ஜான் ஃப்ளாஸ் இன் மை ஹார்ட் நயாகரா நீர்வீழ்ச்சி போல் ரத்தம் கொட்டியது

"நான் யார் என்று உனக்குத் தெரியுமா?": சைடின் சல்கிக்கின் குழப்பமும் இழப்பும் நயாகரா நீர்வீழ்ச்சியைப் போல என் இதயத்தில் இரத்தம் கொட்டியது
பியோனா வில்லெல்லா
ஆகஸ்ட் 2024
சிறப்புக் கட்டுரைகள்
இதழ் 110

சைடின் சல்கிக்கின் சினிமா மெல்போர்ன் திரைப்பட சமூகத்தில் ஒரு சிலருக்கு மட்டுமே தெரிந்திருக்கலாம், ஆனால் அது அதன் சிக்கலான தன்மை, கண்டுபிடிப்பு மற்றும் அழகு ஆகியவற்றின் பிரதிபலிப்பு அல்ல. 1

சுயநிதி மற்றும் முற்றிலும் சுயாதீனமான, சல்கிக் தனது எல்லா படங்களையும் எழுதுகிறார், திருத்துகிறார் மற்றும் இயக்குகிறார், மேலும் எப்போதாவது அவற்றில் நடிக்கிறார். அவர் 2007 இல் திரைப்படங்களைத் தயாரிக்கத் தொடங்கினார், மேலும் அவரது சினிமா தனிப்பட்ட மற்றும் சோதனையான முறையான மற்றும் கருப்பொருள் ஆர்வங்களின் தெளிவான தொகுப்பைக் கொண்டுள்ளது. சித்தப்பிரமை மற்றும் பயத்தின் கருப்பொருள்கள் ஆனால் நம்பிக்கை மற்றும் இணைப்பு; திகில் நிறைந்த ஒலி விளைவுகள் மற்றும் படங்கள்; அப்பட்டமான கருப்பு மற்றும் வெள்ளை படங்கள்; மீண்டும் மீண்டும் இடைவிடாத பயன்பாடு; மேலும் எடிட்டிங் மற்றும் வேகத்தை நம்பி உருவாக்கி பின்னர் பதற்றத்தை விடுவிக்கவும். 90களின் போஸ்னிய மோதலில் சல்கிக்கின் அதிர்ச்சிகரமான குழந்தைப் பருவ அனுபவத்திலிருந்து தோன்றியவை என பல வர்ணனையாளர்கள் இந்த முன்னெடுப்புகளை விளக்கியுள்ளனர். உண்மையில், அவரது படங்களில் தீவிரமான காட்சிகள் உள்ளன, அவை தூய பயங்கரம், பயம் மற்றும் அச்சத்தைத் தூண்டுகின்றன, இது சிகிச்சை வெளியீட்டின் வடிவமாக செயல்படுகிறது.

மறுபுறம், வெயிட்டிங் ஃபார் செவ்தா (2017), தி லாஸ்ட் டேஸ் ஆஃப் லோன்லினஸ் (2021) மற்றும் ரெயின் ஃபால்ஸ் ஆன் எ ப்ளாசம் ட்ரீ (2022) போன்ற இணைப்பு மற்றும் நம்பிக்கையின் படங்கள் நான் பார்த்த மிகவும் மென்மையான மற்றும் நகரும் ஆஸ்திரேலிய படங்களில் ஒன்றாகும். சமீபத்திய ஆண்டுகளில். இறுதியில், சால்கிக் ஒரு ஆழமான உணர்திறன் கொண்ட திரைப்படத் தயாரிப்பாளர் ஆவார், அவர் சினிமாவின் கருவிகளைப் பயன்படுத்தி, ஏற்ற இறக்கமான நிலைகள் மற்றும் யதார்த்தத்திற்கு ஏற்ப ஸ்டைலிஸ்டிக்காக படைப்புகளை உருவாக்குகிறார்.

சல்கிக் தனது திரைப்படத் தலைப்புகளில் விளையாட்டுத்தனமாக இருக்கிறார், அவை பெரும்பாலும் முரண்பாடாகவோ அல்லது ஆர்வமாகவோ இருக்கும், மேலும் இந்த சமீபத்திய படமான மை ஹார்ட் பிளட் லைக் நயாகரா ஃபால்ஸ் விதிவிலக்கல்ல. சிமிலியில் கிட்ச்சி ஹைப்பர்போலின் வினோதமான கூறு உள்ளது, ஆனால் வலி மற்றும் துன்பத்தின் கடலைப் பற்றிய மறைக்கப்பட்ட குறிப்பும் உள்ளது. பார்வையாளர் உடனடியாக ஆர்வமாக உள்ளார்: இந்த "எனது" யார் மற்றும் அவர்களின் தீவிரமான மன உளைச்சலுக்கு என்ன காரணம்? ஆரம்பத்தில் இருந்தே, தலைப்பு இந்த படத்தின் இதயம் மற்றும் 'திட்டம்' பற்றிய முக்கிய தடயங்களை வழங்குகிறது.


"எனக்கு ஏதோ நடந்தது", ஜான் ஃப்ளாஸ்

மருத்துவமனை வகை வசதியில் அமைக்கப்பட்டுள்ள மை ஹார்ட் பிளட் … மெல்போர்ன் திரைப்பட ஜாம்பவான் மற்றும் வழக்கமான சல்கிக் நட்சத்திரமான ஜான் ஃப்ளாஸ் நடித்த ஒரு வயதான மனிதரை மையமாகக் கொண்டுள்ளது, அவர் ஒரு சிறிய, மருத்துவ அறையில் அடைக்கப்பட்டுள்ளார். வாய்ஸ் ஓவர் மற்றும் பேசும் உரையாடல் மூலம், முதியவர் ஒரு சிக்கலான சூழ்நிலையில் தன்னைக் காண்கிறார் என்பதை நாம் அறிந்துகொள்கிறோம்: நீண்ட ஆயுட்காலத்தின் முடிவில் அவர் தனியாக இருக்கிறார், சிறையில் அடைக்கப்பட்டு தனிமைப்படுத்தப்பட்டதாக உணர்கிறார். ஓய்வெடுப்பதற்குப் பதிலாக, அவர் இருத்தலியல் நெருக்கடியை அனுபவிக்கிறார்: அவர் யார் என்று அவருக்குத் தெரியவில்லை; அவர் தனது வாழ்க்கையில் முக்கிய நபர்களை நினைவில் கொள்ள முடியாது; மேலும் அவர் சிக்கிக்கொண்டதாக உணர்கிறார். மை ஹார்ட் பிளட்... அடையாளத்தின் மையத்தில் இருக்கும் பெரிய கேள்விகளையும், இந்த சுய அறிவை இழப்பதால் ஏற்படும் விரக்தி மற்றும் வேதனையின் உணர்வையும் சக்திவாய்ந்த முறையில் ஆராய்கிறது.

ஃப்ளாஸ், மை ஹார்ட் பிளட் ஆகியவற்றைக் கொண்ட சமீபத்திய சல்கிக் திரைப்படங்களைப் போலவே, புனைகதைக்கும் யதார்த்தத்திற்கும் இடையே ஒரு சிறந்த கோடு செல்கிறது. இந்த படங்களில், ஃப்ளாஸ் நினைவாற்றல் இழப்பால் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு பாத்திரத்தில் நடிக்கிறார், மேலும் படத்தின் கதையின் பெரும்பகுதி திசைதிருப்பல் மற்றும் குழப்பம் போன்ற உணர்வுகளை ஆராய்கிறது. மை ஹார்ட் பிளட் படத்தைப் பார்க்கும்போது ... மெல்போர்ன் திரைப்பட பார்வையாளர்களின் பார்வையாளர்களான நாங்கள், ஃப்ளாஸ் தற்போது முதியோர் பராமரிப்பு இல்லத்தில் வசிக்கிறார் என்பதும் அவருக்கு சில வருடங்களாக டிமென்ஷியா இருப்பதும் தெரியும். அந்த அறிவை சால்கிக் துறக்கிறார்; ஒருபுறம், கதாபாத்திரம் மற்றும் கதைகள் பற்றிய நமது புரிதலைக் குறிப்பது, ஆனால் புதிய அர்த்தங்களைச் சேர்ப்பது, ஆவணப்படம் மற்றும் புனைகதை இரண்டிற்கும் வெளியே கருத்தியல் ரீதியாக திரைப்படத்தை நிலைநிறுத்த ஒரு கற்பனை உலகத்தை உருவாக்குகிறது. ஃப்ளாஸ் தன்னைப் போலல்லாத ஒரு மனிதனாக நடிக்கும் ஒரு நடிப்புக்கு எப்படி, எந்த அளவிற்குத் தயாராகிறார் என்று ஒருவர் ஆச்சரியப்படாமல் இருக்க முடியாது: தனியாகவும் மங்கலான நினைவாற்றலுடனும்.

படத்தின் பெரும்பாலான 52 நிமிடங்களில், முதியவர் தனது நாற்காலியில் மட்டுமே இருக்கிறார். அவர் உடல் ரீதியாக தடைசெய்யப்பட்டவராக இருக்கலாம், இருப்பினும், அவர் மனதளவில் அதிக விழிப்புடன் இருப்பார் மற்றும் மை ஹார்ட் பிளட்... முதியவரின் மனநிலை, சுபாவம் மற்றும் சிந்தனை ஆகியவற்றில் உள்ள பல்வேறு மாற்றங்களுக்கு உணர்திறன் மிக்கவர். இந்த பல்வேறு மாற்றங்கள் படத்தின் கதையை உருவாக்கும் முக்கிய இழைகளை உருவாக்குகின்றன.

மை ஹார்ட் பிளட் ... ஃப்ளாஸ் தனது விசித்திரமான யதார்த்த உணர்வையும், சிறைவாசம் மற்றும் சுதந்திரத்தை இழப்பது போன்ற உணர்வுகளையும் தெளிவாகப் பிரதிபலிக்கிறது.


எனக்கு ஏதோ நடந்தது ... ஏதோ என்னைப் பற்றிக் கொண்டது ... மெலிந்த கைகளால் ஏதோ ... நான் இனி சூரியனைக் கொண்டாடுவதில்லை, மழையைக் கொண்டாடுவதில்லை. நான் ஒரு கல்லாக மாறுகிறேன் ... நான் எப்போதும் காலத்தால் உறைந்திருக்கிறேன் ... மகிழ்ச்சியின் தரிசனங்களால் பாதிக்கப்படாமல், தூரத்தில் வீசும் புயலால் உற்சாகமடையவில்லை ... என் குழந்தைப் பருவத்தின் நினைவுகள் மங்குகின்றன ... என்னால் ஓட முடியாது ... நேரம் என்னை முந்தியது. … கடல் போல நான் சுதந்திரமாக இல்லை. நான் ஒருபோதும் நீயாக இருக்க மாட்டேன். மேலும் நான் இனி நான் அல்ல.

படம் முழுவதும் மீண்டும் தோன்றும் இந்த ஆரம்பக் குரல் ஓவர், முதியவரின் மனச்சோர்வை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டும் படங்கள் மற்றும் ஒலிகளின் தொகுப்புடன் உள்ளது. இந்த வசதியின் வெளிப்புற காட்சிகள், வேகமான புயலடித்த வானம், முதியவர் தனது நடைச்சட்டத்தில் மருத்துவமனை நடைபாதையில் கால்வைப்பது மற்றும் இடிமுழக்கத்தின் சத்தம் மற்றும் அமைதியற்ற ஓசை ஆகியவை அடங்கும். மை ஹார்ட் முழுவதும் இரத்தம் கசிந்தது ... சல்கிக் ஒரு காட்சி மற்றும் செவிவழி சினிமா நிலப்பரப்பை உருவாக்குகிறார், இது வயதான மனிதனின் உணர்ச்சி மற்றும் மனநல நிலப்பரப்புக்கு முக்கியமானது. சல்கிக் இந்த வகையான சினிமாவில் சிறந்து விளங்குகிறார், இது உணர்வுகள் மற்றும் சுருக்கங்களில் ஒன்றாகும், மேலும் மை ஹார்ட் பிளட்... இந்த அணுகுமுறை சல்கிக்கை ஒரு சிக்கலான படைப்பை உருவாக்க அனுமதிக்கிறது, இது துண்டு துண்டாக, இழப்பு மற்றும் வேதனையை நிராயுதபாணியாக்கும் உணர்திறன் மற்றும் மனிதநேயத்துடன் ஆராயும்.


நயாகரா நீர்வீழ்ச்சி போல என் இதயத்தில் மெலஞ்சோலியா ரத்தம் கொட்டியது


நயாகரா நீர்வீழ்ச்சி போல என் இதயத்தில் மெலஞ்சோலியா ரத்தம் கொட்டியது

முதியவரின் மனச்சோர்வு உணர்வுகள், யாரோ அல்லது ஏதோ ஒன்று அவரது உடனடி சூழலில் பதுங்கியிருப்பது போல சித்தப்பிரமைக்கு வழிவகுக்கின்றன. இது அடுத்த பெரிய 'த்ரெட்' அல்லது மை ஹார்ட் பிளட் வரிசைக்கு இணைகிறது ... : யாரும் நுழையாமல் மர்மமான முறையில் திறக்கும் படுக்கையறை கதவு.

இந்த வரிசையில் மீண்டும் மீண்டும் சல்கிக் பயன்படுத்துவது மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். பின்வரும் வரிகள் மீண்டும் மீண்டும் கூறப்படுகின்றன: “என் வீட்டு வாசலில் யாரோ இருக்கிறார்கள் … ஆனால் என்னால் அவர்களைப் பார்க்க முடியவில்லை” முதியவரின் அதிகரித்து வரும் கிளர்ச்சியை வலியுறுத்துகிறது. இந்த வரிகளுடன் தொடர்ச்சியான படங்கள் மற்றும் ஒலிகளின் தொகுப்பு: ஃப்ளாஸின் கூர்ந்துபார்க்கும் கண்களின் நெருக்கமான ஜூம் கதவில் பொருத்தப்பட்டுள்ளது; அமானுஷ்யமாகத் தானாகத் திறக்கும் கதவு; ஒவ்வொரு முறை திறக்கும் போது கிரீச்சி ஒலி; நெருங்கி வரும் காலடி ஓசை; கூக்குரலிடுதல்; பீப் அடிக்கும் மருத்துவமனை இயந்திரங்கள். திரும்பத் திரும்பச் சொல்வது அதன் வெறித்தனமான வேகத்தின் மூலம் பதற்றத்தை உருவாக்குகிறது, ஆனால் சினிமாவின் கட்டமைக்கப்பட்ட இயல்புக்கு கவனத்தை ஈர்க்கிறது - மீண்டும் மீண்டும் வரும் படங்கள் மற்றும் ஒலிகள் முறையான சுருக்கங்களாக மாறும். மறுபுறம், முதியவரின் உலகம் தானாக சரிவதையும் அவை சமிக்ஞை செய்கின்றன, நீங்கள் ஒருபோதும் வெளியேறவோ அல்லது தப்பிக்கவோ முடியாது என்பது ஒரு மயக்கமான உண்மை.

சல்கிக்கின் சினிமாவில் கதவு மையக்கருத்து அடிக்கடி நிகழும். இது பொதுவாக ஒரு பயங்கரமான பொருளாகும், இது ஒரு ஆக்கிரமிப்பு ஆபத்து அல்லது இருத்தலியல் வாசலைக் குறிக்கிறது, நீங்கள் கடந்து சென்றால், உங்கள் வாழ்நாள் முழுவதும் உங்களை காயப்படுத்தும். மை ஹார்ட் பிளட்... , இது ஒருபுறம், முதியவரின் உடல் சூழலின் அச்சுறுத்தும் தன்மையை பிரதிபலிக்கிறது, ஆனால் மறுபுறம், இது அவரது ஆழ்ந்த தனிமைப்படுத்தலின் முக்கிய நினைவூட்டலாகும். அவர் கருத்து:


நான் தனியாக இருக்கிறேன்... ஏன் தனியாக இருக்கிறேன்? என் வருடங்கள் ஓடின... ஒவ்வொரு நாளும் பறந்து சென்றன... ஒவ்வொன்றாக.... அவர்கள் தங்கவில்லை. நான் தங்கினேன்... நான் ஏன் தனியாக இருக்கிறேன்? நான் ஒரு நல்ல மனிதன்…

பின்னர் பின்னர்:


யாராவது என்னைப் பார்க்க வந்திருக்கலாம், ஆனால் அங்கு யாரும் இல்லை. … நான் பார்வையாளர்களைக் கொண்டிருக்க விரும்புகிறேன். நான் கிட்டத்தட்ட எல்லா நேரங்களிலும் தனியாக இருக்கிறேன் .

இது ஒரு வகையான தண்டனை என்று அவர் நம்புகிறார்: நான் இங்கு சொந்தமாக வாழ வேண்டிய உண்மை என்ன?


கதவு 'வரிசை'


கதவு 'வரிசை'

முன்பு குறிப்பிட்டது போல், சல்கிக் சினிமாவின் கருவிகளைப் பயன்படுத்தி யதார்த்த நிலை மற்றும் இருப்பு நிலைகளை வெளிப்படுத்துவதில் வல்லவர். 'சுயமாகத் திறக்கும் கதவு' நூலின் முடிவில், வேகமான வெட்டும் வரிசைக்குப் பிறகு, டெம்போ மெதுவாகச் செல்கிறது, இதனால் காயம், ஏமாற்றம் மற்றும் இழப்பு போன்றவற்றை வெளிப்படுத்தும் ஃப்ளாஸின் காட்சிகளை சால்கிக் பிடிக்க அனுமதிக்கிறது. இந்த வரிசையின் முடிவில், Flaus கருத்துரைத்தார்: "நான் தனியாக இருக்கிறேன் ... கிட்டத்தட்ட எல்லா நேரங்களிலும்" இறுதி மற்றும் ராஜினாமாவைத் தூண்டுகிறது.

இந்த துக்கமான நிலை பைத்தியக்காரத்தனத்திற்கு வழிவகுத்தது, வயதானவர் கதவை விசாரிக்கத் தொடங்குகிறார், "நீங்கள் ஏன் திறக்கக்கூடாது?" சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, செய்தித்தாள்கள் கொண்ட ஒரு மேசை திடீரென்று அவரை நோக்கி நகரத் தொடங்குகிறது, இது பைத்தியக்காரத்தனத்தின் கருப்பொருளைச் சேர்க்கிறது.

ஒரு காலத்தில் கவர்னர் ஜெனரலாக இருந்ததை மறந்த முதியவர் நினைவு கூரும் இழையும் படத்தின் இந்த ஆரம்பப் பகுதியில் வெளிப்படுகிறது. அவர் ஏன் எந்த பார்வையாளர்களையும் பெறவில்லை என்பதைப் புரிந்துகொள்ள இது உதவுகிறது: ஏனெனில் அவர் "...[அவரது] கைகளில் இரத்தம்" உள்ளது.

செய்தித்தாள்கள் திடீரென்று தோன்றிய பிறகு, அவர் நகைச்சுவையாகக் குறிப்பிடுகிறார்: "நான் காகிதங்களில் இருக்கிறேனா என்று பார்க்க வேண்டும்", பின்னர் ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் படபடக்கத் தொடங்குகிறார், தன்னைப் பார்க்க முடியாதபோது பெருகிய முறையில் கிளர்ச்சியடைந்து அதிருப்தி அடைந்து, மேசையைத் தட்டி, நகைச்சுவையாகக் குறிப்பிட்டார். : "உலகில் பல முட்டாள்கள் உள்ளனர், அவர்களில் பெரும்பாலோர் இரத்தக்களரி காகிதங்களில் தோன்றுகிறார்கள்! யார் இந்த பூச்சி? நான் கவர்னர் ஜெனரலாக இருந்தேன்!

இருப்பினும், இந்த நினைவகம் மற்றும் அடையாள உணர்வும் வழுக்கும் மற்றும் நம்பமுடியாதது. சில சமயங்களில், தன்னைத்தானே கேள்வி கேட்டுக்கொண்டு, மற்ற நேரங்களில், தொலைபேசியின் மறுமுனையில் தெரியாத ஒரு நபர் (அது தன்னைப் பற்றிய முந்தைய பதிப்பாக இருக்குமோ?), முதியவர் ஆச்சரியப்படுகிறார்:


நான் ஜெனரலாக இருந்தேனா? என் படை எங்கே? யாராவது எங்கே? இப்போது என்னைப் பார்... நான் யாரேனும்... ஏதும் இல்லையா? நான் யார் என்று சொல்லுங்கள். நான் கவர்னர் ஜெனரலாக இருந்திருந்தால் உண்மையாகச் சொல்லுங்கள்.


செய்தித்தாள் வரிசை

மை ஹார்ட் ப்ளெடில் மிகவும் நகரும் 'த்ரெட்'களில் ஒன்று ... வயதான மனிதனால் தன் மனைவியை நினைவில் கொள்ள இயலாமையை உள்ளடக்கியது. அவர் மற்றும் அவரது மனைவியின் இளைய பதிப்பின் பிரேம் செய்யப்பட்ட புகைப்படத்துடன் இது தொடங்குகிறது. முதலில், சால்கிக் புகைப்படத்தை பின்னால் இருந்து பிரேம் செய்கிறோம், எனவே சட்டத்தின் மூன்றில் ஒரு பகுதியை எடுக்கும் இருண்ட, சதுரமான பொருளை மட்டுமே பார்க்கிறோம். இதன் விளைவு அதன் விசித்திரமான மற்றும் அச்சுறுத்தும் இருப்பை முன்னிலைப்படுத்துவதாகும். பின்னர், முதியவரின் பார்வையில் சல்கிக் வெட்டுகிறார், அந்த இளம் ஜோடியின் புகைப்படத்தைப் பார்க்கிறோம். முதியவர் குறிப்பிடுகிறார்:


அவள் அழகானவள் அல்லவா. … ஆனால் அவள் யார்? … அது என் மனைவியாக இருக்க வேண்டும். … எனக்கு அவளை நினைவில் இல்லை! … அவள் என் செல்லமாக இருக்க வேண்டும். என் ஞாபகத்தில் என்ன குறை.

அவர் விரக்தியுடன் மேசையைத் தட்டுகிறார், பின்னர் வேதனையுடன் புலம்புகிறார். முந்தைய படத்தில், இந்த டேபிள் தும்பிங் கண்ணிவெடிகள் வெடிக்கும் படத்துடன் இடைப்பட்டதாக இருந்தது. இந்த வரிசையில், முதியவரின் விரக்தியை சொற்பொழிவாகத் தூண்டுவதற்காக, சல்கிக் ஒரு இலை மரத்தில் அதன் இலைகளை காற்றில் உதிர்த்தார். அவரது வாழ்க்கையின் அன்பை நினைவில் கொள்ள உதவிக்காக ஃப்ளாஸின் அழுகை, இதை படத்தின் மிகவும் நகரும் மற்றும் மிகவும் பேயாட்டும் இழையாக ஆக்குகிறது.

இந்த நூல் துக்கம் மற்றும் விரக்தியின் பொதுவான உணர்வுக்கு வழிவகுக்கிறது: "இந்த உலகம் மதிப்பு என்ன?" மற்றும், மீண்டும், வெடிக்கும் கண்ணிவெடிகள் மற்றும் கைவிடப்பட்ட வீடுகளின் படங்கள். பின்னர் அவரது மனைவியின் துரோகத்தின் பயத்திற்கு: “அவள் என்னை எவ்வளவு நேசித்தாள்? அவள் என்னை விரும்புகிறாளா? எவ்வளவு? அவள் யாருடன் இருக்கிறாள்… இன்னொரு துருவி?” பின்னர், மேலும் ஒரு திருப்பத்தில், முதியவர் தனது குழந்தைப் பருவத்தை நினைவு கூர்ந்து, ஒரு காட்டில் வெடிகுண்டுகளை வெடிக்க வைத்து ஓடும்போது சிறுவயது நினைவுகளின் இழை வெளிப்படுகிறது.


"அவள் என் அன்பாக இருக்க வேண்டும்!"


"அவள் என் அன்பாக இருக்க வேண்டும்!"

மை ஹார்ட் ப்ளெட்... ' இறுதி ' நூலில் ', முதியவர் தான் ஒரு ஜெனரல் அல்ல, ஆனால் ஒரு "கலைஞர்" என்பதை நினைவில் கொள்கிறார், மேலும் முரண்பாடாக "வெளியில், நானே சுற்றித் திரிந்தவர்" "சிறந்த கலைஞர்". கடல் போல". படத்தின் முடிவில், முதியவரின் பாத்திரம் ஃப்ளாஸ் மற்றும் சல்கிக் - ஃப்ளாஸ், நினைவாற்றல் இழப்பால் பாதிக்கப்பட்ட மனிதன் மற்றும் சல்கிக், நிதியளிக்கப்பட்ட திரைப்படத் தயாரிப்பாளர்களின் அதிகாரப்பூர்வ 'ஸ்தாபனத்திற்கு' வெளியே இருக்கும் திரைப்படத் தயாரிப்பாளரின் கலவையாக மாறுகிறது. முதியவர் தனது கலைஞன் என்ற அடையாளத்தையும், ஒருபுறம் "வெளியில்" ஆனால் மறுபுறம் "கடலைப் போல சுதந்திரமாக" இருப்பதன் கசப்பான குணத்தையும் நினைவு கூர்ந்தவுடன் அமைதி அடைகிறார்.

மை ஹார்ட் பிளட் என்பதன் மையத்தில் ஃப்ளாஸின் நடிப்பு இருக்கிறது. முகபாவங்கள், மடிப்புகள் மற்றும் சுருக்கங்கள் நிறைந்தவை, விரக்தி, குழப்பம் அல்லது வேதனையை சமிக்ஞை செய்கின்றன. முஷ்டிகளை அடிப்பது போன்ற சைகைகள் விரக்தியையும் கோபத்தையும் வெளிப்படுத்துகின்றன. ஆவலுடன் கூடிய பார்வைகள் ஆழமான, இருத்தலியல் சிந்தனையைக் குறிக்கின்றன. ஃப்ளாஸ் பார்வையாளரால் உணரப்படும் வெளிப்படையான தோற்றங்கள் மற்றும் சைகைகளின் குறிப்பிடத்தக்க வரம்பைக் கொண்டுள்ளது. ஆனால் மிகவும் வியக்கத்தக்கது என்னவென்றால், அவரது குரல் வீச்சு, இந்த படத்தின் உணர்ச்சித் தாக்கத்தையும் விறுவிறுப்பையும் உயர்த்துகிறது. ஆரம்பத்தில், ஃப்ளாஸ் தனது சுற்றுச்சூழலைப் பற்றிக் குறிப்பிடும் போது அவநம்பிக்கை மற்றும் ஆச்சரியத்தின் தொனிகளைக் கலக்கிறார்: "இது என்ன சிறை ... நான் ஏன் தனியாக இருக்கிறேன்?" பின்னர், மற்றொரு 'த்ரெட்டில்', மொபைலின் மறுமுனையில் இருக்கும் நபரை விசாரிக்க, "நான் யார் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா?" அல்லது அவரது பெருமிதத்தை வெளிப்படுத்தும் தொனி: "நான் செய்தித்தாள்களில் இருக்க வேண்டும்... உலகில் எத்தனையோ முட்டாள்கள் இருக்கிறார்கள், அவர்களில் பெரும்பாலோர் இரத்தம் தோய்ந்த காகிதங்களில் தோன்றுகிறார்கள்!" அவரது குறிப்பிடத்தக்க வரம்பின் விளைவாக, ஃப்ளாஸால் பக்கவாட்டு நகைச்சுவையின் தருணங்களை இழுக்க முடிகிறது. படத்தின் முடிவில், செய்தித்தாள் காட்சியின் போது, ​​"50 வருடங்களாக ஒரு ஜோடி பேன்ட் அணிவதற்கு நான் பணம் செலுத்தவில்லை" என்ற நான்-செக்விட்டரை உருவாக்கினார். இது போன்ற நேர்த்தியான ஆளுமைகள் அல்லது குணாதிசயங்களை வழங்கக்கூடிய பல கலைஞர்கள் இல்லை.


"நான் தனியாக இருக்கிறேன்"

Flaus-Salkic ஒத்துழைப்பு சல்கிக்கின் சமீபத்திய படங்கள் பலவற்றிலும் விரிவடைந்து ஆஸ்திரேலிய சினிமாவில் தனித்துவமானது. இது கலைஞர்களுக்கு இடையே ஒரு உண்மையான கூட்டாண்மை மற்றும் நம்பிக்கையை பிரதிபலிக்கிறது, ஒவ்வொரு படைப்பையும் திரைப்பட தயாரிப்பாளரும் நடிகரும் இணைந்து உருவாக்குகிறார்கள். சமீபத்திய கட்டுரையில், பில் மௌசௌலிஸ், ஃப்ளாஸின் கடைசி நடிப்புத் தொகுப்பைத் தெளிவாகக் கொண்ட இந்தத் திரைப்படங்கள், பல தசாப்தங்களுக்கு முன்பு தொடங்கிய ஒரு அற்புதமான வாழ்க்கையைப் பொருத்தமாகச் சுற்றுகின்றன என்று கருத்துத் தெரிவித்துள்ளார். 2 ஃப்ளாஸ் மற்றும் சால்கிக்கின் ஒத்துழைப்பு பல உண்மையான அழகான திரைப்படங்களை உருவாக்கியுள்ளது மற்றும் சைக்-டிராமா, மை ஹார்ட் பிளட் … விதிவிலக்கல்ல.

சல்கிக் மற்றும் ஃப்ளாஸ் இருவரும் சேர்ந்து, யதார்த்தத்தின் மீதான பிடியை இழந்த ஒரு முதியவரின் உருவப்படத்தை உருவாக்கியுள்ளனர். மை ஹார்ட் ப்ளெட்… நான் பார்த்த மனச் சிதைவு மற்றும் இருத்தலியல் நெருக்கடி பற்றிய மிகவும் நகரும், வேதனையளிக்கும் படங்களில் ஒன்றாகும், மேலும் சல்கிக் தனது சினிமாத் தேர்ச்சியை கிளுகிளு, உணர்ச்சி அல்லது தெளிவான தீர்மானங்களைத் தவிர்த்து நிரூபித்தார். முறையான கலை மற்றும் சோதனை, அவர் பொருள் மற்றும் தெளிவின்மை அடுக்குகளை முன்வைத்து, பார்வையாளருக்கு அவர்களின் சொந்த விளக்கங்களை உருவாக்க அதை விட்டுவிடுகிறார்.

ஃப்ளாஸின் ஒரு வகையான செயல்திறன் மூலம், இழப்பு மற்றும் காயத்தின் கனத்தை உணர்கிறோம். மற்றும் சல்கிக்கின் மயக்கும் சினிமா மூலம், இழப்பின் இடப்பெயர்ச்சியை உணர்கிறோம், ஆனால் காட்சிப் படங்கள் மற்றும் சினிமா வெளிப்பாட்டின் அழகு மற்றும் சாத்தியம்.

இறுதியில், மை ஹார்ட் ப்ளெட் … ஒரு தலைசிறந்த படைப்பு - சினிமா ரீதியாக கண்டுபிடிப்பு மற்றும் தூண்டுதல் மற்றும் உளவியல் ரீதியாக துண்டு துண்டான கதாபாத்திரத்தின் முரண்பாடுகள், சிக்கலான தன்மைகள் மற்றும் நுணுக்கங்களை முழுமையாக உணரக்கூடியது.
இறுதிக் குறிப்புகள்
சைடின் சல்கிக்கின் படத்தொகுப்புக்கு, https://saidinsalkic.com/film/ ↩ பார்க்கவும்
பில் மௌசௌலிஸ் எழுதிய “கேப்டன் க்ரூக்”, ப்யூர் ஷிட் , ஆன்லைனில் அணுகப்பட்டது 24 ஜூலை. 24 https://www.pureshitauscinema.com/critiques/captain_crook.html ↩

 https://www.vinavu.com/2017/11/07/why-socialism-albert-einstein/?fbclid=IwY2xjawF7VCBleHRuA2FlbQIxMAABHdA5NsUC4W2fHWqAeAMW5xkOva_gNoaqdI-M6yq1_GoPShRgUkPKu0q_1w_aem_-G7ROu3hgpBV6YPqW-7YBQ 

முகப்புபுதிய ஜனநாயகம்கம்யூனிசக் கல்விஏன் சோசலிசம் ! - ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டைன்

ஏன் சோசலிசம் ! – ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டைன்

By வினவு

November 7, 2017

உலகப் புகழ்பெற்ற இயற்பியலாளரான ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டைன் எழுதிய இந்தக் கட்டுரை, அமெரிக்காவில், மன்த்லி ரிவியூ என்ற பத்திரிகையின் முதல் இதழில் (மே 1949) வெளியிடப்பட்டது.

