(உன்) பெயர்
பிரமிள்
சீர்குலைந்த சொல்லொன்று
தன் தலையைத்
தானே
விழுங்கத் தேடி
என்னுள் நுழைந்தது.
துடித்துத் திமிறி
தன்மீதிறங்கும் இப்
பெயரின் முத்தங்களை
உதறி உதறி
அழுதது இதயம்.
பெயர் பின் வாங்கிற்று.
“அப்பாடா“ என்று
அண்ணாந்தேன்...
சந்திர கோளத்தில் மோதியது
எதிரொலிக்கிறது.
இன்று, இடையறாத உன்பெயர்
நிலவிலிருந்திறங்கி
என்மீது சொரியும் ஓர்
ரத்தப் பெருக்கு.
.
பிரமிள்
சீர்குலைந்த சொல்லொன்று
தன் தலையைத்
தானே
விழுங்கத் தேடி
என்னுள் நுழைந்தது.
துடித்துத் திமிறி
தன்மீதிறங்கும் இப்
பெயரின் முத்தங்களை
உதறி உதறி
அழுதது இதயம்.
பெயர் பின் வாங்கிற்று.
“அப்பாடா“ என்று
அண்ணாந்தேன்...
சந்திர கோளத்தில் மோதியது
எதிரொலிக்கிறது.
இன்று, இடையறாத உன்பெயர்
நிலவிலிருந்திறங்கி
என்மீது சொரியும் ஓர்
ரத்தப் பெருக்கு.
.
Letter to Comrade Kostrov
- Vladimir Maiakovskii, 1928
- Vladimir Maiakovskii, 1928
Comrade Kostrov,
…………..I’m sure you won’t mind —
I know,
……..generosity’s one of your merits —
if part of the lines
…………..for Paris assigned
I’ll squander
…………..on petty lyrics.
Imagine:
…….a beauty
…………..enters a hall
framed
…….in necklace and furs,
and I
…….says to her
…………..with no preface at all
these very selfsame words:
I’ve
…….just come
…………..from Russia, comrade.
In my country
…………..I’m a figure.
I’ve seen women
…………..far more comely,
women
…….prettier
…………..and slimmer.
Girls
…….go crazy
…………..over poets,
and I’m
…….vociferous
…………..and smart.
Come along!
…………..Just watch me go it.
Snub me?
…………..No one’s got the heart.
You won’t catch me
…………………double-dealing,
dabbling
………in petty lust.
Deep down in my heart’s
…………………that feeling,
carry it through life
…………………or bust!
I’ll not measure
…………..love by weddings.
Leave me, would you?
…………………Very well.
I don’t give a damn,
…………………I’ve said it,
for a bleeding wedding bell.
So, my girl,
…………..don’t let’s be dainty.
Let’s not joke,
…………..Almighty God!
Mademoiselle,
…………..I’m long past twenty —
better call it thirty odd.
Love doesn’t mean
…………………just eternal unrest,
nor the way
…………..one can burn and flare.
It’s that
………..which heaves
…………………under mountain-breasts,
behind
…….the jungle of hair.
To love means to rush out
…………………into the yard
and right until ravening night
with a flashing axe
…………………to chop firesticks hard
in a fireworks
…………..of manly might.
To love
………..is to break
…………………from insomnia-torn sheets,
with jealousy of Copernicus
…………………swallowing saliva;
him,
………..not the husband
of Mrs. Sugar-and-Sweets
regarding
………….as your most deadly rival.
Love
………for us
…………..isn’t Eden and so on.
Love
………for us
………………booms that once again
our heart’s
………………too-long-cooling engine
………………………….will go on
working
………against
………………all odds
………………………and pain.
You’ve severed
………with Moscow
………………every thread,
it’s years
………since you
………………and it came to part.
Then how shall I hammer
……………………into your head
the gist
………of that state of heart?
Lights cover the earth
………………right up to the sky.
The sky’s full of stars —
………………go, count the lot.
If I wasn’t
………….already a poet
…………………………….I
would turn astronomer,
………………….honest to God!
A hubbub fills
………….both alley and square.
The traffic
………speeds past
………………like mad,
while I
………go sauntering
………………….here and there
and jot down rhymes
………………….in a pad.
The cars
………that race
………………….along the street
won’t knock me down
………………….by chance.
They understand,
……………and so take heed:
the bloke’s
………in a lyric trance.
A vortex of images,
…………….ideas,
……………………and visions,
the sizzling city
…………….brings.
Why,
…….even a bear
………………….in such conditions
would grow
………a pair of wings.
And then
………out of one of the third-rate bars
after stewing
………..inside
………………….for a time
a word
………zooms upward
……………………straight to the stars
like a comet,
………….all ashine,
its tail stretched out
………………………over half the skies,
its plumes —
………………..the heavens’ highlight,
for lovers to sit
…………………and feast their eyes
while smelling
……………….their arbour’s
………………………lilac;
to rouse
……………and lead
………………………and enthuse
…………………………….and uphold ‘em,
those
…………whose spirit is wavering,
to saw off enemies’ heads
………………………….from their shoulders
with a glittering
…………………….long-bladed
………………………………sabre.
I ‘ll stand
……………till the very last beat in my breast
as if
……….on a rendezvous,
and listen
………………..to love
………………………….booming on in its nest,
simple,
…………..human
……………………..and true.
Sea-tide,
…………..hurricane,
……………………….tempest
…………………………….and flame
rumble inside me
……………………….and swell!
Who’d take such a pet
……………………….to own and tame?
You would?
………………Very well!
Vladimir Maiakovskii, 1928
Translated by Dorian Rottenberg