேடிசிசம், ஒரு சிற்றுண்டி, என்னிடமிருந்து பிரிந்த வாழ்க்கை அனைத்தும் கில்பெர்டே என்ற பெயரில் இரண்டு முறை சுருக்கப்பட்டதால், ரெய்டில்லோன் டி காம்ப்ரேயில், எனக்கு மிகவும் வலியுடன் கடந்து சென்றதை உணர்ந்தேன். மற்றும் சாம்ப்ஸ்-எலிசீஸின் புல்வெளியில். அந்த நாட்களில் அவளை யாரும் பார்க்க மாட்டார்கள் என்று முன்கூட்டியே அறிவித்தாள்; அவள் படிப்பு காரணமாக இருந்தால், அவள் சொல்வாள்: "இது சலிப்பாக இருக்கிறது, நான் நாளை வர முடியாது; நான் இல்லாமல் நீங்கள் அனைவரும் வேடிக்கையாக இருக்கப் போகிறீர்கள்,” என்று வருத்தத்துடன் என்னைக் கொஞ்சம் ஆறுதல்படுத்தினார்; ஆனால் மறுபுறம், அவள் ஒரு மேட்டினிக்கு அழைக்கப்பட்டபோது, ​​​​அதை அறியாமல், அவள் விளையாட வருவாயா என்று நான் அவளிடம் கேட்டபோது, ​​அவள் எனக்கு பதிலளித்தாள்: “நான் உண்மையில் இல்லை என்று நம்புகிறேன்! அம்மா என்னை என் நண்பரின் வீட்டிற்குச் செல்வார் என்று நான் நம்புகிறேன்." குறைந்த பட்சம் அந்த நாட்களில் நான் அவளைப் பார்க்க மாட்டேன் என்று எனக்குத் தெரியும், மற்ற சமயங்களில் அவளுடைய அம்மா அவளுடன் ஷாப்பிங்கிற்கு அழைத்துச் செல்வாள், அடுத்த நாள் அவள், "ஆ! ஆம், நான் மாமாவுடன் வெளியே சென்றேன்”, இது ஒரு இயற்கையான விஷயம், இது ஒருவருக்கு மிகப்பெரிய துரதிர்ஷ்டமாக இருந்திருக்காது. மழைக்கு பயந்த அவளது ஆசிரியர் அவளை Champs-Elysées க்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்பாத மோசமான வானிலையும் இருந்தது. என்னைச் சற்று ஆறுதல்படுத்திய சோகப் பார்வையுடன்; ஆனால் மறுபுறம், அவள் ஒரு மேட்டினிக்கு அழைக்கப்பட்டபோது, ​​​​அதை அறியாமல், அவள் விளையாட வருவாயா என்று நான் அவளிடம் கேட்டபோது, ​​அவள் எனக்கு பதிலளித்தாள்: “நான் உண்மையில் இல்லை என்று நம்புகிறேன்! அம்மா என்னை என் நண்பரின் வீட்டிற்குச் செல்வார் என்று நான் நம்புகிறேன்." குறைந்த பட்சம் அந்த நாட்களில் நான் அவளைப் பார்க்க மாட்டேன் என்று எனக்குத் தெரியும், மற்ற சமயங்களில் அவளுடைய அம்மா அவளுடன் ஷாப்பிங்கிற்கு அழைத்துச் செல்வாள், அடுத்த நாள் அவள், "ஆ! ஆம், நான் மாமாவுடன் வெளியே சென்றேன்”, இது ஒரு இயற்கையான விஷயம், இது ஒருவருக்கு மிகப்பெரிய துரதிர்ஷ்டமாக இருந்திருக்காது. மழைக்கு பயந்த அவளது ஆசிரியர் அவளை Champs-Elysées க்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்பாத மோசமான வானிலையும் இருந்தது. என்னைச் சற்று ஆறுதல்படுத்திய சோகப் பார்வையுடன்; ஆனால் மறுபுறம், அவள் ஒரு மேட்டினிக்கு அழைக்கப்பட்டபோது, ​​​​அதை அறியாமல், அவள் விளையாட வருவாயா என்று நான் அவளிடம் கேட்டபோது, ​​அவள் எனக்கு பதிலளித்தாள்: “நான் உண்மையில் இல்லை என்று நம்புகிறேன்! அம்மா என்னை என் நண்பரின் வீட்டிற்குச் செல்வார் என்று நான் நம்புகிறேன்." குறைந்த பட்சம் அந்த நாட்களில் நான் அவளைப் பார்க்க மாட்டேன் என்று எனக்குத் தெரியும், மற்ற சமயங்களில் அவளுடைய அம்மா அவளுடன் ஷாப்பிங்கிற்கு அழைத்துச் செல்வாள், அடுத்த நாள் அவள், "ஆ! ஆம், நான் மாமாவுடன் வெளியே சென்றேன்”, இது ஒரு இயற்கையான விஷயம், இது ஒருவருக்கு மிகப்பெரிய துரதிர்ஷ்டமாக இருந்திருக்காது. மழைக்கு பயந்த அவளது ஆசிரியர் அவளை Champs-Elysées க்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்பாத மோசமான வானிலை நாட்களும் இருந்தன. அது தெரியாமல், நான் அவளிடம் விளையாட வருவீர்களா என்று கேட்டேன், அவள் பதிலளித்தாள்: "நான் நம்புகிறேன்! அம்மா என்னை என் நண்பரின் வீட்டிற்குச் செல்வார் என்று நான் நம்புகிறேன்." குறைந்த பட்சம் அந்த நாட்களில் நான் அவளைப் பார்க்க மாட்டேன் என்று எனக்குத் தெரியும், மற்ற சமயங்களில் அவளுடைய அம்மா அவளுடன் ஷாப்பிங்கிற்கு அழைத்துச் செல்வாள், அடுத்த நாள் அவள், "ஆ! ஆம், நான் மாமாவுடன் வெளியே சென்றேன்”, இது ஒரு இயற்கையான விஷயம், இது ஒருவருக்கு மிகப்பெரிய துரதிர்ஷ்டமாக இருந்திருக்காது. மழைக்கு பயந்த அவளது ஆசிரியர் அவளை Champs-Elysées க்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்பாத மோசமான வானிலையும் இருந்தது. அது தெரியாமல், நான் அவளிடம் விளையாட வருவீர்களா என்று கேட்டேன், அவள் பதிலளித்தாள்: "நான் நம்புகிறேன்! அம்மா என்னை என் நண்பரின் வீட்டிற்குச் செல்வார் என்று நான் நம்புகிறேன்." குறைந்த பட்சம் அந்த நாட்களில் நான் அவளைப் பார்க்க மாட்டேன் என்று எனக்குத் தெரியும், மற்ற சமயங்களில் அவளுடைய அம்மா அவளுடன் ஷாப்பிங்கிற்கு அழைத்துச் செல்வாள், அடுத்த நாள் அவள், "ஆ! ஆம், நான் மாமாவுடன் வெளியே சென்றேன்”, இது ஒரு இயற்கையான விஷயம், இது ஒருவருக்கு மிகப்பெரிய துரதிர்ஷ்டமாக இருந்திருக்காது. மழைக்கு பயந்த அவளது ஆசிரியர் அவளை Champs-Elysées க்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்பாத மோசமான வானிலையும் இருந்தது. அவளுடைய தாயார் அவளை ஷாப்பிங் செய்ய அழைத்துச் செல்வார், அடுத்த நாள் அவள் சொல்வாள்: “ஆ! ஆம், நான் மாமாவுடன் வெளியே சென்றேன்”, இது ஒரு இயற்கையான விஷயம், இது ஒருவருக்கு மிகப்பெரிய துரதிர்ஷ்டமாக இருந்திருக்காது. மழைக்கு பயந்த அவளது ஆசிரியர் அவளை Champs-Elysées க்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்பாத மோசமான வானிலை நாட்களும் இருந்தன. அவளுடைய தாயார் அவளை ஷாப்பிங் செய்ய அழைத்துச் செல்வார், அடுத்த நாள் அவள் சொல்வாள்: “ஆ! ஆம், நான் மாமாவுடன் வெளியே சென்றேன்”, இது ஒரு இயற்கையான விஷயம், இது ஒருவருக்கு மிகப்பெரிய துரதிர்ஷ்டமாக இருந்திருக்காது. மழைக்கு பயந்த அவளது ஆசிரியர் அவளை Champs-Elysées க்கு அழைத்துச் செல்ல விரும்பாத மோசமான வானிலை நாட்களும் இருந்தன.

 

மேலும் வானம் சந்தேகமாக இருந்தால், காலையில் இருந்து நான் கேள்வி கேட்பதை நிறுத்தவில்லை, எல்லா சகுனங்களையும் கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டேன். எதிரே, ஜன்னலுக்கு அருகில், தொப்பியைப் போட்டுக் கொண்டிருந்த பெண்ணைப் பார்த்தால், நான் எனக்குள் சொல்லிக் கொண்டேன்: “இந்தப் பெண் வெளியே போகிறாள்; எனவே நாம் வெளியே செல்லக்கூடிய நேரம் உள்ளது: கில்பெர்டே ஏன் இந்த பெண்ணைப் போல் செய்யக்கூடாது?" ஆனால் வானிலை இருட்டாகிவிட்டது, அது இன்னும் எழுந்திருக்க முடியும் என்று என் அம்மா கூறினார், அதற்கு சூரிய ஒளியின் கதிர் போதுமானதாக இருக்கும், ஆனால் மழை பெய்ய வாய்ப்பு அதிகம்; மழை பெய்தால், சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்குச் செல்வதால் என்ன பயன்? அதனால் மதிய உணவுக்குப் பிறகு என் கவலை நிறைந்த கண்கள் நிச்சயமற்ற மற்றும் மேகமூட்டமான வானத்தை விட்டு விலகவில்லை. இருட்டாகவே இருந்தது. ஜன்னல் முன், பால்கனியில் சாம்பல் இருந்தது. திடீரென்று, அதன் இருண்ட கல்லில் நான் குறைந்த மந்தமான நிறத்தைக் காணவில்லை, ஆனால் குறைந்த மந்தமான நிறத்தை நோக்கிய முயற்சியாக உணர்ந்தேன், ஒளியை வெளியிட விரும்பும் ஒரு தயக்கமான கதிரின் துடிப்பு. ஒரு கணம் கழித்து, பால்கனி வெளிர் மற்றும் காலை தண்ணீர் போல் பிரதிபலிப்பு, மற்றும் அதன் குறுக்கு நெடுக்காக அடிக்கப்பட்ட தட்டி இரும்பு வேலை இருந்து ஆயிரம் பிரதிபலிப்புகள் அங்கு வந்து நின்றது. காற்றின் மூச்சு அவர்களை சிதறடித்தது, கல் மீண்டும் இருட்டாகிவிட்டது, ஆனால், அடக்கியது போல், அவர்கள் திரும்பினர்; கண்ணுக்குத் தெரியாமல் அது மீண்டும் வெண்மையாக மாறத் தொடங்கியது, இசையில், ஒரு ஓவர்டரின் முடிவில், அனைத்து இடைநிலைப் பட்டங்களையும் விரைவாகக் கடந்து செல்லச் செய்து, உச்ச ஃபோர்டிசிமோவுக்கு ஒரு குறிப்பை இட்டுச் சென்றது போன்ற தொடர்ச்சியான கிரெசென்டோக்களில் ஒன்றால், நான் அதை அடைவதைக் கண்டேன். நல்ல வானிலையின் மாற்ற முடியாத மற்றும் நிலையான தங்கம், அதன் மீது பலஸ்ட்ரேட்டின் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஆதரவின் வெட்டப்பட்ட நிழல் கேப்ரிசியோஸ் தாவரங்களைப் போல கருப்பு நிறத்தில் நின்றது,

 

உடனடி ஐவி, பாரிய மற்றும் ஃப்யூஜிடிவ் தாவரங்கள்! சுவரில் ஊர்ந்து செல்லக்கூடிய அல்லது அலமாரியை அலங்கரிக்கக்கூடிய பலரின் கூற்றுப்படி, மிகவும் நிறமற்றது, சோகமானது; எங்கள் பால்கனியில் தோன்றிய நாளிலிருந்து எனக்கு மிகவும் பிடித்தது, ஒருவேளை ஏற்கனவே சாம்ப்ஸ்-எலிசீஸில் இருந்த கில்பர்ட்டின் நிழலின் நிழல் போல, நான் அங்கு சென்றவுடன், என்னிடம் சொல்வேன்: "தொடங்குவோம் உடனே பார்களை விளையாடுங்கள், நீங்கள் என் பக்கத்தில் இருக்கிறீர்கள்"; உடையக்கூடியது, ஒரு காற்றால் எடுத்துச் செல்லப்பட்டது, ஆனால் அது பருவத்துடன் அல்ல, ஆனால் மணிநேரத்துடன் தொடர்புடையது; நாள் மறுக்கும் அல்லது நிறைவேற்றும் உடனடி மகிழ்ச்சியின் உறுதிமொழி, எனவே உடனடி மகிழ்ச்சிக்கு இணையான மேன்மை, அன்பின் மகிழ்ச்சி; பாசியை விட மென்மையானது, கல்லில் வெப்பமானது; வற்றாதது, இது குளிர்காலத்தின் இதயத்தில் கூட பிறந்து வாழ்க்கையில் மகிழ்ச்சியைக் கொண்டுவருவதற்கு ஒரு கதிர் மட்டுமே தேவைப்படுகிறது.

 

மற்ற அனைத்து தாவரங்களும் மறைந்து போகும் அந்த நாட்கள் வரை, பழைய மரங்களின் தண்டுகளை மூடிய அழகான பச்சை தோல் பனியின் கீழ் மறைந்திருக்கும் போது, ​​​​அது விழுவதை நிறுத்தும் போது, ​​ஆனால் கில்பெர்டே வெளியே செல்வார் என்று நம்புவதற்கு வானிலை மிகவும் மேகமூட்டமாக இருந்தது. திடீரென்று, என் அம்மா சொல்லும்படி செய்தார்: "ஏய், வானிலை நன்றாக இருக்கிறது, ஒருவேளை நீங்கள் சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்குச் செல்ல முயற்சி செய்யலாம்", பால்கனியை மூடியிருந்த பனியின் மேல், சூரியன் தங்கமாகப் பின்னிப் பிணைந்திருந்தது. நூல்கள் மற்றும் எம்பிராய்டரி கருப்பு பிரதிபலிப்புகள். அன்று கில்பர்ட் வரமாட்டார் என்று எனக்கு உறுதியளித்த யாரையும் அல்லது ஒரு பெண்ணையும் நாங்கள் காணவில்லை. ஆசிரியர்களின் கடுமையான ஆனால் குளிர்ச்சியான கூட்டத்தால் வெறிச்சோடிய நாற்காலிகள் காலியாக இருந்தன. தனியாக, புல்வெளிக்கு அருகில், எல்லா காலநிலையிலும் வந்த ஒரு வயதான பெண்மணி அமர்ந்திருந்தார். எப்பொழுதும் ஒரே மாதிரியான, அற்புதமான மற்றும் இருண்ட உடையில் அணிந்துகொள்கிறேன், மேலும் அந்த நேரத்தில் நான் தியாகம் செய்திருப்பேன், பரிமாற்றம் எனக்கு அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தால், என் வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய எதிர்கால நன்மைகள் அனைத்தையும். கில்பெர்டே ஒவ்வொரு நாளும் அவளை வாழ்த்துவதற்காகச் சென்றார்; அவள் கில்பெர்ட்டிடம் "அவளுடைய தாயின் அன்பு" பற்றிய செய்தியைக் கேட்டாள்; நான் அவளை அறிந்திருந்தால், நான் கில்பெர்ட்டிற்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒருவனாக இருந்தேன் என்று எனக்குத் தோன்றியது, அவளுடைய பெற்றோரின் உறவுகளை அறிந்த ஒருவன். அவரது பேரக்குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த போது, ​​அவர் எப்போதும் "என் பழைய விவாதங்கள்" என்று அழைக்கப்படும் விவாதங்களை வாசித்து, பிரபுத்துவ பாணியில், சார்ஜென்ட் டி வில்லே அல்லது நாற்காலிகளை வாடகைக்கு எடுப்பவரைப் பற்றி பேசும்போது கூறினார்: "என் பழைய நண்பர் சார்ஜென்ட் டி வில்லே", "நாற்காலி வாடகைப் பெண்ணும் நானும் பழைய நண்பர்கள்". அந்த நேரத்தில் நான் யாரை தியாகம் செய்திருப்பேனோ அவர்களைப் பற்றி அறிந்து கொள்வதற்கு, பரிமாற்றம் எனக்கு அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தால், என் வாழ்வின் அனைத்து மிகப்பெரிய எதிர்கால நன்மைகளையும். கில்பெர்டே ஒவ்வொரு நாளும் அவளை வாழ்த்துவதற்காகச் சென்றார்; அவள் கில்பெர்ட்டிடம் "அவளுடைய தாயின் அன்பு" பற்றிய செய்தியைக் கேட்டாள்; நான் அவளை அறிந்திருந்தால், நான் கில்பெர்ட்டிற்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒருவனாக இருந்தேன் என்று எனக்குத் தோன்றியது, அவளுடைய பெற்றோரின் உறவுகளை அறிந்த ஒருவன். அவரது பேரக்குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த போது, ​​அவர் எப்போதும் "என் பழைய விவாதங்கள்" என்று அழைக்கப்படும் விவாதங்களை வாசித்து, பிரபுத்துவ பாணியில், சார்ஜென்ட் டி வில்லே அல்லது நாற்காலிகளை வாடகைக்கு எடுப்பவரைப் பற்றி பேசும்போது கூறினார்: "என் பழைய நண்பர் சார்ஜென்ட் டி வில்லே", "நாற்காலி வாடகைப் பெண்ணும் நானும் பழைய நண்பர்கள்". அந்த நேரத்தில் நான் யாரை தியாகம் செய்திருப்பேனோ அவர்களைப் பற்றி அறிந்து கொள்வதற்கு, பரிமாற்றம் எனக்கு அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தால், என் வாழ்வின் அனைத்து மிகப்பெரிய எதிர்கால நன்மைகளையும். கில்பெர்டே ஒவ்வொரு நாளும் அவளை வாழ்த்துவதற்காகச் சென்றார்; அவள் கில்பெர்ட்டிடம் "அவளுடைய தாயின் அன்பு" பற்றிய செய்தியைக் கேட்டாள்; நான் அவளை அறிந்திருந்தால், நான் கில்பெர்ட்டிற்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒருவனாக இருந்தேன் என்று எனக்குத் தோன்றியது, அவளுடைய பெற்றோரின் உறவுகளை அறிந்த ஒருவன். அவரது பேரக்குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த போது, ​​அவர் எப்போதும் "என் பழைய விவாதங்கள்" என்று அழைக்கப்படும் விவாதங்களை வாசித்து, பிரபுத்துவ பாணியில், சார்ஜென்ட் டி வில்லே அல்லது நாற்காலிகளை வாடகைக்கு எடுப்பவரைப் பற்றி பேசும்போது கூறினார்: "என் பழைய நண்பர் சார்ஜென்ட் டி வில்லே", "நாற்காலி வாடகைப் பெண்ணும் நானும் பழைய நண்பர்கள்". என் வாழ்வின் அனைத்து மிகப்பெரிய எதிர்கால நன்மைகள். கில்பெர்டே ஒவ்வொரு நாளும் அவளை வாழ்த்துவதற்காகச் சென்றார்; அவள் கில்பெர்ட்டிடம் "அவளுடைய தாயின் அன்பு" பற்றிய செய்தியைக் கேட்டாள்; நான் அவளை அறிந்திருந்தால், நான் கில்பெர்ட்டிற்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒருவனாக இருந்தேன் என்று எனக்குத் தோன்றியது, அவளுடைய பெற்றோரின் உறவுகளை அறிந்த ஒருவன். அவரது பேரக்குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த போது, ​​அவர் எப்போதும் "என் பழைய விவாதங்கள்" என்று அழைக்கப்படும் விவாதங்களை வாசித்து, பிரபுத்துவ பாணியில், சார்ஜென்ட் டி வில்லே அல்லது நாற்காலிகளை வாடகைக்கு எடுப்பவரைப் பற்றி பேசும்போது கூறினார்: "என் பழைய நண்பர் சார்ஜென்ட் டி வில்லே", "நாற்காலி வாடகைப் பெண்ணும் நானும் பழைய நண்பர்கள்". என் வாழ்வின் அனைத்து மிகப்பெரிய எதிர்கால நன்மைகள். கில்பெர்டே ஒவ்வொரு நாளும் அவளை வாழ்த்துவதற்காகச் சென்றார்; அவள் கில்பெர்ட்டிடம் "அவளுடைய தாயின் அன்பு" பற்றிய செய்தியைக் கேட்டாள்; நான் அவளை அறிந்திருந்தால், நான் கில்பெர்ட்டிற்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒருவனாக இருந்தேன் என்று எனக்குத் தோன்றியது, அவளுடைய பெற்றோரின் உறவுகளை அறிந்த ஒருவன். அவரது பேரக்குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த போது, ​​அவர் எப்போதும் "என் பழைய விவாதங்கள்" என்று அழைக்கப்படும் விவாதங்களை வாசித்து, பிரபுத்துவ பாணியில், சார்ஜென்ட் டி வில்லே அல்லது நாற்காலிகளை வாடகைக்கு எடுப்பவரைப் பற்றி பேசும்போது கூறினார்: "என் பழைய நண்பர் சார்ஜென்ட் டி வில்லே", "நாற்காலி வாடகைப் பெண்ணும் நானும் பழைய நண்பர்கள்". பெற்றோரின் உறவுகளை அறிந்த ஒருவர். அவரது பேரக்குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த போது, ​​அவர் எப்போதும் "என் பழைய விவாதங்கள்" என்று அழைக்கப்படும் விவாதங்களை வாசித்து, பிரபுத்துவ பாணியில், சார்ஜென்ட் டி வில்லே அல்லது நாற்காலிகளை வாடகைக்கு எடுப்பவரைப் பற்றி பேசும்போது கூறினார்: "என் பழைய நண்பர் சார்ஜென்ட் டி வில்லே", "நாற்காலி வாடகைப் பெண்ணும் நானும் பழைய நண்பர்கள்". பெற்றோரின் உறவுகளை அறிந்த ஒருவர். அவரது பேரக்குழந்தைகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்த போது, ​​அவர் எப்போதும் "என் பழைய விவாதங்கள்" என்று அழைக்கப்படும் விவாதங்களை வாசித்து, பிரபுத்துவ பாணியில், சார்ஜென்ட் டி வில்லே அல்லது நாற்காலிகளை வாடகைக்கு எடுப்பவரைப் பற்றி பேசும்போது கூறினார்: "என் பழைய நண்பர் சார்ஜென்ட் டி வில்லே", "நாற்காலி வாடகைப் பெண்ணும் நானும் பழைய நண்பர்கள்".