***

பொருளாதார, சமூகப் பிரச்சனைகளில் நிபுணராக இல்லாத ஒருவர் சோசலிசம் குறித்துத் தனது கருத்துக்களை வெளியிடுவது சரிதானா? பல காரணங்களுக்காக அது சரிதான் என்று நான் கருதுகிறேன்.

முதலில், அறிவியல் கண்ணோட்டத்தில் இந்தக் கேள்வியைப் பரிசீலிக்கலாம். முதல் பார்வையில் வானவியலுக்கும் பொருளாதாரவியலுக்கும் அடிப்படையில் முறையியல் வேறுபாடுகள் இல்லாதது போலத் தோன்றலாம். இரண்டு துறைகளிலுமே அறிவியலாளர்கள் தாம் ஆய்வுக்கு எடுத்துக்கொண்ட நிகழ்வுகள் தொடர்பான விதிகளைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சிக்கின்றனர்.

அதன் மூலம் இந்நிகழ்வுகளுக்கிடையேயான உள்உறவுகளை முடிந்த வரைக்கும் புரிந்து கொள்ள முயற்சிக்கின்றனர். ஆனால், உண்மையில் இரண்டு துறைகளுக்கும் இடையே முறையியல் வேறுபாடுகள் இருக்கத்தான் செய்கின்றன. தனியாகப் பிரித்து மதிப்பிட முடியாத பல காரணிகள் பொருளாதார நிகழ்வுகளைப் பாதிக்கின்றன என்பதால், பொருளாதாரவியல் துறையில் பொதுவான விதிகளைக் கண்டுபிடிப்பது சிக்கலானதாக உள்ளது.

மேலும், நாகரீகக் காலகட்டம் என்று அழைக்கப்படும் மனிதகுல வரலாற்றில் திரட்டப்பட்டுள்ள அனுபவங்கள் வெறும் பொருளாதாரக்  காரணிகளால் மட்டும் பாதிக்கப்பட்டுத் தீர்மானிக்கப்படவில்லை என்பது அனைவரும் அறிந்ததே.

ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டைன்

உதாரணமாக, வரலாற்றில் தோன்றிய பேரரசுகளில் பெரும்பாலானவை நாடு பிடித்தலை அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்கின்றன. வென்றடக்கும் தரப்பினர், வென்றடக்கிய நாட்டில் பொருளாதார ரீதியாகவும், சட்டரீதியாகவும் சலுகை பெற்ற வர்க்கமாகத் தம்மை நிலைநிறுத்திக் கொண்டார்கள். நிலவுடைமை ஏகபோகத்தைக் கைப்பற்றிக் கொண்ட அவர்கள், தமது தரப்பிலிருந்தே மத குருக்களை நியமித்துக் கொண்டார்கள். கல்வியைத் தமது கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்த இந்த மத குருக்கள், சமூகம் வர்க்க ரீதியாகப் பிரிக்கப்பட்டிருப்பதை ஒரு நிரந்தர அமைப்பாக மாற்றினார்கள். மக்கள் தமது சமூக செயல்பாடுகளில் தம்மை அறியாமலேயே வழிநடத்தப்படும் வகையிலான ஒரு தார்மீகக் கட்டமைப்பை உருவாக்கினார்கள்.

இந்த வரலாற்றுப் பாரம்பரியம் நேற்றோடு முடிந்த போன கதை. இருப்பினும், நாம் இன்னும் தோர்ஸ்டெய்ன் வெப்லன் வேட்டையாடும் கட்டம் ( பார்க்க அடிக்குறிப்பு 1)  என்று அழைக்கும் மனிதகுல வளர்ச்சிக் கட்டத்தை எந்த நாட்டிலும் கடந்து விடவில்லை. இப்போது நாம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் பொருளாதார நடைமுறைகள் அத்தகைய வேட்டையாடும் கட்டத்தைச் சேர்ந்தவை. இந்த நடைமுறைகளிலிருந்து நாம் வந்தடையக் கூடிய விதிகள் எதிர்காலத்தில் வரப் போகும் புதிய, மேம்பட்ட கட்டங்களுக்கு பொருந்தப் போவதில்லை.

மனிதகுல வளர்ச்சியின் வேட்டையாடும் கட்டத்தைத் தாண்டி முன்னேறிச் செல்வதுதான் சோசலிசத்தின் உண்மையான நோக்கம். எனவே, பொருளாதார அறிவியல் அதன் இன்றைய நிலையில் எதிர்கால சோசலிச சமூகத்தைப் பற்றி விளக்க சாத்தியமற்று உள்ளது.

இரண்டாவதாக, சோசலிசம் ஒரு சமூக அறம் சார்ந்த இலக்கை நோக்கிய பயணம். ஆனால், அறிவியல் அத்தகைய இலக்குகளை உருவாக்கித் தர முடியாது என்பதோடு, அறிவியல் மூலம் இலக்குகளை மனிதர்கள் ஏற்றுக் கொள்ளும்படி செய்வதற்கான சாத்தியம் இன்னும் குறைவு. அதிகபட்சமாக, குறிப்பிட்ட இலக்குகளை எட்டுவதற்கான வழிமுறைகளை மட்டுமே அறிவியல் வழங்க முடியும். ஆனால், அத்தகைய இலக்குகளை உயர்ந்த அறநெறி இலட்சியங்களைக் கொண்டிருக்கும் ஆளுமைகள்தான் உருவாக்குகின்றனர். அந்த இலக்குகள் குறைப் பிரசவமாகி விடாமல் உயிர்த் துடிப்போடும், சக்தியோடும் இருக்கும் போது, உணர்ந்தும் உணராமலும் தமது செயல்பாடுகளால் சமூகத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியை தீர்மானிக்கும் மனிதர்களால் அவை ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டு முன்னெடுத்து செல்லப்படுகின்றன.

எனவே, மனிதகுலம் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சனைகளை ஆய்வு செய்யும் போது அறிவியலையும் அறிவியல் முறையியலையும் அளவுக்கு மீறி மதிப்பிட்டு விடாமல் கவனமாக இருக்க வேண்டும். சமூகத்தின் கட்டமைப்பைப் பாதிக்கும் கேள்விகள் தொடர்பாக துறை நிபுணர்கள் மட்டும்தான் கருத்துச் சொல்ல வேண்டும் என்று முடிவு செய்து விடக் கூடாது.

சமீப காலமாக மனித சமூகம் ஒரு நெருக்கடியைக் கடந்து சென்று கொண்டிருக்கிறது என்றும் சமூகத்தின் நிலைத்தன்மை மிக மோசமாகச் சிதறடிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்றும் பல குரல்கள் ஆணித்தரமாக பேசிக் கொண்டிருக்கின்றன. இத்தகைய நிலையில் தனிநபர்கள், அவர்கள் சார்ந்திருக்கும் சிறு அல்லது பெரிய குழு தொடர்பாக விட்டேற்றியாக, ஏன் பகை உணர்வோடு இருப்பது ஒரு போக்காக உள்ளது. நான் சொல்வதை விளக்குவதற்கு எனது சொந்த அனுபவம் ஒன்றை குறிப்பிட விரும்புகிறேன்.

சமீபத்தில் ஒரு புத்திசாலியான, நல்லெண்ணம் படைத்த ஒருவரிடம் இன்னொரு போர் மூண்டு விடும் அபாயத்தை பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். அத்தகைய போர் மனிதகுலத்தின் இருத்தலையே கேள்விக்குள்ளாக்கி விடும் என்றும், தேசங்களுக்கு அப்பாற்பட்ட கட்டமைப்பு ஒன்றுதான் அத்தகைய அபாயத்திலிருந்து நம்மைப் பாதுகாக்க முடியும் என்றும் எனது கருத்தை தெரிவித்தேன். அதைக் கேட்டவுடன், அவர், மிக அமைதியாக, பதட்டமின்றி, மனித இனம் அழிந்து போவதை ஏன் இவ்வளவு தீவிரமாக எதிர்க்கிறீர்கள்? என்று கேட்டார்.

ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன்பு கூட இப்படி ஒரு கருத்தை இவ்வளவு எளிதாக யாரும் சொல்லியிருக்க மாட்டார்கள் என்பது உறுதி. தனக்குள் ஒரு சமநிலையை வந்தடைவதற்குப் போராடித் தோற்று போய், இனிமேலும் வெற்றி பெறுவோம் என்ற நம்பிக்கையை முற்றிலும் இழந்து விட்ட ஒரு மனிதரின் கருத்து அது. இன்று பலரையும் பீடித்துள்ள வலிமிகுந்த தனிமையின், ஒதுக்கி வைப்பின் வெளிப்பாடு அது. இதற்கு என்ன காரணம்? இதிலிருந்து விடுபட ஏதாவது வழி இருக்கிறதா?

இப்படிப்பட்ட கேள்விகளை கேட்பது எளிது. ஆனால், குறிப்பிடத்தக்க அளவு உறுதியுடன் அவற்றுக்கு விடை சொல்வது கடினமானது. இருப்பினும், என்னால் முடிந்த அளவு இந்தக் கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்ல நான் முயற்சிக்கிறேன். நமது உணர்ச்சிகளும், தேடல்களும் பல நேரங்களில் முரண்பட்டவையாகவும் தெளிவற்றவையாகவும் இருக்கின்றன என்பதையும், எளிதான, எளிமையான சூத்திரங்களாக அவற்றை வெளிப்படுத்த முடியாது என்பதையும் தெரிந்தே நான் இந்த முயற்சியில் இறங்குகிறேன்.

ஒரு மனிதர் ஒரே நேரத்தில் தனித்த பிறவியாகவும், சமூகப் பிறவியாகவும்  இருக்கிறார். தனித்த பிறவியாக தனது வாழ்வையும், தனக்கு மிகவும் நெருக்கமானவர்களின் வாழ்வையும் பாதுகாத்துக் கொள்ளவும், தனது தனிப்பட்ட விருப்பங்களை நிறைவேற்றிக் கொள்ளவும், தனது உள்ளார்ந்த திறமைகளை வளர்த்துக் கொள்ளவும் முயற்சிக்கிறார். சமூகப் பிறவியாக, தனது சக மனிதர்களின் அங்கீகாரத்தையும், அன்பையும் பெற முயற்சிக்கிறார்; அவர்களது மகிழ்ச்சிகளில் பங்கெடுக்க விளைகிறார்; அவர்களது துயரங்களுக்கு ஆறுதல் சொல்கிறார்; அவர்களது வாழ்க்கை நிலையை மேம்படுத்த முயற்சிக்கிறார்.

பல்வகைப்பட்ட, பல நேரங்களில் ஒன்றோடொன்று முரண்படும் இத்தகைய முயற்சிகள்தான் ஒரு மனிதரின் தனிச்சிறப்பான தன்மையைத் தீர்மானிக்கின்றன. ஒரு மனிதரின் வாழ்வில் அவற்றின் குறிப்பிட்ட சேர்க்கை, அவர் தனது உள்மன சமநிலையைப் பராமரித்து சமூகத்தின் நலனுக்கு பங்களிக்க முடியுமா என்பதைத் தீர்மானிக்கின்றது.

இந்த இரண்டு உந்துதல்களின் ஒப்பீட்டு வலிமைகள் மரபு வழியில் தீர்மானிக்கப்படுவதற்கான சாத்தியம் இருந்தாலும், ஆனால், இறுதியாக வெளிப்படும் ஒரு மனிதரின் ஆளுமை அவர் வளர்ந்த சூழலாலும், வளர்ந்த சமூகத்தின் கட்டமைப்பாலும், அச்சமூகத்தின் பாரம்பரியங்களாலும், குறிப்பிட்ட வகையிலான நடத்தைகள் பற்றிய அச்சமூகத்தின் மதிப்பீடுகளாலும் தீர்மானிக்கப்படுகிறது.

ஒரு தனி மனிதரைப் பொருத்தவரை “சமூகம்” என்ற கருத்தாக்கம், சமகால மனிதர்களுடனும், முந்தைய தலைமுறை மனிதர்களுடனும் அவருக்கு இருக்கும் நேரடி, மறைமுக உறவுகளின் தொகுப்பைக் குறிக்கிறது. ஒரு தனிமனிதர் தானாகவே சிந்திக்கவும், உணரவும், முயற்சிக்கவும், வேலை செய்யவும் முடிகிறது; ஆனால், உடல்ரீதியாகவும், அறிவு ரீதியாகவும், உணர்ச்சி ரீதியாகவும் சமூகத்தை அவர் பெருமளவு சார்ந்திருப்பதால், சமூகம் என்ற சட்டகத்துக்கு வெளியில் ஒரு மனிதரைப் பற்றிச் சிந்திப்பதோ, புரிந்து கொள்வதோ, சாத்தியமற்றதாகிறது.

“சமூகம்” தான் மனிதருக்கு உணவு, உடைகள், வீடு போன்ற அத்தியாவசிய தேவைகளையும், வேலை செய்வதற்கான கருவிகளையும், மொழியையும் சிந்தனை வடிவங்களையும் சிந்தனையின் பெரும்பகுதி உள்ளடக்கத்தையும் வழங்குகிறது. “சமூகம்” என்ற சிறு சொல்லின் பின் மறைந்திருக்கும் கடந்த காலத்தையும், சமகாலத்தையும் சேர்ந்த கோடிக்கணக்கான மனிதர்களின் உழைப்பின் மூலமும், சாதனைகளின் மூலமும்தான் ஒரு மனிதரது வாழ்க்கை சாத்தியமாக்கப்படுகிறது.

எனவே, சமூகத்தின் மீது தனிநபரின் சார்பு இயற்கை யதார்த்தமாக உள்ளது. எப்படி எறும்புகளையும், தேனீக்களையும் அவற்றின் சமூகத்திலிருந்து பிரிக்க முடியாதோ அது போல மனிதருக்கும் சமூகம் ஒரு பிரிக்க முடியாத அம்சமாக உள்ளது. எறும்புகளின், தேனீக்களின் வாழ்க்கையின் சின்னஞ்சிறு விபரங்கள் கூட, மாற்ற முடியாத, பாரம்பரியமாக பெறப்பட்ட உள்ளுணர்வுகளால் தீர்மானிக்கப்படுகின்றன. ஆனால், மனிதர்களின் சமூக வடிவமைப்புகளும், அவர்களுக்கிடையேயான உறவுகளும் மாறக் கூடியவையாகவும், மாற்றத்துக்குட்பட்டவையாகவும் உள்ளன.

மனிதர்களின் நினைவுத் திறன், புதிய சேர்க்கைகளை படைக்கும் திறன், மொழி வழி தகவல் பரிமாற்றம் ஆகியவை உயிரியல் அவசியங்களால் கட்டுப்படுத்தப்படாத முன்னேற்றங்களைச் சாத்தியமாக்கியிருக்கின்றன. அந்த முன்னேற்றங்கள் பாரம்பரியங்கள், நிறுவனங்கள், அமைப்புகள் போன்றவற்றிலும் இலக்கியத்திலும், அறிவியல், தொழில்நுட்ப சாதனைகளிலும், கலைப்படைப்புகளிலும் வெளிப்படுகின்றன. ஒரு மனிதர் குறிப்பிட்ட வகையில் தனது சொந்த நடத்தையைக் கட்டுப்படுத்த முடிவதையும், அவரது உணர்வுபூர்வமான சிந்தனையும், விருப்பங்களும் அதில் பங்களிப்பு செய்வதையும் இது விளக்குகிறது.

ஒரு மனிதர் பிறக்கும்போதே மரபுரீதியாக ஒரு உடற்கட்டமைப்பைப் பெறுகிறார். மனித இனத்தின் இயல்பான இயற்கை உந்துதல்கள் உள்ளிட்ட அந்தக் கட்டமைப்பு நிலையானது, மாற்ற முடியாதது என்றே நாம் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். இதற்கு மேல், தன் வாழ்நாள் முழுவதும், தகவல் தொடர்பு மூலமும் பிற வகை தாக்கங்களின் மூலமும் சமூகத்திலிருந்து ஒரு கலாச்சார கட்டமைப்பை அவர் வரித்துக் கொள்கிறார். காலப்போக்கில் மாற்றப்படக்கூடிய இந்தக் கலாச்சார கட்டமைப்புதான் ஒரு தனிநபருக்கும் சமூகத்துக்கும் இடையேயான உறவை முதன்மையாகத் தீர்மானிக்கிறது.

மானுடவியலின் புராதன சமூகங்கள் பற்றிய ஒப்பீட்டு ஆய்வுகள் மூலம் நிலவும் கலாச்சார வடிவங்களைப் பொறுத்தும் சமூகத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்தும் அமைப்புகளின் தன்மையைப் பொறுத்தும் மனிதர்களின் சமூக நடத்தை பெருமளவு வேறுபடலாம் என்று தெரிய வருகிறது. மனித குலத்தின் நிலையை மேம்படுத்த முயற்சித்துக் கொண்டிருப்பவர்கள் இதில்தான் நம்பிக்கைவைக்க வேண்டும். உயிரியல் கட்டமைப்பின் காரணமாக ஒருவரை ஒருவர் அழித்துக் கொள்வதோ, குரூரமான, சுயமாகச் சுமத்தப்பட்டுக் கொண்ட விதியின் தயவில் வாழ்வதோ மனித குலத்தின் விதி இல்லை.

மனித வாழ்க்கையை அதிகபட்ச நிறைவளிக்கக் கூடியதாக மாற்றுவதற்கு சமூகத்தின்  கட்டமைப்பையும், மனிதரின் கலாச்சார கண்ணோட்டத்தையும் எப்படி மாற்ற வேண்டும்? சில நிலைமைகள் நம்மால் மாற்றியமைக்கப்பட முடியாதவை என்ற உண்மையை நாம் எப்போதும் மனதில் வைத்திருக்க வேண்டும். முன்பு குறிப்பிட்டது போல மனிதரின் உயிரியல் இயல்புகள் நமது நடைமுறையை பொறுத்தவரை மாற்றப்பட முடியாதவை.

மேலும், கடந்த சில நூற்றாண்டுகளில் தொழில்நுட்பங்களும், மக்கள் தொகை பெருக்கமும் உருவாக்கியுள்ள நிலைமைகளை இல்லாமல் செய்து விட முடியாது. மக்களின் தொடர்ந்த இருத்தலுக்கு இன்றியமையாத பொருட்களுடன் கூடிய, ஒப்பீட்டளவில் மக்கள்நெருக்கம் அதிகமான பகுதிகளுக்கு, பெருமளவு உழைப்புப் பிரிவினையுடன் கூடிய மையப்படுத்தப்பட்ட உற்பத்திப் பொறியமைவு இன்றியமையாதது. தனிநபர்களும், ஒப்பீட்டளவில் சிறு குழுக்களும் தமது தேவைகளைத் தாமே நிறைவு செய்து கொள்ளும் வாழ்க்கை நினைத்துப் பார்க்கும் போது சொர்க்கமாக இனித்தாலும், அது இனிமேல் திரும்பி வரப் போவதில்லை. மாறாக, இப்போது மனிதகுலம் இந்த பூமிக் கோளம் தழுவிய உற்பத்தி, நுகர்வு சமூகமாக உள்ளது என்று சொல்வது மிகையாகாது.

நமது காலத்தின் நெருக்கடியின் சாராம்சம் என்ன என்று சுருக்கமாக சுட்டிக் காட்ட வேண்டிய கட்டத்துக்கு நான் வந்திருக்கிறேன். தனிமனிதர் சமூகத்துடன் கொண்டிருக்கும் உறவைப் பற்றியது அது. சமூகத்தின் மீது தனது சார்பை மனிதர் முன்னெப்போதையும் விட அதிகமாக உணர்ந்திருக்கிறார். ஆனால், இந்தச் சார்பை ஒரு நேர்மறையான சொத்தாக உணராமல், ஒரு உயிரோட்டமான பிணைப்பாக உணராமல், தன்னைப் பாதுகாக்கும் சக்தியாக உணராமல், தனது இயற்கை உரிமைகளுக்கும், தனது பொருளாதார இருத்தலுக்கும் அச்சுறுத்தலாக அவர் பார்க்கிறார்.

மேலும், சமூகத்தில் அவர் வைக்கப்பட்டிருக்கும் இடம், அவரது உயிரியல்  கட்டமைப்பில் உள்ளார்ந்து இருக்கும் தான் என்ற தன் முனைப்பு போக்கைத் தீவிரப்படுத்துகிறது. இயல்பாகவே பலவீனமாக இருக்கும் சமூக போக்குகளை, மேலும் மேலும் பலவீனப்படுத்துகிறது. சமூகத்தின் ஒவ்வொரு நிலையில் இருக்கும் மனிதர்களும் இந்தச் சீரழிவு நிகழ்முறையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். தமது சொந்த அகந்தையில் சிறை பிடிக்கப்பட்டுள்ள அவர்கள் பாதுகாப்பற்றும், தனிமையாகவும் உணர்கிறார்கள்; ஒரு வகை அப்பாவித்தனமான, எளிமையான, பகட்டற்ற வாழ்வின் மகிழ்ச்சியை இழக்கிறார்கள். சமூகத்துக்குத் தன்னை அர்ப்பணித்துக் கொள்வதன் மூலமாகவே குறுகிய, அபாயங்கள் நிரம்பிய தனது வாழ்க்கையின் உண்மையான பொருளை ஒரு மனிதர் கண்டு கொள்ள முடியும்.

இன்று நிலவும் முதலாளித்துவ சமூகத்தின் பொருளாதார அராஜகம்தான் தீங்குகளின் உண்மையான மூலம் என்பது எனது கருத்து. பெரும் எண்ணிக்கையிலான உற்பத்தியாளர்கள் ஒருவரிடமிருந்து ஒருவர் அவர்களது உழைப்பின் பலன்களை பறித்துக் கொள்ள தொடர்ந்து முயற்சிப்பதை நாம் காண்கிறோம். அவ்வாறு பறித்துக் கொள்வது வன்முறையின் மூலம் நடக்கவில்லை, சட்டரீதியாக நிறுவப்பட்ட விதிகளைக் கவனமாகக் கடைப்பிடிப்பதன் மூலமே நடக்கிறது. இதைப் பற்றி பேசும் போது, உற்பத்தி சாதனங்கள் – அதாவது, நுகர்வு பொருட்களையும், கூடுதல் எந்திர சாதனங்களையும் உற்பத்தி செய்வதற்கான ஒட்டு மொத்த உற்பத்தித் திறன் –  சட்டப்படியாகவும், நடைமுறையிலும் தனியார் சொத்தாக உள்ளன என்பதை நினைவில் வைத்திருக்க வேண்டும்.

விளக்குவதற்கு எளிமையாக இருக்கும் வகையில் பின்வரும் விவாதத்தில், உற்பத்தி சாதனங்களின் உடைமையில் பங்கு இல்லாத அனைவரையும் தொழிலாளர்கள் என்று நான் குறிப்பிடுகிறேன். அந்தச் சொல் வழக்கமாக இந்தப் பொருளில் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை.

உற்பத்திச் சாதனங்களைச் சொந்தமாக வைத்திருப்பவர், தொழிலாளரின் உழைப்புச் சக்தியை வாங்கும் நிலையில் இருக்கிறார். உழைப்புச் சாதனங்களைப் பயன்படுத்தி தொழிலாளர் உற்பத்தி செய்யும் புதிய பொருட்கள் முதலாளியின் சொத்தாக மாறி விடுகின்றன. இந்த நிகழ்முறையின் சாராம்சமான விஷயம் என்னவென்றால் தொழிலாளர் உற்பத்தி செய்வதற்கும், அவர் பெறும் ஊதியத்துக்கும் இடையேயான உறவுதான். இரண்டுமே உண்மையான மதிப்பின் அலகுகளில் அளவிடப்படுகின்றன.

உழைப்பு ஒப்பந்தம், சுதந்திரமானதாக இருந்தாலும் தொழிலாளருக்குக் கிடைக்கும் வருமானம் அவர் உற்பத்தி செய்யும் பொருட்களின் உண்மை மதிப்பால் தீர்மானிக்கப்படுவதில்லை; மாறாக, அவரது குறைந்தபட்ச தேவைகளாலும், முதலாளிகளின் உழைப்பு சக்திக்கான தேவையை நிறைவு செய்ய போட்டி போடும் தொழிலாளர்களின் எண்ணிக்கையாலும் தீர்மானிக்கப்படுகின்றது. கோட்பாட்டில்கூடத் தொழிலாளருக்கான ஊதியம், அவர் உற்பத்தி செய்யப்படும் பொருளின் மதிப்பால் தீர்மானிக்கப்படுவதில்லை என்பதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

தனியார் மூலதனம் ஒரு சிலரிடம் குவியும் போக்கு காணப்படுகிறது. ஒரு பக்கம் முதலாளிகளுக்கிடையேயான போட்டி, இன்னொரு பக்கம் தொழில்நுட்ப முன்னேற்றமும், அதிகரிக்கும் உழைப்புப் பிரிவினையும் சிறு உற்பத்திக் கூடங்களை அழித்து விட்டுப் பெரும் தொழிற்சாலைகள் உருவாவதை ஊக்குவிப்பது இதற்குக் காரணமாகின்றன. இந்த வளர்ச்சிகளின் விளைவாக ஜனநாயகரீதியில் அமைப்பாக்கப்பட்ட அரசியல் சமூகத்தால்கூடக் கட்டுப்படுத்த முடியாத தனியார் மூலதன சிறு கும்பலின் சர்வாதிகாரம் தோன்றுகிறது.

சட்டமியற்றும் அவைகளின் உறுப்பினர்கள் அரசியல் கட்சிகளால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகின்றனர்; தனியார் முதலாளிகள் அவர்களுக்குப் பெருமளவு நிதி உதவி அளித்து அவர்கள் மீது தாக்கம் செலுத்துகின்றனர்; இதன் மூலம் அனைத்து நடைமுறை விஷயங்களைப் பொருத்தவரையில் வாக்காளர்களைச் சட்டமியற்றும் அவையிலிருந்து பிரித்து வைத்து விடுகின்றனர். இதன் விளைவு என்னவென்றால், மக்களின் பிரதிநிதிகள், மக்கள் தொகையின் நலிவுற்ற பிரிவினரின் நலன்களைப் போதுமான அளவு பாதுகாப்பதில்லை.

மேலும், தனியார் முதலாளிகள்  நேரடியாகவும், மறைமுகமாகவும் தகவல் தொடர்பின் முக்கியமான ஊடகங்களான பத்திரிகைகள், வானொலி, கல்வி போன்றவற்றைக் கட்டுப்படுத்துகின்றனர். எனவே, ஒரு தனிப்பட்ட குடிமகன் புறநிலையைச் சரியாக புரிந்து கொண்டு முடிவு எடுப்பதும் தனது அரசியல் உரிமைகளை அறிவுபூர்வமாகப் பயன்படுத்துவதும் பெரும்பாலான நேரங்களில் மிகக் கடினமாகவோ, அல்லது சாத்தியமற்றதாகவோ உள்ளது.

மூலதனத்தில் தனியுடைமை என்ற அடிப்படையிலான பொருளாதாரத்தில் நிலவும் நிலைமை இரண்டு முக்கிய கோட்பாடுகளை கொண்டிருக்கிறது : முதலில், உற்பத்திச் சாதனங்கள் (மூலதனம்) தனியாருக்குச் சொந்தமாக உள்ளன. அவற்றின் உடைமையாளர்கள் தம் விருப்பப்படி அவற்றைப் பயன்படுத்துகின்றனர். இரண்டாவதாக, உழைப்பு ஒப்பந்தம் சுதந்திரமானதாக உள்ளது.

இந்த வகையில் தூய்மையான முதலாளித்துவ சமூகம் என்ற ஒன்று நிச்சயமாக இல்லைதான். குறிப்பாக, தொழிலாளர்கள் நீண்ட, கடுமையான அரசியல் போராட்டங்களின் மூலம் குறிப்பிட்ட வகை தொழிலாளர்களுக்குச் “சுதந்திர உழைப்பு ஒப்பந்தத்தின்” மேம்பட்ட வடிவத்தைப் பெறுவதில் வெற்றியடைந்திருக்கிறார்கள். ஆனால், ஒட்டுமொத்தமாகப் பார்க்கும்போது இன்றைய பொருளாதாரம், “தூய்மை”யான முதலாளித்துவத்திலிருந்து பெருமளவு வேறுபடவில்லை என்று தெரிகிறது.

“உற்பத்தி இலாபத்துக்காகச் செய்யப்படுகிறது. பயன்பாட்டுக்காக இல்லை. “வேலை செய்ய திறமையும் விருப்பமும் உடைய எல்லோருக்கும் வேலை கிடைப்பதற்கு எந்த வழிவகையும் இல்லை; வேலை இல்லாதவர்களின் படை ஒன்று எப்போதுமே இருக்கிறது.

“எப்போது வேலை போகுமோ என்ற  பயத்தில்தான் தொழிலாளர் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்.”

வேலையில்லாதவர்களும் குறைவான சம்பளம் பெறும் தொழிலாளர்களும் இலாபகரமான சந்தையாக அமைவதில்லை என்பதால் நுகர்வு பொருட்களின் உற்பத்தி மட்டுப்படுத்தப்படுகிறது; அதன் விளைவாக பெருமளவு சிரமங்கள் ஏற்படுகின்றன. தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம், அனைவரது வேலைச் சுமையையும் குறைப்பதற்கு மாறாக, கூடுதல் வேலை இழப்பை உருவாக்குகிறது.

இலாப நோக்கமும், முதலாளிகளுக்கிடையேயான போட்டியும், மூலதனத்தை ஒன்று குவிப்பதிலும் பயன்படுத்துவதிலும் நிலையற்ற தன்மைக்குக் காரணமாக உள்ளது. இது கடும் பொருளாதார மந்தங்களுக்கு இட்டுச் செல்கிறது. கட்டற்ற போட்டி பெருமளவு உழைப்பை வீணாக்குவதற்கும் மேலே குறிப்பிட்ட தனிநபர்களின் சமூக உணர்வை முடக்கிப் போடுவதற்கும்  இட்டுச் செல்கிறது.

தனிநபர்களை முடக்கிப் போடுவது, முதலாளித்துவத்தின் மிக மோசமான தீங்கு என்று நான் கருதுகிறேன். தமது எதிர்கால வாழ்க்கைப் பணிக்குத் தயாராகும் மாணவர்கள், பொருள் ஈட்டுவதில் அடையும் வெற்றியை வியந்து வழிபடும் மனோபாவத்தின் அடிப்படையிலான, ஒரு அதீதமான போட்டி மனப்பான்மைக்குப் பயிற்றுவிக்கப்படுகிறார்கள்.

இந்த சாகடிக்கும் தீங்குகளை ஒழித்துக் கட்டுவதற்கு ஒரே வழிதான் உள்ளது என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன். சமூக இலக்குகளை நோக்கியதான கல்வி முறையுடன் கூடிய ஒரு சோசலிச பொருளாதாரத்தை கட்டியமைப்பதுதான் அந்த வழி. அத்தகைய ஒரு பொருளாதாரத்தில் உற்பத்தி சாதனங்கள் சமூகத்துக்கு சொந்தமாக்கப்பட்டு, திட்டமிட்ட முறையில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

சமூகத்தின் தேவைகளுக்கேற்ப உற்பத்தியை முறைப்படுத்திக் கொள்ளும் ஒரு திட்டமிட்ட பொருளாதாரம், வேலை செய்ய திறன் உடைய அனைவருக்கும் வேலையைப் பகிர்ந்து கொடுத்து, ஒவ்வொரு ஆண், பெண், குழந்தைக்கும் வாழ்வாதாரத்தை உறுதி செய்யும். ஒரு மனிதருக்கு வழங்கப்படும் கல்வி, அவரது உள்ளார்ந்த திறமைகளை வளர்ப்பதோடு, சக மனிதர்கள் மீதான பொறுப்புணர்வையும் வளர்க்கும். இப்போதைய சமூகத்தில் ஊக்குவிக்கப்படும் அதிகாரத்தையும் வெற்றியையும் வழிபடுவதற்கு மாற்றாக அது இருக்கும்.

இருப்பினும் திட்டமிட்ட பொருளாதாரம் மட்டுமே சோசலிசம் ஆகி விடாது என்பதை நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். ஒரு திட்டமிட்ட பொருளாதார அமைப்போடு தனிநபரை முழுமையாக அடிமைப்படுத்துவது இணைந்திருக்கலாம். உண்மையான சோசலிசத்தைச் சாதிப்பற்கு மிகக் கடினமான சில சமூக-பொருளாதார பிரச்சனைகளுக்கு விடை தேட வேண்டியிருக்கிறது; அனைத்தும் தழுவிய அரசியல் பொருளாதார அதிகாரத்தின் மையப்படுத்தலை அமல்படுத்தும் போதே அதிகார வர்க்கம் சர்வாதிகாரம் படைத்ததாகவும், அனைத்துக்கும் மேலே தன்னை நிறுத்திக் கொள்வதாகவும் மாறுவதை எப்படித் தடுப்பது? தனிமனிதரின் உரிமைகளை எப்படிப் பாதுகாப்பது, அதன் மூலம் அதிகார வர்க்கத்தின் அதிகாரத்துக்கு ஒரு ஜனநாயக எதிர்சக்தியை உருவாக்குவதை எப்படி உறுதி செய்வது?

