ஹட்ஜி முராத்
அத்தியாயம் 9
எழுதப்பட்டது: 1904
மூலம்: RevoltLib.com இலிருந்து அசல் உரை
டிரான்ஸ்கிரிப்ஷன்/மார்க்அப்: ஆண்டி கார்லோஃப்
ஆன்லைன் மூலம்: RevoltLib.com ; 2021
ரஷ்ய தூதரின் மகனான மைக்கேல் செமனோவிச் வோரோன்ட்சோவ், இங்கிலாந்தில் கல்வி கற்றார், மேலும் அவரது காலத்தின் உயர் ரஷ்ய அதிகாரிகளிடையே மிகவும் விதிவிலக்கான ஐரோப்பிய கல்வியைப் பெற்றார். அவர் தாழ்ந்தவர்களிடம் தனது நடத்தையில் லட்சியவாதி, மென்மையானவர் மற்றும் கனிவானவர், மேலும் மேலதிகாரிகளிடம் ஒரு முழுமையான அரசவை உறுப்பினராக இருந்தார். அதிகாரமும் அடிபணிவும் இல்லாத வாழ்க்கையை அவர் புரிந்து கொள்ளவில்லை. அவர் அனைத்து உயர்ந்த பதவிகளையும் அலங்காரங்களையும் பெற்றார், மேலும் ஒரு புத்திசாலி தளபதியாகவும், கிராஸ்னோயில் நெப்போலியனை வென்றவராகவும் கூட பார்க்கப்பட்டார்.
1852 ஆம் ஆண்டில் அவருக்கு எழுபது வயதுக்கு மேல், ஆனால் அவரது வயதிற்கு இளமையாக, அவர் சுறுசுறுப்பாக நகர்ந்தார், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவர் ஒரு எளிமையான, சுத்திகரிக்கப்பட்ட மற்றும் இனிமையான அறிவாற்றலை முழுமையாகக் கொண்டிருந்தார், அதை அவர் தனது அதிகாரத்தைத் தக்க வைத்துக் கொள்ளவும், வலுப்படுத்தவும், தனது புகழை அதிகரிக்கவும் பயன்படுத்தினார். அவருக்கு பெரிய சொத்துக்கள் இருந்தன - அவருடைய சொந்த மற்றும் அவரது மனைவி (ஒரு கவுண்டஸ் பிரானிட்ஸ்கியாக இருந்தவர்) - மேலும் வைஸ்ராயாக ஒரு மகத்தான சம்பளத்தைப் பெற்றார், மேலும் அவர் தனது வருமானத்தில் பெரும் பகுதியை கிரிமியாவின் தெற்கு கடற்கரையில் ஒரு அரண்மனையைக் கட்டுவதற்கும் ஒரு தோட்டத்தை அமைப்பதற்கும் செலவிட்டார்.
டிசம்பர் 4, 1852 அன்று மாலை, டிஃப்லிஸில் உள்ள அவரது அரண்மனைக்கு முன்னால் ஒரு கூரியர் முக்கூட்டு வந்தது. ஹாஜி முராத் ரஷ்யர்களிடம் சரணடைந்த செய்தியுடன் ஜெனரல் கோஸ்லோவ்ஸ்கியால் அனுப்பப்பட்ட சோர்வாகவும், தூசியால் கருப்பாகவும் இருந்த ஒரு அதிகாரி, சென்டினலைக் கடந்து செல்லும்போது தனது கால்களின் விறைத்த தசைகளை நீட்டிக்கொண்டு பரந்த தாழ்வாரத்திற்குள் நுழைந்தார். ஆறு மணி ஆகிவிட்டது, வொரொன்ட்சோவ் இரவு உணவிற்குச் சென்று கொண்டிருந்தபோது கூரியரின் வருகை குறித்து அவருக்குத் தெரிவிக்கப்பட்டது. அவர் உடனடியாக அவரை வரவேற்றார், எனவே இரவு உணவிற்கு சில நிமிடங்கள் தாமதமாகிவிட்டார்.