 

ஃபிராங்கோயிஸ் அமைதியாக நிற்க முடியாத அளவுக்கு குளிர்ந்ததால், பான்ட் டி லா கான்கார்ட் வரை சென்றோம், சீன் எடுக்கப்பட்டது, எல்லோரும் மற்றும் குழந்தைகளும் கூட ஒரு பெரிய திமிங்கலத்தைப் போல பயமின்றி அணுகினர், பாதுகாப்பு இல்லாமல், நாங்கள் செதுக்கப் போகிறோம். . நாங்கள் Champs-Elyséesக்குத் திரும்பிக் கொண்டிருந்தோம்; சலனமற்ற மரக்குதிரைகளுக்கும், வெள்ளைப் புல்வெளிக்கும் இடையே, பனி அகற்றப்பட்டு, அந்தச் சிலையின் கைகளில் பனிக்கட்டியின் ஜெட் ஒன்று சேர்க்கப்பட்டிருந்தது, அதன் சைகையை விளக்குவது போல் இருந்தது. வயதான பெண்மணியே, தனது விவாதங்களை மடக்கி, கடந்து சென்ற ஆயாவிடம் நேரத்தைக் கேட்டு, நன்றி கூறினார்: "நீங்கள் எவ்வளவு அன்பானவர்!" பின்னர், ரோடு மேண்டரிடம் கெஞ்சிக் கொண்டு, தன் பேரக்குழந்தைகளை திரும்பி வரச் சொல்லுங்கள், அவள் குளிர்ச்சியாக இருக்கிறாள் என்று மேலும் கூறினார்: "நீங்கள் ஆயிரம் மடங்கு நல்லவராக இருப்பீர்கள்." நான் குழப்பத்தில் இருக்கிறேன் தெரியுமா! திடீரென்று காற்று கிழிந்தது: பொம்மைக்கும் சர்க்கஸுக்கும் இடையில், அலங்கரிக்கப்பட்ட அடிவானத்தில், பாதி திறந்த வானத்திற்கு எதிராக, ஒரு அற்புதமான அடையாளம் போல, மேடமொயிசெல்லின் நீல நிற ப்ளூமை நான் பார்த்தேன். கில்பெர்ட் ஏற்கனவே என் திசையில் முழு வேகத்தில் ஓடிக்கொண்டிருந்தார், ஒரு சதுர ஃபர் தொப்பியின் கீழ் பிரகாசமாகவும் சிவப்பு நிறமாகவும், குளிர், தாமதம் மற்றும் விளையாடுவதற்கான ஆசை ஆகியவற்றால் அனிமேஷன் செய்யப்பட்டது; என்னை அடைவதற்கு சற்று முன், அவள் பனியின் மீது சரிய விட்டாள், ஒன்று தன் சமநிலையை நன்றாக வைத்திருக்க, அல்லது அவள் அதை மிகவும் அழகாகக் கண்டதாலோ அல்லது ஒரு ஸ்கேட்டரின் தாங்குதலைப் பாதித்ததாலோ, அவள் கைகளை அகல விரித்து, சிரித்துக்கொண்டே முன்னேறினாள். அவள் என்னை அங்கே பெற விரும்புகிறாள் போல. "பிராவோ! நல்லது! அது ரொம்ப நல்லா இருக்கு, நான் உங்களை மாதிரி புதுசா சொல்லுவேன், மண்டை ஓடுன்னு, நான் வேற காலத்துல இருந்து, பழைய ஆட்சி காலத்துல இருந்து, வயதான பெண்மணி கூச்சலிட்டார், அமைதியான சாம்ப்ஸ்-எலிசீஸ் என்ற பெயரில் தரையை எடுத்துக்கொண்டு, வானிலையால் தன்னை பயமுறுத்த அனுமதிக்காமல் வந்ததற்காக கில்பர்ட்டிற்கு நன்றி தெரிவித்தார். நீங்களும் என்னைப் போலவே, எங்கள் பழைய சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்கு உண்மையுள்ளவர்; நாங்கள் இருவர் தைரியமானவர்கள். நான் அவர்களை நேசிக்கிறேன் என்று சொன்னால் கூட. இந்த பனி, நீங்கள் என்னைப் பார்த்து சிரிப்பீர்கள், இது எனக்கு எர்மைனை நினைவூட்டுகிறது! மேலும் வயதான பெண்மணி சிரிக்க ஆரம்பித்தார்.

 

அந்த நாட்களில் முதல் நாள் - கில்பெர்ட்டைப் பார்ப்பதைத் தடுக்கும் சக்திகளின் உருவம், ஒரு நாள் பிரிவின் சோகத்தையும், ஒரு நாள் புறப்பட்டதன் அம்சத்தையும் கொடுத்தது, ஏனெனில் அது முகத்தை மாற்றி கிட்டத்தட்ட பயன்படுத்துவதைத் தடுத்தது. எங்கள் ஒரே நேர்காணலின் வழக்கமான இடம் இப்போது மாறிவிட்டது, அனைத்தும் அட்டைகளில் மூடப்பட்டிருக்கும்-இருப்பினும், இந்த நாள் என் காதலை முன்னேற்றமடையச் செய்தது, ஏனென்றால் அவள் என்னுடன் பகிர்ந்து கொண்ட முதல் துக்கமாக இருந்தது. எங்கள் குழுவில் நாங்கள் இருவர் மட்டுமே இருந்தோம், அதனால் அவளுடன் இருப்பது ஒரு நெருக்கத்தின் ஆரம்பம் மட்டுமல்ல, அவளுடைய பங்கிலும் இருந்தது-அந்த வானிலையில் அவள் என்னிடம் மட்டுமே வந்தாள் என்பது போல்-அது. அந்த நாட்களில் அவள் ஒரு மேட்டினிக்கு அழைக்கப்பட்டதைப் போல என்னைத் தொட்டது போல் தோன்றியது, Champs-Elysées இல் என்னை வந்து சந்திக்க அவள் அதை விட்டுவிட்டாள்; உணர்வின்மை, தனிமை மற்றும் சுற்றியுள்ள பொருட்களின் அழிவின் நடுவில் உயிருடன் இருந்த எங்கள் நட்பின் உயிர் மற்றும் எதிர்காலத்தில் நான் அதிக நம்பிக்கையைப் பெற்றேன்; அவள் என் கழுத்தில் பனிப்பந்துகளை வைத்தபோது, ​​இந்த குளிர்காலத்திலும் புதிய நாட்டிலும் ஒரு பயணத் தோழனாக என்னைப் பொறுத்துக்கொள்வதன் மூலம் அவள் எனக்குக் குறித்த ஒரு விருப்பமாகவும், அவள் என்னிடம் வைத்திருந்த ஒரு வகையான விசுவாசமாகவும் எனக்குத் தோன்றியதைக் கண்டு நான் மென்மையாக சிரித்தேன். துரதிர்ஷ்டத்தின் மத்தியில். தயங்கிய சிட்டுக்குருவிகள் போல ஒன்றன் பின் ஒன்றாக, அவளது தோழிகள் அனைவரும் பனியில் கருப்பாக வந்து சேர்ந்தனர். நாங்கள் விளையாட ஆரம்பித்தோம், இந்த நாள் மிகவும் துரதிர்ஷ்டவசமாகத் தொடங்கியது, நான் பார்களை விளையாடுவதற்கு முன்பு நான் நெருங்கியதும் மகிழ்ச்சியுடன் முடிக்க வேண்டியிருந்தது. முதல் நாள் கில்பெர்ட்டின் பெயரைக் கத்துவதை நான் கேட்ட குறுந்தொகை கொண்ட தோழியிடம், அவள் என்னிடம் சொன்னாள்: "இல்லை, இல்லை, நீங்கள் கில்பெர்ட்டின் முகாமில் இருக்க விரும்புகிறீர்கள் என்பது எங்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும், அதுமட்டுமின்றி, அவள் உன்னை அழைப்பதை நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள். " சூரியன் இளஞ்சிவப்புப் பிரதிபலிப்புகள், பழைய ப்ரோகேட்களின் உலோக உடைகள் ஆகியவற்றைக் கொடுத்து, தங்கத் துணியால் ஒரு முகாமை உருவாக்கி இருக்கும் பனிப் புல்வெளிக்கு, அவளுடைய முகாமுக்கு வருமாறு அவள் என்னை அழைத்தாள்.

 

நான் மிகவும் பயந்த இந்த நாள், மாறாக, நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியடையாத ஒரே நாளில் ஒன்றாகும்.

 

ஏனென்றால், கில்பெர்ட்டைப் பார்க்காமல் ஒரு நாளும் செல்லக்கூடாது என்று நினைத்திருந்த நான் (ஒருமுறை என் பாட்டி இரவு உணவிற்கு வீட்டிற்கு வராத அளவுக்கு, அவள் கார் மோதியிருந்தால் என்று எனக்குள் சொல்லாமல் இருக்க முடியவில்லை. , சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்கு கொஞ்ச நாளைக்குப் போக முடியாது; நீ நேசித்த உடனே நீ யாரையும் காதலிக்காதே) இன்னும் அவளுடன் இருந்த இந்த தருணங்கள் மற்றும் அதற்கு முந்தைய நாள் முதல் நான் பொறுமையின்றி காத்திருந்தேன். , எதற்காக நான் நடுங்கினேன், அதற்காக நான் மற்ற அனைத்தையும் தியாகம் செய்வேன், எந்த வகையிலும் மகிழ்ச்சியான தருணங்கள் அல்ல; நான் அதை நன்றாக அறிந்தேன், ஏனென்றால் அவை என் வாழ்க்கையின் ஒரே தருணங்களில் நான் ஒரு உன்னிப்பான, இடைவிடாத கவனத்தை குவித்தேன், மேலும் அவள் அவற்றில் இன்பத்தின் அணுவைக் கண்டுபிடிக்கவில்லை.

 

நான் கில்பெர்ட்டிலிருந்து விலகி இருந்த எல்லா நேரங்களிலும், நான் அவளைப் பார்க்க வேண்டியிருந்தது, ஏனென்றால் அவளது உருவத்தை எனக்குப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்த தொடர்ந்து முயற்சித்ததால், நான் இனி வெற்றிபெறவில்லை, மேலும் என் காதல் என்னவென்று சரியாகத் தெரியவில்லை. பிறகு, அவள் என்னைக் காதலிப்பதாக இதுவரை சொல்லவில்லை. அதற்கு நேர்மாறாக, அவள் எனக்கு விருப்பமான நண்பர்கள் இருப்பதாகவும், நான் ஒரு நல்ல தோழன் என்றும், அவள் மிகவும் கவனச்சிதறலுடன் விளையாட விரும்பினாலும், விளையாடுவதில் போதுமானதாக இல்லை என்றும் அவள் அடிக்கடி கூறினாள்; இறுதியாக, அவள் எனக்கு அடிக்கடி குளிர்ச்சியின் அறிகுறிகளைக் கொடுத்தாள், இது நான் அவளுக்காக மற்றவர்களிடமிருந்து வேறுபட்டவள் என்ற என் நம்பிக்கையை அசைக்கக்கூடும், இந்த நம்பிக்கை கில்பர்ட்டே என்மீது வைத்திருக்கும் அன்பில் அதன் மூலத்தை எடுத்திருந்தால், இல்லை அது, நான் அவள் மீது கொண்டிருந்த காதலில், மற்றபடி அவளை நெகிழ்ச்சி அடையச் செய்தது, ஏனென்றால், கில்பர்ட்டைப் பற்றி நான் சிந்திக்க வேண்டிய ஒரு உள் தேவையின் வழியே அவளை சார்ந்திருந்தேன். ஆனால் அவளிடம் நான் உணர்ந்த உணர்வுகளை, நானே இன்னும் அறிவிக்கவில்லை. நிச்சயமாக, என் குறிப்பேடுகளின் எல்லா பக்கங்களிலும், நான் அவளுடைய பெயரையும் அவளுடைய முகவரியையும் காலவரையின்றி எழுதினேன், ஆனால் அவள் என்னைப் பற்றி நினைக்காமல் நான் கண்டுபிடித்த இந்த தெளிவற்ற வரிகளைப் பார்த்து, அது அவளை அதிகமாக இல்லாமல் பல வெளிப்படையான இடத்தைப் பிடித்தது. என் வாழ்க்கையில் ஈடுபட்டு, அவர்கள் என்னைப் பார்க்காத கில்பெர்ட்டைப் பற்றி என்னிடம் பேசாததால், நான் மனச்சோர்வடைந்தேன், ஆனால் எனது சொந்த விருப்பத்தின் பேரில் அவர்கள் என்னை முற்றிலும் தனிப்பட்ட, உண்மையற்ற, கடினமான மற்றும் சக்தியற்ற ஒன்றாகக் காட்டுவது போல் தோன்றியது. மிக அவசரமான விஷயம் என்னவென்றால், நாங்கள் கில்பர்ட்டையும் நானும் சந்திப்போம். அதுவரை சொல்லப்போனால் ஆரம்பித்திருக்காத நம் அன்பின் பரஸ்பர உறுதிமொழியை நாம் ஒருவரையொருவர் மாற்றிக் கொள்ளலாம். அவளைப் பார்ப்பதற்கு என்னை மிகவும் பொறுமையிழக்கச் செய்த பல்வேறு காரணங்கள் ஒரு முதிர்ந்த மனிதனுக்கு குறைவான கட்டாயமாக இருந்திருக்கும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. பின்னர், நம் இன்பங்களை வளர்ப்பதில் திறமையானவர்களாகி, இந்த உருவம் யதார்த்தத்திற்கு ஒத்துப்போகிறதா என்று கவலைப்படாமல், கில்பர்ட்டைப் பற்றி நான் நினைத்தது போல் ஒரு பெண்ணைப் பற்றி நினைக்க வேண்டும் என்பதில் திருப்தி அடைகிறோம். அவள் நம்மை நேசிக்கிறாள் என்று உறுதியாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லாமல் அவளை நேசிப்பது; அல்லது இன்னும் அழகான பூவைப் பெறுவதற்காக, பலரைத் தியாகம் செய்யும் ஜப்பானிய தோட்டக்காரர்களைப் பின்பற்றி, அவளது விருப்பத்தை இன்னும் உயிருடன் வைத்திருக்க, அவளிடம் எங்கள் விருப்பத்தை அவளிடம் ஒப்புக்கொள்வதில் உள்ள மகிழ்ச்சியைத் துறக்கிறோம். ஆனால் நான் கில்பர்ட்டை நேசித்தபோது, காதல் உண்மையில் நமக்கு வெளியே இருப்பதாக நான் இன்னும் நம்பினேன்; அதாவது, தடைகளை அகற்றுவதை அனுமதிப்பதன் மூலம், அவர் தனது மகிழ்ச்சியை ஒரு வரிசையில் வழங்கினார், அதில் நாம் எதையும் மாற்றிக்கொள்ள சுதந்திரம் இல்லை; என் சொந்த முயற்சியில், ஒப்புதல் வாக்குமூலத்தின் இனிமையை அலட்சியமாக உருவகப்படுத்தியிருந்தால், நான் மிகவும் கனவு கண்ட, ஆனால் நான் கற்பனை செய்த மகிழ்ச்சிகளில் ஒன்றை மட்டும் இழந்திருப்பேன் என்று எனக்குத் தோன்றியது. என்னுடைய சொந்த வழியில் ஒரு போலியான மற்றும் மதிப்பற்ற காதல், உண்மையான ஒருவருடன் தொடர்பு இல்லாமல், அதன் மர்மமான மற்றும் முன்பே இருக்கும் பாதைகளை நான் கைவிட்டிருப்பேன்.