மாறிச் செல்லும் கட்டத்தில் இருக்கும் நமது காலத்தில் (1949-ல் எழுதியது) சோசலிசத்தின் நோக்கங்கள் குறித்தும் அது சந்திக்கும் பிரச்சனைகள் குறித்தும் தெளிவு ஏற்படுத்திக் கொள்வது மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒன்று. இந்தப் பிரச்சனைகள் குறித்த சுதந்திரமான, தடையற்ற விவாதங்கள் முடக்கப்பட்ட இப்போதைய நிலைமைகளில்,(பார்க்க அடிக்குறிப்பு 2) இந்த பத்திரிகையை (monthly review)  தொடங்குவது மிக முக்கியமான பொதுச் சேவை என்று நான் கருதுகிறேன்.

மொழியாக்கம்: அப்துல்

– புதிய ஜனநாயகம், நவம்பர் 2017.

அடிக்குறிப்புகள்:

1. மிருகங்களை வேட்டையாடுவதைப் போல பிற இனங்களைச் சேர்ந்த மனிதர்களையும் வேட்டையாடுகின்ற ஒரு வர்க்கம், தன்னைத்தானே சமூகத்தின்  காவலனாக நியமித்துக்

கொண்டு, சமூகத்தின் உழைப்பைச் சுரண்டி உல்லாசமாக வாழ்வதை வெப்லன் குறிக்கிறார். ஐன்ஸ்டைன் முதலாளித்துவத்தை அந்த வர்க்கத்துடன் ஒப்பிடுகிறார்.

2. இரண்டாம் உலகப்போருக்குப் பின் சோசலிச ரசியாவின் செல்வாக்கு உலகெங்கும் அதிகரித்திருந்த சூழலில், சோசலிசக் கருத்தை ஆதரித்தவர்கள் அனைவரையும் அமெரிக்காவின் எதிரிகள், ரசிய உளவாளிகள் என்று முத்திரை குத்தி ஒடுக்கியது அமெரிக்க அரசு. 1947-56 காலகட்டத்தில் தலைவிரித்தாடிய மெக்கார்த்தியிசம் என்றழைக்கப்பட்ட இந்த அடக்குமுறையில் சாப்லின், ஐன்ஸ்டைன் உள்ளிட்ட பலரும் குறிவைத்து மிரட்டப்பட்ட சூழலை அவர் குறிப்பிடுகிறார். இந்த அடக்குமுறைக்குப் பணிய மறுத்தார் ஐன்ஸ்டைன்.

November 8, 2021In "புதிய ஜனநாயகம்"

சோசலிசம்: முதலாளிகளின் கொடுங்கனவு ! பாட்டாளிகளின் கலங்கரை விளக்கம் !!November 18, 2016In "அமெரிக்கா"

© This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 2.5 India License

ஏன் சோசலிசம்? - ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனால்

ஏன் சோசலிசம்?

ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனால்

இந்த கட்டுரை முதலில் முதல் இதழில் வெளியிடப்பட்டது மாதாந்திர ஆய்வு (மே 1949).

பொருளாதார மற்றும் சமூகப் பிரச்சினைகளில் நிபுணத்துவம் இல்லாத ஒருவர் சோசலிசம் என்ற தலைப்பில் கருத்துக்களை வெளிப்படுத்துவது நல்லதா? பல காரணங்களுக்காக நான் அதை நம்புகிறேன்.முதலில் விஞ்ஞான அறிவின் பார்வையில் இருந்து கேள்வியைக் கருத்தில் கொள்வோம். வானியல் மற்றும் பொருளாதாரம் ஆகியவற்றுக்கு இடையே அடிப்படை முறை வேறுபாடுகள் எதுவும் இல்லை என்று தோன்றலாம்: இரண்டு துறைகளிலும் உள்ள விஞ்ஞானிகள், இந்த நிகழ்வுகளின் ஒன்றோடொன்று தொடர்பை முடிந்தவரை தெளிவாக புரிந்துகொள்வதற்காக, சுற்றப்பட்ட நிகழ்வுகளின் பொதுவான ஏற்றுக்கொள்ளும் விதிகளைக் கண்டறிய முயற்சிக்கின்றனர். ஆனால் உண்மையில் அத்தகைய முறை வேறுபாடுகள் உள்ளன. தனித்தனியாக மதிப்பிடுவது மிகவும் கடினமான பல காரணிகளால் அடிக்கடி பாதிக்கப்படும் பொருளாதார நிகழ்வுகளால் பொருளாதாரத் துறையில் பொதுவான சட்டங்களைக் கண்டுபிடிப்பது கடினமாகிறது. கூடுதலாக, மனித வரலாற்றின் நாகரீக காலம் என்று அழைக்கப்படும் காலத்தின் தொடக்கத்தில் இருந்து திரட்டப்பட்ட அனுபவம் - நன்கு அறியப்பட்டபடி - எந்த வகையிலும் பிரத்தியேகமாக பொருளாதாரம் இல்லாத காரணங்களால் பெரிதும் பாதிக்கப்படுகிறது மற்றும் வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது. எடுத்துக்காட்டாக, வரலாற்றின் பெரும்பாலான முக்கிய மாநிலங்கள் தங்கள் இருப்பை கைப்பற்றுவதற்கு கடன்பட்டன. வெற்றிபெறும் மக்கள் தங்களை, சட்டரீதியாகவும் பொருளாதார ரீதியாகவும், கைப்பற்றப்பட்ட நாட்டின் சலுகை பெற்ற வகுப்பாக நிலைநிறுத்திக் கொண்டனர். நில உடைமையின் ஏகபோக உரிமையை அவர்கள் தங்களுக்குக் கைப்பற்றி, தங்கள் சொந்தப் பிரிவினரிடமிருந்து ஒரு பாதிரியாரை நியமித்தனர். பாதிரியார்கள், கல்வியின் கட்டுப்பாட்டில், சமூகத்தின் வர்க்கப் பிரிவை ஒரு நிரந்தர நிறுவனமாக ஆக்கி, மதிப்புகளின் அமைப்பை உருவாக்கினர். ஆனால் வரலாற்று பாரம்பரியம், நேற்றைய தினம்; மனித வளர்ச்சியின் "கொள்ளையடிக்கும் கட்டம்" என்று தோர்ஸ்டீன் வெப்லென் அழைத்ததை நாம் எங்கும் கடக்கவில்லை. கவனிக்கக்கூடிய பொருளாதார உண்மைகள் அந்தக் கட்டத்தைச் சேர்ந்தவை, அவற்றிலிருந்து நாம் பெறக்கூடிய சட்டங்கள் கூட மற்ற கட்டங்களுக்குப் பொருந்தாது. சோசலிசத்தின் உண்மையான நோக்கம் துல்லியமாக மனித வளர்ச்சியின் கொள்ளையிடும் கட்டத்தை கடந்து முன்னேறுவதே என்பதால், பொருளாதார விஞ்ஞானம் அதன் தற்போதைய நிலையில் எதிர்கால சோசலிச சமூகத்தின் மீது சிறிது வெளிச்சத்தை வீச முடியாது. இரண்டாவதாக, சோசலிசம் ஒரு சமூக-நெறிமுறை முடிவை நோக்கி இயக்கப்படுகிறது. விஞ்ஞானம், எனினும், முனைகளை உருவாக்க முடியாது, இன்னும் குறைவாக, அவற்றை மனிதர்களுக்குள் விதைக்க முடியாது; விஞ்ஞானம், அதிகபட்சம், சில இலக்குகளை அடைவதற்கான வழிமுறைகளை வழங்க முடியும். ஆனால், உயர்ந்த நெறிமுறைக் கொள்கைகளைக் கொண்ட ஆளுமைகளால் இந்த நோக்கங்கள் உருவாக்கப்படுகின்றன, மேலும் இந்த முனைகள் இறந்து பிறக்கவில்லை, ஆனால் உயிர் மற்றும் வீரியம் கொண்டவையாக இருந்தால், சமூகத்தின் மெதுவான பரிணாமத்தை பாதி அறியாமலேயே தீர்மானிக்கும் பல மனிதர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு முன்னோக்கி கொண்டு செல்லப்படுகின்றன. காரணங்கள், மனிதப் பிரச்சனைகள் பற்றிய கேள்வியாக இருக்கும் போது அறிவியல் மற்றும் அறிவியல் முறைகளை மிகைப்படுத்தி மதிப்பிடாமல் கவனமாக இருக்க வேண்டும். சமூகத்தின் அமைப்பை பாதிக்கும் கேள்விகளில் தங்களை வெளிப்படுத்தும் உரிமை நிபுணர்களுக்கு மட்டுமே உள்ளது என்று நாம் கருதக்கூடாது. மனித சமூகம் ஒரு நெருக்கடியை கடந்து கொண்டிருக்கிறது, அதன் ஸ்திரத்தன்மை கடுமையாக சிதைந்து விட்டது என்று எண்ணற்ற குரல்கள் சில காலமாக வலியுறுத்தி வருகின்றன. அத்தகைய சூழ்நிலையின் சிறப்பியல்பு, தனிநபர்கள் தாங்கள் சேர்ந்த சிறிய அல்லது பெரிய குழுவின் மீது அலட்சியமாகவோ அல்லது விரோதமாகவோ உணர்கிறார்கள். எனது அர்த்தத்தை விளக்குவதற்காக, ஒரு தனிப்பட்ட அனுபவத்தை இங்கே பதிவு செய்கிறேன். நான் சமீபத்தில் ஒரு புத்திசாலி மற்றும் நல்ல மனப்பான்மை கொண்ட ஒரு மனிதருடன் மற்றொரு போரின் அச்சுறுத்தலைப் பற்றி விவாதித்தேன், இது மனிதகுலத்தின் இருப்புக்கு தீவிரமாக ஆபத்தை விளைவிக்கும் என்று நான் கருதினேன், மேலும் ஒரு உயர்-தேசிய அமைப்பு மட்டுமே அந்த ஆபத்திலிருந்து பாதுகாப்பை வழங்கும் என்று நான் குறிப்பிட்டேன். அப்போது என் வருகையாளர் மிகவும் நிதானமாகவும் கூலாகவும் என்னிடம் கூறினார்: "மனித இனம் அழிந்து வருவதை நீங்கள் ஏன் மிகவும் ஆழமாக எதிர்க்கிறீர்கள்?" ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன்பு யாரும் இதைப் பற்றி இவ்வளவு இலகுவாகக் கூறியிருக்க மாட்டார்கள் என்று நான் நம்புகிறேன். வகையான. தனக்குள் ஒரு சமநிலையை அடைய வீணாக பாடுபட்ட ஒரு மனிதனின் கூற்று இது.

அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ வெற்றி பெறும் நம்பிக்கையை இழந்தது. இது ஒரு வேதனையான தனிமை மற்றும் தனிமையின் வெளிப்பாடாகும், இந்த நாட்களில் பலர் அவதிப்படுகிறார்கள். காரணம் என்ன? ஒரு வழி இருக்கிறதா?இது போன்ற கேள்விகளை எழுப்புவது எளிது, ஆனால் எந்த அளவு உறுதியுடன் பதில் சொல்வது கடினம். எவ்வாறாயினும், என்னால் முடிந்தவரை நான் முயற்சி செய்ய வேண்டும், இருப்பினும் நமது உணர்வுகள் மற்றும் முயற்சிகள் பெரும்பாலும் முரண்பாடானவை மற்றும் தெளிவற்றவை என்பதையும், அவற்றை எளிதான மற்றும் எளிமையான சூத்திரங்களில் வெளிப்படுத்த முடியாது என்பதையும் நான் நன்கு அறிந்திருக்கிறேன். மனிதன், ஒரே நேரத்தில் , ஒரு தனிமை மற்றும் ஒரு சமூக உயிரினம். ஒரு தனிமையில், அவர் தனது சொந்த இருப்பையும் தனக்கு நெருக்கமானவர்களின் இருப்பையும் பாதுகாக்கவும், தனது தனிப்பட்ட ஆசைகளை திருப்திப்படுத்தவும், தனது உள்ளார்ந்த திறன்களை வளர்த்துக் கொள்ளவும் முயற்சிக்கிறார். ஒரு சமூக ஜீவியாக, சக மனிதர்களின் அங்கீகாரத்தையும் பாசத்தையும் பெறவும், அவர்களின் இன்பங்களில் பங்கு கொள்ளவும், அவர்களின் துக்கங்களில் அவர்களுக்கு ஆறுதல் அளிக்கவும், அவர்களின் வாழ்க்கை நிலைமைகளை மேம்படுத்தவும் முயல்கிறார். இந்த மாறுபட்ட, அடிக்கடி முரண்படும், முயற்சிகளின் இருப்பு மட்டுமே ஒரு மனிதனின் சிறப்புத் தன்மையைக் குறிக்கிறது, மேலும் அவற்றின் குறிப்பிட்ட கலவையானது ஒரு நபர் எந்த அளவிற்கு உள் சமநிலையை அடைய முடியும் மற்றும் சமூகத்தின் நல்வாழ்வுக்கு பங்களிக்க முடியும் என்பதை தீர்மானிக்கிறது. இந்த இரண்டு டிரைவ்களின் ஒப்பீட்டு வலிமை, முக்கியமாக, பரம்பரை மூலம் சரி செய்யப்பட்டது என்பது மிகவும் சாத்தியம். ஆனால் இறுதியாக வெளிப்படும் ஆளுமை, ஒரு மனிதன் தனது வளர்ச்சியின் போது தன்னைக் கண்டுபிடிக்கும் சூழல், அவர் வளரும் சமூகத்தின் அமைப்பு, அந்தச் சமூகத்தின் பாரம்பரியம் மற்றும் குறிப்பிட்ட வகைகளை மதிப்பிடுவதன் மூலம் பெரும்பாலும் உருவாகிறது. நடத்தை. சுருக்கமான கருத்து "சமூகம்" என்பது தனிப்பட்ட மனிதனுக்கு அவனது சமகாலத்தவர்கள் மற்றும் முந்தைய தலைமுறையினருடனான அவரது நேரடி மற்றும் மறைமுக உறவுகளின் கூட்டுத்தொகை ஆகும். தனிமனிதன் சுயமாக சிந்திக்கவும், உணரவும், பாடுபடவும், வேலை செய்யவும் முடியும்; ஆனால் அவர் சமூகத்தை சார்ந்து இருக்கிறார்-அவரது உடல், அறிவு மற்றும் உணர்ச்சி இருப்பு-சமூகத்தின் கட்டமைப்பிற்கு வெளியே அவரைப் பற்றி சிந்திக்கவோ அல்லது புரிந்து கொள்ளவோ ​​இயலாது. "சமூகம்" தான் மனிதனுக்கு உணவு, உடை, வீடு, வேலைக்கான கருவிகள், மொழி, சிந்தனை வடிவங்கள் மற்றும் சிந்தனையின் பெரும்பாலான உள்ளடக்கங்களை வழங்குகிறது; "சமூகம்" என்ற சிறிய வார்த்தையின் பின்னால் மறைந்திருக்கும் பல மில்லியன் கணக்கான கடந்த கால மற்றும் நிகழ்கால மக்களின் உழைப்பு மற்றும் சாதனைகள் மூலம் அவரது வாழ்க்கை சாத்தியமாகிறது. எனவே, சமூகத்தின் மீது தனிமனிதன் சார்ந்திருப்பது இயற்கையின் உண்மையாகும், இது எறும்புகள் மற்றும் தேனீக்களைப் போலவே ஒழிக்கப்பட முடியாதது என்பது தெளிவாகிறது. இருப்பினும், எறும்புகள் மற்றும் தேனீக்களின் முழு வாழ்க்கை செயல்முறையும் கடினமான, பரம்பரை உள்ளுணர்வுகளால் மிகச்சிறிய விவரங்களுக்கு கீழே நிர்ணயிக்கப்பட்டாலும், மனிதர்களின் சமூக அமைப்பு மற்றும் பரஸ்பர உறவுகள் மிகவும் மாறக்கூடியவை மற்றும் மாற்றத்திற்கு ஆளாகின்றன. நினைவாற்றல், புதிய சேர்க்கைகளை உருவாக்கும் திறன், வாய்வழி தகவல்தொடர்பு பரிசு ஆகியவை உயிரியல் தேவைகளால் கட்டளையிடப்படாத வளர்ச்சியை மனிதர்களிடையே சாத்தியமாக்கியுள்ளன. இத்தகைய வளர்ச்சிகள் மரபுகள், நிறுவனங்கள் மற்றும் அமைப்புகளில் தங்களை வெளிப்படுத்துகின்றன; இலக்கியத்தில்; அறிவியல் மற்றும் பொறியியல் சாதனைகளில்; கலைப் படைப்புகளில். ஒரு குறிப்பிட்ட அர்த்தத்தில், மனிதன் தனது சொந்த நடத்தை மூலம் அவனது வாழ்க்கையில் செல்வாக்கு செலுத்த முடியும், மேலும் இந்த செயல்பாட்டில் நனவான சிந்தனையும் விருப்பமும் ஒரு பங்கை வகிக்க முடியும் என்பது எப்படி நடக்கிறது என்பதை இது விளக்குகிறது. மனிதன் பிறக்கும்போதே, பரம்பரை மூலம், ஒரு உயிரியல் அரசியலமைப்பை நாம் பெற வேண்டும். மனித இனத்தின் சிறப்பியல்புகளான இயற்கையான தூண்டுதல்கள் உட்பட நிலையான மற்றும் மாற்ற முடியாதவை என்று கருதுகின்றனர். கூடுதலாக, அவர் தனது வாழ்நாளில், அவர் சமூகத்திலிருந்து ஒரு கலாச்சார அரசியலமைப்பைப் பெறுகிறார், அதை அவர் சமூகத்திலிருந்து தொடர்பு மற்றும் பல வகையான தாக்கங்கள் மூலம் பெற்றார். இந்த கலாச்சார அரசியலமைப்புதான், காலப்போக்கில், மாற்றத்திற்கு உட்பட்டு, தனிமனிதனுக்கும் சமூகத்திற்கும் இடையிலான உறவை மிகப் பெரிய அளவில் தீர்மானிக்கிறது. நவீன மானுடவியல், பழமையான கலாச்சாரங்கள் என்று அழைக்கப்படும் ஒப்பீட்டு விசாரணையின் மூலம், நடைமுறையில் உள்ள கலாச்சார முறைகள் மற்றும் சமூகத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்தும் அமைப்பின் வகைகளைப் பொறுத்து, மனிதர்களின் சமூக நடத்தை பெரிதும் வேறுபடலாம் என்பதை நமக்குக் கற்பித்துள்ளது. மனிதனின் வாழ்க்கையை மேம்படுத்த பாடுபடுபவர்கள் தங்கள் நம்பிக்கையை நிலைநிறுத்துவது இதுதான்: மனிதர்கள் தங்கள் உயிரியல் அரசியலமைப்பின் காரணமாக, ஒருவரையொருவர் நிர்மூலமாக்கிக் கொள்ளவோ ​​அல்லது கொடூரமான, சுயமாக விதித்த விதியின் தயவில் இருக்கவோ கண்டிக்கப்படுவதில்லை. .இதன் அமைப்பு எப்படி என்று நம்மை நாமே கேட்டால்

மனித வாழ்க்கையை முடிந்தவரை திருப்திகரமாக மாற்றுவதற்கு சமூகமும் மனிதனின் கலாச்சார அணுகுமுறையும் மாற்றப்பட வேண்டும், சில நிபந்தனைகளை நாம் மாற்றியமைக்க முடியாது என்பதை நாம் தொடர்ந்து உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். முன்னர் குறிப்பிட்டபடி, மனிதனின் உயிரியல் இயல்பு, அனைத்து நடைமுறை நோக்கங்களுக்காக, மாற்றத்திற்கு உட்பட்டது அல்ல. மேலும், கடந்த சில நூற்றாண்டுகளின் தொழில்நுட்ப மற்றும் மக்கள்தொகை வளர்ச்சிகள் இங்கு தங்குவதற்கான நிலைமைகளை உருவாக்கியுள்ளன. ஒப்பீட்டளவில் அடர்த்தியான மக்கள்தொகையில், அவர்களின் தொடர்ச்சியான இருப்புக்கு இன்றியமையாத பொருட்களுடன், தீவிர உழைப்புப் பிரிவு மற்றும் அதிக

மையப்படுத்தப்பட்ட உற்பத்தி எந்திரம் முற்றிலும் அவசியம். தனிநபர்கள் அல்லது ஒப்பீட்டளவில் சிறிய குழுக்கள் முற்றிலும் தன்னிறைவு அடையும் போது, ​​திரும்பிப் பார்க்கும்போது, ​​மிகவும் அழகற்றதாகத் தோன்றும் காலம் என்றென்றும் போய்விட்டது. மனிதகுலம் இப்போதும் கூட உற்பத்தி மற்றும் நுகர்வு கொண்ட ஒரு கிரக சமூகமாக உள்ளது என்று கூறுவது ஒரு சிறிய மிகைப்படுத்தல் மட்டுமே. நமது கால நெருக்கடியின் சாராம்சம் என்ன என்பதை சுருக்கமாகச் சுட்டிக்காட்டும் நிலையை நான் இப்போது அடைந்துவிட்டேன். இது தனிநபருக்கும் சமூகத்திற்கும் உள்ள உறவைப் பற்றியது. தனிமனிதன் சமூகத்தை சார்ந்திருப்பதைக் காட்டிலும் அதிக விழிப்புணர்வை அடைந்துவிட்டான். ஆனால் அவர் இந்த சார்புநிலையை ஒரு நேர்மறையான சொத்தாகவோ, ஒரு கரிம பிணைப்பாகவோ, ஒரு பாதுகாப்பு சக்தியாகவோ அனுபவிக்கவில்லை, மாறாக அவரது இயற்கை உரிமைகளுக்கு அல்லது அவரது பொருளாதார இருப்புக்கு கூட அச்சுறுத்தலாக இருக்கிறது. மேலும், சமூகத்தில் அவரது நிலைப்பாடு, அவரது அலங்காரத்தின் அகங்கார உந்துதல்கள் தொடர்ந்து உச்சரிக்கப்படுகின்றன, அதே நேரத்தில் இயல்பிலேயே பலவீனமான அவரது சமூக இயக்கங்கள் படிப்படியாக மோசமடைகின்றன. எல்லா மனிதர்களும், சமூகத்தில் அவர்களின் நிலை என்னவாக இருந்தாலும், இந்த சீரழிவு செயல்முறையால் அவதிப்படுகிறார்கள். அறியாமலேயே தங்களுடைய சொந்த அகங்காரத்தின் கைதிகள், அவர்கள் பாதுகாப்பற்றவர்களாகவும், தனிமையாகவும், அப்பாவியாகவும், எளிமையாகவும், அசாத்தியமான வாழ்க்கை இன்பத்தை இழந்தவர்களாகவும் உணர்கிறார்கள். சமுதாயத்திற்காக தன்னை அர்ப்பணிப்பதன் மூலம் மட்டுமே மனிதன் குறுகிய மற்றும் ஆபத்தான வாழ்க்கையின் அர்த்தத்தைக் கண்டுபிடிக்க முடியும். இன்று நிலவும் முதலாளித்துவ சமூகத்தின் பொருளாதார அராஜகமே தீமையின் உண்மையான ஆதாரம் என்பது என் கருத்து. உற்பத்தியாளர்களின் ஒரு பெரிய சமூகத்தை நாம் நம் முன் காண்கிறோம், அதன் உறுப்பினர்கள் தங்கள் கூட்டு உழைப்பின் பலன்களை ஒருவருக்கொருவர் பறிக்க இடைவிடாமல் பாடுபடுகிறார்கள் - பலத்தால் அல்ல, ஆனால் ஒட்டுமொத்தமாக சட்டப்பூர்வமாக நிறுவப்பட்ட விதிகளுக்கு உண்மையாக இணங்குகிறார்கள். இந்த வகையில், உற்பத்திச் சாதனங்கள் - அதாவது நுகர்வோர் பொருட்கள் மற்றும் கூடுதல் மூலதனப் பொருட்களை உற்பத்தி செய்வதற்குத் தேவையான முழு உற்பத்தித் திறனும் சட்டப்பூர்வமாக இருக்கலாம், மேலும் பெரும்பாலானவை, தனிநபர்களின் தனிப்பட்ட சொத்து. எளிமைக்காக, பின்வரும் விவாதத்தில், உற்பத்திச் சாதனங்களின் உரிமையில் பங்கு கொள்ளாத அனைவரையும் "தொழிலாளர்கள்" என்று அழைப்பேன்-இருப்பினும், இந்த வார்த்தையின் வழக்கமான பயன்பாட்டிற்கு இது முற்றிலும் பொருந்தவில்லை. . உற்பத்தி சாதனங்களின் உரிமையாளர் தொழிலாளியின் உழைப்பு சக்தியை வாங்கும் நிலையில் இருக்கிறார். உற்பத்திச் சாதனங்களைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம், தொழிலாளி புதிய பொருட்களை உற்பத்தி செய்கிறான், அது முதலாளியின் சொத்தாக மாறுகிறது. இந்த செயல்முறையின் இன்றியமையாத அம்சம் என்னவென்றால், தொழிலாளி என்ன உற்பத்தி செய்கிறார் மற்றும் அவருக்கு என்ன ஊதியம் வழங்கப்படுகிறது, இவை இரண்டும் உண்மையான மதிப்பின் அடிப்படையில் அளவிடப்படுகின்றன. தொழிலாளர் ஒப்பந்தம் "இலவசமானது" எனில், தொழிலாளி பெறுவது அவர் உற்பத்தி செய்யும் பொருட்களின் உண்மையான மதிப்பால் அல்ல, மாறாக அவரது குறைந்தபட்ச தேவைகள் மற்றும் போட்டியிடும் தொழிலாளர்களின் எண்ணிக்கையுடன் தொழிலாளர் சக்திக்கான முதலாளிகளின் தேவைகளால் தீர்மானிக்கப்படுகிறது. வேலைகள். கோட்பாட்டில் கூட தொழிலாளியின் ஊதியம் அவனது பொருளின் மதிப்பால் தீர்மானிக்கப்படுவதில்லை என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டியது அவசியம். தனியார் மூலதனம் ஒரு சில கைகளில் குவிந்து கிடக்கிறது, ஓரளவு முதலாளிகளுக்கு இடையேயான போட்டி மற்றும் ஓரளவுக்கு தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி மற்றும் அதிகரித்து வருகிறது. உழைப்பைப் பிரிப்பது சிறியவற்றின் இழப்பில் பெரிய உற்பத்தி அலகுகளை உருவாக்குவதை ஊக்குவிக்கிறது. இந்த அபிவிருத்திகளின் விளைவு தனியார் மூலதனத்தின் ஒரு தன்னலக்குழு ஆகும், அதன் மகத்தான சக்தியை ஜனநாயக ரீதியாக ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட அரசியல் சமூகத்தால் கூட திறம்பட சரிபார்க்க முடியாது. சட்டமன்ற அமைப்புகளின் உறுப்பினர்கள் அரசியல் கட்சிகளால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்கள், பெரும்பாலும் நிதியுதவி அல்லது தனியார் முதலாளிகளால் செல்வாக்கு பெற்றவர்கள், அனைத்து நடைமுறை நோக்கங்களுக்காகவும், சட்டமன்றத்திலிருந்து வாக்காளர்களை பிரிக்கிறார்கள். இதன் விளைவு என்னவென்றால், மக்களின் நலன்களை மக்கள் பிரதிநிதிகள் போதுமான அளவு பாதுகாக்கவில்லை

மக்கள்தொகையில் பின்தங்கிய பிரிவுகள். மேலும், தற்போதுள்ள நிலைமைகளின் கீழ், தனியார் முதலாளிகள் தவிர்க்க முடியாமல் நேரடியாகவோ அல்லது மறைமுகமாகவோ முக்கிய தகவல் ஆதாரங்களை (பத்திரிகை, வானொலி, கல்வி) கட்டுப்படுத்துகிறார்கள். தனிப்பட்ட குடிமகன் புறநிலை முடிவுகளுக்கு வருவது மற்றும் அவரது அரசியல் உரிமைகளைப் புத்திசாலித்தனமாகப் பயன்படுத்துவது மிகவும் கடினம், உண்மையில் பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில் சாத்தியமற்றது. மூலதனத்தின் தனிப்பட்ட உரிமையை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு பொருளாதாரத்தில் நிலவும் சூழ்நிலையானது இரண்டு முக்கியக் கொள்கைகளால் வகைப்படுத்தப்படுகிறது: முதலில், உற்பத்தி சாதனங்கள் (மூலதனம்) தனியாருக்குச் சொந்தமானவை மற்றும் உரிமையாளர்கள் தங்களுக்கு ஏற்றவாறு அவற்றை அப்புறப்படுத்துகிறார்கள்; இரண்டாவது, தொழிலாளர் ஒப்பந்தம் இலவசம். நிச்சயமாக, அப்படி எதுவும் இல்லை தூய இந்த அர்த்தத்தில் முதலாளித்துவ சமூகம். குறிப்பாக, தொழிலாளர்கள், நீண்ட மற்றும் கசப்பான அரசியல் போராட்டங்கள் மூலம், சில வகை தொழிலாளர்களுக்கு "இலவச தொழிலாளர் ஒப்பந்தத்தின்" ஓரளவு மேம்பட்ட வடிவத்தைப் பெறுவதில் வெற்றி பெற்றுள்ளனர் என்பதைக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். ஆனால் ஒட்டுமொத்தமாக எடுத்துக் கொண்டால், இன்றைய பொருளாதாரம் "தூய்மையான" முதலாளித்துவத்திலிருந்து அதிகம் வேறுபடவில்லை. உற்பத்தி லாபத்திற்காக மேற்கொள்ளப்படுகிறது, பயன்பாட்டிற்காக அல்ல. வேலை செய்யத் தகுதியும் விருப்பமும் உள்ள அனைவரும் எப்பொழுதும் வேலை தேடும் நிலையில் இருப்பார்கள் என்று எந்த ஏற்பாடும் இல்லை; "வேலையற்றோர் இராணுவம்" எப்போதும் உள்ளது. தொழிலாளி தனது வேலையை இழக்க நேரிடும் என்ற அச்சத்தில் தொடர்ந்து இருக்கிறார். வேலையில்லாத மற்றும் குறைந்த ஊதியம் பெறும் தொழிலாளர்கள் லாபகரமான சந்தையை வழங்காததால், நுகர்வோர் பொருட்களின் உற்பத்தி தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது, மேலும் பெரும் சிரமம் அதன் விளைவாகும். தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம் அடிக்கடி வேலையில்லாத் திண்டாட்டத்தை ஏற்படுத்துகிறது, மாறாக அனைவருக்கும் வேலைச் சுமையைக் குறைக்கிறது. இலாப நோக்கம், முதலாளிகளுக்கு இடையே போட்டியுடன் இணைந்து, மூலதனத்தின் குவிப்பு மற்றும் பயன்பாட்டில் ஒரு உறுதியற்ற தன்மைக்கு காரணமாகிறது, இது பெருகிய முறையில் கடுமையான மந்தநிலைகளுக்கு வழிவகுக்கிறது. வரம்பற்ற போட்டியானது உழைப்பின் பெரும் விரயத்திற்கு வழிவகுக்கிறது, மேலும் நான் முன்பு குறிப்பிட்ட தனிநபர்களின் சமூக உணர்வை முடக்குகிறது. தனிநபர்களின் இந்த ஊனத்தை நான் முதலாளித்துவத்தின் மிக மோசமான தீமையாகக் கருதுகிறேன். நமது ஒட்டுமொத்த கல்வி முறையும் இந்த கொடுமையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு மிகைப்படுத்தப்பட்ட போட்டி மனப்பான்மை மாணவரிடம் புகுத்தப்படுகிறது, அவர் தனது எதிர்கால வாழ்க்கைக்கான தயாரிப்பாக கையகப்படுத்தும் வெற்றியை வழிபட பயிற்றுவிக்கப்படுகிறார். மட்டுமே உள்ளது என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன் ஒன்று இந்த பாரதூரமான தீமைகளை அகற்றுவதற்கான வழி, அதாவது ஒரு சோசலிச பொருளாதாரத்தை நிறுவுவதன் மூலம், சமூக இலக்குகளை நோக்கிய கல்வி முறையுடன் சேர்ந்து. அத்தகைய பொருளாதாரத்தில், உற்பத்திச் சாதனங்கள் சமூகத்திற்கே சொந்தமானவை மற்றும் திட்டமிட்ட முறையில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. சமூகத்தின் தேவைக்கேற்ப உற்பத்தியை சரிசெய்யும் திட்டமிட்ட பொருளாதாரம், செய்ய வேண்டிய வேலைகளை உழைக்கக்கூடிய அனைவருக்கும் பகிர்ந்தளித்து, ஒவ்வொரு ஆண், பெண் மற்றும் குழந்தைக்கும் வாழ்வாதாரத்தை உறுதி செய்யும். தனிநபரின் கல்வி, அவனது உள்ளார்ந்த திறன்களை ஊக்குவிப்பதோடு, நமது தற்போதைய சமுதாயத்தில் அதிகாரத்தையும் வெற்றியையும் மகிமைப்படுத்துவதற்குப் பதிலாக அவனது சக மனிதர்களுக்கான பொறுப்புணர்வு உணர்வை வளர்க்க முயற்சிக்கும். இருப்பினும், நினைவில் கொள்ள வேண்டியது அவசியம். திட்டமிட்ட பொருளாதாரம் இன்னும் சோசலிசமாக இல்லை. ஒரு திட்டமிட்ட பொருளாதாரம் தனிநபரின் முழுமையான அடிமைத்தனத்துடன் சேர்ந்து இருக்கலாம். சோசலிசத்தின் சாதனைக்கு மிகவும் கடினமான சில சமூக-அரசியல் பிரச்சனைகளின் தீர்வு தேவைப்படுகிறது: அரசியல் மற்றும் பொருளாதார அதிகாரத்தின் தொலைநோக்கு மையமயமாக்கலின் பார்வையில், அதிகாரத்துவம் அனைத்து சக்தி வாய்ந்ததாகவும், மிகைப்படுத்தப்பட்டதாகவும் மாறுவதைத் தடுப்பது எப்படி சாத்தியமாகும்? தனிநபரின் உரிமைகள் எவ்வாறு பாதுகாக்கப்படும் மற்றும் அதன் மூலம் அதிகாரத்துவத்தின் அதிகாரத்திற்கு ஜனநாயக எதிர் எடையை உறுதி செய்ய முடியும்?சோசலிசத்தின் நோக்கங்கள் மற்றும் பிரச்சனைகள் பற்றிய தெளிவு நமது மாற்றம் யுகத்தில் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. தற்போதைய சூழ்நிலையில், இந்த பிரச்சனைகள் பற்றிய இலவச மற்றும் தடையின்றி விவாதம் ஒரு சக்திவாய்ந்த தடையின் கீழ் வந்துள்ளதால், இந்த இதழின் அடித்தளத்தை ஒரு முக்கியமான பொது சேவையாக கருதுகிறேன்.