அவர் வாழ்க்கை அறைக்குள் நுழைந்ததும், இளவரசி எலிசபெத் க்சவெரெவ்னா வோரோன்ட்சோவாவின் அருகில் அமர்ந்திருந்த அல்லது ஜன்னல்களில் குழுக்களாக நின்றிருந்த முப்பது பேர் உணவருந்த அழைக்கப்பட்டவர்கள் அவரை நோக்கித் திரும்பினர். வோரோன்ட்சோவ் தனது வழக்கமான கருப்பு இராணுவ கோட் அணிந்திருந்தார், தோள்பட்டையில் பட்டைகள் வைத்திருந்தார், ஆனால் ஈபாலெட்டுகள் இல்லை, மேலும் அவரது கழுத்தில் செயின்ட் ஜார்ஜ் ஆணைக்குரிய வெள்ளை சிலுவையை அணிந்திருந்தார்.
அவரது சுத்தமான மொட்டையடித்த, நரி போன்ற முகம் ஒரு இனிமையான புன்னகையுடன், கண்களை சிமிட்டியபடி, அவர் கூட்டத்தை ஆய்வு செய்தார். மெதுவாக மெதுவாக அடியெடுத்து வைத்து, தாமதமாக வந்ததற்காக பெண்களிடம் மன்னிப்பு கேட்டு, ஆண்களை வரவேற்று, சுமார் நாற்பத்தைந்து வயதுடைய உயரமான, நேர்த்தியான, அழகான ஓரியண்டல் வகைப் பெண்மணியான இளவரசி மனானா ஓர்பெலியானியை அணுகி, அவளை இரவு உணவிற்கு அழைத்துச் செல்ல தனது கையை வழங்கினார். இளவரசி எலிசபெத் க்சாவெரெவ்னா வோரோன்ட்சோவா, டிஃப்லிஸுக்கு வருகை தந்திருந்த சிவப்பு ஹேர்டு ஜெனரலுக்கு தனது கையைக் கொடுத்தார். ஒரு ஜார்ஜிய இளவரசர் இளவரசி வோரோன்ட்சோவாவின் தோழி கவுண்டஸ் சாய்சுயிலுக்கு தனது கையை வழங்கினார். உதவியாளர் டாக்டர் ஆண்ட்ரீவ்ஸ்கி மற்றும் மற்றவர்கள், பெண்களுடன் அல்லது இல்லாமல், இந்த முதல் ஜோடிகளைப் பின்தொடர்ந்தனர். லிவரி மற்றும் முழங்கால் ப்ரீச் அணிந்த கால்வீரர்கள் பின்வாங்கி, விருந்தினர்கள் அமர்ந்ததும் அவர்களின் நாற்காலிகளை மாற்றினர், அதே நேரத்தில் மேஜர்-டோமோ ஒரு வெள்ளி டூரீனில் இருந்து புகைபிடிக்கும் சூப்பை சடங்கு முறையில் ஊற்றினார்.
நீண்ட மேசையின் ஒரு பக்கத்தின் மையத்தில் வோரோன்ட்சோவ் தனது இடத்தைப் பிடித்தார், மனைவி எதிரே அமர்ந்தார், ஜெனரல் அவரது வலது பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்தார். இளவரசரின் வலது பக்கத்தில் அவரது பெண்மணி, அழகான ஓர்பெலியானி அமர்ந்திருந்தார்; அவரது இடது பக்கத்தில் ஒரு அழகான, கருமையான, சிவப்பு கன்னமுள்ள ஜார்ஜியப் பெண், நகைகளால் பிரகாசித்து, இடைவிடாமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தார்.
"அருமை, சேரே அமி!" கூரியர் தனக்கு என்ன செய்தியைக் கொண்டு வந்தது என்பது குறித்த தனது மனைவியின் விசாரணைக்கு வோரோன்ட்சோவ் பதிலளித்தார். "சைமன் ஒரு வாய்ப்பு!" ஷாமிலின் துணிச்சலான மற்றும் மிகவும் பிரபலமான அதிகாரியான ஹாஜி முராத் ரஷ்யர்களிடம் வந்து ஓரிரு நாட்களில் டிஃப்லிஸுக்கு அழைத்து வரப்படுவார் என்ற அதிர்ச்சியூட்டும் செய்தியை (அவருக்கு மட்டும் எதிர்பாராதது அல்ல, ஏனென்றால் பேச்சுவார்த்தைகள் நீண்ட காலமாக நடந்து கொண்டிருந்தன) அனைவரும் கேட்கும் வகையில் அவர் சத்தமாகச் சொல்லத் தொடங்கினார்.