 

ஆனால் நான் Champs-Élysées-க்கு வந்தபோது-முதலில் என் காதலை எதிர்கொள்ளப் போகிறேன், அது என்னிடமிருந்து சுதந்திரமாக, அதன் வாழ்க்கைக் காரணத்திற்குத் தேவையான திருத்தங்களைச் செய்ய, நான் முன்னிலையில் இருந்தவுடன். இந்த கில்பர்ட் ஸ்வான் யாருடைய பார்வையில் என் சோர்வுற்ற நினைவாற்றல் காணப்படாத படங்களை புதுப்பிக்க எண்ணியிருந்தேன், நேற்று நான் விளையாடிய இந்த கில்பர்ட் ஸ்வான், அவரைப் போன்ற ஒரு குருட்டு உள்ளுணர்வை சல்யூட் செய்து அடையாளம் காணச் செய்தேன். நடைப்பயிற்சி நம்மை ஒரு அடி முன்னே நிறுத்துகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, முந்திய நாளிலிருந்து நான் என் நினைவில் இரண்டு நெருப்புக் கண்களை முழுவதுமாக ஒளிரும் கன்னங்களில் சுமந்திருந்தால், கில்பெர்ட்டின் முகம் இப்போது நான் சரியாக நினைவில் கொள்ளாத ஒன்றை வலியுறுத்தியது, மூக்கில் ஒரு குறிப்பிட்ட கூர்மையான சுருக்கம், உடனடியாக மற்ற அம்சங்களுடன் தன்னை இணைத்துக்கொண்டு, வரலாற்றில் இயற்கையில் ஒரு இனத்தை வரையறுக்கும் அந்த கதாபாத்திரங்களின் முக்கியத்துவத்தை எடுத்து, அதை ஒரு உயிரினமாக மாற்றியது. கூரான மூக்கை உடைய சிறிய பெண். நான் வருவதற்கு முன் தயார் செய்து வைத்திருந்த கில்பெர்ட்டின் படத்தை, இனி என் தலையில் காண முடியாத, நீண்ட மணிநேரங்களில் என்னை அனுமதிக்கும் வளர்ச்சிக்கு, நான் விரும்பிய இந்த தருணத்தைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளப் போகிறேன். நான் தனியாக இருந்தேன், உண்மையில் நான் அவளைத்தான் நினைவில் வைத்திருக்கிறேன், உண்மையில் அவள் மீதான என் காதல் தான் அவள் இசையமைக்கும் ஒரு படைப்பைப் போல கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வளர்ந்தேன். அவள் எனக்கு ஒரு பந்தை அனுப்பினாள்; மேலும் வெளி உலகத்தை தனது உளவுத்துறை நம்பாத ஒரு இலட்சியவாத தத்துவஞானியைப் போல, நான் அவளை அடையாளம் காண்பதற்கு முன்பு என்னை வாழ்த்த வைத்த அதே நானே, அவள் என்னிடம் நீட்டிய பந்தை என்னைக் கைப்பற்ற விரைந்தேன் ( நான் விளையாட வந்த ஒரு தோழி, நான் சேர வந்த ஆத்ம துணையல்ல என்பது போல், அவள் கிளம்பும் நேரம் வரை, ஆயிரம் அன்பான மற்றும் முக்கியமில்லாத அவளை அலங்காரம் செய்யாமல் அவளை அணைத்து வைத்தேன் குறிப்புகள் மற்றும் இதனால் என்னைத் தடுத்தேன், அந்த நேரத்தில் நான் இறுதியாக என் கையை அவசரமான மற்றும் இழந்த படத்தின் மீது மீண்டும் கை வைக்கும் போது மௌனம் காப்பதில் இருந்து, அல்லது ஒவ்வொரு முறையும் நான் கடமைப்பட்டிருந்த உறுதியான முன்னேற்றத்தை எங்கள் அன்பை செய்யக்கூடிய வார்த்தைகளைச் சொல்வதிலிருந்து. அடுத்த மதியத்திற்கு மட்டுமே கணக்கிட வேண்டும். இருப்பினும் சிலவற்றைச் செய்தார். ஒரு நாள் நாங்கள் கில்பெர்ட்டுடன் எங்கள் வணிகரின் அரண்மனைக்கு சென்றிருந்தோம், அவர் எங்களிடம் குறிப்பாக அன்பாக இருந்தார் - ஏனென்றால் அவள் இடத்தில்தான் எம். ஸ்வான் தனது கிங்கர்பிரெட் வாங்கினார், மேலும் சுகாதாரத்திற்காக அவர் அதை நிறைய சாப்பிட்டார். இன அரிக்கும் தோலழற்சி மற்றும் தீர்க்கதரிசிகளின் மலச்சிக்கல், - கில்பர்ட் சிரித்துக்கொண்டே சிறுவர் புத்தகங்களில் சிறிய வண்ணம் மற்றும் சிறிய இயற்கை ஆர்வலர் போன்ற இரண்டு சிறுவர்களைக் காட்டினார். ஒருவருக்கு சிவப்பு மிட்டாய் தேவை இல்லை, ஏனென்றால் அவர் ஊதா நிறத்தை விரும்பினார், மற்றவர் கண்ணீருடன், அவரது பணிப்பெண் தனக்கு வாங்க விரும்பும் பிளம்ஸை மறுத்துவிட்டார், ஏனென்றால், அவர் உணர்ச்சிவசப்பட்ட குரலில் கூறினார்: "எனக்கு பிடிக்கும் மற்ற பிளம் சிறந்தது, ஏனென்றால் அதில் புழு உள்ளது!" நான் இரண்டு பைசா பந்துகளை வாங்கினேன். தனிமைப்படுத்தப்பட்ட கிண்ணத்தில் ஒளிரும் மற்றும் சிறைப்பட்டிருப்பதை நான் போற்றுதலுடன் பார்த்தேன், அகேட் பந்துகள் எனக்கு விலைமதிப்பற்றதாகத் தோன்றின, ஏனெனில் அவை இளம் பெண்களைப் போல புன்னகையாகவும் பொன்னிறமாகவும் இருந்தன, மேலும் அவை ஒவ்வொன்றும் ஐம்பது சென்டிமீட்கள் விலை உயர்ந்தவை. என்னை விட நிறைய பணம் கொடுக்கப்பட்ட கில்பர்ட், எது மிகவும் அழகானது என்று நான் நினைத்தேன் என்று கேட்டார். அவர்கள் வாழ்க்கையின் வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் மங்கல் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்தனர். அவர்களில் யாரையும் தியாகம் செய்வதை நான் விரும்பியிருக்க மாட்டேன். அவளால் அவற்றை வாங்கவும், அனைத்தையும் வழங்கவும் நான் விரும்பினேன். இருப்பினும், அவரது கண்களின் நிறம் கொண்ட ஒன்றை நான் சுட்டிக்காட்டினேன். கில்பெர்டே அவளை அழைத்துச் சென்று, அவளுடைய தங்கக் கதிரையைத் தேடினாள், அவளைப் பார்த்து, அவளது மீட்கும் தொகையைச் செலுத்தினாள், ஆனால் உடனடியாக அவளது கைதியை என்னிடம் ஒப்படைத்து, "இதோ, அவள் உன்னுடையவள், நான் அவளை உனக்குத் தருகிறேன், அவளை ஒரு நினைவுப் பரிசாக வைத்திருங்கள்." என்னை விட நிறைய பணம் கொடுக்கப்பட்ட கில்பர்ட், எது மிகவும் அழகானது என்று நான் நினைத்தேன் என்று கேட்டார். அவர்கள் வாழ்க்கையின் வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் மங்கல் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்தனர். அவர்களில் யாரையும் தியாகம் செய்வதை நான் விரும்பியிருக்க மாட்டேன். அவளால் அவற்றை வாங்கவும், அனைத்தையும் வழங்கவும் நான் விரும்பினேன். இருப்பினும், அவரது கண்களின் நிறம் கொண்ட ஒன்றை நான் சுட்டிக்காட்டினேன். கில்பெர்டே அவளை அழைத்துச் சென்று, அவளுடைய தங்கக் கதிரையைத் தேடினாள், அவளைப் பார்த்து, அவளது மீட்கும் தொகையைச் செலுத்தினாள், ஆனால் உடனடியாக அவளது கைதியை என்னிடம் ஒப்படைத்து, "இதோ, அவள் உன்னுடையவள், நான் அவளை உனக்குத் தருகிறேன், அவளை ஒரு நினைவுப் பரிசாக வைத்திருங்கள்." என்னை விட நிறைய பணம் கொடுக்கப்பட்ட கில்பர்ட், எது மிகவும் அழகானது என்று நான் நினைத்தேன் என்று கேட்டார். அவர்கள் வாழ்க்கையின் வெளிப்படைத்தன்மை மற்றும் மங்கல் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்தனர். அவர்களில் யாரையும் தியாகம் செய்வதை நான் விரும்பியிருக்க மாட்டேன். அவளால் அவற்றை வாங்கவும், அனைத்தையும் வழங்கவும் நான் விரும்பினேன். இருப்பினும், அவரது கண்களின் நிறம் கொண்ட ஒன்றை நான் சுட்டிக்காட்டினேன். கில்பெர்டே அவளை அழைத்துச் சென்று, அவளுடைய தங்கக் கதிரையைத் தேடினாள், அவளைப் பார்த்து, அவளது மீட்கும் தொகையைச் செலுத்தினாள், ஆனால் உடனடியாக அவளது கைதியை என்னிடம் ஒப்படைத்து, "இதோ, அவள் உன்னுடையவள், நான் அவளை உனக்குத் தருகிறேன், அவளை ஒரு நினைவுப் பரிசாக வைத்திருங்கள்."

 

மற்றொரு முறை, ஒரு கிளாசிக்கல் நாடகத்தில் பெர்மாவைக் கேட்க வேண்டும் என்ற ஆவலுடன், நான் அவளிடம் ரேசினைப் பற்றி பெர்கோட் பேசிய சிற்றேடு இல்லையா என்று கேட்டேன், அது சந்தையில் இல்லை. சரியான தலைப்பை அவளுக்கு நினைவூட்டும்படி அவள் என்னிடம் கேட்டிருந்தாள், மாலையில் நான் அவளுக்கு ஒரு சிறிய தந்தி அனுப்பினேன், என் குறிப்பேடுகளில் நான் பல முறை கில்பர்ட் ஸ்வான் என்று எழுதியிருந்தேன். அடுத்த நாள், அவள் அனுப்பிய துண்டுப் பிரசுரத்தை, ஒரு மூட்டையில், வெள்ளை மெழுகால் மூடி, எனக்குக் கொண்டு வந்தாள். "அதைத்தான் நீ என்னிடம் கேட்டாய், பார்," என்று அவள் என்னிடம் சொன்னாள், நான் அவளுக்கு அனுப்பிய தந்தியை அவள் கையிலிருந்து எடுத்தாள். ஆனால் இந்த நியூமேடிக் டயரின் முகவரியில் - நேற்றும் அது ஒன்றும் இல்லை, நான் எழுதியது கொஞ்சம் நீல நிறத்தில் மட்டுமே இருந்தது.

 

ஒரு நாள் அவள் என்னிடம் சொன்னாள்: “உனக்குத் தெரியும், நீ என்னை கில்பெர்டே என்று அழைக்கலாம், எப்படியிருந்தாலும் நான் உன்னை உன் கிறிஸ்தவப் பெயரால் அழைப்பேன். இது மிகவும் சங்கடமாக உள்ளது” என்றார். இன்னும் ஒரு கணம் அவள் என்னிடம் "நீ" என்று சொல்லி திருப்தி அடைந்து, நான் அவளுக்குச் சுட்டிக் காட்டியபடி சிரித்துக்கொண்டே, வெளிநாட்டு இலக்கணங்களில் உள்ளதைப் போன்ற ஒரு வாக்கியத்தை உருவாக்கி, புதிதாகப் பயன்படுத்துவதைத் தவிர வேறு எந்த நோக்கமும் இல்லை. வார்த்தை, அவள் அதை என் புனைப்பெயருடன் முடித்தாள். பின்னர் நான் உணர்ந்ததை நினைவு கூர்ந்து, அவள் சொன்னபோது, ​​​​அவளுடைய மற்ற தோழர்களுக்குச் சொந்தமான சமூக நடைமுறைகள் எதுவும் இல்லாமல், நானே, நிர்வாணமாக அவன் வாயில் ஒரு கணம் வைத்திருந்த உணர்வை நான் அவிழ்த்தேன். என் குடும்பப் பெயர், என் பெற்றோருக்கும், யாருடைய உதடுகளுக்கும் - அவள் செய்த முயற்சியில், அவள் தந்தையைப் போலவே,

 

ஆனால் அதே நேரத்தில், இந்த புதிய இன்பங்களின் மதிப்பை என்னால் மதிப்பிட முடியவில்லை. அவை நான் நேசித்த சிறுமியால், அவளை நேசித்தவளால் கொடுக்கப்படவில்லை, ஆனால் நான் விளையாடிக் கொண்டிருந்த ஒருவரால், உண்மையான கில்பெர்ட்டின் நினைவோ, கிடைக்காததையோ இல்லாத இந்த இன்னொருவரால் கொடுக்கப்பட்டது. மகிழ்ச்சியின் விலையை மட்டுமே அறிந்திருக்கக்கூடிய இதயம், ஏனென்றால் அவர் மட்டுமே அதை விரும்பினார். வீட்டிற்குத் திரும்பிய பிறகும் நான் அவற்றைச் சுவைக்கவில்லை, ஏனென்றால், ஒவ்வொரு நாளும், கில்பெர்ட்டின் சரியான, அமைதியான, மகிழ்ச்சியான சிந்தனையை அடுத்த நாள் நான் பெறுவேன் என்று நம்புகிறேன், அவள் இறுதியாக தன் காதலை என்னிடம் ஒப்புக்கொள்வாள். இதுவரை என்னிடமிருந்து அவள் ஏன் அதை மறைக்க வேண்டியிருந்தது, அதே தேவைதான் கடந்த காலத்தை ஒன்றுமில்லாததாக கருதவும், என் எதிரில் பார்க்காமல் இருக்கவும் என்னை கட்டாயப்படுத்தியது.

 

அவள் சில சமயங்களில் இந்த நட்பை எனக்குக் கொடுத்தால், அவளும் என்னைப் பார்ப்பதில் எந்த மகிழ்ச்சியும் இல்லை என்று தோன்றி என்னை காயப்படுத்தினாள், என் எதிர்பார்ப்புகளை பூர்த்தி செய்ய நான் அதிகம் எண்ணிய நாட்களில் அது அடிக்கடி நடந்தது. கில்பெர்ட் சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்கு வருவார் என்று நான் உறுதியாக இருந்தேன், ஒரு பெரிய மகிழ்ச்சியின் தெளிவற்ற எதிர்பார்ப்பு மட்டுமே எனக்கு தோன்றியது, அவளுடைய அழகான வெள்ளை குண்டான கைகள் இன்னும் சோப்பு வாசனையுடன் இருப்பதை நான் கற்றுக்கொண்டேன். பியானோவிற்கு மேலே தனியாக நிற்கும் தூசியின் நெடுவரிசை, ஜன்னலுக்கு அடியில் பீப்பாய் உறுப்பு ஒலிப்பதைக் கேட்கிறது: "பத்திரிக்கையிலிருந்து திரும்பி வருகிறேன்", அந்த குளிர்காலம் மாலை வரை ஒரு வசந்த நாளின் எதிர்பாராத மற்றும் பிரகாசமான வருகையைப் பெற்றது. நாங்கள் மதிய உணவு உண்ணும் போது, ​​தன் ஜன்னலைத் திறந்து, எதிரில் இருந்த பெண்மணி கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் அவளை என் நாற்காலியின் அருகில் இருந்து-எங்கள் சாப்பாட்டு அறையின் முழு அகலத்தையும் ஒரே பாய்ச்சலுடன் கடந்து- ஒரு கதிர் அங்கே தன் சியஸ்டாவைத் தொடங்கியது. அடுத்த கணம் அதைத் தொடர ஏற்கனவே திரும்பியிருந்தார். கல்லூரியில், ஒரு மணி நேர வகுப்பில், சூரியன் பொறுமையின்மை மற்றும் சலிப்பு ஆகியவற்றால் என்னை சோர்வடையச் செய்தது, மூன்று மணிக்கு முன் நான் வர முடியாத விருந்துக்கான அழைப்பைப் போல, என் மேசையின் மீது ஒரு தங்கப் பளபளப்பை அனுமதித்தது. ஃபிராங்கோயிஸ் என்னை வெளியேறும் இடத்திற்கு அழைத்துச் செல்லும் வரை, நாங்கள் வெளிச்சத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்ட, கூட்டத்தால் நிரம்பிய தெருக்களில் சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸை நோக்கிச் செல்லும் போது, ​​மற்றும் பால்கனிகள், சூரியனால் மூடப்படாத மற்றும் ஆவியாகும் வரை, தங்க மேகங்கள் போல வீடுகளின் முன் மிதந்தன. ஐயோ! Champs-Elysées இல் என்னால் கில்பெர்ட்டைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை, அவள் இன்னும் வரவில்லை. கண்ணுக்குத் தெரியாத சூரியனால் வளர்க்கப்பட்ட புல்வெளியில் அசையாமல் இருந்தது, அது அங்கும் இங்கும் புல்லின் நுனியை எரியச் செய்தது, அதில் இறங்கிய புறாக்கள் தோட்டக்காரரின் பிகாக்ஸ் மீண்டும் ஒரு ஆகஸ்ட் நிலத்தின் மேற்பரப்பில் கொண்டு வந்த பழங்கால சிற்பங்களைப் போல தோற்றமளித்தன. , என் கண்களை அடிவானத்தில் நிலைநிறுத்திக் கொண்டே இருந்தேன், எந்த நேரத்திலும் கில்பெர்ட்டின் உருவம் அவள் ஆசிரியரைப் பின்தொடர்ந்து, அவள் சுமந்து சென்ற குழந்தையை வெளியே வைத்திருப்பது போல் தோன்றிய சிலைக்கு பின்னால், கதிர்கள் பாய்ந்து, ஆசீர்வதிக்கப்படும் என்று எதிர்பார்த்தேன். சூரியன். Les Débats இன் பழைய வாசகர் தனது நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தார், இன்னும் அதே இடத்தில், அவர் ஒரு காவலரைக் கூப்பிட்டார், அவர் தனது கையால் நட்பு சைகை செய்து, அவரிடம் கத்தினார்: "என்ன அழகான வானிலை!" குமாஸ்தா நாற்காலியின் விலையைச் சேகரிக்க அவளை அணுகி, ஆயிரம் சிம்பர்களை உருவாக்கி, பத்து சென்டிமீட்டிற்கான டிக்கெட்டை ஒரு பூங்கொத்து போல் தனது கையுறையின் திறப்பில் வைத்து, யாருக்காக அவள் தேடுகிறாள், அன்புடன். நன்கொடையாளர், சாத்தியமான மிகவும் புகழ்ச்சியான இடம். அவள் அவளைக் கண்டுபிடித்ததும், அவள் கழுத்தில் ஒரு வட்டப் பரிணாமத்தை உருவாக்கி, அவளது போவாவை நிமிர்த்தி, நாற்காலியில் நட்டு, அவளது மணிக்கட்டில் ஒட்டியிருந்த மஞ்சள் காகிதத் துண்டை அவளுக்குக் காட்டினாள், ஒரு பெண் அவளது ரவிக்கையைக் குறிக்கும் அழகான புன்னகை. ஒரு இளைஞனிடம், "உங்கள் ரோஜாக்களை நீங்கள் அடையாளம் கண்டுகொள்கிறீர்கள்!" யாருக்காக, நன்கொடையாளரிடம் கருணை காட்டி, மிகவும் புகழ்ச்சி தரும் இடத்தை அவள் தேடிக்கொண்டிருந்தாள். அவள் அவளைக் கண்டுபிடித்ததும், அவள் கழுத்தில் ஒரு வட்டப் பரிணாமத்தை உருவாக்கி, அவளது போவாவை நிமிர்த்தி, நாற்காலியில் நட்டு, அவளது மணிக்கட்டில் ஒட்டியிருந்த மஞ்சள் காகிதத் துண்டை அவளுக்குக் காட்டினாள், ஒரு பெண் அவளது ரவிக்கையைக் குறிக்கும் அழகான புன்னகை. ஒரு இளைஞனிடம், "உங்கள் ரோஜாக்களை நீங்கள் அடையாளம் கண்டுகொள்கிறீர்கள்!" யாருக்காக, நன்கொடையாளரிடம் கருணை காட்டி, மிகவும் புகழ்ச்சி தரும் இடத்தை அவள் தேடிக்கொண்டிருந்தாள். அவள் அவளைக் கண்டுபிடித்ததும், அவள் கழுத்தில் ஒரு வட்டப் பரிணாமத்தை உருவாக்கி, அவளது போவாவை நிமிர்த்தி, நாற்காலியில் நட்டு, அவளது மணிக்கட்டில் ஒட்டியிருந்த மஞ்சள் காகிதத் துண்டை அவளுக்குக் காட்டினாள், ஒரு பெண் அவளது ரவிக்கையைக் குறிக்கும் அழகான புன்னகை. ஒரு இளைஞனிடம், "உங்கள் ரோஜாக்களை நீங்கள் அடையாளம் கண்டுகொள்கிறீர்கள்!"