ஐன்ஸ்டீனின் "ஏன் சோசலிசம்?" மற்றும் 'மாதாந்திர விமர்சனம்': ஒரு வரலாற்று அறிமுகம்
ஜான் பெல்லாமி ஃபாஸ்டர் மூலம்(மே 01, 2024)
தலைப்புகள்: சுயசரிதை வரலாறு மார்க்சியம் ஊடகம் இயக்கங்கள் சோசலிசம் மாநில அடக்குமுறை இடங்கள்: அமெரிக்கா அமெரிக்கா


ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் (1959), அலெக்சாண்டர் டாப்கின் வரைந்த கரி மற்றும் வாட்டர்கலர். டாப்கின் (1908-1975) ஜாக் லெவின், ராபர்ட் குவாத்மே, பிலிப் எவர்குட் மற்றும் ரஃபேல் மற்றும் மோசஸ் சோயர் போன்ற இடதுசாரி கலைஞர்களுடன் இருபதாம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் அமெரிக்க யதார்த்தவாத பாரம்பரியத்தின் முக்கியமான ஓவியராக இருந்தார். மெக்சிகன் ஓவியர் ஜோஸ் கிளெமென்டே ஓரோஸ்கோவின் மாணவர் மற்றும் ஒத்துழைப்பாளர், அவரது பணி பட்லர் கலை நிறுவனம், நவீன கலை அருங்காட்சியகம், புரூக்ளின் அருங்காட்சியகம், விட்னி மியூசியம் ஆஃப் அமெரிக்கன் ஆர்ட், பிலடெல்பியா கலை அருங்காட்சியகம், நூலகம் ஆகியவற்றின் நிரந்தர சேகரிப்பில் உள்ளது. காங்கிரஸ், மற்றும் ஸ்மித்சோனியன் நிறுவனம்.
இது ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், சோசலிசம் ஏன் ?

ஃபெடரல் பீரோ ஆஃப் இன்வெஸ்டிகேஷன் இன் "ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு" இல் 1949 ஆம் ஆண்டு வசந்த கால நினைவுக் குறிப்பு, தகவல் சுதந்திரச் சட்டத்தின் கீழ் வெளியிடப்பட்ட FBI இன் ஆவணங்களின் ஒரு பகுதியாகக் கூறுகிறது :


ஏப்ரல் 1949 இல் [அந்தத் துறையில் உள்ள ஒரு முகவரால்] அறிவுறுத்தப்பட்டது, நஷுவா, நியூ ஹாம்ப்ஷயர் பகுதியில் ஒரு சுற்றறிக்கை விநியோகிக்கப்பட்டது, "மாதாந்திர விமர்சனம்", "ஒரு சுயாதீன சோசலிஸ்ட் பத்திரிகை" என்ற தலைப்பில் ஒரு புதிய பத்திரிகை அறிவிக்கப்பட்டது. முதல் இதழ் மே 1949 பதிப்பாக வெளிவரத் தேதியிடப்பட்டது. முதல் இதழில் ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனின் கட்டுரைகள் இருக்கும்—“ஏன் சோசலிசம்[?]”; பால் எம். ஸ்வீஸி—“அமெரிக்க முதலாளித்துவத்தில் சமீபத்திய வளர்ச்சி[கள்]”; ஓட்டோ நாதன்-"போலந்தில் சோசலிசத்திற்கு மாற்றம்"; லியோ ஹூபர்மேன் - "சோசலிசம் மற்றும் அமெரிக்க தொழிலாளர்".... Re: நியூயார்க் அறிக்கை, தேதி 3-15-51 உளவு-CH. 1

மீதமுள்ள செய்தி இருட்டடிப்பு செய்யப்பட்டுள்ளது. FBI இன் ஐன்ஸ்டீன் கோப்பில் உடனடியாகப் பின்தொடரும் மற்றொரு குறிப்பேடு, இதேபோல் திருத்தியமைக்கப்பட்டது:


"மாதாந்திர மதிப்பாய்வு" 66 பாரோ ஸ்ட்ரீட், நியூ யார்க் நகரம், "சுதந்திரமான சோசலிஸ்ட் இதழ்" என்று சுயமாக அறிவித்துக்கொண்டது, 1949 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் முதல் வெளிவரத் தொடங்கியது. முதல் இதழில் ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் பிறரின் கட்டுரைகள் இருந்தன. இந்த [விசாரணை] அறிக்கை மேலும் கூறியது, ஆசிரியர்கள் மற்றும் பங்களிப்பாளர்களின் பின்னணி சரிபார்ப்பில் உள்ள கட்டுரைகளின் ஆய்வில், இந்த இதழ் கம்யூனிசத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு அங்கீகரிக்கப்பட்ட கம்யூனிஸ்ட் கட்சி வழியைப் பின்பற்றியது என்பது தெரியவந்தது. நியூயார்க் அறிக்கை, தேதி 1-30-50; Re: உள் பாதுகாப்பு. 2

உலகின் மிகவும் பிரபலமான கோட்பாட்டு இயற்பியலாளரும் அதன் புகழ்பெற்ற விஞ்ஞானியுமான ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், அடால்ஃப் ஹிட்லரின் எழுச்சியால் ஜெர்மனியை விட்டு வெளியேறி, 1933 இல் அமெரிக்காவிற்கு குடிபெயர்ந்தார், அங்கு அவர் 1940 இல் குடியுரிமை பெற்றார். ஆனாலும், ஜே. எட்கர் ஹூவரின் FBI க்காக, ஐன்ஸ்டீன் தொடர்ந்து இருந்தார். ஒரு ஆபத்தான மற்றும் அமெரிக்கர் அல்லாத நபர், அவர் நாட்டில் இருப்பதன் மூலம் அமெரிக்காவின் உள் பாதுகாப்பை அச்சுறுத்துகிறார். 1949 இல் "ஏன் சோசலிசம்?" என்ற தலைப்பில் ஒரு கட்டுரையை அவர் வெளியிட்டார். புதிய கால இதழான மாதாந்திர மதிப்பாய்விற்காக: ஒரு சுயாதீன சோசலிஸ்ட் இதழ் FBI ஆல் அவரது வலுவான "கம்யூனிஸ்ட் அனுதாபங்களின்" நேரடி உறுதிப்படுத்தலாக பார்க்கப்பட்டது.

1932 ஆம் ஆண்டில் ஐன்ஸ்டீன் அமெரிக்காவிற்கு குடிபெயர முற்பட்ட போது FBI தனது கோப்பைத் திறந்தது, பெண் தேசபக்த கழகத்தின் (WPC) நீண்ட அறிக்கையுடன், அதன் தீவிர கம்யூனிச எதிர்ப்பு, ஐன்ஸ்டீனை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது என்று கூறியது. நாடு. " ஸ்டாலினும் கூட , ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனைப் போல உலகப் புரட்சி மற்றும் இறுதி அராஜகத்தை ஊக்குவிக்க பல அராஜக-கம்யூனிச சர்வதேச குழுக்களுடன் இணைந்திருக்கவில்லை" என்று WPC குற்றம் சாட்டியது. 3 FBI ஆனது ஐன்ஸ்டீனின் பல சோசலிச தொடர்புகள் பற்றிய அனைத்தையும் அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் சேகரித்து வந்தது. 4

ஆகஸ்ட் 2, 1939 இல் ஐன்ஸ்டீன் ஜனாதிபதி ஃப்ராங்க்ளின் டி. ரூஸ்வெல்ட்டுக்கு ஒரு அணுகுண்டை உருவாக்கும் சாத்தியக்கூறு பற்றி ஒரு கடிதம் அனுப்பிய போதிலும், மன்ஹாட்டன் திட்டத்திற்கு நேரடியாக இட்டுச் செல்லும் கடிதமாக அமெரிக்க இராணுவம் அவரைப் பாதுகாப்பு அபாயமாக அறிவித்தது. , மேலும் இரண்டாம் உலகப் போரின் போது அணுகுண்டைத் தயாரிப்பதில் இருந்தும், அதன் வளர்ச்சியில் இருந்தும் அவர் ஒதுக்கப்பட்டார், ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகி மீது அதை வீச ஜனாதிபதி ஹாரி எஸ். ட்ரூமன் எடுத்த முடிவு உட்பட. 5

1940 களின் பிற்பகுதியில், அமெரிக்க செனட்டர் ஜோசப் மெக்கார்த்தியின் பெயரிடப்பட்ட மெக்கார்திசத்துடன் தொடர்புடைய சிவப்பு பயம் ஏற்கனவே தொடங்கியது. ஏப்ரல் 1949 இல், ஐன்ஸ்டீனின் “ஏன் சோசலிசம்?” என்பதற்கு ஒரு மாதத்திற்கு முன்பு. மாதாந்திர விமர்சனம் , லைஃப் இதழில் வெளியிடப்பட்டது ( டைம் இதழின் சகோதரி வெளியீடு), நாட்டில் கம்யூனிசத்தின் ஐம்பது முன்னணி "டூப்ஸ் மற்றும் ஃபெலோ டிராவலர்ஸ்" பற்றிய இரண்டு பக்க புகைப்படத்தில் ஐன்ஸ்டீனை உள்ளடக்கியது. இசையமைப்பாளரும் நடத்துனருமான லியோனார்ட் பெர்ன்ஸ்டீன், நடிகர் சார்லி சாப்ளின், கவிஞர் லாங்ஸ்டன் ஹியூஸ், நாடக ஆசிரியர் லில்லியன் ஹெல்மேன், அமெரிக்க காங்கிரஸின் வீட்டோ மார்கண்டோனியோ, அமெரிக்க ஆய்வுகள் பேராசிரியர் எஃப்.ஓ. மேத்திசென், நாடக ஆசிரியர் ஆர்தர் மில்லர், அணு இயற்பியலாளர் பார்க் டோரிசன், பிலிப் ம்ரோரிசன், ஃபிலிப் ம்ரோரிசன், ஃபிலிப் ம்ரோரிசன், ஃபிலிப் ம்ரோரிஸ், ஃபிலிப் மோரிதி, ஃபிலிப் மார்கன்டோனியோ போன்ற பிரபலங்களும் இந்த பரவலில் இருந்தனர். மற்றும் வானொலி வர்ணனையாளர் ஜே. ரேமண்ட் வால்ஷ். முன்னாள் அமெரிக்க துணை ஜனாதிபதி ஹென்றி ஏ. வாலஸ் முந்தைய பக்கத்தில் "தலைசிறந்த சக பயணியாக" சித்தரிக்கப்பட்டார். 6

ஐன்ஸ்டீனின் "ஏன் சோசலிசம்?" என்பது பொது கம்யூனிச எதிர்ப்பு வெறியுடன் தொடர்புடைய அந்த நேரத்தில் எஃப்.பி.ஐ-யின் அச்சங்கள் மற்றும் சந்தேகங்களைச் சேர்த்தது என்பதில் சந்தேகமில்லை. சோசலிசத்திற்கு இதுவரை எழுதப்பட்ட மிக சுருக்கமான மற்றும் சக்திவாய்ந்த வழக்குகளில் ஒன்றாக இருந்தது. இது காலத்தின் சோதனையாக நிற்கும் ஒரு கட்டுரையாகும், மேலும் இது வெளியிடப்பட்ட தேதியை விட எழுபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இன்று உலகளவில் கொண்டாடப்படுகிறது.
"இந்த அர்த்தத்தில், நான் ஒரு சோசலிஸ்ட்"

1949 இல் ஐன்ஸ்டீன் சோசலிசத்திற்கு புதிய துவக்கம் இல்லை. 1895 இல், 16 வயதில், அவர் சூரிச்சின் ஃபெடரல் பாலிடெக்னிக் பள்ளியில் படிக்க சுவிட்சர்லாந்திற்குச் சென்றார். ஐன்ஸ்டீனைப் பொறுத்தவரை, 1905 ஆம் ஆண்டு "அதிசயமான ஆண்டாக" இருக்க வேண்டும், அப்போது அவர் சூரிச் பல்கலைக்கழகத்தில் தனது முனைவர் பட்டம் பெற்றார் மற்றும் அவரை உலகப் புகழ் பெறுவதற்காக கோட்பாட்டு இயற்பியலில் ஐந்து திருப்புமுனை கட்டுரைகளை (அவரது முனைவர் பட்ட ஆய்வு உட்பட) வெளியிட்டார். மனித முன்னேற்றம் மற்றும் படைப்பாற்றலின் உருவகமாக அவர் உலகளவில் போற்றப்பட வேண்டும்.

ஆனால் ஒரு விஞ்ஞானியாக ஐன்ஸ்டீனின் படைப்பாற்றல் மற்றும் அவரது உலகளாவிய தன்மை ஆகியவை சமத்துவ சமூகத்திற்கான அவரது அர்ப்பணிப்பிலிருந்து ஒருபோதும் பிரிக்கப்படவில்லை. அவர் ஒரு உறுதியான சோசலிஸ்ட், எண்ணற்ற தீவிரக் குழுக்கள் மற்றும் காரணங்களுடன் இணைந்தவர், மேலும் அனைத்து வகையான பாகுபாடுகளுக்கும் அர்ப்பணிப்புள்ள எதிர்ப்பாளர். 1911 இல் திறக்கப்பட்ட பிறகு, அவர் சூரிச்சில் உள்ள Grand Café ODEON இல் நிறைய நேரம் செலவிட்டார், இது ரஷ்ய தீவிரவாதிகளின் சந்திப்பு இடமாக இருந்தது, அவர்களில் Alexandra Kollontai, மற்றும், பின்னர், VI லெனின் மற்றும் லியோன் ட்ரொட்ஸ்கி, பலருடன் avant-garde கலாச்சார பிரமுகர்கள். அங்கு நடக்கும் பல அனல் பறக்கும் அரசியல்-கலாச்சார விவாதங்களில் அவர் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி சிக்கிக் கொண்டார். அவரது பயமுறுத்தும் சோசலிசமும் இல்லை. சில வரலாற்றுச் சூழ்நிலைகளில் புரட்சிகளின் அவசியத்தை அவர் கண்டார். நவம்பர் 19, 1918 அன்று, இரண்டாம் கைசர் வில்ஹெல்ம் பதவி விலகினார், ஐன்ஸ்டீன் தனது வகுப்பறை வாசலில் பிரபலமாக வெளியிட்டார்: "வகுப்பு ரத்து செய்யப்பட்டது: புரட்சி." 8 ஒரு வருடம் கழித்து அவர் எழுதினார்: "நான் திட்டமிட்ட பொருளாதாரத்தை ஆதரிக்கிறேன்... இந்த அர்த்தத்தில் நான் ஒரு சோசலிஸ்ட்." 9 1929 இல், அவர் கூறினார்: “தன்னை முழுவதுமாக தியாகம் செய்து, சமூக நீதியை நிலைநாட்ட தனது முழு ஆற்றலையும் அர்ப்பணித்த ஒரு மனிதராக லெனினை நான் மதிக்கிறேன். அவரது முறைகளை நான் நடைமுறையில் கருதவில்லை, ஆனால் ஒன்று நிச்சயம்: அவரது வகையைச் சேர்ந்த மனிதர்கள் மனிதகுலத்தின் மனசாட்சியின் பாதுகாவலர்களாகவும் மீட்டெடுப்பவர்களாகவும் உள்ளனர். 10 1931 ஆம் ஆண்டு ஒரு கட்டுரையில், "நான் பார்க்கும் உலகம்" என்ற கட்டுரையில் அவர் எழுதினார்: "வகுப்பு வேறுபாடுகள் நியாயமற்றவை என்று நான் கருதுகிறேன், மேலும் கடைசி முயற்சியில், சக்தியின் அடிப்படையில்." 11

பின்னர் அவர் அந்த அமைப்பின் சோவியத் தன்மையில் இருந்து தன்னை விலக்கிக் கொண்டாலும், ஐன்ஸ்டீன், பெர்ட்ரான்ட் ரஸ்ஸல், அப்டன் சின்க்ளேர் மற்றும் பிற சுயாதீன சோசலிஸ்டுகளுடன் சேர்ந்து 1932 இல் ஏகாதிபத்தியப் போர்களுக்கு எதிரான சர்வதேச காங்கிரஸின் பரந்த நிலைப்பாட்டில் கையெழுத்திட்டார். 12 1945 இல், அவர் அறிவித்தார்: "சோசலிசப் பொருளாதாரம் கொண்ட ஒரு மாநிலத்தில், சமூகத்தின் நலனுடன் ஒத்துப்போகும் அதிகபட்ச சுதந்திரத்தை அடைவதற்கு சராசரி தனிநபருக்கு வாய்ப்புகள் சிறப்பாக இருக்கும் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன்." 13

ஐன்ஸ்டீனின் நெருங்கிய நண்பரும் கூட்டாளியுமான ஓட்டோ நாதன் 1960 இல் அமைதி பற்றிய ஐன்ஸ்டீனில் விளக்கினார் :


ஐன்ஸ்டீன் ஒரு சோசலிஸ்ட். அவர் சோசலிசத்தில் நம்பிக்கை கொண்டிருந்தார், ஏனெனில், ஒரு உறுதியான சமத்துவவாதியாக, அவர் முதலாளித்துவத்தில் வர்க்கப் பிரிவினையையும் மனிதனால் மனிதனை சுரண்டுவதையும் எதிர்த்தார், இந்த அமைப்பு முந்தைய எந்த பொருளாதார அமைப்பையும் விட மிகவும் புத்திசாலித்தனமாக எளிதாக்குகிறது என்று அவர் உணர்ந்தார். அவர் ஒரு சோசலிஸ்டாக இருந்தார், ஏனெனில் ஒரு முதலாளித்துவப் பொருளாதாரம் அனைத்து மக்களின் நலனுக்காக போதுமான அளவு செயல்பட முடியாது என்பதையும் , முதலாளித்துவத்தின் பொருளாதார அராஜகமே சமகால சமூகத்தில் பல தீமைகளுக்கு ஆதாரமாக இருந்தது என்பதையும் அவர் உறுதியாக நம்பினார். இறுதியாக, அவர் ஒரு சோசலிஸ்டாக இருந்தார், ஏனென்றால் சோசலிசத்தின் கீழ், மனிதனுக்குத் தெரிந்த வேறு எந்த அமைப்பையும் விட, பொது நலனுடன் ஒத்துப்போகும் அதிகபட்ச சுதந்திரத்தை அடைவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் அதிகம் என்று அவர் நம்பினார். 14
ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் அறக்கட்டளை மற்றும் உயர் கல்வியில் மெக்கார்த்திசத்தின் எழுச்சி

1933 இல், ஐன்ஸ்டீன் பிரின்ஸ்டனில் புதிதாக நிறுவப்பட்ட மேம்பட்ட ஆய்வு நிறுவனத்தில் சேர்ந்தார். ஐன்ஸ்டீனைப் போலவே நாஜி ஜெர்மனியில் இருந்து அகதியாக வந்த பிரின்ஸ்டன் பொருளாதாரத் துறையில் வருகை தரும் பேராசிரியராக இருந்த நாதனுடன் அவர் அதிக நேரம் செலவிட வேண்டியிருந்தது. நாதன், ஒரு சோசலிச பொருளாதார நிபுணர், 1921 இல் ஜெர்மனியில் பொருளாதாரம் மற்றும் சட்டத்தில் முனைவர் பட்டம் பெற்றார், மேலும் வீமர் அரசாங்கத்தில் பொருளாதார ஆலோசகராக இருந்தார். அமெரிக்காவில், அவர் 1930-31 இல் ஜனாதிபதி ஹெர்பர்ட் ஹூவரின் வேலைவாய்ப்புக்கான அவசரக் குழுவில் பணியாற்றினார். அவர் 1933 இல் ஜெர்மனியில் தனது பதவிகளை ராஜினாமா செய்தார் மற்றும் 1933-35 இல் பிரின்ஸ்டனில் வருகை விரிவுரையாளராக பணியமர்த்தப்பட்டார், அதன் பிறகு அவர் 1935-42 வரை நியூயார்க் பல்கலைக்கழகத்திலும், 1942-44 வரை வாசாரிலும், 1946-52 இல் ஹோவர்ட் பல்கலைக்கழகத்திலும் கற்பித்தார். . நாதன் 1940 களின் முற்பகுதியில் வாசரில் மார்க்சிய ஆய்வுக் குழுவில் மார்க்சியப் பொருளாதாரம் பற்றி விரிவுரை செய்தார். அவர் ஐன்ஸ்டீனுடன் 1933 முதல் 1955 இல் இறக்கும் வரை நெருக்கமாக பணியாற்றினார், பெரும்பாலும் நிதி ஆலோசகராகவும் பணியாற்றினார். ஐன்ஸ்டீன் அவரை தனது "நெருங்கிய நண்பர்" மற்றும் நம்பிக்கைக்குரியவர் என்று குறிப்பிட்டார். நாதன் ஐன்ஸ்டீன் தோட்டத்தின் ஒரே நிறைவேற்றுபவராகவும், இணை அறங்காவலராகவும் (ஐன்ஸ்டீனின் செயலாளர் ஹெலன் டுகாஸுடன்) இருந்தார். அவர்களின் நீண்ட ஒத்துழைப்பின் போது, ​​ஐன்ஸ்டீன் அரசியல் மற்றும் கல்விப் பிரச்சினைகளில் நாதனை தனது பிரதிநிதியாகக் கருதினார், அனைத்து கேள்விகளுக்கும் அவர்களின் உடன்பாட்டை வலியுறுத்தினார். 15

ஐன்ஸ்டீனைப் பொறுத்தவரை, ஒரு மனிதாபிமான, முற்போக்கான கல்வி சோசலிச நோக்கத்தின் முன்னேற்றத்துடன் நேரடியாக இணைக்கப்பட்டது. 1946-47 இல், பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்தின் ஸ்தாபனத்தில் நாதனுடன் சேர்ந்து அவர் ஒரு முக்கிய பங்கை வகிக்க இருந்தார், முதலில் யூத அடிப்படையிலான மதச்சார்பற்ற உயர் கல்வி நிறுவனமாக கருதப்பட்டது, இது ஒரு இலவச பல்கலைக்கழகத்தின் புதிய, பரந்த கருத்தையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும். இங்கே, கல்வி சீர்திருத்தம் மற்றும் தீவிர சமூக மாற்றம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீனின் கருத்துக்கள் ஒன்றாக வர வேண்டும். பிராண்டீஸின் ஸ்தாபகமானது US ஐவி லீக் நிறுவனங்களில் உள்ள ஒதுக்கீட்டு முறையின் பிரதிபலிப்பாகும், அதே போல் மற்ற அனைத்து கல்லூரிகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்கள், மற்ற சிறுபான்மையினருடன் யூத மாணவர்களின் எண்ணிக்கையையும் கட்டுப்படுத்துகிறது. [16] புதிய பல்கலைக் கழகத்திற்கு ஐன்ஸ்டீனின் பெயரைப் பெயரிடுவதே அசல் முன்மொழிவாக இருந்தது, ஆனால் அவர் மறுத்து, அதற்குப் பதிலாக "ஒரு சிறந்த [பூர்வீகமாகப் பிறந்த] அமெரிக்கராக இருந்த ஒரு சிறந்த யூதரின்" பெயரிடப்பட வேண்டும் என்று அறிவித்தார். முன்னாள் அமெரிக்க உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதி லூயிஸ் பிராண்டீஸ்க்குப் பிறகு பல்கலைக்கழகம். [17] இருப்பினும், ஐன்ஸ்டீனின் ஆதரவு புதிய பல்கலைக்கழகத்தை தரைமட்டமாக்குவதற்கு முக்கியமானது. புதிய பல்கலைக்கழகத்தின் நிறுவனத்திற்கான முக்கிய நிதி ஆதாரம் உயர் கற்றலுக்கான ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் அறக்கட்டளை ஆகும், இதில் நாதன் அடங்கிய குழு இருந்தது. அறக்கட்டளையின் தலைவர் S. Ralph Lazrus, ஒரு முற்போக்கான அரசியல் கண்ணோட்டம் கொண்ட ஒரு பணக்கார தொழிலதிபர், அவர் பல்பொருள் அங்காடி சங்கிலியான அலைட் ஸ்டோர்ஸ் மற்றும் பென்ரஸ் வாட்ச் நிறுவனத்துடன் இணைக்கப்பட்டார். Brandeis இன் அறங்காவலர் குழுவிற்கு ஜார்ஜ் ஆல்பர்ட் தலைமை தாங்கினார் 18

ஜனவரி 1947 இல், உலகின் மிக முக்கியமான இடது பொருளாதார நிபுணர்களில் ஒருவரான பால் எம். ஸ்வீசி, The Theory of Capitalist Development: Principles of Marxian Political Economy (1942) என்ற புத்தகத்தை எழுதியவர். புதிய பல்கலைக்கழகத்திற்கான முன்மொழியப்பட்ட கட்டமைப்பை கோடிட்டுக் காட்டும், பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்திற்கான திட்டம் என்ற தலைப்பில் எண்பத்தேழு பக்க அறிக்கையை சமர்ப்பித்தது . [19] ஸ்வீஸி திட்டம் ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் அறக்கட்டளையால் தெளிவாக நியமிக்கப்பட்டது, இது ஐன்ஸ்டீனின் பிரதிநிதியாக நாதனிடமிருந்து வெளிப்பட்டது. நாதனும் அவரது நல்ல நண்பரும், சோசலிச தொழிலாளர் பத்திரிகையாளருமான லியோ ஹூபர்மேனும், நியூ யார்க் பல்கலைக்கழகத்தில் ஆசிரியராக இருந்தபோது, ​​கிட்டத்தட்ட தினமும் சந்தித்தனர். இதன் விளைவாக, நாதன் ஸ்வீசியுடன் பழகினார், அவருடன் ஹூபர்மேன் வலுவான நட்பையும் நெருங்கிய பணி உறவையும் கொண்டிருந்தார். 20

ஸ்வீஸியின் பிராண்டீஸ் திட்டம், அமெரிக்காவில் இருந்ததைப் போலல்லாமல், மிகவும் திறந்த, அணுகக்கூடிய மற்றும் முன்னோக்கி பார்க்கும் பல்கலைக்கழகத்தை உருவாக்குவதை நோக்கமாகக் கொண்டது. அதற்கு "இரண்டு முக்கிய வளாகங்கள்" இருந்தன. முதலாவதாக, "பல்கலைக்கழகத்தின் இதயமும் ஆன்மாவும்" "அதன் ஆசிரியர்களாக" இருக்கும், அவர்கள் பல்கலைக்கழகத்தையே இறுதி அதிகாரமாக நிர்வகிப்பார்கள். அனைத்து தரங்களும் ஊக்கங்களும் வெளியில் இருந்து வருவதை விட உள்ளிருந்து தீர்மானிக்கப்பட வேண்டும். இரண்டாவதாக, பல்கலைக்கழகமே " புலமை மற்றும் கற்றல் சமூகமாக " கருதப்படும் . நூறு பேர் கொண்ட ஆசிரியர் மற்றும் சுமார் ஐந்நூறு மாணவர்களுடன் தொடங்கும் முதல் தர சிறிய நிறுவனத்தை நிறுவுவதற்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்று ஸ்வீசி சுட்டிக்காட்டினார். ஆரம்ப முக்கியத்துவம் சமூக அறிவியல் மற்றும் மனிதநேயமாக இருக்கும், ஆசிரியர்கள் பள்ளிகளாக ஒழுங்கமைக்கப்பட்டுள்ளனர், துறைகள் அல்ல. "ஆசிரியர் மற்றும் மாணவர் அமைப்பு ஆகிய இரண்டிற்கும் தகுதியான நீக்ரோக்களை ஈர்ப்பதற்கு" முன்னுரிமை அளிக்கப்பட வேண்டும் என்றும், பல்கலைக்கழகம் வழங்கும் குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான புலமைப்பரிசில்கள் "நீக்ரோ மாணவர்களுக்கு பிரத்தியேகமாக" ஒதுக்கப்படும் என்றும் அவர் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டினார். இந்த முன்மொழிவுகள் அனைத்தும் நாதன் மற்றும் ஐன்ஸ்டீனின் கருத்துக்களுக்கு ஏற்ப இருந்தன, மேலும் நேதன் புதிய பல்கலைக்கழகத்தின் கட்டமைப்பின் ஐந்து பக்க அவுட்லைனை முன்வைத்தார். ஸ்வீஸியின் A Plan for Brandeis பல்கலைக்கழகத்தில் தனிப்படுத்தப்பட்ட ஒரு முக்கிய விமர்சனப் படைப்பு, Thorstein Veblen இன் அமெரிக்காவில் உள்ள உயர் கற்றல் ஆகும் . 21

இருப்பினும், உயர் கற்றலுக்கான ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் அறக்கட்டளைக்கும், அறக்கட்டளையின் முற்போக்கான கல்வித் திட்டங்கள் தொடர்பாக பிராண்டீஸ் அறங்காவலர் குழுவிற்கும் இடையே மோதல் ஏற்பட்டது. புதிய பல்கலைக்கழகத்திற்கு அதிபரை தேர்ந்தெடுக்கும் சூழலில் இது வெளிவர இருந்தது. ஒரு சாத்தியமான ஜனாதிபதியைத் தேடி, ஐன்ஸ்டீனின் ஆதரவுடன், ஹரோல்ட் லாஸ்கியைச் சந்திக்க நாதன் லண்டனுக்குச் சென்றார், சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஹூபர்மேன் மற்றும் ஸ்வீசி ஆகியோரால் ஊக்கப்படுத்தப்பட்டது, இருவரும் லண்டன் ஸ்கூல் ஆஃப் எகனாமிக்ஸ் (LSE) இல் லஸ்கியின் கீழ் படித்தவர்கள். 22 முன்னாள் ஹார்வர்ட் பயிற்றுவிப்பாளரும், பின்னர் பல ஆண்டுகளாக LSE இல் பேராசிரியராகவும், பிரிட்டிஷ் தொழிலாளர் கட்சியின் நிர்வாக உறுப்பினராகவும் இருந்த லஸ்கி, உலகின் முன்னணி அரசியல்-பொருளாதார சிந்தனையாளர்களில் ஒருவராக பரவலாக அங்கீகரிக்கப்பட்டார். 1939 ஆம் ஆண்டில், "நான் ஏன் மார்க்சிஸ்ட்" என்ற கட்டுரையை எழுதினார், முதலில் அமெரிக்காவில் தி நேஷன் பத்திரிகையில் வெளியிடப்பட்டது , பின்னர் 1950 இல் அவர் இறந்தவுடன் மாதாந்திர மதிப்பாய்வில் மறுபதிப்பு செய்யப்பட்டது . பெரும் மந்தநிலை மற்றும் நாசிசத்தின் எழுச்சிக்கு பதிலளித்து, அவர் அறிவித்தார். : “முதலாளித்துவக் கட்டமைப்பின் மீது ஒரு மையத் தாக்குதலுக்கான நேரம் வந்துவிட்டது. மொத்த சமூகமயமாக்கலை விட குறைவான எதுவும் நிலைமையை சரிசெய்ய முடியாது. அனைத்து மேற்கத்திய நாகரிகத்திலும் உள்ள மாற்று…, நான் நம்புகிறேன், பாசிசத்திற்கு விரைவான நகர்வு. 23

நாதன் மற்றும் ஐன்ஸ்டீன், உலகின் முன்னணி யூத சிந்தனையாளர்களில் ஒருவராக, மதச்சார்பற்ற கல்வி மற்றும் வலுவான சோசலிச விழுமியங்களைக் காட்ட உறுதிபூண்டவர், பிராண்டீஸ் ஜனாதிபதிக்கு சிறந்த தேர்வாக இருந்தார், சுதந்திரமான, மிகவும் திறந்த மற்றும் முற்போக்கானதாக வடிவமைக்க முடியும். அவர்கள் நினைத்த பல்கலைக்கழகம். ஐன்ஸ்டீன், ஆல்பர்ட்டின் ஆரம்ப ஆதரவுடன், மற்றும் அறங்காவலர் குழு மற்றும் அறக்கட்டளை ஆகிய இரண்டின் அங்கீகாரத்தையும் ஐன்ஸ்டீன் புரிந்துகொண்டார் (இது பின்னர் கேள்விக்குட்படுத்தப்பட்டாலும்), லஸ்கிக்கு கடிதம் எழுதினார், அவரை ஜனாதிபதியாக பதவி ஏற்கும்படி அழைத்தார். பிராண்டீஸ். 24 ஏப்ரல் 15, 1947 இல், ஐன்ஸ்டீன் தனது கடிதத்தில் கூறினார்:


அன்புள்ள திரு. லஸ்கி,

எனது நண்பர் திரு. ஓட்டோ நாதனிடம் இருந்து நீங்கள் சில மாதங்களுக்கு முன்பு கற்றுக்கொண்டது போல், அனைத்து அமெரிக்கர்களும் வெளிப்படையாகவோ அல்லது நுட்பமாகவோ பயன்படுத்திய ஒதுக்கீட்டு முறையின் காரணமாக ஒரு புதிய பல்கலைக் கழகத்தைக் கண்டுபிடிப்பதற்கான தீவிர முயற்சி இங்கு மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகிறது. கல்லூரிகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்கள். புதிய நிறுவனம் யூத நம்பிக்கை கொண்ட இளைஞர்கள் மற்றும் பெண்கள் மற்றும் பிற சிறுபான்மையினருக்கு முதல் வகுப்புக் கல்வியைப் பெறுவதை எளிதாக்கும் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம். அதேபோன்று, தற்போதைய சூழ்நிலையில் கடுமையான பாகுபாடுகளால் பாதிக்கப்பட்டுள்ள அந்த விஞ்ஞானிகள் மற்றும் அறிஞர்கள், அவர்கள் கற்பிக்கவும் வேலை செய்யவும் ஒரு இடத்தைக் கண்டுபிடிப்பதை சாத்தியமாக்குவோம் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம். பல்கலைக்கழகம் யூதர்களின் கைகளில் இருக்கும், ஆனால், சுதந்திரமான, நவீன மனப்பான்மையால், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, சுதந்திரமான புலமை மற்றும் ஆராய்ச்சியை வலியுறுத்தும் மற்றும் யாருக்கும் எதிரான பாகுபாடு தெரியாத ஒரு நிறுவனமாக அதை உருவாக்க நாங்கள் உறுதியாக இருக்கிறோம். பாலினம், நிறம், மதம், தேசிய தோற்றம் அல்லது அரசியல் கருத்து. கல்விக் கொள்கைகள், கற்பித்தல் மற்றும் ஆராய்ச்சி அமைப்பு பற்றிய அனைத்து முடிவுகளும் ஆசிரியர்களின் கைகளில் இருக்கும்.