மேசையின் கடைசி முனைகளில் அமர்ந்து தங்களுக்குள் எதையோ அமைதியாக சிரித்துக் கொண்டிருந்த இளம் உதவியாளர்கள் மற்றும் அதிகாரிகள் உட்பட அனைவரும் அமைதியாகி, கேட்டுக் கொண்டிருந்தனர்.
"ஜெனரல், நீங்கள் எப்போதாவது இந்த ஹாஜி முராத்தை சந்தித்திருக்கிறீர்களா?" இளவரசர் பேசி முடித்ததும், தனது பக்கத்து வீட்டுக்காரரான, மிருதுவான மீசையுடன் கூடிய கேரட் போன்ற ஜெனரலின் இளவரசி கேட்டார்.
"ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட முறை, இளவரசி."
1843 ஆம் ஆண்டு மலையேறுபவர்கள் கெர்கெபெலைக் கைப்பற்றிய பிறகு, ஹாஜி முராத், ஜெனரல் பஹ்லனின் படைப்பிரிவைத் தாக்கி, அவர்களின் கண்களுக்கு முன்பாகவே கொலோன்ஸ் சோலோடுகினைக் கொன்றதை ஜெனரல் தொடர்ந்து கூறினார்.
வோரோன்ட்சோவ் ஜெனரலின் பேச்சைக் கேட்டு, அன்பாகச் சிரித்தார், அவர் உரையாடலில் சேர்ந்ததில் மகிழ்ச்சி அடைந்தார் என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது. ஆனால் திடீரென்று அவரது முகம் ஒரு மனச்சோர்வு மற்றும் மனச்சோர்வடைந்த வெளிப்பாட்டைப் பெற்றது.
பேசத் தொடங்கிய ஜெனரல், ஹாஜி முராத்துடனான தனது இரண்டாவது சந்திப்பைப் பற்றிச் சொல்லத் தொடங்கினார்.
"ஏன், அவர்தான், உங்கள் மேன்மை தயவுசெய்து நினைவில் கொள்க," என்று ஜெனரல் கூறினார், "'பிஸ்கட்' பயணத்தில் மீட்புக் குழுவினரைத் தாக்கிய பதுங்கியிருந்து தாக்குதலை ஏற்பாடு செய்தவர்."
"எங்கே?" என்று வோரோன்ட்சோவ் கண்களைச் சிமிட்டிக் கேட்டார்.
துணிச்சலான ஜெனரல் "மீட்பு" என்று பேசியது துரதிர்ஷ்டவசமான டார்கோ பிரச்சாரத்தில் நடந்த சம்பவம், அதில் புதிய துருப்புக்களின் வருகையால் மீட்கப்படாவிட்டால், அதற்கு தலைமை தாங்கிய இளவரசர் வோரோன்ட்சோவ் உட்பட ஒரு முழுப் படைப்பிரிவும் நிச்சயமாக இறந்திருக்கும். வோரோன்ட்சோவின் கட்டளையின் கீழ் நடந்த முழு டார்கோ பிரச்சாரமும் - அதில் ரஷ்யர்கள் பலர் கொல்லப்பட்டனர் மற்றும் காயமடைந்தனர் மற்றும் பல பீரங்கிகளை இழந்தனர் - ஒரு அவமானகரமான விவகாரம் என்பது அனைவருக்கும் தெரியும், எனவே வோரோன்ட்சோவின் முன்னிலையில் யாராவது அதைக் குறிப்பிட்டால், வோரோன்ட்சோவ் அதை ஜார்ஸிடம் தெரிவித்த அம்சத்தில் மட்டுமே - ரஷ்ய இராணுவத்தின் ஒரு அற்புதமான சாதனை என்று அவர்கள் அவ்வாறு செய்தனர். ஆனால் "மீட்பு" என்ற வார்த்தை அது ஒரு அற்புதமான வெற்றி அல்ல, ஆனால் பல உயிர்களை இழந்த ஒரு தவறு என்பதை தெளிவாகக் குறிக்கிறது. எல்லோரும் இதைப் புரிந்துகொண்டனர், சிலர் ஜெனரலின் வார்த்தைகளின் அர்த்தத்தைக் கவனிக்காதது போல் பாசாங்கு செய்தனர், மற்றவர்கள் பதட்டத்துடன் அடுத்து என்ன நடக்கும் என்று காத்திருந்தனர், சிலர் பார்வைகளைப் பரிமாறிக் கொண்டனர், சிரித்தனர். கூர்மையான மீசையுடன் கூடிய கேரட் ஜெனரல் மட்டுமே எதையும் கவனிக்கவில்லை, மேலும் அவரது கதையால் ஈர்க்கப்பட்டு அமைதியாக பதிலளித்தார்:
"மீட்பில், உங்கள் மேன்மை."