 

ஆர்க்-டி-ட்ரையம்ஃப் வரை கில்பெர்ட்டைச் சந்திக்க நான் பிரான்சுவாஸை அழைத்துச் சென்றேன், நாங்கள் அவளைச் சந்திக்கவில்லை, அவள் மீண்டும் வரமாட்டாள் என்று உறுதியாக நம்பி புல்வெளிக்குத் திரும்பினேன், மரக் குதிரைகளுக்கு முன்னால், ஒரு சிறுமி. கர்ட் குரல் என் மீது வீசியது: “விரைவு, சீக்கிரம், கில்பெர்டே வந்து கால் மணி நேரமாகிவிட்டது. அவள் விரைவில் புறப்படுவாள். நீங்கள் பார்களின் விளையாட்டை விளையாடுவதற்காக நாங்கள் காத்திருக்கிறோம். நான் அவென்யூ டெஸ் சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸ் வரை சென்றுகொண்டிருந்தபோது, ​​கில்பெர்டே ரூ பாய்ஸ்ஸி-டி'ஆங்லாஸ் மூலம் வந்திருந்தார், மேடமொயிசெல்லே நல்ல வானிலையைப் பயன்படுத்தி அவளுக்காக வேலைகளைச் செய்தார்; மற்றும் M. ஸ்வான் தனது மகளை அழைத்து வர வந்து கொண்டிருந்தார். எனவே அது என் தவறு; நான் புல்வெளியிலிருந்து வழிதவறியிருக்கக் கூடாது; ஏனென்றால், கில்பர்ட் எந்த வழியில் வருவார் என்பது உங்களுக்குத் தெரியாது, அது பின்னர் அல்லது அதற்குப் பிறகு வருமானால், இந்த எதிர்பார்ப்பு என்னை மேலும் நகர்த்தியது, முழு Champs-Élysées மற்றும் மதியம் முழுவது மட்டுமல்ல, ஒவ்வொரு புள்ளிகளிலும் மற்றும் ஒவ்வொரு தருணத்திலும் கில்பெர்ட்டின் உருவம் தோன்றும் சாத்தியம் இருந்த ஒவ்வொரு தருணத்திலும் ஒரு அபரிமிதமான இடம் மற்றும் நேரம் போன்றது, ஆனால் இன்னும் இந்த படம், ஏனென்றால், இந்தப் படத்தின் பின்னால், "தூதுவர்கள்" முன்னால், விளையாட்டு பெரட்டுக்குப் பதிலாக பார்வையாளர்களின் தொப்பியால் மிஞ்சப்பட்டு, இரண்டரை மணிக்குப் பதிலாக நான்கு மணியளவில், அது என் இதயத்தில் சுடப்பட்டதற்கான காரணத்தை மறைத்துக்கொண்டேன். இரண்டு பொம்மைகளுக்கு இடையில் அல்ல, நான் கில்பெர்ட்டைப் பின்தொடர முடியாத தொழில்களில் ஒன்றை நான் யூகித்தேன், அது அவளை வெளியே செல்லவோ அல்லது வீட்டில் இருக்கவோ கட்டாயப்படுத்தியது, அவருடைய அறியப்படாத வாழ்க்கையின் மர்மத்துடன் நான் தொடர்பில் இருந்தேன். இந்த மர்மம்தான் என்னை மிகவும் கவலையடையச் செய்தது. எங்கள் பார்களின் விளையாட்டை இப்போதே தொடங்க வேண்டும் என்று கர்ட் குரலுடன் சிறுமியின் உத்தரவின் பேரில் ஓடி, கில்பெர்டே எங்களுடன் மிகவும் கலகலப்பாகவும், திடீரெனவும், விவாதங்களில் அந்த பெண்ணை வணங்குவதைப் பார்த்தேன் (அவள் அவளிடம் சொன்னாள்: "என்ன அழகான சூரியன், அது நெருப்பு போல் தெரிகிறது"), வெட்கப் புன்னகையுடன், சம்பிரதாயமான காற்றுடன் அவளிடம் பேசுவது வித்தியாசமான இளம் பெண்ணை நினைவூட்டியது, கில்பர்ட் தனது பெற்றோரின் வீட்டில், அவளுடைய பெற்றோரின் நண்பர்களுடன், வருகை தந்திருக்க வேண்டும். அவளின் மற்றுமொரு இருப்பு என்னிடமிருந்து தப்பித்தது. ஆனால் சிறிது நேரம் கழித்து தனது மகளைத் தேடி வந்த எம். ஸ்வான் போல யாரும் எனக்கு இந்த இருப்பின் உணர்வைத் தரவில்லை. அவரும் எம் கில்பர்ட்டே தனது பெற்றோரின் வீட்டில் இருந்திருக்க வேண்டும், அவளுடைய பெற்றோரின் நண்பர்களுடன், என்னைத் தப்பித்த மற்ற எல்லா இருப்பிலும் இருந்திருக்க வேண்டும் என்பதை ஒரு முறையான காற்றுடன் எனக்கு நினைவூட்டியது. ஆனால் சிறிது நேரம் கழித்து தனது மகளைத் தேடி வந்த எம். ஸ்வான் போல யாரும் எனக்கு இந்த இருப்பின் உணர்வைத் தரவில்லை. அவரும் எம் கில்பர்ட்டே தனது பெற்றோரின் வீட்டில் இருந்திருக்க வேண்டும், அவளுடைய பெற்றோரின் நண்பர்களுடன், என்னைத் தப்பித்த மற்ற எல்லா இருப்பிலும் இருந்திருக்க வேண்டும் என்பதை ஒரு முறையான காற்றுடன் எனக்கு நினைவூட்டியது. ஆனால் சிறிது நேரம் கழித்து தனது மகளைத் தேடி வந்த எம். ஸ்வான் போல யாரும் எனக்கு இந்த இருப்பின் உணர்வைத் தரவில்லை. அவரும் எம்என்னை ஸ்வான் - அவர்களின் மகள் அவர்களுடன் வாழ்ந்ததால், அவளுடைய படிப்பு, அவளுடைய விளையாட்டுகள், அவளுடைய நட்பு அவர்களைச் சார்ந்தது - எனக்கு கில்பர்ட்டைப் போலவே, ஒருவேளை கில்பர்ட்டை விடவும், எல்லா சக்தி வாய்ந்த இடங்களுக்கும் பொருத்தமானது. அதன் ஆதாரம், அணுக முடியாத அந்நியன், வலிமிகுந்த வசீகரம். அவர்களைப் போன்றே எம். ஸ்வான் (எனது பெற்றோருடன் நெருக்கமாக இருந்தபோது ஆர்வத்தைத் தூண்டாமல் கடந்த காலங்களில் நான் அடிக்கடி பார்த்திருக்கிறேன்) வந்த நாட்களில், அவர்களைப் பற்றிய எல்லா விஷயங்களும் என் மீது தொடர்ந்து அக்கறை கொண்டிருந்தன. சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸிலிருந்து கில்பெர்ட்டை அழைத்து வர, என் இதயத் துடிப்புகள் தணிந்தவுடன், அவளுடைய சாம்பல் நிறத் தொப்பி மற்றும் அவளது பெலரின் கோட்டின் தோற்றத்தால் என்னுள் உற்சாகமாக இருந்தது. அவரது அம்சம் இன்னும் ஒரு வரலாற்று ஆளுமையைப் போலவே என்னைக் கவர்ந்தது, யாருடைய படைப்புகளை நாம் தொடர்ச்சியாகப் படித்தோம், அவருடைய சிறிய தனித்தன்மைகள் நம்மைக் கவர்ந்தன. காம்ப்ரேயில் அவர் பேசியதைக் கேட்டதும், எனக்கு அலட்சியமாகத் தோன்றிய காம்டே டி பாரிஸுடனான அவரது உறவு, இப்போது ஆர்லியன்ஸை வேறு யாரும் அறிந்திருக்காதது போல, எனக்கு ஆச்சரியமான ஒன்றை எடுத்துக்கொண்டது; சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸின் இந்த அவென்யூவைச் சுற்றி வளைத்த பல்வேறு வகுப்புகளின் நடைப்பயிற்சியாளர்களின் மோசமான பின்னணிக்கு எதிராக அவர்கள் அவரைத் தெளிவாகத் தனித்து நிற்கச் செய்தார்கள், அவர்களில் சிறப்புக் கருத்தில் கொள்ளாமல் அவர் தோன்ற ஒப்புக்கொண்டதை நான் பாராட்டினேன், மேலும் அவர் கனவு காணவில்லை. அவனிடம் திரும்புவது, அவர் மறைந்திருந்த மறைநிலை மிகவும் ஆழமானது. கோம்ப்ரேயில் இதைப் பற்றி நான் கேட்டபோது, ​​​​எனக்கு அலட்சியமாகத் தோன்றியது, இப்போது எனக்கு ஒரு அற்புதமான ஒன்றை எடுத்துக் கொண்டேன், வேறு யாரும் ஆர்லியன்ஸை அறிந்திருக்கவில்லை என்பது போல; சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸின் இந்த அவென்யூவைச் சுற்றி வளைத்த பல்வேறு வகுப்புகளின் நடைப்பயிற்சியாளர்களின் மோசமான பின்னணிக்கு எதிராக அவர்கள் அவரைத் தெளிவாகத் தனித்து நிற்கச் செய்தார்கள், அவர்களில் சிறப்புக் கருத்தில் கொள்ளாமல் அவர் தோன்ற ஒப்புக்கொண்டதை நான் பாராட்டினேன், மேலும் அவர் கனவு காணவில்லை. அவனிடம் திரும்புவது, அவர் மறைந்திருந்த மறைநிலை மிகவும் ஆழமானது. கோம்ப்ரேயில் இதைப் பற்றி நான் கேட்டபோது, ​​​​எனக்கு அலட்சியமாகத் தோன்றியது, இப்போது எனக்கு ஒரு அற்புதமான ஒன்றை எடுத்துக் கொண்டேன், வேறு யாரும் ஆர்லியன்ஸை அறிந்திருக்கவில்லை என்பது போல; சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸின் இந்த அவென்யூவைச் சுற்றி வளைத்த பல்வேறு வகுப்புகளின் நடைப்பயிற்சியாளர்களின் மோசமான பின்னணிக்கு எதிராக அவர்கள் அவரைத் தெளிவாகத் தனித்து நிற்கச் செய்தார்கள், அவர்களில் சிறப்புக் கருத்தில் கொள்ளாமல் அவர் தோன்ற ஒப்புக்கொண்டதை நான் பாராட்டினேன், மேலும் அவர் கனவு காணவில்லை. அவனிடம் திரும்புவது, அவர் மறைந்திருந்த மறைநிலை மிகவும் ஆழமானது.

 

கில்பெர்ட்டின் தோழர்களின் வாழ்த்துக்களுக்கு அவர் பணிவாக பதிலளித்தார், என்னுடையது கூட, அவர் என் குடும்பத்துடன் முரண்பட்டாலும், ஆனால் என்னை அறிந்ததாகத் தெரியவில்லை. (இருப்பினும், அவர் என்னை அடிக்கடி நாட்டில் பார்த்திருக்கிறார் என்பதை இது எனக்கு நினைவூட்டியது; நான் அதை நிழலில் வைத்திருந்தேன், ஆனால் நான் கில்பெர்ட்டை மீண்டும் பார்த்ததிலிருந்து, என்னைப் பொறுத்தவரை ஸ்வான் அவரது தந்தையை விட உயர்ந்தவர், இனி ஸ்வான் அல்ல. கோம்ப்ரேயின்; இப்போது நான் அவரது பெயரைக் கிளைத்த கருத்துக்கள், யாருடைய வலையில் அவர் ஒருமுறை புரிந்துகொண்டார்களோ, அவரைப் பற்றி நான் நினைக்கும் போது நான் மீண்டும் பயன்படுத்தாத கருத்துக்களில் இருந்து வித்தியாசமாக இருந்ததால், அவர் ஒரு புதிய நபராக மாறினார்; நான் அவரை இணைத்தேன், எவ்வாறாயினும், எங்கள் முன்னாள் விருந்தினருக்கு செயற்கையான இரண்டாம் நிலை மற்றும் குறுக்குக் கோடு மூலம்; மேலும் எனது அன்பு அதிலிருந்து லாபம் ஈட்டக்கூடிய அளவுக்கு எனக்கு மதிப்புமிக்க எதுவும் இல்லை.

 

என் நம்பிக்கையை நிறைவேற்றாத சூரிய ஒளியின் அந்த நாட்களில், கில்பர்ட்டிடம் என் ஏமாற்றத்தை மறைக்க எனக்கு தைரியம் இல்லை.

 

"உங்களிடம் கேட்க எனக்கு நிறைய விஷயங்கள் உள்ளன," என்று நான் அவரிடம் சொன்னேன். இந்த நாள் எங்கள் நட்பில் நிறைய இருக்கும் என்று நினைத்தேன். நீங்கள் வந்தவுடன், நீங்கள் புறப்படுவீர்கள்! நாளை சீக்கிரம் வர முயற்சி செய்யுங்கள், இறுதியாக நான் உங்களிடம் பேச முடியும்.

 

அவள் முகம் பிரகாசித்தது மற்றும் மகிழ்ச்சியில் துள்ளிக் குதித்து அவள் பதிலளித்தாள்:

 

"நாளை எண்ணிப் பார், என் அழகான நண்பனே, ஆனால் நான் வரமாட்டேன்!" என்னிடம் ஒரு பெரிய சிற்றுண்டி உள்ளது; நாளை மறுநாள், நான் ஒரு நண்பரின் ஜன்னல்களில் இருந்து கிங் தியோடோசியஸ் வருவதைப் பார்க்கப் போகிறேன், அது நன்றாக இருக்கும், அடுத்த நாள் மீண்டும் மைக்கேல் ஸ்ட்ரோகாஃப் மற்றும் அதன் பிறகு, அது விரைவில் கிறிஸ்துமஸ் மற்றும் கிறிஸ்துமஸ் தினமாக இருக்கும் விடுமுறை. 'ஆண்டு. ஒருவேளை அவர்கள் என்னை தெற்கே அழைத்துச் செல்வார்கள். அது எவ்வளவு புதுப்பாணியாக இருக்கும்! அது என்னை ஒரு கிறிஸ்துமஸ் மரத்தை இழக்கச் செய்யும்; எப்படியிருந்தாலும், நான் பாரிஸில் தங்கினால், நான் இங்கு வரமாட்டேன், ஏனென்றால் நான் அம்மாவுடன் பார்க்கப் போகிறேன். பிரியாவிடை, இதோ அப்பா என்னை அழைக்கிறார்.

 

நான் பிரான்சுவாவுடன் சூரிய ஒளியில் குளித்த தெருக்களில், ஒரு விருந்து முடிந்த மாலையில் திரும்பினேன். என்னால் கால்களை இழுக்க முடியவில்லை.

 

"இது ஆச்சரியம் இல்லை," பிரான்சுவாஸ் கூறினார், "இது பருவகால வானிலை அல்ல, இது மிகவும் சூடாக இருக்கிறது. ஐயோ! கடவுளே, எல்லா இடங்களிலும் நிறைய ஏழை நோயாளிகள் இருக்க வேண்டும், அங்கேயும் அப்படித்தான், எல்லாமே குழப்பமாக நடக்கிறது.

 

நீண்ட நாட்களாக Champs-Élysées க்கு வராததில் கில்பெர்டே தன் மகிழ்ச்சியை வெடிக்கச் செய்த வார்த்தைகளை, என் அழுகையை அடக்கிக் கொண்டேன். ஆனால் ஏற்கனவே அதன் எளிமையான செயல்பாட்டால், அவளைப் பற்றி நினைத்தவுடனேயே என் மனதை நிரப்பிய வசீகரம், குறிப்பிட்ட, தனித்துவமான நிலை-எவ்வளவு துன்பமாக இருந்தாலும், தவிர்க்க முடியாமல் என்னை கில்பர்ட்டுடன் தொடர்புபடுத்தியது, இது ஒரு மனதின் உள் கட்டுப்பாடு. வளைந்து, இந்த அலட்சியத்தின் அடையாளத்துடன் கூட, ஏதோ காதல், என் கண்ணீருக்கு மத்தியில் ஒரு புன்னகை உருவானது, அது ஒரு முத்தத்தின் பயமுறுத்தும் அவுட்லைன் மட்டுமே. அஞ்சலுக்கான நேரம் வந்ததும், அன்று மாலை மற்றவர்களைப் போலவே நானும் எனக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன்: நான் கில்பர்ட்டிடமிருந்து ஒரு கடிதத்தைப் பெறப் போகிறேன், அவள் என்னை நேசிப்பதை நிறுத்தவில்லை என்று கடைசியாக என்னிடம் கூறப் போகிறாள்.

 

ஒவ்வொரு மாலையும் நான் இந்த கடிதத்தை கற்பனை செய்ய விரும்பினேன், நான் அதைப் படிக்கிறேன் என்று நினைத்தேன், ஒவ்வொரு வாக்கியத்தையும் எனக்குள் வாசித்தேன். திடீரென்று நான் பயந்து நின்றுவிட்டேன். கில்பெர்ட்டிடம் இருந்து எனக்கு ஒரு கடிதம் வந்தால், அது எந்த வகையிலும் இதுவாக இருக்க முடியாது என்பதை நான் புரிந்துகொண்டேன், ஏனென்றால் நான் தான் அதை இயற்றினேன். அன்றிலிருந்து, சாத்தியமான சாதனைகளின் துறையில் மிகவும் பிரியமானவை, மிகவும் விரும்பப்பட்டவை - துல்லியமாகத் தவிர்த்து விடுவானோ என்ற பயத்தில், அவள் எனக்கு எழுதுவதை நான் விரும்பும் வார்த்தைகளிலிருந்து என் எண்ணங்களைத் திருப்ப முயற்சித்தேன். . நம்பமுடியாத தற்செயலாக, துல்லியமாக நான் கண்டுபிடித்த கடிதமாக கில்பெர்டே எனக்கு உரைத்திருந்தால், அதில் எனது பணியை அங்கீகரித்திருந்தால், எனக்கு வராத ஒன்றைப் பெறுவது போன்ற எண்ணம் எனக்கு இருந்திருக்காது. ஏதோ உண்மையான, புதிய, என் மனதிற்கு வெளியே ஒரு மகிழ்ச்சி,

 