பல்கலைக்கழகத்தின் முதல் தலைவரைத் தேர்ந்தெடுக்கும் அதிகாரத்தை அறங்காவலர் குழு என்னிடம் ஒப்படைத்துள்ளது. பல்கலைக்கழகத்தின் அடிப்படை அடித்தளத்தை நிர்ணயிப்பதில் எங்களுக்கு உதவுவது மற்றும் மிகவும் சார்ந்திருக்கும் ஆரம்ப ஆசிரியர்களைத் தேர்ந்தெடுத்து ஒழுங்கமைப்பது இந்த மனிதருக்கு சவாலான பணியாக இருக்கும். வாழும் யூதர்கள் மத்தியில் நீங்கள் ஒரு பெரிய சவாலை ஏற்று வெற்றிபெற அதிக வாய்ப்புள்ளவர் என்று நாங்கள் அனைவரும் உணர்கிறோம். பல அமெரிக்க கல்வியாளர்களை விட நீங்கள் அமெரிக்காவையும் அதன் கல்வி நிறுவனங்களையும் மிகவும் நெருக்கமாக அறிந்திருப்பது மட்டுமல்லாமல், ஒரு சிறந்த அறிஞராக உங்கள் நற்பெயர் நாடு முழுவதும் பரவலாக உள்ளது.

எனவே, அத்தகைய அழைப்பை பரிசீலிக்க நீங்கள் தயாரா என்று கேட்கவே எழுதுகிறேன். 25

லஸ்கி ஐன்ஸ்டீனின் சலுகைக்கு உடனடியாக பதிலளித்தார், துரதிர்ஷ்டவசமாக, தனிப்பட்ட மற்றும் குடும்ப காரணங்களுக்காகவும், பிரிட்டனில் சோசலிசத்திற்கான போராட்டத்திற்கான அவரது அர்ப்பணிப்பிற்காகவும், அவர் லண்டனை விட்டு வெளியேற முடியவில்லை, எனவே அவரால் அந்த பதவியை ஏற்க முடியவில்லை. [26] இருப்பினும், லாஸ்கியின் கடிதம் ஏற்கனவே பெறப்பட்ட பதவியை நிராகரித்த போதிலும், ஆல்பர்ட் லாஸ்கி வாய்ப்பை ஒரு சர்ச்சைக்குரிய பிரச்சினையாகவும், பல்கலைக்கழகத்தின் கட்டுப்பாட்டைக் கைப்பற்றுவதற்கான ஒரு வழியாகவும் தெளிவாகக் கண்டார். பல்கலைக்கழகத்தின் கல்வித் திசையை நிர்ணயிப்பதில் ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் அறக்கட்டளையின் பங்கை ரத்து செய்வதன் மூலம் நாதன் மற்றும் லாஸ்ரஸ் மற்றும் ஐன்ஸ்டீனை ஓரங்கட்டுவது இலக்காக இருந்தது. எனவே, லாஸ்கிக்கு வழங்குவதற்கான அவரது ஆரம்ப ஆதரவு இருந்தபோதிலும், ஆல்பர்ட் இப்போது எதிர் நடவடிக்கை எடுத்தார். இந்த குற்றச்சாட்டு சந்தேகத்திற்குரியதாக இருந்தபோதிலும், நாதன் மற்றும் லாஸ்ரஸ் (மறைமுகமாக ஐன்ஸ்டீனையே தொடர்புபடுத்தி) லாஸ்கிக்கு அத்தகைய வாய்ப்பை வழங்குவதில் தங்கள் அதிகாரத்தை மீறியதாக அவர் திடீரென்று கூறினார். அறக்கட்டளையின் இயக்குநர்கள் குழு ஒரு கூட்டத்தில் இந்த வாய்ப்பை அங்கீகரித்தது என்பதை ஆல்பர்ட் மறுத்தார், அவர் இப்போது கோரம் இல்லை என்று அறிவித்தார். 27 இன்னும் சொல்லப்போனால், லாஸ்கி தேர்வு ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது என்று அவர் வலியுறுத்தினார், ஏனெனில் அது தீவிரமான, "அமெரிக்கன் அல்லாத" அரசியலை பிரதிபலிக்கிறது. ஐன்ஸ்டீனின் பதில் நாதன் மற்றும் லாஸ்ரஸைப் பாதுகாத்து, அவர்கள் தனது முழு நம்பிக்கையையும், அவருடைய சொந்த கருத்துக்களுக்கு ஏற்ப செயல்பட்டதையும் தெளிவுபடுத்துவதாகும். முதலில் ஆல்பர்ட், அறங்காவலர் குழு மற்றும் அறக்கட்டளையின் ஒப்புதலைப் பெற்ற பிறகு லாஸ்கிக்கு கடிதம் எழுதியது அவரே என்று அவர் வலியுறுத்தினார். ஐன்ஸ்டீன் பிராண்டீஸ் உடனான தனது தொடர்பைத் துண்டித்து, உயர் கல்விக்கான ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் அறக்கட்டளையின் பெயரை பிராண்டீஸ் அறக்கட்டளை என்று மாற்ற ஏற்பாடு செய்தார், நாதன் மற்றும் லாசரஸ் இருவரும் தங்கள் பதவிகளை ராஜினாமா செய்தனர்.

ஆல்பர்ட்டின் கூற்றுப்படி, ஜூன் 23, 1947 அன்று நியூயார்க் டைம்ஸ் பத்திரிகையால் "பல்கலைக்கழக வரிசையில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட இடதுசாரி சார்பு" என்ற தலைப்பில், ஐன்ஸ்டீனின் கூட்டாளிகள் "கல்விக் கொள்கையை வடிவமைப்பதில் தங்களைத் தாங்களே ஆணவப்படுத்திக் கொண்டனர்". பல்கலைக்கழகம் "ஒரு தீவிர அரசியல் நோக்குநிலை," மற்றும் "மறைமுகமாக" ஒரு "முற்றிலும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத தேர்வு" என்று வெளிப்படுத்துகிறது. ஆல்பர்ட்டின் வார்த்தைகளில், “யூதர்களின் ஆதரவுடன் பல்கலைக்கழகத்தை நிறுவுவதற்கும், அமெரிக்க ஜனநாயகக் கொள்கைகளுக்கு முற்றிலும் அந்நியமான, கம்யூனிச தூரிகையால் தார் பூசப்பட்ட ஒரு மனிதனை அதன் தலைமைப் பொறுப்பில் அமர்த்துவதும், பல்கலைக்கழகத்தை ஆண்மைக்குறைவு என்று தொடக்கத்திலிருந்தே கண்டித்திருக்கும். அமெரிக்கவாதம் பிரச்சினையில் நான் சமரசம் செய்து கொள்ள முடியாது. மற்ற செய்தித்தாள்கள் லாஸ்கி ஒரு "சர்வதேச சோசலிஸ்ட் சாதனை" என்று ஆட்சேபனைக்குரியவர் என்று கூறி, கதையை எடுத்தன. [28] ஆல்பர்ட்டின் அரசியல் குற்றச்சாட்டுகள் 1946 ஆம் ஆண்டு நிறுவப்பட்ட ஒரு தீவிர கம்யூனிஸ்ட் எதிர்ப்பு அமைப்பான அமெரிக்க கல்விக்கான தேசிய கவுன்சிலின் கருத்துக்களுடன் முற்றிலும் ஒத்துப்போனது என்பது வெறும் தற்செயல் நிகழ்வு அல்ல. McCarthyite தந்திரோபாயங்களை அறிமுகப்படுத்தியதன் மூலம், சோசலிச கருத்துக்களுடன் தொடர்புடைய எந்தவொரு அறிவார்ந்த நபரும் அமெரிக்க பல்கலைக்கழகத்திற்கு தலைமை தாங்குவது ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது என்று ஆல்பர்ட் அறிவித்தார். 29

ஆல்பர்ட்டின் பொது அறிக்கைகளுக்கு அவரது வரைவு பதிலில் சுட்டிக்காட்டப்பட்டபடி, அவருக்கும் அவரது கூட்டாளிகளுக்கும் எதிராக பயன்படுத்தப்படும் சிவப்பு-பயமுறுத்தும் தந்திரங்களில் ஐன்ஸ்டீன் அதிர்ச்சியடைந்தார். எவ்வாறாயினும், அவரது உண்மையான பொது பதில் கட்டுப்படுத்தப்பட்டது மற்றும் புள்ளி:


நானும் எனது நண்பர்களான பேராசிரியர் ஓட்டோ நாதன் மற்றும் திரு. எஸ். ரால்ப் லாஸ்ரஸ் ஆகியோரும் வெளியேறிய சந்தர்ப்பத்தில் பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்தின் அறங்காவலர் குழுவின் திரு. ஜார்ஜ் ஆல்பர்ட் மற்றும் மற்றொரு உறுப்பினர் வெளியிட்ட செய்தி அறிக்கைகள் என்னை நம்பவைத்துள்ளன. சமூகத்திடம் இருந்து எந்த நன்மையையும் எதிர்பார்க்காத ஒரு தொடர்பைத் துண்டிக்க யாரும் மிக விரைவில் இல்லை. தற்போதுள்ள சூழ்நிலையிலும் தற்போதைய தலைமையிலும் நாங்கள் ஆர்வமாக இருந்த கல்வி நிறுவனத்தை சாதிக்க முடியாது என்ற முடிவுக்கு நானும் எனது கூட்டாளிகளும் மிகவும் தயக்கத்துடன் வந்தோம். 30

வில்லியம் ஜுக்கர்மேன் யூத வெளியீடான தி அமெரிக்கன் ஹீப்ருவில் எழுதியது போல் : “திரு. அல்பெர்ட்டின் அறிக்கை…[அது] ஒரு குறுகிய பாகுபாடான பிற்போக்கு அரசியல்வாதி அமெரிக்கன்-அமெரிக்கன் செயல்பாடுகள் குழுவின் உறுப்பினராக நடந்துகொள்கிறார், மறைந்த நீதிபதி பிராண்டீஸ் பெயரிடப்பட்ட பல்கலைக்கழகத்தின் தலைவர் அல்ல. 31
வாலஸ் பிரச்சாரம் மற்றும் மாதாந்திர மதிப்பாய்வின் பிறப்பு

அக்கால அடக்குமுறை சூழலில் ஒரு புதிய வகையான திறந்த, ஜனநாயகப் பல்கலைக் கழகத்தை உருவாக்கத் தவறியது. சமத்துவ மதிப்புகள், ஐன்ஸ்டீன் மீது ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. 1948 ஆம் ஆண்டில், ரூஸ்வெல்ட்டின் புதிய ஒப்பந்தத்தின் போது ஒரு கூட்டணியை உருவாக்கிய தீவிர-தொழிலாளர், சிவில் உரிமைகள் மற்றும் இடது-கல்வி சக்திகள் உட்பட நாட்டின் அனைத்து இடதுசாரி இயக்கங்களுக்கும் எதிராக இயக்கப்பட்ட கம்யூனிச எதிர்ப்பு வெறிக்கு மத்தியில். , ஐன்ஸ்டீன் ஜனாதிபதி தேர்தலில் முற்போக்கு கட்சி வேட்பாளரான வாலஸ் பின்னால் தனது ஆதரவை வீசினார். ரூஸ்வெல்ட்டின் புதிய ஒப்பந்தத்திற்கு உத்வேகத்தை வழங்கிய தீவிர சக்திகளின் ஆதரவை வாலஸ் கொண்டிருந்தார். அவரது பிரச்சாரம் பனிப்போரை எதிர்த்தது, அணு ஆயுதங்களின் சர்வதேச கட்டுப்பாட்டை ஆதரித்தது மற்றும் சிவில் உரிமைகள் மற்றும் தொழிலாளர் உரிமைகளை ஆதரித்தது. அவர் முற்போக்கு கட்சி அதிகாரப்பூர்வமாக தொடங்குவதற்கு சற்று முன்பு எடுக்கப்பட்ட ஒரு பிரபலமான புகைப்படம் ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் பால் ரோப்சன் வாலஸுக்கு அருகில் நிற்பதைக் காட்டுகிறது. 32 ஜூலை 1948 இல் பிலடெல்பியா மாநாட்டில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட முற்போக்குக் கட்சி மேடைக்கு ஹூபர்மேன் மற்றும் ஸ்வீசி முன்னுரை எழுதினார்கள். நியூ ஹாம்ப்ஷயரில் வாலஸ் பிரச்சாரத்தின் தலைவர் பதவியை ஸ்வீஸி ஏற்கவிருந்தார். 33

ஒரு மில்லியனுக்கும் அதிகமான வாக்குகளைப் பெற்றிருந்தாலும், வாலஸ் தேர்தலில் உறுதியாக தோல்வியடைந்தார், ஜனநாயகக் கட்சியின் ஜனாதிபதி வேட்பாளரான அப்போதைய ஜனாதிபதி ட்ரூமன் அவருக்கு எதிராக இயக்கிய சிவப்பு தூண்டுதல் பிரச்சாரத்தின் காரணமாக. [34] வாலஸின் பேரழிவுகரமான தோல்விக்குப் பிறகு, ஹூபர்மேன், ஸ்வீஸி, நாதன் மற்றும் ஐன்ஸ்டீன் போன்றவர்களும், வாலஸின் மோசமான தேர்தல் காட்சிக்கு ஒரு முக்கிய காரணம், சோசலிசத்திலிருந்து மட்டுமே வரக்கூடிய நேர்மறையான பார்வையை வெளிப்படுத்தத் தவறியதே என்று முடிவு செய்தனர். ஐன்ஸ்டீன் வாலஸ் "சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி ஒரு தாராளவாதி," ஒரு சோசலிஸ்ட் அல்ல என்று நம்பினார். 35

இந்தச் சூழ்நிலையில், ஹூபர்மேன், ஸ்வீஸி மற்றும் நாதன் ஆகியோர் அமெரிக்காவில் தேவைப்படுவது ஒரு சுதந்திரமான சோசலிசப் பத்திரிக்கைதான் என்று நம்பினர், அது காலத்தின் பின்னணியில் மட்டுமே இருக்க வேண்டியிருந்தாலும் கூட, தேவையான அரசியல் கல்வியையும் தொலைநோக்கையும் வழங்கும். வெறும் "பிடிக்கும் செயல், ஒரு பின்காப்பு நடவடிக்கை." 36 இதன் விளைவாக, மாதாந்திர மதிப்பாய்வைக் கண்டறிய அவர்கள் ஒன்றாக வேலை செய்யத் தொடங்கினர் . 1930 களில் ஹார்வர்ட் ஆசிரியர் சங்கத்தை உருவாக்குவதில் ஸ்வீசியுடன் இணைந்து பணியாற்றிய மற்றும் வாலஸின் தீவிர ஆதரவாளராக இருந்த மத்திசென் அவர்களுக்கு உதவினார். அவர் பத்திரிகைக்கு அதன் முதல் மூன்று வருடங்கள் ஒவ்வொன்றிலும் முக்கியமான $5,000 வழங்கினார். 37 நாதன் புதிய இதழின் ஸ்தாபக ஆசிரியர் குழுவில் ஒரு அமைதியான உறுப்பினராக இருந்தார், ஏற்கனவே பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர்கள் மீது மெக்கார்தியிட் தாக்குதல்கள் நடத்தப்பட்டதைக் கருத்தில் கொண்டு தலையில் இருக்க விரும்பவில்லை. அவர் மாதாந்திர மதிப்பாய்வின் முதல் இரண்டு இதழ்களுக்கு எழுதினார் மற்றும் அதன் திட்டமிடல் மற்றும் மேம்பாட்டில் பெரிதும் ஈடுபட்டார். இருப்பினும், வெளியீட்டின் ஆரம்ப ஆண்டில் அவரது பங்கு படிப்படியாக பின்வாங்கியது. ஐன்ஸ்டீனை முதல் இதழில் எழுத ஊக்குவிப்பதே மாதாந்திர மதிப்பாய்வில் அவர் நீடித்த பங்களிப்பாக இருந்தது. 38

எனவே, மாதாந்திர மதிப்பாய்வின் தொடக்க இதழ் மே 1949 இல் வெளியிடப்பட்டபோது, ​​​​ஹூபர்மேன் மற்றும் ஸ்வீசி ஆசிரியர்களாக பட்டியலிடப்பட்டனர், அதே நேரத்தில் இதழில் நான்கு கட்டுரைகளை எழுதியவர்கள் (இரண்டு தலையங்கங்களைத் தொடர்ந்து) ஐன்ஸ்டீன், ஸ்வீசி, ஹூபர்மேன் மற்றும் நாதன். . மாதாந்திர மதிப்பாய்வின் முதல் இதழில் ஐன்ஸ்டீனின் கட்டுரைதான் சோசலிசத்தின் அர்த்தத்தை வெளிப்படுத்தும் முக்கியப் பணியை எடுத்துக்கொண்டு FBIயின் கவனத்தை இதழின் மீது ஈர்த்தது.

"நான் ஏன் ஒரு சோசலிஸ்ட்" என்ற தலைப்பில் முக்கிய சோசலிஸ்டுகள் கட்டுரைகளை வெளியிடும் நீண்டகால பாரம்பரியம் இருந்தது. [39] நாதன், ஹூபர்மேன் மற்றும் ஸ்வீசியின் ஆதரவுடன், ஐன்ஸ்டீனிடம் இதுபோன்ற ஒரு கட்டுரையை எழுதுமாறு பரிந்துரைத்தார். எவ்வாறாயினும், ஐன்ஸ்டீன் முற்றிலும் மாறுபட்ட வடிவத்தை எடுக்க முடிவு செய்தார், ஆனால் அவரது சொந்த அகநிலைக் கருத்துகளின் அடிப்படையில் அல்ல, மாறாக ஒரு சோசலிசப் பாதையைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கான நேரடியான புறநிலை வழக்கை உருவாக்கி, "ஏன் சோசலிசம்?" என்ற தனித்துவமான தரத்திற்கு வழிவகுத்தார். அறிவியல் தன்மை. 40
ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் சோசலிசத்திற்கான குறிக்கோள் வழக்கு

ஐன்ஸ்டீனின் “ஏன் சோசலிசம்?” என்ற தீவிர சுருக்கத்துடன் எழுதப்பட்டது. ஆறு பக்கங்களுக்கு மேல் இருந்தது. தனித்தன்மை வாய்ந்த அவரது சொந்த தயாரிப்பு என்றாலும், இது இரண்டு சிறந்த சமூக பொருளாதார சிந்தனையாளர்களின் செல்வாக்கைக் காட்டியது: வெப்லென் மற்றும் கார்ல் மார்க்ஸ். சி. ரைட் மில்ஸ் பிரபலமாக வெப்லனின் தி தியரி ஆஃப் தி லீஷர் கிளாஸின் அறிமுகத்தில் எழுதியது போல் , "அமெரிக்கா உருவாக்கிய அமெரிக்காவின் சிறந்த விமர்சகர் தோர்ஸ்டீன் வெப்லென் ஆவார்." 41 1940களில், வெப்லென் ஐன்ஸ்டீனின் விருப்பமான எழுத்தாளர்களில் ஒருவராக இருந்தார். 1944 ஆம் ஆண்டில், ஐன்ஸ்டீன் எழுதினார், "[பெர்ட்ராண்ட்] ரஸ்ஸலின் படைப்புகளைப் படித்ததற்கு நான் எண்ணற்ற மகிழ்ச்சியான மணிநேரங்களுக்கு கடன்பட்டிருக்கிறேன், இது தோர்ஸ்டீன் வெப்லனைத் தவிர, வேறு எந்த சமகால அறிவியல் எழுத்தாளரிடமும் சொல்ல முடியாது." 42 ஐன்ஸ்டீன் மார்க்ஸை ஒரு சிறந்த சிந்தனையாளராகப் பார்த்தார், அவரை யூத பாரம்பரியத்தில் இருந்து எழும் மனித சுதந்திரத்தின் விளக்கமாக பாருக் ஸ்பினோசாவுடன் சேர்த்து மதிப்பிட்டார். அவர் அறிவித்தது போல்: "யூத மக்களின் பாரம்பரியத்தில் பொதிந்துள்ள நீதி மற்றும் பகுத்தறிவின் அன்பு உள்ளது, அது இப்போதும் எதிர்காலத்திலும் அனைத்து நாடுகளின் நன்மைக்காக தொடர்ந்து செயல்பட வேண்டும். நவீன காலத்தில் இந்த பாரம்பரியம் ஸ்பினோசா மற்றும் கார்ல் மார்க்ஸை உருவாக்கியுள்ளது. 43

“ஏன் சோசலிசம்?” முதல் பாதி வெப்லனின் கருத்துக்களுடன் தொடர்புடையது. ஐன்ஸ்டீன் தனது கட்டுரையை கேள்வி மற்றும் பதிலுடன் தொடங்கினார்: “பொருளாதார மற்றும் சமூகப் பிரச்சினைகளில் நிபுணத்துவம் இல்லாத ஒருவர் சோசலிசம் என்ற தலைப்பில் கருத்துக்களை வெளிப்படுத்துவது நல்லதா? பல காரணங்களுக்காக நான் நம்புகிறேன். ” "மனித வளர்ச்சியின் 'கொள்ளையடிக்கும் கட்டம்' என்று Thorstein Veblen அழைத்ததை இன்றுவரை நாம் எங்கும் முறியடிக்கவில்லை என்று அவர் விளக்கினார். சோசலிசத்தின் உண்மையான நோக்கம் மனித வளர்ச்சியின் கொள்ளையடிக்கும் கட்டத்தை வென்று முன்னேறுவதே துல்லியமாக இருப்பதால், பொருளாதாரம் விஞ்ஞானம் அதன் தற்போதைய நிலையில் எதிர்கால சோசலிச சமூகத்தின் மீது சிறிது வெளிச்சத்தை வீச முடியாது. [44] சோசலிசம் "சமூக-நெறிமுறை முடிவை நோக்கி இயக்கப்பட்டது" என்பதும், சாதாரணமாக புரிந்து கொள்ளப்பட்டபடி, விஞ்ஞானம் சிறிதளவு பங்களிப்பை அளிக்கும். எனவே, தற்போதைய பொருளாதார ஏற்பாடுகளில் வல்லுநர்கள் "சமூகத்தின் அமைப்பை பாதிக்கும் கேள்விகளில் தங்களை வெளிப்படுத்தும் உரிமை கொண்டவர்கள்" அல்ல. 45

இந்த நேரத்தில் ஐன்ஸ்டீனின் முக்கிய ஆக்கிரமிப்பு அணு ஆயுதங்களால் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படும் இருத்தலியல் அச்சுறுத்தலை எதிர்கொண்டு உலக அமைதிக்கான போராட்டமாக இருந்தது. சமாதானம் பற்றிய கேள்வி சமூகத்துடனான தனிநபரின் உறவோடு நேரடியாக இணைக்கப்பட்டுள்ளது. சமகால முதலாளித்துவத்தில் உள்ள பொதுவான தனிநபர், அப்போது நிலவிய பயங்கரமான சூழ்நிலைகளால் மிகவும் அந்நியப்பட்டு, மனச்சோர்வடைந்தார், பொருளாதார தோற்றம் மற்றும் போரின் அச்சுறுத்தலில் இருந்து எழும். ஐன்ஸ்டீன் எழுதியது போல், "நான் சமீபத்தில் ஒரு புத்திசாலி மற்றும் நல்ல மனப்பான்மை கொண்ட மனிதருடன் மற்றொரு போரின் அச்சுறுத்தலைப் பற்றி விவாதித்தேன், இது மனிதகுலத்தின் இருப்பை தீவிரமாக ஆபத்தில் ஆழ்த்தும், மேலும் ஒரு உயர்-தேசிய அமைப்பு மட்டுமே ஆபத்திலிருந்து பாதுகாப்பை வழங்கும் என்று நான் குறிப்பிட்டேன். அப்போது என் வருகையாளர், மிகவும் அமைதியாகவும் கூலாகவும் என்னிடம் கூறினார்: 'மனித இனம் அழிந்து வருவதை நீங்கள் ஏன் மிகவும் ஆழமாக எதிர்க்கிறீர்கள்?'' 46

வேறொன்றுமில்லை, சமகால சமூக மற்றும் தார்மீக நெருக்கடியை மிகத் தெளிவாகச் சுட்டிக்காட்டிய ஐன்ஸ்டீன் கூறினார்: “ஒரு நூற்றாண்டுக்கு முன்பு யாரும் இதுபோன்ற ஒரு அறிக்கையை இவ்வளவு இலகுவாக வெளியிட்டிருக்க மாட்டார்கள் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன். தனக்குள் ஒரு சமநிலையை அடைய வீணாகப் பாடுபட்டு, வெற்றிபெறும் நம்பிக்கையை அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ இழந்த ஒரு மனிதனின் கூற்று இது. இது ஒரு வேதனையான தனிமை மற்றும் தனிமையின் வெளிப்பாடாகும், இந்த நாட்களில் பலர் அவதிப்படுகிறார்கள். காரணம் என்ன? வெளியேற வழி இருக்கிறதா?” 47 மனிதகுலம் எதிர்கொள்ளும் இருத்தலியல் நெருக்கடியை எதிர்கொள்ள மறுத்ததே, மனித இருப்பின் தொடர்ச்சியின் முக்கியத்துவத்தை மறுக்கும் அளவுக்குச் சென்று, விரக்தியையும் அந்நியப்படுதலையும் நாடகமாக்கியது . .