தனக்குப் பிடித்தமான கருப்பொருளில் ஆரம்பித்த ஜெனரல், ஹாஜி முராத் எப்படிப் பிரிவை மிகவும் புத்திசாலித்தனமாக இரண்டாகப் பிரித்தார் என்பதை சூழ்நிலை ரீதியாக விவரித்தார், மீட்புக் குழுவினர் வரவில்லை என்றால் (அவர் குறிப்பாக "மீட்பு" என்ற வார்த்தையை மீண்டும் சொல்வதில் விருப்பமுள்ளவராகத் தோன்றியது), அந்தப் பிரிவில் யாரும் தப்பித்திருக்க மாட்டார்கள், ஏனென்றால்... அவர் தனது கதையை முடிக்கவில்லை, ஏனென்றால் என்ன நடக்கிறது என்பதைப் புரிந்துகொண்ட மனானா ஓர்பெல்யானி, டிஃப்லிஸில் வசதியான தங்குமிடங்களைக் கண்டுபிடித்தாரா என்று கேட்டு அவரை குறுக்கிட்டுக் கேட்டார். ஜெனரல் ஆச்சரியப்பட்டு, அனைவரையும் சுற்றிப் பார்த்தார், மேசையின் முனையிலிருந்து தனது உதவியாளர்கள் தன்னை உறுதியாகவும் கணிசமாகவும் பார்ப்பதைக் கண்டார், திடீரென்று அவருக்குப் புரிந்தது! இளவரசியின் கேள்விக்கு பதிலளிக்காமல், அவர் முகம் சுளித்து, அமைதியாகி, தனது தட்டில் கிடந்த சுவையான உணவை அவசரமாக விழுங்கத் தொடங்கினார், அதன் தோற்றமும் சுவையும் அவரை முற்றிலும் மயக்கியது.
எல்லோரும் சங்கடமாக உணர்ந்தனர், ஆனால் ஜார்ஜிய இளவரசர் - மிகவும் முட்டாள் மனிதர் ஆனால் அசாதாரணமான நுட்பமான மற்றும் தந்திரமான முகஸ்துதி செய்பவர் மற்றும் அரசவை உறுப்பினர் - இளவரசி வோரோன்ட்சோவாவின் மறுபுறத்தில் அமர்ந்திருந்ததால் சூழ்நிலையின் சங்கடத்தை நீக்கியது. எதையும் கவனித்ததாகத் தெரியாமல், ஹாஜி முராத் மெக்துலியின் அக்மெத் கானின் விதவையை எவ்வாறு கடத்திச் சென்றார் என்பதை அவர் விவரிக்கத் தொடங்கினார்.
"அவர் இரவில் கிராமத்திற்குள் வந்து, தான் விரும்பியதைப் பிடித்துக்கொண்டு, மீண்டும் முழுக் கூட்டத்தினருடன் வேகமாக ஓடினார்."
"அந்த குறிப்பிட்ட பெண்ணை அவர் ஏன் விரும்பினார்?" என்று இளவரசி கேட்டாள்.
"ஓ, அவன் அவளுடைய கணவனின் எதிரி, அவனைப் பின்தொடர்ந்தான், ஆனால் அவன் இறக்கும் வரை அவனை ஒருபோதும் சந்திக்க முடியவில்லை, அதனால் அவன் விதவையைப் பழிவாங்கினான்."