இதற்கிடையில், கில்பெர்ட் எனக்கு எழுதாத, ஆனால் குறைந்தபட்சம் அவளிடமிருந்து எனக்கு வந்த ஒரு பக்கத்தை நான் மீண்டும் படித்துக்கொண்டிருந்தேன், பெர்கோட்டிலிருந்து வந்த இந்தப் பக்கம் ரேசினைத் தூண்டிய பழைய கட்டுக்கதைகளின் அழகைப் பற்றியது. நான் எப்போதும் என்னுடன் நெருக்கமாக இருந்தேன். என்னைத் தேடச் செய்த என் நண்பனின் கருணை என்னைத் தொட்டது; இலக்கியம் அல்லது உரையாடல் அவருக்குக் கற்றுக் கொடுத்த குணங்கள், அன்பை உற்சாகப்படுத்துவதற்குத் தகுதியானவையாக இருக்கக் கற்றுக்கொடுத்த குணங்களை, அவர் விரும்புகிற குணங்களை அடையாளம் கண்டு மகிழ்ச்சியடையும் அளவிற்கு, ஒவ்வொருவரும் அவருடைய ஆர்வத்திற்கான காரணங்களைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும். பழங்கால ஸ்வான் போல, அழகின் அழகியல் குணம், ஓடெட்டின், தன்னிச்சையாக இருந்தவரை, இந்தக் காதல் தன்னிச்சையாகத் தேடியவற்றில் இந்தக் குணங்கள் மிகவும் ஒடுக்கப்பட்டவையாக இருந்தாலும், அவனது காதலுக்கு அவற்றைப் பின்பற்றுவதும் புதிய காரணங்களை உருவாக்குவதும். கோம்ப்ரேயில் இருந்து கில்பெர்டேவை முதலில் காதலித்தவர், அவளுடைய வாழ்க்கையில் தெரியாத எல்லாவற்றின் காரணமாகவும், நான் அவசரப்பட்டு, அவதாரம் எடுக்க விரும்பினேன், இனி எனக்கு ஒன்றும் செய்யாத என்னுடையதைக் கைவிட்டு, இப்போது நான் ஒரு மதிப்பிட முடியாத நன்மையைப் போல நினைத்தேன். , நான் மிகவும் நன்கு அறியப்பட்ட, இகழ்ந்த வாழ்க்கை, கில்பர்டே ஒரு நாள் தாழ்மையான வேலைக்காரனாகவும், வசதியான மற்றும் வசதியான ஒத்துழைப்பாளராகவும் மாறக்கூடும், அவர் மாலையில், என் வேலையில் எனக்கு உதவி செய்து, எனக்காக துண்டுப்பிரசுரங்களைத் தொகுத்து அனுப்புவார். பெர்கோட்டைப் பொறுத்தவரை, எல்லையற்ற புத்திசாலி மற்றும் கிட்டத்தட்ட தெய்வீக முதியவர், ஏனென்றால் நான் முதலில் கில்பெர்ட்டை நேசித்தேன், அவளைப் பார்ப்பதற்கு முன்பே, இப்போது நான் அவளை நேசித்தது கில்பர்ட்டால் தான். ரேசினில் அவர் எழுதிய பக்கங்களைப் போலவே மகிழ்ச்சியுடன், பெரிய வெள்ளை மெழுகு முத்திரைகளால் மூடப்பட்ட காகிதத்தைப் பார்த்தேன், அதில் அவள் என்னிடம் கொண்டு வந்த மேவ் ரிப்பன்களால் கட்டப்பட்டிருந்தேன். எனது நண்பரின் இதயத்தின் சிறந்த பகுதியான அகேட் பளிங்கு மீது நான் முத்தமிட்டேன், அது அற்பமானதல்ல, ஆனால் உண்மையுள்ள பகுதி, மற்றும் கில்பர்ட்டின் வாழ்க்கையின் மர்மமான வசீகரத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டாலும், என்னுடன் நெருக்கமாக இருந்தது, என் படுக்கையறையில் வசித்தேன், என் படுக்கையறையில் தூங்கினேன். படுக்கை. ஆனால் இந்தக் கல்லின் அழகும், பெர்கோட்டின் இந்தப் பக்கங்களின் அழகும், கில்பர்ட்டே மீதான என் காதல் என்ற எண்ணத்துடன் நான் மகிழ்ச்சியடைந்தேன், பிந்தையது எனக்கு ஒன்றுமில்லாததாகத் தோன்றும் தருணங்களில் அது ஒருவித நிலைத்தன்மையைக் கொடுத்தது, அவர்கள் இந்த காதலுக்கு முந்தையவர்கள், அவர்கள் அதை ஒத்திருக்கவில்லை என்பதை நான் உணர்ந்தேன், கில்பர்ட்டே என்னை அறிவதற்கு முன்பே அவற்றின் கூறுகள் திறமையால் அல்லது கனிமவியல் சட்டங்களால் சரி செய்யப்பட்டன, கில்பர்ட் என்னை நேசித்திருக்காவிட்டால் புத்தகத்திலோ கல்லிலோ எதுவும் வித்தியாசமாக இருந்திருக்காது, அதன் விளைவாக மகிழ்ச்சியின் செய்தியை அவற்றில் படிக்க எதுவும் அங்கீகரிக்கப்படவில்லை. மேலும், கில்பர்ட்டே செய்ததை ஒப்புக்கொள்ள மறுநாள் காத்திருக்கும் என் அன்பே, அந்த நாளின் மோசமான வேலையை ரத்துசெய்து, ஒவ்வொரு மாலையும் துடைத்தழித்து, என் நிழலில் ஒரு அறியப்படாத தொழிலாளி கிழிந்த இழைகளை ஸ்கிராப் குவியலில் விடாமல், அவற்றை ஏற்பாடு செய்தான். , என்னை மகிழ்விப்பதிலும், என் மகிழ்ச்சிக்காக உழைப்பதிலும் அக்கறையில்லாமல், தன் படைப்புகள் அனைத்திற்கும் வித்தியாசமான முறையில் கொடுத்தாள். என் காதலில் குறிப்பிட்ட ஆர்வம் இல்லாததால், நான் காதலிக்கிறேன் என்று முடிவு செய்வதில் தொடங்கவில்லை, கில்பெர்ட்டின் செயல்கள் எனக்கு விவரிக்க முடியாததாகத் தோன்றின மற்றும் நான் மன்னித்த அவளுடைய தவறுகளை அது பதிவு செய்தது. அதனால் இரண்டும் புரிந்தது. கில்பர்ட்டே சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்கு வருவதற்குப் பதிலாக, ஒரு மேட்டினிக்குச் செல்லவும், அவளுடைய ஆசிரியருடன் ஷாப்பிங் செய்யவும், வருடத்தின் விடுமுறைக்கு விடுமுறைக்குத் தயாராகவும் என்று இந்தப் புதிய உத்தரவு சொல்லத் தோன்றியது. "அவள் அற்பமானவள் அல்லது அடக்கமானவள் என்பதால் தான்" என்று எனக்கு நானே சொல்லிக் கொள்வது தவறு. ஏனென்றால் அவள் என்னை நேசித்திருந்தால் அவள் ஒருவனாக இருந்திருப்பாள் அல்லது மற்றவனாக இருந்திருப்பாள், அவள் கீழ்ப்படிய வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்திருந்தால், நான் அவளைப் பார்க்காத நாட்களில் எனக்கு இருந்த அதே விரக்தியுடன் இருந்திருக்கும். அவர் மீண்டும் கூறினார், இந்த புதிய உத்தரவு, நான் கில்பெர்ட்டை நேசித்ததில் இருந்து நேசிப்பது என்ன என்பதை நான் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்; அவர் கண்களில் என்னைத் தனித்து நிற்க வைக்க வேண்டும் என்ற நிரந்தர அக்கறையை அவர் எனக்குச் சுட்டிக்காட்டினார். அதனால் நான் என் தாயாரை வற்புறுத்தி பிரான்கோயிஸுக்கு ஒரு ரப்பர் மற்றும் நீல நிற ப்ளூம் கொண்ட தொப்பியை வாங்கிக் கொடுக்க முயற்சித்தேன், அல்லது இந்த வேலைக்காரியுடன் என்னை சாம்ப்ஸ்-எலிஸீஸுக்கு அனுப்ப வேண்டாம் என்று நான் வெட்கப்படுவேன் (அதற்கு என் அம்மா பதிலளித்தார். ஃபிராங்கோயிஸுக்கு அநியாயமாக இருந்தது, அவர் எங்களுக்காக அர்ப்பணித்த ஒரு நல்ல பெண்மணி), மேலும் கில்பெர்ட்டைப் பார்க்க வேண்டிய இந்த தனித்துவமான தேவை எனக்கு சில மாதங்களுக்கு முன்பே இருந்தது, அவள் எப்போது பாரிஸை விட்டு வெளியேறுவாள், அவள் எங்கே என்று கண்டுபிடிக்க முயற்சிக்க வேண்டும் என்று நினைத்தேன். அவள் அங்கு இல்லாதிருந்தால், மிகவும் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய நாட்டை நாடுகடத்துவதற்கான இடத்தைக் கண்டுபிடித்து, நான் அவளை Champs-Elysées இல் பார்க்கும் வரை எப்போதும் பாரிஸில் இருக்க விரும்புவேன்; கில்பெர்ட்டின் செயல்களின் கீழ் அந்த அக்கறையோ அல்லது அந்தத் தேவையோ நான் காணமாட்டேன் என்பதைக் காட்டுவதில் அவருக்கு எந்த சிரமமும் இல்லை. அவள், மாறாக, தன் ஆசிரியரைப் பாராட்டினாள். நான் என்ன நினைத்தேன் என்று கவலைப்படாமல். மேடமொய்செல்லுடன் ஷாப்பிங் செல்வதாக இருந்தால் Champs-Elysées க்கு வராமல் இருப்பதை அவள் இயல்பாகக் கண்டாள், அவள் அம்மாவுடன் வெளியே செல்வது இனிமையானது. மேலும், விடுமுறையைக் கழிக்க அவள் என்னை அனுமதித்திருக்கிறாள் என்று நினைத்துக் கொண்டாலும், குறைந்தபட்சம் இந்த இடத்தைத் தேர்ந்தெடுக்க அவள் பெற்றோரின் விருப்பங்களில் அக்கறை கொண்டிருந்தாள், அவள் சொன்ன ஆயிரம் கேளிக்கைகளுடன். என் குடும்பம் என்னை அனுப்ப நினைத்த இடம் அது. அலட்சியத்தால் அவள் விளையாட்டை இழக்கச் செய்ததால், முந்தைய நாள் அவள் என்னை நேசித்ததை விட, அவள் ஒரு தோழியை விட குறைவாகவே என்னை நேசித்தாள் என்று அவள் சில சமயங்களில் உறுதியளித்தபோது, ​​​​நான் அவளிடம் மன்னிப்பு கேட்டேன், நான் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று யோசித்தேன். அவள் மீண்டும் என்னை மிகவும் நேசிக்க ஆரம்பித்தாள். அதனால் அவள் மற்றவர்களை விட என்னை அதிகமாக நேசிப்பாள்; இது ஏற்கனவே முடிந்துவிட்டது என்று அவள் என்னிடம் சொல்ல வேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன், அவள் என் நல்லது கெட்டதுக்கு ஏற்ப அவள் சொல்லும் வார்த்தைகளால் என் மீதுள்ள பாசத்தை அவள் விருப்பப்படி, என்னுடையது, என்னை மகிழ்விக்கலாம் என அவளிடம் கெஞ்சினேன். நடத்தை. அவளுக்காக நான் உணர்ந்தது அவளின் செயலையோ அல்லது என் விருப்பத்தையோ சார்ந்தது அல்ல என்பது எனக்குத் தெரியாதா?

 

இறுதியாக, கண்ணுக்குத் தெரியாத தொழிலாளியின் புதிய உத்தரவு, இதுவரை நம்மைப் புண்படுத்திய ஒருவரின் செயல்கள் நேர்மையாக இருக்கக்கூடாது என்று நாம் விரும்பினால், அதன் விளைவாக நம் ஆசை என்ன செய்ய முடியாது என்பதற்கு எதிரான தெளிவு மற்றும் அதற்கு, அவரை விட, நாளை அவரது நடவடிக்கைகள் என்னவாக இருக்கும் என்று நாம் கேட்க வேண்டும்.

 

இந்த புதிய வார்த்தைகளை, என் காதல் கேட்டது; ஒவ்வொரு நாளும் இருந்ததை விட நாளை வேறுபட்டதாக இருக்காது என்று அவர்கள் அவரை வற்புறுத்தினார்கள்; கில்பெர்ட்டின் என்னைப் பற்றிய உணர்வு, ஏற்கனவே மாற்ற முடியாத அளவுக்கு வயதானது, அலட்சியமாக இருந்தது; கில்பர்ட்டுடனான எனது நட்பில், நான் மட்டுமே நேசித்தேன். "உண்மைதான், என் காதலுக்கு பதில் சொன்னாள், இனி இந்த நட்புக்கு எந்த சம்பந்தமும் இல்லை, இது மாறாது." எனவே அடுத்த நாள் (அல்லது ஒரு விருந்துக்காகக் காத்திருப்பு, பிறந்த நாள், புத்தாண்டு ஈவ், ஒருவேளை, மற்றதைப் போல இல்லாத அந்த நாட்களில் ஒன்று, பாரம்பரியத்தை நிராகரித்து புதிய குற்றச்சாட்டுகளில் மீண்டும் தொடங்கும் போது கடந்த காலத்தின், அவளது சோகத்தின் மரபை ஏற்காததன் மூலம்) எங்கள் பழைய நட்பைத் துறந்து புதிய நட்பிற்கு அடித்தளம் அமைக்குமாறு கில்பர்ட்டிடம் கேட்டேன்.

 

மான்சியரும் மேடம் ஸ்வானும் வாழ்ந்த தெருவை நீங்கள் உருவாக்க முடியும் என்பதால், பாரிஸின் வரைபடத்தை நான் எப்போதும் கையில் வைத்திருந்தேன் , எனக்கு ஒரு புதையல் இருப்பதாகத் தோன்றியது. என் அன்பை அறிந்த என் அம்மா, என் பாட்டியைப் போல இல்லாமல், என் அப்பா என்னிடம் கேட்க, நான் இந்த தெருவின் பெயரைச் சொல்வேன்.

 

—ஆனால் நீங்கள் ஏன் எப்போதும் இந்த தெருவைப் பற்றி பேசுகிறீர்கள், இது ஒன்றும் அசாதாரணமானது அல்ல, இது போயஸிலிருந்து ஒரு கல் எறிதல் என்பதால் வாழ்வது மிகவும் இனிமையானது, ஆனால் அதே சூழ்நிலையில் இன்னும் பத்து பேர் உள்ளனர் .

 

ஸ்வான் என்ற பெயரை என் பெற்றோரை உச்சரிக்க நான் எல்லா நேரங்களிலும் சமாளித்தேன்: நிச்சயமாக நான் அதை மனதளவில் இடைவிடாது எனக்குள் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னேன். ஸ்வான் என்ற இந்த பெயர், நான் நீண்ட காலமாக அறிந்திருந்தேன், இப்போது எனக்காக இருந்தது, மிகவும் வழக்கமான வார்த்தைகள், ஒரு புதிய பெயர் தொடர்பாக சில அஃபாசிக்களுக்கு ஏற்படுகிறது. அவன் எப்போதும் என் மனதில் இருந்தான் ஆனாலும் அவளால் அவனுடன் பழக முடியவில்லை. நான் அதை உடைத்தேன், நான் அதை உச்சரித்தேன், அதன் எழுத்துப்பிழை எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. நன்கு தெரிந்த அதே நேரத்தில், அவர் எனக்கு அப்பாவியாக தோன்றுவதை நிறுத்திவிட்டார். அதைக் கேட்டு நான் அடைந்த மகிழ்ச்சி, நான் அவர்களை மிகவும் குற்றவாளிகள் என்று நம்பினேன், நான் அவரை அங்கு வழிநடத்த முயன்றால், அவர்கள் என் எண்ணத்தை யூகித்து, உரையாடலை மாற்றிவிட்டார்கள் என்று எனக்குத் தோன்றியது. கில்பெர்ட்டை இன்னும் தொட்ட பாடங்களில் நான் பின்வாங்கினேன், அதே வார்த்தைகளை முடிவில்லாமல் சொல்லிக்கொண்டே இருந்தேன், வீணாக அவை வெறும் வார்த்தைகள் என்று அறிந்தேன்-அவளிடமிருந்து வெகு தொலைவில் பேசப்பட்ட வார்த்தைகள், அவள் கேட்காத வார்த்தைகள். இருந்தது, ஆனால் அதை மாற்றியமைக்க முடியவில்லை,-இருப்பினும், கில்பெர்ட்டைச் சுற்றியிருந்த அனைத்தையும் கிளறிவிடுவதன் மூலம், கையாள்வதன் மூலம், நான் மகிழ்ச்சியான ஒன்றைக் கொண்டு வரலாம் என்று எனக்குத் தோன்றியது. கில்பெர்ட் தனது ஆசிரியரை மிகவும் விரும்பினார் என்று நான் என் பெற்றோரிடம் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னேன், நூறாவது முறையாக செய்யப்பட்ட இந்த முன்மொழிவு, திடீரென்று கில்பெர்ட்டை உள்ளே கொண்டு வந்து, எங்களுடன் எப்போதும் வாழ வருவதைப் போல.நான் பிளாட்டின்.

 

-ஓ! ஆனால் அது என்னவென்று நான் பார்க்கிறேன், நான் வெட்கத்தால் வெட்கப்படுவதை உணர்ந்த என் அம்மா அழுதார். காவலில்! காவலில்! உங்கள் ஏழை தாத்தா சொல்லியிருப்பார். நீங்கள் அழகாகக் காண்பது அவள்தான்! ஆனால் அவள் பயங்கரமானவள், அவள் எப்போதும் இருந்தாள். அவள் ஒரு ஜாமீனின் விதவை. நீ சின்ன வயசுல ஜிம்னாஸ்டிக்ஸ் பாடத்தில் அவளைத் தவிர்க்க நான் செய்த தந்திரங்கள் உனக்கு நினைவில் இல்லை, என்னை அறியாமலேயே, நீ மிகவும் அழகாக இருக்கிறாய் என்று சொல்லி என்னிடம் வந்து பேச நினைத்தாள். ஒரு பையனுக்கு." அவள் எப்போதுமே மக்களைத் தெரிந்து கொள்வதில் ஆர்வம் கொண்டவள், அவள் திருமதி. ஸ்வான் ஏனென்றால் அவள் மிகவும் பொதுவான பின்னணியில் இருந்திருந்தால், குறைந்தபட்சம் அவளைப் பற்றி எனக்கு எதுவும் தெரியாது. ஆனால் அவள் இன்னும் தொடர்பு கொள்ள வேண்டியிருந்தது. அவள் பயங்கரமானவள், பயங்கரமான மோசமானவள், அதனுடன் ஒரு சங்கடம்.

 

ஸ்வானைப் பொறுத்தவரை, அவரைப் போலவே இருக்க முயற்சிப்பதற்காக, நான் என் முழு நேரத்தையும் மேஜையில் செலவழித்தேன், மூக்கில் என்னை சுட்டுக் கொண்டேன், என் கண்களைத் தேய்த்தேன். “இந்தக் குழந்தை முட்டாள், அசிங்கமாகிவிடுவான்” என்று என் அப்பா சொல்வார். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, நான் ஸ்வான் போல வழுக்கையாக இருக்க விரும்புகிறேன். அவர் எனக்கு மிகவும் அசாதாரணமானவராகத் தோன்றினார், நான் அடிக்கடி செல்லும் நபர்களும் அவரை அறிந்திருக்கிறார்கள் மற்றும் எந்த நாளின் ஆபத்துகளிலும் அவரைச் சந்திக்க வழிவகுக்கலாம் என்பது எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. ஒருமுறை, என் அம்மா, ஒவ்வொரு மாலையும் இரவு உணவின் போது, ​​​​மதியம் அவர் செய்த ஷாப்பிங் பற்றி எங்களிடம் கூறினார்: "அதைப் பற்றி, ட்ராய்ஸ் காலாண்டில், குடை பிரிவில் நான் யாரைச் சந்தித்தேன் என்று யூகிக்கவும்: ஸ்வான்", ஒரு மர்மத்தை ஏற்படுத்தியது. அவரது கதையின் நடுவில் பூக்கும் பூ, எனக்கு மிகவும் உலர்ந்தது. அந்த மதியம் கற்றுக்கொள்வதில் என்ன துக்கம் நிறைந்த மகிழ்ச்சி, கூட்டத்தில் அவரது அமானுஷ்ய வடிவத்தை விவரியுங்கள், ஸ்வான் குடை வாங்கச் சென்றிருந்தார். பெரிய மற்றும் சிறிய நிகழ்வுகளுக்கு மத்தியில், சமமாக அலட்சியமாக, கில்பர்டே மீதான என் அன்பை நிரந்தரமாக நகர்த்திய குறிப்பிட்ட அதிர்வுகளை இது என்னுள் எழுப்பியது. தற்போது பிரான்சின் விருந்தினரும், அதன் கூட்டாளியுமான கிங் தியோடோசியஸின் வருகையின் அரசியல் விளைவுகளைப் பற்றி மக்கள் பேசும்போது நான் கேட்காததால் நான் எதிலும் ஆர்வம் காட்டவில்லை என்று என் தந்தை கூறுவார். ஆனால் எப்படி, மறுபுறம், ஸ்வான் தனது கேப் கோட் வைத்திருந்தாரா என்பதை அறிய விரும்பினேன்! தற்போது பிரான்சின் விருந்தினரும், அதன் கூட்டாளியுமான கிங் தியோடோசியஸின் வருகையின் அரசியல் விளைவுகளைப் பற்றி மக்கள் பேசும்போது நான் கேட்காததால் நான் எதிலும் ஆர்வம் காட்டவில்லை என்று என் தந்தை கூறுவார். ஆனால் எப்படி, மறுபுறம், ஸ்வான் தனது கேப் கோட் வைத்திருந்தாரா என்பதை அறிய விரும்பினேன்! தற்போது பிரான்சின் விருந்தினரும், அதன் கூட்டாளியுமான கிங் தியோடோசியஸின் வருகையின் அரசியல் விளைவுகளைப் பற்றி மக்கள் பேசும்போது நான் கேட்காததால் நான் எதிலும் ஆர்வம் காட்டவில்லை என்று என் தந்தை கூறுவார். ஆனால் எப்படி, மறுபுறம், ஸ்வான் தனது கேப் கோட் வைத்திருந்தாரா என்பதை அறிய விரும்பினேன்!

 

"நீங்கள் ஒருவருக்கொருவர் வணக்கம் சொன்னீர்களா?" நான் கேட்டேன்.