"மனிதன்," ஐன்ஸ்டீன் "ஏன் சோசலிசம்?," "ஒரே நேரத்தில் ஒரு தனிமை மற்றும் ஒரு சமூக உயிரினம்" என்று குறிப்பிட்டார். மனிதனின் குணாதிசயம் தனிப்பட்ட மற்றும் சமூக இயக்கங்களின் விளைவாகும், உள் மற்றும் வெளிப்புற சக்திகளை பிரதிபலிக்கிறது. 48 ஒவ்வொரு நபரும் சமூகத்தில் இருந்து ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட "உயிரியல் அரசியலமைப்பு" மற்றும் "கலாச்சார அரசியலமைப்பு" இரண்டையும் கொண்டுள்ளனர், இது ஒன்றாக ஒருவரின் வளர்ச்சியை பாதிக்கிறது. ஆயினும்கூட, தனிநபர்கள் நனவு, தகவல்தொடர்பு மற்றும் சமூகத்தால் முன்வைக்கப்படும் கட்டுப்பாடுகளுக்குள் ஒவ்வொருவரும் தேர்ந்தெடுக்கும் செயல்கள் ஆகியவற்றின் மூலம் தங்கள் சொந்த வாழ்க்கையை ஓரளவிற்கு பாதிக்க முடிகிறது, இது மாற்றத்திற்கு உட்பட்டது. "மனிதர்களின் சமூக நடத்தை, நடைமுறையில் உள்ள கலாச்சார முறைகள் மற்றும் சமூகத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்தும் அமைப்பின் வகைகளைப் பொறுத்து பெரிதும் வேறுபடலாம். மனிதனின் வாழ்க்கையை மேம்படுத்த பாடுபடுபவர்கள் தங்கள் நம்பிக்கையை நிலைநிறுத்துவது இதுதான்: மனிதர்கள் தங்கள் உயிரியல் அரசியலமைப்பின் காரணமாக, ஒருவரையொருவர் நிர்மூலமாக்கிக் கொள்ளவோ ​​அல்லது கொடூரமான, சுயமாக விதித்த விதியின் தயவில் இருக்கவோ கண்டிக்கப்படுவதில்லை . ." 49

இந்த வலுவான நம்பிக்கையே ஐன்ஸ்டீனை தனது கட்டுரையில் இன்றைய சமுதாயத்தின் கட்டமைப்பை எடுத்துரைக்க வழிவகுத்தது. இன்று சமூகத்தின் மீது தனிநபரின் சார்பு, "இந்தச் சார்புநிலையை தனிநபர் ஒரு கரிம பிணைப்பாக, ஒரு பாதுகாப்பு சக்தியாக அனுபவிக்கவில்லை, மாறாக அவனது இயற்கை உரிமைகளுக்கு அல்லது அவனது பொருளாதார இருப்புக்கு கூட அச்சுறுத்தலாக உணர்கிறான். ." ஏனென்றால், சமூகத்தின் அமைப்பு "அகங்கார உந்துதல்களை" வலியுறுத்துவதாகவும், அதே நேரத்தில் "இயல்பிலேயே பலவீனமான" தனிநபரின் அலங்காரத்தில் உள்ள "சமூக உந்துதல்களை" பலவீனப்படுத்துவதாகவும் உள்ளது. சமுதாயத்திற்காக தன்னை அர்ப்பணிப்பதன் மூலம் மட்டுமே மனிதன் குறுகிய மற்றும் ஆபத்தான வாழ்க்கையின் அர்த்தத்தைக் கண்டுபிடிக்க முடியும். 50

இந்த கட்டத்தில் தனது வாதத்தின் பெரும்பகுதிக்கு மார்க்ஸை நம்பிய ஐன்ஸ்டீன், இன்றைய "முதலாளித்துவ சமுதாயத்தில்" "உற்பத்தியாளர்களின் ஒரு பெரிய சமூகம்" இருந்தாலும், அவர்களில் பெரும்பாலோர் "தங்கள் கூட்டு உழைப்பின் பலன்களை" இழந்துள்ளனர் என்று வலியுறுத்தினார். "சமூகத்தின் முழு உற்பத்தித் திறனும்" "பெரும்பாலும்... தனிநபர்களின் தனிப்பட்ட சொத்து." இங்கே, அவர் "எளிமைக்காக" (அதாவது, உயர் மட்ட சுருக்கத்தில்), முதலாளித்துவ வர்க்க சமூகத்தின் முக்கிய பண்புகளை கோடிட்டுக் காட்டினார். அத்தகைய அமைப்பில், "'தொழிலாளர்கள்'...[அல்லது] உற்பத்திச் சாதனங்களின் உரிமையில் பங்கு கொள்ளாத அனைவரும்" தங்கள் "உழைப்பு சக்தியை" "உற்பத்தி சாதனங்களின் உரிமையாளருக்கு" விற்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளனர். 51 முதலாளியின் "குறைந்தபட்சத் தேவைகளை" பூர்த்தி செய்வதற்காக, தொழிலாளிக்கு முதலில் கொடுக்கப்பட்டதைத் தாண்டி உருவாக்கப்பட்ட முழு உபரியையும் (மதிப்பு) உரிமையாளருக்குப் பொருத்தும் நிலையில் உள்ளது. "கோட்பாட்டளவில் கூட தொழிலாளியின் ஊதியம் அவரது பொருளின் மதிப்பால் தீர்மானிக்கப்படுவதில்லை என்பதைப் புரிந்துகொள்வது முக்கியம்," என்று அவர் எழுதினார். 52

முதலாளித்துவ வர்க்க சமூகத்தின் முக்கிய முரண்பாடுகள், ஐன்ஸ்டீனின் கருத்துப்படி, அதன் சமத்துவமின்மையை ஊக்குவிப்பதில் இருந்து உருவானது. சமத்துவ நிலைமைகளை நோக்கிச் செல்வதற்குப் பதிலாக, "தனியார் மூலதனம் ஒரு சில கைகளில் குவிக்க முனைகிறது" திரட்சி செயல்முறையின் இயல்பான செயல்பாட்டின் மூலம், "பெரிய உற்பத்தி அலகுகளின் உருவாக்கம்" "சிறியவற்றின் இழப்பில்" நிகழ்கிறது. இது "தனியார் மூலதனத்தின் தன்னலக்குழுவை" உருவாக்குகிறது, அது "ஜனநாயக ரீதியாக ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட சமூகத்தால் கூட திறம்பட சரிபார்க்க முடியாது". தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசியல்வாதிகள் மற்றும் அவர்கள் சார்ந்த கட்சிகள் வாக்காளர்கள் மற்றும் மக்கள்தொகையில் பெரும் பகுதியினருக்கு இடையில் நிற்கும் "பெரும்பாலும் நிதியுதவி அல்லது தனியார் முதலாளிகளால் செல்வாக்கு பெற்றவர்கள்" என்பதால் இது இன்னும் அதிகமாக உள்ளது. "மேலும், தற்போதுள்ள நிலைமைகளின் கீழ், தனியார் முதலாளிகள் தவிர்க்க முடியாமல் நேரடியாகவோ அல்லது மறைமுகமாகவோ, முக்கிய தகவல் ஆதாரங்களை (பத்திரிகை, வானொலி, கல்வி) கட்டுப்படுத்துகிறார்கள், இது சமூகத்தையும் ஒட்டுமொத்த மக்களையும் ஆளுவோருக்கு இடையில் மத்தியஸ்தம் செய்கிறது. 53

முதலாளித்துவம், ஐன்ஸ்டீன் விளக்கியது, "உற்பத்தியானது லாபத்திற்காக மேற்கொள்ளப்படுகிறது, பயன்படுத்துவதற்காக அல்ல," பல பின்தங்கிய மற்றும் பின்தங்கிய நிலையில் உள்ளது. இந்த அமைப்பு "வேலையில்லாத இராணுவத்தால்" ஆதரிக்கப்படுகிறது, இதனால் தொழிலாளி மீண்டும் உழைப்பின் இருப்பு இராணுவத்தில் தள்ளப்படுவதைப் பற்றி தொடர்ந்து பயப்படுகிறார். புதிய தொழில்நுட்ப மேம்பாடுகள் பெரும்பாலும் தொழிலாளர்கள் வேலையில் இருந்து தூக்கி எறியப்படுவதை விளைவிக்கிறது, இதன் மூலம் வேலையில்லாதவர்களின் இராணுவம் மற்றும் உரிமையாளர்களின் ஒப்பீட்டு சக்தியை மேலும் மேம்படுத்துகிறது. 54 "லாப நோக்கமும்", கட்டுப்பாடற்ற போட்டியும் சேர்ந்து, கடுமையான பொருளாதார நெருக்கடிகள், "பெரும் உழைப்பு விரயம்" மற்றும் "தனிநபர்களின் சமூக நனவை முடக்குதல்" ஆகியவற்றிற்கு பொறுப்பாகும். கடைசியானது "முதலாளித்துவத்தின் மிக மோசமான தீமை" ஆகும், ஏனெனில் இது சமூகத்தை மக்களுக்கு எதிராக மாற்ற அனுமதிக்கிறது. "நம்முடைய முழு கல்வி முறையும்" இத்தகைய அந்நியப்பட்ட மதிப்புகளை வளர்க்கிறது, இதனால் "இந்த தீமையால் பாதிக்கப்படுகிறது." 55

"இந்த பாரதூரமான தீமைகளை அகற்ற ஒரே ஒரு வழி இருப்பதாக நான் உறுதியாக நம்புகிறேன் , அதாவது ஒரு சோசலிச பொருளாதாரத்தை ஸ்தாபிப்பதன் மூலம், சமூக இலக்குகளை நோக்கிய ஒரு கல்வி முறையுடன் இணைந்திருப்பதன் மூலம்" என்று ஐன்ஸ்டீன் அறிவித்தார். அத்தகைய பொருளாதாரத்தில், உற்பத்திச் சாதனங்கள் சமூகத்திற்கே சொந்தமானவை மற்றும் சமூக மற்றும் தனிப்பட்ட தேவைகளுக்கு ஏற்ப திட்டமிட்ட முறையில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. "தனிநபரின் கல்வி, அவரது சொந்த உள்ளார்ந்த திறன்களை ஊக்குவிப்பதோடு, நமது தற்போதைய சமுதாயத்தில் அதிகாரம் மற்றும் வெற்றியை மகிமைப்படுத்துவதற்குப் பதிலாக, சக மனிதர்களுக்கான பொறுப்புணர்வு உணர்வை வளர்க்க முயற்சிக்கும்." 56 , லாஸ்கிக்கு அவர் எழுதிய கடிதத்தில், "பாலினம், நிறம், மதம், தேசிய தோற்றம் அல்லது அரசியல் கருத்து ஆகியவற்றின் காரணமாக யாருக்கும் அல்லது எதிராக பாகுபாடு காட்டாத" கல்வி நிறுவனத்தை உருவாக்குவதற்கு அவர் அளித்த முக்கியத்துவத்தை இங்கே காண்கிறோம். அதில் ஒன்று "கல்வி கொள்கைகள், கற்பித்தல் மற்றும் ஆராய்ச்சி அமைப்பு பற்றிய அனைத்து முடிவுகளும் ஆசிரியர்களின் கைகளில் இருக்கும்," வணிக அதிபர்கள் நிறைந்த அறங்காவலர் குழுக்கள் அல்ல.

"ஒரு திட்டமிடப்பட்ட பொருளாதாரம் இன்னும் சோசலிசமாக இல்லை" என்று ஐன்ஸ்டீன் வலியுறுத்தினார். இது "தனி நபரின் அடிமைத்தனத்தின்" முடிவைக் குறிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. சோசலிசத்தின் உண்மையான சாதனை என்பது ஜனநாயகத்தை மட்டுப்படுத்துவதற்குப் பதிலாக நீட்டிப்பு பற்றிய கேள்விகள், அதிகாரத்துவத்தை எதிர்த்துப் போராடுதல் மற்றும் தனிநபரின் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பது போன்ற முக்கியமான பிரச்சினைகளைக் குறிக்கிறது. மாதாந்திர மதிப்பாய்வைக் குறிப்பிடுவதன் மூலம் அவர் தனது கட்டுரையை முடித்தார் , அதன் ஸ்தாபகத்தை அவர் வலுவாக ஆதரித்தார்: "சோசலிசத்தின் நோக்கங்கள் மற்றும் பிரச்சனைகள் பற்றிய தெளிவு நமது மாற்றத்தின் யுகத்தில் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. தற்போதைய சூழ்நிலையில், இந்த பிரச்சனைகள் பற்றிய இலவச மற்றும் தடையின்றி விவாதம் ஒரு சக்திவாய்ந்த தடையின் கீழ் வந்துள்ளதால், இந்த இதழின் அடித்தளத்தை ஒரு முக்கியமான பொது சேவையாக நான் கருதுகிறேன். 57

"சக்திவாய்ந்த தடை" என்பது மெக்கார்தியிசம் பின்னர் அமெரிக்க சமூகத்தின் முழு உரையாடலையும் ஆதிக்கம் செலுத்தியது. அன்-அமெரிக்கனிசத்தின் குற்றச்சாட்டுகளுக்கு இரையாகி பிராண்டீஸில் ஒரு புதிய, சுதந்திரமான பல்கலைக்கழகத்தை உருவாக்கும் முயற்சியில் ஐன்ஸ்டீன் நேரடியாக அதன் சக்தியை உணர்ந்திருந்தார்; வாலஸ் பிரச்சாரத்தில் அவரது பங்கில், அவர் கம்யூனிசத்தின் "டூப் மற்றும் ஃபாலோ ட்ராவல்யர்" என்று வர்ணிக்கப்படுவதற்கு வழிவகுத்தது; மற்றும் சூனிய வேட்டை பாணியில் அவர் மிக நெருக்கமாக தொடர்பு கொண்டிருந்த பல சோசலிஸ்டுகள் மற்றும் தீவிரவாதிகள் மீது தாக்குதல் நடத்தினார். ஐன்ஸ்டீனின் உலகப் புகழ் மற்றும் அந்தஸ்து அவரை கிட்டத்தட்ட தீண்டத்தகாதவராக ஆக்கினாலும், மாதாந்திர மதிப்பாய்வின் முதல் இதழில் எழுதிய மற்ற ஆசிரியர்களுக்கு இது உண்மையாக இல்லை . ஹூபர்மேன், ஸ்வீஸி மற்றும் நாதன் ஆகியோர், மெக்கார்தைட் விசாரணைக்கு முன் அழைக்கப்பட்டனர், மேலும் ஐன்ஸ்டீனால் பிரபலமாக பரிந்துரைக்கப்பட்டபடி, முதல் திருத்தத்தில் தங்கள் வழக்குகளை நிறுத்தி, பெயர்களை பெயரிட மறுத்து ஒத்துழைத்ததற்காக சிறைக்கு அச்சுறுத்தப்பட்டனர். 58
"ஏன் சோசலிசம்?" அல்லது "ஏன் தாராளமயம்?"

ஐன்ஸ்டீனின் பெயரின் வலிமை மற்றும் அவரது பார்வைகளின் வலிமை அத்தகையது, இன்றும், "ஏன் சோசலிசம்?" வெளியிடப்பட்டு எழுபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும், சோசலிசத்திற்கான அவரது உறுதிப்பாட்டை மறுக்க அல்லது குறைக்க முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன, மேலும் "ஏன்? சோசலிசம்?” சிறிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது, சொல்லத் தோன்றியதைச் சொல்லவில்லை, அவருடைய சொந்த அறிவுசார் வளர்ச்சியால் முரண்பட்டது மற்றும் நம் காலத்திற்கு உண்மையான முக்கியத்துவம் இல்லை. ஐன்ஸ்டீனின் பெரும்பாலான வாழ்க்கை வரலாற்று சிகிச்சைகள் அவரது அரசியலை முற்றிலும் புறக்கணிக்கின்றன. 59 உண்மையில், ஐன்ஸ்டீன் ஒரு அரசியல் தீவிரவாதி, பெரும்பாலும் இடதுசாரிகளின் ட்ரிப்யூனாகக் கருதப்படுபவர் என்ற சிரமமான உண்மையுடன் இது தொடர்புடையது.

இருப்பினும், சமீபத்திய ஆண்டுகளில், ஐன்ஸ்டீனின் அரசியல் கருத்துக்களில் ஆர்வம் ஃபிரெட் ஜெரோம் 2002 இல் தி ஐன்ஸ்டீன் ஃபைலின் வெளியீட்டின் விளைவாக அதிகரித்துள்ளது , இது அவரது இடதுசாரி அரசியல் பார்வைகளுக்காக FBI அவரைப் பின்தொடர்வதைப் பதிவு செய்தது. 2007 இல், எழுத்தாளர்கள் டேவிட் ஈ. ரோவ் மற்றும் ராபர்ட் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அறிஞர்கள் இருவரும், ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் என்ற திருத்தப்பட்ட தொகுப்பை பிரின்ஸ்டன் பல்கலைக்கழக அச்சகத்தில் வெளியிட்டனர். புத்தகம் விரைவில் ஒரு விலைமதிப்பற்ற ஆதாரமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டது, பல ஆதாரங்களில் இருந்து பொருட்களை ஒன்றாகக் கொண்டுவருகிறது, அவற்றில் சில முன்பு வெளியிடப்படவில்லை. ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன் ஒரு பொதுவான அறிமுகம் மட்டுமல்லாமல், அவர்களின் சேகரிப்பில் சேர்க்கப்பட்டுள்ள பல்வேறு பொருட்களைப் பற்றிய விரிவான வர்ணனையையும் வழங்கினர்.

யூத மதம், சியோனிசம், இஸ்ரேல் மற்றும் பாலஸ்தீனம் ஆகிய கேள்விகளுக்கு வெளியே ஐன்ஸ்டீனின் இனவெறிக்கான பல சிகிச்சைகள் விலக்கப்பட்டதே ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன் புத்தகத்தின் மிகத் தெளிவான குறைபாடு ஆகும். "[இரண்டாம் உலகப் போருக்கு] பிறகுதான், ஐன்ஸ்டீன், "கறுப்பர்கள் மீதான அமெரிக்காவின் வெள்ளையர்களின் மேன்மை உணர்வுகளில் வெளிப்படும் அடிமைத்தனத்தின் நீடித்த மரபு பற்றி மேலும் வலியுறுத்தத் தொடங்கினார்" என்று அவர்கள் எழுதினர். இருப்பினும், 1931-32 ஆம் ஆண்டிலேயே அமெரிக்காவில் இனவெறி பற்றி ஐன்ஸ்டீன் எழுதியுள்ளார் என்பதை ஒப்புக்கொண்டு, இந்த முக்கிய கட்டுரை தி க்ரைசிஸ் இதழில் எழுதப்பட்டது என்ற முக்கியமான உண்மையை விட்டுவிட்டு, அவர்கள் இதற்குத் தகுதிபெற வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. WEB Du Bois ஐத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை. 60 ஐன்ஸ்டீனின் அரசியல் பற்றிய ரோ மற்றும் ஷுல்மானின் கணக்கில் ரோப்சன் மட்டுமே தோன்றுகிறார், டு போயிஸ் அல்ல, அப்போதும் கூட, ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் வாலஸுடன் இருக்கும் பிரபலமான புகைப்படம் தொடர்பாக மட்டுமே ரோப்சன் குறிப்பிடப்படுகிறார். 61

ஆயினும்கூட, ஐன்ஸ்டீனை ஒரு சோசலிஸ்ட்டிலிருந்து ஒரு தாராளவாதியாக மாற்ற வடிவமைக்கப்பட்ட புத்தகத்தின் அரசியல் நிகழ்ச்சி நிரலுடன் தொடர்புடைய ஐன்ஸ்டீனின் அரசியலில் மற்றொரு நுட்பமான குறைபாடு உள்ளது . இங்கே, ரோவும் ஷுல்மானும் சோசலிசம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீனின் மிகவும் பிரபலமான அறிக்கையான “ஏன் சோசலிசம்?” என்பதை உள்ளே-வெளியே மாற்ற முயல்கின்றனர். உண்மையில், ஐன்ஸ்டீனின் "ஏன் சோசலிசம்?", ரோவ் மற்றும் ஷுல்மான் கூற்று, அதன் தலைப்பு இருந்தபோதிலும், உண்மையில் சோசலிசத்திற்கான ஒரு வழக்கு அல்ல, மாறாக ஒரு வகையான இடது-தாராளவாதத்திற்கான வழக்கு. இதில் மறைமுகமாக "ஏன் சோசலிசம்?" "ஏன் தாராளமயம்?" என்ற தலைப்பில் இருந்திருக்க வேண்டும். எனவே, ஐன்ஸ்டீனை ஒரு சோசலிஸ்ட் என்று வர்ணிப்பதில் ஐன்ஸ்டீனை முற்றிலும் தவறாகப் புரிந்து கொண்டதற்காக, ஐன்ஸ்டீனின் நெருங்கிய நண்பரும் நம்பிக்கையாளரும் மற்றும் அவரது எஸ்டேட்டின் நிர்வாகி/அறங்காவலருமான நாதனை அவர்கள் கடுமையாக விமர்சிக்கின்றனர். 62 "ஏன் சோசலிசம்?", சோசலிசத்திற்கான ஒரு வழக்கை உருவாக்குவது போல் தோன்றலாம், ஆனால் " சரியான சூழ்நிலைமைப்படுத்தப்பட்டால் " இது விரைவில் அகற்றப்படும். 63

இந்த " சரியான சூழல்மயமாக்கலின் " ஒரு பகுதி , வெளிப்படையாக, ஐன்ஸ்டீன் சோவியத் யூனியனை அடிக்கடி விமர்சித்ததைக் கவனிப்பதில் இருந்து பெறப்பட்டது, மேலும் சில போல்ஷிவிக் கோட்பாடுகள் "கேலிக்குரியவை" என்று ஒரு கடிதத்தில் சுட்டிக்காட்டியது - இதுவே மொத்த நிராகரிப்பைக் குறிக்கிறது. சோசலிசம். 64 மேலும், "ஏன் சோசலிசம்?" என்பதன் " சரியான சூழல்மயமாக்கல் " , "மூலதனத்தின் தன்னலக்குழு"வை விமர்சிப்பதில் ஐன்ஸ்டீனின் நோக்கம், அவர்களின் வார்த்தைகளில், "அவ்வளவு இல்லை" என்று ஐன்ஸ்டீனின் அரசியல் பற்றிய ஆசிரியர்கள் நம்பமுடியாமல் வாதிடுகின்றனர். சோசலிசத்தை ஒரு பொருளாதார அமைப்பாக முன்னெடுத்து, ஆனால் சமூக-நெறிமுறை இலக்குகளை அடைவதற்கான ஒரு குறிப்பிடத்தக்க கருவியாக திட்டமிடப்பட்ட பொருளாதாரத்தை பரிந்துரைக்க வேண்டும். முழுமையான சோசலிசத்தை உருவாக்குவதற்கான ஒட்டுமொத்த செயல்பாட்டில், திட்டமிடப்பட்ட பொருளாதாரம் அவசியமான , "சோசலிச" முதல் படி, போதுமானதாக இல்லாவிட்டாலும் , ஐன்ஸ்டீனின் சொந்த தெளிவாகக் கூறப்பட்ட பார்வையை இங்கே அவர்கள் தவிர்க்கிறார்கள் . 65

ஐன்ஸ்டீன் மனித உரிமைகள் மற்றும் ஜனநாயகத்தில் நம்பிக்கை கொண்டிருந்ததால், ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் ஆசிரியர்களால் விந்தையாக கருதப்பட்டது , எனவே அவர் ஒரு சோசலிஸ்டாக இருக்க முடியாது. எனவே, “ஏன் சோசலிசம்?” என்பதில் அவரது வாதங்கள் நமக்குக் கூறப்படுகின்றன. "வருமான சமத்துவமின்மை மற்றும் பொருளாதார ரீதியாக பாதிக்கப்படக்கூடியவர்களின் சுரண்டலுக்கு" எதிராக அவர் முதலாளித்துவ அமைப்புக்கு காரணம் என்று கூறினார், " சரியான சூழ்நிலைமைப்படுத்தப்பட்டால் ", "தனிமனிதனின் சுய-உணர்தல் பாரம்பரிய தாராளவாத இலக்கிற்குள்" வீழ்ச்சியடைந்ததாகக் காணலாம். உரிமைகள் - ஐன்ஸ்டீன் நினைத்தபடி ஜனநாயக சோசலிசத்திற்கான வாதங்களை அமைப்பதற்குப் பதிலாக. 66

புத்திஜீவிகள் மற்றும் தொழிலாள வர்க்கத்தின் கேள்விக்கு திரும்புகையில், ஐன்ஸ்டீனின் அரசியலின் " சரியான சூழல்மயமாக்கலின் " பாதுகாவலர்கள் , ஒரு அறிவுஜீவியாக, அவருக்கு தொழிலாள வர்க்க நிலைமைகள் அல்லது தொழிலாள வர்க்கத்துடன் நேரடி அனுபவம் இல்லை, எனவே அவசியமாக "இருக்கப்பட வேண்டும். ஒரு தாராளவாத புத்திஜீவிகளால் பகுத்தறிவுக்கான முறையீடுகளில் அவரது நம்பிக்கை" - ஒரு சோசலிச அறிவாளிகளின் பகுத்தறிவுக்கான முறையீடுகளில் நம்பிக்கை அவருக்கு எட்டாதது போல. [67] ஐன்ஸ்டீன் தொழிலாள வர்க்கத்துடன் நேரடியாக தொடர்பு கொள்ளவில்லை என்றாலும், அவர் சோசலிஸ்டுகளால் சூழப்பட்டார், அவர்களில் பலர் இருந்தனர்.

ஐன்ஸ்டீனின் அரசியலை உள்ளே-வெளியே திருப்பும் முயற்சியில், சமத்துவத்திற்கான ஆழ்ந்த அர்ப்பணிப்பு காரணமாக ஐன்ஸ்டீன் ஒரு சோசலிஸ்ட் என்று நாதனின் நேரடியான அறிவிப்பு, ரோ மற்றும் ஷுல்மானின் கடுமையான தாக்குதலுக்கு உள்ளானது. நாதன், ஐன்ஸ்டீனுடன் நெருங்கிய நட்பு கொண்டிருந்தாலும், உண்மையில் "உணர்ச்சிமிக்க உயரடுக்கிற்கு" ஆளான அந்த பெரிய மனிதனின் உண்மையான தன்மையை தவறாகப் புரிந்துகொண்டதாக அவர்கள் கூறுகின்றனர். 68

இறுதியாக, "ஏன் சோசலிசம்?" என்பதில் ஐன்ஸ்டீனின் கருத்துகளின் " சரியான சூழல்மயமாக்கல் " என்று நுட்பமாக பரிந்துரைக்கப்படுகிறது . அவரை ஒரு அப்பாவியான "தார்மீக தத்துவவாதியாக" பார்ப்பார், அரசியலின் உண்மையான உலகில் அவரது வழியைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை, அதே நேரத்தில் அவரது சொந்த உள்ளார்ந்த தாராளவாத போக்குகளை பொய்யாக்கும் அதே வேளையில் சோசலிச எதிர்காலத்திற்கான அவரது கற்பனாவாத வாதத்திற்கு வழிவகுத்தது. 69

ஐன்ஸ்டீன் (நேதனுடன் சேர்ந்து) ரோவ் மற்றும் ஷுல்மானின் " சரியான சூழல்மயமாக்கலுக்கு " இந்த வழியில் உட்பட்டது மட்டுமல்லாமல், "ஏன் சோசலிசம்?" தோன்றியது, மாதாந்திர ஆய்வு . மந்த்லி ரிவ்யூவின் ஆசிரியர்கள் , ஹூபர்மேன் மற்றும் ஸ்வீஸி (மற்றும் திரைக்குப் பின்னால் நாதன்) ஐன்ஸ்டீனை "ஏன் சோசலிசம்?" என்று வெளியிடுவதன் மூலம் தங்கள் இடதுசாரி நோக்கங்களுக்காக "பொருத்தப்படுத்த முயன்றனர்" என்று ரோ மற்றும் ஷுல்மான் குற்றம் சாட்டுகின்றனர். மே 1949 இல் " மிகப்பெரும் ஆரவாரத்துடன் " ஐன்ஸ்டீன் உலகப் புகழ்பெற்ற இயற்பியலாளர். [70] அவரது கட்டுரை இரண்டு முக்கிய தலையங்கங்களைப் பின்பற்றியதால் அல்லது அட்டையில் சிறப்பிக்கப்படவில்லை என்பதால், பத்திரிகையின் உள்ளே அதிக கட்டணம் செலுத்தப்படவில்லை. "மிகப்பெரும் ஆரவாரத்துடன்" அவரைப் பயன்படுத்துவதற்குப் பதிலாக, ஐன்ஸ்டீனின் கட்டுரையின் முக்கியத்துவத்தைக் குறைத்து மதிப்பிட்டதற்காக மாதாந்திர மதிப்பாய்வின் ஆசிரியர்கள் நியாயமான முறையில் விமர்சிக்கப்படலாம்.

அரசியலில் ஐன்ஸ்டீனின் புகழ்பெற்ற ஆசிரியர்கள், ஐன்ஸ்டீன் இவை அனைத்திலும் விருப்பமுள்ள பங்கேற்பாளராக இருந்து வெகு தொலைவில் இருந்தார் என்பதைத் தெரிவிக்க விரும்புவார்கள். இருப்பினும், அத்தகைய பார்வை நாதனுடனான அவரது நெருங்கிய உறவுகளால் பொய்யானது; பிராண்டீஸின் திட்டமிடலில் ஸ்வீஸியுடன் அவரது மறைமுக தொடர்புகள்; ஹூபர்மேன், ஸ்வீஸி மற்றும் ஐன்ஸ்டீன் ஆகியோர் வாலஸ் பிரச்சாரத்தில் நடித்த முக்கிய பாத்திரங்கள்; மற்றும் அவரது கட்டுரையின் இறுதிப் பத்தி புதிய பத்திரிகைக்கான வலுவான ஆதரவைக் குறிக்கிறது.

மேலே கூறப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகளில் திருப்தியடையாமல், ரோவும் ஷுல்மானும், ஐன்ஸ்டீன் கட்டுரை அதன் வரலாற்றில் "ஒவ்வொரு ஆண்டும்" மாதாந்திர மதிப்பாய்வினால் மறுபதிப்பு செய்யப்பட்டதாக, அவரது கட்டுரையின் மேலும் "ஒதுக்கீடு" பற்றிய நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்துவது போல் அறிவித்தனர் . ஆயினும்கூட, மாத இதழின் ஐம்பத்தெட்டு வருட வெளியீட்டில், ரோஸ் மற்றும் ஷுல்மேன் எழுதிக்கொண்டிருந்த நேரத்தில், ஐன்ஸ்டீன் கட்டுரை அதன் பக்கங்களில் எட்டு முறை மட்டுமே மறுபதிப்பு செய்யப்பட்டது, தோராயமாக ஏழு ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை. 71
சோசலிசத்திற்கான நிலையான அரசியல் போராட்டம்

ஐன்ஸ்டீனின் சோசலிசத்தின் வாதங்கள் கல்வி, இனவெறி, காலனித்துவம் மற்றும் அமைதி ஆகியவற்றில் அவரது நிலைப்பாடுகளுடன் முற்றிலும் ஒன்றாக இருந்தது. பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்திற்கான அவரது திட்டங்கள், அவரது சோசலிச அர்ப்பணிப்புகள் மற்றும் லாஸ்கிக்கு அவர் எழுதிய கடிதம் தொடர்பான சிவப்பு தூண்டுதல் இந்த நூற்றாண்டிலும் தொடர்கிறது. [72] இருப்பினும், பொதுவாக, பிராண்டீஸ் அரசியல் மோதலை குறைக்க விரும்பினார், ஐன்ஸ்டீனை பல்கலைக்கழகத்தை நிறுவுவதில் ஈடுபட்டுள்ள ஒரு மகத்தான நபராகக் காட்டினார் மற்றும் அவரது பெயரை சிறப்பாகப் பயன்படுத்துவதற்கு அவரது தொடர்ச்சியான ஆதரவைக் குறிப்பிடுகிறார். 73

ஐன்ஸ்டீன் எப்பொழுதும் பல்கலைக்கழகங்களில் இருந்து கெளரவப் பட்டங்களுக்கான சலுகைகளை பணிவுடன் நிராகரித்தார், ஏனெனில் இவை அதிக எண்ணிக்கையில் இருந்ததால் மட்டுமல்ல, அமெரிக்காவில் உயர்கல்வியின் தன்மையில் அவர் சங்கடமாக இருந்தார். 74 மே 1953 இல் பிராண்டீஸின் முதல் தலைவரான அப்ராம் எல். சச்சார் அத்தகைய கவுரவப் பட்டத்தை வழங்கியபோது, ​​அவர் தனது வழக்கமான கண்ணியமான பதிலை அனுப்பவில்லை, ஆனால் கோபமாக "பிரண்டீஸ் பல்கலைக்கழகம் தயாரிக்கும் கட்டத்தில் நடந்தது இல்லை. ஒரு தவறான புரிதலால் ஏற்பட்டது, ஆனால் ஏமாற்றும் மற்றும் மனசாட்சியற்றது, "மேலும் நல்லதாக இருக்க முடியாது." ஜூலை 1949 இல் சச்சார் ஒரு மேலோட்டத்திற்கு முந்தைய பதிலில், அவர் பல்கலைக்கழகத்துடனான அனைத்து தொடர்புகளையும் துண்டிக்க வழிவகுத்த "சில அறங்காவலர் குழுவின் நம்பிக்கையின்மை மற்றும் உண்மையின்மை" பற்றி குறிப்பிட்டார். 75

ஆயினும்கூட, பிராண்டீஸ் உட்பட அமெரிக்காவில் உள்ள பல்கலைக்கழகங்கள் வணிக மற்றும் உயரடுக்கு அரசியல் நலன்களால் நிர்வகிக்கப்படும் விதத்தை ஐன்ஸ்டீன் வருத்தம் தெரிவித்தாலும், 1946 இல் பென்சில்வேனியாவில் உள்ள சிறிய, வரலாற்று ரீதியாக கருப்பு, லிங்கன் பல்கலைக்கழகத்தில் இருந்து அத்தகைய கௌரவப் பட்டத்தை ஏற்க அவர் தயாராக இருந்தார். 1854 இல் பட்டயப்படுத்தப்பட்ட போது, ​​இது போன்ற முதல் நிறுவனம். பால்டிமோர் ஆப்ரோ-அமெரிக்கன் (பொதுவில் அவரது உரையை பிரதான பத்திரிகைகள் புறக்கணித்துள்ளது) என அவரது உரையில் , ஐன்ஸ்டீன் கூறினார்: "இந்த நிறுவனத்திற்கு எனது பயணம் ஒரு பயனுள்ள காரணத்திற்காக இருந்தது. அமெரிக்காவில் வெள்ளையினத்தவர்களிடமிருந்து நிறமுடையவர்களைப் பிரிப்பது உள்ளது. அந்த பிரிப்பு [பிரிவினை] நிறமுள்ளவர்களின் நோய் அல்ல. இது வெள்ளையர்களின் நோய். நான் அதைப் பற்றி அமைதியாக இருக்க விரும்பவில்லை. ” ஜனவரி 1946 இல் "நீக்ரோ கேள்வி" பற்றிய ஒரு நெருங்கிய தொடர்புடைய கட்டுரையில், ஐன்ஸ்டீன் அறிவித்தார்: "அமெரிக்கர்களின் சமூகக் கண்ணோட்டம்... அவர்களின் சமத்துவ உணர்வு மற்றும் மனித கண்ணியம் வெள்ளைத் தோல் கொண்ட ஆண்களுக்கு மட்டுமே. நான் ஒரு அமெரிக்கனாக எவ்வளவு அதிகமாக உணர்கிறேன், இந்த நிலைமை என்னை மிகவும் வேதனைப்படுத்துகிறது. வெளிப்படையாகப் பேசுவதன் மூலம் மட்டுமே நான் அதற்கு உடந்தையாக இருந்து தப்பிக்க முடியும். அந்த ஆண்டு நாடு தழுவிய லைஞ்சிங் அலைக்கு விடையிறுக்கும் வகையில், அவர் ரோப்சனுடன் அமெரிக்க க்ரூசேட் டு எண்ட் லிஞ்சிங்கின் இணைத் தலைவராக இணைந்தார், எஃப்.பி.ஐ ஒரு கம்யூனிஸ்ட்-முன்னணி அமைப்பாகக் காட்டிய போதிலும். 76