இளவரசி இதை ஜார்ஜிய இளவரசருக்கு அருகில் அமர்ந்திருந்த தனது பழைய தோழி கவுண்டஸ் சாய்சுயிலுக்காக பிரெஞ்சு மொழியில் மொழிபெயர்த்தார்.
"குவெல்லே ஹாரர்!" என்று கவுண்டஸ் கண்களை மூடிக்கொண்டு தலையை ஆட்டினாள்.
"ஐயோ இல்லை!" என்று வோரோன்ட்சோவ் சிரித்துக் கொண்டே கூறினார். "அவர் தனது கைதியை மிகுந்த மரியாதையுடன் நடத்தி பின்னர் அவளை விடுவித்ததாக எனக்குத் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது."
"ஆம், மீட்கும் தொகைக்காக!"
"சரி, நிச்சயமாக. ஆனாலும் அவர் மரியாதையாக நடந்து கொண்டார்."
வோரோன்ட்சோவின் இந்த வார்த்தைகள் மேலும் உரையாடலுக்கான தொனியை அமைத்தன. ஹாஜி முராத்துக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்படுவதால், இளவரசர் மகிழ்ச்சியடைவார் என்பதை அவை உறுப்பினர்கள் புரிந்துகொண்டனர்.
"அந்த மனிதனின் துணிச்சல் அற்புதமானது. ஒரு குறிப்பிடத்தக்க மனிதர்!"
"ஏன், 1849 ஆம் ஆண்டு அவர் டெமிர் கான் ஷுராவுக்குள் திடீரென நுழைந்து பட்டப்பகலில் கடைகளைக் கொள்ளையடித்தார்."
அந்த நேரத்தில் டெமிர் கான் ஷுராவில் இருந்த மேசையின் முடிவில் அமர்ந்திருந்த ஒரு ஆர்மீனியர், ஹாஜி முராத்தின் அந்த சுரண்டலின் விவரங்களைக் கூறினார்.
உண்மையில், இரவு உணவு முழுவதும் ஹாஜி முராத் மட்டுமே உரையாடலின் ஒரே தலைப்பாக இருந்தார்.
அடுத்தடுத்து வந்த அனைவரும் அவரது துணிச்சல், திறன் மற்றும் பெருந்தன்மையை பாராட்டினர். இருபத்தி ஆறு கைதிகளைக் கொல்ல அவர் உத்தரவிட்டதாக ஒருவர் குறிப்பிட்டார், ஆனால் அதுவும் வழக்கமான பதிலடியால்தான், "என்ன செய்ய வேண்டும்? ஒரு போர், ஒரு போர்!"
"அவர் ஒரு சிறந்த மனிதர்."
"அவர் ஐரோப்பாவில் பிறந்திருந்தால் இன்னொரு நெப்போலியனாக இருந்திருக்கலாம்" என்று அந்த முட்டாள் ஜார்ஜிய இளவரசர் முகஸ்துதியின் பரிசோடு கூறினார்.
நெப்போலியனைப் பற்றிய ஒவ்வொரு குறிப்பும் வோரோன்ட்சோவுக்கு இனிமையாக இருப்பதை அவர் அறிந்திருந்தார், அவர் தன்னைத் தோற்கடித்ததற்கான வெகுமதியாக கழுத்தில் வெள்ளை சிலுவையை அணிந்திருந்தார்.
"சரி, ஒருவேளை நெப்போலியன் அல்ல, ஆனால் நீங்கள் விரும்பினால் ஒரு துணிச்சலான குதிரைப்படை ஜெனரலாக இருக்கலாம்" என்று வோரோன்ட்சோவ் கூறினார்.
"நெப்போலியன் இல்லையென்றால், முராத்."
"மேலும் அவர் பெயர் ஹாஜி முராத்!"
"ஹாஜி முராத் சரணடைந்துவிட்டார், இப்போது ஷாமிலுக்கும் ஒரு முடிவு வரும்" என்று ஒருவர் குறிப்பிட்டார்.