 

"ஆனால் நிச்சயமாக," என் அம்மா பதிலளித்தார், ஸ்வானுடன் நாங்கள் முரண்படுகிறோம் என்று ஒப்புக்கொண்டால், அவர் விரும்பாத மேடம் ஸ்வான் காரணமாக நாங்கள் அவர்களை சமரசம் செய்ய முயற்சித்திருப்போம் என்று எப்போதும் பயப்படுவது போல் தோன்றியது. தெரிந்து கொள்ள. “என்னை வாழ்த்த வந்தவர், நான் அவரைப் பார்க்கவில்லை.

 

"ஆனால் நீங்கள் முரண்படவில்லையா?"

 

- துருவல்? ஆனால் நாங்கள் ஏன் முரண்பட வேண்டும் என்று நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்,' என்று அவள் விரைவாக பதிலளித்தாள், நான் ஸ்வானுடனான அவளது நல்ல உறவை கற்பனை செய்ய முயற்சித்தேன் மற்றும் 'சமரசம்' செய்ய முயற்சித்தேன்.

 

"அவரை அழைக்காததற்காக அவர் உங்கள் மீது கோபமாக இருக்கலாம்.

 

“எல்லோரையும் நாம் அழைக்க வேண்டியதில்லை; அவர் என்னை அழைக்கிறாரா? அவருடைய மனைவியை எனக்குத் தெரியாது.

 

"ஆனால் அவர் கோம்ப்ரேக்கு வந்தார்.

 

- சரி ஆம்! அவர் கோம்ப்ரேக்கு வருவார், பின்னர் பாரிஸுக்கு அவருக்கு வேறு விஷயங்கள் உள்ளன, நானும் அவ்வாறே செய்கிறேன். ஆனால் நாங்கள் இருவரைப் போல முரண்படவில்லை என்பதை நான் உங்களுக்கு உறுதியளிக்கிறேன். நாங்கள் அவருடைய பொட்டலத்தை அவருக்குக் கொண்டு வராததால் நாங்கள் சிறிது நேரம் ஒன்றாக இருந்தோம். அவர் என்னிடம் உங்கள் செய்தியைக் கேட்டார், நீங்கள் அவருடைய மகளுடன் விளையாடுகிறீர்கள் என்று அவர் என்னிடம் கூறினார், என் அம்மா மேலும் கூறினார், ஸ்வானின் மனதில் நான் இருந்த அதிசயத்தைக் கண்டு வியந்து, அது போதுமானதாக இருந்தது, அதனால் நான் நடுங்கினேன். Champs-Élysées இல் அவருக்கு முன்னால் காதல், அவர் என் பெயர், என் அம்மா யார் என்று அவருக்குத் தெரியும், மேலும் எனது தாத்தா பாட்டியைப் பற்றிய சில தகவல்களை அவரது மகளின் தோழி, அவர்களின் குடும்பம், நாங்கள் வாழ்ந்த இடம், எங்கள் வாழ்க்கையின் சில விவரங்கள் ஆகியவற்றை ஒருங்கிணைக்க முடியும். கடந்த காலத்தில், ஒருவேளை எனக்கு தெரியாது.

 

ஸ்வானின் தாத்தா, பாட்டி, கௌரவ பங்குத் தரகர் என்ற பட்டம், மற்ற அனைவரையும் விட அதிக மகிழ்ச்சியைப் பற்றி அவளோ என் தந்தையோ பேசுவதைக் காணவில்லை. எனது கற்பனையானது சமூக பாரிஸில் ஒரு குறிப்பிட்ட குடும்பத்தை தனிமைப்படுத்தி புனிதப்படுத்தியது, அது ஒரு குறிப்பிட்ட வீட்டிற்கு பாரிஸ் கல்லில் செய்தது போல், அதன் வண்டி நுழைவாயில் செதுக்கப்பட்டது மற்றும் ஜன்னல்கள் விலைமதிப்பற்றவை. ஆனால் இந்த ஆபரணங்கள், நான் மட்டுமே அவற்றைப் பார்த்தேன். போயிஸ் மாவட்டத்தில் ஒரே நேரத்தில் கட்டப்பட்ட மற்ற வீடுகளைப் போலவே ஸ்வான் வாழ்ந்த வீட்டை என் அப்பாவும் அம்மாவும் கண்டுபிடித்தது போல, ஸ்வான் குடும்பமும் பல பாதுகாப்புக் காவலர்களின் குடும்பங்களைப் போலவே அவர்களுக்குத் தோன்றியது. பரிமாற்றம். பிரபஞ்சத்தின் மற்ற பகுதிகளுக்குப் பொதுவான தகுதிகளில் அவள் எந்த அளவிற்குப் பங்கு பெற்றாள், அவளிடம் தனித்துவமான எதையும் காணவில்லை என்பதைப் பொறுத்து அவர்கள் அவளை அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ சாதகமாகத் தீர்மானித்தனர். அவர்கள் அங்கு பாராட்டியதை, மாறாக, சமமான அல்லது அதிக அளவில் வேறு இடங்களில் சந்தித்தனர். எனவே, ஒரு நல்ல இடத்தில் வீட்டைக் கண்டுபிடித்த பிறகு, அவர்கள் வேறொருவரைப் பற்றி பேசினர், ஆனால் கில்பெர்ட்டுடன் எந்த தொடர்பும் இல்லை, அல்லது அவளது தாத்தாவை விட நிதியாளர்களுக்கு எந்த தொடர்பும் இல்லை; அவர்கள் ஒரு கணம் என்னைப் போலவே அதே கருத்தில் இருப்பதாகத் தோன்றினால், அது நீண்ட காலமாக சிதறடிக்காத தவறான புரிதலின் காரணமாகும். ஏனென்றால், கில்பெர்ட்டைச் சூழ்ந்துள்ள எல்லாவற்றிலும், உணர்ச்சிகளின் உலகில் உள்ள அறியப்படாத தரம், நிறங்களில் அகச்சிவப்பு என்னவாக இருக்கும் என்பதைப் புரிந்துகொள்வதற்காக, என் பெற்றோருக்கு நான் வழங்கிய இந்த கூடுதல் மற்றும் தற்காலிக உணர்வு இல்லாமல் இருந்தது. அன்பு. எனவே, ஒரு நல்ல இடத்தில் வீட்டைக் கண்டுபிடித்த பிறகு, அவர்கள் வேறொருவரைப் பற்றி பேசினர், ஆனால் கில்பெர்ட்டுடன் எந்த தொடர்பும் இல்லை, அல்லது அவளது தாத்தாவை விட நிதியாளர்களுக்கு எந்த தொடர்பும் இல்லை; அவர்கள் ஒரு கணம் என்னைப் போலவே அதே கருத்தில் இருப்பதாகத் தோன்றினால், அது நீண்ட காலமாக சிதறடிக்காத தவறான புரிதலின் காரணமாகும். ஏனென்றால், கில்பெர்ட்டைச் சூழ்ந்துள்ள எல்லாவற்றிலும், உணர்ச்சிகளின் உலகில் உள்ள அறியப்படாத தரம், நிறங்களில் அகச்சிவப்பு என்னவாக இருக்கும் என்பதைப் புரிந்துகொள்வதற்காக, என் பெற்றோருக்கு நான் வழங்கிய இந்த கூடுதல் மற்றும் தற்காலிக உணர்வு இல்லாமல் இருந்தது. அன்பு. எனவே, ஒரு நல்ல இடத்தில் வீட்டைக் கண்டுபிடித்த பிறகு, அவர்கள் வேறொருவரைப் பற்றி பேசினர், ஆனால் கில்பெர்ட்டுடன் எந்த தொடர்பும் இல்லை, அல்லது அவளது தாத்தாவை விட நிதியாளர்களுக்கு எந்த தொடர்பும் இல்லை; அவர்கள் ஒரு கணம் என்னைப் போலவே அதே கருத்தில் இருப்பதாகத் தோன்றினால், அது நீண்ட காலமாக சிதறடிக்காத தவறான புரிதலின் காரணமாகும். ஏனென்றால், கில்பெர்ட்டைச் சூழ்ந்துள்ள எல்லாவற்றிலும், உணர்ச்சிகளின் உலகில் உள்ள அறியப்படாத தரம், நிறங்களில் அகச்சிவப்பு என்னவாக இருக்கும் என்பதைப் புரிந்துகொள்வதற்காக, என் பெற்றோருக்கு நான் வழங்கிய இந்த கூடுதல் மற்றும் தற்காலிக உணர்வு இல்லாமல் இருந்தது. அன்பு. இது ஒரு தவறான புரிதலின் காரணமாக இருந்தது, அது நீண்ட காலமாக கலைக்கப்படவில்லை. ஏனென்றால், கில்பெர்ட்டைச் சூழ்ந்துள்ள எல்லாவற்றிலும், உணர்ச்சிகளின் உலகில் உள்ள அறியப்படாத தரம், நிறங்களில் அகச்சிவப்பு என்னவாக இருக்கும் என்பதைப் புரிந்துகொள்வதற்காக, என் பெற்றோருக்கு நான் வழங்கிய இந்த கூடுதல் மற்றும் தற்காலிக உணர்வு இல்லாமல் இருந்தது. அன்பு. இது ஒரு தவறான புரிதலின் காரணமாக இருந்தது, அது நீண்ட காலமாக கலைக்கப்படவில்லை. ஏனென்றால், கில்பெர்ட்டைச் சூழ்ந்துள்ள எல்லாவற்றிலும், உணர்ச்சிகளின் உலகில் உள்ள அறியப்படாத தரம், நிறங்களில் அகச்சிவப்பு என்னவாக இருக்கும் என்பதைப் புரிந்துகொள்வதற்காக, என் பெற்றோருக்கு நான் வழங்கிய இந்த கூடுதல் மற்றும் தற்காலிக உணர்வு இல்லாமல் இருந்தது. அன்பு.

 

Champs-Élysées க்கு வரப்போவதில்லை என்று கில்பெர்டே என்னிடம் அறிவித்த நாட்களில், நான் அவளுடன் கொஞ்சம் நெருக்கமாக நடக்க முயற்சித்தேன். சில நேரங்களில் நான் ஸ்வான்ஸ் வாழ்ந்த வீட்டிற்கு புனித யாத்திரைக்கு பிரான்சுவாவை அழைத்துச் சென்றேன். டீச்சரிடமிருந்து அவள் எம்மைப் பற்றி கற்றுக்கொண்டதை நான் அவளை முடிவில்லாமல் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னேன் . ஸ்வான் “அவளுக்கு பதக்கங்களில் அதிக நம்பிக்கை இருப்பதாகத் தெரிகிறது. ஆந்தைச் சத்தம் கேட்டாலோ, சுவரில் கடிகாரம் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டாலோ, நள்ளிரவில் பூனையைப் பார்த்தாலோ, மரச்சாமான்களில் விரிசல் ஏற்பட்டாலோ அவள் பயணம் செல்ல மாட்டாள். ஆ! அவர் மிகவும் மதவாதி!” நான் கில்பெர்ட்டுடன் மிகவும் நேசித்தேன், வழியில் அவர்களின் வயதான பட்லர் ஒரு நாயுடன் நடந்து செல்வதைக் கண்டால், உணர்ச்சி என்னை நிறுத்தும்படி கட்டாயப்படுத்தியது, நான் அவரது வெள்ளை விஸ்கர் கண்களில் ஆர்வம் நிறைந்திருந்தேன். ஃபிராங்கோயிஸ் என்னிடம் கூறினார்:

 

-உன்னிடம் என்ன இருக்கிறது?

 

மற்ற நேரங்களில் நாங்கள் பவுல்வர்டுகளுக்குச் சென்றோம், rue Duphot ன் நுழைவாயிலில் நானே பதியப்பட்டேன்; ஸ்வான் தனது பல் மருத்துவரிடம் செல்லும் வழியில் அடிக்கடி அங்கு செல்வதைக் காணலாம் என்று என்னிடம் கூறப்பட்டது; எனது கற்பனையானது கில்பெர்ட்டின் தந்தையை மற்ற மனித இனத்திலிருந்து வேறுபடுத்தியது, நிஜ உலகின் நடுவில் அவரது இருப்பு அதில் பல அதிசயங்களை அறிமுகப்படுத்தியது, மேடலைனுக்கு வருவதற்கு முன்பே, ஒரு தெருவை நெருங்கி வருவதை நினைத்து நான் நெகிழ்ந்தேன். இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட தோற்றம் எதிர்பாராத விதமாக ஏற்படலாம்.

 

ஆனால் பெரும்பாலும் - நான் கில்பர்ட்டைப் பார்க்காதபோது - மேடம் என்று நான் கற்றுக்கொண்டேன் ஸ்வான் கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் Allée des Acacias இல், கிரேட் ஏரியைச் சுற்றி நடந்தார், மேலும் Allée de la Reine Marguerite இல், நான் பிரான்சுவாவை Bois de Boulogne நோக்கி செலுத்தினேன். பல்வேறு தாவரங்கள் மற்றும் மாறுபட்ட நிலப்பரப்புகளை நீங்கள் காணும் அந்த விலங்கியல் தோட்டங்களைப் போல இது எனக்கு இருந்தது; மலைக்குப் பிறகு, ஒரு குகை, புல்வெளி, பாறைகள், ஆறு, குழி, குன்று, சதுப்பு நிலம் ஆகியவற்றைக் காண்கிறோம், ஆனால் நீர்யானை, வரிக்குதிரைகள், முதலைகள் போன்றவற்றின் செயல்களுக்கு மட்டுமே அவை உள்ளன என்பதை நாம் அறிவோம். ரஷ்ய முயல்கள், கரடிகள் மற்றும் ஹெரான்கள், பொருத்தமான நடுத்தர அல்லது அழகிய அமைப்பு; அவர், வூட், கூட சிக்கலான, சிறிய மாறுபட்ட மற்றும் மூடிய உலகங்களை ஒன்றாக கொண்டு,-வெர்ஜீனியாவில் ஒரு பண்ணை போன்ற சிவப்பு மரங்கள், அமெரிக்க ஓக்ஸ், ஏரி ஓரத்தில் ஒரு தேவதாரு தோட்டத்தில் நடப்பட்ட சில பண்ணை வெற்றி, அல்லது ஒரு காட்டில் இருந்து திடீரென்று அதன் மிருதுவான ரோமங்களில், ஒரு மிருகத்தின் அழகிய கண்களுடன், சில வேகமான நடைப்பயணத்துடன் - அது பெண்களின் தோட்டம்; மற்றும்-ஏனீடில் உள்ள மிர்ட்டல்ஸ் அவென்யூ-ஒற்றை இனத்தைச் சேர்ந்த மரங்களை அவர்களுக்காக நட்டது போல, அகாசியாஸ் அவென்யூ பிரபலமான அழகிகளால் அடிக்கடி வந்தது. தூரத்திலிருந்து, பாறையின் உச்சம், அது தண்ணீரில் பாய்கிறது, குழந்தைகளை மகிழ்ச்சியுடன் அழைத்துச் செல்கிறது, அவர்கள் கடல் சிங்கத்தைப் பார்க்கப் போகிறார்கள் என்பதை அறிந்திருக்கிறார்கள், அவர்கள் அல்லீ டெஸ் அகாசியாஸ் வருவதற்கு நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே, அவர்களின் வாசனை திரவியம், சுற்றிலும் பரவுகிறது. , ஒரு சக்திவாய்ந்த மற்றும் மென்மையான காய்கறி தனித்துவத்தின் அணுகுமுறை மற்றும் ஒருமைப்பாட்டை தூரத்திலிருந்து உணரவைத்தது; பிறகு, நான் நெருங்கிச் சென்றபோது, ​​அவற்றின் ஒளி மற்றும் அழகான பசுமையாக, எளிதான நேர்த்தியுடன், ஒரு மெல்லிய வெட்டு மற்றும் மெல்லிய துணியால், நான் பார்த்தேன். விலைமதிப்பற்ற ஒட்டுண்ணிகளின் சிறகுகள் மற்றும் அதிர்வுறும் காலனிகளைப் போல நூற்றுக்கணக்கான மலர்கள் இறங்கின; இறுதியாக, அவர்களின் பெண்மைப் பெயர், சும்மா மற்றும் இனிமையானது, என் இதயத்தைத் துடிக்கச் செய்தது, ஆனால் உலக ஆசையுடன், அந்த வால்ட்ஸ்களைப் போல, ஒரு பந்தின் நுழைவாயிலில் உஷர் அறிவிக்கும் அழகான விருந்தினர்களின் பெயர்களை மட்டுமே நமக்குத் தூண்டியது. சில நேர்த்தியான பெண்களை நான் இடைகழியில் பார்ப்பேன் என்று என்னிடம் கூறப்பட்டது, அவர்கள் அனைவரும் திருமணம் செய்து கொள்ளவில்லை என்றாலும், பொதுவாக திருமதி.நான் ஸ்வான், ஆனால் பெரும்பாலும் அவர்களின் பெயரின் கீழ்; அவர்களின் புதிய பெயர், ஒன்று இருந்தபோது, ​​அவர்களைப் பற்றி பேச விரும்புபவர்கள் தங்களைப் புரிந்து கொள்வதற்காக உயர்த்திக் கொள்வதில் அக்கறை காட்டுவது ஒரு வகையான மறைநிலை மட்டுமே. அழகு - பெண்மையின் நேர்த்தியின் வரிசையில் - அவர்கள் தொடங்கப்பட்ட அறிவுக்கு அமானுஷ்ய சட்டங்களால் நிர்வகிக்கப்படுகிறது என்றும், அதை உணரும் சக்தி அவர்களுக்கு இருப்பதாகவும் நினைத்து, அவர்களின் தோற்றத்தின் வெளிப்பாடாக நான் முன்கூட்டியே ஏற்றுக்கொண்டேன். அவர்களின் சேணம், ஆயிரம் விவரங்களுக்குள் நான் என் நம்பிக்கையை உள் ஆன்மாவைப் போல வைத்தேன், இது இந்த இடைக்கால மற்றும் நகரும் குழுமத்திற்கு ஒரு தலைசிறந்த படைப்பின் ஒருங்கிணைப்பைக் கொடுத்தது. ஆனால் அது திருமதி. நான் பார்க்க விரும்பிய ஸ்வான், அவள் கடந்து செல்வதற்காகக் காத்திருந்தேன், கில்பர்ட் போல நகர்ந்தேன், அவளுடைய பெற்றோர்கள், அவளைச் சுற்றியுள்ள அனைத்தையும் போலவே, அவளது வசீகரத்தால், அவளைப் போலவே அன்பையும் என்னுள் உற்சாகப்படுத்தினார், மேலும் ஒரு வேதனையான கோளாறு. (ஏனென்றால் அவளுடன் அவர்கள் தொடர்பு கொள்வது அவளுடைய வாழ்க்கையின் குடல் பகுதி எனக்கு தடைசெய்யப்பட்டது), இறுதியாக (நான் அவளுடன் விளையாடுவதை அவர்கள் விரும்பவில்லை என்பதை நான் விரைவில் அறிந்துகொண்டேன்), இந்த உணர்வு நமக்குத் தீங்கிழைக்கும் சக்தியைக் கட்டுப்படுத்தாமல் உடற்பயிற்சி செய்பவர்களுக்கு நாம் எப்போதும் அர்ப்பணிக்கிறோம்.