1951 ஆம் ஆண்டில், "வெளிநாட்டு முகவர்கள்" என்று பதிவு செய்யத் தவறியதற்காக, மத்திய அரசு, அப்போது அமெரிக்காவில் உள்ள அமைதித் தகவல் மையத்தின் தலைவரான Du Bois, மையத்தின் மற்ற நான்கு அதிகாரிகளுடன் சேர்ந்து குற்றஞ்சாட்டியது. உலக அமைதி கவுன்சிலின் 1950 இன் ஸ்டாக்ஹோம் மேல்முறையீட்டை விநியோகித்ததாக அமைதி தகவல் மையம் மீது குற்றம் சாட்டப்பட்டது, இது அமெரிக்க அதிகாரிகளால் சோவியத்-முன்னணி அமைப்பாக வகைப்படுத்தப்பட்டது. 77 ஸ்டாக்ஹோம் மேல்முறையீடு அணு ஆயுதங்களை தடை செய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டது மற்றும் பல மில்லியன் மக்களால் கையெழுத்திடப்பட்டது. ஃபெடரல் நீதிமன்றத்தில், டு போயிஸ் உமிழும் தீவிர வழக்கறிஞரும் காங்கிரஸ்காரருமான மார்கண்டோனியோவால் பாதுகாக்கப்பட்டார். 78 ஐன்ஸ்டீன் Du Bois இன் சார்பாக சாட்சியமளிக்க ஒப்புக்கொண்டார், ஆனால் மார்கண்டோனியோ, அதிகபட்ச விளைவை அடைவதற்காக, தற்காப்பு சாட்சிகளை அழைக்கவிருந்த கடைசி தருணம் வரை இந்தத் தகவலைத் தடுத்து நிறுத்தினார். டு போயிஸின் மனைவி ஷெர்லி கிரஹாம் டு போயிஸ், நீதிமன்றத்தில் அந்த நாளை நினைவு கூர்ந்தார்:


நவம்பர் 20 காலை அரசுத் தரப்பு வழக்கை ஓய்ந்தது. மார்கண்டோனியோ… நீதிபதியிடம், ஒரு தற்காப்பு சாட்சியை மட்டுமே முன்வைக்க வேண்டும் என்று கூறினார், டாக்டர். டு போயிஸ். [ஆனால்] மார்கண்டோனியோ சாதாரணமாக நீதிபதியிடம், “டாக்டர். ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் டாக்டர் டு போயிஸுக்கு ஒரு பாத்திர சாட்சியாக தோன்ற முன்வந்துள்ளார். நீதிபதி [மத்தேயு F.] McGuire நீண்ட பார்வையுடன் மார்கண்டோனியோவை சரி செய்தார், பின்னர் மதிய உணவிற்கு நீதிமன்றத்தை ஒத்திவைத்தார். நீதிமன்றம் மீண்டும் தொடங்கியபோது, ​​நீதிபதி மெகுவேர்... விடுதலைக்கான கோரிக்கையை வழங்கினார். 79

ஐன்ஸ்டீன் நிலைப்பாட்டை எடுப்பதற்கு முன்பே, ஆதாரம் இல்லாததால் வழக்கை தள்ளுபடி செய்த நீதிபதிக்கு, டு போயிஸுக்கு ஆதரவாக ஐன்ஸ்டீனை சாட்சியாக நிறுத்தியதன் மூலம் சர்வதேச விளம்பரம் அதிகம் என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது. 80

ஐன்ஸ்டீன் அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியத்தை இகழ்ந்தார். அவர் 1955 இல் பெல்ஜியத்தின் ராணி தாய் எலிசபெத்துக்கு எழுதியது போல்: “எனது தாய்நாட்டின் கடைசி நாடான இது, அதன் சொந்த உபயோகத்திற்காக ஒரு புதிய வகையான காலனித்துவத்தை கண்டுபிடித்தது, அதை விட குறைவான வெளிப்படையானது என்ற எண்ணத்திலிருந்து என்னால் விடுபட முடியாது. பழைய ஐரோப்பாவின் காலனித்துவம். வெளிநாடுகளில் அமெரிக்க மூலதனத்தை முதலீடு செய்வதன் மூலம் மற்ற நாடுகளின் ஆதிக்கத்தை அடைகிறது, இது அந்த நாடுகளை அமெரிக்காவை உறுதியாக நம்பியிருக்கச் செய்கிறது. இந்தக் கொள்கையை அல்லது அதன் தாக்கங்களை எதிர்க்கும் எவரும் அமெரிக்காவின் எதிரியாகவே கருதப்படுவார்கள். கொரியப் போரின் சோகத்திற்கு அமெரிக்காதான் முக்கியப் பொறுப்பு என்று அவர் உறுதியாக நம்பினார். 81

சியோனிசத்திற்கான ஐன்ஸ்டீனின் நன்கு அறியப்பட்ட அர்ப்பணிப்பு பெரும்பாலும் அவரது தீவிர மற்றும் சோசலிச கருத்துக்களை மறுக்க அல்லது தவிர்க்கும் ஒரு வழியாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. டிசம்பர் 19, 2023 அன்று காசா மீதான இஸ்ரேலியப் போரின் நடுவில் வெளியிடப்பட்ட சாமுவேல் கிரேடனின் “ஐன்ஸ்டீனின் சிக்கலான உறவு யூத மதம்” என்ற தலைப்பில் ஒரு டைம் கட்டுரை, ஐன்ஸ்டீன் ஒரு வெளியூர் சியோனிஸ்ட் என்றும், “அவரது உள்ளுணர்வின் ஆட்சேபனைகளை முறியடித்தார் என்றும் கூறியது. இயக்கத்தில் உள்ளார்ந்த தேசியவாத கூறுக்கு - அது ஒரு யூத அரசின் உருவாக்கம் ஆகும்." இருப்பினும், இது அவரது மரணத்திற்குப் பிறகு உடனடியாக உருவாக்கப்பட்ட ஒரு கட்டுக்கதையாகும், இது உண்மையை மறைக்க வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. [82] சிக்கலை முழுமையாக ஆராய்வதற்குப் பதிலாக, கடினமான கேள்விகளை எழுப்பும், டைம் கட்டுரை விரைவில் ஐன்ஸ்டீனின் அமெரிக்காவிற்கு குடியேற்றம் மற்றும் அவர் தேசபக்தி என்று கூறப்படும் அமெரிக்கவாதம் பற்றிய விவரங்களில் இருந்து விலகி, அவர் மீது மெக்கார்தைட் தாக்குதல்கள் இருந்தபோதிலும், இந்த கட்டுக்கதையான அமெரிக்கவாதத்தை அவரது "உறுதியுடன் தொடர்புபடுத்தியது. சியோனிசக் காரணத்திற்காக, "அவர் தனது பிற்காலங்களில் அசையவில்லை" என்று நாம் கூறுகிறோம். 83 உண்மையில், ஐன்ஸ்டீன் இஸ்ரேலில் ஒரு "யூத அரசை" உருவாக்குவதைத் தொடர்ந்து எதிர்த்தார், அதற்குப் பதிலாக யூதர்கள் மற்றும் பாலஸ்தீனியர்கள் இருவரையும் உள்ளடக்கிய "இருநாட்டு" அரசுக்காக வாதிட்டார், மேலும் இது "கலாச்சார சியோனிஸ்ட்" என்று குறிப்பிடப்பட்டது. "அரசியல் சியோனிசத்திற்கு" யூதர்கள் மற்றும் பாலஸ்தீனியர்கள் ஒரு பொதுவான தாயகத்தில் அமைதியான ஒருங்கிணைப்புடன் இணக்கமாக யூதர்களின் குடியேற்றம் வரையறுக்கப்பட வேண்டும் என்று அவர் வாதிட்டார். 84

டிசம்பர் 8, 1948 இல் நியூயார்க் டைம்ஸ் நாளிதழுக்கு எழுதிய கடிதத்தில் ஐன்ஸ்டீன், ஹன்னா அரெண்ட், சிட்னி ஹூக், சீமோர் மெல்மேன் மற்றும் பிற யூத அறிவுஜீவிகள் கையெழுத்திட்ட, இஸ்ரேலின் மெனகெம் பெகின்ஸின் எழுச்சியைப் பற்றி எச்சரித்த டைம் கட்டுரையில் முற்றிலும் விடுபட்டுள்ளது . பெஞ்சமின் நெதன்யாகுவின் கீழ் இன்றைய லிக்குட்டின் முன்னோடியான ஹெருட் ("சுதந்திரம்") கட்சி. ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் அவரது உடன்படிக்கையாளர்களின் கடிதம் பிகினின் சுதந்திரக் கட்சியை "அதன் அமைப்பு, முறைகள், அரசியல் தத்துவம் மற்றும் நாஜி மற்றும் பாசிசக் கட்சிகளுக்கு சமூக வேண்டுகோள் ஆகியவற்றில் நெருக்கமாக ஒத்த ஒரு அரசியல் கட்சி" என்று வகைப்படுத்தியது. 85 அக்டோபர் 7, 2023 அன்று அல்-அக்ஸா வெள்ளத்தைத் தொடர்ந்து இஸ்ரேலிய பாதுகாப்புப் படைகளால் காசாவை முற்றிலுமாக அழித்தது, ஏப்ரல் 2024 நிலவரப்படி, முப்பதாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட இறப்புகள் உட்பட ஒரு லட்சத்திற்கும் அதிகமான உயிரிழப்புகளுக்கு வழிவகுத்தது-அவர்களில் பெரும்பாலோர் பெண்கள், குழந்தைகள் மற்றும் பிற போராளிகள்-இதைவிடப் பல மடங்கு பட்டினிச் சாவை எதிர்கொள்பவர்கள், இஸ்ரேலிய அரசின் பரிணாம வளர்ச்சி பற்றிய ஐன்ஸ்டீனின் எச்சரிக்கைக்கு உலகளாவிய கவனத்தை புதுப்பித்துள்ளனர். 86

ஐன்ஸ்டீனின் முக்கிய கவலை அவரது பிற்காலங்களில் அணு ஆயுதங்களால் மனித அழிவு அச்சுறுத்தலாகும். 1946 இல், அவர் அணு விஞ்ஞானிகளின் அவசரக் குழுவின் (ECAS) தலைவரானார். ஐன்ஸ்டீனைத் தவிர, அனைத்துக் குழு உறுப்பினர்களும் அணுகுண்டை உருவாக்கும் பணியில் ஈடுபட்டுள்ளனர். பலர் நோபல் பரிசு பெற்றவர்கள். ஆயினும்கூட, எஃப்.பி.ஐ ECAS ஐ ஒரு கம்யூனிஸ்ட்-முன்னணி குழுவாக பட்டியலிட இருந்தது, ஏனெனில் இராணுவத்தில் இருந்து அணு வளர்ச்சியை அகற்றி சர்வதேச கட்டுப்பாட்டின் கீழ் அமெரிக்கா இன்னும் அணு ஆயுதங்களில் ஏகபோகத்தை வைத்திருந்த நேரத்தில் அதை வைத்தது. 87

மார்ச் 1, 1954 அன்று, அமெரிக்கா மார்ஷல் தீவுகளில் உள்ள பிகினி அட்டோலில் "காஸில் பிராவோ" என்று பெயரிடப்பட்ட ஒரு பேரழிவு தரும் ஹைட்ரஜன் குண்டு சோதனையை நடத்தியது. ஆறு மெகாடன்கள் மகசூல் கொண்ட ஒரு வெடிப்பாக இருக்க வேண்டும் என்று கருதப்பட்டது, இது சம்பந்தப்பட்ட விஞ்ஞானிகளின் கணக்கீட்டில் ஏற்பட்ட பிழையின் காரணமாக, அமெரிக்காவால் இதுவரை நடத்தப்பட்ட மிகப்பெரிய அணு வெடிப்பாக மாறியது, இது பதினைந்து மெகாடன்கள்-ஆயிரம் மடங்கு வெடிக்கும். ஹிரோஷிமா மீது வீசப்பட்ட குண்டின் சக்தி. உத்தியோகபூர்வ ஆபத்து மண்டலத்திற்கு வெளியே எண்பத்தி இரண்டு மைல் தொலைவில் உள்ள ஜப்பானிய மீன்பிடி படகு மற்றும் மக்கள் வசிக்கும் அட்டால்களின் மார்ஷல்ஸ் மக்கள் மீதும், பதினோராயிரம் சதுர கிலோமீட்டர்களுக்கு மேல் வீழ்ச்சியடைந்தது. லக்கி டிராகன் என்ற படகு மீண்டும் ஜப்பானுக்குச் சென்றபோது, ​​மீனவர்கள் கதிர்வீச்சு நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருப்பது கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இது பற்றிய செய்தி விரைவில் ஐன்ஸ்டீனை எட்டியது மற்றும் அவரை ஆழமாக பாதித்தது. ஐசன்ஹோவர் நிர்வாகம் பேரழிவின் முழு அளவையும் ஒரு வருடத்திற்கு மறைக்க முயன்றாலும், விஞ்ஞானிகள் கேள்விகளைக் கேட்கத் தொடங்கினர் மற்றும் அவர்களின் சொந்த தரவை வழங்கத் தொடங்கினர், நிர்வாகம் அதன் பெரும்பாலான தகவல்களை வெளியிட கட்டாயப்படுத்தியது. இதன் விளைவாக, பொதுவாக அணு ஆயுதப் போட்டியுடன், நிலத்தடி அணு சோதனையில் இருந்து அணுசக்தி வீழ்ச்சியின் ஆபத்துகள் குறித்து உலகளாவிய கவலை ஏற்பட்டது. இது 1963 இல் கையொப்பமிடப்பட்ட அணுசக்தி சோதனை தடை ஒப்பந்தத்தை இயற்றுவதற்கு அடுத்த ஆண்டுகளில் விஞ்ஞானிகள் மற்றும் குடிமக்களின் பாரிய போராட்டத்திற்கு வழிவகுத்தது, இது வளிமண்டல அணுசக்தி சோதனை பற்றிய கவலைகளுடன் தொடங்கிய நவீன சுற்றுச்சூழல் இயக்கத்தின் முதல் பெரிய வெற்றியைக் குறிக்கிறது. 88

ஐன்ஸ்டீனின் கடைசியாக கையெழுத்திட்ட அறிக்கை, ஏப்ரல் 1955 இல், அவர் இறப்பதற்கு சில நாட்களுக்கு முன்பு, "ரஸ்ஸல்-ஐன்ஸ்டீன் அறிக்கை" என்று அறியப்பட்டதற்கு ஆதரவாக இருந்தது, இது "எச்-வெடிகுண்டுகளுடன் ஒரு போர் முடியும் என்று கூறுவதில் சிறந்த அதிகாரிகள் ஒருமனதாக உள்ளனர்" என்று அறிவித்தது. மனித இனத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கலாம். பல எச்-குண்டுகளைப் பயன்படுத்தினால் உலகளாவிய மரணம் ஏற்படும் என்று அஞ்சப்படுகிறது. உலகப் போரினால் தங்கள் நோக்கங்களை நிறைவேற்ற முடியாது என்பதை உலக அரசாங்கங்கள் உணர்ந்து பகிரங்கமாக ஒப்புக்கொள்ளுமாறு கேட்டுக்கொள்கிறோம், இதன் விளைவாக, அவர்களுக்கு இடையேயான அனைத்து சர்ச்சைக்குரிய விஷயங்களுக்கும் அமைதியான வழிகளைக் கண்டறியுமாறு நாங்கள் அவர்களை வலியுறுத்துகிறோம். 89 ஐன்ஸ்டீன் "ஏன் சோசலிசம்?" இல் கூறியது போல, மனித அழிவின் அச்சுறுத்தலில் இருந்து ஒரு "வழியை" தேடும் முயற்சி சோசலிசத்தின் திசையில் செல்கிறது.