"அவர்கள் இப்போது அதை உணர்கிறார்கள்" (வோரோன்ட்சோவின் கீழ் இந்த "இப்போது" என்று பொருள்) "அவர்களால் தாக்குப் பிடிக்க முடியாது" என்று மற்றொருவர் குறிப்பிட்டார்.
"இதெல்லாம் உங்களுக்கு நன்றி!" என்றார் மனானா ஓர்பெலியானி.
இளவரசர் வொரொன்ட்சோவ் தனக்கு மேலே பாயத் தொடங்கிய முகஸ்துதி அலைகளை அடக்க முயன்றார். இருப்பினும், அது இனிமையாக இருந்தது, மேலும் அவர் தனது பெண்ணை மீண்டும் வாழ்க்கை அறைக்குள் அழைத்துச் சென்றார்.
இரவு உணவிற்குப் பிறகு, வரவேற்பறையில் காபி பரிமாறப்பட்டபோது, இளவரசர் எல்லோரிடமும் மிகவும் அன்பாக இருந்தார், மேலும் சிவப்பு முட்கள் நிறைந்த மீசையுடன் ஜெனரலிடம் சென்று, தனது தவறை அவர் கவனிக்கவில்லை என்று காட்ட முயன்றார்.
பார்வையாளர்களைச் சுற்றி ஒரு சுற்று சுற்றிய பிறகு, அவர் சீட்டாட்ட மேசையில் அமர்ந்தார். அவர் பழைய பாணியிலான ஓம்பர் விளையாட்டை மட்டுமே விளையாடினார். அவரது கூட்டாளிகள் ஜார்ஜிய இளவரசர், ஒரு ஆர்மீனிய ஜெனரல் (இளவரசர் வோரோன்ட்சோவின் பணியாளரிடமிருந்து ஓம்பர் விளையாட்டைக் கற்றுக்கொண்டார்), மற்றும் அவர் செலுத்திய பெரும் செல்வாக்கிற்கு குறிப்பிடத்தக்க மனிதரான டாக்டர் ஆண்ட்ரீவ்ஸ்கி.
அலெக்சாண்டர் I இன் உருவப்படம் பொறிக்கப்பட்ட தங்க ஸ்னஃப் பெட்டியை மூடியில் வைத்து, இளவரசர் மிகவும் மெருகூட்டப்பட்ட அட்டைகளின் ஒரு பொதியைக் கிழித்து அவற்றை விரிக்கப் போகிறார், அப்போது அவரது இத்தாலிய வேலைக்காரர் ஒரு வெள்ளித் தட்டில் ஒரு கடிதத்தைக் கொண்டு வந்தார்.
"மற்றொரு கூரியர், மேன்மை தங்கியவர்களே."
வோரோன்ட்சோவ் அட்டைகளை கீழே வைத்து, மன்னிப்பு கேட்டு, கடிதத்தைத் திறந்து படிக்கத் தொடங்கினார்.
அந்தக் கடிதம் அவரது மகனிடமிருந்து வந்தது, அவர் ஹாஜி முராட்டின் சரணடைதலையும் மெல்லர்-சகோமெல்ஸ்கியுடனான தனது சொந்த சந்திப்பையும் விவரித்தார்.
இளவரசி வந்து தங்கள் மகன் என்ன எழுதியிருக்கிறான் என்று விசாரித்தாள்.
"எல்லாம் ஒரே விஷயம்தான். ... Il a eu quelques desagrements avec le commandant de la place. Simon a eu tort. ... But 'All's well that ends well,'" என்று ஆங்கிலத்தில் கூறிவிட்டு, கடிதத்தை தனது மனைவியிடம் கொடுத்து, மரியாதையுடன் காத்திருந்த தனது கூட்டாளிகளிடம் திரும்பி அட்டைகளை வரையச் சொன்னார்.
முதல் சுற்று முடிந்ததும், வோரோன்ட்சோவ் ஒரு இனிமையான மனநிலையில் இருந்தபோது வழக்கமாகச் செய்ததைச் செய்தார்: தனது வெள்ளை, சுருக்கமான பழைய கையால் ஒரு சிட்டிகை பிரெஞ்சு மூக்கை எடுத்து, அதை மூக்கில் கொண்டு சென்று விடுவித்தார்.