 

நான் திருமதி . கால் நடையில், கம்பளித் துணியில், தலையில் லோபோஃபோர் இறக்கையால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஒரு சிறிய தொப்பி, அவரது ரவிக்கையில் வயலட் பூங்கொத்து, அழுத்தி, ஆலி டெஸ் அகாசியாஸைக் கடப்பது எளிதான வழியாகும். வீட்டிற்கு ஓடிப் பதிலளிக்கிறார். காரில் இருந்த மனிதர்களுக்கு ஒரு கண் சிமிட்டுடன், தூரத்தில் இருந்து அவளது நிழற்படத்தை அடையாளம் கண்டு, அவளை வாழ்த்தி, யாருக்கும் இவ்வளவு ஸ்டைல் ​​இல்லை என்று தங்களுக்குள் சொல்லிக் கொள்கிறார்கள். ஆனால் எளிமைக்கு பதிலாக, நான் மிக உயர்ந்த பதவியில் வைத்தேன், அதற்கு மேல் பொறுமையாக இருக்க முடியாத பிரான்சுவாவை நான் வற்புறுத்திய பிறகு, அவளுடைய கால்கள் "அவளுக்குள் செல்கிறது" என்று சொன்னால், நூற்றுக்கு அல்ல. ஒரு மணி நேரம், நான் இறுதியாக போர்ட் டாஃபினில் இருந்து வெளிவரும் சந்துக்கு வெளியே வருவதைக் கண்டேன்—எனக்கு அரச கௌரவம், எந்த ஒரு உண்மையான ராணியும் எனக்குக் கொடுக்க முடியாத ஒரு இறையாண்மையின் வருகையின் உருவம். பின்வருவனவற்றில் அச்சிட,என்னை ஸ்வான், அவளுடைய தலைமுடி இப்போது ஒற்றை சாம்பல் பூட்டுடன் பொன்னிறமாக, மெல்லிய பூக்களால் கட்டப்பட்டிருக்கும், பெரும்பாலும் ஊதா நிறங்கள், அதில் இருந்து நீண்ட முக்காடுகள், அவள் கையில் ஒரு மேவ் பாரசோல், அவள் உதடுகளில் ஒரு தெளிவற்ற புன்னகை, அதில் என்னால் பார்க்க முடியவில்லை. ஒரு மாட்சிமையின் கருணை மற்றும் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக கோகோட்டின் தூண்டுதல் இருந்தது, மேலும் அவள் தன்னை வாழ்த்திய மக்களுக்கு மெதுவாக வணங்கினாள். இந்த புன்னகை உண்மையில் சிலரிடம் கூறியது: "எனக்கு நன்றாக நினைவிருக்கிறது, அது நேர்த்தியாக இருந்தது!"; மற்றவர்களுக்கு: "நான் எப்படி விரும்பியிருப்பேன்! அது துரதிர்ஷ்டம்!”; மற்றவர்களுக்கு: "ஆனால் நீங்கள் விரும்பினால்! இன்னும் கொஞ்ச நேரம் லைனை ஃபாலோ பண்ணுவேன், சீக்கிரம் கட் பண்ணுவேன். இருப்பினும், அந்நியர்கள் கடந்து செல்லும்போது, ​​​​ஒரு நண்பரின் எதிர்பார்ப்பு அல்லது நினைவகத்தை நோக்கி திரும்பியது போல் அவள் உதடுகளைச் சுற்றி ஒரு செயலற்ற புன்னகையை விட்டுவிட்டாள், அது மக்களைச் சொல்ல வைத்தது: “அவள் எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறாள்! மேலும் சில ஆண்களுக்கு மட்டும் அவளிடம் புளிப்பு, கட்டுப்பாடு, வெட்கம் மற்றும் குளிர்ச்சியான புன்னகை இருந்தது: "ஆமாம், குண்டர், நான் உங்களுக்கு ஒரு விரியன் நாக்கு இருப்பதை நான் அறிவேன், நீங்கள் பேசுவதைத் தடுக்க முடியாது!" நான் உன்னைக் கவனித்துக்கொள்கிறேனா? அவர் சொல்வதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த நண்பர்களிடையே பேசிக் கொண்டே கோக்லின் கடந்து சென்றார், மேலும் வண்டிகளில் இருந்தவர்களுக்கு ஒரு தியேட்டர் வணக்கம். ஆனால் நான் எம்மை மட்டுமே நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன்.நானும் ஸ்வானும் அவளைப் பார்க்காதது போல் பாசாங்கு செய்தோம், ஏனென்றால் அவள் Tir aux Pigeons உயரத்தை எட்டியதும் அவள் தனது பயிற்சியாளரிடம் லைனை வெட்டி அவளை நிறுத்தச் சொன்னாள், அதனால் அவள் இடைகழியில் இறங்கலாம். நடக்க. அவளைக் கடந்து செல்லும் தைரியத்தை நான் உணர்ந்த நாட்களில், நான் பிரான்சுவாவை அந்த திசையில் பயிற்றுவித்தேன். ஒரு கட்டத்தில், உண்மையில், பாதசாரி சந்தில், எங்களை நோக்கி நடந்து கொண்டிருந்தபோது, ​​திருமதி . ஸ்வான் தனது மேவ் ஆடையின் நீண்ட ரயிலை தனக்குப் பின்னால் விரித்து, மக்கள் ராணிகளைப் போல உடையணிந்து, மற்ற பெண்கள் அணியாத துணிகள் மற்றும் செழுமையான ஆடைகளை அணிந்துள்ளார், சில சமயங்களில் தனது பாராசோலின் கைப்பிடியில் பார்வையைத் தாழ்த்தி, கடந்து செல்லும் நபர்களைக் கவனிக்கவில்லை. மூலம், அவளது பெரிய வணிகமும் அவளது நோக்கமும் உடற்பயிற்சி செய்வதைப் போல, அவள் காணப்பட்டதாகவும், எல்லாத் தலைகளும் அவளை நோக்கித் திரும்பியதாகவும் நினைக்கவில்லை. இருப்பினும், சில நேரங்களில், அவள் அவளை கிரேஹவுண்ட் என்று அழைக்கத் திரும்பியபோது, ​​அவள் கண்ணுக்குத் தெரியாமல் அவளைச் சுற்றி ஒரு வட்டப் பார்வையை வீசினாள்.

 

அவளைத் தெரியாதவர்கள் கூட ஏதோ ஒருமை மற்றும் மிகையான வார்த்தைகளால் எச்சரிக்கப்பட்டனர் - அல்லது பெர்மா கம்பீரமாக இருந்த சமயங்களில் அறியாத கூட்டத்தில் கைதட்டல்களை கட்டவிழ்த்து விடுவது போன்ற டெலிபதிக் கதிர்வீச்சினால் - அது தெரிந்த நபராக இருக்க வேண்டும் என்று. அவர்கள் தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக் கொண்டனர்: "அது யார்?", சில சமயங்களில் ஒரு வழிப்போக்கரைக் கேள்வி கேட்டனர் அல்லது அதிக படித்த நண்பர்களுக்கு உடனடியாகத் தெரிவிக்கும் வகையில் கழிப்பறையை நினைவில் கொள்வதாக உறுதியளித்தனர். மற்ற நடைபயணிகள், பாதியை நிறுத்தி, கூறினார்:

 

“அது யார் தெரியுமா? திருமதி ஸ்வான் ! இது உங்களுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லையா? Odette de Crécy?

 

"Odette de Crécy? ஆனால் அந்த சோகக் கண்களும் எனக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன்... ஆனால் அவள் இனி இளமையாக இருக்கக் கூடாது தெரியுமா! மேக்-மஹோன் ராஜினாமா செய்த நாளில் நான் அவளுடன் தூங்கினேன் என்பது எனக்கு நினைவிருக்கிறது.

 

"நீங்கள் அவரை நினைவுபடுத்தாமல் இருப்பது நல்லது என்று நான் நினைக்கிறேன். அவர் இப்போது எம்மே ஸ்வான் , வேல்ஸ் இளவரசரின் நண்பரான மான்சியர் டு ஜாக்கியின் மனைவி. அவள் இன்னும் சிறந்தவள். ”

 

“ஆம், ஆனால் அந்த நேரத்தில் நீங்கள் அவளை அறிந்திருந்தால், அவள் எவ்வளவு அழகாக இருந்தாள்! அவள் சினோசீரிஸுடன் மிகவும் வித்தியாசமான சிறிய ஹோட்டலில் வசித்து வந்தாள். செய்தியாளர்களின் சத்தத்தால் நாங்கள் கோபமடைந்தது எனக்கு நினைவிருக்கிறது, அவள் என்னை எழுந்திருக்கச் செய்தாள்.

 

பிரதிபலிப்பைக் கேட்காமல், பிரபலத்தின் தெளிவற்ற முணுமுணுப்பை நான் அவளைச் சுற்றி உணர்ந்தேன். இவர்களுக்கெல்லாம் முன் இன்னும் ஒரு கணம் ஆகப் போகிறது என்று எண்ணியபோது என் இதயம் பொறுமையிழந்து துடித்தது, இவர்களுக்கு நடுவே நான் இகழ்ந்த ஒரு முலாட்டோ வங்கிக்காரன் அல்ல என்பதை வெறிச்சோடிப் பார்த்தேன், அந்த இளைஞனைப் பார்த்த அந்நியன். அவர்கள் வாழ்த்த, (அவளை அறியாமல், உண்மையைச் சொல்ல, ஆனால் என் பெற்றோருக்கு அவள் கணவன் தெரியும், நான் அவளுடைய மகளின் தோழன் என்பதால், நான் அவ்வாறு செய்ய அதிகாரம் பெற்றேன் என்று நினைத்தேன்), அழகு, தவறான நடத்தை மற்றும் நேர்த்தியுடன் புகழ் பெற்ற இந்தப் பெண் உலகளாவிய இருந்தது. ஆனால் நான் ஏற்கனவே திருமதியுடன் நெருக்கமாக இருந்தேன். ஸ்வான், பின்னர் நான் அவளுக்கு ஒரு பெரிய தலையசைப்பைக் கொடுத்தேன், மிகவும் நீட்டிக்கப்பட்ட, மிகவும் நீடித்த, அவளால் சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. மக்கள் சிரித்துக் கொண்டிருந்தனர். அவளைப் பொறுத்தவரை, அவள் என்னை கில்பெர்ட்டுடன் பார்த்ததில்லை, அவளுக்கு என் பெயர் தெரியாது, ஆனால் நான் அவளுக்காக இருந்தேன்-போயிஸில் உள்ள காவலர்களில் ஒருவன், அல்லது படகோட்டி அல்லது அவள் ரொட்டியை வீசிய ஏரியின் வாத்துகளைப் போல- ஒன்று இரண்டாம் நிலை கதாபாத்திரங்கள், பழக்கமான, அநாமதேய, "தியேட்டர் வேலை" போன்ற தனிப்பட்ட கதாபாத்திரங்கள் இல்லாத, காடுகளில் அவரது நடைப்பயணங்கள். நான் அவளை Allee des Acacias இல் பார்க்காத சில நாட்களில், தனியாக இருக்க விரும்பும் அல்லது 'இருக்க' எனத் தோன்றும் பெண்கள் செல்லும் Allee de la Reine-Marguerite இல் அவளைச் சந்திக்க நேர்ந்தது; அவள் நீண்ட நேரம் இருக்கவில்லை, விரைவில் சில நண்பர்களுடன் சேர்ந்து, பெரும்பாலும் சாம்பல் "குழாய்" அணிந்திருந்தார்,

 

போயிஸ் டி பவுலோனின் இந்த சிக்கலானது, அதை ஒரு செயற்கை இடமாகவும், விலங்கியல் அல்லது புராண அர்த்தத்தில், ஒரு தோட்டமாகவும் ஆக்குகிறது, இதன் முதல் காலைகளில் ஒன்றான ட்ரையானனுக்குச் செல்வதற்காக நான் அதைக் கடக்கும்போது இந்த ஆண்டு அதை மீண்டும் கண்டுபிடித்தேன். நவம்பர் மாதம், பாரிஸில், வீடுகளில், யாரும் இல்லாமல் மிக விரைவாக முடிவடையும் இலையுதிர்காலத்தின் அருகாமை மற்றும் இழப்பு, ஒரு ஏக்கத்தை அளிக்கிறது, இது இறந்த இலைகளின் உண்மையான காய்ச்சலை தூக்கத்தைத் தடுக்கிறது. என் மூடிய அறையில், ஒரு மாதமாக, அவர்களைப் பார்க்க வேண்டும் என்ற என் ஆசையால், என் எண்ணங்களுக்கும், நான் பயன்படுத்திய எந்தப் பொருளுக்கும் நடுவே, அந்த மஞ்சள் புள்ளிகளைப் போல சுழன்று, நாம் எதைப் பார்த்தாலும், நம் முன் நடனமாடுகிறார்கள். கண்கள். அன்று காலை, முந்தைய நாட்களைப் போல் மழையின் சத்தம் கேட்கவில்லை. மூடிய திரைச்சீலைகளின் மூலைகளிலும், மூடிய வாயின் மூலைகளிலும், மகிழ்ச்சியின் ரகசியத்தை வெளிப்படுத்தும் நல்ல வானிலையைப் பார்த்து, இந்த மஞ்சள் இலைகள், அவற்றின் உன்னத அழகில், ஒளியால் கடந்து செல்வதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது என்று உணர்ந்தேன். ; முன்பை விட மரங்களைப் பார்க்கச் செல்வதைத் தடுக்க முடியவில்லை, என் புகைபோக்கியில் காற்று அதிகமாக வீசியபோது, ​​​​கடற்கரைக்கு புறப்படுவதில் இருந்து, நான் Boulogne ல் இருந்து காடுகளைக் கடந்து ட்ரியானானுக்குச் செல்ல வெளியே சென்றேன். இது மணிநேரம் மற்றும் இது ஒரு பருவமாக இருந்தது, மரமானது மிகவும் பலவகையாகத் தோன்றலாம், அது மிகவும் உட்பிரிவாக இருப்பதால் மட்டுமல்ல, அது வேறுவிதமாக இருப்பதால். ஒரு பெரிய இடத்தைத் தழுவும் மூடப்படாத பகுதிகளில் கூட, அங்கும் இங்கும்,

 