சோசலிசத்திற்கான ஐன்ஸ்டீனின் அர்ப்பணிப்பு வெறுமனே உற்பத்தி சாதனங்களை சமூகமயமாக்குதல் மற்றும் திட்டமிட்ட பொருளாதாரத்தை உருவாக்குதல் ஆகியவற்றில் தங்கியிருக்கவில்லை. மாறாக, “சோசலிசம்… குடிமக்களின் பயனுள்ள கட்டுப்பாட்டின் கீழ் குவிந்த அதிகாரம் தேவை, அதனால் திட்டமிட்ட பொருளாதாரம் முழு மக்களுக்கும் பயனளிக்கிறது…. நிலையான அரசியல் போராட்டமும் விழிப்புணர்வும் மட்டுமே அத்தகைய நிலையை உருவாக்கி பராமரிக்க முடியும். உண்மையில், சோசலிசத்தின் கீழ் மட்டுமே முழுமையாக அடையக்கூடிய ஜனநாயகம் மற்றும் மனித உரிமைகளுக்கான "அந்தப் போராட்டத்தில் சோர்வடைவது" "சமூகத்தின் அழிவைக் குறிக்கும்." 90 கடைசி வரை, ஐன்ஸ்டீன் தன்னை ஒரு அரசியல் "புரட்சியாளர்... ஒரு பொது மனித இனத்திற்காக போராடும் வெசுவியஸ்" என்று கருதினார். 91
குறிப்புகள்↩ பெடரல் பீரோ ஆஃப் இன்வெஸ்டிகேஷன், ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் , 14 இன் பகுதி 8 (முதலில் 9 இல் 6 எண்) (nd), 45 (1002), vault.fbi.gov; ஃப்ரெட் ஜெரோம், தி ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு (நியூயார்க்: செயின்ட் மார்ட்டின் பிரஸ், 2002), 114–15.
↩ ஃபெடரல் பீரோ ஆஃப் இன்வெஸ்டிகேஷன், ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் , 14 இன் பகுதி 8 (முதலில் 9 இல் 6 எண்) (nd), 46 (1003); ஃப்ரெட் ஜெரோம், தி ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு (நியூயார்க்: செயின்ட் மார்ட்டின் பிரஸ், 2002), 114–15.
↩ FBI, ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் , 14 இன் பகுதி 1 (முதலில் 9 இல் 1 எண்) (nd), 14; ஜெரோம், ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு , 7.
↩ ஐன்ஸ்டீனின் FBI கோப்பு அவரது “ஏன் சோசலிசம்?” என்ற கட்டுரையைத் தொடர்ந்தது. 1950 களில், கம்யூனிச எதிர்ப்பு அமெரிக்க வணிக ஆலோசகர்கள் மற்றும் அவர்களின் செய்திமடலான எதிர் தாக்குதல் ஆகியவற்றின் தகவல்களின் அடிப்படையில் . FBI, ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் , பகுதி 9 இன் 14 (முதலில் 6 இல் 9) (nd), 82 (1149).
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனுக்கு ஃபிராங்க்ளின் டி. ரூஸ்வெல்ட், ஆகஸ்ட் 2, 1939 (முதலில் ஐன்ஸ்டீனுடன் கலந்தாலோசித்து லியோ சிலார்ட் எழுதிய கடிதம் மற்றும் ஐன்ஸ்டீனின் கையொப்பத்துடன் ரூஸ்வெல்ட்டுக்கு அனுப்பப்பட்டது), தி மன்ஹாட்டன் திட்டம்: ஒரு ஊடாடும் வரலாறு, அமெரிக்க எரிசக்தி துறை, osti.gov; சில்வன் எஸ். ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் (கேம்பிரிட்ஜ், மாசசூசெட்ஸ்: ஹார்வர்ட் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 2008), 42–46; டேவிட் ஈ. ரோவ் மற்றும் ராபர்ட் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீனுக்கு அரசியலில் அறிமுகம் , டேவிட் ஈ. ரோவ் மற்றும் ராபர்ட் ஷுல்மேன், பதிப்புகள். (பிரின்ஸ்டன்: பிரின்ஸ்டன் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 2007), 40–41. பிரெட் ஜெரோம் எழுதுவது போல்: “ஐன்ஸ்டீன் ஜப்பானின் அணுகுண்டுகளை ட்ரூமனின் சோவியத் எதிர்ப்பு வெளியுறவுக் கொள்கையால் குற்றம் சாட்டினார்…. அவர் லண்டனின் சண்டே எக்ஸ்பிரஸில் இருந்து நேர்காணல் செய்பவர் ஒருவரிடம் , FDR போரின் மூலம் வாழ்ந்திருந்தால், ஹிரோஷிமா ஒருபோதும் குண்டுவீசப்பட்டிருக்காது என்று கூறினார் " (ஜெரோம், தி ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு , 56). பனிப்போரின் முதல் படியாக ஜப்பான் மீது அணுகுண்டைப் பயன்படுத்துவதைப் பற்றிய ஐன்ஸ்டீனின் பார்வை அந்த நேரத்தில் பல விஞ்ஞானிகளால் பகிர்ந்து கொள்ளப்பட்டது, குறிப்பாக பிரிட்டிஷ் நோபல் பரிசு பெற்ற அணு இயற்பியலாளர் பிஎம்எஸ் பிளாக்கெட். PMS பிளாக்கெட், பயம், போர் மற்றும் வெடிகுண்டு (நியூயார்க்: மெக்ரா ஹில், 1949), 131-39 பார்க்கவும் .
↩ “சிவப்பு பார்வையாளர்கள் ரம்பஸை ஏற்படுத்துகிறார்கள்/ரஷ்யர்கள் அமெரிக்க நண்பர்கள்/டூப்கள் மற்றும் சக பயணிகளிடமிருந்து பெரும் கையைப் பெறுகிறார்கள், கம்யூனிஸ்ட் முன்னணிகளை அலங்கரிப்பார்கள்,” வாழ்க்கை 26, எண். 14 (ஏப்ரல் 4, 1949), 39–43; ஜெரோம், தி ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு , 107. 1950கள் மற்றும் 60களின் முற்பகுதியில் மாதாந்திர மதிப்பாய்விற்காக அறிவியலில் வழக்கமான கட்டுரையை எழுதவிருந்தார் . வானொலி வர்ணனையாளர் வால்ஷ் ஒரு முன்னாள் ஹார்வர்ட் பொருளாதாரப் பயிற்றுவிப்பாளர் மற்றும் 1950 களில் மாதாந்திர மதிப்பாய்வில் எழுதிய ஸ்வீஸியின் நண்பர் .
↩ ஜான் ஜே. சைமன், “ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், ரேடிகல் ,” மாதாந்திர விமர்சனம் 57, எண். 1 (மே 2005): 1–2; " வரலாற்றுடன் ஒரு காபி ஹவுஸ் ," ODEON சூரிச், odeon.ch; ரொனால்ட் டபிள்யூ. கிளார்க், ஐன்ஸ்டீன்: தி லைஃப் அண்ட் டைம்ஸ் (நியூயார்க்: ஹாரி என். ஆப்ராம்ஸ், 1984), 22.
↩ சைமன், “ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், தீவிரவாதி,” 2.
↩ ஐன்ஸ்டீன் ரோவ் அண்ட் ஷுல்மானில் மேற்கோள் காட்டினார், ஐன்ஸ்டீன் அரசியல் பற்றிய அறிமுகம் , 47.
↩ ஐன்ஸ்டீன் லூயிஸ் எஸ். ஃபுயர், ஐன்ஸ்டீன் அண்ட் த ஜெனரேஷன்ஸ் ஆஃப் சயின்ஸில் மேற்கோள் காட்டினார் (நியூயார்க்: அடிப்படை புத்தகங்கள், 1974), 25; ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், "லெனின் இறந்த ஐந்தாவது ஆண்டு நினைவு நாளில் (ஜனவரி 6, 1929)," ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 413. ஹெட்விக் மற்றும் மேக்ஸ் 1920 இல் பிறந்தவருக்கு எழுதிய கடிதத்தில், ஐன்ஸ்டீன் "பொல்ஷிவிக்குகளை நான் உங்களிடம் ஒப்புக்கொள்ளக்கூடாது என்று குறிப்பிட்டிருந்தார். அவர்களின் கோட்பாடுகள் எவ்வளவு கேலிக்குரியதாக இருந்தாலும் எனக்கு மோசமாகத் தெரிகிறது. 1918 ஆம் ஆண்டு கார்ல் ராடெக்கின் படைப்புகளால் அவர் ஈர்க்கப்பட்டார், அவர் "தனது வணிகத்தை" அறிந்த ஒரு திறமையான அரசியல் பிரமுகராகக் கண்டார். ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனுக்கு ஹெட்விக் மற்றும் மேக்ஸ் பிறந்தார், ஜனவரி 27, 1920, ஐன்ஸ்டீனில் அரசியலில் , 410. பின்னர் ஜோசப் ஸ்டாலினின் தூய்மைப்படுத்தலில் ராடெக் இறந்தார்.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், ஐடியாஸ் அண்ட் ஒபினியன்ஸ் (நியூயார்க்: கிரவுன் பப்ளிஷிங், 1954), 8. "நான் பார்க்கும் உலகம்" .
↩ ஓட்டோ நாதன் மற்றும் ஹெய்ன்ஸ் நோர்டன், பதிப்புகள்., ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பீஸ் (நியூயார்க்: ஸ்கோகன் புக்ஸ், 1960), 180; ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அரசியல் பற்றிய தலையங்கக் கருத்து , 425–27; ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் டு விக்டர் மார்குரிட்டே, அக்டோபர் 19, 1932, ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 427-28.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், "ஒரு சோசலிச அரசில் தனிமனித சுதந்திரத்திற்கு இடமிருக்கிறதா?" அரசியலில் ஐன்ஸ்டீனில் , 437.
↩ நாதன் மற்றும் நார்டன், ஐன்ஸ்டீன் அமைதி பற்றிய அறிமுகம் , viii.
↩ ரொனால்ட் டி. பாட்கஸ், “ தி மோரிஸ் மற்றும் அடேல் பெர்க்ரீன் ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் கலெக்ஷன் அட் வஸ்ஸர் காலேஜ் , ” வஸ்ஸர் என்சைக்ளோபீடியா (2005), ஆர்க்கிவ்ஸ் அண்ட் ஸ்பெஷல் கலெக்ஷன் லைப்ரரி, வாஸர் காலேஜ், பக்கீப்ஸி, நியூயார்க்; விளம்பரம், Vassar Miscellany News , எண். 40, மார்ச் 24, 1943; "93 வயதில் ஓட்டோ நாதன் இறந்தார்," யூத டெலிகிராபிக் ஏஜென்சி , பிப்ரவரி 3, 1987; ஓட்டோ நாதன், “ டாக்டர் ஓட்டோ நாதனின் ரெஸ்யூம், ca. 1936 ,”WEB Du Bois Papers (MS 312), தொடர் 1A, ராபர்ட் எஸ். காக்ஸ் சிறப்பு சேகரிப்புகள் மற்றும் பல்கலைக்கழக காப்பகங்கள், மாசசூசெட்ஸ் ஆம்ஹெர்ஸ்ட் நூலகங்கள் பல்கலைக்கழகம்; ஃபிரெட் ஜெரோம், இஸ்ரேல் மற்றும் சியோனிசம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீன் (நியூயார்க்: செயின்ட் மார்ட்டின் பிரஸ், 2009), 262. ஐன்ஸ்டீன் 1953 ஆம் ஆண்டு பிராண்டீஸ் ஜனாதிபதி ஆப்ராம் எல். சச்சருக்கு எழுதிய கடிதத்தில் சில்வன் எஸ். ஷ்வெபர் மேற்கோள் காட்டினார். ” இது சூழலில் தெளிவாக நாதனைக் குறிக்கிறது. ஸ்டீபன் எஸ். ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹெய்மர் (கேம்பிரிட்ஜ், மாசசூசெட்ஸ்: ஹார்வர்ட் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 2008), 132. ஜெரோம், தி ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு , 311 ஐயும் பார்க்கவும் .
↩ ரெனி வால்ஷ், “ பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்தின் ஆரம்ப ஆவணங்கள் ,” ராபர்ட் டி. ஃபார்பர் பல்கலைக்கழக காப்பகம் மற்றும் சிறப்பு தொகுப்புகள், பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழக நூலகம், nd; சூசன் எச். க்ரீன்பெர்க், “இன்டெலக்சுவல்ஸ் அட் தி கேட், மார்க் ஓபன்ஹெய்மருடன் நேர்காணல், இன்சைட் ஹையர் எஜுகேஷன் , செப்டம்பர் 21, 2022.
↩ சில்வன் எஸ். ஷ்வெபர், "ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்தின் நிறுவுதல்" சார்பியல் இயற்பியலின் அடித்தளங்களை மறுபரிசீலனை செய்வதில் , ஏ. அஷ்டேகர் மற்றும் பலர்., பதிப்புகள். (Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, 2003), 616.
↩ ஷ்வெபர் , ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓபன்ஹெய்மர், 112, 117-18.
↩ பால் எம். ஸ்வீஸி, தி தியரி ஆஃப் கேபிடலிஸ்ட் டெவலப்மென்ட் (நியூயார்க்: மந்த்லி ரிவியூ பிரஸ், 1942, 1972). ஸ்வீஸியில், ஜான் பெல்லாமி ஃபாஸ்டர், " ஒரு அறிவுஜீவியின் உறுதி: பால் எம். ஸ்வீசி (1910-2004)," மாதாந்திர விமர்சனம் 56, எண். 5 (அக்டோபர் 2004): 5–39.
↩ பால் எம். ஸ்வீசி, ஆண்ட்ரூ ஸ்கோட்னஸ், 1986-1987, வாய்வழி வரலாற்று நேர்காணல், வாய்வழி வரலாற்றுக்கான கொலம்பியா மையம், கொலம்பியா பல்கலைக்கழக நூலகங்கள், 5: 143-44. மாதாந்திர மதிப்பாய்வுடன் கிட்டத்தட்ட ஆரம்பத்திலிருந்தே நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டிருந்த ஹாரி மாக்டாஃப் , நாதனையும் நன்கு அறிந்தவர், அவர் தனது வீட்டிற்கு அவரைச் சந்தித்தார் (ஃப்ரெட் மாக்டாஃப், தனிப்பட்ட தொடர்பு).
↩ பால் எம். ஸ்வீஸி, பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்திற்கான திட்டம் , ஜனவரி 1947, 2-10, 18, 44, 87, ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் ஆவணக்காப்பகம் (40-461), ஜெருசலேம் ஹீப்ரு பல்கலைக்கழகம், albert-einstein.huji.ac.il; ஓட்டோ நாதன், பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்திற்கான கொள்கையின் அவுட்லைன் , நவம்பர் 9, 1946, ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் ஆவணக்காப்பகம் (40-427), ஜெருசலேம் ஹீப்ரு பல்கலைக்கழகம்; ஷ்வெபர் , ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் , 345; Schweber, "Albert Einstein and the Founding of Brandeis University," in Ashtekar et al., eds., Revising the Foundations of Relativistic Physics , 623; Thorstein Veblen, The Higher Learning in America (நியூயார்க்: அகஸ்டஸ் எம். கெல்லி, 1965). நாதனின் ஐந்து பக்க அவுட்லைன் எண்பத்தேழு பக்க ஸ்வீஸி திட்டத்துடன் நெருங்கிய தொடர்புடையது.
↩ ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் , 119, 122; லியோ ஹூபர்மேன் மற்றும் பால் எம். ஸ்வீஸி, " ஹரோல்ட் ஜே. லஸ்கி ," மாதாந்திர விமர்சனம் 2, எண். 1 (மே 1950): 5–6.
↩ ஹரோல்ட் ஜே. லஸ்கி, “ நான் ஏன் ஒரு மார்க்சிஸ்ட் ,” மாதாந்திர விமர்சனம் 2, எண். 3 (ஜூலை 1950): 81.
↩ ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் , 122–24. லாஸ்கி தனது கடிதத்தில், தான் சமீபத்தில் சந்தித்த நாதனை "நல்ல நண்பர்" என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் முதல் ஹரோல்ட் ஜே. லஸ்கி வரை , ஏப்ரல் 16, 1947, ஹரோல்ட் ஜோசப் லாஸ்கி பேப்பர்ஸ், சரக்கு எண். 26.4, இன்டர்நேஷனல் இன்ஸ்டிடியூட் ஆஃப் சோஷியல் ஹிஸ்டரி, ஆம்ஸ்டர்டாம். லாஸ்கிக்கு எழுதிய கடிதத்தில், "பாலினம், நிறம், மதம், தேசிய தோற்றம் அல்லது அரசியல் கருத்து ஆகியவற்றின் காரணமாக யாருக்கும் எதிராகவோ அல்லது பாகுபாடு காட்டவோ தெரியாது" என்று ஐன்ஸ்டீன் குறிப்பிடுகையில், ஐன்ஸ்டீன் தனது ஆன் அவுட்லைன் ஆஃப் பாலிசியில் நாதன் பயன்படுத்திய அதே மொழியைப் பயன்படுத்தினார். பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்திற்கு , ஸ்வீஸி திட்டமும் அதன் வார்த்தைகளில் கிட்டத்தட்ட ஒரே மாதிரியாக இருந்தது. நாதன், பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்திற்கான கொள்கையின் அவுட்லைன் , 1; ஸ்வீஸி, பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்திற்கான திட்டம் , 3.
↩ ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் , 124.
↩ ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் , 123, 347.
↩ “பல்கலைக்கழக வரிசையில் இடதுசாரி சார்பு விதிக்கப்பட்டது,” நியூயார்க் டைம்ஸ் , ஜூன் 23, 1947; ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹெய்மர் , 125-32.
↩ “ ரெட் லீனிங்ஸின் 76 ஆசிரிய உறுப்பினர்களைக் குழு குற்றம் சாட்டுகிறது ,” ஹார்வர்ட் கிரிம்சன் , மார்ச் 10, 1949; பென் டபிள்யூ. ஹெய்ன்மேன் ஜூனியர், " மெக்கார்த்தி சகாப்தத்தில் பல்கலைக்கழகம் ," ஹார்வர்ட் கிரிம்சன் , ஜூன் 17, 1965.
↩ ஐன்ஸ்டீன் ஸ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் , 129 இல் மேற்கோள் காட்டினார்.
↩ ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் , 128-30. ஆல்பர்ட் மற்றும் பிராண்டீஸின் முதல் தலைவர் சச்சார், சச்சார் நியமனம் செய்யப்பட்டு ஆல்பர்ட் குழுவிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்ட சிறிது நேரத்திலேயே பல்கலைக்கழகத்தை யார் கட்டுப்படுத்துவது என்பதில் அதிகாரப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டனர். ஷ்வெபர், ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓப்பன்ஹைமர் , 130-31.
↩ ஹென்றி வாலஸ், ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், பிராங்க் கிங்டன் மற்றும் பால் ரோப்சன் ஆகியோரின் புகைப்படம் , விக்கிமீடியா காமன்ஸ், commons.wikimedia.org.
↩ கார்ல் எம். ஷ்மிட், ஹென்றி எ வாலஸ்: குயிக்ஸோடிக் க்ரூசேட், 1948 (சிராகுஸ், நியூயார்க்: சைராகஸ் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 1960), 190–91. ஹூபர்மேனின் மரணத்துடன் பத்திரிகையின் ஒருங்கிணைப்பாளராக வரவிருந்த ஹாரி மாக்டாஃப், முற்போக்குக் கட்சியின் தளத்தின் சிறு வணிகப் பகுதியை எழுதினார்.
ஸ்வீசி, வாலஸ் பிரச்சாரத்தில் அவரது பங்கின் காரணமாகவும், நியூ ஹாம்ப்ஷயர் பல்கலைக்கழகத்தில் அவர் ஆற்றிய ஒரு விரிவுரையின் காரணமாகவும், 1954 இல் நியூ ஹாம்ப்ஷயர் அட்டர்னி ஜெனரலால் சப்போன் செய்யப்பட்டார், மேலும் அவர் நீதிமன்ற அவமதிப்பு குற்றச்சாட்டுகளை அவர் ஏற்க மறுத்தபோது அவருக்கு வழங்கப்பட்டது. முற்போக்குக் கட்சி, கம்யூனிஸ்ட் கட்சி உறுப்பினர்களின் பெயர்களைக் குறிப்பிடவும் அல்லது அவரது விரிவுரைக் குறிப்புகளை மாற்றவும். 1953 இல் ஐன்ஸ்டீனால் முன்வைக்கப்பட்ட ஒரு மூலோபாயத்தைப் பின்பற்றி, முதல் திருத்தத்தின் மீது அவர் தனது வாதத்தை (மெக்கார்த்தியின் சொந்தக் குழுவின் முன் அழைத்தபோது லியோ ஹூபர்மேனைப் போலவே) அடிப்படையாகக் கொண்டார். ஸ்வீஸியின் வழக்கு, ஸ்வீஸி v. நியூ ஹாம்ப்ஷயர், இறுதியாக அமெரிக்க உச்ச நீதிமன்றத்தால் ஒரு முக்கியத் தீர்ப்பில் முடிவு செய்யப்பட்டது. 1957 முடிவு. ஜான் ஜே. சைமன், " ஸ்வீஸி வி. நியூ ஹாம்ப்ஷயர் ," மாதாந்திர விமர்சனம் 51, எண். 11 (ஏப்ரல் 2000): 35–37.
↩ பீட்டர் குஸ்னிக், “புதிய ஒப்பந்தத்தை ரத்து செய்தல்: ட்ரூமனின் பனிப்போர் வாலஸ் மற்றும் இடதுகளை புதைக்கிறது,” தி ரியல் நியூஸ் நெட்வொர்க், டிசம்பர் 7, 2017.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் முதல் ஜான் டட்ஜிக் வரை, மார்ச் 8, 1948, ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 454 ரூஸ்வெல்ட் அதை புதிய ஒப்பந்தத்திற்கான லேபிளாகப் பயன்படுத்தினார். ஐன்ஸ்டீனின் சந்தேகங்கள் பின்னர் 1950 இல் மாதாந்திர மதிப்பாய்வில் வெளியிடப்பட்ட இரண்டு துண்டுகளாக "முற்போக்கு முதலாளித்துவம்" மற்றும் "தாராளமயம்" பற்றிய வாலஸின் அறிக்கைகளால் உறுதிப்படுத்தப்பட்டன : ஹென்றி ஏ. வாலஸ், " முற்போக்கு முதலாளித்துவம் என்றால் என்ன? ,” மாதாந்திர மதிப்பாய்வு 1, எண். 12 (ஏப்ரல் 1950): 390–94; ஹென்றி ஏ. வாலஸ், " தேவை: அமெரிக்காவிற்கும் சோவியத் ஒன்றியத்திற்கும் இடையே ஒரு வலுவான ஐ.நா. , " மாதாந்திர ஆய்வு 2, எண். 1 (மே 1950): 7–10. மேலும் பார்க்கவும் IF ஸ்டோன், " முற்போக்குக் கட்சியின் பிரச்சனைகள் ," மாதாந்திர மதிப்பாய்வு 1, எண். 12 (ஏப்ரல் 1950): 379–89.
↩ ஸ்வீஸி வாய்வழி வரலாற்று நேர்காணல் ஸ்காட்னஸ், 5: 143-44; " பால் எம். ஸ்வீஸியுடன் நேர்காணல் ," மாதாந்திர விமர்சனம் 51, எண். 1 (மே 1999): 32; ஜான் ஜே. சைமன், “ பால் ஸ்வீஸி ,” கார்டியன் , மார்ச் 4, 2004.
↩ கிறிஸ்டோபர் ஃபெல்ப்ஸ், “ அறிமுகம்: அமெரிக்க நூற்றாண்டில் ஒரு சோசலிஸ்ட் இதழ் ,” மாதாந்திர விமர்சனம் 51, எண். 1 (மே 1999): 2–3.
↩ ஸ்வீஸி, வாய்வழி வரலாறு நேர்காணல், 5: 143–44; சைமன், "ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், ரேடிகல்," 8. ஓட்டோ நாதன் மற்றும் பால் ஏ. பாரன், எம்.ஆர் . இன் வரலாற்றில் ஒரு மையப் பிரமுகர், ஒரு தனிப்பட்ட தகராறில் நுழைந்தனர், இது ஹூபர்மேனுடனான நாதனின் உறவையும் பாதித்தது. அதன் அடித்தளத்தைத் தொடர்ந்து பத்திரிகையிலிருந்து நாதனை விலக்குதல். ஸ்வீஸி, வாய்வழி வரலாறு நேர்காணல், 5: 144; ராபர்ட் டபிள்யூ. மெக்செஸ்னி, " தி மந்த்லி ரிவியூ ஸ்டோரி: 1949-1984 ," MR ஆன்லைன், மே 6, 2007.
↩ இதற்கு ஒரு உதாரணம் ஸ்காட் நியரிங், “ நான் சோசலிசத்தை ஏன் நம்புகிறேன் ,” மாதாந்திர விமர்சனம் 1, எண். 2 (ஜூன் 1949): 44–50.
↩ ஜான் ஜே. சைமன் குறிப்பிட்டது போல், இந்த இணைப்புகளின் விளைவாக, ஐன்ஸ்டீன் "விரிவாக்கப்பட்ட எம்ஆர் [ மாதாந்திர மதிப்பாய்வு ] குடும்பத்தின் ஒரு பகுதியாக" பார்க்கப்பட்டார் (சைமன், "ஸ்வீஸி வி. நியூ ஹாம்ப்ஷயர்," 36).
↩ ரைட் மில்ஸ், தோர்ஸ்டீன் வெப்லனுக்கு அறிமுகம், தி தியரி ஆஃப் தி லீஷர் கிளாஸ் (நியூயார்க்: மென்டர், 1953), vi.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், “பெர்ட்ரான்ட் ரஸ்ஸலின் அறிவுக் கோட்பாடு பற்றிய குறிப்புகள்,” பெர்ட்ராண்ட் ரஸ்ஸலின் தத்துவத்தில் , பால் ஏ. ஷில்ப், பதிப்பு. (Evanston, Illinois: Library of Living Philosophers, 1944), 279. தோர்ஸ்டீன் வெப்லனில் ஐன்ஸ்டீனின் ஆர்வம், பிரின்ஸ்டன் பல்கலைக் கழகத்தில் அவருடைய சக ஊழியராக இருந்த ஆஸ்ட்வால்ட் வெப்லனுடன் அவருக்குத் தெரிந்ததால் தூண்டப்பட்டிருக்கலாம். வில்லியம் டி. கேன்லி, "ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் தோர்ஸ்டீன் வெப்லனுக்கு இடையேயான அறிவுசார் தொடர்பைப் பற்றிய குறிப்பு," ஜர்னல் ஆஃப் எகனாமிக் இஷ்யூஸ் 31, எண். 1 (மார்ச் 1997): 245–51.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், யோசனைகள் மற்றும் கருத்துகளில் "யூத சமூகம்" , 174. மற்றொரு அறிக்கையில் அவர் மோசஸ், ஸ்பினோசா மற்றும் மார்க்ஸைக் குறிப்பிட்டார். ஐன்ஸ்டீன், யோசனைகள் மற்றும் கருத்துகள் , 195 ஐப் பார்க்கவும்.
↩ "கொள்ளையடிக்கும் கட்டத்திற்கு" வெளியே எங்கும் சமூகங்கள் காணப்படவில்லை என்ற ஐன்ஸ்டீனின் கூற்று, முழுமையான சோசலிசம் அந்த நேரத்தில் எங்கும் இல்லை என்பதை ஒப்புக்கொள்கிறது.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், “ ஏன் சோசலிசம்? ,” மாதாந்திர மதிப்பாய்வு 1, எண். 1 (மே 1949): 9–10.
↩ ஐன்ஸ்டீன், “ஏன் சோசலிசம்?,” 10.
↩ ஐன்ஸ்டீன், "ஏன் சோசலிசம்?," 10. "ஏன் சோசலிசம்?" தவிர, 1940 இல் "சுதந்திரத்தில்" ஐன்ஸ்டீன் "மனித இனத்தை பூமியில் இருந்து அழிப்பதை ஒரு குறிக்கோளாக அங்கீகரிக்கும் ஒருவரின் பார்வையையும்" குறிப்பிட்டுள்ளார். ” இது பகுத்தறிவு விவாதத்திற்கான அடிப்படையை நீக்குவதால், "பகுத்தறிவு அடிப்படையில்... மறுக்க முடியாது" என்று அவர் மேலும் கூறினார். ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், "ஆன் ஃப்ரீடம்," இல் ஐடியாஸ் அண்ட் ஒபினியன்ஸ் , 31-32.
↩ ஐன்ஸ்டீன் சமூக உந்துதல்கள் என்பதன் அர்த்தம் என்ன என்பதை எங்களிடம் கூறவில்லை, ஆனால் தி இன்ஸ்டிங்க்ட் ஆஃப் ஒர்க்மேன்ஷிப்பில் வெப்லனின் வாதத்தால் அவர் ஆர்வமாக இருந்தார் என்று கருதுவதற்கு போதுமான காரணங்கள் உள்ளன . "உள்ளுணர்வு" என்று அடிக்கடி அழைக்கப்படுபவை உண்மையில் "வெப்பமண்டல" உந்துதல்கள் என்று வெப்லென் வலியுறுத்தினார், இது முற்றிலும் உயிரியல் அரசியலமைப்பிலிருந்து எழுகிறது, இது மனித உளவியலின் ஒரு பகுதியாக இருந்தது, ஆனால் இது சமூக உளவியல் நிலைப்பாட்டில் இருந்து, சமூக உந்துதல்கள் அல்லது சமூகத்தை விட இறுதியில் குறைவான முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. "உள்ளுணர்வு." வெப்லென் மூன்று முதன்மை சமூக இயக்கங்களை வலியுறுத்தினார், மனித கலாச்சார பரிணாம வளர்ச்சியின் நேர்மறையான கூறுகளை உருவாக்கினார், அதை அவர் "வேலையின் உள்ளுணர்வு" (உற்பத்தி உந்துதல்களுக்காக நிற்பது), "பெற்றோர் வளைவு" (இனப்பெருக்க இயக்கங்கள்) மற்றும் "செயலற்ற ஆர்வம்" (தொடர்புடைய இயக்கிகள்) என்று அழைத்தார். அறிவு மற்றும் அறிவியலின் நாட்டத்திற்கு). அவரது பார்வையில், இந்த சமூக உந்துதல்கள் பெரும்பாலும் "மாசுபடுத்தப்பட்டவை", ஒன்றுக்கொன்று எதிராகச் செல்கின்றன, "சுரண்டல்" என்பதை வலியுறுத்துவதன் மூலம் சமூகத்திற்கு எதிராக தனிநபர்களை அமைக்கும் கலாச்சாரத்தின் "கொள்ளையடிக்கும்" மற்றும் "பணக்கார" கட்டங்கள் போன்ற முரண்பாடான மற்றும் இறுதியில் ஆதரிக்க முடியாத வடிவங்களுக்கு இட்டுச் சென்றது. முன்மாதிரி,” மற்றும் அகங்காரம். தோர்ஸ்டீன் வெப்லென், தி இன்ஸ்டிங்க்ட் ஆஃப் ஒர்க்மேன்ஷிப் (நியூயார்க்: அகஸ்டஸ் எம். கெல்லி, 1914), 1–8, 42–44, 157, 175, 205; Thorstein Veblen, நவீன நாகரிகத்தில் அறிவியல் இடம் (நியூயார்க்: ரஸ்ஸல் மற்றும் ரஸ்ஸல், 1961), 395; CE Ayres, "Veblen's Theory of Instincts Reconsidered," in Thorstein Veblen: A Critical Reapraisal (Ithaca, New York: Cornell University Press, 1958), 28–29.
↩ ஐன்ஸ்டீன், “ஏன் சோசலிசம்?,” 12.
↩ ஐன்ஸ்டீன், “ஏன் சோசலிசம்?,” 10–12.
↩ ஐன்ஸ்டீன் இங்கு குறிப்பிடும் உழைப்புக்கும் உழைப்பு சக்திக்கும் இடையிலான வேறுபாட்டை மார்க்ஸ் தனது அரசியல்-பொருளாதார விமர்சனத்தின் மிக முக்கிய கூறுகளில் ஒன்றாகக் கருதினார். கார்ல் மார்க்ஸ் மற்றும் ஃபிரடெரிக் ஏங்கெல்ஸ், தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கடிதத் தொடர்பு (மாஸ்கோ: முன்னேற்றப் பதிப்பாளர்கள், 1975), 180–81.
↩ ஐன்ஸ்டீன், “ஏன் சோசலிசம்?,” 12–13. ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 415 இல் ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், "உலகப் பொருளாதார நெருக்கடி பற்றிய சிந்தனைகள்" (ca. 1930) மேலும் பார்க்கவும் .
↩ ஐன்ஸ்டீனையும் பார்க்கவும், "சோசலிச அரசில் தனிமனித சுதந்திரத்திற்கு இடமிருக்கிறதா?" அரசியலில் ஐன்ஸ்டீனில் , 437.
↩ உழைப்பின் இருப்பு இராணுவம், அதை தொடர்ந்து இனப்பெருக்கம் செய்வதில் தொழில்நுட்பத்தில் புரட்சிகளின் பங்கு மற்றும் அதனுடன் தொடர்புடைய செறிவு மற்றும் மூலதனத்தின் மையப்படுத்தல்-ஐன்ஸ்டீன் இங்கு நம்பியிருக்கும் முன்மொழிவுகள் அனைத்தும் மூலதனத்தின் முதல் தொகுதியின் அத்தியாயம் 25 இல் மார்க்ஸால் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன . கார்ல் மார்க்ஸ், மூலதனம் , தொகுதி. 1 (லண்டன்: பெங்குயின், 1976), 762–870.
↩ ஐன்ஸ்டீன், “ஏன் சோசலிசம்?,” 13–14.
↩ ஐன்ஸ்டீன், “ஏன் சோசலிசம்?,” 14.
↩ ஐன்ஸ்டீன், “ஏன் சோசலிசம்?,” 14–15.
↩ ஐன்ஸ்டீன், “ஏன் சோசலிசம்?,” 15. மாதாந்திர மதிப்பாய்வின் அசல் நிறுவனர்களான ஸ்வீஸி, ஹூபர்மேன் மற்றும் நாதன் ஆகிய மூவரும் 1950களின் மெக்கார்த்திய விசாரணையில் சிக்கினர். ஸ்வீஸியின் போரைத் தவிர, அவரை அமெரிக்க உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு அழைத்துச் சென்றது, ஹூபர்மேன் மெக்கார்த்தியின் சொந்த செனட் குழுவின் முன் அழைக்கப்பட்டார். நாதனின் அமெரிக்க பாஸ்போர்ட் இரண்டரை வருடங்களுக்கு ரத்து செய்யப்பட்டது. ஹவுஸ் அன்-அமெரிக்கன் செயல்பாடுகள் குழுவால் அவர் சப்போன் செய்யப்பட்டார். பால் ரோப்சன் மற்றும் ஆர்தர் மில்லர் போன்ற மற்றவர்களுடன், ஒத்துழைக்கத் தவறியதற்காக அவர் நீதிமன்ற அவமதிப்புக் குற்றம் சாட்டப்பட்டார். ஐன்ஸ்டீன் பரிந்துரைத்தபடி, மூவரும் (ஹூபர்மேன், ஸ்வீஸி மற்றும் நாதன்) முதல் திருத்தத்தில் நின்று பெயர்களை மறுத்துவிட்டனர். லியோ ஹூபர்மேன், " புத்தகத்தை எரிப்பவர்களுக்கு ஒரு சவால் (ஜூலை 14, 1953)," மாதாந்திர விமர்சனம் 5, எண். 4 (ஆகஸ்ட் 1953): 158–73; ஜெஃப்ரி ரியான், "அன்-அமெரிக்கன் செயல்பாடுகள்," இன்டெக்ஸ் ஆன் சென்சார்ஷிப் 2, எண். 3 (செப்டம்பர் 1973): 90–91; ஜெரோம், தி ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு , 249.
↩ ரொனால்ட் கிளார்க்கின் நன்கு அறியப்பட்ட வாழ்க்கை வரலாற்றைப் பார்க்கவும், இதில் ஐன்ஸ்டீனின் அரசியல், சியோனிசத்தைத் தவிர, அரிதாகவே தெரியும். கிளார்க், ஐன்ஸ்டீன்: தி லைஃப் அண்ட் டைம்ஸ் .
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அரசியலில் அறிமுகம் , 55; ஃப்ரெட் ஜெரோம் மற்றும் ரோட்ஜர் டெய்லர், இனம் மற்றும் இனவாதம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீன் (நியூ பிரன்சுவிக், நியூ ஜெர்சி: ரட்ஜர்ஸ் யுனிவர்சிட்டி பிரஸ், 2005), 8–10, 135–36; மரியா போபோவா, "சமத்துவம் மற்றும் தீவிர நீதி பற்றி WEB Du Bois உடனான ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனின் அதிகம் அறியப்படாத கடிதம்," தி மார்ஜினாலியன் , ஜனவரி 6, 2015.
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அரசியல் பற்றிய தலையங்கக் கருத்து , 479.
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், அரசியலில் ஐன்ஸ்டீனுக்கு அறிமுகம் , 47–48, 50.
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அரசியல் பற்றிய தலையங்கக் கருத்து , 408.
↩ ஐன்ஸ்டீன், "ஒரு சோசலிச அரசில் தனிமனித சுதந்திரத்திற்கு இடமிருக்கிறதா?" ஐன்ஸ்டீன் அரசியலில் , 437. ஐன்ஸ்டீன் எப்போதுமே முழுமையான சோசலிசத்தை, அவர் புரிந்துகொண்ட பொருளில், தற்போதுள்ள எந்த நிலையிலும் காண முடியாது என்று வாதிட்டார். ஐன்ஸ்டீன் டு ஜான் டட்ஜிக், மார்ச் 8, 1948, ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 454.
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், அரசியலில் ஐன்ஸ்டீனுக்கு அறிமுகம் , 48; ஐன்ஸ்டீன், "ஒரு சோசலிச அரசில் தனிமனித சுதந்திரத்திற்கு இடமிருக்கிறதா?" ஐன்ஸ்டீனில் அரசியல் ,
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், அரசியலில் ஐன்ஸ்டீனுக்கு அறிமுகம் , 48–49.
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மான், ஐன்ஸ்டீனுடன் அரசியலில் அறிமுகம் , 49. ஐன்ஸ்டீனுக்கு தொழிலாள வர்க்கத்துடன் தொடர்பு இல்லை என்ற கூற்றுகளை மிகைப்படுத்தலாம். பெர்லினில் உள்ள மார்க்சிஸ்ட் தொழிலாளர் பள்ளியில் 1930 இல் அவர் ஆற்றிய உரையைப் பார்க்கவும். ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், "'காரணம்': மார்க்சிஸ்ட் தொழிலாளர் பள்ளியில் விரிவுரை 1930 (கார்ல் கோர்ஷ் எழுதிய தனிப்பட்ட குறிப்புகள்)," சாஸ்கா ஃப்ரேபெர்க் மற்றும் ஜூஸ்ட் கிர்க்ஸ் ஆகியோரால் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது, மார்க்சிசம் மற்றும் அறிவியல் 3, எண். 1 (குளிர்காலம் 2024): 207–32.
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அரசியலில் அறிமுகம் , 50, 407.
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அரசியலில் அறிமுகம் , 51.
↩ ஆசிரியர் ஐன்ஸ்டீனின் தலையங்க அடையாளம், “ஏன் சோசலிசம்?,” 9; ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அரசியலில் அறிமுகம் , 47.
↩ ரோவ் மற்றும் ஷுல்மேன், ஐன்ஸ்டீன் அரசியல் பற்றிய தலையங்கக் கருத்து , 438.
↩ ஆர்தர் எச். ரெய்ஸ் ஜூனியர், "தி ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் ஈடுபாடு," பிராண்டீஸ் விமர்சனம்: ஐம்பதாவது ஆண்டு பதிப்பு (1998), 60-61 இல் இதற்கு ஒரு உதாரணம் உள்ளது .
↩ வால்ஷைப் பார்க்கவும், "பிரண்டீஸ் பல்கலைக்கழகம் உருவாவதற்கான ஆரம்ப ஆவணங்கள்."
↩ யுனைடெட் ஸ்டேட்ஸைப் பற்றிய ஐன்ஸ்டீனின் பொதுக் கண்ணோட்டத்தின் பெரும்பகுதி சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி வெப்லனின் 1918 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவில் உள்ள உயர் கற்றலில் உள்ளதைப் போலவே இருந்தது , பல்கலைக்கழகங்களின் "ஆளும் குழுக்கள்" மீதான அதன் வலுவான விமர்சனம். வெப்லென், தி ஹையர் லேர்னிங் இன் அமெரிக்காவில் , 59–84. ஸ்வீசி தனது பிராண்டீஸ் திட்டத்தில் வெப்லனின் பணி பற்றிய குறிப்பை, அத்தகைய ஆளும் குழுக்கள் மீதான தனது சொந்த விமர்சனங்களுக்கு ஆதரவாகச் சேர்த்துள்ளார். ஸ்வீஸி, பிராண்டீஸ் பல்கலைக்கழகத்திற்கான திட்டம் , 18ஐப் பார்க்கவும்
↩ ரெய்ஸ், "ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் ஈடுபாடு," 61. ஐன்ஸ்டீன் பிராண்டீஸின் தலைவராக சச்சாரை நியமிப்பதை ஆரம்பத்தில் எதிர்த்தார், அந்த நேரத்தில் ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் அறக்கட்டளை மற்றும் அறங்காவலர் குழு இரண்டின் தலைவரான இஸ்ரேல் கோல்ட்ஸ்டைனால் தள்ளப்பட்டது. சர்ச்சையின் போது, ​​கோல்ட்ஸ்டைன் இரு பதவிகளையும் ராஜினாமா செய்தார், மேலும் லாஸ்ரஸ் அறக்கட்டளையின் தலைவராகவும், ஆல்பர்ட் அறங்காவலர் குழுவின் தலைவராகவும் நியமிக்கப்பட்டார்.
↩ ஜெரோம் மற்றும் டெய்லர், இனம் மற்றும் இனவாதம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீன் , 88–94, 139–42; சைமன், “ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், ரேடிகல்,” 6–7; பிரெட் ஜெரோம், தி ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு , 79–85.
↩ ஜெரோம் மற்றும் டெய்லர், இனம் மற்றும் இனவாதம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீன் , 119–20.
↩ மார்கண்டோனியோவில், ஜான் ஜே. சைமன், “ ரெபெல் இன் தி ஹவுஸ்: தி லைஃப் அண்ட் டைம்ஸ் ஆஃப் விட்டோ மார்கண்டோனியோ ,” மாதாந்திர விமர்சனம் 57, எண். 11 (ஏப்ரல் 2006): 24–46; Richard Sasuly, “Vito Marcantonio: The People's Politician,” in American Radicals , Harvey Goldberg, ed. (நியூயார்க்: மந்த்லி ரிவியூ பிரஸ், 1957), 145–59.
↩ ஷெர்லி கிரஹாம் டு போயிஸ், ஜெரோம் அண்ட் டெய்லர், ஐன்ஸ்டீன் ஆன் ரேஸ் அண்ட் ரேசிசம் , 121 இல் மேற்கோள் காட்டினார்.
↩ ஜெரோம் மற்றும் டெய்லர், இனம் மற்றும் இனவாதம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீன் , 119–21; சைமன், "ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், ரேடிகல்," 10-11. 1950 களில் அமெரிக்க முதலாளித்துவம் பற்றிய WEB Du Bois இன் பார்வையில், WEB Du Bois, “ அமெரிக்காவில் நீக்ரோக்கள் மற்றும் முதலாளித்துவ நெருக்கடி ,” மாதாந்திர விமர்சனம் 4, எண். 12 (ஏப்ரல் 1953): 478–85.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனுக்கு பெல்ஜியத்தின் ராணி அன்னை, ஜனவரி 2, 1955, ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பீஸ் , 615-16; ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் முதல் யூஜின் ராபினோவிட்ச், ஜனவரி 5, 1951, ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பீஸ் , 553. கொரியப் போரின் முக்கிய விமர்சன பகுப்பாய்வுகளை ஐன்ஸ்டீன் நன்கு அறிந்திருந்தார் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. மாதாந்திர மதிப்பாய்வு ஆரம்பத்தில் இருந்தே போர் பற்றிய மதிப்பீடுகளை வெளியிட்டது. IF ஸ்டோனின் தி ஹிடன் ஹிஸ்டரி ஆஃப் தி கொரியன் வார் , 1952 இல் வெளியிடப்பட்டது, இது மாதாந்திர மறுபரிசீலனை அச்சகத்தை வெளியிட்டது. அடுத்த ஆண்டு ஐன்ஸ்டீன் ஸ்டோனின் எஃப். ஸ்டோன் வீக்லிக்கு பட்டய சந்தாதாரரானார் . சைமன், “ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், தீவிரவாதி,” 9.
↩ பிரெட் ஜெரோம், இஸ்ரேல் மற்றும் சியோனிசம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீன் (நியூயார்க்: செயின்ட் மார்ட்டின் பிரஸ், 2009), 225–32.
↩ சாமுவேல் கிரேடன், “ ஐன்ஸ்டீனின் யூத மதத்திற்கு சிக்கலான உறவு ,” நேரம் , டிசம்பர் 19, 2023.
↩ ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், "சியோனிசத்திற்கு எங்கள் கடன்," ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 301; ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், "ஆங்கிலோ-அமெரிக்கன் கமிட்டியின் விசாரணையின் சாட்சியம், ஜனவரி 11, 1946," ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 344-45; ஜெரோம், இஸ்ரேல் மற்றும் சியோனிசம் பற்றிய ஐன்ஸ்டீன் , 4, 29-30 .
↩ யோர்கோஸ் மிட்ராலிஸ், “கடந்த 44 ஆண்டுகளாக இஸ்ரேலை ஆண்டவர்களை ஐன்ஸ்டீன் 'பாசிஸ்டுகள்' என்று அழைத்தபோது, ​​சட்டவிரோதக் கடனை ஒழிப்பதற்கான குழு, அக்டோபர் 31, 2023; Isidore Abramowitz, Hannah Arendt, Abraham Brick, Jessurun Cardozo, Albert Einstein et al., Letter to the New York Times , டிசம்பர் 4, 1948, marxists.org.
↩ “ இஸ்ரேல்-காசா போர் வரைபடங்கள் மற்றும் விளக்கப்படங்களில்: லைவ் டிராக்கர் ,” அல் ஜசீரா , ஏப்ரல் 5, 2024 இல் அணுகப்பட்டது.
↩ ஜெரோம், தி ஐன்ஸ்டீன் கோப்பு , 62–68; " அன்புள்ள பேராசிரியர் ஐன்ஸ்டீன்: போருக்குப் பிந்தைய அமெரிக்காவில் அணு விஞ்ஞானிகளின் அவசரக் குழு ," ஒரேகான் மாநில பல்கலைக்கழக காப்பகங்கள், scarc.library.oregonstate.edu.
↩ ஜான் பெல்லாமி ஃபாஸ்டர், தி ரிட்டர்ன் ஆஃப் நேச்சர் (நியூயார்க்: மன்த்லி ரிவியூ பிரஸ், 2020), 502–3; ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பீஸ் , 590, 593, 605.
↩ பெர்ட்ராண்ட் ரஸ்ஸல், ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் பலர்., "ரஸ்ஸல்-ஐன்ஸ்டீன் மேனிஃபெஸ்டோ," ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பீஸ் , 632-35.
↩ ஐன்ஸ்டீன், "ஒரு சோசலிச அரசில் தனிமனித சுதந்திரத்திற்கு இடமிருக்கிறதா?" ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 438; ஐன்ஸ்டீன், "மனித உரிமைகள் (பிப்ரவரி 20, 1954)," ஐன்ஸ்டீன் ஆன் பாலிடிக்ஸ் , 497.
↩ ஸ்டீவன் ஷுல்ட்ஸ், “ புதிதாக கண்டுபிடிக்கப்பட்ட டைரி க்ரோனிகல்ஸ் ஐன்ஸ்டீனின் கடைசி வருடங்கள் ,” பிரின்ஸ்டன் வீக்லி புல்லட்டின் 93, எண். 25, ஏப்ரல் 26, 2004; சைமன், “ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன், தீவிரவாதி,” 12.2024 , தொகுதி 76, எண் 01 (மே 2024)
இணைக்கவும்