வெகு தொலைவில், அவர்களின் பச்சை இலைகள் அனைத்தும் மரங்களை மூடியிருந்த இடத்தில், ஒரு தனிமையான, குட்டையான, உயரமான, தலையற்ற மற்றும் பிடிவாதமான, ஒரு அசிங்கமான சிவப்பு முடியை காற்றில் அசைத்துக்கொண்டிருந்தது. மற்ற இடங்களில் இன்னும் இந்த மே மாதத்தின் முதல் விழிப்பு இலைகள், மற்றும் குளிர்காலத்தில் ஒரு முள் ரோஜா போன்ற அற்புதமான மற்றும் சிரிக்கும் எம்பிலோப்சிஸ், அந்த காலை முதல் முழு மலர்ச்சியுடன் இருந்தது. மேலும் Bois ஒரு நாற்றங்கால் அல்லது பூங்காவின் தற்காலிக மற்றும் செயற்கை அம்சத்தைக் கொண்டிருந்தது, அங்கு தாவரவியல் ஆர்வத்திற்காகவோ அல்லது ஒரு விருந்து தயாரிப்பதற்காகவோ, இதுவரை நடப்படாத ஒரு பொதுவான மரங்களின் நடுவில் ஒருவர் நிறுவியுள்ளார். இரண்டு அல்லது மூன்று விலையுயர்ந்த இனங்கள் அற்புதமான பசுமையாக மற்றும் வெறுமையை ஒதுக்கி வைக்கவும், காற்றைக் கொடுக்கவும், ஒளியை உருவாக்கவும் அவை சுற்றித் தோன்றுகின்றன. எனவே அது Bois de Boulogne மிகவும் மாறுபட்ட சாரங்களைக் காட்டிக்கொடுத்து, ஒரு கலப்பு சட்டசபையில் மிகவும் வேறுபட்ட பகுதிகளை இணைத்த பருவமாக இருந்தது. மேலும் அது நேரமும் ஆனது. மரங்கள் இன்னும் இலைகளை வைத்திருக்கும் இடங்களில், அவை சூரிய ஒளியால் தாக்கப்பட்ட இடத்திலிருந்து அவற்றின் பொருளை மாற்றியமைப்பது போல் தோன்றியது, காலையில் கிட்டத்தட்ட கிடைமட்டமாக இருக்கும். அந்தியின் தொடக்கத்தில், அது ஒரு விளக்கைப் போல ஒளிர்கிறது, தொலைவில் இருந்து பசுமையாக ஒரு செயற்கை மற்றும் சூடான பிரதிபலிப்பைக் காட்டுகிறது, மேலும் ஒரு மரத்தின் உச்ச இலைகளை தீயில் வைக்கிறது, இது அதன் எரியும் கிரீடத்தின் மந்தமான மற்றும் மந்தமான மெழுகுவர்த்தியாக உள்ளது. இங்கே அது செங்கற்கள் போல தடிமனாக இருந்தது, மற்றும், நீல வடிவமைப்புகளுடன் பாரசீக மஞ்சள் கொத்து போன்ற, கஷ்கொட்டை மரங்களின் இலைகளை வானத்திற்கு எதிராக கச்சிதமாக சிமென்ட் செய்தது, மாறாக, அவற்றை அவரிடமிருந்து பிரித்தது, யாரை நோக்கி அவர்கள் தங்க விரல்களைப் பிடித்தார்கள். வர்ஜீனியா க்ரீப்பர் உடையணிந்த ஒரு மரத்தின் பாதியில், அவள் ஒட்டவைத்து மலரச் செய்தாள், திகைப்பிலும், சிவப்பு நிறப் பூக்களின் மகத்தான பூங்கொத்து, ஒருவேளை பலவகையான கார்னேஷன்களிலும் தெளிவாகக் கண்டறிய இயலாது. கோடையில் தடிமன் மற்றும் பசுமையின் ஏகபோகத்தன்மை ஆகியவற்றில் குழப்பமடைந்த போயிஸின் வெவ்வேறு பகுதிகள் விடுவிக்கப்பட்டன. பிரகாசமான இடங்கள் கிட்டத்தட்ட அனைவருக்கும் நுழைவாயிலைக் காட்டின, அல்லது ஆடம்பரமான பசுமையாக அதை ஒரு பேனர் போல நியமித்தது. ஆர்மெனோன்வில்லே, ப்ரே கேட்லன், மாட்ரிட், ரேஸ்கோர்ஸ், ஏரியின் கரைகள் போன்ற வண்ண வரைபடத்தில் இருப்பதைப் போல நாம் உருவாக்க முடியும். சில நேரங்களில் சில பயனற்ற கட்டுமானங்கள் தோன்றின, ஒரு பொய்யான குகை, மரங்கள் பிரிந்தபோது ஒரு ஆலைக்கு வழிவிட்டது அல்லது ஒரு புல்வெளி அதன் மென்மையான மேடையில் முன்னோக்கி கொண்டு செல்லப்பட்டது. போயிஸ் ஒரு மரம் மட்டுமல்ல, அதன் மரங்களின் வாழ்க்கைக்கு அந்நியமான இலக்கை நோக்கி அது பதிலளித்தது என்று நாங்கள் உணர்ந்தோம், நான் உணர்ந்த மேன்மை இலையுதிர்காலத்தைப் போற்றுவதால் மட்டுமல்ல, ஒரு ஆசையால் ஏற்பட்டது. ஆன்மா அதன் காரணத்தை அறியாமல், வெளியில் எதுவுமே தன்னைத் தூண்டுவதில்லை என்பதை அறியாமல் முதலில் உணரும் மகிழ்ச்சியின் பெரும் ஆதாரம். அதனால் நான் மரங்களைப் பார்த்தேன், அவற்றைத் தாண்டிய ஒரு திருப்தியற்ற மென்மையுடன், என்னை அறியாமலேயே என்னை அறியாமலேயே சில மணிநேரங்களுக்கு அவை ஒவ்வொரு நாளும் சூழ்ந்திருக்கும் அழகான இழுபெட்டிகளின் இந்த தலைசிறந்த படைப்பை நோக்கி என்னை அழைத்துச் சென்றேன். நான் Allee des Acacias நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தேன். நான் காடுகளைக் கடந்தேன், அங்கு காலை வெளிச்சம் அவர்கள் மீது புதிய பிரிவுகளைத் திணித்தது, மரங்களை வெட்டியது, பல்வேறு தண்டுகள் மற்றும் இயற்றப்பட்ட பூங்கொத்துகள் ஒன்றாக திருமணம். அவள் திறமையாக இரண்டு மரங்களை அவளிடம் இழுத்தாள்; கதிர் மற்றும் நிழலின் சக்திவாய்ந்த உளியைப் பயன்படுத்தி, அவள் அதன் தண்டு மற்றும் கிளைகளின் ஒவ்வொரு பாதியையும் துண்டித்து, மீதமுள்ள இரண்டு பகுதிகளையும் ஒன்றாக இணைத்து, அதைச் சுற்றியுள்ள சூரிய ஒளியை பிரித்தெடுக்கும் ஒரு நிழலின் தூணாக உருவாக்கினாள். கருப்பு நிழல்களின் வலையமைப்பால் சூழப்பட்ட ஒளியின் செயற்கையான மற்றும் நடுங்கும் அவுட்லைன். சூரியனின் கதிர் மிக உயர்ந்த கிளைகளை கில்டட் செய்தபோது, ​​​​அவை ஒரு பிரகாசமான ஈரப்பதத்தில் நனைந்து, முழு காடுகளும் கடலுக்கு அடியில் மூழ்கியிருக்கும் திரவ மற்றும் மரகத நிற வளிமண்டலத்திலிருந்து தனியாக வெளிவரத் தோன்றியது. அவர்களிடம் இனி இலைகள் இல்லை மைக்கேலேஞ்சலோவின் படைப்பில் சூரியன் மற்றும் சந்திரனைப் போல வட்டமான பாப்லர்களின் உச்சியில் விதைக்கப்பட்ட புல்லுருவியின் கோளங்களின் தண்டுகளை மூடியிருந்த பச்சை நிற வெல்வெட் உறையில் அது நன்றாக பிரகாசித்தது. ஆனால் பல ஆண்டுகளாக ஒரு வகையான ஒட்டுதலால் பெண்ணுடன் பொதுவாக வாழ வேண்டிய கட்டாயத்தில், அவர்கள் எனக்கு உலர்த்தியை நினைவூட்டினர், அழகான வேகமான மற்றும் வண்ணமயமான சமூகவாதி, அவர்கள் கடந்து செல்லும்போது அவர்கள் தங்கள் கிளைகளால் மூடி, அவர்களைப் போல உணரும்படி கட்டாயப்படுத்தினர். பருவம்; மறதி மற்றும் உடந்தையான பசுமையாக சில நிமிடங்களுக்கு பெண்மையின் நேர்த்தியின் தலைசிறந்த படைப்புகள் உணரப்படும் இடங்களுக்கு நான் ஆர்வத்துடன் வந்தபோது, ​​என் நம்பிக்கையுள்ள இளமையின் மகிழ்ச்சியான நாட்களை அவை எனக்கு நினைவூட்டின. ஆனால் Bois de Boulogne இன் ஃபிர்ஸ் மற்றும் அகாசியாஸ் விரும்பிய அழகு, நான் பார்க்கவிருந்த கஷ்கொட்டை மரங்கள் மற்றும் ட்ரையனானின் இளஞ்சிவப்புகளை விட இது மிகவும் கவலை அளிக்கிறது, ஒரு வரலாற்று சகாப்தத்தின் நினைவுகளில், கலைப் படைப்புகளில், அன்பின் அடிவாரத்தில் ஒரு சிறிய கோவிலில் எனக்கு வெளியே நிலைத்திருக்கவில்லை தங்கத்தால் ஆன பனை ஓலைகள் குவிக்கப்பட்டவை. நான் ஏரியின் கரையில் சேர்ந்தேன், நான் Tir aux புறாக்கள் வரை சென்றேன். எனக்குள் சுமந்து சென்ற பரிபூரண எண்ணத்தை, விக்டோரியாவின் உயரத்திற்கு, இந்த சீற்றம் கொண்ட குதிரைகளின் மெல்லிய தன்மைக்கும், குளவிகள் போன்ற ஒளிக்கும், அவர்களின் கண்கள் டியோமெட்டின் கொடூரமான குதிரைகளைப் போல இரத்தக்களரியாக இருந்தது, இப்போதும், பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இதே பாதைகளில் என்னைத் தள்ளியதைப் போலவே நான் நேசித்ததை மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்ற விருப்பத்துடன், எம் இன் மகத்தான பயிற்சியாளர் இருந்த தருணத்தில் மீண்டும் என் கண்களுக்கு முன்பாக இருக்க விரும்பினேன். ஒரு வரலாற்று சகாப்தத்தின் நினைவுகளில், கலைப் படைப்புகளில், அன்பிற்கு ஒரு சிறிய கோவிலில் தங்கத்தால் ஆன பனை ஓலைகள் குவிந்து கிடக்கின்றன. நான் ஏரியின் கரையில் சேர்ந்தேன், நான் Tir aux புறாக்கள் வரை சென்றேன். எனக்குள் சுமந்து சென்ற பரிபூரண எண்ணத்தை, விக்டோரியாவின் உயரத்திற்கு, இந்த சீற்றம் கொண்ட குதிரைகளின் மெல்லிய தன்மைக்கும், குளவிகள் போன்ற ஒளிக்கும், அவர்களின் கண்கள் டியோமெட்டின் கொடூரமான குதிரைகளைப் போல இரத்தக்களரியாக இருந்தது, இப்போதும், பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இதே பாதைகளில் என்னைத் தள்ளியதைப் போலவே நான் நேசித்ததை மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்ற விருப்பத்துடன், எம் இன் மகத்தான பயிற்சியாளர் இருந்த தருணத்தில் மீண்டும் என் கண்களுக்கு முன்பாக இருக்க விரும்பினேன். ஒரு வரலாற்று சகாப்தத்தின் நினைவுகளில், கலைப் படைப்புகளில், அன்பிற்கு ஒரு சிறிய கோவிலில் தங்கத்தால் ஆன பனை ஓலைகள் குவிந்து கிடக்கின்றன. நான் ஏரியின் கரையில் சேர்ந்தேன், நான் Tir aux புறாக்கள் வரை சென்றேன். எனக்குள் சுமந்து சென்ற பரிபூரண எண்ணத்தை, விக்டோரியாவின் உயரத்திற்கு, இந்த சீற்றம் கொண்ட குதிரைகளின் மெல்லிய தன்மைக்கும், குளவிகள் போன்ற ஒளிக்கும், அவர்களின் கண்கள் டியோமெட்டின் கொடூரமான குதிரைகளைப் போல இரத்தக்களரியாக இருந்தது, இப்போதும், பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இதே பாதைகளில் என்னைத் தள்ளியதைப் போலவே நான் நேசித்ததை மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்ற விருப்பத்துடன், எம் இன் மகத்தான பயிற்சியாளர் இருந்த தருணத்தில் மீண்டும் என் கண்களுக்கு முன்பாக இருக்க விரும்பினேன். காதலிக்க ஒரு சிறிய கோவிலில், அதன் அடிவாரத்தில் தங்க பனை ஓலைகள் குவிந்துள்ளன. நான் ஏரியின் கரையில் சேர்ந்தேன், நான் Tir aux புறாக்கள் வரை சென்றேன். எனக்குள் சுமந்து சென்ற பரிபூரண எண்ணத்தை, விக்டோரியாவின் உயரத்திற்கு, இந்த சீற்றம் கொண்ட குதிரைகளின் மெல்லிய தன்மைக்கும், குளவிகள் போன்ற ஒளிக்கும், அவர்களின் கண்கள் டியோமெட்டின் கொடூரமான குதிரைகளைப் போல இரத்தக்களரியாக இருந்தது, இப்போதும், பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இதே பாதைகளில் என்னைத் தள்ளியதைப் போலவே நான் நேசித்ததை மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்ற விருப்பத்துடன், எம் இன் மகத்தான பயிற்சியாளர் இருந்த தருணத்தில் மீண்டும் என் கண்களுக்கு முன்பாக இருக்க விரும்பினேன். காதலிக்க ஒரு சிறிய கோவிலில், அதன் அடிவாரத்தில் தங்க பனை ஓலைகள் குவிந்துள்ளன. நான் ஏரியின் கரையில் சேர்ந்தேன், நான் Tir aux புறாக்கள் வரை சென்றேன். எனக்குள் சுமந்து சென்ற பரிபூரண எண்ணத்தை, விக்டோரியாவின் உயரத்திற்கு, இந்த சீற்றம் கொண்ட குதிரைகளின் மெல்லிய தன்மைக்கும், குளவிகள் போன்ற ஒளிக்கும், அவர்களின் கண்கள் டியோமெட்டின் கொடூரமான குதிரைகளைப் போல இரத்தக்களரியாக இருந்தது, இப்போதும், பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இதே பாதைகளில் என்னைத் தள்ளியதைப் போலவே நான் நேசித்ததை மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்ற விருப்பத்துடன், எம் இன் மகத்தான பயிற்சியாளர் இருந்த தருணத்தில் மீண்டும் என் கண்களுக்கு முன்பாக இருக்க விரும்பினேன்.திரு. ஸ்வான், ஒரு முஷ்டி அளவு மற்றும் செயிண்ட் ஜார்ஜ் போன்ற குழந்தைத்தனமான ஒரு சிறிய மாப்பிள்ளையால் பார்க்கப்பட்டார், அவர்களின் எஃகு இறக்கைகளில் தேர்ச்சி பெற முயன்றார், அது பெருமளவில் மற்றும் நடுங்கியது. ஐயோ! உயரமான கால்வீரர்களுடன் மீசையுடைய மெக்கானிக்களால் இயக்கப்படும் வாகனங்கள் மட்டுமே இருந்தன. என் நினைவின் கண்கள் அவர்களைப் பார்த்தது போல், சிறிய பெண்களின் தொப்பிகள் எளிமையான கிரீடம் போல தோற்றமளிக்கும் அளவுக்கு வசீகரமானவையா என்பதை அறிய என் உடலின் கண்களுக்குக் கீழே பிடிக்க விரும்பினேன். இப்போது அனைத்து பெரிய, பழங்கள் மற்றும் மலர்கள் மற்றும் பல்வேறு பறவைகள் மூடப்பட்டிருக்கும். அழகான ஆடைகளுக்குப் பதிலாக திருமதி. ஸ்வான் ஒரு ராணியைப் போல தோற்றமளித்தார், தனக்ராவின் மடிப்புகளுடன் எழுப்பப்பட்ட கிரேக்க-சாக்சன் டூனிக்ஸ், சில சமயங்களில் டைரக்டரி பாணியில், வால்பேப்பர் போன்ற பூக்களால் ஆன சுதந்திர உருவங்கள். திருமதியுடன் நடந்திருக்கக்கூடிய மனிதர்களின் தலையில். Allée de la Reine-Marguerite இல் உள்ள ஸ்வான், பழைய சாம்பல் தொப்பியையோ அல்லது வேறு ஒன்றையோ என்னால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அவர்கள் வெறுங்கையுடன் வெளியே சென்றனர். மேலும் நிகழ்ச்சியின் இந்த புதிய பகுதிகள் அனைத்தும், அவர்களுக்கு நிலைத்தன்மை, ஒற்றுமை, இருப்பு ஆகியவற்றைக் கொடுப்பதற்காக இனி அறிமுகப்படுத்த எந்த நம்பிக்கையும் இல்லை; அவை என் முன் சிதறி, தற்செயலாக, உண்மை இல்லாமல் கடந்து சென்றன, என் கண்கள் முன்பு போல் இசையமைக்க முயன்றிருக்க முடியாத எந்த அழகும் அவற்றில் இல்லை. அவர்கள் சாதாரண பெண்கள், அவர்களின் நேர்த்தியில் எனக்கு நம்பிக்கை இல்லை, அவர்களின் ஆடைகள் எனக்கு முக்கியமற்றதாகத் தோன்றியது. ஆனால் ஒரு நம்பிக்கை மறைந்துவிட்டால், அது உயிர்வாழ்கிறது - மேலும் புதிய விஷயங்களுக்கு யதார்த்தத்தை வழங்குவதற்கு நாம் இழந்த சக்தியின் பற்றாக்குறையை மறைப்பதற்கு மேலும் மேலும் தெளிவானது - பழையவற்றுடன் அது அனிமேஷன் செய்த பழமையான இணைப்பு,

 

எவ்வளவு கொடுமை! நான் எனக்குள் சொன்னேன்: பழைய இணைப்புகளைப் போன்ற இந்த நேர்த்தியான கார்களை யாராவது கண்டுபிடிக்க முடியுமா? நான் ஏற்கனவே மிகவும் வயதாகிவிட்டிருக்கலாம் - ஆனால் பெண்கள் துணி கூட இல்லாத ஆடைகளை அணிந்து கொள்ளும் உலகத்திற்காக நான் உருவாக்கப்படவில்லை. இந்த மரங்களின் கீழ் வந்து என்ன பயன், இந்த மென்மையான சிவந்த இலைகளுக்கு அடியில் திரண்டது எதுவும் மிச்சமில்லாமல் இருந்தால், அவர்கள் ஒரு காலத்தில் நேர்த்தியானவை என்று வடிவமைத்ததை மோசமான மற்றும் பைத்தியக்காரத்தனம் மாற்றியிருந்தால். எவ்வளவு கொடுமை! எனக்கு தெரிஞ்ச பெண்களை, இன்றைக்கு நளினம் இல்லை என்று நினைப்பதே என் ஆறுதல். ஆனால் பறவைக் கூடம் அல்லது காய்கறித் தோட்டம் ஆகியவற்றால் மூடப்பட்டிருக்கும் தொப்பிகளுக்குக் கீழே இந்த பயங்கரமான உயிரினங்களைப் பற்றி சிந்திக்கும் மக்கள், திருமதியை பார்ப்பது எவ்வளவு வசீகரமாக இருந்தது என்பதை எப்படி உணர முடியும். ஸ்வான் ஒரு எளிய மேவ் கிரேட் கோட் அல்லது ஒரு சிறிய தொப்பியை அணிந்துள்ளார், அதன் மேல் ஒரு நேராக ஐரிஸ் மலர் ஒட்டிக்கொண்டது. குளிர்காலக் காலை வேளைகளில் திருமதியை சந்தித்தபோது நான் உணர்ந்த உணர்ச்சியை அவர்களுக்குப் புரியவைத்திருக்க முடியுமா? இரண்டு பார்ட்ரிட்ஜ் இறகு கத்திகளில் இருந்து நீண்டுகொண்டிருக்கும் ஒரு எளிய பெரட்டை அணிந்திருந்த ஸ்வான், ஒரு ஓட்டர் ஓவர் கோட்டில் நடந்து செல்கிறார், ஆனால் அதைச் சுற்றி அவரது அபார்ட்மெண்டின் செயற்கை அரவணைப்பு, அவரது ரவிக்கை நசுக்கிய வயலட் பூச்செண்டு மற்றும் அதன் முன்னால் நீல நிறத்தில் பூக்கும். சாம்பல் நிற வானம், பனிக்கட்டி காற்று, வெற்று கிளைகள் கொண்ட மரங்கள், பருவத்தையும் வானிலையையும் ஒரு சட்டமாக மட்டுமே எடுத்து, மனித வளிமண்டலத்தில் வாழும் அதே வசீகரத்தை, இந்த பெண்ணின் வளிமண்டலத்தில், என்ன இருந்தது அவளது வாழ்க்கை அறையின் குவளைகள் மற்றும் தோட்டங்கள், ஒளிரும் நெருப்புக்கு அருகில், பட்டு சோபாவின் முன், மூடிய ஜன்னல் வழியாக விழும் பனியைப் பார்த்த பூக்கள்? அதுமட்டுமின்றி அந்த வருடங்களில் கழிப்பறைகள் இருந்திருந்தால் எனக்கு போதாது.மீ ஸ்வான் (இந்தக் கதையின் முதல் பகுதி முடிவடைந்த வருடத்திற்குப் பிறகு) மற்றும் ஆரஞ்சு நிற நெருப்பு எங்கே ஒளிரும், சிவப்பு எரிப்பு, நவம்பர் அந்தியில் கிரிஸான்தமம்களின் இளஞ்சிவப்பு மற்றும் வெள்ளை சுடர் போன்ற தருணங்களில் (நாம் போல பிறகு பார்க்கலாம்) நான் விரும்பிய இன்பங்களை என்னால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. ஆனால் இப்போது, ​​என்னை எங்கும் அழைத்துச் செல்லவில்லை, அந்த தருணங்கள் தங்களுக்குள் போதுமான வசீகரம் இருப்பதாக எனக்குத் தோன்றியது. நான் அவர்களை நினைவில் வைத்தபடி கண்டுபிடிக்க விரும்புகிறேன். ஐயோ! நீல ஹைட்ரேஞ்சாக்களால் பதிக்கப்பட்ட வெள்ளை லூயிஸ் XVI குடியிருப்புகள் மட்டுமே இருந்தன. தவிர, வெகுநேரம் வரை மக்கள் பாரிஸுக்குத் திரும்பி வரவில்லை. செல்வி _ கிரிஸான்தமம்ஸ் காலத்திற்குப் பிறகு, தொலைதூர வருடத்தில் நான் உணர்ந்த இந்த நினைவகத்தின் கூறுகளை எனக்காக நான் அவளிடம் கேட்டிருந்தால், பிப்ரவரி வரை அவள் திரும்பி வரமாட்டாள் என்று ஸ்வான் ஒரு அரட்டையில் இருந்து எனக்கு பதிலளித்திருப்பார். நான் திரும்பிச் செல்ல அனுமதிக்கப்படாத ஒரு பழங்காலத்திற்கு, இந்த ஆசையின் கூறுகள் அவர் ஒரு காலத்தில் வீணாகப் பின்தொடர்ந்த இன்பத்தைப் போல அணுக முடியாததாகிவிடும். நான் இன்னும் அதே பெண்களைப் பெற்றிருக்க வேண்டும், அவர்களின் ஆடைகள் எனக்கு ஆர்வமாக இருந்தன, ஏனென்றால் நான் இன்னும் நம்பும்போது, ​​என் கற்பனை அவர்களைத் தனிப்படுத்தியது மற்றும் அவர்களுக்கு ஒரு புராணக்கதையை வழங்கியது. ஐயோ! அகாசியாஸ் அவென்யூவில் - மிர்டில்ஸின் சந்து - நான் மீண்டும் அவர்களில் சிலவற்றைக் கண்டேன், பழையது, மற்றும் அவர்கள் இருந்த பயங்கரமான நிழல்களைத் தவிர, அலைந்து திரிந்தார்கள். விர்ஜிலியன் தோப்புகளில் யாருக்குத் தெரியும் என்று தீவிரமாகத் தேடுகிறது. நான் இன்னும் வெறிச்சோடிய பாதைகளை வீணாகக் கேள்வி எழுப்பியதால் அவர்கள் நீண்ட காலமாக ஓடிவிட்டனர். சூரியன் மறைந்திருந்தது. இயற்கை மரத்தின் மீது மீண்டும் ஆட்சி செய்யத் தொடங்கியது, அது பெண்ணின் எலிசியன் தோட்டம் என்ற எண்ணம் மறைந்துவிட்டது; போலி ஆலைக்கு மேலே உண்மையான வானம் சாம்பல் நிறமாக இருந்தது; காற்று பெரிய ஏரியை ஒரு ஏரி போல சிறிய அலைகளுடன் அலைக்கழித்தது; பெரிய பறவைகள் ஒரு மரத்தைப் போல மரத்தின் வழியாக வேகமாகச் சுற்றித் திரிந்தன, பெரிய ஓக்ஸின் மீது ஒன்றன் பின் ஒன்றாக அழுகையை எழுப்பின நிஜத்தில் நினைவின் படங்களை தேடுவதே முரண்பாடு, நினைவகத்திலிருந்தும் புலன்களால் உணரப்படாததாலும் அவர்களுக்கு வரும் வசீகரம் எப்போதும் இல்லாதது. நான் அறிந்த உண்மை இப்போது இல்லை. அது போதுமானதாக இருந்தது எம்.திருமதி. ஸ்வான் ஒரே நேரத்தில் வரவில்லை, அதனால் அவென்யூ வேறுபட்டது. நாம் அறிந்த இடங்கள் விண்வெளி உலகத்திற்கு மட்டும் சொந்தமானவை அல்ல, அங்கு நாம் அவற்றை எளிதாக வைக்கிறோம். அப்போது நம் வாழ்வில் உருவான தொடர்ச்சியான பதிவுகளுக்கு நடுவில் அவை ஒரு மெல்லிய துண்டு மட்டுமே; ஒரு குறிப்பிட்ட படத்தின் நினைவகம் ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தின் வருத்தம் மட்டுமே; மற்றும் வீடுகள், சாலைகள், வழிகள், ஐயோ, ஆண்டுகளைப் போலவே விரைவானவை.

 

*** செஸ் ஸ்வானின் குட்டன்பெர்க் மின்புத்தகத்தின் முடிவு ***